4288
@amirmaziar1 هنر ، دین و فلسفه در دوره اسلامی تاریخ ایران https://www.instagram.com/amirmaziar
موسیقی ، امر ملی و اصالت
امیر مازیار
برساخت "اصالت"
مطالعه انتقادی تاریخ اجتماعی ایران
از دریچه موسیقی ( ۱۲۹۴_۱۳۵۸)
آیدین آریافر
نشر برج ، چاپ دوم، ۱۴۰۳
حدود ۱۵۰ سال است که مفاهیم ملت و امر ملی، ایرانی ، اصیل ، سنتی و نظایر آن به مفاهیم برجسته در اندیشه‌ورزی ایرانیان تبدیل شده‌اند. این مفاهیم به حوزه‌های همچون هنر هم کشیده شدند و اصطلاحاتی از قبیل هنر ملی، هنر ایرانی، هنر سنتی، هنر اصیل و متضادهایشان را شکل دادند. شاید خلاف درک عمومی و اولیه ، این مفاهیم به هیچ‌وجه "طبیعی" نیستند و از آغاز حدود مفهومی یا مصداقی روشن و ثابتی نداشتند و در طول زمان دستخوش تحولات جدی شدند.
این مفاهیم کاملا در نسبت با جریان‌های سیاسی و اجتماعی ساخته‌شدند و ،خصوصا در قلمرو هنر، نگاه‌های سیاسی/مستشرقانه در شکل‌گرفتن محتوا و مصادیق آنها نقشی جدی داشتند. بسیاری از آنچه ما هنر سنتی ، اصیل یا ایرانی می‌خوانیم چیزی بوده که مستشرق غربی مایل بوده آن را چنین بخواند و جالب است که همین صورت‌بندی‌ها در تحولات قبل و بعد از انقلاب ۵۷ هم در صحنه حاضر شدند و پیوندی عجیب با ملی‌گرایی عصر پهلوی و بنیادگرایی ، اسلام‌گرایی و غرب‌ستیزی انقلابی پیدا کردند.
کتاب " برساخت اصالت" به قلم آیدین آریافر این موضوع را در حوزه موسیقی ایران بررسی کرده و با پژوهشی نظرورزانه و مستند نشان داده که اصطلاحاتی همچون موسیقی اصیل و سنتی و ملی در بستر کدام گفتارها شکل گرفتند . نقش جریان‌های سیاسی، شرق‌شناسی و نهادهای فرهنگی-سیاسی به ویژه در دوره پهلوی در این ماجرا چه بود و چه شد که نتیجه سیاست فرهنگی دوره پهلوی هنری شد که شجریان را خواننده"اصیل" خود می‌دانست در برابر آنچه آن را "موسیقی مبتذل" می‌خواند.
کتاب "برساخت اصالت" نمونه‌ای موفق از پژوهش در تاریخ هنر معاصر ایران است و به درستی و بی‌تکلف بسترهای غیرهنری و تاریخی موسیقی معاصر ایران را می‌کاود و نشان می‌دهد نظر و عمل موسیقایی ما در قرن گذشته در پی چه بوده و در متن جامعه بزرگتر چه می‌کرده‌است.
@amirmaziar1
پناهی و کیارستمی
امیر مازیار
بعد از اینکه جعفر پناهی جایزه نخل طلای کن را گرفت نوشته‌های زیادی درباره سیاسی بودن این جایزه و ارزش نازل فیلم‌های پناهی نوشته‌شد . بعضی هم با مقایسه پناهی با کیارستمی به فاصله بسیار این دو اشاره کردند.
من برای قضاوت درباره فیلم پناهی منتظر می‌مانم که آن را ببینم اما بد نیست به چند نکته کوتاه اشاره کنم:
۱. زمانی که کیارستمی در جشنواره‌های جهانی می‌درخشید، عموم منتقدان در ایران سینمای او را بی‌ارزش، نوعی مستندسازی غیرسینمایی ، فیلم‌های واقع‌گرایانه ملال‌آور و آثاری فاقد تکنیک و روایت می‌دانستند و می‌گفتند جایزه‌های جهانی او کاملا سیاسی و غیر هنری است .می‌گفتند کیارستمی فیلم‌های جشنواره‌پسند می‌سازد و قاعده بازی را بلد است.
۲.پناهی اتفاقا "فیلم‌ساز" است و برخی آثارش "از لحاظ سینمایی" درخشان . روش سهل و ممتنع کار کیارستمی را به خوبی آموخته ، ظرفیت‌های سینما را به خوبی شناخته و با جسارت آن را از آن خود ساخته. فکر می‌کنم بعد از روند جدید فیلم‌های پناهی می‌توان گفت که او چیزی بر تعریف فیلم در سینمای جهان اضافه‌کرده .
۳. تعریف فیلم و هنر از آنچه "سینمای متعارف" و " هنر متعارف"عرضه می‌کند بسیار فراتر می‌رود.
۴. جشنواره کن بر خلاف جشنواره‌هایی بازاری مانند اسکار جایگاه " هنر سینما" بوده. کن با جایزه دادن به امثال عباس کیارستمی نزد اهل هنر اعتبار کسب می‌کند . گرچه کن هم مانند هر جشنواره دیگری فراز و فرود داشته‌است.
۵.عباس کیارستمی با "انتخاب‌هایش" حجت موجه ماست.
پ.ن: نظر من درباره فیلم‌سازی پناهی ربطی به مواضع سیاسی او ندارد گرچه وجه سیاسی اثر هنری بخشی مهم از اثر است و نه لزوما چیزی خارج از آن.
