#یادداشت_دانشجویی
#بخش_دوم
✍️ زکیه ارشادی، مهندسی برق ۱۴۰۱
⭕️گفتمان سران قوا / تهدیدی برای جمهوریت
🔻اینکه رهبر محترم جمهوری اسلامی نظر مثبت یا منفی در مورد عضوی از اعضای کابینه دولت چهاردهم داشته باشند؛ آیا باید تغییری در رای نمایندگان مجلس ایجاد کند؟
مقام معظم رهبری به عنوان یکی از افراد شاخص و اثرگذار در کشور ما میتوانند نظر شخصی در تایید یا رد کسی داشته باشند ؛ اما آیا این دلیلی بر تایید یا رد شخصی در صحن علنی مجلس میشود؟
آیا رهبر معظم انقلاب تمایل داشتهاند آشکارا مشورتهای شخصیشان به رئیس جمهور محترم در صحن علنی مجلس بیان شود و دستاویزی برای جلب نظر نمایندگان محترم باشد؟
🔻 رهبری قطعاً بر این رویه نیستند که نظر صریح خود را راجع به فردی بیان کنند و افراد دیگر را مجبور کنند بنابر نظر ایشان نظرشان را تغییر دهند.
ایشان در گذشته در بیاناتشان اشاره کردهاند که حتی وقتی افراد به ایشان رجوع میکردند و برای ثبتنام کردن به عنوان نامزد ریاست جمهوری از ایشان مشورت میگرفتند، به ایشان می گفتهاند که من نه موافق هستم نه مخالف.
حتی ایشان ذکر کرده بودند که از این به بعد این جمله را هم نخواهم گفت². (یعنی ایشان بنا را بر بیان کردن نظر شخیصشان در مورد هر شخصی نگذاشتهاند و تشخیص را به خود افراد واگذار کردهاند. البته درست هم همین است.)
🔻حال چطور میتوان چنین ادبیاتی را در یکی از مهمترین نهادهای مردمی کشور مطرح کرد و انتظار داشت که نه تنها تذکر از نمایندگان دریافت نکرد، بلکه احدی هم اعتراض نکند و در صورت اعتراض، ولایت مداری آن ها در هاله ای از ابهام است!
اساسا آیا در این صورت قوهی مقننه تبدیل به قوهای بیفایده نخواهد شد که در ظاهر بار اصلی جمهوریت را در کشور به دوش میکشد و در باطن بدون اجتهاد کردن، نظر مثبت و منفی دیگران را میپذیرد و بر این اساس رای خود را صادر میکند؟
باب شدن این گفتمان در مجلس ولو این که هیچ تاثیری بر رای نمایندگان محترم نداشته باشد، بسیار خطرناک است.
🔻نمایندگان مردم وظیفهی دفاع از حیثیت قوهی خود را ندارند؟ وظیفهی دفاع از نقش مردم در عرصهی سیاسی کشور را ندارند؟ وظیفهی دفاع از جمهوریت را ندارند؟!
مگر حاضران در مجلس نمایندههای مردم نبودند؟ پس چگونه اکثرا در مقابل این نوع نگاه به نهاد خودشان و کارکرد خودشان سکوت کردند و حتی تذکری در این باره ندادند؟
🔰(۱): نکتهی دوّم در باب همکاری بین قوا است. مجلس بخش مهمّی از نظام سیاسی کشور است. بدیهی است که بخشهای مختلف نظام باید در کنار هم یک «کل» را تشکیل بدهند، یک «مجموعهی واحد» را تشکیل بدهند؛ یعنی قوّهی مقنّنه، قوّهی مجریّه، قوّهی قضائیّه، نیروهای مسلّح ــ که به یک صورت جزو قوّهی مجریّه هستند ــ باید مجموعاً یک کل را به وجود بیاورند. اگر لازم باشد که یک کل از اینها به وجود بیاید، پس باید با هم تعامل داشته باشند، باید با هم کار کنند، باید به هم کمک کنند، یک جاهایی باید نسبت به هم اغماض کنند، یک جاهایی بایستی به همدیگر تذکّر بدهند، کمک کنند به یکدیگر، که حالا مواردی از این [قبیل] را شاید در خلال صحبت عرض کنیم. اینکه بنده همیشه در طول این سالیان متمادی به مجالس سفارش میکردم که با دولتها همکاری کنند به خاطر این است ــ خیلی مهم است ــ بایستی این مجموعهی متشکّل از آراء و دلها و نظرات مجموعهی کشور بتواند نقش ایفاء کند در ایجاد آن کلّ منسجمی که کشورمان، مردممان، نظاممان به آن احتیاج دارد. بیانات رهبر معظم انقلاب ۱۴۰۳/۴/۳۱
🔰(۲): بیانات حضرت آقا در ارتباط تصویری با دانشجویان ۱۴۰۰/۲/۲۱
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#بخش_سوم
✍️ حسین حاجباقری، مهندسی برق ۱۴۰۱
⭕️ وفاق ملی یا قتلگاه جمهوریت
🔻کمی بازتر میگویم این کلمه وفاق که امروز نقطه مشترک قالیباف و پزشکیان شده است، کلمهای دلنشینتر برای جایگزینی زد و بند است. گویی زد و بند را در کاغذ کادوی زیبایی پیچیدهاند و به ما نشان میدهند که ببینید چه مفهوم زیبایی و ما غافل از آنکه این کلمه زیبا در انتها قاتل آن چیزیست که در همه این سالها برای آن جنگیدیم تا سرنوشتمان را خودمان تعیین کنیم، آن را دو دستی بغل کرده و از زیبایی کاغذ کادوی آن سخن به زبان میآوریم. در این بین رئیس جمهور با همین کلمه هر نسخهای بخواهد میپیچد، هرکه را بخواهد انتخاب میکند و زبان هیچکس هم به شکایت باز نمیشود. رئیس مجلس هم به جبران شکستهایش، امروز برای مخالفانش قدرتنمایی و آنها را مجبور به سکوت میکند تا خود را پیروز این میدان نشان دهد اما نمیداند با این کار دارد گوری عمیق برای شخصیت سیاسیاش آماده میکند.
🔻درنهایت اما روی صحبتم با توست! تویی که امروز شادمان از رای این لابیگری به نفع کاندید محبوبت مخالفینش را اقلیت تفرقهانداز مینامی. در انتهای این مسیر جمهوریت است که کشته میشود. اصلا همه اینها را گفتم که به اینجا برسم. از ابتدای متن و سیری که طی شد، کجا تاثیر خودت را دیدی؟ آیا تو موافق فشار نادرست و منفعت طلبانه مجلس به دولت شهید رییسی بودی؟ آیا غیر از این بود که در انتخابات مجلس مردم به قالیباف نشان دادند دیگر او را نمیخواهند؟ اما چه شد؟ او بی توجه به این مسئله با 70 درصد آرا مجدد رییس مجلس شد. آیا تعریف تو از مجلس اینگونه بود که بدون در نظر گرفتن مصلحت کشور درگیر بازیهای قدرت شود؟ چشمهایت را باز کن پروژه حذف ما کلید خورده است. دیگر نه رای من مهم است نه رای تو ، فقط خواسته صاحبان قدرت مهم است. دیگر حضورمان فرقی نمیکند چه دوستدارشان باشیم چه مخالفشان. در نهایت موجودی اضافی هستیم که نظرمان برای هیچکس اهمیتی ندارد.
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#بخش_اول
✍️ حسین حاجباقری ، مهندسی برق ۱۴۰۱
⭕️وفاق ملی یا قتلگاه جمهوریت
بسم النور
🔻 به ماهها قبل برمیگردم؛ به انتخابات مجلس. موجی علیه رئیس وقت مجلس راه افتاده که فشارها را بر روی او و عملکردش زیاد کرده است. واقعیتش این فشارها را فارغ از سرمنشا آن، لایق مجلسی میدانستم که در سال منتهی به انتخابات عملکرد عجیبی از خود نشان داده بود. ابتدایش ماجرای تصویب وزارت بازرگانی بود که محل بحثم نیست. آمدیم جلوتر و ماجرای معاون سیاسی وزیر وقت کشور پیش آمد. بعضی از نمایندگان مجلس انقلابی در مواجهه با بخشنامهای که بسیار منطقی بهنظر میرسید (تفصیلش در این مقال نمیگنجد) شروع به تهدید وزیر کشور به استیضاح کردند و در عین ناباوری، قالیباف بهجای آرام کردن فضای مجلس و کمک به دولت ، سوار بر این موج آنقدر به دولت فشار آورد تا در نهایت آقای وحیدی مجبور به عزل معاون سیاسیاش شد. و اما تیر آخر برای او در اثنای بستن لیستها بود. جایی که به یکباره خبر آمد مالک شریعتی، به دلیل حضور دهنوی از لیست شانا انصراف داده است. ماجرا اینگونه بود که دهنوی، از نزدیکترین افراد به قالیباف در زمان وزارت آقای فاطمی امین، از او خواسته بود امتیازی به او بدهد و در غیراینصورت او را استیضاح میکند. بعضی از نمایندگان این مطلب را به رئیس مجلس میرسانند اما او اقدامی نمیکند و در نهایت دهنوی با جوسازی در مجلس، موفق به استیضاح وزیر وقت صمت میشود و دولت را متحمل فشاری جدی میکند.(نقلشده توسط یکی از نمایندگان)
🔻با وجود همه فشارها بر قالیباف و تلاشها برای رای نیاوردنش اما او درنهایت بهعنوان نفر چهارم تهران وارد مجلس میشود. این تعداد آرا اما نشان میدهد جمهور دیگر به قالیباف آن اعتماد سابق را ندارد و جوانی 36 ساله که سابقه فعالیت سیاسی آنچنانی هم ندارد را لایقتر از او برای حضور در مجلس میداند. بهنظر میرسد اگر مردم برای رئیس مجلس مهم باشند ، باید اینبار به فکر تغییر رویهای در منش سیاسی و نوع پاسخگوییاش به ملت باشد.
🔻از همه اتفاقات مابین انتخابات مجلس تا به همین چندروز پیش که گذر کنیم، روزهای رای اعتماد به کابینه رئیس جمهور جدید نقطه عطف مجلس است.
از رایآوری کمچالش اکثر وزرا که بگذریم به نام سه وزیر میرسیم: ظفرقندی، میدری و صالحی امیری. سه وزیری که شاید نه به خاطر ناکارآمدی تخصصیشان، بلکه به علت مواضعی که در گذشته گرفتهاند کارشان به اما و اگر کشیده است. فارغ از اینکه رای مجلس چه باشد، جالب است بدانیم که آقای ظفرقندی چندماه پیش، انتخابات مجلس را مهندسی شده و مشارکت را حداقلی خواند. جدای از اینها او همان فردیست که فردای سخنرانی رهبر انقلاب مبنی بر ممنوعیت واردات واکسنهای آمریکایی و انگلیسی، با بیمحلی به حکم رهبری تقاضای واردات واکسن بدون توجه به مسائل سیاسی را میکند. از دیگر شاهکارهای او بیانیه انجمن اسلامی پزشکان به ریاست او در اغتشاشات اخیر است که در آن حتی نظام را تهدید به براندازی میکند. حال اما همین فرد که برای مجلس مقبولیت و مشروعیت سیاسی قائل نیست برای گدایی رای به بهارستان آمده تا کرسی وزارت را تصاحب کند. جالب است که برای خودش هم سوال نیست او که برای حرف رهبری ارزشی قائل نیست، او که نظام را تهدید به براندازی میکند حال چگونه قرار است با رئیس جمهوری کار کند که خود را ذوب در رهبری میداند. او که در سخنانش نشان داده است این نظام را حتی مقدس هم نمیداند حالا به چه شوق خدمتی برای تصاحب کرسی وزارت همین نظام سر و دست میشکند؟ در مورد میدری هم همین سوالات مطرح است. او که به گفته بعضی، خودش نویسنده نامه جام زهر است حال چگونه در این شرایط اقتصادی و امنیتی که بسیار وخیمتر از دوران مجلس ششم است میخواهد متصدی وزارت کار شود؟ اساسا او که از قدرت غرب آنچنان میترسد که مجلس را به تعطیلی میکشاند، چگونه میخواهد در نظامی که هویتش در ایستادگی مقابل زورگویان غربی تعریف میشود، وزارت کند؟ چشم بر روی همهی اینها که ببندیم و با رای آوردنشان کنار بیاییم، نوع رای آوردنشان آراممان نمیگذارد...
