به خشنودی اهورامزدا این درگاه پیوند دارد به تاریخ و دین ایران کهن. امیدوارم مطالب درگاه مورد بهره ی شما دوستان و پسند هم کیشان گرامی قرار گیرد "ایدون باد" دیدگاه و رای خود را به آیدی زیر بفرستید.👇 @Shahramzadmehr @Bozorgmehr2017
#رشن_ایزد
ایزد عدل و داد در دین مزدیسنى. در اوستا رَشْنو Rašnu و در پهلوى رَشْن Rašn به چمار (: معناى) عادل و دادگر است.
رَشْن در اوستا بیشتر با صفت رَزْیشْته Razišta (در پهلوى رَزیستک Razistak) وبه صورت رَشْنو رَزْیشْتَه به چم راستتر و درستتر آمده است، و در فارسى بیشتر این ایزد با صفتش «رَشْن راست» خوانده مىشود.
هجدهمین روز از هر ماه در گاه شمار زرتشتی به نام رشن پیوند یافته است.
رَشن (رَشْنو) ـ ایزد دادگرى و آزمایش ایزدى، ایزد درستی و دادگری كه از ایزدان سرای پسین و از داوران روز جزا ست.
یشت رشن، یشتی هست در ستایش رَشن، رَشنو، رشن یشت، یشت دوازدهم اوستا هست.
پورریحان بیرونى در الآثار الباقیة (ص۷۳) در فهرست روزهاى ایرانى، این ایزد را رَشْن خوانده که در زبان سُغدى رَسْن Rasn و در خوارزمى همان رَشْن خوانده مىشده است.
در ادبیات فارسى این واژه به صورت «رش» بدون نون به کار رفته است.
فردوسى سترگ می گوید :
چو هور سپهر آورد روز رَش،
ترا زندگى باد پدرام و خَوش.
خسروى مى گوید :
مِى سورى بخواه کامد رَش،
مطربان پیش دار و باده بکَش.
گل نسترن نماد روز رشن ایزد است.
@khashatra
✅ چرا زرتشتی باید به اصل بازگشت روان باورمند باشد.
چنان که از نکات گفته های بالا دیده می شود، دلایل کافی برای باور یک زرتشتی به اصل مسلم بازگشت روان موجود است.
اگر یکی به یک قانون طبیعی بر فرض اصل نیروی جاذبه زمین باورمند نباشد، آن نیرو از هستی ساقط نمی شود.
به کنار گذاشتن یک اصل مینوی به سبب عدم توجه کافی، به زیان خود ما خواهد بود، زیرا امکان گرفتاری ناشی از بی خبری از روند قانون، موجود است، در صورتی که با اطلاع و باور به آن، از گرفتاری بر حذر خواهیم بود.
اصل بازگشت روان، داستانی نیست که پیشوایی برای خود نمایی از خود بسازد، بلکه اصل ازلی کایناتی ست که مذاهب بزرگ و سیستم های فلسفی در آن مورد سخن گفته اند.
شمس تبریزی هم در این مورد گفته است :
گر بگویم شرح جان خویش را،
نهصد و هفتاد قالب دیده ام (مترجم)
فرد زرتشتی نمی تواند بدون مطالعه ی شایسته و دقیق، موضوع را بالبداهه رد کند، زیرا فرضیه ی منطقی دیگری نمی تواند جایگزین آن شود.
📚 بُن مایه :
دانستنی های آیینی زرتشتی.
🖋 نوشته ی : دستور خورشید دابو.
برگرداننده : رشید شهمردان.
چاپ : تهران ۱۳۵۸ خورشیدی
سازمان چاپ خواجه.
✍رونوشت : بردیا بزرگ مهر.
۸۵
@khashatra
ادامه دارد....
✅ چرا بر این فلسفه تاکید مکرر نشده است؟
کتب دینی زرتشتیان به چند دلیل درباره ی بازگشت روان بیش از آن چه گفته شد سخن نگفته است.
قانون بسیار معروف، به تكرار و مبالغه نیاز ندارد.
زرتشتیان باستان با هندوان ویدائی هم زمان و در تماس بودند و لزوم زایش مکرر را به خوبی آگاه بودند و مبالغه و تکرار در آن مورد را جایز نمی شمردند.
تقریباً ۱۹ نسک از ۲۱ نسک اوستا که موبدان موبد دوره ی پادشاهی اردشیر بابکان سر خاندان ساسانیان جمع آوری کرده بود از میان رفته است.
بنابراین پیش از این سر بیانات تند و فصیح در مورد این که مسئله ی بازگشت روان "مفصلا توضیح داده نشده است، احتیاط بایسته است.
