هوالحق سلام اگر فکر کردید نکته ای را باید به من بگویید، آدرس ایمیلم در اختیار شماست: Kaaf.alef@gmail.com لینک پیام ناشناس تلگرام: https://t.me/BChatBot?start=sc-117023-mOeF3q8 کبری آسوپار؛ روزنامهنگار عضو سرویس سیاسی روزنامهی جوان
🔻نمیشود ۴ سال علیه سپاه از هیچ موضعگیری و کارشکنیای دریغ نکرد و بعد ناگاه خود را خلاف قانون و خلاف واقعیت، صاحب اختیار پیروزیها جا زد. سلسله مراتب نظامی برای مردم روشن است...
@asoupar
📝آقای روحانی! بگذارید ولایت امیرالمؤمنین برای مردم باقی بماند
🔻یکی دانستن «ولايت» و «حكومت» اولين شبههی پررنگی است كه از ميان كلام حسن روحانی در افطاری اساتيد و پزشكان بر صورت مخاطب میخورد و همين سرآغاز اشتباهات بعدیاش میشود. گزاره بعدی كه عجيبتر مینمايد، نسبت دادن اين اعتقادات به اميرالمومنين امام علی عليه السلام است و نیز اشتباهی دیگر که مدل حکومت در دوران حضور و غیبت اماممعصوم را یکی تصور میکند و بعد مثل همه مواردی كه در نهايت به مدح انتخاب حسن روحانی توسط مردم ختم میشود، ولايت، اين مبنای اعتقاد شيعه هم دستاويز مدح انتخاباتی میشود كه نتيجهاش انتخاب او باشد.
🔻روحانی میگويد: «اميرالمومنين مبنای ولايت و حكومت را نظر مردم و انتخاب مردم میداند؛ هر كسی كه شما او را به عنوان ولی خودتان و رهبر جامعه انتخاب كنيد، منم اطاعت میكنم و میشنوم و اجرا میكنم... ما دارای مذهب و مرام و دينی هستيم كه امیرالمؤمنین مبنای حكومت را رأی و خواست مردم میداند و ما بحمدلله در اين انتخابات شكوهمند بهار 96 عظمت ملی خودمان را به جهانيان نشان داديم.»
🔻اول آنكه ولايت از آن خداست و ولايتی كه معصومين عليهم السلام بر مردم دارند نيز تنها به دليل آنكه از جانب خداوند متعال به آنان داده شده، مشروعيت دارد. آنچنان كه خداوند در غدير خم، ولی پس از پيامبر صلی الله عليه و آله را انتخاب كرده و به رسول خود فرمان میدهد كه او را به مردم معرفی كند. لذا ولايت الهی فقط از آن خداست.
🔻دوم آنكه مبنای حكومت در دوران حضور معصوم عليه السلام رأی مردم نيست، گرچه بدون نظر مردم امكان تحقق نمیيابد. در دوران حضور معصومين حكومت حق آنان است و اگر مردم فرد ديگری را به عنوان حاكم اسلامی انتخاب كردند، در واقع مقابل حكم خدا ايستاده اند و آن حكومت، غصب حق ولی خدا است. در اين صورت لاجرم ولی خدا خانهنشين شده و وقتی مطابق امور عادی دنيا، قدرت بر گرفتن حق الهی ندارد يا مصلحت حفظ اصل حكومت اسلامی يا حتی اصل دين او را به سكوت واداشته، نمیتوان گفت او از رأی و نظر مردم اطاعت كرده است! مثال نقض سخنان روحانی ماجرای سقيفه و نوع واكنش اهلبيت عليهم السلام نسبت به آن است كه اگر قرار بر اطاعت امام علی عليه السلام از نظر مردم بود، اختلاف سقيفه بايد همان زمان حل میشد؛ نه آنكه ولی خدا برای بيعت با كسی كه مردم انتخاب كردهاند، حاضر نشود و به خانه او حمله كنند و همسرش مجروح شود و او را دست بسته و به زور برای بيعت ببرند! و حتی پس از بيعت مردم، باز علی و اهل خانهاش علیهم السلام، به در خانهی مهاجر و انصار بروند و آنچه را كه در غدير خم گذشت، يادآور شوند. امام حسين عليه السلام هم اگر قرار بود از رأی و نظر مردم پیروی كند، نبايد قيام عاشورا برپا میشد. بله؛ امام با زور و شمشیر تشکیل حکومت نمیدهد، اما این غیر از آن هست که حق ولایت و تشکیل حکومت برای اوست.
🔻سوم آنکه صرف نظر از این مورد که حكومت برای تحقق و تشكيل نياز به اجماع عمومی دارد، طبيعتاً حكومت در دوران غيبت امام معصوم، اگر نخواهد موروثی و پادشاهی باشد، برای تصميم گيریهای كلان و برای اصل تشكيل، راهی جز رجوع به رأی مردم ندارد. مردمسالاری دینی در كلام امام و رهبری و مدلی كه از ابتدای انقلاب اسلامی 57 تاكنون در ايران پياده شده، مبتني بر همين مراجعه به آرای عمومی در موارد متعدد است. اما اينكه بگوييم مبنای ولايت و حكومت از نگاه اميرالمومنين هم رأی مردم بوده، يقيناً درست نيست. اشتباه ديگر روحانی همين است كه تفاوتی ميان زمان حضور با غيبت معصوم قائل نيست.
🔻چهارم آنكه مصداق مردمسالاری دينی در دوران غيبت معصوم صرفاً همين بهار 96 نبود و انتخاباتی كه گذشت، در ايرانِ بعد از انقلاب اسلامی، اتفاق تازهای نيست؛ گرچه كه متاسفانه روحانی فقط همین انتخابات را میگوید كه او اين روزها شادمان از بردنش است؛ گویی انتخابات اتفاق جدیدی در ایران است!
🔻و كلام آخر آنكه، به بازیهای دنيایی سياست فقط تا یک جایی بايد تن داد؛ از مرزش كه میگذرد، دنيا را شايد بسازد، اما آخرت را حتماً به سوی ويرانی میبرد. خصوصاً وقتی قرار میشود بجای تطبيق سياستمان بر دين، دين را به گونهای تفسير كنيم كه قابليت تطبيق بر سياستمان را داشته باشد.
۲۸ خرداد ۹۶
@asoupar
🔻علاقه ندارم بی اطلاع از دلیل دستگیریها اعتراضی به نهادهای قضایی و امنیتی داشته باشم و ندارم هم؛ اما کسانی که به دلیل دستگیری هنگامه شهیدی موج توییتری علیه قوه قضاییه میرفتند، همچنان علاقه به حمایت از شهیدی و این بار، علیه وزارت اطلاعاتِ دولت روحانی دارند؟
https://twitter.com/asoupar/status/874566382217834498
📝تروريسم جناح نمیشناسد
🔻چهارشنبه، درست در وسط جدلهای اصلاحطلب و اصولگرا و چپی و راستی و بحثهای پس از انتخابات، شلیک گلولههای تروريسم در راهروهای ساختمان مجلس شورای اسلامی و نيز در حياط حرم امام خمينی (ره) همه ذهن ها را به سمت و سویی واحد كشاند و از دو قطبیهای جناحی به دو قطبی اصيل «با ايران» و «عليه ايران» رساند. دو قطبیای كه هميشه برای مردم اين سرزمين، پررنگ و اصيل در جريان است؛ البته اگر سياست بازی برخیها بگذارد كه مردم كار خودشان را كنند و ملتی را كه دهههای متمادی و مقابل حوادث و خطرات به مراتب وحشتناکتر و تلختر متحد بودهاند، درگير دوقطبیهای كاذب نكنند.
🔻چهارشنبه بحثهای انتخابات ناگاه خوابيد؛ ايرانیهایی كه امروز با هم همدلی میكردند، با هم غصه میخوردند، با هم اخبار عمليات تروريستی در تهران را دنبال میكردند، نه رنگشان معلوم بود و نه رأيشان مهم؛ امروز انگار بيش از هر زمان ديگری همهمان با هم فقط "ايرانی" بوديم. حالا شايد عمق كلام رهبر بيشتر درک شود كه دوقطبی اصلی و اصيل در ايران را اينگونه بيان كردند كه: «اگر دوگانگیای وجود داشته باشد، دوگانگی انقلابی و ضدّ انقلابی است. حتّی [فرد] غیر انقلابی هم قابل کشش است، قابل جذب است...»
🔻چهارشنبه ديديم كه تروريسم وقتی میآيد، نمیپرسد تو اصولگرایی يا اصلاحطلب؛ نمیپرسد تو به چه كسی رأی دادهای! تروريسم عليه تمام ايرانیها و عليه كل ايران روی میدهد.
🔻آنچنان كه پاسداران انقلاب اسلامی كه چهارشنبه با زبان روزه، سپر جان ما شده بودند، نپرسيدند كدام سوی سياست جناحی شدهی اين سرزمين ايستادهايم و روز 29 ارديبهشت نام چه كسی را در برگههای رأیمان نوشتهايم. حتی نگفتند همه اين 6 سالی كه ايران در نبرد با تروريسم تكفيری در سوريه و عراق حضور دارد، یک اقليتی چه طعنهها زدند و چه تخريبها پشت سر مدافعان حرم روانه كردند و با كليدواژهی امنيت اين سرزمين چه تحليلهای مبتذلی ارائه كردند؛ پاسداران انقلاب اسلامی مثل هميشه فراجناحی به تامين امنيت مردم فكر كردند. يادمان باشد در كشاكش جدلهای سياسیمان غرور و هيبت نيروهای نظامی را شكسته نخواهيم كه به روزش همين هاست كه به كارمان میآيد.
🔻چهارشنبه نسل سوم و چهارم انقلاب كه در خاطرههايشان تروريسم خيابانی نبود، تجربهای تازه يافتند؛ انگار قاب كوچکی از دهه شصت جدا شد و مقابل چشم جوانان اين سرزمين حركت كرد؛ شنيده بوديم تروريستها وسط خيابانهای تهران آدم میكشتند و بعد از جنايات چند سالهشان وقتی جمهوری اسلامی مقابلشان دو راهی توبه يا اعدام را گذاشت، غرب ايران را متهم به اقدامات ضد حقوق بشری كرد؛ حالا فراتر از شنيدن، میبينيم كه مردممان را میكشند، باز ما قربانی میشويم و باز وزير خارجه آمريكا ما را متهم به دفاع از تروريسم میكند. لابد چند دهه بعد هم بايد بابت تيرهایی كه امروز برای امنيت مردم ايران به سوی تروريستها شليک شد و آنها را به هلاكت رساند، به اين و آن پاسخ بدهيم كه چرا كشتيد و به فرموده رهبرمان بخواهند جای جلاد و شهيد را عوض كنند.
يادمان باشد امروز برای ما شلیک شد؛ فردا دست در دست هم پای شلیکهای امروز بايستيم كه تروريسم، وقتی میآيد جناح نمیشناسد.
روزنامهی جوان / ۱۸ خرداد ۹۶
@asoupar
🔻تولیت مقبرهی امام موروثی به فرزند حاج احمد آقای خمینی رسید؛ تولیت خط امام اما نباید موروثی باشد. صرف نوهی امام بودن نباید دلیل اعتماد به تفسیر او از امام و داشتن امتیازات خاص باشد.
@asoupar
📝 حكم دادن غیرقابل پیش بینی رهبر برای رياست هيات موسس دانشگاه آزاد اسلامی، حتی بی نگاه به آنكه چه كسی انتخاب شده، اولين نشانهی آن است كه حكومت ديگر لزومی نمیبيند دانشگاه آزاد حياط خلوت اطرافيان آيت الله هاشمی رفسنجانی باشد.
🔻ملاحظات به حقی كه تاكنون نسبت به هاشمی، به دليل سابقهی مبارزاتی و سياسی وی وجود داشت، ناخودآگاه پيرامون او را هم دربرمی گرفت و اطرافيان هاشمی هم از مزايای این ملاحظات نظام برخوردار می شدند و اينگونه بود كه آنان پشت اعتباری كه هاشمی رفسنجانی هميشه برای نظام داشت، پنهان شده و دانشگاه آزاد يا مجمع تشخيص مصلحت عملاً حياط خلوت هايی براي اين افراد به شمار میرفت. حال با درگذشت او آنچنان كه قابل پيش بينی بود، كم كم اين ملاحظات حذف میشود. نظام ملاحظه ی یکی از نیروهای اصلی و موثر خود را می کرد که دیگر در قید حیات نیست و دلیلی برای تمدید این ملاحظات وجود ندارد.
🔻 میتوان در مورد اين هم نوشت كه علی اكبر ولايتی عهده دار پستی شده كه برخیها خوابش را برای حسن خمينی ديده بودند و حالا حتماً احساس جالبی ندارند؛ اما موضوع، فراتر از افراد است. در نگاه اول، مهم نيست چه كسی را رهبری معظم انتخاب كردهاند؛ مهم اين است كه انتخاب كردهاند. همين فاعليت انتخاب، پيامهای خاص خودش را به آنهایی كه بايد، میرساند.
@asoupar
🔻به مردم گفتند رأی بدهید اما حالا مسئولیت آن را نمیپذیرند؛ کسی که با دستور از بالا و پادگانی و بی توجه به سابقه شورای اول رأی داده، تاوان کار خود را میدهد؛ اما باقی هم با آنها میسوزند.
@asoupar
🔻فکر میکردم رییس دولت "اسلامی" یک حداقلهایی را باید داشته باشد. خصوصاً وقتی مجتهدِ عضوِ مجلس خبرگان است و حداقل یک رای برای انتخاب رهبر دارد...
@asoupar
📝مسئولین با خودشان حرف میزنند!
🔻«انتخابات تمام شده و رفاقت بايد جايگزين رقابت شود»؛ «رئيسجمهور منتخب رئيسجمهور همه مردم ايران است»؛ «بايد همه به دولت كمک كنيم تا در اداره كشور موفق باشد»؛ «از دو قطبی شدن جامعه پرهيز كنيم» و ... از اين دست عبارتها در روزهای پس از انتخابات زياد شنيدهايم؛ سخنانی كه مسئولان میگويند و متأسفانه بايد اذعان كرد گرچه مخاطب آن را مردم قرار داده اند، اما بايد گفت تنها مخاطبان اين سخنان خود مسئولان میتوانند باشند.
🔻مردم تا پيش از انتخابات هم با يكديگر رفيق بودند؛ نه در برنامههای زنده تلویزیونی به يكديگر تهمت زدند، نه عليه يكديگر سند افشا كردند، نه بدوبيراهی بههم گفتند، نه جلوی ميليونها بيننده تلويزيونی همديگر را متهم كردند و نه سخنرانیهای چند هزار نفرهای داشتند كه طی آن به كانديدای رقيب بی احترامی كنند يا همه 40 سالِ جمهوری اسلامی را زير سؤال ببرند. مردم كه فقط تماشا میكردند روند رقابتی را كه ديگر نمیتوان گفت سالم بوده است. اگر اين ميانه در شبكههای اجتماعی هم مطالبی دروغ عليه كانديداها نشر يافت و كاربران عادی هم به نشر آن كمک كردند، سهم مردم، سادگیشان بود كه فريب ستادها و سخنرانیها و كانديداها و حاميان خاص كانديداها را خوردند و حرفشان را باور كردند.
🔻اين بداخلاقیهای قبل از انتخابات از بالا به پايين تزريق شد؛ وگرنه مردم وسط اين جدلها نبودند. عامل اصلی دوقطبی سازی و ایجاد تفرقه خود مسئولین بودند و حالا با ژستِ ناصحِ خیرخواه گرفتن و توصیه به مردم نمیشود روی خطای بزرگشان سرپوش بگذارند. مخاطب اصلی آن سخنان ابتدای نوشتار، مسئولان هستند، گرچه كه گويندهاش هم خودشان باشند!
۳ خرداد ۹۶
@asoupar
📝رأی مردم، دروغگو را صادق نمیکند
🔻رأی مردم حتماً جای پیروزی و جشن دارد؛ اینکه اکثریت مردم تو را تایید کرده باشند، حتماً حس خوبی دارد؛ به خوبی یک پیروزی عظیم که حالا حتماً حسن روحانی و حامیانش در آن غرق شدهاند. شعارهایشان رأی آورده، رقبا را در نبرد دموکراسی از میدان بدر کردهاند و ۴ سال دیگر میتوانند سرمست پیروزی باشند؛ اما خیلی گزارههای دیگر هم وجود دارد که رأی مردم آنها را تغییر نمیدهد؛ دروغگویی یکی از آنهاست. کسی که دروغ گفته باشد، چه رأی اکثریت با او باشد و چه رای اقلیت، همانی هست که بود.
🔻بی اخلاقی ها، بگم بگم کردنها، تهمت زدنها و دوروییها را رأی مردم تبدیل به حسنه نمیکند و کسی که مناظرات انتخاباتی را از این مسیر پیش برده، با بیشتر رأی آوردن نسبت به رقیبش، ناگاه تبدیل به یک فرد بااخلاق و صادق و خالص نمیشود... فقط میتواند این اندیشه را در ذهن بیاورد که چه مهارتی در بی اخلاقی داشته و چه حرفهای توانسته بخشی از رأیش را با فریب مردم بدست بیاورد. همان طور که سعه صدر، رفتار اخلاق مدارانه، صداقت و ... با کمتر رأی آوردن از رقیب تبدیل به سیئه نمیشود و ارزش خود را از دست نمیدهد.
🔻رأی مردم فقط مقام را تغییر میدهد و یک کاندیدا را تبدیل به یک رییس جمهور می کند؛ آن کاندیدا اگر بیاخلاق باشد، بعد از انتخابات تبدیل به یک رییس جمهور بی اخلاق میشود؛ ارتقای مقام باعث ارتقای ناگهانی اخلاق نیست. خصوصاً وقتی تلاش شده تا "به هر قیمتی" حداکثر باشند. روحانی در اولین ساعات بدست آوردن رأی حداکثری مردم، ۱۶ میلیون نفری را که به رقیبش رأی دادند، تلویحا طرفدار خشونت نامید؛ همان ادبیات تند و بی ادبانهی همیشهی او. گفتم که رأی مردم، بی اخلاقی را تغییر نمیدهد.
** به ماجرای رأیی که با تزویر و دروغ بدست آمده و رأیِ حرام بعدتر مفصل میپردازم.
۳۰ اردیبهشت ۹۶
@asoupar
🔻ستاد روحانی زیادی پولپاشی کرده، روزهای آخر کم آورده؛ بلاخره وام به دهیارها و واریز یارانه سه برابر برای دهکهای پایین و وصل یارانههای قطع شده و پاداش وزارت نفتیها و شال ترکیهای و ...
@asoupar
🔻جریانی که با دستور از بالا کاندیدا میشود، با دستور انصراف میدهد، با دستور لیست پر میکند، با دستور، موافق و مخالف میشود و مطیع سربراه اوامر است، صحبت از قیم نمی خواهیم برایش خیلی بزرگ نیست؟!
@asoupar
🔻رییس جمهور حقوقدان و مجتهد به مخفی نگه داشتن پرونده تخلفات ادعایی قالیباف فخر می کند و بعد هم معتقد است من نگفتم، تو هم نگو؛ تا فاتحه ی قانون و شرع را با هم بخواند.
@asoupar
یک هشدار در مورد امنیت ملی
📝روحانی رقبایش را هدف گرفته یا...؟!
🔻طی روزهای اخير حسن روحانی در جمع حاميانش و نيز در مناظرهها، به طور مشخص موضوعات ملی، امنيتی و كلان حكومت و سياستهای كلی نظام را زير سوال میبرد؛ موضوعاتی که در قاب كوچک یک انتخابات رياست جمهوری نمیگنجد. او در مناظره، به نشان دادن انبار زيرزمينی موشکهای ايران و نوشتن جمله امام خمينی در مورد محو اسرائيل روی موشک بالستیک آزمايش شده، اعتراض كرد؛ اقدامی كه به كلان حكومت مربوط است و از تصميمات فراجناحی و ملی نيروهای مسلح است و البته ربطی به مناظره و كانديداهای رقيب روحانی و حوزههای مسئوليتی آنان ندارد.
🔻او در سخنرانیهای بعدی به معافيت مالياتی آستانهای مقدس اهلبيت عليهم السلام در ايران كه با حكم امام و رهبری انجام میشود، اعتراض میكند. تصميمی كه در واقع یک حكم فقهی است و يقيناً حسن روحانی میداند با حكم شرعی دو ولی فقيه فقيد و كنونی ايران اين اتفاق افتاده و رقيب انتخاباتی او در اين زمينه فقط مجری احكام ولی فقيه است.
او در سخنانی ديگر پای كشورهای خارجی را به انتخابات ايران باز میكند و به رقبايش میگويد كه «شما به كشورهای همسايه خيلی كمک كرديد. آنها دلشان میخواهد شما مجدداً برگرديد.»
🔻سخنان خلاف امنيت ملی روحانی به همين جا ختم نمیشود؛ او دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ايران را خانه دروغ و اتهام میخواند؛ پشت تريبون با توهين به قاضیها و سرداران شعار میدهد كه «نه قاضی، نه سردار، دولت قانونمدار». گویی كه قضات و سرداران اين سرزمين چيزى از قانونمداری در عملكردشان نيست. او صريحاً سیستم قضایی جمهوری اسلامی را متهم میكند كه 40 سال فقط اعدام و زندان بلد بودهاند؛ به ممنوعالتصويری و خانهنشينی سران فتنه اعتراض میكند كه تصميمات تامینی شورای عالی امنيت ملی بوده است؛ اهل سنت ايران را خلاف قانون اساسی اقليت مینامد و با بيان اخبار نادرست از مخالفتهای خيالی با فرمانداری اهل سنت در ايران، به تحریک مذهبی در سطح كلان كشور دست میزند و ...
🔻آيا كسی قرار نيست به حسن روحانی تذكر دهد كه انتخابات برای برهم زدن امنيت ملی نيست؟ كه اگر قرار بر تخريب رقيب هم داريد، اين موضوعات در حوزه مسئوليت رقبايتان هم نيست؟ كه از قضا حضرتعالی به عنوان رئيسجمهور مستقر، رئيس شورای عالی امنيت ملی هستيد و اگر رقبايتان هم مرز امنيت ملی را در تبليغات خود رعايت نكردند، شما بايد آرامكننده فضا باشيد، نه آنكه بشويد آنی كه بر سر شاخ بود و بن میبريد!
🔻روحانی این روزها عصبانی و پریشان است؛ با توجه به نتايج نظرسنجی ها و روند نزولی آرای روحانی كه شتاب گرفته و نيز برخورد شوكهكننده كارگران معدن يورت در مقابل حضور حسن روحانی در آنجا، اين عصبانيت قابل درک است. اما قابل درک نيست كه اگر قرار شد ما برنده انتخابات نباشيم، ديگر زير ميز بزنيم و بد و خوب مملكت برايمان مهم نباشد و مصداق آن ضرب المثل بشويم كه ديگی كه برای من نمیجوشد... بعد از انتخابات هم ايران اسلامی ما هست و مردمش هستند و قرار نيست با انتخابات همه چيز تمام شود. امروز اگر مقابل اين موضع گيریهای تهديد امنيت ملی برخوردی نشود، شايد فردا كمی دير باشد. روحانی این روزها به جای رقابت با رقبای انتخاباتی خود، به رقابت با نظام برخاسته است؛ شايد فلسفه و رمز و راز حمايت يكپارچه جريان غرب و ضد انقلاب از کاندیداتوری روحانی در همين نكته نهفته است.
روزنامه ی جوان / ۱۹ اردیبهشت ۹۶
@asoupar
در باب اعتراض به معافیت مالیاتی آستان قدس
📝حداقل یک پوپولیست شریف باشید
🔻من فکر می کنم شرافتمندانه این است که وقتی کسی می خواهد از معافیت مالیاتی آستان قدس انتقاد کند، از حکم فقهی و شرعی تعلق نگرفتن مالیات به نذورات و موقوفات مردم هم بگوید...
🔻فکر می کنم شرافتمندانه این است وقتی کسی می خواهد اعتراض کند چرا آستان قدس مالیات نمی دهد، لیست کارهای خیریه آستان را هم بگوید و اضافه کند که در هیچ جای دنیا موسسات خیریه و عام المنفعه مالیات نمی پردازند...
🔻فکر می کنم شرافتمندانه یعنی که بگوید معافیت مالیاتی آستان با حکم فقهی دو ولی فقیه فقید و کنونی انجام شده و سید ابراهیم رییسی صرفا یک مجری است؛ آنچنان که مرحوم واعظ طبسی بود...
🔻فکر می کنم شرافتمندانه یعنی که هنگام اعتراض به حکم فقهی معافیت مالیاتی آستان قدس، از ۳ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان بدهی دولت به آستان قدس رضوی هم بگوید...
🔻فکر می کنم شرافتمندانه یعنی که این را هم بگوییم که ولی فقیه در دو مورد - مالیات بر ارزش افزوده و مالیات تکلیفی- آستان را موظف به پرداخت مالیات کرده و در دوران تولیت دکتر رییسی این دو مالیات منظم پرداخت شده است...
🔻فکر می کنم شرافتمندانه یعنی که با جستجویی اندک، مواضع همین آقایان در مورد معافیت مالیاتی آستان در دوران تولیت مرحوم واعظ طبسی هم دیده شود و نه اینکه این اعتراض ها فقط در دوران تولیت جدید و حسب رقابت سیاسی انجام شده باشد...
🔻من فکر می کنم حسن روحانی به عنوان رییس دولت و نیز به عنوان یک مجتهدِ درس خوانده در حوزه و عضو خبرگان رهبری نمی تواند وقتی به معافیت مالیاتی آستان اعتراض می کند، از تمامی موارد بالا مطلع نباشد.
📍من فکر می کنم اگر قرار است پوپولیست باشیم، حداقل یک پوپولیست شریف باشیم. شما این طور فکر نمی کنید؟
۱۹ اردیبهشت ۹۶
@asoupar
🔻اولین تاثیر شلیک موشکهای جمهوری اسلامی به سوی داعش، آرامش روانی در ایران همزمان با بهم زدن آرامش روانی داعش و دوستانش است؛ همه باید مطمئن باشند جمهوری اسلامی اجازه نمیدهد امنیت مردمش بازیچهی ترقه بازی دیگران شود.
جواب ترقهبازی، موشک شد.✌️
https://twitter.com/asoupar/status/876517123140595713
📝چه شد به «آتش به اختيار» رسيديم؟
🔻اين روزها همه در مورد اصطلاح «آتش به اختيار» میگويند و مینويسند؛ آنهایی كه هميشه از تعامل و گفت و گو و مفاهمه و خوشبينی حرف میزنند، به جمله رهبری كه رسيدند، كوشيدند بدترين تعابير را از آن بيرون بكشند و در فضای مجازی بنويسند. چه آنكه پی يافتن گزارههایی عليه رهبری و نيروهای انقلابی و مومنی بودند كه مخاطب «آتش به اختيار» بودند و نه آنكه دلشان برای فرهنگ اين سرزمين سوخته باشد. اين سوی ماجرا هم عدهای كوشيدند به تبيين صحيح مقصود رهبری بپردازند؛ اينكه جمله در فضای كار فرهنگی گفته شده؛ اينكه رهبری خواستهاند كسی برای كم كاریهایش، نداشتن دستور از بالا را بهانه نکند و ... و اينكه رهبری خودشان معنای كلامشان را با یک «يعنی» گفتهاند: «من به همه آن هستههای فكری و عملی جهادی، فكری، فرهنگی در سرتاسر كشور مرتّباً میگويم: هركدام كار كنيد؛ مستقل و بهقول ميدان جنگ، آتشبهاختيار... خب شما افسرهای جنگ نرميد؛ آنجایی كه احساس میكنيد دستگاه مرکزی اختلالی دارد و نمیتواند درست مديريت كند، آنجا آتشبهاختياريد؛ يعنی بايد خودتان تصميم بگيريد، فكر كنيد، پيدا كنيد، حركت كنيد، اقدام كنيد.»
🔻اينگونه همه فضای رسانهای از شرح و بسط و نقد اين عبارت پر شد، بی آنكه كسی به اين نكته توجه كند كه چه شد به جايي رسيديم كه رهبری از «آتش به اختيار» بگويند. اصل ماجرا كم كاری نهادهای فرهنگی و دستگاههای مركزی و حتی كم كاری همهی همين هستههای فكری و علمی و جهادی و فكری و فرهنگی است كه رهبر اشاره میكنند. اگر نهادهای فرهنگی به آنچه قانوناً بر عهده دارند، درست عمل كرده بودند، آيا اصلاً نيازی بود كه رهبری به ساير هستههای فرهنگی اينگونه بگويند كه خودتان تصميم بگيريد و عمل كنيد؟
🔻حالا وسط بحثهای زيادی شلوغ شده در مورد تبيين معنا و مفهوم «آتش به اختيار» كه شبههای هم بر آن وارد نبود و معنايش مشخص بود، اصل ماجرا گم شده و وزير ارشاد تصور میكند با نوشتن يادداشتی در مدح هوشمندی رهبری و تأكيد بر اينكه تذكرات رهبری داهيانه است و ما خود را ملزم به تحقق آن میدانيم، ماجرا حل شده و تمام است. سخنگوی دولت هم نگران سوء استفاده از عبارت «آتش به اختيار» شده است و حال آنكه اگر فرض كنيم دغدغه دولتیها صادقانه است و قصد ايجاد هراسی كذایی از اين عبارت و نوع عمل جوانان مؤمن و انقلابی را ندارند، لاجرم یک توصيه به آنان خواهيم داشت و آن اينكه اصلیترين راه بستن مسير سوء استفاده از كلام رهبری در مورد «آتش به اختيار» صرفاً انجام وظايف فرهنگی خود در چارچوب قانون و فرهنگ و هويت ملی ايران است تا ديگر نيازی به حضور نيروهای آتش به اختيار نباشد. نمیشود پای تحليل و تبيين و ابراز نگرانی از سوء استفاده از آتش به اختيار نشست، اما تغافل كرد كه رهبری اگر از آتش به اختيار گفتند، آن را برای زمانی گفتند كه دستگاههای مركزی دچار اختلال هستند و اصلي و فرعی دغدغههايشان جابهجا شده و كار را درست پيش نمیبرند. برای نهادهای فرهنگی الان وقت تبيين هوشمندی رهبری نيست؛ وقت تغيير مسير و رفع اختلال در كار و انجام صحيح وظايف است. نمیشود به تبيين «آتش به اختيار» نشست، ولی از كم كاریهای منجر به رسيدن به اين مقطع سخن نگفت.
🔻نيروی آتش به اختيار دوست نداريد؟ راه حل ساده است: دچار اختلال نباشيد؛ وظايفتان را انجام دهيد تا پای آتش به اختيار وسط نيايد.
روزنامهی جوان / ۲۴ خرداد ۹۶
@asoupar
📝آقای آشنا! اینجا شورای عالی امنیت ملی نیست
🔻حسام الدین آشنا، مشاور رئیسجمهور در کانال تلگرامیاش در مورد اجرای احکام اعدام محکومین داعش هشدار داده است. او گفته معمولاً پس از حوادث تروریستی، یکی از واکنشهای مقامات قضایی و امنیتی اجرای حکم اعدام محکومان همان جریان است. آشنا مینویسد:
«۱ – داعش دقیقا در پی همین واکنشهای غیرعقلایی و انتقامجویانه است تا از طریق تقابلجویی با این رفتار باز بتواند از میان هواداران این گروه یارگیری کند و بدین ترتیب چرخه ترور بازتولید شود. ۲ – فضایی که در جهان برای همدردی با کشورمان و مردم ایران شکل گرفته تحت تأثیر اعدامها قرار میگیرد. ۳ – شکاف میان شیعه و سنی و تعمیق آن.»
🔻در مورد درستی و غلطی این نوشتهی منتشر شده در کانال مشاور رئیسجمهور میتوان مواردی را ذکر کرد؛ شاید آشنا تصور میکند با عدم اجرای احکام محکومین داعش، این جنایتکاران سر به راه خواهند شد؛ اما نکتهای فراتر از درستی و غلطی آن وجود دارد و آن اینکه آیا جای نظر مشاور رئیسجمهور در مورد اجرای حکم اعدام زندانیهای داعش توسط مقامات قضایی و امنیتی وسط تلگرام و توئیتر است یا باید در جلسات پشت پرده مطرح شود؟ اگر کلیت دولت یا حتی صرفاً شخص مشاور رئیسجمهور نظری در مورد نوع برخورد با محکومین داعش دارد، آیا باید وسط تلگرام بیان شود؟ عصر چهارشنبه جلسه شورای امنیت کشور برای بررسی حملات تروریستی تهران تشکیل شد، حسام آشنا میتوانست نظرش را از طریق رئیسجمهور یا اعضای دیگر دولت در آن جلسه مطرح کند. مشاور رئیسجمهور که فعال مجازی و روزنامه نگار نیست که راه رساندن نظراتش به مسئولین، کانال تلگرامی و توئیتر باشد، او مقام مسئول است؛ نه تنها دسترسی به مقامات دارد، بلکه اساساً وظیفهاش دادن مشاوره است؛ پس چرا باید مسائل امنیتی را در کانال تلگرامی و عمومی نقل کند؟
🔻نوشتهها و نظرات حسام آشنا بارها به حاشیه سازیهای جنجالی منجر شده؛ این نظر اخیر هم با توجه به احساسات تشدید شده مردم پس از حملات تروریستی چهارشنبه میتواند حواشی جنجالی داشته باشد که تاکنون هم در فضای مجازی داشته؛ ولی اگر آشنا از سر دلسوزی و نه برای فرستادن پالس به این و آن نظر میدهد، طبیعتاً نباید مسائل امنیتی را وسط تلگرام طرح کند.
روزنامهی جوان ۲۰ خرداد ۹۶
پینوشت: فرستادن پیامِ "ما خوبیم" و نهادهای دیگر جمهوری اسلامی بد هستند توسط دولت به سود منافع ملی نیست. ایران در مورد مسائل ملی باید یکپارچه باقی بماند.
@asoupar
📝زائری و توجیه یک اشتباه با نام شهید مطهری
🔻توجیه محمدرضا زائری برای مصاحبه با مسیح علینژاد تشبیه غلطی است از نوشتنهای شهید مطهری در مجلهی زن روزِ زمان شاه و زائری همان طور که صوتش از صدای آمریکا پخش شد، میگوید نه من از شهید مطهری بالاتر هستم و نه مسیح علینژاد از گردانندگان آن روز زن روز پایینتر.
🔻توجیه زائری ظاهر مقبولی دارد، اما دقت در باطن نشان میدهد که زیاده بیراهه رفته است. شهید مطهری حرفهایش را به زمین دشمن برد برای نقد و رد اندیشهی دشمن و نه مهر تایید بر آن. استاد مطهری اندیشهاش را به زن روز منحط طاغوت برد تا بگوید شما اشتباه میکنید و مقام زن چیز دیگری است؛ زائری اما اندیشهاش را به صدای آمریکا برد تا بگوید حق با شماست؛ جمهوری اسلامی اشتباه میکند! شهید مطهری همچون یک مبلغ به دل دشمن زد تا آنان را به آنچه میداند دعوت کند، اما حضور زائری صرفاً تاییدی و خالی از هر دعوت به گزارهی جدیدی است. تعامل مطهری با زن روز از جنس تبادل نظر و مناظرهی دو قطب مخالف و سپس دعوت آنان به نظر خود بود، چه ربطی به تایید موضع یک ضدانقلاب و ضدحجاب توسط زائری دارد؟!
🔻و یک تفاوت مهم دیگر؛ آیت الله مطهری برای رد موضع زن روزی ها در مورد زن، تریبونی که دور شدگان از موضع اسلام آن را بشنوند، نداشت و ناچاراً برای تبلیغ حق، راهی جز تعامل با اهل اندیشهی باطل برایش نماند؛ اما زائری چطور؟ برای رد نظر جمهوری اسلامی در مورد قانون حجاب تریبونی که موافقان قانون حجاب آن را بشنوند، ندارد؟! رسانه نمیتواند در اختیارش باشد و ناچار شده رو به دشمنان انقلابی بیاورد که خود همیشه گفته صراحت در بیان حقانیتش دارد؟!
🔻اگر راقم این سطور کسی نبود که علیرغم مخالفت با موضع محمدرضا زائری، برای مصاحبه با او رفته و در جلسات متعدد با مسئولین رسانه، آنها را سرانجام مجاب به انتشار مصاحبهای کرده که هیچکدام با محتوای آن موافق نبودهاند و اگر همین راقم بینوا بابت انتشار همان مصاحبهی زائری حجم معتنابهی ناسزا و بدوبیراه از دوستان و همراهان قدیمی نوش جان نکرده بود و باز هم پای دفاع از انتشار مواضع زائری علیه قانون حجاب نایستاده بود که بگذاریم زائری حرفش را در جمع خودیها بگوید و نه در رسانههای معاند، شاید حق میداد که او مسیح علینژاد را برای گفتن از مواضعش انتخاب کند، اما حالا حق نمیدهم؛ محمدرضا زائری بی تریبون و رسانه نمانده و حتی از تلویزیون جمهوری اسلامی هم حرفهایش علیه قانون حجاب پخش شده؛ پس شهید مطهری در دوران طاغوت، زائری در حکومت جمهوری اسلامی نیست. این هم که من با فلان خبرنگار به عنوان یک شهروند صحبت کردم و نه خبرنگار، توجیه نادرستی است. حتی اگر ما تفکیک شخصیت حقوقی و حقیقی را در این مورد درست بدانیم، استفاده از آن گفت و گو در رسانههای عمومی نشان میدهد این تفکیک درست نبوده است.
🔻بنابراین اقتدا به عمل شهید مطهری در تعامل با زن روز برای مصاحبهی زائری با مسیح علینژاد وجهی ندارد. با نظرات محمدرضا زائری علیه قانون حجاب در ایران کاری ندارم؛ اتفاق جدیدی نیست. اما مصاحبه با ضدانقلاب علیه قانونی در جمهوری اسلامی (صرف نظر از درستی و نادرستی اصل موضع) اتفاقی نیست که با وسط کشیدن مغلوط پای شهید مطهری آب کشیده شود.
۱۵ خرداد ۹۶
@asoupar
📝بازی دو سر باخت احمدینژاد با یک ثبت نام
🔻حامیان احمدینژاد تصور میکردند به نفعشان خواهد بود که تبلیغ کنند توصیهی رهبری مبنی بر عدم کاندیداتوری او در انتخابات ۹۶، به دلیل توصیه بودن و دستور نبودن، نمیتواند موجب ردصلاحیت شود؛ برای همین هم وقتی زمزمهی چنین امری از سوی سخنگوی شورای نگهبان بلند شد، علیه او موضع گرفتند و تاکید کردند که توصیهی رهبری نمیتواند دلیل ردصلاحیت باشد. بعد از رد صلاحیت احمدینژاد، سخنگوی شورای نگهبان صریحاً گفت که توصیهی رهبری را ملاک قرار ندادهاند و این یعنی احمدینژاد میتواند در سال ۱۴۰۰ هم به هر دلیلی که امسال رد صلاحیت شد، رد صلاحیت شود. در حالی که اگر دلیل، توصیهی ولی فقیه بود، اعتبارش صرفاً برای همین انتخابات ۹۶ بود.
🔻ثبتنام احمدینژاد در انتخابات امسال به نوعی برایش بازی دو سر باخت شد؛ حتی اگر حامیانش متوجه نباشند یا نخواهند دریابند. او با این ثبت نام، هم بخشی دیگر از اعتبارش را با پا گذاشتن روی توصیهی رهبر نزد حزب اللهی ها از دست داد و هم اعتبار دو دوره تایید صلاحیتش برای ریاست جمهوری را. حالا حتماً برایش سخت است مادر شهیدی به او در مزار شهدا معترض شود.
پینوشت: تحلیلِ جامانده از قبلِ انتخابات
۱۱ خرداد ۹۶
@asoupar
📝اعتراضات بیدلیل به سریال "نفس"
🔻جلیل سامان برای علاقهمندان به عاشقانههایی که در بستری تاریخی و سیاسی روی میدهد، غریبه نیست. دو سریال "ارمغان تاریکی" و "پروانه" هنوز در ذهن مخاطب تلویزیون پررنگ است؛ نه مخاطبان خاص، بلکه تودههای مردمی که اهل مطالعات دقیق سیاسی و تاریخی نیستند و نسل جوانی که تصاویر ذهنیاش از تروریستهای مجاهدین خلق مبهم و کمرنگ است، به خوبی توانست با سریالهای او ارتباط بگیرد و برگهایی هر چند اندک از تاریخ سیاسی کشورش را با روایتی داستانی و جذاب ببیند.
🔻این روزها و پس از افطار، سریال "نفس" کاری دیگر از جلیل سامان در حال پخش است. او باز با روایتی عاشقانه در بستر تاریخی و سیاسی و با نگاهی به مبارزات مردم ایران علیه حکومت محمدرضا پهلوی، به تلویزیون آمده و همین قسمتهای آغازین نشان میدهد که قرار است باز هم از مجاهدین خلق بگوید. موضوعی که در سینمای ایران پرداخته نمیشود و اگر از دو فیلم تقریباً خوب "سیانور" و "ماجرای نیمروز" بگذریم، خبری از آن در سینمای ایران طی ۵ دههی اخیر نبوده است. دو فیلم نامبرده هم حاصل کار جوانان سینمای ایران و کار دو سه سال اخیر است.
🔻فیالحال در مورد سریال نفس نمیتوان قضاوتی مثبت و منفی داشت؛ چه آنکه تنها دو قسمت آن پخش شده؛ اما از اتفاقات جالب توجه در این سریال استفاده از زنان ارمنستانی برای نقشهای بی حجاب و نشان دادن فضای نامناسب خیابانهای تهران در دوران پهلوی است. این اتفاق با استفاده از تکنیک کروما کی (روی هم قرار دادن چند فیلم یا تصویر) روی داده و میتوان روش و تلاش کارگردان برای نمایش این تمایز را تحسین کرد.
🔻نوجوانی که قبح بی حجابی را در خانواده آموخته باشد، حالا به خوبی، هم یکی از ایرادات حکومت پهلوی را به چشم میبیند و هم درمییابد اگر مشکل مردم ایران آزادی پوشش بود، زمان پهلوی این آزادی را داشتند؛ پس چرا تا حد ایثار جان قیام کردند؟ از سویی به تصویر کشیدن پوششی دور از واقعیت در سریالهای مربوط به فضای پیش از انقلاب اسلامی، باعث انتقاد مخاطبان، ملموس نبودن فضا و غیرقابل باور بودن آثار این چنینی منجر شده است.
🔻با این حال عدهای بی توجه به محتوای اصلی، از همان ساعت اولیهی آغاز پخش سریال به نمایش بی حجاب زنان در این سریال اعتراض کردند و حتی با توضیحات کارگردان هم پا پس نکشیدند. در حالی که چه به لحاظ شرعی و چه از نگاه قانون، نمایش بی حجاب زنان غیرمسلمان و غیرایرانی در تلویزیون مشکلی ندارد. قبلاً در سریال های "مدار صفر درجه" و "تعبیر وارونهی یک رویا" هم نمایش زنان بی حجاب غیرایرانی و غیرمسلمان را داشتیم.
🔻اگر روند ماجرا به همین شکل و با تندروی فراتر از شرع و قانون پیش برود، میتوانیم جلیل سامان را در نقش کارگردان سریالهای بی محتوای طنز ماه رمضان تصور کنیم؛ وقتی ساخت سریال ارزشی و تاریخی قرار است بجای تحسین به ایرادات بنی اسراییلی منجر شود، طنزهای بیمایه در اولویت خواهد بود.
۸ خرداد ۹۶
@asoupar
رییس جمهور کل مردم یا رییس جمهور ۵۷ درصدی؟
📝کاش به ما فقط خس و خاشاک بگویند!
🔻سخنانی اين روزها بيان میشود كه نشان میدهد برای اصلیترين كانديدای انتخابات رياست جمهوری دوازدهم هنوز انتخابات تمام نشده است. حسن روحانی ساعاتی پس از اعلام نتيجه انتخابات صريحاً گفت كه «اين پيروزی، پیروزی صلح و آشتی بر تنش و خشونت بود» و اینکه «امروز دنيا به خوبی میداند كه ملت ايران مسير زندگی در تعامل با جهان به دور از خشونت و افراطیگری را برگزيده است.» اين يعنی ایجاد یک دوقطبی خطرناک صلح و خشونت در سطح ملی؛ دو قطبیای كه یک سوی آن كانديدای حداكثری و حاميانش هستند و سوی ديگر كانديدای اقليت 16 ميليون نفری.
🔻غیریت سازی، ایجاد تفرقه و نشر کینه بین دستههای مردم و ساخت دوقطبی ماهای خوب و غیر ماهای بد، نتایج خطرناک سخنان این فرد است. با اين حساب آيا حاميان كانديدای رقيب كه رسماً حامی خشونت ناميده شدهاند، برايشان پذيرش آن كه كانديدای دارای رأی حداكثری، رئيسجمهور آنان هم است، سهل خواهد بود؟ بايد ترسيد كه اين بار و پس از انتخابات هم بی اخلاقی و دوگانگی از بالا به پايين سرايت كند و دوقطبی سازیِ خشن روحانی از مردم ایران، به بدنهی جامعه هم سرایت کند. رییس جمهور باید منادی وحدت جامعه باشد و نه عامل ایجاد انشقاق.
🔻و البته ماجرا به همين هم ختم نشد و دو روز بعد و در نشست خبری فرد منتخب، او رقيب را فريبكار و اهل دروغ و تخريب و سخنان غيردقيق و تخيلی دانست؛ در حالی كه ميليونها نفر از مردمی كه به رقيب او رأی داده بودند، دعوت میشدند تا فرد منتخبِ اكثريت را رئيسجمهور خود بدانند و آنچه را كه در دوران انتخابات گذشته فراموش كنند!
🔻او در مقام گفتن از اهميت رأی مردم تلويحاً فقط كسانی را «مردم» خطاب كرد كه به او رأی دادهاند و باقی را به گونهای ياد كرد كه هم توهين به ساير كانديداها و هوادارانشان و رأیدهندگان به آنها بود؛ هم خلاف شعارهای اعتدالی بود و هم خلاف شأن ریاست جمهوری (از شأنيت لباس پيامبر گذشتهايم).
🔻«رئيسجمهور همه بودن» در انجام وظايف رياست جمهوری نيست، چه آنكه ناچاراً هر فعاليت مثبت و منفی دولت برای همه مردم موثر خواهد بود و قانوناً هم او رییس جمهور کل کشور است؛ اما رئيسجمهور همه بودن در منش و ادبيات و خط فكری است كه مرور چهار سال دولت يازدهم نشان میدهد اين دو قطبیسازی در فعل و قول دولت جريان داشته و او چهار سال پيش هم در ماههای آغازين دولتش گفته بود كه «مردم در 24 خرداد به افراط، تفريط، خشونت، خودرأیی، تکرأیی، عدم مشورت و عدمتدبير رأی ندادند و به اعتدال، تدبير و عقلانيت رأی دادند.»
با این حجمِ بی ادبیهای رییس دولت یازدهم در حق مردمی که تنها جرمشان رأی ندادن به اوست، میگوییم احمدی نژاد که به رأی دهندگان به موسوی خس و خاشاک نگفت، اما ما راضی بودیم به ما همان خس و خاشاک کذایی گفته شود تا این همه القاب زشت!
🔻حال تنها كاری كه میشود كرد، اميدواری است؛ اينكه اميدوار باشيم كه او با اطمينان از دو دورهای بودن، اين روند نامهربانانه و خشن و خطرناک با كسانی كه به او رأی نداده اند، اين روند ما چقدر خوبيم و ديگران چقدر فلان و بهمان، این روند ایجاد نفرت و کینه را حداقل بخاطر حفظ امنيت ملی كشور متوقف کند. او بايد تصميم بگيرد قرار است رئيسجمهور كل كشور باشد يا فقط رئيسجمهور ۵۷ درصدی كه به او رأی دادهاند؟
روزنامهی جوان / ۳ خرداد ۹۶
@asoupar
📝حالا نوبت شورای نگهبان و قوهی قضاییه است
🔻سید ابراهیم رییسی با اعتراض نجیبانهاش بر مدار قانون، نشان داد که میتوان شدیداً معترض بود و در عین حال شدیداً قانونمند و اخلاقی اعتراض کرد.
🔻حجت الاسلام رییسی راه قانونی اعتراض به چگونگی برگزاری انتخابات را یاد داد؛ باقی کار با شورای نگهبان و دستگاه قضایی است که نشان دهند اعتماد به راه قانونی اعتراض نتیجهبخش است یا نه؛ و این مسیر قانونی میتواند به افشای تخلفات و برخورد قضایی با متخلفان و اقناع حامیان کاندیدای معترض منجر شود یا خیر.
🔻نتیجه بخشیِ این اعتماد الزاماً تغییر نتیجهی انتخابات نیست؛ بلکه گزارش تخلفات روی داده، معرفی متخلفین به مردم و دستگاه قضایی و محاکمهی آنهاست. انتخاباتی که به قول آیت الله جنتی با تخلفات گسترده برگزار شده، باید محکمههای گسترده را هم در پی داشته باشد.
۳ خرداد ۹۶
@asoupar
🔻شجریان سلیقهی موسیقیایی اصلاحطلبان نیست؛ ارزشش موضع سیاسیاش است؛ هنر در خدمت سیاست.
ابزار شدن شجریان مشهود است؛ همانطور که حصر ابزار است و حجاب و...همه چیز ابزارِ رسیدنِ روحانی به قدرت.
@asoupar
📝چرا به ابراهیم رییسی رای میدهم؟
دلایل برای رای دادن به سید ابراهیم رییسی بسیار است؛ اینجا فقط چند نکته را خلاصه میکنم:
🔻۱- بیکاری در سالهای اخیر تبدیل به مشکل اصلی کشور شده است؛ ابراهیم رییسی، معتقد است دولت آینده در راستای اجرای برنامهی ششم توسعه، موظف به ایجاد سالانه یک میلیون شغل است و خود را مصمم به اجرای این وظیفه میداند و البته برنامهی عملی خود در این زمینه را در تلویزیون شرح داد تا مردم بدانند تحقق این امر بعید نیست.
🔻۲- او معتقد است دیپلماسی یعنی برقراری روابط خارجه در جهت تسهیل ارتباطات برای رونق دادن به اقتصاد و فرهنگ و ... یعنی رابطهی ما با عراق چقدر خوب است و به همان میزان، چقدر بازار عراق دست ماست؟ طبیعی است به کسی رای بدهم که دیپلماسی را صرفاً در دست دادن و لبخند و قدم زدن و خوش و بش، آن هم فقط با سه چهار کشور و در نهایت مسیر یک طرفه واردات کالاهای مصرفی از این کشورها نداند.
🔻۳- در طول چند هفته رقابتهای جدی انتخاباتی و البته همراه با موج بی اخلاقی رقیب و اطرافیانش، او هرگز قدم به وادی بی اخلاقی و توهین و تهمت نگداشت؛ گرچه که نوع شغل او در همهی این دههها، باعث شد که او دسترسی خوبی به اطلاعات این چنینی داشته باشد. رییس جمهورِ با اخلاق حق ماست.
🔻۴- گرچه رقبای رییسی هیچ مانعی برای افشاگری و تهمت نمیدیدند، در زندگی او هیچ نقطهای حتی با اندک شبهه و یا قابلیت شائبه در مسائل اقتصادی نیافتند و در نتیجه حرفی برای بگم بگم کردن علیه او نداشتند. رییس جمهور پاکدست و پاکسابقه حق ماست.
🔻۵- نگاه ابراهیم رییسی به مردم، از موضع بالا نیست؛ نشست و برخاست با فقرا و رفتن به میان آنها را برای خود بد نمیداند. سابقه ی کاری یک سالهی او در آستان قدس، رسیدگی خاص او به محرومین را نشان میدهد.
🔻۶- تاکید بر مبارزه با فساد و اصرار بر شفافیت مالی مسئولین و مدیران و انضباط مالی نهادها و سازمانها. سابقهی رییسی در دستگاه قضایی و بازرسی کل کشور، به او عملاً آموخته که باید مقابل تولید فساد ایستاد و این بهترین راه مبارزه با فساد است. سنگ بنای جلوگیری از تولید فساد هم باید در دستگاه اجرایی و دولت گذاشته شود.
🔻و اینکه وعدههای او قابلیت اجرایی شدن دارد
و شعارها و وعده هایش در حیطهی مسئولیتهای ریاست جمهوری است و علیرغم ۴ دهه حضور در راس نظام، نامی از اطرافیان و بستگانش در میان نیست و فعالیت اجتماعی همسر او، در عین رعایت شئونات اسلامی، نشان از تکریم زنان دارد
و... دهها دلیل دیگر هم میشود نوشت که در این مجال نمیگنجد.
📍در یک کلام، من سید ابراهیم رییسی را "مرد" اقدام و عمل دیدم.
۲۹ اردیبهشت ۹۶
@asoupar
📝روحانی خودش را به ما میشناساند
🔻حسن روحانی برای تحقیر سید ابراهیم رییسی او را بنده خدا و طلبهای مینامد که میفرستنش تا خلاف واقع بگوید؛ او با این جملات طلبهها را هم تحقیر میکند در حالی که خود نیز طلبه است. اگر روحانی را مجتهد عضو خبرگان بدانیم، ابراهیم رییسی هم عضو همان مجلس خبرگان و مجتهد است. البته طلبگی فخر ابراهیم رییسی است و خودش از همین عنوان برای معرفی استفاده کرد. روحانی اما در سطحی از خودشیفتگی است که طلبگی را نشان تحقیر میداند!
🔻روحانی پیش از این توهین امروزش به طلبهها، به قاضیها توهین کرده و گفته بود که قاضی حکم میدهد و وکیل دفاع میکند؛ انتخاب با خودتان است... او قبل از این سرداران و سرهنگها را هم تحقیر کرده بود و قالیباف را هم.
روحانی دکترای حقوق دارد و رییسی هم دکترای حقوق؛ اما روحانی خطاب به رییسی گفت کمی حقوق خوانده ای! تحقیر منتقدین مشئ همهی این سالهای ریاست جمهوری روحانی بوده است.
🔻روحانی با برچسب زنی و توهین تلاش میکند تا رقبایش را تحقیر کند؛ اما تحقیر دیگران توسط روحانی مشخص نمیکند آنها کیستند؛ بلکه به خوبی عیان میکند حسن روحانی چطور آدمی است...
پیامبر صلی الله علیه و آله میفرماید که "در بدی فرزند آدم همین بس که برادر مسلمان خود را کوچک شمارد"
۲۷ اردیبهشت ۹۶
@asoupar
📝آیا رییسی بعد از ۳۰ سال یاد مبارزه با فساد افتاده است؟
🔻می گویند سید ابراهیم رییسی چطور حالا و در مقام کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری یاد مبارزه با فساد افتاده، در حالی که بیش از ۳۰ سال می شود که از مقامات عالی قضایی است و فساد را ندیده است!
🔻می گوییم همه ی این سال ها از قضا فساد دیده شده و برخورد و رسیدگی هم شده است؛ برخورد با غلامحسین کرباسچی، مه آفرید خسروی، مهدی هاشمی، بابک زنجانی، محمدرضا رحیمی، شهرام جزایری، پرونده بیمه ایران و ده ها پرونده ی ریز و درشت دیگر طبیعتاً حاصل کار دستگاه قضایی ای هست که سید ابراهیم رییسی از مسئولین عالی رتبه ی آن بوده است. مجرمان و مفسدانی که اغلب قبل و بعد محاکمه در ستادهای اصلاحطلبان مالی و معنوی در خدمت بوده اند.
🔻در مورد اطرافیان محمود احمدی نژاد هم، برخورد قضایی با شریف زاده و بقایی و جوانفکر و رحیمی و مرتضوی و ... توسط همین دستگاه قضایی روی داده است؛ آن هم در دورانی که امثال جهانگیری و روحانی در سکوت سیاسی روزگار می گذراندند و هنوز هوای در دست گرفتن دولت در سرشان نبود که فریاد ضد فساد بزنند.
🔻اگر می بینید این روزها رییسی شعار مبارزه با فساد می دهد از این است که از فساد باید "جلوگیری" شود و نه فقط "برخورد" و جلوگیری از فساد را رییس جمهور می تواند. در مرحله ی اول این رییس جمهور است که باید راه فساد را بر وزرا و معاونینش ببندد؛ این رییس جمهور است که باید برای اصلاح سیستم از فساد برنامه های درست داشته و اجرا کند؛ این رییس جمهور است که باید سریعاً متخلف را عزل کند و ... طبیعتا برخورد قضایی آخرین مرحله است و ایده آل آن است که اساساً فساد نباشد؛ نه آنکه قوه مجریه دست مسئولینش را برای فساد باز بگذارد و بعد بگوید دستگاه قضایی چرا برای مبارزه با فساد کاری نکرده است! انگار بدین معنا که ما که باید فسادمان را داشته باشیم، اما آیا قوه قضاییه نباید ما را بگیرد؟!
🔻البته یک دلیل دیگر تاکید این روزهای رییسی بر مبارزه با فساد در قامت کاندیدای رییس قوه مجریه، فساد فراگیر ۴ سال دولت تدبیر و ممانعت از رسیدگی به پرونده های مرتبط با دولتمردان یازدهم است. حالا می توان دلیل بخشی از نگرانی دولت یازدهمی ها از حضور سید ابراهیم رییسی را دریافت.
۲۳ اردیبهشت ۹۶
@asoupar
🔻منتظر عذرخواهی شورای انقلاب فرهنگی بودیم؛ نه فقط بخاطر گله ی رهبر، بلکه برای کوتاهی در مسئولیتشان. نشان دیگر از اینکه فرهنگ انقلاب اسلامی دلسوزان انگشتشماری میان مقامات جمهوری اسلامی دارد.
@asoupar
📝بساط کردن مشاوران روحانی روی اعتراض کارگران
🔻در یادداشت قبلی نوشته بودم که ما برای اتفاقات معدن یورت و اعتراضات تند به حسن روحانی و نثار مشت و لگد به ماشینش، خوشحال نیستیم؛ اما حالا می بینیم مشاورین رییس جمهور و حامیان او فضا را از ادعای هنر سعه ی صدر او و "چقدر آزادی بیان داریم" پر کرده اند، انگار باید کارگرها گریه می کردند تا فیلم تبلیغاتی روحانی قشنگ تر شود؛ فقط تلخی ماجرا آنجاست که آن گریه ها و فریادها و ناسزاها فیلم نبود! ما خوشحال نیستیم، اما دارودسته ی روحانی گویا مایل اند بساط جشنِ "ما چقدر خوبیم" روی فریادهای پر از بغض کارگران برپا کنند.
🔻ما خوشحال نیستیم، اما شما هم شوآف آزادی بیان و تئاتر رسیدگی به درد مردم بازی نکنید. اویی که دیروز بر سر روحانی فریاد کشید و اویی که لگد به ماشینش زد و همه ی "او" هایی که معترضش شدند، در نقطه ای بودند که چیزی برای از دست دادن نداشتند؛ داغ و فقر و تبعیض و بی توجهی شجاع و بی پروایشان کرده بود؛ نه اینکه روحانی اجازه ای داده باشد. عملاً اختیار از دست ریاست جمهوری خارج شده و آنچه روی داد "انتخاب" روحانی نبود و در کار انجام شده قرار گرفت؛ پس فخری هم ندارد. کارگر از مرگ و فقر و تبعیض می گوید، باید از خجالت مرد، چه جای فخر فروشی؟!
🔻اگر هم شوی مشاوران روحانی را باور کنیم که ماجرا یک انتخاب بوده، رنگ داغ کارگران آنقدری پررنگ هست که این شوی انتخاباتیِ "ما خیلی خوبیم" را بی رنگ کند. برای باور کذب ادعاهای مشاوران و حامیان روحانی کافیست ببینیم آیا نگاه شان به حضور قالیباف در حادثه ی پلاسکو هم همین بود؟ و جالب که با آن همه هیاهوی دولت سر پلاسکو و با حضور مدام قالیباف در محل حادثه، هیچ آتش نشانی که نیروی شهرداری تهران هم بود و هیچ خانواده ی عزاداری به قالیباف اعتراض و توهین نکرد...
روز قبل از حضور روحانی هم نماینده ی ویژه ی رهبری به معدن یورت رفته بود و هیچ اعتراض و توهینی به او نشد..
📍لذاست که عارضیم روی داغ دل مردم سیاسی کاری نکنید که بی کفایتی تان را بپوشانید.
۱۸ اردیبهشت ۹۶
@asoupar