@amirmaziar1
▶️ فایل صوتی
معمای تاریخ | جلسه هشتم
تاریخِ تاریخ‌نگاری هنر ایران
دکتر امیر مازیار
May 24, 02:00 PM EST
شنبه سوم خرداد ماه، ساعت ۲۱:۳۰
#حلقه_دیدگاه_نو
@didgahenochannel
کلاس زیبایی‌شناسی در فلسفه اسلامی
شروع کلاس : سه‌شنبه ۹ اردیبهشت، ساعت ۶
آنلاین/آفلاین
لینک اطلاعات تکمیلی و ثبت‌نام
https://B2n.ir/Drmaziar
@amirmaziar1
🔸زیبایی شناسی در فلسفه اسلامی
🔷مدرس: امیر مازیار
▪️آنلاین_آفلاین
شروع دوره : سه‌شنبه ۹ اردیبهشت، ساعت ۶ تا ۸
جلسه نخست : منابع بحث از زیبایی‌شناسی در متون فیلسوفان گذشته
جلسه دوم : رساله‌های بوطیقا (فن‌شعر)
جلسه سوم : مفهوم محاکات و صناعات محاکاتی
جلسه چهارم : تخیل و ابعاد گوناگون آن در فلسفه اسلامی
جلسه پنجم : مباحث زیبایی‌شناختی در رساله‌های موسیقی
جلسه ششم : مفهوم زیبایی نزد فیلسوفان مسلمان
♦️دوستان و همراهان گرامی و فرهیخته؛
لطفاً جهت کسب اطلاعات تکمیلی و ثبت نام به سایت آکادمی شمسه مراجعه و یا با مؤسسه تماس حاصل فرمایید
☎️ 021- 66489221
☎️ 021- 66489223
🌐 www.academyshamseh.com
و یا می توانید به شماره های تلگرام و واتساپ مؤسسه پیام دهید تا برنامه برای شما ارسال گردد.
📞 +98 904 413 0243
📌لینک مستقیم برنامه و ثبت نام
https://B2n.ir/Drmaziar
@amirmaziar1
♦️معرفی دوره
🔸دوره جامع فلسفه اسلامی زیر نظر دکتر "امیر مازیار" در مؤسسه پژوهشی، آموزشی و مطالعاتی آکادمی شمسه برگزار می گردد.
عنوان دوره و اساتید عبارتند از:
▪️ترم سوم: شاخه های فلسفه اسلامی
فلسفه سیاسی در جهان اسلام : دکتر احمد بستانی
فلسفه اخلاق در جهان اسلام : دکتر محمدصادق زاهدی
آشنایی با علم النفس نزد فیلسوفان مسلمان : دکتر محمد منافیان
زیبایی شناسی در فلسفه اسلامی: دکتر امیر مازیار
📌اطلاعات ثبت نام ترم سوم
- شهریه هر کلاس: یک میلیون و دویست هزار تومان
- شهریه هر ترم (4 کلاس): چهار میلیون و هشتصد هزار تومان
- شهریه ترم سوم با تخفیف: برای دوستانی که تمام کلاس‌ها را شرکت نمایند، 10 درصد تخفیف منظور می‌گردد.
- پس از پایان هر ترم گواهی پایان دوره اعطاء می‌گردد.
- کلاس‌ها به صورت آنلاین در پلتفرم ادوبی کانکت برگزار می‌گردد.( امکان ثبت نام به صورت آفلاین نیز میسر می باشد.)
-لینک های کلاس ها تا یک ماه پس از اتمام دوره در دسترس خواهد بود.
🔘 کسب اطلاعات تکمیلی و ثبت نام
021-66489223
021-66489221
ارسال پیام به تلگرام و واتس اپ مؤسسه
09044130243
کلیک بر لینک زیر
https://B2n.ir/islamicphilosophy3
در اهمیت و ضرورت نمایشگاه کتاب (۱)
امیر مازیار
(این یادداشت را چند سال پیش نوشته‌بودم و اکنون که مقدمات کار نمایشگاه کتاب در حال انجام است دوباره منتشر می‌کنم. چند سالی است که برخی به دلیل "حمایت از کتابفروشان" خواهان تعطیلی نمایشگاه کتاب اند اما در اینجا استدلال کرده‌ام که تعطیلی نمایشگاه به ضرر کتاب و کتاب‌فروش و ناشر خواهد بود و دلیل روشن و تایید شده‌ای درباره ادعای دوستان وجود ندارد و بلکه این راه همان است که" یکی بر سر شاخ و بن می‌برید " )
در بیان ضرورت برگزاری نمایشگاه کتاب نمی‌خواهم به شبکه معیوب پخش ، وضع اقتصادی نشر، توسعه نامتوازن فرهنگی کشور ،وضعیت کتابفروشیها در شهرستان‌ها و جایگاه ناشران کوچک اشاره‌کنم و اینکه سخنان دوستان مخالف درباره این مسایل قابل نقد است. بلکه می‌خواهم بگویم مفهوم نمایشگاه کتاب چیزی دیگر است و اتفاقا از فواید عمده این نمایشگاه رونق کار و بار کتاب و کتاب‌فروشی‌هاست.
