6782
پیشتر در خشت‌خام می‌نوشتم. عمرش را داد به شما و اگر عمری باشد زین پس اینجا عرض می‌کنم. ایران را به مانندِ شما دوست دارم.
بخشِ سوم و آخر از نخستین گفتگوی من با دکتر ابوالحسن بنی‌صدر (نخستین ر.جمهور اسلامی ایران) که در زمستان سال ۲۵سال پیش در منطقه ورسای در حومه‌ی شهر پاریس انجام شد.
https://www.youtube.com/watch?v=vLwLktRJMLs
ارتش
به آشنایان، اقوام و همسایگانِ ارتشی خود زنگ بزنیم و روزِ ارتش را به ایشان تبریک بگوییم. «ارتش» نامِ دیگر «ایران» است.
@Norooznameh
خشتِ خام ۲۵ | سید ابوالحسن بنی صدر و حسین دهباشی | نسخه کامل و بدون سانسور | بخشِ‌اول
https://youtu.be/dESIg7cOn0c?si=0ItnTTts-3bN1Z0M
عزیز و عصبی
صفحات شخصی -در شبکه‌های مجازی- چونان رسانه‌های جمعی نیستند که دسترسی به آنها امری عمومی باشد. لاجرم هرکسی کاملا حق دارد -از باب آرامش خاطر- آنها را که نمی‌پسندد، از تعامل با خود محروم سازد.
چونان که استاد عزیز و عصبی و ارجمندمان، درواکنش به پاسخ اینجانب چنین مصلحت دیده و نگارنده را در توییتر مسدود نمودند.
بماند به یادگار:
حقوق شهروندی برای من و شما
📌۸ جلسه درس‌گفتار حضوری با
فائزه هاشمی
🗓جمعه‌ها/ ۱۵ تا ۱۷
شروع دوره: ۵ بهمن ۱۴۰۳
اطلاعات بیشتر به شکل پیام
( واتس‌اپ):
09944921267
🎟ثبت‌نام در تیوال
https://www.tiwall.com/p/hoghogh.shahrvandi
📍وصال شیرازی/ بین کشاورز و ایتالیا / کوچه شیرین بیانی/ موزه تصاویر معاصر
خشتِ‌خام و تلاش ناکام
پس از به ۳ماه و بازنشر ۱۰نوبت از خشت‌خام -در یوتیوب- تعداد اعضای کانال تاریخ‌آنلاین، کمتر از ۸۰۰۰ نفر است! و مجموع درآمد آن، هنوز به ۲۰۰€ نرسیده!
که طبعا برای اثری که در انتشار نخست بیش از شصت‌ملیون ساعت بیننده داشته، بازگشت و شکستی تلخ و نشانه‌ای از تغییر سلیقه‌ی مخاطبان در این دست گفتگوهای تاریخی یا دست‌کم رویگردانی آنها از اینجانب است.
احتمالات ضعیف‌تر و دیگری نیز ممکن است باشند که شاید هنوز علاقه‌مندان بالقوه خشت‌خام از بازنشر نسخ طولانی‌تر نوبت‌های قبلی بی‌خبرند یا شاید ما از راه و رسمِ کسب و کار در فضای مجازی، از بازاریابی برای حامی مالی گرفته تا اطلاع‌رسانی و رشد مناسب مخاطب‌یابی، بی/کم‌اطلاع هستیم.
لذا از شما که در شمار دوستان دیده/نادیده اینجانب‌اید، تقاضا می‌شود که اگر پیشنهاد خاصی دارید با ارسال به ایمیل hossein.dehbashi@gmail.com ، محبت و راهنمایی فرمایید و اگر دوست علاقه‌‌مندی را می‌شناسید، لطفا نشانی تاریخ‌آنلاین -که میزبان خشتِ‌خام است- را برای وی ارسال کنید:
Tarikhonline.Dehbashi?sub_confirmation=1" rel="nofollow">http://youtube.com/@Tarikhonline.Dehbashi?sub_confirmation=1
با سپاس بسیار و پیشاپیش
حسین دهباشی
https://youtube.com/shorts/PjtCVZisRLs?si=UjwOdYY5ndbPVS3A
Читать полностью…
خشتِ خامِ شُماره‌ی ۱۰ | گفتگویِ مسعود کیمیایی و حسینِ دهباشی | نسخه‌ی کامل‌تر و بدونِ سانسور
https://youtu.be/PzZX6Bcou5s?si=97Gc5xv62qLSAvH8
https://youtu.be/Lb6HVR6D1kI?si=_dj7xBvYUsItLtt3
Читать полностью…
خشتِ‌خام ۹ | عبدالرضا داوری و حسین دهباشی | نسخه کامل و بدون سانسور
https://youtu.be/vs7AnREOzBc
دوستانِ دیده و نادیده‌ی عزیزم، سلام!
عرض می‌شود که زمانی این رفیق‌تان «حسین دهباشی» مجموعه‌ای به اسمِ «خشتِ‌خام» ساخت که شاملِ گفتگوهایی در قالبِ «تاریخِ شفاهی» با برخی از مشاهیرِ ایرانِ عزیزمان بود که اندک‌اندک تعدادشان زیاد و زیادی (!) شد. این بود که بالاخره نوبت‌هایی از خشتِ‌خام -به دلایلی روشن ولی ناگفتنی- در اینترنت ناپدید شدند!
این بود که گفتیم خودمان آنها را -دوباره و به تدریج و این‌بار هم در نسخه‌هایی طولانی‌تر و هم در قطعاتی کوتاه- منتشر نماییم. لذا شما را دعوت می‌کنیم تا کلیک‌رنجه فرموده و در صفحه‌ی اینستاگرام «تاریخ آنلاین» و «خشت‌خام» به نشانی https://www.instagram.com/tarikhonline عضو شوید.
در صفحه‌ی مذکور شما می‌توانید هم قطعاتی برگزیده را دیده و درصورتِ پسند و صلاحدید- نسخه‌های کامل و بدونِ سانسورِ آنها را در یوتیوب ببینید و هم خصوصا و لطفا نظرات‌تان را درباره‌ی -تک‌تکِ این گفتگوها- بنویسید و هم با دیگران بحث و تبادل‌نظر فرمایید.
ارادتِ بسیار و مشتاقِ دیدارِ مجازی‌تان
...
https://youtu.be/hKihD1dv4zI?si=lsZyWZ5PimFPZN01
https://youtu.be/AyX07-1cboM?si=DW3VdQCWZTOCucwj
...
https://youtu.be/hKihD1dv4zI?si=lsZyWZ5PimFPZN01
https://youtu.be/AyX07-1cboM?si=DW3VdQCWZTOCucwj
روحانیت و حاکمیت
به روایتِ مرتضی مطهری
@Norooznameh
نخستین ر.جمهور ایران
گفتگوهایِ نگارنده با آقای سیدابوالحسن بنی‌صدر حدود ۵۰ساعت است. در خلال ۳سفر به پاریس و در مدت تقریبا ۱۵سال و اکثر آنها پخش نشده. این قطعه مربوط به زمانی است که مصاحبه‌کننده فقط ۲۰وچندسال‌اش بود و عضو گروه مستندسازی «روایتِ فتح»
https://youtu.be/vjjvdNbpPv8?si=jov85147viBwHwde
به سلامتی دوقطبی‌ها!/ سایه اقتصادی‌نیا
بازنشر یادداشتی از سال ۲۰۱۹، با تاسف از خودکشی ابراهیم نبوی
در هفتۀ گذشته استاد بهاءالدین خرمشاهی، نویسنده و مترجم، «به‌خاطر خودافشاگری دربارۀ بیماری دوقطبی» از طرف انجمن علمی روانپزشکان ایران جایزه دریافت کرد. دیروز هم در متنی که ابراهیم نبوی، نویسنده و طنزپرداز، منتشر کرده خبر داده که به اختلال دوقطبی مبتلاست و تحت درمان قرار دارد.
عده‌ای می‌پرسند چرا اعلان بیماری ستوده و پسندیده است و چه چیز فرد بیمار را شایستۀ تحسین و حتی دریافت جایزه می‌کند؟
هرچند اعلان بیماری برای بعضی افرادی که به‌صورت مسئله‌ای شبانه‌روزی درگیر آن‌اند و دائماً باید قسمتی از انرژی خود را صرف چالش یا مدارا با آن کنند، جنبه‌ای آرامش‌بخش و رهاکننده دارد، در مملکت ما منفعت عام هم دارد. کمترین خاصیت آن همین که بسیاری از افرادی که با اختلال دوقطبی درگیرند، با آگاهی یافتن از اینکه افرادی صاحب‌نام و موفق هم مانند آنها همین گرفتاری را دارند و بااینهمه در روند تحصیلات یا اشتغال یا کسب موفقیت‌های اجتماعی‌شان خللی وارد نشده امیدوار و باانگیزه می‌مانند و خود را به‌دست سیلاب افکار اضطراب‌‌زا نمی‌سپارند. می‌فهمند که آنها هم می‌توانند، علیرغم بیماری، تحصیل و کار و پژوهش و ورزش و هنرآفرینی کنند و از موفقیت‌های فردی و اجتماعی بازنمانند.
شاید به نظر بسیاری صحبت دربارۀ اختلال دوقطبی دیگر امری عادی تلقی شود که نه مایۀ شرم و ترس است و نه اسباب فخر و فضل، اما باورکردنی نیست که تا همین چند سال پیش، در میان بسیاری از افراد تحصیلکرده، روشنفکر، فرهنگ‌پرور و مؤثر در افکار اجتماعی آزادانه صحبت کردن از این بیماری تاچه‌اندازه تابو محسوب می‌شد و شجاعت می‌طلبید.
تجربۀ شخصی من در این مورد به‌غایت ناامیدکننده و ناراحت‌کننده بود، تاحدی‌که مدت‌ها از بازگفت آن پرهیز می‌کردم چون هربار که می‌خواستم آن را برای کسی تعریف کنم همان آزار و زخمی که در دلم بود نو می‌شد و می‌رنجاندم. حالا که این دو اهل قلم دربارۀ ابتلایشان به دوقطبی صحبت کرده‌اند، چنان شادم که یادآوری آن خاطره دیگر برایم تلخ نیست، بلکه راحت و شیرین است.
در سال ۱۳۹۲ که مقالۀ خود با عنوان «فروغ فرخزاد، شخصیتی دوقطبی؟» را نوشتم و در آن فرضیۀ احتمال ابتلای فروغ به اختلال دوقطبی را طرح کردم، مطابق معمولِ همکاری‌های همیشگی‌ام با نشریات، آن را برای چاپ به دو مجلۀ خوشنام و معتبر پایتخت سپردم: مجلۀ زنان امروز به مدیریت خانم شهلا شرکت و مجلۀ نگاه نو به مدیریت آقای علی میرزایی. با هر دو مجله آشنایی و همکاری داشتم، غریبه و تازه‌ازراه‌رسیده نبودم و بین ما همیشه احترامی متقابل برقرار بود و هست. هر دو رد کردند. خانم شرکت صراحتاً پیام داد: ضد فروغ است، چاپ نمی‌کنیم. و آقای میرزایی هم علناً فرمود: گرفتار می‌شویم، چاپ نمی‌کنیم.
در اعتبار و تلاش‌های مدبرانۀ تأثیرگذار هر دو این سروران تردیدی نداشتم و ندارم، و مسائل حاشیه‌ساز نشریات را هم درک می‌کردم، اما چنان جا خورده و تعجب کرده بودم که مدتی مقاله را پنهان کردم، به سکوت خزیدم، و از آن با کسی حرفی نزدم.
اما من، برای رسیدن به این فرضیه زحمت کشیده بودم. ساعت‌ها و روزها صرف یافتن انواع کتاب‌های روانشناسی و مطالعۀ آنها کرده بودم، سطرسطر آنچه را دربارۀ فروغ نوشته بودند در جستجوی شاهدی که به کارم بیاید زیرورو کرده بودم، در جستجوی پروندۀ پزشکی او چندین‌بار به آسایشگاه رضاعی مراجعه کرده بودم، با چندین روانشناس و روانپزشک مشورت و همفکری کرده بودم، دلم نمی‌آمد نتیجۀ زحمتم را کنار بگذارم. سرانجام به این نتیجه رسیدم که چاپ این مقاله در ایران غیرممکن است: وقتی در میان اربابان نشریات، که خود از اقشار فرهنگ‌پرور هستند، این تابوی ترسناک با چنین قدرتی میدان‌دار است، از مردمی که کمتر مطالعه و آگاهی دارند چه انتظار؟ مقاله را برای دانشمند فرهنگ‌پرور ساکن تورنتو، محمد توکلی‌طرقی، فرستادم و ایشان با سعۀ صدر چاپ آن را در مجلۀ ایران‌نامه پذیرا شدند.
این ماجراها در سال ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ اتفاق افتاده، یعنی همین چند سال پیش. خوشحالم که رشد فرهنگی و اجتماعی ما در همین چند سال بدان درجه رسیده که اعلان بیماری مایۀ ترس و خجالت نیست، و همین شادی است که آزردگیِ حاصل از آن واکنش‌ها را از دلم می‌شوید. حالا صحبت کردن دربارۀ احتمال ابتلای فروغ به اختلال دوقطبی راحت است، اما همین چند سال پیش من نه‌تنها برای چاپ این مقاله متحمل ناراحتی و سرخوردگی شدم، بلکه آماج طعن و لعن عده‌ای از به‌اصطلاح روشنفکران هم واقع شدم که: مصلحت نبود می‌نوشتی، سوء‌استفاده می‌کنند تا جریان روشنفکری را بزنند! یا: این خانم از کیهان و فرهنگستان و ... مواجب می‌گیرد تا ضدروشنفکران مطلب بنویسد. این بود و هست روشنفکری ما!
برای استاد خرمشاهی و آقای نبوی آرزوی سلامتی و شادی دارم.
/channel/Sayehsaar
مُربای‌بالنگ‌عقل
بعضی شیرین‌عقل که نه، مُربای‌بالنگ‌عقل‌اند! خاتمی می‌تواند مدام مجمع روحانیون را ریاست یا حمایت انتخاباتی کند ولی حضور حتی بی‌حرف‌اش در افتتاح بیمارستان ممنوع است و آه و واویلا! و معلوم نیست که مُراد، مظلوم‌نمایی برای سفره‌ستیزی آتی است. والله که ج.ا از سر هرکه هزارباره آهو می‌شود، زیاد است!
@norooznameh
خط نیاکان؛ پیوند‌دهنده ایران و تاجیکستان/ ماندانا تیشه‌یار
تاجیکان مردمانی فارسی‌زبان هستند و از جمله میراث‌داران فرهنگ و ادب فارسی در آسیای مرکزی به شمار می‌روند. با اینهمه، از حدود یک سده پیش و با گسترش سلطه کمونیسم بر خطه تاجیکستان، خط فارسی از میان مردم تاجیک رخت بربست و زبان فارسی مهجور ماند. در همه سال‌های حضور ارتش سرخ در مناطق گوناگون حوزه تمدنی مشترک ما، این زبان روسی و خط سیریلیک بودند که به زبان و خط رسمی در ادارات و دانشگاه‌ها بدل شدند. از هنگام فروپاشی اتحاد شوروی تا امروز، بحث درباره بازگشت به خط فارسی، یا آنگونه که دوستان تاجیک می گویند «خط نیاکان»، آنگونه که در ایران و افغانستان رایج است، یکی از موضوعات مهم در مباحث فرهنگی میان اندیشمندان تاجیکستانی بوده است.
در دیگر جمهوری‌های آسیای مرکزی، مانند قزاقستان و ازبکستان، سال‌هاست که زبان و خط روسی اهمیت کمتری یافته و به جای آن، زبان و خط کهن مردمان آن سرزمین‌ها در همه جا، از برنامه های رسمی گرفته تا کوچه و خیابان رایج شده است. در تاجیکستان نیز در حالی که عموم مردم و مقامات این کشور به فارسی با گویشی شیوا و دلنشین سخن می گویند، اما خط رسمی این کشور همچنان سیریلیک مانده است.
روشن است که تغییر خط مردمان یک کشور کاری دشوار، هزینه بر و زمان‌بر است و نیاز به برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری گسترده دارد. برخی از اندیشمندان این کشور نیز بر این باور هستند که تغییر خط، بار دیگر پیوند میان جامعه تاجیکستان با نوشته‌های علمی و اداری و تاریخی این کشور در یکصد سال گذشته را می‌گسلد. در برابر، برخی دیگر از روشنفکران تاجیک بر این باورند که انبوه منابع علمی و تاریخی که به خط و زبان فارسی توسط ایرانی‌ها، افغانستانی‌ها و دیگر ملت‌ها در طول تاریخ منتشر شده، می‌تواند دسترسی نسل جوان تاجیکستان به اطلاعات و داده‌های بسیاری را برای شناخت فرهنگ و تاریخ و تمدن این کشور و نیز برای مطالعه دانش روز فراهم آورد.
در این میان، به نظر می‌رسد یکی از راهکارها می‌تواند این باشد که در کنار استفاده از خط سیریلیک در امور روزمره، آموزش «خط نیاکان» در سطح مدارس و دانشگاه ها رفته رفته زمینه آشنایی نسل جوان این کشور با این خط را فراهم ساخته و امکان اندیشه‌ورزی و تولید دانش به این زبان را نیز برای ایشان فراهم آورد.
از آنجا که خط و زبان مقولاتی فرهنگی هستند و فراگیری آنها بیش از آنکه نیازمند سیاستگذاری های دولتی باشد، نیاز به افزایش پیوندهای فرهنگی و تاریخی میان مردمان سرزمین‌های گوناگون دارد، تقویت پیوندهای علمی و فرهنگی و به‌کارگیری دیپلماسی دانشگاهی میان دانشگاهیان تاجیکستان با همتایانشان در ایران و افغانستان، می‌تواند زمینه ساز انتقال آرام دانش و تجربه و افزایش تبادل واژگان و آموزش خط و فراگیری آن توسط دانشجویان و دانش‌آموزان تاجیک در سال‌های آینده شود.
فضای مجازی این روزها دست اهل دانش را برای ارتباط و گفتگوی فرهنگی باز گذاشته و برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزش خط نیاکان، به هر دو صورت حضوری و مجازی، می تواند با صرف بودجه‌ای اندک، دستاوردی بزرگ برای جامعه مدنی پارسی‌گوی در سطح منطقه فرهنگی نوروز به دنبال داشته باشد. امید آنکه، خط نیاکان بتواند خوبان پارسی‌گوی حوزه تمدنی مشترک ما را بار دیگر به یکدیگر پیوند زند.
@Norooznameh
داگلاس سیسیل نورث، اقتصاددان آمریکایی و برندۀ جایزۀ نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۳می‌گوید: «اگر می‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، سراغ صنایع و کارخانه‌های آن کشور نروید. اینها را به‌راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا کپی کرد. می‌توان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد کرد. برای اینکه بتوانید آیندۀ کشوری را پیش‌بینی کنید، بروید در دبستان‌ها؛ ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند؛ ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر کودکانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطر‌پذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشارکت جمعی و همکاری گروهی تربیت می‌کنند، مطمئن باشید که آن کشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.»
@samueltarikh
https://youtu.be/P_4NOGtj2FQ?si=Gvrm66uDnC0nbHfO
Читать полностью…
https://youtu.be/PzZX6Bcou5s?si=97Gc5xv62qLSAvH8
Читать полностью…
پس از طوفان
فلسطین و لبنان آن‌جور، سوریه آن‌جورتر، نوبتِ یمن رسیده و عراق در نوبت است. این سویمان طالبان با پاکستان هم گل‌آویز شده و آن‌سو ارمنستان و آذربایجان در آستانه‌ی جنگی دیگر. سهم از خزر را به روسیه سپرده‌ایم و جزایرِ سه‌گانه‌ی را به قضا و قدر! چین، مُهرچینی می‌کند و آمریکا، اوباش‌نوازی و تُرکیه، تُرکتازی و اسراییل، سلاخی و سُعودی، وسوسه و انگلیس، دسیسه و باقی، صدرحمت به کرکس و کفتار! در این میان، به کجایِ این شبِ تیره می‌شود و باید آویخت، این بیرقِ هنوز جان به در بُرده از باد و بوران را؟
در این سه‌ساعت، باهم -درباره‌ی این بلبشوی به ظاهر بی‌انتها- گفتگو می‌کنیم. ما زادگانِ آسیا و جبرِ جغرافیا!
https://www.tiwall.com/p/tofan2
https://youtu.be/MSIE3mRL0fU?si=WNr2ZzQsySwMxRFw
Читать полностью…
کارگاه «قلم و قدم»
«سفر؛ رفتن، یاد گرفتن، نوشتن و دوباره رفتن است.»
به روايت آرش نورآقایی
⏰ساعت ۱۸ تا ۲۰
🗓كارگاه سه روزه:
📌شنبه ۱۵ دی
📌سه‌شنبه ۱۸ دی
📌شنبه ۲۲ دی
کارگاه «قلم و قدم» به موضوع سفر می‌پردازد.
ما انسان‌های ایرانی، چطور باید سفر کنیم؟
بررسی پدیده‌ی سفر، جایگاه سواد و ادب سفر، بررسی سفرنامه‌ها و تاثیر این سفرها بر مدرنیته ایرانی، سفرهای مبتنی بر ادبیات و ادبیات مبتنی بر سفر، انواع نوشتارهای مربوط به سفر، سرفصل موضوعاتی‌ست که در این کارگاه ۳ جلسهای به آن می‌پردازیم.
شما همسفران کارگاه سه جلسهای خواهید بود که درباره سفر و نوشتن با هم گفتگو می‌کنیم.
🎟ثبت‌نام در تیوال
https://www.tiwall.com/p/ghalam.ghadam
اطلاعات بیشتر به شکل پیام
( واتس‌اپ):
09944921267
📍وصال شیرازی/ بین کشاورز و ایتالیا/ کوچه شیرین بیانی/ موزه تصاویر معاصر
@MTMTehran
خشتِ‌خام | جوانِ خام
youtube.com/@Tarikhonline.Dehbashi?sub_confirmation=1
https://youtu.be/a-qzkf4MQYg?si=I2M0IOmTl8XojEid
Читать полностью…
...
https://youtu.be/hKihD1dv4zI?si=lsZyWZ5PimFPZN01
https://youtu.be/AyX07-1cboM?si=DW3VdQCWZTOCucwj
...
https://youtu.be/hKihD1dv4zI?si=lsZyWZ5PimFPZN01
https://youtu.be/AyX07-1cboM?si=DW3VdQCWZTOCucwj