3631
https://telegram.me/mtsra نقد و تحلیل آثار نقاشی، تاریخ هنر عادله رفایی / کارشناسی ارشد نقاشی دانشگاه الزهرا #ثبت شده در وزارت #ارشاد (کد شامد 1-1-295216-61-4-1)
ای دوست، ای برادر، ای همخون
وقتی به ماه رسیدی
تاریخ قتل عام گل ها را بنویس...
#فروغ_فرخزاد
#آرمیتا_گراوند
#قتلهای_حکومتی
@mtsra
🔵در فرانسه یک نقاشی کوچک در آشپزخانه ی پیرزنی بالای اجاق گاز آویزون بود که یکی از بستگان این پیرزن پیشنهاد می دهد که این تابلو را به متخصص‌های هنر نشان بدهند. کارشناسان با بررسی این تابلو متوجه می شوند که این نقاشی در واقع اثری از نقاش ایتالیایی بزرگ عصر پیشا رنسانس، چیمابوئه و مربوط به حدود سال 1280 میلادی است! ارزش این نقاشی بین 4 تا 6 میلیون یورو تخمین زده شد و اون پیرزن مهربون هم صاحب اصلی اثر شناخته شد! این نقاشی ارزشمند از چیمابوئه با عنوان «تمسخر مسیح» در یک حراجی هنری به حراج گذاشته و در نهایت به قیمت ۲۴ میلیون یورو فروخته شد!
@mtsra
👆حقایقی ارزشمند و خواندنی در مورد زندگی و هنر میکل آنژ این نابغه ی رنسانسی👆
@mtsra
در قرن نوزدهم میلادی با مورد توجه قرار گرفتن امپرسیونیسم در پاریس، هنرمندان از تمام جهان به پاریس می‌آمدند تا در تماس مستقیم با آن قرار گیرند. این هنرمندان در بازگشت، تازه یافته‌های این جنبش و نیز نگرش نوین خود را به عنوان طغیان کننده‌ای علیه تعصبات و قرار دادهای جهان بورژوازی، با خود به ارمغان می‌بردند. از جمله این هنرمندان که از بانفوذترین معتقدان این آیین جدید (امپرسیونیسم) در خارج فرانسه بود. جیمز اَبُت مک نیل ویسلر بود.
جیمز ابوت مک نیل ویسلر (۱۹۰۳–۱۸۳۴) نقاش برجسته و جنجالی آمریکایی است. او به چاپ‌نقش‌های ژاپنی شوقی وافر داشت. او چون ادگار دگا و آگوست رودن امپرسینویستی سفت و سخت نبود، زیرا دل‌مشغولی اصلی او تأثیرات
نور و رنگ نیست بلکه بیشتر به دقت و ظرافت ترکیب بندی توجه داشت. وجه مشترک او با نقاشان پاریس این بود که علاقه هنردوستان به صحنه‌های احساساتی را تحقیر می‌کرد و بر این موضوع تأکید می‌ورزید که در نقاشی، آنچه اهمیت دارد موضوع نیست، بلکه نحوه بیان آن با رنگ‌ها و شکل‌هاست.
@mtsra
👇نمونه آثار
🔵ورود مسیح به بروکسل یا یکشنبه ی نخل
Christ's Entry into Brussels in 1889
James Ensor
423 × 253 cm
«ورود مسیح به بروکسل» به تقلید از «ورود پیروزمندانه عیسی مسیح به اورشلیم»توسط،جیمز انسور کشیده شده است. کارناوالی از آدم هایی با ماسک های عجیب که هیچ‌کدام به مسیح توجه نمی‌کنند و حتی عیسی و الاغش در این نقاشی گم شده‌اند. اگر به دقت به اثر نگاه کنید متوجه شوم بودن آینده‌ی این کارناوال خواهید شد که منجر به مصلوب دوم مسیح خواهد شد.
در این نقاشی علاوه بر ماسک جمعیت لباس هایی مثل اسکلت سرباز دلقک و هنرمند و.. دارند و حتی چهره‌هایی که ماسک ندارند؛ چهره‌ای ماسکی و کاریکاتوری دارند. انسور انسانیت مدرن را ظاهری و ریاکارانه و گروتسک نشان می‌دهد. او نشان می‌دهد اگر مسیح بازگردد، سیاست و تجارت مدرن از این رویداد بهره می‌برد. در پایین بوم فردی با شباهت زیاد به شهردار بروکسل(تصویر ۴) در لباس اسقف جمعیت را رهبری می‌کند. در این نقاشی ۱۲ شعار سیاسی وجود دارد که "اینجا" می‌توانید بخوانید. نکته جالب دیگر حضور خود انسور در این کارناوال است(تصویر ۵) که با کت سبز و کلاهی قرمز جمعیت را تماشا می‌کند.
@mtsra
زیبایی‌شناسی منحصربه‌فرد ویلهم هامرشوی نقاش معروف دانمارکی ترکیبی از تأثیر هنر هلندی قرن هفدهم و نمادگرایی مرسوم، در زمان حیاتش بود. او یک رادیکال ساکت بود، مدرنیستی که امروزه نقاشی های آرام و درون نگرش، بیش از هر زمان دیگر تحسین برانگیز است. علاقه او به فضاهای داخلی باعث شد که اتاق و نور ژانژ اصلی نقاشی هایش شوند. همرشوی با همسرش در یک خانه ی قرن هفدهمی در کپنهاگ زندگی می کرد. توالی اتاق‌های به هم پیوسته در این خانه به هامرشوی اجازه داد تا دینامیک نور را بررسی کند، زیرا هر اتاق منبع نور و جهت نور و در نتیجه شرایط نوری خاص خود را دارا بود.
در حالی که آثار او قبلاً بین نقاشی فیگور و منظره تناوب داشت؛ این مکان هامرشوی را به نقاش "فضای داخلی" تبدیل کرد. اتاق‌ها منبع همیشگی سوژه‌های او شدند و دیوارها و پنجره‌هایی که مرز جهانش را با بیرون مشخص می کردند؛ برای همیشه در آثارش ماندگار شدند. سکوت، انزوا، تنهایی سه خصیصه محتوایی آثار اوست که هر بیننده در یک نگاه می تواند آن را درک کند و مدت ها در آثارش تفحص کند. امروزه از او به عنوان بزرگترین نقاش قرن نوزدهم دانمارک یاد می شود.
@mtsra
نمونه آثار👇
🟠#خبرگزاری_ایبنا: مجموعه شعر نارنجی تند، سروده‌ی #عادله_رفایی، وارد بازار نشر شد. این مجموعه شامل 27 شعر بلند است. در این کتاب شاعر با طرح تجربه‌های ادراکی و ساخت فضاهای متفاوت و ملموس تلاش کرده است تا دریچه‌ای تازه را برای دیدن جهان، پیش روی مخاطب بگذارد.
🔶بخشی هایی از این مجموعه را با هم می خوانیم👇
جمجمه ام تنوری ست دربسته
خفه کرده آتش را در خود
و آنقدر دود در دهانم سرفه می کند
که گوشواره هایم ابری ست خاکستری!
من با یک جفت گوشواره ی دودی
کسی را ملاقات کردم که ترس
شکاف هایی بود بر لبه ی پیراهنش
وقتی که دکمه های رنج را یکی یکی می بست
و هنوز نمی دانست
آینده، انتزاعی از زمان نیامده است
حتی می تواند نیاید...
برشی از شعر گوشواره ی دودی
#نارنجی_تند
#نشر_چشمه
🔸🔸این مجموعه را می توانید از فروشگاه های نشر چشمه و سایر کتابفروشی ها با قیمت 50هزار تومان تهیه فرمایید.
🔶لینک خرید آنلاین از سایت چشمه👇
https://cheshmeh.ir/Pages/NormalSearch.aspx?txtSearch=%D9%86%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%AC%DB%8C%20%D8%AA%D9%86%D8%AF&SearchType=-1
میگل آنخل بلینچون بوجز (Miguel Ángel Belinchón Bujes) با نام مستعار بلین (Belin) هنرمند اسپانیایی متولد لینارس در سال 1979 است. او که به صورت خودآموخته کار نقاشی را با اسپری روی دیوارهای شهر زادگاهش آغاز کرد. رویا شهرت در این عرصه را با مطالعه و دریافت صحیح اطلاعات هنری از صاحب نظران این عرصه وام گرفت و امروز به عنوان یک هنرمند گرافیتی در جهان شهرت قابل توجهی دارد.
او که آثارش علاوه بر دیوارهای شهرهای مختلف اسپانیا و کشورهایی همچون آمریکا، زینت بخش خیابان‌ها شده، مجسمه و نقاشی‌های مختلفی را نیز در گالری‌ها و موزه‌های دنیا ارائه کرد.
شهرت بلین بیشتر به خاطر مهارت او در تکنیک اسپری و ارائه آثار رئالیستی بدون استفاده از استنسیل است. او خودش این سبک را پست-نئو-کوبیسم می نامد. اصطلاحی که توسط خود بلین ساخته شده است. سبک اجرایی او تحت تاثیر بزرگانی چون سالوادردالی، کیت هارینگ، فریدا کالو است و روش او ترکیبی زیبا از کوبیسم و هایپررئالیسم است.
در آثار بلین با وجود ویژگی های تحریف شده و غیر رئال، پرتره هایی با گردن های بلند کاملا" قابل تشخیص هستند. این ترکیب ژانرها اجازه می دهد تا جنبه های حسی هر یک از آثار قابل لمس باشند، موضوعی که آنها را به سبک پیكاسو مرتبط می كند.
#Belin
@mtsra
نمونه آثار 👇
رنج و محنت تو را
چه کسی درک خواهد کرد ؟
ای نجات‌یافته از طوفان‌ها با طوفان
ای پاکیزه‌‌سرشت ، در منجلاب تناقض‌ها....
#محمود_درویش
@mtsra
🔵این درختان به آسمان کم‌تری تن درنخواهند داد این سنگ‌ها به گام بیگانه‌ای تن درنخواهند داد این چهره‌ها، تنها به خورشید تن می‌دهند
این قلب‌ها تنها به عدالت تن می دهند...
یانیس ریتسوس
#نیلوفر_حامدی
#الهه_محمدی
@mtsra
قیچی باغبانی قطع می کند
تابستان را از شاخه و
خرمالوها
نارنجیِ تند را بر تن می کِشند...
👤عادله رفایی
@honartohi
خورشید نقاله ای ست فرو رفته در افق
این شب را
از هر زاویه ای نگاه می کنم
تاریک است
👤عادله رفایی
@honartohi
refik_anadol
🔵رفیک انادل و جهان گسترده ی هوش مصنوعی
@mtsra
و آیا این بار چراغی
برای احساسی شناور
گر می گیرد؟
و فانوس دریایی
می گوید کجای یاس هایم
غرق شده ام؟
عزیزم
تو برای شکافتن جسدی
پر از ماهی و مروارید می آیی؟
آمدنت
گسلاب ها را رام می کند
کافی ست صدایم کنی
خاطراتت انگشتانم را تکان می دهند
و از میان مژه هایم بیرون می آیم و
به خانه برمی گردم
هنوز گلاب پاش های نقره ای
از فقدان پر نشده اند
هنوز روبان های سیاه
کنار عکس هامان گل نداده اند
پس باید شک کرد به زمان
به هرچه که می گذرد
باد دارد باورهای مان را با خود می برد
و هیچ کس نمی داند
بار دیگر از کدام سمت
به زمین خواهیم افتاد...
برشی از شعر اپال
#نارنجی_تند
#عادله_رفایی
#نشر_چشمه
مشخصات اثر: دیجیتال میکس مدیا
ابعاد:۳۳*۵۵ cm
@mtsra
#Adolf_Hirémy#Hirschl
🔵آدولف هیرِمی هیرشل (۱۹۳۳ - ۱۸۶۰) هنرمند یهودی مجارستانی بود که با نقاشی های تاریخی و اساطیری اش، به ویژه موضوعات مربوط به روم باستان شناخته می شود. بعضی از نقاشی های اصلی او از بین رفته است و بسیاری از آثار کوچکتر او تا اوایل دهه ۱۹۸۰ توسط وارثانش حفظ شده است. اگرچه او یکی از موفق ترین هنرمندان وین بود اما این اعتبار با افزایش اخبار پیرامون گوستاو کلیمت و گروه جدایی وین، در حاشیه قرار گرفت.
🔵این تابلو به اسم «ارواح کناره‌های آکرون» (با عنوان اصلی «Souls on the Banks of the Acheron») تصویری از برزخ یونان باستان است ، جایی در سواحل رودخانه‌ی آکرون در دنیای زیرین که ارواح تازه‌مردگان منتظرند تا کارون (با عنوان اصلی «Charon») آنها را سوار کشتی کند و به سمت سرنوشت نهایی شان ببرد
@mtsra
🖤مرا نکاوید
مرا بکارید
من اکنون بذری درستکار گشته‌ام
مرا بر الوارهای نور ببندید
از انگشتانم برای کودکان مداد رنگی بسازید
گوش‌هایم را بگذارید
تا در میان گلبرگ‌های صدا پاسداری کنند
چشمانم را گل‌میخ کنید
و بر هر دیواری
که در انتظار یادگاری کودکی‌ست بیاویزید
در سینه‌ام بذر مهر بپاشید
تا کودکان خسته از الفبا
در مرغزارهایم بازی کنند.
مرا نکاوید
واژه بودم
زنجیر کلمات گشتم
سخنی نوشتم که دیگران
با آرامش بخوانند
من اکنون بذری درستکار گشته‌ام
مرا بکارید
در زمینی استوار جایم دهید
نه در جنگلی که زیر سایه‌ی درختان معیوب باشم
جای من در کنار پنجره‌هاست.
#احمدرضا_احمدی
یادش گرامی 🖤🖤🖤
@mtsra
🔵 گیدئون روبین در سال ۱۹۷۳ در تل آویو متولد شد او در مدرسه هنرهای تجسمی در نیویورک و سپس در مدرسه هنرهای زیبای اسلید در لندن تحصیل کرد و در سال 2002 تحصیلات خود را در آنجا به پایان رساند. او نمایش های تک نفره بین المللی متعددی داشته است.
پرتره‌های بدون چهره گیدئون روبین از عکس‌های آلبوم‌های عکس قدیمی، عکس‌های افراد مشهور یا نقاشی‌های استادان قدیمی الهام گرفته شده‌اند. هنرمند در بررسی این مطالب به دنبال نوع روایتی است که خود را به تفسیر وا می دارد. فیگورهای هنرمند به جای نشان دادن هویت‌های خاص، برای تحریک خاطرات بینندگانش در نظر گرفته شده است. روبین از تماشاگر می‌خواهد که روی فرآیند نقاشی، خود رسانه و بر روی چند جزئیات، مانند وضعیت قرارگیری سوژه یا تحمل آن تمرکز کند. تکنیک اجرای کار های او بیشتر بر بوم یا کتانی خام و تکه‌های مقوای تقریباً برش خورده می باشد به صورتی که گاهی کل قسمت‌های این مواد را دست نخورده باقی می‌گذارد، به طوری که این مواد اغلب به بخشی جدایی‌ناپذیر از کار تبدیل می‌شوند و گهگاه نقوش و حروف چاپ شده را در ترکیب می‌آورد.
@mtsra
نمونه آثار👇
برت موریسو (به فرانسوی: Berthe Morisot) (زاده ۱۴ ژانویه ۱۸۴۱ - درگذشته ۲ مارس ۱۸۹۵) نقاش امپرسیونیست فرانسوی بود.
او در فرانسه و در خانوادهٔ بورژوای موفقی که همیشه او و خواهرش «ادنا» را در جستجوی هنریشان تشویق می‌کردند به دنیا آمد. او خود را به عنوان یکی از بانوان جنبش هنری آوانگارد در اواخر قرن نوزدهم معرفی کرد.
در سن بیست سالگی با کامی کَرو (Camille Corot) که او را با دیگر هنرمندان معاصرش آشنا کرد همکار شد و در سال ۱۸۶۴ برای اولین بار دو نقاشی دورنمایی خود را در سالن دو پاریس به نمایش گذاشت. او نمایش آثارش را در این مکان به طور مستمر تا سال ۱۸۷۴ (اولین سال نمایش کارهای امپرسیونیستی)ادامه داد. او و پیسارو تنها کسانی هستند که آثارشان را در تمام نمایشگاه‌های امپرسیونیستی اصلی به نمایش گذاشتند.
موریسو به عنوان یک نقاش امپرسیونیست صحنه‌هایی را که یک خانم خرده بورژوا در زندگی خود با آن مواجه است به تصویر می‌کشد، که بیشتر شامل تصاویر خانوادگی، بچه‌ها، بانوان، گردش‌های آخر هفته است.
انتخاب نگهدارنده‌ی شاهکار موریسو حدود یک قرن دعوابه دنبال داشت. جنگ اصلی بین گالری ملی لندن و شهردوبلین در جریان بود. هیو لین، کلکسیون‌دار ایرلندی، تلاش زیادی برای گرفتن نقاشی موریسو کرد، اما موفق نبود.
در سال ۱۹۱۵ هیو به قتل رسید و تمام کلکسیونش به لندن فرستاده شد. کمی بعد، ادعا شد که هیو تعدادی از آثارش را به شهر دوبلین بخشیده، اما گالری ملی لندن به این ادعا‌ها توجهی نکرد.
علی رغم تلاش‌‌های بسیار هنرجو‌ها و هنرمندان ایرلندی،این اثر همچنان در گالری ملی لندن نگهداری می‌شود.
@mtsra
نمونه آثار 👇