13811
ارتباط با من @Salahkhadiw اینستاگرام: https://www.instagram.com/salah.khadiw
🔺آیندەی بشار اسد و سه فرضیه!
پیش روی خیرە کنندەی مخالفان و سقوط دومینیووار شهرها و استان های سوریه، ناقوس مرگ نظام اسد را به صدا درآورده است.
با هر نگاهی، دولت سوریه از این بحران دستکم به صورت کامل جان سالم بدر نمی برد.
روسیه و ایران به عنوان حامیان بین المللی و منطقەای آن در موقعیت ضعیف تری از گذشته به سر می برند.
اسرائیل که در سال های گذشته عملا سوریه را به حیاط خلوت خود تبدیل کرده، سقف مطالبات خود از اسد را بالا برده و آشکارا خواهان قطع ارتباط آن با ایران است.
بحران اقتصادی در مناطق تحت کنترل دولت بیداد می کند و شهرهای حلب و حما که به تازگی بدست مخالفان افتادەاند، مشحون از خصومت و خاطرات تلخ اهالی از سرکوب های بیرحمانەی گذشتەاند.
با این اوصاف آیندەی سوریە می تواند یکی از این حالت های ذیل باشد.
▪️مخالفان با همین سرعت پیش بروند و در روزها یا هفتەهای آتی به دمشق برسند.
باقیماندەهای دولت علوی از پایتخت رانده شده و در استان های ساحلی طرطوس و لاذقیه که پایگاه اجتماعی قوی تری دارد، مستقر شود.
در این صورت امارت اسلامی کوچک ادلب به دمشق منتقل و جامعەی جهانی باید خود را برای افغانستانی جدید در بیخ گوش اروپا آماده کند.
در ادامه باید شاهد درگیری های ادامه دار میان کردها، علوی ها و اسلام گرایان حاکم بر دمشق بود.
▪️طرف های خارجی نظیر ترکیه که پیشرفت آسان مخالفان را میسر ساختەاند، در دروازەهای دمشق آنها را متوقف کنند.
در اینجا پای یک معامله به میان می آید که بهای مصالحه است.
رژیم که مدتها در برابر گسترش دایرەی شمول خود ابستادگی می کرد، کوتاه بیاید و قدرت را با اپوزیسیون تقسیم کند.
در صورت رضایت به بقای اسد هریک از ترکیه و اسرائیل سهم ویژەی خود را هم می خواهد:
قطع ارتباط با ایران و حزب الله و همکاری جهت مبارزه با جنگجویان کرد مستقر در شمال و شرق کشور.
▪️یک کودتای نظامی یا قسمی تحویل قدرت رخ دهد و ضمن حذف راس نظام، اصل نظام باقی بماند.
به این معنا که اسد و خانوادەاش و حلقەی اول علوی ها کنار بروند و ارتش و نهادهای امنیتی پس از پاکسازی از هواداران ایران باقی بمانند.
این حالت تکرار الگوی انقلاب های بهار عربی در مصر و تونس است که ضمن حفظ شاکلەی نظام، تنها شخص زمامدار و خانوادەاش از صحنه خارج شدند.
مزیت این الگو از دید طرف های خارجی جلوگیری از هرج و مرج های شبیه عراق و لیبی و یا به قدرت رسیدن اسلام گرایان است.
در وضعیت سوم احتمال بروز بی ثباتی و جنگ قدرت از دو وضعیت دیگر کمتر است.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺سرنوشت خودمختاری کردها پس از سقوط حلب
کردهای سوریه که در قالب نیروهای سوریەی دمکرات کنترل بخش های مهمی از شرق و شمال این کشور را در دست دارند، مانند اسد از تحولات حلب غافلگیر شدەاند.
تغییر تعادل قوا در استان استراتژیک حلب مستقیما روی آنها تاثیر می گذلرد.
رخدادها و تحولات آتی می تواند زمینه را برای مداخلەی بیشتر ترکیه و احیانا حملەی آن به دولت خودمختار کردها فراهم نماید.
غیر از این، در شهر حلب چند محلەی کردنشین مانند شیخ مقصود و اشرفیه وجود دارد.
این محلات که در سال های اخیر پذیرای هزاران کرد آوارەی گریخته از حملات ترکیه و گروه های متحد آن است، توسط یگان های مدافع خلق اداره می شوند.
حتی در زمان تسلط اپوزیسیون بشار اسد بر شرق حلب، این محلات تا حد زیادی از جنگ در امان ماندند و خودمخناری دوفاکتوی آنها از تعرض دولت و مخالفان مصون ماند.
از این رو رفتار و نوع رویارویی فاتحان جدید شهر با این محلات تا حدی بیانگر الگوی رفتاری آنها در قبال نیروهای کرد و متصرفاتشان در سایر استان ها و مناطق خواهد بود.
گمانه زنی های مختلفی دربارەی طرف های خارجی دخیل در حوادث چند روز اخیر و انگیزه ها و پیامدهای آن وجود دارد.
هرچند در هر فرضیەای نمی توان از نقش و سهم ترکیه به عنوان دشمن شماره یک کردهای سوریه گذشت.
یک فرض می تواند این باشد که نوعی هماهنگی سطح بالا میان ترکیه، اسرائیل و اوکراین انجام شده؛
اوکراین که از پهپادهای شاهد ایران دل چرکین است، پرندەهای بی سرنشین پیشرفتە در اختیار مخالفان قرار داده و موقعیت را برای انتقام از اتحاد ایران و روسیه مغتنم شمرده است.
اسرائیل وظیفەی دادن اطلاعات حساس و طراحی جنگی برق آسا را برعهده داشته و ترکیه هم نقش هماهنگ کننده و آموزش دهنده را عهده دار شده است.
تهدید صریح بشار اسد توسط نتانیاهو انگیزه و اهداف اسرائیل را روشن می کند.
اسرائیل دنبال اخراج ایران از سوریه و قطع سرپل تدارکاتی حزب الله است.
برای طرف ترکی اما تضعیف حزب الله و ایران فرصتی است تا بشار اسد را به دو منظور تحت فشار قرار دهد:
پذیرفتن مخالفان در یک دولت به اصطلاح آشتی ملی بدون حضور کردها و با نیت پایان دادن به دولت دوفاکتوی شان.
بازگرداندن آوارگان سوری مستقر در ترکیه پس از پایان رسمی و عملی جنگ.
تحقق این اهداف به نوع واکنش ایران و روسیه بستگی دارد که هر دو نسبت به گذشته در موقعیت ضعیف تری هستند.
در کوتاه مدت احتمال حملەی مستقیم ترکیە و متحدان آن به کردها به علت حضور نیروهای آمریکایی و خطر قوت گرفتن مجدد داعش در پرتو هرج و مرج کنونی اندک است.
اما در میان مدت بسته به روندی کلان حوادث اخیر و روی کار آمدن ترامپ، مساله فرق می کند و احتمال در تنگنا قرار گرفتن کردها کم نبست.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺آزادی؛ آیزایا برلین، لاریجانی و ناصرالدین شاه!
اخیرا علی لاریجانی "سیاستمدار فیلسوف" در گفتگو با تسنیم به مفهوم آزادی مثبت و منفی آیزایا برلین اشاره و به اشتباه فیلسوف انگلیسی را "خانم" خواند.
شابد کشف ناصرالدین شاه از مفهوم آزادی منفی از لابلای رفتار آزادانەی مردم پاریس در 150 سال قبل در حضور امپراتور، از شرح لاریجانی دقیق تر است.
شاه می گوید:
راه می‌رفتند، می‌نشستند آزادی بود. یکی ایستاده بود [ماتحتش] را به امپراطور کرده بود سیگار می‌کشید. یکی نشسته بود و ... به امپراطور و سیگار می‌کشید. یکی ... را به ما کرده بود. هر کدام حالت آزادی داشتند!
جالب این جاست که ناصرالدین شاه در سال 1257 به پاریس رفت. آیزایا برلین هم در بحبوحەی انقلاب 1357 برای دومین و آخرین بار به تهران آمد.
پس از انقلاب، مفهوم آزادی منفی دستخوش تمایلات حکومت برای اعتلای آزادی مثبت بر مبنای تفسیر خود گردید.
آزادی های اجتماعی از قبیل پوشش بانوان تحدید و گاه کار به مداخلەی افراطی در حوزەی خصوصی هم کشیده شد.
اخیرا هم قالیباف خلف لاریجانی با ابلاغ قانون سخت گیرانەی حجاب روی همان مسالەی 150 سال قبل قاجار انگشت نهاد!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺آتش بس یا سوت پایان نیمەی اول؟
با تصویب کابینەی کوچک اسرائیل آتش بس در جبهەی لبنان قطعی به نظر می رسد.
قرار است از روز چهارشنبه آتش سلاح ها پس از پانزده ماه خاموش شود. طولانی ترین و ویرانگرترین جنگ اسرائیل و حزب الله که به بهای جان تقریبا تمامی کادر رهبری و فرماندهان ارشد نظامی حزب الله تمام شد.
در طرف اسرائیلی، مخالفان نتانیاهو او را متهم می کنند که بدون پیروزی دست از جنگ کشیده و به شروط حزب الله تن داده است.
در مقابل، نتانیاهو با اذعان به خستگی ارتش و نقص در تدارکات نظامی آن، می گوید آتش بس را در برابر داشتن آزادی عمل در لبنان در صورت نقص آن از جانب حزب الله پذیرفته است.
او همچنین گفته که پس از کسب پیروزی های بزرگ در لبنان، روی جنگ غزه و رفع تهدید ایران تمرکز خواهد کرد.
در طرف حزب الله که باز توانسته از یک جنگ فراگیر نابرابر با تحمل تلفات و زخم های بزرگ، جان سالم بدر ببرد، اولویت های منفاوتی وجود دارد.
احتمالا برگزاری آئین های تشییع شکوهمند برای رهبران فقید و فرماندهان از دست رفته جزو اولویت های کاری آنان باشد؛
نوعی رژەی پیروزی به هدف تهییج و بازپروری پایگاه اجتماعی حزب و یادآوری اهمیت و جایگاه آن در سیاست داخلی لبنان.
برای طرف های خارجی که از دور و نزدیک جهت برقراری آتش بس تلاش کردەاند، پایداری آن از هر چیزی مهم تر است.
آنان می دانند که خلع سلاح حزب الله شدنی نیست، اما دور کردن آن تا ساحل شمالی رود لیطانی دستاوردی است که می تواند به کاهش نفوذ آن در سیاست لبنان بینجامد و آرایش سیاسی آن را تا حدی تغییر دهد.
از همه مهم تر اما تاثیر این توافق بر جبهەی غزه و تنش با ایران است.
گرچه نتانیاهو وعده داده تا تسلیم حماس، معامله بر سر آزادی گروگان ها را نپذیرد، اما همانند لبنان افزایش فشارهای داخلی و سرزنش های خارجی و عزم ترامپ برای پایان جنگ های بی پایان را نباید دستکم گرفت.
از این رو موفقیت آتش بس در لبنان می تواند به توافقی مشابه ولی متفاوت در غزه کمک کند.
احتمالا تا زمان آغاز بکار ترامپ نوعی کاهش تنش در جبهەی جنوبی هم اتفاق بیفتد.
در این صورت تکلیف نتانیاهو، بدون جنگ چه خواهد شد؟ کسی که در داخل و خارج تحت تعقیب است و آیندەی سیاسی اش بدون جنگ تمام شده است.
پاسخ این سوال را امشب خودش به صورت مبهم و موجز داد: تمرکز روی تهدید ایران و البته نمی توانم توضیحی بیشتر بدهم!
ناگفته پیداست که بی صبرانه منتظر آمدن ترامپ و آغاز دور تازەای از سیاست فشار حداکثری است.
پروندەی هستەای ایران که از غلاف برجام خارج شده و زیر شمشیر داموکلس مکانیسم ماشه قرار گرفته، مشغولیت جدید نتانیاهو خواهد شد.
احنمالا بی بی در اندیشەی ضربه زدن به متحدان ایران در عراق و یمن خواهد افتاد و چه بسا با خاموش شدن سلاح ها در لبنان احساس آزادی عمل بیش تری برای مواجهەی مستقیم با ایران پیدا خواهد کرد.
هرچه باشد دست اسرائیل در غزه و لبنان به نحوی زیر سنگ بود، در اولی به دلیل وجود گروگان ها و دومی هم به علت زرادخانەی موشکی و پهپادی حزب الله درست زیر بیخ گوش تل آویو و حیفا.
