Telegram-канал khashatra - وُهومَن اَمشاسِپَند: Unsorted

وُهومَن اَمشاسِپَند

07 March 2025 14:05

✅ چند پرسش که دستور دابو به آن ها پاسخ داده است.

✳️ پرسش : اگر یک زرتشتی سدره و کشتی نپوشد چه می شود؟

❇️ پاسخ : زندگی در جهان به گفته ی پیامبر میدان کارزار است.
شخص باید با دشمنان مرئی و نامرئی خود که نیرویش را می آزمایند، مبارزه کند. فرد زرتشتی هنگام نماز خود را ویدئوه می نامد که پیکار بر خلاف بدی و زشتی به هر رنگ و شکل باشد.
نماز روزانه ی او "خشنه اتره اهو رهه مزدا و تروئی دیته انگرهه مئین یه اوش" می باشد و مراد از آن چنین است خشنود می گردانم اهورهه مزدا را و بیزارم از خراب کار بد اندیش نفرین شده.
سموئل لنگ در کتابش "زرتشتی مدرن" می نویسد :
"ای اهورا مزدا چنان فرما که درصف تو تا پایان عمر سربازی دلیر و با ایمان باشم." بنابراین باید وفاداری خود را در سپاه نیکوکاران اعلام داریم.
افراد هر هنگی در ارتش اعم از نیروی هوایی، آتش نشانی، پیش آهنگی، پلیس و غیره لباس ویژه ی خود و نشان مشخصی دارند تا با آن نشان به عضویت هنگ و گروه خویش افتخار نمایند.
افزون بر این اثرات روانی نیز دارد و شخص خود را تنها نمی یابد. بر خلاف وسوسه ها، بیماری ها و بینوایی ها و اقسام گوناگون موانع و عقب افتادگی های زندگی، شخص با پشتیبانی هم دستان خود،.
در هر پیکاری، خویش را مصون و مطمئن به پیروزی می داند. باید مفتخر باشد که اجازه ی پوشیدن یونیفورم مزدیسنی را دارد. کسی که تردید و ناراحتی وجدان دارد، آیا نباید دلیر باشد و آشکارا و با شهامت وابستگی خود را به دین اعلام دارد؟
نیاکان ما سدره را به خفتان و کشتی را به کمربند شمشیر مانند کرده اند.
چون شخص با مخاطره روبرو می شود و یا سختی هایی را باید متحمل شود، فکر سرباز بودنش مشوق و محرک او در کشمکش های سخت می گردد.
از این نقطه نظر کسی که از پوشیدن نشان های دینی خجالت می کشد، باید بر او رحم آورد، زیرا به زره و جوشنی که در مقابله با سختی ها و هنگام برخورد با خطرها او را یادآور سربازی و مشوق باشد مجهز نیست. پس اگر نپوشد خسارت از آن اوست و تامین فکری و روحی ندارد.
۶۵
@khashatra