نمایشگاه کتاب تنها بازار بزرگ فروش کتاب نیست بلکه "جشن و عید بزرگ کتاب" است . بخشی از "مناسک بزرگ" کتاب است. در آنجا همه خانواده کتاب و دوست‌داران کتاب سالی یک‌بار و در موعدی مشخص گرد هم می‌آیند ،دید و بازدید می‌کنند ، غذا و شربت و شیرینی می‌خورند ، تفریح خانوادگی می‌کنند و کتاب می‌خرند. این رویداد فقط برای ناشران، نویسندگان و مخاطبان حرفه‌ای کتاب نیست. عید بزرگ کتاب است برای همه کسانی که با کتاب پیوندی دارند یا می‌خواهند پیدا کنند. جشنی است در تکریم کتاب و کتابخوانی و کتابخریدن .اساسا کارکرد " مناسک" همین است. در اینجا کتاب بزرگ داشته‌می‌شود و از مخاطبان کتاب تجلیل می‌شود و در نهایت "کتابخوان" ساخته می‌شود. اگر می‌خواهیم کتاب و کتابخوانی و کتاب‌فروشی در جامعه ما رونق داشته‌باشد باید برای کتاب "مناسک" و جشن فراهم کنیم. و جشن بدون شادی و موسیقی و خوراک و خرید کامل نیست. نمایشگاه کتاب تهران یکی از پر رونق‌ترین نمایشگاه‌های کتاب است و چه خوب! در مناسبات جامعه ما و با توجه به ماهیت این نمایشگاه بهتر است که چنین باشد . خانواده‌ها نمی‌توانند فرزندانشان را در جشن‌ها و اجراهای باسلیقه غرفه‌ها شرکت‌دهند و بعد کتاب دلخواه کودک را برای او نخرند .جوان‌ها و بزرگترها هم چنین اند. سی و اندی سال این نمایشگاه دایر بوده و کتابفروشیها هم بوده‌اند. چون نمایشگاه جایی نیست که عموم مخاطبان بتوانند در آن مایحتاج "سالانه"شان را تهیه کنند. چون خرید کتاب اعتیادآور است و پشت خرید هر کتابی نیاز به کتابهای دیگر پدید می‌آید .چون شوق کتاب‌هایی که دیدیم و نتوانستیم بخریم باقی می‌ماند.چون کتابخوان که لذت کتاب و جشن کتاب را چشیده نمی‌تواند تا سال دیگر برای کتاب صبر کند. چون نمی‌توان به کودکان و نوجوانان گفت تا سال دیگر صبر کن که برای تو کتاب بخرم. چون نمایشگاه تصویر " کتابخریدن" را برجسته می کند و تداوم می‌بخشد.چون در نمایشگاه ما " دچار" کتاب می‌شویم ...
(پاره دوم)
)
@amirmaziar1
علم چیست؟
این عنوان غلط‌انداز است، چون بنده فیلسوف علم نیستم و علوم دقیقه نیز نخوانده‌ام که بدانم علم چیست، ولی چون مستخدم دانشگاهم می‌دانم که لااقل در دانشکده‌های علوم انسانی بنا بر آیین‌نامه‌های دانشگاه چه چیزی علم به حساب می‌آید. این را از آن جا می‌گویم که در بعضی جلسات شورای دانشکده ناگزیر باید به بعضی کتابها و مقالات امتیازی بدهیم و چون تقریباً هرچه عقل آن شوری، که بنا بر تعریف عقل جمعی است، می‌گوید خلاف آیین‌نامه است، یا باید به عقل آن افراد شک کرد یا به عقل مدونان آیین‌نامه‌ها. مثالی می‌زنم و عرض می‌کنم که مانند این در عمر من در جلسات شوری مکرر در مکرر اتفاق افتاده و از این جهت غلط نیست اگر بگویم مشت نمونهٔ خروار است و هر بار موجب اعتراض من و بعضی دیگر بوده و تقریباً هیچ گاه به جایی نرسیده و من چندین بار در جلسات در مقام استیصال در برابر آیین‌نامهٔ دانشگاه این بیت را، که نقیضهٔ مرحوم صادق هدایت است، خواندهام:
در کف خرس خر ...
غیر تسلیم و رضا کو چاره‌ای
اما یکی از مثالها: کتاب کلام و جامعه از یوزف فان اس کتابی است در چند مجلد و بعضی مجلدات آن در فارسی بیش از هزار صفحه دارد. من چون خدا توی سرم زده، چیزهایی در دوران تحصیلم یاد گرفته‌ام و می‌توانم به چند زبان مطالبی را که در آنها کوره سوادی دارم به زحمت دیکسیونر و قاموس لغت بخوانم و خود نیز چیزهایی از زبان آلمانی ترجمه کرده‌ام. مقداری از نوشته‌های ارجمند حیرت‌زای جناب فان اس را نیز گاهی به زبان آلمانی خواندهام. بعلاوه سالها شغلم مقابله و ویرایش کتابهای ترجمه‌شده با اصل بوده. بنابراین، می‌دانم که ترجمه و مقابله و ویرایشِ ولو یک صفحه از کتاب جناب فان اس هم، با آن همه مراجع عربی که مترجم و ویراستار را مجبور به رجوع مکرر به آنها می‌کند، فکرسوز و عمرکاه است. خلاصه کنم. یکی از مجلدات این کتاب در حدود هزار صفحه به جلسه آمده و چون ویرایش ترجمه مطابق آیین‌نامه ممکن است حداکثر دو امتیاز ("تا دو امتیاز") بگیرد و نام رفیع دانشگاه هم در صفحهٔ شناسنامه مرقوم نشده، با امتیاز صفر کله‌گنده بحث ختم شده.
در همان جلسه یا جلسهٔ پیشترش کتابی آمده که چاپ دانشگاه تهران است و با معیارهای علمی امتیازش صفر است، بلکه مؤلف را به جرم نوشتن آن و هیأت نظارت بر انتشارات دانشگاه را به جرم معاونت در آن جرم باید زندانی کرد. ولی آیین‌نامه آن را واجد "تا چهل امتیاز" می‌داند. شوری می‌تواند آن چهل امتیاز را ندهد، ولی به دشمنی و غرض‌ورزی منسوب می‌شود و آن نویسنده هم نمی‌دانم چرا می‌تواند بعد از اعتراض رأی شوری را گاهی باطل کند. بنابراین، شوری اگر به چنین کتابی نمرهٔ صفر یا کمتر از بیست بدهد، در واقع خود را کنف کرده. این جاست که من در طی سالها متقاعد شده‌ام دانشگاه عقب علم نیست، عقب عالم نیز نیست، چون ظاهراً برایش مهم نیست که فلان استادش عمرش را صرف کتابی مانند کتاب جناب فان اس کرده؛ عقب کسی است که کتابی بسازد و نام دانشگاه را در پیشانیش مهر کند، ولو آنکه آن کتاب وهن دانش و وهن دانشگاه باشد. صاحبان بعضی از این کتابها گاه پس از آنکه مسلم شده که کتابشان انتحال است از امتیاز کتابهای خود محروم نشده‌اند. قصهٔ این کتابها دراز است. قصهٔ مقالات نیز یکی داستان است پر آب چشم. اگر کسی طالب بود که بشنود و کاری از دستش برمی‌آمد که مانع از این همه ترویج جهل و ظلم به عالم شود، بنده را بخواند تا شرحی برایش بگویم.
پیکاسو در تهران
امیر مازیار
نمایش آثار پیکاسو در موزه هنرهای معاصر تهران یکی از برجسته‌ترین نمایشگاه‌هایی است که در طی سه دهه اخیر فعالیت‌های موزه دیده‌ام. آثار برجسته‌ای که پیش از انقلاب به درستی انتخاب و خریداری شدند و سرمایه‌ای بزرگ برای ایران اند و حال به نحوی شایسته به نمایش عمومی در می‌آیند.
چینش آثار ، اطلاعات و برنامه‌های جنبی نمایشگاه هم در خور این آثار است؛ یکی از بهترین چینش‌ها و نمایش‌های موزه‌ای در این سالها. به جز تابلوها و مجسمه‌ها و چاپهای درخشان، سه کتابی که پیکاسو آنها را با آثار چاپی خود مصور کرده‌است به راستی بی‌نظیرند و آثار کمتر دیده‌شده و منتشرشده او به حساب می‌آیند.
می‌توان همه را به بازدید از این نمایشگاه در "بهار تهران" دعوت کرد و مطمئن بود که "هنر" مخاطب خود را مغلوب خواهد کرد.
در این همهمه جنگ و آشفتگی‌های فراوان فعالیت‌های هنری و فرهنگی در متن شهر و خصوصا در میان نسل جوان‌ترِ فرهیخته و آزاده جاری و پر رونق اند.
دست‌کم در اینجا و در این "بهار" گویی شهر آینده خود را نفس می‌کشد .
@amirmaziar1
نوروز بر همگی مبارک
(روستای ازمیغان، طبس)
@amirmaziar1
📜 ضرورت گذر از مفهوم «حکمت هنر»
🎤 سخنران: آقای دکتر امیر مازیار
برای اطلاع از اخبار و کارگاه‌ها و نشست‌های انجمن علمی پژوهش هنر؛ لطفاً کانال تلگرام و اینستاگرام انجمن را دنبال کنید.
آدرس:
/channel/artstudies
@ARTSTUDIES
https://www.instagram.com/artstudies_tua
@artstudies_tua
#صوتی #هنر #هفته_پژوهش #پژوهش_هنر #انجمن_علمی_پژوهش_هنر
#دانشگاه_هنر_ایران
انجمن علمی پژوهش هنر | دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر | دانشگاه هنر ایران برگزار می‌کند:
متن‌خوانی کتاب «دیالکتیک درون و برون»
گاستون باشلار در مقاله‌ی «دیالکتیک درون و برون»(در کتاب بوطیقا ی مکان)، نشان می‌دهد که چگونه شعر در غنی‌سازی درک ما از واقعیت نقش اساسی ایفا می‌کند و چگونه شعر از علم و فلسفه ، به واقعیت نزدیک‌تر است.
او پس از مطرح کردن امر «هندسه‌زدگی» و مناسبات آن با متافیزیک در روند فهم نادرست از واقعیت؛ از پدیدارشناسی خیال سخن می‌گوید: ما در مواجهه با شاعران در پی درک خود صور خیال هستیم؛ یعنی آن صور را بپذیریم و با مبالغه، آن را افزایش دهیم.
در این دوره، زیر نظر دکتر امیر مازیار، این مقاله را می‌خوانیم تا عمیق‌تر با رویکرد این فیلسوف در طرح نسبت هنر و واقعیت، آشنا شویم.
مدرس و مترجم: دکتر امیر مازیار
زمان: روزهای سه‌شنبه | ساعت ۱۱ الی ۱۳ | ۴ جلسه | حضوری - آفلاین
شروع دوره: ۷ اسفند ۱۴۰۳
برای ثبت‌نام و دریافت اطلاعات بیشتر، به آیدی تلگرام زیر پیام دهید:
@sinardmhr
#متن‌خوانی #پدیدارشناسی #انجمن_علمی_پژوهش_هنر
#دانشگاه_هنر_ایران
🔸معرفی دوره جامع فلسفه اسلامی توسط دکتر "امیر مازیار"(مدیر دوره)
عنوان دوره و اساتید عبارتند از:
▪️ترم دوم: دوره میانه و متاخر
محمد غزالی : دکتر عباس ذهبی
شهاب‌الدین سهرودی :دکتر مهدی عظیمی
محی الدین ابن عربی : دکتر غلامرضا حسین‌پور
ملاصدرا : دکتر رضا اکبری
🔷کسب اطلاعات تکمیلی و ثبت نام:
_ارسال پیام به تلگرام و واتساپ مؤسسه:09044130243
_تماس با مؤسسه:
021-66489223
021-66489221
_کلیک بر روی لینک زیر
https://academyshamseh.com/product/comprehensive-course-in-islamic-philosophy-2/
غزالی و رقص
امیر مازیار
(شادی و رقص کودکان جهان بیش باد)
کتاب "سماع " در احیاء‌العلوم غزالی و خلاصه پارسی آن به قلم خود غزالی در کیمیای سعادت از مهم‌ترین و نغزترین متون عرفانی و فقهی درباب سماع و موسیقی است و در آن غزالی نظر خود را درباب رقص به معنای عرفی‌اش هم به صراحت بیان‌کرده‌است:
" و رقص سبب تحریک شادی و نشاط است و هر شادی که مباح است تحریک آن رواست و اگر حرام بودی عایشه - رضی‌الله عنها- به حبشیان ننگریستی با پیامبر در حال پای کوفتن ایشان." * (ترجمه احیاء ،تصحیح خدیوجم ، ج ۲، ۶۵۷)
" و رقص مباح است ...و رسول فرا علی گفت :" تو از منی و من از تو" علی از شادی این رقص کرد و چندین بار پای بر زمین زد چنانکه عادت عرب باشد که در نشاط و شادی کنند و فرا جعفر گفت " تو به من مانی به خَلق و خُلق" وی نیز از شادی رقص کرد و زید بن حارثه را گفت " تو برادر و مولای مایی" از شادی رقص کرد."(کیمیای سعادت، تصحیح خدیوجم،ج ۱، ۴۹۶).
منع و تقبیح کاربرد واژه‌هایی همچون " رقص" که چنین سابقه‌ای در متون قدیم و حتی متون دینی ما دارد و ستیز با خود رقص چونان عملی مطلقا حرام و نامجاز ،خلاف حضور گسترده رقص در تاریخ و آداب ما و، به خصوص، در فرهنگهای محلی است که در آنها رقص تا به امروز جایگاهی کاملا طبیعی و موجه دارد و غفلت از این امر است که رقص در اساس هنر است و در بسیاری از فرهنگها از گذشته تا کنون شان آیینی و دینی داشته. این نوع مواجهه از سنخ همان افراطی‌گری هاست که کارش به تخریب آثار و اماکن تاریخی و عبادتگاه‌های مسلمانان و نامسلمانان کشیده و در واقع دشمنی با تاریخ و فرهنگ و زندگی است. ضررش هم در نهایت بیش از همه متوجه خود دین خواهد بود.
*این واقعه شیرین که غزالی مکرر به آن استناد می‌کند چنین است:
" عایشه روایت می‌کند که " روز عید زنگیان در مسجد بازی می‌کردند رسول مرا گفت : خواهی که بینی گفتم : خواهم.بر در بایستاد و دست فرا پیش داشت تا من زنخدان بر دست وی نهادم و چندان نظاره کردم که چند بار گفت که بس نباشد و من گفتم نه"(کیمیا،ج۱، ۴۷۵)
غزالی پنج رخصت از این واقعه استنباط می‌کند :بازی و لهو و رقص حرام نیست، "در مسجد می‌کردند"،پیامبر فرمان داد که بازی کنند "پس بدانچه حرام بود چون فرماید؟"،"آنکه ابتدا کرد عایشه را که خواهی که بینی" و "خود با عایشه بایستاد ساعتی دراز".
(این یادداشت را چهارسال پیش و در پی جنجالی درباره رقص منتشر کردم. اکنون ماجرای رقص و شادی دانش‌آموزان بابلی بهانه بازنشر آن شد.)
@amirmaziar1
صفحه عنوان کتاب پوپ که متن سخنرانی مهم او در سال ۱۳۰۴ است.
بنگرید به این یادداشت
@amirmaziar1
♦️امیر مازیار از دو نحوه مواجهه با تاریخ سخن می‌گوید🔺
@joreah_journal
www.instagram.com/joreah_journal
🎧 پروندهٔ شنیداری نشست «نقد و گفت‌وگو دربارهٔ کتاب کارستان سخن؛ درهم‌تنیدگی تخیل و واقعیت در شاهنامه»
🔹با حضور:
دکتر محمد دهقانی
دکتر امیر مازیار
دکتر ندا غیاثی (نویسندهٔ کتاب)
🔹 ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴
«جمهوری فلسفه و ادبیات»
درباره پروانه اعتمادی، نقاش معاصر (۱۳۲۶_۱۴۰۴)
امیر مازیار
در این صحبت‌های نسبتا کوتاه تلاش کردم به تحولی اشاره کنم که در نقاشی‌های پروانه اعتمادی با وقوع انقلاب اتفاق افتاد . این تحول را در بستر فضای هنری _فرهنگی دهه‌های چهل و پنجاه تحلیل کردم. هنر تجددگرایی که در جست‌وجوی هویت بود و راه‌های گوناگونی را برای رسیدن به آن می‌آزمود...
https://www.instagram.com/reel/DJi8d3BIXVZ/?igsh=M2xsZHlvaWkyOWZ4
@amirmaziar1
نگاهی انتقادی به بازنمایی‌های هنر ایران
امیر مازیار
تا کنون در چند سخنرانی ، یادداشت و مقاله تلاش کرده‌ام برخی از صورت‌بندی‌های نظری مربوط به تاریخ‌نگاری و تفسیر هنر ایران را نقد کنم . برخی از این مطالب به همراه لینک یا نشانی آنها:
۱.نگرش انتقادی به بازنمایی‌های هنر ایران
۲.تبار مفهوم " زیبایی‌شناسی ایرانی"
۳.تاملی انتقادی درباره مفهوم "هنر سنتی" در کتاب هنر معاصر اصفهان ، اصفهان، ۱۴۰۰
۴.ضرورت گذر از مفهوم " حکمت هنر"
۵."فلسفه" یا "حکمت" معماری ایران
۶."رویت نور مثالی در هنر ایران" ، مجله پوشه، شماره ۶
۷.تاریخ‌نگاری هنر ایران ، علم در برابر ایدیولوژی، شرق در برابر غرب ، سنت در برابر مدرنیته در مجله اینترنتی محیط
۸.هنرمند ایرانی کیست؟ بازشناسی گفتمان" هنرمند ایرانی"
سخنرانی نخست به نوعی توضیح رویکرد و روشی است که در این سلسله بحث‌ها داشته‌ام.
@amirmaziar1
🔘 فایل صوتی «نگرش انتقادی و بازنمایی‌های هنر ایران»
🔸دکتر امیر مازیار
♦️کالج هنر و معماری مدرس
دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، ۴ اسفند ۱۴۰۳
@amirmaziar1
در اهمیت و ضرورت نمایشگاه کتاب (۲)
امیر مازیار
آیا نمایشگاه‌های کتاب در دنیا فروش کتاب ندارند؟ در بسیاری از نمایشگاه‌های کتاب در دنیا کتاب فروخته می‌شوند خصوصا نمایشگاه‌هایی که در سطح منطقه‌ای ،ملی و محلی برگزار می‌شوند .فروش کتاب در این نمایشگاه‌ها از طریق ناشر، یا پخش‌کنندگان یا با ثبت سفارش و مانند آن انجام می‌گیرد. اصولا نمایشگاه‌هایی که فروش ندارند در پی فعالیت‌های حرفه‌ای نشر اند و اهدافی تجاری مانند خرید و فروش "کپی‌رایت" را دنبال می‌کنند .چنین نمایشگاهی در کشور ما اساسا بلاموضوع است. در بسیاری از نمایشگاه‌های عربی و آسیایی کتاب (مصر، لبنان،کشورهای حاشیه خلیج فارس، هند ، مالزی ،چین و...) ناشران مستقیما و با تخفیف کتابهای خود را عرضه می‌کنند و در آمریکا و اروپا هم چنین نمایشگاه‌هایی دهه‌هاست برگزار می‌شود. این نمایشگاه‌ها فعالیتهایی متنوع و سرگرم کننده دارند و بخشهایی مخصوص کودکان و نوجوانان و ایده اساسی آنها ارتقاء جایگاه کتاب در جامعه و خانواده‌است و نه فعالیت تخصصی نشر. نمایشگاه کتاب کمک می‌کند که کتاب و کتابخوانی یک اولویت باشد و تبدیل به یک رویه و عادت شود و بازار کتاب و کتاب فروش را رونق بخشد. عجبا از کتاب‌فروشانی که مخالف این بزرگترین مناسک کتاب در کشور اند ! اگر جشن "بزرگ و پر رونق" کتاب( که از جمله وابسته به خرید و فروش کتاب است) نداشته‌باشیم و رسانه‌ها آن را پوشش ندهند و اهالی کتاب در آن گرد نیایند و خانواده‌ها مجبور و راغب نشوند که به شکل جمعی در آن شرکت کنند ، خوشحا‌ل‌تریم و وضع کتاب بهتر است؟ "بازار" و "نمایش" ارتباط عمیقی با هم دارند.
مطمئن باشیم که بخش مهمی از منفعت این نمایشگاه برای کتابفروشان خواهد بود. در ایران چندین دهه نمایشگاه کتاب وجود داشته و اخلالی در کار کتاب فروشی‌ها ایجاد نشده ( به جز مقدار فروش برخی کتابفروشان تهران و اطراف آن‌در اردیبهشت!) آنچه مخل کار کتاب‌فروشی‌های کوچک است شیوه‌های جدید سفارش و خرید کتاب است که اصولا پدیده‌ای جهانی است. سایت‌‌هایی مانند"آمازون" و مال‌ها و فروشگاه‌های بزرگ کتاب در همه جای جهان فعالیت کتابفروشیها را کمرنگ کرده‌اند و البته در چرخه اقتصاد جهانی مانعی هم بر سر کار آنها نیست و این روند در ایران هم اتفاق خواهد افتاد. با تصور ایده‌آلهایی نامشخص و قابل بحث که معلوم هم نیست در جامعه ما چه کسی متولی انجام آن خواهد بود( دولت؟!) از رونق و شادابی آنچه داریم نکاهیم .با طیب خاطر و به همراه دوستان و خانواده و خصوصا بچه‌ها به نمایشگاه برویم و در این بزرگترین مناسک تجلیل کتاب و کتابخوانی مشارکت کنیم.
(پاره نخست)
@amirmaziar1
توضیح
امیر مازیار
نوشته بالا را ،چنانکه در بالای پست مشخص است ، از کانال دکتر قائم‌مقامی ارسال کرده‌ام به سه دلیل:
۱.محتوای درست آن که روایتی است دقیق از وضع اسفناک داوری کارنامه علمی استادان دانشگاه .
۲.عرض ارادت به نویسنده فاضل و کانال تخصصی و مفید ایشان.
۳.تکرار ذکر جمیل کتاب ارجمند کلام و جامعه فان‌اس و تقدیر از مترجمان این اثر ارزشمند به‌ویژه دکتر محمدرضا بهشتی که کل ترجمه زیر نظر ایشان انجام گرفته‌است.
بدا به حال جامعه‌ای که در آن امتیاز چنین کار بزرگ، مفید و محققانه‌ای در دانشگاه مادرش هیچ است.
@amirmaziar
دوره آنلاین با امکان تماشای جلسات ضبط شده:
فلسفه نظری کانت در کتاب "نقد عقل محض"
#دکتر_امیر_مازیار
استادیار #دانشگاه_هنر
شنبه‌ها از ساعت ۱۸ تا ۱۹:۳۰ به وقت تهران
به مدت ۱۰ جلسه از ۲۳ فروردین ۱۴۰۴
شهریه: ۱/۸۵۰/۰۰۰ تومان
با تخفیف ثبت‌نام زودهنگام تا ۳۰ اسفند ۱۴۰۳: ۱/۵۵۰/۰۰۰ (محدود)
با امکان درخواست گواهی ملی و بین‌المللی قابل استعلام
مشاهده طرح درس:
/channel/c/2246597962/537
اطلاعات بیشتر طرح درس و نام‌نویسی:
https://elm.ac/course/view.php?id=278
یا ارتباط با واتساپ/تلگرام:
09352000012 و یا مراجعه به وب‌سایت www.elm.ac
کانال‌های تلگرامی:
@DrShahabSadati
@Elm_Academy
گروه تلگرام دپارتمان #پژوهش_هنر:
/channel/+7lbSZYVeHEYzNjc0
سلطان سنجر هلال عید را رویت می‌کند و معزی شاعر به بداهه این رباعی را می‌سراید:
ای ماه چو ابروان یاری گویی
یا نی چو کمان شهریاری گویی
نعلی زده از زر عیاری گویی
در گوش سپهر گوشواری گویی
(برگی از جنگی مصور ،ظاهرا از قرن هفتم ،تبریز)
عید فطر مبارک
@amirmaziar1
🔘سلسله گفت‌وگوهای "قدرِ وحی"
ویژه ماه رمضان با حضور اساتید و محققان ارجمند
پاسخ به یک پرسش:
انسان امروزی چه مواجهه‌ای با قرآن می‌تواند داشته باشد که با آن انس پیدا کند؟
⭕️واسازی الهیات سنتی راهی برای تقرب به قرآن
👤امیر مازیار
👤 میزبان: نورا نوری‌صفت
📆 جمعه ۲۴ اسفند ۱۴۰۳
تماشای این برنامه در صفحه اینستاگرام دین‌آنلاین
تماشای این برنامه در کانال یوتیوب دین‌آنلاین
🆔 @dinonline
🔰در رونمایی کتاب «آینه جهان» مطرح شد؛
چالش‌های تاریخ‌نگاری هنر شرق در برابر غرب
🔸امیر مازیار تأکید کرد که شرق اغلب در تقابل با غرب تعریف می‌شود، نه به‌عنوان موجودیتی مستقل. ابوالقاسمی نیز به محدودیت‌های روش‌شناختی تاریخ هنر اشاره کرد و مفهوم «امکان‌ناپذیری تاریخ هنر» را مطرح ساخت. این نشست با پرسش‌هایی درباره جایگاه تاریخ هنر در ایران و چالش‌های آن همراه بود.
🔸به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ آیین رونمایی از کتاب «آینه جهان» به همت انتشارات گیلگمش در سالن اجتماعات موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.
🔸کتاب «آینه جهان» نوشته جولین بل است که توسط مجید پروانه‌پور، پریسا حکیم جوادی، صابر دشت آرا، فرزاد محمدی و ستاره نوتاج زیر نظر محمدرضا ابوالقاسمی ترجمه شده است.
🔸سخنرانان این برنامه سیامک دل‌زنده، امیر مازیار و محمدرضا ابوالقاسمی بودند. در ابتدای برنامه فیلمی با عنوان «آینه جهان» پخش شد که مصاحبه با امیر نصری، شهریار احمدی و رضا عابدینی بود.
🔻مشروح گزارش:
ibna.ir/x6wTb
@ibna_official
در ضرورت گذر از مفهوم "حکمت هنر"
امیر مازیار
گفتمان"حکمت هنر " چند دهه است که در فضای مطالعات هنر ایران حضور جدی دارد، به‌ویژه در ساختارهای آموزشی رسمی. درس‌هایی با عنوان "حکمت هنر اسلامی" و "حکمت هنر شرق "و عناوینی مانند "حکمت معماری" یا "حکمت نگارگری" ایرانی همچنان رایج اند. این مفهوم ،به گمان من، مبهم ،ناموجه و رهزن است. بازمانده‌ای از نگاه شرق‌شناسانه که بر دوگانه‌سازی غربی/غیرغربی استوار است. بی‌نقد و گذر از این مفهوم مطالعات تاریخی و تفسیری درباره هنر گذشته ما در جایگاه درست خود قرار نخواهند گرفت.
چندی پیش در مجلسی دیگر هم به اختصار در نقد مفهوم " حکمت هنر" نکاتی گفته بودم. آن جلسه واکنش‌هایی برانگیخت. در این نوبت با تفصیل بیشتر به این مفهوم ، خاستگاه آن و نسبت آن با تاریخ ما خواهم پرداخت. این جلسه در دانشگاه هنر ( باغ ملی، خ سخایی) و در پژوهشکده هنر برگزار می‌شود.
ضرورت گذر از مفهوم "حکمت هنر "
سه‌شنبه،۳۰ بهمن ، ساعت ۱۳ تا ۱۴
ورود برای عموم آزاد است.
@amirmaziar1
هنرمند ایرانی کیست؟
امیر مازیار
(۸ دی‌ماه ۱۴۰۳، موزه هنرهای معاصر)
در این سخنرانی از " گفتمان هنرمند ایرانی" سخن گفته‌ام که به گمانم چیزی حدود صد سال عمر دارد. در این گفتمان تصویری ذات‌گرا از هنر و هنرمند ایرانی به دست داده می‌شود و ویژگی‌هایی به این هنر و هنرمند اطلاق می‌شود که بیش از آنکه به کار تشخیص و تعریف او بیایند زبانی تحسین‌گر و ستایش‌آمیز دارند و در عین حال چنان کلی و انتزاعی اند که به ویژگیهای معین و مشخصی راهبر نمی‌شوند . در سخنرانی به چند نویسنده که تصویر هنرمند ایرانی ، معمار ایرانی و نقاش ایرانی را در ذیل این گفتمان تصویر می‌کنند اشاره شده‌است.
@amirmaziar1
پوپ و پهلوی
امیر مازیار
این تصویر صفحه نخست کتاب آرتور پوپ( ۱۸۸۱-۱۹۶۹) ، مورخ آمریکایی هنر ایران، سندی عجیب و گویا و پرمعنا است از پیوند نظریه " هنر ایرانی" پوپ و سیاست دوره پهلوی.
خود کتاب ترجمه سخنرانی مهمی است که پوپ در سال ۱۳۰۴، چند ماه پیش از آغاز سلسله پهلوی ، در انجمن تازه شکل‌گرفته آثار ملی و در حضور رجال بلندمرتبه دوران پهلوی و شخص رضاخان سردار سپه ایراد می‌کند. پوپ در این سخنرانی ضمن نظریه‌پردازی درباره آنچه " هنر ایرانی" (persian art) می‌خواند و زیبایی‌شناسی خاص آن از ویژگیهای برتر هنر و فرهنگ ایرانیان و وحدت و پیوستگی دو هزار و پانصد ساله این هنر سخن می‌گوید.
در این صفحه نام عیسی صدیق(۱۲۷۳-۱۳۵۷) به عنوان مترجم آمده که از سیاستمداران و کارگزاران فرهنگی برجسته کل دوران پهلوی است.او در سخنرانی پوپ حاضر بود و آن را در همان زمان ترجمه و وزارت فرهنگ آن را منتشر کرد.( جالب است که عنوان چاپ نخست "صنایع ایران در گذشته و آینده" بود که در این چاپ "صنایع" به "هنر" تغییر یافته). در این صفحه آمده‌است "بمناسبت پنجاه سال شاهنشاهی پهلوی" که حاکی از استمرار اثرگذاری نظریه پوپ است و صدیق هم به آن اشاره می‌کند . در صفحه شناسنامه تاریخ چاپ اثر "۲۵۳۵" درج شده. تقویم جدیدی که "پیوستگی" تاریخ پادشاهی ایران را نشان می‌داد.
با وقوع انقلاب این نسخه احتمالا از خانه دولتمردان پهلوی " مصادره" می‌شود و مهر "باطل شد" بر آن می‌خورد .
البته اندیشه پوپ پس از انقلاب به‌تمامه باطل نشد . دیدگاه ملی‌گرایانه آن در اندیشه‌های اسلام‌گرایانه جذب شد و به کار تشدید دو گانه ایران و غرب آمد.
درباره وجوه سیاسی و ملی‌گرایانه نظریه هنر پوپ بنگرید به مقاله درخشان کشور رضوی:
Kishwar Rizvi, “Art History and the Nation: Arthur Upham Pope and the Discourse on ‘Persian Art’ in the Early Twentieth Century,” Muqarnas: An Annual on the Visual Culture of the Islamic World XXIV (2007), 45–65.
درباره محتوای این اثر پوپ در این سخنرانی صحبت کرده‌ام :
تبارشناسی زیبایی‌شناسی ایرانی
@amirmaziar1
نگاهی به مقاله انگلیسی از امیر مازیار با عنوان: "تاریخ‌نگاری هنر ایرانی در ایران معاصر: علم در برابر ایدئولوژی، غرب در برابر شرق، مدرنیته در برابر سنت"
🖋 مقاله «تاریخ‌نگاری هنر ایرانی در ایران معاصر»، منتشر شده در Mohit.art، به بررسی توسعه و تغییرات در تاریخ‌نگاری هنر ایرانی از دوره قاجار تا زمان حال می‌پردازد. این متن نشان می‌دهد که چگونه رویکردهای تاریخ‌نگاری هنر ایرانی در طول زمان تحت تأثیر جنبش‌های ایدئولوژیک، سیاسی و فکری شکل گرفته‌اند. در ابتدا، در دوره قاجار، تاریخ‌نگاری تحت تأثیر روش‌های غربی قرار داشت، اما تاریخ هنر ایرانی همچنان در چارچوب تاریخ‌های گسترده‌تر فرهنگی قرار می‌گرفت. افرادی مانند محمدحسن خان اعتمادالسلطنه با یک دیدگاه شبه‌باستان‌شناختی به تاریخ هنر می‌نگریستند، اما هنر ایرانی را از سایر سنت‌ها تفکیک نمی‌کردند.
یک تغییر اساسی در اوایل دوره پهلوی با مفهوم‌سازی «هنر پارسی» توسط آرتور آپهام پوپ به‌عنوان یک سنت متمایز و کهن مرتبط با زیبایی‌شناسی نژاد پارسی رخ داد. چارچوب ذات‌گرایانه پوپ، که بر کیفیت‌های تزئینی هنر پارسی تأکید داشت، با ایدئولوژی‌های ملی‌گرایانه زمان هماهنگ بود و بر تاریخ‌نگاری هنر و سیاست‌های فرهنگی گسترده‌تر تأثیر گذاشت. این کار بعداً توسط هانری کُربَن تکمیل شد که با الهام از فلسفه اسلامی، هنر ایرانی را به‌عنوان تجلی «عالم مثال» معرفی کرد و آن را به معنویت و اسلام شیعی مرتبط ساخت. رویکردهای فلسفی کُربَن و سیدحسین نصر دوگانگی‌های ذات‌گرایانه‌ای مانند شرق/غرب و معنوی/مادی را تقویت کردند و هنر را در ایدئولوژی‌های ملی‌گرایانه و مذهبی در طول قرن بیستم جای دادند.
علی‌رغم برجستگی این رویکرد معنوی و غیرتاریخی، این دیدگاه، رویکردهای تاریخی یا ماتریالیستی مانند دیدگاه‌های پژوهشگران مارکسیست همچون رویین پاکباز را به حاشیه برد. پس از انقلاب ۱۳۵۷، چارچوب‌های ایدئولوژیکی که عناصر ملی‌گرایانه و اسلام‌گرایانه را در بر می‌گرفتند، تفاسیر معنوی از هنر ایرانی را در برنامه‌های درسی دانشگاهی بیشتر تثبیت کردند. با این حال، در دهه گذشته یک تغییر اساسی رخ داده است، که ناشی از تغییرات فرهنگی و فرهنگ سیاسی ایران و تحولات روش‌شناختی جهانی در تاریخ هنر است. پژوهشگران جوان ایرانی اکنون روایت‌های ذات‌گرایانه را به چالش می‌کشند و دوگانگی‌هایی مانند غرب/شرق و مدرن/سنتی را رد می‌کنند. آنها برای رویکردی تاریخ‌نگارانه تلاش می‌کنند که هنر ایرانی را در چارچوب‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی گسترده‌تر قرار دهد و روش‌شناسی‌های خود را با استانداردهای آکادمیک بین‌المللی هماهنگ کنند.
بنابراین، پرسشی که مطرح می‌شود این است: چگونه می‌توان جریان‌های تولید روایت از هنر و تاریخ هنر ایران را به‌صورت انتقادی بررسی کرد؟ مقاله ادعا می‌کند که ما هنوز جریان‌های لازم و کافی برای تولید تاریخ هنر در ایران را نداریم؛ در نتیجه، امکان نقد این جریان‌ها نیز به‌طور اجتناب‌ناپذیری تضعیف شده است. آیا باید این جریان‌ها را حمایت کرد تا به بلوغ برسند و سپس به نقد آنها پرداخت؟ اما در این فرآیند، نکته‌ای اساسی از دست می‌رود: روابطی که جریان‌های روایت هنر و تاریخ هنر ایران را شکل می‌دهند، وقتی به سامانه‌های قدرت تبدیل شوند یا در حال حاضر تبدیل شده باشند، به انباشتی از سرمایۀ اعتبار بدل می‌شوند. نقد ویران‌گرانه و عمیق این سرمایه در چنین شرایطی دشوار است و از سوی دیگر، هواداران این جریان‌ها ممکن است به مجموعه‌ای از پوپولیست‌ها تبدیل شوند که از نقد سازنده گریزان‌اند.