به خشنودی اهورامزدا این درگاه پیوند دارد به تاریخ و دین ایران کهن. امیدوارم مطالب درگاه مورد بهره ی شما دوستان و پسند هم کیشان گرامی قرار گیرد "ایدون باد" دیدگاه و رای خود را به آیدی زیر بفرستید.👇 @Shahramzadmehr @Bozorgmehr2017
👑 اتحادیه ایران نوین انجمنی برای ایران منشان و میهن پرستان راستین 👑
«لیست رسانه های اتحادیه ایران نوین»👑
👑Iran Noveen-1👑
👑👑👑
👑Iran Noveen-2👑
👑👑👑
👑Iran Noveen-3👑
برای عضویت در اتحادیه ایران نوین به آیدی زیر پیام دهید⬇️
@Zhobin_iran 👑
#باد_ایزد
«باد»، نام بیست ودومین روز ماه در گاه شمار زرتشتی ست. باد، به چم هوا ست. در فرهنگ زرتشتی هوا از چهار آخشیج ستودنی و سپندینه مانند آب و آتش و خاک است.
در فرهنگ ایران پاک نگهداشتن چهار آخشیج خویش کاری هر انسان است.
در اوستا ایزد وَیو (باد) همراه و همکار ایزدان آب و آتش و خاک است.
ایزد وَیو (ایزد «باد» یا «هوا») همواره با ایزد رام آمده است.
در اوستای سیروزه آمده : «…یاری باد به همه رزم و کارزار برساد. هر که را باد پشتیبان است پیروزی همیشه با اوست.
ایزد وَیو یا ایزد باد همواره با ایزد رام آمده است. ” وای یا وایو ”باد” چهرهای دوگانه دارد، خوب و بد زیرا باد از هر دو جهان نیک و بد میگذرد. او نیکوکار است و در عینحال میتواند با نیروی ویران گر خود همه چیز و همه کس را نابود سازد.
در ادبیات پهلوی دارای دو نیمهی بد و خوب است که در اوستا نیمهی نیک او که دشمن دیوان است ستوده شده. ایزد وایو در یشت پانزدهم اوستا به عنوان ایزدی مهم مورد ستایش قرار گرفته و این ستایش تا دوران اشکانی و ساسانی ادامه داشتهاست. در فرهنگ ایران قدیم ایزد یا الهه ی باد است.
این خداوندگار نه تنها برای تمام موجودات زنده روح حیات بوده بلکه روح دنیا و گیتی نیز محسوب می شده است. وایو هم چنین هوایی است که در آن تمام موجودات زنده در هنگام مرگ نابود می شوند.
ایزد باد در اوستا چنین گزارش شده : جوینده، نیکكردار، چیرهشونده، پسرونده، پیشرونده، پایندهفر، سختترین، قویترین، شكستدهنده، موجریزنده، زبانهكشنده و ….
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی نسک (:کتاب) بندهش ؛
چون بادروز، روز نشاط آمد ای نگار،
شادی فزای هین و بده باده و بیار.
باده است شادی دل پیوسته باده خور،
بیباده هر چه بینی باد هوا شمار.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
در بخش (نیایش خواندن سرود و ادعیه) از بر کن و به کار نو مَپیوند.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار :
وگر با شدت کار، با داوران،
در این روز رو، تا شوی کامران.
سزد روز (باد) ار درنگی شوی،
نپیوندی امروز کار از نوی.
گل باد رنگ بویه نماد باد ایزد است.
@khashatra
✅ با وجود کوشش های زیاد این کتاب دارای نواقص بسیار زیادی ست که باید در آینده رفع گردد.
زیرا که در استان کرمان و بنادر و خراسان و خوزستان و سایر شهرهای ایران و عراق که پایتخت ساسانیان بوده، بسیاری از آثار دینی پارسیان به حال ویرانه و یا آن که در دل خاکی نهفته است و باید دانشمندان ایرانی ایران شناس مانند آقایان مصطفوی و سامی که در مورد پارس و باستانی پاریزی در مورد معابد ناهید کوشش نموده اند بر این گونه آثار روشنی بیفکنند و شکوه و جلال باستانی را بنمایانند.
شوربختانه روزگار ما را از محیط ایران دور ساخته و از لذت چنین خدمتی محروم گردانیده است. امیدواریم چنان که آقای مصطفوی در اقلیم پارس گوشزد نموده اند جوانان ایرانی در انجام چنین خدمت مهم میهنی فعالیت ابراز داشته نام نیکی از خود به یادگار گذارند.
در پایان سپاس گزاری های خود را تقدیم جوانان و کار پردازان با همت سازمان جوانان زرتشتی، بمبئی می نماید که مانند پارینه در چاپ و نشر این کتاب نیر کوشش مبذول فرموده اند.
بمبئى تارديو ٢٩ مه ١٩٦٦ برابر ٨ خورداد ۱۳۴۵ خورشیدی.
رشید شهمردان.
📚 بُن مایه :
پرستشگاه زرتشتیان.
🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.
هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۵
@khashatra
ادامه دارد....
✅ پیش گفتار.
✔️ به نام خداوند مهربان.
پرستشگاه های زرتشتیان، مجموعه ای ست که درباره ی ساختمان های دیتی و معابد و زیارت گاه های پارسیان از روزگاران باستان تا کنون سخن می راند.
این مجموعه از روایات مختلف و کتب گوناگون نویسندگان گذشته و حال گردآوری شده و بخشی است از تاریخ زرتشتیان پس از برافتادن دولت پارسیان و هجوم تازیان بر ایران و روزگار اسلامیان.
روان شاد دادا باهی خورشید جی دوردی در سال ۱۲۵۶ یزدگردی، رساله ی کوتاهی در مورد آتشکده های باستانی و موضوع های مختلف دیگر به گجراتی تالیف نموده است.
دانشمند باستان شناش آقای علی سامی در کتاب خویش، پاسارگاد و تمدن ساسانی از روایات نویسندگان شرق و غرب در مورد آتشکده های ایران و ویرانه های آن صحبت می دارد.
جهان گردان مغرب زمین نیز در طی جهان گردی های خود از خرابه های برخی آتشکده های ایران صحبت داشته اند.
نویسندگان قدیم یونان نیز در مورد آتشکده های پارسیان گفتارهایی دارند.
پروفسور ویلیام جکسن در کتاب خویش ایران گذشته و حال از آتشکده های مختلف ایران گفت و گو می کند.
۳
@khashatra
#پرستش_گاه_زرتشتیان
🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.
❇️ هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
۱
@khashatra
#رام_ایزد
واژهی رام به معنای آرام، خوشحال، فرمان بردار آمدهاست و هنوز هم این واژه به همین صورت یا به صورت رامش در معنی صلح و شادی و سازش به کار میرود.
ایزد رام در آیین مزدیسنی، پاسدار و موکّل روز بیست و یکم هر ماه خورشیدی است و در اوستا با صفت «بخشنده ی چراگاه و اغذیهی خوب» از وی یاد شدهاست.
رام یا ایزد رام، که در اوستا به صورت رامه یا رامن آمده و در زبان پهلوی به صورت رامشن یا همان رام خوانده شدهاست.
در آیین زرتشت یکی از ایزدان یا فروزهی درخور نیایش است. این ایزد که آن را وای وه نیز گفتهاند، بر روز بیست و یکم هر ماه که آن را رام روز مینامند، موکّل است. چهارمین روز نَبُر یا پرهیز از خوردن گوشت است.
در کنار بهمن (وهمن یا وهومانا از امشاسپندان) سه دستیار او قرار میگیرند که نخستین آن ها ماه، دومین گؤشورون و سومین رام است که قرینه ی وای محسوب میشود و در زندگی پس از مرگ نقش خاصی را ایفا مینماید.
در واقع در زندگی پس از مرگ، رام به ارواح نیکوکار و عادل مدد میرساند تا مشکلات و موانع را پشت سر بگذارند.
رام یکی از جنبههای زمان نیز به شمار میرود او نخستین پزشک مینوی است که چاره و درمان دردها به دست او سپرده شده است.
فردوسی میسراید :
ترا روز رام از جهان رام باد،
همان باد را با تو آرام باد.
گل خیری زرد نماد رام ایزد است.
@khashatra
#ورهرام_ایزد_خجسته_باد
ورهرام ایزد بر همه ی نیک اندیشان خجسته و همایون باد.
@khashatra
✅ استاد جنیدی استوره شناس ایرانی و از پژوهندگان فرهنگ و زبانهای باستانی است.
که زمینه ی تخصصی فعالیت او شاهنامه پژوهی ست.
دکترفریدون جنیدی، فرزند بکتاش ایرانی، در ۲۰ فروردین سال ۱۳۱۸ خورشیدی در کوهستانِ ریوندِ نیشابور زادهشد.
در سال ۱۳۵۸، بنیاد نیشابور را بنیان نهاد و اکنون مدیر بنیاد نیشابور و نشر بلخ است.
هم چنین او سالها استاد دانشگاه های صنعتی شریف، تهران و کرمان بودهاست و به آموزش زبانهای باستان و شاهنامه میپرداختهاست و اکنون نیز به صورت آزاد و رایگان به آموزش زبانهای پهلوی و اوستایی و برگزاری انجمنهای شاهنامهخوانی در بنیاد نیشابور مشغول است.
وی بیش از ۳۰ سال از عمر خود را برای ویرایش شاهنامه صرف کردهاست تا بنا به نظر خود بیتهای افزوده شاهنامه را از آنها جدا کند و نسخه ی ویراسته ی او از شاهنامه در سال ۱۳۸۷ خورشیدی منتشر شده است.
استاد فریدون جنيدی باورمندست، دور نگه داشتن متن شاهنامه از كتابهای درسی، در حكم خيانت به كودكان و جامعه است.
او میگويد ؛ جايگزين كردن آثار فاخر با آثار چند نوقلم ؛ كار اشتباهیست و روزی اين اقدامات بنای فروپاشی ادبيات در ايران خواهد شد.
۲
@khashatra
#ورهرام_یشت
با آوای موبد مهربان فیروزگری
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز ورهرام ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
چهار شنبه ۲۰ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۹ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ ورهرام = پیروزی و سرافرازی.
✔️ دیدار در شاه ورهرام ایزد.
@khashatra
#فروردین_گان_همایون_باد
به خجستگی جشن فروردینگان و شادی روان درگذشتگان پاک و پارسا،
خوانش بخشهایی از فروردین یشت ؛
با آوای بانو پریسا سیمینمهر.
@khashatra
#جشن_فروردینگان_فرخنده_باد
اینک می ستاییم فروهر همه ی مردان و زنان پیرو راستی را…
آنان که روان های شان برازنده ستایش و فروهرشان شایسته ی سرای نور است.
@khashatra
#فروردین_ایزد
نخستین ماه هر سال و نیز نوزدهمین روز هر ماه به نام فروردین (فروهر یا فروشی) است.
بر گرفته از فرَه وَهر fravahr به چم (: معنی) پیش برنده و پیش کشنده است.
«فروردین» به زبان پهلوی «فرورتن»، گرفته شده از پارسی باستان ؛ «افرورتینام» و به چم فروردهای پاکان و فروهرهای پارسایان است.
فروردین همان فروهر است.
فروهر ذرهای نور اهورایی ست که در بدن هر کس نهاده شده تا روان را به راه راست راهنمایی کند.
فروهر هیچ گاه آلودگی به خود نمیپذیرد.
این ذره در آغاز پاک و بدون آلودگی بوده و همیشه هم پاک خواهد ماند و هرگز هیچ آلودگی و ناپاکی را به خود نخواهد گرفت.
پس از مرگ بدن، فروهر راه بالا را میپیماید، به سرچشمه ی خود میپیوندد.
چه نیکو است در این روز جامه ی نو پوشیدن و به یاد درگذشتگان بودن.
زرتشتیان در این روز جامه (: لباس) نو میپوشند و از درگذشتگان خود یاد میکنند.
بنا بر اندیشه ی زرتشتیان فروهر روان مردگان و نیز روان آنانی است که هنوز زاده نشدهاند.
جایگاه فروهر نزد خداست و هنگامی که کسی میمیرد.
روان او به فروهر او میپیوندد و هنگامی که کسی زاده میشود نیز روان از فروهر جدا و به تن او در جهان مادی میپیوندد.
بنابر اوستا انسان دارندهی پنج نیروی ست که بخشی از آن ها میرا و بخشی دیگر نامیرا هستند این نیروها چنیناند :
۱- نیروی اَهو : در فارسی این واژه را میتوان به جان معنی کرد که نیروی پویایی، جنبش و زندگی است.
این نیرو با جسم انسان پدید آمده و با مرگ تن، نابود میشود.
۲- نیروی دَئِنا : در فارسی میتوان این واژه را به دین یا وجدان، معنی کردهاند. وارون(: برخلاف) «اهو»، این نیرو را آغاز و پایانی نیست.
این نیرو با زاده شدن انسان، در او، دمیده میشود و با مرگ به جهان مینوی میرود.
وجدان نهاد آگاه و خدایی انسان است و انسان را از کارهای ناروا، بازمیدارد.
۳- نیروی بئوذ : نیروی ادراک، فهم و هوش است.
این نیرو قوهی تشخیص نیک از بد است.
۴- نیروی اورون : این نیرو در فارسی، به روان معنی شده است.
بر روان است تا به یاری نیروی بئوذ، راه نیک را بپذیرد و از بدی پرهیز کند چراکه در جهان واپسین، روان است که بازخواست میشود.
در پی نیکی، فرجامی نیک و در پی بدی، سرانجامی بد خواهد داشت.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش :
فروردین است و روز فروردین،
شادی و طرب را کند تلقین.
ای دو لب تو چو می، مرا مِی ده،
کان باشد رسم روز فروردین.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم) :
سوگند مخور و آن روز، یزش فروهر،
پارسایان کن تا خشنودتر باشد.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار :
مخور هیچ سوگند در (فروردین)،
که زشت است، ویژه به روزی چنین.
گل تاج خروس نماد فروردین ایزد است.
@khashatra
📚 نسک (:کتاب) :
دانستنی های آیینی زرتشتی.
🖋 نوشته ی : دستور خورشید دابو.
برگرداننده : رشید شهمردان.
چاپ : تهران ۱۳۵۸ خورشیدی
سازمان چاپ خواجه.
@khashatra
✅ فرد پارسی که خود را تکئشه (دارای باور استوار به مشیت و داد خداوندی) می خواند اگر نتایج پیشامدهای ناگوار زندگی خود را، به خدا نسبت دهد، اشتباه بزرگی است.
علت رنج و آزاری که گریبان گیر یک کودک است به یقین کردار زشتی نیست که از او در این زندگی سر زده و به کیفر آن دچار آمده است.
جهت را باید در حساب زندگی پیشین او جست، اگر چنین شود شخص زبان شکایت از بازی و فراز و نشیب سرنوشت خویش می بندد.
بنابر مندرجات هادخت نسک، پیشینه ی فعالیت شخص بر زمین صورت کردار به خود می گیرد.
اگر زشت است پاسخ می شنود کردار تست، و اگر زیباست باز پاسخ می شنود کردار تست و تو شایسته ی افتخاری.
اردای ویرافنامه به طور دقیق و تفصیل داد خداوندی را شرح داده است.
در محاسبات ایزدی اشتباه روی نمی دهد.
هر چند آسیاب او به آهستگی می چرخد لیکن بسیار نرم و باریک می ساید، آن گاه که شخص نواقص زندگی خویش را از خود بداند، شادمانه برای رفع آن به مبارزه می پردازد.
برگی از درخت بی خبر از خدا نمی افتد.
شخص خود در پرداختن محیط خویش سهیم است و با رفتار و کردار فعلی خود، سرنوشت زندگی آینده اش را قالب ریزی می کند.
بشود زندگی را با بی گناهی به سر بریم، تا زندگانی های آینده مان بهتر و خوش تر از زندگی فعلی گردد.
البته روان گرفتار محدودیت های جسم و قبر نیست و در اوج به پرواز در می آید.
۸۷
@khashatra
#نشانه_های_سفره_ی_آیین_گواهگیری
#قیچی
به مفهوم آن است که زن و شوهر باید همه مشکلات زندگی را با مشورت و یاری یک دیگر برطرف سازند و به مانند دو تیغه قیچی با هم کاری یک دیگر مشکلات را حل کرده و در مسیر زندگی پیش روند.
#نخ_و_سوزن
به زن و شوهر پیام می دهد که هرگاه اختلافی پیش آمد، کوشش کنند که به سرعت و با دقت آن را رفو کنند.
#لاله_در_طرفین_میز
به معنای روشنایی و آرزوی روزهای خوش است.
#تخم_مرغ
تخم مرغ درون پیش دستی را پس از گواه گیری از پشت بام به بیرون پرتاب می کنند، به این مفهوم که مادر و پدر عروس و داماد همه زحمت های خود را به یک تخم مرغ صلح کرده از این پس، تنها نقش مشاور را برای عروس و داماد بازی کرده، در زندگی خصوصی این زوج دخالت نخواهند کرد.
#سنجد_و_آویشن
در همه ی مراسم شادی زرتشتیان به مفهوم آرزوی طول عمر زیاد و پرباری زندگی دیده میشود.
#انار_و_سکه
به مفهوم بار دهی و داشتن و تربیت کردن فرزندان شایسته و دارا، از راه راستی و درستی و زندگی شیرین و پربار است .
#قند_سبز
به نشانه ی سبز بختی و شیرین کامی بین افراد خانواده ی عروس و داماد دست به دست می شود.
📚 بُن مایه :
برگرفته از تارنمای انجمن موبدان تهران.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز باد ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
آدینه ۲۲ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۱۱ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ باد = وای ، وایو ، باد.
@khashatra
✅ دانشمند ایران شناس آقای سید محمد تقی مصطفوی در کتاب نامور خویش اقلیم پارس از کلیه ی ویرانه های آتشکده های باستانی ایران واقع در استان پارس مشروحاً صحبت داشته اند آقای جمشید سروشیان در کتاب خویش فرهنگ بهدینان از بخشی از زیارت گاه های زرتشتیان در یزد و کرمان سخن رانده اند.
آقای باستانی پاریزی در مورد پرستش گاه های ناهید دانشمندانه و پژوهش گرانه در خاتون هفت قلعه داد سخن داده اند.
ما با اظهار سپاس گزاری از نویسندگان محترم نامبرده، بخش هایی از آثار آن ها را که در مورد آتشکده و زیارت گاه ها صحبت می دارد در این کتاب گرد آورده ایم.
برای رسایی کتاب صورتی از کلیه ی ساختمان های دینی پارسیان مانند : آتشکده، پزیرش گاه، آرام گاه، دخمه و زیارت گاه که اینک مستعمل و بنگاه های اجتماعی مانند : آموزش گاه و انجمن ها که در جهان امروزی به کار مشغول است در پایان کتاب داده ایم.
در این جا لازم می دانم از دانشمندان و دوستان و کارپردازان انجمن ها که با پاسخ های خود در جواب پرسش های این جانب در نگارش این کتاب کمک های شایان نموده اند به ویژه آقای میرزا سروش لہراسب، سهراب سفر نک که در دوران دبستانی مرا آموزگار بوده، رشید جوانمردی و فرهمند، سپاس گزاری خود را ابراز و از ذکر نام های آن ها که سخن به درازا کشاند خود داری نمایم.
۴
@khashatra
#چهار_روز_نبر
در کیش زرتشت چهار روز در هر ماه است.
به عبارت دیگر، زرتشتیان ۴۸ روز در سال نبر یا (پرهیز از خوردن گوشت و کشتار حیوانات سودمند) را میگیرند اما نه پشت سرهم.
زرتشتیان برای زیاده روی نکردن در خوردن گوشت جانوران، روزهای #دوم و #دوازدهم و #چهاردهم و #بیست_و_یکم هر ماه زرتشتی از خوردن گوشت پرهیز می کنند.
این چهار روز متعلق به چهار امشاسپندِ و ایزدان #وهمن #ماه #گوش و #رام میباشد.
در نزد زرتشتیان برای هر سی روز ماه اسم خاصی وجود دارد.
یکی از این روزها «وهومن» است که بعدها به نام بهمن تغییر ریخت داده و به چم منش نیک است.
روز «ماه»، روز «گئوش» یا گوش و روز «رام» نیز به همراه روز «وهومن» روزهایی هستند که گوشت خوردن درآن نکوهیده شده و به آن نبر(Nabor) می گویند.
"نبُر" فعلی دستوری ست و جزو سنت زرتشتیان میباشد.
به چمار نبریدن و منظور از آن نکشتنِ حیوانات و سر آن ها را نبریدن بوده است.
در قدیم، برخی از زرتشتیان در کلِ ماه بهمن نیز لب به گوشت نمی زدند.
نیک است بدانید که نمادِ بهمن، سپیدی و پاکی است از همین رو موبدان زرتشتی سپید می پوشند چرا که؛
منش نیک به چم سپیدی ست.
هم چنین برای اطلاعاتِ عمومی می گویم که وهومن نزدِ مزدیسنان بزرگی زیادی دارد.
چرا که با وهومن است که یک مزدیسن هوخت/Hovakht و هورشت/Hovarasht را می فهمد و رعایت می کند.
به چم این که با اندیشه ی نیک به کردار نیک و گفتار نیک نیز می رسد و منطقی می شود.
زرتشتیان باید در سه بخش #مینویِ #شنوایی، #اندیشه و #احساس همیشه روزه داشته باشند.
به آن چم که با این سه حس،
از نیکی و "امر نیک" دور نشوند.
و “اندیشه و احساس و شنوایی” باید همیشه سرشار از نیکی باشد.
@khashatra
#امروز
نَبُر
به روز، پیروز و فرخ روز رام ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
پنج شنبه ۲۱ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۱۰ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ رام = آرام، آرامش
✔️ نبُر : پرهیز از کشتن حیوانات سودمند،
و پرهیز از خوردن خوراکهای گوشت دار.
@khashatra
👈 فریدون جنیدی و ایستادگی بر سر یک پیمان.
استاد فریدون جنیدی اندیشمندی که در روزگار جوانی در کلاسِ درس عیسی صدیق با خود پیمان بست که تا پایان عمر، زندگی خویش را در راه پژوهش در فرهنگ ایران صرف کند و تاکنون که موی سپید کردهاست، کوشیده بر سر پیمان خویش بماند.
در معرفی شخصیت و نگرش فریدون جنیدی شاید این خاتره ی کوتاه بهتمامی گویا باشد.
این خاتره بازمیگردد به ۱۳۴۵ خورشیدی، زمانی که فریدون جنیدیِ جوان در کلاس درس تاریخ فرهنگ مرحوم عیسی صدیق نشسته بود و استاد داشت درباره تلاشهای هِنری راولینسونِ اروپایی که با بررسی کتیبه ی بیستون توانسته بود، خط میخی را بخواند، دادِ سخن میداد و میگفت که ؛
«یک اروپایی برای خواندن سنگ نوشته ی ایرانی سی سال زمان نهاد، شما که ایرانی هستید آیا می توانید برای کشور خودتان سه سال از عمر خودتان را بگذارید».
در این هنگام فریدون جنیدی بر می خیزید و خطاب به استاد میگوید که ؛
«استاد، مگر شما آن ایرانیان را که سی سال بر سر کار پژوهش جان و زمان نهاده باشند، نمیشناسید؟
مگر فردوسی سترگ برای زنده نگهداشتن اندیشه و فرهنگ و زبان ایرانی سی سال زمان ننهاد،
با آن که بارها گفته شده است که نان جوین نیز بر سفره نداشته است؟
مگر استاد دهخدا بیش از سی سال زمان بر سر فرهنگ ننهاد؟
هنوز کفن دهخدا خشک نشده است، شما به جای آن که جوانان را برانگیزانید تا سی، چهل سال از زمان خود را بر سر فرهنگ ایران بنهند، آنان را کوچک میشمارید،
تا در خود ننگ ببینند و خویش را درخور و شایسته ی سرزنش بشمارند؟
اکنون برای آن که بدانید جوانان ایرانی سی سال از زندگی خود را بر سر فرهنگ ایران مینهند، همین جا به شما میگویم :
من، فریدون جنیدی، جوان ایرانی، تا پایان زمان خود، زندگی خویش را در راه پژوهش در فرهنگ ایران خواهم افشاند».
۳
@khashatra
پایان🔺🔺
#زاد_روز_استاد_فریدون_جنیدی
۲۰ فروردین ماه خورشیدی زادروز استاد فریدون جنیدی ؛
ایران شناس، نویسنده و مدرس دانشگاه، استوره شناس ایرانی، از پژوهندگان فرهنگ و زبانهای باستانی، شاهنامه پژوه.
از وی برای تدریس در دانشگاه ناپل ایتالیا دعوت شده بود.
او در پاسخ گفت :
باید مراقب مادر پيرم باشم.
اما مادر او چه کسی است؟
آری مادر او کسی نیست جز ایران زمین.
۱
@khashatra
#ورهرام_ایزد
ورهرام، ایزد پیروزی و سرافرازی ست. در ادب مزدیسنا و آریایی کهن، بهرام ایزد در پیکرههای بسیار زیبا، نیرومند، تیزرو، برنا، شاداب، شاهین تیز پرواز، مرد رایومند و …. دادگری و درستی و خوشی و یک رنگی مىدارد و اهریمن زدایی مىکند، به نیکان و ستایندگان نیرو مىدهد و بر دشمنان خشم مرگ مىآورد و در کار آشتی هم کوشاست. آشتی که از راه درست اشوزرتشت سپنتمان آن را ستود و همواره در آرزوی برپاییاش بود و از برای پیروزی خود و پیش بردن آواژگان بهرام ایزد را ستایش کرد.
بیستمین روز از هر ماه در گاه شماری ایرانی «وَرَهرام» نامیده میشود، در اوستا ورترغن آمده و در پهلوی ورهران و درپارسی بهرام آمده، ورهرام به چم پیروزی و کامیابی قابل ستایش است. فروزهی پیروزی است. ورهرام ایزد به چم (:معنی) پیروزی قابل ستایش است و به سبب جایگاه پر اهمیتش «شاه ورهرام ایزد» نامیده میشود.
در باور ایرانیان پیروزی همواره با ارزش و قابل ستایش بوده است به همین دلیل در اوستا سرودهای زیبایی در ستایش پیروزی آمده است.
ایرانیان باستان پیش از آغاز هر کار گروه، در نیایشگاه ویژهای گردهم میآمدند و سرودهای ستایش پیروزی را با هم میخواندند و با روانی نیرومند و ارادهای استوار، برای پیروزی، پای به میدان مبارزهی زندگی میگذاشتند.
این مکانها به تدریج به نیایشگاه ورهرام ایزد شناخته شد.
اکنون زرتشتیان دستکم ماهی یک بار، در روز ورهرام، در نیایشگاه شاه ورهرام ایزد گردهم میآیند و اهورا مزدا را نیایش میکنند و از او میخواهند که پیروزی را در زندگی، بهرهی آنان گرداند و نیز همهی کسانی را که به پیروی از پیام اشو زرتشت در«تازه گردانیدن ِ زندگانی»، «پیش بردن جهان هستی» و «گسترش آیین راستی» میکوشند، پیروز و سر افراز گرداند.
در بهرامیشت آمدهاست که بهرام آفریده ی اهورا نیرومند و فرهمند است و نیروی بینایی شگفتانگیزی دارد.
او یورش همه ی دشمنان را، چه جادوان و پریان، و چه کَویها و کَرَپانهای «ستمگر» را در هم میشکند، جهان را تازگی و آشتی میبخشد و به خوبی آرمانها را بر آورده میکند.
بهرام همچنین توانایی فرزندآوری و بازوان نیرومند و تندرستی و دلیری میبخشد.
آذر بهرام همان سومین آتشکدهی بررگ ایران هست آذر برزین مهر در ریوند خوراسان، در آتش بهرام نیایش، بند شش آن، کوه نام برده شده است.
نیایشگاههای شاه ورهرام ایزد در خرمشاه یزد، زینآباد یزد، شریفآباد اردکان، امیریهی تهران، تهران پارس، کرج، کرمان و اهواز وجود دارد.
از آیینهای این روز پختن آش، سیروگ و پخش شیرینی و نخود مشکلگشا است.
گل قاسدک نماد ورهرام ایزد است.
@khashatra
#فیلمی_کوتاه_از_دخمه_ی_زرتشتیان_یزد
این فیلم قديمى ترين فيلم موجود از دخمه یا استودان زرتشتيان در يزد است که در سال ۱۹۶۹ ترسایی (میلادی) توسط آلبرت موریس فیلمبرداری شد....
این فیلم تاریخی در سال ۱۹۷۴ م برنده اسکار بهترین فیلم مستند شد....
زرتشتیان آب، باد، خاک و آتش را مقدس می شمرند به همین دلیل مردگان را دفن نکرده و نمی سوزاندند و در آب هم نمیانداختند،....
زیرا گوشت مردار را ناپاک می دانستند....
به همین جهت مردگان را در مکانی به نام استودان یا برج خاموشان رها کرده تا خوراک پرندگان و لاشخورها شوند...
پس از این که لاشه توسط کرکسها خورده شد استخوانها در چاه وسط ریخته میشد...
دخمهها معمولا بر فراز بلندیهای شهر ساخته میشد.
زرتشتیان از دوران باستان مردگان خود را به دخمه میبردند و با آیین خاصی در مرکز این دخمهها قرار میدادند.
@khashatra
#جشن_فروردينگان
جشنی برای شادی روان و فروهر درگذشتگان در آیین ایرانی :
زرتشتيان در هر ماه، هنگامیكه نام روز با نام ماه برابر میشود، آن روز را جشن میگيرند و هر يک از اين جشنها را به مناسبتی برگزار میكنند، كه بی گمان برای زندگی اجتماعی انسان ها سودمند است و پيش رفت روز افزون جامعه را به همراه خواهد داشت.
در همه ی اين جشن ها آرمان هايی سپند و ورجاوند چون ستايش اهورامزدا، گردهمآيی، شادی و داد و دهش ديده میشود.
نخستين جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردين گان نام دارد كه روز فروردين از ماه فروردين برابر با نوزدهم است و به آن «فُرودگ» هم میگويند.
اين جشن، در پيوند با فروهر پاک درگذشتگان و نياكان است، از اينرو زرتشتيان، برای شادی روان و فَروَهر درگذشتگان خود، به آرامگاهها می روند.
در اين جشن، هر فردی گُل، گياه، ميوه، «لُرک » (تركيبی از ميوههای خشک مانند، خرما، انجير، سنجد، كشمش، بادام، برگهخشک ميوهها) با خود میآورد.
بانوان آش، سيرُگ، سيرو سِداب و ديگر خوراكی ها را آماده میكنند.
سُرايش «آفرينگان دهمان»، «كَرده سروش»، «همازور دهمان» و هم چنين بخش هایی از «فروردينيَشت» و برگزاری ديگر آيينهای دینی به وسيله ی دستوران و موبدان سپيد پوش، بي گمان شادی روان و فروهر درگذشتگان را در پی خواهد داشت.
باشندگان نيز با نيايش های خود و با روشن كردن شمع و گذاشتن مواد خوش بو كننده بر روی آتش پاک و سپند، بر روان و فروهر درگذشتگان درود میفرستند.
دهموبدان، هنگام آفرينگانخوانی، ميوهها را با كارد به اندازههای كوچک بريده و پس از پايان مراسم، همراه با لُرک، بريدههايی از سيرُگ و اندكی آش بين باشندگان پخش میكنند.
فروردين است و روز فروردين
شادی و طرب را كند تلقين
ای دو لب تو چو مِی مراده
كان باشد رسمِ روز فروردين
بر ياد خدايگان، شهِ عالم
كارسته زوست ملک داد و دين.
✔️ جشن فروردین گان خجسته و همایون باد.
@khashatra
#جشن_فروردین_گان_خجسته_باد
به روان پاک و فروهر آزاد شده ی همه ی درگذشتگان نیک و پارسا درود باد.
✔️ بخشی از آفرین گان دهمان ؛
با آوای روان شاد ؛
موبد مهربان فیروزگری.
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز فروردین ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
سه شنبه ۱۹ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۸ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ فروردین = فروهر ، پیش برنده.
✔️ جشن فروردین گان.
✔️ تعطیل رسمی ویژه ی زرتشتیان.
@khashatra
✅ پایان نامه
زندگی فرد زرتشتی باید کتاب باز برای بازرسی دیگران باشد.
زندگی را باید با خدمت به دیگران و روح فداکاری به پایان برد.
اندیشه و گفتار و کردار باید از دین سیراب باشد، زیرا شناسایی شخص از رفتار اوست نه از اقرار زبانی باوری ها و کیش و طریقت.
دل و دماغ و دست باید هم آهنگ باشند، تا رشد، یک طرفه و بی قرینه نگردد.
پاکی بایستی راهنمای زندگی زرتشتی باشد، پاکی جسمانی، پاکی اخلاقی، پاکی روانی و پاکی روحانی با فروتنی و پاک دامنی باید جویای راستی و حقیقت بود.
با دلی نیرومند و با ایمان به خدا و با شهامت باید نواقص و موانع زندگی را بر طرف نمود.
چون فلسفه ی زندگی زرتشتی بر پایه ی مبارزه ی ناگسستنی بر علیه بدی است، باید پیوسته مراقب وسوسه های نفسانی بود.
چون روزی باید به سرای مینوی برگشت، پس بهتر آن ست که پیشینه و گزارش جزئیات زندگی را پاک و منزه نگاه داشت.
📚 بُن مایه :
دانستنی های آیینی زرتشتی.
🖋 نوشته ی : دستور خورشید دابو.
برگرداننده : رشید شهمردان.
چاپ : تهران ۱۳۵۸ خورشیدی
سازمان چاپ خواجه.
✍رونوشت : بردیا بزرگ مهر.
۸۸
@khashatra
پایان🔺🔺
✅ پس چرا پارسی خود را از آن مستثنی بدارد؟
فرد زرتشتی که طرح خداوندی از جمله تکامل تدریجی روان و سرنوشت نهایی خود را گرامی می دارد نباید در اجرای اراده ی ایزدی (اهون ور) به روند عدل و داد بی توجه بماند.
قانون یا اصل خداوندی، اقدام کیفری نیست که از خارج وضع شده باشد. هدف آن دادن میدان گسترده ای به روان، برای کسب تجارب و دانش بیشتر و رشد رسای خویش می باشد.
فرمان روز این است کامل باش چنان که پدر مینوی کامل است.
باید یقین داشت که در یک زندگی بلکه سد ها زندگی نمی توان به کمال مطلوب رسید.
زرتشتی علت گناه را نادانی می شمارد.
آیا می توان در یک زندگی در این جهان کاملا" دانا و بی گناه گشت؟
به یقین نه. اما مایه ی تسلی است که فرصت های بیشتری برای اندوختن دانش کافی باقی ست.
از سوی دیگر اگر همه ی مواهب یکسان و زندگی طولانی یکسان، برای کسب دانش نمی داشتند، حق داشتند اهورامزدا را مسئول بدانند.
هر چند ایزد مرگ دخالت می کند، لیکن این مرک همیشگی نیست.
حقیقت داشتن این زندگی واقعیت داشتن زندگانی های دیگر را نیز ایجاب می کند.
در صورتی که شخص به مرحله ی کمال نرسیده باشد و شایستگی پیوستن به زبانه ی مینوی و فروغ بی پایان ایزدی را کسب نکرده باشد، مرگ نمی تواند دوره های زندگی را پایان بخشد.
۸۶
@khashatra