Telegram-канал arameshdron - كانال روانشناسي آرامش درون🕊️: Unsorted

كانال روانشناسي آرامش درون🕊️

23 December 2025 17:46

گاهی ما در رابطه با آدم‌ها نه به دنبال عشقیم و نه حتی به دنبال نزدیکی واقعی
بیشتر دنبال اینیم که ثابت کنیم بی‌نیازیم. انگار نیازمند بودن، نشانه‌ای از ضعف است
و ضعف یعنی احتمال دیده‌نشدن دوباره.. همان کابوسی که سال‌ها پیش تجربه‌اش کردیم.

بروس فینک از مردی مثال میزند که از وابستگی می‌ترسید.
می‌گفت: «اگر زیاد نزدیک شوم، طرف فکر می‌کند مرا دارد. من هم نمی‌خواهم کسی مرا داشته باشد.»
اما کمی که پیش رفت، روشن شد ترسش از داشتن نبود؛
ترسش از این بود که اگر خودش را بدهد و پذیرفته نشود، چه؟

او زخم قدیمیِ کودکی‌اش را آن‌قدر ماهرانه با نقاب استقلال پوشانده بود
که حتی خودش هم خیال می‌کرد مستقل است.
اما استقلالی که از دل ترس می‌آید، استقلال نیست؛
یک دفاع است — دفاع از فرو ریختن.

وقتی وارد رابطه می‌شد، به‌جای اینکه درخواست کند، پس می‌زد؛
به‌جای ابراز دلتنگی، قهر می‌کرد؛
به‌جای گفتن «دوستت دارم»، می‌گفت «به من وابسته نشو».
گویی عشق را فقط در صورتی تاب می‌آورد که خودش شروع‌کننده نباشد
و همیشه دیگری باشد که بخواهد، که قدم بردارد، که بگوید «بمان».

این همان جایی است که ما اغلب اشتباه می‌گیریم:
آنچه میل به دوری را می‌سازد همیشه نفرت نیست؛
گاهی میل به نزدیکی‌ست که هیچ ظرفی برای تحملش ساخته نشده.

وقتی بیشتر پیش رفتند در تحلیل، به مادری رسیدند که مهرش ناپایدار بود:
یک روز پر از آغوش، فردا سرد و دست‌نیافتنی.
کودک در چنین فضایی یاد می‌گیرد
برای نجات خودش باید نیازش را پنهان کند.
نیاز یعنی خطر.
خطرِ طرد شدن.
و طردشدن برای کودک یعنی مرگ.

سال‌ها بعد همین کودک، حالا در بدن بزرگسال،
هنوز همان استراتژی قدیمی را اجرا می‌کند:
«نزدیک نشو، که اگر نزدیک شوی و نباشی، من نابود می‌شوم.»

درمان از همین نقطه آغاز شد؛
نه با نصیحت، نه با آموزشِ مهارتِ ارتباط —
بلکه با تحمل.
تحمل همان لحظاتی که او عقب می‌کشید،
تحملِ خشم و سکوتش،
تحملِ نیازی که نمی‌خواست اعتراف کند دارد.

به‌تدریج، وقتی دید که غیبتش به معنای طرد شدن نیست،
وقتی قهرش با پایان رابطه همراه نمی‌شود،
وقتی بازگشتنش موجب شرم و سرزنش نمی‌گردد،
آرام‌آرام نقاب استقلال ترک برداشت
و آن‌وقت بود که جمله‌ای گفت که آغاز درمان واقعی بود:
«من از تنها ماندن نمی‌ترسم،
من از تنها گذاشته شدن می‌ترسم.»

ف .رضوانی
روان درمانگر