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#بخش_اول
✍️ محمدمهدی اشکشی، مهندسی برق ۱۴۰۲
⭕️وفاق، کلان پروژه نظام
🔻«ما هماهنگ شده این کابینه را به مجلس آوردهایم»
«ما با سازمانهای اطلاعاتی هماهنگ کردیم و استعلام گرفتهایم»
«آقای صالحی برای وزارت نمیومدن با دستور رهبری قبول کردن»
«آقای عراقچی اولین کسی بودند که آقا تایید کردن»
«سرکار خانم صادق رو خود آقا گفتن باشن»
این صحبتهای مسعود پزشکیان در دفاع از کابینه پیشنهادی دولت چهاردهم در صحن مجلس بود که منجر به جنجالهای فراوان شد. »
🔻عدهای برای تحقیر پزشکیان با رئیس الوزرا خواندنش او را هیچکاره و کابینهاش را دستنشانده رهبری خواندند و عدهای در آن طرف هم او را متهم به دروغگویی و هزینه کردن از رهبری میدانستند.
🔻ادعاهایی که اساسا هدفی جز تضعیف دولت و زیرسوال بردن اصلیت جمهوری اسلامی مطرح نمیشد و پاسخ به آنان بسیار روشن بود. در پاسخ به گروه اول باید گفت: پزشکیان در صحبتهایش هیچگاه اشارهای به چیدن کابینه توسط رهبری نداشته وهمواره تاکیدش بر هماهنگی و مشورت با ایشان بوده است، البته که شاید بیان همین نکات در صحن علنی مجلس هم خالی از عیب نبود اما ادعای آنکه افراد کابینه دستنشانده فرد دیگری هستند کاملا بیپایه و از روی دشمنی با نظام بود.
برای مثال به گفته رئیس جمهور، آقای صالحی از ابتدا یکی از گزینههای مدنظر ایشان برای حضور در کابینه بود، اما زمانیکه با پاسخ منفی ایشان روبرو میشود ، از رهبری درخواست کمک میکند. یا در مورد حضور آقای عراقچی، تاکید پزشکیان صرفاً بر روی تایید حضور او توسط مقام معظم رهبری بود، نه ایجاد فشار، دخالت و یا حتی پیشنهادی از جانب رهبری برای حضور وزیری خاص در کابینه. پس ادعای رئیس الوزرا بودن رئیس جمهور به کل منتفیست.
🔻 در پاسخ به گروه دوم اما باید به چند نکته اهتمام ورزید:
عصبانیت این گروه احتمالا به دلیل رای آوری کل کابینه است. زیرا که تیرشان برای ایجاد شکاف بین مجلس و دولت و همچنین تخریب رئیس جمهور و رئیس مجلس به سنگ خورده است. هدف آنها توجیه شکستشان با گره زدن رایآوری کابینه به صحبتهای پزشکیان است. اما اگر به لیست تعداد افراد ثبت نامی به عنوان موافق و مخالف وزرای پیشنهادی نگاهی بیندازیم متوجه میشویم که تعداد افرادی که به عنوان موافق برای وزرا ثبت نام کردهاند قابل توجه بوده است. برای مثال ۱۷۶ نفر به عنوان موافق در دفاع از خانم صادق و ۱۶۹ نفر برای دفاع از صالحی، وزیر ارشاد اعلام داوطلبی کرده بودند.
پس رایآوری این دو وزیر نمیتواند ارتباطی با صحبتهای پزشکیان داشته باشد.
🔻اما شاید ناراحتی این طیف بیشتر به خاطر رایآوری ظفرقندی، میدری و صالحی است. حال سوال اینست، چرا ؟
برنامههای میدری و ظفرقندی مورد تایید کمیسیونهای تخصصی مجلس بوده است، همچنین حمایت تمامی وزرای قبلی بهداشت از جمله دکتر مرندی سر تیم پزشکی رهبری ، دکتر باقری لنکرانی وزیر بهداشت دولت احمدی نژاد و عضو جبهه پایداری و همچنین حمایت دکتر شهرام یزدانی مسئول کارگروه بهداشت و سخنگوی ستاد انتخاباتی جلیلی نشان دهنده تخصص دکتر ظفرقندی است. اما مسئله این نیست. بیشتر اتهامات مورد توجه این دو گزینه به خاطر مسائل سیاسیست. افرادی که گفته میشود حامی فتنههای ۸۸ و ۱۴۰۱ بودهاند.
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
♨️ پیشخوان نبض ۱۶۷
💢 ویژه برنامه انتخاب رشته، زندگی یک فنیخوان! «۲»
▫️ روزی در دانشگاه
◾️ صندلی شکسته
▫️ مختصاتتو پیدا کن!
✅ نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#هنیئا_لک_یا_هنیه
✍️محمدحسن دیزانی، فارغالتحصیل مهندسی شیمی
⭕️قمار شکستخورده
🔻صبح چهارشنبه. خبر کوتاه است و شوکه کننده. هر چند تاثیرات بلند و استراتژیکی در میدان ایجاد می کند. اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس و نخستوزیر اسبق تشکیلات خودگردان فلسطین در تهران ترور شده است.
🔻تعادل به هم خورده وتحلیل ها در حال باز شکل گیری هستند. اسرائیل خطوط قرمز فراوانی را رد کرده و لیکود -حزب راست افراطی اسرائیل به رهبری نتانیاهو- ماندن در حکومت را به قیمت باز کردن در های جهنم به روی خود خریده است. حمله هوایی به لبنان برای ترور فرماندهان حزب الله بعد از حوادث مجدل الشمس قابل پیشبینی بود، ولی ترور یکی از رهبران حماس در تهران به ذهن کمتر کسی می رسید.
🔻بیانیه های مقامات ایرانی به سرعت صادر می شوند. مهمترین آنها پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب است که دارای نکات قابل توجهی است: «رژیم صهیونی جنایتکار و تروریست، میهمان عزیز ما را در خانهی ما به شهادت رسانید و ما را داغدار کرد، ولی زمینهی مجازاتی سخت برای خود را نیز فراهم ساخت.»، «ما در این حادثهی تلخ و سخت که در حریم جمهوری اسلامی اتفاق افتاده است، خونخواهی او را وظیفهی خود میدانیم.»
مسئله خاک است. خاک ایران باید خاک ایمن باشد. خاک ایران خط قرمز است.
🔻همانطور که رهبری در خطبه دوم نماز عید فطر بعد از حمله هوایی به کنسولگری ایران در دمشق فرمودند: «کنسولگری و دستگاههای سفارت در هر کشوری که وجود دارد، به منزلهی خاک همان کشوری است که سفارت متعلّق به او است؛ وقتی به کنسولگری ما حمله میکنند، مثل این است که به خاک ما حمله کردهاند؛ این عرف دنیا است. رژیم خبیث اشتباه کرد در این قضیّه؛ باید تنبیه بشود و تنبیه خواهد شد.»
نتیجه حماقت اول لیکود در حمله به کنسولگری، عملیات وعده صادق بود. عملیاتی که نشان داد سامانه های پدافندی رژیم صهیون و اعوان و انصار عرب و آنگلوساکسونش حتی توان تاب آوری در برابر قسمتی از پاسخ طراحی شده ایران را ندارد. همچنین نشان داد که ایران در مورد خاک با کسی شوخی ندارد و پاسخ را صریحا در میدان میدهد.
🔻رژیم میدانست که اگر داخل مرزهای ایران عملیات انجام دهد، با پاسخ سخت روبرو میشود. پاسخی بسیار بزرگتر از عملیات وعده صادق. ولی عامل مهمی وجود دارد که نتانیاهو حاضر شود دست به این قمار دیوانه وار بزند. این عامل، وضعیت فضاحت بار اجتماعی-سیاسی داخلی بین شهرک نشینان مهاجر چند ملیتی و بین احزاب سیاسی در اسرائیلِ پس از طوفان الاقصی ست. دولتی که با وعدههای راست گرایانه نژادی و ضد عربی و وعده ایجاد امنیت، رای آورده ولی بعد از گروگان گرفته شدن شهرک نشینانش با دستان آلوده به خون 40000 نفر که اکثرشان زنان و کودکان هستند، پس از 300 روز نتوانسته گروههای مقاومت مردمی فلسطینی در غزه را از بین ببرد. روزانه در غزه کشته میدهد و راکتهای گروههای مقاومت، امان شهرک نشینان و مهاجران چند ملیتی غاصبش را بریده است. جامعهاش چند قسم شده و اعتراضات به شیوه مدیریت جنگ بالا گرفته است. باعث شده بسیاری از مردمِ جهان پس از تجاوز رژیم به نوار غزه، به حقیقت، در مورد خون آشامان صهیونیست پی ببرند. در کنست -پارلمان رژیم صهیونیستی- بین احزاب اختلاف شدید افتاده و عملا فقط جنگ و آتش افروزی ست که لیکود را در قدرت نگه میدارد. لیکود مبتلا به قدرتطلبیِ دیوانهواری شده که انشاءالله مقدمه نابودی غده سرطانی اسرائیل خواهد بود.
🔻در وضعیت ثابت، نتانیاهو زمان را علیه خودش میبیند و میداند که در صورت تمام شدن جنگ، لیکود تا دورههای متمادی در کنست رای نخواهد آورد. پس علاقهمند است یارگیری انجام داده و معادله را به نفع خود رقم بزند. او به زعم خود حضور آمریکا در جنگ را برگ برندهاش میبیند که شرایط را به نفع او تغییر میدهد. آمریکا با توجه به نگاه فعلی جهانیان به مسئله فلسطین و به دلیل وجهه بین المللی اش علاقه به حضور گسترده در جنگ ندارد. ولی نتانیاهو میداند کلید حضور آمریکا در جنگ، حضور پیدا کردن ایران در یک سوی معادله است. پس حاضر میشود در تهران خط قرمزها را رد کند تا ایران را وارد معادله کرده و قمار بزرگ جنگ بزرگ در غرب آسیا را ایجاد کند.
🔻با توجه به اتفاقاتی که از اول مرداد ماه حادث شده، به نظر میرسد منطقه به سرعت به سوی جنگ بزرگ حرکت میکند. سیاست ایران برای پیروزی مردم فلسطین در جنگ غزه، حضور نظامی ایران نبوده ولی شرایط تفاوت کرده است.
🔻ندایی از مرد میدان در گوشم زمزمه میشود:« این جنگ را شما شروع میکنید، اما پایانش را ما ترسیم میکنیم. شما میدانید این جنگ یعنی نابودی همه امکانات شما. ما ملت شهادتیم؛ ما ملت امام حسینیم.»
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
✍️نیکو شاهکرمی، مهندسی شیمی ۱۴۰۱
🔻زمین بازی کج
-بخش سوم
میدان اصلی درگیری اما بر سر امتیاز دهیهاست ۱۰ امتیاز مثبتی که زنان و اقلیتهای مذهبی برای نزدیکتر شدن به کرسی وزارت میگیرند. روندی که گروهی آن را تبعیض مثبت برای برون رفت از محدودیتهای جا افتاده مینامند و گروهی آن را منافی شایسته سالاری میبینند.
در مسئله ورود زنان به لایه حکمرانی و نشستن در منصب وزارت، مشکل اصلی این نیست که در نهایتِ تصمیم گیری بین یک مرد و یک زن با تخصص برابر، مرد انتخاب میشود، پس در این مرحله امتیاز مثبت قائل شویم. مشکل اصلی روند غیر استاندارد و نبود ساختار و فرهنگ صحیح سیاسی است که باعث میشود مسیر برای زنان ناهموارتر و اساساً رسیدن به جایگاهی که در معرض انتخاب برای وزارت قرار بگیرند سختتر باشد. پس در کنار اصلاحات اینچنینی، تبعیض مثبت در مراحل پیشینی است که موثرتر واقع میشود. ساز و کار فعلی تضمینی نمیدهد که تواناییهای مغفول مانده زنانه بدون نیاز به لابیگری های سیاسی به کار گرفته شوند.
اما امتیازدهی به اقلیتهای مذهبی، از آنجایی که در محل واقعی خود مطرح نشده، تیر هر منتقدی را به سمت خود او منحرف میکند.
