🔰مدرسه مطالعات دیالوگ باشگاه اندیشه برگزار میکند:
📚 ترجمه و تحلیل مقالهی «نگاهی عقلانی به سنت» نوشتهی کارل پوپر
🔸با ارائهی: هومن پناهنده
مترجم و پژوهشگر فلسفه
🕖شنبهها از ۶ اسفند ۱۴۰۱
ساعت ۱۷ تا ۱۹
🧮هزینه دوره: ۵۰۰.۰۰۰ تومان
🌐وضعیت تشکیل: حضوری
🔍برای اطلاعات بیشتر و ثبتنام:
🔸پیام در تلگرام: ۰۹۲۰۶۴۸۰۷۱۷
🔹نام کاربری تلگرام: مدرسههای باشگاه اندیشه
🔸تماس با شماره تلفن:
۰۹۱۰۹۳۷۴۰۷۷
۰۲۱۶۶۴۸۰۷۱۷
#زمستان۱۴۰۱ #مطالعات_دیالوگ #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
🔰مدرسه مطالعات دیالوگ باشگاه اندیشه برگزار میکند:
📚 درآمدی بر تفکر نقادانه
🔸با ارائهی: هومن پناهنده
مترجم و پژوهشگر فلسفه
🕖شنبهها از ۶ اسفند ۱۴۰۱
ساعت ۱۹ تا ۲۱
🧮هزینه دوره: ۵۰۰.۰۰۰ تومان
🌐وضعیت تشکیل: حضوری
🔍برای اطلاعات بیشتر و ثبتنام:
🔸پیام در تلگرام: ۰۹۲۰۶۴۸۰۷۱۷
🔹نام کاربری تلگرام: مدرسههای باشگاه اندیشه
🔸تماس با شماره تلفن:
۰۹۱۰۹۳۷۴۰۷۷
۰۲۱۶۶۴۸۰۷۱۷
#زمستان۱۴۰۱ #مطالعات_دیالوگ #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
🔰مدرسه مطالعات دیالوگ باشگاه اندیشه برگزار میکند:
📚خود در آینهی دیگری
🔸با ارائهی: دکتر راضیه زینلی
پژوهشگر فلسفه دین
🕖یکشنبهها از ۱۶ بهمن تا ۲۸ اسفند ۱۴۰۱
ساعت ۱۸ تا ۲۰
🗂تعداد جلسات: ۷ جلسه
🧮هزینه دوره: ۴۰۰.۰۰۰ تومان
🌐وضعیت تشکیل: حضوری و مجازی
🔍برای اطلاعات بیشتر و ثبتنام:
🔸پیام در تلگرام: ۰۹۲۰۶۴۸۰۷۱۷
🔹نام کاربری تلگرام: مدرسههای باشگاه اندیشه
🔸تماس با شماره تلفن:
۰۹۱۰۹۳۷۴۰۷۷
۰۲۱۶۶۴۸۰۷۱۷
💬معرفی دوره را اینجا بخوانید.
#زمستان۱۴۰۱ #مطالعات_دیالوگ #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
🔸 در شماره ۱۶ مجله حوزه که به مناسبت صدمین سالگرد تأسیس حوزه علمیه معاصر قم منتشر شده، مقالهای با عنوان «نسبت تأسیس حوزۀ معاصر قم با دنیای مدرن؛ چرایی و چگونگی» نوشتهام که میتوانید از اینجا دریافت و مطالعه کنید.
@taqriraat
#زمستان۱۴۰۱ #مطالعات_دین #باشگاه_اندیشه
🌐 به اطلاع میرسانیم امکان برگزاری این دوره به صورت آنلاین نیز فراهم گردید.
🔍برای ثبتنام و اطلاعات بیشتر:
🔸پیام در تلگرام: ۰۹۲۰۶۴۸۰۷۱۷
🔹نام کاربری تلگرام: مدرسههای باشگاه اندیشه
🔸تماس با شماره تلفن:
۰۹۱۰۹۳۷۴۰۷۷
۰۲۱۶۶۴۸۰۷۱۷
@bashgahandishe
چکیدهی ارائهها:
تناظر میان نوبتهای سهگانهی تأویلی عینالقضات و قوس هرمنوتیکی ریکور
📝علیرضا تقوی
تأویل در ادبیات عرفانی گفتمان بنیادین محسوب میشود. در این بین عینالقضات همدانی نمونهی بارز این ویژگی است. نظام اندیشگانی او با تاویل به طرز شگرفی درهم آمیخته هست. تفکرات فلسفی او در ارتباط با فهم و معنا و بسیاری موارد دیگر، با آنچه که ریکور به عنوان نظریه بیان داشته است قابلیت بررسی و انطباق دارد. یکی از این نظریات موضوع فوق میباشد.
عینالقضات در افق معاصرت
📝سیدجواد میری
در این نشست به الهیات عینالقضات خواهم پرداخت و این پرسش را مورد امعان نظر قرار خواهم داد که الهیات عینالقضاتی چه نسبتی با "مسئله هویت" در معنای تئوریک آن میتواند داشته باشد.
زبانشناسی معرفت و نقش مترجمی عقل از دیدگاه عینالقضات همدانی
📝صبا فدوی
عین القضات با بحث الفاظ متشابه بهجای نمادگرایی، سعی در رفع مشکل زبانشناختی معرفتی عرفا دارد و در این راستا مسئله چندمعنایی بودن متن را مطرح میکند که علت آن را نه حضور بینهایت معنی در متن، بلکه غیاب بینهایت آن میداند.
همچنین از نظر عینالقضات اهمیت عقل به دو موضوع کلی بازمیگردد: یکی نقش عقل به عنوان پلـی کــه عـیــن و ذهن را بـه هـــم مرتبط میسازد، و امـر بیـانناپذیر را بیانپذیر میکند؛ و دیگری محدودیتهای عقل در درک حقایق است. او در مورد نخست، عقل را ابزار ترجمه و در مورد دوم آن را ابزار شناخت دانسته است که محدوده خاص خود را دارد.