شاید در برخی از نسک های گم شده از آن سخن رفته باشد.
چنان که قبلا گفته شد فروشی پرتو مینوی انسان، مستقیما گرفتار زایش ها و مرگ ها نمی باشد، ولی روان چون در درجه ی دوم اهمیت قرار دارد توجه خاص به اصل بازگشت آن مبذول نشده است.
۸۳
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز سروش ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
یک شنبه ۱۷ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۶ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ سروش = فرمان برداری
@khashatra
#شناسنامه_ی_ما_تاریخ_و_هویت_ماست
شناسنامه ی ما تاریخ و هویت ماست و بر خود می بالیم که نخستین مردمان یکتاپرست جهان به پیامبری اشوزرتشت اسپنتمان هستیم.
پدران و مادران ما بسیار زحمت کشیدند تا این آب و خاک را پاکیزه به دست ما برسانند و ما نیز موظف هستیم چنین کنیم.
بی تفاوت نباشیم و ی گام به سمت جلو به پیش برویم.
نابخردان بسیار تلاش کردن تا تاریخ ما را زیر خاک کنند اما نمی دانستند که ایران و ایرانی بذر است که گرم خاک شود دوباره جوانه خواهد زد و شکوفا خواهد شد.
هر کسی که با تاریخ و هویت ایران در افتاد ور افتاد و شکست خورد.
ایران همیشه ایران خواهد ماند.
@khashatra
#زادروز_رشید_شهمردان_خجسته_باد
دانشمند ایران شناس، اوستاشناس و تاریخنگار،
(زاده ی ۱۶ فروردینماه ۱۲۸۴ خورشیدی در زینآباد یزد.
درگذشته ی ۲۱ آذرماه ۱۳۶۲ خورشیدی در آمریکا)
تالیف و ترجمههای بی شماری از او به یادگار مانده است.
تاریخ زرتشتیان-فرزانگان زرتشتی، تاریخ زرتشتیان پس از ساسانیان، خرده اوستا، فرمانروایان ایرانی در هند از آثار ارزشمند این دانشمند بزرگ است.
روانش شاد، سرای نور و شادی جایگاهش باد.
۱
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز مهر ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
شنبه ۱۶ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۵ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ مهر = فروغ و روشنایی.
✔️ روز دیدار پیر مراد در شهر یزد.
@khashatra
✅ شیره ی هوم نماینده ی دانشی است که با ضربات سرنوشت به دست می آید.
هاون نشان بازگشت روان است و دسته ی هاون فراز و نشیب سرنوشت را می نمایاند.
شیره ی به دست آمده با مخلوطی از شیره ی درخت همیشه سرسبز نشان بی مرگی است که بایستی پی در پی از بشقابی که ۹ سوراخ دارد گذر کند و از هاون به پیاله و از پیاله دوباره به هاون که نشان استراحت موقتی پس از مرگ است و باز به جهان برگردد، بشقاب نشان کالبد انسان است که ۹ سوراخ دارد.
پالایش مکرر شیره ی هوم نشان تولدهای مکرر است تا آن که شیره ی تقدیس شده ی مخلوط شایسته ی برگشت یا ریخته شدن به چاهی که آب از آن برداشته شده برگردد و این سمبل (نماد) بازگشت روان به اصل خویش، سرچشمه ی مینوی (یه ازنته) می باشد.
مراسم ویژه ی دیگری هم موجود است به نام گیتی خرید که معنایش آشکار است و
آن خریدن پیشکی هستی نیک و شایسته بر زمین است تا روان درگذشته موقع تولد مجدد (هنگام بازگشت) موقعیت مناسبی در این جهان داشته باشد.
این مراسم معنای دیگری ندارد و صریحا مربوط به گیتی یا جهان جسمانی است که روان آن را ترک نموده است و می خواهد موقعیت مناسبی برای آینده خود (در بازگشت) ذخیره کند.
۸۱
@khashatra
#دی_به_مهر
«دی» اوستایی «دَثوش» به چم پروردگار و دادار است.
روزهای دی به چم (:معنی) پروردگارست، در هر ماه روزهای نیایش همگانی ، به آتشکده رفتن و آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است (روز استراحت)، روز اورمزد نیز که نام پروردگار و خدا در دین مزدیسنا هست نیز شامل این روزها می شود.
دی بهمهر است مهربانی کن،
که از همه چیز مهربانی به.
