به خشنودی اهورامزدا این درگاه پیوند دارد به تاریخ و دین ایران کهن. امیدوارم مطالب درگاه مورد بهره ی شما دوستان و پسند هم کیشان گرامی قرار گیرد "ایدون باد" دیدگاه و رای خود را به آیدی زیر بفرستید.👇 @Shahramzadmehr @Bozorgmehr2017
اَرِد ویسوره نیایش (آبزور)
با نوای اهورایی موبد مهربان فیروزگری
@khashatra 🌷🍃
#آبان_ایزد
دهمین روز ماه در گاه شماری مزدیسنی آبان ایزد نام دارد.
نام ماه هشتم از سال خورشیدی و نام روز دهم، از هر ماه زرتشتی را آبان مینامند.
در اوستا آپ در پارسی باستان آپی و در فارسی آب گفته میشود.
در اوستا بارها «آپ» به چم فرشتهی نگهبان آب، گفته شده و همه جا جمع آمده است.
آبان نام پارسی شدهی ایزد آب ها یا آناهیتا است.
در اوستا (اردیویسور آناهیتا) به چم رودخانهی نیرومند بیآلودگی نامیده شده است.
آناهیتا که کوتاه شده این نام اوستایی ست، نام الههی نماینده ی بر این آبهای روان بوده و یَشتی که در اوستا به مناسبت این الهه سروده شده آبان یشت نام دارد.
آب یكی از آخشیجهای چهارگانه و بسیار گرامی در نزد ایرانیان بوده و نیاكان ما ستایش ویژهای برای آب داشتهاند، به گونهای كه آتشكدهها را نزدیک چشمهسارها یا جویبارها میساختند تا هم ایزد آذر و هم ایزد آب، این دو آفریدهی نیک اهورایی را بستایند.
در ایران باستان، آلودن آب از گناهان بزرگ بهشمار میرفته، بهگونهای كه بر روی رود گذری میساختند، تا هنگام رفتو آمد، آب را گلآلود نكنند. هم چنین ایرانیان برای شست شوی بدن در محفظهای به نام «آبزن» كه به اندازهی اندام انسان بود، آب ریخته و خود را میشستند.
آبزن، چیزی هم چون وان حمام است كه اینروزها از آن، بهره میجوییم.
آب مایهی زندگی است، انسان نخستین شهرنشینی بشری را در کنار چشمهها و رودها به وجود آورد، سپس آبادانی آغاز شد و به ستایش خداوند پرداخت.
آبان، نام دیگر ارِدْوی سورَ اَنَهیتَه (اَناهیتا)، نماد آبهای پاک و بالنده روی زمین و نگاهبان پاکی و بی آلایشی در جهان هستی است.
آناهیتا در استورههای ایرانی، از جایگاه ارزشمندی برخوردار بوده است به همین روی نیاکان ما نیایشگاههایی در کنار رودخانهها و آبهای روان برای بزرگ داشت آب ساخته بودند که نمونهی آن در کنگاور کرمانشاه و بیشاپور هم چنان پابرجا است.
” بخشهایى از اردویسور نیایش یا آبزور”
و توانایى و زور و آفرین باد به اهورامزداى فروغمند، باشکوه و به امشاسپندان، به آب هاى خوب مزدا داده، به آب اردویسور آناهیتاى پاک، به همهی آب هاى مزدا داده،
به همهی گیاهان مزدا داده، به همهی ستودگان مادى و مینوى،
و به فروهرهاى پاکان و راستان که پیروز و پرتوان هستند.
سروده ی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش ؛
آبانروز است روز آبان،
خرم گردان به آب رز جان.
بنشین به نشاط و دوستان را،
ای دوست به عز و ناز بنشان.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
از آب پرهیز کن و آب را میازار.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار :
به (آبان) بپرهیز از آب و ای جوان،
میالای و میازار آب روان.
گل نماد این روز #گل_نیلوفر است.
@khashatra
#آتش_نیایش
🔥 درود بر تو ای آتش 🔥
ای برترین آفریده ی سزاوار ستایش اهورا مزدا.
درود به تو ای آتش،
ای پرتو اهورامزدا،
خشنودی و ستایش آفریدگار و آفریدگانش برساد.
افروخته باش در این خانه پیوسته!
فروزان باش در این خانه!
تا دیر زمان افزاینده باش در این خانه!
به من ارزانی ده.
ای آتش ای پرتو اهورامزدا ؛
آسایش آسان،
پناه آسان،
آسایش فراوان،
فرزانگی، افزونی، شیوایی زبان و هوشیاری روان،
و پس از آن خرد بزرگ و نیک و بیزیان،
و پس از آن دلیری مردانه، استواری، هوشیاری و بیداری،
فرزندان برومند و کاردان، کشورداری و انجمن آرا،
بالنده، نیک کردار، آزادی بخش و جوانمرد،
که خانه مرا و ده مرا و شهر مرا و کشور مرا آباد سازند.
و انجمن برادری کشورها و هم بستگی جهانی را فروغ بخشند.
با نوای :
روان شاد موبد مهربان فیروزگری
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز آذر ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
شنبه ۹ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۲۹ مارس سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ آذر = آدر ، آتر ، آگر ، آتش.
✔️ دیدار همگانی در پیر هریشت.
✔️ روز دیدار پیر مراد در شهر یزد.
@khashatra
#جشن_نوروز_در_مرکز_زرتشتیان_کالیفرنیا
گزارش بانو پریسا فرهادی از مراسم جشن نوروزی در مرکز زرتشتیان کالیفرنیا.
@khashatra
#دی_به_آذر
دی به آذر، روز هشتم از هر ماه در گاه شماری زرتشتیان است.
دی یکی از نامهای اهورامزداست.
«دی» (اوستایی:«دَثوش») به چم (:معنی) پروردگار، دادار، آفریننده و جهاندار زیباییها است.
در گاه شماری زرتشتی، روز نخست هر ماه اورمزد روز نامیده میشود، سه روز دیگر به نام اهورامزدای بیهمتاست که به واژهی دی آمده و از آن سخن گفته شده است.
در هر ماه سه روز با نام «دی» شناخته میشود.
روزهای هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه زرتشتی به نام «دی» است مانند دی به آذر، روز هشتم هر ماه، دی به مهر، روز پانزدهم از هرماه، دی به دین، روز بیست و سوم از هر ماه.
برای باز شناختن هر یک از این سه روز ، نام روز پس از آن به واژهی دی پیوند داده شده است برای نمونه فردای روز دی به آذر روز آذر است.
روزهای دی در هر ماه روزهای نیایش همگانی، به آتشکده رفتن، آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش ؛
روز دی است خیز و بیار ای نگار مِی،
ای ترک، مِی بیار كه تركی گرفت دی.
مِی ده برطل و جام كه در بزم خسروی،
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به مِی.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
سر شوی و موی و ناخن پیرای،
گل بادرنگ بویه نماد دی به آذر است.
@khashatra
در سبزوار به پدر، «پیر - پی یر» و به مادر «مار» می گویند. کیومرث نخستین رهبر، پیشوا و مرتو بوده است. نامهایی مانند پیر سر، پسر و مش (نه مشی) اشاره به کیومرث است. مش و مشا، اندیشه اهورایی و انسان مشایی اشاره به مرتوی خردمند و عارف در باور ایرانیان باستان بوده است.
ایران ویج جایگاه رازوری، حکمت (:فلسفه) از آغاز آفرینش بوده است.
در سبزوار جای های زیادی به نام پیر وجود دارد مانند: پیر استیر، پیر گردون، پیر حاجات و کوه پیر است.
نزدیک به سده چهارم میلادی برخی از آتشکده ها و پرستش گاه آناهیتا، جای خود را به کلیساهای ترسایی داده اند.
بناهایی برگرفته از نام دختر همگی به آناهیتا وابسته بوده اند. اکنون نیز آناهیتا و ناهید نام دختران است. پل دختر در شمال خوزستان نیز پل آناهیتا است. دژ (:قلعه) ها و بناهای دختر که آثار آن به فراوانی در گوشه و کنار ایران پابرجاست یادگار پرستش آناهیتا است.
در سبزوار که جایگاه نخستین پرستش آناهیتا بوده بناهای فراوانی بدین نام برجای مانده است مانند: قلعه دختر در آریان، قلعه دختر بهمن آباد، مشکان، غار چهل دختران کمیز.
📚 بُن مایه :
برگرفته از نسک ایران ویج خاستگاه گرین ویج.
✍ رونوشت بردیا بزرگمهر.
۳
@khashatra
(پایان🔺🔺)
#پیرانگاهها
شش جایگاه به نام پیر یا پیرون (نیایشگاه، زیارتگاه) در یزد و شهرهای پیرامون آن از دیرباز به یادگار مانده است. (پیر سبز چکچکو، پیر هریشت، پیرنارکی، پارس بانو، پیر نارستانه و ستی پیر)
باور سنتی برخی از زرتشتیان بر این است که اینان جایگاه ناپدید شدن و جان باختن دختران یا نزدیکانی از خانواده یزدگرد سوم، پادشاه پایان دوران ساسانی بوده که به هنگام حملهی تازیان به ایران، همه فرار کرده و هریک به سویی پناه برده و در دامنه کوهی از دیده پنهان گشته اند که اکنون جایگاهی سپند مقدس به شمار می آیند. روشن اندیشان زرتشتی این باور را به چند دلیل نمی پذیرند.
چنانچه نیاز باشد تا آرامگاه یادبودی برای بزرگان و نام آوران باستانی به یادگار مانده باشد تا بر او آفرین گفته شود همانا کسانی مانند: آریوبرزن، رستم فرخزاد، مازیار کارن، بابک خرمدین، آرش کمانگیر و...باید باشد که با فداکردن جان خویش در پی سرافرازی ایران ایستادگی کردند.
چرا این نیایشگاه ها تنها در یزد جای گرفته اند با نگرش به این که شکست ساسانیان و فرار بازماندگان دوران یزدگرد، از تیسفون بوده که چندین کیلومتر از این استان دور است چگونه در همان نزدیکی ها به کوه پناه نبرده اند.
واژه ای "پیر" یادآور گام فرجام پدیده عرفان در آیین مهر بوده است. چنین نیایشگاه هایی به نام پیر در شهر های دیگر نیز یافت می شود. بی بی شهربانو در شهر ری و پیر شالیار در کردستان که همانند آنهاست به ویژه اینکه همه در دامنه کوه و کنار چشمه آب برپا شده اند که یادآور زایندگی آناهیتا، ایزد بانوی پاک می باشند و به سوی خاور شرق بناشده تا پیروان آیین مهر پس از سپیده بامدادی و زایش مهر به نیایش بپردازند.
۱
@khashatra
#پیران_گاه_پیر_هریشت
براساس گاه شماری، هر پیران گاه و مکان سپندینه روزهایی برای دیدار دارند که بسیاری از زرتشتیان در هنگامهی آن روزها به آن جا میروند.
روز اَمُرداد اَمشاسپند تا خورایزد از ماه فروردین برابر با هفتم تا یازدهم فروردین، روزهای دیدار و نیایش همگانی در پیرهریشت است.
نیایش گاه پیر هَریشت در ۹۰ کیلومتری غرب یزد و در ۱۵ کیلومتری شریفآباد از توابع اردکان یزد، کوهی آهکی، با بلندی کم و تهی از پوشش گیاهی، پیری سپند را در سینه دارد.
به باور زرتشتیان در شامگاه ساسانیان، آنگاه که تازیان پست و پلشت به سرزمین پهناور ایران تازیدند، دختر یزدگرد که نامش مروارید بوده نامور به «گوهربانو» در پی پیگرد تازیان از کاروان همراهان جدا شده و پس از سرگردانی در این محل خسته، رنجور و ناامید به نیایش پروردگار یکتا میپردازد.
به خواست پروردگار این بانوی پاکدامن در این محل ناپدید میشود و دست تازیان به او نمیرسد.
آوردهاند که سالها پس از ناپدید شدن، گوهربانو بر کودکی گمشده نمایان شد و به او گفت تا از پدرش بخواهد که بنای پیر هِریشت را بنیان گذارد.
@khashatra
#امرداد_امشاسپند
خویش کاری اَمُرداد امشاسپند در جهان استومند (مادی) نگهبانی از گیاهان روی زمین و سرسبز و بارور نگاه داشتن آن هاست و با توجه به این که وی نماد جاودانگی و بیمرگی و جوانی همیشگی است.
مسعود سعد سلمان گوید :
«روز اَمُرداد مژده داد بدان،
که جهان شد به طبع باز جوان.»
در بندهش دربارهی این امشاسپندبانو میخوانیم : «اَمُرداد بیمرگ سرور گیاهان بیشمار است زیرا او را به گیتی گیاه خویش است.
گیاهان را رویاند و رمه گوسفند را افزاید؛ زیرا همه ی دامها از او خورند و زیست کنند.
به فَرَشکَرت (تازه کردن جهان)، سوشیانت و نوسازی جهان نیز اَنوش از اَمُرداد آرایند.
اگر کسی گیاه را رامش و خرمی بخشد یا بیازارد، آن گاه اَمُرداد از او آسوده یا آزرده میشود.
اَمُرداد امشاسپند همیشه با خورداد امشاسپند (نگهبان آب) همراه است. در جهان خاکی، نگهبانی گیاهان و رستنیها به او سپرده شده است.
