2845
آسمانه: در تاریخ و تئوری معماری و هنر ــــــــــــــــــــــ با این نشانی با ما تماس بگیرید: asmanehchannel@gmail.com ــــــــــــــــــــــ نقل مطالب آسمانه در صورت ذکر نام این کانال و درج پیوند (لینک) آن مجاز است.
✏️گفت‌وگویی درباره‌ی مفهوم اصفهان [ص ۴ از ۴]
🔺ما، ما متخصصین و مسئولین، بدون توجه به مفهوم اصفهان و واژگانی که این مفهوم را بیان می‌کنند، با ذهن و زبان دیگری، بیرون از چهارچوب برخاسته از سرزمین خودمان، به تعریف دستاورها و مصداق‌های تمدنی خودمان برخاستیم و با تغییر کارکردِ «سنت» به «سنتی» و «سرمایه‌ی فرهنگی» به «میراث فرهنگی»، مفاهیم و کارکردهای موثرِ مرتبط با سازوکارهای سرزمینمان را منفعل کردیم.
در طی قرن‌ها، سنت در اصفهان، تقلیدِ گذشته نبود و نوآوری و معاصر شدن در اصفهان تخریب گذشته نبود. سنت، ساز و کاری بود که منفعت عمومی جامعه را تشخیص می‌داد و به شیوه‌ای اجتماعی سَره را از ناسَره باز می‌شناخت و مفید و مثمر را به نسل بعد منتقل می‌کرد. ما متخصصین و مسئولین با بی‌توجهی به نقش قانون که بعد از مشروطه کوشید جایگزین سنت و عرف شود و نشد، «سنت» را به «سنتی» تبدیل کردیم و منفعت آنی و شخصی را بر جای قانون نشاندیم؛ آنچنان‌که مغز به پوست تقلیل یافت، محتوا به شکل، مصداق معماری ایران به گنبدها و مناره‌ها و کاشیکاری‌های کاذب و مکان به لامکان تبدیل شد. نتیجه آنکه زاینده‌رود را به لم‌یزرع، تمدن پیشینیان را به زیر آسفالت‌های روگذر- زیرگذر بردیم و شهرِ شکل‌گرفته طی قرون و اعصار را به میدان عریض و طویلِ خالی از حیات بدل کردیم.
ما متخصصین و مسئولین دستاوردهای تمدنی معماری ایران، یعنی الگوهای فضایی متحول‌شده طی قرن‌ها را، «میراث» نام گذاشتیم که مفهومی است ایستا و تداعی‌کننده‌ی گذشته و همین ما، این میراث را مخلّ توسعه قلمداد نمودیم. حال آنکه اگر به مفهوم اصفهان استناد می کردیم متوجه می شدیم که دستاوردهای تمدنی، سرمایه‌های فرهنگی نسل‌های آینده هستند. فرق است بین «میراث» و «سرمایه»، بین «رفتار با میراث» و «رفتار با سرمایه»، بین وضعیت مصرفی و متزلزلِ میراث با وضعیت مولّدِ سرمایه، و چنین شد که بسیاری پنداشتند دیگر تاریخِ مصرفِ میراث به سر آمده و فصل و موسم برج‌سازی است.
اگر بپذیریم که فرهنگ نیز در زبان فارسی با پویایی مترادف است، میراث فرهنگی عبارتی ترجمه‌شده است معادل Cultural Heritage، و نهادی که خود را متولی میراث فرهنگی می‌داند، رابطه‌ی زنده و پویای مردم و جامعه را با دستاوردهای تمدنی‌شان نادیده می‌گیرد.
به عبارت دیگر ما متخصصین و مسئولین در حالی‌که به «اصفهان‌شناسی» مبادرت می‌ورزیم، در واقعیت «اصفهان ناشناسی» و در عمل «اصفهان ناسپاسی» را در پیش گرفته‌ایم. مفهوم اصفهان، مفهومی زمانی- مکانی، متحول و یکپارچه است و طبق این مفهوم، نمی‌توان تکه‌ای از وجود آن را جدا و نابود کرد، حتی با فرض این‌که این تکه در جایی دیگر مفیدتر است و نیز نمی‌توان تکه‌هایی نامتجانس را به زور به آن چسبانید.
تاریخ اجتماعی اصفهان، مفهوم اصفهان را تبیین و معرفی کرده است و این مفهوم از طریق مکاشفه عیان می‌گردد و نه مداخله؛ مداخله‌هایی مبتنی بر «اصفهان‌نشناسی» و این اصفهان‌نشناسی مفهومی جدید است که مدیران سرزمینمان در اصفهان بدعت نهاده‌اند.
متن را با استناد به حرکت شهروندان اصفهان به پایان می‌برم که با آگاهی و حضور، به‌طور نمادین از ارتفاع گرفتن یک برج جلوگیری کردند و یکی از مهم‌ترین جریان‌های اجتماعی معاصر را برای دفاع از مفهوم و مصداق اصفهان رقم زدند.
#یادداشت #محمدرضا_حائری_مازندرانی
@asmaaneh
✏️گفت‌وگویی درباره‌ی مفهوم اصفهان [ص ۲ از ۴]
🔺در اینجا، قصد این نیست که «اصفهان» به عنوان نمادها و مصداق‌هایی درخشان از مجموع دستاوردهای تمدنی ایران کم‌اهمیت جلوه داده شود و اتفاقاً باید تأکید شود که برای پی بردن به مفهوم اصفهان و اصفهان به‌مثابه‌ی مفهوم، ضروریست از همین مصداق‌های اصفهان شروع کرد. مقصود این است که شناخت «مصداق‌های» اصفهان بدون درک «مفهوم» اصفهان، شناختی است ناقص، به‌ویژه برای مدیران و مسئولانی که می‌خواهند در آمایش این سرزمین و در آرا پیرای این جغرافیای خیال‌انگیز نقشی مثبت ایفا کنند؛ و الّا هر که تو بینی ستمگری و ایفای نقش منفی را می‌داند.
مفاهیم در تجربه‌ی عمارت هشت بهشت
از میان تجربه‌هایی که از حضور در اصفهان و مواجهه با مصداق‌های معماری و شهرسازی آن کسب کرده‌ام، مثالی می‌آورم:
از منسجم‌ترین و عالی‌ترین نمونه‌های معماری و شهرسازی که آگاهی عمیق هخامنشیان از رابطه‌ی متقابل و متعادل سرزمین و زندگی اجتماعی را به امروز ایران متصل می‌کند، تجربه اصفهانِ صفوی است. خوانندگان عزیز توجه دارند که معماری را نمی‌توان از طریق عکس و نقشه و نقل و قصه و تصویر به‌درستی دریافت. درک عمیق معماری از طریق «حضور» میسر است. با حضور در محضر بناهای هخامنشی شیراز و بناهای صفوی اصفهان تا آن حد که کیفیت و کمیت فضاها بر ما عارض و آشکار شود، درمی‌یابیم که معماران اصفهانی عمیقاً محضر بناهای هخامنشی را درک کرده و با زبان مختص به خود و با عمق و گستردگی بیشتر، آن را در معماری صفویِ اصفهان منعکس کرده‌اند. معماری ایران که بناها جلوه‌گاه آن هستند، یکی از فرزندان فرهنگ کشور کهنسال ما محسوب می‌شوند. معماری صفوی اصفهان فرزند رشدیافته و بالنده‌ی معماری هخامنشی است.
معماران صفوی در برپایی عمارت هشت بهشت در مسیر تکامل و تعالی چهارطاقی‌ها در سرزمین ایران گام برداشتند و به احداث یکی از متکامل‌ترین و متعالی‌ترین چهارطاقی‌ها در قلمرو معماری ایران دست یافتند. عمارت هشت بهشت با تکیه بر الگوی چهارطاقی، سازمان فضاییِ پیچیده‌تری را نسبت به چهارطاقی‌های ساسانی داراست. بعلاوه در ترکیب با جلوه‌های زیباشناسانه‌ی عصر خود، موزون‌تر و باشکوه‌تر معماری زمانه را ارائه کرده است. این تعالی و تکاملِ الگویی را در مقایسه با فاصله‌ی زمانی بسیار طولانی از چهارطاقیِ ساسانی تا هشت بهشتِ اصفهانی، در فاصله‌ی مکانی نسبتاً کوتاهی از چهارطاقی نیاسر تا شترگلوی شاه‌عباسی در باغ فین و عمارت هشت بهشت در اصفهان می‌توان مشاهده و دنبال کرد. می‌توان دریافت که چهارطاقی‌ها بناهایی هستند که هم درون و هم بیرون را، هم زمان و هم مکان، معماری بخشیده‌اند. این بناها، فضا، چشم‌انداز و طبیعت را محدود و منقبض نمی‌کنند؛ چهارطاقی‌ها در سیر تکامل خود احساس‌های غنی‌شده و متنوعی را به حاضرین عرضه می‌کنند. در طی قرن‌ها، مردمان ساکن در اصفهان، با ارائه‌ی یکی از متکامل‌ترین چهارطاقی‌های زمانه - هشت بهشت – موفق شدند مفاهیمی تازه از تجربه‌های زیستی و زیباشناسانه را تحقق بخشند؛ این‌گونه معماری اصفهان می‌تواند کاشف جلوه‌های تازه‌تری از ابعاد انسانی باشد. از زیرِ پوست شهر، مفهوم اصفهان به صدا در می‌آید که وجهِ عیانِ شهر، کاشف و معرّف وجوه پنهان آدمی است.
کمتر تجربه‌ی معمارانه‌ای را به معنای سازماندهی آگاهانه و خلاق فضا در زمان و مکانِ مختص به خود می‌توان سراغ گرفت که هشت بهشت عرضه نکرده باشد. دوستان و علاقمندان اصفهان این تجربه را می‌توانند در سایر بناهای اصفهان صفوی و ماقبل آن تجربه کنند.
همه‌ی اینها را گفتم که بگویم مصادیق اصفهان بر جای خود حق و باقی است، اما اکنون و با شرح این تجربه دعوت می‌کنم که بر «مفهوم اصفهان» متمرکز شویم؛ اصفهان به‌مثابه‌ی یک مفهوم، یک مفهوم عمیق و بسیط، یک مفهوم گسترده، با لایه‌های متوالی، متمادی و تمام‌نشدنی از حالت‌ها، عواطف و احساسات بشری.
در تجربه‌ی گذار از چهارطاقی به هشت بهشت، با مفهوم تداوم خلاقِ حالاتِ کشف‌نشده‌ی انسان روبرو هستیم. یعنی جامعه‌ای که علیرغم هجوم‌ها ی متوالی، بی‌وقفه برای تکامل و تعالی در حال کوشیدن است. الگوهای فضایی معماری ایران که از حال و هوای اقوام ساکن در ایران نشأت گرفته و در سرزمین‌های ایرانِ فرهنگی رشد و نمو یافته بودند، در اصفهان با زبان روزِ معماریِ اصفهان در طی قرن‌ها و در هردوره، بیانی تازه، چندجانبه و عمیق‌تر یافته‌اند.🔻
#یادداشت #محمدرضا_حائری_مازندرانی
@asmaaneh
🎙 پای درس استاد پیرنیا: شیوه‌ی اصفهانی
ستاره صابری‌نژاد
شیوه‌ی اصفهانی آخرین شیوه از شیوه‌های معماری ایران است. اگرچه این شیوه در آذربایجان پا گرفت، به‌علت شکوفایی آن در اصفهان شیوه‌ی اصفهانی نام دارد. این شیوه کمی پیش‌تر از شکل‌گیری حکومت صفویان آغاز و تا اوایل دوره‌ی قاجاریه ادامه داشت. اسماعیل از نوادگان شیخ صفی‌الدین اردبیلی با کمک اقوام قزلباش و شاهسون زمامداری ایران را به‌دست گرفت و حکومت صفویان آغاز شد. صفویان علاوه بر ایجاد حکومتی یکپارچه، در سراسر قلمروی خود مذهب شیعه را به‌عنوان مذهب رسمی کشور اعلام کردند. شاه اسماعیل ابتدا اردبیل و سپس تبریز را پایتخت ایران انتخاب کرد و به جز چند اثر در مجموعه‌ی آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی متأسفانه آثار دیگری مربوط به دوره‌ی صفویه در این دو شهر وجود ندارد. با مرگ شاه اسماعیل و روی کار آمدن شاه طهماسب و به‌علت ناامن بودن مرزهای شمال غرب ایران، پایتخت از تبریز به قزوین منتقل شد. در عهد شاه طهماسب در قزوین، در منطقه‌ای به‌نام جعفرآباد ۱۴ باغ را با بناهایی متنوع ساختند. به‌دستور شاه طهماسب، عبدی‌بیگ، شاعر هم عصر او، در دو کتاب به توصیف فضاها و بناهای باغ جعفرآباد پرداخت. از میان بناهای ساخته‌شده در جعفرآباد، فقط بنای چهلستون و عمارت عالی‌قاپو باقی مانده است. سازنده‌ی بنای چهلستون با ایجاد فضاهایی نامتقارن یا پادجفت تنوع فضایی بسیار زیبایی ایجاد کرد. در گذشته، فضاهای قرینه یا نامتقارن با توجه به کارکرد بنا ساخته می‌شد. معمولاً در بناهای مذهبی برای ایجاد تمرکز فضاها را قرینه و کاخ‌ها و بناهای سکونتگاهی را برای ایجاد تنوع فضایی پادجفت می‌ساختند. ایجاد تنوع در شکل و ابعاد فضاها و تزییناتشان پیش‌تر در کاخ‌های دوره‌ی ساسانی مانند کاخ سروستان سابقه داشت.
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
📢کتابخانه و موزه‌ی ملی ملک به مناسبت هفته‌ی پژوهش برگزار می‌کند: رویکردهای نو به مستندنگاری آثار تاریخی و فرهنگی (نشست چهارم گاهِ نگاهداشت)
🔹با حضور و سخنرانی:
محمدعلی بدری (کتابخانه و موزه‌ی ملی ملک)
دنا شمسی‌زاده (دانش‌آموخته‌ی مطالعات معماری ایران)
بهروز جلوداریان بیدگلی (دانشگاه هنر اسلامی تبریز)
🔹زمان: چهارشنبه، ۲۸ آذر، ساعت ۱۵ تا ۱۷
🔹مکان: کتابخانه و موزه‌ی ملی ملک
#خبر
@asmaaneh
🔴 اطلاعیه
به دلیل وضعیت تعطیلی پیش‌آمده در شهر تهران، غیرحضوری شدن دانشگاه‌ها و عدم امکان برگزاری رویداد برای متولیان، نشست «جایگاه مطالعات تاریخی در مرمت و حفاظت ابنیه و بافت‌های تاریخی؛ بازخوانی تجارب گروه احیاء، مرمت و معماری خانه تراب» لغو و در صورت مهیا بودن شرایط، زمانی دیگر برگزار و تاریخ آن اطلاع‌رسانی خواهد شد.
@torabhomeco
#خبر
@asmaaneh
📢سلسله سمینارهای تجارب مرمت و احیاء ابنیه و بافت‌های تاریخی: جایگاه مطالعات تاریخی در مرمت و حفاظت ابنیه و بافت‌های تاریخی
بازخوانی تجارب گروه احیاء، مرمت و معماری خانه‌ی تراب
🔸برگزارکنندگان: گروه مطالعات و حفاظت از میراث معماری و شهری دانشگاه تهران با همکاری انجمن‌های علمی دانشجویی مرمت و مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران
🔸سخنران‌‌ها:
محمدحسین دهقانی
مهسا عباسی گراوند
محدثه انصاری
وحید آقایی
🔸زمان: سه‌شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۰۰ تا ۱۳:۰۰
🔸مکان: دانشگاه تهران، دانشکدگان هنرهای زیبا، ساختمان معماری و شهرسازی، طبقه‌ی دوّم، سالن قضاوت شهرسازی
#خبر
@asmaaneh
📢برگزاری سخنرانی: «سازه‌های سده‌های میانه‌ی اروپا: پنج مطالعه‌ی موردی»
🔸سخنران: لورنتسو ویگوتی؛ محقق پسادکتری دانشگاه شهید بهشتی
🔸اعضای نشست: کیوان جورابچی، زهیر متکی، هادی صفایی‌پور
🔸 از سلسله نشست‌های مرکز مطالعات تاریخ ساخت در معماری ایران؛ نیارش
🔸 زمان: سه‌شنبه، ۲۷ آذر| ساعت ۱۷ تا ۱۹
🔸مکان: دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده‌ی معماری و شهرسازی، سالن اجتماعات بخش دکتری
🔹این نشست به زبان انگلیسی برگزار خواهد شد.
🔹پخش زنده از صفحه‌ی اینستاگرام نیارش:
@iranian_construction_hiatory
#خبر
@asmaaneh
📜 معرفی سند: «طرح توسعه‌ی بازار حاجی شیراز» [ص ۲ از ۲]
🔺این است که با توجه به عرایض بالا و برای حفظ حقوق مردم و شهرداری محترم شیراز، پروژه‌ی زیر پیشنهاد می‌شود. امید است که مورد توجه قرار گیرد:
اولاً امتداد خیابان احمدی را طوری در نظر بگیرند که مسیر فعلی جزء مسیر آتیه قرار گرفته که در نتیجه خرابی منازل و پرداخت غرامت از طرف شهرداری به حداقل تقلیل خواهد یافت.
ثانیاً به جای احداث میدان یک‌طرفه بدون شکل هندسی که مخصوص تصدیق خواهید کرد در مقابل بازار وکیل و در مقابل سیاحان و اشخاصی که برای دیدن آثار تاریخی به شیراز می‌آیند نامطلوب است، عرض خیابان ده‌متری منظور در نقشه که منتهی به جلوی درب بازار وکیل می‌شود، بیشتر در نظر گرفته شود و امتداد خیابان احمدی را به این خیابان برخورد دهند. ترتیب این منظور هم این است که اولاً محل کسب و کار عده‌ی بیشتری از مردم محفوظ مانده و شهرداری محترم هم با حداقل خسارت به مردم و پرداخت غرامت خیابانی احداث کرده است.
احداث خیابان امتداد خیابان شاه چراغ و میدان متصل به آن و گذر ده‌متری سمت غرب میدان مزبور تا خیابان پهلوی که ضمن نوزده فقره اصلاحات در آذر ۳۳ به تصویب وزارت کشور رسیده و طبق نقشه‌ی ضمیمه مورد تصویب جناب اقای دکتر پیراسته استاندار وقت به نمایندگی وزارت کشور و به قائم مقامی انجمن شهر قرار گرفته و آگهی عمومی ۲۲ خرداد ۳۹ منتشر گردید و در جلسه‌ی ۳ مهر ۳۹ به اعتراضات وارده در شورای فنی رسیدگی شده و از نظر اهمیت احداث خیابان و میدان و گذر مزبور که کمک اساسی به عمران و آبادی شهر می‌نماید، اعتراضات واصله را وارد نداشته و نقشه‌ی تصویبی را تأیید نموده‌اند. به اعتراضات فعلی که از نظر قانون توسعه‌ی معابر خارج از موعد قانونی است، نمی‌توان ترتیب اثر داد.[...]
محترماً به عرض می‌رساند از هفت سال قبل صحبت از تعریض بازار حاجی و اتصال آن به خیابان لطفعلی خان زند بوده است و انجمن شهر شیراز هم این موضوع را تأیید و تصویب کرده‌اند و در ۱۲ مهر ۴۱ و ۲۱ تیر ۴۱ به تصویب استاندار به قائم مقامی انجمن شهر و تأیید وزارت کشور رسیده و در ۸ مرداد ۴۱ اعلان شد.
مع‌الوصف معلوم نیست چرا تاکنون در انجام این منظور تأخیر شده و نخواسته‌اند برخلاف تمام شهرستان‌های ایران که مسیر اماکن متبرکه را زودتر از هرجا خیابان‌کشی می‌نمایند، در جوار بقعه‌ی متبرکه‌ی حضرت سید میراحمد ابن موسی‌الکاظم و مسجد جامع عتیق، که زیارتگاه عموم و از نظر تاریخ و باستانی مورد توجه سیاحان و جهانگردان است، خیابانی آسفالت احداث کنند تا این منظره‌ی نازیبای بازار شکسته و خطرناک از بین برود. لذا از انجمن محترم شهر تقاضا داریم تا در این محله که از پرجمعیت‌ترین محلات شهر شیراز است گشایشی از نظر آب و برق و بهداشت فراهم کرده و عموم اهالی و سکنه‌ی بازار و محل‌های درب مسجد جامع و لب آب و درب منضوریه از این مزایا بهره مند شوند.[...]
متأسفانه جای بسی تعجب است که مشاهده می‌شود دوایر دولتی استانداری و شهرداری با هم همکاری نداشته و شهرداری توجهی به حرف حساب و قانونی ندارد و به تقلید از یک مهندس که در یک نقطه خارج از شهر که بدون سکنه می‌باشد، یک فضای بدون شکل هندسی را منظور داشته، شهرداری پیروی کرده و امتداد خیابان که بازار و محل کسب و شغل و زندگی چندهزار کسبه و پیشه‌ور می‌باشد، بیابان خارج شهر فرض کرده است و با احداث فضای بن‌بست انتهایی بدشکل و خیابان کجی لطمه‌ی بیشتری متوجه اهالی و ساکنین این محل می‌نماید. چه این محل بازار بوده و همان‌طوری که در تمام دنیا و شهرها مشهود است هم چنانکه خیابان لازمه‌ی یک شهر می‌باشد، بازار هم که تهیه‌ی آن یکی از مسائل مشکل زندگی روز است، لازمه‌ی حیاتی مردم می‌باشد. باز هم برای یادآوری مجدد، اهالی جمعاً با نهایت احترام و وقار، برای تقاضای رسیدگی، به اداره‌ی استانداری آمدیم و جناب آقای شهردار در اینجا تشریف داشته و وقت ملاقات و مذاکره در شهرداری تعیین کردند. در ملاقاتی که نمایندگان اهالی با جناب آقای شهردار کردند، عیب نقشه‌ی طرح‌شده از طرف شهرداری را متذکر گردید و ایجاد چنین خیابان کج و فضای بن‌بست انتهایی بدون شکل و بدمنظر که در آتیه موجب شگفت بینندگان و سیاحان خارجی می‌شود، به ایشان یادآور شدند.[...] با همه‌ی این مذاکرات، شهرداری اعتراض مردم را نادیده گرفته است.
