موقوفات دکتر محمود افشار به منظور تعمیم زبان فارسی و تحکیم وحدت ملی توسط دکتر محمود افشار در سال ۱۳۳۷ بنیاد گرفته است تهران - خيابان ولیعصر - سهراه زعفرانيه - خيابان شهيد عارفنسب - کوی دبیرسیاقی - شماره ۶ 📞 021-2271-6834 🌐 www.MahmoudAfshar.ir
بیست و پنجم اردیبهشتماه روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی
زبان شاهنامه زبانی فخیم و زدوده و شیواست. در شعر فارسی چنین فصاحتی را تنها، البته با تفاوت سبک، در شعر نظامی و سعدی میتوان دید. یکچنین زبانی، و حتّی تا یکی دو درجه پایینتر از آن، زبانی است که هر اندازه خودجوش و زادۀ طبع خداداد باشد، اندیشیده به خامه رفته و از سر خامه به کاغذ دویده و حک و اصلاح گشته است. بهویژه باید توجه داشت که شعر روایی در پیچ و خم و فراز و نشیب داستانها نیاز به برخی طرفهکاریها دارد تا داستان از صورت عامیانه و بدون زیورهای لفظی و معنوی به صورت هنری و پرورده درآید، بدانگونه که در برخی از داستانهای شاهنامه و برخی حکایات نظامی و سعدی میبینیم. بر این مطالب افزوده میگردد بیتهای فراوانی با مضامین روانکاوانه و هنر توصیف و تشبیه و صحنهپردازی و منشسازی که تنها در آثار ادبی هنری دیده میشود. به هر روی، ما در شعر فارسی کسی را که با فنون داستانسرایی و حکایتسراییِ هنری به اندازۀ این سه تن آشنا باشد سراغ نداریم.
زبان شاهنامه، در عین اینکه استوار است، کهن نیز هست. کاربرد برخی واژهها و ترکیبات و اصطلاحات در شاهنامه در متون باقیمانده از زمان شاعر گواهی ندارد. برای مثال واژۀ «سخن» در متون دیگر تنها به معنی «کلام» به کار رفته است، ولی در شاهنامه به معانی «رویداد، کار، واقعیت، سرگذشت» نیز هست، یا «ایران» در متون دیگر تنها به معنی «سرزمین ایران» به کار رفته، ولی در شاهنامه به معنی «ایرانیان» نیز هست. این مثالها، که برای آنها نه در متون زمان فردوسی و نه متون پس از او و نه در فرهنگها گواهی میتوان یافت، در کنار نویسش برخی نامها همچون گیومرت، طهمورت و اغریرت نشان میدهند که همه از راه ترجمه از پهلوی به شاهنامۀ ابومنصوری و از آنجا به شاهنامۀ فردوسی راه یافتهاند. همچنین کاررفت واژههایی چون «روان» و «جان» در معنی «نفس» و دیگر واژهها و ترکیبات و اصطلاحات فلسفی، «هوش» در معنی «مرگ»، «آراستن» در کاربرد فعل همکرد و مثالهای فراوان دیگر، کثرت واژهها و ترکیبات فردوسی و قلّت واژههای عربی آن، همه و همه نشان میدهد که مأخذ شاهنامه نمیتواند گفتاری باشد، چه رسد به اینکه کسی خود شاهنامه را نیز گفتاری بپندارد.
[از شاهنامه تا خداینامه: جستاری دربارۀ مآخذ مستقیم و غیرمستقیم شاهنامه، تألیف دکتر جلال خالقی مطلق، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۳، ص ۴۰-۴۱]
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
بیست و چهارم اردیبهشتماه سالروز درگذشت حبیب یغمایی
ذوق و سلیقه و روش یغمایی در مجلهنویسی پذیرفتۀ خاطر بسیاری نبود. پس از اینکه مجلّه را در پایان سال ۱۳۵۷ متوقف ساخت بر هوشمندان جامعۀ فرهنگ ایران روشن شد که مجلّۀ یغما چقدر گرانسنگ و سودمند بود و در معرفی و نگاهبانی ادبیات ملّی و واقعی تا چه حد بنیانی و مؤثر بود.
هیچیک از مجلههای مستقل و شخصی و جدی ایران نبوده است که سی و یک سال بی هیچ گسستگی و کم و بیش در سر هر ماه و چنین یکدست و یکپایه انتشار بیابد و در قلمرو زبان فارسی خواستار و دوستدار دیرپا داشته باشد.
اعتبار مجلّۀ یغما همان بود و هست که به انتشار ادب اصیل ایران و بزرگان ادبای چهل پنجاه سال پیش حتی شعر و نوشته از احمد قوامالسلطنه، علی سهیلی، سیّد ضیاءالدین طباطبایی، عباسقلی گلشاییان که مورد مسخرۀ تازهخواهان بود میپرداخت و رجال فرهنگخواه و ادبپرور را احترام میگذاشت.
نثر یغمایی از نثرهای ساختۀ روزگار ماست، لفظ دری در دست او حکم موم داشت، هم در شعر و هم در نثر. در انتخاب لفظ و شیوۀ بیان متأثر از بزرگان ادب کهن فارسی بود. در انتخاب لفظ استادی و مهارتش مسلم بود. از نادره کسانی بود که حدّ استعمال کلمات را درست میشناخت و هر لفظ را در مفهوم واقعی و مناسب خود میگذاشت. با اینکه استوار و پخته مینوشت و بسیاری از الفاظ مستعمل گذشتگان را بر قلم میآورد، نثرش از سادگی روستایی، طنزپردازی و رندی ادیبانه بهرهوری بیشمار داشت.
گرشاسپنامۀ اسدی طوسی، قصصالانبیای نیشابوری، ترجمۀ تفسیر طبری، مجموعهای از نظم و نثر قدیم، و بالاخره غزلیات سعدی که در این سالهای اخیر به ذات خویش تصحیح کرد، همه از کارهای علمی شایسته و ماندگار اوست.
[نادرهکاران: سوگنامۀ ناموران فرهنگی و ادبی (۱۳۰۴-۱۳۸۹)، ایرج افشار، زیر نظر بهرام، کوشیار و آرش افشار، به کوشش محمود نیکویه، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۰، ج ۱، ۷۴۹-۷۵۲]
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار منتشر کرد:
سفینۀ کهن رباعیات
این کتاب یکی از قدیمترین سفینههای رباعی فارسی است که احتمالاً در نیمۀ دوم سدۀ هفتم هجری گردآوری شده است. سفینۀ کهن رباعیات که حاوی بیش از ۱۲۵۰ رباعی است تعداد زیادی رباعی تازه به پیکرۀ شعر فارسی اضافه میکند و رباعیسرایان ناشناسی را به جمع شاعران پارسیگو میافزاید. این سفینه در میان منابع رباعیات خیّام پیش از سدۀ نهم هجری با ۴۴ رباعی به نام او، کهنترین مأخذی است که بیشترین رباعیات به نام خیّام را داراست. گذشته از این، سفینۀ کهن رباعیات منبع جانبی مهمّی در تصحیح رباعیات شاعران صاحب دیوان نیز به شمار میآید.
[سفینۀ کهن رباعیات، تصحیح و تحقیق ارحام مرادی و محمّد افشینوفایی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۴]
علاقهمندان میتوانند از بیست و سوم اردیبهشت تا پنجم خرداد، این کتاب را با ۳۰٪ تخفیف از دفتر مرکزی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار تهیه کنند.
برای سفارشهای بیش از پانصد هزار تومان ارسال رایگان است.
تلفن مرکز پخش و فروش: ۲۲۷۱۳۹۳۶-۲۲۷۱۶۸۳۲
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
تقریرات مصدّق در زندان دربارۀ حوادث زندگی خویش، یادداشتشده به اهتمام جلیل بزرگمهر، تنظیمشده به کوشش ایرج افشار، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۰
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
نگارخانه و کتابفروشی افشار از یکشنبه تا جمعه از ساعت ١٢ الی ٨ بعد از ظهر پذیرای دوستداران کتاب و هنر خواهد بود.
نشانی:
خیابان ولیعصر، سهراه زعفرانیه، خیابان عارفنسب، شمارۀ ۱۲
علاقهمندان میتوانند تا بیست و ششم اردیبهشتماه، با حضور در کتابفروشی و نگارخانۀ افشار، کتابهای انتشارات دکتر محمود افشار را با ۳۰٪ تخفیف تهیه کنند.
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
بیست و دوم اردیبهشتماه سالروز درگذشت اصغر مهدوی، از اعضای پیشین هیئت گزینش کتاب و جایزۀ بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار
در زمینۀ معرفی نسخههای خطی یکی از کارهای ارجمند او فهرستنگاری مندرجات جنگ اسکندرمیرزای تیموری است که نسخهاش در کتابخانۀ بریتانیا نگاهداری میشود. این معرفینامه در جلد بیست و ششم فرهنگ ایرانزمین (۱۳۶۵) چاپ شده است. دیگر تنظیم جدول تطبیقی است از اختلاف ضبط در نسخههای خطی مهم دیوان حافظ (هجده نسخه) که در ناموارۀ دکتر محمود افشار، جلد نهم (۱۳۷۵) چاپ شده است. جدولهایی که برای نمایاندن تفاوتها ترتیب داده است حکایت میکند از اینکه با چه دقت و حوصلهای هر کلمهای را در هجده نسخه دیده بود و یکی را با دیگری به مقایسه کشانیده است.
یکی دیگر از کارهای برجسته و نمونه که بر اساس اسناد موجود نزد خود انجام داد استخراج و جداسازی نامههای مربوط به تجارت یزد و ملکداری حاج محمّدحسین در این شهر بود. مهدوی نخست گزارشی از این اسناد به صورت مقاله نوشت و افتخار نشرش را به ناموارۀ دکتر محمود افشار داد. سپس به استدعای من به استخراج مواد مهم مندرج در نامهها پرداخت و چون آن کار پایان گرفت توانستیم مطالب را موضوعبندی کنیم. حاصل آن همکاری کتابی است که با نام یزد در اسناد امینالضرب نشر شده است و قطعاً یکی از اهم منابع برای آشنا شدن با خصایص تجارت یزد و منضمّات بدان است.
[نادرهکاران: سوگنامۀ ناموران فرهنگی و ادبی (۱۳۰۴-۱۳۸۹)، ایرج افشار، زیر نظر بهرام، کوشیار و آرش افشار، به کوشش محمود نیکویه، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ سوم ۱۴۰۴، ج ۲، ص ۱۴۰۲ - ۱۴۰۳]
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
تاریخ برمکیان، تصحیح و تألیف دکتر سیّد صادق سجادی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۳۹۹.
کتاب برگزیدۀ بیست و پنجمین دورۀ جایزۀ کتاب سال
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
نامههای محمدعلی فروغی، به کوشش دکتر محمد افشینوفایی، دکتر مهدی فیروزیان، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۲.
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
بیست و یکم اردیبهشتماه سالروز درگذشت دکتر محمدرضا باطنی، منتخب بیست و هفتمین جایزۀ ادبی و تاریخی دکتر محمود افشار
محمدرضا باطنی در ایجاد زبان علمی فارسی تأثیری قابل ملاحظه داشت. گفتمان زبانشناسی مدرن در ایران بدون آثاری که او نوشت نمیتوانست به صورتی که اکنون دیده میشود شکل گیرد. توجّه او به امکانات واژهسازی فارسی و تلاش برای برابرگذاری اصطلاحات زبانشناسی در رشد این علم در ایران نقش اساسی داشت. این نکته نیز مهم است که در این راه او همواره به امکانات طبیعی و درونی زبان توجه داشت و نه، مثلاً به باستانگرایی یا معادلگذاریهای غریب. او همواره معتقد بوده است که بدون فعالسازی نظام واژهسازی طبیعی فارسی امکان ایجاد زبان علمی و پیشرفت آن ممکن نیست. از همان نخستین مقالاتی که او نوشت و بهویژه کتابهایی که ترجمه کرد این سلامت و طبیعی بودن در عین سلاست و نیز صراحت مشهود است.
محمدرضا باطنی به این امر نیز توجّه داشت که علم فقط برای علما نیست و زبان علمی باید بتواند در خدمت توسعۀ علمی جامعه نیز باشد. به گمان او علم باید بتواند از محوطۀ دانشگاه فراتر رود. این توجّه و تعهد حاصل از آن موجب شد بکوشد مفاهیم تخصصی علمی را در قالبی همگانفهم بریزد و از این رهگذر نهتنها گروه وسیعتری از افراد جامعه را در یافتههای علمی شریک کند، بلکه زبان این ارتباط علمی عمومی را سادهتر و روشنتر کند. این یکی از قابلیتهای کممانند آثار اوست که هم اهل فن و هم غیرمتخصصان به سهم خود میتوانند از آنها بهرهمند شوند.
حسین سامعی
[دفترچۀ بیست و هفتمین جایزۀ ادبی و تاریخی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، اهداشده به دکتر محمدرضا باطنی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۳۹۹، ص ۳۵-۳۶]
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی و تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
گزارش تصویری از مراسم افتتاح کتابفروشی و نگارخانۀ افشار
جمعه، نوزدهم اردیبهشتماه
@AfsharFoundation
سیر العباد الی المعاد، ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی غزنوی، تصحیح و شرح دکتر مریم مشرّف، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۱
کتاب برگزیدۀ چهل و یکمین دورۀ جایزۀ کتاب سال ایران
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
I have decided not to discuss the merits of calling the Persian Gulf by the name of Arabian Gulf. Apart from the fact that it was called Persian Gulf by all contemporary authors, in whatever language they wrote during the period that this study is concerned with, I also adhere to historical precedence, which has determined that this Gulf was called the Persian Gulf since the beginning of history. Those interested in this matter I refer to Edmund Bosworth, “The Nomenclature of the Persian Gulf,” Iranian Studies 30 (1997), pp. 77-94.
— Willem Floor
The Persian Gulf: A Political and Economic History of Five Port Cities (1500–1730 CE / 905–1143 AH)
Translated by Arezoo Heidari
Tehran: Dr. Mahmoud Afshar Foundation Press, 2024, footnote on p. 33
Dr. Mahmoud Afshar Foundation: Promoting the Persian Language, Strengthening National Unity, and Preserving Territorial Integrity
@AfsharFoundation
مجمل التواریخ و القصص، تصحیح و تحقیق دکتر اکبر نحوی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۰
کتاب شایستۀ تقدیر سی و نهمین دورۀ جایزۀ کتاب سال
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
خلیج فارس در متون یونانی و لاتین و تازی
دربارۀ نامهای جغرافیایی میتوان این قاعدۀ کلی را که بر بسیاری از آنها تعلق میگیرد روا دانست:
نامهای سرزمینها و کشورها بیشتر از نام طوایف و نژادهایی که در آنجا زندگی میکردهاند گرفته شده است. بیشتر نامهای رودها از رنگ آبها و شکل ظاهری آنها بیرون آمده و نامهای کوهها را نیز اغلب از شباهت آنها با چیزهای دیگر گرفتهاند. اما به دریاها تقریباً نام کشورها و سرزمینهایی را که به آنها نزدیک بودهاند دادهاند. دریایی را که سراسر جنوب ایران را فراگرفته چون قسمت عمدۀ آن کرانههای سرزمین فارس را در ایران در بر گرفته است و از مردم ایران مردم فارس یعنی پارسیان باستان زودتر از طوایف دیگر با جهان غرب رابطه به هم زدهاند، از روزی که به تدوین تاریخ و جغرافیا آغاز کردهاند «دریای فارس» یا «خلیج فارس» نامیدهاند. کلمۀ پارس و فارس را یونانیان قدیم «پرس» تلفظ کردهاند و به همین جهت در تسمیۀ این خلیج این کلمه را نیز به کار بردهاند.
آریان، مورخ معروف یونانی، که در قرن دوم میلادی میزیسته نام خلیج فارس را پرسیکوکایتاس نوشته است که معنی درست آن «خلیج فارس» است. استرابون، جغرافیانویس معروف یونانی، که در حدود ۵۸ پ.م. به جهان آمده و در حدود ۲۵ درگذشته، در کتاب جغرافیایی خود مکرر همین نام را به کار برده است.
کوینته کورسه، مورخ معروف زبان لاتین، در کتابی که در تاریخ اسکندر نوشته است، نام این دریا را «آکواروم پرسیکو» نوشته است که معنی تحتاللفظ آن «آبگیر فارس» است.
جغرافیانویسان و تاریخنویسان تازی همهجا دربارۀ این دریا همان نام قدیم را به کار بردهاند. ابن خرداذبه که قدیمترین کتاب جغرافیا به زبان تازی از او مانده است در کتاب المسالک و الممالک اسم این دریا را بحر فارس نوشته است.
گذشته از بزرگان تاریخنویسان و جغرافیانویسان به زبان تازی، در همۀ کتابهای دیگر که ذکری از این دریا هست تا روزگار ما نام آن را برخی «بحر فارس» و برخی دیگر «بحر فارسی» و پارهای «خلیج فارس» آوردهاند.
[مقالات سعید نفیسی (در زمینۀ تاریخ تصوف، فرهنگ و ادب ایران)، به کوشش مسعود عرفانیان، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۳۹۷، ج ۳، ص ۶۱۷-۶۲۳]
#persian_gulf
#forever_persian_gulf
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
فهرست انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، اردیبهشتماه ۱۴۰۴
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
[سفینۀ کهن رباعیات، تصحیح و تحقیق ارحام مرادی و محمّد افشینوفایی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۴]
کتاب شایستۀ تقدیر سی و پنجمین دورۀ جایزۀ کتاب سال
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
انتشارات دکتر محمود افشار در نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران میزبان دوستداران و پاسداران زبان و ادبیات فارسی و تاریخ و فرهنگ ایران است.
علاقهمندان میتوانند با مراجعه به غرفۀ انتشارات دکتر محمود افشار در نمایشگاه کتاب تهران، واقع در مصلای تهران، بخش ناشران عمومی، راهرو ۲۲، شمارۀ ۵، کتابهای این انتشارات را تا بیست و هفتم اردیبهشتماه، با ۲۰٪ تخفیف تهیه کنند.
همچنین خرید کتابهای انتشارات دکتر محمود افشار در نمایشگاه مجازی کتاب تهران با ۱۰٪ تخفیف از طریق پیوند زیر امکانپذیر است:
https://book.icfi.ir/book?exhibitorId=362&publisher
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
سی و ششمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران
از هفدهم تا بیست و هفتم اردیبهشتماه ۱۴۰۴
نشانی انتشارات دکتر محمود افشار در نمایشگاه:
راهرو ۲۲، غرفۀ ۵
علاقهمندان میتوانند با مراجعه به غرفۀ انتشارات دکتر محمود افشار در نمایشگاه کتاب تهران، کتابهای این انتشارات را با تخفیف ویژۀ نمایشگاه تهیه کنند.
همچنین خرید کتابهای انتشارات دکتر محمود افشار در نمایشگاه مجازی کتاب تهران از طریق پیوند زیر امکانپذیر است:
https://book.icfi.ir/book?exhibitorId=362&publisher
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
آذربایجان و شاهنامه: تحقیقی دربارۀ جایگاه آذربایجان، ترکان و زبان ترکی در شاهنامه و پایگاه هزارسالۀ شاهنامه در آذربایجان، دکتر سجاد آیدنلو، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۱
کتاب برگزیدۀ سی و نهمین دورۀ جایزۀ کتاب سال و برگزیدۀ شانزدهمین دورۀ جشنوارۀ بینالمللی شعر فجر
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
روزنامۀ خاطرات ناصرالدینشاه، به کوشش مجید عبدامین (جلدهای چاپشده: ۱ تا ۱۲).
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
گروه تاریخ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران با همکاری بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، برگزار میکند:
پنجمین همایش بینالمللی خلیج فارس
تاریخ، تمدن، فرهنگ
دوشنبه، ۲۲ اردیبهشت
تهران، خیابان انقلاب، پردیس مرکزی دانشگاه تهران، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، گروه تاریخ
@AfsharFoundation
تلفّظ در شعر کهن فارسی: بهرهگیری از شعر در شناخت تلفّظهای دیرین، دکتر وحید عیدگاه طرقبهای، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۱.
کتاب برگزیدۀ سی و نهمین دورۀ جایزۀ کتاب سال و برگزیدۀ شانزدهمین دورۀ جشنوارۀ بینالمللی شعر فجر
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
بیرق ایران
شنیدم در کتاب یکی از بزرگان انگلیس است که سفیرش در ایران گفت: روزی سواره در خیابان تهران میگذشتم. دیدم امیر با کوکبهٔ جلالش میگذرد. پیاده شدم. امیر ملتفت شد. ایستاد تا به او رسیدم. با یکدیگر به بازدید ساختمان قراولخانهها رفتیم. دیدم بالای هر قراولخانه بیرقی از شیر و خورشید است. پرسیدم: مگر اینجا تهران و مرکز ایران نیست؟ گفت: چرا. گفتم: برای نشان دولت یک بیرق کافی است. این همه بیرق از چیست؟ گفت: آن قدر بیرق از ایران بلند کنم که بیرق شما در آن میان گم شود. دیدم عجب کلّهٔ غیور بلندهمّتی دارد.
[امیرکبیر و ناصرالدینشاه، به کوشش سید علی آل داود، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۳، ۵۴۳]
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی و تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
امیرکبیر و ناصرالدینشاه به چاپ دوم رسید.
میرزا تقیخان امیرکبیر در شمار معدود سیاستپیشگان ایران در دو سدۀ اخیر است که از همان آغاز آشنایی با دنیای سیاست دریافت که ایران از دنیای متمدن و در حال صنعتی شدن آن روزگار عقب افتاده و این فاصله به سرعت در حال افزایش است. به همین جهت به دنبال راههای مقابله با آن رفت و کوشید بنیانهای کارسازی در ایران به وجود آورد. امیرکبیر خدمات فراوانی به کشور کرده و راه توسعه و گسترش علوم و صنایع جدید را در ایران گشود. او را باید در حقیقت بنیانگذار ایران نو به شمار آورد. این کتاب در سه بخش کلی تدوین یافته است: نامههای امیرکبیر به ناصرالدین شاه، اسناد و نامههای امیرکبیر، نوادرالامیر و داستانهای تاریخی دربارۀ امیرکبیر.
[امیرکبیر و ناصرالدینشاه، به کوشش علی آل داود، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم]
علاقهمندان میتوانند از بیست و یکم اردیبهشت تا سوم خرداد، این کتاب را با ۳۰٪ تخفیف از دفتر مرکزی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار تهیه کنند.
برای سفارشهای بیش از پانصد هزار تومان ارسال رایگان است.
تلفن مرکز پخش و فروش: ۲۲۷۱۳۹۳۶-۲۲۷۱۶۸۳۲
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
ستوده از شاعران بیش از همه به حافظ شیرازی مایل بود و استنادات شعری او در نامههای همین کتاب هم گواه این مدّعاست. خود از او شنیدم که قاآنی را آخرین شاعر بزرگ فارسی میدانست. بیمناسبت نبود که افشار و ستوده به کار نیما بیاعتقاد بودند. باور داشتند روش او به نفع زبان فارسی نیست. در حقیقت اگر گمان داشتند شعری مایۀ نگاهبانی زبان فارسی را ندارد، آن شعر موافق سلیقهشان نمیافتاد. جز این، حمایت حزب توده را نیز در رواج شعر نو مؤثّر میدانستند. در لابلای نامههای ستودۀ سنّتگرای کهنپسند اشارات جالبی به منازعۀ طرفداران شعر نو و کهنه هست و برخی عقاید خود او هم در این باره آشکار میشود. مثلاً یک بار به خواهش دوستی از افشار به مناسبت آنکه «در کتاب و کتابداری ید طولایی» دارد میپرسد که آیا از دیوان اشعار نادر نادرپور و فروغ فرّخزاد و سایر شعرای معاصر که «بنده حتّی اسم ایشان را هم نمیدانم اثری منتشر شده است یا خیر» (۳۴). در جای دیگری هم وقتی به جدال قلمی شیفتگان و پیروان نیما یوشیج و طرفداران مهدی حمیدی شیرازی در کیهان اشاره میکند طرف سبک شعری حمیدی را میگیرد و معلوم است که دلش با نوپردازها نیست و اصالتی در کارشان نمییابد.
میدانیم که نیما در دیماه ۱۳۳۸ در تهران درگذشت و در امامزاده عبدالله دفن شد. امّا سی و چهار سال بعد پیکرش را به زادگاهش یوش انتقال دادند و در خانهاش دفن کردند. ستوده این را زیر سر یونسکو که دایۀ مهربانتر از مادر شده میبیند که میخواهد آقابالاسر ما باشد «و امامزادۀ شعر نو برای چشمبستگان آینده میسازد». ستوده عقیده دارد نباید «درخت کهنسال ادب فارسی را، که یک شاخۀ آن سعدی و یک شاخۀ آن حافظ و یک شاخۀ آن نظامی است، با اشعار و ابیات و اوزان بی سر و ته فرنگی» پیوند زد. باید به آن آب و کود داد و آن را زنده نگاه داشت. «این درخت قابل پیوند نیست و هیچ پیوندی روی آن نمیگیرد.»
[نامههای منوچهر ستوده و ایرج افشار، به کوشش محمد افشینوفایی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۳، مقدمه ص ۵۷-۶۲]
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
افتتاح کتابفروشی و نگارخانۀ افشار
جمعه، ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۴
ساعت ۱۶ تا ۲۰
کتابفروشی و نگارخانۀ افشار
خیابان ولیعصر، سهراه زعفرانیه، خیابان عارفنسب، شمارۀ ۱۲
به این مناسبت از روز افتتاحیه به مدت یک هفته (نوزدهم تا بیست و ششم اردیبهشتماه) کتابهای انتشارات دکتر محمود افشار با ۳۰٪ تخفیف عرضه میشود. علاقهمندان میتوانند با حضور در کتابفروشی و نگارخانۀ افشار کتابهای انتشارات دکتر محمود افشار را با تخفیف ویژۀ این مناسبت تهیه کنند.
همزمان با این رویداد، آثار خوشنویسی استاد محمّد شهبازی در نگارخانۀ افشار به نمایش درمیآید. این نمایشگاه تا بیست و سوم خردادماه سال جاری برپا خواهد بود.
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
خلیج فارس
تصمیم دارم در اینجا در این مورد که خلیج فارس باید خلیج عربی نامیده بشود یا نه، بحث و گفتوگویی نکنم. جدا از این حقیقت که همۀ مؤلفان معاصر، به هر زبانی که کتابها و تحقیقاتشان را نوشتهاند، آن را خلیج فارس نامیدهاند، اگر بخواهیم به سوابق تاریخی وفادار باشیم، همۀ سوابق تاریخی تأیید کردهاند که این خلیج از ابتدای تاریخ، خلیج فارس نامیده شده.
ویلم فلور
[خلیج فارس: تاریخچۀ سیاسی و اقتصادی پنج شهر بندری (۱۵۰۰- ۱۷۳۰م/ ۹۰۵- ۱۱۴۳ق)، ویلم فلور، ترجمۀ آرزو حیدری، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۳، ص ۳۳]
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
The Persian Gulf in Greek, Latin, and Arabic Texts
A general rule that applies to many geographical names can be stated as follows:
The names of lands and countries are mostly derived from the tribes and ethnic groups that lived there. Most river names stem from the color or visible appearance of their waters, and mountain names are often taken from their resemblance to other things. But for seas, the names have generally been taken from the lands and countries near them.
The body of water that borders the entire southern coast of Iran has been named “the Sea of Fars” or “the Persian Gulf” because a major portion of its shores belongs to the province of Fars in Iran, and because the people of Iran—namely, the people of Fars, the ancient Persians—were among the first in the region to establish contact with the Western world. From the time historical and geographical records began to be compiled, this body of water has been referred to by this name.
The word “Pars” or “Fars” was pronounced “Pers” by the ancient Greeks, and so this term was also used in naming the gulf.
Arrian, the renowned Greek historian who lived in the second century CE, referred to the Persian Gulf as Persikōn Kólpos, which accurately means “the Persian Gulf.”
Strabo, the famous Greek geographer born around 58 BCE and who died around 25 CE, used this name repeatedly in his geographical works.
Curtius Rufus, the famous Latin-language historian, in his book on the history of Alexander, called this sea Aquarum Persico, which literally means “the waters of Persia.”
All Arab geographers and historians have consistently used the ancient name for this sea. Ibn Khordadbeh, the author of the oldest surviving Arabic geographical text, called Al-Masalik wa al-Mamalik, refers to this body of water as Bahr Fars (“the Sea of Fars”).
In addition to renowned Arab historians and geographers, in all other Arabic texts that mention this sea up to our own time, it has been referred to variously as Bahr Fars, Bahr al-Farsi, or Khalij Fars—all meaning the Persian Sea or Persian Gulf.
From: Saeed Nafisi’s Essays (on the history of Sufism, Iranian culture, and literature), edited by Masoud Erfanian, Tehran: Dr. Mahmoud Afshar Foundation Publications, 2018, Vol. 3, pp. 617–623.
#persian_gulf
#forever_persian_gulf
Dr. Mahmoud Afshar Foundation: Promoting the Persian Language, Strengthening National Unity, and Preserving Territorial Integrity
@AfsharFoundation
افتتاح کتابفروشی و نگارخانۀ افشار
جمعه، ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۴
ساعت ۱۶ تا ۲۰
کتابفروشی و نگارخانۀ افشار
خیابان ولیعصر، سهراه زعفرانیه، خیابان عارفنسب، شمارۀ ۱۲
به این مناسبت از روز افتتاحیه به مدت یک هفته (نوزدهم تا بیست و ششم اردیبهشتماه) کتابهای انتشارات دکتر محمود افشار با ۳۰٪ تخفیف عرضه میشود. علاقهمندان میتوانند با حضور در کتابفروشی و نگارخانۀ افشار کتابهای انتشارات دکتر محمود افشار را با تخفیف ویژۀ این مناسبت تهیه کنند.
همزمان با این رویداد، آثار خوشنویسی استاد محمّد شهبازی در نگارخانۀ افشار به نمایش درمیآید. این نمایشگاه تا بیست و سوم خردادماه سال جاری برپا خواهد بود.
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation
سی و ششمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران
از هفدهم تا بیست و هفتم اردیبهشتماه ۱۴۰۴
نشانی انتشارات دکتر محمود افشار در نمایشگاه:
راهرو ۲۲، غرفۀ ۵
علاقهمندان میتوانند با مراجعه به غرفۀ انتشارات دکتر محمود افشار در نمایشگاه کتاب تهران، کتابهای این انتشارات را با تخفیف ویژۀ نمایشگاه تهیه کنند.
همچنین خرید کتابهای انتشارات دکتر محمود افشار در نمایشگاه مجازی کتاب تهران از طریق پیوند زیر امکانپذیر است:
https://book.icfi.ir/book?exhibitorId=362&publisher
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation