khashatra | Unsorted

Telegram-канал khashatra - وُهومَن اَمشاسِپَند

1605

به خشنودی اهورامزدا این درگاه پیوند دارد به تاریخ و دین ایران کهن. امیدوارم مطالب درگاه مورد بهره ی شما دوستان و پسند هم کیشان گرامی قرار گیرد "ایدون باد" دیدگاه و رای خود را به آی‌دی زیر بفرستید.👇 @Shahramzadmehr @Bozorgmehr2017

Subscribe to a channel

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ شیراز.

نام شیراز در الواح گلی که در تخت جمشید کشف شده است مذکور می باشد و معلوم می گردد در دوران هخامنشی یکی از کارگاه های وابسته به کارهای ساختمانی تخت جمشید در ناحیه ی شیراز بوده است.
در دوره ی ساسانیان هم از وجود یک آتشکده و یک قلعه در این محل ذکری نموده اند.
شهر کنونی شیراز بنا به گفته ی مورخین و نویسندگان متعدد قدیم در سال(۶۹۳ م) به وسیله ی محمد (برادر حجاج بن یوسف ثقفی) که آن زمان والی فارس بود بنا گشت و به تدریج رو به آبادی نرفته جایگزین شهر استخر گردید، تا این که در سال (۱۰۳۶م) أبوكالنجار فرزند عضدالدوله شهر باستانی استخر را که سده ها مرکز سرزمین پارس و دارای بیش از ۱۵۰۰ سال تاریخ پر از حوادث و نشیب و فراز بود به کلی منهدم گردانید و مردم آن را به شیراز کوچ داد.»

چاه مرتاض على : بالای تخت خرابی سر بالای کوه بر فراز کوهستان محل است مشتمل بر محوطه و چند اتاق و آب انبار و صفه ی گود و تاریکی است که مردم شیراز عقیده ی فراوان به آن دارند و این محل را عبادت گاه عارفی به نام مرتاض علی می شناسند وضع آن می رساند که در زمان های قدیم هم جایگاه راز و نیاز بوده احتملاً آتشکده ای در آن جا وجود داشته است.» (ص۵۵)
به مسافت سه فرسنگی شمال شرقی فسا در محل معروف به تنک کرم آتشکده ی عهد ساسانی درمیان دو کوه واقع گردیده مشتمل بر بنای سنگ و گچی مفصلی می باشد.» (ص ۸۹)

📚 بُن مایه :

پرستشگاه زرتشتیان.

🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.

هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.

✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.

۱۴۴
@khashatra
ادامه دارد....

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ آتشکده ی پاسارگاد.

«به مسافت یک کیلومتر و نیم از کاخ اختصاصی کورش بر جانب شمال غربی مرغاب و دامنه ی غربی کوهسار دو تخته سنگ بزرگ سپید در مجاورت تپه ی کوتاهی از خاک به مسافت ۹ متر از یک دیگر قرار دارد.
این دو تخته سنگ را آتشگاه با قربان گاه پاسارگاد می دانند و به گونه ای که می دانیم در دوران هخامنشی نیایش خدای یکتا در فضای باز برابر آتش مقدس صورت می گرفته.» (ص ۱۵)

✔️ آتشدان سنگی در سیدان نزدیکی های سیوند :
« در یکی از باغ های دور دست سیدان که باغ بُدره نام دارد تخته سنگی که آتشدان عهد هخامنشی است به بلندی ۲/۱۵ متر نزدیک کوهستان به مسافت کمی از استخر آب و چشمه سارهای گوشه ی باغ واقع می باشد و آن را به صورت نزدیک به هرم مربع القاعده ناقص در آورده اند و گودال جای آتش بر بالای آن دیده می شود و هم اکنون نیز مکان متبرکی بوده، مقابر مردم در نزدیکی و کنار آن است و مزار امامزاده فاطمه نام دارد و زیارتگاه ساکنین آن حدود به خصوص در روزهای جمعه می باشد و علامتی از چوب با دخیل و پارچه های که به آن بسته اند در کنار آتشدان مزبور بر زمین نصب می کنند.
نزدیک آن آتشدان های سنگی ساده ی دیگر در سنگ های کف باغ موجود است.» (ص ۱۸)
«به فاصله ی کمی از محوطه ی نقش رستم در سوی دیگر کوه حاجی آباد چون رو به شمال روند دو برج سنگی کوچک متعلق به عهد هخامنشی دیده می شود که آن ها را از سنگ کوه تراشیده اند.
بر بالای این دو برج گودال هایی است که محل آتش بوده است و بدین قرار معلوم می گردد آتشکده ی دائر و وسیعی از عهد هخامشی در مجاورت مکان متبرک آرامگاه شاهنشاهان هخامنشی وجود داشته است که آتشدان های آن مشهور می باشد و در نقاط بالاتر کوهستان مجاور آن ها نیز گودال های دیگر آتش در ارتفاعات مختلف موجود است.»(ص ۴۱)
۱۴۲
@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز آذر ایزد از تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
آدینه ۶ تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۷ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ دی به آذر = آتر ، آدر ، آگر ، آتش.