روز پانزدهم از هر ماه در گاه شمار زرتشتی دی به مهر نام گرفته است. سه روز در هر ماه زرتشتی با پیشوند «دی» همراه است. روزهای هشتم، پانزدهم و بیستوسوم ماه زرتشتی كه برای پرهیز از اشتباه با پسوند نام روز پس از خودش شناخته میشوند ؛ برای نمونه فردای روز دی به مهر روز مهر است.
«سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش»
روز دی است خیز و بیار ای نگار مِی،
ای ترک، مِی بیار كه تركی گرفت دی.
مِی ده برطل و جام كه در بزم خسروی،
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به مِی.
گل کاردک نماد دی به مهر (آفریدگار) است.
@khashatra
🏛📚به دنیای دانش و تاریخ سفر کنید!
🌍 گلچین بهترین کانالهای علمی، تاریخی، آموزشی و فرهنگی در یک لیست!✨
🔎 این لینک را از دست ندهید! 👇
🎁 /channel/addlist/TkbPp0hJ7XhiMmI0
✅ معنای واژه ی صریحا هتا در سانسکریت هم برمی گردند می باشد.
ترجمه ی خود را با گزارشی در مجله ی چراغ و تئوسوفی منتشر ساختم.
سپس دانشمند نامور سهراب بلسارا نیز موافقت خود را با آن نشان داد.
پس از آن موافقتی غیر مقید از دانشمند دیگر بنام هیربد رستم مهرجی رانا آشکار گشت.
چندی بعد هیربد پیروز مسانی دانشمند شهیر بند مذکور را به روش این جانب ترجمه کرد.
دکتر ایرج تاراپور والا در ترجمه ی خویش موافقت خود را با ترجمه ی من هتا در حاشیه نشان داد.
شگفت آورترین تایید از دستور فرامرز بود و بهرام گور انکلساریا بود که در ترجمه ی گات های منتشر شده ی خود پذیرفتند که روانان بر می گردند، و واژه ی پنداری دیوان را هم رد نمودند.
واژه ی پئی تی دوبار در بند مذکور آمده است که به معنی بار دیگر و بار دیگر می باشد.
نکته ی مهم این بند آن که برخی از روانان به خصوص که نالایق هستند به جهان زیرین فریبنده تعلق دارند و باید به علت نوعی قانون شباهت و جذابیت به همان مکان برگردند.
اهنودگات یسنا ۳۰ – ۱۰ بند مهم دیگری ست با مفتاح ززنتی که سهراب بلسارا آن را به تولد مکرر معنی کرده است و در همان بند آمده است که ارواح مذکور روزی در سرای مینوی (یه ازنته) آن گاه که نفوذ اوهام رفع می شود، به هم می رسند. تا آن موقع به جهت شهرت و جلال موهوم باید بارها متولد شوند.
۷۸
@khashatra
#گوش_ایزد
امروز «گوش ایزد» چهاردهمین روز از گاه شمار زرتشتی است.
بنابر گاه شمار زرتشتی، هر ماه، ٣٠ روز دارد و هر کدام از این ٣٠ روز، نامی و امروز، روزی است که نامش «گوش» است.
گوش، یک ایزد است و عنوان ایزد برای آنچیزهایی کاربری دارد که ستودنی هستند، یعنی دادههای نیک اهورایی که در خور ستایشند. گوشایزد، ستودنی است آن اندازه که هتا یکی از یشت های اوستا، به این ایزد ویژه شده است. «گوشیشت» یا «درواسپیشت»، آن یشتی است که در آن از «گوشایزد» سخن رفته است.
واژهی «گِوش» یا «گئوش» بارها در «گاتها» (سرودههای اشوزرتشت)، در «اوستا» و در نوشتههای پهلوی آمده است.
واژهی گئوش هم چون واژگان بسیار دیگری که چم های گوناگون دارند، چند چم دارد که بیگمان باید در جمله معنایش کرد.
این واژه به چمار «گیتی» و «مجموعهی آفرینش» و از سویی دیگر به چم «گاو» است، البته این چم یعنی گاو نیز در استورههای ایرانی، همان «آفریده» یا گیتی است.
گوش یا گئوش در اوستا هم به چم گاو و هم به چم گیتی آمده است. «اورو» نیز كه به چم روان است همراه با واژهی گئوش، معنی روان جهان یا روان گاو را میرساند. «گئوشارورون» نگاه دار گلهها و چارپایان سودمند است.
گاو در استورهها، نماد گیتی ست و از دیدگاه فلسفی نماد زندگی دنیوی و خاكی است.
بنابر باور ایرانیان گوشایزد، پاسدار و نگهبان جانداران سودمند است که این خویش کاری با چم این ایزد، همخوانی دارد.
یعنی آزردن جانداران سودمند به نوعی به چم آزار آفرینش، به چم آزار گیتیست.
