فیلم کمیاب

عنوان:

فلسطین: قوات الجيش العربي الأردني العربية شرق الأردن (۱۹۴۰)
:

توضیحات:

فلسطین: شرق اردن: قوات عرب مسلح که بر روی دامنه تپه می‌جنگن و در رژه نظامی شرکت میکنند

پادشاه عبدالله اول سوار بر اسبش دیده می‌شه.

(پادشاه عبدالله، پادشاه شرق اردن، کشوری که توسط ایالات متحده به‌عنوان دولتی غیرمستقل در مرزهای شرقی فلسطین به رسمیت شناخته نشده، با تلاش‌های دیپلماتیک و عشیره‌ای تأسیس شد

عبدالله (ارتش) عربی رو رهبری می‌کنه، که باهوش‌ترین و شاید بهترین نیروی رزمی در جهان عرب محسوب میشد. تعداد افراد این سپاه بیش از ۲۰,۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شه و توسط بریتانیایی‌ها آموزش داده شده و مجهز شده.)

@tamadone_arab

Читать полностью…

#المذیلات

یکی از زیباترین سازه‌های سنگی باستانی در عربستان سعودی.

این مکان باستانی شگفت‌انگیز که با نام «#المذیل» شناخته می‌شود، در منطقه حائل واقع شده است.

این سایت به عصر برنز بازمی‌گردد، بیش از ۷۰۰۰ سال پیش.این مکان شامل یک مسیر سنگی طولانی است که به یک مقبره دایره‌ای منتهی می‌شود،و به‌عنوان یکی از دقیق‌ترین و زیباترین نمونه‌های هنر و صنعت باستانی شبه‌جزیره عربستان محسوب می‌شود.

@tamadone_arab

Читать полностью…

https://youtu.be/zlSHX5trSpE?si=6xYP02HJwf4cX4JW

Читать полностью…

📌منابع این مقاله و تصاویر از کتاب



جذور الحرف العربي ومراحل تطوره
أ.د مشلح بن كميخ المريخي

أستاذ الكتابات الإسلامية قسم الآثار كلية السياحة والآثار جامعة الملك سعود

@tamadone_arab

Читать полностью…

حرف #ط (الطا , طـ , ) از قرن اول میلادی تا قرن هفتم میلادی

این هم تقریبا شکل حرف ثابت مانده

@tamadone_arab

Читать полностью…

این مطالعه همراه با توضیحات و مقایسه‌ها ارائه شده و مجهز به جداول توضیحی برای شکل حروف است، که شامل جداولی برای نمایش حروف بر اساس تقسیم‌بندی گروه‌های ذکرشده و جداولی اختصاصی برای هر حرف به‌تنهایی است. این جداول ریشه‌یابی هر حرف را از قرن اول میلادی، و مراحل تکاملش را طی پنج قرن بعدی تا قرن اول هجری/هفتم میلادی دنبال می‌کنند

📌شکل حرف #ب از قرن اول میلادی تا هفتم میلادی

حرف باء در شکل ابتدایی، میانی و پایانی خود با شکل عربی خالصش از قرن‌های اول و دوم میلادی ظاهر شده است و این شکل عربی را در کتیبه‌های عربی قرن‌های سوم و چهارم میلادی حفظ کرده است. این شکل عربی در کتیبه‌های عربی قرن‌های پنجم و ششم میلادی نیز ادامه یافت و سپس به ویژگی غالب در کتیبه‌های عربی اسلامی اولیه تبدیل شد

@tamadone_arab

Читать полностью…

📌گروه سوم:

این گروه شامل حروفی است که شکل نبطی خود را حفظ کرده‌اند، چه در کتیبه‌های قرن‌های اول و دوم میلادی و چه در کتیبه‌های عربی مربوط به قرن‌های سوم و چهارم میلادی. این حروف تا آغاز قرن ششم میلادی تغییر شکل نداده و به شکل عربی خالص تبدیل نشده بودند، و شامل موارد زیر هستند:

تاء، دال، ذال، راء، زای، و هاء ابتدایی و میانی

@tamadone_arab

Читать полностью…

با توجه به زمینه‌ی تاریخی تکامل شکل حروف عربی، ضروری است که کمی به عقب برگردیم و به بررسی پاپیروس‌ها و کتیبه‌های #نبطی پیش از دوره‌ی کتیبه‌های عربی شناخته‌شده (که بین اواسط قرن سوم تا اواسط قرن ششم میلادی متمرکز است) بپردازیم.

این کتیبه‌ها مدت‌ها مبنای مطالعه‌ی پیدایش خط عربی بوده‌اند. بنابراین، هر مطالعه‌ای که هدفش شناخت ریشه‌های اولیه‌ی خط عربی و ردیابی مراحل تکامل آن باشد، بدون اتکا به دو محور اصلی به نتایج مورد انتظار نخواهد رسید:

یکی، تکیه‌ی گسترده بر مطالعه‌ی شکل حروف (پالئوگرافی)

و دیگری، تمرکز بر بررسی پاپیروس‌ها و کتیبه‌های نبطی که پیش از دوره‌ی کتیبه‌های عربی شناخته‌شده‌اند. به بیان دیگر، باید به پاپیروس‌ها و کتیبه‌های نبطی قرن‌های اول و دوم میلادی، به‌ویژه، بازگشت کرد

این امر به دو دلیل است:

اول، به‌طور بدیهی، چون کتیبه‌ی نبطی منشأ خط عربی ماست؛ و دوم، به دلیل وجود مواد علمی فراوان از پاپیروس‌ها و کتیبه‌های نبطی قرن‌های اول و دوم میلادی که از نظر شکل و ساختار حروف کتبی، شباهت زیادی—اگر نگوییم تطابق—با خط عربی ما دارند. علاوه بر این، کتیبه‌های عربی مربوط به قرن‌های سوم و چهارم میلادی و پس از آن، کتیبه‌هایی هستند که عربی بودنشان از نظر خطی و زبانی تأیید شده است.

از این رو، سؤالی که اینجا مطرح می‌شود این است:

آیا این کتیبه‌های عربی شناخته‌شده‌ی مربوط به قرن‌های سوم و چهارم میلادی به‌صورت ناگهانی ظاهر شدند؟ یا اینکه حتماً باید پیش‌زمینه‌هایی اولیه برای این ظهور وجود داشته باشد؟

کسی که با دقت به #پاپیروس‌ها و کتیبه‌های #نبطی قرن‌های #اول و دوم میلادی نگاه کند، به‌وضوح درمی‌یابد که کتیبه‌ی نبطی—که منشأ خط عربی ماست از قرن اول میلادی و پس از آن به دو جهت اصلی حرکت کرده است:

در حالی که جهت اول به حفظ شکل حروف نبطی شناخته‌شده ادامه داد که تا قرن چهارم میلادی این‌گونه باقی ماند، جهت دوم به سوی مسیر جدیدی حرکت کرد که الگویی کتبی با اشکالی از حروف نبطی بود که نوید تولد خط جدیدی را می‌داد؛ خطی که بعداً به‌عنوان خط عربی شناخته شد. این مسیر دوم حدود پنج قرن طول کشید تا در آغاز قرن ششم میلادی به سیستمی کتبی مستقل تبدیل شود.

بر اساس این موضوع و با اتکا به مطالعه‌ی شکل حروف، پاپیروس‌ها و کتیبه‌های قرن‌های اول و دوم میلادی ما را با سرچشمه‌های اولیه‌ی شکل حروف عربی آشنا کرده‌اند. می‌توانیم حروف عربی را—بر اساس ظهورشان—به سه گروه تقسیم کنیم:

طبق تصویر اول پست :

📌گروه اول:

این گروه شامل حروفی از خط عربی است که از قرن #اول_میلادی شروع به ظهور کرده و از آن زمان تاکنون شکل عربی خود را حفظ کرده‌اند تا اینکه در آغاز قرن ششم میلادی، خط عربی به سیستمی با هویت مستقل تبدیل شد. این گروه، اکثریت حروف الفبای عربی را تشکیل می‌دهد و شامل حروف زیر است:

باء، جیم، حاء، خاء، صاد، ضاد، طاء، ظاء، عین، غین، فاء، قاف، کاف، لام، میم، نون، هاء پایانی، واو، و یاء.

@tamadone_arab

Читать полностью…

روش «نَسیء» در عرب جاهلی چیست؟

نَسیء (به عربی: النَسِيء) به عملی در تقویم قمری جاهلی اشاره داره که در اون، ماه‌ها یا روزهای تقویم به‌طور مصنوعی جابه‌جا یا تأخیر می‌شدند تا با چرخه‌های فصلی یا نیازهای اجتماعی و اقتصادی (مثل زمان جنگ‌ها و بازارها) هماهنگ بشن.

این کار معمولاً با افزودن یک ماه اضافی (کبیسه قمری) یا تغییر ترتیب ماه‌ها انجام می‌گرفت.

هدف اصلی، تطبیق تقویم قمری (که حدود ۳۵۴-۳۵۵ روزه و با سال خورشیدی ۳۶۵ روزه هم‌راستا نیست) با فصل‌های کشاورزی، تجارت، یا مناسبت‌های قبیله‌ای بود. مثلاً اگر ماه حرام (مثل ذی‌القعده) با زمان مناسب برای جنگ یا بازار هم‌خوانی نداشت، با نَسیء جابه‌جا می‌شد.

معمولاً توسط افراد خاصی مثل «نَسَأة» (افراد مسئول تنظیم تقویم) یا رهبران قبایل (مثل قریش) انجام می‌شد. این افراد اعلام می‌کردن که یک ماه (مثلاً ذی‌الحجه) به تعویق بیفته و ماه بعد به‌عنوان ماه اضافی اضافه بشه.

🔴کاربرد در دوره جاهلی

📌تنظیم با فصل‌ها: مثلاً اگر ماه ذی‌الحجه (یکی از ماه‌های حرام که جنگ ممنوع بود) با زمان مناسب برای جنگ یا بازار هم‌خوانی نداشت، نَسَأة اعلام می‌کردن که این ماه به تعویق بیفته و ماه بعد به‌عنوان ماه اضافی اضافه بشه. این کار باعث می‌شد تقویم با فصل‌های کشاورزی یا تجارت (مثل بازار عکاظ) جور دربیاد.

📌مزایای اقتصادی و نظامی: نَسیء به قبایل اجازه می‌داد زمان جنگ‌ها یا بازارها رو با شرایط محیطی تنظیم کنن. مثلاً اگر باران زیاد بود، می‌تونستن ماه رو جابه‌جا کنن تا جنگ به زمان بهتری بیفته.

📌کنترل قبیله‌ای: این روش در دست قبیله قریش (به‌ویژه خاندان تجار امیه) متمرکزشده بود، که ازش برای قدرت‌نمایی و کنترل رویدادها استفاده می‌کردن.

در اسلام، به‌دلیل تحریف تقویم و سوءاستفاده، ممنوع شد و تقویم قمری بدون کبیسه تثبیت شد،پس از اسلام و لغو این عمل ،پس از این حکم، تقویم قمری بدون کبیسه باقی موند و شروع سال با محرم ۱ هجری (۶۲۲ م) تثبیت شد. این باعث شد سال قمری با فصل‌ها جابه‌جا بشه (هر سال حدود ۱۰-۱۱ روز زودتر).

@tamadone_arab

Читать полностью…

هنر سنگی عیلامی

نمایانگر یک ایزد جنگجو و دیوی با پنجه‌
دوره عیلام میانه، حدود 12 قرن قبل از میلاد (3200 سال پیش)

محل نگهداری: موزه لوور پاریس

این قطعه سنگی، بخشی از یک آیین مذهبی یا سلطنتی بوده و با نقش برجسته‌ای از یک ایزد جنگجو در حال مقابله یا تعامل با یک دیو – که پنجه‌هایی چون پرندگان شکاری دارد – تزئین شده است. چنین ترکیب‌هایی بیانگر دوگانگی کیهانی، نبرد خیر و شر، و نقش ایزد نگهبان در فرهنگ عیلامی هستند

@tamadone_arab

Читать полностью…

دیواره نگاره آشوری از کاخ مرکزی در نیمرود ( کلهو باستانی ) بین‌النهرین، عراق که بعدها در کاخ جنوب غربی، از دوران سلطنت تیگلات-پیلسر سوم ، حدود ۷۲۸ پیش از میلاد، مورد استفاده مجدد قرار گرفت.

این تابلو، که یکی از مجموعه تصاویر است، دو صحنه‌ی جدا از هم را نشان می‌دهد. در بالا، ارتش تیگلات-پیلسر سوم در حال حمله به شهری، احتمالاً در #سوریه ، است .

در پایین، سربازان آشوری «خدایان» اسیر شده از دشمن شکست‌خورده را حمل می‌کنند.

نوشته‌ی وسط، اسکان مجدد زندانیان پس از لشکرکشی آشوریان در سال ۷۴۵ پیش از میلاد را شرح می‌دهد.

موزه بریتانیا، لندن.

@tamadone_arab

Читать полностью…

وقتی سکه ها سخن می گویند: دلار ماریا ترزا میان عربستانِ اهواز و حجاز

در اواخر قرن هجدهم، زمانی که امپراتوری‌ها برای نفوذ و سلطه رقابت می‌کردند، یک سکه اروپایی توانست جایگاه خود را در قلب خاورمیانه اسلامی تثبیت کند، نه با قدرت اسلحه، بلکه با وزن نقره‌ای و اعتماد اقتصادی‌اش.

این سکه، همان دلار ماریا ترزا از امپراتوری اتریش بود که به ارز بین‌المللی برای تجارت از بازارهای هند گرفته تا بندرهای حجاز و سواحل عربستان ( خوزستان) تبدیل شد.

نکته جالب توجه آن است که این سکه با وجود منشأ اروپایی‌اش، در برخی مناطق با نقوش عربی محلی مُهر شد. در یکی از این سکه‌ها که هنوز باقی مانده، واژه «عربستان» به‌صورت برجسته و خوش‌نویسانه حک شده است. این صرفاً یک نقش ساده نبود، بلکه بیانیه‌ای خاموش بود از قدرت اقتصادی روبه‌رشدی که در جنوب ایران شکل گرفته بود؛ جایی که عربستان به عنوان گره‌ای تجاری میان ایران، عراق و هند نقش مهمی ایفا می‌کرد و روابط تجاری گسترده‌ای با بریتانیا و خلیج‌ فارس داشت.

@tamadone_arab

Читать полностью…

نوبی‌های امروزی هم تبار آفریقایی-آسیایی (شمال آفریقا و خاورمیانه) و هم تبار نیلوتی (جنوب صحرا) دارند، اما هنر مصر باستان و یونان-رومی، کوشی‌ها را به طور قابل توجهی بیشتر شبیه به جنوب صحرا نسبت به نوادگان مدرن آنها به تصویر کشیده است.

کوشی‌ها احتمالاً از نسل چوپانان کوچ‌نشین نیلوتی بوده‌اند و تمدنی را در آستانه مصر تأسیس کردند. احتمالاً بیشتر کوشی‌ها در کلبه‌های کاهگلی زندگی می‌کردند، اما شهرهای پایتخت، کرما، ناپاتا و مروئه، از خانه‌های خشتی ساخته شده بودند و کاخ‌ها و معابد سلطنتی، که از سنگ ساخته شده بودند، در نهایت از نظر سبک و شکوه با کاخ‌ها و معابد مصری رقابت می‌کردند.

یک قبیله کوچ‌نشین کوشی به نام مدجای، پلیس بیابانی برای مصری‌ها شد. بر اساس نقاشی‌های دیواری مصری و منابع یونانی، جنگجویان کوشی اغلب پوست حیوانات و پر شترمرغ می‌پوشیدند، موهای خود را با خاک رس قرمز می‌پوشاندند و بدن خود را قبل از نبرد به رنگ سفید و قرمز رنگ می‌کردند (طبق گفته هرودوت).

آنها به سپرهای چرمی، چماق‌های چوبی، تبرها، خنجرها، کمان‌ها و پیکان‌هایی با نوک فلزی یا سنگی و نیزه‌هایی از جنس آهن، برنز یا شاخ بز کوهی (همچنین طبق گفته هرودوت) مسلح بودند و خالکوبی و تیغ‌زنی انجام می‌دادند.

اشرافیت کوش به شدت مصری شده بود و تا قرن هشتم پیش از میلاد، مصر در هرج و مرج بود و کوشی‌ها این را می‌دانستند، بنابراین پادشاه آنها، پیه، مصر را فتح کرد و سلسله بیست و پنجم، سلسله‌ای از فراعنه سیاه، را تأسیس کرد.

یکی دیگر از فراعنه کوشی، تاهارکا، مجبور شد از مصر در برابر حمله آشوریان از آشوربانیپال دفاع کند، که آغاز پایان حکومت کوشی‌ها در مصر بود. در طول جنگ‌های یونان و ایران، کوشی‌ها، که یونانیان آنها را اتیوپیایی می‌نامیدند، و بعدا بخشی از ارتش چند قومی خشایارشا بودند.

در قرن چهارم پیش از میلاد، مصر تسلیم اسکندر کبیر شد و سردار او، بطلمیوس اول سوتر، به عنوان فرعون، اولین نفر از سلسله فراعنه یونانی، جانشین اسکندر شد.

جانشین بطلمیوس، بطلمیوس دوم، لشکرکشی نظامی علیه کوش آغاز کرد و حکومت خود را بر نوبیای سفلی تثبیت کرد و به دنبال معادن طلای نوبیا و منبع فیل‌های جنگی آفریقایی (که اکنون منقرض شده‌اند) بود، زیرا سلوکیان فیل‌های بزرگتر هندی را در انحصار خود داشتند. در طول دوره‌های بطلمیوس و روم، پایتخت کوش از ناپاتا به مروئه تغییر یافت.

@tamadone_arab

Читать полностью…

📌#اسطوره_شناسی_سامی

فرشته صاورئیل (هاورئیل) در متون منداییان به‌عنوان ناجی ارواح

فرشته صاورئیل گاهی به‌صورت هاورئیل یا با تلفظ‌های مشابه مانند Hibil Ziwa در متون مندایی آمده است.

صاورئیل (Hibil Ziwa) به معنای "هیبل درخشان") یکی از سه فرشته بزرگ مندایی است که به همراه شیثیل (Shitil) و عنهر (Anhar) به‌عنوان فرزندان نور یا تجلیات الهی از جهان‌های نور (Alma d-Nhura) نازل شده‌اند.

او اغلب به‌عنوان تجسمی از حکمت، نجات، و مبارزه با نیروهای تاریکی (روح‌های اهریمنی یا رهاباتا) معرفی می‌شود.در باور مندایی، صاورئیل بخشی از سلسله‌ای از موجودات نورانی است که از "هیی ربی" (حیات بزرگ یا خدا در متون مندایی) سرچشمه می‌گیرند. او به‌عنوان یکی از "اوتری" (Uthri)، یعنی فرشتگان نورانی، شناخته می‌شود که وظیفه هدایت و نجات انسان‌ها را بر عهده دارند.

📌نقش صاورئیل :

منداییان معتقدند که روح انسان پس از مرگ در معرض خطراتی از سوی نیروهای اهریمنی (مانند روح‌های گمراه‌کننده) قرار می‌گیرد. صاورئیل به‌عنوان ناجی، روح‌های پاک را از این خطرات محافظت می‌کند و آن‌ها را به سوی جهان نور هدایت می‌کند. این نقش مشابه با نقش مسیحا یا فرشتگان ناجی در دیگر ادیان گنوسی است.

📌مقابله با اهریمنان:

در متون مندایی، صاورئیل مأموریت‌هایی را برای مبارزه با ارواح پلید و نجات انسان‌ها انجام داده است. برای مثال، در داستان‌هایی آمده که او به جهان‌های زیرین (جهان‌های تاریک) سفر کرده و با موجوداتی مانند روها (Ruhai) یا ایزدبانو‌های اهریمنی (مثل روهایستا) روبه‌رو شده و پیروز شده است.

در برخی روایت‌ها، صاورئیل با حضرت آدم (آدم کَسیا، اولین انسان در اسطوره شناسی دین مندایی) ارتباط دارد. او به آدم کمک می‌کند تا با حکمت الهی آشنا شود و راه نجات را بیاموزد.

🟡نماد نور:

صاورئیل به‌عنوان موجودی درخشان و نورانی توصیف می‌شود که با آب‌های جاری و پاک (نماد حیات در مندایی‌گری) مرتبط است. این ویژگی او را به آیین غسل تعمید (مَسبتا) که بخش اصلی عبادات مندایی است، پیوند می‌دهد.

📌ابزارها و قدرت‌ها: او اغلب با سلاح‌هایی مانند شمشیر نورانی یا طناب نجات (برای بیرون کشیدن ارواح) نشان داده می‌شود که نماد پیروزی او بر تاریکی است.

