Telegram-канал thelostbook - کتاب گمشده: Unsorted

کتاب گمشده

08 May 2025 16:10

اشتاینر در کتاب اسرار و رازهای مصرمی نویسد :
.سپس زمانی آغاز شد که از طریق نیروهای ماه، رشته‌های عصبی در ناحیه‌ای که اکنون ستون فقرات است، ظاهر شدند. ساختار بالای ستون فقرات، ناحیه‌ی سر کنونی، متراکم شده و خود را به مغز انسان تغییر داده بود و آن، اندام نورانی کاملاً دگرگون شده بود. ستون فقرات به آن متصل بود که اعصاب از آن منشعب می‌شدند، و به این نیز انسان پایین‌تری که توصیف کردیم متصل بود. این بر شاگرد مصری آشکار شد، و برای او روشن شد که هر موجودی که بخواهد در زمین تجسم یابد، باید شکل انسانی مربوطه را به خود بگیرد. اوزیریس، به عنوان روح، اغلب به زمین می‌آمد و به عنوان انسان تجسم می‌یافت. مردم احساس می‌کردند که یک خدا فرود آمده است، اما او شکل انسانی داشت. هر موجود والایی که به زمین می‌آمد، به شکلی ظاهر می‌شد که انسان در آن زمان داشت. این شکل در آن زمان چنان بود که هنوز آن بدن نورانی، آن زینتِ سر قابل توجه، فانوس اوزیریس، که به صورت تصویری به عنوان چشم «پولیفموس» توصیف شده است، دیده می‌شد. این همان اندام، همان فانوس است که در ابتدا خارج از بدن انسان بود و سپس در مغز به یک اندام داخلی تبدیل شد. همه چیز در هنر اولیه نمادی از اشکال واقعی است.
پی نوشت :
این اندام همان چشم سوم یا غده صنوبری است که به شکل یک جور توده به نشانه آگاهی و معرفت پادشاه روی تاج شاهان ساسانی هم هست . می توان از آن به تخم کیهانی هم تعبیرکرد . اما نکته جالب اینجا است که این اندام روی تاج شاهان ساسانی دیده می شود ولی روی سر شاهان اشکانی نیست . به جای آن در سکه های اشکانی در کنار هلال ماه نماد ستاره هفت پرخوشه پروین دیده می شود که در برخی نظریه ها زیستگاه بخشی از آنوناکی و پلیادیانها است. در سومری MUL.MUL به معنی خوشه ستارگان یا خوشه پروین است و نماد آن با هفت نقطه یا هفت ستاره نشان داده می شود .
ویلیام هنری می گوید که این هفت ستاره لقب سیب های آبی را هم داشتند . با شنیدن خاطرات و یادآوری‌های ادفو درباره نخستین‌ها (Primeval Ones) بسیار شگفت‌زده شدم. به‌ویژه از آن‌رو که سنت شفاهی باستانی آمریکایی از تنسی، جایی که در آن زندگی می‌کنم، که توسط نگهبان حکمت چروکی، دیانی یواهو، بازگو شده، می‌گوید موجودات بی‌شکل «اندیشه‌وار» به نام موجودات تلا (TLA beings) بر موجی صوتی از خوشه ستاره‌ای پروین از طریق سوراخی در فضا در شرق تنسی سفر کردند و قوم چروکی را آفریدند. همه انسان‌ها فرزندان رؤیایی این فرشتگان یا نیروهای عنصری هستند که از ستارگان آمده‌اند. هنرمندان مصری، الهه مادر ایزیس را با سربندی هلالی‌شکل که شبیه شاخ‌های گاو بود، به تصویر کشیدند. او «شاخ‌دار» نامیده می‌شد و بخشی از گروهی از الهه‌های مادر گاو به نام هاتورها، پروین یا کبوترها (دیوها یا دیواها) بود که ارواح را به انسان‌ها اعطا می‌کردند. بابلی‌ها خوشه پروین را گله کبوترها می‌نامیدند. یونانی‌ها آن‌ها را آتلانتیدها می‌خواندند . برای همین در نمادگرایی داستان نوح او یک کبوتر را برای پیدا کردن خشکی از کشتی به بیرون می فرستند . اینجا کبوتر نماد نجات است که بازهم با خوشه پروین درارتباط است .
وجود نماد خوشه پروین ( ستاره ای با هفت پر ) روی سکه پادشاهان اشکانی نشان می دهد که تمدن باستانی ایران هم جدا از بقیه جهان و نمادها نیست . در زبان پارسی، پروین به نام‌های ثریا (به معنای «چراغ آسمانی» یا «خوشه درخشان» از ریشه عربی) و گاهی پرویز شناخته می‌شود. واژه «پروین» خود از ریشه پارسی به معنای «خوشه» یا «گروه درخشان» است و به مجموعه ستارگان این خوشه اشاره دارد. پروین در فرهنگ ایرانی نمادی از زیبایی، نور، و نظم کیهانی است. به دلیل ظاهر خوشه‌ای و درخشندگی‌اش، اغلب با جواهرات، زنان زیبا، یا موجودات آسمانی مقایسه شده است
@thelostbook