ایزد گوش برای پاسداری از جانداران سودمند، به همراهیِ «ماه ایزد» و «رامایزد» به یاریِ«وهمن امشاسپند» میشتابد.
پس ماه ایزد، رامایزد و گوشایزد، یارانِ «وهمن امشاسپند» در این خویش کاری هستند.
زرتشتیان از دیرباز در این ۴ روز از ریختن خون جانوران و از خوردن گوشت آنها پرهیز میکنند و این کار برای نگهبانی از شمار جانوری و سلامتی انسانها انجام میشود.
پرهیز از کشتن و خوردن جانوران هم چون یک قرارداد کلی است برای آنکه در این ۴ روز، جانوران در امان باشند.
تصور کنید که این قرارداد از این دایرهی کوچک (هازمان زرتشتی) فراتر رود و جهانیان در این ۴ روز بر خود بایسته بدانند که از کشتن جانوران و خوردن خوراکهای گوشتی بپرهیزند؛ بیگمان که آمار کشتار جانوران به اندازهی بسیاری پایین خواهد آمد و از سویی برای انسانها تمرینی خواهد بود برای خوردن خوراکهای گیاهی.
روز «گوشایزد» هم چون یک تلنگر، هر ماه، به ما «مجموعهی آفرینش» را یاد آوری میکند.
گوشایزد، هم چون رامایزد و ماه ایزد و وهمنامشاسپند، تلنگری است تا «گیتی» را از یاد نبریم و یادمان نرود که بخشی از این مجموعه هستیم، اگر بخشی از هستی را بیازاریم، آزرده خواهیم شد. گویند در این روز باید جشن گرفت.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش :
گوشروز ای نگار مشكین خال،
گوش بربط بگیر و نیک بمال.
من ز بهر سماع خواهم گوش،
بیسماعم مدار در هر حال.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم) :
پرورش گوش اورون کن، گاو به ورز آموز.
اندرزنامهی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار :
به (گوش) اندرون گاو ساله، به مرز،
ببند و بیامرز بر گاو، ورز.
گل میزورس نماد گوش ایزد است.
@khashatra
#سیزده_بدر
سرایش و خوانش :
بانو هما ارژنگی.
@khashatra
#جشن_سیزده_بدر_فرخنده_باد
ای نسیم گل فشان کز ناکجا و بی نشان،
نرم نرمک می خزی از هر شکاف و روزنی.
ای شکوه سبز افسون ساز بزم افروز من،
ای بهار آرزو ای جلوهی نوروز من.
با من از جمشید از زرتشت از فر کیان،
از سرود گات ها، از روزگار باستان.
با من از اندیشه ی نیک و با من از کردار نیک،
با من از بخشایش آن مهربان دادار نیک.
با من از آن گندم نورسته در دیس سپید،
از نشاط کودکانه، از سرور صبح عید.
با من از سیب و سرود و سبزه و سرو و سبو،
با من از آلالههای رنگ رنگ خنده رو.
از کتاب حافظ شیراز آن دانای راز،
از ترنمهای تار و از نوازشهای ساز.
با من از گشت و گذار سیزده در کوهسار،
با من از شوق نسیم و لالههای بیقرار.
با من از رقص لطیف و چابک پروانهها،
بوسهی باران به روی سبزه زار باصفا.
با من از خاک میهن از خطهی شیران بگو،
ای نسیم نوبهاری با من از ایران کهن بگو....
(هما ارژنگی)
@khashatra
#تیر_ایزد
روز «تیر ایزد» سیزدهمین روز هرماه و چهارمین ماه هر سال، در گاه شمار زرتشتی «تیر» نام گرفته است.
تیر یا تیشتر، ایزد باران بوده و به یاری او کشتزارها سیراب از باران میشوند، هم چنین نگهبان ستوران است.
در اوستا «تیریشت» در نیایش ایزد باران است.
ستاره ی عطارد تیر نامیده میشود و نیز تیری که در کمان نهند و بجهانند.
ایرانیان باستان هنگام خشک سالی در این روز آیین ویژهای برگزار میکردند و برای خواهش باران و پیروزی تیر ایزد بر دیو خشک سالی(اپوش) به در و دشت میرفتند و تیریشت میخواندند.
بخشی از یشت های اوستا دربارهی این ایزد است.
تیر نام ستارهای است كه امروزه آن را «شعرای یمانی» یا به لاتین «سیریوس» (Silius) مینامیم.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش :
ای نگار تیر بالا روز تیر،
خیز و جام باده ده بر لحن زیر.
عاشقی در پردهی عشاق گوی،
راههای طبع خواه دلپذیر.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم) :
کودک به تیراندازی و نبرد و سواری آموختن فرست.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار :
بفرمای بر کودکان روز (تیر)،
نبرد و سواری و پرتاب.
گل بنفشه نماد تیر ایزد است.
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز رشن ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
یک شنبه ۱۸ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۷ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ رشن = دادگری
@khashatra
✅ معمولا کسانی که بر زایش و زندگی آینده تکیه می نمایند نوعی بی حالی و بی تفاوتی به آنان دست می دهد تا فعالیت کنونی خود را با تفکر به آینده ی احتمالی به تاخیر اندازد که این گونه روش بسیار زیان آور است.
زیرا فرصت های فعلی را نباید از دست داد و یا کاملا" از آن استفاده کرد.
شاید فاصله ی زمانی، بین دو بازگشت روان، سده ها طول کشد و سخن از زندگی آینده، مبهم و نامطمئن می باشد.
به این جهت مغان دانا فعالیت و کارهای شخصی و انجام وظایف خویش را در همین زمان، بر سخن از آینده ی مبهم ترجیح داده اند.
فلسفه ی ترک دنیا و گوشه نشینی مصری، مبالغه ی بسیاری بر مرگ روا داشته است.
کتاب مردگان از کتب دینی آن هاست.
اشوزرتشت می خواسته است که مردم بیشتر به فکر زندگی و موقعیت و فرصت های آن باشند.
بنابراین سخن از پدیده ی مسلم تعطیل موقتی را به بوته ی فراموشی سپرده است.
۸۴
@khashatra
#سروش_ایزد
روز هفدهم از هر ماه در گاه شمار زرتشتی به نام سروش ایزد پیوند یافته است.
سروش به چم (: معنی) گوش دادن و فرمان بردن است به خواست خدایی و ما آن را نیوشایی معنا کردهایم تا نزدیک تر به اصل باشیم.
اینک من سروش ترا که از همه بزرگ تر است، میطلبم تا به آرمان خود رسم.
و زندگانی درازی به دست آورم.
و به شهریاری منش نیک در آمده
و به راه راستی گام زده،
به جایگاهی رسم که مزدا اهورا میباشد. (۳۳_۵)
اشوزرتشت میگوید :
کسی را که مزدا دوست دارد، نیوشایی و منش نیک به او روی میآورد (۴۴_۱۶)
اشوزرتشت میخواهد به دستیاری نیوشایی به خواست و آرمان خود برسد (۳۳_۵)
نیوشایی راهی است که به اهورامزدای توانا میرود (۲۸_۵)
نیوشایی راه رستگاری را، هم برای رستگار و هم برای دروغ کار، همواره روشن میسازد (۴۳_۱۲)
از این گفتهها به ویژه آن جایی که نیوشایی با منش نیک است، بر میآید، که فرمان برداری اشوزرتشت کورکورانه نیست، بلکه از روی اندیشه و با دلی پر از مهر است.
گل خیری سرخ نماد سروش ایزد است.
@khashatra
↩️ تبادلات فرهـیــختگان تقـدیـم میکـند: ↪️
📝 فهرستی ناب از بهترین کانالهای ادبی، تاریخی ، روانشناسی، درمانی، آموزشی، سرگرمی و اطلاعات عمومی
⚜ کافیست این فولدر را👇 ابتدا Add کنید و بعد در تلگرام خود ذخیره بفرماییدولذت ببرید⚜
/channel/addlist/5m_EKsX0rvRjOWZk
پیشنهاد ویـژه ی ادمـین↕️↕️
شـعــرناب مـولانـا موسیــقی اصـیل
@molaanayJaan
@molaanayJaan
شرکت درتبادل⤵️
@banooyefarvardiin
✅ او در نوجوانی به هندوستان رفت و زیر نظر دینشاه ایرانی و ابراهیم پورداوود به تحصیل و پژوهش پرداخت.
کتاب شناسی،
تألیف :
اوستای درون (برگردان از دین دبیره رشید شهمردان، بهکوشش رستم هرمزدی: پیشگفتار اردشیر آذرگشسب؛ دستنویس فریدون بهزاد رستگاری)
ایران در کتب مذهبی و ادبی هندوان، جزوه ۱۰ برگ
برادری جهانی در فرهنگ ایران باستان (شیراز : انتشارات دانشگاه پهلوی)
پرستش گاههای زرتشتیان (بمبئی: سازمان جوانان زرتشتی بمبئی ۱۳۳۶)
پیمبری زرتشت : یادنامه دینشاه ایرانی سلیستیر (بمبئی: انجمن زرتشتیان ایرانی بمبئی ۱۳۱۶)
تاریخ زرتشتیان پس از ساسانیان (تهران : راستی (چاپخانه) ۱۳۶۰)
تاریخ زرتشتیان : فرزانگان زرتشتی (تهران: فروهر ۱۳۶۳) (همچنین منتشر شده در قالب کتاب گویا ؛ گوینده پریوش زاهدی؛ تهران : مرکز امور توانبخشی نابینایان کشور رودکی ۱۳۸۶)
درفش کاویانی ؛ پرچم باستانی ایران باستان (این کتاب ضمیمه مجله بررسی های تاریخی شماره ۱ سال دهم است)
دین پایه ی زرتشتی (نوشته حسین وحیدی و رشید شهمردان ؛ تهران : اشا ۱۳۵۹)
دیننامه آتش و آتشپرستی (بمبئی: نشریه سازمان جوانان زرتشتی ۱۳۲۰)
دیننامه : اصول سهگانه مزدیسنا (بمبئی: سازمان جوانان زرتشتی ۱۳۲۳)
زرتشتیان، از مرگ یزدگرد شهریار تا گل پژمردگی گل خورشید (تهران : فروهر ۱۳۸۲)
فرمانروایان ایرانی در هند (مجله دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی مشهد، شماره دوم سال هشتم، تابستان ۱۳۵۱ مشهد ۱۳۵۱)
فهرست کتابهای دینی زرتشتیان فارسی و انگلیسی (گردآوری، تهران ۱۳۵۸)
ترجمه :
آموزش های اشوزرتشت (ترجمه و تالیف رشید شهمردان در سال ۱۳۱۱ خورشیدی به کوشش جهانگیر اوشیدری)( تهران : کیخسرو و خسرویانی راستی ۱۳۶۴)
بهترین چهره ی زندگی (نوشته ی اوتار مهر بابا، زبان : انگلیسی)
تعلیمات زرتشت (ترجمه و تألیف) (بمبئی : هور پرینتینگ پریس ۱۳۱۱)
خرده اوستا : نمازهای بایسته برگرداننده از دین دبیره (برگردان از دین دبیره ؛ گزارش فارسی از حسین وحیدی ؛ دستنویس فریدون بهزاد رستگاری)(۱۳۵۲ چاپخانه راستی) چاپها و ویرایشهای بعدی : (تهران : راستی ۱۳۷۲) (تهران : ۱۳۸۰ فروهر) (تهران ۱۳۸۲ فروهر) (تهران : فروهر ۱۳۸۸ بازنگری و هماهنگی با دیندبیره موبد مهربان موبد خدا مراد موبد دینیار فیروزگری ؛ گزارش فارسی رستم کیخسرو موبد شاه فریدون وحیدی)
دانستنی های آیینی زرتشتی (نوشته خورشید دابو) (تهران : ۱۳۵۸ چاپ خواجه)
زرتشت و همزمانان او در ویدا (برداشت و ترجمه ؛ تهران : نشریه ی انجمن فرهنگ ایران باستان ۲۵۳۷)
سال دینی زرتشتی (نوشته بهرام پیتاواله، پیشگفتار و ترجمه رشید شهمردان ؛ انتشارات فروهر ۱۳۵۶).
۲
@khashatra
پایان🔺🔺
#مهر_ایزد
در فرهنگهای فارسی مهر را ایزدی نشان بر مهر و دوستی و خرد در کارهای مینوی دانستهاند که در ماه مهر (ماه هفتم از سال خورشیدی) و روز مهر (روز شانزدهم هر ماه) بدو پیوند یافته است و شمارآفریدگان از نیکی و بدی به دست اوست.
مهر که در اوستا « میثرَ» خوانده میشود، از ایزدان بزرگ پیش از زرتشت است که ایزد فروغ و روشنایی خوانده میشود.
ایزد مهر نگهبان مهر، محبت، دوستی و عشق، تدبیر برای یافتن دارایی و خواستهها است.
مهر به دیگر چم (:معنی) گردونه ی آفتاب یا خورشید است.
مهر ایزد موکل بر فعالیتهای ست که دو طرف دعوا دارند. هر کجا دو طرف دعوا باشد ایزد مهر به دادگستری، دوستی، قول و قرار، پیمان حاضر است.
مهر یکی از برجستهترین ایزدان در دین زرتشتی ست. یکی از سه ایزدانی است که نامش در دوازده ماه سال آمده است. یکی از دراز ترین یشتها به مهریشت ویژه شده است.
فردوسی میسراید:
«دو مهر است با من که چو آفتاب،
بتابد شب تیره چو بیند آفتاب».
ایزد مهر نماد عشق و زندگی است و به زندگی خانوادگی گرمی میدهد. مهر نام آتشکدهای نیز بوده است.
فردوسی پیرامون آن میسراید :
«چو آذرگشسب و چو خوراد و مهر،
فروزان به کردار گردان سپهر»
گل بنفشه نماد مهر ایزد است.
@khashatra
✅ در اصطلاح پازند رستاخیز را تن پسین یا آخرین کالبد هستی انسان می نامند.
واژه ی پسین یا آخرین دلیل وجود تنهای بی شماری پیش از آخرین تن (تن پسین) می باشد.
در آخرین لحظه ی بیداری مرده تسلسل زایش و مرگ پایان می یابد.
چون روان به مرحله ی بی مرگی رسید به کالبد دیگر نیاز ندارد.
آن گاه که شخص به روان بوختگی (آزادی روان) نایل شد، از رنج زایش و مرگ و بازگشت های مکرر فارغ می گردد.
فرشودگرد به معنای ارتقاء شخص از مرحله ی انسانی به مرحله ی بالاتر می باشد که سیوشانس نجات دهنده نام می گیرد.
قیامت به معنی ثبات و پایداری روان در بهشت است که در گذشته طی بازگشت های بی شمار بر زمین زندگی می کرده است.
دانشمند بزرگ شمس العلما دکتر سرجیوانجی مدی، پس از بحث در مورد بازگشت روان چنین اظهار داشت :
"زرتشتی گری بازگشت روان را نفی نمی کند. باید آشکارا بگویم که سکوت به مفهوم تایید است. "
روش" جویندگان حقیقت باید چنین باشد.
📚 بُن مایه :
دانستنی های آیینی زرتشتی.
🖋 نوشته ی : دستور خورشید دابو.
برگرداننده : رشید شهمردان.
چاپ : تهران ۱۳۵۸ خورشیدی
سازمان چاپ خواجه.
✍رونوشت : بردیا بزرگ مهر.
۸۲
@khashatra
ادامه دارد....
✅ اشتودگات یسنا ۴۶ - ۱۹ بیانیه ای آشکار در شایستگی روانان به نیل به پاداش در زندگی دیگر (پراهوم) دارد.
اشوزرتشت این پاداش را به همه ی کسانی که برابر آموزش های او پیرو راه راستی باشند، وعده می دهد.
واژه ی پراهوم در اوستا و برابر آن در سانسکریت معنایی به غیر از زندگی دیگر ندارد.
در پایان همازور متن پازند نمازی ست بدین مضمون که به مفهوم فراخوانی است. "بشود که" روانان درگذشته دین نیک مزدیسنی بیایند.
شاید روانان به کمال رسیده باشند و نتوانند بازگردند و به دنبال آن چنین آمده اگر نیایند بشود که با اشتیاق فراوان خویش به داور مهر ایزد برسند.
در این جا هر دو امکان اگر بیایند و اگر نیایند مورد توجه قرار گرفته است و هر دو گروه را بی طرفانه از هم جدا ساخته اند.
همین جور در آفرین رپتون روانان درگذشته (و دردگان) را به دو گروه بخش کرده، کسانی که سرنوشت خود را با موفقیت به پایان برده اند و کسانی که نتوانسته اند و رفوزه شده اند.
طی برگزاری مراسم یزشنی، قانون بازگشت روان بطور نماد (سمبل) نشان داده
می شود.
۸۰
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز دی به مهر از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
آدینه ۱۵ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۴ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ دی به مهر = آفریدگار.
✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان.
@khashatra
✅ اشتودگات یسنا ۴۶ - ۱۱ نمونه ای از چند بند است در مورد توقف جلو چینود پل و بازگشت به جهان فریبنده ی اوهامی دروغ، زیرا وجدان آنان ناآرام و سخت است.
چینود پل یکی از تمثیلات است و پل جدا کننده و تشخیص می باشد.
در مزدیسنا در مورد آخرت آمده است که روانانی که پیشینه ی بد و زشت دارند از گذشتن از پل و رفتن به بهشت ناتوانند.
بهشت در اوستا گرودمان سرای سرود مزد امتضاد درج دمان سرای دروغ و فریبنده ی جهان است، توضیحی ست جلو پل تمایل به سپهر هستی غیر واقعی است و علت ناتوانی از ورود به بهشت، بازگشت روان به جهان خاکی می تواند باشد، تا خود را (یسنا ۳۰ - ۱۰) برای وصل آماده سازد.