✔️ آخرین روز دیدار در پیر نارسته،
و روز دیدار پیر مراد در شهر یزد.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ دین زرتشت یک دین قومی و تیره ای متعلق به یک گروه و تبار خاص نیست.
کلی و همگانی ست و قابل پذیرش و اجرا در تمام مکان ها و زمان ها، که به مسائل و امور جزئی نمی پردازد و می تواند جنبه ی فلسفی و مکتبی داشته باشد.
اشوزرتشت که آورنده و آموزنده ی این پیام است اصرار و تأکید، در گسترش و تبلیغ آن دارد همان گونه که در «گاتاها» آمده است ؛
در سه هزار و هفتسد و اندی سال پیش خود اشوزرتشت اسپنتمان، انجمنی از پیروان نخستین خود، انجمان مغان یا دانشوران را که، از یاران فرهیخته وی بودند به وجود آورد و برای گسترش و شکوفا نمودن، آیین پاک خود به چهار گوشه ی جهان فرستاد که از همه ی آن ها، به نام فرزانگان و آزادگان به نیکی یاد کرده است. و همیاری آن ها را در پیشبرد کیش یکتاپرستی خود ستوده و گرامی داشته است.
گروهی از زرتشتیان و پارسیان مخالف تبلیغ و گسترش دین زرتشت بودند.
و شوند (:دلیل) آن روشن است و جنبه ی تاریخی دارد.
که ناشی از دشواری ها و دشمنی های غیر انسانی اقوام حاکم بوده است.
که در درازای زمان کارشان جز کشتن نیاکان ما و سوختن نسک ها (:کتاب ها) و گرفتن جزیه و غصب و تاراج اموال آن ها نبوده است.
همین اندازه که گروه کم شماری توانسته اند جان سالم از این تهاجم ها به در برند، سزاوار آفرین هستند.
۴
@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ پیروان و دوست داران آموزش اشوزرتشت باید بدانند که، آن چه نشان برجستگی و پیشرفت و بالندگی آنان بوده، همین بینش و عرفان راستین و والای آن هاست که به نیاز، درد و درمان درست مرتوگان پی برده و کنکاش ها برپا نموده است.
اشوزرتشت، دست اندر کار بنیادگزار دینی بود که می خواست همه جهانی و همه زمان و گامی بوده باشد.
اندیشه ی نیک زرتشتی در را بروی خود بستن و در چهار دیواری خانه نشستن
و به کسی آزار رساندن نیست.
دگرگون کردن جهان است (:فرشکرد) جهان است.
نو کردن و تازه کردن و پویا کردن ارزش های فرمانروا بر هستی است.
مهر و مهربانی گستراندن است.
و دین مزدیسنا را سراسر گیتی گسترش دادن و شکوفا نمودن است.
۲
@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#دی_به_آذر

دی به آذر، روز هشتم از هر ماه در گاه شماری زرتشتیان است.
دی یکی از نام‌های اهورامزداست.

«دی» (اوستایی:«دَثوش») به چم (:معنی) پروردگار، دادار، آفریننده و جهاندار زیبایی‌ها است.
در گاه‌ شماری زرتشتی، روز نخست هر ماه اورمزد روز نامیده می‌شود، سه روز دیگر به نام اهورامزدای بی‌همتاست که به واژه‌ی دی آمده و از آن سخن گفته شده است.

در هر ماه سه روز با نام «دی» شناخته می‌شود.
روزهای هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه زرتشتی به نام «دی» است مانند دی به آذر، روز هشتم هر ماه، دی به مهر، روز پانزدهم از هرماه، دی به دین، روز بیست و سوم از هر ماه.
برای باز شناختن هر یک از این سه روز ، نام روز پس از آن به واژه‌ی دی پیوند داده شده است برای نمونه فردای روز دی به آذر روز آذر است.

روزهای دی در هر ماه روزهای نیایش همگانی، به آتشکده رفتن، آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است.
 
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛

روز دی است خیز و بیار ای نگار مِی،
ای ترک، مِی‌ بیار كه تركی گرفت دی.

مِی ده برطل و جام كه در بزم خسروی،
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به مِی.

اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

سر شوی و موی و ناخن پیرای،

🌺 گل بادرنگ بویه نماد دی به آذر است.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#امرداد_امشاسپند

خویش کاری اَمُرداد امشاسپند در جهان استومند (مادی) نگهبانی از گیاهان روی زمین و سرسبز و بارور نگاه داشتن آن هاست و با توجه به این که وی نماد جاودانگی و بی‌مرگی و جوانی همیشگی است.
مسعود سعد سلمان گوید :
«روز اَمُرداد مژده داد بدان،
که جهان شد به طبع باز جوان.»

در بندهش درباره‌ی این امشاسپندبانو می‌خوانیم : «اَمُرداد بی‌مرگ سرور گیاهان بی‌شمار است زیرا او را به گیتی گیاه خویش است.
گیاهان را رویاند و رمه گوسفند را افزاید؛ زیرا همه ی دام‌ها از او خورند و زیست کنند.
به فَرَشکَرت (تازه کردن جهان)، سوشیانت و نوسازی جهان نیز اَنوش از اَمُرداد آرایند.
اگر کسی گیاه را رامش و خرمی بخشد یا بیازارد، آن گاه اَمُرداد از او آسوده یا آزرده می‌شود.
اَمُرداد امشاسپند همیشه با خورداد امشاسپند (نگهبان آب) همراه است. در جهان خاکی، نگهبانی گیاهان و رستنی‌ها به او سپرده شده است.

اَمِرتات: جاودانگی، ماندگار و بی‌مرگی نام هفتمین روز از هر ماه در  گاه شمار زرتشتی و نام پنچمین‌ ماه است. اَ، واگ (واژه‌) نفی هست، مِر: به چم مردن و مرگ، تات.  پسوند  اَمُرداد به پارسی آمده است. در  آفرینش نگهبان گیاهان و رستنی هست، دو گام امشاسپندان خورداد و اَمُرداد به هم پیوسته هستند.
آدمی بتواند این دو رده از زندگی را به وارستگی برساند و به رسایی برسد خودبه‌خود به بی‌مرگی و جاودانگی هم خواهد رسید. اهورامزدا خوشی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را به کسی می‌بخشد که در دنیا اندیشه و گفتار و کردارش نیک باشد.
چه نیکوست در این روز به آینده اندیشیدن و برای آینده برنامه‌ریزی کردن.

در اوستا اَمَرتات و در فارسی اَمُرداد بنابراین اَمُرداد یعنی بی مرگی و آسیب ندیدنی یا جاودانی.
پس واژه ی “مرداد” در ادب مزدیسنا جایی ندارد.
اَمُرداد یکی از امشاسپندان است که نگهبانی گیاهان با اوست.
همیشه با امشاسپند هَه‌اُروتات یا خورداد هستند.

در گاه شمار سی‌روزه‌ی زرتشتیان هنگامی که نام روز و ماه برابر می‌شود آن روز را جشن می‌گیرند. فرارسیدن روز اَمُرداد در ماه اَمُرداد را جشن اَمُردادگان می‌نامند.
 
در گات ها، یسنا ٥١ ، بند ٧  می‌خوانیم :

كس به هفت رده، اهورامزدا، روان، نیک اندیشی، بهترین راستی، شهریاری مینوی، آرمان سپند، رسایی و بالندگی بی مرگی، جاودانگی برسد و بر راه آیین راستی مى‌رود، از بخشایش دو مینویی اهورامزدا به پاداش خواهد رسید خوشی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را دارا مى شود.

«مسعود سعد» می‌سراید :

روز امرداد مژده داد بداند،
كه جهان شد به طبع باز خواند.
 

سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛

روز اَمُرداد مژده داد بدان،
كه جهان شد به طبع باز جوان.

عدل بارید بر جهان یک سر،
دولت و ملک شهریار جهان.


اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

دار و درخت بنشان.


اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (خورداد) جوی نوین کن روان، امرداد بیخ نو اندر نشان.

🌺 گل چمبک نماد امرداد امشاسپند است.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#خورداد_امشاسپند

خورداد پنجمین امشاسپند و پاس دارنده‌ی آب ها و سرسبزی است.
آب در كنار سه آخشیج دیگر (خاک، هوا، آتش) در میان ایرانیان باستان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است.
وجود ایزدان گوناگون موكل بر آن و نوشته‌های ایرانی و انیرانی همه گواه اهمیت این آخشیج است در میان ایرانیان باستان و زرتشتیان، زاستار (:طبیعت) در نظر ایرانیان جایگاه والایی دارد و عناصر آن شایسته ی گرامی داشت و دارای تقدس ویژه‌ای است. آب،‌ باد، خاک و آتش در دین اشوزرتشت و در فرهنگ و سنت ایرانی چهار آخشیج سپند است كه برای هر یک از آن ها فرشته‌ی ویژه‌ای تعیین شده و خویش کاری فرد زرتشتی است که محیط زیست را در حد توان پاک نگاه دارد.
آب نه تنها سپند است بلكه آشامیده شده و در امور جاری زندگی به مصرف می‌رسد. عنصری كه وحدت آن نماد یكتایی اهورامزدا و كثرت آن جلوه‌گاه تمام پدیده‌های جهان هستی است،‌ از چكه‌ی باران تا اقیانوس پهناور و از آب آرام چاه تا سیل جاری در بستر رودها موجد و مولد زندگی است.

در ایران باستان تا به امروز ماه سوم سال و روز ششم هر ماه خورداد نام دارد.
یشت چهارم كه به‌ نام خورداد یشت خوانده می‌شود، به طوری كه این فرشته در جهان مینوی نماد كمال اهورامزدا و در جهان جسمانی نگهبان آب است.
خورداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به چم رسایی و کمال است که در گات ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است.
بخش هئوروه که صفت است به چم رسا، همه، درست و کامل.
بخش دوم تات که پسوند است برای اسم، بنابراین هئوروتات به چم کمال و رسایی است.
خورداد نماینده رسایی و کمال اهورامزداست.

خورداد، امشاسپند بانویی است که نگهداری از آب‌ها در این جهان، خویش کاری اوست و کسان را در چیرگی بر تشنگی یاری می‌کند از این روی در آیین، به هنگام نوشیدن آب از او به نیکی یاد می‌شود و در گیتی به نگهبانی آب گماشته شده است.
ایزدان تیر و باد و فروردین از همکاران خورداد هستند.

در گات ها، از خورداد و اَمُرداد پیوسته در کنار یک دیگر یاد می‌شود و در اوستای نو نیز این دو امشاسپند، پاس دارنده ی آب‌ها و گیاهان‌اند که به یاری مردمان می‌آیند و تشنگی و گرسنگی را شکست می‌دهند.

در یسنا، هات ۴۷، آمده‌است که اهورامزدا رسایی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را به کسی خواهد بخشید که اندیشه و گفتار و کردارش برابر آیین راستی است.

در متن‌های کهن امشاسپند خورداد : چهارمین یشت از یشت های بیست و یک گانه‌ی اوستا، ویژه ستایش و نیایش امشاسپند بانو خورداد است که در آن یشت از زبان اهورا مزدا یادآور می‌شود که «… یاری و رستگاری و رامش و بهروزی خورداد را برای مردمان اشون بیافریدم…» و سپس تاکید می‌شود هر آن کس که خورداد را بستاید همانند آن است که همه ی امشاسپندان را ستایش کرده‌ است.
در بندهش نیز درباره ی خورداد آمده‌است : «… ششم از مینویان، خورداد است؛ او از آفرینش گیتی، آب را به خویش پذیرفت..»، چنین گوید : هستی، زایش و پرورش همه موجودات مادی جهان از آب است و زمین را نیز آبادانی از اوست…»


سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

خورداد ‌روز داد نباشد كه بامداد،
از لهو و خرمی بستانی ز باده داد.

از باده جوی شادی و از باده باش خوش،
بی‌باده این جهان، صنما بادگیر، باد.


اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

جوی کن.


اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (خورداد) جوی نوین کن روان،
(امرداد) بیخ نو اندر نشان.

🌺 گل سوسن نماد خورداد امشاسپند است.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#سال_روز_درگذشت_دانشمند_ایرانی_پورسینا

۲ تیر ماه خورشیدی سال روز درگذشت دانشمند بزرگ ایرانی پور‌سینا بیاد باد.


@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#زیارتگاه_پیرنارستانه
۱
@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز سپندارمزد امشاسپند و تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
دو شنبه ۲ تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۳ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)


✔️ سپندارمزد = فروتنی پاک و سپند.

✔️ نخستین روز دیدار در پیر نارسته.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز شهریور امشاسپند و تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
یک شنبه ا تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۲ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)


✔️ شهریور = شهریاری اهورایی.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ بنای اسلامی نزدیک آرامگاه کورش :

به مسافت کمی در شمال آرامگاه کورش آثار بنای عهد اسلامی هویداست که از سوی اداره ی کل باستان شناسی در سال های ۱۳۲۸ و ۱۳۲۹ خاک برداری شد و قطعات نوشته به دست آمد که می رساند در عهد شاه شجاع (۷۷۶ - ۷۷۰ ه ) از سنگ های كاخ ها و ابنيه ی دوران کورش کبیر آن را ساخته اند.
وضع ساختمانی آن نقشه بنای چهار ایوانی را با اتاق ها و ستون ها و راهرو سراسری جلو اتاقها می نماید و چنین بر می آید که کاروان سرایی در کنار شاه راه جهت مسافرین و در عین حال خانقاه و عبادت گاهی جهت معتکفین و نیازمندان در جوار بنای متبرک آرامگاه بوده است. (ص ۱۰)
۱۴۰
@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#نیایش

#اردی_بهشت_یشت

با نوای تار روان شاد ؛

موبد کورش نیکنام.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#اردی_بهشت_امشاسپند

اَردی بهشت یا «اَشا‌وَهیشتا»، نام سومین روز ماه در گاه شمار زرتشتی است.
اَردی بهشت به چم «بهترین پاکی و راستی» و یکی از اَمشاسپندان دین زرتشتی است که در جهان مینوی نماد پاکی، اَشویی و نشان اَشا (قانون دگرگون‌ناپذیر جهان) است.

اَردی بهشت یا اَرته‌وَهیشتَه یا اَشه‌وَهیشتَه در استوره‌های زرتشتی و ایرانی دومین اَمشاسپند است.
او زیباترین نماد از نظام جهانی قانون ایزدی و نظم اخلاقی در هر دو جهان است.
این امشاسپند نه تنها نظم را در جهان برقرار می‌سازد، بلکه نگاهبان نظم دنیای مینوی و دوزخ نیز هست. نماینده ی جهانی او آتش است.
اَمشاسپند اردی بهشت، از نظر اهمیت و ارج دومین اَمشاسپند پس از اَمشاسپند وُهومَن است.
این موجود در اصل همان آرتا یا ریتای هندی است، که در زمان‌های بعد اَشاواهیشست نام گرفت که به چم اَشای برتر یا بهترین اَشَهَ یا برترین اَرتَه (راستی) است.
این اَمشاسپند پاسدار و نگهبان آتش و یا عناصری که در عین حال بازگو کننده‌ ی طبیعت آتش هستند، می‌باشد.
او ضامنِ پایداری نظم جهان است، چه نظم اخلاقی و چه نظم فیزیکی (نظم مادی).

واژه اَشَهَ در اوستا و به ویژه در گاهان بسیار به کار رفته‌ است.
«اَشا» یا هنجار هستی در زندگی انسان‌ها به گونه‌ توانمندی در نظم دادن به زندگی، خانواده، هازمان (:جامعه)، زیست‌بوم، طبیعت و … نمودار می‌شود.
از همین‌ رو بر انسان شایسته است تا پیوسته این توانایی را در خود پرورش داده تا بتواند با «‌اَشا‌» هماهنگ شود و راستی را در خود بپروراند.

اَشو زرتشت در گاهان تنها راه رسیدن به بارگاه خدایی را راه اَشَهَ می‌داند. در یسن ۴۴ بند ۱۱ می‌گوید : «تا توش و توان دارم می‌کوشم مردم را به سوی اَشَهَ رهنمون باشم.»
یکی از سپندترین دعاهای زرتشتی دعای [اشم وهو] است که در آن اَشَهَ و راستی ستایش می‌شود که یک ذکر ۱۲ واژه‌ای است که سه بار در آن نام اَشَهَ برده شده است.
دعایی که برای تمرکز ذهن بر روی اَشَهَ استوار است از این قرار است : اَشَهَ نیک، اَشَهَ نیک‌ترین است. مطابق آرزوست، مطابق آرزو خواهد بود، اَشَهَ از آن اَشَهَ‌وَهیشتَه است.

در آموزه‌های آیین اَشو زرتشت پاکی برون نیز به اندازه‌ی پاکی درون اهمیت دارد.
پاکی برون به چم پاک نگه داشتن تن و محیط زندگی از همه‌ ناپاکی‌ها است و به همین شوند، سِدره و کُشتی، لباس آیینی و نشانه‌ زرتشتیان، به رنگ سپید است تا هرگونه ناپاکی را نمایان کند.

گل مرزنگوش نماد اردی بهشت امشاسپند است.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ آتشكده ی حاجی آباد.

چون از محوطه ی نقش رستم به سمت دیگر بیرون روند و جاده ای را که در دامنه ی كوه به جانب مشرق ادامه دارد بپیمایند، پس از طی قریب دو کیلومتر در فاصله ی کوتاهی بر جانب چپ جاده تخته سنگی دیده می شود که از سنگ طبیعی کوه تراشیده و در آورده اند و طول آن قريب ۵ متر و پهنا و بلندی آن کمی بیش از ۳ متر است و بالای گودال جای آتش را کنده اند.
این آتشدان از عهد هخامنشی به نظر می رسد و در حول و خوش آن آتشدان های کوتاه تر و بقایای آتشکده ی آن زمان وجود دارد . در نقاط مختلف دیگر کوه رحمت و کوههاآتشكده حاجی آباد
چون از محوطه نقش رستم بسمت دیگر بیرون روند و جواره ی ای را که در دامنه كوه بجانب مشرق ادامه دارد بیمایند، پس از طی قریب دو کیلومتر در فاصله کوتاهی بر جانب چپ جاده تخته سنگی دیده میشود که از سنگ طبیعی کوه تراشیده و در آورده اند و طول آن قريب ه متر و پهنا و بلندی آن کمی بیش از ۳ متر است و بالای گودال جای آتش را کنده اند.
این آتشدان از عهد هخامنشی به نظر می رسد و در حول و حوش آن آتشدان های کوتاه تر و بقایای آتشکده ی آن زمان وجود دارد.
در نقاط مختلف دیگر کوه رحمت و کوه های نزدیک آن استودان های عهد ساسانی و در برخی موارد از عهد هخامنشی موجود است و هم چنین در برخی نقاط برفراز کوهسارهای نامبرده حفره هایی دیده می شود که در ازمنه ی پیش از اسلام محل افروختن آتش و مربوط به مراسم مذهبی بوده است.
محل دیگری در کوهستان نقش رستم وجود دارد که حفره های آتشدان در آن جاست و به نام پوزه آب بخشان خوانده می شود. (ص ۳۳ - ۲۲)
۱۴۳
@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#آذر_ایزد

ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی ست و آن نگهبان آتش است.
آذر از آفریده‌های بزرگ اهورامزد است.
زرتشتیان، در تاریخ خود «آتش» را به مانند پرچم سپندینه می‌دانند و آذر ایزدی است نگهبان. و نماد پایداری و استواری دین زرتشتی.
در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد.

«آذر» در اوستا «آترَ»، نهمین روز از هر ماه سی‌ روزه و نهمین ماه در سال نمای زرتشتی به این نام است.
آذر ایزد نگاهبان آتش و فروزه‌ی اهورامزداست از این رو گاه او را در شمار امشاسپندان آورده‌اند.
آذر به چم آتش و گرما و نیروی داخلی برای جنبش و حرکت است. ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی است و آن نگهبان آتش است.
آتش یكی از آخشیج‌های چهارگانه طبیعت است كه ایرانیان همواره آن‌را پاس می‌داشته‌اند.
چه نیکوست در این روز آتش نیایش خواندن و نیایش به درگاه اهورامزدا.

در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد و با نور خود که نشانی از آذر اهورایی است جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی می‌بخشد پس سوی پرستش اهورامزدا است.
هر زرتشتی برای نیایش باید رو به سوی روشنایی و پشت بر تاریکی کند.
آتش پرستاران در آتشکده از آن پرستاری می‌کنند. جشن آذرگان از جشن‌های ویژه آتش در فرهنگ ایران است.

سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

ای خرامنده سرو تابان ماه،
روز آذر می چو آذر خواه.

شادمان كن مرا به مِی كه جهان،
شادمان شد به فر دولت شاه.

🌻 گل آفتاب گردان نماد آذر ایزد است.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ و دیگر فرصتی و موقعیتی برای فرا خوانی و تبلیغات نداشته اند.
بنابرابن این گوشه گیری و انزوا یک تراداد (:سنت) تحمیلی بوده است.
در زمان کنونی که پیام صلح و آزاد اندیشی و آزادگی تنها، در میان نابسامانی ها و آشفتگی ها و به هم ریختگی های اجتماعی، جهان امروز است و در بیشتر کشورهای دمکرات جهان نژادپرستی را،
محکوم کرده اند و راه را برای پذیرش هر دین و مسلکی آزاد گذارده اند.
خواهیم دید چون پیام اشوزرتشت جهانی ست در آینده ای نه چندان دور، در جهان گسترش خواهد یافت.

📚 بن مایه :

آیین زرتشت - دیدگاه و نوشته های
روان شاد موبد جهانگیر اشیدری

✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر
۵
@khashatra
پایان🔺🔺

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ اشوزرتشت در گاتاها هات۴۸ چنین سروده است :

ای مزدا اهورا :

اگر دانا و توانایی که پیرو راستی است و به درستی زندگی می کند و بر پایه ی دین اهورایی یا از راه مهر، دروغ کاری را که از او یاری می جوید به گرمی بپزیرد،
با خرد خود می تواند او را از گمراهی و تباهی برهاند و به خود شناسی برساند.
اما اگر آن توانا به کسی که برای یاری به سوی او آمده است یاری نکند، او خود به دام و فریب کار خواهد افتاد.
زیرا بر پایه ی این دین که اشوزرتشت بنیان نهاده است ؛
کسی که برای تبه کار بهترین را بخواهد خود تبه کار است.
و آن که راستان را ارجمند بدارد از راستان است.
اشوزرتشت هیچ گاه نامی از ایران نبرده است.
نه تنها این بلکه از زادگاه خود هم نامی به میان نبرده است.
از همین روست که می بینیم هنوز هم زادگاه خود را برخی از آذربایجان و برخی از خراسان بزرگ آن زمان می دانند.
و گفتگوهای بسیار در میان است می دانید چرا؟
برای این که ایران برای او کوچک بود.
چون که دینی که او بنیان گذاشته بود سرزمینی قبیله ای و وابسته به یک تیره و تبار نبود، او دست اندر کار شبان گزاری دینی بود که می خواست همه جهانی و همه زمانی و همگانی باشد.
این اندیشمند تک دانه ی بزرگ تاریخ ؛
بسی اندیشه اش ژرف تر از آن بود که در یک روستا یا در یک شهر یا در یک کشور و یا یک قاره بگنجد و سیمرغ وار بال های ستبرش را بر پهنه و بام جهان و در سراسر تاریخ گسترانیده بود.
۳
@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#فرهنگ_زرتشتی_نو_کردن_و_تازه_کردن_جهان_است

✅ به نام اهورا مزدا

فرهنگ زرتشتی نو کردن و تازه کردن جهان و پویا کردن ارزش های فرمانروا بر هستی است.

فرهنگ و ادب پارسی گوهرهای گران بهای فراوانی از دانش های مینوی،
در گنجینه ها دارد مانند ؛
آزادی و مردی و مهرورزی و بردباری و بخش توازن زندگی (:قناعت) و پرهیز از تعصب ها و گزافه ها و خشکه مغز اندیشه ها و کوردلی ها، که باید با ژرف نگری و تیزبینی در بیان گذشته های راست و درست، تاریخ گفتار و نوشتار بیان گردد.
چون گنج خانه های فرهنگ و ادب نیز نیاز به خانه تکانی و غبار روبی و زدودن ناراستی ها و گمراهی ها دارد.

باید کوشید در پرتو چراغ خرد و دانش آن دانش گم شده، یا پنهان مانده را بازیابی کرد و رواج داد تا هویت ملی ما پیوسته جلای شایسته ای داشته باشد.
استوارترین پیوند ایرانیان تکیه بر هویت زبان و ادب پارسی و برتری مینوی فرهنگ ترادادی (:سنتی) خودمان است.
استقلال دراز مدت کشور باستانی ایران در گرو همبستگی ملی و رستاخیز فرهنگی است.
باید کوشش همگانی باشد.
پدران و مادران و آموزگاران و دولت مردان می توانند، نیکی ها و ویژگی های فرهنگ کهن سال ما را خوب تر جلوه گر کرده و بکار گیرند چون در این زمان هم تازه و نو است.
و باید در میان نونهالان و نوجوانان رواج دهند.
۱
@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز دی به آذر از تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
پنج شنبه ۵ تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۶ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ دی به آذر = آفریدگار.

✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان.

✔️ چهارمین روز دیدار در پیر نارسته.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز اَمُرداد امشاسپند و تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
چهار شنبه ۴ تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۵ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ اَمُرداد = بی مرگی و جاودانگی.

✔️ سومین روز دیدار در پیر نارسته.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز خورداد امشاسپند و تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
سه شنبه ۳ تیر ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۴ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)


✔️ خورداد = هَئوروَتات ، رسایی و کمال.

✔️ دومین روز دیدار در پیر نارسته.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ پیر نارستانه نام نیایشگاهی در سی کیلو متری خاور یزد است، که زرتشتیان از روز سپندارمذ تا روز آذر ایزد و تیرماه برای نیایش کردن، با هم بودن و شادی کردن به آن جا می روند.
زرتشتیان در این پنج روز با نیایش خود اهورامزدا را ستایش می کنند.
و به روان و فروهر جان باختگان راه میهن و ارزش های نیک مرتوی درود می فرستند.
این نیایشگاه درون دره ای جای دارد که سه سوی آن را کوه هایی کوتاه در بر گرفته است.
در کنار راه اصلی پیر نارستانه، چشمه ای ست که آب آن، از برف و باران کوه های پیرامون تامین می شود.
شماری از زرتشتیان ترادادی (:سنت گرا) بر این باورند که این نیایشگاه، جایگاه درگذشتن شاهزاده اردشیر ساسانی است.
سرپرستی این نیایشگاه در دست انجمن زرتشتیان مریم آباد است.

✍ پژوهش و گردآوری : بردیا بزرگمهر
۲
@khashatra
پایان🔺🔺

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#سپندارمزد_امشاسپند

سپند آرامئیتی یا همان اسپند به چم (: معنی) بی‌نقصی و تندرستی کامل است.
وی نگاهبان و پاسدار زمین و در عین حال نشان فرمان برداری، پرهیزگاری و نیایش است.

این واژه که در اوستایی «سْپِنْتَه آرمَئیتی» (Spenta-Ârmaiti) است و نام چهارمین امشاسپند شناخته می‌شود، از دو بخش «سپنته» (Spenta) یا «سپند» به چم (:معنی) پاک و مقدس و «آرمئیتی» (Ârmaiti) به چم فروتنی و بردباری تشکیل شده است و این دو با هم به چم فروتنیِ پاک و سپند است.
این واژه در پهلوی «سپندارمت» (SpandÂrmat) و در پارسی «سپندارمذ» و «اسفندارمذ» و «اسفند» شده است.

سپنته آرمیتی یکی از ایزد بانوان و امشاسپندان زرتشتی است که در زبان اوستایی، سپنته آرمیتی یا سپنت اَرمَیتی یا سپند آرامئیتی خوانده می‌شود، در زبان پهلوی بدان سپندارمذ یا سپندارمت گویند و در پارسی، سپندارمد نیز خوانده شده‌است.
امشاسپند سپندارمذ، نگهبان و ایزدبانوی زمین سرسبز و نشانی از باروری و زایش است.

در فرهنگ پهلوی سپندرمت یا همان سپندارمذ، نام یکی از امشاسپندان و در عین حال نام پنجمین روز ماه و دوازدهمین ماه سال معرفی شده‌ است.
وی را همان الهه ی بسیار قدیمی اسفند دانسته‌اند و گفته‌اند که او را دو امشاسپند دیگر یعنی هورواتات (خرداد) و امرتات (اَمُرداد) همراهی می‌کنند و این سه گروهی از امشاسپندان را می‌سازند که قرینه‌ی سه امشاسپند نخستین، یعنی وهمن (وهومن یا همان بهمن)، اشه وهیشته (اردی بهشت) و خشتره وییریه (شهریور) محسوب می‌شوند.

این فروزه در انسان به گونه‌ی فروتنی و مهر و خدمت به دیگران، نمایان می‌شود.
سپندارمزد در جهان خاکی، نگاه دارنده‌ی زمین و زنان است.
زمینی که بی‌هیچ چشم داشتی هرچه دارد در اختیار جانداران می‌گذارد و زنانی چون مادر که هم چون زمین، مهربان و فروتنند، مهر می‌ورزند بدون این که چشم‌ به راه پاسخی مهرانگیز باشند.

زن و زمین همسانی‌های بسیاری دارند.
زن و زمین هر دو نماد باروری و زایش هستند، زندگی از زن و زمین است که جریان دارد.


سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

سپندارمز‌ روز خیز ای نگار،
سپند آر ما را و جام می آر.

می ‌آر از پی آن که بی می‌‌نشد،
دلی شادمان و تنی شاد‌خوار.

سپند آر پی آن که چشم بدان،
بگرداند ایزد ازین روزگار.


اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

ورز زمین کن.


اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (شهریور) اندر شوی شادخوار،
کنی در (سپندارمز) کشت و کار‌.

🌺 گل بیدمشک نماد سپندارمزد امشاسپند است.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#شهریور_امشاسپند

خشَتَره وییریه یا شهریور به چم «شهریاری و نیرومندی اهورایی»، نام سومین امشاسپند است.
این امشاسپند نشان از پیروزی دارد، زیرا خویش کاری (:وظیفه‌ی) اصلی او پاسداری از فلزات است.

خشَترا در اوستا نام سومین فروزه ی اهورامزدا از گروه امشاسپندان است.
در اوستا نماد توانمندی و فَر و شکوه پادشاهی اهورامزدا است.
نگهبانی توپال‌ها (فلزات) بر روی زمین به او سپرده شده است.

شهریور (امشاسپند)، خَشَتَرَه وَیریَه نام یکی از امشاسپندان زرتشتی است.
در اوستا «خشَثرَ وَیریَه» و در پهلوی «شَهرِوَر» و در فارسی «شَهریوَر» یا «شَهریَر» است.
بخش نخست این واژه به چم (:معنای) شهریاری و شهر است (مراد از شهر، همانا کشور است، چنان‌که سرزمین ایران را، ایران شهر می‌نامیدند).
بخش دوم این واژه، یعنی «ویریه»، فروزه (: صفت) و به چم مورد پسند است.
بر این اساس، خشتره‌ویریه، به چمار (: معنای) آرمان‌شهر یا شهریاری آرمانی یا توانایی مینُوی آرمانی است.
در اساتیر زرتشتی و ایرانی این امشاسپند نماد شهریاری و فّر و فرمان‌ روایی اهورا مزدا و نگاهبان فلزها و پاسدار فَر و پیروزی شهریاران دادگر و یاور بینوایان و دستگیر مستمندان است.

در جهان مادی پاسبان فلزات است. شهریاری اهورایی از قانون اشا (هنجار هستی) بر می خیزد و همه ی جهان را در بر می گیرد.
در این روز نیکوست به خواستگاری رفتن و زن خواستن.

در بندهش که از نامه های کهن ایرانی است از دیوی بنام سئورو یاد شده که دیو آشوب و تباهی است و از دشمنان و هماوردان خشَتریور می باشد.
از سوی دیگر ایزدانی مانند : ایزد خور، ایزد مهر و ایزد آسمان از یاران و همکاران او هستند.

در گاه شمار مزدیسنی روز چهارم هر ماه شهریور نامیده می‌شود و برابر آیین، هرگاه نام روز و نام ماه برابر می‌شد آن روز را جشن برپا می‌کردند و به شادمانی و ستایش آفریده های نیک اهورا مزدا می‌پرداختند و آن روز را شهریورگان می‌نامیدند.


مسعود سعد سلمان می‌سراید :

ای تنت را ز نیکویی زیور،
شهره روزی ست روز شهریور.


چکامه ای از «مسعود سعد سلمان»

شهریور است و گیتی از عدل شهریار
شاد است،
خیز و مایه شادی به من بیآر.

باده شناس، مایه شادی و خرمی،
بی باده هیچ جان نشد از مایه شاد خوار.


سروده‌‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

این تنت را ز نیكویی زیور،
شهره روزی است روز شهریور.

تا به اقبال شهریار جهان،
بگذرانیم جان به لهو و بطر.


اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

خوش باش.


اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (شهریور) اندر شوی شادخوار،
کنی در (سپندارمز) کشت و کار.

🌺 گل شااسپرغم نماد شهریور امشاسپند است.

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ ویرانه ی برج سنگی چهارگوش در دشت مرغاب.

به مسافت قريب نيم کیلومتری شمال کاخ اختصاصی کورش پیش از آن که به کوهسار شمالی دشت مرغاب و تخت مادر سلیمان برسند ویرانه ی برج سنگی بلند بسیار موزونی پدیدار است که تنها ضلع غربی برج باقیمانده ارتفاع آن قريب به ۱۴ متر است. این برج را به نام زندان سلیمان می خوانند و به باور بسیاری از دانشمندان آرامگاه کمبوجیه بوده، برخی هم آن را آتشکده می دانند و نمونه ی نسبتاً سالم نظير آن به نام کعبه ی زرتشت در نقش رستم نزدیک تخت جمشید وجود دارد (ص١٤)

📚 بُن مایه :

پرستشگاه زرتشتیان.

🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.

هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.

✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.

۱۴۱
@khashatra
ادامه دارد....

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ آرامگاه کورش کبیر در دشت مرغاب :

بنای آرامگاه مشتمل بر اتاق چهار گوشی است که بر فراز سکوی شش طبقه ی متناسی قرار دارد.
کلیه ی این بنا از سنگ های سپید بزرگ ساخته شده.
مجموع ارتفاع آن بالغ بر ۱۱ متر می شود که تقریباً نیمی از آن بلندی طبقات شش گانه ی سکو بوده.
باقی آن بلندی اتاق و آرامگاه و پوشش های آن هاست.
محوطه ی درونی اتاق مزبور به درازای ۳۵ متر و پهنا و بلندی آن ۲۰۱ متر می باشد. بر دیوارجنوبی آن محراب و آيات كلام الله مجید حجاری گردیده است.
بدین وسیله آرامگاه شهریار سترگ ایران را به صورت زیارت گاه اسلامی هم در آورده اند. (ص ۹)
۱۳۹
@Khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#نیایش

#اردی_بهشت_یشت

با آوای زیبای روان شاد ؛
موبد مهربان فیروزگری

@khashatra

Читать полностью…

وُهومَن اَمشاسِپَند

#امروز


به روز، پیروز ‌و فرخ روز اردی بهشت امشاسپند و تیرماه ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی

برابر با :
شنبه ۳۱ خورداد ماه سال ۱۴۰۴ خورشیدی

۲۱ ژوئن  سال ۲۰۲۵ (ترسایی)


✔️ اردی بهشت = بهترین راستی و پاکی.

@khashatra

Читать полностью…
Subscribe to a channel