تفاوتهای دینی و مذهبی برای شهروندان نیازهای متفاوت ایجاد میکند که حاکمیت باید آنها را بشناسد و به دنبال سازوکاری برای ارضائشان باشد. آیا جایگاه وزارت و مدیریت یک وزارتخانه تخصصی رافع نیازهای برآمده از تفاوتهای مذهبی است؟ فرضا اگر وزیر نفت ارمنی، زرتشتی، یا از برادران اهل سنت باشد، تاثیری در حل مشکلات این گروهها خواهد داشت؟ یا اساساً جایی مثل مجلس که نمایندگان مستقیم مردمی قدرت قانونگذاری و ملزم کردن لایه اجرایی حکومت در رفع نیازها و توجه به حقوق اقشار را دارد محل امتیازدهی به اقلیتهاست؟ اگر بزرگواران اصلاحات در زمان انتخابات مجلس فرضا خواستار افزایش کرسیهای مربوط به اقلیتها در مجلس میشدند، اقدام منطقیتری در راستای شنیده شدن صدای اقلیتها کرده بودند. اما حالا که تبعیض مثبت-که با نفس آن مخالفتی نیست-در جایی به عنوان راه حل مطرح شده، که بیربط به ریشه مسئله است، باعث شده هر کس به هر جای این روند نقد وارد کند و معترض شود، ذهنْبسته و تمامیت خواه جلوه کند، و برای قائلان این امتیازدهی یک چهره حامی خدشه ناپذیر تولید کند. یک بازی صددرصد برد!
در این بین برخی منتقدین نه تنها اصل مسئله را درست درک نکردهاند، بلکه خشم چنان بر آنان چیره شده که به جای بحث استدلالی، بعضا ریسمان تحصیلات آمریکایی ظریف را به آسمان بافته و در زمینی که به سمت دروازه خودشان کج است، به جای آنکه بازی نکنند، پاس گل میدهند! این نکته را نیز در نظر نمیگیرند که بخشی از مخاطب نزاع امروز، خود اقلیتها هستند و باید مواظب برداشتی که از حرفها و کنشهای انجام شده حول این موضوع میکنند باشیم.
نهایت حرف آنکه، ماجرا گستردهتر و عمیقتر از آن ادعاهای مردممحور و این رگ غیرت باد کردنهاست. در این یادداشت سعی شد به طور همهجانبه، به ترسیم تحلیلی فضای سیاسی فعلی کشور پرداخته شود. سرانجام نیز فصل الخطاب تمامی ادعاها و قضاوتها، وزرای اعلام شده به مجلس خواهند بود.
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
✍️نیکو شاهکرمی، مهندسی شیمی ۱۴۰۱
🔻زمین بازی کج
-بخش اول
در چند روز گذشته رئیس شورای راهبری دولت چهاردهم-آقای ظریف-در مورد روند انتخاب گزینههای وزارت در کمیتهها اظهاراتی داشتند که خاصتا در مورد امتیازدهی به اقلیتهای دینی، باعث به پا شدن سر و صداهای زیادی شد. اما کلان این روند انتخاب وزرا ابعاد لازم التوجهی دارد که غرق شدن در دوگانههای جزئی ما را از پرداخت به آنها بازداشته و فرصت نگاه از بالا را تا حدی سلب کرده است.
نکته اول مربوط به صرف حضور آقای ظریف در تلویزیون است. رئیس جمهور منتخب تا به حال دو بار فرصت تخاطب مفصل با مردم داشته که هر دو بار حضور نیافته است. نشست با خبرنگاران به علت کسالت لغو شد، در برنامهای هم که برای توضیح راهبرد ایشان برای انتخاب وزرا ترتیب داده شده بود فرد دیگری را فرستادند و تا به حال خود بر کرسی پاسخگویی ننشستهاند. این را بگذارید کنار تاکید همیشگی ایشان بر محول کردن مسائل به کارشناسان؛ حال نگاهی به اعضای شورای راهبری بیندازیم، نتیجه روشن است: آقای پزشکیان در عین تلاش برای غیر وابسته نشان دادن خود به احزاب، در واقع پلی برای قدرت گرفتن دوباره هسته فکری اصلاح طلبان و رویکرد آنها شده است.
شاهد دیگر بر این مدعا توضیحی است که آقای ظریف برای حضور یک نماینده از جبهه اصلاحات در هر کمیته میدهد:"رنگین کمانی از گروههای سیاسی حضور دارند اما یک سهم در هر کمیته برای جبهه اصلاحات درنظر گرفتهایم به عنوان کسانی که زحمت زیادی در این روند کشیدند و مشارکت داشتند. این سهم خواهی نیست بلکه انتقال ملاحظات و نگرانیهای مردمی است که با نمایندگان ستاد آقای پزشکیان در تماس بودند."یعنی چه؟ یعنی مردم به گفتمان اصلاحات رأی دادند، پس یک نفر را در هر کمیته میگذاریم که از اهداف و خط قرمزهای این جبهه که در واقع خواست مردم است حراست کند. این توضیح کاملاً منطقی است، اما مشکل آنجاست که رئیس جمهور منتخبی که امروز مهرههای پررنگ اصلاحات در شورای راهبریاش قرار دارند و آقای ظریف و خانم آذر منصوری-رئیس جبهه اصلاحات-ایشان را نامزد جبهه اصلاحات معرفی میکنند، کسی است که از روز اول کارزار انتخابات تا به امروز، با صد زبان خود را جدای از هرگونه حزب و جناح معرفی کرده، با شعار نمایندگی تمام اقشار ایران-حتی تحریم کنندگان انتخابات-رأی آورده، ولی در عمل نردبان جبهه اصلاحات شده است. این تناقض
مستمر و شکافی که ایجاد کرده، در نهایت راهدررویی میشود که در صورت بروز ناکارآمدی-که انشاالله شاهدش نباشیم-بتوانند شانه از زیر بار مسئولیت خالی کنند و به نحوی از آن استفاده کنند و باز در دورههای بعدی خود را ناجی کشور از وضع موجودش معرفی کنند.
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
🔰وقتی فراموشی گریبانگیر میشود!
▫️سیر پرونده تامین واکسن کرونا از سال ۹۹ تا انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🌐 @utnabz
🔻نبض ۱۶۶، نشر دوم انتخابات ۱۴۰۳
🔺نبض انتخابات
▫️ توهم مقاومت |#مرکب_فراموشی
▪️ جمهوریت در آزمون انتخابات (قسمت دوم)|#سیر_تاریخی #اراده_مردم
▫️ نوشدارو پیش از اعتراض|#رأی_مسئولانه
▪️ کار رو باید داد دست کاردون! |#فرار_از_مسئولیت
▫️ مذاکره، راهی برای مبارزه |#فهم_صحنه #سبد_مذاکرات
✅ نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
✍️فاطمهزهرا برومندنیا، مهندسی کامپیوتر ۱۴۰۰
🔻توهم مقاومت
-بخش دوم
برای فهمِ بهترِ این نسخه به ظاهر "جدید" او، نگاهی به سخنرانی سال گذشتهاش و ارائه مفهوم رقابت در حوزه هنجاری، در خانه اندیشمندان علوم انسانی بیندازیم. او میگوید اروپا علیرغم پذیرش سیطره نظامی-اقتصادی آمریکا، تعریف کرده در حوزه حقوقی-هنجاری با آمریکا رقابت کند و از رقابت در حوزه نظامی با دیدی واقعبینانه کنار کشیده است. و بعد اشاره میکند که در دهه ۹۰ میلادی هرجا آمریکا در میدان حقوقی-هنجاری کنار اروپا قرار گرفت موفق شد، هرجا آمریکا با اروپا در این حوزه رقابت کرد، شکست خورد. برای شاهد مثالش هم نتیجه حاصله از دیوان بینالمللی کیفری، معاهده منع جامع آزمایشات هستهای، دو کیس هستهای ایران و… را معرفی میکند.
طبق این صورتبندی، او برای آینده صورتی از جهانی مسطح ارائه میدهد که در آن همه میتوانند قدرتمند باشند و کافی است بر مزیت خود تکیه و تمرکز کنند. در فهم پساقطبی او، خردترین کنشگران جهانی -از شرکتهای خصوصی گرفته تا ملاله یوسفزی برنده جایزه نوبل- همسطح قدرتهای جهانی، فرصت کنشگری و تعیین سرنوشت دارند.
با این چارچوب او، حرف امروزش فهمیده میشود. از نظر او مزیت ایران نیز قدرت کلمه و گفتمانی انقلاب اسلامی است و کافی است حوزه رقابت خود را تعریف و جدا کنیم و باز هم قوی بمانیم.
بیایید به دنبال نسخه عملیشده جناب ظریف در جهان بگردیم. تاکید بر هویت و دستبرداشتن از قدرت نظامی، چیزی است که عملیشده آن را بین کشورهای اسکاندیناوی میبینیم؛ نروژ و فنلاندی که در همین چارچوب با هم مشکل و تعارض منافعی ندارند، علیه یکدیگر نظامیگری نیز نمیکنند و میگویند اگر اشکال و مسئله و چالشی هست، با گفتوگو و هویت و... رفع میکنیم. اما جالب است که حتی همینها نیز -مثل سوئد- که تجلی و نماد هویتگرایی و سازهانگاری هستند، نه در اوج دوران جنگ سرد، بلکه امروزِ روز عضو ناتو شدهاند و انتظار دارند قدرتها در یک پیمان نظامی از آنها دفاع کنند. حال چطور در چنین جهان و صحنهای عدهای دوباره روی نسخه منسوخ عدم نیاز به قدرت نظامی میایستند؟
در دوران پسااوکراین و پساغزه دیگر تاکید بر صرف قدرت معنایی و قدرت هنجاری و هویت و اتحاد نه تنها برای ما، بلکه برای تمامی ناظران عادی وقایع در سطح بینالملل نیز خندهدار است.
در اینکه اندیشه انقلاب اسلامی، هویت انقلاب اسلامی، قدرت نرم و هویتسازی برای کشور خلق کرده که در هیچکجا پیدا و تعریف نمیشود، شکی نیست. اما خود این قدرتِ کلمه بدون معنی و پشتوانه داشتن در صحنه و موازنه قدرت، بیمعنا و تهی است و ابدا قدرت حل مسئله ندارد. نمیتوان دستاوردهای هویتی را بدون آن قدرت نظامی و سخت فهمید و انتظار شنیدهشدنی که تصویر میکنند را داشت.
سوال است که چطور میتوانند ناکامی رژیم صهیونیستی در طوفانالاقصی را تنها با قدرت حرف و کلمه، مصداق صرف قدرت هویتی-هنجاری به آن معنای غلط و پوچ تعریف کنند، وقتی از نقطه تولد، تا امتداد ۸ماهه آن بر پایه مقاومت نظامی حماس شکل گرفته است؟
ایدئولوژی، آرمان، اندیشه و روح مقاومت ساری و جاری شده و همراه با ابزاری گشته که واقعی است؛ ابزاری که توانسته حمله کند، دکترین امنیتی رژیم را با خاک یکسان کند، گروگان بگیرد و ادامه دهد.
در ادامه میتوان پرسید بازدارندگی و تعریف و تنظیم معادلات جدیدی که پس از عملیات وعده صادق، در نسبت با رژیمی که قدمبهقدم جلوتر میآمد رخ داد، به خاطر سخنرانی و هویت و گپزدن بود، یا به دلیل ۳۰۰ موشک و پهپادی که یکباره به خاک سرزمین اشغالی فرود آمد؟ چندسال دیگر باید بگذرد و در دایره همین فهمهای تاریخمصرفگذشته و بزکشدن دوباره آنها معطل شویم، آقای ظریف؟
پس، خطر اصلی امروز او، در اینجاست که تنهبهتنه ادبیات معنابخشیِ قدرت کلمهی امام و مقاومت میزند ولی در سایه آن، دوباره درس سازش و کوتاهآمدن از مولفهها و ملزومات قدرتساز میدهد. او با این تعابیر و تناقضها، دهها سال مبارزه و تنظیم قدرت را ذبح پوچی و این تعریف فانتزی از مقاومت میکند. تصویر او برای آینده ایران، شکلی یتیمشده و عزلتنشین از مقاومت است که از نزاع واقعی فاصله گرفته و در یک نقطه نزاع فرضی، در جهانِ ساخته و پرداختهی آقای ظریف توان اثرگذاری و معنابخشی دارد.
✅ نبض دانشگاه در دستانت
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#بخش_دوم
✍️حمیدرضا حمیدی، مهندسی مکانیک ۱۴۰۲
🔻مهمانی به صرف آزادی بیان
تنها افراد مشخص با سخن مشخص و بیان مشخص از میان جمعیت حق دارند بایستند و مطالبه کنند یا شعارهای تاریخ مصرف گذشته سر دهند؛ در غیر این صورت دستمالی که روی آن مهر آزادی حک شده دور دهان مهمانان گرامی پیچیده و از آنان پذیرایی خواهد شد. انحصار فیلمبرداری کافی نبود که نخواهند انحصار تشویق و انتقاد را هم از آن خود کنند؟ "اگر میخواهی از پیروزی در تقابلی مطمئن شوی وارد میدانی شو که تنها باشی…" حال آنکه این افراد بستر تعامل سازنده دانشجویی را هم به چشم میدان مبارزه میبینند. وقتی ایشان سهامدار آزادی باشند طبیعتا چیزی از پرسش و پاسخ دانشجویی باقی نمیماند بلکه جلسه بدل میشود به یک شوآف سیاسی.
آزادی بیان را با جبهه و عقیده سهم بندی میکنند و با فرض حق ماییم و لابدِ این قضیه ممکن نخواهد بود به این نتیجه میرسند که ناحقان را چه دلیلی است برای تریبون دادن؟ ماجرا آنجا حیرت برانگیز میشود که با افتخار، این ساز و کار را آزادی بیان دانسته و طرف مقابل را با اتهام مخالفت با آزادی بیان شماتت می کنند! با این تعریف جدیدشان از آزادی مشخص میشود هدف بسیار پایینتر از شعار آزادی برای وطن است و صرفا به دنبال صلب این حق از طرفی است که متوهمانه حس میکنند در مقابلشان قرار گرفته است.
سوالات مهندسی شده تبعا سطحی هستند و ناگزیر به پاسخهای گرد و کلی منتج میشوند. این در حالی است که مطالبه دانشجویی تیز ترین نوع درمیان انواع مطالبهگری های جامعه است! جامعه از این قشر نخبه ناامید میشود اگر حس کند مطالبه تخصصی، جای خود را به جوزدگی هیجانی داده است؛ اینگونه خیانتهای دانشگاه و دانشجو است که میشود رنج ملت… خودخواهی این جماعت تا آنجا پیش میرود که درد و مشکل بطن جامعه را به حال خود رها میکنند و صرفا گریزی زده میشود که بگویند گفتهایم!
شاید پرسیده شود اگر تعدادی دانشجو دور هم جمع شدهاند و از نامزد انتخابات سوالاتی دارند، یا میخواهند برای کاندیدای منتخب خود میتینگ انتخاباتی برگزار کنند ایرادی دارد؟ خیر؛ نامش پرسش و پاسخ دانشجویی است؟ باز هم خیر. مفهوم دانشجو گسترده تر از آن است که در چنین باتلاقی گیر کند. جایش سالن بزرگی در دانشگاه و دعوت عمومیاش به طرح سوال است؟ قطعا خیر! نهایتا سوال اصلی این است، چنین برنامه ای واقعا در شان دانشگاه و دانشجو است؟
✅ نبض دانشگاه در دستانت
🆔 @utnabz
#روایت_دانشگاه
#خط_انتخابات
🔻بخش ششم
مجری ادامه میدهد:«آقای پزشکیان کشور ما در یک دهه اخیر اعتراضات و جنبش های مردمی زیادی را به خود دیده است…ما موضع شما در برابر حق اعتراض مدنی مردم و دانشجویان را نمیدانیم. آقای پزشکیان چه دلیل موجهی برای رای دادن به خودتان سراغ داشتید که در این انتخابات شرکت کردید؛ آیا این درست است که گفتهاید برای گرم کردن تنور انتخابات آمدهاید؟ آقای پزشکیان امیدِ ناامید ما اگر به شما سپرده شود چطور آن را احیا میکنید؟»
دکتر پزشکیان موضع خود را این طور شرح میدهد که اعتراض حق دانشجو و کارمند است:«ما موظفیم جواب مردم رو بدیم. باید با هم بشینیم گفتگو کنیم. به خاطر اعتراض به حق جلوی هیچ کس را نخواهیم گرفت. اگر حق با آنها نیست باید توجیهشان کنیم و دلیلش را بگوییم.» در ادامه هم مثالی از برخورد خودش با معترضین در دوران وزارتش میزند که چون حق با آنها بوده از کارمندان معذرت خواهی کرده و جلوی برخورد سلبی حراست با آنها را گرفته است.
به انتهای برنامه رسیدهایم که صدای یکی از دانشجویان توجه ها را به انتهای سالن جلب می کند.
-«اگر معتقد به آزادی بودید در برنامه ای شرکت نمی کردید که تریبون یک طرفه داشته باشد و به صدای مخالف تریبون ندهد. آقای پزشکیان منش روحانی نیز همین بود چرا به تشکل های دیگر تریبون نمیدهید؟»
بقیه صحبت هایش در هیاهوی هوکشیدن های گروهی از دانشجویان گم میشود و با تلاش مسئولین انجمن برای ساکت کردن این فرد کار به جایی می رسد که بحث تندی بین بخشی از دانشجویان شکل گرفته و جمعیت در وسط سالن چمران جمع میشود. در همین حال آقای پزشکیان از جای خود برخاسته و با همراهی مسئولین برنامه و در حال صحبت با گروهی از دانشجویان از در پایینی خارج میشود.
با اعلام اتمام مراسم و خروج از درب شیشه ای منتهی به خیابان ۱۶ آذر سالن چمران به مرور خالی میشود. دعوا اما در مرکز سالن بالا گرفته است. چند نفری در تلاشند تا با بردن بحث به سمت منطق، جو را آرام نگه دارند ولی چند نفر هنوز بسیار تند صحبت میکنند. مسیر بالا و وسط سالن چمران بسته شده. با خروج افراد از سالن، جلسه پرسش و پاسخ رسما به اتمام میرسد.
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#روایت_دانشگاه
#خط_انتخابات
🔻بخش چهارم
برنامه هنوز در جریان است. نماینده انجمن اسلامی دانشگاه شریف پشت تریبون میرود. تا اینجای کار، نمایندگان تشکلهای مختلف(!) که مجری گفته بود، همه انجمن اسلامی بودند.
دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شریف آقای دکتر را کاندیدایی میخواند که احرازکنندگان صلاحیت ایشان،خود صلاحیت ندارند و حضور ایشان جز فریبی برای جذب مشارکت مردم نیست.
او اشاره میکند به اینکه چطور وقتی که امنیت و آرامش دانشگاه زیر پای نهادهای امنیتی بود آقای پزشکیان از نهادها حمایت کرده و لحظاتی بعد خود را طرفدار جنبش مردم نشان داده.
این نماینده با اشاره به انتخابات سال ۹۶ و ریاست اطلاحطلب و ادعای صاحبمنصبان دولت که دولت مسلح اجازه نداده برنامه های ایشان پیش برود، میپرسد:« اگر ادعا دارید که میتوانید تغییری در شرایط وجود بیاورید،ابتدا باید توضیح دهید اکنون چه چیزی تغییر کرده است جز آنکه تاریخ مصرف اطلاحطلبان برای مردم گذشته است.در چنین شرایطی ریاست جمهوری چه معنایی دارد وقتی توان نفوذ در رای بالاسری خود را ندارد...بهتر نیست چنین عرصهای را برای بازیگران آن خالی کنید اگر نمیتوانید به پشتوانه رای مردم کاری را پیش ببرید؟
این نماینده هم شاره میکند به قطعی یک هفتهایِ اینترنت در آبان ۹۸ وقتی که مردم پی مطالبه لقمه نانی به خیابان آمدند وزیر کشور دولتی که مورد حمایت حامیان فعلی شما بود در پاسخ به کشتار مردم مدعی شد هم به سر شلیک کردند هم به پا.
او هم روی مسئله حجاب و گشت ارشاد دست میگذارد و همان سوالات پیشین را با ادبیات دیگر مطرح میکند.
این حرفها چندبار جمعیت را به تشویق وامیدارد. یکی از وسط جمعیت فریاد میزند:«انقلاب!»
دکتر پزشکیان در پاسخ میگوید:«اگر اصلاحات رو انجام ندیم باید انقلاب کنیم و دعوا کنیم. اگر راهتون اینه که ما اصلا بحثی نداریم چون راه من همونی هست که گفتم. شما بررسی کنید ببینید کدام راه علمیتره و درستتره.»
ایشان در ادامه میگوید که مردم باید پای کار باشند و مدام نقد کنند. حق مردم است که نقد کنند و برای اینکه به سمت دیکتاتوری نرویم مردم باید نقششان را ایفا کنند. البته تاکید میکند که اعتراض با اغتشاش فرق میکند:« به هر حال بخواهید یا نخواهید یه عده اونطرف وایسادن و میخوان مملکت ما رو به هم بریزند... توطئه کردند که این حکومت برود خودشون بیان»
دکتر پزشکیان باز هم تاکید میکند که طرف مردم است و نیامده برای قلدربازی و تصاحب قدرت. میگوید به میزانی که مردم پای کار باشند، او هم به همان میزان توان اصلاح و کارکردن دارد.
مجری دوباره پرسشهایی را از طرف دانشجویان مطرح میکند. یک پرسش درباره برنامه کاندید درمورد مشکلات زیست محیطی است. سوال دیگر اینطور خوانده میشود:«آقای دکتر شما بارها ارادت خود را به رهبری اظهار کردهاید. حال درمقابل دانشجویانی هستید که تعدادی از آنها در سال ۴۰۱ در همین دانشگاه به رهبری فحش دادهاند...» دکتر پزشکیان متعجبانه سه بار میپرسد که چه کار کردهاند؟! و مجری پاسخ میدهد:«فحش دادهاند.» دکتر باز میپرسد به چه کسی؟! و حضار میگویند رهبری.
دکتر خیلی بهت زده است. یکی از میان جمع چند بار فریاد میزند:«دکتر حمایتت میکنیم»
آقای دکتر هم مختصر میگوید برای اینکه بدانید من که هستم و چه هستم گذشتهام هست، بروید بررسی کنید.
در پاسخ به پرسشی که درمورد آزادی بیان مطرح شد هم جناب پزشکیان تصریح کرد که در جایگاههای مختلفی که بوده بهخاطر آزادی بیان هیچگاه کسی را تنبیه یا اخراج نکرده است.
ادامه دارد...
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#روایت_دانشگاه
#خط_انتخابات
🔻بخش دوم
حوالی ۱۳:۲۵ دقیقه است. برنامه بهصورت رسمی آغاز میشود. قاری چند آیهای در آغاز مراسم تلاوت میکند. سرود ملی که پخش میشود، همه به احترام میایستند. ابتدا نماینده انجمن برای مقدمه نطقی ارائه میدهد که معرفیای از برنامه تدارک دیدهشده و هدف آن باشد.
آقای نماینده اینطور شروع میکند:«ما اعضای انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران میزبان یک پرسش و پاسخ هستیم این یک نشست تبلیغاتی برای حمایت از یک نامزد خاص نیست.»
از مطالبهگری حرف میزنند:«امروز دانشجو شرافتمندانه اجازه نمیدهد از امتیاز مطالبه گریاش برای تبلیغ و ستاد استفاده شود.»
این حرفها سالن را به ذوق وامیدارد. بخش زیادی از شرکتکنندگان همراهند با این صحبتها.
یک روند تاریخی از حضور نمایندگان اصلاحطلب در دانشگاه را بیان میکنند تا به توصیفی از ۸۸ میرسند:« دانشگاه دوران آن معجزه هزاره را به سختی طی کرد و در ۱۳ اسفند ۱۳۸۷ میزبان کسی بود که بیش از همه به وعده هایش با دانشگاه پایبند ماند از راه رفته باز نگشت و از اهمیت حفظ کرامت مردم سخن گفت.»
اینجا پس از تشویق و کف و سوت، صدای «یا حسین میر حسین » از گروهی از حاضران بلند میشود. دانشجویانِ انتظامات برای خواباندن صدا تلاش میکنند و مجری جلسه نیز برای خواباندن صدا ادامه متن خود را قرائت میکند. او ادامه میدهد و به ناامیدیای اشاره میکند:«وعده تدبیر را با اخرین امید دانشگاه گره زدند تا دی و آبان خونین را میراث دولت کنند و مایه شرم انگشت های جوهری شوند.»
...«امروز متاسفیم که صندوق رای به سان بیعت با نظام میماند و نه محصول تجلی خواست و اراده مردم.»
صدای کف و صوت باز هم در سالن میپیچد.
خلاصه صحبت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران این است « زین خوان چپاول شده امیدِ چه داری!»
