• سهشنبههای سینمای سوره •
برای مشاهدهی ویدیوی ضبط شده از نشست《نقد و بررسی فیلم قهرمان》 با رامتین شهبازی و امیررضا نوریپرتو لینک اینجا را کلیک کنید.
- @SooreFilmAssoc
- @SooreCinemaSociety
🔆نشست «هویت هنر در غرب و شرق: گفت و گویی میان فرهنگی» به همت دانشکده هنر دانشگاه سوره و با همکاری معاونت پژوهشی و دانشگاه میلان در روز سهشنبه 4 آبان ماه در سامانه سیباد دانشگاه سوره برگزار میشود. 👤سخنران: پروفسور مائوروپاوزی، استاد و پژوهشگر دپارتمان تاریخ، باستانشناسی و تاریخ هنر در دانشگاه کاتولیک میلان 👤دبیر نشست: دکتر فاطمه مصدری، مدیر گروه پژوهش هنر دانشگاه سوره 🔹لینک ورود به جلسه: https://sibad.soore.ac.ir/v/show/historyofart
Читать полностью…••آنلاین/آفلاین••
مدرسه مطالعات فیلم (دورهی دوم)
زیر نظر #رامتین_شهبازی و #نوید_پورمحمدرضا
•
ترم اول
روزهای چهارشنبه و پنجشنبه
از ساعت ۱۷ تا ۲۱
• تحول سبک و بیان در سینمای معاصر آمریکا
با #مسیح_نوروزی
شرح درس این دوره:
/channel/Filmstudies_ir/5953
زمان: چهارشنبهها، ۱۹ تا ۲۱
••
📌شروع ترم از ۱۲ آبان
•
شهریهی چهار درس (هشت جلسهای) ترم اول به علاوهی دو سمینار که جزئیات آن بعدا اعلام میشود، یک میلیون و پانصد هزار تومان
و شهریهی ثبت نام تکدرس ۴۵۰ هزار تومان است.
•
برای مشاهده طرح سایر دروس به سایت filmstudies.ir مراجعه نمایید.
•
برای ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر، به شماره های زیر پیام دهید:
شمارهی واتساپ: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
شماره تلفن ثابت: ۰۲۱۸۸۸۳۳۰۹۲
پاسخگویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
•
پشتیبانی تلگرام:
@FilmStudies_Support
گروه تلگرام:
@Filstudies_ir
#film_studies_school
#مدرسه_مطالعات_فیلم
• سهشنبههای سینمای سوره •
برای مشاهدهی ویدیوی ضبط شده از نشست 《از وبگردی علمی تا متن آکادمیک》 با محمدحسین تمجیدی لینک اینجا را کلیک کنید.
@SooreFilmAssoc
@SooreCinemaSociety
وبینارهای تخصصی روش تحقیق و تفکر نقادانه
بنیان های فلسفی و رویه های علمی روش شناسی کیفی
احمد محمدپور
مرکز مطالعات عالی حقوق بشر و توسعه دموکراتیک
4 مهر 1400
🔴 نسخه کمحجم بخش اول
@irCDS
.
بچه های انجمن علمی سینمای دانشگاه سوره اولین شماره نشریه دانشجویی سینمایی خود را با نام "ناسور" به ثمر رسانده و منتشر کردند.
از همینجا به همگی تبریک می گویم. بسیار زحمت کشیدند. بدقولی های من در خواندن مطالب و تعطیلی مرداد ماه دانشگاه را تحمل کردند و با صبوری و در آستانه روز سینما نشریه را به شکل الکترونیکی عرضه کردند. به همگی خسته نباشید و دست مریزاد می گویم که در این روزگار بی انگیزگی برای خود من تبلور امید هستند. خوبی های معلمی دیدناین لحظات شیرین است. روزگاری که خود در جوانی آن را تجربه کرده بودم و حالا می بینم این چوب در یک دوی امدادی به نسلی دیگر سپرده می شود.
این نشریه مطالب جذابی دارد.سعی کردم در مطالب دخالت نکنم تا همان کیفیت یک نشریه دانشجویی و جوان در آن حفظ شود. بچه ها پرونده جذابی در زمینه زیست بوم و جغرافیا در سینما تدارک دیده اند که خواندنی است و البته مطالب دیگر.
امیدوارم بخوانید، لذت ببرید و این دوستان جوان را تشویق کنید.
آدرس های دریافت نشریه الکترونیکی ناسور
/channel/nasoormag
http://Sayehfest.ir
@nasoormag
https://www.instagram.com/p/CTnFSakMTyO/?utm_medium=share_sheet
پذیرش ۸ مقاله از کنفرانس ملی نمایشنامه پژوهی ایران در نشریه علمی پژوهشی پژوهشهای ادبی
براساس تفاهمنامه #کنفرانس_ملی_نمایشنامه_پژوهی_ایران و #انجمن_علمی_زبان_و_ادبیات_فارسی، ۸مقاله در اولویت انتشار در مجله علمی پژوهشی پژوهشهای ادبی قرار گرفتند.
براساس نامه ارسالی جناب آقای #دکتر_غلامحسین_غلامحسین_زاده، رییس انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی، به #دکتر_زهرا_حیاتی، رییس نخستین کنفرانس ملی نمایشنامه پژوهی ایران، از میان ۲۰ مقاله نخستین کنفرانس ملی نمایشنامه پژوهی ایران که برای بررسی در مجله علمی پژوهشی برگزیده شده بودند، ۸مقاله زیر با اصلاحات (یعنی مشروط به اعمال اصلاحات خواسته شده داوران) برای انتشار در مجله علمی پژوهشی پژوهشهای ادبی، برگزیده شدند.
فهرست مقاله های برگزیده و نام نویسندگان بدون اولویت به شرح ذیل است:
۱. تئوری روایت در ترجمه مجدد متون نمایشی؛ مطالعه موردی ترجمههای مجدد «در انتظار گودو»، شادی غفوریان
۲. جستاری درباب ضرورت سنجش، تأمل و بازنگری دربارۀ اصطلاح «نمایشنامه» با تأکید بر گفتمانهای نو در مطالعات تئاتر و هنرهای دراماتیک؛ سعیدرضا خوششانس
۳. ترجمه فرهنگی در ادبیات نمایشی دوران پهلوی اول و دوم (1330-1300) با نگاهی به دو نمایشنامه از رفیع حالتی و معز الدیوان فکری؛ رامتین شهبازی
۴. ریختشناسی نمایشهای عامیانۀ زنانه؛ حسن ذوالفقاری؛ علیرضا رعیت حسن آبادی
۵. مطالعه تطبیقی اساطیر ترکیبی پیکرگردانی در آثار بهرام بیضایی و غلامحسین ساعدی
برمبنای نظریه بیشمتنیت ژراژ ژنت؛ الهه فیضی مقدم، محمدرضا شریف زاده
۶. مطالعه جنبه های نمایشی خاطره و خودنگاری در ادبیات نمایشی بر اساس آراء ریکور با نگاهی به دو نمایشنامه از علیرضا نادری و ساناز بیان؛ هدی طاهری، رامتین شهبازی
۷. بررسی تطبیقی جلوه های پنهان نمادین در نمایشنامه «مرگ یزدگرد بهرام بیضایی» و فیلمنامه «ماهی و گربه شهرام مکری» با رویکرد انسانشناسی؛ تهمینه چوبساز
۸. نمود جنبههای گزاره گرایانه در دو نمایشنامه «موش» و «پرواربندان»؛ شیرین صبور
شایان ذکر است مقالاتی که از سوی داوران نشریه برای انتشار در مجله علمی پژوهشی پذیرفته نشدند، در مجموعه مقالات کنفرانس با درجه ISC منتشر خواهند شد.
دبیرخانه نخستین کنفرانس ملی نمایشنامه پژوهی ایران بر خود واجب می داند از همکاری بیدریغ استاد گرانقدر دکتر غلامحسین غلامحسین زاده، رییس انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی، سرکار خانم #دکتر_افسون_قنبری، نماینده علمی انجمن و عضو کمیته علمی کنفرانس، سردبیر و اعضای محترم هیات تحریریه نشریه وزین #پژوهش_های_ادبی سپاسگزاری نماید.
نخستین کنفرانس ملی نمایشنامه پژوهی ایران در اسفندماه سال ۱۳۹۹ از سوی #کانون_نمایشنامه_نویسان_و_مترجمان_خانه_تئاتر و #موسسه_فرهنگی_هنری_سپندار_جاودان_خرد به دبیری #پروفسور_فرهاد_ناظرزاده_کرمانی برگزار شد و به زودی چکیده مقالات کنفرانس زیر نظر ایشان از سوی #نشر_آواهیا منتشر خواهد شد.
@sepandarjkh
📣 مدرسه تابستانی هنرهای نمایشی
📞 برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۰۹۱۰۸۳۴۰۴۱۴ تماس حاصل فرمایید.
✅ جستار چیست؟ جستارنویس کیست؟
✍️مصطفی ملکیان
نوشتهاي را كه سه ويژگي داشته باشد، جستار ميخوانم:
1️⃣ در جستار نويسنده تاكيد ميكند كه نوشتهام را يك «تلقي» از عالم واقع ميدانم.
هر نويسندهاي با نوشتن در هر حوزه معرفتي اعم از فلسفه، علوم تجربي طبيعي، علوم تجربي انساني، علوم تاريخي، علوم عرفاني و... در قالب مقاله، رساله،كتاب يا... و هر گويندهاي در هر حوزه معرفتي در قالب تدريس يا سخنراني يا گفتوگو يا ... تلقي خودش را از جهان هستي يا بخشي از آن بيان ميكند. اما ادعاي او اين است كه تلقي من از جهان هستي يا بخشي از آن مطابق با واقع هم هست. در جستار نويسنده تاكيد ميكند كه نوشتهام را يك «تلقي» از عالم واقع ميدانم. به عبارت ديگر همه نوشتهها وگفتارها، تلقي نويسنده و گوينده از عالم واقع هستند اما ما گمان ميكنيم كه در نوشتههاي غيرجستاري اين تلقي، يك تلقي از عالم واقع اما مطابق با آن است اما در جستار خود نويسنده تاكيد ميكند كه من فقط تلقيام از عالم واقع را بيان ميكنم و ادعايي بالاتر از اين ندارم. از اين نظر جستار متواضعانهترين نوع نوشتار است بلكه واقعبينانهترين نوع نوشتار است. بزرگترين جنبه واقعبيني آن اين است كه تاكيد ميكند من ميدانم تلقيام از عالم واقع را بيان ميكنم و ادعايي بيش از تلقي ندارم.
2️⃣ در جستار تنها باورهای نویسنده بیان نمیشود بلکه در کنار باورها، ساحات احساسات و خواسته ها نیز بیان می شود.
در جستارها تنها باورهاي نويسنده بيان نميشود بلكه در كنار باورها، احساسات و عواطف و اراده و هدف و خواست و آرمان و هنجارهاي او نيز بيان ميشود. در حالي كه در سايرگونههاي نوشتار غيرجستاري، فرض بر اين است كه نويسندگان تنها باورهاي خود را بيان ميكنند، يعني به ما تنها ساحت عقيدتي- معرفتي خود را بيان ميكنند اما در جستار ساحتهاي دوم(احساسات) و سوم(خواستهها) وجود آدمي نيز كاملا به موازات و به صورت متشابك و درهم فرورفته با باورها بيان ميشود.
3️⃣ در جستار تنها فرآورده فكر نويسنده ارايه ميشود.
در نوشتههاي غيرجستار از نويسنده انتظار ميرود كه صرفا فرآورده فكر خودش را بيان نكند بلكه فرآيند رسيدن به آن فكر را هم بيان كند، يعني بگويم كه به چه ادلهاي و چرا به اين نتيجه رسيدهام كه مثلا «الف، ب ست» و به چه دليل يا ادلهاي قول مخالف را رد ميكنم. به عبارت ديگر در غير جستار از نويسنده انتظار ميرود كه استدلالهاي خود را بيان كند. در جستار تنها فرآورده فكر نويسنده ارايه ميشود و اينكه چه دهليزهايي را پشت سرگذاشته، از چه فراز و نشيبهايي گذشته، چه ردها و چه قبولهايي كرده، بيان نميشود.
🔻رونمایی از کتاب پرتاب های فلسفی، انتشارات ققنوس
🌾 @qoqnoospub
🌾 @mostafamalekian
امکانات فلسفهورزی در رمان
به بهانه انتشار کتاب پوست در برابر پوست امیر نصری ،و به اشارت امیر، به کوتاهی درباره امکان و جایگاه فلسفهورزی در اثر ادبی و رمان سخن گفتهام .در این مجال کوتاه بیشتر بر مفهوم " موتوس" ( پلات، طرح داستان) نزد ارسطو وجایگاه آن در رمان و نقش آن در تامل فلسفی تمرکز کردهام. موتوسِ داستان طرح اساسی داستان است که حوادث داستان و افعال شخصیتها را چون زنجیرهای به هم میبافد یا در بر میگیرد .ارسطو تاکید میکند که زنجیره افعال و حوادث در موتوس باید ضروری یا محتمل باشد و همین نکته فارق داستان از تاریخ است و به داستان شانی کلی و فلسفی میبخشد.نویسنده باید به لوازم و نتایج ضروی و محتمل اعمال در متن زندگی بپردازد. حال نویسندهای چون داستایوفسکی و رمانی چون جنایت و مکافات را در نظربگیرید : فقر، آبرو، بیپناهی، نیاز دیگران،فکرِ جنایت، جنایت، عذاب، امید ،ایمان،گناه،پاکی،بدنامی،مکافات درون، مکافات بیرون، اخلاق ،حقوق ،دین و....نویسنده همه این مفاهیم را در متن زندگی تصور کرده و برگرفته و در زنجیره روابط محتمل و ضروری قرار دادهاست. فلسفهورزی جز این نیست؛ آن هم تفکر فلسفی عینی و انضمامی در سختترین و پیچیدهترین ساحات زندگی. من به اجمال و با ارجاع به فیلسوفانی چون ریکور و گادامر به ابعاد دیگر موتوس نیز اشاره کردهام. موتوس به روایت میانجامد و روایت پیوند دادن خیالین اجزاء پراکنده است که بدون آن اساسا فهم ممکن نیست و به تعبیری طرحواره و شاکلهای است که میان مفاهیم انتزاعی عقلی، چون خوب و بد و سعادت و شقاوت، و واقعیات پراکنده و ملموس زندگی وساطت میکند و چشماندازی برای فهم آنها میگشاید .ما به مدد روایت ،خیال و موتوس زندگی را درک میکنیم و آن را میسنجیم .در نهایت کار ادبیات (موتوس)محاکات است و محاکات بازگویی چیزی نیست برپاسازی آن است. ادبیات از امور انتزاع شده از متن زندگی خبر نمیدهد یا بدان اشاره نمیکند ادبیات ما را در عینیت این امور انتزاعی قرار میدهد و درگیر میکند. ادبیات خودآگاهی به زندگی و زندگی دوبار زیستهاست.
/channel/amirmaziar1/46
🔸رابطه علوم شناختی با هنر
در گفت و گویی با دکتر صالح طباطبایی
🆔@academyhonarshamseh
www.academyshamseh.com
سینما در دهه ۹۰
بخش پنجم: آموزش و پژوهش
قسمت اول: دکتر رامتین شهبازی
کارشناس برنامه: کیوان کثیریان
زمان برگزاری: دوشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۰
در شماره اردیبهشت ماه نشریه تخصصی فیلمنگار به همراه دوست و استاد عزیز سید سعید خان رحمانی درباره فیلمنامه "سرزمین کوچ نشین ها" با هم گفت و گویی انجام داده ایم که فکر می کنم جذاب شده است.
این نشریه که به صورت الکترونیکی منتشر می شود را می توانید از سایت filmnegar.ir تهیه کنید.
البته که نشریه بخش های جذابی در حوزه سینمای ایران، پرونده و سینمای جهان دارد که به دوستانم خداقوت می گویم. بخصوص پرونده موضوعی گره افکنی و گره گشایی در فیلمنامه.
@filmnegarmagazine
@mohamad.rezanemati
@amirrezatajvidi
@seyed.saeid.rahmani
@meisam.mohamadi
https://www.instagram.com/p/COAohZQFTUV/?igshid=1ok2r9nau0frr
🖋سمپوزیوم «سینمای ملی» در قالب چهار نشست پی در پی، به همت دانشکده هنر و همکاری معاونت پژوهشی و نهادهای مرتبط برگزار خواهد شد.
📒این سمپوزیوم تلاش دارد تا جنبههای نظری و مرزهای مفهوم «سینمای ملی» را از دیدگاه اندیشمندان، پژوهشگران، مدیران و دستاندر کاران سینمای ایران، تعیین و توصیف نماید.
🔔زمان: دوشنبه ۲۴ آبان ماه، ساعت ۸:۳۰ الی ۱۸:۳۰
♦️مکان: سامانه سیباد دانشگاه سوره
🌐لینک وبینار:
https://sibad.soore.ac.ir/v/show/nationalcinema
• سهشنبههای سینمای سوره •
-هفتهی سوم-
/ تدوین در فیلم کوتاه؛
با عماد خدابخش /
• سهشنبه ۴ آبانماه ۱۴۰۰ •
• ساعت ۱۹ تا ۲۱ •
• محل برگزاری:
https://sibad.soore.ac.ir/v/show/soorecinema
- @SooreFilmAssoc
- @SooreCinemaSociety
✅سهشنبههای سینمای سوره
🔺دانشکده هنر دانشگاه سوره با همکاری انجمن علمی سینما و کانون فیلم برگزار میکند.
این سخنرانی قصد دارد وضعیت سینمای ایران را از نظر جشنوارهها مورد بررسی قرار دهد. سینمای جشنوارهای در کلیت تاریخ سینمای ایران دارای بار سوگیرانه است و “حسین عیدیزاده” که بهعنوان داور و شرکتکننده، بسیاری از این جشنوارهها را رصد کرده و سعی کرده مطالعاتی پیرامون آنها داشته باشد، در این جلسه تجربیات خود را با علاقهمندان سینما قسمت میکند.
🔺تاریخ برگزاری: سهشنبه ۲۷ مهرماه؛
🔺محل برگزاری:
https://sibad.soore.ac.ir/v/show/soorecinema
وبینارهای تخصصی روش تحقیق و تفکر نقادانه
بنیان های فلسفی و رویه های علمی روش شناسی کیفی
احمد محمدپور
مرکز مطالعات عالی حقوق بشر و توسعه دموکراتیک
4 مهر 1400
🔴 نسخه کمحجم بخش دوم
@irCDS
.
شماره جدید ماهنامه تخصصی فیلم نگار منتشر شد. در این شماره در کنار مطالب جذاب متنوع درباره فیلمنامه نویسی، فیلمنامه فیلم "منک" نوشته جک فینچر نیز منتشر شده که به بهانه آن به همراه دوست خوبمدکتر امیررضا نوری پرتو به بحث و گفت و گو نشسته ایم.
انشاالله که لطف می کنید و می خوانید.
اما یک نکته به بهانه انتشار این شماره. ماهنامه فیلم نگار خانه من در بین نشریات است. از اواسط دهه هشتاد در این مجله نوشتم.در اوایل دهه نود عضو ثابت و از دبیران بودم و اواسط دهه نود هم به دلیل مشغله دانشگاهی دبیری را واگذار کردم و پیشنهاد صفحات گفت و گوی پیرامون فیلمنامه را دادم و همچنان کنار دوستان خوبم بودم. فکر می کنم ده ها گفت و گو با حضور صاحب نظران فیلمنامه نویسی و تحلیل فیلمنامه صورت گرفت. از تک به تک این دوستان سپاسگزارم.
اما با تمام علاقه و دوستی که نسبت به این ماهنامه عزیز دارم، متاسفانه دوباره به دلیل مشغله دانشگاهی و پژوهشی مجبورم موقتا از فیلم نگار جدا شوم.
بنابر این فیلمنامه منک آخرین حضور بنده در این بخش است و از شماره بعد دوست عزیزم امیررضا نوری پرتو عزیز زحمت این بخش را متقبل می شود. برایش آرزوی موفقیت دارم و می دانم بسیار پر انرژی و متفاوت تر آن را مهیا می سازد.
از دوستانم در ماهنامه فیلم نگار استاد نصرت الله تابش و میثم محمدی عزیز و دیگر همکاران کمال تشکر را دارم و انشاالله به زودی و پس از مرتفع شدن دغدغه های کاری به دلیل محدودیت زمان دوباره به مجله بازخواهم گشت.
@filmnegarmagazine
@meisam.mohamadi
@amirreza_parto
https://www.instagram.com/p/CUMcqVlAh-T/?utm_medium=share_sheet
••آنلاین••
«داستان و فلسفه داستان در متون ابنسینا»
با
امیر مازیار
یکی از پرسشهای مهم در فلسفه ادبیات و فلسفه هنر درباره داستان ارزش و غایت "داستان" است . چرا داستان میگوییم یا میخوانیم و داستان چه میکند؟ آیا داستان تنها لذتآفرین است یا معرفتبخشی( اخلاقی و غیر اخلاقی) هم از ارزشهای اساسی داستان است ؟ معرفتی که خاص داستان است و به طریق دیگری یافتنی نیست. در مجموعه آثار ابنسینا چند داستان وجود دارد و پرسیدنی است که چرا فیلسوف داستان گفتهاست .ابنسینا در فقراتی از آثار خود مستقیما به چیستی و اهمیت داستان پرداخته اما این بحث به نظریه منطقی او درباب "تمثیل" و نظریه زبانشناختی او درباره "استعاره " نیز ربط مییابد. در این دوره تلاش میکنیم از دل متون ابنسینا فلسفه داستان او را ،فراتر از آنچه خود مستقیما در این باره گفته، استخراج کنیم .
جلسه نخست : طرح مساله فلسفه داستان در متون ابنسینا
جلسه دوم: داستانهای ابنسینا
جلسه سوم: داستان در فنشعر ابنسینا
جلسه چهارم : تمثیل ، استعاره و داستان
•
زمان: شنبهها، ۱۸ تا ۲۰
شروع دوره: ۲۰ شهریور
مهلت ثبت نام: ۱۸ شهریور
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به واتساپ موسسه پیام بدهید.
شمارهی واتساپ: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
شمارهی تلفن: ۸۸۸۳۳۰۹۲
پاسخگویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
@amirmaziar1
https://www.instagram.com/p/CTOsNQYNVxu/?utm_medium=share_sheet
عالیجناب دکتر جلال ستاری امروز در ۹۰ سالگی اینجهان را وداع گفت. ستاری از آن دست افرادی بود که می توان به ثانیه ثانیه زندگی اش غبطه خورد. او یک لحظه از پژوهش و نگارش دست نکشید و برگ برگ زندگی اش پر حاصل بود. بعید می دانم به زودی جای او پر شود. جهان بی شک بدون وی و افرادی چون وی جای جذابی نیست.
بر نیک خویی و شرافت او گواهی می دهم.روحش شاد.
https://www.instagram.com/p/CR_0lpPIVTu/?utm_medium=share_sheet
سخنان دکتر هادی ربیعی عضو هیات علمی دانشگاه هنر درباره ی«جایگاه فلسفه ی هنردرآثارابن سینا» در پانزدهمین نشست از مجموعه درسگفتارهایی دربارهی ابن سینا
این فیلم را در آپارات ببینید
https://www.instagram.com/tv/CP4xKbOBJSU/?utm_medium=share_sheet
🌐 @ARTSTUDIES
امیرنصری از کتاب" پوست دربرابرپوست" میگوید.این کتاب خوانش وتحلیلی ازجنایت ومکافات داستایفسکی است.
@ Bookcitycc
#زلف_سخن(#ادبیات_فرهنگ)👇
/channel/zolfesokhan2/5804
سینما در دهه ۹۰
بخش پنجم: آموزش و پژوهش
قسمت دوم: دکتر مسعود نقاشزاده
کارشناس برنامه: کیوان کثیریان
زمان برگزاری: دوشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۰
یکشنبه شب سوم خرداد(دیشب)، آئین پایانی چهارمین جایزه سال پژوهش سینمای ایران برگزار شد. امسال به دعوت استاد عزیز آقای دکتر بهروز محمودی بختیاری(دبیر محترم جایزه امسال) افتخار داشتم در جمع داوران جایزه حضور داشته باشم. آقایان دکتر محمد باقر قهرمانی، دکتر فرشاد فرشته حکمت، دکتر مجید شیخ انصاری و دکتر روح الله حسینی نیز از دیگر داوران بودند که در حضورشان بسیار آموختم. کار بسیار بزرگی انجام شد که مشروح لیست جوایز و تلاش بزرگواران را می توانید در لینک انتهای مطلب مفصل بخوانید.
امسال چند اتفاق ویژه افتاد.اول که به همت دبیر محترم جشن تلاشی بین المللی صورت گرفت تا پژوهشگران برجسته جهان امکان طرح مباحث خود درباره سینمای ایران را داشته باشند. دوم اینکه داوری ها با سخت گیری انجام شد و هیچگونه تساهلی در انتخاب برگزیدگان صورت نگرفت.
اما نکته مهم اینکه همواره عرض کرده ام سینمای ایران با این همه فارغ التحصیل در مقاطع تحصیلی تکمیلی نیاز به پژوهشگاه دارد.باید برای پژوهش سرمایه گذاری کرد.هیات علمی تخصصی جذب کرد.بی شک امکان رشد وجود دارد. امروزه پژوهشگرانی زبده ای هستند که به دلیل امرار معاش به جبر این کار را رها کرده اند. می شود با برنامه ریزی مثل همه رشته های علوم پایه و تجربی و برخی رشته های علوم انسانی پژوهشگاه سینمای ایران تاسیس کرد تا این حرکات پراکنده و اتفاقا موثر مثل همین جایزه سال متمرکز و سامان مند شود.به امید آن روز.
دوباره به یکان یکان عزیزان دست اندرکار این جایزه در سازمان سینمایی خسته نباشید عرض می کنم.
https://www.nicra.ir/fa/news/582407
@b_m_bakhtiari
@iraniancinemaresearchaward
https://www.instagram.com/p/CPSibhugyKZ/?utm_medium=share_sheet
درباره فیلم "پدر" ساخته فلوریان زلر بسیار نوشته اند. بازی بی نظیر آنتونی هاپکینز و عینیت بخشیدن به مفهوم زوال که در "پدر" بازنمایی می شود و مفهومی ریشه ای در باور غربی دارد. پدر در باور غربی اساس خانواده است. از "دره من چه سرسبز بود" اثر جان فورد تا "آگوست اسیج کانتی" تریسی لتس، وقتی پدر می رود خانواده مفهوم خود را از دست می دهد و اینجا بیماری خانواده را آرام مضمحل می کند.
اما نکته بنده این نیست. سال ها پیش که فیلم "بدنام" هیچکاک را می دیدم نکته ای فرمی توجه من را به خودش جلب کرد. در صحنه دادگاه که همه از لای در صحنه را می نگرند، هیچکاک استراتژی بصری را در میزانسن تدارک می بیند. او قصد می کند پرده عریض و افقی را با عناصری عمودی مهار کند. اینجا در مکان های مختلف چارچوب های در به کمکش می آید تا هم شخصیت را در تنگنا قرار دهد و هم عمق میدان را دائم محدود و محدود تر کند. بعدها این نگاه را در فیلم "عشق" اثر میشائیل هانکه دیدم که آنجا هماستفاده از چارچوب های در برای رسیدن به تصویری عمودی هم برای رسیدن به عمق میدان محدود و هم تنگنای شخصیت ها بعد از بیماری پیرزن به کمک هانکه آمده بود و امشب برای بار سوم آن را در فیلم "پدر" دیدم. این بینامتن شکلی برایم قابل توجه بود که پرداختن به آن رسانه و مجالی مفصل می طلبد.
