Telegram-канал sapient_human - انسان خردمند: Unsorted

انسان خردمند

20 September 2021 11:25

🔘 رهایی؛

▪️فکر می‌کنید رهایی چیست؟ اکثر مردم فکر می‌کنند که رهایی لذت است و خودشان را تصور می‌کنند که در آینده به یک لذت یا بهشت می‌رسند. همچنین تصور حذف درد به همراه تجربۀ پاداش وجود دارد.
آنچه این است، مرگ مطلق است. دیگر پاداشی آنجا نخواهد بود. فقط آنچه هست و آنچه اتفاق می‌افتد، خواهد بود. «تویی» آنجا نخواهد بود که شاد باشد که «تو» رهایی را به دست آورده‌ای.
آن عملکرد است که تا آن زمان از میان رفته است. دیگر هیچ‌چیزی برای جستجو وجود ندارد تا خودت را توسط آن کامل کنی.
این چیزی است که شخص یا «من» اکثر وقتش را صرف فکر کردن به آن می‌کند. آن بازیِ شخص که کمال را با خواندن همۀ کتب معنوی، یا طراحی برای داشتن بچه، یا طراحی برای رفتن به سفر جستجو میکند، از میان می‌رود. این‌طور نیست که اعمال اتفاق نیفتند، اما دیگر هیچ حسی برای جستجوی چیزی بیشتر از آنچه دارد رخ می‌دهد، وجود ندارد، زیرا دیگر هیچ‌کسی آنجا نیست که کامل شود.
افکار هنوز ظاهر می‌شوند، حرکت به سمت لذت اتفاق می‌افتد، اما همه‌چیز در بیکرانی ظاهر می‌شود. آن دیگر برای «کسی» ظاهر نمی‌شود. دیگر آن شخص که در مکزیک یا انگلیس یا آفریقا بزرگ شد، آنچه هست را تجربه نمی‌کند. فقط آنچه هست، وجود دارد.
اگر «من» می‌توانست این را درک کند، آن را نمی‌خواست.
این مرگ «تو» است...
این مرگ آن شخصی است که عاشق تلاش برای یافتن عشق بود. «شخص» ظاهری که سعی می‌کند عشق را به دست آورد، عملاً عاشق بازی قایم‌موشک است. شما ممکن است این را بخوانید و فکر کنید «نه، من عاشق آن نیستم. او نمی‌داند چه می‌گوید!» به شما اطمینان می‌دهم، «من» مطلقاً عاشق آن است. و وقتی آن را به دست نیاورد، بسیار می‌رنجد. آن به-دست‌نیاوردن بخشی از بازی به دست‌آوردن آن است.
آیا هرگز توجه کرده‌اید که وقتی با کسی رابطه می‌گیرید، شروع به از دست دادن علاقه می‌کنید؟ «من» عاشق تعقیب است. وقتی احساس می‌کنید که او را به دست آورده‌اید، دیگر او را نمی‌خواهید. در مورد هر چیز دیگری نیز وضعیت یکسان است. وقتی احساس می‌کنید که آن را به دست آورده‌اید، دیگر آن را نمی‌خواهید و به‌سوی چیز بعدی خواهید رفت. گاهی روابط می‌تواند برای سال‌ها ادامه یابد و شما احساس نمی‌کنید که او را به دست آورده‌اید. بنابراین هنوز سعی و تلاش برای تحت تأثیر قرار دادن او وجود دارد و تلاش برای به دست آوردن او.
این پایان آن بازی است. آن بازی، یک تجربۀ عجیب و غریب، سرگرم‌کننده و ویرانگر بود. آن شخص که بیست، سی یا چهل سال پیش متولد شد، به مدرسه رفت و همۀ این تجارب را داشت و به دنیا سفر کرد و با اساتید بسیاری دیدار کرد، رهایی را تجربه نخواهد کرد.
آن شخص می‌میرد، و سپس صحبت کردن در مورد بدن یا شخصیت، فقط یک گفتمان عملی یا سرگرم‌کننده در حال حاضر در زمینۀ عملی یا اجتماعی است. دیگر آن «تو» وجود نخواهد داشت که توصیفات بدن را به‌عنوان کسی که تویی تلقی کند و از طریق آن حجاب زندگی کند.
آنچه باقی می‌ماند، چیزی است که اتفاق می‌افتد. «من» این را می‌شنود و مشتاق آن می‌شود. اما او واقعاً مشتاق آن نیست. آنچه در جستجویش است، ادامه دادن به جستجو است. او نمی‌خواهد به پایان نگاه کند بلکه می‌خواهد نگاه کند و نگاه کند و بازهم بیشتر نگاه کند، واقعاً سخت کار کند و به دنیا سفر کند و ارتقا یا چیزی در آینده به دست آورد.
چه باقی می‌ماند وقتی آن شخص مرده باشد؟ آنچه است؛ که عبارت از نوشیدن چای، نور، صداها و بوهاست. رهایی، بدن را یک بدن کامل یا قهرمان یا خاص نمی‌کند بلکه فقط غیبت چیزی است که من آن را رنج کشیدن می‌نامم.
آنچه که آن است، تهیا و سرشاری مطلق به‌طور همزمان است. یک خلأ و سکوت عظیم که خالی است و «احساس تنهایی» ندارد، بلکه در «تنها بودن » است. «من» هیچ سرنخی در مورد این تهیا ندارد. همچنان که آن شخص فرومی‌پاشد، این، تنها بودنِ مطلق می‌شود. دیگر هیچ‌کسی باقی نمی‌ماند.
اگر تو وجود ندارد، دیگری هم وجود ندارد.
آیا این واقعاً چیزی است که می‌خواهی؟ تو فقط آنچه را که می‌خواهی به دست خواهی آورد.

بدن بدون جستجوی رهایی چه خواهد کرد؟ آن شاد خواهد بود. دیگر سفری وجود ندارد زیرا دیگر ترک کردن خانه وجود ندارد.

این آن است. این آن است!

▫️این هیچ هدف و منظوری ندارد و مطلقاً به هیچ جایی نمی‌رود! شکل‌ها بدون هیچ دلیلی ظاهر و ناپدید می‌شوند. تو به درک، معنا، دلیل یا بهشت نخواهی رسید بلکه فروپاشی همۀ اینها اتفاق خواهد افتاد، و سپس فقط این وجود دارد. این، باختن و از دست دادن است، نه به دست آوردن یا شدن.
این باختن و از دست دادن است...

♦️لیسا کرنز
"به سوی عشق به همه چیز"

@sapient_human