🌺﷽ اگردوست داریدگناهان شماپاک شود پس بسیارنیکی کنید. الله میفرماید! إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ بى گمان نیکی ها بدیها را از بین می برند. #کپیحلال🌺 اخلاقی،عرفانی،مذهبی @Mohammad_Mazari_49
قرآندلراشکوفامیکند؛همانطورکه
آب،گُلراشکوفامیکند!!
هیچآرامشیبرایدلنیست،مگــربا
زندگیدرآغوشقرآن
ومیزانِسعادتِقلبِتو،بهاندازهٔمدت
زمانِگذراندنِتـوباقرآناست
💫@Pious114
💯متقیان
أسماءالحسنی با بیان معنی و مفهوم آن:
۳۷- الودود✨
💫@Pious114
💯متقیان
تفسیر 👓 سوره توبه، آیه ۵۱:
به هنگام مصائب چه وظيفهای داريم؟
آيا زيانهايی را كه به مؤمنان در زمان جنگ وارد میشود میتوان واقعا زيان خواند؟ يا بايد بگوييم آنها مقدرات الهی هستند و از روی حكمت بالغه باری تعالی بر مؤمنان مقرر شده است؟
اينان كه در پيكارهای اسلامی شربت شهادت مینوشند از مواهب عظيمی برخوردار میشوند. مرگ امری حتمی است و ناگزير. اگر اينان در جهاد خونشان ريخته نمیشد ای بسا به گونهای ديگر میمردند. ولی اكنون كه به درجه شهادت رسيدهاند خون پاكشان در عروق ديگران به جريان میافتد و به اراده استوار و صلابت و استقامت تبديل میشود.
هم چنان كه خسارتهای مادی، زكات اموال مسلمانان است كوششهايی هم در ميدانهای جنگ مبذول میدارند به منزله زكات بدنهای آنهاست.
از اين رو میفرمايد:
قُلْ لَنْ يُصِيبَنا إِلَّا ما كَتَبَ اللَّهُ لَنا بگو مصيبتی جز آنچه خدا برای ما مقرر كرده است به ما نخواهد رسيد.»
در برابر تقدير خداوندی جای حزن و اندوه نيست.
ديگر آن كه صاحب نعمت خداست او كه اگر مصيبتی بر ما مقدر كند چنان است كه نعمتی را از ما سلب كرده است. پس نبايد در آنچه مقرر میدارد زبان به شكايت و مناقشه بگشاييم.
هُوَ مَوْلانا وَ عَلَی اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ او مولای ماست و مؤمنان بر خدا توكل كنند.»
از اين رو است كه چون پيكارشان به شكست انجامد آن شكست را تقدير الهی دانند و گويند كه اين شكست اگر گامی به واپس است دو گام به پيش است و به اذن و اراده خدا است و به بركت توكّل به اوست.
💫@Pious114
💯متقیان
تفسیر 👓 سوره توبه، آیه ۵۰:
شناخت منافقان پس از پيروزی
منافقان به سبب كفرشان و عدم ايمانشان به خدا و نبوت خود را جدا از جامعه دينی احساس میكنند. از اين رو اگر مؤمنان به غنايمی دست يابند محزون میشوند، زيرا در تحصيل آن غنايم همراه آنان نبودهاند تا همانند آنان از غنايم بهرهمند شوند. و اگر مسلمانان جنگ را ببازند و منهزم شوند خوشحال میشوند بدين پندار كه شركت نكردن آنان در جنگ به سبب صحت ارزيابی آنها بوده است و از سلامت عقلشان حكايت میكند. منافقان با اين پندارها هر چه بيشتر از جبهه اسلامی دور میشوند:
إِنْ تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُوا قَدْ أَخَذْنا أَمْرَنا مِنْ قَبْلُ اگر خيری به تو رسد اندوهگينشان سازد و اگر به تو مصيبتی رسد میگويند: ما چاره كار خويش پيش از اين انديشيدهايم.»
يعنی ما از عاقبت كار آگاه بوديم و احتياطات لازم را كرده بوديم و شركت نكردن خود را در جهاد بدين گونه توجيه میكنند.
وَ يَتَوَلَّوْا وَ هُمْ فَرِحُونَ آن گاه شادمان باز میگردند.»
آنان به خيال خود زيان نكردهاند.
بنگريد كه مؤمنان چگونه خود را از روی اخلاص به رنج و تعب میاندازند و منافقان چگونه منتظر فرصتی هستند كه خود را از زير ضربه خارج نمايند.
💫@Pious114
💯متقیان
سوره طور (آیه ۴۹)
وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ (٤٩)
و [نیز] پارهای از شب و هنگام ناپدید شدن ستارگان خدا را تسبیح گوی
💫@Pious114
💯متقیان
کلام نور ( ۱۴۷ )
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
🌺🌺🌺🌺🌺
🌺🌺🌺
🍀
☀️بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم☀️
🔶« إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ »
(شعرا۸۹)
🔶مگر کسی که دلی پاک به سوی خدا بیاورد. ( ۸۹)
🔸کلمه «سلم » و « سلامت » به معنای دور بودن از آفات ظاهری و باطنی است.
🔴نکته ها:
♦️در آن روز «... يَوْمَ يُبْعَثُونَ » مال و اولاد سودی نمی دهد و لیکن هر کس با « قلب سلیم » نزد خدا آید از سلامت قلب، سود می برد.
♦️مدار سعادت در آن روز بر سلامت قلب است. چه اینکه صاحب آن قلب سالم در دنیا مال و فرزندی داشته باشد و یا نداشته باشد. قلبی که هم ایمان خالص و نیت پاک در آن وجود دارد و هم هر گونه عمل صالح؛ چرا که چنین قلب پاکی، ثمره ای جز عمل پاک نخواهد داشت و به تعبیر دیگر همانگونه که قلب و روح انسان در اعمال انسان مؤثر است، اعمال او نیز بازتاب وسیعی در قلب و جان دارد و آن را به رنگ خود - خواه رحمانی یا شیطانی - در می آورند.