📌رابطه با طبیعت: ارتباط او با نخل، آب، و چرخه‌های طبیعی نشان‌دهنده نقش او به‌عنوان نگهبان نظم کیهانی است.

برخی معتقدند که صاورئیل می‌تواند ریشه در اسطوره‌های بین النهرینی (مثل اِنکِی یا دَموزی) داشته باشد که به‌تدریج در باور مندایی گنجانده شده است.

@tamadone_arab

Читать полностью…

كلمه ࡀࡓࡒࡀ (إرقا) در مندائي والسرياني ܥܲܦܪܵܐ (عرقا) به معنی "الأرض (زمین) یا التراب" (خاک) است.

و برخی میگویند این کلیبه تعريب شده به كلمه ی #العراء یعنی زمین بدون پستی و بلندی (الأرض المنخفضة أو الأرض المنبسطة الخالية من الجبال والتلال)" و از كلمه إرقا و عرقا یکی از تسميه های اسم #عراق است

عرقاتا (بالعربية: عرقا, بالاكادية: , 𒅕𒋡𒋫)

📌زبان های سامي شمالي غربی:

• اكادي: 𒄯 (آرا) الأرض أو السهل
• الآرامية امپراتوری: 𐡀𐡓𐡒 (عرق)
• الآرامية كتاب مقدس: ארק
• الآرامية بابلي يهودي: אַרְעָא (عَرا)
• سرياني كلاسيك: ܐܰܪܥܳܐ (ارعا)
• مندائية كلاسيك: ࡀࡓࡒࡀ ('إرا "القاف صامته")
• العربية: العراء

@tamadone_arab

Читать полностью…

#قوم_ستیزی_نافرجام

عرب ستیزی و ترک ستیزی #ملک_الشعرای_بهار

شعر ملک الشعرای بهار خطاب به رضاشاه یکسال پس از رسیدنش به سلطنت به سال ۱۳۰۵ ش.

تمجید از زندیه و سامانیان که خون کیانیان در رگ داشته‌اند! و نفرت پراکنی نسبت به عرب و ترک و ترکمانان که بیش از هزار سال حاکم بوده‌اند.

📌دیوان بهار-ص۸۰۱

بی دلیل نیست وقتی گفته میشود قومگرایی فارسی قدمت صدساله‌ای دارد و تاریخ قومگرایی را باید از همان زمان آغاز نمود یعنی از بزنگاه سقوط قاجاریه و ظهور پهلوی. بی شک باستانگرایان فارس گرا یکی از عوامل دخیل در این دگردیسی در کنار بازیگران بین المللی بوده‌اند.یکی از مهم‌ترین عامل عقب‌ماندگی ایران همین باستان گرایان کهنه‌مغز نژادپرست هستند.

📌شعر کامل او:

https://ganjoor.net/bahar/manzoomebk/4khatabe/sh2

@tamadone_islami
@tamadone_arab

Читать полностью…

#کتیبه_های_اسلامی

متن کتیبه:

محمد بن عثمان به الله ایمان آورد و از طاغوت کفر ورزید.خداوندا، او را بر ایمان زنده بدار و با ایمان بمیراند.خداوندا، من به تو ایمان دارم.»

نام نویسنده کتیبه: محمد بن عثمان بن الجلاس بن جارية الثقفی

جد او(پدربزرگ): صحابی گرانقدر علاء بن جارية (رضي الله عنه)، که در روز فتح مکه اسلام آورد و در غزوه حنین همراه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شرکت کرد، و پیامبر به او صد شتر از غنایم عطا فرمود.

دوره: مربوط به دوره اسلامی اولیه.
موقعیت: شرق مدینه.

نکته کتیبه سبک خوشنویسی است که نشان میدهد خوشنویسی عربی خیلی قبل تر از اینکه روی کاغذ شکل بگیرد بر روی نقوش سنگی توسط صحابه و تابعین انجام گرفته است

@tamadone_islami
@tamadone_arab

Читать полностью…

جذور الحرف العربي ومراحل تطوره
أ.د مشلح بن كميخ المريخي

أستاذ الكتابات الإسلامية

مراحل تطور اشکال حروف عربی (از قرن اول میلادی تا قرن هفتم میلادی) طبق کتیبه های باستانی نبطی و پاپیروس ها

@tamadone_arab
@ketabkhane_islami

Читать полностью…

بررسی اشکال دیگر حروف عربی #صاد #عین #نون #میم #لام #کاف #ف #قاف و ...

در جدول ها از سمت راست قرن اول و دوم (الثانی) میلادی تا قرن اول هجری اشکال تطور و دگرگونی حروف را نوشته و کشیده

در پاورقی هم آدرس منابع کتیبه ها و دلیل اشکال این حروف


@tamadone_arab

Читать полностью…

بررسی و تصاویر تطور و سرگذشت تغییرات شکل حرف #جیم و #ح و #خ از قرن اول میلادی و کتیبه های نبطی تا قرن هفتم میلادی

جالب اینجاست حرف #جیم (جـ ) اصلا تغییری نکرده

@tamadone_arab

Читать полностью…

می‌توانیم به این سه گروه، حرفی مستقل و تنها را اضافه کنیم که همان حرف لام-الف است، زیرا نمی‌توان آن را در هیچ‌یک از گروه‌های ذکرشده جای داد.

همان‌طور که از نام و شکلش مشخص است، این یک حرف مرکب است و شواهدی از آن در کتیبه‌های قرن‌های اول و دوم میلادی وجود ندارد. اولین ظهور آن با شکل عربی خالصش به کتیبه‌ی نماره (۳۲۸ م) بازمی‌گردد؛ با این حال، کتیبه‌ای از سال ۲۶۵ م وجود دارد که در آن لام-الف با شکلی منحصربه‌فرد آمده است، که شامل ترکیب حرف الف بر روی لام بدون اتصال در پایه (از پایین) است. شاید این شکل، اولین نشانه‌ی ظهور شکل لام-الف عربی باشد.

این مطالعه بر تحلیل عناصر و ویژگی‌های خطی تعدادی از پاپیروس‌ها و کتیبه‌های نبطی قرن‌های اول و دوم میلادی استوار است که با شکل حروف کتیبه‌های عربی اولیه (مربوط به دوره‌ای بین اواسط قرن سوم تا اواسط قرن ششم میلادی) و همچنین کتیبه‌های قرن اول هجری/هفتم میلادی مرتبط است.


@tamadone_arab

Читать полностью…

📌گروه دوم:

این گروه شامل حروفی از خط عربی است که در کنار همتایان نبطی خود در کتیبه‌های قرن‌های اول و دوم میلادی ظاهر شده‌اند، اما شواهدی از آن‌ها در کتیبه‌های عربی اولیه مربوط به قرن‌های سوم و چهارم میلادی وجود ندارد—بلکه آنچه یافت شده، شکل نبطی این حروف را نشان می‌دهد. با این حال، این حروف با شکل عربی شناخته‌شده‌شان که از آغاز قرن اول میلادی ریشه دارد، در آغاز قرن ششم میلادی دوباره ظاهر شدند و سپس با همان شکل در کتیبه‌های اسلامی اولیه ادامه یافتند. این حروف عبارتند از:

الف، سین، و شین.

@tamadone_arab

Читать полностью…

مقاله ی ریشه‌های خط عربی و مراحل تکامل آن

با توجه به تکامل حروف از باستان تا قرن ششم میلادی

اکثر حروف خط عربی امروزه که استفاده میکنیم حداقل سابقه ی ۲۰۰۰ ساله دارد

موضوع ریشه‌یابی خط عربی از خط نبطی، از دهه‌های سی قرن بیستم به‌طور قطعی و بدون تردید حل شده است و ما در این مقال قصد نداریم نظرات و تئوری‌های متعدد درباره‌ی پیدایش خط عربی را مطرح یا بحث کنیم؛ چه آن‌هایی که توسط مورخان عرب یا پیروانشان ارائه شده‌اند، و چه آن‌هایی که خط عربی را به خط سریانی یا خط مسند نسبت می‌دهند. تحقیقات و مطالعات علمی طی دهه‌های گذشته ما را از ورود به این بحث بی‌نیاز کرده و با ارائه‌ی شواهدی، این دیدگاه را تأیید کرده‌اند که عمدتاً بر پایه‌ی ردیابی شکل حروف و مقایسه‌ی آن‌ها استوار بوده است

@tamadone_arab

Читать полностью…

روش «نَسیء» در عرب جاهلی چیست؟

نَسیء (به عربی: النَسِيء) به عملی در تقویم قمری جاهلی اشاره داره که در اون، ماه‌ها یا روزهای تقویم به‌طور مصنوعی جابه‌جا یا تأخیر می‌شدند تا با چرخه‌های فصلی یا نیازهای اجتماعی و اقتصادی (مثل زمان جنگ‌ها و بازارها) هماهنگ بشن.

@tamadone_arab

Читать полностью…

تصویری از شیخ ابراهیم الطوال، شیخ قبیله بدوی مسیحی بنی‌عزیزات در مادبا، اردن 🇯🇴

شاید مسیحیان بنی‌عزیزات از نسل غساسنه باشند.

بنی‌عزیزات که یکی از قبایل بدوی مسیحی در منطقه مادبا در اردن به شمار می‌رود. این قبیله بخشی از جامعه بدویانی است که در مناطق روستایی و صحرایی اردن زندگی می‌کنند و به حفظ سنت‌های خود ادامه می‌دهند.مسیحیت در میان برخی قبایل بدوی اردن، به‌ویژه در مناطقی مثل مادبا که دارای تاریخ طولانی مسیحی است، ریشه دارد. مادبا به دلیل موزاییک‌های تاریخی و کلیساهای باستانی‌اش (مثل کلیسای سنت جرج) معروف است.

@tamadone_arab

Читать полностью…

اولین کتیبه خط کوفی جهان درباره خلیفه دوم امیرالمومنین حضرت عمر بن خطاب رضی الله عنه

🔺 تا مدت‌ها به دلیل نبود شواهد باستان‌شناسی، این تصور وجود داشت که نخستین نشانه‌های تاریخی اسلام به دوران امیر معاویه رضی الله عنه بازمی‌گردد.

🔺 اما کشفیات دهه اخیر، به‌ویژه در متون و منابع کهن، این روایت را به چالش کشیده‌اند.

🔺 یکی از مهم‌ترین این کشف‌ها، قدیمی‌ترین کتیبه خط کوفی جهان است به سال 24 هجری که در حجاز پیدا شده؛ و در آن نام خلیفه دوم مسلمین آمده است.

@tamadone_islami
@tamadone_arab

Читать полностью…

#زبان_شناسی

مجری یک جمله به زبان مالتی اروپایی میگه

و از شخص عرب میخواد میتونه این جمله رو بفهمه

و ایشان دقیق تشخیص میده ! گویی انگار لهجه ای عربی است که با کمی دقت فهمیده میشود

📌مالت جزیره و کشوری اروپایی است

@tamadone_arab

Читать полностью…

کوشی‌ها، دشمنان، مزدوران و فاتحان مصر:

کوشی‌ها مردمی بودند که از دوران نوسنگی تا اواخر دوران باستان در پادشاهی کوش، در امتداد نیل علیا در جایی که اکنون جنوب مصر و شمال و مرکز سودان است، زندگی می‌کردند.

کوشی‌ها اجداد نوبی‌های امروزی، یک اقلیت قومی در مصر هستند، اگرچه مصری‌ها و نوبی‌ها از زمان فراعنه بسیار با هم آمیخته شده‌اند.

@tamadone_arab

Читать полностью…

📌#اسطوره_شناسی_سامی

فرشته صاورئیل (هاورئیل) در متون منداییان به‌عنوان ناجی ارواح

@tamadone_arab

Читать полностью…

جزیرهٔ سُقُطرا

بهشتی ناشناخته در جنوب یمن، یکی از شگفت‌انگیزترین نقاط زمین است. با درختان افسانه‌ای «خون اژدها»، گیاهان و جانورانی که در هیچ‌جای دیگر دنیا نیستند، و زبانی باستانی به‌نام سُقطری، این جزیره میراثی زنده از طبیعت و تاریخ است. ساکنانش حدود ۶۰ هزار نفرند، مسلمان و عمدتاً عرب‌ هستند، لهجه بومی‌شان «سُقطری» است؛ که نمودی از زبان سامی جنوبی کهن است.

🪴 میراث جهانی یونسکو | 🇾🇪 متعلق به یمن | 🌍 گالاپاگوس اقیانوس اقیانوس هند

@tamadone_arab
@isllam_history

Читать полностью…