وُهومَن اَمشاسِپَند

30 June 2025 21:38

✅ گفته دانشمند محترم که آتش فرنبع را به هندوستان نیز برده اند پذیرفتنی نیست زیرا در دین آمده که با مسافرت در دریا مراسم تطهری را که موبدان به جا می آورند باطل می گردد.
بنابراین موبدان در سده های گذشته از مسافرت در دریا خودداری می نمودند تا دوباره گرفتار مراسم تطهیر که به غایت سخت است نگردند.
آتش که ماده ی علوی ست و با مراسم بسیار دامنه داری تقدیس می گردد اگر برروی دریا برده شود از عالم علوی به سفلی نزول و به آتش خانه تبدیل می گردد.
هتا آلات و ادوات دینی که مراسم تطهير و تقدیس را با آن به عمل می آورند نمی توان بر روی دریا نقل مکان داد.
در قصه ی سنجان آمده که پارسیان ۵ سال پس از ورود به سنجان ، بندر گجرات ، چند تّن موبد را برای آوردن آلات دینی محض تقديس آتش بهرام از راه خشکی به خراسان می فرستند و مهاجرینی چند نیز همراه آنان با آلات نامبرده به سنحان وارد می گردند و یک سال بعد آتش مقدس ایرانشاه پس از انجام مراسم دامنه داری تقدیس و تخت نشین می گردد که تا امروز فروزان و اینک در شهر اودواده مقام دارد.
در طی سده های گذشته در هندوستان پارسیان که مراسم تطهیر به جا آورده آتش مقدس را با پیاده روی بدون تماس با دیگران به جاها یا شهرهای دیگر نقل مکان داده اند.
« در چاه محل نزدیک فیش در واقع در حدود ۱۲۰ کیلو متری مغرب لار کناره راه کاروان رو لار به بندر بوشهر ویرانه های چهار طاقی آتشکده ي بكفته پروفسور واندنبرگ موجود است و آقای ژ . - اوبن به آن اشاره کرده۰
۳ عدد از پایه های این چهار طاقی به بلندی ۶ متر تا پاطاق آن باقیمانده است (ص٩۶)
۱۴۸
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

30 June 2025 08:15

#ماه_ایزد

ماه به اوستایی «ماوَنگَ» مانند خورشید ستودنی است.
در اساتیر، ماه سازنده‌ی نژاد ستوران شناخته شده است.
در ماه‌یشت این ایزد آموزگار گیاه و رستنی خوانده می‌شود.
این روز یکی از چهار روز پرهیز از خوردن گوشت است.
زرتشتیان این روز را «نَبُر» می‌نامند و از کشتن حیوانات و خوردن گوشت خوداری می‌کنند.
در این روز اوستای «ماه‌ نیایش» از سوی زرتشتیان خوانده می‌شود.

دوازدهمین روز از ماه سی‎روزه‌ی زرتشتی «ماه» و سی روز از سال ماه نامیده می‌شود.
ماه نام سیاره‌ای ست كه در فرهنگستان ادب پارسی به همان ماونگهه نوشته و خوانده مى‌شود.
ماونگهه در اوستا آمده و یشت هفتم به ماه است.
در ماه نیایش از ماه‌یشت گفته شده است.

در اوستا سازنده‌یِ تخمه و نژاد جانوران و آدمی ست و پرورش دهنده ی گیاه و رستنی ست.
نَبُر به چمار (: معنای) كشتار نكردن جانوران در این روزها و پرهیز از خوردن گوشت است.
پرهیز از خوردن گوشت در خوراک خود برای چهار روز در ماه، در درازای روز (روزه) كار ناپسند می‌شمارند. اما در هر ماه و تنها در چهار روز به نام‌های بهمن، دومین روزِ ماه،
«ماه»، دوازدهمین روزِ ماه،
گوش، چهاردهمین روز به ماه،
و رام، بیست‌ و یكم روز به ماه زرتشتی و مزدیسنا هست.

 در اوستا نگهداری از چارپایان آمده و سفارش شده است، جانورانی که از  كشتار آن‌ها پرهیز شده، سگ و گربه و بره و بز و اسب…
و هرگاه پیر شدند، از آن ها به درستی نگهداری كنند.

در مزدیسنا از كشتن جانوران ویرانگر و موذی سفارش شده …


سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

ماه ‌روز ای به روی خوب چو ماه،
باده لعل مشک‌بوی بخواه.

گشت روشن چو ماه بزم كه گشت،
نام این روز ماه و روی تو ماه.


اندرزنامه‌ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم):

می خور و با دوستان گفت و گو کن.


اندرزنامه‌ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

بخور باده با دوستان، روز (ماه)،
ز ماه خدای، آمد کارخواه.

🌺 گل نرگس نماد ماه ایزد است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

29 June 2025 21:05

✅ پژوهش گر انگلیسی، نوئل مالکوم در کتاب خود به نام " تاریخچه ی کوتاه بوسنی" پژوهش ارزشمندی در مورد پیوندهای ایرانیان و گذشته ی مردمان یوگسلاوی پیشین انجام داده است.
وی در این کتاب می‌نویسد :
"واژه ی کراوات، یا هراوات (Hravat) در زبان صربی" ریشه در این زبان ندارد.
این واژه از ریشه ی ایرانی ست که در لوحی سنگی در ناحیه ی یونانی نشین جنوب روسیه پیدا شده است.
ریشه ی آن نام، خراوات("Khoravat") در اوستا به معنای " دوستانه" است.

پژوهش های تاریخی نشان می‌دهد که نژاد کنونی کرواسی، کروات ها، از ۳۰۰۰ سال پیش شروع به مهاجرت از سرزمین مادری شان، ایران به سوی کرواسی، صربستان و بوسنی نموده‌اند.
البته موج بزرگ از کوچ این قوم ۱۷۰۰ سال پیش روی داده است.
شاید دلیل این کوچ سرکوب مانویان در دوران ساسانیان بوده است.
برمبنای پژوهش انجام شده توسط این پژوهش گر، واژه ی "صرب " ریشه در واژه‌ای ایرانی با عنوان "چارو" ("Charv") دارد که به معنای رَمه است.
بر پایه ی اسناد قدیمی، مردمان صرب و کروات دارای اصالت ایرانی هستند که بعدها به اقوام اسلاو پیوسته اند.
نوئل مالکوم بر این باور است که نظریه های نوین در این زمینه با شواهد تاریخی همگنی دارد.
برخی از تئوریسین‌های ملی‌گرای کروات، ترجیح می‌دهند که اصلیت خود را با ایرانیان پیوند دهند تا همسایگان اسلاو خود.
چنین تئوری‌هایی به ویژه در زمان جنگ جهانی دوم، در هنگامی که نژاد ایرانیان در طبقه‌بندی نژادها از سوی آلمانیان بالاتر از نژاد اسلاو قرار گرفت، تقویت شد.

هر چند به باور مالکوم، هم کروات‌ها و هم صرب‌ها مهاجرینی از ایران بوده‌اند که تقریباً به صورت همزمان از ایران به بالکان کوچ کرده‌اند.
یک نکته آشکار است که کوچندگان نخستین برای آن که از سایر تیره های آن سامان تَمَیُز داده شوند، خود را "خراوات" یا همان کروات می‌نامیده‌اند.

این کوچندگان ایرانی نژاد، برای آن که هویت خویش را نشان دهند، یا برای زیباتر شدن، دستمالی به دور گردن شان می‌بستند، گردن پوشی که بعدها محبوبیتی جهانی یافت و به کراوات مشهور گشت.

در سال ۱۶۵۶م لوئی چهاردهم، هنگی از داوطلبان کروات را در ارتش خود تشکیل داد.
اعضای این هنگ، به رسم پیشینیان خود، دستمالی ابریشمین را به دور گردن خود می‌بستند که در انتهای آن گره‌ای داشت.
هم چنین این دستمال برای بستن زخم مجروحین مورد استفاده قرار می‌گرفت.
از آن به بعد این گردن پوش ابریشمی به عنوان بخشی از زیور نظامی در ارتش فرانسه پذیرفته شد و واژه ’a la croate’ وارد زبان فرانسه گشت.
۱۷۰ سال پس از آن بستن کراوات به گردن در جهان رواج یافت.

📚 بُن مایه :

برگرفته از :
نسک تاریخچه ی کوتاه بوسنی.
نگارش: نوئل مالکوم.

✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۲
@khashatra

پایان🔺🔺

وُهومَن اَمشاسِپَند

29 June 2025 21:03

#خورشید_نیایش

با آوای روانشاد :
موبد مهربان فیروزگری

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

29 June 2025 21:01

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز خور ایزد از تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :۷
یک شنبه ۸ تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۹ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ خور = خیر ، خورشید.

✔️ نخستین روز گاهان بار چهره میدیوشهیم گاه.
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 23:03

✅ آتشکده ی عهد مراسانی نزدیک شهر داراب.

«در محل کوهستان موسوم به کوه پهنا بین شهر داراب فعلی و قلعه وحيه یا دارابگرد بر جانب جنوبی آن محوطه ی وسیعی را در دل کوه تراشیده اند که به نام مسجد سنگی خوانده می شود.
محوطه ی مزبور شامل راهرو پهنی است که به رواقی منتهی می گردد و پس از گذاشتن از رواق به فضای چهار گوش وسیع رو بازی می رسند و در چهار جوانب فضای مزبور شاه نشین هایی در دل کوه تراشیده اند.
در وسط محوطه ی چهار گوش حوضی قرار دارد.
این بنا مربوط به عهد ساسانی و نقشه ی آن کمی شبیه تالار بزرگ کاخ شاپور اول است که در ویرانه های شهر شاپور کشف نموده اند.
این بنا آتشکده ی عهد ساسانی است که در دوران اسلام تبديل به مسجد گردیده.
در شاه نشین جانب قبله محرابی احداث نموده اند.» (ص ۹۲۰۳۸۰ - ۹۱)
«به مسافت قریب دو فرسخی شمال شهر داراب بنای گنیدی آجری بهوارتفاع تقریبی ۱۲ متر بر بالای سکوی مربع عریضی که از سنگ و گچ ساخته اند استوار بود که بهونام آتشکده ی آذر جو شناخته شده است» (ص ۹۲).
۱۴۶
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 23:02

اَرِد وی‌سوره نیایش (آبزور)
با نوای اهورایی موبد مهربان فیروزگری

@khashatra 🌷🍃

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 23:02

#آبان_ایزد

دهمین  روز ماه در گاه شماری مزدیسنی آبان ایزد نام دارد.
نام ماه هشتم از سال خورشیدی و نام روز دهم، از هر ماه زرتشتی را آبان می‌نامند.
در اوستا آپ در پارسی باستان آپی و در فارسی آب گفته می‌شود.
در اوستا بارها «آپ» به چم فرشته‌ی نگهبان آب، گفته شده و همه جا جمع آمده است.

آبان نام پارسی شده‌ی ایزد آب ها یا آناهیتا است.
در اوستا (اردی‌ویسور آناهیتا) به چم رودخانه‌ی نیرومند بی‌آلودگی نامیده شده است.
آناهیتا که کوتاه شده این نام اوستایی ست، نام الهه‌‌ی نماینده ی بر این آب‌های روان بوده و یَشتی که در اوستا به مناسبت این الهه سروده شده آبان یشت نام دارد.

آب یكی از آخشیج‌های چهارگانه و بسیار گرامی در نزد ایرانیان بوده و نیاكان ما ستایش ویژه‌ای برای آب داشته‌اند، به‌ گونه‌ا‌ی كه آتشكده‌ها را نزدیک چشمه‌سارها یا جویبارها می‌ساختند تا هم ایزد آذر و هم ایزد آب، این دو آفریده‌ی نیک اهورایی را بستایند.

در ایران باستان، آلودن آب از گناهان بزرگ به‌شمار می‌رفته‌، به‌گونه‌ای كه بر روی رود گذری می‌ساختند، تا هنگام رفت‌و ‌آمد، آب را گل‌آلود نكنند. هم چنین ایرانیان برای شست شوی بدن در محفظه‌ای به نام «آبزن» كه به اندازه‌‌ی اندام انسان بود، آب ریخته و خود را می‌شستند.
آبزن، چیزی هم چون وان حمام است كه این‌روزها از آن، بهره می‌جوییم.

آب مایه‌ی  زندگی است، انسان نخستین شهرنشینی بشری را در کنار چشمه‌ها و رودها به وجود آورد، سپس آبادانی آغاز شد و به ستایش خداوند پرداخت.
آبان، نام دیگر ارِدْوی سورَ اَنَهیتَه (اَناهیتا)، نماد آب‌های پاک و بالنده روی زمین و نگاهبان پاکی و بی‌ آلایشی در جهان هستی است.
آناهیتا در استوره‌های ایرانی، از جایگاه ارزشمندی برخوردار بوده است به همین روی نیاکان ما نیایشگاه‌هایی در کنار رودخانه‌ها و آب‌های روان برای بزرگ داشت آب ساخته بودند که نمونه‌ی آن در کنگاور کرمانشاه و بیشاپور هم چنان پابرجا است.

 ” بخش‌هایى از اردویسور نیایش یا آبزور”

و توانایى و زور و آفرین باد به اهورامزداى فروغمند، باشکوه و به امشاسپندان، به آب هاى خوب مزدا داده، به آب اردویسور آناهیتاى پاک، به همه‌ی آب هاى مزدا داده،
به همه‌ی گیاهان مزدا داده، به همه‌ی ستودگان مادى و مینوى،
و به فروهرهاى پاکان و راستان که پیروز و پرتوان هستند.

سروده‌ ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛

آبان‌روز است روز آبان،
خرم گردان به آب رز جان.
بنشین به نشاط و دوستان را،
ای دوست به عز و ناز بنشان.

اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

از آب پرهیز کن و آب را میازار.

اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (آبان) بپرهیز از آب و ای جوان،
میالای و میازار آب روان.

🌺 گل نماد این روز #گل_نیلوفر است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 07:31

‍ ‍ #آتش_نیایش

🔥 درود بر تو ای آتش 🔥
ای برترین آفریده ی سزاوار ستایش اهورا مزدا.
درود به تو ای آتش،
ای پرتو اهورامزدا،
خشنودی و ستایش آفریدگار و آفریدگانش برساد.
افروخته باش در این خانه پیوسته!
فروزان باش در این خانه!
تا دیر زمان افزاینده باش در این خانه!
به من ارزانی ده.
ای آتش ای پرتو اهورامزدا ؛
آسایش آسان،
پناه آسان،
آسایش فراوان،
فرزانگی، افزونی، شیوایی زبان و هوشیاری روان،
و پس از آن خرد بزرگ و نیک و بی‌زیان،
و پس از آن دلیری مردانه، استواری، هوشیاری و بیداری،
فرزندان برومند و کاردان، کشورداری و انجمن آرا،
بالنده، نیک کردار، آزادی بخش و جوانمرد،
که خانه مرا و ده مرا و شهر مرا و کشور مرا آباد سازند.
و انجمن برادری کشورها و هم بستگی جهانی را فروغ بخشند.

با نوای روان شاد :
موبد مهربان فیروزگری

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 01:25

✅ آتشكده ی حاجی آباد.

چون از محوطه ی نقش رستم به سمت دیگر بیرون روند و جاده ای را که در دامنه ی كوه به جانب مشرق ادامه دارد بپیمایند، پس از طی قریب دو کیلومتر در فاصله ی کوتاهی بر جانب چپ جاده تخته سنگی دیده می شود که از سنگ طبیعی کوه تراشیده و در آورده اند و طول آن قريب ۵ متر و پهنا و بلندی آن کمی بیش از ۳ متر است و بالای گودال جای آتش را کنده اند.
این آتشدان از عهد هخامنشی به نظر می رسد و در حول و خوش آن آتشدان های کوتاه تر و بقایای آتشکده ی آن زمان وجود دارد . در نقاط مختلف دیگر کوه رحمت و کوههاآتشكده حاجی آباد
چون از محوطه نقش رستم بسمت دیگر بیرون روند و جواره ی ای را که در دامنه كوه بجانب مشرق ادامه دارد بیمایند، پس از طی قریب دو کیلومتر در فاصله کوتاهی بر جانب چپ جاده تخته سنگی دیده میشود که از سنگ طبیعی کوه تراشیده و در آورده اند و طول آن قريب ه متر و پهنا و بلندی آن کمی بیش از ۳ متر است و بالای گودال جای آتش را کنده اند.
این آتشدان از عهد هخامنشی به نظر می رسد و در حول و حوش آن آتشدان های کوتاه تر و بقایای آتشکده ی آن زمان وجود دارد.
در نقاط مختلف دیگر کوه رحمت و کوه های نزدیک آن استودان های عهد ساسانی و در برخی موارد از عهد هخامنشی موجود است و هم چنین در برخی نقاط برفراز کوهسارهای نامبرده حفره هایی دیده می شود که در ازمنه ی پیش از اسلام محل افروختن آتش و مربوط به مراسم مذهبی بوده است.
محل دیگری در کوهستان نقش رستم وجود دارد که حفره های آتشدان در آن جاست و به نام پوزه آب بخشان خوانده می شود. (ص ۳۳ - ۲۲)
۱۴۳
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 01:24

#آذر_ایزد

ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی ست و آن نگهبان آتش است.
آذر از آفریده‌های بزرگ اهورامزد است.
زرتشتیان، در تاریخ خود «آتش» را به مانند پرچم سپندینه می‌دانند و آذر ایزدی است نگهبان. و نماد پایداری و استواری دین زرتشتی.
در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد.

«آذر» در اوستا «آترَ»، نهمین روز از هر ماه سی‌ روزه و نهمین ماه در سال نمای زرتشتی به این نام است.
آذر ایزد نگاهبان آتش و فروزه‌ی اهورامزداست از این رو گاه او را در شمار امشاسپندان آورده‌اند.
آذر به چم آتش و گرما و نیروی داخلی برای جنبش و حرکت است. ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی است و آن نگهبان آتش است.
آتش یكی از آخشیج‌های چهارگانه طبیعت است كه ایرانیان همواره آن‌را پاس می‌داشته‌اند.
چه نیکوست در این روز آتش نیایش خواندن و نیایش به درگاه اهورامزدا.

در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد و با نور خود که نشانی از آذر اهورایی است جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی می‌بخشد پس سوی پرستش اهورامزدا است.
هر زرتشتی برای نیایش باید رو به سوی روشنایی و پشت بر تاریکی کند.
آتش پرستاران در آتشکده از آن پرستاری می‌کنند. جشن آذرگان از جشن‌های ویژه آتش در فرهنگ ایران است.

سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

ای خرامنده سرو تابان ماه،
روز آذر می چو آذر خواه.

شادمان كن مرا به مِی كه جهان،
شادمان شد به فر دولت شاه.

🌻 گل آفتاب گردان نماد آذر ایزد است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

26 June 2025 19:30

✅ و دیگر فرصتی و موقعیتی برای فرا خوانی و تبلیغات نداشته اند.
بنابرابن این گوشه گیری و انزوا یک تراداد (:سنت) تحمیلی بوده است.
در زمان کنونی که پیام صلح و آزاد اندیشی و آزادگی تنها، در میان نابسامانی ها و آشفتگی ها و به هم ریختگی های اجتماعی، جهان امروز است و در بیشتر کشورهای دمکرات جهان نژادپرستی را،
محکوم کرده اند و راه را برای پذیرش هر دین و مسلکی آزاد گذارده اند.
خواهیم دید چون پیام اشوزرتشت جهانی ست در آینده ای نه چندان دور، در جهان گسترش خواهد یافت.

📚 بن مایه :

آیین زرتشت - دیدگاه و نوشته های
روان شاد موبد جهانگیر اشیدری

✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر
۵
@khashatra
پایان🔺🔺

وُهومَن اَمشاسِپَند

26 June 2025 19:29

✅ اشوزرتشت در گاتاها هات۴۸ چنین سروده است :

ای مزدا اهورا :

اگر دانا و توانایی که پیرو راستی است و به درستی زندگی می کند و بر پایه ی دین اهورایی یا از راه مهر، دروغ کاری را که از او یاری می جوید به گرمی بپزیرد،
با خرد خود می تواند او را از گمراهی و تباهی برهاند و به خود شناسی برساند.
اما اگر آن توانا به کسی که برای یاری به سوی او آمده است یاری نکند، او خود به دام و فریب کار خواهد افتاد.
زیرا بر پایه ی این دین که اشوزرتشت بنیان نهاده است ؛
کسی که برای تبه کار بهترین را بخواهد خود تبه کار است.
و آن که راستان را ارجمند بدارد از راستان است.
اشوزرتشت هیچ گاه نامی از ایران نبرده است.
نه تنها این بلکه از زادگاه خود هم نامی به میان نبرده است.
از همین روست که می بینیم هنوز هم زادگاه خود را برخی از آذربایجان و برخی از خراسان بزرگ آن زمان می دانند.
و گفتگوهای بسیار در میان است می دانید چرا؟
برای این که ایران برای او کوچک بود.
چون که دینی که او بنیان گذاشته بود سرزمینی قبیله ای و وابسته به یک تیره و تبار نبود، او دست اندر کار شبان گزاری دینی بود که می خواست همه جهانی و همه زمانی و همگانی باشد.
این اندیشمند تک دانه ی بزرگ تاریخ ؛
بسی اندیشه اش ژرف تر از آن بود که در یک روستا یا در یک شهر یا در یک کشور و یا یک قاره بگنجد و سیمرغ وار بال های ستبرش را بر پهنه و بام جهان و در سراسر تاریخ گسترانیده بود.
۳
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

26 June 2025 19:27

#فرهنگ_زرتشتی_نو_کردن_و_تازه_کردن_جهان_است

✅ به نام اهورا مزدا

فرهنگ زرتشتی نو کردن و تازه کردن جهان و پویا کردن ارزش های فرمانروا بر هستی است.

فرهنگ و ادب پارسی گوهرهای گران بهای فراوانی از دانش های مینوی،
در گنجینه ها دارد مانند ؛
آزادی و مردی و مهرورزی و بردباری و بخش توازن زندگی (:قناعت) و پرهیز از تعصب ها و گزافه ها و خشکه مغز اندیشه ها و کوردلی ها، که باید با ژرف نگری و تیزبینی در بیان گذشته های راست و درست، تاریخ گفتار و نوشتار بیان گردد.
چون گنج خانه های فرهنگ و ادب نیز نیاز به خانه تکانی و غبار روبی و زدودن ناراستی ها و گمراهی ها دارد.

باید کوشید در پرتو چراغ خرد و دانش آن دانش گم شده، یا پنهان مانده را بازیابی کرد و رواج داد تا هویت ملی ما پیوسته جلای شایسته ای داشته باشد.
استوارترین پیوند ایرانیان تکیه بر هویت زبان و ادب پارسی و برتری مینوی فرهنگ ترادادی (:سنتی) خودمان است.
استقلال دراز مدت کشور باستانی ایران در گرو همبستگی ملی و رستاخیز فرهنگی است.
باید کوشش همگانی باشد.
پدران و مادران و آموزگاران و دولت مردان می توانند، نیکی ها و ویژگی های فرهنگ کهن سال ما را خوب تر جلوه گر کرده و بکار گیرند چون در این زمان هم تازه و نو است.
و باید در میان نونهالان و نوجوانان رواج دهند.
۱
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

26 June 2025 19:01

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز دی به آذر از تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
پنج شنبه ۵ تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۶ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ دی به آذر = آفریدگار.

✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان.

✔️ چهارمین روز دیدار در پیر نارسته.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

30 June 2025 08:15

#چهار_روز_نبر


روزهای نبر در کیش زرتشت چهار روز در هر ماه است.
به عبارت دیگر، زرتشتیان ۴۸ روز در سال نبر یا (پرهیز از خوردن گوشت و کشتار حیوانات سودمند) را می‌گیرند اما نه پشت سرهم.
زرتشتیان برای زیاده روی نکردن در خوردن گوشت جانوران، روزهای #دوم و #دوازدهم و #چهاردهم و #بیست_و_یکم هر ماه زرتشتی از خوردن گوشت پرهیز می کنند.

این چهار روز متعلق به چهار امشاسپندِ و ایزدان  #وهمن #ماه #گوش و #رام می‌باشد.
در نزد زرتشتیان برای هر سی روز ماه اسم خاصی وجود دارد.
یکی از این روزها «وهومن» است که بعدها به نام بهمن تغییر ریخت داده و به چم‌ منش نیک است.
روز «ماه»، روز «گئوش» یا گوش و روز «رام» نیز به همراه روز «وهومن» روزهایی هستند که گوشت خوردن درآن نکوهیده شده و به آن نبر(Nabor) می گویند.

"نبُر" فعلی جزو سنت زرتشتیان می‌باشد.
به چمار نبریدن و منظور از آن نکشتنِ حیوانات و سر آن ها را نبریدن بوده است.
در قدیم، برخی از زرتشتیان در کلِ ماه بهمن نیز لب به گوشت نمی زدند.
نیک است بدانید که نمادِ بهمن، سپیدی و پاکی است از همین رو موبدان زرتشتی سپید می پوشند چرا که؛
منش نیک به چم سپیدی ست.
هم چنین برای اطلاعاتِ عمومی می‌ گویم که وهومن نزدِ مزدیسنان بزرگی زیادی دارد.
چرا که با وهومن است که یک مزدیسن هوخت/Hovakht و هورشت/Hovarasht را می فهمد و رعایت می کند.
به چم این که با اندیشه ی نیک به کردار نیک و گفتار نیک نیز می رسد و منطقی می شود.
زرتشتیان باید در سه بخش #مینویِ #شنوایی، #اندیشه و #احساس همیشه کوشا باشند.
به آن چم که با این سه حس،
از نیکی و "امر نیک" دور نشوند.
و “اندیشه و احساس و شنوایی” باید همیشه سرشار از نیکی باشد.

@khashatra‌

وُهومَن اَمشاسِپَند

30 June 2025 08:14

#امروز


نَبُر

به روز، پیروز ‌و فرخ روز ماه ایزد از تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
دو شنبه ۹ تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۳۰ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ ماه = ماوَنگهِه ، ماه.

✔️ نَبُر : پرهیز از کشتن حیوانات سودرسان.
🐂 پرهیز از خوردن خوراک های گوشت دار.

✔️ دومین روز گاهان بار چهره میدیوشهیم گاه.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

29 June 2025 21:05

 #کراوات_در_فرهنگ_ایران

✅ درباره ی ایرانی بودن "کراوات" باید اشاره کرد که در اوستا ۱۲ چیز را نیاز مرد جنگی دانسته‌اند که هشتمین آن کوئرس (از ریشه کوئرت) می دانند که در گویش پهلوی به آن "گریوپان"می‌گفتند و بر روی زره بسته می‌شده است.

در نقش رجب فارس نرسیده به نقش رستم، که بنا بر نظر هرتسفلد مربوط به بابک، پدر اردشیر پاپکان می‌شود، "کوئرت" بر دور گردن بابک نشان داده شده است که به روی زره بسته است.
این پارچه پهن را بزرگان و سرداران سپاه به صورت پهن و پیش‌سینه‌ای استفاده می‌کردند که نمونه ی پهن آن در نگاره ی تاق‌بستان دیده می‌شود.

"نوئل مالکوم" پژوهش گر بریتانیایی، در کتاب خود به نام “تاریخچه ی کوتاه بوسنی” بر این باور است که "کراوات" نخستین بار در زمان ساسانی از ایران به اروپا راه یافته است.
آنان از پیروان اندیشه ی "مانی" بودند و برای این که از دیگران متمایز نشان داده شوند از پارچه‌ای در جلوی پیراهن خود استفاده می‌کردند.
پس از آن در چند سده ی گذشته کرواسی‌ها آن را به فرانسه برده اند و در گویش فرانسوی، نام آن به کراوات تبدیل شده است.

این گردن پوش که فرانسویان از زمان لویی چهاردهم (۱۶۵۶) آن را از کراوات ها به امانت گرفتند.
به کشورهای دیگر جهان نیز راه یافته است.

کروات ها (کرواسی) در جنوب شرق اروپا در اصل گروهی از ایرانیان خراسان کهن بودند به نام خروات(خور آوات) یا (خور آباد) که در زمانی به شبه جزیره ی بالکان کوچ کرده اند.
-کروات ها اکنون به ایرانی نژاد بودن خود خرسندند.

آنان درگذشته پارچه ی زیبایی را برای زیبایی به گردن خود می آویختند.
این گردن پوش به نام خودشان "کراوات"نامیده شد و اکنون در سراسر جهان پوشیده می شود.
۱
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

29 June 2025 21:02

#خور_ایزد

خور یا هْوَر به چم (: معنی) خورشید، نام یازدهمین روز از هر ماه در گاه شمار زرتشتی است.
آفتاب‌خوان خور، خوان خور در گات ها به چـم خورشید آمده و در اوستا هْوٓر آمده، در پارسی خُور و هور یا خورشید مى‌گویند.
هَورَخْشَئِتَو در پهلوى خْوَرَشتٓ در گات ها بدون شئت آمده است.

خراسان  نیز از واژه‌های كهن و سرزمین‌ های خاوری بوده و به خورآسان مى‌خواندند به چم بر آینده و بالا رونده همان خورشید را گویند.

«ویس و رامین نوشته‌ی فخرالدین گرگانی»

بر آمدن گاه خورشید هركس سر آید،
خراسان آن بود كز وی خور آید.

خراسان پهلوی باشد خور آید،
عراق و پارس را زو خور بر آید.

خراسان هست معنی خور آبان،
كجا زو خور بر آید سوی ایران.


«سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش»

روز خور است ای به دو رخ هم چو خور،
تافت خور از چرخ فلک باده خور.

باده خور و نیز مرا باده ده،
افسوس احوال زمانه مخور.

اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم) :

کودک به دبیرستان کن تا دبیر فرزانه بود.

اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (خور) روز، کودک به استاد ده،
که گردد دبیری خردمند و به.

گل مرو سپید نماد خور ایزد است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 23:03

✅ آتشکده ی کاریان.

« كاريان محل آتشكده ی معروف کاریان است که آتشکده ی موبدان (آذر فرنبغ) بوده و یکی از سه آتشکده ی بزرگ ایران در عهد ساسانیان به شمار می رفته از کاریان آتش را به کمپ آتشگاه که آتشكده ی شمالی فسا باشد برده اند و از آن جا آن را به نیریز و مشیز و آن جا به هندوستان برده اند.
آقای پروفسور واندنبرگ به شریکی درباره ی آتشکده ی کاریان می نگارد که در کاریان ویرانه های آتشکده ای را که بقایای آذر فرنبغ یکی از سه آتش بزرگان ایران باستان است دیدیم و بدبختانه امروز چیز مهمی از آن آتشکده ی معظم نمانده است.» (ص ۹۳)

📚 بُن مایه :

پرستشگاه زرتشتیان.

🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.

هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.

✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.

۱۴۷
@khashatra
ادامه دارد....

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 23:03

✅ اصطهبانات.

«به مسافت ٧٤ کیلومتری از فسا و مشرق آن واقع ست به گفته ی صاحب آثار عجم در آن جا کوهی است که آن را قلات آبی نامند.
در کمر آن کوه چهل برکه در سنگ بیرون آورده که در آن ها آب می آمده و قریب آن هفت برکه ی دیگر است آب و آن برکه ها از چشمه بوده که آن را بُن دره خوانند.
معبدی قریب بهدچشمه مذکور است ایوان مانند سه زرع تقریباً ارتفاع دارد در کوه از سنگ بریده اند و آن هم از آثار سلاطین عجم است که بعدها آن را مسجد قرار داده و محرابی بر آن افزوده اند و خطوطی بر آن منقدور است و پایین تر از آن مسجد نیز بر مسطحه های از کوه خطوط بسیار نقز شده است. (ص ۹۰-۸۹)
۱۴۵
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 23:02

‍ #آبان‌_یشت

آبان‌یشت یکی از قسمت‌های یشت ها در اوستاست که، به ستایش ناهید یا #آناهیتا ایزد بانوی آب ها اختصاص دارد.

آبان‌یشت یکی از یشت ها یا قصاید بسیار بلند اوستا ست، و دارای ۳۰ کرده و ۱۳۳ بند است.
#آبان‌_یشت از نظر ترتیب یشت پنجم و از لحاظ تفصیل، پس از فروردین‌ یشت و مهریشت قرار دارد. و سومین یشت بزرگ به شمار می‌آید.

- در بند ۱–۱۵ در مدح و ثنای ناهید سخن رفته‌است.
- در بند ۱۶–۸۳ از پادشاهان و نامدارانی که پیش از اشو زرتشت ؛ ناهید را ستودند، یاد می‌کند.
- در بند ۸۴–۹۶ از مینوی نژاد بودن ناهید، و نزول وی از کره ستارگان به طرف زمین  سخن می‌گوید.
و حاوی دستوری است که خود ناهید به اشو زرتشت می‌دهد. از آن که چگونه مردم او را بستایند.

- در بند ۹۷–۱۱۸ دگرباره از ستایش پادشاهان، و نامدارانی سخن می‌راند که معاصر اشوزرتشت بودند.
- در بند ۱۱۹–۱۳۲ در تعریف و توصیف ناهید است.

در آبان‌یشت نیز همانند یشت های دیگر باورها پیش از، اشو زرتشت با باور زرتشتی درآمیخته‌است.
در بندهای ۳ تا ۵ و ۹۶ و ۱۳۲ مشخصات پیش زرتشتی (Pre-Zoroastrian)،
ایزدبانوی #آناهیتا و نیروی زندگی بخشی او دیده‌می‌شود.
در بندهای دیگر خصوصیت زرتشتی شده او آشکار است.
و به گونه‌ای اهورامزدا به او زندگی بخشیده‌است. تا در ستیز آفریدگان نیک با بدی یاور آنان باشد، مانند بندهای ۱، ۶، ۷، ۹۴، ۹۵، ۱۰۴ و ۱۱۸.
این بندها همه قدیمی است و شاید به دوره‌های پیش از هخامنشیان تعلق دارد.

#کریستن_سن ذکر نام بابل را در این یشت (بند ۲۹) قرینه‌ای می‌داند.
که این یشت در دروه ی هخامنشی تدوین نهایی یافته‌است.

#ایرانویج_در_آبان‌_یشت

در بند ۱۰۴ نام  ایرانویج آمده است :
«او را بستود اشوزرتشت پاک، در آریاویچ در کنار رود دائیتیا. با هوم آمیخته به شیر با بَرسَم با زبان خرد،
با اندیشه و گفتار و کردار نیک با زَور و با کلام بلیغ»


📚بُن مایه
- ابراهیم پورداوود ؛ یشت ها، جلد اول
- تفضلی، احمد.
کهن نگاره‌ی ادبیات ایران پیش از اسلام.

✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 23:01

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز آبان ایزد از تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
شنبه ۷ تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۸ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ آبان = آب ها ، فرشته ی نگهبان آب.


@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 01:26

✅ شیراز.

نام شیراز در الواح گلی که در تخت جمشید کشف شده است مذکور می باشد و معلوم می گردد در دوران هخامنشی یکی از کارگاه های وابسته به کارهای ساختمانی تخت جمشید در ناحیه ی شیراز بوده است.
در دوره ی ساسانیان هم از وجود یک آتشکده و یک قلعه در این محل ذکری نموده اند.
شهر کنونی شیراز بنا به گفته ی مورخین و نویسندگان متعدد قدیم در سال(۶۹۳ م) به وسیله ی محمد (برادر حجاج بن یوسف ثقفی) که آن زمان والی فارس بود بنا گشت و به تدریج رو به آبادی نرفته جایگزین شهر استخر گردید، تا این که در سال (۱۰۳۶م) أبوكالنجار فرزند عضدالدوله شهر باستانی استخر را که سده ها مرکز سرزمین پارس و دارای بیش از ۱۵۰۰ سال تاریخ پر از حوادث و نشیب و فراز بود به کلی منهدم گردانید و مردم آن را به شیراز کوچ داد.»

چاه مرتاض على : بالای تخت خرابی سر بالای کوه بر فراز کوهستان محل است مشتمل بر محوطه و چند اتاق و آب انبار و صفه ی گود و تاریکی است که مردم شیراز عقیده ی فراوان به آن دارند و این محل را عبادت گاه عارفی به نام مرتاض علی می شناسند وضع آن می رساند که در زمان های قدیم هم جایگاه راز و نیاز بوده احتملاً آتشکده ای در آن جا وجود داشته است.» (ص۵۵)
به مسافت سه فرسنگی شمال شرقی فسا در محل معروف به تنک کرم آتشکده ی عهد ساسانی درمیان دو کوه واقع گردیده مشتمل بر بنای سنگ و گچی مفصلی می باشد.» (ص ۸۹)

📚 بُن مایه :

پرستشگاه زرتشتیان.

🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.

هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.

✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.

۱۴۴
@khashatra
ادامه دارد....

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 01:25

✅ آتشکده ی پاسارگاد.

«به مسافت یک کیلومتر و نیم از کاخ اختصاصی کورش بر جانب شمال غربی مرغاب و دامنه ی غربی کوهسار دو تخته سنگ بزرگ سپید در مجاورت تپه ی کوتاهی از خاک به مسافت ۹ متر از یک دیگر قرار دارد.
این دو تخته سنگ را آتشگاه با قربان گاه پاسارگاد می دانند و به گونه ای که می دانیم در دوران هخامنشی نیایش خدای یکتا در فضای باز برابر آتش مقدس صورت می گرفته.» (ص ۱۵)

✔️ آتشدان سنگی در سیدان نزدیکی های سیوند :
« در یکی از باغ های دور دست سیدان که باغ بُدره نام دارد تخته سنگی که آتشدان عهد هخامنشی است به بلندی ۲/۱۵ متر نزدیک کوهستان به مسافت کمی از استخر آب و چشمه سارهای گوشه ی باغ واقع می باشد و آن را به صورت نزدیک به هرم مربع القاعده ناقص در آورده اند و گودال جای آتش بر بالای آن دیده می شود و هم اکنون نیز مکان متبرکی بوده، مقابر مردم در نزدیکی و کنار آن است و مزار امامزاده فاطمه نام دارد و زیارتگاه ساکنین آن حدود به خصوص در روزهای جمعه می باشد و علامتی از چوب با دخیل و پارچه های که به آن بسته اند در کنار آتشدان مزبور بر زمین نصب می کنند.
نزدیک آن آتشدان های سنگی ساده ی دیگر در سنگ های کف باغ موجود است.» (ص ۱۸)
«به فاصله ی کمی از محوطه ی نقش رستم در سوی دیگر کوه حاجی آباد چون رو به شمال روند دو برج سنگی کوچک متعلق به عهد هخامنشی دیده می شود که آن ها را از سنگ کوه تراشیده اند.
بر بالای این دو برج گودال هایی است که محل آتش بوده است و بدین قرار معلوم می گردد آتشکده ی دائر و وسیعی از عهد هخامشی در مجاورت مکان متبرک آرامگاه شاهنشاهان هخامنشی وجود داشته است که آتشدان های آن مشهور می باشد و در نقاط بالاتر کوهستان مجاور آن ها نیز گودال های دیگر آتش در ارتفاعات مختلف موجود است.»(ص ۴۱)
۱۴۲
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

27 June 2025 01:23

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز آذر ایزد از تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
آدینه ۶ تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۷ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ دی به آذر = آتر ، آدر ، آگر ، آتش.

✔️ آخرین روز دیدار در پیر نارسته،
و روز دیدار پیر مراد در شهر یزد.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

26 June 2025 19:29

✅ دین زرتشت یک دین قومی و تیره ای متعلق به یک گروه و تبار خاص نیست.
کلی و همگانی ست و قابل پذیرش و اجرا در تمام مکان ها و زمان ها، که به مسائل و امور جزئی نمی پردازد و می تواند جنبه ی فلسفی و مکتبی داشته باشد.
اشوزرتشت که آورنده و آموزنده ی این پیام است اصرار و تأکید، در گسترش و تبلیغ آن دارد همان گونه که در «گاتاها» آمده است ؛
در سه هزار و هفتسد و اندی سال پیش خود اشوزرتشت اسپنتمان، انجمنی از پیروان نخستین خود، انجمان مغان یا دانشوران را که، از یاران فرهیخته وی بودند به وجود آورد و برای گسترش و شکوفا نمودن، آیین پاک خود به چهار گوشه ی جهان فرستاد که از همه ی آن ها، به نام فرزانگان و آزادگان به نیکی یاد کرده است. و همیاری آن ها را در پیشبرد کیش یکتاپرستی خود ستوده و گرامی داشته است.
گروهی از زرتشتیان و پارسیان مخالف تبلیغ و گسترش دین زرتشت بودند.
و شوند (:دلیل) آن روشن است و جنبه ی تاریخی دارد.
که ناشی از دشواری ها و دشمنی های غیر انسانی اقوام حاکم بوده است.
که در درازای زمان کارشان جز کشتن نیاکان ما و سوختن نسک ها (:کتاب ها) و گرفتن جزیه و غصب و تاراج اموال آن ها نبوده است.
همین اندازه که گروه کم شماری توانسته اند جان سالم از این تهاجم ها به در برند، سزاوار آفرین هستند.
۴
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

26 June 2025 19:29

✅ پیروان و دوست داران آموزش اشوزرتشت باید بدانند که، آن چه نشان برجستگی و پیشرفت و بالندگی آنان بوده، همین بینش و عرفان راستین و والای آن هاست که به نیاز، درد و درمان درست مرتوگان پی برده و کنکاش ها برپا نموده است.
اشوزرتشت، دست اندر کار بنیادگزار دینی بود که می خواست همه جهانی و همه زمان و گامی بوده باشد.
اندیشه ی نیک زرتشتی در را بروی خود بستن و در چهار دیواری خانه نشستن
و به کسی آزار رساندن نیست.
دگرگون کردن جهان است (:فرشکرد) جهان است.
نو کردن و تازه کردن و پویا کردن ارزش های فرمانروا بر هستی است.
مهر و مهربانی گستراندن است.
و دین مزدیسنا را سراسر گیتی گسترش دادن و شکوفا نمودن است.
۲
@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

26 June 2025 19:01

#دی_به_آذر

دی به آذر، روز هشتم از هر ماه در گاه شماری زرتشتیان است.
دی یکی از نام‌های اهورامزداست.

«دی» (اوستایی:«دَثوش») به چم (:معنی) پروردگار، دادار، آفریننده و جهاندار زیبایی‌ها است.
در گاه‌ شماری زرتشتی، روز نخست هر ماه اورمزد روز نامیده می‌شود، سه روز دیگر به نام اهورامزدای بی‌همتاست که به واژه‌ی دی آمده و از آن سخن گفته شده است.

در هر ماه سه روز با نام «دی» شناخته می‌شود.
روزهای هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه زرتشتی به نام «دی» است مانند دی به آذر، روز هشتم هر ماه، دی به مهر، روز پانزدهم از هرماه، دی به دین، روز بیست و سوم از هر ماه.
برای باز شناختن هر یک از این سه روز ، نام روز پس از آن به واژه‌ی دی پیوند داده شده است برای نمونه فردای روز دی به آذر روز آذر است.

روزهای دی در هر ماه روزهای نیایش همگانی، به آتشکده رفتن، آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است.
 
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛

روز دی است خیز و بیار ای نگار مِی،
ای ترک، مِی‌ بیار كه تركی گرفت دی.

مِی ده برطل و جام كه در بزم خسروی،
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به مِی.

اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

سر شوی و موی و ناخن پیرای،

🌺 گل بادرنگ بویه نماد دی به آذر است.

@khashatra

وُهومَن اَمشاسِپَند

26 June 2025 18:55

#امرداد_امشاسپند

خویش کاری اَمُرداد امشاسپند در جهان استومند (مادی) نگهبانی از گیاهان روی زمین و سرسبز و بارور نگاه داشتن آن هاست و با توجه به این که وی نماد جاودانگی و بی‌مرگی و جوانی همیشگی است.
مسعود سعد سلمان گوید :
«روز اَمُرداد مژده داد بدان،
که جهان شد به طبع باز جوان.»

در بندهش درباره‌ی این امشاسپندبانو می‌خوانیم : «اَمُرداد بی‌مرگ سرور گیاهان بی‌شمار است زیرا او را به گیتی گیاه خویش است.
گیاهان را رویاند و رمه گوسفند را افزاید؛ زیرا همه ی دام‌ها از او خورند و زیست کنند.
به فَرَشکَرت (تازه کردن جهان)، سوشیانت و نوسازی جهان نیز اَنوش از اَمُرداد آرایند.
اگر کسی گیاه را رامش و خرمی بخشد یا بیازارد، آن گاه اَمُرداد از او آسوده یا آزرده می‌شود.
اَمُرداد امشاسپند همیشه با خورداد امشاسپند (نگهبان آب) همراه است. در جهان خاکی، نگهبانی گیاهان و رستنی‌ها به او سپرده شده است.

اَمِرتات: جاودانگی، ماندگار و بی‌مرگی نام هفتمین روز از هر ماه در  گاه شمار زرتشتی و نام پنچمین‌ ماه است. اَ، واگ (واژه‌) نفی هست، مِر: به چم مردن و مرگ، تات.  پسوند  اَمُرداد به پارسی آمده است. در  آفرینش نگهبان گیاهان و رستنی هست، دو گام امشاسپندان خورداد و اَمُرداد به هم پیوسته هستند.
آدمی بتواند این دو رده از زندگی را به وارستگی برساند و به رسایی برسد خودبه‌خود به بی‌مرگی و جاودانگی هم خواهد رسید. اهورامزدا خوشی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را به کسی می‌بخشد که در دنیا اندیشه و گفتار و کردارش نیک باشد.
چه نیکوست در این روز به آینده اندیشیدن و برای آینده برنامه‌ریزی کردن.

در اوستا اَمَرتات و در فارسی اَمُرداد بنابراین اَمُرداد یعنی بی مرگی و آسیب ندیدنی یا جاودانی.
پس واژه ی “مرداد” در ادب مزدیسنا جایی ندارد.
اَمُرداد یکی از امشاسپندان است که نگهبانی گیاهان با اوست.
همیشه با امشاسپند هَه‌اُروتات یا خورداد هستند.

در گاه شمار سی‌روزه‌ی زرتشتیان هنگامی که نام روز و ماه برابر می‌شود آن روز را جشن می‌گیرند. فرارسیدن روز اَمُرداد در ماه اَمُرداد را جشن اَمُردادگان می‌نامند.
 
در گات ها، یسنا ٥١ ، بند ٧  می‌خوانیم :

كس به هفت رده، اهورامزدا، روان، نیک اندیشی، بهترین راستی، شهریاری مینوی، آرمان سپند، رسایی و بالندگی بی مرگی، جاودانگی برسد و بر راه آیین راستی مى‌رود، از بخشایش دو مینویی اهورامزدا به پاداش خواهد رسید خوشی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را دارا مى شود.

«مسعود سعد» می‌سراید :

روز امرداد مژده داد بداند،
كه جهان شد به طبع باز خواند.
 

سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛

روز اَمُرداد مژده داد بدان،
كه جهان شد به طبع باز جوان.

عدل بارید بر جهان یک سر،
دولت و ملک شهریار جهان.


اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

دار و درخت بنشان.


اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (خورداد) جوی نوین کن روان، امرداد بیخ نو اندر نشان.

🌺 گل چمبک نماد امرداد امشاسپند است.

@khashatra