4240
you are not what you write but what you have read. رویکرد اینجا توجه به مطالب و منابع مختلف است بازنشر مطالب به معنی تایید و موافقت یا رد و مخالفت نیست! https://t.me/joinchat/AAAAAEBnmoBl2bDScG2hOQ تماس:
اردن در پی حملات پهبادی ایران به اسرائیل طی جنگ ۱۲ روزه به دنبال خرید سامانه‌های ضد پهپاد از ایالات متحده است .گفته می‌شود یک هیئت از اردن از برخی از طرح‌های آمریکایی برای مقابله با پهپادها بازدید کردند
عمده پهپادهای ایرانی از اردن به سمت اسرائیل می‌رفتند که معمولاً توسط اسرائیل در مرز با اردن و حتی بر فراز اردن سرنگون شدند برخی از آنها نیز گفته شده توسط خود اردنی ها به زیر کشیده شدند
🖋حسین علایی در نشست «همبستگی اجتماعی و دفاع ملی» خواستار سد؛
🔴 فرمان عفو عمومی همه کسانی که در جنگ ۱۲ روزه به نفع ایران موضع گرفتند، صادر شود
🔹سردار علایی از فرماندهان دوران جنگ تاکید کرد: همبستگی مردم ایران مانع از پیروزی طرح اسرائیل برای پیروزی سریع در جنگ شد.
🔳خبر را در #دیدبان_ایران بخوانید👇🏻
🔗https://www.didbaniran.ir/fa/tiny/news-228516
@didebaniran
در دهه پیش رو رباتهای انسان نما هم کم کم وارد خط جنگی-عملیاتی ارتشهای پیشرفته خواهند شد. نمونه ای از اثر گذاری بسیار زیاد رباتهای پرنده (پهپادها) را دیدیم.رباتها خواهند آمد،نه ترس میشناسند و نه وطن.جنگها هر چه بیشتر فناوری محور و پر هزینه خواهند شد.هر که پول و فناوری نداشت میبازد
https://x.com/mohsenreyhani01/status/1940110113089483034
#آینده
آخرین پیشنهاد
صحنه را تغییر دهید
دست‌ها روی ماشه است
جعفر شیرعلی‌نیا
بخش دوم
دوستان زیادی در روزهای گذشته از من می‌پرسیدند پیروز جنگ کیست؟ گفتم پیروز جنگ با توجه به مسیری که طرفین پس از توقف جنگ در پیش می‌گیرند مشخص می‌شود.
معتقدم صحنه همچنان با طراحی دشمنان ایران پیش می‌رود و اگر ایران نتواند این صحنه را تغییر دهد، آنها تا انتهای این طرح کثیف را می‌روند.
تنها روزنه‌ی امید برای تغییر صحنه این است که یک رویداد جدید، اتحاد ایرانی‌ها را تثبیت کند و پیش روی چشم گرگ‌ها قرار دهد.
اما چگونه می‌توان این همدلی را تثبیت کرد؟
باید تریبون اصلی مقابل مردم باشد و دنیا صدای مردم را بشنود.
یک بخش از این کار می‌تواند در صداوسیما انجام شود.
تیمی که الان تمام صداوسیما را در اختیار گرفته، در شبکه‌ی افق متمرکز شود و حرفش را بزند. و از سوی دیگر نماینده‌های دیگر گروه‌های فکری مردم ایران نیز به صداوسیما راه پیدا کنند.
مکمل این پیشنهاد، که حضور مردم و حرفشان را تثبیت می‌کند، پیشنهادی است که هفته‌ی قبل دادم؛ برگزاری رفراندوم یا رفراندوم‌ها.
فارغ از هر نتیجه‌ای که از رفراندوم به دست می‌آید، دنیا باید بداند که با نظر تمام ایرانی‌ها رو‌به‌روست.
برگزاری رفراندوم نه‌تنها صحنه‌ی داخلی را تحت‌تاثیر قرار میدهد، که در فضای جهانی نیز چهره‌ی ایران را تغییر خواهد داد.
هر روز شرایط برای تغییر صحنه سخت‌تر می‌شود. شاید طرح رفراندوم پیرامون غنی‌سازی در هفته‌ی قبل قدرت خیلی بیشتری برای تغییر صحنه می‌داشت.
کاملا واضح هست که مسئله‌ی این جنگ، غنی‌سازی نیست اما هنوز هم سران دشمن در تمام گفتگوهای رسانه‌ای مسئله‌ی اصلی را غنی‌سازی جلوه می‌دهند. بسیاری از مردم جهان فقط همین چیزها را می‌شنوند. ایران باید ورق رسانه‌ای را برگرداند.
نظر همه‌ی مردم را با رفراندوم‌های مورد‌نیاز بگیرید و از طرف همه‌ی مردم ایران پای میز مذاکره بروید تا پیشنهاد مشخص مردم ایران را به دنیا اعلام کنید.
حقیقت این است که به‌تدریج در حال ناامیدی کامل از توانایی تغییر در سیستمی هستم که حتی نتوانسته قائم‌مقام صداوسیما را که طیف‌های متنوع سیاسی و فرهنگی از او ناراضی هستند تغییر دهد.
از همین رو شاید این آخرین یادداشت من خطاب به حکومت باشد؛ مگر اینکه روزنه‌هایی از امید به تغییر گشوده شود.
محور پیشنهادم تغییر صحنه با کمک همه‌ی ایرانی‌ها است از مسیر صداوسیما یا رفراندوم یا هر راه دیگری که بتواند مردم را به صحنه بیاورد. پس از آن باید یک‌به‌یک به زخم‌های عمیق ایران عزیز بپردازیم.
به عنوان مثال ببینیم که ممکن است رواج رشوه چه بلایی سر کشور آورده باشد؟
به این مثال فرضی توجه کنید؛
فرض می‌کنیم در کشوری روال شده که در مقابل فلان تعداد سکه‌ی طلا می‌توانید فلان تعداد کانتینر را بدون بازرسی وارد کنید یا در مقابل مبالغ هنگفت رشوه می‌توانید پروژه‌های متنوعی را در این کشور فرضی دست بگیرید. به نظرتان دشمن این کشور فرضی دیگر نیاز به فعالیت‌هایی پیچیده و سخت برای نفوذ دارد؟
برای درمان زخم‌ها حتی شده با التماس باید از تمام ایرانی‌ها در سراسر جهان خواست به میدان بیایند.
در این سال‌ها به‌دلیل نوشته‌های انتقادی تنگناهای عجیبی را تجربه کردم و در برابر تهدیدها و تطمیع‌های فراوانی قرار گرفتم که هیچ‌کدام را خیلی جدی نگرفتم. در این مدت، با وجود کم‌امید شدن، هرگز امیدم به اصلاح را کاملا از دست ندادم.
اما گمان نمی‌کردم با این وقایع هولناک شاهد تغییر رویه‌ی اساسی نباشیم.
در روزهای گذشته متنی چندین صفحه‌ای را در قالب نامه‌ی سرگشاده به رهبر آماده کرده بودم که از انتشارش صرف نظر کردم؛ نترسیدم کم امید به اصلاح شده‌ام.
در یکی، دو سال گذشته که امیدم به تغییرات از سوی حکومت کم شده بود، کمتر نوشتم و با تیم تحقیقاتی‌ام در حوزه‌های جدیدی که مخاطب اصلی‌اش مردم عزیز هستند، مشغول بودیم.
در این روند جدید، کم امید از حکومت و دولت، با مردم ایران سخن خواهیم گفت؛ از نشانه‌های ایرانی در جهان، جهان آینده و تحولات پیش رو، از تاریخ مردمی و...
منتظر خبرهای جدیدم در حوزه تولید محتوا باشید.
/channel/jafarshiralinia
تکلیف سه حفره شمالی محل اصابت بمبها به فردو مشخص شد و همه آنها (همراه با کانال تهویه) با بتن مسلح پوشانده شدند.
به وضوح این یک عملیات محافظتی برای اطمینان از عدم نفوذ آب به داخل سالنهای غنی سازی و انبارهاست تا از نفوذ مواد رادیواکتیو و سمی به منابع آب زیرزمینی منطقه، حلوگیری شود.
https://x.com/kam778/status/1940147093814800543?s=19
🟡 دوره کاربردی و کوتاه مدت «مثل خردمندان اندیشیدن»
خانهٔ خرد و خیال با همکاری جمعی از معتبرترین اساتید تفکر نقاد کشور برگزار می کند.
هشت کلاسِ چهار ساعته | آنلاین
اساتید دوره:
🔸اردشیر منصوری
🔸مهدی خسروانی
🔸حامد صفایی پور
🔸علی اکبر ترابیان
🔸محمدرضا واعظ
🔸حسین بیات
🔸امید کشمیری
🔸سبحان هوشیار
تمرکز این دوره بر مساله محور بودن و کاربرد برای زندگی شخصی، شغل و کسب‌و‌کار است.
از ویژگی‌های این دوره،
جامعیت و در عین حال کوتاه مدت بودن آن است.
✅ ارائهٔ گواهی حضور برای شرکت‌کنندگان
✅فرصت ورود به دوره آشنایی با «حرفه تسهیلگری گفت و گو»
ـــــــــــــــــــــــــــ
📅 مهلت نهایی ثبت‌نام: ۲۵ خرداد ماه
📥 برای ثبت‌نام و دریافت اطلاعات تکمیلی، به آیدی زیر پیام دهید:
@samaneh_houshiyar
خانه خرد و خیال | @kheradvakhiyal
اینستاگرام || توییتر
🔚
https://youtu.be/smemFVe0l5E?si=V05t-KYwnk6Tx713
Читать полностью…
🎥 بروجردی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس: از این به بعد بدون پذیرفتن شرطی به میزان نیازمان غنی‌سازی خواهیم داشت
◀️ شاید نیاز داشته باشیم برای کشتی‌های اقیانوس‌پیما غنی‌سازی ۹۰ درصد داشته باشیم و این کار را بدون محدودیت می‌توانیم انجام دهیم.
◀️ غنی‌سازی صفر توهم ترامپ است. تنها خط قرمز ما ساخت بمب هسته‌ای است و دلیلش فتوای رهبر انقلاب است.
_
اصلاحات نیوز
✅ @Eslahatnews
🔗 Eslahatnews.com
به آلارم «خطر» بازار نفت توجه باید کرد.
کشورهای اوپک در منطقه خلیج فارس در حال تولید بسیار بیشتر از سهمیه اوپکی هستند «حتی تا ۲۷ درصد »و کسی اعتراض نمی کند و نفت هم قیمتش پایین نمی آید و در محدوده ۶۶-۶۷ باقی مانده است.
داده های کپلر از ذخیره سازی فوری با حجم زیاد این کشورها در بیرون خلیج فارس خبر میدهد.
این طبیعی نیست همانگونه که حرکت نفت یک هفته قبل از حمله اسرائیل به ایران از یک اتفاق بزرگ خبر میداد. این نشانه حادثه ای پیشرو است اما زمانش مشخص نیست.
✍️ کارشناسان نظامی و تحلیل گر از کنار این موضوع نگذرند
https://x.com/AbdolahBabakha1/status/1940121505247158369?s=19
تعلیق تصمیم گیری شکلی از قدرت و به تعبیر استیون لوکس چهره دوم قدرت است. وقتی رقیب و دشمن امکان تصمیم گیری را از شما می گیرد در واقع در حال اعمال قدرت بر شماست. به همین دلیل وضعیت تعلیق معمولا ناپایدار است و یکی از دو طرف
می کوشد به این وضعیت پایان دهد
https://x.com/RGhahremanpour/status/1940034599771320338
واقعا هیچ هیچ هیچ اتفاقی کسی را که خودش را به خواب زده بیدار نمی‌کند، چندان مهم نیست تا زمانی که بقیه را خواب نکنند.
/channel/EterafSra/26985
این یک شماره ویژه است؛ هیچ چیزش شبیه شماره‌های قبل نیست. تجاوز اسرائیل به کشورمان، اوضاع عادی زندگی همه‌ی ما را دگرگون کرد و همین شد تا این شماره‌ای پادکست را اختصاص بدهیم به این روزهای خاص، روزهای سخت و دورانی که یادمان آورد ایرانی بودن یعنی چه.
#ایران
@radiotragedy
نوحه «ایران»
مهدی آخوندزاده
برازجان، مسجد دلگشا
شب سوم محرم ١۴٠۴
ایران
به خاک خسته تو سوگند
به بغض خفته دماوند
که شوق زنده ماندن من به شادی تو خورده پیوند
ایران
اگر دل تو را شکستند
تو را به بند کینه بستند
چه عاشقانه بی‌نشانی که پای درد تو نشستند
🎥 گزارش ویدئویی جماران از آثار حمله رژیم صهیونیستی به زندان اوین
🚨 در این گزارش ویدیویی خسارت سنگین به بخش های مختلف اوین و خودروهایی که در بیرون زندان قرار داشتند کاملا مشخص است./ جماران
🌷🇮🇷 @jamarannews
«از نگاه کشورهای عربی؛ بقای ایران بهتر از پیروزی اسرائیل است»
در تحلیلی که به تازگی توسط محمد حسن سویدان، پژوهشگر مسائل غرب آسیا در پایگاه تحلیلی The Cradle منتشر شده است، به یکی از تغییرات جدی در محاسبات راهبردی کشورهای عربی پرداخته شده است. به باور نویسنده، در پی درگیری‌های اخیر میان ایران و اسرائیل که با یک آتش‌بس موقت به واسطه میانجیگری آمریکا متوقف شد، کشورهای عربی به این جمع‌بندی رسیده‌اند که تضعیف یا حذف ایران نه تنها برای آنان سودمند نیست، بلکه تهدیدی مستقیم علیه موجودیت و امنیت‌شان محسوب می‌شود.
بر اساس این تحلیل، کشورهای عربی حوزه خلیج فارس که همواره ایران را به عنوان رقیب راهبردی می‌دیدند، اکنون در حال بازنگری در معادلات امنیتی خود هستند. از نگاه آنها، یک ایران مقاوم و دارای قدرت بازدارندگی، بهتر از اسرائیلی است که بدون مانع به دنبال تحقق پروژه‌های توسعه‌طلبانه خود در منطقه باشد.
نکات کلیدی تحلیل The Cradle:
1. تغییر در ارزیابی راهبردی جهان عرب:
بر اساس تحلیل سویدان، کشورهای عربی دریافته‌اند که تضعیف کامل ایران مساوی است با حذف آخرین مانع بازدارنده در برابر توسعه‌طلبی اسرائیل. این تغییر نگاه، ناشی از تجربه عینی حملات اخیر تل‌آویو به ایران و محور مقاومت است که نشان داد اسرائیل در صورت نبود مانع، سیاست تجاوزگرانه خود را به کل منطقه تعمیم خواهد داد.
2. پیروزی اسرائیل، مساوی با تهدید موجودیتی برای کشورهای عربی:
گزارش تأکید دارد که یک اسرائیل پیروز می‌تواند به سرعت پروژه‌های اشغال، تغییر مرزها و فشار بر کشورهای عربی را دنبال کند؛ از الحاق کامل کرانه باختری گرفته تا اشغال بخش‌هایی از سوریه و لبنان و حتی تهدید به تغییر وضعیت اردن و عراق.
3. نقش بازدارنده ایران؛ فراتر از شعار:
به روایت نویسنده، نقش ایران در حفظ موازنه منطقه‌ای کاملاً عینی و ملموس است. توانمندی ایران در حفظ برنامه هسته‌ای علی‌رغم حملات و همچنین توانایی در پاسخ موشکی به مراکز حساس مثل پایگاه العدید قطر، نشان میدهد که ایران نه‌تنها شعار بازدارندگی میدهد بلکه در عمل توان تحقق آن را دارد.
4. تضعیف ایران = کاهش قدرت چانه‌زنی اعراب:
نویسنده هشدار میدهد که اگر ایران تضعیف یا حذف شود، کشورهای عربی عملاً تمام قدرت چانه‌زنی خود در برابر آمریکا و اسرائیل را از دست خواهند داد. در این شرایط، نه تضمین‌های امنیتی باقی می‌ماند و نه امتیازات اقتصادی و سیاسی قابل مطالبه خواهد بود.
5. جایگزینی محور واشنگتن-تل‌آویو به جای محور واشنگتن-ریاض:
به نقل از تحلیل The Cradle، در صورت مهار ایران، ایالات متحده دیگر نیازی به تداوم شراکت راهبردی با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نخواهد داشت. این کشورها از شرکای امنیتی به مشتریان و تابعان بی‌اختیار در نظم جدید منطقه‌ای تبدیل می‌شوند که محور آن واشنگتن و تل‌آویو است.
6. پیامدهای میدانی برای کشورهای عربی:
لبنان با تهدید اشغال جنوب و دست‌اندازی به منابع آبی (مثل رودخانه لیتانی) مواجه خواهد شد. سوریه نیز بخش‌هایی از جنوب خود را عملاً در معرض اشغال اسرائیل می‌بیند. مصر تحت فشار برای پذیرش آوارگان غزه قرار می‌گیرد و اردن با تهدید الحاق کرانه باختری و موج‌های جدید آوارگان روبه‌رو خواهد شد.
7. وابستگی انرژی و فشار اقتصادی:
گزارش اشاره دارد که همزمان با درگیری‌ها، اسرائیل جریان گاز صادراتی به مصر را متوقف کرد؛ گازی که ۲۰ درصد مصرف داخلی مصر را تامین می‌کند. این موضوع عملاً نشان داد که در نظم جدید، کشورهای عربی حتی در تامین انرژی هم به شدت آسیب‌پذیر خواهند بود.
8. نقش محور مقاومت در حفظ موازنه:
سویدان تاکید می‌کند که شکست یا تضعیف ایران به معنای سقوط کامل محور مقاومت خواهد بود. بدون ایران، توانمندی‌های حزب‌الله، انصارالله، حشد شعبی و گروه‌های فلسطینی به شدت کاهش می‌یابد و دست اسرائیل برای اقدام علیه هر یک از این جبهه‌ها باز خواهد شد.
9. گرایش به نظم چندقطبی به جای وابستگی به آمریکا:
نویسنده با اشاره به توافق اخیر ایران و عربستان با میانجیگری چین، می‌نویسد که کشورهای عربی به این نتیجه رسیده‌اند که تنها راه حفظ امنیت و استقلال نسبی، فاصله گرفتن از انحصار آمریکایی و حرکت به سمت ترتیبات امنیتی چندقطبی با مشارکت قدرت‌هایی مثل چین و روسیه است.
10. نتیجه‌گیری راهبردی:
در نهایت، گزارش The Cradle این گزاره کلیدی را مطرح می‌کند که برای کشورهای عربی، یک ایران مقاوم و دارای ظرفیت بازدارندگی، گرچه رقیب است اما به مراتب بهتر از اسرائیلی است که بدون هیچ مانعی با حمایت کامل آمریکا، به دنبال تحمیل سلطه سیاسی، نظامی و حتی جغرافیایی بر کل منطقه باشد.
https://x.com/hamzeh_ir/status/1940296724515336558?s=19
از دو سال پیش شبه‌رسانه‌های فارسی‌زبان توسط وزارت اطلاعات رژیم اسرائیل به خط شده‌اند برای چنین روزی.
عجیب نیست که همگی به «رادیو موساد» بدل شده‌اند. در سطوح و با ادبیات مختلف، اما کاملا هماهنگ.
🔗 Ali Gholizadeh علی قلی‌زاده 🇮🇷
جلسه وزیر اطلاعات اسرائیل با کارکنان #رسانه‌های_فارسی‌زبان خارج کشور، یکی از جلسات #اتاق_فکر_مشترک که علنی شده.
برخی حاضران جلسه: رمضانپور (اینترنشنال)، نوری‌زاده (ایران فردا)، پانته‌آ مدیری (اینترنشنال)، ژیار گل (bbc فارسی)، سیگار‌چی (صدای امریکا)، نازنین انصاری (کیهان لندن).
🔗 Ali Gholizadeh علی قلی‌زاده 🇮🇷
🔴 روایت کاظم بهمنی، شاعر ترانه "علاج" از شبی که محسن چاوشی تصمیم بر ساخت این اثر گرفت.
به #جامعه_مدنی بپیوندید👇
@jamey_e_madani
آخرین پیشنهاد
صحنه را تغییر دهید
دست‌ها روی ماشه است
جعفر شیرعلی‌نیا
بخش اول
دی ماه ۱۴۰۱، غلامعلی رشید در سخنانی به جلسه‌ای با حضور قاسم سلیمانی، سه ماه قبل از شهادتش، اشاره کرد و گفت: «حاج قاسم سلیمانی در این جلسه به فرماندهان نیروهای مسلح گفت که من به پشتوانه‌ی ستاد سپاه، ستاد ارتش، ستاد کل نیروهای مسلح و وزارت دفاع اکنون شش ارتش را بیرون از سرزمین ایران برای شما سازمان‌دهی و کانالی به طول ۱۵۰۰ کیلومتر و عرض ۱۰۰۰ کیلومتر تا سواحل مدیترانه ایجاد کرده‌ام که در درون این کانال، شش لشکر اعتقادی و مردمی به سرمی‌برند و هر دشمنی که بخواهد با انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بجنگد، باید از این شش لشکر عبور کند.»
او سپس به این شش ارتش پرداخت؛ «یک ارتش در لبنان به نام «حزب‌الله»، دو ارتش در فلسطین اشغالی به نام‌های «حماس» و «جهاد اسلامی»، یک ارتش در عراق به نام «حشدالشعبی»، یک ارتش در یمن به نام «انصارالله» و یک ارتش در سوریه که همین‌ها موجب بازدارندگی برای کشور عزیز ایران شده است.» (خبرگزاری دفاع مقدس؛ ۱۳ دی ۱۴۰۱)
هنوز برایم عجیب است که چرا این مسائل را در تریبون‌های عمومی می‌گفتند.
فرض کنیم در همان روزها پیشنهادی روی میز ایران قرار می‌گرفت تا ایران در قبال صرف‌نظر از اصرار بر بقای بشار اسد در سوریه و رضایت دادن به ایجاد محدودیت برای حزب‌الله در لبنان و حماس در فلسطین، امتیازات قابل توجهی دریافت کند.
پاسخ حکومت ایران چه می‌بود؟ و اگر کسی در ایران تحلیلش این بود که با توجه به شرایط سخت اقتصادی ایران و زخم‌های عمیق در کشور و دشمنان پرتعداد، حفظ این ارتش‌ها ممکن نیست و راهی جز پذیرفتن این پیشنهادات نداریم و ادامه‌ی این روند می‌تواند تبعات خطرناکی داشته باشد، با چه واکنشی مواجه می‌شد؟
به احتمال فراوان گوینده‌ی این سخنان به انواع خیانت‌ها، بی‌سوادی و بی‌غیرتی متهم می‌شد و حتی ممکن بود به مجازات نیز برسد.
حقیقت این است که گاهی پیشنهادات ناعادلانه است اما شما چاره‌ای جز پذیرش آنها ندارید.
شش ارتشی که قاسم سلیمانی ساخته بود، چه بسا موثرتر از توان موشکی و غنی‌سازی بودند؛ ارتش‌هایی که یک‌به‌یک رو به ضعف گذاشتند.
امروز بشار اسدی در قدرت نیست. حزب‌الله لبنان و حماس در وضعیت سختی هستند. به نظر می‌رسد ایران به پایین‌ترین درجه‌ی غنی‌سازی رضایت داده است.
جمعی از فرماندهان و دانشمندان هسته‌ای کارآمد ما شهید شده‌اند. بمباران‌های صهیونیست‌ها و آمریکایی‌ها تخریب‌های زیادی را رقم زده است. احتمال فراوانی جاسوس و نفوذی در کشور مثل یک گاز سمی فضاهای ذهنی محیط‌های مختلف کاری را تهدید می‌کند. احتمال اجرای ترورهای وحشیانه از سوی صهیونیست‌ها ارتباطات درون سیستم را تحت تاثیر شدید قرار داده است.
ابهام در آینده‌ی دورتر جای خود را به ابهام در آینده‌ی خیلی نزدیک داده است؛ این ابهام دیگر در حد این نیست که تورم و کاهش ارزش پول ملی چقدر خواهد بود؟ در این حد است که آیا ممکن است هر لحظه جنگی ویرانگرتر آغاز شود و یا با یک خرابکاری گسترده، سیستم‌های مختلف مالی یا اداری یا زیرساختی کشور مختل شوند؟
شرایط اقتصادی و انرژی، حتی اگر مانند قبل از جنگ باشد، اوضاع را هر روز شکننده‌تر خواهد کرد.
از سوی دیگر به نظر می‌رسد شرایط جنگی بیش از همه نسل‌های جدیدتر را به حاشیه برده است و تریبون‌ها و میدان‌داری‌ها بیش از گذشته به پیرترها تعلق یافته است.
همه‌ی این شواهد به ما می‌گوید، ادامه‌ی این روند تبعات بسیار خطرناکی خواهد داشت؛ حتی اگر هیچ جنگی رخ ندهد.
اگر مقامات ایرانی شرایط امروز را پیش‌بینی می‌کردند، آیا باز هم برخی پیشنهادهای ناعادلانه‌ی ارائه‌شده در این سال‌ها را رد می‌کردند؟
بیرون از ایران، دست‌ها روی ماشه است؛ دست صهیونیست‌ها روی ماشه‌ی جنگ، جنایتکاری و خرابکاری و دست اروپایی‌ها روی مکانیسم ماشه‌ی برجام. آمریکا هم که جای خود.
گرگ‌ها دورمان را گرفته‌اند اما منتظرند تا شاید خودمان از پا در بیاییم و نیازی به حمله نباشد که مبادا کوچک‌ترین زخمی بردارند.
صدراعظم آلمان همان روزهای ابتدای جنگ، پس از تشکر از صهیونیست‌ها، ته ماجرا را صریح گفت: «آنها بخش سخت و کثیف کار را به جای همه‌ی ما انجام دادند.»
گویا الان زمان خریده‌اند تا مشکلی را که احتمالا ایران برای صنعت نفت ایجاد می‌کند، چاره کنند و صهیونیست‌ها را مجهزتر.
ایران عزیز در محاصره‌ی گرگ‌ها فقط مردم نازنینش را دارد.
ادامه 👇
/channel/jafarshiralinia
امروز ساعت ۵ تا ۹ عصر در این وضعیت آتش‌بس، راجع به طرز فکر منطقدانان گفتگو خواهیم کرد.😄
در مواجهه با شرّی ناگزیر، مثل همین جنگی که به هر روی آمده بالای سرمان، با آن داس مخوف و چهره مرموز و مخفی‌اش، آمده تا حکم کند زندگی نکن! هیج چیز به اندازه عادی زیستن تسلی‌بخش نیست. کار چنین زیستنی غلبه بر شر از راه به سخره گرفتن است. آن چنان که گویی هیولای جنگ دلقکی درمانده و بینواست، خزیده پشت نقاب مسخره‌اش.
🔴فوری/ قانون تعلیق همکاری با آژانس انرژی هسته ای ابلاغ شد
🔹پزشکیان قانون تعلیق همکاری با سازمان (آژانس) بین المللی انرژی هسته ای (اتمی) را ابلاغ کرد./تسنیم
@hammihanonline
نوشته ای واقع بینانه و بی طرفانه از آن سوی مرز شرقی:
در پی هر تاریکی روشنایی است:
جمهوری اسلامی ایران تصمیم خود را مبنی بر خروج مهاجران افغانستان یا به قول خودشان اتباع گرفته است. نوشتن نامه سرگشاده، گلایه، دعوت به بردباری و حوصله، توسل به سعدی و حافظ و برجسته‌سازی مشترکات ره به جایی نمی‌برد و بهتر است به ظرفیت‌های خودی فکر کنیم. در عین حال باعث ضیاع وقت خود و تهران نشویم.
این اخراج هر دلیلی که دارد به منافع امنیتی و ملی ایران مربوط است و در آن جایی برای گنجاندن چند میلیون آواره از کشور همسایه تعریف نشده و اگر هم شده بود وقتش گذشته است.
عوامل و دلایلی که ممکن است دولت ایران را واداشته این تصمیم را بگیرد عبارت‌اند از:
نخست، یادآوری به دنیا که فاجعه انسانی در افغانستان منشأ در قرارداد بدنام دوحه دارد و جمهوری ایران مجبور نیست آوارگان دسیسه آمریکا را پناه دهد.
دوم، ممکن است تعدادی از شهروندان کشور ما در کارهای خلاف دست زده باشند و این حتمی نیست که جاسوسی برای اسرائیل بوده باشد. نباید فراموش کنیم که طالبان بیش از پانزده هزار مجرم را از زندان‌های افغانستان رها کرد و اکثراً راهی ایران شدند.
سوم، این تصمیم احتمالاً برای اعمال فشار بر طالبان و در کل بر افغانستان است. اما هدف سیاسی و راهبردی این فشار را نمی‌توان به سادگی وضاحت داد. فرض اینکه اخراج مهاجران به هدف فشار بر طالبان و افغانستان اعمال می‌گردد، اما در نهایت چه دستاوردی را از آن توقع دارند و چگونه آن دستاورد را اندازه‌گیری می‌کنند هنوز معلوم و هویدا نیست.
چهارم، جمهوری اسلامی ایران به آغاز مجدد جنگ می‌اندیشد. احتمال آن نیز بعید نیست. تهران به جنگی آمادگی می‌گیرد که احتمالاً قوی‌تر از آنچه اتفاق افتاد خواهد بود. در آن سناریو ایران نمی‌خواهد دغدغه‌ای از حضور بیگانه، ولو آن بیگانه هم‌زبان و همسایه باشد، در خاک خود داشته باشد. این بار معلوم است که تهران حاضر است تبعات تصمیم خود را مدیریت کند.
پنجم، در طول تاریخ، در هر کشوری که بحران ایجاد شده، دولت‌ها کوشیده‌اند عنصر بیگانه را مقصر اصلی و دلیل گسست‌ها قلمداد کنند. نفوذ و رخنه اطلاعاتی اسرائیل در جنگ علیه ایران هیچ ربط تعیین‌کننده‌ای به مهاجران افغانستان ندارد. فرض کنیم هسته‌های مخرب اسرائیل سه لایه داشتند: طراح، عملی‌کننده، لایه مصرفی. طراح که مسلماً یا در اسرائیل قرارگاه دارد یا تحت پوشش بیزنس‌های عادی و مشروع در یکی از شهرهای کشورهای همسایه مستقر شده است. عامل وسطی که باید موضوع را در داخل خاک ایران مدیریت کند نیاز به اسناد قوی برای تردد دارد و ممکن است نیاز به اسناد قوی و مشروع برای داشتن بیزنس و کاروبار قابل‌باور داشته باشد. این امکانات در اختیار شهروندان افغانستان قرار ندارد. افغان در ایران نیروی کار است. لایه زیرین است، پس سؤال اینجاست که آیا کارگر سر فلکه طراح خرابکاری در جامعه‌ای مغلق و پیچیده مانند ایران شده می‌تواند؟ پاسخ ساده این است که نه. نمی‌تواند یا بعید به نظر می‌رسد. در ادبیات غربی نیروی بشری را به دو دسته تقسیم می‌کنند: پیراهن‌سفیدها، یعنی کسانی که کار پشت میز می‌کنند، و لباس‌آبی‌ها، کسانی که آستین برمی‌زنند و با خاک و فلز سروکار دارند. افغان در ایران از نوع دوم است. خرابکاری‌هایی که در جنگ دوازده‌روزه در داخل ایران از طرف عوامل نفوذی صورت گرفت کار لباس‌سفیدها است، نه لباس‌آبی‌ها. اما گفتن این حرف‌ها نیز فایده‌ای ندارد.
حالا بر ماست که باید در موضوع دخالت مثبت کنیم و هدف دخالت خویش را نیز با وضاحت بدانیم.
بازگشت نیروی جوان و ضد طالبان از ایران نویدی خوش است. این نقطه مثبت است. این موج برای پرسازی خیابان‌ها و کوه‌ها و دره‌ها کافی است. کسانی که برمی‌گردند واقعیت جدیدی در افغانستان ایجاد می‌کنند. اینها به سایه مبدل نخواهند شد. اینها ریشه دارند. لهذا باید در پس این سیاهی روشنایی دید و ایجاد کرد. این بازگشت برای بسیج نیروی آزادی‌بخش مهم است.
بر ماست که باید عواطف و احساسات بازگشتی‌ها را مسیر دهیم و برایشان برسانیم که منشأ آوارگی و تیره‌بختی‌شان در چیست و در کجاست؟ یقیناً منشأ همه بدبختی‌ها گروه نامشروع، ضد ملی، متعصب و جهل‌پرور طالبان است که همه فرصت‌های واقعی را بر باد داده است.
پس بهتر است به جای عریضه برای تمدید برگه، استراتژی برای نیروی بازگشتی ترتیب داد.
هیچ راه‌حلی برای مهار بحران عظیم انسانی در کشور در موجودیت ساختار طالبان امکان‌پذیر نیست. این تشکیلات ضد ملی و قهقرایی باید سرنگون شود.
ان‌شاءالله.
https://x.com/AGTAfghanistan/status/1939754164839465208
🔗 kam (@kam778):
واقعیت تلخ آن است که ما به پایان دیپلماسی رسیده ایم.
همه برگ های ما، پشت سر هم سوخته اند و خشک سری و عدم انعطاف لازم باعث شده که ما دیگر برگی برای معامله نداشته باشیم و دیپلمات ما دست خالی باشد.
الان بجای حماقت "ابهام هسته ای" باید با خلاقیت و شجاعت، میز بازی را عوض کنیم.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔗 Amir (@amirfs):
همچنان دیپلماسی میتونه آتش بس رو به صلح تبدیل کنه. برای نجات ایران، باید فداکاری کرد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
📲 @twittervid_bot
هزار سال بعد -
روزی که هیچ اسمی از من و شما نیست- جنایات اسرائیل در غزه را یکی از سیاه‌ترین جنایات تاریخ انسان خواهند نوشت.
https://x.com/samousavia/status/1940143875894714533
بابا اون غنی‌سازی کثافت رو به قیمت خرید جنگنده و پدافند و توسعه موشکی بفروشید. این اصرار سفیهانه بر غنی‌سازی تله خود اسراییله برای اشغال و نابودی ایران به سبک عراق.
Читать полностью…
آقارشید؛ فرماندهِ فرماندهان
غلامعلی رشید؛ فرمانده فکور، طراح و با صلابت سال‌های جنگ به خاک سپرده شد. آنقدر فرمانده لشکر و قرارگاه زیر دستش بودند و او مرشد یا به قول قاسم سلیمانی کاشف همه آنها بود، آنقدری در همه عملیاتهای مهم جنگ حضور تعیین‌کننده داشت (وقتی هنوز مهر فرماندهی محسن رضایی در سپاه خشک نشده بود و نخواسته بود رمز عملیات را اعلام کند، این رشید بود که با اعتماد به نفس و صلابت رمز عملیات طریق القدس را از پشت بیسیم اعلام کرد: «من، رشید… رمز عملیات را اعلام می‌کنم») و آنقدری در دهه‌های پس از جنگ -در سایه- و در حسرت و دلتنگی سال‌ها و فرازهای پرافتخار دفاع ماند که تصور اینکه حالا «آقارشید» رفته و آنچه مانده: شهیدرشید است، دشوار و ذهن‌سوز است… درست شبیه ماجراهای این چند هفته.
قریب به نیم‌قرن، غلامعلی رشید در نقطه کانونی استراتژی و تصمیم‌گیری نظامی ایران قرار داشت و دوران پس از شهادت او بواسطه نقش برجسته و مستمری که طی دهه‌ها داشته است می‌تواند دوران پسارشید در فهم نظامی ایران نام بگیرد. فرزند یک آهنگر ساده در بازار قدیم دزفول، در تمام این سالیان طولانی با عقل سرد و قلب گرم، با ذخیره دانایی انباشت‌شده در کوران حوادث دفاع مقدس، با چشمی باز و نظاره‌گر و دهانی کم‌سخن و گزیده‌گو و با آن ایران‌دوستی آمیخته با روح مسلمانی که امتحان خود را پس داده؛ از پایه‌های استوار شکل‌گیری خرد دفاعی کشور بوده است.
فرماندهان شهید و عملیاتهای جنگ هشت‌ساله، هر دو با رشید پیوند خورده‌اند، نمی‌شود اینها را از هم جدا کرد؛ شهادتِ رشید -که طی این‌سال‌ها به سیاست و اقتصاد و… آلوده نشد- نمادی از بسته شدن پرونده فرماندهان نام‌آور و فخرآور دوران جنگ است، یا شاید بشود گفت نماد عبور از گفتمان درهم‌آمیختگی فرماندهان جنگ با بطن جامعه. عصر، عصرِ سخت‌افزار پیچیده، اطلاعات، هوش مصنوعی و ماجراهایی از این دست است. آن گفتمان بلحاظ کالبدی خاتمه پیدا کرده، برای امروز باید روح جاری در تحولات دفاع مقدس را از کلام یار غار رشید و برادر بزرگ دیگر شهیدِ عالی‌رتبه این ایام، حسن باقری، وام گرفت:
«باید به خود جرات داد که این نوع جنگیدن به درد نمی‌خورد و لازم است که استراتژی در این جنگ عوض شود».
نقش غلامعلی رشید در دوران جنگ آنقدر برجسته و پررنگ است که به سختی بتوان ردی از او در جای جای تاریخ پر افتخار دفاع پیدا نکرد؛ رشید اهل نوشتن حتی در کوران روزها و شب‌های جنگ بود و خدا کند دست‌نوشته‌های او باقی و محفوظ مانده باشد. شاید مرور برگی از آنها در عملیات سهمگین و سرنوشت‌ساز خیبر، چکیده‌ای از مجاهدت‌های بی‌امان او باشد:
«در دفترچه خاطراتم در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۶۲، نوشته‌ام: هیچ‌وقت در طول این سی سال عمرم این‌گونه با مفاهیم دنیا و آخرت و مرگ و شهادت و ترس روبه‌رو نبوده‌ام. خداوند بالاخره من را در جزیره امتحان کرد و من خود را تا اندازه‌ای شناختم. خدایا شکرت. خدایا رحم کن. من در برابر رزمندگانی همچون حمید و مهدی [باکری] و بسیجی‌های دلیر و شجاعی که آنقدر می‌جنگند تا دشمن از روی جنازه‌شان عبور کند، خجل و شرمنده‌ام و در برابر عظمت آنها سر خم می‌کنم. در روز هفدهم نوشته‌ام: امان از این و آتش توپخانه، گویی که هزاران دهل‌زن بر دهل می‌کوبند. عراقی‌ها در داخل زره و نفربر و با انبوه آتش، در مقابل نیروهای بسیجی به رزم ذلت‌وار خودشان ـ که از سوی همۀ دنیا حمایت می‌شوند ـ ادامه می‌دهند. شگفت از این همه نابرابری! خداوندا تو را به عزتت رحم کن. تا ساعت ده روز هجدهم اسفندماه این فشار دشمن ادامه داشت. ولی بچه‌ها مردانه ایستادند. این نیروها را مهدی باکری‌ها و احمد کاظمی‌ها و مهدی زین‌الدین‌ها و همت‌ها و رستگارها فرماندهی می‌کردند. روز هجدهم وقتی آتش دشمن کم شد و معلوم شد که مأیوس شده است، در بیسیم فریاد زدم که جزایر از آن ماست…»
غلامعلی رشید به قافله شهدا پیوسته اما امروز همه ملت ایران به تأسی از او و همه شهدای پاکباخته این مرز و بوم، خطاب به دشمنان این دیار -اسراییل و اسراییل‌دوستان- یکصدا فریاد می‌زنند: «ایران از آنِ ماست»
@jangneveshte
🔴 از آن جنگ تا این نبرد
✍️ عبدالله ناصری
▫️جنگ دوازده‌روزه‌ی اسرائیل و ایران، نقطه‌ی عطفی در تاریخ جمهوری اسلامی است. این کارزار از جنگ هشت‌ساله‌ی عراق و ایران مهم‌تر است، از آن جهت که جنگ اول‌به بهانه‌ی اختلاف مرزی (قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر) شعله کشید و آغازگرش صدام بود. اغلب جهانیان و سازمان ملل پذیرفتند دولت عراق حمله را شکل داده است. آن تجاوز در اوج همبستگی ملت و حکومت بود و به‌رغم بی‌تدبیری فرماندهان نظامی (سپاه) و افزایش بی‌ربط مصدومان و شهیدان، با پایان جنگ، خوشحالی همه‌ی مردم و مسئولان هویدا بود. پذیرش جسورانه و شجاعانه‌ی قطعنامه‌ی ۵۹۸ سند نهایی آتش‌بس شد. در تجاوز دولت غاصب اسرائیل به خطه‌ی ایران، که در حضیض رفاقت دو طرف (مردم و حکومت) رخ داد، و به‌رغم جانبداری ناشیانه‌ی محدودی از مردم احساسی و صد البته غم‌زده و ستمدیده از حاکم، تقریباً اغلب ملت فرهمند ایران با همه‌ی تنفرشان از رهبر حکومت و شیوه‌ی حکم‌رانی او، برای حفظ خاک ایران، متحد و منسجم علیه نتانیاهو ایستادگی کردند.
▫️این مقاومت و هم‌صدایی تاریخی ملت، می‌توانست یک فرصت طلایی برای حکومت استبدادی و زمانی خوب برای تنفس مردم باشد؛ زمان تعدیل و ترمیم تدبیر عالی در مدیریت کشور، که با ادراک رهبر متوهم و تلقی و القای «پیروزی» در جنگی که با صدها نشانه بازنده‌ی آن بود، از دست رفت. با صورت‌بندی پایان جنگ دوازده‌روزه، که پس از یک هفته از آتش‌بس، هنوز فرمانده‌کل آن در پنهان‌گاه (نه پناهگاه) است، می‌توان تداوم «خفی» جنگ ایران و اسرائیل را درک کرد. در جنگ اول، هم‌وطنان از شمال‌غربی تا جنوب‌غربی جنگ‌زده شدند، به این معنا که پس از ۳۷ سال، بسیاری از آنان هنوز درگیر آثار دهه‌ی شصت جنگ‌اند. در جنگ دوم، نه مردم، که حکومت، جنگ‌زده است: ترسان، حیران، پاشیده، منفعل و دور از تدبیر بحران؛ فقط غوغاسالاری می‌کند. قبلاً نوشتم بی‌تردید آغازگر تجاوز اسرائیل بوده و باید محکوم باشد. ولی جمهوری اسلامی باید مسئول پایان قطعی آن تلقی شود. هنوز امرای نظامی از تردید در آتش‌بس سخن می‌گویند. عدم ظهور فرمانده‌کل قوا در منظر عمومی و مواضع گه‌گاه ترامپ و نتانیاهو، بر این شک افزوده است.
▫️مهم‌ترین نکته‌ی این جنگ، پرسش از حاکم باخته است: چرا دستگاه‌های اطلاعاتی که کوتاه‌ترین موی دخترکان ایران را دیده و مستند می‌کنند، پانزده سال فعالیت موساد را ندیدند؟ چرا آن‌همه هزینه‌ی بزرگ موشکی و هسته‌ای، که بارها دلسوزان وطن از عدم بازدارندگی آن گفتند، دوازده‌روزه بر باد رفت؟ چرا به‌جای هزینه‌ی بیهوده برای جاه‌طلبی و دیوانگی سپاه، لجستیک ارتش شریف و ملی ایران نوسازی نشد؟ به کدام دلیل، توسعه‌ی نرم‌افزاری کشور و مردم ایران جای خود را به توسعه‌ی نظامی داد؟ حتماً باور می‌کنیم که حکومت و حاکم با سرمایه‌ی نجومی برای تکوین گروه‌های نیابتی تلاش کردند و سپس خود دلیل تلاشی آنها شدند. واقعاً این کار، نبوغ زیادی می‌طلبد! نارضایتی مردم نجیب و مظلوم ایران، حقیقت تلخی است. آنان اگر راضی بودند، دوازده روز این‌همه تباه و هدر نمی‌شد. اینها پرسش‌های مهم از رهبری‌ست. ایرانیان عزیز، ضمن گذر زندگی عادی، باید به «آتش‌نابس» عادت کنند و بدانند آقای خامنه‌ای استاد تولید «گرد و غبار بی‌حاصل» است. وَقَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَنْثُورًا ممکن است با رویکرد دوباره‌ی «عدم مذاکره» ایران را بیشتر بسوزاند.
@Kaleme
الهه محمدی در روزنامه هم‌میهن گفتگویی با ۷ فعال زن از فلسطین، عراق، سوریه، لبنان و افغانستان درباره تجربه زندگی در جنگ انجام داده که بسیار خواندنی است👇
به #زنان بگویید اجازه ندهید کسی داستانتان را به جایتان بنویسد
شهرداری تهران کلاهش رو بالا تر بندازه
به اسم شرایط جنگی آتیش زدن به شهر و متر متر زمیناش
هر یک بند ازاین صورتجلسه رو سال هاست که به دنبالش هستن و عملی نمیشه!
از شرایط سو استفاده کردن بی شرمانه ست واقعا
#زاکانی #شهرداری_تهران
https://x.com/aliabadi_ar/status/1939950311633777006?t=Kz2PtJ-smg0FrlvVMlgFvg&s=19