بنابراین برای شاهد مثال عکس اول از فیلم "پدر"، دومی از "عشق" و سومی از "بدنام" است. البته نور در بدنام به دلیل سیاه و سفید بودن فیلم تاکید را دوچندان می کند.
پی نوشت: اول اینکه این نگاه در کلیت فیلم تکرار می شود، اما قاعده نمی شود.
دوم اینکه بی شک فیلم های دیگری نیز از ایننگاه تبعیت کرده اند.اگر دوست داشتید در کامنت ها بنویسید.
https://www.instagram.com/p/COBQhpKgdN-/?igshid=1ubh26zpn6ciu
دیالکتیک میان نگاه "ستایش گرایانه" و " انتقادی" به مقوله "زندگی روزمره" یکی از مباحث جذاب در حوزه مطالعات جدید فرهنگی در حوزه سینماست. نگاهی که ریشه آن در درام به زمان های دور می رسد. آنگاه که آنتون چخوف در نمایشنامه " دایی وانیا" شخصیت "وانیا" را نماد ستایشگر زندگی روزمره در برابر "دکتر آستروف" قرار می دهد که از روزمرگی هراس دارد و در جست و جوی راه گریزی از آن است که در نهایت برای آن تاوان می دهد.
روزمرگی در برابر امر قهرمانی می ایستد. حداقل در تعریفی که مایک فدرستون ارائه می دهد چنین است. زمانی دچار روزمرگی می شویم که از امور قهرمانی زندگی دست بر می داریم. روزمرگی در خوانش چپ از استثمار طبقه سرمایه دار ناشی می شود. سرمایه داری که با یک شکل کردن طبقه کارگر،ایشان را به استضعاف می کشاند. اینجا میشل دو سرتیو برای این منظور از دو واژه "استراتژی" و "تاکتیک" بهره می برد. استراتژی حاصل فشار از بالا برای یک شکل کردن است و تاکتیک همان کنش "شخصیت" در برابر استراتژی. کنشی که می توان به آن وجه اگزیستنس هم داد و حتی تا اندازه کنشی دراماتیک آن را ارتقا بخشید. اما مشکل اینجاست که در جوامع سرمایه داری آنقدر قدرت دارد که همه تاکتیک ها را نیز در دل خود حل می کند. نمونه اش فیلم Her اثر اسپایک جونز که نمونه تلخی از شکست تاکتیک در برابر ترفندهای استراتژی است.
اما سال پیش فیلم عشایر ساخته کلویی ژائو وجهی دیگر به این تاکتیک داد و آن را استعلایی شاعرانه بخشید. "فرن" به جبر استراتژی سرمایه داری آواره می شود. آوارگی که روزمرگی بسیاری از آوارگان است و در فیلم همه آنها را یک به یک از نظر می گذرانیم. اما فرن این آوارگی را در حد نوعی تاکتیک ارتقا داده و به آن خصلت "پرسه زنی" و "قهرمانی" می بخشد. "دیو" از او می خواهد از این پرسه زنی دست بردارد.عشقی هم جان می گیرد. اما فرن تازه فهمیده که ماندن برای او سترونی به همراه دارد. حال او میان "ماندن" و "رفتن" گریز را بر می گزیند. جزو معدود فیلم هایی که در آن کنش و خواست انسان، از استراتژی عبور می کند. این گریز از روزمرگی همان وجه شاعرانه و انسانی استکه هیچ استراتژی توان رویارویی با آن را ندارد. نوعی استغنا که حاصل گذار است. کنشی بسیار دراماتیک که هدف را فراتر از روزمره می بیند و سیال بودن را در اثر جاری می کند. فرن همان بی سرزمین تر از بادی است که در جست و جوی خود زندگی است. زندگی که فراتر از همه مفاهیم و تعاریف می ایستد.
https://www.instagram.com/p/CNDcuyKlK83/?igshid=f9jnln910dkr