124
https://www.instagram.com/a_keshavarz_psy/profilecard/?igsh=ZTRodnVxMHNtZnNk
افکارت را زیبا کن،
زندگی به اندازه فکرهای تو زیبا می‌شود...
#روزتون_بخیر☕️☀️
@CloudlessDream
قبل از اینکه صحبت کنی، بگذار کلماتت از سه دروازه عبور کنند:
آیا حقیقت دارد؟
آیا ضروری است؟
آیا از روی محبت است؟
یک یادآوری کوچک که همه ما گاهی اوقات به آن نیاز داریم - 🪻🪻🪻
@Cloudlessdream
کودکان چگونه بد آموز می شوند؟
🔸👈 وقتی والدین، خواسته یا ناخواسته، بر کودکانی که چیزی را خراب می‌کنند، جیغ می‌زنند، کودکان یاد می‌گیرند
که «جیغ» بزنند.
🔸👈وقتی کودکان به این نتیجه می‌رسند که با جیغ‌زدن به «خواست هایشان دست می‌یابند، این کار را ادامه میدهند.
🔸👈وقتی والدین چیزی را به زور از دست کودک می‌گیرند، کودک «زورگیری» را یاد می‌گیرد.
🔸👈برخی از والدین به کودک بی‌اشتها می‌گویند: «اگر غذا نخوری، آن را به فلانی می‌دهیم!»، این‌گونه، کودک «خسیس بودن» را می‌آموزد.
🔸👈وقتی والدین، برای آرامش کوتاه‌مدت خودشان، به کودکان وعده‌هایی میدهند، کودک «دروغ‌گویی» را می‌آموزد.
🔸👈وقتی والدین، برای آرامش کودکِ آسیب‌دیده، دیوار یا اسباب بازی را با سیلی می‌زنند و می‌گویند: «اینو زدمش، دیگر گریه نکن»، کودک «انتقام‌گیری» را می‌آموزد.
@Cloudlessdream
خوشبختی تصادفی نیست یک هنر است ؛
شما منتظر خوشبختی نمینشینید، بلکه برایش برنامه ریزی میکنید
خوشبختی را باید مانند طرحی زیبا، بر روی پارچه ای سفید دوخت ...!
📚پازل زندگی:
جیم ران
از عشق مهم‌تر، احساس مسئولیت است.
آن‌که در قبال تو احساس مسئولیت میکند؛
فراتر از عشق دوستت
@Cloudlessdream
احساساتی که نسبت به والدین خود داریم دریچه ی ورود به درون خودمان هستند !
بسیاری از ما تصاویر دردناکی را در ذهن خود نگاه داشته ایم تصاویری از والدینمان حاکی از اینکه آنچه نیاز داشتیم را به اندازه ی کافی به ما ندادند. در صورتی که این تصاویر کنترل نشوند قادرند سکان زندگی ما را به دست گیرند و طرحواره ای از اینکه زندگی ما چگونه ادامه یابد را برایمان بسازند. این تصاویر بسیار ناقصند. حقیقت اصلی گم شده است. چه آسیبهایی در پشت این تصاویر پنهان شده اند که انقدر قدرتمندند که میتوانند موجب از بین رفتن جریان عشق در خانواده ی ما شوند.
اگر اکنون شروع کنی به نوشتن و پدرت رو توصیف کنی چه خواهی نوشت :
پدرم مردی ........
و سوال دوم چرا اورا سرزنش میکنم ؟
من پدرم را به این دلیل سرزنش میکنم که .....
اکنون به کلماتی که نوشته اید نگاهی بیاندازید آیا هنوز نسبت به والدینتان کینه دارید؟ آیا هنوز آنها را مقصر میدانید؟
.
در این صورت احتمالاً همان شکایتی که از والدین خود دارید را اکنون نسبت به شریک زندگی یا دوست صمیمیان دارید گاهی اوقات نارضایتی ما از والدینمان به شریک زندگیمان یا دوست نزدیکمان نیز منتقل می گردد آنچه با والدینمان حل نشده باقی مانده خود به خود از بین نمی رود بلکه مانند طرحواره ای عمل میکند که بر روابط آینده ی ما تأثیرمی گذارد.
اگر رابطه ای مشکل دار با والدینمان داشته ،ایم توصیف کننده های اصلیمان کینه هایی که هنوز درگیر آن هستیم را نشان میدهند زمانی که خشمگین هستیم آرامش درونی ما دچار فرسایش می.شود آن دسته از ما که احساس می کنیم از ،والدینمان به خصوص از ،مادرمان آنچه نیاز داشتیم را به اندازه ی کافی دریافت نکرده ایم اغلب حس میکنیم زندگی آنچه میخواستیم را به ما نداده است.
هنگامی که رابطه ای صمیمی و نزدیک با والدینمان را تجربه کرده باشیم توصیف کنندههای اصلی ما گرمی و دلسوزی نسبت به آنها را نشان میدهند.
@CloudlessDream
گر چو دیدم لحظه ای
دیوانه ی رویت شدم ،
من کجا اواره گشتم
در نگاهت یارِ من .
اکرم کشاورز
@CloudlessDream
بررسی داستان «مرداب حبشه» رو از زاویه روان‌تحلیلی و تجربه‌ی زنان، مخصوصاً در روان‌درمانی، کمی عمیق‌تر بررسی کنیم:
۱. آهو به‌مثابه روان زنانه (Feminine Psyche)
آهو در این داستان، همزمان هم ضعیف است و هم سرشار از غریزه‌ی زندگی (بارداری). این دوگانگی، یادآور وضعیت روانی بسیاری از زنان در فرآیند درمان است:
آسیب‌دیده اما قوی. در حال فرار اما همچنان در حال زندگی دادن.
در روان‌درمانی با زنان، بارها این تجربه تکرار می‌شود که بقا هزینه دارد: زنان زیادی در سکوت و فشار نقش‌های اجتماعی، روان خود را قربانی می‌کنند، اما همچنان مسئول مراقبت و ادامه دادن‌اند.
۲. طبیعت بیرونی = جهان خشن / طبیعت درونی
مرداب، باتلاق، و گله‌ی وحشی... همه نمادهایی از دنیای بیرون هستند، اما میتوان آنها را به عنوان استعاره‌هایی از جهان درونی (روان) فرد هم دید.
در روان‌درمانی تحلیلی، ما این تصاویر را به مثابه بخش‌هایی از روان فرد در نظر می‌گیریم:
مرداب = افسردگی، ایستایی، ناامیدی
فرار از شکارچی = اضطراب همیشگی
بارداری = خلاقیت، رؤیا، یا حتی یک "هویت تازه" در حال شکل‌گیری
۳. پایان بدون نجات = پذیرش واقعیت روانی
در بسیاری از داستان‌ها، ما به دنبال "پایان نجات‌بخش" هستیم. اما این داستان، ما را با مرز نجات‌ناپذیری روانی مواجه میکند؛ جایی که درمانگر هم باید بپذیرد که گاهی قرار نیست "همه چیز درست شود"، بلکه فقط باید "شاهد" بود.
این تجربه، هم برای درمانگر سنگین است و هم برای مراجع. ولی گاهی، همین با هم دیدن رنج و معنا دادن به آن، خودش نوعی رهایی‌ست.
۴. پرسش اصلی داستان:
آیا در جهانی بی‌رحم، امیدی به معنا هست؟ یا فقط ادامه دادن؟
درمانگر با این سوال، بارها در جلسات روبه‌رو می‌شود. این داستان، انگار بی‌پرده از پاسخ "شاید نه" حرف می‌زند... ولی دقیقاً به همین دلیل، انسان بودن را واقعی‌تر نشان می‌دهد
@CloudlessDream
ادامه🌹👇🏻💎
گاهی اوقات سخت‌ترین قسمت، سکوت کردن است، وقتی روحت فریاد می‌زند که کسی تو را درک کند.
( سکوت ضعف نیست، بقاست.)
@CloudlessDream
#هشت میلیارد #داستان وجود دارد.
برای کسی، امروز روز #پیروزی‌ست.
برای دیگری، روز ناامیدی.
در خیابان‌های شلوغ و اتاق‌های ساکت، دل‌هایی از #عشق شعله‌ور می‌شوند،
در حالی که دل‌هایی دیگر از #اندوه خاموش می‌گردند
@CloudlessDream
ادامه 👇🏻🌹💎
#روز
#خلاقیت
#معرفی
#کتاب
#کودک
@CloudlessDream
خدایا شکرت که حتی در سختی‌ها هم راهی نشونم می‌دی.
@CloudlessDream
مشکلات، مثل ماشین لباسشویی هستند...!
پیچ و تاب میدهند، میچرخانند و ما را به این طرف و آن طرف میکوبند؛ اما در نهایت تمیزتر و درخشان تر از قبل خارج میشویم...!👌🍃🌷
@CloudlessDream
اثرات فقر و آسیب‌های اجتماعی بر مغز نوزاد در زمان بارداری مادر
🔻 تأثیر تجربیات مادر در دوران بارداری بر رشد مغز نوزاد بسیار جدی‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شود. در مجموع نتایج مطالعات نشان داده‌اند که فقر و آسیب‌های اجتماعی نظیر جرم و جنایت حتی پیش از تولد میتوانند بر ساختار و عملکرد مغز نوزادان تأثیر عمده‌ای بگذارند.
🔻مادرانی که در شرایط فقر می‌زی‌اند، نوزادان متولد شده از آنها نسبت به مادرانی که درآمد خانوادگی بیش‌تری دارند از حجم مغزی کم‌تری من‌جمله ماده خاکستری قشر مغز، ماده خاکستری زیر قشری و ماده سفید برخوردار هستند. همچنین مادرانی که در زمان بارداری در شرایط فقر به سر می‌برند، ممکن است مغز نوزادانی که آنها به دنیا می‌آورند حتی در مراحل بعدی زندگی به اندازه‌ای که مغز سایر نوزادان مشابه در شرایط عاری از فشار زیاد می‌تواند رشد یابد قادر به رویش نباشد؛ زیرا یافته‌ها از چین‌خوردگی کم‌تر و کم‌عمق‌تر مغز این نوزادان حکایت میکند که معمولاً نشانه‌ای از نابالغی مغز است. مغز انسان سالم در حین رشد و رویش دارای چین‌خوردگی بیش‌تری است و سطح عملکردی وسیع‌تری برای قشر مغز فراهم میکند.
🔻مادرانی که دوران بارداری خود را در مناطق جرم‌پرور و جنایت‌خیز سپری کرده‌اند، مغز نوزادان متولد شده از آنها در هفته‌های نخست زندگی با مغز سایر نوزادانی که در شرایط بهتری می‌زی‌اند متفاوت است. همچنین نوزادانی که مادران آنها در معرض جرم و جنایت قرار دارند در تنظیم و کنترل احساسات از خود عملکرد ضعیف‌تری نشان میدهند که دلیل آن می‌تواند استرس مادر باشد و به ضعف ارتباطات در مغز نوزادان بیانجامد.
@CloudlessDream
مراقب کسانی باش
که برای ترمیم زخم‌هایشان،
دوستان موقتی پیدا می‌کنند...
#نزار_قبانی
@CloudlessDream
یه جمله دیدم که میگفت:
🤝
همیشه تو ذهن بعضیا شجاع به نظر میرسی و تو ذهن بقیه ترسو، بعضیا تو رو قوی میبینن و بقیه ضعیف از نظر بعضیا آدم خوبی هستی و از نظر بقیه آدم بد.ممکنه بعضیا کنارت مضطرب بشن و بعضیا کنارت احساس آرامش کنن. بعضیا فکر میکنن که "زیادی " هستی، در حالی که بقیه بودنت رو یه موهبت " میدونن. آدما هر کدوم از دید خودشون بهت نگاه میکنن هیچوقت قرار نیست همه روی یه
تعریف واحد از تو به توافق برسن پس بهتره جوری زندگی کنی که با قلبت همخونی داره.»
@Cloudlessdream
اگر کودکی،
«در خانه» مورد «توجه»،
و «محبت» قـرار نگـیـرد،
«سراغ» آن را،
در «جای دیگر» می‌گیرد!
«کودکانتان» را،
نـزد «دوســتانشــان»،
و در «جمع اقوام» تنبیه نکنید،
و، با «شرح دادن»،
«اشتباهاتشان» در «جمع»،
آنان را «خجالت زده و شرمنده» ننمایید.
۱ تا ۳ سالگی «سن شکل‌گیری»،
«اعتـماد به نـفـس» کـودک است و بایـد،
«بیشترین تایید» را از والدین دریافت کند.
جملاتی مانند؛ نکن، دست نزن، نمی‌تونی،
«اعتــماد به نـفس» آنـها را پاییـن می‌آورد.
@Cloudlessdream
📌الگوی فرزند پروری نجار و باغبان
آلیسون گوپینک، استاد علوم شناختی و روانشناسی رشد در دانشگاه برکلی آمریکا و از صاحب نظران سر شناس در حوزه رشد کودک، با استفاده از دو استعاره نجار و باغبان به بحث پیرامون دو رویکرد در فرزند پروری می پردازد.
🔘 در یک الگوی والدگری که در آن تمرکز بر تربیت یک فرزند خاص و ایده ال است؛ والد بودن می تواند مانند نجار بودن باشد. به عنوان یک نجار وظیفه ما این است که ماده اولیه را به شکل محصول نهایی در آوریم. محصولی که در آغاز کار در ذهنمان بوده است. با دیدن آن محصول نهایی می توانیم کیفیت کار را تخمین بزنیم. که آیا درها و صندلی ها درست و محکم هستند یا خیر. به همین شیوه برخی والدین نیز درست مثل نجاری که تنه ی درخت را می برد و از آن چند میز و صندلی میسازد؛ طبق نقشه برای تربیت فرزندشان ،طرحی کامل، دقیق و از پیش تعیین شده در ذهن دارند. آنها آینده ی فرزندان خود را به دقت تصور می کنند و می کوشند آنها را به گونه ای در مسیر رشدشان هدایت کنند که به آن طرح ایده ال تبدیل شوند
⚪️ در حالی که از نظر گوپینک مراقبت از کودکان مانند نگهداری از یک باغ است. یک باغبان می کوشد تا محیطی سرشار از مواد رشد دهنده و مغذی برای پرورش و باروری گیاهان خلق کند. فراهم آوردن چنین فضایی کاری دشوار بوده و تلاش فروانی را می طلبد. از سوی دیگر همانطور که هر باغبانی تجربه کرده است برنامه های ویژه ما در بیشتر مواقع بی نتیجه می مانند. گل های شقایق به جای اینکه صورتی کم رنگ شوند؛ نارنجی روشن می شوند. رز هایی که قرار بود از پرچین بالا روند، بر روی زمین می مانند؛ و فقط چند سانتی متر بالاتر از سطح خاک رشد می کنند. احتمال مشاهده لکه های سیاه، زنگ زدگی ها و شته ها هم که همواره وجود دارد. علف ها و گل های گوناگون بسته به شرایط آب و هوایی ممکن است رشد کنند یا پژمرده شوند و هیچ تضمینی وجود ندارد که کدام یک از گیاهان بلند تر یا بهتر از بقیه شوند یا مدت طولانی تری گل دهند بنابراین باغبانی امری پر مخاطره و پیش بینی ناپذیر و اغلب اندوه آور است. با در نظر گرفتن این استعاره میتوان گفت که وظیفه ما به عنوان والدین نیز تربیت یک فرزند خاص نیست. بلکه وظیفه ما این است که مکانی سرشار از عشق، امنیت و ثبات فراهم کنیم. به طوری که هر کودکی با ظرفیت های منحصر به فرد خودش بتواند در آن محیط شکوفا شود.
@Cloudlessdream
کلمات مانند طبیعتند ، نیمی اشکار می شوند و نیمی دیگر روح را در درون خود پنهان می کنند ..
الفرد لورد تنیسون
🌹🌹🌹
@CloudlessDream
🌿#درک اضطراب 🌿
🥺اضطراب چیزی فراتر از #استرس است
احساس غرق شدن، عدم اطمینان و از دست دادن کنترل است. این چیزی است که بسیاری از ما با آن روبرو هستیم، اما اغلب ناگفته می‌ماند. 💭
اگر اضطراب را تجربه میکنید، بدانید که تنها نیستید.
اشکالی ندارد که این احساس را داشته باشید و اشکالی ندارد که کمک بخواهید.
چه #تمرینات تنفسی باشد، چه صحبت با یک دوست یا جستجوی حمایت حرفه‌ای، برداشتن گام‌های کوچک می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
💚به یاد داشته باشید: #سلامت روان شما مهم است. شما شایسته آرامش و بهبودی هستید. 💚
یک نفس عمیق بکشید و قدم به قدم پیش بروید.
و از راهکارهای #بلندمدت و فوری کمک بگیرید ،
🌿یکی از راههای فوری 🌿👇🏻👇🏻
تمرکز حواس (#Mindfulness): توجه کردن به لحظه حال بدون قضاوت می‌تواند به کاهش افکار مضطرب کمک کند.
مشاهده حواس: به پنج چیزی که می‌بینید، چهار چیزی که لمس میکنید، سه صدایی که می‌شنوید، دو بویی که حس میکنید و یک طعمی که در دهانتان است توجه کنید.
#اسکن بدن: به آرامی توجه خود را از نوک انگشتان پا تا بالای سر حرکت دهید و هرگونه احساس بدنی را بدون قضاوت مشاهده کنید
@CloudlessDream
تحلیل روان‌شناختی داستان «مرداب حبشه» – ترجمه صادق هدایت از گاستون شرو
در داستان کوتاه «مرداب حبشه»، آهویی باردار، در دل طبیعتی بی‌رحم، با فرسودگی و ترس از شکارچی، به دنبال پناهگاهی می‌گردد. داستان، از دل توصیف‌های دقیق و گزنده، به خواننده تجربه‌ای از اضطراب، تنهایی، و ناتوانی در دل زیست می‌دهد.
از نگاه روانشناسی، به‌ویژه روان‌تحلیلی، آهو تنها یک حیوان در حال فرار نیست؛ او نماد انسان، به‌ویژه روان زنانه، در دل جهانی ناامن و بی‌پناه است. بارداری او، استعاره‌ای‌ست از خلاقیت، رؤیا یا بخشی از هویت در حال تولد که در دل اضطراب، تهدید، و بی‌پناهی شکل می‌گیرد.
مرداب، جایی که در آن فرو می‌رود، تنها یک مکان جغرافیایی نیست؛ بلکه نماد افسردگی، ایستایی و تسلیم روانی‌ست. گویی روان در جایی از خود، گرفتار درد می‌شود و نمی‌تواند از آن عبور کند. پایان داستان، نجات‌بخش نیست. درست مثل بسیاری از تجربه‌های درمانی که قرار نیست به پایان خوش برسند، بلکه به مواجهه‌ای صادقانه با رنج ختم می‌شوند
در جلسات روان‌درمانی، به‌ویژه با زنان، بارها با این روایت مواجه میشویم: زنی در نقش مادر، مراقب، یا فرد مسئول، در تلاش برای بقا، با اضطراب، تنهایی و وظیفه‌ی زندگی دادن دست و پنجه نرم میکند. داستان «مرداب حبشه»، بدون هیچ تزئینی، این تجربه‌ی پنهان را به تصویر می‌کشد.
در نهایت، پیام داستان این نیست که نجات همیشه ممکن است؛ بلکه شاید تنها معنای رهایی، در دیدن و شنیدن رنج باشد — در اینکه کسی در کنارت بایستد و بگوید:
«می‌فهمم، هنوز اینجا هستی، و این یعنی قدرت.
@CloudlessDream
داستان «#مرداب حبشه» از #گاستون شرو، که #صادق #هدایت ترجمه‌اش کرده، پر از نمادها و نکات روان‌شناختی و اتفاقات در دل زندگیه که تجربه اش میکنیم ،
در داستان، #آهویی باردار در دل طبیعت وحشی، در تلاش برای زنده ماندنه؛ موجودی زیبا، شکننده، و مادرانه، گرفتار در جهانی خشن و بی‌رحم.
از دید #روانشناسی، این داستان می‌تونه چند لایه‌ی مهم داشته باشه:
1. تقابل #غریزه‌ی بقا و ناتوانی:
آهو، با وجود بارداری و درد، در حال فراره؛ این نشون‌دهنده‌ی کشمکش درونی انسان‌هاست بین میل به زندگی و ناتوانی در برابر محیط یا سرنوشت.
2. نماد #مادر بودن در جهانی بی‌رحم:
این تصویر می‌تونه بازتابی از تجربه‌ی زن‌ها در جامعه باشه؛ مسئولیت، آسیب‌پذیری، و در عین حال قدرت درونی.
3. تنهایی در برابر #طبیعت/جهان:
در #روانشناسی اگزیستانسیال، این موقعیت می‌تونه نمادی از وضعیت انسان باشه؛ تنهایی، بی‌پناهی، و مواجهه با مرگ.
4. داستان بدون نجات:
پایان داستان #نجات‌بخش نیست، و این می‌تونه نمادی باشه از واقعیت‌های تلخ زندگی که همیشه راه‌حل یا پایان خوش ندارن — چیزی که با نگاه هدایت هم همخوانی داره
بازخوانی متن :اکرم کشاورز
@CloudlessDream
ادامه 👇🏻🌹💎
https://open.spotify.com/show/6F8Re5mWEFCJBPvhTW3pHu?si=q5VlOGJRR0mwxCLeLvVP-w
Читать полностью…
هشت میلیارد داستان وجود دارد.
برای کسی، امروز روز پیروزی‌ست.
برای دیگری، روز ناامیدی.
در خیابان‌های شلوغ و اتاق‌های ساکت، دل‌هایی از عشق شعله‌ور می‌شوند،
در حالی که دل‌هایی دیگر از اندوه خاموش می‌گردند.
در گوشه‌ای، مادری نوزادی را در آغوش دارد،
چشمانش از شادی خیس است.
و در گوشه‌ای دیگر، عزیزی برای آخرین بار در آغوش گرفته می‌شود،
اشک‌ها با وداعی آهسته در هم می‌آمیزند.
کسی متولد می‌شود، پا به جهانی از امکان‌ها می‌گذارد،
و دیگری سقوط میکند، ردّی از زندگی خود به جا می‌گذارد.
زندگی، رقصی بی‌پایان از آغازها و پایان‌هاست؛
صحنه‌ای که در آن، شادی و غم نور یکسانی می‌گیرند.
خوشحالی تو، اندوه کسی دیگر است.
موفقیتت، شاید باخت دیگری‌ست.
در حالی که تو در روشنایی عشق تازه‌ای ایستاده‌ای،
کسی دیگر در حال آموختنِ زندگی با جای خالی‌ست.
فرقی نمی‌کند در کجای این طیف وسیع تجربه‌ها ایستاده‌ای،
تو تنها نیستی.
رنجت، بافتی از انسانیت را شکل داده — همانطور که شادی‌ات.
دست و پا زدن‌هایت واقعی‌اند،
و پایداری‌ات، در سکوت، عمیق و ارزشمند است.
تو تا اینجا رسیده‌ای.
از دلِ آشوب، از دلِ آرامش.
با زمزمه‌های تردید و فریادهای ناامیدی.
هیچ‌کس نمی‌تواند وزن باری را که به دوش کشیده‌ای اندازه بگیرد.
هیچ‌کس نمی‌داند رسیدن به این لحظه، چه اندازه نیرو می‌خواست.
ادامه بده.
چرا که در این جهانِ هشت میلیارد داستان،
فصل تو هنوز در حال نوشته شدن است.
@CloudlessDream
#کارکردهای #اجرایی
#اختلال
#یادگیری
#کودک
@CloudlessDream
کودکی که به اندازه ی کافی توسط مراقبین اصلی خویش در دوران کودکی اش
دیده نشده
پذیرفته نشده
معتبر دانسته نشده...
همان بزرگسالی ست که
خودش را نمی بیند
به خودش حقِ بودن و نظر دادن نمی دهد
سهم مثبت خویش را نمی بیند
او تعریفی از هویت خویش هم ندارد
وجود ندارد...
@Cloudlessdream
زیباترین انسان‌هایی که تاکنون شناخته‌ام، آن‌هایی بودند که در زندگی‌شان با چالش‌ها و دردها مواجه شده‌اند. این افراد شکست خورده‌اند، دچار فقدان شده‌اند و در دل این تجربیات سخت، راه خود را از اعماق درد گشوده و دوباره به زندگی بازگشته‌اند. آنها حس عمیقی از قدردانی و فهم زندگی دارند که به آنها کمک میکند ببینند زیبایی در کجاها وجود دارد و چگونه به آن دست یافت. این افراد به خاطر رنج و چالش‌هایی که پشت سر گذاشته‌اند، پر از شفقت و ملایمت هستند و همواره توجهی عمیق به اطرافیان خود دارند. زیبایی این انسان‌ها اتفاقی و بی‌سبب نیست؛ بلکه ناشی از عمق تجربیات و احساسات آن‌هاست. هر شکست ،درد ،رنج به آنها آموخته است که زندگی را از زاویه‌ای دیگر ببینند و هر روز بیشتر به مهربانی و شفقت به خود و دیگران دست یابند.این تذکری به ما دارد که مهم نیست چقدر آرام در مسیر پیشرفت خود پیش می‌رویم یا چند بار شکست خورده‌ایم. حتی اگر زندگیمان مملو از چالش‌ها و امتحانات گوناگون باشد، هنوز هم از بسیاری از کسانی که هرگز تلاشی نمی‌کنند، جلوتر هستیم. قدرت واقعی در این است که با وجود تمام سختی‌ها، ادامه دهیم و از هر یک از این تجربیات بیاموزیم.
Читать полностью…
ایا وقتی سعی می‌کنی استراحت کنی احساس تنش می‌کنی؟
انگار کار اشتباهی می‌کنی، حتی وقتی کسی تو را نمی‌بیند؟
این تنبلی نیست.
و یا شاید:
به خاطر خوابیدن در روز تعطیل شرمنده می‌شدی.
به خاطر استراحت کردن مورد انتقاد قرار می‌گرفتی.
یا هر وقت دست از کار می‌کشیدی،
احساس گناه به تو دست می‌داد.
یا به خاطر خوابیدن در روز تعطیل
شرمنده می‌شدی.
به خاطر استراحت کردن مورد انتقاد قرار می‌گرفتی.
یا هر وقت دست از کار می‌کشیدی،
احساس گناه به تو دست می‌داد.
در واقع این سیستم عصبی است
که در کودکی ما شکل گرفته،
جایی که استراحت هرگز برای ما معنای امن بودن نبود.
تقصیر تو نیست—
اما چیزی است که می‌توانی شروع به التیام آن کنی.
یادت باشه تو تنبل نیستی. تو در حال التیام هستی.
و التیام شامل یادگیری استراحت بدون ترس است.
اگر این حس برایت آشنا و دردناک بود، تو تنها نیستی.
وقتی استراحت کردن اشتباه به نظر می‌رسد.
دلیلش این نیست که تو مشکل داری—
بلکه چون بدن تو یاد گرفته زنده بماند،
نه اینکه احساس امنیت کند.
از تکنیک‌ها استفاده کن:
نفس‌های عمیق،
حرکات کششی ملایم،
یا گذاشتن دستت روی قلبت تا به خودت یادآوری کنی به خودت :
«من در امان هستم اتفاق بدی قرار نیست بیفتد.»
و با خودت طوری حرف بزن که هیچ‌کس با تو حرف نزد:
« تو حق داری بدون اثبات ارزشت وجود داشته باشی.»
«تو سزاوار استراحت هستی. تو سزاوار احساس امنیت هستی.
شاخه‌ها رقصیدند
همه جا بوی شکفتن جاریست
فرصت بیداری‌ست
صبح یعنی آغاز و یعنی پرواز
قد کشیدن در باد چه کسی می‌گوید
پشت این ثانیه‌ها تاریک است
گام اگر برداریم روشنی نزدیک است
#سهراب_سپهری
@CloudlessDream
خاطره چیز عجیبیست ، گر بخاطر داری،
در قضاوت, همه حق را به تو دادند که تُ زیباتری
خاطرم هست که زیبایی تُ,
از نگهداری رازیست که تُ با خبری....
اکرم کشاورز
@CloudlessDream