مجری دعوت میکند که دکتر به روی سن بیاید و میگوید که قرار است بعد از مقدمه۷ دقیقهای دکتر، نمایندگان تشکلهای در حضور جمع با کاندیدای محترم صحبت کرده و سوالاتشان را مطرح کنند.
ایشان شروع میکنند به صحبت. ابتدا اشاره میکنند به آسیبی که اختلافات به بار میآورد:«هرچقدر عمق اختلافات رو بیشتر کنیم هیچ قدمی در جهت نجات کشور برنخواهیم داشت.»
در ادامه میگویند که باید حرف هم را در فضایی به دور از توهین و بیاحترامی بشنویم و بتوانیم تحمل گروههای مخالف خود را داشته باشیم:«عامل اصلی همه دلخوری های ما در قدم اول این است که یه عده تصور کنن یه عده حقن بقیه ناحق... توهین و بی احترامی به سلیقه ها و رفتارها و نوع تفکر انسانها جز تخریب در این مملکت نتیجهای رو نمیتونه به ارمغان بیاره.
تحمل کنیم سلایق همدیگر رو بعد بتونیم باهم دیگه صحبت کنیم.»
در میانه این صحبتها حضار مدام تشویق میکنند و سوت میزنند.
در ادامه، ناظر به حرفهایی که نماینده انجمن در ابتدا گفته، میگوید که مگر دانشجو را میزنند؟! و مجددا به این میپردازد که باید به جایگاهها و فرهنگ جامعه احترام گذاشت و نباید هنگام نقد، توهین کرد چرا که توهین فضا را از عقلانیت دور کرده و دعوا به میان میآید.
دکتر پزشکیان درباره فضای دانشجویی اینطور سخن خود را ادامه میدهد:«باید اجازه بدیم دانشجو در دانشگاه فکر خودشو آزادانه بگه طرف مقابل اگه منطقی داره جوابشو منطقی بده با پرونده سازی و اخراج کردن مشکل حل نمیشه. اگر وحدت کردیم گفتگو کردیم مشکلات مملکت رو حل میکنیم.»
باز هم دست و جیغِ تشویق حضار هر از چند گاهی شنیده میشود و تعدد اینها، باعث میشود که میهمان از حضار تشکر کند و بخواهد که اجازه دهند صحبتها کامل شود.
در ادامه میگویند که نمیشود بدون ارتباط منطقی با دنیا، به توسعه و شکوفایی فکر کنیم و ارتباط با دنیا را حائز اهمیت میداند. بیتی که میخواند البته گویای نگاه ایشان به سیاست خارجی است:«آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است/با دوستان مروت با دشمنان مدارا»
گاهی میانه صحبتها یک دانشجو از جمع حضار چیزی را سعی میکند بلند بگوید. اما هم صدایش به جمعیت و دکتر نمیرسد و هم انتظامات برای نظم جلسه ایشان را به سکوت فرا میخواند. قبل از شروع صحبتهای دکتر پزشکیان اعلام شده که حاضرین سوالاتشان را یادداشت کنند و به مجری برسانند تا به آن طریق سوالشان به گوش نامزد انتخابات برسد.
در انتها، دکتر پزشکیان از همان مبناییکه در ابتدا بحث کرده بودند، علت حضورشان در انتخابات را بیان میکنند:«چرا آمدم؟ برای اینکه قرار نیست با کسی دعوا کنم به کسی توهین کنم ماها همه عیب داریم لازم نیست شما عیبمو بگید. اما مزیت هایی هم داریم بیاین خوبیها رو ببینیم و برای ایرانه که باید الگو باشیم.»
ادامه دارد...
✅ نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#بخش_اول
✍️ زکیه ارشادی ، مهندسی برق ۱۴۰۱
⭕️گفتمان سران قوا / تهدیدی برای جمهوریت
🔻آیا میتوان گفت اتفاقی که در چهارشنبهی جلسهی رای اعتماد دولت چهاردهم در مجلس افتاد، به مسلخ رفتن جمهوریت بود؟
پیش از پاسخ دادن به این سوال خوب است این مسئله مورد بررسی قرار گیرد که اساساً کارکرد مجلس در نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران چیست؟ آیا مجلس نقش همراهی و همدلی با دولت را دارد؟ قطعا بله¹.
🔻برای بررسی کارکرد مجلس بیایید از تعریف مجلس شروع کنیم. مجلس که از نمایندگان مردم تشکیل میشود، وظیفه اعمال نظر مردم به صورت غیرمستقیم در تمام مسائل کشور را دارد. شاهد این ادعا را در متن قانون اساسی میتوان یافت. علاوهبر رای اعتماد نمایندگان که برای تشکیل دولت الزامی است و قدرت استیضاح وزرا و حتی رئیس جمهور که از قبل اطلاع داریم، جالب است بدانید طبق متن صریح قانون اساسی: مجلس حق تحقیق و تفحص راجع به تمام مسائل کشور را دارد و هر نمایندهای در برابر همه ملت مسئول است و میتواند راجعبه هر مسئلهی داخلی و خارجی کشور اظهار نظر کند و مصوبات دولت هم حتی باید به اطلاع رئیس مجلس برای بررسی برسد. به وضوح از این بندها میتوان فهمید که مجلس وظیفه دخالت دادن نظرات مردم را به صورت غیر مستقیم در تمام مسائل ریز و درشت کشور دارد. حتی برای انتقال و بررسی شکایت مردم از هر یک از قوا هم، مجلس موظف به پیگیری است. گویا شاهرگ حیات اثر گذاری ملت به حیات خانه ملت گره خورده است! و اساسا جمهوریت مگر معنایی جز این دارد؟
به همین دلیل است که جلسات مجلس، همه باید به صورت علنی باشد مگر اینکه شرایط اضطراری ایجاب کند که جلسه به صورت غیرعلنی برگزار شود که آن هم باید بعد از برطرف شدن شرایط در اطلاع عموم قرار بگیرد.
🔻حال که با کارکرد مجلس آشنا شدیم به ارتباط بین مجلس و دولت میپردازیم. گفته شد که قطعا مجلس نقش همراهی و همدلی با دولت را دارد. اما آیا همراهی و همدلی مجلس با دولت به معنی تصویب کردن هر لایحهای است که از سمت دولت به مجلس روانه شده؟ یا تایید کردن هر شخصی است که به عنوان عضوی از کابینه به مجلس اعلام میشود؟
نباید فراموش کرد که نقش همراهی و همدلی مجلس با دولت با در نظر گرفتن هویت نظارتی این قوه است. همانطور که بیان شد، وظیفهی بسیار مهم مجلس نظارت بر اجرای قوانین است که در راس آن قوه مجریه و سپس هر قوه و نهاد دیگری است؛ آری قطعا وفاق بین دولت و مجلس پیامدهای مثبتی دارد اما حواسمان باشد که وفاق بین دولت و مجلس به معنی از بین رفتن کارکرد اصلی مجلس و نقض هویت نظارتی مجلس بر دولت نیست.
🔻دیده شد که رئیس جمهور محترم در مقام دفاع از وزرای خود در صحن مجلس بنا را بر وحدت و وفاق گذاشتند و دلیل اصلی معرفی این ترکیب را وحدت دانستند و وفاق را مقدم بر هر مسئلهی دیگری از جمله صلاحیتهای تخصصی ذکر کردند، این موضوع زمانی محل سوال میشود که رئیس محترم مجلس هم دلیل رای آوردن همهی اعضای کابینه را وفاق میدانند!
اما آیا اصلا وفاق می تواند دلیل رای آوردن یا نیاوردن اعضای کابینه باشد؟
قطعا اگر اعضای کابینه از نظر تخصصی تایید صلاحیت شده باشند و ایدههای لازم برای حل مشکلات مربوط به وزارتخانه شان را داشته باشند؛ مستلزم دریافت رای اعتماد هستند و اگر نداشته باشند، نباید رای اعتماد بگیرند. پس این مسئله که مجلس از روی وفاق با دولت به همه اعضای کابینه رای اعتماد داده اساسا موضوعیتی ندارد. گویا مجلس تا کنون از روی دشمنی یا دوستی با دولت و اعضای دولت و از روی سلیقه به افراد رای می داده...
🔻آیا این نوع نگاه نقش اصلی مجلس را زیر سوال نخواهد برد؟
این گمانهزنیها و برچسبزنیها به شاهرگ اصلی جمهوریت در کشور چه معنایی دارد؟ پایین کشیدن شان مجلس، به معنی زیر سوال رفتن کارکرد اساسی مجلس و از بین رفتن یکی از نهادهای مهم کشور نیست؟ حیثیت این نهاد که وظیفهی تحقق نقش آفرینی مردم در عرصه سیاسی کشور را به عهده دارد، حیثیت جمهور نیست؟
اگر چنین گفتمانی در کشور باب شود نتیجهای جز از بین رفتن نقش اصلی مجلس در کشور و به تبع آن به مسلخ رفتن جمهوریت نخواهد داشت.
🔻نکته دیگری که حائز اهمیت است برخی از سخنان رئیس جمهور محترم میباشد که به عنوان دفاع از افراد پیشنهاد شده برای کابینه دولت خود در صحن علنی مجلس مطرح شد. این مسئله به قدری حاشیهدار شد که برخی گمان کردند دلیل رای آوردن تمام اعضای کابینه نه به خاطر نظر کمیسیونهای تخصصی مجلس مبنی بر شایستگی تمام اعضای دولت بوده، بلکه به خاطر تایید رهبری و حمایت ایشان از اعضای کابینه این اتفاق افتاده است؛ تا جایی که این ادعا مطرح شد که اگر نمایندهای به اعضای کابینه رای ندهد ولایتمدار نیست.!!!
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#بخش_دوم
✍️ حسین حاجباقری، مهندسی برق ۱۴۰۱
⭕️ وفاق ملی یا قتلگاه جمهوریت
🔻از ابتدا که بنگریم و به شایعات ائتلاف پزشکیان–قالیباف برسیم، شواهدی وجود دارد که نمیتوان به راحتی منکر تاثیر قالیباف در رایآوری همه اعضای کابینه پزشکیان شد. ابتدا زمانیکه ثابتی میخواهد از خودش که نه، بلکه از مواضعش در برابر تهمتهای عراقچی دفاع کند به او این اجازه را نمیدهد و پس از آن هم در فردای آن روز زمانی که در قسمتی از سخنانش میخواهد با اشاره به بند حفظ شان و منزلت و دفاع از حقوق نمایندگان، از خود دفاع کند مانع میشود و میکروفون او را قطع میکند. پس از آن هم به آقای مالک شریعتی که قانونا حق پخش شبنامه در مجلس را داشته و علیه آقای صالحی امیری مدارکی را در اختیار نمایندگان قرار داده بوده، تذکر میدهد. این اما همه ماجرا نیست. ماجرا جالبتر هم میشود.
🔻اگر نگاهی به رایگیری فراکسیون انقلاب اسلامی قبل از جلسه رای اعتماد بیندازیم نکات جالبی دستگیرمان خواهد شد. در این رایگیری ظفرقندی 37 رای موافق، میدری 62 رای موافق و صالحی امیری هم 51 رای موافق آوردهاند. اما در صحن علنی مجلس رایها حاکی از تعداد دیگری دارند. ظفرقندی 163 رای و میدری نیز موفق به کسب 191 رای شدند. اگر فرض کنیم همه 100 عضو طیف مستقلین به این دو وزیر رای اعتماد دادهاند یعنی ظفرقندی 63 رای از اعضای فراکسیون انقلاب و میدری نیز 91 رای به دست آورده اند. به راستی چه اتفاقی افتاده است؟ چگونه طی چندروز رای اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی اینگونه تغییر کرده است؟ چه کسی جز رئیس مجلس توان تاثیرگذاری به این شکل را دارد؟ از نظر بنده که دو حالت بیشتر وجود ندارد:
حالت اول آن که صحبتهای آقای پزشکیان پیرامون تایید رهبری و «هماهنگ شده آمدن» اینگونه تاثیر گذاشته باشد که در اینصورت باید به حال مجلسی که صحبت های شخص رهبری را فراموش کرده و به نقل قولی مبهم تکیه میکند باید تاسف خورد.
اما حالت دوم تاثیرگذاری شخص رئیس مجلس است که با نفوذش سعی کرد راه را برای رای آوردن اعضای کابینه هموار کند که یکی از شواهد آن هم اعلام نکردن تعداد مخالفین و ممتنعین هر وزیر بود که کمی مشخصتر میکرد چه چیزی از روز رایگیری فراکسیون انقلاب اسلامی تغییر کرده است.
🔻 به هرحال نتیجه یکچیز است. رئیس مجلس، آنگونه که در بند اول عرض شد دولت قبلی را تحت فشار قرار داده بود و همچنین با لابیگری دهنوی مقابله نکرده بود، حال صحبت از کمک به موفقیت دولت میکند. به نظر میرسد قالیباف نه تنها به دنبال تغییر منش سیاسیاش نیست بلکه اینبار دست در دست دولت و به سبب سیلیای که از مردم در دو انتخابات پی در پی خورده است برای حذف جمهوریت تلاش میکند . یکی با صحبت از اینکه هماهنگ شده آمدهایم نظام را به گونهای جلوه میدهد که انگار همه دستنشانده رهبریاند اما از طرف دیگر با واژه نخنمای وفاق ملی حرف خود را به کرسی نشانده و مخالفانش را تفرقهاندازمینامد و دیگری با لابیگری رای نمایندگان ملت را عوض میکند و بردهان مخالفان چسب میزند. البته به این راحتیها نمیتوان همه تقصیرها را گردن قالیباف انداخت. به نظر میآید مجلس «راس امور» به حدی تنزل یافته است که نمایندگانش به راحتی حاضر به تغییر رایهای خود و خیانت به آرمانهایشان شدهاند. افرادی که تا دیروز تنها افتخارشان حضور در را راهپیمایی 9 دی بود ، امروز به راحتی به پشتیبانان فتنه رای میدهند و از این مسئله دفاع هم میکنند. به راستی چه کسی فکر میکرد مجلس شورای اسلامی روزی جایگاه این افراد شود که امروز یا انقدر سادهاند که گول کلمه وفاق را خوردهاند یا انقدر منفعت طلب که به گذشتهشان پشت کردهاند؟
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#بخش_دوم
✍️ محمدمهدی اشکشی، مهندسی برق ۱۴۰۲
⭕️وفاق، کلان پروژه نظام
🔻اما محمدباقر قالیباف با اعلام اینکه استعلام تمامی افراد از نهاد های بالادستی مثبت بوده است، ریشه این اتهامات بیاساس را میخشکاند. همچنین شخص پزشکیان که صلاحیتش برای ریاست جمهوری تایید شده است، جزو معترضین در سال ۱۴۰۱ و همچنین از افرادی بود که به برخوردهای ناشایست در سال ۸۸ اعتراض داشت و نطق او در این سال در دسترس است. اما این موضوع مانع تایید صلاحیت او برای انتخابات ریاست جمهوری نشده است، «چرا که اعتراض و انتقاد به معنای دشمنی نیست.» پس اتهاماتی که به میدری، صالحی و ظفرقندی زده میشود نمیتواند مانعی برای حضور آنها در کابینه باشد. البته که این سه نفر با آرای نسبتا پایینی جزو منتخبین از جانب مجلس قرار گرفتند.
🔻روز قبل از رای گیری، اعضای کابینه دو فراکسیون مجلس اعلام موضع کردند. فراکسیون مستقلین مجلس اعلام کرد که به تمامی وزرا رای قاطع خواهد داد. فراکسیون انقلاب اسلامی نیز به غیر از ۴ وزیر اقتصاد، گردشگری، بهداشت و کار به باقی وزرا رای اعتماد داد. در این رایگیری تعداد مخالفین آقای ظفرقندی ۱۲۵ نفر اعلام شد که دقیقا برابر با تعداد مخالفین ایشان در رایگیری اصلی کابینه بود که میتوان با استناد به همین مسئله ثابت کرد رای آوردن ظفرقندی ربطی به صحبتهای پزشکیان نداشته است.
🔻با تمام این تفاسیر بهنظر نمیآید نگرانی مخالفین تفرقهانداز از بابت دلسوزی و یا خیرخواهی برای انقلاب باشد. آنها ابتدا با آویزان شدن به ریسمان اتهام ضدانقلاب بودن برخی از وزرای پیشنهادی سعی کردند تا رییس جمهور را در مضیقه بگذارند و زمانیکه در پیشبرد این هدف ناکام بودند ، هزینه کردن از رهبری را پیراهن عثمان کردند درحالیکه با دلایلی که بیان شد میتوان مهر باطلی بر این ادعا زد. کسانیکه خیال میکردند با موجهای توییتری و اتهامات واهی برای خود جایی در صحنه سیاست پیدا کردهاند حال با شکست سختی روبرو شدهاند. شکستی که به آنها ثابت کرد عرق انقلابی نه به سر و صدا راه انداختنهای بیمورد بلکه به تصمیمگیریهای درست و درک موقعیت نظام است؛ کاری که رئیس مجلس به خوبی از پس آن برآمد و اسیر جوهای رسانهای انقلابینماهای قدرت طلب نشد.
🔻رای آوری کل کابینه پزشکیان گامی بزرگ از مجلس برای #وفاق و البته قدمی بزرگتر در راستای اجرای سیاست رهبری مبنی بر اینکه #موفقیت دولت موفقیت همه ماست، برداشت.
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
🔻نبض ۱۶۷
🔺ویژه برنامه انتخاب رشته، زندگی یک فنیخوان! «۲»
▫️ روزی در دانشگاه | #من_دانشجو #قوه_عاقله
▪️ صندلی شکسته | #نماد_فرهیختگی #کار_تشکلی
▫️ مختصاتتو پیدا کن! | #تکنسین_نباشیم!
✅ نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#هنیئا_لک_یا_هنیه
✍️ فاطمهزهرا بابائیان، مهندسی برق ۱۴۰۲
⭕️ ۳۶۰ درجه در منطقه
🔻ایران کشوری است که ارزش امنیت در آن ریشه تاریخی دارد و ایرانِ جمهوری اسلامی کشوری شده که این ارزش را به روش تبدیل کرده و در جهان این امنیت را به رخ کشیده است.
حالا اما آیا این ترور فاجعهبارِ اسماعیل هنیه در تهران میتواند این صفت را در ذهن مردم ایران و جهان دستخوش تغییر کند؟
🔻پیام قدرت نمایی اسرائیل به گوش جهان رسیده و حالا نظام امنیتی ایران باید پاسخگوی این سوال باشد که این ناامنی اتفاقی است یا سطوح امنیتی ایران ضعفهای گستردهای دارد؟
گرچه میدانیم ایران کشوری وسیع با تنوع قومی-مذهبی و افکار گوناگون است و این ویژگیها کار را برای دشمن تسهیل میکند. علاوهبر آن تشکیل شبکه جاسوسی اسرائیل غاصب در ایران به قبل از انقلاب بازمیگردد
و همچنین میدانیم که تلاشِ مداوم برای ایجاد امنیت وجود دارد اما اینها توجیهی بر عدمدقت کافی دراین حادثه غمانگیز نیست.
🔻از زاویه دیگر این صهیونیسم است که برای فرار از بنبست حوادث اخیر [طوفان الاقصی، وعدهی صادق و...] و پوشش پروندهی خالی از دستاوردِ جنگِ خود متوسل به ترور عالیترین مقامِ میهمان مراسم تحلیف ریاست جمهوری شدهاست و درصدد -نه گسترش تنش- حفظ شرایط فعلی است زیرا که عدم محبوبیت نتانیاهو و بیثباتی فلسطین اشغالی را کمرنگ میکند.
🔻گروهی بر این باورند که اسراییل با هدف بزرگتر کردن التهاب در خاورمیانه و ایجاد بستر مناسب برای دخالت مستقیم آمریکا و ناتو در جنگ حاضر با زدن شهید هنیه ایران را تحریک کرد اما این تحلیل نمیتواند دقیق باشد؛ البتهکه تصمیمات آمریکا همواره در راستای حمایت از رژیم صهیونیستی است اما این بدین معنی نیست که اسرائیل این اقدام متجاوزانه را به هدف تحریک آمریکا برای ورود به جنگ با ایران انجام دادهاست چراکه قبل از ترور شهید هنیه نیز فرصتهای مناسبی همچون وعدهی صادق برای شروع جنگ بوده است.
ضمن آن، تصورِ غیر منطقیتر این است که گمان بریم اگر “اراده و نیتِ” اسرائیل تحریک ماست، فاصله گرفتن از نیت اسرائیل اولیٰ بر پاسخ مناسب است، درحالیکه این چیزی جز تقلیل صحنه جنگ به یک “رقابت سیاسی” نیست.
🔻در این بین بایدن به هدف کاهش تنش در منطقه در تلاش برای رایزنی با قطر، مصر و اردن میباشد.
همچنین گفته شده دولت آمریکا به ایران وحزب الله برای تعویق در پاسخگویی پیام دادهاست.
اگرچه پاسخ سخت واضح است اما مسئله مهم کنونی این است که پاسخ ایران چگونه خواهد بود؟
آیا میتوان پاسخ حمله امنیتی را با حمله نظامی داد؟
🔻شاید در نگاه اول به دنبال راه جدیدی برای خونخواهی، همچون ترور مقام همردهٔ شهید باشیم اما باید بدانیم که نقطه قوت ایران حمله نظامی میباشد و در جهان کشورها براساس نقطه قوت خود عمل میکنند.
همچنین موقعیت مکانی و یکپارچگی مذهب و تعصبات یهود و اسرائیلیونی که مطلقا نظامی هستند، چنین شکلی از پاسخ را ایجاب میکند.
در واقع در این شرایط پاسخی بازدارنده نیاز است و “حمله چند جانبهی جبههی مقاومت” و”ایجاد تبعات اقتصادی” برای اسرائیل میتواند اثر بازدارندگی داشته باشد.
🔻در مقایسه شرایط فعلی با عملیات وعده صادق جملهٔ "باید پاسخ سختتر از وعده صادق باشد" مفهوم را به صورت کامل و درست نمیرساند به این دلیل که در غایت این دو تفاوتهایی وجود دارد.
به طور مثال با مقایسه واکنش سیدحسننصرالله در وعدهی صادق که خواهان خونخواهی "فقط از سمت ایران" بود و همچنین قدرتنمایی ایران با “حملهی از پیش اعلام شدهاش” با وضعیت فعلی که حزبالله اعلام خونخواهی چندجانبه از سوی کشورهای مقاومت کرده است، بسیار متفاوت است.
پس نفس این مقایسه بینتیجه است.
🔻«شهید هنیه سالها جان گرامیاش را در میدان مبارزهای شرافتمندانه بر سر دست گرفته و آمادهی شهادت بود، و فرزندان و کسان خود را در این راه تقدیم کرده بود. او از شهید شدن در راه خدا و نجات بندگان خدا باک نداشت، ولی ما در این حادثهی تلخ و سخت که در حریم جمهوری اسلامی اتفاق افتاده است، خونخواهی او را وظیفهی خود میدانیم.»
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#هنیئا_لک_یا_هنیه
✍️مهدی حبیبی، علوم مهندسی ۱۴۰۲
🔻«کرم بنما فرود آی... که خانه، خانهی توست»
سوگوار مهمان غریبی هستیم که آن را شریک غمها و شادی خود میدانستیم، او را در آغوش میگرفتیم و همراه او سرود آزادی میخواندیم و برای توفیق بیشترش دعا میکردیم. او درمیانِ ما غریب نبود اما حتی هرگاه لبخندی از یاریما بر لبانش مینشست یادِ پیران، یادِ آوارگی و یادِ آوارگان، یادِ زیرآوارماندگان، یاد پدران و مادرانی که هستی شان به باد رفته بود، یاد پدربزرگها، آن ستونهای خاندانهای عربی که بالای سر نوههایشان بالبال میزدند و بر سر آسمان فریاد میکشیدند... یادِ غربت و در یک کلام یاد همه پاره های تنش امانش نمیداد. و حال چه سخت است که ما ساکنِ زمینیم و او دیگر بین ما نیست . چه دلگیر است پیام رئیسِ جمهور ما که گفت:«دیروز دستِفاتح او را بالا بردیم و امروز باید بر روی شانههایمان او را تشییعکنیم.» اما چه باک از مرگ که میفرماید:« ما تدری نفس ماذا تکسب غدا و ما تدری نفس بای ارض تموت »(هیچکس نمیداند که فردا چه بدست خواهد آورد و هیچ کس نمیداند که در کدامین سرزمین جان خواهد داد) و خوشا به حال او که با شهادت رفت.
بی شک شهادت پاداش جهاد بی وقفه او بود اما ایکاش که حتی یک خار بر دست مهمان ما نمیرفت. چه کنیم که کنون ناتوان از تغییر رخداد پیش آمده ایم. او دعوت شدهی ما بود و کنون شهادتش دعوتی از ماست؛ اگر خوب بشنویم. مهمان کریممان، ما را با شهادت خود به خانهی خویش، به سرزمینِ خود دعوت میکند؛ شاید به خانهی اجدادش درعسقلان. خونخواهیمان نیز این پیام را به قاتلانش خواهد رساند که ما دعوت دوستانمان را به سختی راه نمیفروشیم و روزی ، ما مهمان سرزمین آباء و اجدادیاش خواهیم بود. همراه آوارگان بازگشته به وطن، همراه تنهایزخمی و درد کشیده، همراه دلهای خسته ومجروح، همراه کودکانِ خردسالی که در فقدان پدران و مادران در آغوش مادربزرگها رشد خواهند کرد. با دستهایمان آوارها را کنارمیزنیم، از نو میسازیم، سرود میخوانیم و رقصعربی میکنیم.
این رسم ملت ماست که هنگام پیروزی از شهیدان خود یاد کنیم :
در بهار آزادی ... جای شهدا خالی
آن روز اگر من هم به سرزمینتو، اسماعیلهنیه عزیز، دعوت باشم؛ کودکی همنام تو با همان برقنگاهی که از کودکیهایپسر شهیدت به یاد داری پیدا خواهم کرد. او را در آغوش خواهم کشید و او و مادربزرگش را به خانهای شبیه آن خانهای که در زمان حیاتت به خاطرمیآوردی؛ در کوچهپسکوچههای سرسبز سرزمینِ فلسطین همراه خود خواهم برد. مادربزرگ کلید قدیمی خانه اِشغالی را که از سالها قبل به گردن خود آویخته بیرون میآورد و درِ خانه را باز میکند. به چشمان کودک نگاهمیکنم سپس به عادت ایرانیمان در بهار آزادی، از تو، ای مهمانِ شهید رو به آسمان یاد میکنم :
«کرم بنما فرود آی... که خانه، خانهی توست»
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
✍️نیکو شاهکرمی، مهندسی شیمی ۱۴۰۱
🔻زمین بازی کج
-بخش دوم
کلیت روند انتخاب گزینههای وزرا نیز قابل بررسی است. پیش از این رئیس جمهور منتخب در روندی غیر علنی به هر روشی وزرای پیشنهادی خود را انتخاب و برای دریافت رای اعتماد به مجلس معرفی میکرد. دولت چهاردهم اما کمیتههای شفافی تشکیل داده که اعضای آن از اقشار مختلف جامعه، از جمله نخبههای دانشگاهی،بخش خصوصی، وزرای ادوار و...نماینده دارد و حتی از رقبای انتخاباتی هم دعوت شده که هم گزینههای پیشنهادی خود برای وزارتخانهها را معرفی کنند، هم اگر شاخصهای برای سنجش افراد دارند پیشنهاد دهند. این ساز و کار اگر سالم کار کند حقیقتاً گام رو به جلویی برای تحقق هرچه تمامتر مردم سالاری و گسترش آن از پای صندوق رای به لایه تصمیم سازی برای کشور است.
همه چیز اما به همان "اگر" اولیه برمیگردد...
لیستهای مختلفی از اعضای کمیتهها به طور غیر رسمی در فضای مجازی پخش شد که به دلیل شائبههایی که داشت صدای اعتراض عدهای را بلند کرد. از جمله اینکه لیستی که از کمیته انتخاب کننده وزیر نیرو منتشر شد، ۵ نفر از اعضای آن عضو هیئت مدیره یک شرکت خاص فعال در حوزه تولید برق بودند. اگرچه از سمت آقای ظریف موثق بودن لیستهای منتشر شده تکذیب شد اما اظهارات بهزاد نبوی نشان میدهد شائبههای مطرح شده چندان بیراه نیست. بهزاد نبوی از فعالان ریشهدار اصلاحات و رئیس اسبق این جبهه در توییتی از اصلاح طلبان خواسته شعار "برای ایران" را به "برای وزارت" تغییر ندهند، سهم خواهی را کنار بگذارند و دست از سر "پزشکیان بینوا" بردارند. همه اینها در کنار هم نشان میدهد اگرچه این ساز و کار طراحی شده ذاتاً اقدامی مثبت است، اما دل خوش کردن به آن ساده لوحی است.
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
🔰وقتی فراموشی گریبان گیر میشود!
▫️سال ۱۳۹۹ زمانی حساس برای تامین واکسن کرونا بود. زمانی که هر تصمیم و اقدام دولتمردان، اثر خود را به طور مستقیم روی رنگ نقشه و جاندادنهای هرروزه این مردم نشان میداد…
حالا که عاملان تصمیمات مرگبار آنروزهای تلخ مدعی شدهاند، خوب است به سیر تصمیمات طیشده در آنروزها به طور شفاف پرداخته شود.
🌐 @utnabz
♨️ پیشخوان نبض ۱۶۶
💢 نبض انتخابات «نشر دوم»
▫️ توهم مقاومت
◾️ جمهوریت در آزمون انتخابات
▫️ نوشدارو پیش از اعتراض
◾️ کار رو باید داد دست کاردون!
▫️ مذاکره، راهی برای مبارزه
✅ نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
✍️فاطمهزهرا برومندنیا، مهندسی کامپیوتر ۱۴۰۰
🔻توهم مقاومت
-بخش اول
از ابتدای شروع کارزار انتخابات ۱۴۰۳، برای روشنشدن نقطه نزاع و دوگانه خاص این انتخابات انتظار کشیده میشد؛ تا اینکه نطق محمدجواد ظریف در میزگرد سیاسی صداوسیما سر برآورد.
در این یادداشت به سه قاب مهم شکلگرفته حول این رخداد پرداخته میشود.
○ قاب اول:
به طور کلی، کلیدواژهها و مدل ورود پزشکیان به صحنه انتخابات، موجی از وجود خلوص، صدق و صفا در عین تخصص نداشتن را در نسبت با او راه انداخت. او حالا با همین دست فرمان در حد راننده تاکسی مخالف نظام غر میزند و ظاهرا همه هم در دایره پرهیز از جدل و گفتوگوی او میگنجند و مدام بین خود واقعی و تصویری که پشتیبانان و مشاوران سیاسیش از او میخواهند بسازند در نوسان است.
این کلیت زرد در نهایت قابی فشل و دورریختنی میشد اگر برای عدهای فرصت نمیساخت؛ اما این قاب به عدهای فرصت بازتعریف داد. آنان که بابت عملکرد یکدههشان پاسخگو نبودند و آنان که استهزا سیاسی را در این کشور به راه انداختند، پس از رئیسجمهور شهید توانستند اینجا مخفی شده و دوباره خود و ایدههایشان را با تلاشی اندک به عنوان جایگزین نظم موجود مطرح کنند.
○ قاب دوم:
حواشی «بایدن میخواست به برجام برگردد و مجلس خودمان مانع شد» و سپس قرار دادنش کنار تعهدات فرابرجامی ارائهشده توسط آقای عراقچی در شهریور ۱۴۰۰ را که نادیده بگیریم و از رسوایی ارائه آمار غلط و سپس عذرخواهیهای توییتری که بگذریم، روند و این مدل حاشیهسازیها و تکرار چندبارهشان در بازههای زمانی مختلف خطرناک است.
قرار بود تک دستاورد برجام، تهنشینشدنش در اذهان به عنوان یک تجربه تاریخی باشد و نگاه سادهاندیشانهی مردم ما در نسبت با روابط با جهان و آمریکا را بشکند. اما اینان مدام به شکلگیری فهمی واقعی در نسبت با این تجربه ۸ ساله نیز یورش میبرند. چطور؟
هنوز برجام برای عامه مردم ما تصویر نشده و از آن عبور نکردهاند؛ در یک جلوه هنوز برای دیدن تصاویر و فانتزیهای زرد صلح و جنگپرهیزانه در سینما صف کشیده و رکورد میشکنند. بخشی از آن به این خاطر است که تجربه تاریخیشان، اسیرِ حلقهی «نگذاشتند...» این جماعت -که خود را همیشه حقبهجانب و بازیچه صحنهآرایی و دستبردنِ نظام تعریف میکنند- شده است و عجیب که همین افراد با منطق تاثیر صفر درصدی وزیر امورخارجه در سیاست خارجه نظام، باز جسارت ورود به صحنه پیدا میکنند.
○ قاب سوم:
اما خطر اصلی در بلاهتِ دوباره فراخواندن به برجام، سوارشدن بر مرکب فراموشی و دستشستن خود از آن نیست؛ قاب سوم زاییده دو قاب بالاتر است. خطر بزرگ حرفهای ظریف آنجاست که ادعای فهم و حرف جدید دارد. میگوید امام مفهوم مقاومت را در اوج ضعف ما در میدانهای جنگ شکل داد و از همین جا مدعی جداپذیربودن این قدرت گفتمانی از قدرت نظامی میشود و ادامه مسیر را با ایستادن بر اولی ترسیم میکند. او به نحوی هنرمندانه و فنی تمام نسخههای تعامل و سازش و تسلیم را این بار در صحنه مقاومت ترسیم میکند و به عنوان حرف تازه میفروشد. لخت و عریان صورتبندیای از «کربلا درس مذاکره است» ارائه نمیدهد، بلکه پس از طوفانالاقصی و وعده صادق و کنشگری وزیر خارجه شهید، خود را در قامت کسی که عمق مقاومت و دستاوردهای آن را فهمیده و به ادبیاتش -در عین فهم خاصی از حرکت به سمت جهانیشدن- افزوده، معرفی میکند.
ادامه دارد...
✅ نبض دانشگاه در دستانت
🆔 @utnabz
#یادداشت_دانشجویی
#بخش_اول
✍️حمیدرضا حمیدی، مهندسی مکانیک ۱۴۰۲
🔻سقوط به انتهای دره
در میان جمعیتی که فریاد آزادی سر میدهند، چه کسی میشنود صدای ضعیف آن کارگر زحمتکشی که حتی آرزوی خانه اجارهای بر دلش مانده؟ در میان هیاهوی به ظاهر آزادی خواهانی که با اهانت و بهسادگی پا روی آزادی دیگر هموطنان خود میگذارند، چه کسی دستگیر آن لگدمال شده و دردمند واقعی است؟ تشکل دانشجویی واقعا چقدر افول کرده و کوچک شده که با دعوت از یک شخص مطرح در سطح ملی و تلاش برای رادیکال کردن شرایط، مشکلات کشور را رها نموده و گرد خویش میگردد!
یک تشکل دانشجویی با این قدمت هنوز اندر خم یک کوچه مانده و حتی در همین یک کوچه از ترس شکست در فضای منطقی و عقلی به فضای هیجانی و احساسی آن هم از نوع یک طرفه پناه برده است. با وجود سیاستزدایی، از دانشگاه حرکت در چنین مسیری دور از ذهن نیست اما این اصالت از دست رفته هنوز بسیار تاسف برانگیز است… هویت این تشکل از سر "اسلام"زدایی به جایی رسیده که دیگر نمیتوان آن را "انجمن" هم نامید؛ به راستی این است تشکل دانشجویی دانشگاه تهران؟
این افراد حتی مهماننوازی را هم به درستی نیاموختهاند؛ چه نسبت به مهمان ویژه برنامه و چه نسبت به عموم مهمانان. به سرعت دور آقای کاندیدا حصاری کشیده میشود. صحبت از فیلترِ سوالات، گذشته؛ پرسش ها رسما مهندسی می شوند. دغدغههای مردم و دانشجویان به یکی دوتا مطرح گزینه خودشان تقلیل یافته و با همان بلندگوی هیجانی و سطحینگر بیان میشوند. البته سوالات به راحتی حالت بیانیه به خود میگیرند و حتی شاید مخاطب دیگری جز مدعو دارند. رشته کلام آقای مهمان را نه یک بار و نه دو بار بلکه بارها و بارها با بینظمی پاره میکنند. آدم در شگفت است که "میتینگ انتخاباتی" این بنده خدا را که خودتان ترتیب دادید، آخر این بیاحترامیها چرا؟
گوشها منتظر شنیدن سوالات متنوع و تخصصی دانشجویان هستند و چشمها منتظر دیدن واکنش آقای مهمان به پرسشها؛ اما دلها با تکرار بیش از حد مسائلی که مطرح میگردند هر بار سردتر از قبل میشوند. این صورتِ تک بعدی سوالات از دو حال خارج نیست؛ یا سوالات مهندسی شده و انتخابی هستند، یا همه به جز انگشت شمار افرادی یک دست سوال میپرسند. این دو یکی از یکی بدتراند. اولی که مفهوم آزادی بیان را در هم میشکند و این آزادی گزینشی، اصولا با عبارت پرسش و پاسخ دانشجویی موجود در پوستر تبلیغاتی در تناقض شدید خواهد بود.
شکل دوم اما فجیعتر هم هست! از میان این انبوه دانشجویان اگر یک نفر از برنامه تورم و مسکن و اشتغال و بینهایت مسئله مهم دیگر کشور نپرسد، باید فاتحه این تشکل و دانشگاه را خواند! البته حالت دوم از این جهت غیر ممکن است که افرادی به دنبال چنین پرسش هایی بودند، یادداشت کردند و تحویل دادند لکن نظر مجریان چیز دیگری بود… به قول شهید مدرس در انتخابات مجلس:"خودم که به خودم رای دادم پس چطور صفر رای آورده ام!".
✅ نبض دانشگاه در دستانت
🆔 @utnabz
#روایت_دانشگاه
#خط_انتخابات
🔻بخش پنجم
پرده سوم: سالن به شدت گرم شده است. برخی از دانشجویان ایستاده در انتهای سالن به وضعیت هوای سالن اعتراض میکنند.
مجری از آقای پزشکیان میخواهد جمع بندی کند تا به سوالات بعدی هم برسند. سوال بعدی درباره طرح نور و قانون حجاب است:«آقای دکتر لطفا با صراحت تمام جواب بدهید، در صورت روی کار آمدن دولت شما آیا گشت ارشاد به طور فعلی ادامه پیدا خواهد کرد؟»
آقای پزشکیان در پاسخ، ایجاد تغییر در روند های فعلی این حوزه را منوط به نتیجه بحث و گفتگو با دیگر نهادهای مرتبط می کند و می گوید وعده قطعی نمیدهد تا مانند قبلی ها بدقول نشود. چند صدای معترض از میان دانشجویان بلند میشود. آقای پزشکیان از آنها میخواهد تا پایان پاسخش صبوری کنند.
-«دیدگاه من روشنه هیچ وقت با زور نمیشه یک تفکر رو در جامعه پیاده کرد. نتیجه کاری که فعلا داریم می کنیم اینه که زنان ما از باور ها و اعتقادات مون متنفر بشن.
به مخالفانم هم نه اعتراض و نه بی احترامی می کنم. آنچه برایم مهمه اینه که توان و اختیاراتم را در راه پیشرفت جامعه به کار بگیرم…دغدغه من مردم اند.»
در ادامه نوبت به نماینده شورای صنفی دانشگاه علوم پزشکی میرسد.پشت تریبون میرود و از رسالت شورای صنفی در شکل گیری مطالبات حقوق دانشجویان میگوید. منحل شدن شورای صنفی مرکزی وزارت بهداشت و جایگزین شدن با کمیته مشورتی را به سمع و نظر مخاطبان می رساند و نهایتا می پرسد اگر به عنوان رئیس جمهور منتخب انتخاب شوید رویکرد شما در قبال شورای صنفی و به طبع آن دانشجویان چه خواهد بود؟
سوال بعدی هم در رابطه با افزایش هزینه آزادسازی مدرک و واداشتن دانشجو به تعهد کار با دوره زمانی طولانی پرسیده میشود:«آقای دکتر شما به عنوان عضوی از جامعه علوم پزشکی و نماینده مجلس، چه اقدامات و راهکارهایی در خصوص این موضوع که به زندانی شدن دانشجو منجر شده دارید؟ برنامه های ضد مهاجرتی شما هم مثل قبلی ها قهری و تنبیهی خواهد بود؟...رویکرد شما در ازای افزایش بی رویه ظرفیت پزشکی که به افت بی سابقه و فاجعه بار آموزش پزشکی منجر شده به چه صورت بوده و خواهد بود؟»
موضوع سوال آخر نماینده شورای صنفی هم به مسائل رزیدنت ها و فشار کاری و مسئولیت بالای آنها در امور بیماران و بیمارستان ها اختصاص یافته و خودکشی های اخیر این صنف را به آن ارتباط میدهد.
با توجه به محدودیت های زمانی، اکثر سوالات بی جواب میماند. آقای پزشکیان در پاسخ به سوال مهاجرت پزشکان تاکید میکند که قرار نیست به یک پزشک ۲۰ میلیون تومان پول بدهند. با این پولها نمیشود زندگی کرد. اگر قدر اساتید را ندانیم فرار مغزها اتفاق میافتد و برای ماندن استعدادها باید در درجه اول جایگاه و احترام آنها را حفظ کنیم.
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#روایت_دانشگاه
#خط_انتخابات
🔻بخش سوم
پرده دوم: مجری میگوید از فرصت ۷ دقیقهای آقای دکتر گذشته است. ایشان نیز صحبتهای اولشان را خاتمه میدهند.
مجری دعوت میکند از نماینده انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علومپزشکی تهران که بیاید روی سن و پرسشهایش را از این نامزد انتخاباتی مطرح کند.
دبیر انجمن سه پرسش مطرح میکند. مهمترین پرسششان را اینطور بیان میکند:« آیا رئیس جمهور توانایی و جایگاه مستحکمی برای ساماندهی به شرایط حاکم بر کشور را دارد؟» به وعدههای سایر نمایندگان اصلاحطلب اشاره میکند و میگوید قشر خاکستری را اینطور پای صندوق رای کشاندند اما در عمل طور دیگری رفتار کردند. به ۹۸ اشاره میکند و میپرسد آیا دکتر پزشکیان توان جلوگیری از بروز چنین فاجعههایی را دارد یا خیر؟
جمعیت با جیغ و کف و سوت همراهی خود را اعلام میکند.
درمیانه جمع زیاد دیده میشود که عکاسان بخواهند رو به جمعیت عکس بگیرند. اما سریعا انتظامات به سمتشان میرود و آنها را توجیه میکند که عکس نگیرند. یکیشان به اشارهها برای عدم عکاسی توجهی نمیکند. چند انتظامات به سمتش میآیند و میگویند آقا نگیر! کمی درگیری لفظی ایجاد میشود اما خیلی طول نمیکشد. عکاس میرود از زاویه دیگری تصویر ثبت کند.
یکی از دانشجویان که شال سبز دارد، عکاسی را کنار میکشد. عکاس میگوید که از خبرگزاری دانشجو آمده. پس از کمی صحبت، میگویند که شما مجوز عکسبرداری ندارید.
دبیر پشت تریبون در پرسش دوم میگوید مداخلات سیاسی، مشی امنیتی و ایدئولوژیک جایگاه منتقد دانشگاه را از بین برده و انتخابات چگونه آزادی و استقلال را به آن برمیگرداند. آیا آقای پزشکیان راهکار و اختیار برای حل مسئله را دارد؟ از سرکوب تشکلهای منتقد در دانشگاه حرف میزند و میپرسد چگونه این رویه منحل میشود.
سوال سوم را درباره مسئله حجاب میپرسد. میخواهد بداند آیا دکتر پزشکیان برای رفع خشونت علیه زنان و دسترسی بانوان به فرصتهای سیاسی و اجتماعی برابر برنامهای دارد؟ و در این میان سوالی نسبتا چالشی میپرسد:«نسبت شما با جنبش زنانه و آزادیخواهانه زن زندگی آزادی چیست؟»
صحبتهای دبیر انجمن که خاتمه مییابد، هنوز آقای پزشکیان شروع نکرده که گروهی از جمع شعار زن زندگی آزادی سر میدهند. انتظامات سریعا میآیند برای ساکت کردنشان. درچهره برخیهاشان استرس را میشود دید. خیلی در تلاشند که فضای برنامه رادیکال نشود و نظم جلسه مدیریت شود.
نوبت پاسخ دادن میهمان است. تنها ۳ دقیقه به او فرصت میدهند. با گلایه از محدودیت زمان، شروع میکند.
وعده عوض کردن آئیننامه انضباطی و نوع برخورد با دانشجویان و هیئت علمی را میدهد. میگوید در عمل هم این را نشان داده و در دوران مدیریت خودش در دانشگاه، شبی که فهمیده در خوابگاهها کمد بچهها را گشتهاند فردایش معاونینش را تماما برکنار کرده. نهایتا انتهای حرفش را با ارائه فهم خودش از احترام متقابل و آزادی بیان و چهارچوب آزادی تا جایی است که آزادی دیگری خدشهدار نشود جمع میکند.
و آن عبارت فراگیرشده از مراسم را اینجا استفاده میکند:«بنده رهبری رو قبول دارم اصن ذوب اونم. به نظر شما این درست نیست، من نمیگم درست باشه، اشکال نداره درست نباشه. حق ندارید به کسی که من بهش باور دارم توهین کنید» صدای سوت و کف و احسنت! گفتن، این بار از بخش دیگری از سالن بلند میشود.
مجری چند مورد از سوالاتی که حضار مطرح کردهاند را میپرسد برخی سوالات تکرار همان قبلیهاست. میگوید که برای آزادی زندانیان از حصر چه برنامهای دارید؟
آقای پزشکیان در پاسخ به این سوال میگوید که در کشور هر جایگاهی اختیاراتی دارد. باید برویم سراغ مسائلی که در اختیار رئیس جمهور است؛ وگرنه با وعده انجام کارهایی که در حیطه کاری ما نیست، نتیجه خلف وعده است. میگوید که معتد است اگر در همان حیطه اختیارات رئیس جمهور کار کند، بسیاری از مسائل را میتواند برطرف کند.
مجری سوال بعدی را میخواند. سوال این است که آقای دکتر شما از استفاده کارشناسان در اداره کشور سخن میگویید. این کارشناسان چه کسانی هستند؟ در ادامه سوال هم میخواهند که این نامزد وزرای پیشنهادیاش را صریحا اعلام کند.
آقای دکتر لبخند میزند و صادقانه پاسخ میدهد:« وزرا رو هنوز تصمیم نگرفتم. من خداوکیلی نمیدونستم اینقدر استقبال ازم خواهند کرد... بنده نه حزبی [خاص] هستم نه تشکیلاتی [خاص]ام اما همینکه مردم اینطور آمدند وسط و استقبال کردند، خودم رو مدیون مردم میدونم.»
او میگوید که در انتخاب کابینه نیز از شایستگان استفاده میکنیم. در ادامه نیز بخشی از دیدگاههایش در زمینه رفع فساد را با جامعه دانشگاهی درمیان گذاشت.
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz
#روایت_دانشگاه
#خط_انتخابات
برنامه پرسش و پاسخ دانشگاهیان با دکتر مسعود پزشکیان
یکشنبه، ۲۷ خرداد ۱۴۰۳
پردیس مرکزی دانشگاه تهران، دانشکده فنی، تالار شهید چمران
🔻بخش اول
پرده اول: ساعت ۱۳:۱۵ دقیقه است. دکتر پزشکیان به عنوان میهمان اصلی برنامه دقایقی قبل رسیده و البته با استقبال گرمی از طرف دانشجویان روبرو شده است. سالن از دقایق اول ساعت ۱۳ کاملا پر شده است؛ علاوه بر صندلیها راهروها نیز پر است از دانشجویانی که ایستاده یا نشستهاند. برخی اساتید و چهرههای دیگری هم حضور دارند. تعداد زیادی خبرنگار و عکاس هم برای پوشش رسانهای جلسه حضور یافتهاند. متولیان برگزاری نشست در همان ابتدا تذکر دادهاند که مبادا کسی عکسبرداری یا فیلمبرداری کند. حتی گفتهاند که خبرنگاران هم صرفا از سن عکس ثبت کنند و مبادا چهره دانشجویان شرکت کننده توی تصاویر باشد. علاوه بر تاکیدات روی تصویربرداری، به تمام حضار گوشزد شده که نظم جلسه را رعایت کنند و مبادا شعار خارج از عرف بدهند و جو را متشنج کنند. در تمام بخشهای سالن، انتظاماتی از خود بچههای انجمن اسلامی ایستادهاند تا جلسه کاملا تحت کنترل باشد. میشود انتطامات را از لباسهای سبزی که به تن دارند و یا شال سبزی که دور گردنشان انداختهاند شناخت. البته برخیهاشان هم پیراهن سفید پوشیدهاند یا شال سفید با نوشتهای سبزرنگ دارند. کاغذهای نشریه پخش شده، نقش باد بزن را بازی میکنند. هوا خیلی گرم است و سالن دم کرده»
✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz