1766
@Parsi_anjoman پارسی‌انجمن در پاسداری و پالایش زبان پارسی: https://t.me/parsi_anjoman/3109
🔷 سخنِ روز (۹۰) از استادِ زنده‌یاد مرتضی ثاقب‌فر
👈 برایِ آگاهیِ بیشتر در این باره درنگرید به: «علمِ یونانی، جهلِ ایرانی و عدلِ عباسی».
👈 برایِ دیدنِ سخنهای روزِ پیشین به این نشانی در تارنمای «پارسی‌انجمن» بنگرید.
#سخن_روز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔷 روزِ «خلیج فارس» گرامی باد!
🔻نامِ «خلیج فارس» یا «شاخابِ پارس» چونان نامِ «زبانِ پارسی» جاودانه است.
📄 نگاره‌ی بالا را ـ هزار سال پیش از هستی‌یافتنِ کشورهای چند ده ساله‌ی عربیِ پیرامونِ این دریا ـ استخری (گیتی‌شناسِ ایرانیِ نامدارِ سده‌ی دهمِ ترسایی، چهارمِ اسلامی) در «صور الاقالیم» کشیده که در آن نامِ شاخابِ پارس به گونه‌ی «بحرِ فارس» نوشته شده است.
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔷 سخنِ روز (۸۹) از جلال متینی
👈 برگرفته از: «درباره‌ی فقر فرهنگی مهاجمان و گسترش زبان فارسی»
👈 برایِ دیدنِ سخنهای روزِ پیشین به این نشانی در تارنمای «پارسی‌انجمن» بنگرید.
#سخن_روز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻کوتاه‌گویی: ایجاز
🔻درازگویی: اِطناب
پارسی انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
⭐ سخنِ روز (۸۷) نگاره‌ای از نبیگِ پارسیِ «التفهیم» نوشته‌ی ابوریحان بیرونی. در این نگاره، شماری از گام‌های ماه کشیده شده است.
⭐️ گفتنی است که پارسی از ۲۶۰۰ سال بدین سو، جدا از زبانِ ملی و سراسری و دیوانی بودن، هماره زبانِ دانشیِ ایرانیان نیز بوده است.
🔗 برایِ دیدنِ سخنهای روزِ پیشین بدین نشانی در تارنمای «پارسی‌انجمن» درنگرید.
#سخن_روز
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
⭐ سخنِ روز (۸۵) سعدی از زبانِ هوگو
🔗 برایِ دیدنِ سخنهای روزِ پیشین بدین نشانی در تارنمای «پارسی‌انجمن» درنگرید.
#سخن_روز
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔻انگیزش: تحریک، ترغیب
🔻انگیزه: محرک، باعث
🔻انگیختن: به حرکت درآوردن، باعث شدن
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔻یکی از نادرستی‌هایی که به تازگی در زبان گفتاری و نوشتاری فارسی رواج همگانی یافته، کاربرد نادرست و نابجای واژه «یک» است.
👈 بنگرید به: مشکل «یا» ی نکره و عدد «یک» در فارسی امروز: بحثی مقابله‌ای در زبان فارسی و انگلیسی
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔷 سخنِ روز (۱۲۲) از عطار. ۲۵ فروردین‌ماه، روز بزرگداشت عطار نیشابوری، گرامی باد!
👈 برایِ دیدنِ سخنهای روزِ پیشین به این نشانی در تارنمای «پارسی‌انجمن» بنگرید.
#سخن_روز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
⭐ فارسی را درست بنویسیم
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔻 علی رواقی
🔻فرهنگستان
#پارسی_سره
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
⭐ به فرخندگیِ نوزدهم فروردین، جشنِ فروردینگان/ «فروردینگان»، جشنِ گرامیداشتِ روانِ درگذشتگان
🔻«فروردینگان»، جشنِ گرامیداشتِ «فْرَوَهْرِ» (روانِ مینویِ) پاکان و درگذشتگان است که در فروردین روز از فروردین ماه، نوزدهم فروردین، برگزار می‌شود.
👈 درباره‌ی فروردینگان در «این جای» بخوانید.
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔻فرگرد: فصل
🔻زاداوری: تولیدمثل
🔻زیستمند: موجود
🔻فرتور: عکس
🔻پساییدن: لمس کردن
🔻زاستار: طبیعت
🔻شوند/شوه: دلیل
🔻بیوسان: منتظر
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
این مردم هزاره‌هاست که در پهنه‌ای به نام ایران خود را هموندان یک پیکر به شمار آورده‌اند. در همه‌ی درازنای تاریخ، نام بلند ایران و اندیشه‌ی میهن‌دوستی زمینه‌ساز و گسترنده‌ی این همدلی و همبستگی بوده است. میهن‌دوستی از ما می‌خواهد که منِ خود را بزرگ‌تر تعریف کنیم و انسان‌های بیشتری را خودی و آشنا به شمار آوریم. میهن‌پرستی باعث می‌شود انسانی که در کناره‌ی دریای کاسپین زندگی می‌کند همدرد و هم‌سوگ همتای دردمند و سوگوار خود در کناره‌ی خلیج پارس باشد.
در برابر، کارویژه‌ی قوم‌گرایی بخش کردن انسان‌ها به دسته‌های کوچک و کوچک‌تر است. قوم‌گرایان با دروغ‌پراکنی و بزرگنمایی دیگرسانی‌ها، در دل مردمان تخم کینه و جدایی می‌کارند. اهورامزدا این سرزمین و مردمانش را در برابر اهریمنان جدایی‌خواه بپاید.
هموندان: اعضا
دیگرسانی: تفاوت
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🖤 پارسی‌انجمن از بُنِ جان این رخداد اندوهبار را به خانواده‌های سوگوار و آسیب‌دیده و همه‌ی ایرانیان سوگ‌آرامی می‌گوید. این میهن خسته از این همه شب‌های تیره است. کاش روزهای روشن زودتر فرابرسند. کاش باران ببارد.
قاصد روزان ابری/ داروگ/ کی می‌رسد باران
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
📼 بخشی از توژ «جدایی نادر از سیمین»، ساخته‌ی اصغر فرهادی (۱۳۸۹)، در زمینه‌ی گزینش نادرست واژه‌های بیگانه
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🎆 به فرخندگیِ دومِ اردیبهشت‌ماه، جشنِ اردیبهشتگان: اردیبهشتگان، جشنِ ستایشِ راستی
🔻اردیبهشتگان جشنی در پاسداشت و ستایشِ «اردیبهشت» به چمِ «بهترین راستی» است. اردیبهشت همچنین نگهبان آتش است؛ چون آتش برترین نمودارِ راستی و پاکی به شمار می‌رود.
🔻ابوریحان بیرونی در «آثارِ باقیه از مردمانِ گذشته» می‌نویسد: «اردیبهشت‌ماه: که روزِ سومِ آن «روزِ اردیبهشت» جشن است، نیز ازبهرِ سازواریِ دو نام «اردیبهشتگان» نامیده شود؛ و معنای آن «راستی و نیکی»، یا چنان‌که هم گویند «منتهای خیر» باشد. اردیبهشت، خود فرشته‌ی «آتش و روشنی» است، که این دو هم‌پیوند با آن هستند؛ و خدا او را بدان گماشته، هم به زدایشِ بیماریها و ناخوشیها با داروها و خوراکها، و به نمودار ساختنِ راستی از دروغ، بهوده از نابهوده با سوگندان، که یاد کرده‌اند».
👈 برای آگاهیِ بیشتر از این جشن به «این جای» بنگرید.
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
⭐ امروز، یکمِ اردیبهشت‌ماه، روز بزرگداشتِ سعدیِ شیرازی از بزرگ‌ترین چامه‌سرایان و نویسندگان ایران‌زمین و جهان است.
#سعدی
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔷 سخنِ روز (۸۶) از دومنیکو اینجنتیو، استاد دانشگاه کالیفرنیا
👈 برگرفته از: «گفت‌وگوی ایلنا با اینجنتیو»
👈 برایِ دیدنِ سخنهای روزِ پیشین بدین نشانی در تارنمای «پارسی‌انجمن» درنگرید.
#سخن_روز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻 علی رواقی
🔻فرهنگستان
#پارسی_سره
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🎥 میرجلال‌الدین کزازی: زبان پارسی از دید پیشرفتگی ساختار آن، در سنجش با دیگر زبان‌های جهان، زبانی بی‌همتاست.
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻شهربراز: همان گونه که از اصطلاح «پان‌ترک» برمی‌آید، این کسان با چشم پوشیدن از واقعیت‌های تاریخی و پذیرفته‌ی همگانی، همه کس را ترک می‌دانند و همه‌ی دستاوردها را به ترکان نسبت می‌دهند. برای آنان پذیرفتنی نیست که ترکان در نقطه‌ای خاص از زمان بر پهنه‌ی تاریخ پیدا شدند و پیش از آن نقشی نداشته‌اند و حتا پس از پیدایش بر پهنه‌ی تاریخ، به دلیل شیوه‌ی زندگی کوچ‌نشینی و فرهنگ ساده‌ی خویش، تا چندین سده تنها در بخش خاصی (جنبه‌ی لشکری و نظامی) نقش داشته‌اند و تنها پس از هم‌نشینی با دیگر ملت‌ها و در میان مردمان یکجانشین و دارای فرهنگ پیچیده‌تر و پیشرفته‌تر (مانند ایرانیان و هندیان و چینیان) با جنبه‌های پیشرفته‌تر زندگی اجتماعی و فرهنگ مانند ادبیات و فلسفه و جز آن آشنا شدند و با الگوگیری از این مردمان و در پیش گرفتن شیوه‌ی آنان و تغییر برخی چیزها به مذاق خود، دارای فرهنگ شدند.
🔻بیشتر ادعاهای تاریخی پان‌ترکان یا تحریف و بدخوانی تاریخ است یا اساسا جعل و بافتن تاریخ است.
👈 «تاریخ حضور ترکان در ایران» را در «اینجا» بخوانید.
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔻پارسی‌انجمن: «تاریخِ زبانِ فارسی» را استادِ زنده‌یاد محسنِ ابوالقاسمی در سه بخش گرد آورده است:
🔻بخشِ نخست به زبانِ پارسی در روزگارِ باستان (پارسه) پردازد که از هزاره‌ی نخست پیشاترسایی تا فروافتادنِ هخامنشیان را در بر می‌گیرد.
🔻بخشِ دوم با زبانِ پارسی در روزگارِ میانه (پارسیگ)، از فروافتادنِ هخامنشیان تا برآمدنِ صفاریان، سروکار دارد.
🔻بخشِ سوم هم ویژه‌ی روزگارِ نو (پارسیِ دری/ پارسیِ نو) است: از آغاز صفاریان تا به امروز.
🔻در پایانِ نبیگ هم واژه‌نامه‌ی ریشه‌شناختیِ کوچکی از واژگانِ پارسی به دست داده شده است.
👇 «تاریخِ زبانِ فارسیِ» را از نشانیِ زیر بارگیرید:
http://parsianjoman.org/?p=7810
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔴 هشدار بیش از ۸۰۰ تن از اندیشمندان، دانشگاهیان، هنرمندان، نویسندگان و کارشناسانِ ایران‌دوست به ورود ناکارشناسانۀ بخش‌هایی از حاکمیت از جمله قوۀ مجریه به «مباحثِ قومی» به جای تمرکز و توجه به ابرچالش‌های پیش‌روی کشور و ملّتِ ایران:
بر سرِ شاخه‌ای نشسته و بُن نبرید!
در این بیانیه مفصل که خطاب به ملّتِ تاریخی و بزرگ ایران نوشته شده است، به برخی از رخدادهای تلخِ هفته‌های پایانی اسفند ۱۴۰۳ و نوروز ۱۴۰۴ خورشیدی، اشارۀ کوتاهی شده و به مقامات کشور، هشدار داده شده است.
زیر بیانیه بر پایه‌ی دبیره‌ی پارسی، دستینۀ شخصیت‌های برجستۀ دانشگاهی، دانشی، هنری، رسانه‌ای و سیاسی چون ژاله آموزگار، عبدالمجید ارفعی، حسن انوری، مرضیه برومند، رخشان بنی‌اعتماد، کاوه بیات، ناصرالدین پروین، نصرالله پورجوادی، تهمورث پورناظری، سهراب پورناظری، کیخسرو پورناظری، داریوش پیرنیاکان، علی‌اصغر دادبه، محمد درویش، علی دهباشی، زاگرس زند، عباس سلیمی آنگیل، علی‌اشرف صادقی، عقاب علی‌احمدی، موسی غنی‌نژاد، میرجلال‌الدین کزازی، جمشید کیانفر، علی مصفّا، حکمت‌الله ملاصالحی، یدالله منصوری و احسان هوشمند دیده می‌شود.
🔴 در بیانیۀ دغدغه‌مندانِ ایران به اینها اشاره شده است:
● فروکاستنِ نوروز از یک جشنِ بزرگِ ملّیِ ایرانی، به یک مراسمِ خُردِ قومی و طایفه‌ای و محلّی در برخی جشن‌های نوروزی در استان‌های غرب و شمال‌غرب کشور
● رخدادهای تلخ و خلاف وحدتِ ملّی در شهر ارومیه و عملکرد مسئولانِ استانی در این رخدادها
● تبدیل نوروز - جشنِ ملّی و میهنی ایرانیان - به محلِّ منازعاتِ کاذب و مصنوعیِ قومی و قبیله‌ای
● برخوردهای سلیقه‌ای و ناسنجیده و گاه همراه با تحریف، تخفیف و تقلیلِ مسنولانِ کشور نسبت به میراثِ فرهنگی، تاریخی و تمدّنی ایران بویژه نسبت به جشنِ ملّی نوروز
● تلاش برای مصادرۀ جشن ملّی نوروز توسط رئیس‌جمهور ترکیه و گستاخی او نسبت به تبریز - کُهن‌شهر ایران - و سکوتِ ناموجه و نابخشودنیِ مسئولانِ کشور در پاسخ به این ادعاهای بی‌اساس
● ترویج «ادبیاتِ قوم‌گرایانه» و عدم توجه به مفهوم «شهروند ایرانی» و «حقوق شهروندی» توسط برخی از مقامات بویژه توسط عالی‌ترین مقام اجرایی کشور
● توجه نکردن به جایگاه و نقش زبان ملّی - تمدنی فارسی در وحدت و یکپارچگی ملی و تلاش برای تضعیف آن از سوی برخی از مقاماتِ کشوری و استانی
● سخنانِ خلافِ واقعیاتِ تاریخی و یکپارچگی سرزمینی و انسجامِ فرهنگیِ ایرانیان توسط استاندار آذربایجان شرقی دربارۀ پیوند آذربایجان با ایران
● تلاش تفرقه‌افکنِ استاندار خوزستان برای تبدیل عید فطر از یک «عیدی دینی» به «عیدی قومی»
● برخی اظهاراتِ نابه‌هنگام و تفرقه‌افکن و انسجام‌سوز مقامات دربارۀ «آموزش زبان‌های محلی»، اختیارات استاندارها، طرح بحثِ «فدرالیسم»، دیدار عالی‌ترین مقام اجرایی کشور با برخی افرادِ افراطیِ قوم‌گرا و سوء‌تدبیر استاندار آذربایجان غربی در رخدادهای هفته‌های اخیر شهر ارومیه
● «قومی‌سازی مناسباتِ اجتماعی» به جای مواجهۀ اصولی با چالش‌های کشور توسط بخش‌هایی از حاکمیّت و از جمله بخش‌هایی از قوۀ مجریه
🔴 در بند پایانی هم آمده است:
«ما امضاکنندگان این بیانیه، ضمن هشدارِ دوباره به دولتمردان دربارۀ اتخاذ رویکردهای غیرکارشناسی و وفاق‌سوزی که در پیش گرفته‌اند، یادآور می‌شویم که چنین روش‌هایی به جز تهدیدِ انسجام و امنیتِ ملّی و تقویتِ واگرایی و منازعاتِ خانمان‌سوزِ محلّی، آوردۀ دیگری برای کشور و ملّتِ بزرگِ ایران ندارد. با تأکید یادآور می‌شویم که در صورتِ تداومِ چنین رویکردهایی، سکوت را خیانت به آیندۀ ایران و بازی در برنامۀ دشمنانِ کشور برای تهدیدِ تمامیّتِ ایران ارزیابی نموده و در قبالِ مسئولیتِ ملّی و تاریخی خود نسبت به سرنوشتِ کشور و ملّتِ ایران، روشنگری و کنشگری مدنی و ملّی خود را با جدیّتِ بیشتر، ادامه می‌دهیم.»
🔴 متن کاملِ بیانیه و نام بیش از ۸۰۰ چهرۀ دستینه‌کنندۀ آن (تا نیمروز ۱۷ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی) را در «روزنامۀ شرق» بخوانید.
پارسی انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻پارسی‌انجمن: پارسیِ پرکاش فرهنگِ گزیده‌ی سانسکریت به پارسی است که در زمانِ پادشاهی اکبرشاه، پادشاهِ فرهنگ‌دوستِ گورکانیِ هندوستان، فراهم آمده است.
🔻این فرهنگ که در سده‌ی دهمِ اسلامی نوشته شده از نخستین فرهنگهای سانسکریت به پارسیِ دری است و شاید تنها از این رو شایانِ نگرش.
🔻نویسنده‌ی این واژه‌نامه هندویی است که کریشنا داس نام داشته و در سایه‌ی اکبرشاهِ بزرگ، شاهِ آزاده‌ای که بسیار به فرهنگ و آیین و زبانِ ایران ارج می‌نهاد، نوشته شده است. در زمانِ اکبرشاه بر آن شدند که برجسته‌ترین نبیگهای سانسکریت را به پارسی بگردانند و در این راه نیز گامهایی ارزشمند برداشتند و نبیگهای پرشماری همچون رزم‌نامه‌ی مهابهارت و پنچا کیانه را به پارسی گرداندند که شوربختانه بیشتر آنها هنوز در ایران چاپ نشده‌اند.
🔻گفتنی است که داس در روزگاری می‌زیست که زبانِ پارسی در اوجِ شکوفایی خود در هندوستان بود، آن هم در زمانی که این زبان در سرزمینِ خود، ایران، زیرِ تر‌ک‌تازیِ صفویان، روزبه‌روز نزارتر می‌شد.
👈 پارسیِ پرکاش (فرهنگِ سانسکریت – پارسی) را از «این جای» بارگیرید.
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔷 «سیزده به در» فرخنده باد!
🔻جشن‌ها و آیین‌ها در جهان کنونی بهانه‌ای برای شادی و همبستگی‌اند. با این همه، جشن‌ها و آیین‌های کهنی چون «سیزده به در» که از دل ویژگی‌های گیتی‌شناختی و تاریخی یک سرزمین و دستگاه باوری و اندیشگی مردمان آن سربرآورده‌اند، افزون بر کارکردِ شادی‌آفرین و همبستگی‌ساز خود، کارکرد دیگری نیز دارند و آن آشنایی با گذشتۀ باستانی کشور و شناخت باورها و اندیشه‌های مردمان آن است. شناختی که پیش‌نیاز هر گونه گام برداشتن به سوی آینده است.
🔻شوربختانه در چند دهۀ گذشته کم نبوده‌اند کسانی که جشن‌های میهنی خود، مانند «نوروز»، «سده»، «تیرگان» و «سیزده به در»، را زیر نام نوین‌گرایی و روشنفکری خوار شمرده‌اند و شگفتا که بسیاری از همان کسان در کُنِشی ناسازنما جشن‌های دیگری چون «هالوین» و «دروغ سیزده» را جشن گرفته‌اند!
👈 «سیزده به در، جشنِ بدرود با نوروز» را در «این نشانی» زیر بخوانید.
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman