1023
جا برای معاشقه کم بود ما فقط مشاعره کردیم آبا عابدین
ماندن همیشه قسمت من بود
لعنت بیاورید بیاشامم
در گورِ دسته جمعیِ اشعار
دفتر بیاورید بیارامم
#آباعابدین
#آدم_ابری
@aba_abedin_channel
اشک درمان‌گر است
و من پزشکی شده‌ام
که درد را خوب تشخیص می‌دهد
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
اسب‌ها بی‌زین می‌دوند
تا از هوای شرجیِ دشت
به رودخانه‌ی برگ‌های زرد برسند
جایی که هروقت دلم می‌گرفت
شبیهِ شعرهای رضوان
تلخ می‌شد
و تا آخرین سکوتِ من
رام.
درخت‌ها
که دست‌هایشان
تا جایی که هیچ وقت ندیده‌ام
دراز بود
و آسمان
که همیشه‌تر از باران
به پیشوازِ برهنگیِ پاهایم می‌آمد.
کمی نزدیک‌تر از خدا
شعرها را می‌چیدم
بو می‌کردم
و تا می‌شد
عطرِ چمن‌های بلند را
عمیق نفس می‌کشیدم.
بگذریم
این قسمتی از طبیعتِ وحشیِ من بود
که با ورودِ انسان‌ها
از بین رفت!
و تا به خودم آمدم
در من اتوبان ساختند.
حالا شعرهایم را
با گچ‌هایی که از مدرسه دزدیده بودم
روی آسفالت می‌نویسم
#آباعابدين
@aba_abedin_channel
فرض کن
یک صندلی کنارت خالی باشد
ترسناک نیست؟
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
سبز: در که باز شد، بپر!
سفید: بیرون از این در جایی برای رسیدن داری؟
سبز: حرف نزن، فقط منتظر باش در که باز شد...
سفید: من نمی‌پرم
سبز: تو یه احمقی
سفید: اگه بپری فقط حصارتو بزرگ تر کردی، این تحقیرت نمی‌کنه؟
سبز: چون حصار بزرگ‌تر می‌شه تحقیر می‌شیم؟
سفید: آره
راه‌هات دورتر می‌شه
صدات دیر‌تر می‌رسه
از همه مهم‌تر کسی متوجه مرگت نمی‌شه
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
رعد بزن! تا همه باور کنن
بغضِ من از چشم تو پرپر شده
توی خیابون همه خیسن ولی
عکسِ تو، تو خونه چرا تر شده؟
#آباعابدین
#آدم_ابری
@aba_abedin_channel
لطفا از این‌ها
تنها تبر بسازید
وقف خاص
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
یه دل سیر بارونم...
هر قطره یه نشونه‌س
که نه از سخاوت آسمون کم می‌کنه
نه چیزی به دوش زمین اضافه می‌شه
ما فقط داغ دل ابریم که هرچی سنگین‌تر
به زمین نزدیک‌تر
حالا اگه دلی گرو جایی باشه این می‌شه حال مدام ما
یه سوال
کجا می‌شه از بارون فرار کرد؟
کجا می‌تونی قرار بگیری که ابر نداشته باشه؟
هیچ عاشقی
هوای ابری شو با سقف مجلل عوض نمی‌کنه
اینو از صدای برگا شنیدم
که نذاشتن زمین بخوریم
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
غروب که می‌کنم
هم‌چنان خورشیدم
در آسمان دیگری
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
از دندان‌های کوچه
یکی را کشیدند
حالا از دهانمان
آسمان معلوم است
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
او یک "ژن" است
که موهایش را به مهمانی باد خواهد برد
که زندگی را نفس خواهد کشید، آزادی را در آغوش خواهد کشید، خواهد خواند، خواهد رقصید، خواهد ماند.
فراموش نکنید دست‌های خالی
قدرت را بهتر می‌شناسند.
.
نما: پرستو احمدی
@aba_abedin_channel
برای این‌که دلتنگت نباشم
یه فصلو رنگِ چشمای تو کردم
تو انقد شکل پاییزی که باید
توی تقویم دنبالت بگردم
#آباعابدین
#آدم_ابری
@aba_abedin_channel
زبونه می کشه دلم به چشمم
که غربتم همیشه دیده می‌شه
یه جوری که تو خنده پای اشکم
به هر ترانه‌ای کشیده می شه
دلم خوشه به رویایی که دارم
تا یاد بی‌قراریام نیافتم
با این‌همه خودم می‌دونم اینو
همیشه به خودم دروغ گفتم
#آباعابدین
#آدم_ابری
@aba_abedin_channel
تا بوده بی‌قراریِ دنیا
از قلبِ من گذشت نکرده
پاییز همیشه اومده اما
رنگی به خونه نشت نکرده
#آباعابدین
#آدم_ابری
@aba_abedin_channel
از این‌همه گلوله
یکی را برای من ساخته‌اند
که بکشم
یا کشته شوم
–از آن سوال‌های مزخرف می‌پرسم–
مرا می‌کشی یا تورا بکشم؟
می‌خندی
و من دو گلوله به سرم می‌چکانم
گلوله‌ای که برای من
و گلوله‌ای که برای تو ساخته‌اند
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
یک قسمت از سکوت همیشه
در تکه پاره‌های تنم بود
تنها کسی که مرا فهمید
هر شب درونِ پیرهنم بود
#آباعابدین
#آدم_ابری
@aba_abedin_channel
بر شاخه‌ها نشسته بودم
پرده‌ها را کنار زد
پشتِ پنجره ایستاد
و من آزادی را یاد گرفتم
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
ما ماهی‌ها بدون آب می‌میریم،
به ابرها بگوئید
کمی به حالمان گریه کنند
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
منو از خودت، با خودت، تا خودت
منو گاهی حتی خودت فرض کن
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
گم شدن را در خانه تمرین می‌کردیم
توی کمد
پشتِ لباس‌ها
بعدها در خیابان
پیاده‌روها
کافه‌ها
و بعد توی خودمان
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
تاثیرِ تو
در هر نهادی آه می‌کاشت
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
صدامو تا شب پایان جنگ توپیدم
شبیه نعره‌ی یک مین تو لحظه‌ی تحریک
عجیب‌تر که خودم کشته می‌شدم هر بار
با صلحِ واضحِ قاتل کنار هر شلیک
#آباعابدین
#آدم_ابری
@aba_abedin_channel
به این فکر می‌کنم
خون‌هایی که بالا می‌آورم و
به چاه مى‌ریزند
اثر کدام خنجر مسمومی‌ست که خورده‌ام
روزی چند وعده
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
من آزادم، همیشه آزاد بودم.
هیچ مرزی برای من تعریف نشده
می‌تونی از زخمی که روی بالِ چپم ابدی شده بفهمی.
اگه نمی‌پرم سر خاطرِ چشمای آدمیه که دلم دنبالشه.
به من نخند دیگه. به من هیچ‌وقت نخند.
به من هیچی نگو. هیچی.
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
من از دریا به ابرا رخنه کردم
شب از چشمای من چیزی نمی‌خوند
کسی از حالِ من چیزی نفهمید
دیگه حرفی واسه گفتن نمی‌موند
#آباعابدین
#آدم_ابری
@aba_abedin_channel
تنت توالیِ یه بغضِ کهنه
دلت حوالیِ یه شهرِ دیگه
تو بدترین شرایطی که حتی
خدا نشسته و دروغ می‌گه
#آباعابدین
#آدم_ابری
@aba_abedin_channel
من آن درختم!
که حسرتِ باغ
در سینه‌اش خشکیده
که به سادگی خواهد شکست
و به شراره‌ای خواهد سوخت
آن زمان که از خاکسترش
جوانه‌ای نمی‌روید
من عطر دود را در آوندهایم چشیده‌ام
که باران
نمی‌تواند خاموشم کند
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
در پرنده هزار نماز وحشت قضا شده
که مردنی‌ست
این‌را برای آغاز نوشته‌اند
در ساحتی که مرگ
از نطفه‌ها جریان یافته
و شعر از خونی به خونِ دیگر سرخ شده
من اما
در یافتِ پَری که به زمین ریخته
به آسانی عبور نکرده‌ام
و شام را به گاهشِ صبح به خواب نسپرده‌ام
این چنین
که راه از من به آسمان گشوده شد
_که پرواز من بودم_
حالا اگر برای قفس‌هایتان چشم دارید
به نقطه‌‌ی های خیره‌ی خورشید بنگرید
که در تمام آن
نامِ من پرانده شده.
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
به راه رفتن ادامه می‌دهی!
چند قدم بیش‌تر
همه‌چیز فراموش می‌شود
و هنوز صدای خش‌خش را دوست داری
بی‌آن‌که به تنهاییِ ساقه‌ها فکر کنی
پاییز
برای شما زیباست
ما درخت‌ها
خودمان را به خواب می‌زنیم
#آباعابدین
@aba_abedin_channel
حس می‌کنم داخل تمام کتاب‌ها یک نفر دارد مدام صدایم می‌کند
این بار اگر می‌نویسم، برای نوشتن نیست، برای یافتن‌ست
او که نامم را می‌داند، بی‌شک در هر کتابی که باشد خودش را به این داستان خواهد رساند
#آباعابدین
@aba_abedin_channel