#مطالعات_دیالوگ #مطالعات_هویت #جیوگی #عینالقضات #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
#پرونده
بحران دینداری در زندگی روزمره
مدرسه مطالعات دین
نشستی با حضور
دکتر حامد قدیری
دوشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۱
پوستر
گزارش مختصر
گزارش تصویری
گزارش مشروح (ایکنا)
فایل صوتی
فیلم نشست در اینستاگرام
فیلم نشست در یوتیوب
#مطالعات_دین #درباره_بحران #بحران_دینداری #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
نقدی بر مقاله چشم اندازهای نظری دربارهٔ چشم اندازههای نظری درباره خیزشهای اجتماعی ایران
مدرسه مطالعات هویت
با حضورِ
دکتر حسن محدثی و دکتر سید جواد میری
۱۵ دی ماه ۱۴۰۱
پوستر
صوت
گزارش مختصر (به زودی)
گزارش مشروح (به زودی)
لایو در اینستاگرام
یادداشت میثم قهوه چیان
یادداشت رسول چگینی
کلیپ های گزارشی
#مطالعات_هویت #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
در نشست نقد و بررسی مقاله چشم انداز های نظری درباره خیزش های اجتماعی ایران
آقای حسن محدثی ، به نقدی که آقای محسن چگینی چند سال پیش از ایشان داشتند ، اشاره ای کردند.
اینک آقای رسول چگینی یادداشتی در نقد آقای محدثی برای باشگاه اندیشه ارسال کردند که از نظر می گذرانید .
یادداشت آقای چگینی
آیا در دوره گسترش پیوندهای جمعی و فراهم شدن ابزارهای ارتباطی که ارتکاب هر ناهنجاری اخلاقی را سهل الوصول کرده، پشت کردن بسیاری از جوانان از گرفتاری در این منجلاب و روی آوردن به محفلهایی چون اعتکاف و هیئات دینی که با ناز و نیاز به درگاه محبوب آمیخته است، چیزی جز تقویت نهاد دین در نهان جوانان است؟
در زمانه ای که سکولاریسم و خانهنشین کردن دین، ادبیات سیاستمداران جهان شده؛ همجنسبازی به یکی از نیازهای اولیه انسان مدرن تبدیل شده؛ برهنگی و روابط خارج عرف و قانون، در سکانسهای سینمایی موج می زند، و در یک کلام، اومانیسم، نسخه غرب برای انسان کنشگر امروزی است، آیا مانایی گفتمان حاکمیت آفریدگار در کنشهای اجتماعی و پایبندی بر شریعت در تعاملات فردی و گروهی، از اقتدار جبهه دینمدار خبر نمی دهد؟
ناگفته نماند که این به معنای عدم وجود نقص و کاستی در سازمان های فرهنگی نیست، بلکه نگارنده دل پُری در این بخش دارد و معترف است که باید با برنامه ریزی دقیق و مطابق ناهنجاریهای روز، به دنبال رفع آلودگی های فرهنگی بود اما حتی ثابت ماندن و یا کاسته شدن ناچیز از پیروان جبهه دینمدار، موفقیتی شگفت برای نهاد دین است؛ زیرا حفاظت از نور ایمان در این گرگومیش روزگار، به مراتب دشوارتر از همنوا شدن با فرهنگی است که گریزی از همجواری با آن نیست!
جان کلام اینکه تعیین جبهه پیروز در معرکه فرهنگ و اجتماع، با مقایسه آمار و ارقام منسوخ شده گذشته صحیح نیست بلکه باید فرزند زمان خود بود و یک پدیده را با ملاحظه همه پدیده های رقیب مورد سنجش قرار داد. بدون شک موفقیت و کامیابی در این آوردگاه نامتوازن، از آنِ اردوگاه دینمداران است که همچنان چراغ مساجد و محافل دینی را روشن نگاه داشته و بی توجه به ملامت ملامتگران، خواسته پروردگار را در زندگی خود حاکم گردانیده اند و این چیزی جز اقتدار در عین مظلومیت نیست.
صدالبته ارزش علم به کارآیی آن در رفع نیازها و کشف حقایق است. جامعه شناسی نیز در صورتی که بتواند تصویر کاملی از جامعه ارائه دهد، بسان آزمایشگاهی است که امراض و مشکلات پیکره اجتماعی انسان را بازگو می کند. با توجه به حسن نیت و مغرض نبودن جامعه شناسان امروز همچون دکتر محدثی، از ایشان و همکارانشان تقاضامندیم با نگاهی کامل و جامع، به ارزیابی رفتارهای اجتماع بپردازند و نسخه صحیحی برای ارتقا و پیشرفت جامعه ارائه کنند. بدون شک ارتقا و تعالی جامعه ایرانی، آرزوی هر دلباخته این خاک زرخیر است و آینده ایران در گرو تصمیمهای خردمنانه امروز ما است. گام نهادن در مسیر پیشرفت و احیای تمدن نوین اسلامی ایرانی جز با همکاری همه بخشهای جامعه میسر نخواهد شد.
در پایان یادآوری این نکته خالی از لطف نیست که دکتر محدثی در سال 1398 با بیان اینکه در کمال ناباوری 53 سال در ایران امروز عمر کرده، تلاش داشت که فضای دلسرد کننده ای از اوضاع ایران نمایش دهد. اکنون باید به او بگوییم که به برکت انقلاب اسلامی و در طلیعه سال 1402 شمسی، 57 سالگی خود را باید جشن بگیرد و شکرگزار موقعیت هایی باشد که در سایه این نظام اسلامی به دست آورده است.
