feqdanedel | Unsorted

Telegram-канал feqdanedel - خُنیآگر شعر و قلم

-

یک بغل شعر سرودم نبرد از یادم... لیکن از بخت بدم شعر و غزل دوست نداشت... 📕 کتب صوتی نایاب به همراه pdf / زندگینامه مشاهیر ، موسیقی و ... ارتباط با ادمین👇 @Vidamahdavi

Subscribe to a channel

خُنیآگر شعر و قلم

📙 یک زندگی (اسپینوزا، نیچه، هیوم، برگسون، فوکو، بکت، اسکیزوکاوی، لایبنیتس، فلسطین، قطعات
ژیل دلوز
🔁 ایمان گنجی، پیمان غلامی
🖨 نشر چشمه
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

📙 #یک_زندگی
#ژیل_دلوز
🔁 پیمان غلامی
🎙پریوش زاهدی
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

🟠 مرگ
وی در روز چهارم نوامبر ۱۹۹۵ با پرتاب خودش از پنجره آپارتمانش در پاریس خودکشی کرد.

«ژیل دلوز، فیلسوف و استاد دانشگاه که آثار فراوانش در زمینهٔ هنر، ادبیات و اندیشهٔ انسانی بر متفکران فرانسوی اثرگذار بوده است روز شنبه در پاریس درگذشت. اعضای خانواده‌اش گفتند که او از پنجرهٔ آپارتمانش بیرون پرید تا به بیماری ریوی مزمنش که رو به وخامت بود و اخیراً بابتش تحت عمل جراحی نای قرار گرفته بود، پایان دهد.»[۶]

🟠 آثار
۱۹۵۳ - تجربه‌گرایی و سوبژکتیویته: پژوهش در باب طبیعت انسانی بر حسب نظر هیوم
۱۹۶۲ - نیچه و فلسفه
۱۹۶۳ - فلسفهٔ نقادی کانت
۱۹۶۴ - پروست و نشانه‌ها (نسخهٔ دوم در ۱۹۷۲ همراه با افزودن بخش دوم کتاب، نسخهٔ سوم در ۱۹۷۳ همراه با یک یادداشت اضافی دیگر)
۱۹۶۵ - نیچه (به انضمام گزیده متون نیچه به انتخاب مؤلف)
۱۹۶۶ - برگسون‌گرایی
۱۹۶۷ - ارائهٔ مازوخ (عنوان ثانوی «سردی و شقاوت»)
۱۹۶۸ - تفاوت و تکرار (رسالهٔ دکترای مؤلف)
۱۹۶۸ - اسپینوزا و مسئلهٔ بیان (رسالهٔ مکمل دکترای مؤلف، عنوان ثانوی «اسپینوزا: بیان‌گرایی در فلسفه»)
۱۹۶۹ - منطق معنا
۱۹۷۰ - اسپینوزا: فلسفهٔ عملی (نسخهٔ جدید در ۱۹۸۱ با افزودن سه فصل جدید، بازبینی کل کتاب، و حذف گزیده متون اسپینوزا)
۱۹۷۲ - ضد اودیپ: جلد اول از سرمایه‌داری و اسکیزوفرنی (همراه با فلیکس گاتاری)
۱۹۷۵ - کافکا: به سوی ادبیاتی صغیر (همراه با فلیکس گاتاری)
۱۹۷۷ - دیالوگ‌ها (همراه با کلر پارنه، نسخهٔ جدید در ۱۹۹۶ با افزودن یک یادداشت به انتهای کتاب)
۱۹۷۹ - انطباق‌ها (همراه با کارملو بنه)
۱۹۸۰ - هزار فلات: جلد دوم از سرمایه‌داری و اسکیزوفرنی (همراه با فلیکس گاتاری)
۱۹۸۱ - فرانسیس بیکن: منطق حسانیت
۱۹۸۳ - سینما ۱: تصویرحرکت
۱۹۸۵ - سینما ۲: تصویرزمان
۱۹۸۶ - فوکو
۱۹۸۸ - تا: لایبنیتس و باروک
۱۹۹۰ - مذاکرات
۱۹۹۱ - فلسفه چیست؟ (همراه با فلیکس گاتاری)
۱۹۹۳ - انتقادی و بالینی (عنوان ثانوی «مقالات انتقادی و بالینی»)
۲۰۰۱ - درون‌ماندگاری ناب
۲۰۰۲ - جزایر متروک و دیگر متون (۱۹۵۳–۱۹۷۴)
۲۰۰۴ - دو رژیم جنون: مقاله‌ها و مصاحبه‌ها (۱۹۷۵–۱۹۹۵)
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

🟠 زندگی
در ۱۸ ژانویه ۱۹۲۵ و در پاریس به دنیا آمد. او پیش از آغاز جنگ جهانی دوم وارد مدرسه دولتی شد، و هنگام تجاوز آلمانها برای تعطیلات به نورماندی رفته بود. از ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۸ در سوربن فلسفه خواند و در آنجا با میشل بورو، میشل تورنیه و فرانسوا شاله آشنایی دوستانه پیدا کرد.در ۱۹۵۶ با دنیز پل گرانژوان ازدواج کرد. در ۱۹۵۷ تدریس تاریخ فلسفه در دانشگاه سوربن را آغاز کرد، و از۱۹۶۰ تا ۱۹۶۴ به عنوان پژوهشگر با مرکز ملی پژوهش‌های اجتماعی همکاری کرد. تا سال ۱۹۸۷ نیز نشست‌های بسیاری را در رابطه با فیلسوفانی از جمله کانت، لایبنیتس، اسپینوزا، برگسون، و موضوعاتی مانند سینما، موسیقی و کتابهایی همچون اثر دو جلدی «سرمایه‌داری و اسکیزوفرنی» برگزار کرد. دلوز به مدت ۱۰ سال به عنوان استادیار در دانشگاه تدریس می‌کرد. در این دوره بود که دوستی پایداری میان او و میشل فوکو شکل گرفت. او از ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۹ در دانشگاه لیون درس می‌داد، سپس به واسطه فوکو به سمت استادی دانشگاه ونسن منصوب شد. در ۱۹۶۸، دلوز پایان‌نامه دکتری اش را که شامل یک بخش بزرگ تحت عنوان «تفاوت و تکرار»، و یک بخش کوچک به نام «اسپینوزا و مسئله بیان» می‌شد، منتشر کرد. در ۱۹۶۸ بروز نشانه‌های بیماری ریوی ای حاد او بود که تمام عمر او را رنج داد. وقتی فوکو در سال ۱۹۸۴ درگذشت، دلوز برای ادای احترام به او در سال ۱۹۸۶ کتابی به نام «فوکو» منتشر کرد که حاصل مطالعاتش دربارهٔ آثار وی بود. او پیش از مرگش اعلام کرده بود که مشغول نوشتن کتابی با عنوان «عظمت مارکس» است اما مرگ مانع از این مهم می‌شود.

🟠 فلسفه
او با دوری از تفکر استعلایی یک فلسفهٔ به‌اصطلاح درون‌ماندگار را بنیان گذاشت و اصول آن را پیرو دانس اسکوتس، اسپینوزا، و نیچه نو کرد تا در نتیجه بتواند به نیروهای مثبت، وافر، و سازندهٔ زندگی آری‌گو باشد. کار او همزمان مبارزه با مفاهیم برآمده از سنت‌های گوناگون ساختارگرایی، پدیدارشناسی، روانکاوی (فرویدی و لکانی)، فلسفهٔ هگلی، و هایدگری و حتی خود تاریخ فلسفه بود که تا سال‌ها خود زندگی را به نفع مسائل کاذب تقبیح می‌کردند. به باور او این پروژه‌های فکری عملاً امکان‌های واقعی و پرشدت زندگی را به نام ایده‌آل‌های اخلاقی و تصاویر کاذب اندیشه محکوم می‌کنند و اغلب توانایی فهم «شدن» یا «صیرورت» در معنای ایجابی، سازنده، و مثبت کلمه را ندارند. به همین خاطر دلوز تاریخ فلسفه را «نسخهٔ اودیپ فلسفه» نامید و به جای آن با الهام از نیچه بر امر غیرتاریخی، امر نابه‌هنگام، و امر تکین اصرار ورزید و بدین طریق از دوگانگی امر کلی و امر جزئی که پیشینه‌ای دراز در تاریخ فلسفه‌ورزی داشت درگذشت.

دلوز تجربه‌گرایی و تکثرگرایی را به نام آزادسازی زندگی و عاطفه‌ها و نیروهایش ارج نهاد و به طرد انواع و اقسام شکل‌های نفی، منفیت، یا تضاد در اندیشه پرداخت تا بتواند به حرکت ناب بپردازد. او با الهام از برگسون به مسئله زمان، کثرت، و شهود نزدیک شد تا بتواند حرکت را دوباره در اندیشه بنشاند. او به وساطت برگسون و نظریاتش به سینما نزدیک شد و باب کاملاً تازه‌ای را در این عرصه گشود که نه تنها توجه فیلسوفان، بلکه فیلمسازان، منتقدان، و علاقه‌مندان سینمایی را نیز به خود جلب کرد. دلوز با الهامی (به قول خودش قلبی) از اسپینوزا به وحدت پسینی، تجربه‌گرایانه، و ساخت‌گرایانهٔ جوهر پرداخت و آن را در مقاطع مختلف با مفاهیم صفحه، نقشه، و سطح متمایز ساخت. او با الهام از هیوم تجربه‌گرایی را به قامت عمل راستین زندگی رساند و امکان‌های تازه برای تولید سوبژکتیویته را به بحث گذاشت.

دلوز جستارهایی را بر اسپینوزا، نیچه، هیوم، برگسون، فوکو، لایبنیتس و کانت نوشته است. او با ابداع مفاهیم نو در نسبت با هر فیلسوف هم فلسفهٔ خودش و هم آنان را با دقت تشریح کرد و نسبت میان این فیلسوفان با یکدیگر و با فلسفهٔ خودش را متمایز ساخت. او سعی کرد تا فلسفه را از چنگ تاریخ فلسفه نجات دهد و هر فیلسوف را با آفرینش‌ها و ابداع‌هایش ارزشگذاری نماید. نوشتن دو جلد کتاب سینمایی و علاقهٔ وافر وی به سینما، ارجاع همیشگی به چهره‌های گوناگون در حوزهٔ ادبیات همچون ساد، مازوخ، کافکا، بکت، پروست، ملویل، باروز و وولف، پرداختن به نقاشی‌های فرانسیس بیکن، پاول کله، ون‌گوگ، رفتن به سراغ موسیقی پیر بولز، و نوشتن دربارهٔ تئاتر آرتو و همکاری با بنه نشانگر پیوندهای عمیق او با حوزه‌های به‌اصطلاح غیر فلسفی است.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

🌟 به زودی این پست حذف خواهد شد لطفاً
زودتر وارد شوید .
💎

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

گر چه چشمِ تو پِیِ بردنِ دل‌هاست هنوز
دیده‌یِ منتظرم غرقِ تمنّاست هنوز

خنده بر لب زده‌ام تا به تو نزدیک شوم
به‌خدا سینه پُر از حسرتِ غم‌هاست هنوز

گر چه هر روز مرا وعده به فردا دادی
دل پر از آرزویِ وعده‌یِ فرداست هنوز

✍  لعبت والا

  فرخنده‌باد زادروزِ داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، شاعر و ترانه‌سرایِ برجسته‌یِ معاصر، بانو لعبت والا.

[ زاده‌یِ ۲۰ آبان ۱۳۰۹ - تهران]

🎥 اندک آشنایی با لعبت والا
⌛️ ۴ دقیقه

 لعبت والا  از اواخرِ دهه‌یِ بیستِ شمسی، شروع به فعالیتِ فرهنگی کرد و از سالِ ۱۳۴۰ به ترانه‌سرایی پرداخت و در کنارِ فروغ فرخزاد و سیمین بهبهانی به سه‌تفنگ‌دارِ شعر بانوانِ معاصر مشهور شدند.

 
از این شاعر و نویسنده، تاکنون چهار مجموعه‌یِ شعر با نام‌هایِ " گسسته"، " رقصِ یادها"، " پَرگشودن‌ها به هوایِ پرواز " و "فردایی دیگر" و یک رمان به نامِ " تا وقتی خروس می‌خواند " منتشر شده‌ است.

لعبت درباره‌یِ شعرهایش می‌گوید:

"در این شصت سال، کلامِ من عوض نشده. نمی‌دانم این را باید دلیلِ در جا زدن در کار بدانم یا صداقتم در کلام."

با آرزوی بهبودی این شاعر و ترانه‌سرای برجسته.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم



لعبت بیستم آبان ماهِ ١٣٠٩ در شبى پاییزی در یک خانواده‌یِ مرفّه از منسوبینِ درجه اوّلِ احمد شاه - آخرین پادشاهِ سلسله‌یِ قاجار - متولّد شد. مادرش منیر والا و پدر او ظهیرالسّلطان نام داشتند.

لعبت، یکى از زیباترین کودکان، نوجوانان و زنانِ خانواده‌یِ قاجار شناخته مى‌شد. او در نوجوانى ازدواج کرد اما این وصلت، خیلى زود به جدایى انجامید و وی براى ادامه تحصیل به دبیرستانِ شاهدخت در چند قدمىِ میدان بهارستان و مجلس شوراى ملى بازگشت و دیپلم ادبى خود را دریافت کرد. سپس واردِ دانش‌سراى عالى شد و به دنبال آن در رشته‌یِ روزنامه‌نگارى که به همّتِ دکتر مصباح‌زاده - صاحب و بنیان‌گذارِ موسسه‌یِ کیهان و استادِ دانش‌کده‌یِ حقوقِ دانشگاه تهران  - برپا شده بود، به تحصیل پرداخت.

در آن زمان او و سیمین بهبهانى تنها بانوانى بودند که با ١۵٠ مرد در آن رشته تحصیل مى‌کردند. سیمین بهبهانى پس از چندى این دانش‌کده را براى ادامه تحصیل در رشته‌یِ حقوق ترک کرد.

  لعبت، اواخرِ سال‌هاى ١٣٢٠ واردِ فعّالیت‌هاى فرهنگى شده بود. او از نوجوانى به شعر و شاعرى بسیار علاقه داشت و می‌سرود.  وی سال‌ها بعد، از سال ١٣۴٠ به سرودن ترانه براى خوانندگانِ مشهور آن دوران مشغول شد و هم‌زمان در مجله‌یِ "تهران مصوّر" که به همّتِ برادرش مهندس عبدالله والا منتشر مى‌شد مسئولِ صفحه‌یِ ادبى بود و هنگامى که براى ادامه تحصیل به آمریکا رفت از دوستِ نزدیکش سیمین بهبهانى خواست تا بازگشت او اداره‌یِ این صفحه را به عهده بگیرد.

لعبت ٣ سال بعد در مراجعت از آمریکا با دانشى بیش‌تر به عنوانِ سردبیر به هم‌کارى با مجلّه‌یِ "تهران مصوّر" ادامه داد و تغییراتِ چشم‌گیرى در این نشریه، به وجود آورد.

آن روزها لعبت والا در جامعه‌اى که به شدّت سنتى و مردسالار بود با اشعارِ پُر مغز و دل‌نشینِ خود و مطالبِ تاثیرگذار در نشریات، به تلاش براى باز شدنِ راهِ ورود زنان به فعّالیت‌هاى اجتماعى ادامه مى‌داد. او در ایامى که نادر نادرپور، فریدون مشیرى، نیما یوشیج، مهدی اخوان ثالث، احمد شاملو و…. میدان‌دارانِ پُر طرف‌دارِ عرصه‌یِ شعر و شاعرى در کشور بودند با شهامتِ تحسین‌انگیز به راهش ادامه داد و چون خورشید در آسمانِ زنانِ ایران درخشید.


سیمین بهبهانى درباره‌ی لعبت می‌نویسد:

"آن‌وقت‌ها سه دوستِ شاعر بودیم که دکتر صدرالدّین الاهى ما را "سه تفنگ‌دارِ شعر" لقب داده بود: لعبت والا،  فروغ فرّخزاد و من. ما سه تن، ابتداىِ کارِ خود را فقط با دوبیتى‌هاى نیمایى آغاز کردیم و بعدها هر کدام، شیوه‌یِ خود را پیش گرفتیم."

همان‌طور که سیمین بهبهانى نیز در جایی نوشته است، لعبت، مهربان، ساده‌دل، شیرین‌زبان و بزرگ‌وار است. هرگز درشتى نکرده، از هیچ‌کس گِله نداشته، بدى‌ها را نادیده گرفته و در دوستى، سخت پای‌دار است.

لعبت والا، هم‌اکنون در لندن، زندگی می‌کنند

لعبت بانویِ والا‌گُهر، زادرزوت همایون‌باد.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

📘 #خودکار_آبی
#رحیم_نوروزی
🎙رحیم نوروزی
🎛 نوین کتاب
1 : 27 : 12
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

📘 خودکار آبی
رحیم نوروزی
🎙رحیم نوروزی
🎛 نوین کتاب


🟣 رحیم نوروزی بازیگر سینما و تلویزیون اهل ایران است. نوروزی فارغ‌التحصیل کاردانی رشتهٔ مرمت بناهای تاریخی و کارشناسی تئاتر با گرایش ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد اسلامی است. با حضور در کلاس‌های بازیگری بهروز بقایی و بهزاد عشقی و نمایشنامه‌های اکبر رادی به بازیگری علاقمند شد.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

♦️پایان
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

📘 شاه اسماعیل صفوی و تغییر مذهب: تاریخ ایران و روایتی دیگر
✍🏻 بهزاد کریمی
🎙معصومه احمدپور
🎛 کتابخانه گویای برلین
🖨نشر ققنوس
📁 #تاریخ_ایران #تاریخ_صفویه


💢کتاب «شاه اسماعیل صفوی و تغییر مذهب»، روایتی تاریخی از نقطه‌عطفی مهم در تاریخ ایران است؛ زمانی که با قدرت‌گیری صفویان، مذهب رسمی کشور از تسنن به تشیع تغییر یافت.
در این اثر، زندگی و حکومت شاه اسماعیل اول، بنیان‌گذار سلسله صفوی، بررسی می‌شود؛ شخصیتی کاریزماتیک که در سال ۱۵۰۱ میلادی با تصرف تبریز، خود را شاه ایران خواند و تشیع دوازده‌امامی را به‌عنوان مذهب رسمی اعلام کرد.
کتاب به دلایل سیاسی پشت تغییر مذهب می‌پردازد؛ از جمله تمایز با خلافت عثمانی، ایجاد انسجام داخلی و تثبیت مشروعیت حکومت صفوی. همچنین به مقاومت‌های مردمی، واکنش علمای اهل سنت و نقش قزلباش‌ها در تحکیم قدرت صفویان اشاره می‌شود.
«شاه اسماعیل صفوی و تغییر مذهب» روایت رسمی تاریخ را با پرسش‌های تازه و نگاهی انتقادی بازخوانی می‌کند؛ روایتی که به پیامدهای بلندمدت این تغییر در ساختار فرهنگی و هویتی ایران می‌پردازد.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

📘 پزشک‌قانونى(باشگاه قتل زنان)
جيمز پاترسون
🔁 مهدی قربانی
🎙تایماز رضوانی
🎛 ایرانصدا
🖨انتشارات مجید
📁 #پلیسی_جنایی

کتاب پزشک قانونی (مجموعه باشگاه قتل زنان)، رمانی معمایی نوشته ی جیمز پاترسون است که در سال 2017 انتشار یافت. وقتی که دو جسد را به سردخانه ی پزشکی قانونی می آورند، کلر واشبرن در می یابد که شب پرکاری را در پیش رو دارد. اما زمانی که کلر می فهمد یک از این دو نفر هنوز زنده است، بسیار شوکه می شود. فردی که هنوز زنده است، زنی میلیونر است که در هتلی به او سؤ قصد شده بود. همراه این زن، جسد مردی به سردخانه آورده شده که در زمان حمله، در کنار زن بوده است. این زن چگونه زنده مانده و چه کسی می خواسته او را بکشد؟ جیمز پاترسون با نوشتن رمان پزشکی قانونی، داستان معمایی جذاب دیگری را برای طرفداران پرشمار خود تدارک دیده که بدون شک، علاقه مندان به تریلرهای نفسگیر و هیجان انگیز را به وجد خواهد آورد.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

♦️پایان
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

♦️پایان
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

📙 یک زندگی
ژیل دلوز
🔁 پیمان غلامی، ایمان گنجی
🎙پریوش زاهدی

💢این کتاب شامل آراء و نظریات ژیل دلوز درباره فلاسفه و اندیشمندانی است که مهم ترین تاثیر را بر شکل گیری فلسفه و اندیشه وی داشته اند.



💬 نامه‌ای از ون‌گوگ را به یاد می‌آورم؛ او می‌گوید: «باید دیوار را فرو بریزم.» فقط فرو ریزاندن دیوار واقعا دشوار است، و اگر این کار را به نحوی انجام دهید که بیش از حد سبوعانه باشد، خودتان را ناکار می‌کنید، بر زمین می‌افتید، فرو می‌پاشید. و ون‌گوگ در ادامه نوشت: «فقط دیوار را آهسته و صبورانه سوهان بکشید.»

📕 یک زندگی
ژیل دلوز
🔻🔻🔻
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

بسیاری از متفکران کنونی حوزهٔ فلسفه در غرب، نقطهٔ اوج کاری او را کتاب سترگ «تفاوت و تکرار» به حساب می‌آورند چرا که بنیان‌های متافیزیک و منطق در این کتاب مورد بازاندیشی قرار می‌گیرند و سبک تازه‌ای برای مواجهه با جهان و رخدادها طرح می‌شود. اهمیت این آثار چنان بود که فوکو پس از مطالعهٔ «تفاوت و تکرار» و «منطق معنا» در مقاله‌ای با عنوان «تئاتر فلسفه» مدعی شد که چه بسا قرن ما قرنی دلوزی باشد.

دلوز حضور فعالی در جنبش حمایت از فلسطینیان، کمیتهٔ زندانیان، و انقلاب مه ۱۹۶۸ فرانسه داشت. او پس از انقلاب همراه با فلیکس گاتاری چهار کتاب بسیار متمایز نوشت و بیان فلسفی را از اساس نو کرد. این همکاری تا زمان مرگ گاتاری در سال ۱۹۹۲ ادامه داشت. گاتاری نیز یک مبارز کمونیست برجسته در فرانسه و ایتالیا، یک نشانه‌شناس، زبان‌شناس، بوم‌شناس، روان‌کاوی رادیکال در جنبش‌های ضدروان‌کاوی و ضد روان‌پزشکی، و خصوصاً بنیان‌گذار سکیزوکاوی و همین‌طور بوم‌شناسی و نشانه‌شناسی نوین به حساب می‌آید.

🟠 تشابه با هایدگر
از دهه ۱۹۳۰ میلادی به بعد، فیلسوف آلمانی مارتین هایدگر در مجموعه‌ای از دست‌نوشته‌ها و کتاب‌ها درباره مفاهیم «تفاوت»، «هویت»، «نمایشگری» و «رویداد» نوشت. از جمله برجسته‌ترین آثار او «مشارکت در فلسفه (از رویداد)» (Beiträge zur Philosophie (Vom Ereignis)) بود که در فاصله سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸ نوشته شد و پس از مرگ او در سال ۱۹۸۹ منتشر گردید. اما، هیچ‌یک از این متون مهم تا زمان مرگ دلوز در سال ۱۹۹۵ به زبان فرانسوی ترجمه نشده بود، که این امر امکان اقتباس مستقیم را به شدت کاهش می‌دهد. با این حال، آثار اولیه هایدگر قابل پیگیری از طریق ریاضیدان آلبرت لوتمن هستند، که تأثیر زیادی از «وجود و زمان» (Sein und Zeit) و «درباره‌ی ذات بنیاد» (Vom Wesen des Grundes، ۱۹۲۸) هایدگر گرفته بود؛ دو اثری که جیمز باهوه توصیف می‌کند با تأثیر «تعیین‌کننده‌ای بر ریاضیدان و فیلسوف قرن بیستم [...] که نظریه ایده‌های دیالکتیکی او توسط دلوز اقتباس و تغییر یافته و برای استفاده خود اصلاح شده است.»

شباهت‌های تفکر متأخر هایدگر (پس از تغییر جهت او) در فاصله سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۶ با آثار اولیه دلوز در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، به طور کلی توسط پژوهشگر دلوز، دانیل دابلیو. اسمیت، به این صورت توصیف می‌شوند: «کتاب تفاوت و تکرار می‌تواند به عنوان پاسخی به وجود و زمان خوانده شود (برای دلوز، وجود همان تفاوت و زمان همان تکرار است).»

باهوه ادامه می‌دهد: «...پس Beiträge می‌تواند به عنوان همزاد ناآگاه و خارج از زمان تفاوت و تکرار خوانده شود.» فلسفه دلوز و هایدگر در موضوعات «تفاوت» و «رویداد» نزدیک به هم در نظر گرفته می‌شوند. جایی که برای هایدگر، موجودیت رویدادی تا حدی از طریق تفاوت شکل می‌گیرد، به‌عنوان «...بُعد اساسی مفهوم رویداد»؛ برای دلوز، وجود همان تفاوت است و تفاوت از طریق رویدادها «متمایز می‌شود.» با این حال، در تضاد با این دیدگاه، یوسی بکمن استدلال می‌کند که برای هایدگر، وجود تنها تا حدی متحد است که متشکل از تفاوت است، یا بهتر بگوییم به عنوان حرکت تفاوت، که بیش از حد مشابه ادعاهای متأخر دلوز نیست: «...وحدت و یکنوایی وجود (به معنای هستی)، 'خودی‌بودن' آن، به طور متناقضی به‌طور انحصاری در تفاوت شکل می‌گیرد.»

بیشترین برداشت اشتراکی از مفهوم «وجود رویدادی» هر دو متفکر را به نقد طولانی درباره‌ی نمایشگری که در اندیشه‌های افلاطونی، ارسطویی و کارتزینی دیده می‌شود، سوق داده است؛ همان‌طور که جو هیوز بیان می‌کند: «کتاب "تفاوت و تکرار" یک رمان کارآگاهی است. داستان جنایتی را روایت می‌کند که برخی از خوانندگان دلوز ممکن است آن را جنایتی هولناک بدانند: ظهور نمایشگری.» هایدگر انتقادات خود را بیشتر در مفهوم «چهارگانگی» (Geviert)، یعنی بنیانی غیرمتافیزیکی برای «چیز» (در مقابل «شیء») به‌عنوان «بی‌بنیاد، واسطه‌ای، معنادار و مشترک» و همچنین در قالب «رویداد تصاحب» (Ereignis) شکل داده است. این هستی‌شناسی رویدادی در اثر او «هویت و تفاوت» ادامه دارد، جایی که مفهومی که در «تفاوت و تکرار» به‌طور اساسی بیان شده است، یعنی کنار گذاشتن اولویت هویت، در سراسر متن دیده می‌شود.

حتی در نوشته‌های اولیه هایدگر مانند «وجود و زمان»، نقد نمایشگری در چارچوب «هستی حقیقت» یا فرآیندهای آشکارسازی و پنهان‌سازی (که بر اساس وجود دازاین قرار دارند) مطرح شده است، فرآیندهایی که طی آن موجودات به حضور پدیداری وارد یا از آن خارج می‌شوند. به‌طور مشابه، نقد گسترده دلوز از نمایشگری (در معنای ارائه «شجره‌نامه» باورهای کهنه) بر اساس «هستی یا شدن به‌عنوان تفاوت و تکرار و همچنین فرآیندهای ژنتیکی فردیت‌یابی» ارائه می‌شود، فرآیندهایی که از طریق آن موجودات وجود می‌یابند و سپس از وجود محو می‌شوند.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

🟣 ژیل دلوز
فیلسوف فرانسوی

ژیل دُلوز (به فرانسوی: Gilles Deleuze) (زادهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۱۹۲۵ – درگذشتهٔ ۴ نوامبرِ ۱۹۹۵) فیلسوفی فرانسوی بود. او از متفکّران جریان پسامدرنیسم محسوب می‌شود. بسیاری از پژوهشگران کتاب تفاوت و تکرار را شاهکارش می‌دانند.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

🫆 با انتخاب کلید موردنظر، به جامعه دوستداران دانش، هنر و فلسفه بپیوندید.

🎵 موسیقی | 🥯 فلسفه

🎨 هنر |  📼 سینما

🧪🧪 علم | 🌎 سیاست

این پست تبلیغاتی نیست، برای پیشرفت و رشد شماست،
مجموعه ای از بهترین ها.

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

🎵 خنده به لب ( آمد زِ درم )
🗣 داریوش رفیعی
🎼 مجید وفادار
لعبت والا
📅 اجرا ۱۳۳۰
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

🟣 لعبت والا، شاه‌زاده‌اى آرام، شکیبا و مبارز

لعبت والا، تنها بازمانده‌یِ گروهِ سه نفره‌یِ فروغ فرخزاد، سیمین بهبهانى و خودِ اوست که به عنوانِ زنانِ شاعرِ معترض به مردسالارىِ رایج در ایران در نیم قرنِ گذشته از طریقِ سخن‌رانى، سرودنِ اشعار و نوشتن مقالات در این زمینه، دِینِ خود را به زنانِ ایران به اتّکاىِ موقعیت، مقبولیّت و محبوبیّتِ اجتماعىِ خود ادا کرده‌اند و به همین دلیل نامِ آن‌ها در تاریخِ معاصرِ ایران، جاودان خواهد ماند.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

رحیم نوروزی در کتاب خودکار آبی، داستان کوتاهی از یک مرد جوان ایرانی را روایت کرده که در سفر به پاریس، دچار دردسرها و مشکلاتی پیش‌بینی‌نشده می‌شود و وقتی غم غربت تا مغز استخوانش نفوذ می‌کند، به واکاوی احساسات مختلف انسانی در پشت درهای بسته‌ی اتاقش در هتل می‌پردازد.
قصه از این قرار است؛ مرد جوان که نوازنده‌ی توانمندی نیز هست، در جریان یک مسابقه انتخاب می‌شود تا برای یک اجرای ویژه به پاریس برود. او تجربه‌ی سفر خارج و سوار شدن هواپیما را ندارد، اما خیالش راحت است که وقتی این هیولای آهنی آن سوی دنیا در خاک پاریس بنشیند، آشنایی انتظارش را می‌کشد و او را راهنمایی می‌کند.
نام این آشنا علی باغی است، مرد جوان درشت هیکلی با موهای فر که البته حرف‌وحدیث‌هایی درباره‌ی نسب و شغل پدر محترمش بر سر زبان‌ها می‌چرخد. این‌ها برای مرد جوان نوازنده اهمیتی ندارد. همین که قرار است در طول این سفر همراهی‌اش کند، برایش کافی به نظر می‌رسد و دیگر چندوچون زندگی شخصی این راهنما برایش مهم نیست. در ذهنش برنامه ریخته که به جز ساعاتی که قرار است به خواب و تمرین و اجرا بگذرد، بقیه‌ی زمان این سفر ده روزه را به گشت‌وگذار در میان جاذبه‌های گردشگری پاریس بپردازد و دست آخر هم برای دختر کوچکش سوغاتی بخرد.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

📘 #شاه_اسماعیل_صفوی_و_تغییر_مذهب
▪️تاریخ ایران و روایتی دیگر
✍🏻 بهزاد کریمی
🎙معصومه احمدپور
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

🎼 تصنیف زیبای
"مرا عاشقی شیدا تو کردی"
با صدای استاد غلام حسین بنان

آهنگ ساز: استاد علی تجویدی
شاعر: بانو دکتر منیر طاها
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

📕 #رزها_قرمزند
#جیمز_پاترسون
🔁 شیرین شریفیان


جیمز پاترسون اکنون 54 سال سن دارد. او نویسنده ای ست که واقعیت و خیال را هم می آمیزد و رقابتهای ناسالم اجتماع امریکا را برای کسب قدرت و مقام و ثروت به خوبی می نمایاند. در این حال قدرت ابهام سازی و هیجان سازی او در حدی است که خواننده را نیز در تخیل با خود همراه می سازد و برای حل یک معما فکر را به دهها راه حل سوق می دهد. اما او در نهایت خواننده خود را غافلگیر می نماید. کتاب رزها قرمزند اوج هنر نویسندگی پاترسون است و کتابی است که طی ماههای اخیر رکورد بیشترین فروش را در آمریکا و سپس در اروپا به دست آورده است.
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

📘 #پزشک‌قانونى(باشگاه قتل زنان)
#جيمز_پاترسون
🔁 مهدی قربانی
🎙تایماز رضوانی
2 : 20 : 41
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

🟣 جیمز پترسون
نویسنده آمریکایی

جیمز پترسون (انگلیسی: James Patterson؛ زادهٔ ۲۲ مارس ۱۹۴۷) یک نویسنده اهل ایالات متحده آمریکا است. او بیشتر به خاطر نوشتن رمان‌های تخیلی اش در مورد الکس کراس شناخته شده‌است. در سال ۲۰۱۶ میلادی فوربز او را پردرآمدترین نویسنده سال معرفی کرد. دارایی او در اوایل دههٔ اخیر حدود ۷۰۰ میلیون دلار آمریکا تخمین زده شده‌است.

🟠 زندگی شخصی
جیمز در ۲۲ مارس سال ۱۹۴۷ میلادی در نیویورک به دنیا آمد. مادرش ایزابل موریس و پدرش چارلز پترسون بود. او کارشناسی هنر در زبان انگلیسی را از کالج منهتن و مدرک کارشناسی ارشد را از دانشگاه وندربیلت اخذ کرد.

پترسون کاتولیک است و به همراه همسرش سوزان در پام بیچ، فلوریدا زندگی می‌کند. آن‌ها یک پسر به نام جک دارند که در سال ۱۹۹۸ میلادی متولد شد.

🟠 فیلم‌شناسی
دختران را ببوس (فیلم)
باغ‌وحش (مجموعه تلویزیونی)
مدرسه راهنمایی: بدترین سال‌های زندگی‌ام (فیلم)
@feqdanedel

Читать полностью…

خُنیآگر شعر و قلم

@feqdanedel

Читать полностью…
Subscribe to a channel