روح پاك ( قلب سلیم )، روحي است كه از وابستگي به دنيا و آلودگي به شرك، كفر، نفاق، تكبر و همهي امراض قلبي پاك باشد و چون خداوند دربارهي منافقان ميفرمايد:
« في قلوبهم مرض » پس « قلب سليم »، قلب مؤمن است.
درحديث ميخوانيم: قلب سليم، قلبي است كه در آن شرك نباشد.
📚 تفسیر المیزان، نمونه، نور
🍀
🌺🌺🌺
🌺🌺🌺🌺🌺
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
💫@Pious114
💯متقیان
📜مختصری از فواید آیات صفحه ۳۲۶
▪️سود اقرار به گناه مشروط است به وجود توبه قبل از اینکه دیر شود.
▪️اثبات عدالت برای الله، و نفی ظلم از او تعالی.
▪️اهمیت نیروی استدلال در دعوت به سوی الله.
▪️ضرر تقلید کورکورانه.
▪️تدریجی بودن تغییر منکر، و شروع به ترتیب آسانی، چنانکه ابراهیم علیه السلام تغییر منکر قومش را با قول و آشکار ساختن با دلیل آغاز کرد، سپس به تغییر عملی روی آورد.
▪️محبت بیش از حد به چیزی، انسان را کور میسازد تا جایی که فقط محبوبش را میبیند.
▪️کسی که دلایل قوی دارد و دیگران را قانع میکند که دلایل وحی از قرآن و سنت را در دعوت و سخنانش به کار میگیرد.
▪️رنج و مصیبتهای دنیا، عذاب الله را به یاد انسان میآورد و او را به توبه و استغفار برمیانگیزد.
┈┉┅━❀🌸❀━┅┉┈
💫@Pious114
💯متقیان
💫#بارقههای_نور💫
🔗مجموعه تدبرات قرآنی
📖هر جزء، یک آیهی منتخب
🌙ویژه برنامهی رمضان
📜آیه منتخب #جزء_بیست_و_نهم
🔻موضوع: جلوههایی از خُلق عظیم الگوی بی بدیل؛ پیامبرم ﷺ
«وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ» 4 القلم
و به راستی تو -ای محمدﷺ- به سبب این دین راستین و قرآن گرامی، بر خویی بزرگ و آدابی والا قرار داری.
پیامبر ﷺنه تنها حامل دین و قرآن ، بلکه تجسم عملی و کامل اخلاق الهی و آداب قرآنی به شمار میرفتند و از آنجا که ما به پیروی رسولالله ﷺدستور داده شدهایم؛ لذا از مهمترین چیزهایی که بر امت واجب است، شناخت تفصیل اجمال این آیه است؛ تا پیروی خواسته شده به انجام رسد.
حسن خلق به معنای آراسته شدن به اخلاق شریعت و ادب آموختن به آداب الهی است که خداوند بندگانش را در کتاب خود به آن ادب آموخته است؛ همانطور که خداوند متعال به رسولش ﷺ فرمود: «و به راستی که تو دارای خلق و خوی بزرگ هستی» و عائشه رضی الله عنها گفت: «خلق پیامبر ﷺ قرآن بود»، یعنی او به آداب آن مؤدب بود، پس اوامر آن را انجام میداد و از نواهی آن دوری میکرد، تا اینکه عمل به قرآن برای او خُلقی مانند سرشت و طبیعت شد که از او جدا نمیشد، و این بهترین، شریفترین و زیباترین اخلاق است. و گفته شده است: همانا دین، سراسر، خُلق است.
در حديث شريف نیز آمده است: « خداوند مرا برانگيخت تا مكارم اخلاق را به اتمام برسانم». مكارم اخلاق، عبارت از صلاح دين و دنيا و آخرت است.
همچنين در حديث شريف آمده است: «پروردگارم مرا ادب آموخت و نيكو ادبم داد». ابنمسعود رضیاللهعنه میگويد: آري ! نيكو ادبش آموخت آن گاه كه به وی فرمود: «خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ : «عفو پيشه كن و به كارهای پسنديده فرمان بده و از نادانان روی بگردان» اعراف/199. پس چون اين فرمان از سوی ایشانﷺ عملی شد، حق تعالی فرمود: «وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ: بیگمان تو بر خلق عظيمی هستی».
در بخاری و مسلم از انس رضیاللهعنه روايت شده است كه فرمود: «ده سال تمام به رسول اكرم ﷺ خدمت كردم و ايشان در طول اين مدت هرگز به من اف نگفتند ونه برای چيزی كه آن را انجام داده بودم فرمودند كه: چرا آن را انجام دادهای؟ ونه برای آنچه كه انجام نداده بودم فرمودند كه: چرا آن را انجام ندادهای؟».
همچنين عائشه رضیاللهعنه روايت كرده است كه: «رسول خدا ﷺ هرگز نهخدمتكاری را به دست خويش زدهاند و نه زنی را و نه هرگز به دست خويش كسی را زدهاند، جز در جهاد راه خدا. و آن حضرت ﷺ هرگز در ميان دو چيز مخير نشدند مگر اينكه آسانترين آن را انتخاب کردهاست جز اینکه آن چيز گناه میبود و چون گناه میبود، ايشان دورترين مردم از گناه بودند. و نه ایشان ﷺ برای خود از كسی انتقام گرفتهاند مگر وقتی مقدسات الهی پايمال میشد آنگاه برای خدای عزوجل انتقام میگرفتند».
در حديث شريف به روايت ابوالدرداء رضیاللهعنه آمده است كه رسول اكرم ﷺ فرمودند: « هيچ چيز در روز قيامت در ترازی اعمال مؤمن از خلقی نيک سنگينتر نيست و بيگمان خداوند از بد زبان فحش گوی نفرت دارد».
همچنين در حديث شريف به روايت ابوهريره رضیاللهعنه آمده است كه از رسولاللهﷺ سؤال شد: بيشترين چيزی كه مردم را به بهشت داخل میکند چيست؟ فرمودند: «تقوای الهی و حسن خلق». همچنین از ايشان درباره بيشترين چيزی كه مردم را به دوزخ داخل ميكند سؤال شد، فرمودند: «دهان و شرمگاه».
شایسته است که طالب علم نهایت تلاش خود را برای نیکخویی به کار بندد و خود را به اخلاق فاضله بیاراید؛ زیرا فایده علم جز عمل کردن به آن نیست. به همین دلیل الله عزّوجلّ فرموده است: «نون، سوگند به قلم و آنچه مینویسند، که تو به نعمت پروردگارت دیوانه نیستی، و همانا برای تو پاداشی بیپایان است، و به راستی که تو دارای اخلاق عظیم هستی.
در واقع، این عبارت بر اهمیت اخلاق نیکو در کنار کسب علم تأکید دارد و اشاره میکند که هدف نهایی از دانش، عمل به آن و داشتن اخلاق شایسته است.
اقتباس از مجموعهای از تفاسیر
🖌للّهِ قَلَمی
تهیه: رقائق
@Pious114
متقیان🖌
💫#بارقههای_نور💫
🔗مجموعه تدبرات قرآنی
📖هر جزء، یک آیهی منتخب
🌙ویژه برنامهی رمضان
📜آیات منتخب #جزء_بیست_و_هفتم
🔻موضوع: اصول سهگانه عدل الهی در کتب آسمانی
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ36
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ37
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ38
وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ39
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ40
36_40 النجم
آیا از آنچه در صحیفههای موسی و ابراهیم که (به تمام آزمونها و پیمانهای الهی) وفا نمود. آگاه نشد؟ اینکه:
1_ هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نمیکشد.
2_و انسان چیزی جز دستاورد سعی و تلاش (خویش) ندارد.
3_و به راستی (حاصل) تلاشش نمایان خواهد شد.
در مورد گناهکار، الله میفرماید: «هیچکس بار گناه دیگری را بر دوش نمیکشد». این آیه فقط بر عدم حمل گناه دیگری دلالت دارد، اما لزوماً به این معنا نیست که گناهکار تا ابد گناه خود را حمل میکند. چه بسا خداوند گناه او را ببخشد و آن را از وی ساقط کند.
اگر میفرمود: «هیچکس جز گناه خود را بر دوش نمیکشد»، آنگاه از مفهوم استثنا، این برداشت میشد که شخص حتماً گناه خود را بر دوش میکشد.
و در مورد نیکوکار، میفرماید: «برای انسان جز حاصل تلاش او نیست»، و نفرمود: « چیزی که برای آن تلاش نکرده برای او نیست». زیرا عبارت دوم لزوماً به این معنا نیست که او حاصل تلاش خود را حتما دریافت میکند، در حالی که عبارت اول (با توجه به استثنا) به این معناست که او حاصل تلاش خود را حتما دریافت میکند.
لذا الله متعال با به کاربردن ظرافت زبانی در آیات، امید شخص گناهکار(به بخشش) و ترس شخص نیکوکار(از قبولی اعمالش) را از او قطع نکرد. این نشاندهنده آن است که رحمت الله بر خشمش پیشی میگیرد.
در آیه شریفه «أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ» آمده است که انسان گناه دیگری را بر دوش نمیکشد، مگر اینکه صاحب بدعت باشد؛ زیرا بار گناه آن بدعت و بار گناه کسانی که تا روز قیامت به آن عمل میکنند، بر اوست. اما حقیقت این است که او بار گناه دیگری را بر دوش نمیکشد؛ زیرا دیگری گناه کرده و مستحق عذاب آن نیز شده است، بلکه او بار گناه بدعت و پایهگذاری آن را بر دوش میکشد.
در مورد آیه شریفه «وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى» این سؤال مطرح میشود که این آیه دلالت بر این دارد که هیچکس از عمل دیگری بهرهمند نمیشود، در حالی که آیه دیگری وجود دارد که دال بر این است که برخی از مردم ممکن است از عمل دیگری بهرهمند شوند، و آن آیه شریفه «وَالَّذِينَ آَمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ» است. طبق این آیه، ارتقای مقام فرزندان، بهرهای است که نصیب آنان شده و این بهره، ناشی از عمل پدرانشان است، نه عمل خودشان.
پاسخ این سؤال از سه جنبه قابل بررسی است:
جنبه اول: آیه «وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى» فقط دلالت بر نفی مالکیت انسان بر غیر تلاش خودش دارد، نه نفی بهرهمندی او از تلاش دیگران. زیرا خداوند نفرموده است: «وأنْ لن ينتَفِعَ الإنسانُ إلَّا بما سَعى»:(انسان جز از آنچه برای آن سعی کرده بهرهمند نمیشود) بلکه فرموده است: «وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إلَّا مَا سَعَی» بین این دو عبارت، تفاوت آشکاری وجود دارد؛ زیرا تلاش هرکس ملک وی است واو میتواند آن را به دیگری ببخشد تا از آن بهرهمند شود، یا میتواند آن را برای خود نگه دارد. علما اجماع دارند که میت از نماز خواندن بر(جنازه) او، دعا برای او، حج نیابتی، وصدقه و امثال آن(از موارد ثابت شده) بهرهمند میشود، که این موارد، بهرهمندی از عمل دیگران است نه مالکیت بر عمل آنها.
جنبه دوم: ایمان فرزندان، بزرگترین عامل ارتقای مقام آنان است؛ زیرا اگر کافر بودند، این مقام به آنان نمیرسید. بنابراین، ایمان و اطاعت بنده، تلاشی از جانب او برای بهرهمندی از عمل دیگر مسلمانان است، همانطور که در نماز جماعت اتفاق میافتد؛ زیرا نماز دسته جمعی، اجر بیشتری نسبت به نماز فرادی دارد، و این امتیاز، بهرهمندی از عمل دیگران است که نمازگزار با ایمان و شرکت در نماز جماعت، برای آن تلاش کرده است.
جنبه سوم: تلاشی که منجر به ارتقای مقام فرزندان میشود، تلاش پدران است تا الله با این کار، چشمانشان را روشن کند و فرزندانشان را به آنان ملحق کند تا در بهشت از دیدارشان لذت ببرند. بنابراین، این آیه با آیه «وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى» منافاتی ندارد، زیرا هدف از ارتقای مقام فرزندان، تکریم پدرانشان است، نه فرزندان. بهرهمندی فرزندان از این امر، فرعی و ناشی از تفضل خداوند بر آنان است، همانطور که خداوند بر کودکان، حوریان بهشتی و مخلوقاتی که برای بهشت میآفریند، تفضل میکند.
💫@Pious114
📚متقیان
سلام و روزتان بخیر و خوشی و برکت 🌹
آیات ۶۲و۶۳سوره #یونس(صفحه۲۱۶)
أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۶۲ ﴾
آگاه باشيد كه بر دوستان خدا نه بيمى است و نه آنان اندوهگين مى شوند
الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ ﴿۶۳﴾
همانان كه ايمان آورده و پرهيزگارى ورزيده اند .
💠 « #خوف» ترس از آينده و « #حزن» ناراحتى و اندوه براى گذشته.
آيه را با لفظ (أ لا: آگاه و به هوش باشيد) افتتاح كرده ، و اين كلمه به منظور هشدار بكار مى رود
💠 #اولياء خدا كسانى هستند كه ميان آنان و خدا حائل و فاصله اى نيست ، حجابها از قلبشان كنار رفته ، و در پرتو نور معرفت و ايمان و عمل پاك ، خدا را با چشم دل چنان مى بينند كه هيچگونه شك و ترديدى به دلهايشان راه نمى يابد، و به خاطر همين آشنائى با خدا كه وجود بى انتها و قدرت بى پايان و كمال مطلق است ، ماسواى خدا در نظرشان كوچك و كم ارزش و ناپايدار و بى مقدار است .
💠اولياء و دوستان راستين خدا از هرگونه وابستگى و اسارت جهان ماده آزادند، و #زهد به معنى حقيقی اش بر وجود آنها حكومت مى كند، نه با از دست دادن امكانات مادى جزع و فزع مى كنند و نه ترس از آينده در اين گونه مسائل ، افكارشان را به خود مشغول مى دارد.
💠 بدون شك، ترس و اندوه باعث اضطراب و تشويش فراوان در انسان مى شود و زندگى را در كام او تلخ و ناگوار مى سازد، ولى اگر كسى به اين مرحله برسد كه ترس و اندوه نداشته باشد، چنين كسى از آرامش و اطمينان خاطر و #سكينه برخوردار خواهد شد، همان نعمت بزرگى كه جامعه هاى مادى از آن بى بهره اند.
💠البته منظور غمهاى مادى و ترسهاى دنيوى است ، و گرنه دوستان خدا وجودشان از #خوف او مالامال است ، ترس از عدم انجام وظائف و مسئوليتها، و اندوه بر آنچه از موفقيتها از آنان فوت شده ، كه اين ترس و اندوه جنبه معنوى دارد و مايه #تكامل وجود انسان و ترقى او است ، و برعكس ترس و اندوههاى مادى كه مايه انحطاط و تنزل است ، میباشد.
💠 اولياى خدا آنچنان غرق صفات جمال و جلال او هستند و آنچنان محو مشاهده ذات پاك او مى باشند كه غير او را به دست فراموشى مى سپرند.
💠 با توجه به مضمون اين آيه، اين پرسش پيش مى آيد كه دوستان خدا چه كسانى هستند؟ پاسخ اين سؤال را در آيه بعدى(۶۳) مى دهد و آنان را چنين معرفى مى كند كه آنان كسانى هستند كه 👈🏻ايمان آورده اند و پيوسته پرهيزگارى مى كنند.
💠توجه كنيم كه از پرهيزگارى و تقواى مداوم و پيوسته آنها خبر مى دهد، چون مى فرمايد: «وكانوا يتقون» كلمه «كانوا» در اينجا همان مفهوم تداوم و پيوستگى را مى رساند. بنابراين، دوستان خدا كسانى هستند كه #تقوا در وجود آنها ريشه دوانيده و به صورت يك صفت حاكم در آمده است و اگر كسى يك بار يا چند بار پرهيزگارى كرد و اين حالت در وجود او رسوخ نيافت، به مقام دوستى خدا نمى رسد.
💠 جالب اينكه ايمان را به صورت فعل ماضى مطلق آورده و تقوا را به صورت ماضى استمرارى ..اشاره به اينكه ايمان آنها به 👈🏻سر حد كمال رسيده ولى مساله #تقوا كه در عمل روزمره منعكس مى شود و هر روز و هر ساعت كار تازه اى مى طلبد و جنبه تدريجى دارد براى آنها به صورت يك برنامه و وظيفه 👈🏻دائمى در آمده است .
💙خدا توفیق داشتن آرامش دوستی با خودش را نصیب یکایک دوستان، و من عاصی بگرداند.
🌸🍃🌸🍃🌸
💫@Pious114
📚متقیان
🔻لیست برترین کانالهای علمیفرهنگی🔻
@HHo_bb
🍀💐🌼 بهترین و دلنشینترین کانالهای تلگرام در ۱۴۰۴
Читать полностью…✨🕋✨
هر شب با قرآن مجید:
«رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا»
«پروردگارا! همسران و فرزندانی به ما عطاء فرما (که به سبب انجام طاعات و عبادات و دیگر کارهای پسندیده، مایهی سرور ما و) باعث روشنی چشمانمان گردند، و ما را پیشوای پرهیزگاران گردان.»(به گونهای که در صالحات و حسنات به ما اقتداء و از ما پیروی نمایند)
✨🕋࿐ʲᵒᶦⁿ↷
📚@Pious114
📚متقیان
✨ دروس عقیده ✨
شرک اکبر بر چهار نوع است:
1️⃣ شرک در دعا
2️⃣ شرک نیت( قصد و اراده)
3️⃣ شرک اطاعت
4️⃣ شرک محبت
هر کدام به ترتیب تشریح خواهد شد
ان شاءالله ...
نوع اول: شرک در دعا ⚠️
شرک در دعا، این است که غیر الله را مانند الله بخواند؛ فرقی نمیکند که دعا، دعایِ مسألت (درخواست) باشد یا دعای عبادت.
لذا هرکس که مخلوقی را مانند الله
بخواند، به الله شرک ورزیده است ...
الله متعال درباره ی این نوع شرک میفرماید:
{فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ}
[پس هنگامی که سوار کشتی می شوند، الله را در حالی می خوانند که دین و عبادت را ویژه ی او می دانند و چون آنها را به خشکی (می رساند و) نجات می دهد، آن هنگام است که شرک می ورزند].
(عنکبوت: 65)
کسی که منظورش از دعا، کسب منفعت یا دفع ضرر باشد، دعایش، دعای درخواست (مسألت) است.
و کسی که قصدش خضوع و فروتنی یا خاکساری در برابر الله باشد، دعایش، دعای عبادت است.
در هر دو نوع دعا،
چه دعای عبادت و چه دعای درخواست،
جایز نیست که توجه دعاکننده،
به سوی غیرالله باشد ...🚫
دعا، یکی از بزرگترین عبادتها و برترین اعمالی است که مایه ی تقرب و نزدیکی به الله میباشد ..
همانگونه که الله میفرماید:
{وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ}
[و هنگامی که بندگانم از تو درباره ی من می پرسند، (بگو:) من نزدیکم و درخواست دعا کننده را آنگاه که مرا می خواند، اجابت می کنم. پس باید فرمانم را بپذیرند و به من ایمان بیاورند تا هدایت یابند.]
(البقره: 186)
ادامه دارد ...🌹
💫@Pious114
💯متقیان
🕛مدت مطالعه: 110ثانیه
3.3. جایگاه شكر در روایات
الف ـ گام اولِ شكر همانی است كه در متون دینی از آن به «معرفة النعمة فی القلب» تعبیر میشود؛ یعنی شناخت نعمتهای الهی. حضرت صادق(ع) میفرماید:
«مَنْ أَنْعَمَ اللهُ عَلَیْهِ بِنِعْمَةٍ فَعَرَفَهَا بِقَلْبِهِ فَقَدْ أَدَّى شُكْرَهَا» .
کسی که خدا به او نعمتی داده و او نعمت را با دل خویش بشناسد، شكر آن را بهجا آورده است.
شاكر آن است كه تشخیص دهد در جهانِ پیرامون، خداوند چه چیزی را نعمت قرار داده است و چه را نقمت. واژۀ «نعمت» از ریشۀ «نُعُومَة» بهمعنای نرمش و سازگاری است؛ پس نعمت یعنی آنچه با وجود انسان سازگار و هماهنگ است. برای مثال آب مایۀ گوارایی است که با وجود انسان سازگار است و اگر دردسترس انسانها نباشد، حیات آنها را بهخطر میاندازد و اكسیژن موجود در هوا نیز اگر بیش از سه دقیقه از انسان گرفته شود، مرگ او را بهدنبال دارد و این دو، مصداق آشكار نعمت هستند. بنابراین نعمت هر آنچیزی است كه لازمۀ وجود انسان و سازگار با طبیعت اوست؛ هم بهلحاظ سازگاری با وجود مادی و هم ازنظر هماهنگی با بُعد معنوی. خداوند میفرماید:
«وَ أسْبَغَ عَلَیْكُم نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً» .
[خداوند] این نعمتهای ظاهر و باطن را بر شما ارزانی كرده است.
پس در مرحلۀ اولِ شكر با دنیای عظیم پیرامون خود مواجه هستیم؛ لذا باید برای شناخت خود و مردمان اطراف خویش اهتمام بیشتری بورزیم و ببینیم چه چیزی با جان و جسم ما سازگار است؛ یعنی هنگامیكه انسان به مرحلهای میرسد که شناخت نعمت در قلب او حاكم میشود، این دستاورد شكر نام دارد.
ب ـ گام دوم، بر زبان جاریکردن شکر پس از شناخت نعمت است؛ یعنی به انتساب این نعمتها از طرف حضرت باریتعالی اعتراف كنیم.
امامصادق(ع) میفرماید:
«تَمَامُ الشُّكْرِ قَوْلُ الرَّجُلِ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ» .
[بهجا آوردن] تمام شکر [این] کلام انسان است که بگوید: «الحمدلله رب العالمین».
پس متعاقب شناخت نعمت، نوبت به مُنعم میرسد؛ یعنی نعمتبخش را میشناسیم و میفهمیم كه این مواهب از كیست: «لِله مُلْكُ السَّمَوَاتِ وَ الْْأََرْضِ». تمام این سفرۀ گسترده از آن پروردگار است و ما بر خوان او چند صباحی مهمانیم و آنگاه مسیر خود را در عوالم دیگر طی میکنیم و تا ابدیت با حضرت احدیت خواهیم بود. مهم این است که انسان در قبال نعمتهایی كه میشناسد، آگاه باشد که وامدار دیگری نیست و هیچ مخلوقی را ولی نعمت خود نداند. این سخن باید به شكل كامل در ذهن بنشیند كه: «اِلهی ما بِنا مِن نِعمَةِ فَمِنک»؛ یعنی خداوندا، هرآنچه نعمت داریم از آنِ توست و به تعبیر شیخ اجل، سعدی شیرازی:
به جهان خرم از آنم كه جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم كه همه عالم از اوست
بنابراین، مرحلۀ دومِ شكر، جهان را با رنگ الهی دیدن است:
«صِبْغَةَ الله وَ مَنْ اَحسَنُ مِنَ اللهِ صِبغَةً» .
رنگ خدایی (بپذیرید، رنگ ایمان و توحید و اسلام) و چه رنگی از رنگ خدایی بهتر است.
و بهتعبیر شاعر:
تجلّیگه خود كرد خدا دیدۀ ما را
در این دیده درآیید و ببینید خدا را
ج ـ در گام سوم باید بدانیم که چرا این نعمت اِهداشده و باید كجا بهكار گرفته شود. همچنین باید بر چگونگی بهرهبردن از آن آگاهی یابیم كه همان مرحلۀ شناخت مسیر نعمتهای الهی است. شناخت دقیق مسیر تمام این نعمتها كه خداوند در جان و جهان قرار داده شكر است و درحقیقت، اوج شكر در این مرحله متجلّی میشود. امیرالمؤمنین(ع) میفرماید:
«أَقَلُّ مَا یَلزَمُكُم لِلهِ أَلّا تَستَعینوا بِنِعَمِهِ عَلی مَعاصِیهِ» .
كمترین حقى كه از خداى سبحان بر گردن شماست این كه از نعمتهاى او در راه نافرمانىاش یارى نباید خواست.
پس گام اول شكر شناختشناسی و معرفت است، گام دوم اقرار به انتساب این نعمتها به حضرت باریتعالی است و گام سوم، استفادۀ بهینه از مجموعۀ مواهب خداوندی در جان و جهان است؛ یعنی حاکمکردن معیارهای الهی در وجود. بهعبارتدیگر، واقعیت شكر عبارت است از ایجاد كارآیی و اثربخشی و بهینهسازی در حوزۀ مواهب الهی كه بهتعبیری همان بهرهوری است. بنابراین میتوان به بیانی اجمالی و عارفانه چنین گفت كه شكر حضور علمی و عملی خداوند و هر آنچه از آن اوست، در عرصۀ زندگی انسانهاست.
ادامه دارد...
بخشهایی از کتاب گامهای موفقیت در پرتو قرآن کریم، محمدعلی انصاری
#متنمکتوب_گامهای موفقیت در پرتو قرآن کریم
💫@Pious114
💯متقیان
چرا برخی از نمازخوانها گناه میکنند؟
تفسیر سوره مبارکهٔ عنکبوت، جلسه۱۵
محمدعلی انصاری
زمان: ۰۲:۴۷ حجم: ۶.۹ MB
#ویدئو
💫@Pious114
💯متقیان
قُل لَن يُصيبَنا إِلّا ما كَتَبَ اللَّهُ لَنا هُوَ مَولانا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَليَتَوَكَّلِ المُؤمِنونَ
بگو: «هیچ حادثهای برای ما رخ نمیدهد، مگر آنچه خداوند برای ما نوشته و مقرّر داشته است؛ او مولا (و سرپرست) ماست؛ و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند!»
(سوره توبه، آیه ۵۱) تفسیر 👇
إِن تُصِبكَ حَسَنَةٌ تَسُؤهُم ۖ وَإِن تُصِبكَ مُصيبَةٌ يَقولوا قَد أَخَذنا أَمرَنا مِن قَبلُ وَيَتَوَلَّوا وَهُم فَرِحونَ
هرگاه نیکی به تو رسد، آنها را ناراحت میکند؛ و اگر مصیبتی به تو رسد، میگویند: «ما تصمیم خود را از پیش گرفتهایم.» و بازمیگردند در حالی که خوشحالند!
(سوره توبه، آیه ۵۰) تفسیر 👇
سوره اعلی (آیه ۱الی۱۰)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (١)
نام پروردگار برتر و بلند مرتبهات را [از هرچه رنگ شرك خفی و جلی دارد] منزّه و پاك بدار
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (٢)
آنكه آفرید، پس درست و معتدل گردانید
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (٣)
و آنكه اندازه قرار داد و هدایت كرد
وَالَّذِيٓ أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (٤)
و آنكهچراگاه را رویانید
فَجَعَلَهُ غُثَآءً أَحْوَىٰ (٥)
و آن را خاشاكی سیاه گردانید
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰٓ (٦)
به زودی قرآن را بر تو میخوانیم، و هرگز فراموش نخواهی كرد
إِلَّا مَا شَآءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (٧)
جز آنچه را خدا بخواهد، كه او آشكار و آنچه را پنهان است، میداند
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (٨)
و تو را براى [شناخت آيين ] آسان توفيق خواهيم داد
فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (٩)
بنابر این [مردم را] اندرز ده، اگر اندرز سودمند افتد
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ (١٠)
كسی كه از خدا میترسد، به زودی متذكّر میشود
💫@Pious114
💯متقیان
🍏#يادداشت_روز
[ و دخل " معه" السجن فتیان]
به همراه شروع سختی ها و تنگناها، نشانه های گشایش هم پدیدار می شود...
بنگر که می فرماید:" با او ( یوسف) دو جوان به زندان داخل شدند" نه بعد از او. و یکی از آنها سبب خروجش از زندان شد.
💫@Pious114
💯متقیان
صفحه سیصد و بیست و شش
۳۲۶
جزء ۱۷
سوره انبیاء آیات ۴۵-۵۷
💫@Pious114
💯متقیان
💫#بارقههای_نور💫
🔗مجموعه تدبرات قرآنی
📖هر جزء، یک آیهی منتخب
🌙ویژه برنامهی رمضان
📜آیه منتخب #جزء_سی
🔻موضوع: مرا اینگونه وصف کن.
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4).
بگو -ای محمد، در وصف پروردگارت - او یگانه و بیهمتاست در ذات و صفاتش، الله، آن کاملی که همه مخلوقاتش به او نیازمندند، کسی را نزاده و کسی او را نزاده است، و هیچ همتا و مانندی برای او نیست.
الله متعال سوره را با نام بلندمرتبه و اسم خاص «الله»، پیش از بیان دیگر اوصاف ذات مبارکش آغاز کرد؛ تا این روش راهی برای ذکر همه صفاتش هنگام گفتگو میان مسلمانان و هنگام استدلال میان آنان و مشرکان باشد؛ زیرا اسم جلاله «الله» نزد همه عربها شناخته شده بود، و در وجود صاحب این اسم هیچ اختلافی نداشتند، اما او را به صفاتی وصف میکردند که از آنها پاک و منزه است.
الله متعال فرمود: «اللَّهُ أَحَدٌ» و معنای آن این است که: الله در الوهیت( معبود بودن) یگانه است و هیچ موجودی در آن با او شریک نیست. این آیه باطلکنندهی شرکی است که اهل شرک به آن اعتقاد دارند و صفات کمال الله متعال را برای مخلوقاتی در نظر میگیرند و همچنین باطل کنندهی تثلیثی(سه خدا بودن) که مسیحیان آن را پدید آوردند، و ثنویت(اعتقاد به وجود دو خدا) نزد مجوس میباشد. پس سخن خداوند: «اللَّهُ أَحَدٌ» نظیر سخن او در آیه دیگر است که میفرماید: «إِنَّمَا اللَّهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ» [نساء: ۱۷۱]. و این همان معنایی است که مخاطبان این آیه، یعنی کسانی که از نسبت خداوند یعنی حقیقت او، پرسیدند، آن را درک میکنند. سخن را برایشان با «أَحَد» آغاز کرد که او یگانه است؛ تا بدانند بتها هیچ بهرهای از الوهیت(معبودیت و شایستهی پرستش بودن) ندارند. و از آنجا که احدیت، لازمهی وجود است؛ پس سخن معطله و دهریون نیز با آن باطل میشود.( مجال تحقیق دربارهی این عقاید باطل نیست.)
فرموده الله متعال: «وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ: و هیچکس همتا و نظیر او نبوده است.» دلالت میکند بر اینکه الله سبحان یکتاست؛ یعنی در ذات و صفاتش، نه شبیه و نه شریک و نه نظیر و نه همتایی برای او وجود ندارد. او پاک و منزه است.
در این فرموده همچنین نفی شریکان و همتایان برای الله وجود دارد. هر کس مخلوقی را در یکی از ویژگیهای خاص ربوبیت، مانند آفرینش مخلوقات، و یا الوهیت، مانند پرستش و دعا کردن و مانند آن، همتای الله قرار دهد، داخل در این نفی میشود.
این سوره همچنین ، ردیهای بر قائلین به حلول (فرو رفتن ذات خداوند در مخلوقات) و اتحاد وجود (یکی دانستن خالق و مخلوق)، و تمامی ادیان باطل میباشد.
دو سورهٔ » اخلاص و کافرون دربردارندهٔ دو نوع توحیدند که هیچ بندهای جز با آن دو نجات و رستگاری نمییابد. اول: توحیدِ علم و اعتقاد که شامل پاک دانستن خداوند از هر آنچه شایستهٔ او نیست، از شرک و کفر و داشتن فرزند و پدر است، و اینکه او خدایی یکتا و بینیاز است؛ نه فرزندی دارد تا برایش شاخهای و فرعی باشد، و نه زاده شده تا برایش ریشه و اصلی باشد، و هیچکس همتای او نیست تا نظیری داشته باشد. با این اوصاف، او همان صمد (بینیاز) است که همهٔ صفات کمال در او جمع شده است؛ پس این سوره متضمن اثبات آنچه است که شایستهٔ جلال او از صفات کمال است و نفی آنچیزی میباشد شایستهٔ او نیست، از شریک، چه اصل باشد چه فرع و چه نظیر. این است توحیدِ علم و اعتقاد و دوم: توحیدِ قصد و اراده است، و آن این است که جز او پرستیده نشود و در عبادتش هیچکس با او شریک قرار نگیرد، بلکه تنها او معبود باشد. سورهی کافرون شامل این توحید است؛ پس این دو سوره هر دو نوع توحید را در بر گرفته و برای آن خالص شدهاند؛ ازین رو هردو را اخلاص نیز میخوانند. به همین دلیل پیامبر ﷺ روز خود را با خواندن این دو سوره در سنت فجر آغاز میکرد و با آنها نماز وتر را به پایان میرساند؛ پس این دو، خاتمهبخش عمل شب بودند. سنت فجر به منزلهٔ آغاز عمل و وتر خاتمهٔ آن است؛ لذا خواندن این دو سوره، در سنت فجر و وتر، سنت است؛ زیرا جامع توحید علم و عمل، و توحید معرفت و اراده هستند.
@Pious114
متقیان🖌
💫#بارقههای_نور💫
🔗مجموعه تدبرات قرآنی
📖هر جزء، یک آیهی منتخب
🌙ویژه برنامهی رمضان
@Pious114
📜آیه منتخب #جزء_بیست_و_هشتم
🔻موضوع: مرزهای دوستی
«لَّا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ ۖ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» 22 المجادلة
ای محمد، هیچ قومی را نخواهی یافت که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشند و در عین حال کسانی را که با حدود و دستورات خدا و پیامبرش مخالفت میکنند، دوست بدارند و با آنان طرح دوستی بریزند؛ هرچند که این مخالفان، پدران، پسران، برادران یا خویشاوندان و بستگان نزدیکشان باشند. خداوند در دلهای این مؤمنان، ایمان را ثابت و راسخ گردانیده و آنان را با وحی، یاری، نصرت، مدد و احسان خود تقویت نموده است. و خداوند آنان را در آخرت به بهشتهایی وارد میکند که نهرها از زیر درختان آن جاری است و در آنجا جاودانه خواهند ماند. خداوند از آنان خشنود است و آنان نیز از او خشنودند. آنان حزب خدا و یاران او هستند. آگاه باشید که حزب خدا و یاران او همان رستگارانند.
دوری گزیدن از صمیمیت و محبت ورزیدن با کسانی که با دین الله دشمنی میکنند، بر دین اسلام واجب است؛ زیرا این کار باعث از بین رفتن دشمنی و ایجاد محبت نسبت به آنها میشود.
در حديث شريف آمده است كه رسولالله ﷺ فرمودند: «خدايا! براي فاجری - و در روايتی ديگر، فاسقی- بر من احسان و نعمتی قرار نده كه در آن صورت قلبم او را دوست بدارد زيرا در آنچه كه به من وحی نمودهای، اين آيه را يافتهام: «لَا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ...»
اگر دوستی کردن با دشمنان خدا، نقصان ایمان است، پس حالِ ایمان کسیکه خود دشمنی میکند، چگونه خواهد بود؟!
این آیه همچین دلالت دارد بر اینکه هر کس به آنچه میداند عمل کند، خداوند علمی را که نمیداند به او ارث میدهد، و آنچه از هدایت و نور و ایمان در دلها حاصل میشود، از جانب خداوند متعال به فضل و رحمت اوست.
آری! بنده حقیقتاً به خدا و روز قیامت ایمان نخواهد داشت مگر اینکه بر طبق مقتضیات و لوازم ایمان عمل کند؛ از جمله دوست داشتن و پیروی از کسی که به ایمان قیام کرده است، و دشمن داشتن و مخالفت با کسی که به آن قیام نکرده است، هرچند نزدیکترین مردم به او باشد. اما کسی که ادعا میکند به خدا و روز قیامت ایمان دارد، در حالی که با دشمنان خدا دوستی میکند و کسی را دوست دارد که ایمان را پشت سر گذاشته است، این ایمان ادعایی است و حقیقت ندارد. زیرا هر امری نیازمند برهانی است که آن را تصدیق کند، و صرف ادعا هیچ فایدهای ندارد و صاحب آن تصدیق نمیشود.
از سهل بن عبدالله تستری روایت شده است که گفت: «هر کس ایمانش را درست و توحیدش را خالص گرداند، با بدعتگذار انس نمیگیرد و با او همنشین و همغذا و همنوش و همصحبت نمیشود، بلکه دشمنی و کینه خود را نسبت به او آشکار میکند. و هر کس با بدعتگذار مدارا کند، خداوند متعال شیرینی سنتها را از او میگیرد. و هر کس برای به دست آوردن عزت دنیا یا بهرهای از آن، خود را به بدعتگذار نزدیک کند، خداوند متعال او را به سبب آن عزت خوار و به سبب آن ثروت فقیر میگرداند. و هر کس به روی بدعتگذار بخندد، خداوند متعال نور ایمان را از قلبش میزداید. و هر کس باور نمیکند، پس امتحان کند.»
و نیز اگر کسی دشمنان خدا را در دل دوست داشته باشد، این دلیل بر آن است که قلب او ایمان واجب و تمام را ندارد.
نکتهای دیگر که در خلال آیه قابل برداشت است اینکه؛ رضایت به او تعالی، متعلق به نامها و صفات اوست، اما رضایت از او، متعلق به ثواب و جزای اوست و آن رضایت بنده است به آنچه الله با او میکند و به او عطا مینماید؛ به همین دلیل، عبارت «رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ ۚ» جز در مورد ثواب و پاداش نیامده است.
در این کلام الله متعال: « رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ »، رازی شگفتانگیز نهفته است، و آن این است که چون آنان به خاطر الله از خویشاوندان و عشیرههای خود ناخشنود شدند، خداوند با رضایت از آنان، آنان را عوض داد و با نعمت پایدار، پیروزی بزرگ و فضل فراگیر که به آنان عطا کرد، آنان را از خود خشنود ساخت.
@Pious114
متقیان🖌
عزیزان، بابت وقفهای که بعد از رمضان در آماده کردن تدبرات قرآنی «بارقههای نور» ایجاد شد، عذر ما را پذیرا باشید.
پیگیریهای شما در این یکی دو هفته، حقیقتا مایه دلگرمی و انگیزهای قوی برای ادامه راه بود.
ان شاء الله چهار قسمت باقیمانده از تدبرات «بارقههای نور» را که مربوط به رمضان مبارک بود، ادامه داده و پس از آن تفسیر سوره توبه را از سر خواهیم گرفت.
📖#هر_روز_یک_صفحه_از_قرآن
#ترتیل با #ترجمه گویای فارسی
🌀قاری مشاری العفاسی
💢صفحه 197
🔘جزء 10
🔘سوره التوبه آیات 68_62
⛲️
💫@Pious114
📚متقیان
🍎🍎🍎
💎برترین کانالهای تلگرام:
🔹هماهنگی جهت تبادل:
@mrsmafd
بارالها!
اعمال ناقصم را از من بپذیر و نامم را بلند گردان و درجهام را رفیع ساز و گناهانم را بریز و خطاهایم را یادم آور تا دیگر از آنها دوری کنم.
خدایا!
هر چه از تو درخواست کردم به کرمت، به من عطا کردی و زیاده بر آن را به فضل و رحمتت ببخش که دل من مشتاق توست.
پروردگارم!
به ما امر فرمودی که سائلی را از درگاه خود محروم برنگردانیم و من هم سائل به درگاه کرمت هستم پس مرا تا حاجتم روان نکردهای بازمگردان.
( آمین یا قاضی الحاجات )
📚@Pious114
📚متقیان
〖مَنڪٰانَللَّھڪٰانَاللَّھـلَھ🦋〗
هرکس برای خدا باشد خدا هم برای اوست :)
یادمونباشهکههرچیبرایخدا
کوچیکیوافتادگیکنیم خدادرنظربقیهبزرگمونمیکنه:)♥️🖇
📚@Pious114
📚متقیان