(والسلام علی من اتبع الهدی)
رسول چگینی
25/10/1401
📌 #نقد_و_نظر
📚 @rsl_chegini |کانال هزار و یک نکته|
مدرسه مطالعات دین باشگاه اندیشه برگزار میکند:
بحران دینداری در زندگی روزمره
نشستی با حضور
دکتر حامد قدیری
عضو هیأت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب
دوشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۱
ساعت ۱۸
خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی، پلاک ۲۳، شبستان باشگاه اندیشه
حضور برای عموم آزاد و رایگان است.
پخش از صفحه اینستاگرام لایو باشگاه اندیشه
دربارهی نشست
پدران و مادران ما در شهرها و روستاهایی زندگی میکردند که شاید سالها میگذشت اما با کسی که اعتقاد دینی متفاوتی داشت مواجه نمیشدند؛ و اگر مواجه میشدند، با نحوی از شرانگاری بین خود و او فاصله میانداختند. اما در زمانهی کنونی، هر فرد دینداری، فارغ از میزان تقید و تشرع خود، روزانه با کسانی مواجه میشود که در جبههی اعتقادی دیگری ساکناند اما شرانگاری آنها ممکن نیست. چنین وضعی ممکن است بحرانی برای دینداری تلقی شود؛ بحرانی که شاخوبرگ آن تا بسیاری از پدیدههای روزمرهی ما ادامه پیدا میکند. اما آیا این وضع یک وضع بحرانیست؟ و چهگونه میتوان با التفات به آن به پدیدههای روزمره پرداخت؟
#مطالعات_دین #درباره_بحران #بحران_دینداری #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
دکتر سیدجواد میریمینق (ناقد) از ظرفیتهای مقاله «چشماندازهای نظری درباره خیزشهای اجتماعی ایران» میگوید.
پنجشنبه ۱۵ دی ۱۴۰۱
#مطالعات_هویت #بحران #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
پادکست تمهیدات
همراه با علیاصغر مصلح
«تمهیدات» دعوت به آمادهسازی خویش در روزگار رخدادهای بزرگ است.
دعوت به بودنی ریشهدار، نسبتداری با بنیادها و خویشتناگاهی.
تمهیدات دعوت به مراقبانه زیستن است: کوشش برای درک و دریافت دستاوردهای گذشته و گشودگی برای تجارب جدید.
یکشنبههای هر هفته از باشگاه اندیشه
🔻از فهرست به اپیزودها منتقل میشوید:
اول: در جستوجوی خویشتن
دوم: من و دیگری۱
سوم: من و دیگری۲
چهارم: صلح درونی، صلح بیرونی
پنجم: ما و داناییهایمان
ششم: ما و طبیعت
هفتم: نسبت ما و تکنولوژی
هشتم: واقعیت کجاست؟
نهم: وضع مطلوبهای ما
#تمهیدات #پادکست #علیاصغرمصلح #باشگاه_اندیشه #گنجه #رادیوگنجه #مطالعات_دیالوگ
@bashgahandishe
مدرسه مطالعات هویت برگزار میکند:
نشستهای دربارهی بحران: بحران و هویت ایرانی
هویت ایرانی و رویدادهای اعتراضی اخیر (۳)
با حضور
رحیم محمدی
جامعهشناس
پنجشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۱ ساعت ۱۸:۳۰
خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی، پلاک ۲۳، شبستان باشگاه اندیشه
حضور برای عموم آزاد و رایگان است.
دربارهی نشست را اینجا بخوانید.
#مطالعات_هویت #درباره_بحران #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
شیمی درمانی برای سرطان وطن
📝مجتبی لشکربلوکی
سرطان گرفته اما بیش از آنکه نگران سرطان بدن باشد، نگران سرطان وطن است. میگوید چیزی که میتواند سرطان وطن را با همه سختیها به سمت بهبود ببرد، گشودن راهی به سمت گفتگوست. گفتگودرمانی را میتوان معادل شیمیدرمانی گرفت؛ سخت، دردآور و در عین حال، لازم و شفابخش.
او معتقد است که نهتنها حاکمیت با جامعه مشکل گفتگو دارد. بلکه خود جامعه نیز توانایی گفتگو با هم را ندارند. به این خاطره نگرانکننده دقت کنید: زمانی سردبیر نشریه آیین بودم. یکی از شمارههایش درباره این بود که «مسأله ایران چیست؟» و برای آن نشست، ۱۱نفر از سرآمدان حوزههای مختلف دعوت کردیم؛ در حوزه علم دکتر منصوری، در سینما ناصر تقوایی، در فلسفه آقای ملکیان، در اقتصاد دکتر ستاریفر، در سیاست آقای رضا خاتمی، از حوزه آیتالله ایازی، در ادبیات محمود دولتآبادی و… . جالب استکه این۱۱نفر که همه دغدغه ایران را داشتند، برخی برای اولینبار همدیگر را میدیدند و با اسامی همآشنا نبودند.
اینها نکاتی است که دکتر هادی خانیکی استاد ارتباطات میگوید.
شاید بگویید غیر از او، مسؤولین و دیگران هم میگویند گفتگو کنیم. اما خانیکی برای گفتگو شروط و الزاماتی دارد که شنیدنی است. او هر مکالمهای را گفتگو نمیداند؛ از جمله مکالمه زندانبان با زندانی و صحبت بیمار با پزشک. سخنرانی مقامات گفتگو نیست. حتی جلسات دیدار با مسؤولین گفتگو نیست. اینها «شبهگفتگو» است و ما سخت از این گفتگوهای نمایشی غیرواقعی زجر میکشیم. تعیین تکلیف کردن و نصیحت کردن، تهدید کردن نهتنها گفتگوست که مانع گفتگوست. او معتقد است که سخت باید در جستجوی گفتگوی اصیل بود بدون آنکه مفهوم آن را به ابتذال بکشیم. برخی نکات را با هم مرور کنیم:
۱) گفتگو به رسمیت شناختن واقعی و عملی طرف مقابل است. پس اگر من تو را به رسمیت نشناسم، این گفتگو نیست. به گفته مارتینبوبر، گفتگو تبدیل کردن رابطه من و او، به رابطه من و تو است. و اگر خوب عمل کنیم من و او به «ما»
۲) گفتگو در شرایط برابر است. اگر من بتوانم هر حرفی بزنم، و تو نتوانی به خاطر ترس، حیا، شرم حرف هایت را بزنی این گفتگو نیست.
۳) لازمه گفتگو بالا بردن توان ارتباطی ما و پذیرش تفاوتها و تکثرهاست. قرار نیست در گفتگو من آنچه را دوست دارم از زبان تو بشنوم. اصلا گفتگو هست تا تو متفاوت از من حرف بزنی.
۴) در گفتگو میپذیریم که حقیقت نه نزد من است و نه نزد تو بلکه میتواند در تعامل من و تو حقیقت زاده شود. به گفته سقراط، دیالوگ کاری است از جنس کار قابله؛ یعنی سالم به دنیا آوردن کودک. به همین دلیل سقراط میگفت من از شاگردان بیشتر میآموزم تا آنها از من.
۵) لازمه گفتگو عبور از باورهای خودم به سمت باورهای توست. اگر من با این فرض که می روم گفتگو کنم که حرفم را به کرسی بنشانم. این گفتگو نیست. یک هنرمند هلندی ترکتبار گفته بود «بیایید توافق کنیم که با من موافق باشید!»
۶) گفتگو نیازمند مکان و امکان است. کجا گفتگو کنیم؟ الان میگویند در دانشگاه گفتگو کنیم. کجای دانشگاه و چگونه؟ و آن وقت حاصل این گفتگو چگونه تأثیرگذار خواهد بود؟
☑️⭕️تجویز راهبردی:
برخی چیزها از جنس دانشاند. یعنی با خواندن به دست میآیند. مثلا چرایی شکست نور در آب یا تاریخ مشروطه یا دلایل تورم ساختاری. اما برخی امور از جنس مهارتند. هیچ کسی با کتاب رانندگی، راننده نشده است. یا مایکل جردن با کتاب چگونه بسکتبالیست شویم، بازیگر نشده. کریستیانو رونالدو زندگی اش را در کتابخانه سپری نکرده. مهارت با تمرین و تکرار به دست می آید.
مساله کلیدی اینجاست که گفتگو (برخلاف بسکتبال که یک مهارت فردی است) یک مهارت جمعی است. یعنی یک جامعه باید به مهارت دست پیدا کند. بنابراین نهتنها خودمان باید تمرین کنیم که دیگران را نیز به تمرین فرابخوانیم.
گفتگو یعنی تعامل بر اساس همپذیری و همشنوی در شرایط آزاد و برابر. یعنی شنیدن و گفتن بر اساس ادب، مدارا، عقلانیت و حوصله. اکنون شرایط آستانهای برای گفتگوی مردم-حکومت فراهم نیست، باشد! ولی برای گفتگوی مردم با مردم چه؟ ما مهارت جمعی گفتگو را نداریم.
◾️در سطح جامعه؛ از خانهمان شروع کنیم. در ادارهمان ادامه دهیم، به محلهمان گسترش دهیم.
◾️در سطح جامعه و حاکمیت هر دو: گفتگو را با موعظه، نصیحت، هدایت، توجیه، بگومگو و سخنرانی، مونولوگ و تبلیغات اشتباه نگیریم. مثلا من اگر فکر کنم که تو فریبخوردهای، این مکالمه دیگر گفتگو نیست، موعظه است.
◾️در سطح حاکمیت؛ بپذیریم برخلاف تصور گفتگو اصلا امر آسانی نیست. اصلا! همانگونه که خانیکی گفته: گفتوگودرمانی، شیمیدرمانی حکمرانی است؛ سخت، دردآور ولی شفابخش.
توسعه زاده اجماع است و اجماع محصول گفتگو و گفتگو نتیجه تحمل درد!
صفحات مجتبی لشکربلوکی در اپلیکیشن بله I تلگرام I اینستاگرام I لینکدین
@bashgahandishe
🔰مدرسه مطالعات دیالوگ باشگاه اندیشه برگزار میکند:
📚در جستوجوی معنای زندگی
🔸با ارائهی: دکتر غزاله حجتی
پژوهشگر فلسفه دین
🕖دوشنبهها از ۲۴ بهمن ۱۴۰۱
ساعت ۱۸ تا ۲۰
🗂تعداد جلسات: ۱۳ جلسه
🧮هزینه دوره: ۱.۰۰۰.۰۰۰ تومان
🌐وضعیت تشکیل: مجازی
💬دربارهی دوره:
اين دوره با محوريت كتاب در جستوجوی معنا، اثر اسوالد هنفلینگ، و برخی منابع جانبی برای آشنايی با مبحث «معنای زندگی» و شیوههای زندگی خوب و معنادار پيش میرود.
مخاطبان اين دوره افرادی هستند که به مباحث نظری دربارهی زندگی معنادار و خوب زیستن توجه دارند. پیشفرض کلاس این است که مخاطبان دانش فلسفی خاصی ندارند، اما علاقهمند به خواندن و دانستن بیشترند.
🔍برای اطلاعات بیشتر و ثبتنام:
🔸پیام در تلگرام: ۰۹۲۰۶۴۸۰۷۱۷
🔹نام کاربری تلگرام: مدرسههای باشگاه اندیشه
🔸تماس با شماره تلفن:
۰۹۱۰۹۳۷۴۰۷۷
۰۲۱۶۶۴۸۰۷۱۷
#زمستان۱۴۰۱ #مطالعات_دیالوگ #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
💬معرفی دورهی خود در آینهی دیگری
📝دکتر راضیه زینلی
حضور و نفوذ نگاهِ «دیگری» مسئلهای است که فارغ از بحثهای نظری و آکادمیک، تکبهتک آدمیان با آن دست بهگریباند. در جوار دیگری بودن برای آدمی گریزناپذیر است. گویی انسان بهواسطۀ ربط با «دیگری» «خود» میشود. درواقع فرد بهمدد «دیگری» میتواند زندگی اصیل را تجربه کند. حال تا چه حد شناخت من از خودم وابسته به شناخت «دیگری» است؟ آیا من در آیینۀ «دیگری» «خود» را میبینم یا «دیگری» مانعی است بر سرِ راهِ شناختِ من؟
انسان در رابطه با جهان اطراف خویش شناخته و بازتعریف میشود. تنها در بستر روابط «خود» با »«یگری» میتوان از خویشتنِ خویش سخن گفت. «دیگری« بهنوعی در من حسِ مسئولیّت را برمیانگیزاند. بودن برای «دیگری» بهنوعی مسئول بودن در قبال اوست.
فلاسفۀ مختلف به فراخور بستر فکری که در آن زیست میکردهاند، نظریات متعدد و بعضاً متعارضی را در حیطۀ رابطۀ خود و دیگری مطرح کردهاند. در این درسگفتار بر آن شدیم مهمترین نظریاتی که در چهارچوب دیگری وجود دارد، بررسی کنیم.
طرح جلسات به این صورت است:
جلسۀ اول و دوم: کیرکگور
جلسه سوم: یاسپرس
جلسه چهارم: سارتر
جلسه پنجم: سیمون دوبوار
جلسه ششم: بوبر
جلسه هفتم: لویناس
#زمستان۱۴۰۱ #مطالعات_دیالوگ #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
.
مدرسه مطالعات دیالوگ باشگاه اندیشه دورههای خود را برگزار میکند:
◀️ خود در آینهی دیگری | دکتر راضیه زینلی
◀️ درآمدی بر تفکر نقادانه | هومن پناهنده
◀️ در جستوجوی معنای زندگی | دکتر غزاله حجتی
◀️ ترجمه و تحلیل مقالهی «نگاهی عقلانی به سنت» نوشتهی کارل پوپر | هومن پناهنده
#زمستان۱۴۰۱ #مطالعات_دیالوگ #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
قانون در جاده نجف - قم - تهران
مروری بر نقش حوزههای علمیه در قانونگذاری از مشروطه تا امروز
علیرضا دهقانی*
مجله حوزه، دوره ۳۹، شماره پیاپی ۱۹۱، تیر ۱۴۰۱، صفحه ۹۶-۱۱۳
چکیده
امضای مظفرالدین شاه پای قانون اساسی مشروطه افق جدید در مناسبات میان دین و قانون ایجاد کرد. آثار بهجامانده از دوران مشروطه نشان میدهد ابتدائاً هموغم علما و مجتهدین معطوف به تأیید یا رد مشروطه بوده و گفتهها و نوشتههایشان ناظر به مناقشات بنیادین فقهی و کلامی در باب مشروعیت قانونگذاری در عرض احکام شریعت مطرح میشدهاست. البته در ادامه، حوزه نجف و تهران نقش نظارتی خود بر مصوبات مجلس را ایفا کرد و در مواردی با مشارکت در تدوین قوانین، بهنوعی دست به خویشمحدودسازی زد. در دوره پهلوی، شکل اظهارنظرهای حوزویان تا حدودی تغییر کرد؛ شواهد نشان میدهد در آغاز دوره پهلوی، حوزویان قم و نجف بهجای واکنش موافق یا مخالف به اصل و مفهوم قانون و امر تقنین، با اصلاحات گسترده و نوسازی قضایی که سبب حذف محاکم شرع شد مخالفت کردند و در عینحال با تدوین قانون مدنی همراه شدند. البته در دوره پهلوی دوم میبینیم علمای سرشناس قم به تعارض برخی قوانین با شرع و سپس به مشروعیت نهاد واضعِ قانون اعتراض کردند. پس از پیروزی انقلاب، مناسبات میان حوزه قم و حکومت باعث تقویت بینظیر نقش حوزه در قانونگذاری شد. شرط اجتهاد برای رهبر، رئیس قوه قضائیه، اعضای مجلس خبرگان رهبری و نیمی از شوای نگهبان، بخشی از تحولات گسترده در پساانقلاب را شامل میشود. این جستار میکوشد تا به رفتوآمد قانون در جاده پرپیچوخم نجف - قم - تهران نگاهی کوتاه بیندازد و نشان دهد تقویت و توسعه نقشآفرینی حوزه در امر قانون و قضا، الزاماً در تمام ادوار به تسهیل مشروعیتیابی قانون یا کارآمدیاش در حیطه اجرا منتهی نشده است.
*دبیر مدرسه مطالعات دین باشگاه اندیشه
#مطالعات_دین #قانون #دین #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
.
#گزارش_تصویری
نشست بحران دینداری در زندگی روزمره
با حضور دکتر حامد قدیری
دوشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۱
به همت مدرسه مطالعات دین باشگاه اندیشه
گزارش مختصر
پوشه صوتی
#مطالعات_دین #درباره_بحران #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
مدرسه علوم انسانی جیوگی با همکاری باشگاه اندیشه (مدرسه مطالعات هویت و مدرسه مطالعات دیالوگ) برگزار میکند:
نشست
عینالقضات در گفتوگو
ارائهها:
زبانشناسی معرفت و نقش مترجمی عقل از دیدگاه عینالقضات همدانی | دکتر صبا فدوی
تناظر میان نوبتهای سهگانهی تأویلی عینالقضات و قوس هرمنوتیکی ریکور | دکتر علیرضا تقوی کوتنائی
عینالقضات در افق معاصرت | دکتر سیدجواد میری
چکیدهی ارائهها را اینجا بخوانید.
پنجشنبه ۲۹ دی ۱۴۰۱
ساعت ۱۸
خیابان انقلاب خیابان وصال شیرازی کوچه نایبی پلاک ۲۳ شبستان باشگاه اندیشه
حضور برای عموم آزاد و رایگان است.
پخش از صفحه اینستاگرام لایو باشگاه اندیشه
#مطالعات_دیالوگ #مطالعات_هویت #جیوگی #عینالقضات #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
#گزارش_مختصر
نشست بحران دینداری در زندگی روزمره دوشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۱ با ارائهی دکتر حامد قدیری عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب به همت مدرسه مطالعات دین باشگاه اندیشه برگزار شد.
گزارش مختصر این نشست را در ادامه میبینید:
بحران در زندگی روزمزه ما به از جاکندگی ما از سه مؤلفه برمیگردد: ۱. جامعه ذاتاْ دینی است که سعادت و شقاوت را ماورای انسان طراحی میکند. ۲. جهان پیشامدرن از نظام کائناتی تبعیت میکند؛ یعنی سلسلهمراتب در جهان حاکم است. ۳. ما به ساحت غیب و نامرئی کاملاْ اصیلی اعتقاد داریم.
در جهان مدرن انسان از پازل جهان سنت جدا شده است؛ به این معنا که فردیت حاکم است؛ حتی اگر کسی تصمیم میگیرد علوم دینی بخواند میگویند تصمیم خودش است، نه اینکه وظیفهای مقدس را به دوش میکشد و مردم را به خود مدیون میکند. ۲. جهان مدرن جهانی درونماندگار و مبتنی بر قرارداد اجتماعی است که قوانین فره ایزدی جامعه را نظم میدهیم. ۳. جامعه مسطح (flat) شده و بالا و پایین ندارد.
جهان مدرن وضعیت تزلزل باور را پدید آورده که اساساً مهآلود است. جمعیت دینداران کمتر شود ولی نحوه باور فرق کرده قبلا یقین داشته ولی الان آمیخته با تزلزل است. در مواجهه با مخالف موضعگیری نظری من برحقام را داریم ولی در ساحت زندگی روزمره با آن درگیر نمیشود.
راهحل خروج از بحران تقریر یا پابندکردن بوده که اساساً مفهوم و چارچوبی مدرن است. تقریر، استدلال فلسفی نیست؛ بلکه نوعی به زبان آوردن است، طوری که در مقابل همسایه متفاوت با خودش در گفتگویی همپا میتواند از عقاید دینیاش صحبت کند.
انسان با تقریر وضع خود را بهتر میفهمد؛ از جمله میتواند باورهای دینی خود یا دیگری را زمینهمند میکند.
#گزارش_مختصر #مطالعات_دین #درباره_بحران #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
حکمت نامتناهی
(جست و جو و نگرانی لایزال انسان در دیالوگ با آفاق بیکران اندیشه)
نشست پنجاه و سوم
بینهایت واقعیت
تجربهای از تماشای فیلم ماتریکس یک
سهشنبه
۲۷ دی ماه هزار و چهارصد و یک
ساعت شانزده
در درّه باغ
@bashgahandishe
@hekmatenamotanahi
صوت نشست
بحران دینداری در زندگی روزمره
دکتر حامد قدیری
عضو هیأت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب
دوشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۱
ساعت ۱۸
پخش از صفحه اینستاگرام لایو باشگاه اندیشه
#مطالعات_دین #درباره_بحران #بحران_دینداری #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
▪️جامعهشناسِ «جامعه» ندیده!
حدود دو سال پیش، جوابیه ای به سخنان دکتر حسن محدثی گیلوانی با عنوان «جامعه شناس جا مانده از جامعه» مرقوم داشتم که از آن زمان تا کنون، آقای محدثی در موسمهای گوناگونی از این یادداشت یاد کرده و نگارنده را مورد نوازش علمی قرار داده است!
چون دأب نگارنده، پرهیز از مجادلات لفظی و منازعات شخصی است، از موضعگیری و پاسخ به جوابیه های ایشان صرف نظر می کردم. لیکن در جدیدترین اظهارات دکتر محدثی، شاهد تکرار برخی ادعاهای گذشته و پافشاری بر سخن قبلی خود است، لذا لازم دانستم سیاهه ای در نقد این تَفَوهات ارائه نمایم.
لنگرگاه اصلی سخن دکتر محدثی، تحولات اجتماعی است که از دیدگاه ایشان، نهاد دین دستخوش بیشترین تحول بوده است. ایشان تصریح می کند:
«نهاد دین و سازمان روحانیت برای نخستین بار در طول تاریخ اقتدار خودش را از دست داده است.»
آنچه از صحبتهای دکتر محدثی دستگیر میشود، عدم موفقیت نهاد دین و روحانیت در ایرانِ پس از انقلاب ۵۷ است.
ارزیابی این گزاره به دو شکل ممکن است:
نخست: با نگاه پدیدارشناسانه و بدون توجه به پشت صحنه پدیدهها.
دوم: نگاه جامع به قضیه و سنجیدگی میان آنچه می توانست بشود و آنچه اکنون شده است.
بیتردید تصمیمگیریهای کلان بدون نگاه جامع و همهجانبه، ناتمام خواهد بود. جامعهشناس نیز اگر با نگاه جزیره ای به سراغ شناخت پدیده های اجتماعی برود، نتیجه مطلوبی دشت نخواهد کرد. بر این اساس باید جامعیت در گردآوری داده های اجتماعی را ملحوظ داشت.
پیش از جاسازی گزاره مزبور در این دو شیوه ارزیابی، ذکر این نکته ضروری است که «اقتدار» (Authority) طبق آنچه دهخدا و معین و عمید کاویده اند، به معنای «توانایی و قدرت یافتن» است. بنابراین ترجمان «نفی اقتدار نهاد دین» – آنگونه که مدعی اظهار داشته – به «ناتوانی و عدم قدرت نهاد دین» معنی می شود.
حال که به سراغ پدیده ها و جنبشهای فعال در ایران قرن 15 شمسی می رویم، نمی توان تضعیف نهاد دین و روحانیت را انکار نمود. در حقیقت بیان این سخن به عنوان یک قضیه موجبه جزئیه انکار ناشدنی است اما تعمیم آن به همه اقشار و لایه های جامعه سخن ناصوابی است.
دکتر محدثی با استناد به پدیده هایی از قبیل «عمامه پرانی» این نتیجه را استخراج نموده که نهاد دین جایگاه خود را از دست داده است، سؤال اصلی این است که چرا او سایر پدیده هایی که در سالهای اخیر رخ نموده را در نظر نگرفته است؟ آیا با نگاه یکجانبهنگرانه می توان تحلیل صحیحی از پدیده های اجتماعی ارائه کرد؟ چگونه باید بی توجهی به پدیده هایی که بر اقتدار نهاد دین گواهی می دهند، را توجیه نمود؟
برای نمونه چرا حضور میلیونی مردم ایران در پیاده روی اربعین حسینی را بر تقویت نهاد دین تفسیر نمی کند؟ چرا نسبت به حضور میلیونی اقشار متعدد در تشییع پیکر علما، شهدا و شخصیت های دینی بی تفاوت هست؟ آیا مشارکت چشمگیر مردم جامعه در مناسبت هایی از قبیل مراسمات مذهبی، و حتی راهپیماییها و انتخابات که تأیید کننده یک حکومت دینی است، نمی تواند از جایگاه والای دین در متن زندگی مردم حکایت کند؟
چرا تنها افراد معدودی که تحت تأثیر رسانه ها و جو حاکم، به هنجارشکنی و رفتارهای ناپسند اجتماعی اقدام کرده اند، در دایره مطالعاتی ایشان قرار دارد؟ آیا جمعیتی که طبق آمار در حدود 200 هزار نفر بوده اند، می تواند آیینه تمام نمای جامعه 80 میلیونی ایران اسلامی باشد؟ آیا ایشان نیز مانند برخی سلبریتیها که فریب هشتگها و غوغاسالاریهای فیک و مجازی را خورده اند، با استناد به این فضای غیرحقیقی، جامعه را ارزیابی می کنند؟ جامعه شناسی که در تحلیل رفتارهای اجتماع، تنها به یک قشر محدود نظر دوخته، می تواند تحلیل درستی از جامعه ارائه دهد؟
این در حالی است که جوانان این مرز و بوم تحت سختترین بمباران دادهها و شدیدترین هجمه فرهنگی قرار گرفته اند به گونه ای که می توان با قاطعیت گفت یورش همهجانبه دشمنان ایران در سالهای اخیر، در طول تاریخ پرشکوه ایران بی سابقه بوده است. کدام برهه از زمان را سراغ دارید که رهزنان دین، تا بُن دندان مسلح شده و با کاربست تاکتیکهای ناجوانمردانه ای چون دروغ، سیاه نمایی و ارائه حقائق مقلوبه، تلألو نور ایمان در ضمیر پاک جوانان را نشانه رفته باشند؟ این در کنار سهمگینترین تخریبهایی است که علیه روحانیت و نهادهای دینی انجام می شود که حتی در دوره دیکتاتوری رضاشاه نیز شاهد این حجم از حملات نبوده ایم.
در این میان گلاویز شدن نهادهایی همچون سازمان روحانیت و سازمان صدا و سیما و دیگر نهادهای همسو با غول های رسانه ای و فرهنگی جهان که محصولاتی نقیض یکدیگر تولید می کنند، به رقابتی نفسگیر تبدیل شده که نه در عِده و عُده و نه در نفوذ و مقبولیت جهانی، یکسان نیستند!
⚡️اجمال و تفصیل!
«بِيَدِكَ لا بِيَدِ غَيْرِكَ زِيَادَتِي وَ نَقْصِي وَ نَفْعِي وَ ضَرِّي»
ای آقای من ...
همهی سود و زيان و کم و زياد زندگی من به دست توست نه کس ديگری.
(فرازی از مناجات شعبانيه)
#محمدحسینرحیمی
🔗 http://eksir.org/
🔗almenhaj.com
👁🗨 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید:
تلگرام | اینستا | ایتا | بله | آپارات
حضور و غیاب دین در رویدادهای ۱۴۰۱
📝میثم قهوهچیان*
دکتر محدثی در نشست بیان داشتند که این نخستین باری است که جنبشی اجتماعی در ایران شکل گرفته و رنگ و بوی دینی ندارد.
فارغ از اینکه به نظر ابتدا باید سیر جنبش ها در ایران را با تامل بیشتری بررسی کرد، باید روشن کرد منظورمان از دینی بودن یا نبودن یک حرکت اجتماعی چیست؟
آیا فرضا اگر در جایی مطالبه جنبشی شورش علیه ظلم باشد، یا قیام برای عدالت، یا نفی سلطه، ... این مطالبات دینی است یا غیر دینی؟
آیا منظور از دینی بودن، استفاده مصرح از شعائر، مناسک و المانهای دینی است؟
اگر این نگاه اخیر منظور باشد، خوانش مضیقی از دیندار بودن ارائه کردیم.
با این حال در این یادداشت فرض را براین بگذاریم که همین خوانش مضیق، ملاک مان در داوری باشد، اینک آیا بلوچستان جزیی از جنبش زن، زندگی، آزادی است؟
اگر بله، نمیتوان این جنبش را کاملا غیر دینی خواند و اگر نه، پس بلوچستان جزیی از ایران نیست.
دکتر حسن محدثی در باشگاه اندیشه و جلسه نقد و بررسی مقاله ارزشمند و در تشریح موضع خود، در خصوص خیزشها و جنبشهای معاصر ایرانی، گفت: این جنبش تنها جنبش معاصر ایرانی است که غیردینی است وشعار و نمادهای دینی وجود ندارد. او به مضمون حساب حرکت غیر دینی اخیر را از پیش از خود به کل کرد و آن را اولین جنبش غیردینی ایران دانست.
نگارنده اطلاع دقیقی از پژوهش های میدانی و مطالعات بر روی دینی بودن یا نبودن حرکات ۹۶ یا ۹۸ ندارد، اما به نظر نمیرسد این دو واقعه هم با همین ملاک دینی بوده باشد.
البته نقد اصلی چیز دیگری است؛
اما اگر به بلوچستان نگاه کنیم، یک "زن، زندگی، آزادی"ِ دینی خواهیم دید. در این معنا، رویدادهای پس از مهسا امینی در زاهدان و استان سیستان و بلوچستان، اتفاقا از مسجد شروع شده و شعارهای دینی دارد. آنجا رهبر یک فوتبالیست و بازیگر نیست بلکه یک رهبر و مرجع دینی است که در نمازهای جمعه و خطبههای این نماز به طرح خط و مشی راهبر مردم معترض این بخش ایران میپردازد.
از سوی دیگر اربعینها نیز استفاده از ظرفیتی دینی برای گردهماییهای اعتراضی بوده است. این سوال را میتوان پرسید که آیا به صرف شعار، میتوان عملی سیاسی را، در قلمرو گسترده سیاسی، که از بسیارِ دینداران معترض که دین بخشی از جان ایشان است، جدا کرد؟ اگر چنین بود، باید در این خصوص از اربعین استفاده نمیشد، چون دینی است. آیا یک رویداد اجتماعی تنها چیزهایی است که دیده میشود و نیات و تفکرات سازندگان، نمیتواند موثر بوده باشد؟ آیا تجربه و مشاهدهای در این خصوص به عمل آمده است؟
نقدی که میتوان به این توصیف محدثی در خصوص جنبش زن، زندگی، آزادی، داشت، این است که توصیفش جامع نیست و از همین رو نادرست است. اگر جنبش زن، زندگی، آزادی را حرکتی فراگیر بدانیم، باید از رگههای دینی و غیردینی در آن صحبت کنیم، مگر آنکه معیار را نه همه ایران، بلکه به صورت گزینشی انتخاب کرده باشیم.
پرش از این جنبش به غیردینی شدن عمل اجتماعی، در این مورد، از راه پرش از بلوچستان و نمادهای دینی چون اربعین، ممکن شده است. البته میتوان پذیرفت که شعاردهندگان جنبش اخیر خاستگاههایی غیردینی دارند اما مگر میتوان همه جنبش را به دینی و یا غیردینی تقسیم کرد؟
*دبیر مدرسه مطالعات هویت باشگاه اندیشه
#مطالعات_هویت
@bashgahandishe
درباره نشست
هویت ایرانی و رویدادهای اعتراضی اخیر (۳)
📝رحیم محمدی
در دو جلسه گذشته سعی کردم در خصوص هویت ایرانی و اعتراض سخن بگویم. در این جلسات بحث تاریخی بود و بخشی از تاریخ معاصر ایران مورد بررسی قرار گرفت.
مسأله این بود که چگونه با تجدید هویت ایرانیان در عصر جدید عبور ایرانیان از رعیت بودن و ابژگی به سوی شهروند بودن و سوژگی تکوین پیدا کرد. بیان شد که شهروند جامعه ایرانی در دوره مدرن همیشه مایل بود که سرنوشت جامعه خودش را رقم بزند. به طور طبیعی شهروند و سوژه شدن هویت ایرانی و با تکوین جامعه ایران به سوسایتی به نوعی از کشمکش بین جامعه و دولت در ایران دامن زده و به کشمکش جامعه با دین رسید.
در ایران جدید دو صورت از دولت مطلقه مدرن با سلطنت پهلوی و ولایت مطلقه فقیه به ظهور رسیده است. این کشمکش بین شهروندان و دولت موجب شد جامعه ایرانی شکلی جنبشی به خود گیرد. پس انقلاب در انقلاب در ایران ادامه یافته است تا ایرانیان بتوانند دولت مدرنی که جامعه را نمایندگی بکند تأسیس بکنند.
در جلسه سوم در مورد جنبش اخیر که درکوچه و خیابان در حال وقوع بوده به صورت خاص صحبت خواهم کرد و پرسش اصلی این است که این جنبش اعتراضی چه نسبتی با هویت تاریخی معاصر ایرانیان داشته و چه آیندهای میتوان برای این جنبش متصور بود.
#مطالعات_هویت #درباره_بحران #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
یادآر ز شمع مرده، یادآر
شعر: #علی_اکبر_دهخدا
موسیقی:
#Leo_Finka #Without_You
#محسن_حکیم_معانی
@sarkhaani
حکمت نامتناهی
(جست و جو و نگرانی لایزال انسان در دیالوگ با آفاق بیکران اندیشه)
نشست چهل و هشتم
*سوالاتی پیرامون مکتب یونگ*
سهشنبه
پانزدهم آذر هزار و چهارصد و یک
*ساعت ۱۷*
در درّه باغ
@bashgahandishe
@hekmatenamotanahi