محذوریتی که به این نحو در مقابل ایران و متحدان نیابتی اش در عراق و یمن وجود ندارد.
در نهایت باید دید در عمل روند حوادث در لبنان چگونه پیش خواهد رفت و ترامپ که روی نیمکت ذخیره در حال گرم کردن خود است، چه تدبیر و تمهیدی در پیش خواهد گرفت.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺وقتی "فرهنگ خاتون" تاب مستوری ندارد!
بودجه پیشنهادی برای نهادهای فرهنگی و مذهبی راهنمایی برای تشخیص اولویت های فرهنگی و جهت گیری های سیاسی نهاد قدرت است.
از قریب 70000 میلیارد تومان، سهم اصلی به نهادهای مذهبی و ایدئولوژیک رسیده و سهم اندک دو نهاد فرهنگستان زبان فارسی و بنیاد سعدی به سختی به 3 دهم درصد می رسد.
تصور متولیان امر از جامعەی ملی و ارزش های مشترک آن چیست؟
آیا با تاکید صرف روی مذهب و برساختهای ایدئولوژیک آن می توان به فرهنگ ملی دست یافت؟
همەی ایرانیان شیعەاند؟ همەی شیعیان مذهبی و متشرعند؟ همەی متشرعان با رهیافت های دینی جاری همراهند؟
روی دگر سخن با قوم گرایانی است که با حبابی معرفتی، قدرت را دارای صبغەی پررنگ قومی و " فارس محوری " دانسته و زیرساخت ایدئولوژیک آن را نادیده می انگارند.
مانند چپ های قدیم که با خیال پردازی، دولت پساانقلابی را سرمایەداری وابسته می خواندند!
همین جامعة المصطفی نوعی نسخەی ایرانی دانشگاه پاتریس لومومبای مسکو است که زمانی وظیفەی تربیت کادرهای انقلابی جهان را داشت.
دانشگاه امام صادق هم مشابه دانشگاه حزبی کوتوست که مدیران آینده را تربیت می کرد.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺زمستان سخت ایران و اقتصاد ویران!
مطابق نمودار بالا بیشترین ذخایر نفتی جهان در خاورمیانه و در این منطقه هم در سواحل شمالی و جنوبی خلیج فارس قرار دارد.
ایران، عراق، قطر، عربستان، کویت، امارات و ...ثروتمندترین کشورهای جهانند، البته با حکومت هایی غیردموکراتیک.
بسته به زمان کشف، میزان ذخایر، کیفیت و نرخ نهایی استخراج، اندازه و عمق اسارت دمکراسی در چاه بیژن نفت بدست می آید.
ملی شدن صنعت نفت در دورەی مصدق گرچه فرازی درخشان در تاریخ معاصر است، اما باعث تبدیل ایران به دولتی رانتیر شد.
درست تر آنست که بگوییم نفت دولتی شد نه ملی و ملی شدن راستین جز با دمکراسی و تحقق ارادەی ملت ممکن نیست.
طرفه این جاست که در سایەی تحریم و ارزان و قاچاق فروشی نفت به چینی ها، سهم دولت ایران از آوردەی ارزی روز به روز کم تر و شبیه دوران ایلغار بریتیش پترولیوم می شود!
گویی حزب کمونیست چین جای شرکت نفت ایران و انگلیس را گرفته است.
بدتر از آن در حالی که عرب های خلیج فارس با استفاده از پول نفت به "چینی سازی" اقتصاد و تنوع بخشی به آن روی آوردەاند، ایران بجای یادگرفتن راه و رسم چین فقط اسم آن را از بر کرده است!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺بالماسکه با ماسک: از ترس کیهان یا لوگان؟
وزارت خارجه خبر مذاکرە نمایندەی دائم ایران در سازمان ملل با ایلان ماسک را با قاطعیت تکذیب کرد.
این تکذیب دیرهنگام و غیرمنتظره از جوانب مختلف قابل تامل است. آیا اساسا دیداری انجام شده؟ اگر انجام شده چرا اکنون تکذیب می شود؟
نخستین خبر این رخداد در روزنامەی نیویورک تایمز درز پیدا کرد.
این روزنامه به نقل از " منابع ایرانی " خبر پیشگفته را درج کرد.
سپس روزنامه ها و خبرگزاری های دیگر دنبال آن را گرفتند و به جزئیات بیشتری پرداختند.
خود ماسک از تایید یا تکذیب خبر خودداری کرد؛
واکتشی معمول که اغلب ناشی از غیررسمی یا ابتدایی بودن یک روند است.
با این وصف تکذیب این خبر احتمالا ناشی از سه حالت است:
اول: ابتکار مزبور با هماهنگی بالاترین سطوح حکومت در ایران انجام شده؛ منتها دستور کار و روند آن راضی کننده نبوده است.
شاید بخاطر شرایط و پیش فرض های غیر قابل قبول طرف آمریکایی که نماینده و زبان حال یک تیم تندرو محسوب و مواضع نزدیکی به تل آویو دارد.
دوم: تکذیب خبر به درخواست ایلان ماسک صورت گرفته است.
شاید بخاطر مصون ماندن وی از عواقب قانون قدیمی لوگان که تماس و مذاکرەی افراد غیر مسئول با دولت های در حال تنش با آمریکا را ممنوع می سازد و احتمالا برخی ملاحظات داخلی دیگر.
سوم: واکنش خشم آلود روزنامەی کیهان به خبر این دیدار که باز اهمیت متغیر پویایی های داخلی ایران را به نمایش گذاشت.
این فرضیه یادآور مذاکرات برجام در زمان روحانی و رویەی با یک دست پیش کشیدن و با دست دیگر پس زدن است.
اگر این گمان وارد باشد به معنای آن است در سطوح بالای قدرت، ارزیابی وضعیت هنوز ادامه دارد و هنوز تصمیم نهایی برای مذاکره با ترامپ اتخاذ نشده است.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺کلینیک حجاب و جدال استالین و هیتلر!
در روزی که نتانیاهو به زبان فارسی فریاد زن، زندگی، آزادی سر داد، یک کلینیک ترک بی حجابی در تهران راه اندازی شد.
در ایامی که کمبود برق و بنزین و تورم لگام گسیخته گریبان مردم را گرفته و خبرهای محیر العقول دربارەی فساد روان جمعی را می آزارد، این خبر مانند باریدن برف در چلەی تابستان بود.
برای عموم مردم که از مشکلات اقتصادی و دشواری های زندگی روزمره به ستوه آمدەاند، پوشش زنان در حدود متعارف آن و به طریق اولی سیاسی کردن آن مسالەای فرعی است.
اما برای اقلیتی که از مواهب رانت و امتیازات عدیدەی شغلی و منزلتی برخوردارند، " خوشایند کردن فضاهای عمومی " و آن را مطابق میل خود در آوردن احتمالا یک دغدغەی اصیل و درجه اول محسوب می شود.
واپسین وسوسەی این طیف تندرو سیاسی که پایگاه اجتماعی اندکی در میان بدنەی محافظه کار جامعه و اصولگرایان سنتی دارد، مواجهەی استالینیستی با مسالەی حجاب است.
از نظر استالین هرگونه دگراندیشی و مخالفت با سیاست و فرهنگ رسمی که توسط آپارتچی های حزبی تدوین و بیان می شد، نه تنها ناهنجاری بلکه بیماری بود.
مرتکبان آن به اردوگاه های کار اجباری موسوم به گولاگ در سرزمین های دوردست شوروی فرستاده می شدند و سالها و گاه تا جان سپردن، روزگار را به بیگاری می گذراندند.
نواستالینی های بعدی با تغییر زمانه ناچار شدند اردوگاه های کار اجباری را برچینند و آسایشگاه های روانی را جایشان قرار دهند.
در رهیافت جدید، مخالفان سیاسی روان های نژند و بیمار تصور می شدند که محتاج بازپروری و اصلاحند.
اکنون هم در چین و روسیه از الگوهای فوق پیروی می شود.
در چین تحت عنوان فریبندەی "جنگ خلقی علیه ترور" میلیون ها مسلمان ایغور جهت شست و شوی مغری در اردوگاه های کار اجباری قرار گرفته اند.
در روسیەی پوتین هم، آسایشگاه ها و بیمارستان های روانی بازگشته و از روان پزشکی و روان شناسی برای مقابله با منتقدان و دگراندیشان بهره برده می شود.
ظاهرا بازگشت روح گولاگ به روسیه، دل و جان پایداری چی های وطنی را ربوده است!
به این الگوپذیری باید متغیری بنام فساد را نیز افزود.
در هر دو مدل چبنی و روسی به عنوان حکومت های پساایدئولوژیک، منافع مشخص نخبگان حاکم جای آرمان هایی نظیر پرولتاریا و انقلاب جهانی را گرفته است.
اینجا هم نباید از اهمیت این متغیر غافل شد. هم اکنون کلینیک ها و کمپ های ترک اعتیاد که غالبا توسط بخش خصوصی اداره می شوند، گردش مالی قابل توجه و بازدهی قابل قبول دارند،
کلینیک های ترک بی حجابی چگونه اند؟ یحتمل توسط بخش "خصولتی" اداره و با پروژه گیری و بودجه ستانی، خوانی از رانت و منفعت را به روی گردانندگانشان می گشایند.
صحبت استالین به میان آمد، حیف است به هیتلر هم نپردازیم.
نتانیاهو هیتلر روزگار ما که هزاران زن و کودک غزه را کشته، در پیام امروز خود نوید آزادی به مردم و زنان ایران داد!
درست مانند آدولف هیتلر که به اتحاد شوروی حمله کرد تا به زعم خود توطئەی یهودی ساختەی بلشویسم را نابود و شر آن را از سر جهان کم کند.
پیام آزادی نتانیاهو و کلینیک ترک بی حجابی پایداری چی ها، یادآور نبرد هیتلر و استالین در اثنای جنگ دوم جهانی است!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺جان بشار اسد و آتش بس در لبنان
یک روزنامەی اسرائیلی امروز گزارش داد که دولت نتانیاهو بشار اسد را تهدید به قتل کرده است.
به گفتەی اسرائیل هیوم این تهدید تند در رابطه با خطوط تامین تدارکات حزب الله از خاک سوریه است که اسرائیل از اسد می خواهد آن را قطع کند.
تهدید اسرائیل همزمان با انتشار پیش نویس اولیەی طرح آتش بس جنگ لبنان علنی شد.
از این رو تصور می شود مکمل و یا بخشی از آن باشد.
به گزارش کانال 12 اسرائیل در این طرح که محصول رایزنی واشنگتن، مسکو و تل آویو است، یک آتش بس موقت دو ماهه پیشنهاد شده.
طی این دو ماه اسرائیل مواضعش را در عمق پنج کیلومتری اراضی لبنان حفظ می کند.
ارتش لبنان هم از حد فاصل سنگرهای اسرائیل تا ساحل رود لیطانی جایگزین نیروهای حزب الله می شود.
در این شصت روز هرگونه تلاش حزب الله برای تسلیح و استقرار مجدد، نفص توافق تلقی و اسرائیل خود بخود عملیات جنگی را از سر می گیرد.
در صورت رضایت هم پس از دو ماه به صورت کامل از لبنان خارج می شود.
اصلی ترین نکتەی این طرح ضمانت روسیه برای جلوگیری از قاچاق اسلحه و تجهیزات از سوریه به لبنان است.
قرار است آمریکا در قبال آن تحریم شرکت های روسی مستقر در سوریه را لغو کند.
هنوز موضع حزب الله در قبال این طرح که ظاهرا دولت لبنان آن را پذیرفته روشن نیست.
در صورت دقیق بودن آنچه کانال 12 اسرائیل گفته، اجرای عملی این طرح معنایی جز جدا کردن سوریه از محور موسوم به مقاومت ندارد.
همچنین به معنای آنست که روسیه پیمانکاری و اجرای این انفکاک را پذیرفته و پاداش خود را به صورت نقدی در سوریه و احتمالا سیاسی در اوکراین می گیرد.
زمزمەی جدا کردن سوریه از محور مقاومت حرف امروز و دیروز نیست.
چندی قبل گزارش شد که امارات متحدەی عربی در قبال بریدن دمشق از تهران، حاضر به بازسازی سراسری این کشور است.
اردن هم پیشنهاد داده که در ازای این معامله، گروه های مخالف اسد در جنوب این کشور را خنثی کند.
با این تفاصیل تهدید جان رئیس جمهور سوریه توسط اسرائیل در چارچوب نوعی سیاست هویج و چماق منطقەای با پشتیبانی بین المللی قرار می گیرد.
چارچوبی که بی ارتباط با بازگشت ترامپ به قدرت و خیز نتانیاهو و پوتین و احیانا اردوغان برای بازتعریف نطم منطقه ای؛ هریک از منظر سود و زیان خود نیست.
احتمالا دستور کار تماس امروز نتانیاهو با ترامپ نیز همین موضوع بوده است.
مطابق این گمانه زنی آمادگی بشار اسد برای جدایی از ایران و محاصرەی حزب اله مجوزی برای رهایی از تحریم غرب و بسط حاکمیتش بر مناطق تحت کنترل کردها در شمال و شرق و متحدان ترکیه در ادلب خواهد شد.
نتانیاهو و اردوغان هرکدام به اهداف منطقه ای معین خود می رسند و پوتین هم آن را دستاویزی برای معامله با ترامپ در اوکراین می نماید.
همانطور که اشاره شد، راستی آزمایی این گمانه زنی به صحت و دقت این اخبار منوط است.
همچنین متغیر مهمی چون واکنش ایران، حزب الله و بخش های مهمی از دولت سوریه و نیز تحولات میدانی جدید را هم نباید دستکم گرفت.
تهدید جان بشار خود گویای موضع مخالف و ناراضی دولت سوریه است.
مهم ترین نکته اما نقش دلالی روسیه و شتاب آن برای انجام معامله با ترامپ است که مشتاقانه به پایان جنگ ها تا آغاز به کار خود چشم دوخته است.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺اخراج حماس از قطر!
به نقل از سی ان ان ، دولت آمریکا به قطر دستور داده رهبران حماس را از خاک خود اخراج نماید.
پس از اعلام این خبر گفته شد که یک منبع قطری گفته که دوحه رسما از فرایند میانجیگری میان اسرائیل و حماس کنار کشیده است.
با همین کیفیت گفته شده که آمریکا با استقرار دفتر سیاسی حماس در ترکیه هم موافقت نخواهد کرد.
اگر این خبرها تایید شوند، نشانەای دیگر از وخامت بیشتر اوضاع منطقه و احتمال وقوع یک جنگ فراگیر میان ایران و اسرائیل است.
بیشتر از این جهت که بیانگر نزدیک تر شدن مواضع آمریکا به اسرائیل و عدول از طرح قبلی بایدن برای آتش بس و آزادی گروگانهاست.
حماس آن زمان بلافاصله طرح بایدن را پذیرفت ولی نتانیاهو با لطایف الحیل از قبول آن شانه خالی کرد.
اخراج حماس از دوحه اهرم فشاری بر جنبش حماس است نا بدون آتش بس گروگان ها را آزاد کند و عملا از داشتن هرگونه نقشی در آیندەی غزه محروم شود.
ناظران از قبل پیش بینی کرده بودند که بازگشت ترامپ به قدرت، به معنای دادن چک سفید امضا به تل آویو و انطباق کامل موضع دو کشور خواهد بود.
خبر امروز نخستین نشانەی این تحول و مهر تاییدی بر سیاست جنگ طلبانەی نتانیاهو است.
هنوز معلوم نیست که حماس آواره پس از سه بار اسباب کشی طی سی سال این بار کجا خواهد رفت.
گزینه های زیادی در دسترس نخواهد بود؛
تهران، الجزیره، مسکو و ...؟
غیر از تهران احتمال گزینه های دیگر اندک است.
پیشوازی تهران هم دلالت ها و پیامدهای خاص خود را خواهد داشت.
یکی ار آنها بسته شدن اندک مجرای دیپلماتیک برای طرح تبادل اسرا و آتش بس است.
مهم تر از آن ایران عملا به طرف حساب اصلی در قضیەی گروگان ها تبدیل خواهد شد، دقیقا مطابق دیوارنگارەای که چندی قبل در میدان ولیعصر گفته بود:
هیچ گروگانی آزاد نخواهد شد!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺امپراتوری ترکیش - مجار
اردوغان: جهان ترک امروز در وحدتی آرمانی قرار دارد!
اردوغان در اجلاس سران کشورهای ترک در بیشکک ضمن ادای سخن فوق، سکەی یادبود اسماعیل گاسپارالی را به سران حاضر اهدا کرد.
گاسپارالی تاتاری ساکن روسیەی تزاری و از پیشگامان پان ترکیسم بود.
در این نشست همچنین نشان عالی جهان ترک به اوربان رئیس جمهور مجارستان - عضو ناظر - اهدا شد.
یحتمل عضویت مجارستان در اتحادیەی کشورهای ترک به انگیزەی چسپاندن آن به اتحادیەی اروپا و افزایش مبادلات اقتصادی انجام شده، هدفی که فعلا دوردست به نظر می آید.
مجارستان البته حقی ویژه بر گردن اندیشەی پان ترکیسم دارد. مخترع ایدەی فرضی ساکنان تمام زبان های آلتایی و کاشف برخی رگه های تمدنی ترکی در تاریخ باستان، نه یک ترک، بلکه یک یهودی مجارستانی بنام وایبری بود.
آرمین وایبری محقق و زبان شناس و تبعەی امپراتوری اتریش - مجار بود که کتاب هایی چون سفر به ترکستان را نوشت.
وایبری که به ترکی می نوشت، به زودی جایگاهی والا در میان محافل ترک گرای قسطنطنیه یافت و به اندیشه پرداز اصلی پان ترکیسم بدل شد.
گفته می شود او روابط نزدیکی با دولت انگلیس داشته و " ترک پردازی " وی بخشی از نقشەی لندن برای ایجاد یک کمربند حائل ترکی در جنوب امپراتوری روسیه بود.
هدف غایی بریتانیا حغظ هندوستان و ایران و افغانستان از گزند دست درازی فزایندەی دولت تزاری بود.
صد البته یک دلیل مهم تر هم اوربان را به اردوغان و همتایان قفقازی و آسیای میانه ایش پیوند می دهد.
ویکتور سیاستمداری اقتدارگرا و تافته ای جدابافته در اتحادیەی اروپاست.
وی دوست نزدیک اردوغان و پوتین و ستایشگر پرشور دونالد ترامپ است.
مواضع تند وی علیه مهاجرت مسلمانان به اروپا و هشدار در باب به خطر افتادن میراث مسیحی - یهودی قاره زبانزد است.
با این وصف حضور وی در یک کنسرت غیردمکراتیک دور از انتظار نیست و با عمل گرایی اردوغان هم جور در می آید که با چند پا راه می رود!
طرفه این جاست که از اواخر قرن نوزده که قسمی سرگشتگی هویتی و راهبردی، مسالەی اصلی ترکیەی عثمانی شد سه پاسخ سرراست برای آن از راه رسید.
عثمانیسم: اصلاحات لیبرال به مقصود بازسازی امپراتوری و اجرای یک سیاست شهروندی مدرن به منظور حفظ ملیت های شرق اروپا و همگام شدن با اروپای مدرن آن روز.
اتحاد اسلام: پیروی از ایدەی همبستگی اسلامی زیر لوای خلیفه و پاسخ دادن به ندای منورالفکران جهان اسلام که از پیشرفت غرب و پسرفت مسلمانان به ستوه آمده بودند.
در این راهبرد ضمن حفظ مستعمرات عربی و اسلامی در خاورمیانه، از توان سرزمینی و جمعیتی مسلمانان برای مقابله با قدرت های اروپایی استفاده می شد.
پان ترکیسم: که شرح آن رفت و بیشتر واکنشی بود در برابر آفرینش و گسترش ایدەی ناسیونالیسم در امپراتوری های روسیه و اتریش - مجار.
نکتەی مهم آنست که هریک از این نظرگاه ها، نمایندگان و صاحبان خود را داشت که در ساحت های فکری و سیاسی در حال مناقشه و هم آوردی بودند.
به طور مثال عثمانلی ها بیشتر شامل مشروطه خواهان و اصلاح طلبان می شدند.
پان ترکها عمدتا در میان افسران جوان ارتش در بخش های غربی عثمانی بودند.
ضمنا میان پان اسلامیست ها و ترکهای جوان قسمی این همانی تاکتیکی هم وجود داشت که انگیزه و صداقت آنان را زیر سوال می برد.
ترکیە پس از جمهوری عملا همەی این مسیرها را رها و صرفا به نوعی اروپایی گری چسپید که آن هم چندان نتیجه نداد.
اما با روی کار آمدن اردوغان هر سه از نو و به فراخور در دستور کار قرار گرفتند.
صد البته نه توسط سه جریان سیاسی و فکری بلکه همه بدست یک نفر!
اردوغان دورانش را با اصلاحات سیاسی و اقتصادی و گشایش های دمکراتیک آغاز نمود که ایده ها و کوشش های عثمانلی های اواخر امپراتوری را تداعی می نمود.
سپس پان اسلامیسم ترک های جوان را زنده و در جلد امیر المومنین رفت. ترکیەی اردوغان در این هیات خاورمیانه را به خاک و خون کشید.
همزمان با اینها، به زنده کردن پان ترکیسم مومیایی شدە قرن نوزده در قفقاز و آسیای مرکزی پرداخت.
ارامنه از قرەباغ اخراج شدند، دالان تورانی زنگزور در دستور کار قرار گرفت و وسوسەی الفبای مشترک لاتین و ترکی ساده شدەی قابل فهم دوباره زنده شد.
اکنون ترکیه با فراموش کردن سوریه و لیبی
با فلسطینی ها با لسان پان اسلامیسم سخن می گوید.
با کردها به زبان پان عثمانیسم، و از روند صلحی می گوید که در انتها کردها به شهروندان برابر تبدیل می شوند.
در آسیای مرکزی و قفقاز هم به ترکی دو آتشه تبدیل و اسلام و دمکراسی را فراموش می کند.
ظاهرا این آخرین ایستگاه سیاسی و فکری اوست.
اسلام گرایی ترکی مقهور واقعیت های جدید خاورمیانه و بروز موازنه های جدید شد و سلطان آن را عملا رها کرد.
آرمان ورود به اروپا هم ناکام ماند و ترکیه با قرار گرفتن روی محوری شرقی - غربی جایگاه ژئوپولتیک و استراتژیک جدیدی یافته است.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺پیروزی ترامپ و فهرست مردان خوشحال جهان
بدون شک بی بی قصاب فلسطین امروز بخاطر بازگشت رفیق گرمابه و گلستانش خوشحال ترین مرد جهان است.
اما فهرست مردان خوشحال به او ختم نمی شود. اردوغان هم دست از سر نمی شناسد.
رجب رسما مجوز اشغال بخش های مهمی از کردستان سوریه و جابجایی هایی گستردەی جمعیتی در آنها را از ترامپ گرفت.
پوتین هم که در باتلاق اوکراین افتاده، با قدری وسواس و تامل ترامپ را ترجیح می دهد.
ولیعهد جاه طلب سعودی هم که در زمان ترامپ سفارتخانه اش را با دباغخانه اشتباه گرفته بود، از بازگشت پدرخواندەی راست گرایان جهان مسرور است.
مودی رهبر هند هم نمی تواند از پیروزی مردسالاری بر برابری جنسیتی، هویت گرایی بر دمکراسی، ناسیونالیزم خاص گرا بر جهان روایی ناخرسند باشد.
چین در این میان استثنایی ناقص است که ناقض قاعدەی فوق نیست.
ترامپ چین را رقیب تجاری و اقتصادی آمریکا می داند، نه لزوما دشمن سباسی و دیگری هویتی.
برای ترامپ مذاکره بخشی از معامله است و نه قسمتی از مبارزه.
انتخاب دوبارەی او پسرفتی جدی برای دمکراسی و پیشرفت سیاست هویت و ناسیونالیسم ستیزه جو است. جهان ترامپ دنیای ناامن تری است.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺این سه دختر ایران
دیروز در دانشگاه علوم و تحقیقات دختری خود را برهنه کرد.
امروز هم چهل و پنجمین سالگرد 13 آبان بود. دو تصویر آلفرد یعقوب زاده از آن روز پاییزی سرد تهران که سرنوشت نسل های بعدی را رقم زد، گویی با امروز و دختر برهنەی آن سخن می گویند؛
زنی محجبه در گوشەای از محوطەی سفارت آمریکا نماز می خواند.
یک دختر چپگرا هم بدون روسری و با اسلحەی کمری رو به دوربین ایستاده است،
این دو دختر مسلمان و کمونیست که اکنون زنانی سالمندند، در آرمان مبارزه با آمریکا همداستانند.
هر دو با سری پرشور و دلی آکنده از امید و مبارزه در پندار صدور انقلاب و پیروزی بر آمریکا هستند.
نمی دانیم کدامشان مادر دختر علوم و تحقیقات است. فرقی نمی کند!
زن انقلابی دیروز در هر دو فرمت مسلمان و چپ گرا، دیری است که دغدغه و الگوی نسل امروز نیست.
اینان برخلاف مادران خود نه شیفتەی سیاست رادیکال و توهمات انقلابی، بلکه در اندیشەی زندگی اند.
مالکیت بدن و نگهبانی از ساحت خصوصی خویش برای آنان به مراتب مهم تر از نوع حکومت و ماهیت آن است.
نسلی جهان وطن که دنیا را نه از دریچەی سیاست، بلکه اقتصاد و توسعه و رفاه می بیند!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺کردها برابری می خواهند نه برادری!
اردوغان: برادران کرد، دستم را بگیرید! سخنی که امروز تیتر اول شش روزنامەی مهم ترکیه شد.
جلال طالبانی رهبر فقید کرد خاطرەای جالب از نخستین دیدارش با یک مقام ترک در سال 1990 تعریف می کند؛
ملک حسین شاه اردن در میانەی یک استقبال گرم تازه به آنکارا رفته بود. من هم به طرف گفتم:
این کجایش عدالت است، شما برای نوەی کسی که تا آخر همراه استعمار انگلیس برای شکست ترکیه با شما جنگید، فرش قرمز پهن می کنید!
در مقابل فرزندان و نوادگان کسانی که یاری دهندگان اصلی شما در جنگ استقلال بودند را به قتل می رسانید و یا به زندان می افکنید!
مقصود او شریف حسین جد شاه فقید اردن بود که در جریان جنگ جهانی اول با وعدەی تاسیس یک دولت عربی در خاورمیانه با انگلیسی ها علیه آتاترک جنگید.
در برابر آن کردهای آناتولی روی وعدەی خودمختاری آتاترک پس از جنگ حساب کردند و موجب پیروزی وی در جنگ علیه یونان و انگلیس و فرانسه شدند.
وعدەای که دروغ از کار در آمد،
طالبانی می گوید، مقام ترک تحت تاثیر قرار گرفت و گفت: ما برادران کردمان را دوست داریم!
من هم گفتم: کردها برابری می خواهند نه برادری!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺از کجا به کجا: مرگ بر تلگرام و توئیتر و اینستا و واتساپ!
ابتدا فیلم ضمیمه شده را ببینید، شعارهای مدافعان فیلترینگ در تجمع کم شمار روزهای گذشته از اصل تجمع عجیب تر است؛
مرگ بر تلگرام و اینستاگرام و واتساپ و توئیتر و مرگ بر اسرائیل مجازی!
گویی مرگ های پنج گانەی پیشگفته جایگزین پنج "مرگ بر " معروفی می شد که در ابتدای دهەی 60 از سوی اسلاف این افراد سر داده می شد:
مرگ بر آمریکا، شوروی، انگلیس، فرانسه و چین!
لابد چهرەی پرآوازەی انصار حزب الله در دهەی 70 که سخنران این تجمع بود، به خوبی آن دوران را به یاد می آورد.
در آن زمان حکومت نوپای انقلابی مدعی یک راه سوم میان دو قطب بین المللی آن روزگار بود؛
امپریالیسم آمریکا و استکبار شوروی!
مخالفان داخلی سیستم نیز که به سرعت حذف شدند همنوا با این اقطاب، مجمع الجزایری متناقض از گرایش های گوناگون بودند:
از سلطنت طلبان هوخواه آمریکا گرفته تا رجال استخوان دار انگلوفیل و لیبرال ها و سوسیال دمکرات های متمایل به حزب حاکم سوسیالیست فرانسه.
در طیف چپ هم دهها گروه ریز و درشت مارکسیست وجود داشت که به تبع شکاف موجود در اردوگاه کمونیسم جهانی میان چین و روسیه تقسیم شده بودند.
با این تفاصیل حکومت می کوشید از رهگذر تکیه روی خلوص ایدئولوژی و حقانیت مکتبی، راست کیش ترین الگوی ممکن را با مرزبندی با تمام دگراندیشان به منصەی ظهور برساند.
چهار دهه بعد جهان گویی به اندازەی چهار قرن عوض شده است. فضای مجازی که شعار مرگ بر آن سر داده شد، " جهان جدیدی " است که تمام ابنای بشر ساکن آن هستند.
ایلان ماسک، زایکربگ و پاول دوروف بسی بیشتر از رهبران تاریخ ساز قرن بیست نظیر لنین، مائو، دوگل و چرچیل جهان امروز را ساخته اند.
دو کشور چین و روسیه هم که زمانی خصم ایدئولوژیک ایران انقلابی محسوب می شدند، امروز رفقای گفتمان گرمابه و گلستان آنند.
دیگر خبری از قطب بندی های چپ و راست دوران جنگ سرد نیست.
اما به تدریج جهان به دو اردوگاه مشخص تقسیم می شود: باشگاه لیبرال دمکراسی ها به محوریت غرب که حاصل اجماع واشنگتن است؛ ترکیب لیبرال دمکراسی و اقتصاد آزاد.
و اردوگاه اقتدارگرایی های نوین پساکمونیستی با عضویت چین، ایران،روسیه و ... و الگوپذیری از اجماع پکن:ترکیب دولت اقتدارگرا و اقتصاد بازار.
گروه دوم البته دشمن سرسخت اینترنت، فضای مجازی و شبکه های اجتماعیند و آنها را ابزار نفوذ و سکوی تهاجم فرهنگی غرب می دانند.
می توان از حالا فرجام این جنگ مغلوبه را به انتظار نشست: مرگ بر فضای مجازی معنایی جز نفی شفافیت و مقابله با جریان آزاد اطلاعات و انقطاع با جهان ندارد.
این امر هم به عقب ماندن از تحولات و پیشرفت هایی منتهی می شود که جز در سایەی ادغام در اقتصاد و فن آوری جهانی و نوعی نظام تقسبم کار بین المللی ممکن نیست.
با قاطعیت می توان گفت اسرائیل در مقام قدرتی اشغال گر و جنگ طلب بیشتر از همه از خوارداشت اینترنت و شعار مرگ بر اسرائیل مجازی و انزوای خودخواسته و بریدن از جهان خوشحال می شود!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺سوریە؛ گناه مومنانه و قضاوت اسلام گرایان
1⃣ اکتبر پارسال حماس یک گروه اسلام گرای سنی در اقدامی غافل گیرانه به اسرائیل حمله کرد و با کشتن و اسارت صدها نفر ضربەای کاری بە آن وارد نمود.
حملەی حماس واکنش جنون آمیز اسرائیل را برانگیخت و موجب آغاز جنگی شد که ویرانی غزه و کشتار دهها هزار فلسطینی را در پی داشت.
2⃣ از فردای حملەی حماس، حزب الله یک گروه اسلام گرای شیعەی وابسته بە ایران در حمایت از آن وارد عمل شد و کوشید با گشودن جبهەای در شمال، متحد سنی خود را از زیر فشار شدید خارج نماید.
اقدام حزب الله به بهایی سنگین تمام شد. تقریبا تمامی پدران بنیادگذار و کادر اصلی فرماندهی آن کشته شدند.
پس از چهارده ماه این حزب ناچار شد سیاست وحدت جبهەهای محور موسوم به مقاومت را کنار نهد و به آتش بس منهای غزه تن دهد.
3⃣ زیر ضربه رفتن حزب الله و بمباران روزمرەی خطوط تدارکاتی آن در سوریه و لبنان توسط اسرائیل، به تضعیف خطوط دفاعی نیروهای آن و ایران و ارتش سوریه در جبهەی حلب انجامید.
این امر باعث شد که گروه اسلام گرا و سنی تحریر الشام که انشعابی از سازمان القاعده محسوب می شود، از فرصت استفاده کند و در عملیاتی برق آسا شهر حلب را پس از هشت سال از نیروهای موسوم به محور مقاومت بازپس گیرد.
4⃣جنگ خونین قبلی بر سر حلب که به ویرانی بخش اعظم شرق آن انجامید، یکی از خطوط اصلی درگیری های فرقه ای بود که خاورمیانه را را در امتداد شکاف شیعه / سنی تقسیم کرد.
عملیات هفت اکتبر حماس و بربریت نمونه وار اسرائیل که باعث وحدت و هم سنگری اسلام گرایان شیعه و سنی در یک جبهه شد، تا حدی باعث گذار منطقه از خاطرات و ذهنیت های منقسم بر اثر درگیری های فرقەای در عراق، سوریه، لبنان و یمن گردید.
اما به نظر می رسد این همبستگی دچار قانون عواقب ناخواسته شده؛ تضعیف حزب الله ناخواسته به تقویت مخالفان سنی بشار اسد انجامیده و شعله ور شدن مجدد آتش جنگ در سوریه یک پیامد مهم آن است.
5⃣ پیامدهای ناخواستەی جنگ غزه به اینجا ختم نمی شود.
کردهای سوری که یکی از اضلاع بحران درازدامن آن هستند، مستقیم و غیرمستقیم از عملیات تحریرالشام متاثر می شوند.
این دسته از بازیگران بحران سوریه چپ گرایانی گلوبالیستند که از ابتدا کوشیدند ورای تقسیم بندی نظام/اپوزیسیون و شکاف شیعه/سنی قرار گیرند.
اکنون مساله فقط این نیست که تحریرالشام در راس جبهەای از گروه های مسلح وابسته به ترکیه قرار دارد و به دلایل ژئوپولتیک و ایدئولوژیک خاطر کردها را خوش نمی دارد.
بلکه نزدیکی تاکتیکی مجدد دمشق و قامیشلو - پایتخت غیر رسمی اقلیم خودمختار کردها - است.
این هم سویی تاکتیکی میان دو دشمن بالقوه و گاه بالفعل که در ابتدای بحران سوریه هم دیده شد، ظاهرا دوباره در حال رخ نمایی است.
بشار اسد که می داند نیت کردها صرفا خودمختاری است و طمعی به حکمرانی در دمشق ندارند، از سر ناجاری به صورت موقت آنها را بر جهادی های دشمن قسم خوردە ترجیح می دهد.
به همین خاطر از سر اجبار جا خالی داده و برخی مکان های حساس را به آنها واگذار کرده است.
صد البته همین دستمایەی اتهام زنی به آنان و همدست و مزدور خواندنشان از جانب محور سنی شده است.
6⃣ اکنون پرسش این است اگر بجای اسلام گرایان سنی، نیروهای کرد از ضعف محور موسوم به مقاومت به خاطر جنگ با اسرائیل، استفاده کرده و به پایگاه های آنان در استان مورد اختلاف دیرالزور حمله می بردند و یا به باقیماندەی حضور دولت در حسکه خاتمه می دادند، در پایتخت های شیعه و سنی به آنها چه می گفتند؟
پیداست که می گفتند کردها عامل اسرائیل و اجرای نقشه های آنند و در این شرایط خطیر از پشت به امت خنجر زدەاند.
همانطور که گفته شد فارغ از هر ارزیابی اخلاقی و داوری دربارەی خیر و شر این آوردگاه ها، می توان گفت همه به نوعی در جبر نوعی قاعدەی عواقب ناخواسته افتادەاند.
صد البته در این چارچوب کنش کردها در چارچوب خطاکار بی گناه قرار می گیرد نه احیانا شرارت گناهکارانەی دیگر بازیگران!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺سقوط حلب در چالەی خاورمیانەی جدید!
ظاهرا چیزی به سقوط کامل و بدون جنگ حلب پایتحت اقتصادی و بزرگ ترین شهر سوریه نمانده است.
مخالفان اسد گویی بە پیک نیک می روند، ظرف 72 ساعت، حدود 70 روستا و شهرک سر راه را تسخیر و به سرعت به مرکز شهر رسیدند.
نمایش خیابانی آنان در میدان صلاح الدین یادآور سقوط دراماتیک کابل در شهریور 1400 بدست طالبان است.
شهرهایی که توسط نظام های فاسد و ناکارامد کنترل و در هنگامەی خطر، بی دفاع و بدون شلیک حتی یک گلوله رها می شوند.
همین میدان صلاح الدین که امشب مخالفان در آن به پایکوبی مشغولند، در فاصلەی اندکی از قلعەی تاریخی شهر قرار دارد.
هشت سال پیش در چنین روزهایی تصویر قدم زدن فرماندەی ارشد ایرانی در این قلعه به نمادی از جنگ داخلی سوریه تبدیل شد؛
پیروزی ایران و متحدان آن بر محور اخوانی ترکیه و قطر و محور عربی امارات و عربستان.
از آن موقع منطقه تغییرات زیادی کرده است.
کشورهای پیشگفته آرزوی سرنگونی بشار اسد را کنار گذاشتەاند، سوریە به آغوش برادران عرب بازگشته و ترکیه به هر قیمت در اندیشەی ساقط کردن دولت دوفاکتوی کرد در مجاورت مرزهای جنوبی خویش است.
یک متغیر نوظهور دیگر اهمیت یافتن نقش و جایگاه اسرائیل در منطقه است.
یک قدرت نوامپریالیستی جدید که رویایش برای تغییر سیمای خاورمیانه را پنهان نمی کند.
در هشت سال گذشته که ایران و حزب الله لبنان به کمک روسیه توانستند، تاج و تخت دولت علوی را حفظ کنند، اسرائیل به تدریج به سلطان آسمان سوریه تبدیل شد.
نمی توان از این حقیقت گذشت که موضع خاص اسرائیل و ترجیح بقای اسد تضعیف شده بر حکومت اسلام گرایان سنی که دشمنی ایدئولوژیک بیش تری با آن داشتند، عامل مهمی در نجات اسد از سقوط بود.
اکنون تل آویو بهای این موضع را از دمشق می خواهد! قطع ارتباط با ایران و جلوگیری از بازسازی و تسلیح مجدد حزب الله توسط آن.
مقصود اسرائیل از خاورمیانەی جدید، منطقەای بدون حزب الله و حماس و یا تغییر نقش و جایگاه آنهاست.
همانطور که گفته شد ترکیه هم سهم خود را از تحولات جدیدی که با تضعیف حزب الله و مشغولیت ایران آغاز شده، می طلبد.
همکاری دمشق با آنکارا جهت مهار خطر کردی و برچیدن کیان خودمختار شمال و شرق سوریه.
تردیدی نیست که سرجمع این تحولات علیه ایران است. اما معلوم نیست موضع و نقش روسیه چیست؟
آیا میان اسرائیل و ترکیه یک همراهی راهبردی وجود دارد؟
آیا در نهان یک توافق گدعون سعار - هاکان فیدان وجود دارد که تداعی گر پیمان بدنام مولوتف - ربینتروپ است؟
در صورت سقوط کامل حلب و تثبیت سلطەی مخالفان بر آن، امکان سقوط بشار اسد وجود ندارد؟
ایران که با اسرائیل عملا در حال جنگ است، در قبال این حوادث چه واکنشی نشان خواهد داد؟
باید منظر رفتن گرد و غبارها و وضوح بیشتر اتفاقات ماند.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺معمای حلب؛ سوریه گوشت قربانی اسرائیل و ترکیه؟
1⃣پیش روی برق آسای مخالفان بشار اسد در غرب حلب، آنهم چهار سال پس از فریز شدن جبهەهای جنگ در سوریە، معماگونه و غیرمنتظره است.
شعله ور شدن مجدد جنگ در سوریه و در شهز حلب که هشت سال قبل توسط روسیه، ایران و حزب الله به سختی از شورشیان متحد ترکیه بازپس گرفته شد،
چه ارتباطی با معادلات جدید منطقه دارد؟
2⃣ آیا ترکیه که از تضعیف شدید حزب الله و مشغولیت روسیه و ایران در اوکراین و لبنان آگاه است، حملەی حلب را به ابزاری جهت تحت فشار دادن اسد مبدل کرده است؟
در دو سال گذشته که اردوغان جهت برچیدن موجودیت خودمتار کردها در سوریه برای عادی سازی روابط با بشار اسد تلاش می کند، دمشق تاکنون روی خوشی به آن نشان نداده است.
آیا حملەی امروز تمهیدی برای بر سر میز مذاکره آوردن اسد و جلب همکاری آن برای عملیات علیه کردهاست؟
تحولات امروز چه ارتباطی با ابتکار صلح ادعایی ترکیه با کردها دارد؟
3⃣ نقش اسرائیل در این میان چیست؟ به جرات می توان گفت در سال های گذشته وجود و حضور اسرائیل در معادلات سوریه بیشتر و مهم تر از نقش ایران و روسیه بوده است.
اکنون که مخالفان بدون هیچ مشکلی از جانب نیروی هوایی اسرائیل به سوی مرکز حلب پیش می روند، نمی توان از ارریابی منافع اسرائیل و موضع واقعی آن در این باره گذشت.
آیا هدف قطع ارتباط میان حزب الله و سوریه است؟
یا هدف مجازات سوریه بخاطر ادامەی همکاری با ایران است؟
آیا نقشەی بزرگ تر و پیچیدە تری برای سقوط اسد و بازگرداندن سوریه به محور عربی و پیگیری پیمان ابراهیم وجود دارد؟
4⃣ یک فرضیەی احتمالی دیگر وجود نوعی همکاری پنهان میان ترکیه و اسرائیل بر سر سوریه است.
درست مانند پیمان مخفی آلمان نازی و روسیەی شوروی برای تقسیم لهستان.
پیمانی که در سپتامبر 1939 به حملەی همزمان آنها به لهستان و تقسیم آن به دو منطقەی نفوذ روسی و آلمانی انجامید.
در سوریه اسرائیل و ترکیه هریک منافع و اهداف مشخصی را دنبال می کنند.
اسرائیل در پی منزوی کردن حزب الله و قطع سرپل های زمینی آن با ایران است.
ترکیه هم نقشەی برچیدن دولت دوفاکتوی کرد را در سر دارد.
اگر چنین باشد، موضع روسیه چیست؟ ترکیه و اسرائیل هر دو در جنگ اوکراین مواضعی بینابین و بیشتر نزدیک به روسیه گرفته اند.
آیا قرار است اوکراین و دولت بعث وجه المصالحه شوند؟
آیا این بخشی از یک بازی بزرگ با مشارکت ترامپ است؟
5⃣ یک فرض دیگر عاملیت مستقیم و مستقل اپوزیسیون سوریه و گروه تحریرالشام است.
آیا آنها با مشاهدەی ضربه خوردن حزب الله و بمباران مداوم اهداف ایرانی توسط اسرائیل و لطمه دیدن قدرت نظامی اسد در بمباران های روزمره، فرصت را مغتنم شمردەاند؟
پاسخ این پرسش ها به تدریج در روزها و هفته های آینده معلوم می شود!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺سرشماری عراق؛ کردستان شهری و متجدد در برابر "عربستان" روستایی و محافظه کار!
1⃣نتایج ابتدایی نخستین سرشماری جمعیتی عراق پس از بیش از سه دهه حاوی دادەها و دلالت های قابل تاملی است.
کل جمعیت عراق بالای 45 میلیون نفر است، یعنی اندکی بیش از نصف جمعیت ایران.
این نسبت بیانگر نرخ رشد بیشتر جمعیت همسایەی غربی از ایران است.
در طول سال های نیمەی دوم قرن بیستم که دو کشور دارای شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی نسبتا مشابه بودند، همواره جمعیت عراق اندکی بیش از ثلث جمعیت ایران بود.
2⃣جمعیت اقلیم کردستان 6300000 نفر اعلام شده، حدود 14 درصد جمعیت عراق.
این آرقام بیانگر کم تر بودن آهنگ رشد جمعیت اقلیم در برابر استان های دیگر عراق است.
البته این آمار شامل کردهای استان های کرکوک، موصل و دیاله نمی شود که خارج از اقلیم کردستان قرار دارند.
احتمالا با احتساب آنها، جمعیت کردهای عراق هشت میلیون نفر است، که 18 درصد جمعیت عراق را در بر می گیرد.
در گذشته معمولا جمعیت کردها بین 20 تا 25 درصد جمعیت عراق برآورد می شد.
3⃣ کاهش نسبی آهنگ رشد جمعیت کردستان نسبت به عراق، مرهون تحولات جامعه شناختی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی عدیدەای است.
شهری شدن فزاینده و رفاه اقتصادی نسبی در پرتو ثبات سیاسی بیشتر اقلیم کردستان برونداد جمعیت شناختی تحولات مذکور به شمار می رود.
4⃣ شاهد مدعای بالا تفاوت نرخ شهرنشینی در کردستان و عراق و نیز اندازەی متوسط خانوار است.
در حالیکه 84 درصد جمعیت کردستان در شهرها ساکنند، این رقم در تمام عراق به 70 درصد تنزل می یابد.
همچنین اندازەی خانوار در عراق 5/3 و در کردستان 4/6 است.
این بدین معناست که خانوادەهای کرد به طور متوسط یک بچه کمتر از خانواده های عرب دارند.
این تفاوت ها که مبین رشد سریع تر اندازەی طبقەی متوسط و رواج هنجارها و عادت وارەهای آن در اقلیم کردستان است، بی سابقه و خلاف عادت است.
به صورت تاریخی همواره تصور می شد که کردها در چهار کشور ایران، ترکیه، عراق و سوریه جزو بخش های عمدتا روستانشین و کمتر توسعه یافتەی کشورند.
داده های مذکور اما ناقض این تصور و بیانگر شهری تر بودن کردها در عراق نسبت به عرب هاست.
5⃣ غیر از موارد پیشگفته، نتایج ابتدایی این سرشماری مبین برخی تحولات دموگرافیک است که می تواند پیامدهایی ژئوپولتیک داشته باشد.
کاهش وزن جمعیتی کردها در عراق و تداوم روند آن می تواند به کاهش وزانت سیاسی و ژئوپولینک به ویژه در استان های مورد مناقشه منجر شود.
غیر از آن، مطابق یک قاعدەی کلی همیشە روند مهاجرت از مناطق فقیر و کمتر توسعه یافته به سمت مناطق برخوردارتر و باثبات تر است.
هم اکنون نرخ مهاجرت از مرکز و جنوب عراق به سمت اقلیم کردستان بالاست.
تداوم این روند در صورت فراهم نکردن تمهیدات و مکانیسم های ضروری می تواند به زیان ترکیب جمعیت شناختی اقلیم تمام شود.
6⃣در رابطه با ایران هم این موضوع به نحوی دیگر می تواند صادق باشد.
رکود جمعیتی ایران در صورت ادامه و ورود به سیاهچالەی جمعیتی در شرایطی که همسایگان در دورەی گشایش جمعیتی هستند، می تواند مسبب از بین رفتن مزیت های آن در توسعه و تولید اقتصادی شود.
عراق با این مختصات جمعیتی در صورت برخورداری از ثبات سیاسی و دارا بودن یک برنامەی توسعەی منظم و متکی بر صادرات نفت و گاز، در میان مدت در عداد کشورهای ثروتمند خلیج فارس در می آید.
مضاف بر این که داشتن نیروی کار ارزان و جمعیت انبوه بومی و متخصصان تحصیل کرده می تواند به معنای قرار گرفتن در موقعیت کرەی جنوبی و چین به ترتیب طی دهه های شصت و هشتاد میلادی باشد.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺فرزندان نورنبرگ در قفس لاهه
یکی از پیامدهای چهارده ماه نسل کشی در غزه زیر سوال رفتن توامان ایدەها و نهادهای لیبرال بود.
اما بدون شک حکم امروز دیوان کیفری بین المللی یک دوربرگردان و استثنای مهم در این بین به شمار می رود.
صدور فرمان بازداشت نتانیاهو و گالانت توسط دادگاه لاهه که پیشتر حکم جلب پوتین و عمر البشیر رئیس جمهور معزول سودان را هم صادر کرده، رخدادی مهم در حقوق بین الملل است.
تصور این که روزی نتانیاهو و گالانت در قفس های شیشەای یک دادگاه نورمبرگ قرن 21 بنشینند، خود بخود ضربەای سنگین بر قدرت روایت سازی دولت اسرائیل و جنبش صهیونیسم است.
بیراه نیست اگر گفته شود موجودیت دولت اسرائیل مرهون اسطورەی هولوکاست و دادگاە نورنبرگ است که اصل صیانت از حق حیات یهودیان را به الزامی اخلاقی تبدیل نمود.
اکنون هشتاد سال پس از آن زمان فرزندان قربانیان هولوکاست در یک ساز و کار حقوقی معتبر و به نوعی سلف صالح همان دادگاە به ارتکاب جنایت علیه ملتی دیگر متهم شدەاند.
ملتی کوچک و بدون پشتیبان که مقهور بازی های بین المللی و مصالح قدرت های بزرگ و مطامع نامشروع دیکتاتورهای منطقه تبدیل شده است.
احتمالا نتانیاهو تنها رهبری است که همزمان در داخل و خارج تحت تعقیب قضایی قرار گرفته است.
در داخل به اتهام فساد و ارتشا و سوء استفاده از قدرت و در خارج هم به علت جنایت علیه بشریت و کاربست خشونت و گرسنگی دادن علیه جمعیت غیر نظامی به هدف تاراندن و امحای آن.
جنگ غزه و ادامەی آن علیرغم انتقادات گستردەی داخلی و بین المللی مستمسکی برای فرار از محاکمه در داخل است.
اکنون معلوم نیست که با دردسر دادگاه لاهه که ضربه ای بزرگ به موقعیت بین المللی او وارد می کند، چگونه کنار می آید؟
احتمالا به روش پوتین و با مسافرت به کشورهایی که وقعی به تصمیمات دادگاه نمی گذارند، در صدد مبارزه جویی بر می آید.
یک احتمال دیگر راه انداختن بحران ها و جنگ های جدید برای در حاشیه قرار دادن موضوع و پشت گرمی به دوستش ترامپ است.
گرچه شانس اندکی برای اجرای این حکم وجود دارد. اما می تواند محدودیت های جدی برای فعالیت ها و سفرهای خارجی نتانیاهو ایجاد کند.
همانطور که پوتین نمی تواند بدون هراس به بسیاری از مقاصد بین المللی برود، بی بی نیز در قفسی مشابه زندانی خواهد شد.
صدور حکم جلب برای کسانی چون پوتین، البشیر و میلوسوئیج رهبر سابق صربستان به عنوان رهبران سیستم های اقتدارگرا چندان عجیب نیست.
اما برای اسرائیل که خود را نظامی غربی و دمکراتیک معرفی می کند، یک نقطه عطف بحران ساز و قسمی بحران هویت است.
این مساله در کنار قانون دولت یهود که در سال 2018 تصویب شد و محتوای دمکراتیک اسرائیل را زائل کرد و نیز تداوم اشغال گری با وجود قطعنامه های بین المللی، باب بحث های تازەای دربارەی ماهیت دولت در اسرائیل می گشاید.
آیا می توان یک دولت اشغالگر و آپارتایدی را که به عبث ادعا می کند می توان میان یهودی بودن و لیبرال دمکراسی آشتی برقرار نمود و سران آن در دادگاه کیفری محکوم شدەاند، دمکراتیک نامید؟
برای پاسخ به این پرسش ها یحتمل باید یک گونه شناسی جدید انجام داد.
گونه ای سوای دولت دمکرات و استبدادی و نوعی هرمافرودیسم سیاسی که مشروعیت آن وابسته به قدرت و موجودیت آن بر ارض واقع و استانداردهای دوگانە و ریاکاری های جهان کنونی است.
اگر جهان غربی متهم است که چهارده ماه برای توقف جنگ در غزه فشاری موثر بر متحدش اسرائیل وارد نکرده، طرف مقابل هم چندان علیه السلام نیست.
ستایش پوتین چون قهرمان مبارزه علیه نظام سلطه و فرش قرمز پهن کردن برایش به منزلەی دهن کجی به دادگاه لاهه، چیزی نیست جز خلع سلاح اخلاقی خود در زمینەی سرزنش نهادها و آرمان های لیبرال محور نظم جهانی کنونی.
بگذریم از از این هم که هم اینک که نتنیاهو به علت گرسنگی دادن به ملت شمال غزه محکوم شده، اردوغان دو ماه است که به شیوه ای متعمد یک میلیون نفر را در شرق سوریه در تشنگی و بی آبی مطلق گذاشته است.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺اهداف و پیامدهای ترور سخنگوی حزب الله
یک روز پس از قدم زدن علی لاریجانی در معیت خبرنگار المیادین در خیابان های بیروت زیر سایەی تهدید پهپاد اسرائیلی، محمد عفیف مسئول امور رسانەای حزب الله ترور شد.
پیام این حمله آشکار است:
در قبال مانور دیپلماتیک ایران جهت حمایت از حزب الله و سوریه، خط قرمزها بار دیگر جابجا شدند، تا نشان دهند که هیچ محدودیتی سر راه اسرائیل وجود ندارد.
در جریان حملەی آمریکا به عراق در سال 2003، محمد سعید الصحاف به عنوان سخنگو و چهرەی رسانەای دولت بعث عراق مسئول اصلی پروپاگاندا علیه هجوم آمریکا و انگلیس بود.
اما پس از سقوط صدام بلافاصله آزاد و از تعقیب و مجازات مصون ماند.
عفیف نیز یک شخصیت غیرنظامی و تنها چهرەی حزب الله بود که هنوز کنفرانس های خبری خود در ضاحیه را زنده برگزار می کرد.
از این رو ترور او در اثنای مذاکرات آتش بس در لبنان و نمایش دیپلماتیک تهران برای تقویت حزب الله بیانگر هدف اسرائیل برای تحمیل ترتیباتی جدید در منطقه است.
به عبارت دیگر اسرائیل نه تنها حزب الله مجهز به زرادخانەی موشکی و پهپادی مستقر در مرزهای جنوبی لبنان را نمی پذیرد، بلکه از طریق هدف قرار دادن چهرەهای سیاسی و منافع اقتصادی و پایگاه جمعیتی آن در اندیشەی تبدیل آن به نیرویی کوچک و فاقد تاثیر است.
از قضا سقر علی لاریجانی و وزیر دفاع ایران هم درست برای مقابله با این هدف طراحی و انجام شده است؛
جمهوری اسلامی دست از حمایت حزب الله بر نخواهد داشت. روی برقرار ماندن خط تدارکاتی تهران - دمشق - بیروت برای تداوم حمایت از آن پافشاری می کند.
همچنین آمادەی تقویت موضع آن در جریان مذاکرات جاری آتش بس است تا با خسارت کمتری از جنگ فعلی بیرون بیاید.
پیش از ترور عفیف، اسرائیل با بمباران مکانی نزدیک به محل اقامت لاریجانی در دمشق به سفر او واکنش نشان داد.
قبل از آن هم به صراحت بشار اسد را در صورت کمک به حزب الله تهدید به ترور نمود.
پیام هایی با همین صراحت و مضمون هم دربارەی بمباران فرودگاه بیروت و بستن آسمان لبنان در صورت استفاده از سوی ایران برای کمک به حزب الله برای دولت لبنان فرستاده است.
اسرائیل برای نیل به هدف غایی خود دال بر تضعیف شدید حزب الله به چیزی بیش از قطعنامەی 1701 چشم دوخته که اجرای آن موضع اصلی دولت لبنان است.
مطابق این قطعنامه نیروهای حزب الله باید منطقەی مرزی را تخلیه و به ساحل نهر لیطانی عقب بنشینند.
تل آویو علاوه بر آن می خواهد از نوعی آزادی عمل دائم برای نقض حریم هوایی لبنان جهت رصد و مهار تحرکات حزب الله و جلوگیری از تسلیح مجدد آن برخوردار باشد.
این موضع سرسختانه می تواند ایران را در برابر انتخاب هایی دشوار قرار دهد که آخرین آن ورود مستقیم و احیانا انجام عملیات وعدەی صادق 3 می تواند باشد.
چشم امید اصلی آن در حال حاضر پایداری حزب الله در جنگ و تحولاتی است که ممکن است در میدان رقم بخورد و تاب آوری اسرائیل را کاهش دهد.
حزب الله در هفته های اخیر موج شوک و سردرگمی اولیه را پشت سر گذاشته و به رویکردی منسجم دست یافته است.
درست به همین دلیل است که استراتژیست های اسرائیلی بنا را بر قطع ارتباط آن با ایران و سوریه و اجرای سیاست زمین سوخته در لبنان گذاشته اند.
با آمدن ترامپ اسرائیل دست خود را بازتر دیده و موقعیت کنونی خود را که قسمی تبدیل شدن به نیروی نیابتی آمریکا در نبرد علیه جمهوری اسلامی و شبکەی متحدانش است، مستحکم تر می بیند.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺ساری گلین باکو و رخسار پاییزی تهران
در جریان اجلاس کاپ 29 باکو دهها نفر از رهبران جهان به آهنگ ساری گلین گوش دادند.
آهنگی فولکلور و میراث مشترک آذری ها، ترکها و ارمنی ها و که به فارسی به نام دامن کشان و بە کردی نیز اجرا شده است.
میزبانی باکو البته از حیث سابقەی بد آن به عنوان یک دولت ناقض حقوق بشر و تولید کنندەی سوخت های فسیلی آلایندەی محیط زیست با انتقاداتی روبرو شد.
موفقیت باکو در این زمینه به مدد درآمدهای نفتی بدست آمد، درست مانند قطر که جام جهانی 2022 را خرید.
اما اگر روزی ایران بتواند موانع سیاسی کنونی را دور بزند، امکانات لازم را برای برگزاری اجلاسی با حضور صد رئیس دولت را دارد؟
سالن های مناسب، هتل های بین المللی و مدیریت برنامە موجود است؟
ظاهرا تنها سالن موجود، تالار اجلاس سران کشورهای اسلامی است که سال 76 با عجله برای مهم ترین گردهمایی بین المللی ایران پس از انقلاب ساخته شد.
سالنی که سقف آن در روز افتتاح با حضور مهمانان چکه و میزبان را شرمسار نمود.
مطابق خاطرات رفسنجانی چهار سال قبل از آن تاریخ - سال 72 - باکو فاقد حداقل استانداردها و در خطر سقوط بدست ارامنه بود!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺ایران راستین در یک قاب
شهرام ناظری و کیخسرو پور ناظری کرد، لویس چکناواریان ارمنی، فرهاد فخرالدینی ترک و محمد رضا درویشی فارس در بزرگداشت هوشنگ کامکار سنندجی!
حال این تصویر رنگارنگ را در کنار شمای کلی ساختار قدرت قرار دهید: سیمایی یکدست از پیروان یک مذهب با شمایلی همسان و زبانی پالوده و یکسان!
قاب اول ایران مدنی و راستین است، قاب دوم ایران رسمی و دستچین!
میان این دو حبابی بزرگ وجود دارد. درست مانند حباب سکه و دلار و مسکن در اقتصاد.
حباب ها وقتی می آیند که تعادل عرضه و تقاضا بهم می خورد و بهای یک کالا از ارزش ذاتی آن بیشتر می شود.
حباب های سیاسی هم همینطورند. تسلط سیاست های هویتی که عمدتا از حباب های ایدئولوژی و کلیشەهای زنگار گرفتەی تاریخی ناشی می شود، فقط به تقسیم شهروندان نمی انجامد، حکومت را هم دچار خطای دید می نماید.
مردم در تعاملات اجتماعی تمایل اندکی برای دیدن یکدیگر از دریچەی هویت مذهبی دارند، اما قدرت از منظر حبابی ایدئولوژیک، بهایی گزاف به یک بعد از دهها مولفەی هویت ساز می دهد.
دیدن مردم فقط از منظر هویت قومی و منزلت طبقاتی هم همینطور است.
ویدئو: سنندج مرداد 98
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺 پینگ پنگ جنگی یا دیپلماسی: مساله این است!
در ماە مارس 1971 جمهوری خلق چین پس از دو دهه خصومت شدید با آمریکا که در مواردی شامل جنگ مستقیم بود، تیم ملی پینگ پنگ آن را به پکن دعوت کرد.
چینی ها قبل از آن در جریان مذاکرات صلح ویتنام گفتگوهای پنهانی را با آمریکا شروع کرده بودند.
دعوت از یک تیم ورزشی که در قالب آن چند دیپلمات هم حضور داشتند، دیپلماسی پینگ پنگ نام گرفت و نهایتا به سفر وزیر خارجەی آمریکا به پکن انجامید.
این سفر مقدمەی عادی سازی مناسبات و برقراری رسمی روابط دیپلماتیک سی سال پس از قطع آن گردید.
در شرایطی که گونەای جنگ پینگ پنگی میان ایران و اسرائیل جریان دارد، بازخوانی این تجربه خالی از لطف نخواهد بود.
اگر این حقیقت را بپذیریم که اسرائیل به نوعی نیروی نیابتی آمریکا در نبرد پینگ پنگی پیشگفته است، و احتمال ورود مستقیم واشنگتن به آن هم کم نیست، وجوه راهبردی این یادآوری تاریخی بیشتر روشن می شود.
مساله خیلی ساده است. ادامەی ضربات رفت و برگشتی در حالی که هر بار شدیدتر و پردامنه تر می شود، معنایی جز ورود به یک جنگ فراگیر فرسایش زا نخواهد داشت.
بازگشت ترامپ به صحنه هم در شرایط رسیدن خصومت ایران و اسرائیل به نقطەی جوش، کاتالیزوری آتش زنه خواهد شد.
ایران در دورەی نخست ترامپ برای مقابله با سیاست فشار حداکثری او، راهبرد نه جنگ و نه مذاکره را برگزید.
این سیاست اکنون زمینه و زمانەی خود را از دست داده و هم جنگ و هم مذاکره به نحوی به گزینه های تخطی ناپذیر تبدیل شدەاند.
مسالە صرفا انتخاب میان آنهاست. یک راه سوم وسوسه انگیز شاید " نیمه جنگ و نیمه مذاکره " باشد.
به سبکی که در سالهای گذشته وجود داشته و هنگام رسیدن به نقطەی احتراق، کانال های عمان و قطر باز شدەاند.
سیر حوادث ماه های گذشته نشان داده که مذاکرەی محدود و موضوعی دیگر کار ساز نیست.
به طریق اولی نمی توان به اختیار خود دستور کار جنگ را تعیین و احیانا آن را به نیابتی و نامتقارن و محدود بدل نمود.
با این اوصاف هیچ راه حل سیاسی پایدار و معطوف به پرهیز از افتادن در تلەی جنگ، بدون عبور از دالان تنش زدایی با آمریکا، موضوعیت نخواهد داشت.
این همان مسیری است که دریافت استراتژیک چینی ها در ابتدای دهەی هفتاد به آن رسید.
پکن با داشتن اقتصادی ضعیف و منزوی، دارای روابطی متشنج و سطح پایین با دو قطب جهانی آن روزگار بود.
نفوذ سیاسی چین در میان دولت ها بلکه به برخی محافل دانشجویی کوچک در غرب و چند سازمان و جریان مائوئیست در آسیا و آفریقا محدود شده بود.
حملات پینگ پنگی اخیر بهتر از هر زمانی تنهایی استراتژیک ایران را برملا کرد.
در حالی که آمریکا و قدرت های اروپایی از الف تا یای مایحتاج دفاعی و تهاجمی اسرائیل را تامین کردند، چین و روسیه در مقام نظارەگرانی منفعل باقی ماندند.
ایران در درجەی اول محتاج بازگشت به جهان است. گویا کار بازسازی ورزشگاه آزادی تا پایان آذر به اتمام می رسد و می تواند پذیرای تیم های بسکتبال و پینگ پونگ خارجی باشد!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺هفت بازندەی بزرگ بازگشت ترامپ
یک روزنامەی روسی با اشاره به پیش بینی ناپذیری ترامپ نوشته: او مانند یک موشک هدایت نشده است و می تواند به هر سویی روانه شود!
اگر توصیف درست موسکوسکی کومسوملت را با این ملاحظه همراه کنیم که ترامپ مانند پرتابەهای ابتدایی حماس است که بالاخره به سوی جایی هدف گیری می شود، می توان موارد ذیل را پیش بینی کرد:
1⃣ ایران باید خود را برای راند دوم مشت زنی با ترامپ آماده کند. به احتمال غالب ترامپ نه تنها به سیاست تحریم و فشار حداکثری علیه تهران بر می گردد، بلکه دست دوقلوی سیاسی اش در اسرائیل را هم بازتر می کند.
این به معنای بیش تر شدن احتمال یک جنگ گسترده و فراگیر میان تهران و تل آویو خواهد بود.
2⃣ به احتمال زیاد اوکراین خنجری بزرگ از پشت خواهد خورد.
پوتین که از انتخاب ترامپ دست از سر نمی شناسد برای گفت و گو با ترامپ به قصد خلل در جبهەی متحد غرب علیه خود بی تابی می کند.
دور از ذهن نیست که ترامپ راه حلی غیرمنصفانه برای جنگ اوکراین با محوریت در اشغال ماندن بخشی از خاک آن را در ذهن داشته باشد.
چیزی که آرزوی روسیه و طناب نجات آن از باتلاق کنونی است.
3⃣ اروپا سومین بازندەی بزرگ بازگشت تاریخی ترامپ است.
سیاست اول آمریکا بعد جهان، در درجەی نخست علیه ناتو و اتحادیەی اروپاست.
کاهش تعهدات واشنگتن برای دفاع از اروپا در کنار پایان بدفرجام احتمالی جنگ اوکراین، ستون های امنیتی و نظامی این اتحادیه را به لرزه در می آورد.
جنگ تجاری با چین هم می تواند به تضعیف توان اقتصادی کشورهایی چون آلمان، فرانسه و بریتانیا بینجامد.
در یک جنگ اقتصادی فرضی افزایش هزینەی تمام شدەی کالاهای چینی با وجود عقب ماندن کشورهای مزبور از تولید فناوری های نوین که عمدتا در اختیار آمریکا و چین است، به رکودی مضاعف در اروپا منجر می شود.
4⃣ تایوان که چندین سال است با بیم و هراس چشم از تنگەی مقابل خود با چین بر نمی دارد، وارد یک دورەی چهار سالەی وحشت مضاعف خواهد شد.
جنگ تجاری ترامپ با پکن به معنای سرسختی سیاسی بیشتر در قبال آن نیست. بلکه نشانەی معاملاتی تر شدن روندهای سیاسی و کاهش توجه آمریکا به هنجارهای لیبرالی و دمکراتیک است.
تایوان از حالا می تواند خود را در فهرست قربانی های بعدی ببیند.
5⃣ کردهای سوریه که با رنج و فداکاری بسیار توانستند از آب گل آلود خاورمیانه در دورەی جنگ های داخلی سوریه و عراق، یک شاه ماهی بزرگ صید کنند، با نگرانی به بازگشت ترامپ می نگرند.
تاجری بزرگ با انباشته ای اندک از تاریخ و سیاست، زبان رجب طیب اردوغان را بهتر می فهمد تا سیاستمداران پارتیزان چون الهام احمد و مظلوم کوبانی.
6⃣ کرەی زمین دیگر بازندەی بازگشت ترامپ است.
کسی که گرمایش زمین را نمی پذیرد و پیمان تغییرات آب و هوایی پاریس را ترفندی علیه اقتصاد آمریکا می بیند.
ترامپ در این چهار سال هیچ فرصتی را برای مخالفت با تعهدات دولت بایدن در این باره از دست نداده.
با انتخاب ترامپ بلافاصله ارزش سهام شرکت های فعال در آب و هوای پاک و انرژی های تجدید پذیر کاهش یافت، به عبارتی ترامپ یعنی گرم شدن سیاره با سرعتی بیشتر.
7⃣ یک بازندەی احتمالی دیگر سیستم دولت - ملت است. وجود ایلان ماسک و پیتر تیل دو کارآفرین میلیاردر در کمپین ترامپ لحظەای سرنوشت ساز در تاریخ جهان است.
افزایش سریع و خیره کنندەی نرخ سهام شرکت های آنان پس از پیروزی ترامپ بیانگر اهمیت این رخداد است:
لحظەای کە مترادف عناوینی چون ازدواج قدرت و ثروت، اتحاد اوباش و نخبگان و پیروزی سرمایه داری نظارتی بر اشکال کلاسیک آن است.
تیل و ماسک به عنوان کارآفرینان لیبرال و پیشتاز در فن آوری های نوین اکنون فرصتی بی نظیر یافته اند که امپراتوری های مالی جهانی خود را فراتر از مرزها و اختیارات دولت ها گسترش دهند.
گسترش و کاربرد مواردی چون ارز دیجیتال، شبکه های اجتماعی و هوش مصنوعی با سرعتی بیشتر فراگیر و از قوانین داخلی کشورها هم کاری بر نخواهد آمد.
به زودی به مرحله ای می رسیم که باید بپرسیم ایلان ماسک مهم تر است یا رئیس جمهور آمریکا؟
پوتین و شی و دبیرکل اتحادیەی اروپا که جای خود دارند!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
اعطای نشان جهان ترک به رئیس جمهور مجارستان
اهدای سکەی یادبود اسماعیل گاسپارالی به سران کشورهای ترک
@sharname1
🔺ایران و آمدن دوم ترامپ
در حالی که چشم تمام جهان به نتایج انتخابات آمریکا دوخته شده، ایرانیان با توجه و حساسیت بیش تری آن را دنبال می کنند.
انتخاب رئیس جمهور آمریکا همیشه یک رخداد بین المللی است و کشورهای مختلف اعم از دوستان و متحدان آن گرفته تا رقبا و منتقدان آمریکا خود را در آن ذینفع می بینند.
شاه ایران به عنوان یک متحد ثابت قدم آمریکا کار با رئیسان جمهوری خواه را کم دردسرتر می دید و غالبا و مخفیانه به کمپین آنها کمک مالی می نمود.
توجه بیشتر دمکرات ها به مسائل حقوق بشر و دمکراسی، وی را از آنها بیزار می کرد. آخر سر هم تاج و تختش فدای سیاست حقوق بشری کارتر دمکرات شد.
طرفه این جاست که حکومت پس از انقلاب هم بر اثر بحران گروگان گیری و روابط رو به وخامت با آمریکا، کوشید از انتخاب دوبارەی کارتر جلوگیری کند.
این رخداد که احتمالا اولین و آخرین دخالت فعالانه و موثر یک دولت جمهوری اسلامی در انتخابات آمریکا بود، نتایجی معکوس به بار آورد.
چه به انتخاب رونالد ریگان انجامید که از جهاتی سلف معنوی و رهبر سیاسی دونالد ترامپ شمرده می شود.
ریگان شاید به نحوی مانند ترامپ، ابتدا با ارسال فرستادەی ویژە همراه با کیک و انجیل به تهران، - تلاشی برای جلب عاطفەی مذهبی سران تهران - کوشید ایران را برای از سرگیری روابط قطع شده متقاعد کند.
برای دولت وقت ایران که زیر فشار جنگ با عراق بود، ابتکار عمل رئیس جمهور تندروی آمریکا فرصتی ناب بود، اما در نهایت به علت رقابت های سیاسی داخلی و شور انقلابی گری سال های ابتدای انقلاب به سرانجام نرسید.
این نافرجامی اما نتایجی فاجعه بار به همراه داشت. آمریکا به تدریج در کنار عراق قرار گرفت و در آب های خلیج فارس مستقیما با نیروی دریایی ایران وارد جنگ شد.
انتخاب ریگان برای روس ها که از موضع ایران علیه کارتر ناخشنود بودند یک فاجعەی ژئوپولتیک و استراتژیک به مراتب بدتری از کار در آمد.
ریگان از روز اول شوروی را امپراتوری شر نامید و با ابتکار پر هزینەی موسوم به جنگ ستارگان، مسابقەی تسلیحاتی دو ابرقدرت را به سطحی رساند که اقتصاد مفلوک شوروی تاب آن را نداشت.
در نتیجەی فروپاشی شوروی و پایان جهان دو قطبی کار برای ایران هم سخت تر شد و فضای تنفسی را که برای پیگیری یک سیاست مستقل نیاز داشت، به میزان زیادی از دست داد.
جمهوری اسلامی که چهار سال ترامپ را آزموده بود، با درس گرفتن از این تجارب این بار کوشید از هر اقدامی که ممکن است به سودش تمام شود، اجتناب نماید.
حتی پاسخ قابل پیش بینی اش به اسرائیل را هم عقب انداخت.
در حالی که احتمال پیروزی ترامپ بالاست، این رخداد برای ایران به چه معناست،
ایران، خاورمیانه و جهان در چهار سال گذشته تغییراتی بسیار کرده، آیا ترامپ هم تغییر می کند؟
ترامپ در درجەی اول رهبری هویت گراست که در سیاست خارجی قائل به رویکردهای انزواگرایانه و کاستن از مداخلات جهانی آمریکا است.
این دو وجه نسبتا متضاد در کنار شخصیت غیر قابل پبش بینی و تا حدی دیوانه وار، به قسمی سیاست خارجی منجر می شود که به یکسان متحدان و مخالفان آمریکا را غافل گیر می سازد.
کسانی چون نتانیاهو، بن سلمان، اردوغان، نارندرا مودی و پوتین و حاکمان امارات در آئینەی ترامپ خود را می یابند.
بخش مهمی از آش سیاست فشار حداکثری که ترامپ علیه ایران به راه انداخت، در منطقه پخته شده بود.
از این رو در شرایطی که ایران و اسرائیل در آستانەی جنگی تمام عیار قرار دارند و آتش جنگ در غزه و لبنان زبانه می کشد، بازگشت ترامپ نشانەی خوبی نیست.
بر خلاف اوباما که می کوشید با سر و سامان دادن به مناقشات خاورمیانه، ایران را از قدرتی منطقه ای به بازیگری منطقه ای تبدیل کند، ترامپ کلا در جهت مخالف حرکت کرد.
ایدەی اوباما این بود که با امضای برجام و انعقاد احتمالی برجام های دو و سه، ضمن صحه ندادن به نفوذ منطقه ای ایران، از طریق قرار دادن آن در یک چارچوب پذیرفته تر شده، تهران را در موقعیتی مشابه زمان شاه در دهەی 50 قرار دهد.
زمانی که ایران یک بازیگر منطقه ای مشروع از حیث ترتیبات منطقه ای نظام جهانی بود.
اما نقشەی ترامپ که توسط متحدان نزدیکش در منطقه ترسیم می شد، کاملا متفاوت بود:
تیدیل ایران از بازیگری مشروع به دولتی مطرود و یاغی و تلاش برای مهار و اعمال محدودیت بر آن.
از این رو بازگشت ترامپ در شرایط کنونی به سود ایران نیست.
احتمالا نتانیاهو که دیشب ناگهان وزیر دفاعش را برکنار کرد، زودتر از همه موقعیت جدید را بوکشیده؛
به این معنا که آمدن ترامپ را معادل آزادی عمل بیشتر و رهایی از فشارهای واشنگتن برای آتش بس در غزه و لبنان می بیند.
با این تفاصیل انتظار افزایش تنش ها در منطقه طبیعی به نظر می رسد.
پیش بینی رفتار ترامپ در مورد چین و روسیه اما به این سادگی نیست.
جنگ اوکراین و چنگال تیز کردن چین برای تایوان موقعیت های جدیدی است که انتظارش را می کشد.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺کدام خاورمیانه؛ بهشت توریسم یا دوزخ تروریسم!
در حالی که در تخیل سیاسی ایرانیان خاورمیانه عمدتا مترادف با جنگ و بی ثباتی و تروریسم است، دادەهای معتبر جهانی در ردەبندی های گوناگون اقتصادی نافی این تصور است.
از میان ده شهر توریستی جهان در سال 2023 چهار شهر در خاورمیانه قرار دارند. استانبول، دوبی و آنتالیا شانەی بە شانەی لندن، پاریس و نیویورک، متروپل های دیرینەی جهان غربی ایستادەاند.
این سه شهر در کنار پایتخت های دیگر چون مسقط، دوحه و ریاض و ابوظبی چهرەی دیگری از شرق میانه را به نمایش می گذلرند که هم معنای روند شتابان جهانی شدن و خیز بلند برای توسعه است.
در سال های اخیر در جهان سیاست و رسانەی فارسی زبان، به سهو و عمد به کلیشه ای نادرست و شاعرانه دربارەی خاورمیانه دامن زده می شود.
انگارەای مخدوش که مطابق آن تقدیر این منطقه با جنگ و ناامنی و بی ثباتی سیاسی گره خورده است.
البتە این سنخ وارونه سازی که از غفلت از اقتصاد و توجه بیش از حد به سیاست ناشی می شود در ایران مسبوق به سابقه است:
اول: به لحاظ سیاسی مانند نظریەی امپریالیسم است که دهه ها روشنفکران چپ گرا و اسلام گرا تمام ادبار و بدبختی ایران را به گردن آن می انداختند.
فرافکنی مشکلات به خارج یک عادت وارەی روشنفکری است که البته سویەهای نامسئولانه و گمراه کنندەی مخربی نیز دارد.
از سویی از پویایی های داخلی مسبب مسائل اصلی کشور غافل می شدند و از سوی دیگر خود را از علت یابی دقیق و نظریه پردازی صحیح معاف می نمودند.
دوم: به لحاظ ذوقی و شاعرانگی و برانگیختن شور و احساس درونی، مانند کلیشەهایی چون شرق، مشرقی و " شرقی غمگین " است که در پانزده سال آخر رژیم شاه در شعر و ادبیات و اندیشه و سیاست جایگاهی والا یافت.
تاکید روی هویت شرقی و آسیایی ایرانیان و لزوم بازگشت به ریشه های اصیل آن در هر دو گفتمان چپی و مذهبی، واکنشی رمانتیک به تغییراتی شتابان در اقتصاد و اجتماع و جلوه های بصری و ذهنی زندگی بود.
مضاف بر آن تاکبد افراطی روی این مقوله به تاسیس پادگفتمانی می انجامید که غرب گرایی رژیم سابق را به نقد می کشید.
رویاپردازی کنونی دربارەی خاورمیانه اما نه از سر رفاه و تنعم بلکه از منظری رواقی برای تحمل پذیر کردن مصائب و مشکلات طاقت فرسای زندگی است،
بر اساس این رهیافت رواقی، خاورمیانه آنقدر به ما نزدیک و آنچنان با ادراک زیستی مان عجین شده که عمدتا به اختصار آن را منطقه می نامیم!
گویی دربارەی یکی از مناطق بیست و دوگانەی شهرداری تهران سخن می گوییم!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺از فرانسەی ویشی تا کردستان ویشی!
حضور پروپیمان هیات عالیرتبەی کرد در جشن روز جمهوریت ترکیه در اربیل!
مقامات طراز اول کرد ناچارند پروتوکل های تشریفاتی را رعایت و الزامات همسایگی را مد نظر قرار دهند.
اما می شد با هیاتی کوچک تر و مقامات میانی تر به جشن ترک ها در کنسول گریشان در اربیل رفت، نه با شرکت نخست وزیر و سایر رهبران ارشد پارتی!
ترکیه در سایەی بحران خاورمیانە در حال انجام همان کاری است که اسرائیل در غزه انجام می دهد: بمباران نیروگاه های برق، سیلوهای گندم، ایستگاه های پمپاژ آب و ... به هدف ویرانی تمام زیرساخت ها و تاراندن جمعیت بومی و تغییر بافت دموگرافیک کردستان سوریه!
فرانسەی ویشی و مارشال پتن نمونەای عبرت انگیز است.
پس از آن که هیتلر پاریس را اشغال کرد، حکومتی دست نشانده در جنوب فرانسه به رهبری مارشال پتن تاسیس شد.
پتن که قهرمان ملی در جنگ جهانی اول بود، با استدلال پیشگیری از ویرانی بیشتر فرانسه به همکاری با اشغال گران آلمانی در جنگ دوم جهانی پرداخت.
اما ملت هرگز او را نبخشید!
طبعا کسی نمی گوید رهبران اقلیم کردستان، ژنرال دوگل شوند، اما مارشال پتن شدن هم پذیرفتنی نیست!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
🔺بهانەی جدید؛ حمله به خانەی خالی نتانیاهو
برخی گزارشات تایبد نشده حکایت از آن دارد که اسرائیل به فکر ماجراجویی جدیدی در ایران است.
ظاهرا بهانەی این جنگ افروزی تازە حملەی بدون تلفات حزب الله به خانەی نتانیاهو در هفتەی گذشته است.
اگر این اخبار جنگ روانی به قصد مختل کردن ارادەی ایران برای تلافی تجاوز سه روز پیش نباشد، ارزیابی خبر کانال 13 تلویزیون اسرائیل به لحاظ استراتژیک دشوار نیست.
این رژیم پس از حملەی آبان به ایران خود را یک وضعیت تهاجمی برتر می بیند و به دنبال تحمیل قواعدی جدید در نبرد علیه ایران است.
"سوریه ای کردن آسمان ایران " هدف اصلی اسرائیل به قصد تضعیف درازمدت تهدید استراتژیک ایران علیه خود است.
سخنان امروز گالات وزیر دفاع که اقدام اسرائیل علیه ایران را با خنثی کردن نیروی هوایی مصر در روی زمین در ژوئن 1967 مقایسه کرد، پرده از این ذهنیت بر می دارد.
دولت کنونی اسرائیل پس از غافل گیری های اخیر علیه ضاحیه و تهران، با غرور و انگیزەهایی از جنس جنگ 1967 به خاورمیانه می نگرد.
لذا به هر قیمت در پی عبور از فوببای هفت اکتبر پارسال است که از قضا خاطرەی تلخ شکست شش اکتبر 1973 را در حافظەی تاریخی اسرائیلی ها زنده کرد.
ارجاعات مکرر نتنایاهو به تغییر توازن قوا و دگرگونی در ساختارهای راهبردی و ژئوپولتیک خاورمیانه، بیانگر حلول روح 1967 در روان جمعی دولت یهود است.
آن زمان هم درست مثل حالا اسرائیلی ها کارزاری گسترده در سطح بین المللی راه انداخته و از مخاطرەی نابودی و کشتار جمعی بدست مصر ناصری داد سخن سر می دادند.
این کارزار دروغ گویانه توجیه و پوششی جهت مقصود اصلی بود؛ غافل گیر کردن دولت های عرب با حملەای برق آسا که نیروی هوایی در مرکز آن قرار داشت و سپس پیش روی زمینی و اشغال سرزمین هایی وسیع در اردن، مصر و سوریه.
فحوای کلام رهبران اسرائیل نشان می دهد که آنان بنا ندارند در نقطەی فعلی متوقف شوند و قصد دارند آوردەی استراتژیک حمله به ایران و حزب الله را دستمایەی کسب دستاوردهای بیش تر قرار دهند.
اما ماشین جنگی اسرائیل باید متوقف شود، امل چگونه؟
اسرائیل در پی آنست که ایران جز جنگ گزینەای دیگر نداشته باشد.
در یک سال گذشته تل آویو در جریان جنگ جاری منطقه تقریبا تمام منافذ دیپلماتیک را مسدود کرده و به هیچ پیشنهاد آتش بسی وقع نمی نهد.
ایران در وهلەی اول نباید در دام تلەی امنیتی - نظامی موصوف بیفتد.
اما در شرایطی که پرهیز از جنگ ممکن نباشد و دفاع از خود ضروری، راهی جز ترکیب دفاع و دیپلماسی وجود ندارد.
بی میلی دولت آمریکا در آستانەی انتخابات به یک جنگ فراگیر در منطقه و عدم اشتیاق دولت بعدی چه هریس باشد و چه ترامپ برای وارد شدن در "درگیری های بی پایان" روزنه ای به سود دیپلماسی است.
پس از پایان عصر نئوکان ها در واشنگتن دولت های آمریکا چه دمکرات و چه جمهوری خواه رویکرد محتاطانه تری در منطقه در پیش گرفته اند.
آنها به قصد مهار چین در شرق آسیا و متوقف کردن روسیه در اوکراین رغبتی به مداخلات گسترده در منطقه ندارند.
لذا تنش زدایی با آمریکا به قصد تنوع بخشی به شرکای خارجی، عاملیت سیاسی ایران را افزایش می دهد و دیواری بازدارنده علیه اراده های سیاسی معطوف به عمل علیه ایران پدید می آورد.
تلاش نسبتا موفق بایدن برای تعدیل پاسخ اسرائیل به ایران موید این ادعاست.
با دیپلماسی بهتر می توان نظامی گری کنونی اسرائیل را متوقف و از بروز جنگی بی رویه جلوگیری نمود.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1