اشارات بسیاری در مورد ورود به چینود پل و ایست جلو آن می توان ارایه داد.
در یسنا ۳۴ - ۶ و ۵۰ - ۹ فعل پئی تی اینی با املای دیگری ملاحظه می شود و معنای آن بازگشتن برای رسیدن به آرزو و آرمان دیگر می باشد.
📚 بُن مایه :
دانستنی های آیینی زرتشتی.
🖋 نوشته ی : دستور خورشید دابو.
برگرداننده : رشید شهمردان.
چاپ : تهران ۱۳۵۸ خورشیدی
سازمان چاپ خواجه.
✍رونوشت : بردیا بزرگ مهر.
۷۹
@khashatra
ادامه دارد....
✅ نخست نگاهی به گات ها می افکنیم.
در یسنا ۴۹ – ۱۱ سپنتمدگات واژه ی پئی تی به ئینتی به معنای آن ها بر می گردند، مفتاح مقصود ماست فاعل این فعل در بند مذکور روانانی هستند که پیشینه ی کردار زشت و کژ دارند و شهرت بد حاصل نموده اند.
آن ها به این جهان فریبنده ی واهی (درج دمان) بر می گردند زیرا به آن تعلق دارند. (انگهن استه ئو) پهلوی زبانان باور داشتند که دیوان با آشامیدنی تلخ در جهنم به استقبال روانان بدکار می روند.
لذا در ترجمه ی بند نامبرده (۴۹ - ۱۱) باور خود را در آن گنجانیدند و واژه ی پئی تی یه ئینتی را به "می روند به استقبال " معنی کردند و واژه ی دیوان را که در آن موجود نیست قاچاقی به عنوان فاعل مفهوم وارد ساختند.
خاورشناسان مغرب زمین و دیگران به دلیلی که برخودشان معلوم است، تردیدی در ترجمه ی مذکور روا نداشتند.
به سال ۱۲۷۷ یزدگردی که دانشجوی دانشگاه بودم، باکمال بی پروایی مخالفت خودم را از گزارش آن واژه اعلام داشتم.
زیرا فاعل آن "روانان" در بند مذکور موجود بود. پس به وام گرفتن واژه ی دیوان چه نیازی داشت؟
۷۷
@khashatra
#امروز
نَبُر
به روز، پیروز و فرخ روز گوش ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
پنج شنبه ۱۴ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۳ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ گوش = گئوش ، روان جهان.
✔️ نبُر : پرهیز از کشتن حیوانات سودرسان
🐂پرهیز از خوردن خوراکهای گوشت دار.
@khashatra
سیزده بدرتون خجسته باد
روز تیر و تشتر است، روز سبزه و آب، روز سپاس گزاری از آن ها برای تر و تازه کردن و سبز کردن زندگی مان، روز نیایش برای نگاهبانی و افزون کردن آن ها.
روزی که سبزه و آب، همانا خرداد و اّمُرداد را دست به دست می سپاریم تا زندگی هامان مانند آن ها از شادی و تندرستی و روشنی و سبزی برای همیشه پربار باشد.
تیرایزد و فروردین ماه تان شاد و روشن باد..
@khashatra
#فلسفه_سیزده_بدر
در آیین و گاهشمار زرتشتیان و ایرانیان باستان هر روز یک نام ویژه دارد.
سیزدهمین روز در هر ماه به نام روز باران تیر (تیشتر) نماد و نشانه ی باران نام دارد.
زرتشتیان پس از پایان نوروز در روز سیزده بدر (روز تیر از ماه فروردین) به باغ و دشت می روند و به شادی و بازی و با سرزدن به زمین های کشاورزی جو و گندم و.... به پاک سازی محیط زیست می پردازند و نوروز خود را به پایان می رسانند.
و برای درخواست باران به درگاه اهورامزدا نیایش می کنند و آرزوی سالی پر از باران و کشاورزی نیکو می کنند.
در مورد نسبت دادن نحسی سیزدهم هیچ مناسبتی با ایرانیان ندارد و این اندیشه خرافی پس از یورش اسکندر گجستک و یونانیان به ایران اهورایی وارد ایران شد زیرا عدد سیزده نزد یونانیان نحس بوده است.
آرزوی داشتن نوروز و سیزده بدر نیکی را برای همه ی ایران دوستان در سراسر این گیتی داریم.
شاد و تندرست باشید.
سیزده بدر خجسته وهمایون باد.
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز تیر ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
چهار شنبه ۱۳ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۲ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ تیر = تیشتر ، نماد و نشانه ی باران.
✔️ ۱۳ بدر شاد و همایون باد.
@khashatra