جریانـ

22 April 2024 14:30

🏢 روز معمار، بر معمارانى كه براى سود بيشتر خود، در فرايند تخريب شهرهای‌مان (با نابودی فضاهای سبز و تنفس‌گاه‌های شهری و با جايگزينى برج‌ها و ساختمان‌هاى بلندِ اغلب زشت، بجاى بناهاى زيباى قديمى) شریک نيستند مبارک!

#معماری
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

جریانـ

21 April 2024 19:30

«نیکبخت کسی که مجلس جشن زندگی را پیش از پایان ترک کرد»
- الکساندر پوشکین (۱۷۹۹ تا ۱۸۳۷)
او را بزرگترین شاعر و پدر ادبیات مدرن روس خوانده‌اند. چنان دلباختۀ #سعدی بود که به او لقب «سعدی کوچک» داده بودند.

پوشکین بند آخر شاهکارش «یوگنی آنِگِین» را با ذکری از سعدی، در نهایتِ اندوه چنین سرود:

دور گذشت و آن زمانه‌ دگر شد. دوستان دور شدند و همراهان درگذشتند، آن‌چنان که سعدی فرمود.
که دست زمان، هر چه را که بخشید بازپس‌ستاند. نیکبخت آن‌که مجلس جشن زندگی را پیش از پایان ترک کرد و جام شراب را تا به‌آخر سرنکشید.
و رستگار باد کسی‌که تا پایان رمان زندگی را نخواند.

جریانـ

20 April 2024 22:30

جماعتی که نظر را حرام می‌گویند
نظر حرام بکردند و خون خلق حلال
غزل از #سعدی

🎵 آواز از آلبوم قاصدک (اجرای گوتنبرگ)
🎤 خواننده: #محمدرضا_شجریان
🎶 #موسیقی: #پرویز_مشکاتیان
⬅ شنیدن نسخۀ کامل آواز
🔗 منبع ویدئو
@Jaryaann

جریانـ

20 April 2024 16:29

🔳 آرمان‌گرایی رئالیستی در اندیشه و شعر سعدی
🎙دکتر #عبدالحمید_ضیایی
🗓 یکم اردیبهشت ۱۳۹۵
در جمع معلمان ادبیات فارسی استان اصفهان، به مناسبت اول اردیبهشت‌‌ماه جلالی، روز #سعدی
🔗 منبع: کانال درد جاودانگی
@Jaryaann

جریانـ

20 April 2024 07:30

#محمدعلی_فروغی (۱۲۵۴ تا ۱۳۲۱) بیشتر با عنوان سیاستمدار نام‌بردار است، اهل شعر و ادب او را به تصحیحاتش از بزرگان ادب می‌شناسند و اهل فلسفه به سیر حکمت در اروپا و ترجمه‌هایش از افلاطون و دکارت.

برحسب اتفاق به #کتاب داستان اندیشه دور و دراز(١٣٠۶) از او برخوردم. داستانی که به شیوه محاوره نوشته شده است. در یک مهمانی رخ می‌دهد و گفت و گو میان نویسنده و دو زوج شکل می‌گیرد. کتاب تقدیم شده به «بانوانی که برحسب ذوق و شور طبیعی و معلومات کسبی ذهن صافی ایشان راغب به خواندن این نوع تحریرات می‌تواند باشد».

در این مهمانی راوی که فردی فاضل و کتابخوان است به درخواست دو زن و دو مردی که با او در مهمانی حضور دارند شروع به پیش‌بینی انسان‌های آینده می‌کند. انسان‌های قرن بیست و یکم!

قصد ندارم لطف داستان را بگیرم. خودتان بخوانید. کوتاه است. یکی از قسمت‌های شیرین ماجرا یکی‌به دوکردن‌های راوی با یکی از شخصیت‌های زن است که با هم بحث‌شان می‌شود به نحوی که خانم با لبخند شیرینی به او می‌گوید «با شما قهرم»، ولی در نهایت که همه آشتی می‌کنند صاحبخانه به راوی می‌گوید حسرت اینکه ما هیچ‌گاه تحولات قرن ٢١ را تجربه نخواهیم کرد بر دلمان گذاشتی و روای پاسخ می‌دهد آن حسرت تخفیف خواهد یافت اگر «شخص بتواند بگوید من در مساعیی که انسان برای رسیدن به آن مقامات می‌کند شرکت کردم»

✍🏼 #مریم_نصر_اصفهانی
🔗 منبع و متن کامل
👈🏼 این کتاب را می‌توانید از اینجا تهیه کنید.
@Jaryaann

جریانـ

18 April 2024 07:30

🔺️امید در ایران مناقشه‌برانگیز شده است!

شاخصی به نام" نیکبختی اجتماعی" وجود دارد؛ یعنی این که هر یک از ملت‌ها چقدر خوشبختند. از سه دهه گذشته این شاخص را مدام پیگیری می‌کنم که ایران در کجا قرار دارد؟ در سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ در شاخص نیکبختی اجتماعی از میان صد کشور، پنجاه و چهارمین کشور بودیم و هم اکنون به هفتادمین کشور جهان رسیدیم.

🎙 #مقصود_فراستخواه
در گفت‌و‌گو با شبکه شرق
⬅ تماشای گفت‌وگوی کامل
🔗 منبع: شرق
#وضعیت_امروز_جامعه_ما #امید
@Jaryaann

جریانـ

16 April 2024 19:30

🌀 کارگاه «مدیریت خویش در بحران»
🎙#ساسان_حبیب‌وند
🗓 ۱۳ آذر ۱۴۰۱ - جلسهٔ دوم

🔹 مطالب:
۱. مرور نکات جلسه اول

۲. پاسخ به پرسش‌ها، شامل:
- مواجهه با سوگ و اندوه جمعی
- واقع‌نگری سازنده
- معنای شجاعت و نقش آن
- مفهوم "پذیرش احساسات" در ذهن‌آگاهی

۳. شناخت‌گرایی در عمل، شامل:
- توجه متعادل
- دید کل‌نگر
- "دایره نفوذ" و "دایره نگرانی"

۴. مواجهه با اخبار، شامل:
- اخبار و هدفمندی
- اخبار و ظرفیت روحی-روانی فرد
- اخبار و کودکان
- سه سطح برخورد با اخبار

۵. تفاوت "همدلی" و "همدردی"

۶. وجدان و عذاب وجدان

⬅ شنیدن فایل جلسه اول

🔗 منبع: کانال ساسان حبیب‌وند
#خبر #تاب‌آوری #بحران
@Jaryaann

جریانـ

15 April 2024 13:30

هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد
وین طبع که من دارم با عقل نیامیزد

آواز: استاد #شجریان
شعر: سعدی
پیانو: اولافور آرنالدز
تنظیم و میکس: امیر مالکی
#موسیقی

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

جریانـ

13 April 2024 20:00

🔻 ۱. تنها چند ماه پس از ظهور ویروس #کرونا، گروهی از شهروندان کشورهای غربی بخاطر مدتی زندگی با احساس ترس و روشن نبودن آینده دچار اختلالات روانی جدی شدند. در واقع آن‌ها تاب زیستن در ابهام و نگرانی را نداشتند.

۲. نزدیک ده روز است که ایرانیان سایۀ منحوس #جنگ را بر سر خود احساس می‌کنند، حتی بیش از این چند ماه که به دنبال درگیری در منطقه، خطر بروز جنگ نزدیک‌تر شده؛ اگرچه دهه‌هاست که این خطر بخشی از #زندگی_روزمره ایرانیان است. دوستی می‌گفت تازگی دفترچه خاطرات نوجوانی خود را پیدا کرده که در آن نوشته بود: «پدر می‌گوید: امکان دارد به زودی به کشور حمله شود.»

۳. واکنش بخشی از افکار عمومی در ایران، در میانۀ نگرانی از وقوع جنگ #شوخ‌طبعی و طنازی است. دیشب درست در لحظاتی که ایرانیان تا دیرهنگام مشغول پیگیری اخباری بودند که از نزدیک بودن آغاز درگیری جدی و گسترده حکایت داشت و در شرایطی که پیوسته خبر می‌آمد که دولت‌های گوناگون از شهروندان خود خواسته‌اند که ایران را ترک کنند،‌ یک کاربر در توئیتر خود ‌نوشت که دولت ایران از شهروندان خود خواسته که بروند بخوابند. این تنها یک نمونه از شوخی‌ها و جوک‌های کاربران ایرانی با احتمال وقوع جنگ بود.

۴. این یک ساز و کار تاریخی ایرانیان برای #تاب‌آوری در برابر بحران‌ها و پیشامدهای ناگوار است؛ وقتی در برابر خطر و مصیبت کاری از دستت برنمی‌آید با آن شوخی کن و آن‌را به سخره بگیر؛ تا شاید از هیبت و مهابت مصیبت کاسته شود و بار سنگین اضطراب یا اندوه آن قابل تحمل‌تر شود. راهکاری که در برخی مواقع (در هنگام فجایع اجتناب‌ناپذیر یا بحران‌های نه‌چندان بزرگ) به کار آمده و سودمند بوده و در برابر بحران‌های اجنتاب‌پذیر منجر به نادیده گرفتن یا کوچک انگاشتن خطر و عدم چاره‌جویی و به دنبال آن وقوع فاجعه شده است.

۵. ایرانیان سال‌هاست به زیستن در ابهام و تعلیق عادت کرده‌اند. اما جنگ هیچ‌گاه یک پدیدۀ عادی نمی‌شود. حتی زندگی مستمر با #احساس_ناامنی و زیر سایۀ احتمال وقوع جنگ هم عادی نیست. این ناامنی حتی برای ایرانیان تاب‌آور نیز در طولانی مدت منجر به آسیب‌های روانی و ناهنجاری‌های اجتماعی می‌شود و این پیش‌بینی‌ناپذیری آینده، هرگونه برنامه‌ریزی، سرمایه‌گذاری، رشد و شکوفایی اقتصادی را ناممکن می‌کند.

۶. اینکه با احتمال وقوع جنگ می‌توان شوخی کرد یا نه یک بحث است اما در اینکه جنگ به‌خودی‌خود نه تنها شوخی نیست که چنان زشت و ویران‌گر است که آثار مخربش تا سال‌ها ادامه دارد، نباید تردید کرد.

@Jaryaann

جریانـ

12 April 2024 07:30

🗣 #گابور_ماته روان‌پزشک مجاری-کانادایی
📖 نویسندۀ #کتاب افسانه‌ی عادی‌بودن
(تروما، بیماری و درمان در فرهنگ سمی)
ترجمه‌: آراز بارسقیان

🔺کتابی که همه‌چیز را در حوزۀ سلامت روان تغییر می‌دهد.
این کتاب بررسی نو و خلاقانۀ علت انواع بیماری‌های جسمی و روانی ماست. کتابی که سویۀ انتقادی خود را به سمت اجتماع می‌گیرد و آن را بانی انواع مشکلات روان‌تنی انسان‌ها می‌‌داند و راه‌های بسیار کارگشایی برای حرکت به سمت سلامت عمومی و درمان پیشنهاد می‌دهد.
🔗 منبع: اینستاگرام نشر ميلكان
#روانشناسی #زندگی #بازی
@Jaryaann

جریانـ

11 April 2024 18:30

✨ مراسم «شبِ علی رضاقلی»
به همت مجله بخارا در ۲۳ فروردین ۱۳۹۸، دو سال پیش از درگذشت او

یک کاربر توئیتر در توصیف این صحنه نوشته است:
«علی رضاقلی را هیچ وقت با چشم گریان ندیدم، جز این صحنه ... برای ایرانش»

#علی_رضاقلی در ابتدای سخنانش در این نشست #شب_بخارا پس از آن‌که توضیح می‌دهد که تنها انگیزه او از درس خواندن علاقه‌اش به ایران بوده که قلب‌اش به مهر آن می‌تپیده، در ادامه می‌گوید که می‌خواسته در حد توان خود در ایران از رنج مردم بکاهد و آجری روی آجر بگذارد.
🔗 منبع ویدئو: بخارا
⬅️ فایل شنیداری سخنرانی کامل علی رضاقلی در شب بخارا
#ایران‌دوستی #ساختن
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

جریانـ

10 April 2024 20:31

معنای زندگی

آیا زندگی به خودی خود معنا دارد؟
معنا را در کجا می‌توان یافت؟

منبع: ویدوآل
#زندگی #آگاهى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

جریانـ

09 April 2024 07:30

🔘 خانم تعویض روغنی در شاهین‌شهر

#زنان_ایرانی با وجود برخی موانع اجتماعی، عرف‌های کهنه و بسیاری قوانین محدودکننده، در تمام عرصه‌های زندگی، از تحصیل و پژوهش، اشتغال و کارآفرینی در حال پیشروی‌اند و هم عرف‌ها و باورهای ناکارامد (مانند اینکه یک زن نمی‌تواند مشاغلی مثل تعمیرکار خودرو داشته باشد) را به‌تدریج دگرگون می‌کنند و هم در جامعه و بازار کار نقش مهمی ایفا می‌کنند.

@Jaryaann

جریانـ

08 April 2024 09:31

💠 خون است دلم برای ایران
جان و تن من فدای ایران

شعر از زنده‌یاد دکتر #منوچهر_ستوده
محقق، مورخ و ایران‌شناس سرشناس
۲۸ تیرماه ۱۲۹۲ - ۲۰ فروردین ۱۳۹۵

از ایشان حدود ۶۰ کتاب و نزدیک ۳۰۰ مقاله بر جای مانده که مأخذی‌ست برای پژوهشگران #ایران‌شناسی در تمام دنیا.

استاد ستوده در مقدمهٔ مجموعۀ ده جلدی «از آستارا تا اِستارآباد» که حاصل سفرهای تحقیقاتی و پررنج برای شناسایی جغرافیای روستا‌ها، رود‌ها، جای‌ها، نام‌ها و اصطلاحات، گذر‌ها و گریوه‌ها، تاریخ شفاهی، گوسفند‌سراها، آداب، رسوم و فرهنگِ پهنهٔ وسیع آستارا تا استار‌آباد گرگان است، نوشته: «از آستارا تا خلیج حسینقلی در استارباد بیست‌و‌اندی سال طول کشید و تمام کوه و دشت این منطقه را بررسی کردم. البته آن وقت‌ها ماشینی نبود، پیاده یا با قاطر از محلی به محل دیگر می‌رفتم با دو دوربین عکاسی و سایر وسایل به کول.»

🎥 بخش‌هایی از #مستند «خون است دلم برای ایران» ساختهٔ سیدجواد میرهاشمی درباره استاد ستوده به همراه صحبت‌های استاد #محمدرضا_شفیعی_کدکنی درباره ایشان

یادداشت کوتاه میلاد عظیمی درباره بخشی از فیلم

#ایران‌دوستی #هنرایرانی #ایران_فرهنگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

جریانـ

07 April 2024 15:30

▪️۱۹ فروردین سال‌روز مرگ خودخواستهٔ #صادق_هدایت

فرخ غفاری (کارگردان، پایه‌گذار کانون فیلم و فیلم‌خانهٔ ملّی ایران و از پیشگامان سینمای مدرن ایران) از تاثیر صادق هدایت بر فضای روشنفکری ایران می‌گوید.
🔗 منبع: فیلم امروز
@Jaryaann

جریانـ

22 April 2024 07:30

‏💬 ۶۱ ثانیهٔ دوست‌داشتنی از «شب‌های روشن» (ساختهٔ فرزاد مؤتمن) که در آن مهدی احمدی از سعدی می‌خواند:
«پیام دادم و گفتم بیا خوشم می‌دار
جواب دادی و گفتی که من خوشم بی‌تو»

🔗 منبع: آن
#سعدی در #سینما
@Jaryaann

جریانـ

21 April 2024 07:30

🔳 چرا توصیۀ انس با «سعدی» به ایرانیِ امروز؟

تخفیف سعدی از سوی کسانی چون دشتی و کسروی و حتی شاملو کافی بود تا انس با سعدی در برنامۀ رشد ادبی و فرهنگیِ قشری از جوانانِ دهه‌های غلبۀ ایدئولوژی در ایران (دهه‌های چهل و پنجاه و شصت) قرار نگیرد. برای برخی از ما، جادوی بیان شریعتی که «سعدی» را با درشت‌ترین تعابیر می‌نواخت، اگر نه به‌کلی مانع و رادع برای خواندنِ سعدی، اما به تعلیق درآوردندۀ انس با او بود؛ و البته «خواندن» چیزی است و «انس» چیزی دیگر. من در دوران جوانی بیشتر با مولوی و حافظ «انس» داشتم و سعدی را فقط حسبِ مورد «می‌خواندم». اینک با تجربۀ میانسالی مایل‌ام انس با سعدی را به دوستان جوان‌تر توصیه کنم.

تا دیر نشده اشاره کنم؛ پس از حدود چهار دهه شبان-روزان زمان سپری‌کردن با این قله‌های ادب و اندیشۀ فارسی، می‌توانم بدون تردید و تعارف بگویم که کسی برایم جای حافظ را نمی‌گیرد؛ اما چرا دلدادگی به یکی از این دلبرانِ جهانِ سخن، مانع از انس با آن دیگران شود؟واقعاً چرا باید «پایبند یکی بود و از هزار برست»؟ 😊 حافظِ عزیزِ نازنین به جای خود، اما با انس حافظ مگر می‌شود دیوار کشید به دور ذوق ادبی و دروازۀ شهر آگاهی را به روی لشگر اندیشۀ سترگِ فردوسی بست، یا با شور و غوغای غزلیات مولوی کار نداشت، یا بی‌لطف بادۀ نقد و شک خیامی روحِ تردیدکننده را سیراب کرد، یا پای از وادی‌هایِ مصائب عطار پس کشید؟ با این همه پس چرا اکنون «انس با سعدی» این اندازه به چشم من توصیه‌کردنی است؟

شرح خصایص زبانِ نثر و شعر سعدی، و ره‌آوردی که تفرج‌کنانِ بوستان و گلستان این استاد سخن خواهند یافت، باشد به جای خود، که ارباب ادب در این باره بسیار فصیح‌تر از اشاراتِ صاحب این قلم گفته‌اند و خواهند گفت؛ آنچه به سهم خود در اینجا به آن اشاره می‌کنم، «جامعیت» جهان تجربۀ وجودی در سعدی، و برخورداری از نوعی «تعادل» بهاری است که انیس با سعدی به دست خواهد آورد. توأمانی از سیاست‌ورزی و عشق‌ورزی و اخلاق‌ورزی و معنویت و دیگردوستی، در زهدِ خشک درنغلتیدن و از اعتدال در کامجویی خارج‌نشدن، از لطفِ بیان و شوخی و گستاخیِ کنترل‌شده حظّ بردن و به هرزه‌درایی نیافتادن، اینها است میوه‌های باغستان ادبی سعدی که به گمانم ایرانیِ امروز بدان نیازمند است. انس با سعدی نوعی استواری درون می‌آورد تا در برابر موج‌های زمانه در هم نشکنی و زیر بار مصائب زمانه خم نشوی.

عطار اگر به اخلاق عارفانه می‌گراید، او را با شاهان و عرصۀ سیاست‌ کار نیست. مولوی نیز اگر به تربیت نفس مریدانِ مستعد همت می‌گمارد، «از باد و بود و سرد عام» فراری است و از قدرت و «شهوت دنیا» می‌پرهیزد و در تماس با نهاد سیاست، از نوشتن توصیه‌نامه برای پرداخت وامی به نزدیکان فراتر نمی‌رود. فردوسی اگر اندیشۀ سیاسی به نظم می‌آورد و تحلیلِ مناسباتِ قدرتِ دادگرانه دغدغۀ اصلیش است، با اخلاق مردم کوچه کار ندارد و تیزکردنِ بازار عاشقی دون شأن او است...

اما سعدی نه خردگرایی با غلظت فردوسی است و نه نهنگ بحرپیمایی چون مولوی که هامون را ببلعد، نه تعصب دینی او را به درشت‌گوییِ کسی چون ناصر خسرو یا خاقانی کشانده است، و نه حتی چون حافظِ کم‌حرفِ گزیده‌گویی که از یک حد بیشتر به شاه و عوام نزدیک نمی‌شود، و غالباً در دو سرِ وضعیتِ مودیِ: «شکافتن سقف فلک» یا «خلوت‌گزینی» و بسندگی به «صراحی می ناب و سفینۀ غزل» قرار دارد. سعدی در حد چشم‌گیری معتدل است؛ اگر نه به‌کلی زدوده از تعصب، اما عصبیتِ گهگاهش به لطف آمیخته است. تماسش با نهاد سیاست بیش از بسیاری دیگر شاعرانِ بزرگ است، اما کوشیده است به مداحِ ارباب قدرت تبدیل نشود و در اوج اشتغال به نصیحت ارباب قدرت، خودفروخته و آخوندِ درباری نگردد.

انس با سعدی می‌تواند حداقلی و مداوم باشد. لازم نیست شش‌ماهه و یک‌ساله یک دور ختم سعدی اتفاق افتد، اگر حتی یک-دو غزل، یا یکی دو حکایت از سعدی، چاشنی تأملات شبانۀ فردی یا حتی پایان‌هفتۀ جمع کوچک دوستانه باشد، می‌توان سال‌ها سعدی خواند و همچنان چیزی برای این انسِ ادبی داشت، و التذاذ و پرورشی وجودی-روان‌شناختی را در این وانفسای اجتماعی و اقتصادی و سیاسی تجربه کرد.

«مُمسک برای مال همه‌ساله تنگدل
سعدی به روی دوست همه‌روزه خرم است»

✍🏼 #اردشیر_منصوری
🗓 یکم اردیبهشت ۱۴۰۳
🔗 منبع: کانال گفتارها
#سعدی
@Jaryaann

جریانـ

20 April 2024 21:30

🔘 سعدی، ادب فارسی و اندیشیدن ایرانی
🎙دکتر #سیدجواد_طباطبایی
🗓 ۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۵ - روز بزرگداشت #سعدی
📍بنیاد سعدی، شیراز
@Jaryaann

جریانـ

20 April 2024 13:31

📚 برنامه‌ای برای مطالعۀ آثار سعدی

اول اردیبهشت‌ماه، روزِ بزرگداشتِ شیخ اجل، سعدیِ شیرین‌سخن است. ... سعدی، در کنارِ فردوسی، خیام، مولانا و حافظ، یکی از ارکان زبان و ادبیات فارسی است.

بی‌تردید سعدی از اندک‌کسانی است که به عمقِ پیچیدگی‌ها و ظرافت‌های زبان فارسی نفوذ کرده و شناختی عمیق و راستین از سازوکار و ساختار این گنجینۀ بس ارزشمند داشته است. گواه این ادعا، استفادۀ هنرمندانه و کم‌نظیر او از امکانات زبان فارسی و به‌جای نهادن آثار سحرانگیز و حیرت‌آور در این زبان شکرین است. سعدی در گونه‌های مختلف ادبیات فارسی مهارت بی‌مانند و چیرگی فوق‌العاده‌ای از خود نشان داده و هنوز هم در بسیاری از عرصه‌ها، یکه‌تازی بی‌رقیب و تک‌سواری بی‌همآورد است.

سعدی نه تنها از نظرِ زبان و بلاغت در اوج خلاقیت هنری است، بلکه از حیث اندیشه نیز یکی از پیامبران شعر فارسی به شمار می‌آید و فرزانگی و فرهیختگی او به شدت موردِ نیازِ جامعۀ ماست؛ ازاین‌رو بسیار شایسته است که هر ایرانیِ فرهنگ‌دوستی همۀ آثارِ سعدی را به دقتِ تمام مطالعه کند و حد اقل هر ده سال یک بار، از نو به مطالعۀ دقیقِ آنها بپردازد. سعدی از کسانی است که نمی‌توان یک بار برای همیشه، آثار او را خواند و تا پایانِ عمر از آنها بی‌نیاز بود. به نظر می‌رسد که این از ویژگی‌های ذاتی همۀ شاهکارهای بشری است که باید پیوسته به آنها مراجعه کرد و در آنها به تأمل پرداخت. آثار سعدی نیز، متناسب با دانش و تجربۀ شخص در طول زندگی، لایه‌ها و ابعادِ جدیدی از خود را بر ملا می‌سازند و نکاتِ جدیدی را بر او آشکار می‌کنند.

از دوستان عزیزی که تا کنون نتوانسته‌اند آثار سعدی را به طور کامل مطالعه کنند، درخواست می‌کنم از امروز با خود پیمان ببندند که از همین امروز، یک برنامۀ منظم و مرتب برای مطالعۀ آثار دل‌انگیز سعدی در نظر بگیرند و روزی یک ساعت از وقت خود را برای این کار مهم اختصاص بدهند. برای چنین کسانی، من پیشنهاد می‌کنم به این روش برنامه‌ریزی کنند:

۱. مطالعۀ دقیق «بوستان سعدی» از روی نسخۀ استاد غلامحسین یوسفی. حتماً مقدمه و تعلیقاتِ استاد یوسفی را با دقت تمام مطالعه بفرمایید. بوستان یک مثنوی اخلاقی و تربیتی است، در چهار هزار بیت که حقیقتاً گنجینه‌ای از معرفت و حکمت است، در زیباترین و شیواترین زبان. زبان بوستان سعدی بسیار ساده و زودیاب است و اگر هر روز صد بیت از این کتاب شریف را مطالعه کنید، دقیقاً در چهل روز، می‌توانید یک بار آن را بخوانید؛ یک چلۀ تمام.

۲. مطالعۀ دقیق «گلستان سعدی» از روی نسخۀ دکتر غلامحسین یوسفی، یا دکتر خلیل خطیب رهبر. گستان شاهکار نثر فارسی است و مطالبِ بسیار متنوعی دربارۀ جامعه و عرفان و اخلاق و عشق و تربیت دارد. حجم گلستان حدود صد و پنجاه صفحه است و اگر روزی سه صفحه از آن را بخوانید، می‌توانید در پنجاه روز، یک بار آن را بخوانید.

۳. مطالعۀ دقیقِ «غزلیات سعدی»، از روی نسخۀ استاد محمدعلی فروغی، یا دکتر مظاهر مصفا، یا دکتر غلامحسین یوسفی. غزلیات سعدی تا امروز، عالی‌ترین غزلیات عاشقانه در زبان فارسی هستند. خوشبختانه زبان این غزلیات آن قدر ساده و دلنشین است که نیازی به شرح و تفسیر ندارند و با اندکی علاقه و توجه می‌توان تا حدود زیادی این غزل‌ها را فهمید و از آنها لذت برد. سعدی حدود هشتصد غزلِ زیبا دارد و اگر روزی بیست غزل را با دقت بخوانید، می‌توانید در چهل روز، یک دور آنها را مطالعه کنید.

۴. مطالعۀ دقیق «قصیده‌های فارسی سعدی». قصیده‌های فارسی سعدی، بر خلاف جریان عمومیِ قصیده‌سرایی در ایران، صرفاً به مدحِ پادشاهان و بزرگان اختصاص ندارند و مسائل بسیار عمیق اخلاقی و انسانی و معنوی را مطرح می‌کنند. سعدی حدود شصت قصیدۀ بسیار زیبا و عمیق به زبان فارسی دارد و اگر روزی سه قصیده را بخوانید، در بیست روز می‌توانید این قصائد بسیار عالی و زیبا را مطالعه کنید.

همان‌طور که می‌بینید، با یک برنامه‌ریزی منظم و دقیق، می‌توانید در کمتر از شش ماه، یک دور آثار سعدی را بخوانید و حظی ببرید که نگو و نپرس و درس‌هایی بیاموزید که در سراسر زندگانی‌، به کارتان بیاید.

آخرین نکته این‌که بهترین نسخه‌های دیوان سعدی عبارتند از:
۱) کلیات سعدی، به تصحیح استاد محمدعلی فروغی.
۲) گلستان، بوستان و غزلیات سعدی، به تصحیح استاد غلامحسین یوسفی.
۳) کلیات سعدی به تصحیح دکتر مظاهر مصفا.

امیدوارم که به آموزگارِ بزرگِ زندگی، #سعدی، دل ببندید و با آثارِ جاودانۀ او زندگی کنید.

✍🏼 #ایرج_شهبازی
🔗 منبع
@Jaryaann

جریانـ

19 April 2024 07:29

❗«بدا کشورا که در آن زنان را کم گیرید!»

بخشی از گزارش ارداویراف نمایشنامه‌ای (بر اساس ارداویراف‌نامه) از #بهرام_بیضایی در بازخوانی دکتر #ژاله_آموزگار، استاد برجستهٔ فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران، از مقالهٔ خود با عنوان «دگردیسی شاعرانه و دل‌نشین شخصیت‌های اساطیری و شاهنامه‌ای در آثار بهرام بیضایی» در کنفرانسی دربارۀ استاد بیضایی در دانشگاه استنفورد در ژوییه ۲۰۲۱

📜 ارداویراف‌نامه کتابی‌ به زبان پارسی میانه و گزارش سفر ویراف (یکی از موبدان عهد ساسانی) به دنیای پس از مرگ است.

⬅ دیدن نسخۀ کامل بازخوانی این مقاله

#زنان #اسطوره
🔗 منبع ویدئو: هِزاران
@Jaryaann

جریانـ

17 April 2024 07:30

💻 چگونه در رسانه‌های اجتماعی بحث کنیم؟

این مطلب برگرفته از نویسنده‌ جدی و خوشنام به‌نام لوئیس وُون است که در تفکر انتقادی و نظریه‌های اخلاقی تخصص دارد. وُون در کتاب بسیار تأمل‌برانگیزش به‌نام «فلسفه‌نگاری: راهنمای دانشجویان برای خواندن و نوشتن جستارهای فلسفی»، مطلب مهمی را درباره‌ چگونگی بحث در رسانه‌های اجتماعی و آنلاین مطرح می‌کند.

فرض کنید که شما می‌خواهید در رسانه‌های اجتماعی درباره‌ موضوع سیاسی یا اخلاقی یا فلسفی مهمی وارد بحث جدی، صادقانه و سازنده شوید. شما قصد دارید در یک مباحثه‌ واقعی مشارکت کنید و از بحث‌های بی‌فایده‌ای که وقت و انرژی شما را هدر می‌دهند، اجتناب کنید. چگونه این کار را باید انجام دهید؟ به این شیوه:

۱- قبل از هر چیز، از کسانی که فکر می‌کنید فقط می‌خواهند برتری خودشان را به رخ بکشند، جلب توجه و خودنمایی کنند، خود را آرام کنند، خشم خودشان را بر سر شما خالی کنند، یا شما را عصبانی و تحریک کنند، دوری کنید. اگر در نیمه‌راه بحث متوجه شدید که طرف مقابل شما علاقه‌ای به بحث عقلانی ندارد، خداحافظی کنید و خود را کنار بکشید. به سمت گفت‌وگوهایی بروید که در آن مباحث محترمانه و هوشمندانه رایج است.

۲- فقط روی استدلال متمرکز شوید. شکل استدلال یا صدق مقدمات طرف مقابل‌تان را نقد کنید و اصلاً به شخصیت او کار نداشته باشید. از شخصی کردن بحث اجتناب کنید و عواطف خود را وارد بحث نکنید و بحث بی‌ربط به موضوع را طرح نکنید.

۳- سعی کنید دیدگاه طرف مقابل را خیلی خوب فهم کنید. با این کار مجال ارائه‌ی بحث خوب را افزایش می‌دهید و چیزهایی را که نمی‌دانستید، یاد می‌گیرید و با نشان دادن همدلی خود بحث را آرام می‌کنید. با ارج نهادن به ایرادات طرف مقابل‌تان می‌توانید استدلال خودتان را قوی‌تر کنید و نشان دهید که در بحث جدی و منصف هستید.

۴- به طرف مقابل‌تان در بحث احترام بگذارید. حرف‌های او را با دقت بخوانید و گوش فرادهید. در مورد انگیزه‌های او، یا ارزش‌های او یا پیشینه‌ی او بدترین حالت را متصور نشوید. تنها بر مبنای گرایش‌ها و تمایلات سیاسی به طرف مقابل‌تان برچسب نزنید. از اظهارنظرهای رکیک، تمسخرآمیز، فحاشانه و توهین‌آمیز اجتناب کنید.

۵- محل نزاع را عوض نکنید؛ با طرح موضوعات جانبی بی‌ربط یا با عیب‌جویی بحث را منحرف نکنید. با اشاره به اشکالات گرامری طرف مقابل‌تان یا بر شمردن خطاهای تایپی و املائی او اصلاً بحث پیش نخواهد رفت و احتمالاً مهر خاتمه خواهید زد بر هرگونه شانس بحث عقلانی.

۶- احساسات خود را مهار کنید. اگر خشمگین یا مضطرب یا عصبانی هستید، نمی‌توانید آن‌طور که باید واضح فکر کنید، ممکن است به‌جای اقامه‌ استدلال قوی و محکم، شروع کنید به ناسزا گفتن و احتمالاً طرف مقابل‌تان هم به همین شیوه به شما پاسخ خواهد داد.

۷- بدانید که در مورد چه چیزی صحبت می‌کنید. فرض کنید که با کسی درباره‌ یک موضوعی بحث می‌کنید. در گرماگرم بحث متوجه می‌شوید که از واقعیاتی بی‌خبر هستید. اما همچنان اصرار می‌ورزید که بر حق هستید، چون برای شما بسیار عذاب‌آور است که قبول کنید، درباره‌ آن موضوع یکسری نکات را نمی‌دانستید. این وضعیت اتلاف وقت است. بهتر است قبل از اینکه وارد بحث و منازعه شوید از واقعیات باخبر شوید. از قبل در مورد موضوع تحقیق کنید و از استدلال‌های له و علیه موضع مورد بحث مطلع شوید.

۸- قبل از اینکه بخواهید وارد بحث جدی در یک پلتفرم رسانه اجتماعی با کاراکتر محدود مانند توئیتر شوید دوباره فکر کنید. محدودیت کاراکتر توئیتر بحث درباره‌ موضوعات پیچیده و طولانی را دشوار یا بی‌فایده می‌کند.

✍🏻 #جواد_حیدری (پژوهشگر و مترجم)
🔗 منبع: روزنامه هم‌میهن
#رسانه‌های_اجتماعی #دیجیتال_فرهنگی
@Jaryaann

جریانـ

16 April 2024 07:30

💠 روی جلد یکی از شماره‌های هفته‌نامه کتاب جمعه:
یک دست زنانه شعاری را جلوی دوربین گرفته و نوشته:
نمی‌توان نیمی از جامعه را نادیده گرفت.

تاریخ انتشار ظاهراً ۱۳۵۸ است.

🔗 منبع: ميرزاده
#زنان_ایرانی #مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann

جریانـ

14 April 2024 19:30

💡 این زن بی‌تفاوت نماند، آغاز کرد و سپس ...

به این فیلم از یک رخداد واقعی بنگرید. دقت کنید که:
▫️ چگونه فردی از حادثه‌ای که در پیرامونش برای دیگران رخ می‌دهد آگاه و هوشیار است و داوطلبانه و همدلانه برای یاری، گام در راه می‌نهد و خطر می‌کند تا زندگی را پاس دارد و جان انسانی را نجات دهد.

▫️چگونه دلیری، دیگردوستی و پایداری او الهام‌بخش دیگران می‌شود تا به او بپیوندند.

▫️ چگونه با اراده و عمل یک شخص، یک فرد از خطر مرگ نجات می‌یابد و یک حادثه ناگهانی که می‌توانست منجر به برخورد آن خودرو به دیگرماشین‌ها در چهارراه، شود و یک فاجعه‌ بیافریند، در نهایت مهار می‌شود و به سامان می‌رسد.

در شکل‌دهی به آینده کسانی نقش دارند که:
▫️کنشگرند: بی‌تفاوت نیستند و در دایره امکان دست به اقدام می‌زنند.

▫️دگرخواه و دیگردوستند: در خودبینی و خودخواهی منحصر نیستند و وجودشان را در خود محدود نکرده‌اند.

▫️مسئولیت‌پذیرند: در برابر دیگری (جامعه، شهر، میهن، زمین و موجودات روی آن) احساس مسئولیت می‌کنند.

❗️اگرچه عاملیت و اراده یک انسان یا گروهی اندک در جامعه، همیشه و همه‌جا نمی‌تواند حریف ساختارهای معیوب شود و هر بحرانی را برطرف کند یا آینده‌ای بهتر بسازد اما گاهی هم خواست و کنش آگاهانه و پیگیرانه حتی یک فرد نیز می‌تواند «زمینه‌ساز» تغییرات و تحولاتی اساسی در جامعه شود.

🔗 بر مبنای متنی از دکتر #مجتبی_لشکربلوکی
#مسئولیت_اجتماعی #کنشگری_مدنی #کارداوطلبانه #دیگردوستی #پاس_زندگی
@Jaryaann

جریانـ

13 April 2024 07:31

💠 سهلِ ممتنع یا آفرینش به شیوۀ ایرانی

عظمتِ آبراهه‌های رومی اعجاب‌آور است: انتقال آب با سازه‌های غول‌آسا از کیلومترها آنسوتر، هنوز هم بدیهی نیست!
#قنات هم ناممکنی را ممکن کرده: تشخیص وجود آب در ژرفای زمین و حفر کیلومترها آبراهه در عمق چند ده متری از سطح با پیچیده‌ترین محاسبات. ساختنِ آبراهه‌ای پشت و رو. اما به محض اینکه قنات حفر شد و آب به جریان افتاد، «ناممکن» بودنش از پیش چشم محو می‌شود: مظهرِ قنات چنان طبیعی جلوه می‌کند که چشمه! نشانۀ دیدنیِ آنهمه خلاقیتی که به ایجاد قنات انجامیده همین بداهت است.

#شعرِ خوب شعری است که معلوم نباشد چقدر کار برده!* همۀ رنجِ شاعر صرفِ تبدیل مفهومی پیچیده به بیانی منقح شده که در آن واژگان چنان در جای خود نشسته‌ و آشتی کرده‌اند که یکی پس از دیگری بر زبان جاری می‌شوند؛ به همان بداهتی که آب بر نشیبْ روان است.

اما همین سادگی عین اِعجاز است: روانیِ ابیات #سعدی سده‌ها «سهل‌انگاران» را به‌طمعِ آفرینشی مشابه انداخته، حال‌آنکه بیشتر عجزشان را آشکار کرده. «سهلِ ممتنع» بهترین اصطلاح در توصیف آنچیزی است که به‌زحمت پدید می‌آید اما «سهل» جلوه می‌کند.

برج ایفل اعجاب‌آور است؛ این بنا از پسِ صد سال هنوز «ممتنع» بودنش را فریاد می‌زند. هوا شدنِ این سازه هیچ بدیهی نیست: گویی قرارست جنگ با میدانِ جاذبه را به رخ بکشد؛ آبی که سربالا می‌رود!

اما گنبد با حالتی طبیعی‌تر از آویزان بودن میوه‌ای بر شاخه، بارِ ثقلِ سقف را بر دوش ساقه‌اش می‌گذارد. همۀ سعی‌‌ای که طی سده‌ها از حذفِ ستون‌ها و دیوارهای باربر تا پیدایش گنبد کشیده شده، به همین نتیجۀ ساده ختم شده: اینکه گنبد خودنمایی نکند و چه بهتر که به دیده هم نیاید!

نان، قالی، سفال، پردیس، مخمل، شراب و مرکبات همگی در پایان مسیرِ پرزحمتِ ابداعشان نامحسوس شدند. آنها چنان در بافت جهان تنیده‌ شده‌‌‌اند که جهان پیش از وجود هر کدام قابل تصور نیست: جهانِ بدون سفال بی‌شک جهانی ناتمام بود.

این هم کیفیتی از ابداع است: خلاقیت به معنی پدید آوردنِ چیزی که گویی همیشه بوده و کسی پدیدش نیاورده؛ ساختنی بی‌تصنع، ساختنی بی‌تکلف: هم سهل و هم ممتنع.
و جهان امروز چقدر خالی از چنین ابداعاتی است...

پی‌نوشت:
* سمیعی گیلانی، «شعر» در: گلگشتهای ادبی و زبانی، دفتر دوم
تصویر: بقعه‌ای در نزدیکی دامغان، عکس از گئورگ گرستر

✍🏼 #الناز_نجفی
🔗 معمار، پژوهشگر و فرهنگ‌دوست
منبع: حظّیات: دربارهٔ ذوق ایرانی
#معماری و #هنرایرانی
@Jaryaann

جریانـ

11 April 2024 21:30

‍ ⁠⁣۲۳ فروردین سالروز درگذشت شاهرخ مسکوب

نخستین کتابش که مقدمه‌ای بر رستم و اسفندیار (۱۳۴۲) نام داشت زود آوازه گرفت و مایۀ ادبی درخشان او را شناساند.‌ او نشان داد در تحلیل مباحث اساطیری و حماسی قلمش گویا و تواناست. پس از آن سوگ سیاوش (۱۳۵۱) را نوشت و یکی از نمادهای ماندگار تفکر ایرانی را با جلوه‌ای نوین و با قلمی تحلیلی برایمان تازه کرد. در حالی که پیش از آنها به سوفکل و آشیل دنیای پرطمطراق یونانی پرداخته بود.
از هنگامی که به فردوسی پرداخت و بر روحیۀ تاریخی مربوط به دایرۀ دنیای زیبای ایرانی دست یافت آن را رها نکرد. فردوسی ملهم بزرگ او بود و غور در شاهنامه دلچسب برای او. باز در همین سال‌های اخیر چند گفتار جداگانه در قلمرو زمینه‌های مختلف شاهنامه‌ به رشتۀ تحریر درآورد که می‌باید همه در یک مجموعه انتشار پیدا کند.
سومین کتاب ایرانی او ملیّت و زبان نام داشت و آن را نخست در دیار غربت به چاپ رساند. زیرا به‌خوبی دریافته بود که ماندگاری ایران در تاریخ بستگی ویژه‌ای به زبان فارسی داشته است و چون بار دوم که آن را به دست چاپ سپرد با نام گویاتر هویت ایرانی و زبان فارسی منتشر ساخت، بهتر نمایانده شد که بیش از پیش متوجه بر اهمیت فرهنگی و جهانی زبان فارسی برای یگانگی و یکپارچگی فرهنگی ایران شده است. اگرچه آن را در عنوان «هویت» پوشانیده است.
خلاصۀ تفکرات سیاسی تاریخی او را می‌توان چنین برآورد کرد که هم تاریخ حماسی ایران را مهم و مؤثر و آشنایی بدان را برای همگان ضروری می‌دانست و هم زبان فارسی و آثار بازماندۀ آن را عامل اساسی شناختن هویت قرار داده بود. در کتاب‌های دیگرش مانند چند گفتار در فرهنگ ایران و یادداشت‌های دلچسب و صمیمی او هم رگه‌های تابناکی از این تفکر دیده می‌شود‌.
آخرین کتاب او به نام مرتضی کیوان (۱۳۸۲) در تهران نشر شد. آن را به یاد مرتضی کیوان گرد آورد و خواست یادگاری بر جای بماند از روزگاری که به همراه مرتضی کیوان در راهی افتاده بود که خود را با خردورزی و به شوق آزاد بودن از آن وادی که سفری خواب‌آلود بود رها ساخت. یادش باید در یادها بماند.

✍🏼 #ایرج_افشار
#کتاب «نادره‌کاران: سوگنامۀ ناموران فرهنگی و ادبی» - انتشارات دکتر محمود افشار
#شاهرخ_مسکوب
#شاهنامه
@Jaryaann

جریانـ

11 April 2024 07:30

🟢 استقبال و ابراز احساسات گستردهٔ جامعه از آزادی فعالان #محیط_زیست بار دیگر نشان داد ملت ایران با وجود آن‌که در این سال‌ها از سویی با مهاجرت‌های گسترده، پراکنده و از یکدیگر دور شده‌اند و از سوی دیگر به علت شرایط پیچیده و بحران‌های پیاپی کشور، در بسیاری موضوعات دچار شکاف‌های جدی شده‌اند اما هنوز در لایه‌های زیرین پیوندهای محکمی با یکدیگر دارند. کافی‌ست به دغدغه‌های مشترک بسیاری از مردم در سالیان اخیر بنگرید، به فرسته‌ها (پُست‌ها)، هشتگ‌ها و استوری‌های مشترک آنان در رسانه‌های اجتماعی که بازتاب‌دهندۀ غم‌ها، شادی‌ها، نگرانی‌ها،‌ خشم‌ها و امیدهای مشترکِ بخش گسترده‌ای از جامعه است.

تحقق «ملت» نه به معنای ساختن جامعه‌ای یکدست با باورهایی مشترک و سبک‌های زندگی یکسان که به معنای این است که مردم کشور در ورای تمامی تفاوت‌های خود، چیزهایی داشته باشند که آن‌ها را به یکدیگر وصل کند و حتی با وجود دوری‌ها و اختلافات، با یکدیگر احساس هم‌سرنوشتی کنند. به این معنا شاید کمتر ملتی روی زمین باشد که در زندگی روزمرهٔ خود این میزان احساسات مشترک را با یکدیگر تجربه کنند. کافی‌ست به حساسیت جامعه در مورد وضعیت یوزپلنگ ایرانی، شادی گسترده در قبال زاده شدن #پیروز، پیگیری اخبار او و اندوه و حسرت همگانی نسبت به مرگ او بنگرید، به احساسات مشترک جامعه در مورد قربانیان #هواپیمایی_اوکراینی، #مهسا_امینی، به فهرست آرزوها، حسرت‌ها و دل‌نگرانی‌های آمده در آهنگ #برای #شروین_حاجی‌پور، به هشتگ‌های #اعدام_نکنید، به نگرانی از وضعیت #دریاچه_ارومیه، پیگیری اخبار مهاجرت #درنای_امید و حتی ظرف چند ماه اخیر مواردی مانند خوشحالی از دیده شدن #هما بر فراز کوهی در طالقان، اعتراض به قطع درختان در #پارک_قیطریه و ...

و نکتهٔ شایان توجه اینکه تقریباً در تمامی این موارد ما در واقع شاهد حساسیت جامعه نسبت به جان انسان‌ها و حیوانات و دل‌نگرانی برای محیط زیست و حیات وحشیم. شاید به جرأت بتوان گفت ملت ایران هیچ‌گاه تا این حد نسبت به #طبیعت و #زندگی دغدغه و حساسیت نداشته و اینجاست که می‌توان شادمانی مردم از آزادی #فعالان_محیط_زیست و امیدواری نسبت به بازگشت آن‌ها به جامعه را بیشتر درک کرد.

در شرایطی که ایران روزهای خوشی را سپری نمی‌کند و محیط‌ زیست کشور در شرایطی ناگوار با بحران‌های پرشمار دست به گریبان است و غم نان برای بسیاری از مردم امکان پرداختن به دغدغه‌هایی مانند محیط زیست را به حداقل رسانده، تنها امید این سرزمین به افزایش آگاهی و همبستگی ملت و حساسیت عمومی نسبت به محیط زیست و‌ گسترش و تقویت #جنبش_خودساماندهی_جامعه_مدنی برای مراقبت از طبیعت و پاسبانی از زندگی و حیات در کشور است.

#مراقبت_از_زندگی #پاس_زندگی
#ایران_یعنی_سرزمینی
@Jaryaann

جریانـ

09 April 2024 13:30

▪️محیط‌زیستِ آسیب‌دیده و افت شدید سرمایهٔ اجتماعی

حمیدرضا میرزاده، روزنامه‌نگار حوزهٔ #محیط_زیست، با اشاره به آزادی فعالان محیط‌زیستی، در روزنامهٔ «پیام ما» نوشت:

از بهمن‌ماه ۱۳۹۶ واژه‌هایی چون محیط‌زیست و حیات‌وحش به‌یک‌باره در کنار واژه‌هایی همچون جاسوسی قرار گرفت. همین اتفاق باعث شد فعالان مستقل این حوزه دربارهٔ ادامهٔ فعالیت‌هایی که سال‌ها به‌صورت داوطلبانه و با عشق انجام داده بودند تردید پیدا کنند... چیزی بیش از سه‌سال طول کشید تا دوربین‌های تله‌ای به‌عنوان پیش‌پا‌افتاده‌ترین ابزارهای حفاظت و پایش حیات‌وحش بار دیگر به معدودی از زیستگاه‌های حیات‌وحش بازگردند.

آنچه امروز با آن روبه‌روییم، کشوری با محیط‌زیست آسیب‌دیده، کارشناسان و فعالانی با انگیزهٔ پایین، افت شدید #سرمایه_اجتماعی و البته هزاران کار زمین‌مانده‌ای است که جز با مشارکت مردمی و حضور فعالانهٔ دلسوزان کشور راهی برای انجام آنها نیست.

امروز بیش از هر چیز به بازسازی و نوسازی نیاز داریم. چه بازسازی جامعهٔ آسیب‌دیدهٔ محیط‌زیست، چه‌ بازسازی امید به آینده و چه تغییر نگا‌ه‌های تنگ گذشته که چنین واقعیاتی را در کشور رقم زده است.

#جنبش_خودساماندهی_جامعه_مدنی #کارداوطلبانه
#مراقبت_از_زندگی #پاس_زندگی
@Jaryaann

جریانـ

08 April 2024 13:31

🎙 ترانهٔ «از یاد رفته» با صدای بیتا
• آهنگساز: فضل‌الله توکل
• ترانه‌سرا: معینی کرمانشاهی
• تنظیم برای ارکستر: واروژان

🗣 طاهره موسی‌زاده با نام هنری بيتا، متولد ۱۳۲۶ فعالیت هنری را در دهۀ چهل آغاز کرد و با استخدام در وزارت فرهنگ و هنر رسماً به جمع خوانندگان مطرح آن زمان پیوست و تا سال ۱۳۵۷ حدود ۴۰ ترانه خواند که بخشی از آن‌ها ساختۀ همسرش استاد فضل‌الله توکل بود و متأسفانه بسیاری‌شان اکنون در دسترس نیست. بیتا در دهۀ پنجاه در چند فیلم سینمایی مانند تعقیب خطرناک، مردی در قفس و دوست دارم نیز ایفای نقش کرد. او در نوروز ۱۴۰۳ در بستر بیماری و سکوت خبری درگذشت.
#موسیقی #زنان_ایرانی
@Jaryaann

جریانـ

07 April 2024 19:43

▪️‍روند انتخاب نام برخی خیابان‌های تهران پیش از انقلاب به روایت دکتر سیدحسین نصر

داستان جالبی برای‌تان می‌گویم که نتیجه‌اش را هنوز در ایران می‌بینید. روزی در زمان ریاست من در دانشکده ادبیات، ملکه مرا احضار کرد و گفت: «دکتر نصر می‌خواهم نام خیابان فرح را که به نام من است به نام یکی از چهره‌های سرشناس ایران تغییر دهم، لطفاً کسی را پیشنهاد کن.» من گفتم : «به نام همۀ شاعران بزرگ ما از جمله فردوسی، نظامی، سعدی، خیام، جامی و دیگران خیابان‌هایی نامگذاری شده اما دربارۀ فیلسوفان چنین نیست. چرا نام آن را خیابان سهروردی نمی‌گذارید؟» او بی‌درنگ به شهردار تهران تلفن کرد و به یک هفته نکشید که همه علائم و تابلوها را برداشتند و آن خیابان به نام سهروردی معروف شد. البته تا مدتها بعد راننده‌های تاکسی هنوز آن را خیابان فرح می‌نامیدند. به هر روی امروزه آنجا را خیابان سهرودی می‌نامند. بعدها کمی پیش از انقلاب، هنگامی که تهران رو به شمال گسترش یافته بود باز هم از من خواستند که برای دو بلوار تازه و اصلی نام‌هایی برگزینم و نامگذاری خیابان میرداماد و خیابان ملاصدرا کار من بود زیرا ملکه از من خواست که برای این دو خیابان تازه و مهم از نام فیلسوفان استفاده کنم. شما حتی در سطح عمومی هم نمی‌توانستید تصور کنید در سال ۱۹۶۰ بلوار اصلی -نه خیابانی باریک و فرعی، آن هم در شمال تهران- به نام میرداماد نامگذاری شده باشد. در آن روزگار چه کسی میرداماد را می‌شناخت؟

▫ #سیدحسین_نصر، گفت‌وگو با #رامین_جهانبگلو
📖 #کتاب «در جست‌وجوی امر قدسی» ترجمۀ سیدمصطفی شهرآیینی. (نشر نی /ص۱۶۲ و۱۶۳)

🗓 به مناسبت ۱۹ فروردین، زادروز دکتر سیدحسین نصر، فیلسوف سنت‌گرا، استاد علوم اسلامی دانشگاه جرج واشینگتن، رییس دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، رییس دانشگاه صنعتی آریامهر (دانشگاه شریف) و بنیانگذار انجمن شاهنشاهی فلسفه (مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران)
#تاریخ #تهران
@Jaryaann

جریانـ

07 April 2024 13:18

#اختصاصی

✅عفو فعالان محیط زیستی زندانی به مناسبت عید فطر

✍🏻امتداد-گروه خبر: بر اساس اخبار رسیده به امتداد، فعالین محیط زیست محبوس در زندان اوین مشمول عفو عید فطر شده‌اند.

🔹نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، طاهر قدیریان و هومن جوکار چهار فعال محیط‌زیستی هستند، که مورد عفو قرار گرفته اند.

🔹در تماس امتداد با حجت کرمانی وکیل این زندانیان، او ضمن تایید این خبر گفت که موضوع عفو به موکلین او اطلاع داده شده و پس از اعلام به اجرای احکام آنها ازاد خواهند شد.عفو فعالان محیط زیستی زندانی به مناسبت عید فطر است.

#امتداد
@emtedadnet