ما و ادعای بیگناهی
"پریستلی" نمایشنامهنویس انگلیسی، نمایشنامهای دارد با عنوان: "بازپرس وارد میشود."
نمایشنامهی "بازپرس وارد میشود"، داستان دختری است که خودکشی کرده است و بازپرس رد و نشانهی علل خودکشی را در خانوادهای ثروتمند و نجیب، مییابد. آن جایی که هر یک از اعضای خانواده، بی آن که بخواهند و حتی بی آن که بدانند، رفتارشان سبب شده است آن بخت برگشته به پرتگاه و سقوط، نزدیک شود و دست به خودکشی بزند.
خودکشی، گرچه کنشی کاملا شخصی است، اما در این کنش فردی، جامعه حضوری فعال دارد.
این نمایشنامه گرچه در ژانر جنایی و پلیسی دستهبندی شده است، اما حقیقتا یکی از نمایشنامههایی است که عمیقا مسئولیت هر یک از شهروندان را در رنجها و مصیبتهای دیگران آشکار میکند و وجدان خاموش همگان را به محاکمه میکشاند. گویی پردهی بی گناهی را بالا میزند تا به هر یک از ما بگوید، اگر در این شهر، رنج و فقری هست، اگر کسی خودکشی میکند و اگر آوار درد بر سر دیگران خراب میشود، شاید هر یک از ما به واسطههایی سبب بروز فقر و دهشت و مرگ آنان شدهایم. آنان که خود را پاک و مبری از مسئولیت فقر و رنج و خودکشی دیگران مییابند، اما در نهان، و بی آن که خودشان حتی خبر داشته باشند، در رنج کشیدن و مردن آنان سهیماند.
نقشی که سر و کارش به قانون و قاضی و دادگاه نمیافتد. سهمی که در ترازوی علل به حساب نمیآید. گناهی پنهان شده در لایههای زیرین مناسباتی ظالمانه و روندی مملو از خشونت، که در رگ و پی جامعه جریان دارد.
آن که به دادگاه میرود، آخرین حلقهی زنجیری است که دیده میشود. آن که با دستبند و پایبند بر سر چوبهی دار میرود، سهم و نقش هر یک از ما را به تنهایی بر دوش میکشد. او قربانی بدشانسی خویش است، زیرا که نتوانسته است نقش خود را در مرگ دیگری، پنهان کند. آن که محاکمه میشود، به جای همه محاکمه میشود.
"پریستلی" در نمایشنامهاش، همهی ما را محاکمه میکند. مایی که احساس میکنیم بیگناهیم و در خودکشی دیگری نقشی نداشتهایم؛ اما مگر سهم و نقش هر شخص، فقط آن است که مستقیما به کسی شلیک کرده باشد؟ شاید ما در زنجیره ای از علل و عواملی قرار گرفته باشیم که در نهایت، به سیه روزی و مرگ دیگران منجر میشود. "بازپرس"، ما بی گناهان را محاکمه میکند. هر یک از مایی که با انتشار زندگی و تصاویر خصوصی دیگران در فضای مجازی، سرنوشت و آیندهشان را آتش میزنیم و میسوزانیم. در توافقی پنهان، دست به دست میدهیم و با کمک یکدیگر، سقف زندگی را بر سر این و آن خراب میکنیم. بی خبر و بیآن که اراده کرده باشیم، ممکن است در فروپاشی روان، سقوط و خودکشی آنها مشارکت کنیم. هر یک از ما در فرو افتادن اشک از چشمانشان مقصریم.
ما گناهکاران به ظاهر بیگناهیم.
دقیقا ترسناکی و دهشتناکی فضای مجازی در این است که هر یک از ما و بی آن که قصد و نیت بدی داشته باشیم و شاید از سر تفریح و ملالت زندگی، مُشت بر حیثیت و آبروی دیگران میزنیم و هر یک از ما خشتی از هزاران خشت کاخ آرزوهای دیگران را تخریب میکنیم.
روزی خواهد آمد که بازپرس، پروندههایی را برابر ما میگشاید و ما را در درد و رنج و مرگ دیگران متهم میکند.
✍️ علی زمانیان.........۱۴۰۰/۰۱/۰۸
@kherade_montaghed
درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند...
غزل #سعدی
موسیقی: گلستان، از آلبوم #برای_همه_ی_رویاهای_تو
#مریم_مهرمند
#محسن_حکیم_معانی
@sarkhaani
چراغ برات در خراسان
سه روز منتهی به نیمه شعبان در خراسان مراسمی برپا میشود به نام «چراغ برات» .
دوازدهم تا چهاردهم ماه شعبان، مردم بعضی از مناطق خراسان با گستردنی های متناسب مراسم تعزیه مانند خرما، حلوا ، میوه و قرآن و روشن کردن شمع بر مزار درگذشتگانشان، خوانی در حد بضاعت خود می گسترانند. خوراکی ویژه این روز در مشهد و آبادی های اطراف شیرینی مخصوصی به نام «روغن جوشی»(چَلپَک) است که معمولا در منزل تهیه می شود؛ خمیر نانی که در روغن سرخ می شود و پس از آن شکر روی آن می پاشند. گویا در افغانستان هم آجیل مخصوصی خیرات می کنند که حتما باید ذرت بوداده شده در آن باشد و یا به قولی باید غروب این روزها بوی تف و بریانی از منزل درگذشتگان برخیزد.
ابوریحان در «التفهیم» خود چنین نوشته:"شب پانزدهم شعبان بزرگوار است و او را «شب برات» خوانند و همی پندارم که این از قِبَل آنست که هر که اندَرو عبادت کند و نیکی به جای آرد بیزاری یابد از دوزخ". و " سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم این ماه «ایام البیض» نام دارد. و شب پانزدهم این ماه شب بزرگ است و «لیلة الصک» و «لیلة البرات» نام دارد و عوام مردم بر این عقیده اند که صورت افرادی را که در آن سال باید بمیرند، خداوند در آن شب به ملک موکل برگرفتن ارواح می دهد".
@bashgahandishe
باشگاه اندیشه
اسطوره، عصرحیرت و اینترنت
گفت گویِ سعید اسلام زاده
با احمد خالصی
🎙 گزارش صوتی
🗓 شنبه ٢٣ اسفند ١٣٩٩
🆔 @bashgahandishe
باشگاه اندیشه
معرفی کتاب
"امید در آستانگی"
واکاوی انسان شناختی سه زیارت سانتیاگو، اربعین ، حج
محمد نصراوی(مولف کتاب)
احمد خالصی
🎙گزارش صوتی، بخش دوم
🗓 ٢۵ اسفند ماه ١٣٩٩
🆔 @bashgahandishe
باشگاه اندیشه
"ترور،به مثابه کاتالیزوری سیاسی"
📸 گزارش تصویری
🗓 چهارشنبه ٢٧ اسفند1399
🆔 @bashgahandishe
باشگاه اندیشه
"ترور،به مثابه کاتالیزوری سیاسی"
مهدی تدینی
🎙 گزارش صوتی، بخش اول
🗓 چهارشنبه ٢٧ اسفند
🆔 @bashgahandishe
دعای تحویل سال با صدای استاد محمدرضا شجریان، اجرا در نوروز سال ۱۳۷۳ در شبکه اول تلویزیون ایران
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
سالی پر از خرمدلی و آزادی و آزادگی ، برای همگان آرزومندیم.
باشگاه اندیشه
@bashgahandishe
پیکر رزمنده ایرانی در میان گلها،دو روز مانده به نوروز سال 1365
صد کیلومتری بصره - عکس از پاولوفسکی 18 مارس 1986
{ از خون جوانان وطن لاله دمیده .....
@bashgahandishe
معرفی کتاب
"امید در آستانگی"
واکاوی انسان شناختی سه زیارت سانتیاگو، اربعین ، حج
با حضور
محمد نصراوی(مولف کتاب)
دکتر محمدرضا پویا فر
احمد خالصی
دوشنبه 25 اسفند
ساعت 18
دره باغ
@bashgahandishe
گفتنی است تمرکز عمده در مطالعات اتوپیایی تاکنون بر روی ماهیت گروه بوده است؛ همچنین مبحث رهبری بهطور ویژه در مطالعات اجتماعی بررسی شده است که در آن رهبران مذهبی (همانند ان لی برای شیکرها یا جان همفری نویز برای گردهمآیی اونیدا) نقطه کانونی و محل اجتماع اعضای گروه تلقی میشوند.
نصراوی از این در شناخت پدیده زیارت استفاده کرده است؛ بدین سبب سهم بسزایی در توسعهی دانش در این حوزه تحقیقاتی ایفا میکند؛ همچنین به دو مفهوم دیگر نیز توجه کرده است که برای پژوهشگران اتوپیا، رویکردی بدیع محسوب میشود: نخست، آستانگی یا انتظار بروز تغییرات عمده فردی و اجتماعی؛ دیگری، هتروتوپیا یا وضع قوانین تعاملی مشخص در محدوده اجتماعی ویژه، بهمنظور تمایزبخشی به محدوده فوقالذکر در قیاس با سایر بخشهای اجتماع. نصراوی استدلال میکند هریک از دو مفهوم یادشده در شناخت تجربه معنوی زیارت سودمند بوده و میان مطالعات اتوپیایی و تاریخ اندیشه مذهبی پیوند ایجاد میکند.
نتیجه این تحلیل در مفهوم لیمینوتوپیا بروز مییابد که بیانگر نوعی آمیختگی و ارتباط میان انتظار وقوع تغییرات شگرف فردی و اجتماعی با محیطی است که این تغییرات در آن انتظار میرود که باید آن را دستاوردی پرثمر و نقطهای الهامبخش برای تحقیقات آتی دانست. در پایان امیدوارم انتشار وسیع پژوهش نصراوی در قالب کتاب، میان محققان اسلام و مسیحیت زمینهساز مطالعاتی ژرف در مورد ارتباط میان دین و اتوپینیسم شود.
به نقل از خبرگزاری مهر
@bashgahandishe
معرفی کتاب
"امید در آستانگی"
واکاوی انسان شناختی سه زیارت سانتیاگو، اربعین ، حج
با حضور
محمد نصراوی(مولف کتاب)
دکتر محمدرضا پویا فر
احمد خالصی
دوشنبه 25 اسفند
ساعت 18
دره باغ
@bashgahandishe
رویدادهای دره باغ در آخرین هفته سال 1399 :
23اسفند،ساعت18...اسطوره،عصرحیرت و اینترنت
25 اسفند،ساعت17...معرفی کتاب امیددر آستانگی
26 اسفند،ساعت16...زاویه نامتناهی
26 اسفند،ساعت18....عصرانه باسهیل اسعد
27 اسفند،ساعت18...تروربه مثابه کاتالیزوری سیاسی
تمام نشست ها در فضایی باز و گرم و با رعایت پروتکل های بهداشتی برگزار می شود.
@bashgahandishe
یاداشتی از علیرضا محمدی ، عضو هیئت تحریریه باشگاه اندیشه 👇
@bashgahandishe
به بهانهٔ روزی که باز، زن است... (۱)
بسیار کسان از زن گفتهاند و فراوان سخنانی نقل کردهاند دربارهٔ زنان که اغلب، مایهٔ آه و افسوس عاقلان صاحبدل و نازکاندیش است.
مولانا جلال الدین در دفتر نخست مثنوی معنوی، در ضمن روایت ِ سخنی نایافته و نادیده از پیغامبر، به گونهای سروده است که بازنگری در دیدگاههامان را باید ضرورتی انگاشت:
گفت پیغمبر که
«زن
بر عاقلان
چیره آید
-سخت- و
بر صاحبدلان؛
لیک
بر زن،
جاهلان چیره شوند،
زآن که ایشان
تند و
بس خیره
روَند!»
مهر و رِقّت،
وصف انسانی بوَد؛
خشم و شهوت،
ذات حیوانی بود...
پرتو حق است آن؛
معشوق نیست!
خالق است آن
-گوییا- ؛
مخلوق نیست! (۲)
پینوشت: ــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱) گاهی "فرد" -با وجود آن که در يک "جامعه" زندگی میكند- آگاهانه و از روی انکار، ارتباط خود را با دیگر افراد اجتماع -کلّاً یا جزئاً- به پایینترین میزان ممکن میرساند.
اين پديده را اَتُميزه شدن یا ذرّهای شدن
(atomization)
مینامند.
فیلسوف سیاسی و تاریخنگار آلمانیتبار، "هانا آرنت"
(Hannah Arendt)
ضمن برشمردن ابزارها و شیوههای حکومتهای توتالیتاریَن و مستبدّ، یکی از مهمترین آنها را، اتميزه كردن جامعه میداند.
وی ادبيات تفرقهافكن میان اقشار و گروههای مختلف اجتماع را نیز، از نمادهای اتميزه شدن و موجب تقویت بنیان تفکر دیکتاتوری برمیشمارد.
زنی یا مردی، رنگ پوست، پیروی از این آیین یا آن دگری، از نژادی بودن یا نبودن، ... ، هر یک "جامه"ای هستند بر قامت نادیده انگاشته شدهٔ انسان.
پس شاید نیکوتر باشد که بگوییم:
«فرخنده باد
هر روزِ انسانیت ِ انسان...!»
(۲) معنای دو بیت نخستین -با محتوای کلام پیغامبر- این است:
زنان، بر عاقلان و صاحبدلان چیرهاند؛ و جاهلان و تیرهدلان، بر زنان.
صد البته، واضح است که مردان عاقل و صاحبدل را، زنانی عاقل و صاحبدل پروردهاند، نه زنانی بددِل و بدگُمان.
این ابیات مولانا را، هرگز در زمرهٔ ادبیات تفرقهافكن برای اتُميزه كردن مردمان نمیبینم؛
زیرا این گونهٔ ادبیات، زبان عاشقان است و به نظر نمیآید که درد آدمی را، دوایی جز عشقِ راستین باشد...!
#علیرضا_محمدی
@bashgahandishe
معشوقه به سامان شد...
سال نو مبارک
غزل #مولانا
موسیقی: قطعه شوق رفتن از آلبوم #آواز_گنجشکها #حسین_علیزاده
#محسن_حکیم_معانی
@sarkhaani
« سخنان کمتر دیدهشده از "محمدعلی جمالزاده" (پدر داستاننویسی مدرن ایران) در ژنو سوئیس، که نگاهش به آیندهی ایران را شرح میدهد.
@bashgahandishe
باشگاه اندیشه
معرفی کتاب
"امید در آستانگی"
واکاوی انسان شناختی سه زیارت سانتیاگو، اربعین ، حج
محمد نصراوی(مولف کتاب)
احمد خالصی
محمدرضا لبیب
🎙گزارش صوتی، بخش سوم
🗓 ٢۵ اسفند ماه ١٣٩٩
🆔 @bashgahandishe
باشگاه اندیشه
معرفی کتاب
"امید در آستانگی"
واکاوی انسان شناختی سه زیارت سانتیاگو، اربعین ، حج
محمد نصراوی(مولف کتاب)
احمد خالصی
محمدرضا لبیب
🎙گزارش صوتی، بخش اول
🗓 ٢۵ اسفند ماه ١٣٩٩
🆔 @bashgahandishe
باشگاه اندیشه
"ترور،به مثابه کاتالیزوری سیاسی"
پرسش و پاسخ
🎙 گزارش صوتی، بخش دوم
🗓 چهارشنبه ٢٧ اسفند
🆔 @bashgahandishe
#شعر
دیر گاهی است
که افتاده ام از خویش به دور
شاید این عید
به دیدار خودم هم بروم ...
#قیصر_امین_پور
@bashgahandishe
نقل از کانال « در پویهی زبان فارسی »
🌺 دربارهی آغاز سده
▫️
مرکز تقویم 👉 مؤسسهی 👈 ژئوفیزیک دانشگاه تهران در واکنش به آغاز سدهی پانزدهم خورشیدی (هجری شمسی) اعلام کرد: «زمان پایان قرن چهاردهم (پایان سال ۱۴۰۰) و آغاز قرن پانزدهم هجری شمسی (آغاز سال ۱۴۰۱)» است.
نگاه کارشناسان مرکز تقویم به تاریخگذاری تقویمی، بدون هر عملیات ریاضی یا استدلال، سرچشمهی پارهای کشمکشها بر سر تاریخگذاری و روزـشماری است.
گزارههای زیر درستی دیدگاه مرکز تقویم مؤسسهی ژئوفیزیک را با پرسشهایی روبرو میکند:
۱. به شیوهی همگانی، هر کس با مایهای از دانش ریاضی میداند دههی اول از آغاز سال صفر تا پایان سال نهم است، برای نمونه، ۱ فروردین ۱۳۰۰ تا ۲۹ اسفند ۱۳۰۹ُ، و ... به همینسان، از ۱ فروردین ۱۳۰۰ تا ۲۹ اسفند ۱۳۹۹، یک سده است؛
۲. از نگاه ریاضیات بر روی یک بردار، صفر نقطهی آغازین اندازهگیری است، و فاصلهی صفر تا یک، نخستین واحد اندازهگیری؛ یک تا دو، دومین واحد اندازهگیری؛ و ...
۳. با نگاه به آغازگاه تاریخ هجری شمسی، با این پرسش روبرو میشویم که لحظهی تکاپوی یاران پیامبر اسلام (ص)، در آغازین روز، آغازین هفته، آغازین ماه جابجایی از مکه به مدینه، بخشی از سال نخستین، نخستین دهه و نخستین سده بود، یا رویدادی در پیوند با پیش از تاریخ هجرت؟ وقتی آن روز و رویداد را آغازگاه تقویم میدانیم، پیداست «صفر» را لحظهی آغاز تقویم برگزیدهایم؛ وگرنه باید بگوییم و بنویسم آغازگاه تاریخ هجری، دوازده ماه یا یک سال پس از رخدادِ هجرت است. آیا خودِ رخداد هجرت، بخشی از تاریخ هجری است، یا نه؟
هادی راشد
@Onpersianlanguage
@bashgahandishe
"ترور،به مثابه کاتالیزوری سیاسی"
در گفت و گو با
مهدی تدینی
📌نشست در فضای باز و گرم و با رعایت پروتکل های بهداشتی برگزار میشود.
📌حضور با اطلاع قبلی امکان پذیر است.
هماهنگی با
@labibreza
چهارشنبه 27 اسفند
ساعت 18
دره باغ
خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی پلاک 23
@bashgahandishe
معرفی کتاب
"امید در آستانگی"
در برنامه هفت اقلیم
رادیو فرهنگ
تهیه کننده و سردبیر :
محسن حکیم معانی
@bashgahandishe
این اثر با واکاوی انسان شناختی و جغرافیای فرهنگی پدیده زیارت در سنت مسیحی و اسلام شیعی به مطالعه تجربه زیسته زائران، صاحبنظران و گزارشهای مردمنگاری پرداخته است. مضمون مشترک به کار رفته در این مطالعه مفهوم بینارشتهای اتوپیا و امید در بافت انسانشناختی آئین زیارت است. میتوان گفت این کتاب در بستر زیارت، نگاهی متفاوت به مفهوم کاریزما در قالب اتوپیای تجسم یافته به شکل امام، ارائه کرده است.
محمد نصراوی، پژوهشگر حوزه مطالعات انسانشناسی آئینی، این کتاب را نوشته است. این کتاب برگردان پایان نامه کارشناسی ارشد او در دانشگاه رویال هالووی لندن به راهنمایی گرگری کلیز است. دو مقدمه این اثر را پرفسور گرگری کلیز استاد تاریخ اندیشه سیاسی دانشگاه رویال هالووی لندن و رئیس انجمن مطالعات اتوپیای اروپا و بابک رحیمی استاد ارتباطات، فرهنگ و دین دانشگاه کالیفرنیا- سانتیاگوی آمریکا نوشتهاند.
امید در آستانگی، واکاوی انسان شناختی سه زیارت: سانتیاگو د کامپوستلا، حج و اربعین، کتابی در زمینه مطالعات انسان شناختی زیارت در ادیان مسیحی و اسلام شیعی است. این کتاب با بهره گیری از انگاره اتوپیا و نظریه هتروتوپیا مطرح در جغرافیای فرهنگی به واکاوی تجربه و فضای زیارت پرداخته است.
این کتاب نخستین کتابی است که آئین زیارت را در مسیحیت و اسلام شیعی به طور تطبیقی مورد مطالعه قرار داده است. ویژگی این کتاب این است که با بهره گیری از نظریات مطرح در زمینه فلسفه علوم اجتماعی و انسانشناسی در پی یافتن روشی برای تحلیل پدیده زیارت و مفهوم امام بوده است. کتاب از نظریات گوناگون همچون: هتروتوپیای میشل فوکو، آستانگی ویکتور ترنر، و کاریزمای وبر بهره برده است. نویسنده با ابداع مفهوم لیمینوتوپیا مفهومی نو را در باب هویت زیارت با نظر به مفهوم اتوپیا ابداع کرده است.
کتاب امید در آستانگی متشکل از پنج فصل اصلی است: در ابتدای کتاب خواننده با مفاهیم نظری و تعریفی نو از مفهوم اتوپیا به مثابه نظریهای اجتماعی روبهرو میشود. سه بخش بعدی کتاب نیز به واکاوی سه زیارت مهم در جهان مسیحیت و اسلام شیعی میپردازد. زیارتی که از مسیحیت برگزیده شده زیارت سانتیاگو دکامپوستلا دومین مرکز زیارتی اروپا و نقش سنت جیمز به عنوان چهرهای اتوپیایی در فرایند این زیارت است.
در فصل بعدی کتاب به بررسی پدیده حج با استفاده از چارچوب نظری پیشنهادی خویش میپردازد. در این بخش مفهوم حج از نگاه متفکران مطرح جهان تشیع، تجربه زیسته زائران و منابع حدیثی مورد مطالعه قرار گرفته است.
در فصل بعد، یکی از مهمترین زیارتهای شیعه یعنی اربعین مورد واکاوی قرار گرفته است. در این فصل کتاب چهرهای نو از مفهوم امام به عنوان فرآیندی اتوپیایی و نامتناهی به خواننده ارائه میکند. در این فصل نیز متن زیارت اربعین به عنوان یکی از عناصر مهم و کارکردی در فرآیند زیارت به مثابه متنیتی فضایی مطالعه شده است.
در پایان نیز کتاب نشان میدهد انگاره اتوپیا میتواند روشی نو و منطقهای مشترک برای گفتگویی میان دینی و میان فرهنگی باشد.
پروفسور گرگری کلیس رئیس جامعة مطالعات اتوپیای اروپیا دانشگاه رویال هالووی لندن در مقدمهای بر کتاب نوشته است: این کتاب، پژوهش سودمندی در دسترس پژوهشگران حوزه «زیارت در اسلام و مسیحیت» و نیز علاقهمندان به مبحث زیارت بهطور عام قرار خواهد داد. نصراوی این موضوع را از دو منظرِ مطالعات اتوپیایی و انسانشناسی تطبیقی ارزیابی کرده است. پژوهش او دارای این خصیصه مهم است که میان دو رویکرد یادشده پیوند برقرار کرده است. بهطورکلی محققان حوزه اتوپیا مفهوم زیارت را بهعنوان یکی از مصادیق جامعهگونگی اتوپیایی در نظر نگرفتهاند؛ هرچند انسانشناسانی همچون ویکتور ترنر، مبدع تأثیرگذار نظریه اجتماعواره، به تأثیرات و دلالات جامعهگونگی بهطور وسیع اذعان کردهاند. تمرکز نظریه ترنر عمدتاً بر نحوه پوششهای مشترک زائران، چگونگی به نمایش درآوردن نمادهای آئینی که مقاصد ایشان را تبیین میکند و بررسی انتظار تغییرات شخصی در مواجهه با اماکن مقدس استوار است. بخش گسترده تحلیل ترنر منحصراً معطوف به رسوم مذهبی در مسیحیت است. پژوهش نصراوی از رهیافت واکاوی همزمان مفهوم زیارت در اسلام ابزارهای نظری موجود را گسترش داده و به آگاهی ما در مورد تجربههای مذهبی مشترک در سراسر جهان عمق میدهد.
نصراوی با طرح سلسله مباحثی ارتباط میان دو مفهوم «زیارت» و «اتوپیا» را ملموس کرده که پیشازاین، دستکم برای محققان حوزه اتوپیا مکشوف نبوده است. در تحلیل او «شخص اتوپیک» بهصورت چهرهای کاریزماتیک نمود مییابد که دارای موقعیتی محوری در تجربه معنوی زیارت است. در این راستا از نظریه کاریزمای وبری و سایر نظریات موجود در مورد کاریزما بهره گرفته و به توضیح این پدیده میپردازد که چگونه دلالت سیمایی مقدس و مذهبی، تجربه آئینی هریک از دینباوران را شکل میدهد.
@bashgahandishe
سرکار خانم مونا نوروزی
در گذشت پدربزرگ گرامیتان، خبر ناگواری در روزهای آخرسال بود و از غم شما دوستانتان در باشگاه اندیشه نیز غمزده شدند.
امید که این ایام به صبر و مسکنت بر شما و به رحمت و مغفرت بر ایشان بگذرد.
تسلیت ما را پذیرا باشید.
باشگاه اندیشه
@bashgahandishe
اسطوره، عصرحیرت و اینترنت
گفت گوی ِ
سعید اسلام زاده
با احمد خالصی
شنبه 23 اسفند 99
ساعت 18
اسطورهها به چیزی یا جایی وابسته نیستند. اسطورهها قائم به ذاتاند. از درون خود روایت میکنند و وظیفه تفسیر جهان انسان و بیرون از آن را به عهده دارند.
اسطورهها هرگز نمیمیرند و همواره پابرجا هستند و خویشکاری آنها در جهان هستی جاری و ساری است. اهالی فلسفه در یونان باستان با اسطوره به جنگ برخاستند و بر آن بودند تا جهان منطقی_فلسفی را از جهان روایی_داستانی جدا کنند و خط مرزی بین لوگوس و میتوس بکشند. اما در واقع این اتفاق هرگز نیفتاد و جهان و اندیشه میتوس در لایههای زیرین زندگی به کار خود مشغول بود و هست و حتی شکل آن هم در بسیاری موارد تغییر نکرده است.
جوامع مختلف بشری در شکلهای متنوع، اسطورهها را به کار میگیرند و بازتولید میکنند. مهمترین جلوه بازتولید اسطوره، آیینها، ادبیات، تئاتر، و مجسمه و نقاشی بوده و هستند و امروزه سینما هم بدانها افزوده شده است.
در این گفتوگو میخواهیم نگاهی بیندازیم به این امر پر رمز و راز در
جهان حیرتانگیز اینترنت...
پخش زنده در صفحه اینستاگرام باشگاه اندیشه
@bashgahandishe
دره باغ
فکر کردن به ناممکن:
تاملی آغازین بر مطالعه ی رخداد ِ می ۶۸
گفت و گو با
محمدسادات هندی
۱۱ سال قبل از انقلاب ِ ۵۷ ایران مجموعه رویدادهایی در گوشه و کنار جهان رخ داد که به گفته ی یکی از فعالان ِ آن کمترین نتیجه اش تثبیت یا دست کم به رسمیت شناخته شدن ِ آزادی های فردی و اجتماعی و سیاسی در روزگار ماست...
بازخوانی ِ چرایی آنچه که در ۱۹۶۸ دنیا را تکان داد می تواند کوششی نظری برای تکان دادن ِ سوژگی های خفته یا به انقیاد کشیده ای باشد که که در بدن ِ خود نادرستی ِ نظم ِ موجود را "احساس" می کنند و امیدی باشد برای عاملیت هایی که کماکان چشم به "جور ِ دیگری بودن" دارند و می خواهند توان ِ خود را معطوف به آن "امکان" سازند. اگر بپذیریم تولید ِ میل و آری گویی به زندگی باید هدف هر تحول ِ بنیادین اجتماعی باشد،مطالعه ی رخداد ِ ۶۸ می تواند اشارتی بر ناکامی های تاریخی "ما" ی ایرانی نیز باشد.
قریب به یک ساعت گفت وگو و ضیافتی درفضای باز با رعایت شیوه نامه های بهداشتی با امکان سفارش نوشیدنی و خوراکی های متنوع
هماهنگی حضور :
@labibreza
چهارشنبه 20 اسفند1399
ساعت پنج عصر
@bashgahandishe
تو یک روز نیستی
تمامِ سالی.
تو یک شب
یا یک کتاب و یک قطره نیستی
تو یک نقاشی یا تابلویی بر دیوار نیستی.
اگر دقیقه ای نباشی
ساعت ها از کار می افتند
خانه ها برهوت می شوند
کوچه ها اشک می ریزند
پرندگان، سیَه پوش وُ
شعرها هم نیست می شوند.
.
تو فقط باد و باران هشتمِ ماه مارس نیستی
تو ای دل انگیزِ شب های تابستانی
گیسوان شب های پاییزی
تو ای سوز بوران عشق
تو نباشی
چه کسی باشد؟!
زن، زن، زن، زن
تو زندگی هستی..
«شیرکو بیکس»
برگردان : بابک زمانی
@bashgahandishe