#معرفی_اسناد #شیراز #مهسا_پوراحمد
@asmaaneh
📝واژه‌ی هفته: ambulatory
🔸برگرفته از مصوبات کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان
▪️ambulatory 1
▫️ غلام‌گرد
ـ تعریف: راهرو یا زِبَررِواقی که بر گردِ فضایی بزرگ ــ مانند گنبدخانه‌ی مسجد و آرامگاه و کلیسا، صدر کلیسا، محراب کلیسا، و تالار ــ می‌گردد
ـ مثال کاربرد واژه در جمله: غلام‌گرد هم در معماری اروپا (بیشتر در پیرامون صدر کلیسا) معمول است و هم در معماری جهان اسلام (بیشتر در پیرامون حرم آرامگاه).
▪️ambulatory 2
▫️غلام‌گرد محراب‌خانه
- تعریف: در کلیسا و مانند آن، غلام‌گردِ پیرامون محراب‌خانه
- مثال کاربرد واژه در جمله: بسته به شکل محراب‌خانه‌ی کلیسا، غلام‌گرد محراب‌خانه ممکن است نیم‌دایره یا چندضلعی باشد.
▪️ambulatory 3
▫️پیاده‌گرد
ـ تعریف: در معماری مسیحی، هر معبر سرپوشیده (مانند رواق) یا روباز و محصور (مانند کوچه‌ی مشجّر یا حصاردار) برای پیاده‌روی
- مثال کاربرد واژه در جمله: رواق صحن در دیرها نوعی از پیاده‌گرد، برای پیاده‌روی راهبان بر گردِ صحن دیر، بوده است.
🔸اطلاعات بیشتر:
https://vazhgar.com/lexicon/word/1285
#واژه_هفته #واژگار #نوروزگان
@asmaaneh
🔴 اطلاعیه
نشست چهارم این برنامه به علت آلودگی هوا در روز ۲۱ آذر برگزار نمی‌شود. تاریخ برگزاری اطلاع‌رسانی خواهد شد.
#خبر
@asmaaneh
📢بهجت صدر؛ هنرمندی ایرانی در رم
در همایش مجازی بین‌المللی «زنان هنرمند، انتزاع و سیاحت در رم، پس از جنگ جهانی دوم»
🔹سخنران: پیا گاتچالر
🔹زمان برگزاری: ۱۱ دسامبر ۲۰۲۴ | ۲۱ آذر ۱۴۰۳
Women Artists, Abstraction, and Travel in Postwar Rome
This one-day international symposium considers Rome as a transnational contact zone for abstract women artists in the decades following the Second World War, from the 1950s through the 1970s. These artists stayed for various periods of time, ‘crossing over’ from the UK and the US, but also from Brazil, Turkey, Iran, and other countries around the world.
Behjat Sadr: An Iranian in Rome
Behjat Sadr (1924-2009) was a pioneer of non-geometric abstraction who moved peripatetically between her home country, Iran, and Italy and France, in a life punctuated by the upheavals of the student protests of 1968 and the Iranian Revolution of 1978. This talk will focus on Sadr’s four formative years at the fine arts academies of Rome and Naples, where she studied with an Italian government grant between 1955 and 1958. The years in Rome impacted Sadr’s future artistic path in crucial ways.
🔹برای مطالعه‌ی چکیده‌ی موضوع و کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی سخنران به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://bsr.ac.uk/behjat-sadr-an-iranian-in-rome-pia-gottschaller-courtauld/
🔹برای ثبت نام و شرکت در همایش به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://us02web.zoom.us/webinar/register/WN_vgLTuCZzTD-YsZ39u_QuNw#/registration
🔹برای کسب اطلاع از جزئیات همایش و سخنرانی‌ها به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://arthist.net/archive/43480
#خبر
@asmaaneh
🎙 پای درس استاد پیرنیا: جهت بناها در شهر
ستاره صابری‌نژاد
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
📘کتاب تازه: «علیه معماری»
فرانکو لاچکلا
ترجمه‌ی محمدعلی هاشمی
نشر شین، ۱۴۰۳
کتاب «علیه معماری» ترجمه‌ی بخش اول کتاب Contro l’architettura است که فرانکو لاچکلا معمار و مردم‌شناس ایتالیایی در سال ۲۰۰۸م منتشر کرده است. این کتاب بررسی انتقادی و واقع گرایانه‌ی بسیاری از آثار معماران مشهور غربی است که نامشان تبدیل به نشانه‌ای تجاری یا «برند» شده است. فرانکو لاچکلا از معدود متخصصین معماری است که به تبعیّت از جریان ستاره‌پرستی رایج در جهان، مجذوبِ آثار معمارانی چون کولهاس، فرانک گری و رنزو پیانو نشده است. او به بررسی نقادانه‌ی رخدادهای پرهیاهوی معماری پست‌مدرن هم پرداخته است. در واقع کتاب او نقدی است به فضایی که معمارانِ بزرگ امروز در آن مشغول به‌کارند. از خلال مثال‌های فراوان در نیویورک، بارسلون، پاریس و شهرهای دیگر، فرانکو لاچکلا عواملی را نشانه می‌گیرد که معنا و کارکرد حرفه‌ی معماری را به بی‌راهه کشانده است. به نظر او، معماری به بازی بسیار فرم‌گرایی تبدیل شده که در آن بهزیستی و منافع عمومی فراموش شده و این برای شهر و ساکنان آن فاجعه‌بار است. خشم هوشمندانه‌ی لاچکلا علیه استحاله‌ی شهرهایی است که تبدیل به «محصولاتی برچسب‌دار» شده‌اند؛ انگار این محصولات به‌اصطلاح شیک و غلط‌انداز، بیش از آنکه به کیفیتی معقول وفادار باشند، در خدمت نام‌هایی تجاری‌اند. هدف اصلی نوشته‌های او این است که پرسش‌هایی مطرح کند تا بهتر بتوان به نسبت فضاهای شهری و معماری و تغییرات آنها و شرایط و ضوابط زندگی شهروندان اندیشید. از نظر او، خانه‌ها و شهرها می‌توانند در برابر قوانین بی‌رحمانه و صرفاً سودجویانه‌ی بازار و پول تعظیم نکنند.
🔹اطلاعات بیشتر درباره‌ی کتاب:
https://shinpub.com/product/%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D9%85%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C/
#کتاب_تازه
@asmaaneh
📢در میانه‌ی راه؛ میراث جهانی و کاروانسراهای ایران
🔹برگزاری منزل پنجم: کارگاه آموزشی ثبت آثار در فهرست میراث جهانی
🔹برگزارکنندگان: مرکز مستندنگاری، مطالعات معماری و مرمت دانشگاه شهید بهشتی
با همکاری انجمن‌های علمی معماری، مطالعات معماری و مرمت و پایگاه میراث جهانی کاروانسرای ایرانی
🔸سخنرانان:
۱ـ حمیدرضا جیحانی: موضوعات و مقولات اصلی در پرونده‌های سریالی ثبت در فهرست میراث جهانی
۲ـ عادل فرهنگی: کنوانسیون میراث جهانی
۳ـ فیروزه سالاری و حمید بینایی فعال: بررسی روند ثبت در فهرست میراث جهانی
معرفی اجمالی آثار ثبت‌شده ایران در فهرست میراث جهانی
🔸دبیرعلمی: حمیدرضا جیحانی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
🔸دبیراجرایی: محمدجواد طالبی
🔹زمان: دوشنبه، ۱۹ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶،۳۰- ۲۰
🔹مکان: اوین، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده‌ی معماری و شهرسازی، سالن دفاع
#خبر
@asmaaneh
تاریخ‌نگاری هنر ایران
امیر مازیار
شماره جدید مجله اینترنتی و انگلیسی‌زبان محیط (mohit.art) به تحولات تاریخ‌نگاری هنر ایران در ایران معاصر اختصاص دارد. من سردبیر مهمان این شماره بودم .در این شماره سه مقاله درج شده‌است. در مقاله نخست انگاره‌های مسلط در تاریخ‌نگاری ایرانی هنر ایران ،از اواخر قاجار تا زمان حاضر، معرفی و بیان شده که جریان رسمی تاریخ‌نگاری هنر ایران در بند ایدئولوژی‌های ایران‌گرا و اسلام‌گرا و دوگانه‌های غرب/شرق و سنت/ تجدد بوده‌است و اشاره شده که در سال‌های اخیر و عموما در نهادهای غیررسمی این نگاه به تاریخ‌نگاری هنر ایران در حال تغییر است.
در دو مقاله دیگر دو نهاد جوان مستقل که به پژوهش در تاریخ هنر ایران/جهان اسلام ،فراتر از چارچوب‌های گفتار رسمی، می‌پردازند معرفی شده‌اند. عناوین و نشانی دسترسی به مقالات:
تاریخ‌نگاری هنر ایران در ایران معاصر: جدال علم و ایدئولوژی، غرب و شرق / سنت و مدرنیته
امیر مازیار
بازاندیشی هنر اسلامی: رویکرد غبار به تاریخ‌نگاری هنر اسلامی
سلیمه حسینی، نگار شریعت‌نیا ،نیلوفر لاری،آزاده لطیف‌کار، نسترن نجانی
نوروزگان: پایگاه مطالعات جهان فارسی‌زبان
غلامعلی فلاح
@amirmaziar1
✏️گفت‌وگویی درباره‌ی مفهوم اصفهان [ص ۳ از ۴]
🔺راهِ اصفهان و تدوامِ تازگی
با تکیه بر توانایی و خلاقیت پیوسته‌ی اقوام ایرانیِ ساکن در اصفهان، با مفهوم نوآوری مداوم/ تازگی مداوم روبرو هستیم؛ بیش از پانصد سال است که میدان نقش جهان نه تنها کهنه نشده بلکه هر زمان که بدان وارد می شویم نو و تازه است. این وضعیت میسر نمی‌شود اگر که ندانیم مفهوم اصفهان نمایانگر پیوندِ یگانه‌ی سرزمین، جامعه و معنای زندگی است. هرگونه خللی در سرزمین، «نوآوری مداوم» را به سمت «کج‌آوری مقاوم» سوق می‌دهد؛ آنچه امروز شاهد آن هستیم.
به نظر می رسد محتوای این متن کشف تازه‌ای نیست و صاحبان تفکر پیش از این در اشکال مختلف، به موضوع مفهوم شهر بدان اشاره کرده‌اند، همچنان‌که شهرهایی در طول تاریخ به صفاتی گوناگون متصف شده‌اند؛ مانند «باب‌الجنّه/ قزوین»، «دارالمؤمنین/ کاشان»، «دارلعلم/ شیراز» و ... . اما می‌خواهم بگویم که مفهوم اصفهان در زیر نمودها و مصادیق برجسته و درخشانش پنهان شده و خطر این جاست که اکنون در هر دو وجه مفهومی و مصداقی در حال از دست دادن اصفهان هستیم. اگرچه می‌کوشیم اصفهان را بشناسیم، اما در عمل معلوم می‌شود که شناختمان ناقص و نیمه‌کاره است. می‌کوشیم شناخت اصفهان را تظاهر کنیم اما آنچه عیان می‌شود نادیده گرفتن اصفهان است. این‌جاست که مفهوم اصفهان باید در وجود متخصص و مسئول نهادینه شود؛ ملکه‌ی وجودش شود و از ستایش یک‌طرفه، بدان باور نرسد که ناجی اصفهان است.
علیرغم پژوهش‌های فراوان و شناخت‌های تأثیرگذار درباره‌ی اصفهان، ما متخصصین، مسئولین و گروهی از مردم، اصفهان را نشناخته‌ایم و با مشاهده‌ی رفتار مسئولین و متخصصین و گروهی از مردم آشکارا می‌بینیم راهی که برای توسعه‌ی شهر و احداث معابر و میادین و ساخت‌وساز و زیرگذر- رو گذر و خطوط مترو و انتقال آب و ازین قبیل اقدامات در پیش گرفته‌ایم راه اصفهان نیست.
به یقین آگاهانِ اصفهان مسیر شناخت بیشتر، دقیق‌تر، عمیق‌تر و چند جانبه‌ترِ اصفهان را رها نخواهند کرد؛ اما چگونه است که حقیقت پنهان اصفهان روز به روز عیان‌تر می‌شود و ما، ما متخصصین و مسئولین، راه دیگری غیر از این حقیقت آشکار درباره‌ی معماری و کشاورزی و تعادل زمین و زمان را در پیش گرفته‌ایم؟
مفهوم اصفهان از خلال جنبش‌های فکری و نظری مرتبط با چگونگی تطور و تحقق تاریخ اجتماعی اصفهان نشأت گرفته است. دانش بومی اصفهان دانشی میان‌رشته‌ای، چندرشته‌ای و در هنگام مدیریت سرزمین، تمام‌رشته‌ای است.
حداقل منِ معمارِ اصفهان نشناس، چون در درون و بیرون این شهر راه می‌روم، ارتباط عمیق آب و گیاه و عمارت را مشاهده می‌کنم. البته از کارکرد نظام سرمایه‌داریِ بی‌قانونِ رانت‌خوار و نظام قدرت هم مختصری سردر می‌آورم. اما از آنچه در جریان ساخت‌وساز و توسعه‌ی شهر مشهود است، پرسشی دائمی در من ایجاد می‌شود که آیا آنچه اصفهان را پیش می‌برد، به «مصداق‌های اصفهان» توجه داشته یا به «مفهوم اصفهان»؟ یا به هردو و یا به هیچکدام؟ و در این میان پاسخ هیچکدام به حقیقت نزدیک‌تر است.
با مشاهده‌ی معماری و شهرسازی اصفهان متوجه می‌شویم که تا حوالی سال ۱۳۰۰ شمسی، معماری و شهرسازی به‌طور پیوسته مبتنی بر سنت، متحول و معاصر شده است. از سال ۱۳۰۰ به بعد با توجه به تحولات نظام مدیریتی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادیِ کشور در قالب دولتی به‌شدت تمرکزگرا، معماری در اصفهان، تا سه چهار دهه، از ترکیب متعادلی از دستاوردها و ملزومات تمدنی بهره برد؛ اما از دهه‌های ۴۰ و ۵۰ شمسی با شتاب گرفتن شهرنشینی، نوعی از مصالح، سازه‌ها و تأسیسات، به همراهِ نوعی از تفکر و کلمات، وارد زندگی اصفهان و البته شهرهای دیگر ایران شد که معماری و شهرسازی و توسعه‌ی اجتماعی- فرهنگی را از مسیر تحول طبیعی و منطقی خود دور کرد و نوعی رشد شهری و ساخت‌وسازهایی شکل گرفت که هیچ مناسبتی با راه اصفهان نداشته و ندارند.
