5672
✔جهت مشاوره و سفارش تبلیغات به این آیدی پیام بدین @rrborhani 💜سوپرگروه زندگی ایده آل https://t.me/joinchat/BgNkSDwzFQt8Ihsxg_CIsA
@rraavvaann
🕊
زیباتر کردن دنیا
کار سختی نیست،
کافیه یه کم دلگرمی تو جیبت بذاری؛
یه کم عشق تو دستات داشته باشی؛
یه کم مهربونی هم تو نگاهت!
يكم صداقت تو حرفات ؛
يكم وجدان در درونت
فقط يكم انسان باشيم انسان گونه زندگى كنيم
همين يكم ها اگه باشه دنيا گلستان ميشه
@rraavvaann
@rraavvaann
🕊
#تلنگر
هیچ جا گفته نشده باید همه آدما رو ببخشی و حق نبخشیدن نداری.
بحث انتقام نیست.
ما این حق رو داریم که اگه نمیتونیم یا نمیخوایم، هرگز نبخشیم
بعضی آدما لایق بخشش نیستن
ما هم خدا نیستیم ...
@rraavvaann
🕊فکر_مثبت از فیزیوتراپی هم موثرتر است:
درباره تاثیر مغز روی بدن هرچه بگوییم کم گفته‌ایم.
محققان در آخرین تحقیقات دریافتند
که آنچه در ذهن افراد می‌گذرد، حتی روی دردهای آرتروزی هم می‌تواند تاثیر بگذارد.
ساینس دیلی در این مورد نوشته است که فعالیت ذهنی مثبت ، می‌تواند دردهای مفصلی را کم کند و حتی از فیزیوتراپی هم تاثیرگذارتر باشد.
محققان در این بررسی، با کمک یک گوشی هدفون، افراد را در معرض موسیقی آرامی قرار دادند و حین پخش موسیقی، رایحه لیمو و عطر رز را هم همراه با نوری ملایم در فضا پخش کردند.
آنها از افراد خواستند که به موسیقی گوش کنند و فکرهای مثبت را در ذهن‌شان بپرورانند.
و جالب اینجا بود که با این تمرین،
درد 85 درصد افراد آرام گرفت.
به همین دلیل محققان توصیه میکنند که برای آرام کردن دردهای مفصلی و عضلانی، چشمهایتان را ببندید و کمی مثبت فکر کنید.
اگر قرار باشد خوبی ما، وابسته به رفتاردیگران باشد؛ این دیگرخوبی نیست ، بلکه معامله است✨
@rraavvaann
ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ:
ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺍﻟﮕﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺮﻭﯼ در زندگی ﭼﯿﺴﺖ؟
ﮔﻔﺖ: « ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ» ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺍﻟﮕﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻨﺪ،
ﮔﻔﺖ: ﺳﺨﺖ ﺩﺭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯿﺪ، ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺷﺶ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻫﯿﭻﮔﺎﻩ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ...
ﺍﻭﻝ ﺍﯾﻨﮑﻪ: ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯽﺩﻟﯿﻞ ﺷﺎﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺩﻭﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ: ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺳﺖ
ﺳﻮﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ: ﻭﻗﺘﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ می‌خواهند
ﺗﺎ به‌دست ﻧﯿﺎﻭﺭﻧﺪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﻧﻤﯽﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ: ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺩﻝ ﻧﻤﯽﺑﻨﺪﻧﺪ.
ﭘﻨﺠﻢ ﺍﯾﻨﮑﻪ: ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻋﻮﺍ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ
ﺳﺮﯾﻊ ﺁﺷﺘﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻢ ﮐﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮﻧﺪ.
و ﺷﺸﻢ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
پس کودکانه زندگی کنید.
@rraavvaann
🍂✨🍂✨🍂✨🍂✨
نگرانِ حرفِ مردم اگر نبوديم
مسيرِ زندگيمان طورِ ديگرى رقم ميخورد
دوست داشتن هايمان را راحت تر جار ميزديم
لباسى را بر تن ميكرديم كه سليقه ى واقعيمان بود
آرايشى ميكرديم كه دوست داشتيم
دلمان كه ميگرفت،مهم نبود كجا بوديم،
بى دغدغه اشك ميريختيم
صداى خنده هايمان تا آسمانِ هفتم ميرفت
با پدر و
مادرمان دوست بوديم
حرفِ يكديگر را ميخوانديم
نگرانِ حرفِ مردم اگر نبوديم،
خودمان براى خودمان چهارچوب تعريف ميكرديم
روابطمان را نظم ميداديم
دخترها و پسرهايمان،
حد و مرزِ خودشان را ميشناختند
نيمى از دوست داشتن هايمان،
به ازدواج منجر ميشد
نگرانِ حرفِ مردميم اما
كه چگونه رفتار كنيم كه مبادا پشتِ سرمان حرف بزنند
كه مبادا از چشمشان بيفتيم
كه مبادا قطع شود روابط خانوادگيمان
ما در دورانى هستيم
كه نه براى خودمان
براى مردم زندگى ميكنيم!
@rraavvaann
شادی پروانه ای است که هر چه تقلا کنی نمیتوانی آن
راشکار کنی ،
باید آرام باشی تا روی شانه ات بنشیند.
@rraavvaann
تلاش كنيد تا در پنج زمينه زير، هر روز حداقل يک درجه پيشرفت كنيد:
تسلط بر جسم:
ورزش، تغذيه، كنترل وزن، رسيدگی به ظاهرتان، ترک سيگار،الکل و وابستگی های جسمانی ديگر.
تسلط بر هيجانات:
خشم، پرخاشگری، عصبانيت، افسردگی، دمدمی مزاجی، نااُميدی، خوشی های بی اساس، لذت جويی با پيامدهای منفی.
تسلط بر مسائل مالی:
تعادل بين دخل و خرج، اقتصاد در مصرف و مديريت مالی زندگی.
تسلط بر زمان:
مديريت زمان، جلو افتادن از برنامه ها، پيگيری كارها و به موقع عمل كردن.
تسلط بر روابط:
مديريت روابط بين فردی و اجتماعی خود با ديگران《دوستان، خانواده، فاميل و رفت و آمدهای ديگر》
✍ کوین ترودو
🪴زندگیتان سرشار از آرامش
رَنگِ زندگیتان رَنگ خدایی باشد و آبی و سبز ...
@rraavvaann
✔️ 15 ثروت که با داشتن شان ثروتمند خواهید شد
- نگرش مثبت
- ارتباط موثر
- ادب
- یادگیری مادام العمر
- انضباط شخصی
- تندرستی واقعی
- آرامش خاطر
- خلاقیت
- عشق ورزیدن به کار
- داشتن برنامه و هدف
- داشتن قلب و زبان شاکر
- درک دیگران
- استفاده موثر از زمان
- بخشندگی
- اعتماد به نفس
🌱 @rraavvaann
کوچه ها رو بلد شدم
خیابونها رو بلد شدم
مغازه ها رو بلد شدم
دیگه تو راه هیچ مدرسه ای گم نمی شم
اما هنوز میون آدم ها گم می شم
آدم ها رو بلد نشدم
@rraavvaann
به اندازه ای که از خدا انتظار دارید از خودتون انتظار داشته باشید
@rraavvaann
همونطور که مدام چشمتون به اینه که خدا براتون چه کاری میکنه، به این هم فکر کنید که خدا هم چشمش به شماست
اگر یک در صد فکر میکنید که اتفاقی بیرون از شما میفته سخت در اشتباهید! مسیر معنویت اتفاقا مسیر به شدت پر مسئولیت، مسیر فعال بودن و مسیر پیشرفت واقعیه! معنویت واقعی شمارو کرخت و تنبل و پر از انتظار بار نمیاره
آگاه باشید که تمام کائنات چشمش به اینه که "تو" یه روزی پاشی تا حمایتت کنه نه برعکس!
اگر جدا معتقید ایمان دارید پس اثباتش کنید
تا ایمان شما اثبات نشه هیچ اتفاقی نمیفته
و ایمان شما در بحران و مشکلات اثبات میشه
ذهن قربانیتون رو کنار بذارید و از قربانی بودن دست بردارید
خدا برای کسی پارتی بازی نمیکنه، شما باید اوج ایمانتون رو ثابت کنید تا خدا هم اوج حمایتش رو برای شما خرج کنه
چطور انتظار دارید فقط یک درصد معنوی باشید ولی به اندازه ۱۰۰ درصد از خدا انتظار حمایت دارید؟!
همه ی اونچه که الان دارید نتیجه ی ایمان قطعی شما به همین داشته هاست
اگر جدا و واقعا به چیز دیگه ای ایمان داشتید همون رو الان در دست داشتید
اگر فکر میکنید ایمان دارید اثباتش کنید
بگذارید ایمانتون دل اطرافیانتون رو به لرزه در بیاره نه ترسهاتون!
و در آخر به قول دوست عزیزی:
به خدا نگویید مشکلات بزرگی دارم!
به مشکلات بگویید خدای بزرگی دارم!
@rraavvaann
✔️پایان تیرگی
@rraavvaann
😃 این روزها چیزی که در تهران و شهرهای ایران بسیار به چشم می آید لباس های رنگی است، به ویژه لباس زنان. حتی اگر حکومت بتواند روسری را به سر زن ها برگرداند، بازگشت به رنگ تیره و تیرگی بعید و بل محال است.
😃”انقلاب رنگی” در ایران رخ داده و همه جا هم دیده می شود. این انقلاب، "قدرت توده " را نشان می دهد و در آینده نیز همین قدرت تعیین کننده سرشت و سرنوشت ایران خواهد شد.
😃 گوستاولوبون در ۱۸۹۵ از نخستین اندیشمندانی بود که در کتاب "روان شناسی توده ها" نشان داد قدرت توده ها، قدرت حاکم واقعی جامعه مدرن و معاصر است.
😃در سال ۱۹۲۹ دخوزه ارتگای گاست، فیلسوف سیاسی، با نگارش "طغیان توده ها" دیدگاه گوستاو لوبون را تایید کرد هر چند او از "انسان توده" نفرت داشت.
😃 توده ها چگونه طغیان می کنند؟ و چگونه در عمل حاکم می شوند؟ لوبون و گاست و دیگران می گویند از راه مدیریت بدن و تجربه های زیسته زندگی روزمره شان.
😃مثال ساده و دم دست و علنی آن همین انقلاب رنگی در ایران امروز است. بگذارید قصه اش را کوتاه بگویم.
😃 به خاطر داریم که انقلاب ۵۷ که شد کم کم رنگ های تیره و مشکی جایگاه سیاسی پیدا کردند. چادر مشکی، نماد زنان انقلابی شد و حکومت، زنان وابسته و حامی خود را با چادر مشکی تعریف کرد.
😃اما تیرگی صرفا برای زنان رنگ ایده آل نبود، مردان حکومت هم تیره پوش بودند و شدند. تیرگی، "سادگی" دانسته شد و رنگ های روشن، جلف و زرق و برق اشرافی، غربزده و مدرن معرفی گردید. این قاعده شامل همه چیز بود.
😃با گسترش "سیاست سوگ" و سوگواری، و آیین های مذهبی، سیاه، هم سال به سال اهمیت سیاسی بیشتری یافت. طیفی از رنگ های تیره، سرمه ای، مشکی، خاکستری، خاکی، سبز پر رنگ و رنگ های بیان کننده "سادگی" و "سوگ " در فهرست "رنگ های ایدیولوژیک" قرار گرفت. رنگ های روشن، شیک یا مد بودن تلقی و طرد شدند.
😃جنگ ایران و عراق هم "سیاست تیرگی" را تقویت کرد. هزاران شهید و جانباز جنگ، شهرها و روستاها را عزادار می کرد. رسانه های حکومتی هم یا به خاطر سوگواری و عزاداری های مذهبی یا به خاطر شهدای جنگ، برای هشت سال سیاهپوش و تیره رنگ شدند.
😃کم کم رنگ های روشن، نماد غرب و رنگ های تیره، نماد اسلام انقلابی شد. تنها استثنا در این زمینه پیرهن سفید یقه آخوندی بود. مردان انقلابی، می توانستند پیرهن سفید تن کنند مشروط به این که "قاعده سادگی و سوگ" در ترکیب لباس مراعات شود.
😃با پایان جنگ در سال ۶۷، کم کم تیرگی مساله شد. با گسترش مانتو، چادرپوش ها رو به کاستی نهادند و مردان جوان هم گرایش بیشتری به رنگ های روشن یافتند.
😃پس از جنگ دوران و گفتمان سازندگی آغاز شد و کم کم زرق و برق به شهرها بازگشت. ابتدا خانه ها با تلویزیون های رنگی، تخیل مردم را رنگی کردند و آخرین تلویزیون های سیاه و سفید توشیبا هم ناپدید شد.
😃گسترش فضای سبز و بیلبوردهای شهری و تبلیغات تجاری، و توسعه آسمانخراش ها، شهرها به ویژه کلانشهرها را رنگارنگ کرد.
😃در دهه ی هشتاد با ظهور اینترنت و گسترش ماهواره ها، رنگ و تصویر هم قدرت شگرفی پیدا کرد. طبیعتا رسانه ها و فضای مجازی نمی توانستند تیرگی را تحمل یا ترویج کنند. ذات رسانه، زرق و برق است.
@rraavvaann
😃از ۱۳۸۴ به بعد با گران شدن نفت و سرازیر شدن دلارها، فرایند مصرفی شدن کشور شتاب گرفت و انبوه کالاها و مراکز خرید و مگامال ها در شهرها، زرق و برق انبوه را با خود آوردند. کم کم میلیون ها اتومبیل رنگارنگ خیابان ها را پر کردند.
😃 در کم تر از چند سال، و در چشم به هم زدنی "انقلاب رنگ ها" رخ داد و چهره شهرها و شهروندان ناگهان رنگارنگ شد. دمای کشور هم بتدریج گرم تر می شد و زنان ناگزیر میل به رنگ های روشن پیدا می کردند.
😃این همان لحظه ای است که حکومت آژیر تهاجم فرهنگی را به صدا در آورد. اما کار از کار گذشته بود و رنگ ها هر سال متنوع تر و روشن تر می شدند.
😃 قصه همین طور ادامه یافت تا پاییز ۱۴۰۱ که جنبش زن، زندگی، آزادی ظاهر شد. این جنبش انقلاب رنگ ها را کامل کرد. این روزها زن ها چه با روسری چه بی روسری، خیابان ها را رنگارنگ کرده اند. دیگر چادرپوش ها اقلیت شده اند و همین باعث می شود دیده شوند. سیاه هم یکی از رنگ هاست و طیف رنگی و رنگارنگ شهر را کامل می کند. گمان می کنم کم تر شهری در جهان رنگی تر از تهران باشد.
@rraavvaann
نعمت الله فاضلی
آدمیزاد سختشه که بگه "به من توجه کن".
برای همین قیل و قال راه می‌ندازه، عصبی میشه، داد میزنه، قهر میکنه، فرار میکنه، با خودش و زمین و زمان لج میکنه، برای اینکه به چشم بیاد؛ برای اینکه دیده شه!
@rraavvaann
تو فقط میبینی که چشماشو میبنده و داد میزنه و هیچی نمی‌شنوه؛ اون داره میپره و دستاشو تکون میده و میگه "هی! من اینجام! ببین منو!"
داره میگه "به من توجه کن."
و میدونی چقدر درموندست این جمله؟
سراسر استیصاله و وقتی به زبون بیاد،
اگه به زبون بیاد؛
دیگه گفتن و نگفتنش، فرقی نداره
@rraavvaann
یک سری خستگی‌ها اما مقدس‌اند، یک سری دغدغه‌ها، رنج‌ها، بیدار ماندن‌ها...
یک سری تفریح نکردن‌ها و از قافله‌ی فراغت و دلخوشی، عقب ماندن‌ها...
وسط یک‌سری دویدن‌ها و سخت تلاش کردن‌ها، به خودت می‌آیی و میبینی؛ اگر آسوده بودی و اگر دلیلی برای ادامه دادن و تلاش کردن نداشتی حالت خوب نبود و چه خوب که در مسیری و داری برای هدفی می‌جنگی و به شوق رسیدن به قله‌ای، پیچ و تاب و سختیِ مسیر را به جان می‌خری، چه خوب که پویا مانده‌ای و راکد نیستی!
یک سری خستگی‌ها مقدس‌اند و یک سری آدمها ساخته شده‌اند برای اینکه دائما در حال تلاش و ارتقای جهانشان باشند و حصار مرداب‌ها را بشکنند.
که چشمه باشند و بجوشند و رودخانه باشند و بخروشند...
@rraavvaann
۸۰ ساله بود. با چهره‌ای معصوم و موهایی سفید روی نیمکتی وسط پارک نشسته بود. از خاطراتش حرف زد، از ازدواجش، همسرش، فرزندانش و چالش‌هایی که پشت سر گذاشته.
پرسیدم: زندگی‌ات را دوست داشتی؟ گفت نه! گفتم پس چرا تا الآن ادامه‌اش دادی؟ گفت چون آن‌طرفِ مسیر کسی منتظرم نبود! بعد دستانم را به آرامی و با همان توان محدودش فشار داد و گفت: من دیر به این مسئله رسیدم که برای رفتن، حتما نباید مقصدی انتخاب کرده‌باشی، اما مهم است که اگر تمام تلاشت را برای بهبود کردی و همچنان حالت خوب نبود، اگر کنار کسی آرامش نداشتی، اگر در شرایطی که داشتی، خنده‌های عمیقی را تجربه نمی‌کردی و عمق شادی جهان را لمس نمی‌کردی؛ اگر شریک عاطفی داشتی اما احساس نیاز عمیقی به عشق و نوازش و فهمیده شدن می‌کردی؛ بی‌هیچ ترسی از تنها ماندن، بروی! قبل از آنکه دیر شود...
تو باید بپذیری که برای رفتن، لازم نیست کسی منتظرت باشد! لازم نیست از تنها ماندن بترسی و فکر کنی بدون آدمها کامل نیستی! نباید به عادت‌ها و خاطراتت گیر کنی و نباید برای فرار از رنجِ فراموشی، دنبال جایگزینی برای آدمها بگردی!
بعضی دردها حاد و کشنده‌اند، اما شرف دارند به دردهای مزمنی که آنقدر کش پیدا میکنند و همه جا با تو هستند که فلجت میکنند.
- گفتم اگر برمی‌گشتی به جوانی‌ات؟
گفت: موقعیت اشتباهی که در آن ریشه دوانده‌بودم را ترک می‌کردم و دل می‌کندم از آدم‌هایی که آدمِ دنیای من نبودند و ماندن کنار آنها بزرگترین اشتباه ممکن بود...
- گفت: شاید اگر همان اوایل، راهمان را جدا کرده‌بودیم، حالا دو خانواده‌ی شاد از ما باقی می‌ماند، اما حالا؟ دو آدمِ افسرده و غمگینیم، با فرزندانی که تجارب زیستی خوشایندی از کودکی‌شان ندارند...
به خاطر بسپار که برای رفتن‌های عاقلانه، باید فقط به راه افتاد و به هیچ چیز دیگری فکر نکرد ..
@rraavvaann
@rraavvaann
🕊
#مثبت_فڪر_ڪنید
این کلمات را کمتر به کارببرید:
نمی شود...
نمی توانم...
ندارم....
هیچ وقت از نداشتن ویا کمبود سخن نگویید زیرا از سخنهای شما بر شما حکم می شود یعنی با آن چه که می گویید هم ارتعاش می شوید شاید در آن لحظه چیزی متوجه نشوید ولی پاسخش را در طول زمان دریافت میکنید..
اگر مدام متوجه شکست وبی پولی وروابط ناسرانجامتان باشید شکست بیشتری را به خود جذب خواهید کرد.
عادت کنید که در دنیای شگفتیها ومعجزه ها زندگی کنید زیرا حقیقت چیزی نیست که شما می بینید...
چشمهایتان را به موفقیت بدوزید وجز پیروزی چیز دیگری را باور نکنید..
@rraavvaann
@rraavvaann
🕊
دو چیز انسان را نابود میکند:
١)مشغول بودن به گذشته
٢)مشغول شدن به دیگران
هر کس در گذشته بماند آینده را از دست میدهد و هر کس نگهبان رفتار دیگران باشد نصفی از آسایش و راحتی خود را از دست میدهد بهترین انتقام درزندگی این است:که به راه خودادامه دهید واتفاقات بد رافراموش کنید به هیچکس اجازه ندهید ازتماشای رنج شمالذت ببرد شادبودن را سرمشق زندگی خودقراردهید.
@rraavvaann
بعضی وقتا ، بعضی آدما وارد زندگیمون می‌شن که به ما ثابت کنن...انقدرا که فکر می‌کردیم زرنگ نبودیم...خوب نبودیم...که اصلا هم کفه‌ی ترازوی عقلمون سنگین‌تر نیست...! میان تا ثابت کنن زور سادگی‌هامون به خصوصیات دیگه‌ی رفتاری‌مون می‌چربه !
اصلا واجبه ورود چنین آدمایی به سرنوشت ما ! که حواسمون جمعِ عقل و احساسمون باشه...که بشناسیم واکنشای خودمون رو تو شرایط این چنینی ! که کمتر اشتباه کنیم و چشم و گوشمون بازتر بشه ! حالا هر کی میخواد باشه...همکار ، دوست ، عشق...! باید بحران احساسات رو بلد باشیم مدیریت کنیم !
اگه تو هر رابطه‌ای اشتباه کردی ، ناز شستت ...تجربه‌اش رو روی دیوارای زندگیت حک کن ، تا بعد از این تبدیل به حماقت نشه !
@rraavvaann
🌸🌸
چند ماه پیش، دوست من که به تازگی از 45 سالگی گذشته بود به بیماری مبتلا شد و به سرعت درگذشت.😔
در گروه با اوج اندوه به هم تسلیت گفتیم و همگی بسیارغمگین از اینکه او دیگر بین ما نیست
😔
دو ماه بعد به شوهرش زنگ زدم. باخودم فکرکردم او باید ویران شده باشد چون به خاطر شغلش دائما در سفر بود ونظارت بر خانه، تحصیل فرزندان و والدین سالخورده و.
تا زمان مرگش بر عهده ی دوست مرحوممان
یادم میاد گاهی میگفت" درخانه به من نیاز دارند. شوهرم حتی نمی تواند چای و قهوه درست کند، خانواده ام برای همه چیز به من نیاز دارند، اما هیچ کس برای تلاش هایی که انجام می دهم ازمن قدردانی نمی کند انگار همه ی این کارها وظیفه ی من است.
با شوهرش تماس گرفتم تا ببینم آیا خانواده به کمکی نیاز دارد یا نه، چون احساس کردم افتادن تمام این مسئولیت ها به یک باره بر دوش یک نفر میتونه وحشتناک باشه
تلفن همراه مدتی زنگ خورد.. جواب نداد... بعد از یک ساعت تماس گرفت.. عذرخواهی کرد که نتوانسته است به تماس من پاسخ دهد..چون در باشگاه مشغول بازی تنیس بوده و با دوستانش هم ملاقاتی داشته
او گفت حتی خیلی ازکارهایش را غیر حصوری کرده که دیگر نیاز به سفر نداشته باشد
پرسیدم: "همه چی خوبه؟
جواب داد، آشپزی استخدام کرده که با پرداخت مبلغ بیشتری پول خریدهای خانه را هم انجام میده و برای والدین سالخورده اش پرستار گرفته
او گفت: همه چی خوبه و زندگی در حال بازگشت به حالت عادی است...
به سختی توانستم چند جمله بگویم و گوشی را قطع کردم.
اشک از چشمانم سرازیر شد.
به یاد دوستم افتادم.. او به دلیل یک بیماری جزئی مادرشوهرش جلسه مدرسه را از دست داده بود. او عروسی خواهرزاده هایش را از دست داده بود زیرا باید بر تعمیرات خانه اش نظارت می کرد.
او بسیاری از مهمانی‌ها و فیلم‌های سرگرم‌کننده را از دست داده بود، زیرا فرزندانش امتحان داشتند وباید آشپزی میکرد و به نیازهای شوهرش میرسید
بدون اینکه حتی کسی یک بار از او قدردانی کند
امروز دلم میخواد بهش بگم..
هیچ کس ببشتر از خودت ضروری نیست.
و هیچ کس از نبودن ما از دست نخواهد رفت..
این فقط بازی ذهن ماست.
زمانی بایدبه آدمها تسلیت گفت که دیگران را در اولویت قرار دهند وبه آنها یاد بدهند که ما در رتبه دوم قرار داریم
پس از مرگ او دو خدمتکار استخدام شدند و خانه مرتب شد
درست مثل قبل .
پس از زندگی لذت ببر.. این چهارچوب ذهنی را از خود دور کن که من ضروری هستم و بدون من خانه از هم می پاشه.
پیام من به همه ی بانوان :
تو از همه مهمتری گاهی برای خودت وقت بگذار زمانی فقط برای خودت..
🛑با دوستان خود در تماس باش... صحبت کن بخند و لذت ببر
🛑با اشتیاق زندگی کن، این زندگی مال خود توست
🛑 هر از چند گاهی کارهایی را انجام بده که دوست داری انجام بدی
🛑 خوشبختی خود را در خوشحالی دیگران جستجو نکن، تو خود سزاوار خوشبختی هستی، چون اگر شاد نباشی نمی توانی دیگران را خوشحال کنی.
🛑 همه به تو نیاز دارند و تو نیز به مراقبت و محبت خودت نیاز داری
🛑 زنان باید برای کمک و راهنمایی سایر زنانی که قادر به مدیریت استرس شخصی خود نیستند، بیایند و به آنها کمک کنند تا اعتماد به نفسشان را بالا ببرند.
🛑بیایید به خودمان کمک کنیم و این زندگی را ارزشمند کنیم.
همه ما فقط یکبار زندگی میکنیم
زندگی زیباست .
زندگی زود گذر است
پس زندگی کن بانو جان
@rraavvaann
باید قیدشان را بزنی...
قید همه ی آدم هايی را كه برای خوشحال كردنشان هيچ فرصتی را از دست نميدادی ولی در مقابل ،از كنار تمام غم هايت با بی تفاوتی محض رد ميشدند.
همه آنهايی كه غم هايشان رابه دوش ميكشيدی ولی در آخر برچسب حماقت روی تمامِ محبت هايت زده ميشد.
يك روز بايد قيد محبت های بی حساب و کتابِ خودت و آدم های نالایقِ اطرافت را بزنی
@rraavvaann
همه ى ما يك عذرخواهى به احساس خود بدهكاريم...زمانى كه براى نگه داشتن آدمهاى اشتباه پافشارى كرديم!
آن زمان كه دروغ شنيديم و سكوت كرديم جايى كه بايد ميرفتيم اما ايستاديم
چيزهايى كه ديديم و نديده انگاشتيم
از هيچ و پوچ رويا ساختيم و ذوق كرديم
براى فرار از حقيقت لج كرديم و لج كرديم و لج كرديم.....
خاموش كن فانوس وابستگى ات را..
گاهى چه اصرار بيهوده ايست اثبات دوست داشتنمان به آدمها
معرفتهاى بيجايمان.. مهربانى هاى الكى مان..
بها دادن هاى بيش از حدمان.. تلاشهاى بى مورد براى حفظ رابطه هامان
وقتى براى بعضی آدم ها خوبى و بدى يكسان است
@rraavvaann
لاستیک چرخ دوچرخه ام که باد نداشت، تلمبه را برمی داشتم و بادش می کردم، گاهی باز کج و کوله می شد، خالی می شد. می فهمیدم خاری، میخی، تیغی چیزی فرو رفته و تایر را سوراخ کرده، دل و روده ی لاستیک را می ریختم بیرون، توی تشت آب بالا و پایین اش می کردم تا آن حباب های ریز پیدا شود و سوراخ را پیدا کنم.
توی جعبه ابزار بابا همه چیز پیدا می شد، از شیر مرغ تا جان آدم. اول از یک چسب مایع استفاده می کردم، بعد آن یکی که شبیه چسب زخم بود، پروسه ی عجیبی داشت این پنچرگیری، من خوب بلدش بودم. در واقع اول که بلد نبود، نیاز باعث شد یادش بگیرم، نمی شد هر بار که دوچرخه پنچر می شد منتظر بمانم بابا دوچرخه را پشت ماشین بار بزند و ببرد پنچرگیری کند و به خانه برگرداند، صبرش را نداشتم، همین شد آستین بالا زدم و به هر جان کندنی بود یادش گرفتم.
زندگی هم گاهی چرخش پنچر می شود، یکهو توی وجودت چیزی خالی می شود، مثل موبایل که شارژ خالی می کند، یک روزهایی پُر می شوی از غصه، بی انگیزگی، فکر های مزخرف. سخت است همت کردن، آستین بالا زدن و آن سوراخ را پیدا کردن، اما شدنی است، شما که کمتر از یک بچه ده یازده ساله نیستید، هستید؟...
⏬🔽⏫🔽
https://chat.whatsapp.com/KbXpoJ0pG5W3punDQuhe0J
📘📕📗
«وقتی که الاغ شدم»
تابستان سال ۱۳۸۹ بود. در حال رانندگی بودم حواسم نبود، یه دفعه یک ماشین با سرعت از کنارم رد شد و با بوق ممتد داد زد و گفت هی الاغ حواست کجاست.
همانطور با سرعت رفت پشت چراغ قرمز ایستاد.
چون خیابان خلوت بود منم رفتم کنارش ایستادم . شیشه‌های هر دو تامون پائین بود. یواشکی از کنارچشماش به من نگاه میکرد.
منم مستقیم بهش نگاه کردم و گفتم :
آقا میدونستی الاغ ماده هست و خرها، نر هستند. تو باید به من میگفتی خر.
دوم اینکه اگه من الاغم، حتما تو هم حضرت سلیمان هستی چون الان داری زبان الاغها رو میفهمی که باهات صحبت میکنم.
سوم اینکه اصلا حواسم به تو نبود تو عالم خودم بودم. یک لبخندی زد و سه بار گفت معذرت میخوام.
@rraavvaann
منم تو ماشین شکلات داشتم براش پرت کردم تو ماشینش. با اشاره اون ، هر دو تا کناری ایستادیم و الان که با هم دوستیم یادمون نمیره که یک الاغ ما رو با هم آشنا کرد.
این ماجرا میخواد بگه که کلمه ای در زبان انگلیسی هست به نام reactive یعنی واکنش. و کلمه دیگری هست به نام creative یعنی خلاقیت.
اگر دقت کنیم با جا به جائی حرف cc یک واکنش تبدیل میشه به یک خلاقیت. یعنی میشد این موضوع تبدیل شه به یک دعوای خیابانی که آخرش هم منجر میشد به آشتی.
هم وقتمون رو میگرفت هم هزینه ساز بود.
رئیسم میگفت وقتی آخرش تو کلانتری باهم آشتی میکنیم چرا الان آشتی نکنیم. میلیونها انسان در جنگ جهانی دوم کشته شدن ولی امروز کل اروپا هوای هم رو دارن و متحدن.
۱- آخر هر جنگی صلحه
۲- عاقل کسی است که از تهدید فرصت میسازه ما هر دو تامون عاقل بودیم
۳- فحش دادن دلیل کسانی است که حق با آنها نیست
۴- وقتی کسی عصبانیت میکنه یعنی تونسته برتو چیره بشه!
@rraavvaann
رابطه قلب و گردن با انگشتان
گردن وابستگی مستقیمی به انگشتان دارد، زیرا اعصاب گردنی از طریق سوراخ های مهره ای به بازوها، دست ها و انگشت ها می روند.
قابلیت حرکت دست ها همیشه تحت تاثیر قابلیت حرکت گردن است، مثلا تمرین های دست سبب رفع گرفتگی های گردن می شود.
باز کردن ده انگشت از یکدیگر، بازتابی را ایجاد می کند که اثرش همانند باز شدن مهره های ستون فقرات سینه است و بدین ترتیب حجم تنفسی ریه ها افزایش می یابد. دست ها و همچنین انگشتان اثر مستقیمی بر قلب و ریه ها دارند.
بسیاری از افراد با افزایش سن نمی توانند انگشتانشان را کاملا صاف کنند. این پدیده به علت سخت شدگی های ناحیه قلب است که در بیشتر موارد پیش در آمد بیماری های قلبی است یا شروع پوکی استخوان را نشان می دهد.
حالت خمیده انگشتان روی مرحله دم تنفس نیز تاثیر می گذارد، به این معنی که هنگام دم، هوا به اندازه مطلوب وارد ریه ها به خصوص حاشیه ریه ها نمی شود و به این ترتیب آلودگی ها برتری می یابند.
@rraavvaann
*🔷 اثر آدمای دوروبر روی روحیات و زندگیمون*
▫️ اگر میدونستید حتی اون آدمی که چند دقیقه در طول روز باهاش صحبت میکنید یا ارتباطتون خیلی کمرنگه، تا چه اندازه میتونه رو شخصیتِ شما تاثیر بذاره و کالبدِ رفتاریتونو عوض کنه،
نسبت به معاشرت با آدما، خیلی وسواسی‌تر عمل میکردید...
@rraavvaann
👨👩👧👦 روزی هنگامی که فرزندانتان بزرگ شوند فضای منزلتان خالی از نقاشی های کودکانه خواهد شد؛ دیگر اثری از شکلک های خندان بر روی دیوارهای خانه، حک کردن اسامی بر روی پارچه ی دسته ی مبل ها و طرح های لرزان انگشتی بر روی شیشه های بخار گرفته ی پنجره های خانه،وجودنخواهد داشت.
روزی هنگامی که فرزندانتان بزرگ شوند دیگر اثری از هسته های میوه ها در زیر تخت ها وجود نخواهد داشت. در آن روز می توانید مدادی را بر روی میز براي يادداشت كردن پیدا کنید و شيرينی داخل یخچال باقی خواهد ماند.
روزی هنگامی که فرزندانتان بزرگ شوند میتوانید برای خود غذاهای بخارپز به جای ساندویچ هات داگ یا همبرگر درست کنید.
میتوانید زیر نور شمع غذا بخورید بدون آنکه نگران دعوای فرزندانتان برای فوت کردن شمع ها باشید.
روزی هنگامی که فرزندانتان بزرگ شوند زندگیتان متفاوت خواهد شد آنها آشیانه تان را ترک خواهند کرد و خانه تان آرام... ساکت... خالی و تنها خواهد شد.
در آن زمان است که به جای چشم انتظاری برای فرارسیدن «روزی» ؛ دیروزها را مرور خواهید کرد... یعنی در ان روزها ؛ دلتنگ امروزتان خواهید شد...
پس امروزتان را با آنها عاشقانه زندگی کنید ❤️🌹
@rraavvaann
تازگی ها هرگاه از دیگران می رنجم،
یا حتی نگرانم،
که چه قضاوت هایی
پشت پرده ی تظاهرشان ، برایم می کنند
چشمانم را می بندم...
و این قسمت از جمله ی معروف "دیل کارنگی"
را در ذهنم مرور می کنم
"دیگران به اندازه ی سردردشان حتی،
به مردنِ من و تو اهمیت نمی دهند"
و همین برای بیخیال شدنم کافیست...
و من نگران قضاوت های مردمی که
به اندازه ی سردردشان هم
برایشان مهم نیستم، نخواهم بود...
رازِ آرامش همین است!
@rraavvaann
📝
عروسی می کنیم تا فیلم بگیریم!
یکی از سوژه‌های اینستاگرامی در این روزها، ویدئوهای یک‌دقیقه‌ای از جشن‌های عروسی است. فیلم‌هایی از عروس و دامادی که در ماشین لاکچری نشسته‌اند و با آهنگ طنّازی میکنند، تصویر میز شام از سقف، نمایی از ساختمان مجلل تالار، و در نهایت عکس‌های آتلیه‌ای و باغی. برخلاف گذشته که معمولاً فیلم‌های عروسی لو می‌رفت و امکان تماشا برای غریبه ها فراهم میشد این روزها تصاویر عروسی توسط خود افراد منتشر می‌شود. آنان از دیگران می‌خواهند تا شکوه جشن را ببینند تا شاید فیلم وایرال شود. درنتیجه عروسی‌ها مهمانان مجازی بسیاری یافته‌اند. این مهمانان گویی دورتادور نشسته‌اند و به آیتم‌های مختلف عروسی امتیاز می‌دهند. از لباس و میک‌آپ تا تزئینات ماشین عروس، از دیزاین فینگرفودها تا سفیدی و نظم دندان‌های عروس!
این روزها نحوه روایت و نمایش جشن عروسی مهم‌تر از عروسی شده و این خود باعث برجسته شدن نقش عکس و فیلم شده است. شاید این گفته اغراق‌آمیز باشد ولی گویی برخی با این هدف عروس و داماد می‌شوند تا فیلم و عکس بگیرند. برای آنان عروسی به‌جای آنکه آغاز باشد به معنای پایان راه است. ما عروسی میکنیم تا چشمان جهانیان مسحور ما شود! حاصل نهاییِ عروسی نه آغاز زندگی دو نفر؛ بلکه فیلم‌ها و عکس‌های آنان است. برخی از عروس و دامادها یک هفته قبل از تاریخ عروسی، با عوامل خود به شمال می روند تا عکسبرداری و فیلمبرداری کنند و بعد از آن برای عروسی به شهرشان بازمی گردند.
در برخی از مجالس، هنوز مهمانان سرگرم پای‌کوبی هستند که عکس‌هایی از عروس و داماد توزیع می‌شود. در برخی از سالن‌ها فیلم‌های گزینش‌شدۀ عروسی در لحظه، توسط ویدئو پروژکتور در معرض دید مهمانان قرار می‌گیرد. ما درحالی‌که هستیم خودمان را کمی آن‌طرف تر بر روی دیوار نظاره میکنیم. یک جهان موازی در دل جهان واقعی شکل می‌گیرد. آیا ما تخیلی هستیم و آنچه بر روی دیوار افتاده است واقعیت است و یا ما واقعیت هستیم و تصویر روی دیوار تخیل است؟ در هر حال دو جهان شکل می‌گیرد: نخست واقعیتی به نام جشن عروسی و دوم فیلمی که از آن ساخته خواهد شد.
@rraavvaann
با وجود گسترش تکنولوژی، زمان آماده کردن فیلم عروسی به‌جای آنکه کوتاه‌تر شود طولانی‌تر شده است. چون آنچه قرار است آماده شود برگرفته از جهان تخیل است و نه عروسی واقعی. این فیلم قرار است بازتاب جهانی رؤیایی و لاکچری باشد، جهانی همانند آنچه در فیلم‌های هالیوودی دیده شده است. برخی از این فیلم ها به گونه ای مونتاژ شده اند که بیننده انتظار دارد در آغاز و پایان آن با لوگوی شرکت کلتکس ریکوردز یا آونگ مواجه شود. برخی از عروس و دامادها مدتی طولانی برای آماده شدن فیلم عروسی خود به انتظار می‌نشینند. فیلم عروسی شاید آخرین بازمانده عروسی است که به دست آنان می‌رسد. در مواردی سرنوشت یاری نمی‌کند و وقتی فیلم آماده می‌شود آنان از همدیگر جدا شده‌اند و علیرغم یک سال انتظار، هیچ‌کدامشان حاضر نیستند تا به عکاسی بروند و فیلم را دریافت کنند.
ُبعد خانوار در ایران کوچک شده است، دایره روابط اجتماعی با فامیل تنگ‌تر شده است، فردگرایی و این ادعا که «سعی کن خودت باشی» به‌تدریج در حال گسترش است ولی در مقابل، فرهنگ زرق‌وبرق1 به‌سرعت بر جشن‌های عروسی حاکم می‌شود. این امر با تغییرات اجتماعی سایر جوامع همخوانی ندارد. در سایر کشورها و با بروز این تحولات اجتماعی، جشن‌های عروسی کوچک‌تر و ساده‌تر شده اند چون قضاوت دیگران برای فرد اهمیت ثانویه یافته است. شاید در این کشورها پنج درصد جامعه به علاوه تازه به دوران رسیده ها عروسی های آنچنانی داشته باشند ولی در این جوامع کم نیستند زوج‌هایی که ترجیح می‌دهند جشنی نداشته باشند و یا میزبان دوستانشان در رستورانی کوچک باشند. غذای مختصری بخورند و پای‌کوبی کنند. خوشحالی خودشان و شادی دوستانشان مهم‌ترین هدف آنهاست.
@rraavvaann
باید مراقب شرکت‌هایی باشیم که مجری جشن‌های عروسی‌اند. آنان با «آفرهای» شیک و خاص تلاش میکنند تا عروسی را پرزرق‌وبرق نمایند چراکه ذینفع‌اند. مغزشوئی آنان با ژورنال‌های رنگی و بّراق، اودکلن، قهوه ترک، بکار بردن چند کلمه انگلیسی درباره تکنولوژی‌های روز عروسی و اینکه «فلان سلبریتی هم اینطور یا آنطور کرده» انجام می‌شود.
فریب فیلم‌هایی که اینفلوئنسرهای ایرانی داخل و خارج از زرق‌وبرق جشن‌های عروسی‌شان منتشر میکنند و تلاش دارند تا به ما بگویند که آدم‌های باکلاس و آلامدی هستند را نخوریم. آنان را در اشاعه این سبک زندگی شان تنها بگذاریم و با لایک هایمان تشویقشان نکنیم.
و در پایان، ای‌کاش جوانان روشنفکر و امروزی نیز که عروسی ساده‌ای داشته اند در مقابل فرهنگ زرق‌وبرق عروسی، در شبکه‌های اجتماعی فعال‌تر شوند.
@rraavvaann
🔹چسبندگی
زندگی واقعی برای کسانی است که:
با آمال و آرزوها و جاه طلبی‌ها به آن نچسبند
زندگی سرشار از فراوانی و برکت است
اگر بچسبی، خود این چسبیدن، زندگی را پس می‌زند.
این گدا بودنِ تو، زندگی را از تو بیزار میکند.
مانند زنی که عاشقش هستی و مدام به او می‌چسبی و آویزانش میشوی
این چسبیدن تو او را از تو بیزار و فراری میکند. شاید به تو لبخند بزند، ولی از اینکه راه نفس کشیدنش را بسته‌ای از تو بیزار می‌شود.
پس، یک امپراطور باش
نه یک گدای آویزان به زندگی
مستقل باش
زندگی را زندگی کن ولی به آن نچسب، به هیچ چیز نچسب چسبیدن تو را زشت و خشن می‌سازد
چسبیدن تو را گدا می‌سازد و زندگی برای کسانی است که امپراطور هستند، نه برای گدایان
اگر گدایی کنی هیچ چیز نخواهی گرفت زندگی به کسانی که هرگز گدایی نمی‌کنند بسیار می‌بخشد
زندگی برای کسانی که به آن نمی‌چسبند یک برکت همیشگی است.
آن را زندگی کن، از آن لذت ببر، آن را جشن بگیر، ولی خسیس نباش، به زندگی نچسب
این چسبیدن به زندگی است که ترس از مرگ را به تو میدهد
آنگونه که با چسبیدن به معشوقت ترس از دست دادنش را پیدا می‌کنی
زیرا هرچه بیشتر بچسبی، بیشتر خواهی دید که زندگی وجود ندارد در حال گذشتن است، از دستت می‌رود
آنگاه وحشت از مرگ برمی‌خیزد.
@rraavvaann