اَمِرتات: جاودانگی، ماندگار و بیمرگی نام هفتمین روز از هر ماه در گاه شمار زرتشتی و نام پنچمین ماه است. اَ، واگ (واژه) نفی هست، مِر: به چم مردن و مرگ، تات. پسوند اَمُرداد به پارسی آمده است. در آفرینش نگهبان گیاهان و رستنی هست، دو گام امشاسپندان خورداد و اَمُرداد به هم پیوسته هستند.
آدمی بتواند این دو رده از زندگی را به وارستگی برساند و به رسایی برسد خودبهخود به بیمرگی و جاودانگی هم خواهد رسید. اهورامزدا خوشی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را به کسی میبخشد که در دنیا اندیشه و گفتار و کردارش نیک باشد.
چه نیکوست در این روز به آینده اندیشیدن و برای آینده برنامهریزی کردن.
در اوستا اَمَرتات و در فارسی اَمُرداد بنابراین اَمُرداد یعنی بی مرگی و آسیب ندیدنی یا جاودانی.
پس واژه ی “مرداد” در ادب مزدیسنا جایی ندارد.
اَمُرداد یکی از امشاسپندان است که نگهبانی گیاهان با اوست.
همیشه با امشاسپند هَهاُروتات یا خورداد هستند.
در گاه شمار سیروزهی زرتشتیان هنگامی که نام روز و ماه برابر میشود آن روز را جشن میگیرند. فرارسیدن روز اَمُرداد در ماه اَمُرداد را جشن اَمُردادگان مینامند.
در گات ها، یسنا ٥١ ، بند ٧ میخوانیم :
كس به هفت رده، اهورامزدا، روان، نیک اندیشی، بهترین راستی، شهریاری مینوی، آرمان سپند، رسایی و بالندگی بی مرگی، جاودانگی برسد و بر راه آیین راستی مىرود، از بخشایش دو مینویی اهورامزدا به پاداش خواهد رسید خوشی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را دارا مى شود.
«مسعود سعد» میسراید :
روز امرداد مژده داد بداند،
كه جهان شد به طبع باز خواند.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش ؛
روز اَمُرداد مژده داد بدان،
كه جهان شد به طبع باز جوان.
عدل بارید بر جهان یک سر،
دولت و ملک شهریار جهان.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
دار و درخت بنشان.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار :
به (خورداد) جوی نوین کن روان، امرداد بیخ نو اندر نشان.
گل چمبک نماد امرداد امشاسپند است.
@khashatra
#پیام_بهشید_برخوردار_نماینده_ی_زرتشتیان_درمجلس
پیام بهشید برخوردار نماینده ی زرتشتیان در مجلس برای شادباش خجسته زادروز اَشوزرتشت اسپنتمان
بهشید برخوردار، نماینده زرتشتیان ایران در مجلس، در پیامی ششم فروردین (خورداد روز) خجسته زادروز و برگزیده شدن اشوزرتشت اسپنتمان به پیامبری را شادباش گفت.
متن پیام بهشید برخوردار، نماینده زرتشتیان در مجلس به شرح زیر است:
به یاری اهورامزدا
به نام آن که مردم را آفرید و شادی را برای مردمان و پیامبران را برای هدایت انسانها.
در این روز خاص از نوروز، ۶ فروردین خورداد روز، زادروز اَشو زرتشت اسپنتمان را که در چنین روزی نیز به پیامبری رسیدند شادباش میگویم.
باشد که رهرو راستین بزرگ پیامبر ایرانی در اندیشه و گفتار و کردار باشیم.
@khashatra
#پیام_شادباش_موبد_دکتر_مهربان_پولادی
موبد دکتر مهربان پولادی، فرنشین انجمن موبدان، به فراخور خجسته زادروز اَشوزرتشت وخشور آریایی در پیامی زادروز و برگزیده شدن اشوزرتشت اسپنتمان به پیامبری را شادباش گفت و از مسوولان و جامعه ی زرتشتیان برای زنده نگاه داشتن یاد و راه نخستین پیامآور از این سرزمین اهورایی سپاس گزاری کرد.
۱
@khashatra
آمد بهار ای نازنین، گیتی به کام خویش بین.
بر گیر شادان ساتکین، بشنو سرودی دلنشین.
در فروردین جامی ز می، یاد آورد از فر کی.
وز زرتشت نیک پی، پیغمبر ایران زمین.
مردی ز ما در باستان، بر خاست از آذربایجان.
از دوده ی اسپنتمان، وز خاندان آبتین.
گفتا که من پیامبرم، زرتشت والا گوهرم.
فرخنده پیک داورم، وخشور دین راستین.
دستور مینو بارگاه، آرم سوی گشتاسپ شاه.
باشد مرا یار و پناه، آن مرد با تخت و نگین.
رخشنده پندار آمدم، زیبنده گفتار آمدم.
فرخنده کردار آمدم، آری بود پیک این چنین.
دادار من مزدا بود، یکتا و بی همتا بود.
در روشنی پیدا بود، نه در دیو تاریکی گزین.
بپذیر دین ار بخردی، این دین پاک ایزدی.
تا چیره گردی بر بدی، با رستگاری هم نشین.
پندار نیکو گفتن، گفتار نیک آموختن.
کردار به اندوختن، این است فرمان مهین.
زین خاندان تا گروسمان، وز مردمان تا ایزدان.
جز راستی راهی مدان، آن راه فردوس برین.
زنده یاد : ابراهیم پورداوود
@khashatra
چکامه زرتشت پیامبر.
با آوای سراینده: هما ارژنگی
@khashatra
#آبان_یشت
آبانیشت یکی از قسمتهای یشت ها در اوستاست که، به ستایش ناهید یا #آناهیتا ایزد بانوی آب ها اختصاص دارد.
آبانیشت یکی از یشت ها یا قصاید بسیار بلند اوستا ست، و دارای ۳۰ کرده و ۱۳۳ بند است.
#آبان_یشت از نظر ترتیب یشت پنجم و از لحاظ تفصیل، پس از فروردین یشت و مهریشت قرار دارد. و سومین یشت بزرگ به شمار میآید.
- در بند ۱–۱۵ در مدح و ثنای ناهید سخن رفتهاست.
- در بند ۱۶–۸۳ از پادشاهان و نامدارانی که پیش از اشو زرتشت ؛ ناهید را ستودند، یاد میکند.
- در بند ۸۴–۹۶ از مینوی نژاد بودن ناهید، و نزول وی از کره ستارگان به طرف زمین سخن میگوید.
و حاوی دستوری است که خود ناهید به اشو زرتشت میدهد. از آن که چگونه مردم او را بستایند.
- در بند ۹۷–۱۱۸ دگرباره از ستایش پادشاهان، و نامدارانی سخن میراند که معاصر اشوزرتشت بودند.
- در بند ۱۱۹–۱۳۲ در تعریف و توصیف ناهید است.
در آبانیشت نیز همانند یشت های دیگر باورها پیش از، اشو زرتشت با باور زرتشتی درآمیختهاست.
در بندهای ۳ تا ۵ و ۹۶ و ۱۳۲ مشخصات پیش زرتشتی (Pre-Zoroastrian)،
ایزدبانوی #آناهیتا و نیروی زندگی بخشی او دیدهمیشود.
در بندهای دیگر خصوصیت زرتشتی شده او آشکار است.
و به گونهای اهورامزدا به او زندگی بخشیدهاست. تا در ستیز آفریدگان نیک با بدی یاور آنان باشد، مانند بندهای ۱، ۶، ۷، ۹۴، ۹۵، ۱۰۴ و ۱۱۸.
این بندها همه قدیمی است و شاید به دورههای پیش از هخامنشیان تعلق دارد.
#کریستن_سن ذکر نام بابل را در این یشت (بند ۲۹) قرینهای میداند.
که این یشت در دروه ی هخامنشی تدوین نهایی یافتهاست.
#ایرانویج_در_آبان_یشت
در بند ۱۰۴ نام ایرانویج آمده است :
«او را بستود اشوزرتشت پاک، در آریاویچ در کنار رود دائیتیا. با هوم آمیخته به شیر با بَرسَم با زبان خرد،
با اندیشه و گفتار و کردار نیک با زَور و با کلام بلیغ»
📚بُن مایه
- ابراهیم پورداوود ؛ یشت ها، جلد اول
- تفضلی، احمد.
کهن نگارهی ادبیات ایران پیش از اسلام.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز آبان ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
یک شنبه ۱۰ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۳۰ مارس سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ آبان = آب ها ، فرشته ی نگهبان آب.
✔️ دیدار همگانی در پیر هریشت.
@khashatra
#پیام_نوروزی_شهریار_ایرانساز_ایران
بخشی از پیام نوروزی شهریار ایران دوست و ایرانساز ایران شاه شاهان
محمدرضا شاه پهلوی و گلایه او از عملکرد دولت :
"برای من عید واقعی هنگامی است که به عنوان پادشاه ملّت ایران،
هنگامی که به کشورم می نگرم :
در سرتاسر آن سدها، کارخانه ها، راه ها،
راه آهن ها، بنادر، آموزشگاه ها، بیمارستان ها، دانشگاها، مراکز ورزشی، بیمه های اجتماعی، مزارع و کشتزارهای آباد و بسیاری چیزهای از این قبیل، که از پیشرفت و تکامل یک ملت حکایت می کنند، را در حال فعالیت ببینم...
برای من عید واقعی هنگامی است که
مردم کشورم را همه جا مشغول کارهای مثبت و سازنده و خلاقانه ببینم،
که هدف نهایی ساختن ایرانی پرشکوه و آباد و مترقی، و زندگی پر سعادت برای ملتم است..."
نوروز سال ۱۳۵۴ خورشیدی
@khashatra
#آذر_ایزد
ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی ست و آن نگهبان آتش است.
آذر از آفریدههای بزرگ اهورامزد است.
زرتشتیان، در تاریخ خود «آتش» را به مانند پرچم سپندینه میدانند و آذر ایزدی است نگهبان. و نماد پایداری و استواری دین زرتشتی.
در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیدههای طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیدههای هستی جاری میسازد.
«آذر» در اوستا «آترَ»، نهمین روز از هر ماه سی روزه و نهمین ماه در سال نمای زرتشتی به این نام است.
آذر ایزد نگاهبان آتش و فروزهی اهورامزداست از این رو گاه او را در شمار امشاسپندان آوردهاند.
آذر به چم آتش و گرما و نیروی داخلی برای جنبش و حرکت است. ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی است و آن نگهبان آتش است.
آتش یكی از آخشیجهای چهارگانه طبیعت است كه ایرانیان همواره آنرا پاس میداشتهاند.
چه نیکوست در این روز آتش نیایش خواندن و نیایش به درگاه اهورامزدا.
در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیدههای طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیدههای هستی جاری میسازد و با نور خود که نشانی از آذر اهورایی است جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی میبخشد پس سوی پرستش اهورامزدا است.
هر زرتشتی برای نیایش باید رو به سوی روشنایی و پشت بر تاریکی کند.
آتش پرستاران در آتشکده از آن پرستاری میکنند. جشن آذرگان از جشنهای ویژه آتش در فرهنگ ایران است.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش :
ای خرامنده سرو تابان ماه،
روز آذر می چو آذر خواه.
شادمان كن مرا به مِی كه جهان،
شادمان شد به فر دولت شاه.
گل آفتاب گردان نماد آذر ایزد است.
@khashatra
آهنگ زیبای معین
چهسالیبشهامسال
@khashatra
#پیشرفت_آیین_زرتشتی_در_هند_و_یونان
چون آوازه ی پیامبری اشوزرتشت اسپنتمان و آیین مزدا پرستی سراسر جهان آن روز را فرا گرفت، دانشمندان و فیلسوفان بسیاری از هر کشور برای پژوهش و دریافت پاسخ به پرسش های پیچیده و دشوار خود به پیشگاه وخشور ایران در شهر بلخ روی آورده، پس از شنیدن پاسخ های نغز و خردمندانه ی اشوزرتشت به آیین مزدیسنی در می آمدند و در هنگام بازگشت به کشور خویش آن را در میان هم میهنان خود می گستردند.
از میان این دانشمندان، برهمنی از هند به نام " چنگرگهاچه " و فیلسوفی از یونان به نام " توتیانوس حکیم " بودند که پس از گرویدن به آیین زرتشتی و آموختن آیین و دین و زبان اوستا،
به میهن خود بازگشتند و مردم بسیاری را در کشور خویش از روی نامه های دینی زرتشتی که با خود برده بودند، به دین یکتا پرستی زرتشتی درآوردند.
📚 برگرفته از ؛ نسک زرتشت و آموزش های او.
نوشته ی موبد موبدان، روانشاد رستم شهزادی.
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز دی به آذر از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
آدینه ۸ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۲۸ مارس سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ دی به آذر = آفریدگار.
✔️ دیدار همگانی در پیر هریشت.
✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان.
@khashatra
پیشینهی نیایشگاه و پیرهای زرتشتی در یزد با نگرش دانش زمین شناسی به هزاران سال پیش از دوران ساسانی بر می گردد بنابراین اززمان ساسانی پدیدار نشده اند.
در هیچ نوشته از تاریخ نیامده که یزدگرد سوم به هنگام فرار از تیسفون دختر و فرزندانی جوان و توانا داشته باشد تا بتوانند از مرز باختری ایران تا میان کشور (استان یزد) را پیموده باشند.
در نوشته ها آمده که یزد گرد سوم به هنگام جان باختن اندکی بیش از بیست سال داشته است. چگونه می تواند چند دختر بزرگ نیز از خود داشته باشد که هریک اسب سواری ماهر بوده تا اینهمه کوه ودشت را تا یزد پیموده باشند.
باور دانش پسند این است که پیر ها، هریک نیایشگاه های مهر و ناهید بوده اند. مهر و آناهیتا، پس از زرتشت نیز همچنان ارزشمند بوده، زیرا سرودهای سپند مهر یشت و آبان یشت همچنان در اوستا به یادگار مانده است. زرتشتیان هیچگاه مزار کسی را هرچند نام آور باشد، جایگاهی سپند ندانسته اند تا بر آن راز و نیاز کنند.
پیرانگاه ها جایگاهی با ارزش برای گرد هم آیی ، نیایش، دیدار وآشنایی همگانی، داد و دهش، رایزنی برای رسیدن به زندگی بهتر وداشتن شادمانی گروهی بوده که همچنان پایدار مانده است.
واژه "پیر" به عارفان در ایران باستان می گفتند. پیر نام نخستین انسان کیومرث است. واپسین گام در رازوری آیین مهر نیز "پیر" نامیده می شود.
۲
@khashatra
#پیر
واژه "پیر" به رازوران (:عارفان) در ایران باستان می گفتند. پیر نام نخستین مرتو(:انسان) کیومرث است. واپسین گام در رازوری آیین مهر نیز "پیر" نامیده می شود.
#پیران_گاه
شش جایگاه به نام پیر یاپیرون (نیایشگاه، زیارتگاه) در یزد وشهرهای پیرامون آن ازدیرباز به یادگار مانده است. (پیر سبز چکچکو، پیر هریشت، پیرنارکی، پیر بانوپارس، پیر نارستانه و ستی پیر) باور ترادادی (:سنتی) برخی اززرتشتیان براین است که اینان جایگاه ناپدید شدن و جان باختن دختران یا نزدیکانی از خانواده یزدگرد سوم، پادشاه پایان دوران ساسانی بوده که به هنگام تک (:حمله) تازیان به ایران، همه فرار کرده و هر یک به سوی دشت و کوهی پناه برده و در دامنه کوهی از دیده پنهان گشته اند که اکنون جایگاهی سپند (:مقدس) به شمار می آیند. روشن اندیشان زرتشتی این باور را به چند شوه (:دلیل) نمیپذیرند.
چنانچه نیاز باشد تا آرامگاه یادبودی برای بزرگان و نام آوران باستانی به یادگار مانده باشد. تا بر او آفرین گفته شود. همانا کسانی مانند: آریوبرزن، رستم فرخزاد، مازیار غارن، بابک خرمدین، آرش کمانگیر و... باید باشد که با فداکردن جان خویش در پی سرافرازی ایران ایستادگی کردند.
چرا این نیایشگاه ها تنها در یزد جای گرفته اند با نگرش به این که شکست ساسانیان و فرار بازماندگان دوران یزدگرد، از تیسفون بوده که چندین کیلومتر ازاین استان دور است چگونه در همان نزدیکی ها به کوه پناه نبرده اند.
واژه ای "پیر" یادآور گام فرجام (:آخر) پدیده رازوری (:عرفان) در آیین مهر بوده است. چنین نیایشگاه هایی به نام پیر در شهر های دیگر نیز یافت می شود. بی بی شهربانو در شهر ری و پیر شالیار در کردستان که همانند آنهاست به ویژه اینکه همه در دامنه کوه و کنار چشمه آب برپا شده اند که یادآور زایندگی آناهیتا، ایزد بانوی پاک می باشند و به سوی خاور (:شرق) بناشده تا پیروان آیین مهر پس از سپیده بامدادی و زایش مهر (:روشنایی خورشید) به نیایش بپردازند.
پیشینه (:قدمت) نیایشگاه و پیرهای زرتشتی در یزد با نگرش دانش زمین شناسی به هزاران سال پیش از دوران ساسانی بر میگردد بنابراین از زمان ساسانی پدیدار نشدهاند.
در هیچ نوشته از گاهداد (:تاریخ) نیامده که یزدگرد سوم به هنگام فرار از تیسفون دختر و فرزندانی جوان و توانا داشته باشد تا بتوانند از مرز باختری ایران تا میان کشور، استان یزد را پیموده باشند.
در نوشته ها آمده که یزد گرد سوم به هنگام جان باختن اندکی بیش از بیست سال داشته است. چگونه می تواند چند دختر بزرگ نیز از خود داشته باشد که هریک اسب سواری ماهر بوده تا اینهمه کوه ودشت را تا یزد پیموده باشند.
باور دانش پسند این است که پیر ها، هریک نیایشگاه های مهر و ناهید بوده اند. مهر و آناهیتا، پس از زرتشت نیز همچنان ارزشمند بوده، زیرا سرودهای سپند مهر یشت و آبان یشت همچنان در اوستا به یادگار مانده است. زرتشتیان هیچگاه مزار کسی را هر چند نام آور باشد، جایگاهی سپند ندانسته اند تا بر آن راز و نیاز کنند.
پیرانگاه ها جایگاهی با ارزش برای گردهمآیی ، نیایش، دیدار و آشنایی همگانی، داد و دهش، رایزنی برای رسیدن به زندگی بهتر و داشتن شادمانی گروهی بوده که هم چنان پایدار مانده است.
📚 بُن مایه :
برگرفته از نسک یادگار دیرین
نگارش روان شاد موبد کورش نیکنام.
✍ رونوشت بردیا بز گمهر.
@khashatra
صدای پای گل میاد
وا می شه چشم گلدون
ابر بهاری می خونه
شعر بلند بارون
عید تو، عید من
عید همه خجسته باد
مهمونی بهاره
بهارتون همایون باد.
@khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز اَمُرداد امشاسپند و فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
پنج شنبه ۷ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۲۷ مارس سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ اَمُرداد = بی مرگی و جاودانگی.
✔️ دیدار همگانی در پیر هریشت.
@khashatra
✅ متن پیام شادباش موبد دکتر مهربان پولادی، فرنشین انجمن موبدان به شرح زیر است :
به خشنودی اهورامزدا.
از آن جایی که برگزیدن بهترین راه برای مردم کار دشواری است، من که زرتشت هستم برای رهبری شما برگزیده شده ام، رهبری که اهورامزدا گواه راستی و درستی گفتار اوست گاتها هات ۳۱ بند ۲
اشوزرتشت در ۳۷۶۳ سال پیش در کوه اشیدرنه (سبلان امروزی) از سوی خداوند بزرگ برای پیامبری و رهبری مردمان گیتی انتخاب شد،
نخستین پیامبری که مردمان جهان را به سوی درستی و یکتاپرستی دعوت کرد تا به وسیله آن شادی، آسایش و آرامش بر پایه راستی برای مردمان جهان فراهم شود و دست بی دادگران و مردمفریبان از دامان درماندگان و گمراهان کوتاه گردد.
از تمامی مسوولان، نهادها، و جامعه ی زرتشتیان که نام و راه نخستین پیامآور خداوند بزرگ، اشوزرتشت که ۳۷۶۳ سال پیش از این سرزمین اهورایی انتخاب گردید، را زنده نگاه داشتهاند، سپاس گزاری نموده و به یکایک شادباش می گویم.
در پناه اهورامزدا شاد زیوید تا زیوید به کامه زیوید.
با سپاس موبد دکتر مهربان پولادی فرنشین انجمن موبدان
۲
@khashatra
(پایان🔺🔺)
#هفدرو
به باور سنتی مزدیسنان، ششمین روز ماه فروردین هرسال هودرو یا هَفدُرو hafdoru نام دارد.
هَفدُرو روزی است که ۷۲ رویداد سرنوشت ساز در زندگی وتاریخ ایرانیان باستان روی داده است.
در چنین روزی زرتشت، پیام آور آریایی از مادر زاده شده وبرپایه ی باور ترادادی "سنتی" در سن سی سالگی نیز در همین روز به پیامبری برگزیده شده است.
با همین انگیزه و پی آمدهای سرنوشت ساز دیگری که درتاریخ گذشته ی ایرانیان رخ داده است، زرتشتیان این روز را جشن می گیرند تا زادروز و برگزیدگی پیامبرشان را گرامی دارند.
آن ها در این روز به نیایشگاه وآدریان محل سکونت خود می روند، با تهیه ی آش رشته، خوراکی های ترادادی و سیروگ که گونه ای نان روغنی است، آیین آفرینگان خوانی و جشن خوانی "هَفدُرو"، روز خورداد از ماه فروردین را ارج می گذارند وآیین سنتی ویژه ای برپا می دارند.
📚 بُن مایه :
برگرفته از نسک یادگار دیرین
نگارش: روان شاد موبد کورش نیکنام.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
@khashatra
چکامه زرتشت پیامبر.
با آوای سراینده: هما ارژنگی
@khashatra
زادروز اشوزرتشت اسپنتمان خجسته باد.
🎙 امید فرهنگ
🎵 زاد روز اشو زرتشت
🎶 @khashatra