اصفهان زنده‌تر از میراث
از دهه‌ی ۶۰ به بعد «مصادیق» معماری و شهرسازی ما نام «میراث» گرفتند. مشابه این نظر که آنها «ارثِ» مسئولین و عده‌ای از متخصصین هستند و بقیه جامعه چه بخواهند و چه نخواهند باید به آنها به چشم ارث و میراث نگاه کنند؛ حال آنکه به گواه مفهوم اصفهان، آنچه میراث نامیده می‌شود، سرمایه‌ها و دستاوردهای تمدنی این مرز و بوم بوده است که با توجه به حضور و فعال بودنِ کارکردِ سنت به‌مثابه‌ی سازوکار انتقادی- اصلاحی، در اختیار نسل‌های بعدی قرار می‌گرفتند و نسل بعدی نیز با آنها به‌مثابه‌ی سرمایه رفتار می‌کرده است تا همین شصت هفتاد سال پیش.🔻
#یادداشت #محمدرضا_حائری_مازندرانی
@asmaaneh
✏️گفت‌وگویی درباره‌ی مفهوم اصفهان
محمدرضا حائری مازندرانی
معمار و شهرساز
بیشتر ساکنان کره‌ی زمین، اصفهان را از طریق بناهای فاخر و فضاهای شهری روح‌افزا و ویژگی‌های ملموس و عینیِ برجسته‌اش می‌شناسند و تمام مصداق‌هایی که می‌شناسیم و می‌شناسند، حقیقتی محض هستند و ایران و ایرانی به آنان شهره می‌باشند. اما علاوه بر همه‌ی این مصادیقِ واضح و مبرهن، اصفهان را می‌توان به‌مثابه‌ی یک مفهوم در نظر گرفت. در این متن می‌کوشم درباره‌ی مفهوم اصفهان گفت‌وگو کنم. مفهوم اصفهان که در زیر مصداق‌های برجسته و درخشانش پنهان شده، مفهومی است همچون یک اسمِ معنا که در برگیرنده و در بردارنده‌ی معانی عمیق انسانی و نشانگر تحولات تاریخی و اجتماعیِ بخشی از اقوام ایران است.
در ابتدا تأکید می‌کنم نوشتن درباره‌ی اصفهان برای من که «اصفهان شناس» نیستم و پژوهش‌هایم در قلمرو معماری و شهرسازی ایران، سرزمین‌های دیگری را شامل شده‌اند – اگرچه به نزدیک اصفهان رسیده‌اند، درکاشان و توابع آن زیسته‌اند و یک بار هم در ایام جوانی چنانکه افتد و دانی برای پروژه‌ای دانشجویی چند ماهی به قمشه/شهرضا رفتم و از منظر شهرشناسی با این شهر آشنا شدم، هنوز و همچنان در اول وصف اصفهان مانده‌ام و گفت‌وگو درباره‌ی اصفهان کارِ صعبی است مبادا که خطایی بکنم.
این گفت‌وگو می‌کوشد به عنوان مکملِ «اصفهان به‌مثابه‌ی مصداق»، «مفهوم» اصفهان را نیز یادآوری کند و مبارزه برای بازیابی و معاصر کردن هر دو وجه اصفهان را با ترکیب متعادلی از دستاوردها و ملزومات تمدنی، هم در مصداق و هم در مفهوم تداوم بخشد.
فراتر رفتن از مصداق‌های اصفهان
در همه‌ی این زمان‌ها که در جست‌وجوی دانش معماری و شهرشناسی ایران و دانش بومیِ سکونت و جلوه‌های هنر ایران بوده و هستم، اصفهان را یکی از اصلی‌ترین منابع معماری در مقیاس خرد و کلان، یکی از موثق‌ترین منابع کشاورزی و آبیاری، و یکی از پربارترین منابع هنر و موسیقی ایران می‌دانم و اگرچه تاکنون مستقیماً برای پژوهش، در اصفهان خیمه نزده‌ام اما همواره با این شهر آمیخته و از این شهر آموخته‌ام. اکنون می‌کوشم اندیشه‌ای نهفته را عیان کنم و آن را با علاقمندان به اصفهان در میان بگذارم.
در قلمرو معماری و شهرشناسی، چون درباره‌ی اصفهان سخن گفته می‌شود –سخنانی عمیق و آموزنده- معمولاً از مصداق‌های اصفهان می‌شنویم. تا آنجا که علاقمندان غیر اصفهانیِ اصفهان با شنیدن نام اصفهان بی‌درنگ در یاد و خاطرشان میدان نقش جهان و معابری چون چارباغ و عمارت‌های درخشانی چون هشت بهشت و ازین قبیل نقش می‌بندد.
هواداران غیر اصفهانیِ اصفهان با شنیدن واژه‌ی اصفهان، در خاطرشان زاینده‌رودِ آبدار زنده می‌شود و کوه صفّه و آن صنایع و بافته‌های ظریف. بسیاری با شنیدن نام اصفهان مزه و طعم دلپذیر گز پسته‌ای و بادامی، خاطره‌ی چشایی‌شان را شیرین می‌کند. با پذیرش بلاتردید همه‌ی این مصادیق، اما واژه‌ی اصفهان را می‌توان هم‌طراز یک مفهوم مورد تفکر و الهام قرار داد؛ یک مفهوم چند معنایی، چند احساسی، با بی‌شمار حالت و عاطفه. درمقایسه‌ی شیراز با اصفهان، از پدر و پدربزرگم به خاطر دارم که برایم می‌خواندند:
شهر عقل است اصفهان و شهر عشق/ هست شیراز نکوتر از دمشق
اما این مضمون جانب انصاف را رعایت نکرده و مضمون منصفانه‌تر درباره‌ی اصفهان این است که:
اصفهان را نیمی از جهان گفتند/ لیک نیمی از وصف اصفهان گفتند
اما تصنیف من درباره‌ی مفهوم اصفهان برای آنها که امروز در میان ما نیستند و برای ادامه‌ی گفت‌وگو با پدران و فرزندانم چنین است:
اصفهان والاتر است از شهر عشق/ هفت شهر عشق را او در نوشت
نیمه‌ی جانِ جهان است اصفهان/ کاش می‌شد فهم، جانِ اصفهان
در تجربه‌های حضوری در اصفهان، به هنگام تدریس معماری ایران در دانشگاه هنر، متوجه شدم که واژه‌ی اصفهان، مفهومی فراتر از عقل و عشق را در بردارد. واژه‌ی اصفهان مفهومی است مملو از احساس‌ها و حالات بشری، احساسات و عواطفی که طی قرن‌ها توسط اقوامِ ساکن در جغرافیای اصفهان کشف شده و بر ذخیره‌ی آدمیت انسان اضافه کرده است. مفهوم اصفهان مفهومی گسترده و همه‌جانبه اما غیر قابل تجزیه است و بر همین اساس، دیرپاتر از مصداق‌هایش زیسته و خواهد زیست. اگرچه که دیرگاهی‌ست، مصداق‌های اصفهان، تکه‌تکه از بدن اصفهان بریده و نابود می‌شوند و انسجام مصداقی اصفهان را مخدوش می‌کنند. ضروریست با عزمی راسخ و عمومی در مقابل این تجاوز به جسمِ اصفهان که بخشی از جان اصفهان و ایران را شامل می‌شود ایستادگی کنیم.🔻
#یادداشت #محمدرضا_حائری_مازندرانی
@asmaaneh
🎙 پای درس استاد پیرنیا: شیوه‌ی اصفهانی
ستاره صابری‌نژاد
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
🔴 اطلاعیه
این برنامه به علت تعطیلی پیش‌آمده و غیرحضوری شدن دانشگاه در روز ۲۷ آذر برگزار نمی‌شود. تاریخ برگزاری اطلاع‌رسانی خواهد شد.
#خبر
@asmaaneh
📢انجمن علمی معماری منظر با همکاری شرکت متن آویس برگزار می‌کند:
معرفی باغ‌های تاریخی بیرجند (نشست هفتم باغ‌خوانی)
🔹گفت‌وگوی مهندس مریم رضائی‌پور و دکتر کاوه رشیدزاده
🔸زمان برگزاری: دوشنبه ۲۶ آذر ماه، ساعت ۱۷:۰۰
🔸برای شرکت به‌صورت مجازی به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://www.skyroom.online/ch/matnavis/historical-gardens-of-birjand
#خبر
@asmaaneh
📢گروه مطالعات عالی هنر دانشکده‌ی معماری و هنر دانشگاه کاشان با همکاری انجمن علمی مطالعات عالی هنر، همزمان با هفته‌ی پژوهش برگزار می‌کند: سلسله سمینارهای مطالعات عالی هنر دانشگاه کاشان
🔸زمان: ۲۶ و۲۷ آذرماه ۱۴۰۳
🔸مکان: دانشگاه کاشان، دانشکده‌ی فیزیک، سالن کنفرانس شهید علی محمدی (اتاق ۱۴)
/channel/kashanuniofart
#خبر
@asmaaneh
📜 معرفی سند: «طرح توسعه‌ی بازار حاجی شیراز»
🔸شناسه: ۹۳۳۰-۳۵۰
🔸 محل نگهداری: مرکز اسناد کتابخانه‌ی ملی ایران
🔸برای مشاهده‌ی مشخصات سند به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1779757&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author
#معرفی_اسناد #شیراز #مهسا_پوراحمد
@asmaaneh
📜 معرفی سند: «طرح توسعه‌ی بازار حاجی شیراز»
🔸شناسه: ۹۳۳۰-۳۵۰
🔸 محل نگهداری: مرکز اسناد کتابخانه‌ی ملی ایران
▪️این سند نمایانگر مکاتبات و تصمیمات دولتی برای تعریض و امتداد گذر «بازار حاجی» در بافت قدیم شیراز، پیرامون بازار وکیل است. طی دو دهه‌ی سی و چهل شمسی، تصمیمی برای احداث امتداد شمالی خیابان احمدی (حضرتی) تا ضلع جنوبی بازار وکیل اخذ و نقشه‌ی نادقیقی برایش تهیه شد. احداث چنین خیابانی که در این سند از آن با عنوان «توسعه‌ی بازار حاجی» نام برده شده است، محقق نشد. در ادامه، با ذکر مطالبی برآمده از مکاتبات شهرداری شیراز، استانداری فارس، وزارت کشور و شکواییه‌های مردمی، با جزئیات و نقایص این طرح بیشتر آشنا می‌شوید.
🔹ریاست محترم مجلس شورای ملی، محترماً به عرض می‌رساند بازار حاجی که زمانی مورد توجه نظر خاص و عام بوده است، فعلاً مخروبه و خطرناک شده، در امتداد بازار و بقعه‌ی متبرکه‌ی حضرت سید میراحمد ابن موسی‌الکاظم علیه‌السلام و مسجد جامع عتیق واقع گردیده که یکی زیارتگاه عموم و دیگری از آثار عتیق مهم و تاریخی شیراز محسوب می‌شود. متأسفانه منظره‌ای بسیار زننده دارد و به‌خصوص برای اشخاصی که برای زیارت و مشاهد‌ی آثار تاریخی به شیراز می‌آیند، ظاهر خوشی نداشته و هیچ زیبنده نیست. جای بسی تعجب است که زعمای قوم تمام درآمد شهرداری را صرف خیابان‌های اطراف شهر، حتی کوشک‌های متروکه، نموده و هیچ‌گونه توجهی به این نقطه‌ی مهم که فاقد همه‌گونه وسایل از لحاظ بهداشت، فرهنگ، داروخانه، آب، برق، قابله، پزشک بوده، نمی‌نمایند. در صورتی که بیشتر عوارض شهرداری را ساکنین شهر مخصوصاً اهالی اطراف بازار مسجد جامع و محلات اسحاق بیک، بیات، اق اولی، لب آب که متجاوز از بیست هزار نفر می‌باشند داده‌اند. انصاف نیست این عقب‌افتادگی بیش از این ادامه یابد. در حالی که شهرداری مبلغی جهت عمران و آبادی از سازمان برنامه دریافت نموده است، متأسفانه تاکنون اقدامی برای کشیدن خیابان بازار ننموده‌اند. استدعا داریم بذل توجه فرموده دستور مؤکد برای اطراف خیابان بازار حاجی صادر فرمایند.[...]
عطف به آگهی موضوع امتداد خیابان احمدی مراتب زیر را به استحضار می‌رساند: به قرار معلوم شهرداری شیراز در امتداد خیابان احمدی در جلوی درب جنوبی بازار وکیل احداث میدان یا فضاگاه بدون شکل هندسی مخصوص یک‌طرفه‌ای را در نظر گرفته به علاوه، مسیر خیابان احداثی آتی را کمی مایل منظور داشته است. به نظر می‌رسد رعایت نکات زیر از خاطر افتاده است:
۱- امتداد خیابان کمی مایل منظور شده که در نتیجه قسمتی از مسیر فعلی بازار مرغ، جلوی تمیچه‌ی ماجدی باقی خواهد ماند و در عوض به جبران این تمایل، مقدار بیشتری از منازل مردم در مسیر خیابان واقع خواهد شد که مسلم است شهرداری غرامت زیادتری را بایستی پرداخت نماید.
۲- میدان ایجادشده انتهایی و بن‌بست و یک‌طرفه خواهد بود و یک فضاگاه بلاعبوری احداث خواهد شد که نمونه‌ی آن درب شمالی بازار نو در امتداد خیابان دروازه اصفهان، فعلاً موجود است که مرکز شلوغ و جنجال و باربران و جیب‌بران و کثافت می‌شود. به علاوه احداث چنین میدان یا فضایی بدون شکل در مقابل بازار وکیل موجب خسارت هنگفتی به مردم می‌شود. چه در این مکان اشخاص کاسبی مشغول شغل می‌باشند که هریک سابقه‌ی چندین سال کسب و کار داشته و طرف معامله به بانک‌ها و شهرستان‌های دیگر ایران می‌باشند. هریک از آنها دارای چندین نفر کارگر و کارمندانی می‌باشند که هرکدام از آنها دارای چندنفر خانواده می‌شوند. شکی نیست که با بهم خوردن محل کسب و کار آنها چه تغییرات در بازار شیراز و چه ورشکستگی‌هایی اتفاق خواهد افتاد. بدیهی است تحمل چنین خسارتی برای کسبه‌‌ی محل و طرف معامله‌ی آنها در شهرستان‌های دیگر خالی از اشکال نمی‌باشد. همچنین کار تأمین اعتبار برای پرداخت غرامت حق سرقفلی مستأجرین که حق قانونی است و دولت آن را به رسمیت شناخته، برای شهرداری گمان و تصور نمی‌رود کار آسانی باشد.🔻
#معرفی_اسناد #شیراز #مهسا_پوراحمد
@asmaaneh
📢دبیرخانه‌ی انتقال تجربیات بازآفرینی منطقه‌ی دو کشور (سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان) برگزار می‌کند:
حفاظت بافت‌های تاریخی؛ پاسداری از هویت و ثروت ملی، قومی و بومی
از سلسله‌نشست‌های تخصصی بازآفرینی شهری
🔹با حضور دکتر لادن اعتضادی
🔸زمان: پنجشنبه، ۲۲ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۰ تا ۱۲
🔸برای شرکت در این نشست به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://www.skyroom.online/ch/nosazibehsazi/bazafarini
#خبر
@asmaaneh
🔴 اطلاعیه
این برنامه به علت آلودگی هوا در روز ۲۲ آذر برگزار نمی‌شود. تاریخ برگزاری اطلاع‌رسانی خواهد شد.
#خبر
@asmaaneh
🎙 پای درس استاد پیرنیا: جهت بناها در شهر
ستاره صابری‌نژاد
در گذشته، موقعیت کوه‌های اطراف شهر نسبت به یکدیگر و اقلیم در شکل‌گیری جهت بناها بسیار اهمیت داشت. مثلاً در شهر یزد جهتِ وزشِ بادِ مطلوب مطابق با جهت قرارگیری دو کوه خرانَق در شمال و شیرکوه در جنوب شهر بود. به همین علت، برای نفوذ باد به داخل شهرْ بناها را در خلاف جهت قرارگیری این کوه‌ها نسبت به یکدیگر ساخته‌اند. در اصفهان نیز مانند شهر یزد دو کوه صفه و آتشگاه روبه‌روی یکدیگر است و بناها مخالف جهت این دو کوه ساخته شده. در کرمان، به علت وجود بادهای نامطلوب و موقعیت کوه‌های اطراف شهرْ بناها را در جهت شرقی ـ غربی ساخته‌اند. همچنین در همدان اگر بناها در جهت شمالی ـ جنوبی ساخته می‌شد به علت جهت بارش برف، رفت و آمد به داخل بناها با مشکلات زیادی همراه بود. به همین علت، بناها را در خلاف جهت شمالی ـ جنوبی، یعنی شرقی - غربی ساخته‌اند. بنا بر آنچه گفته شد در گذشته سه جهت یا رون در ساخت بناها به کار رفته است: ۱- رون راسته یا رون قبلی از سمت شمال‌شرق به جنوب‌غرب در شهرهایی مانند یزد، کاشان، تبریز و تهران؛ ۲- رون اصفهانی که جهت آن از سمت شمال‌غرب به سمت جنوب‌شرقی است و در آبادی‌های فارس مانند استخر و تخت جمشید وجود دارد؛ ۳- و رون کرمانی که جهتی شرقی ـ غربی دارد و در اکثر بناهای ساخته‌شده در زمان اورارتوها این جهت را به کار برده‌اند.
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
📢چهارمین جلسه از نشست‌های تهران‌پژوهیِ کارگروه انسان‌شناسی شهری:
گسترش تهران در عصر ناصری؛ نگاهی بر شکل‌گیری توابع محلات
🔸با حضور مهسا پوراحمد و فاطمه حسینی امامی
🔸نشست‌های تهران‌پژوهی با همکاری انجمن انسان‌شناسی ایران و مؤسسه‌ی انسان‌شناسی و فرهنگ برگزار می‌شوند. در این نشست‌ها از پژوهشگران میان‌رشته‌ای در حوزه‌ی مطالعات شهری، معماری، علوم اجتماعی و هنر دعوت می‌شود تا درباره‌ی دستاوردهای پژوهش خویش درباره‌ی تهران بگویند.
🔹زمان: پنجشنبه، ۲۲ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۷ تا ۱۹
🔹مکان: خیابان استاد نجات‌اللهی، نبش ورشو، خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی، سالن سعدی
/channel/urbananthropology/38
#خبر
@asmaaneh
📘کتاب تازه: «علیه معماری»
فرانکو لاچکلا
ترجمه‌ی محمدعلی هاشمی
نشر شین، ۱۴۰۳
🔹اطلاعات بیشتر درباره‌ی کتاب:
https://shinpub.com/product/%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D9%85%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C/
#کتاب_تازه
@asmaaneh
📢معرفی نوروزگان در مجله‌ی اینترنتی محیط (mohit.art): نوروزگان؛ پایگاه مطالعات جهان فارسی‌زبان
محمد غلامعلی فلاح
نوروزگان پایگاهی پژوهشی برای مطالعه درباره‌ی فرهنگ(های) جهان فارسی‌زبان است. این پایگاه به همه‌ی مظاهر فرهنگی جهان فارسی‌زبان می‌پردازد؛ از معماری و هنر گرفته تا ادبیات و زبان و آداب و رسوم، چه فرهنگ مادی و چه غیرمادی.
نوروزگان علاقه‌ای ویژه به فهم و معرفی پیوندها دارد؛ از پیوند متن‌ها و سندها با زمین و جغرافیا، پیوند میان اقسام مظاهر فرهنگ، پیوند میان شواهد گوناگون تاریخی، پیوند میان مفاهیم و اصطلاحات و واژه‌ها، تا پیوند میان پاره‌فرهنگ‌های گوناگون جهان فارسی‌زبان در گذشته و حال.
دامنه‌ی جغرافیایی نوروزگان همه‌ی جهان فارسی‌زبان است؛ و به عبارتی وسیع‌تر، همه‌ی جهانی است که مردم آنجاها به زبان فارسی/دری/تاجیک و زبان‌های هم‌خانواده‌ی آنها سخن می‌گویند یا می‌گفته‌اند. این پهنه همان پهنه‌ای است که بیشتر مردم آن همچنان نوروز را جشن می‌گیرند و نام «نوروزگان» از همین‌جا آمده است. دامنه‌ی تاریخی نوروزگان محدودیتی ندارد و از روزگاران پیش از تاریخ تا امروز را در بر می‌گیرد.
نوروزگان در نشانی www.nowruzgan.com محتوی پروژه‌های پژوهشی متعددی، نظیر واژگار به نشانی www.vazhgar.com و کتابخانه به نشانی www.ketabkhaneh.org است.
🔹برای مشاهده‌ی نسخه‌ی اصلی و کامل یادداشت به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://mohit.art/notes-14/a-laboratory-for-the-study-of-the-persianate-world/
#خبر #نوروزگان #محمد_فلاح
@asmaaneh
📝واژه‌ی هفته: quadrifron
🔸برگرفته از مصوبات کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان
▪️quadrifron
▫️ چهارطاقیِ نصرت
ـ تعریف: در شهرهای روم باستان، چهارطاقی‌ای که، معمولاً به نشانه‌ی پیروزی، بر سر چهارراه‌ها می‌ساختند.
ـ مثال کاربرد واژه در جمله: چهارطاقیِ نصرت پلان مربع و چهار نمای تقریباً یکسان داشته، بر تقاطع دو گذرگاه متعامد می‌نشسته است، و از زیر آن عبور می‌کرده‌اند. چهارطاقی نصرت مارکوس اولئاریوس در طرابلس لیبی از مشهورترین نمونه‌های چهارطاقی نصرت است.
🔸برای اطلاعات بیشتر و مشاهده‌ی روابط زبانی این واژه به پیوند زیر در واژگار مراجعه کنید:
https://vazhgar.com/lexicon/word/13326
#واژه_هفته #واژگار #نوروزگان
@asmaaneh