3805
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
┅✵◈❀(( ثواب روزه روز عَرَفَه ))❀◈✵┅
روز نهم ماه ذی الحجه را روز عَرَفَه یا یَوم عَرَفَه می گویند. برای کسانی که به حج نرفته اند چنانکه در احادیث شریف وارد است روزۀ این روز ثواب زیادی دارا می باشد. ما یکی دو تای آنها را با ترجمه درج می کنیم:
💐 عنْ أبي قتادة رضي الله عنه قال: سئلَ رسول الله صلى الله عليه وسلم عنْ صوم يوم عرفة قال: يُكفِّر السَّنة الماضية والباقية. رواه مسلم.
ترجمه: حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: روزۀ روز عَرَفَه کفارۀ گناهان یک سال قبل و یک سال بعد روزه گیرنده می گردد.
(الترغیب والترهیب: ۱۱۱/۲)
💐 وعنْ سهلِ بن سعدٍ رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: من صام يوم عرفة غُفرَ له ذنبُ سنتين متتابعتين. رواه أبو يعلى، ورجاله رجال الصحيح.
ترجمه: حضرت سهل به سعد رضی الله عنه می گوید که حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: هر کسی روز عَرَفَه را روزه گرفت، گناهان دو سال پیاپی او بخشیده می شود.
(الترغیب والترهیب: ۱۱۱/۲)
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۱۵ -﴾❀◈✵┅
ذبح بز وگوسفند و غيره:
مسئله ١: طريقۀ ذبح بز، گوسفند، گاو، مرغ و غيره اينست که روى حيوان را به طرف قبله بگردانيد و چاقو يا کارد تيز در دست گرفته بِسْمِ اللہِ اَللہُ اَکْبَرْ گفته گلوى حيوان را با آن طورى ببريد که چهار چيز گلوى آن بريده شود. یعنی «مَري» و «حلقوم» يعنى مَجراى نفس و آب و غذا، و هر دو «شاه رگ» حيوان که در دو طرف مری قرار دارند.
اگر سه تاى اين چهار چيز بريده شود، بازهم حيوان حلال است و خوردن آن جايز است. و اگر فقط دو تاى اين چهار چيز بريده شود، در اين صورت آن حيوان مردار است و خوردن آن جايز نيست.
مسئله ٢: اگر کسى در وقت ذبح کردن حيوان قصداً بِسْمِ اللہِ نگفت، در اين صورت آن حيوان مردار است و خوردن آن حرام مي باشد. و اگر بسم الله گفتن را فراموش کند، خوردن آن صحيح است.
مسئله ٣: ذبح کردن به وسيلۀ کارد و چاقوی کُند مکروه و ممنوع مي باشد، زيرا حيوان دچار تکليف زيادى مي شود. به همين صورت بعد ذبح حيوان، فوراً پوست کندن و جداکردن دست و پايش يا با وجود بريده شدن هر چهار عضو مذکور در بالا، قطع کردن سرش قبل از اينکه بدنش سرد شود، مکروه مي باشد.
مسئله ٤: اگر سر مرغ در حین ذبح‌کردن قطع شد، خوردن مرغ درست است و کراهت هم ندارد. البته به اين اندازه با قوّت ذبح کردن که سر مرغ قطع شود مکروه است، ولى مرغ مکروه نمى شود.
مسئله ٥: ذبح‌کردن مسلمان صحيح و درست است، خواه زن باشد يا مرد، و خواه پاک باشند یا ناپاک، حيوان و پرندۀ ذبح‌شده مسلمان در هر صورت حلال است و خوردن آن درست می باشد.
و هر حيوان يا پرنده اى که کافر ذبحش کند، خوردن آن حرام است.
مسئله ٦: هر چيزى که لبه تیز دارد، ذبح‌کردن با آن درست است مثلاً کارد، چاقو یا سنگ لبه‌دار يا پوست نيشکر و نَى و بانْگس، ذبح‌کردن با همه درست است.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۱۳ -﴾❀◈✵┅
مسئله ٣٩: اگر کسى گوسفند خود را براى پرورش و چرانيدن به اين شرط به چوپان داده است که نيم گوسفند از تو و نيم آن از مالک باشد، اين گوسفند ملکيت چوپان نمى باشد بلکه ملکيت صاحبش است، بنابرين اگر کسى گوسفند را از آن چوپان خريد و قربانى کرد، قربانى اش درست نمى باشد. اگر کسى مي خواهد اينگونه گوسفند را بخرد، بايد آن را از صاحب اصلى آن خريدارى کند.
مسئله ٤٠: اگر چند نفر در يک گاو يا شتر شريک شدند و همگى می خواهند که گوشت را بين خود تقسيم نکنند بلکه آن را يکجائى در بين فقيران و خويشان خود تقسيم کنند، يا اينکه آن را پخته همه را دعوت نموده بخورانند، اينکار هم جايز است. و اگر بخواهند گوشت را بين خود تقسيم کنند، در اين صورت برابر بودن سهم و حصۀ همه ضرورى است.
مسئله ٤١: پول قيمت پوست قربانى را به طور مزد و اُجرت به کسى دادن درست نيست، زيرا خيرات کردن آن ضرورى می باشد.
مسئله ٤٢: دادن گوشت قربانى به کافران نيز جايز است، به شرط اينکه به طور اُجرت و مزد به آنها داده نشود.
مسئله ٤٣: اگر حيوانى حامله باشد قربانى آن جايز است، و سپس اگر حملش زنده به دنيا آمد، آن را نيز بايد ذبح کنند.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۱۱ -﴾❀◈✵┅
گوشت و پوستِ قربانی:
مسئله ٢٧: قربانى‌کننده مي تواند هم خودش از گوشت قربانى بخورد و هم آن را ميان قوم و خویش خود تقسيم کند و هم بین فقيران و محتاجان خيرات کند. و بهتر اينست که کم از کم يک سوم گوشت قربانى را خيرات کند. ليکن اگر کسى فقط اندکى گوشت را خيرات کرده و باقى را برای خود نگهداشت، اينکار هم گناهى ندارد.
مسئله ٢٨: پوست قربانى را يا بايد خيرات کنيد يا آن را فروخته پول آن را خيرات نمائيد. و آن پول را بايد فقط به کسانى بدهيد که مستحق گرفتن پول زکات هستند. و همان پول هاى را خيرات کنيد که در مقابل فروختن پوست، خريدار آن را به شما داده است. و اگر آن پول ها را خرچ نموديد و در بدل آن همان قدر پول ديگر از پول هاى خود خيرات کرديد، گرچه اينکار بد است، اما خيرات اداء مى شود.
مسئله ٢٩: مصرف پول اين پوست در ترميم مسجد يا کدام کار نيک ديگری درست نيست، بايد آن را خيرات کرد.
مسئله ٣٠: اگر کسى پوست قربانى خود را خودش مورد استفادۀ خود قرار داد، مثلاً آن را مَشک يا دلو ساخت و يا «جاى نماز» ساخت، اينکار هم درست است.
مسئله ٣١: دادن مقدارى گوشت يا چربى و يا شکمبه قربانى به طور مُزد به قصاب جايز نيست بلکه مُزد قصاب را بايد از طرف خود جداگانه بدهيد.
مسئله ٣٢: ريسمان گردن و غيره چيزهاى حيوان قربانى را نيز بايد خيرات نمود.
مسئله ٣٣: اگر قربانى بر کسى واجب نبود ليکن او حيوانى را به نيت قربانى کردن خريدارى کرد، در این صورت اکنون قربانى کردن همان حيوان بر او واجب می گردد و بايد همان حیوان را قربانى کند.
مسئله ٣٤: اگر قربانى کردن بر کسى واجب بود، اما هر سه روز قربانى گذشت و او بازهم قربانى نکرد، اکنون پولى برابر با قيمت يک گوسفند يا بز را خيرات کند. و اگر گوسفند يا بزى را خريده بود و آن را در طول سه روز قربانى، قربانى نکرد، اکنون باید خود همان گوسفند يا بز را خيرات کند.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۹ -﴾❀◈✵┅
عمر حیوان قربانی:
مسئله ١٨: قربانى بزى که کمتر از يک سال عمر دارد، جايز نيست. چون يک سال کامل از عمرش گذشت، آنگاه قربانى اش درست مى باشد.
قربانى گاو و گاوميشی که کمتر از دو سال عمر دارد جايز نيست. چون دو سال کامل از عمر آنها گذشت آنگاه قربانى آنها درست است.
قربانى شترى که عمرش کمتر از پنج سال است، درست نمى باشد.
بره گوسفندى که آنقدر فربه و کلان است که به نظر می آید که گويا بره يک ساله است و اگر آن را ميان بره‌هاى يک ساله رها کنند، تفاوتی ميان آن بره و ساير بره‌ها دیده نمى شود، قربانى چنين بره‌اى نيز درست است.
و اگر بره به آنگونه که گفتيم نيست، قربانى اش درست نخواهد بود و بايد يک سال کامل از عمرش گذشته باشد.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۷ -﴾❀◈✵┅
شرکت در حیوان قربانی - ۱ -:
مسئله ١٥: اگر کسى براى قربانى کردن گاوى را خريد و نيتش در وقت خريدارى اين بود که اگر شخص ديگرى يافت شد او را نيز در اين گاو شريک خواهم کرد و گاو را مشترکاً قربانى می کنيم، و سپس چند نفر ديگر در قربانى اين گاو شريک شدند، قربانى صحيح است.
اگر در وقت خريدارى گاو، اين شخص نيت نداشت که کس ديگرى را شريک بگرداند بلکه تصميم داشت که تمام گاو را از طرف خود قربانی کند، اکنون شريک ساختن کس ديگرى در اين گاو خوب نيست و اينکار کراهت دارد. ليکن اگر بازهم کس ديگرى را در اين گاو شريک خود ساخت، در اين صورت بايد ديد که اين شخصی که گاو را براى قربانى از جانب خود خريده، آيا پولدار است که قربانى بر او واجب مى باشد، يا فقير است که قربانى بر وى واجب نمى باشد. و حکم اینست که اگر اين شخص پولدار است، قربانى اش در اين صورت درست خواهد بود. و اگر فقير است، قربانى اش در اين صورت درست نمى باشد.
يعنى اينکه براى شخص فقير جايز نيست که کس ديگرى را در گاوى که به خاطر قربانى از طرف خود خريده شريک بسازد. و اگر کسى را شريک ساخت، حکمش اينست که قربانى اين شريک ها ادا می شود و به خاطر اين شرکت نقصانى در قربانى آنها پيش نمى آيد، ليکن بر اين شخص فقير واجب می گردد که هر قدر حصۀ اين گاو را که به آن شريک ها داده بود، آن را دوباره به اين طريقه ادا کند که اگر روزهاى قربانى هنوز باقيمانده است، به اندازه و برابر همان حصه هاى که به شريک ها داده بود حالا از طرف خود دوباره قربانى کند. و اگر روز هاى قربانى گذشته باشد، در اين صورت قیمت آن حصه ها را اکنون به فقراء و مساکين بدهد.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۵ -﴾❀◈✵┅
قربانی بر چه کس و چه وقت و چه جا واجب است - ۳ -:
مسئله ١٠: گفتن نيت و خواندن دعا با زبان در وقت قربانى و ذبح کردن ضرورى نيست. اگر کسى در دل خود فقط اينقدر گفت که من قربانى می کنم و با زبان هيچ چيزى نگفت و آنگاه بِسْمِ اللہِ اَللہُ اَکْبَرْ گفته حيوان را ذبح کرد، قربانى در اين صورت هم درست است.
اما اگر دعائى که در بالا نوشته شد به ياد قربانى کننده باشد، بهتر است آن را بخواند.
مسئله ١١: قربانى کردن فقط از طرف خود شخص واجب است و قربانى از طرف فرزندان واجب نمى باشد، بلکه اگر فرزندان نابالغ، پولدار هم باشند، بازهم قربانى کردن از طرف آنها واجب نمى باشد، نه از پول و مال خود شخص و نه از پول و مال آنها.
و اگر کسى از طرف اولاد نابالغ خود قربانى نمود، اين قربانى نفلى خواهد بود، اما اين شخص از پول و مال خودش، مصارف قربانى را بايد بدهد و از پول و دارائى آن نابالغان هرگز قربانى نکند.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۳ -﴾❀◈✵┅
قربانی بر چه کس و چه وقت و چه جا واجب است - ۱ -:
مسئله ١: هر کسى که صدقۀ فطر بر او واجب است، قربانى کردن در روزهاى قربانى نيز بر او واجب مي باشد. و اگر کسى آنقدر پول و دارائى ندارد که صدقۀ فطر در آن واجب شود، قربانى نیز بر او واجب نمى باشد. اما اگر قربانى کند ثواب بسيار فراوانی به دست مى آورد.
مسئله ٢: قربانى کردن بر مسافر واجب نيست.
مسئله ٣: وقت قربانى کردن از طلوع صبح تاريخ دهم ماه ذى الحجه شروع مى شود و تا غروب آفتاب تاريخ دوازدهم ماه ذى الحجه ادامه مى يابد. يعنى از صبح روز اول عيد قربان تا شام روز سوم عيد قربان.
قربانى کننده در هر یک از اين روزها که بخواهد، مى تواند قربانى کند. ليکن بهترين روز قربانى، همان روز اول عيد قربان است، آنگاه روز دوم، آنگاه روز سوم.
مسئله ٤: قربانى کردن در روز عيد قربان قبل از اداى نماز عيد درست نيست. بنابرين بعد از نماز عيد قربانى کنيد.
البته اگر کسى در قريه و دهات زندگى می کند، در اين صورت قربانى کردن در آنجا بعد از دميدن صبح صادق هم درست است. اما اهالى شهر و اهالى قَصَبَه بعد از اداى نماز عيد قربانى کنند.
مسئله ٥: اگر کسى که در شهر زندگى می کند حيوان قربانى خود را به قريه بفرستد، قربانى آن حيوان در قريه پيش از اداى نماز عيد هم درست مي باشد. اگر خود آن شخص در شهر موجود باشد، ولی چون حيوان را به دهات فرستاد، قربانى اش قبل از اداى نماز عيد اداء می شود. اکنون بعد حلال کردن حيوان، آن را نزد خود بطلبد و از گوشت آن استفاده نمايد.
کسانى که در کشورهاى امریکایی و اروپائی زندگى می کنند و قربانى خود را مثلاً در افغانستان انجام می دهند، گرچه چندين ساعت فرق بين اين کشورها و بين افغانستان وجود دارد و آنها نماز عيد را چند ساعت بعد از نماز عيد افغانستان مى خوانند، اما بازهم قربانی ايشان درست اداء می شود، زيرا در احکام قربانى، محل حيوان قربانى اعتبار دارد نه محل کسی که از طرف او قربانی می‌کنند.
وَإِنَّمَا يُعْتَبَرُ فِي هَذَا مَكَانُ الشَّاةِ لَا مَكَانُ مَنْ عَلَيْهِ، هَكَذَا ذَكَرَ مُحَمَّدٌ عَلَيْهِ الرَّحْمَةُ فِي النَّوَادِرِ وَقَالَ: إنَّمَا أَنْظُرُ إلَى مَحَلِّ الذَّبْحِ وَلَا أَنْظُرُ إلَى مَوْضِعِ الْمَذْبُوحِ عَنْهُ، وَهَكَذَا رَوَى الْحَسَنُ عَنْ أَبِي يُوسُفَ رَحِمَهُ اللهُ. (بدائع الصنائع: ٦/٣١١ و فتاوى عالمگيرى: ٥/٢٩٤)
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۱ -﴾❀◈✵┅
قربانى ثواب بسيار فراوانى دارد. رسول الله ﷺ فرموده اند:
عَنْ عَائِشَةَ رَضِیَ اللهُ عَنهَا، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ﷺ قَالَ: مَا عَمِلَ آدَمِيٌّ مِنْ عَمَلٍ يَوْمَ النَّحْرِ أَحَبَّ إِلَى اللهِ مِنْ إِهْرَاقِ الدَّمِ، إِنَّهُ لَيَأْتِي يَوْمَ القِيَامَةِ بِقُرُونِهَا وَأَشْعَارِهَا وَأَظْلَافِهَا، وَأَنَّ الدَّمَ لَيَـقَـعُ مِنَ اللهِ بِمَكَانٍ قَبْلَ أَنْ يَقَعَ مِنَ الأَرْضِ، فَطِيبُوا بِهَا نَفْسًا.
(ترمذی شریف: حدیث ۱۴۹۳ و ابن ماجه شریف: حدیث ۳۱۲۶)
«در روزهاى قربانى هيچ عملى نزد الله متعال پسنديده‌تر از قربانى نيست. قربانى در آن روزها بهتر از همۀ اعمال است. (يعنى ثواب آن سواى فرايض و واجبات از همه اعمال نفلى بيشتر است) و هر قطرۀ خونی که در وقت قربانى، بر روى زمين مي چکد، قبل از آنکه به زمين برسد نزد الله أ قبول می گردد. لهذا به خوشي قربانى کنيد و فراوان قربانى کنيد».
همچنين آنحضرت ﷺ فرموده اند: قَالَﷺ : بِكُلِّ شَعَرَةٍ مِنَ الصُّوفِ، حَسَنَةٌ.
(ابن ماجه شریف: حدیث ۳۱۲۷ و مسند احمد: حدیث ۱۹۲۸۳)
«در مقابل هر تار موى بدن حيوان قربانى يک نيکى براى قربانى کننده نوشته می شود».
سبحان الله!
اندکى فکر کنيد که ثوابى از اين بزرگتر هم می تواند باشد که در مقابل فقط يک قربانى، انسان صدها هزار نيکى بدست مى آورد. اگر کسی موهاى بدن گوسفند را از صبح تا شام بشمارد، بازهم نمى تواند تمام آنها را شمار کند. از اينجا قياس كنيد که قربانى کننده چه اندازه ثواب و نيکى کسب مى کند.
ديندارى در اين است که حتى اگر بر کسی قربانى واجب هم نباشد، بازهم وى به خاطر حصول اين همه ثواب بى حساب قربانى کند، زيرا هنگامى که اين روز هاى قربانى بگذرد، ديگر اين نعمت بزرگ نصيب کسی نمی شود و کسى اينقدر نيکى را به اين آسانى نمی تواند به دست بياورد.
اگر الله متعال کسى را پول و ثروت داده است، برایش مناسب اينست که چون از طرف خود قربانى کند، بهتر خواهد بود که همراه با خود از طرف آن خويشان خود که وفات کرده اند مانند مادر و پدر و غيره خود نيز قربانى کند تا اين ثواب بزرگ به ارواح آنها هم برسد. و همچنین اگر می تواند از طرف حضرت رسول الله ﷺ و از طرف ازواج رسول الله ﷺ و از طرف شيخ خود هم قربانى کند. و اگر توانائی آن را ندارد، در این صورت حد اقل از طرف خود حتماً قربانى کند، زيرا قربانى کردن بر پولدار واجب مى باشد.
اگر کسى که پول و مال و ثروت دارد و قربانى بر او واجب است قربانى نکند، چه کسى بدبختر و محرومتر از او خواهد بود، و گناه اینکارش نیز جداگانه است.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
•◈❀﴿فضیلت عشرۀ ذو الحجه - ۱ -﴾❀◈•
ماه اسلامی که در پیش داریم به نام ماه «ذو الحجه» موسوم است و همانگونه که الله متعال در بین روزهای هفته روز جمعه را فضیلت بخشیده و در بین دوازده ماه سال ماه رمضان المبارک را و در بین سه دهۀ ماه رمضان، ده روز اخیر آن را فضیلت خاص عطا فرموده است، درست به همین صورت خداوند بزرگ ده روز ابتدائی ماه ذی الحجه را نیز عشرۀ فضل و رحمات خاص گردانیده و به همین سبب حج را نیز در همین ایام قرار داده است. به هرحال هر عمل نیک بنده در این ده روز نزد الله متعال بسیار محبوب است و ارزش بزرگی داراست.
💐وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَا مِنْ أَيَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِيهِنَّ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِنْ هَذِهِ الْأَيَّامِ الْعَشَرَةِ» قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ وَلَا الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ؟ قَالَ: «وَلَا الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ إِلَّا رَجُلٌ خَرَجَ بِنَفْسِهِ وَمَالِهِ فَلَمْ يَرْجِعْ مِنْ ذَلِكَ بِشَيْءٍ».
ترجمه: حضرت عبد الله بن عباس رضی الله عنه روایت می کند که حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: اعمال نیک مردم آنقدر که در این ده روز ذی الحجه نزد الله جل جلاله محبوب است در روزهای دیگر نیست. صحابۀ کرام پرسیدند یا رسول الله، حتی بیشتر از جنگ در راه خدا ؟ آنحضرت فرمودند: بلی حتی بیشتر از جنگ در راه خدا. مگر آنکسی که در راه خدا برآید و دیگر باز نیاید.
رَوَاهُ البُخَارِيّ. مشکاة المصابیح: حدیث ۱۴۶۰
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
◈❀«ناخن و مو نگرفتن در ماه ذی الحجه»❀◈
السلام علیکم
سوال:
«یک نفر در قریۀ ما نو پیدا شده می گوید که هر کس می خواهد قربانی کند در ده روز اول ذی الحجه ناخنها و موهای خود را نباید بگیرد، ناخن یا مو گرفتن در این روزها حرام است. در حدیث است که ناخن یا مو نگرفتن واجب و گرفتن آنها حرام است». لطفاً جواب بدهید.
علیکم السلام
جواب اول:
اولاً باید دانست که حدیثی وجود ندارد که مو و ناخن نگرفتن در این روزها را واجب گفته باشد. حضرت رسول الله ﷺ در هیچ حدیثی اینکار را واجب نخوانده است، لذا این نفر نوپیدا شده در قریۀ شما بر حدیث شریف و بر جناب رسول الله ﷺ دروغ می بندد.
و همچنین در هیچ حدیثی وجود ندارد که ناخن یا مو گرفتن در این روزها حرام است. حضرت رسول الله ﷺ هرگز چنین چیزی از زبان مبارک خارج نکرده اند. لذا این ادعای آن نفر نوپیدا در قریۀ شما نیز دروغ بر جناب رسول الله ﷺ می باشد.
جواب دوم:
ثانیاً اگر ادعای این شخص قریۀ شما صحیح باشد و ناخن و مو نگرفتن در این روزها واجب و گرفتن آنها حرام باشد، در این صورت حضرت رسول الله ﷺ را این شخص نوپیدا شده نعوذ بالله مرتکب ترک واجب و مرتکب حرام قرار می دهد، زیرا در احادیث بسیاری مذکور است که آنحضرت ﷺ حیوانات قربانی خود را می فرستادند ولی خود ایشان هیچ کاری را که یک شخص عادی می کند ترک نمی کردند. مثلاً:
(۱) - در مسلم شریف وارد است:
قَالَ: سَمِعْتُ عَائِشَةَ، تَقُولُ: «كُنْتُ أَفْتِلُ قَلَائِدَ هَدْيِ رَسُولِ اللهِ ﷺَ بِيَدَيَّ هَاتَيْنِ، ثُمَّ لَا يَعْتَزِلُ شَيْئًا وَلَا يَتْرُكُهُ».
ترجمه: حضرت عائشه رضی الله عنها روایت می کند که من قلاده های حیوانات قربانی حضرت رسول الله ﷺ را با این دو دست خود درست می کردم. سپس آنحضرت نه از چیزی کناره کشی می کردند و نه کاری را (مانند نگرفتن مو و ناخن) رها می کردند. صحیح مسلم: حدیث ۳۶۱ - (۱۳۲۱)
(۲) - و در همان مسلم شریف وارد است:
عَنْ مَسْرُوقٍ، قَالَ: سَمِعْتُ عَائِشَةَ، وَهِيَ مِنْ وَرَاءِ الْحِجَابِ تُصَفِّقُ، وَتَقُولُ: «كُنْتُ أَفْتِلُ قَلَائِدَ هَدْيِ رَسُولِ اللهِ ﷺ بِيَدَيَّ، ثُمَّ يَبْعَثُ بِهَا وَمَا يُمْسِكُ عَنْ شَيْءٍ، مِمَّا يُمْسِكُ عَنْهُ الْمُحْرِمُ، حَتَّى يُنْحَرَ هَدْيُهُ».
ترجمه: از حضرت عائشه رضی الله عنها روایت است که دو دست خویش را بهم می زد و می گفت: من قلاده های حیوانات قربانی حضرت رسول الله ﷺ را با دست های خود درست می کردم. سپس آنحضرت آن حیوانات قربانی را می فرستادند و تا زمان پایان قربانی از هیچ چیزی که مُحْرِم باز می ایستد باز نمی ایستادند (در حالی که بر مُحرِم واجب است که ناخنها و موهای خود را نگیرد).
صحیح مسلم: حدیث ۳۷۰ - (۱۳۲۱)
اما صورت اصلی حدیث و مسئلۀ فقهی شریف در این مورد اینست که:
عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ، تَرْفَعُهُ، قَالَ: «إِذَا دَخَلَ الْعَشْرُ وَعِنْدَهُ أُضْحِيَّةٌ يُرِيدُ أَنْ يُضَحِّيَ، فَلَا يَأْخُذَنَّ شَعْرًا، وَلَا يَقْلِمَنَّ ظُفُرًا».
ترجمه: حضرت اُمّ سَلَمَه رضی الله عنها روایت می کند که حضرت رسول الله ﷺ فرمودند: چون ماه ذی الحجه بیاید و کسی می خواهد قربانی کند، موها و ناخنها را نگیرد.
صحیح مسلم: حدیث ۴۰ - (۱۹۷۷)
بر اساس این حدیث شریف، مذهب امام اعظم ابوحنیفه رحمه الله و مذهب امام مالک و امام شافعی رحمهما الله اینست که ناخن نگرفتن و مو نگرفتن در عَشَرَۀ اول ذی الحجه برای قربانی کننده مستحب می باشد. اگر کسی ناخن و مو را گرفت عیبی ندارد و اگر کسی خواست ناخن و مو را نگیرد این کاری خوب است ولی واجب نیست، زیرا اگر ناخن نگرفتن و مو نگرفتن در عَشَرَۀ اول ذی الحجه واجب می بود و گرفتن آنها حرام می بود، حضرت رسول الله ﷺ هرگز این واجب را ترک نمی کردند و نعوذ بالله به اینگونه مرتکب حرام نمی شدند، لیکن برعکس ما می بینیم که در بسا احادیث شریف وارد است که حضرت رسول الله ﷺ با وجود آنکه قربانی می کردند خود مبارک از آن چیزها پرهیز نمی کردند.
دو حدیث قبلاً گذشت ودر ذیل چند حدیث دیگر را ملاحظه کنید:
(۳) - در صحیح مسلم وارد است که:
عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللهِ ﷺ «يَبْعَثُ بِالْهَدْيِ أَفْتِلُ قَلَائِدَهَا بِيَدَيَّ، ثُمَّ لَا يُمْسِكُ عَنْ شَيْءٍ لَا يُمْسِكُ عَنْهُ الْحَلَالُ».
ترجمه: حضرت عائشه رضی الله عنها روایت می کند که حضرت رسول الله ﷺ حیوانات قربانی را برای قربانی می فرستادند و من قلاده های آنها را با دو دست خود درست می کردم. سپس آنحضرت هیچ چیزی و هیچ کاری را که یک شخص عادی می کند (مانند نگرفتن مو و ناخن) رها نمی کردند.
صحیح مسلم: حدیث ۳۶۳ - (۱۳۲۱)
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐احکام و آداب معاشرت و حقوق اجتماعی - 14 - 💐🌸
💐💐حقوق مسلمان بر مسلمان دیگر - 2 - 💐💐
در اینجا ما سلسلۀ آداب معاشرت و حقوق خویشان و وابستگان را با حدیثی از رسول الله صلی الله علیه وسلم به پایان می رسانیم که هر مسلمان را به لرزه می آورد.
💐«روزی رسول الله صلی الله علیه وسلم از صحابۀ کرام پرسیدند: چه کسی را مفلس و نادار می گویند؟
صحابه عرض کردند که یا رسول الله صلی الله علیه وسلم مفلس آنکسی است که درهم و دیناری (یعنی پول و دارائی) ندارد.
آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند: نی، مفلس در میان ما آنکس است که روز قیامت با ذخیرۀ نماز و روزه و صدقۀ خود می آید، لیکن در دنیا یکی را دشنام داده و بر دیگری بهتان بسته، کسی را زده و مال کس دیگری را به ناحق خورده. و هنگامی که در مقام حساب ایستاده اش می کنند مدعیانش می آیند و بقدر حقوق خود از نیکی های او می گیرند تا آنجا که از نیکی های او چیزی نمی ماند. آنگاه گناهان آنها را بر او می گذارند و سپس او را به جهنم می اندازند». (مشکات)
برادرانم!
در این حدیث غور کنید و بیندیشید که خوردن حق دیگران و اتلاف حقوق ایشان و ناسزا گفتن و غیبت کردن ایشان، چه هلاکتی بزرگ است.
ای بندگان خدا !
اگر حق کسی را تلف کرده اید، پس در همین دنیا آن را ادا کنید یا عوضش را بدهید یا بخشش بخواهید و عهد کنید که در آینده احتیاط خواهید کرد. ورنه انجام آن در آخرت بسیار ناگوار خواهد بود. اَللّٰہُمَّ احْفِظْـنَا.
((پایان))
💐محمد ابراهیم تیموری
شماره واتس اپ و تلگرام:
+447776003137
لینک عضویت تلگرام:
/channel/RaaheFalaah
فیسبوک:
https://goo.gl/mSKBc2
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
28 عقرب 1394
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐احکام و آداب معاشرت و حقوق اجتماعی -12- 💐🌸
💐💐حقوق ناتوان و حاجتمندان - 2 - 💐💐
💐در حدیثی دیگر وارد است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«کسی که در دستگیری و کمک زنان بیوه و نادارها و محتاجها تلاش می کند به مانند مجاهد در راه خداست و ثوابی مانند آن شخص به دست می آورد که همیشه روز را روزه می گیرد و شب را در نماز نفل به صبح می رساند». (مشکات)
💐در حدیثی دیگر است که رسول الله صلی الله علیه وسلم مسلمانان را نصیحت نموده و ضمن آن فرمودند:
«مصیبت زدگان را کمک کنید و گمشدگان را راه بنمائید». (مشکات)
آنحضرت صلی الله علیه وسلم در این احادیث، تخصیصی بین مسلمان و غیر مسلمان نگذارده است، بلکه در بعضی احادیث وارد است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم بر حُسن سلوک با جانوران نیز سخت تاکید فرموده اند و کسانی را که بر آنها رحم می کنند و از آنها خبرگیری و مدد می نمایند، به رحمت خداوند مژده داده است.
در حقیقت اسلام رحمتی است برای تمامی عالَم و همۀ کاینات، و سرور و آقا و هادی ما حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وسلم «رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ» است. لیکن ما خود از احکام و پیغام آن حضرت صلی الله علیه وسلم دور گشته ایم.
ای کاش ما نیز خود را مسلمان کامل ساخته رحمتی بگردیم برای تمام دنیا.
💐محمد ابراهیم تیموری
شماره واتس اپ و تلگرام:
+447776003137
لینک عضویت تلگرام:
/channel/RaaheFalaah
فیسبوک:
https://goo.gl/mSKBc2
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
26 عقرب 1394
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐احکام و آداب معاشرت و حقوق اجتماعی - 10 - 💐🌸
💐💐حقوق همسایگان - 2-💐💐
💐رسول الله صلی الله علیه وسلم آنقدر تاکیدات سخت بر ادای حق همسایه می کردند که در حدیثی وارد است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«هر کسی که به خدا و روز آخرت ایمان دارد، همسایۀ خود را هیچ آزار و رنجی نرساند». (مشکات)
💐در حدیثی دیگر وارد است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«آنکس مسلمان نیست که خود شکم سیر بخورد و همسایۀ بغل دستش گرسنه باشد». (مشکات)
💐در حدیثی دیگر وارد است که باری رسول الله صلی الله علیه وسلم با جلالی عظیم فرمودند:
«قسم به خدا آنکس مسلمان نیست. قسم به خدا آنکس مسلمان نیست. سوگند به خدا آنکس مسلمان نیست. عرض کردند یا رسول الله صلی الله علیه وسلم چه کسی مسلمان نیست. آنحضرت فرمودند: آنکس مسلمان نیست که همسایه اش از شرش در امان نباشد». (مشکات)
💐در حدیث دیگری وارد است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«آنکس به بهشت نمی رود که همسایه اش از شرش ایمن نیست». (مشکات)
💐و در حدیثی دیگر وارد است که:
«یکی از صحابه عرض کرد که یا رسول الله صلی الله علیه وسلم دربارۀ فلان زن می گویند که او بسیار نماز می خواند و بسیار روزه می گیرد و بسیار صدقه و خیرات می کند لیکن به سبب زبان درازی، همسایه های خود را آزار می رساند؟ آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند که جایش دوزخ است.
باز همان صحابی عرض کرد که یا رسول الله صلی الله علیه وسلم دربارۀ فلان زن می گویند که اگرچه نماز بسیار نمی خواند و روزۀ بسیار نمی گیرد و خیرات زیاد نمی دهد (یعنی کمتر از زن قبلی نماز نفل می خواند و کمتر از او روزۀ نفل می گیرد و صدقه و خیرات می دهد) لیکن همسایه های خود را با زبان خود هرگز آزار نمی رساند. آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند که او جایش بهشت است». (مشکات)
برادران!
این است حقوق همسایگان در اسلام.
افسوس که امروز ما چقدر غافل از این احکامیم.
💐محمد ابراهیم تیموری
شماره واتس اپ و تلگرام:
+447776003137
لینک عضویت تلگرام:
/channel/RaaheFalaah
فیسبوک:
https://goo.gl/mSKBc2
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
24 عقرب 1394
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐احکام و آداب معاشرت و حقوق اجتماعی - 8 - 💐🌸
💐💐حقوق بزرگان بر خردان و حقوق خردان بر بزرگان💐💐
یکی از تعالیم عمومی و اصولی اسلام در سلسلۀ معاشرت اینست که هر خُردی، کلان سالان را تعظیم و تکریم کند و در مقابل ایشان ادب و احترام را رعایت نماید. و هر بزرگسال باید بر خُردان شفقت و محبت نماید. ( اگرچه بین آنها خویشی هم نباشد.) این امر آنقدر در اسلام مهم است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم در حدیثی اعلان فرموده اند:
💐«هر بزرگسالی که بر خُردان شفقت نکند و هر خردی که بزرگسالان را ادب و احترام ننماید، از ما نیست». (مشکات)
💐و در حدیثی دیگر وارد است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«هر جوانی که پیری را به سبب پیری اش ادب و احترام کند، الله جل جلاله برای وی کسانی را مقرر خواهد ساخت تا در پیری اش او را ادب و احترام کنند». (مشکات)
💐محمد ابراهیم تیموری
شماره واتس اپ و تلگرام:
+447776003137
لینک عضویت تلگرام:
/channel/RaaheFalaah
فیسبوک:
https://goo.gl/mSKBc2
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
جمعه: 22 عقرب 1394
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۱۶ -﴾❀◈✵┅
اشيای حلال و حرام:
مسئله ١: هر حيوان و پرنده اى که شکار می کند و از شکار خود مى خورد، يا اينکه خوراکش فقط نجاست و چيزهاى نجس است، خوردن آن جايز نمى باشد. مانند: شير، گرگ، روباه، شغال، پشک، سگ، شادى، عقاب، باز، باشه و غيره ... و هر حيوان و پرنده اى که شکار نکند و از شکار خود نخورد يا اينکه خوراک آن نجاست نباشد، خوردن آن جايز است: مانند طوطا، مينا، فاخته، گنجشک، بودنه، مرغابى، کفتر، گاومیش، غژگاو، آهو، خرگوش و غيره ...
مسئله ٢: خوردن گژدم، زنبور، سنگ‌پشت، تمساح، قاطر و خر جايز نيست و همچنين خوردن شيرِ خر نیز جايز نيست. خوردن گوشت اسپ جايز است اما خوب نيست. و از ميان جانوران دريائى فقط خوردن ماهى حلال است، بقيه همه حرام مى باشند.
مسئله ٣: خوردن ماهى و ملخ بدون ذبح‌کردن نيز درست است. و بجز اين دو خوردن هيچ جاندار ديگرى بدون ذبح‌کردن درست نيست. هنگامی که حيوانى بميرد حرام مى شود.
مسئله ٤: خوردن ماهى که خودش بميرد و بر پشت روى آب بماند، درست نيست.
مسئله ٥: خوردن شکمبه حلال است، حرام يا مکروه نيست.
خوردن فقط هفت عضو هر حيوان حلال ناجایز است. يکى فَرْج ماده، دوم غُدّه، سوم مثانه، چهارم تلخه، پنجم خون جارى، ششم آلت تناسلى نر و هفتم خُصیه یعنی کَلْپوره آن.
(كُرِهَ تَحْرِيمًا) وَقِيلَ تَنْزِيهًا وَالْأَوَّلُ أَوْجَهُ (مِنْ الشَّاةِ سَبْعٌ الْحَيَاءُ وَالْخُصْيَةُ وَالْغُدَّةُ وَالْمَثَانَةُ وَالْمَرَارَةُ وَالدَّمُ الْمَسْفُوحُ وَالذَّكَرُ. (الدر المختار: ۷۴۹/۶)
مسئله ٦: اگر مورچه‌ها در چيزی رفتند و مردند، بدون بيرون کشيدن آنها خوردن آن چيز جايز نيست. اگر کسى آن چيز را خورد و يکى دو مورچه هم از حلقش پائين رفت او مرتکب گناه خوردن مردار مي شود.
مسئله ٧: خريدن و خوردن گوشتى که هندو يا کافر ديگرى مى فروشد و می گويد که اين را توسط قصاب مسلمان ذبح‌کرده ام، درست نيست.
البته اگر از همان وقتى که مسلمان آن را ذبح کرده بود، مسلمان ديگرى آنجا نشسته ذبح‌کردن را می ديد، يا اينکه او رفت و مسلمان ديگرى آنجا نشست، در اين صورت خريدن و خوردن آن درست است.
مسئله ٨: هر مرغى که گندگى و اشیاى نجس مى خورد، اول آن را بايد سه روز بند کنند و بعد از آن ذبحش نمایند. خوردن آن بدون سه روز بند کردنش مکروه است.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۱۴ -﴾❀◈✵┅
مسائل عقيقه:
مسئله ١: هر کسى که طفلی در خانه اش تولّد شد، برايش مستحب است که در روز هفتم تولّد طفل او را نامگذارى کند و برايش عقيقه نمايد. طفل به سبب عقيقه انشاء الله از مصايب مصئون و از آفات محفوظ مى ماند.
مسئله ٢: طريقۀ عقيقه کردن اينست که اگر طفل نوزاد پسر باشد، دو گوسفند يا دو بز، و اگر دختر بود، يک گوسفند يا يک بز از طرف او ذبح کنند، و يا در گاو قربانى، دو حصه از طرف پسر و يک حصه از طرف دختر قرار بدهند. همچنين موهاى سر طفل را بتراشند و برابر با وزن موهاى سرش، طلا يا نقره یا پول برابر آن را خيرات نمايند. و اگر ميل داشتند، می توانند سر طفل را زعفران بمالند.
مسئله ٣: اگر کسى در تاريخ هفتم تولد عقيقه نکرد، پس هر وقتى که خواست مي تواند عقيقه نمايد. ولی بهتر این است که آن را در روزى انجام بدهد که از روى حساب، روز هفتم ولادت قرار می گيرد. و طريقۀ آن به اين شکل است که يک روز پيشتر از روزى که طفل به دنیا آمده است عقيقه بکند. يعنى اگر در روز جمعه به دنیا آمده است، وى در روز پنج شنبه عقيقه کند. و اگر طفل در روز پنج شنبه بدنیا آمده است، وى در روز چهار شنبه عقيقه کند. اگر کسى به اين طريق عقيقه کند، در هر وقتى و زمانى که عقيقه نمايد، آن روز روزِ هفتم خواهد بود.
مسئله ٤: در بعضی جاها رسم است که همان وقتى که دلّاک/سلمانی تيغ را روى سر طفل بگذارد درست در همان زمان قصاب شروع به ذبح گوسفند می کند، اين رسم و رواج بيهوده و بى اصل است. شرعاً چه بعد از ذبح، موى سر طفل را بتراشند يا قبل از ذبح بتراشند، همه اينها درست و جايز است. ایجاد اينگونه رسم و رواج هاى بيهوده، بد و زشت است.
به همين ترتيب در بعضى جاها رسم است که خون گوسفند را به سر يا پيشانى طفل مى مالند. اين نيز رسم و رواج بيهوده و جاهلانه است. اينکار رسم و رواج عرب هاى مشرک قبل از اسلام بود و چون اسلام آمد، مسلمان ها اين رسم را ترک کردند و به جاى آن بعضى مسلمانان زعفران به سر طفل مى ماليدند.
مسئله ٥: هر حيوانى که قربانى کردن آن جايز نيست، عقيقه کردن آن هم درست نيست و هر حيوانى که قربانى کردن آن درست است، عقيقه کردن آن نيز درست است.
مسئله ٦: گوشت عقيقه را چه کسى خام تقسيم کند و چه آن را پخته تقسيم نمايد و چه مردم را به مهمانى دعوت کند و آن را به ايشان بخوراند، همۀ اين صورت ها درست است.
مسئله ٧: خوردن گوشت عقيقه براى پدر، مادر، پدرکلان و همه خويش و قوم طفل جايز است.
مسئله ٨: اگر کسى نتوانست از طرف پسر دو گوسفند ذبح کند و فقط يک گوسفند را عقيقه کرد، اين هم درست است و هيچ حرجى ندارد.
و اگر کسى اصلاً عقيقه نکرد، اينکار هم عيبى ندارد.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۱۲ -﴾❀◈✵┅
مسئله ٣٥: هر کسى نذر نمود که اگر فلان کارم شود، قربانى خواهم کرد (۱)، و سپس آن کارش انجام شد، اکنون قربانى کردن بر او واجب می گردد و بايد يک قربانى کند، چه پولدار باشد و چه فقير.
و همۀ گوشت قربانى نذر را بايد ميان فقيران تقسيم کند، نه خودش از آن بخورد و نه آن را به پولداران بخوراند. اگر مقدارى از آن گوشت را خودش خورد يا به پولداران خوراند، در اين صورت همان مقدار گوشت را دوباره بايد خيرات نمايد.
مسئله ٣٦: اگر کسى به خوشى خود به نيت ثواب رسانيدن به کدام شخص مرده قربانى کند، برايش درست است که گوشت آن را خود بخورد يا به ديگران بخوراند و يا آن را میان فقیران تقسيم کند، همۀ اينها چنانکه حکم قربانى از طرف خودش است صحيح مى باشد.
مسئله ٣٧: ليکن اگر میِّت قبل از مردن وصيت کرده بود که از طرف وی از پول هاى ترکه اش قربانى کنند و وارثانش مطابق وصيت توسط پول هاى میِّـت از طرف او قربانى کردند، در این صورت خيرات کردن تمام گوشت و پوست و غيره آن قربانى واجب مي باشد.
مسئله ٣٨: اگر شخصی موجود نيست و کس ديگرى بدون امر او از طرف وى قربانى نمود، اين قربانى صحيح نمى باشد. و اگر شخصی غايب بود و چند نفر ديگر، بدون امرش، او را در حصه‌اى از گاو يا شتر شريک ساختند، در اين صورت قربانى ساير شريکان نيز صحيح نمى باشد.
ا........
(۱) و نذرگيرنده، اين قربانى را بايد در همان روزهاى قربانى يعنى روز اول و دوم و سوم عيد قربان اداء کند. ليکن اگر در جائى عُرف و محاورۀ مردم اين باشد که فقط حلال‌کردن و ذبح‌کردن را نيز قربانى می‌گويند و نيت نذرگيرنده در وقت نذر نمودن هم فقط همين حلال کردن و ذبح کردن باشد، در اين صورت اداى نذر مقيَّد به همان روزهاى قربانى نمى باشد بلکه هر وقتى که بخواهد، مى تواند قربانى خود را اداء کند.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۱۰ -﴾❀◈✵┅
قربانی حیوان معیوب:
مسئله ١٩: هر حيوانى که کور باشد يا کر باشد يا يک سوم بينائى چشمش يا بيشتر از آن از بين رفته باشد، يا يک سوم گوش آن يا بيشتر از آن قطع شده باشد، و يا يک سوم يا بيشتر از يک سوم دمش قطع شده باشد، قربانى کردن اين حیوانات درست نيست.
مسئله ٢٠: هر حيوانى که آنقدر لنگ است که فقط روى سه پاي راه می‌رود و پاى چهارم خود را اصلاً نمى تواند روى زمين بگذارد، يا اينکه گرچه پاى چهارم خود را مى تواند روى زمين بگذارد، اما نمى تواند به وسيله آن راه برود، قربانى کردن اين حیوان نيز جايز نيست. و اگر در وقت راه رفتن، آن پاى را روى زمين می گذارد و در حالت راه رفتن بر آن پاى تکيه می کند و با آن راه می رود ـ گرچه لنگ لنگان ـ در اين صورت قربانى آن حیوان درست مى باشد.
مسئله ٢١: قربانى کردن حيوانى که آنقدر لاغر است که گويا هيچ گوشتى بر روى استخوان هايش نمی باشد، جايز نیست. و اگر فقط لاغر باشد و مانند آنچه گفته شد نباشد، قربانى آن درست است. لیکن قربانى کردن حيوان چاق و فربه، بهتر و خوبتر مى باشد.
مسئله ٢٢: قربانی کردن آن حيوانى که هیچ دندان ندارد درست نیست. و اگر چند تا از دندان هایش افتاده ولى بيشتر دندان هايش باقى است، قربانى آن درست مى باشد.
مسئله ٢٣: قربانى کردن حيوانى که از وقت پيدايش اصلاً گوش ندارد، درست نيست. و اگر گوش دارد لیکن گوش هایش کوچک و خُرد است، قربانى آن درست مى باشد.
مسئله ٢٤: هر حيوانى که از وقت پيدايش شاخ نداشت يا اينکه شاخ داشت ليکن شاخش شکسته است، قربانى آن درست است. البته اگر شاخ هايش از بيخ کنده شده باشد، قربانى آن درست نيست.
مسئله ٢٥: قربانى کردن حيوانى که خصى {اَخته}شده باشد درست است. همچنين قربانى حيوانى که مرض جَرَب يعنى خارش داشته باشد درست است. البته اگر آن حيوان به سبب مرض جَرَب {خارش} بسیار لاغر شده باشد، قربانى آن درست نمى باشد.
مسئله ٢٦: اگر شخصى به خاطر قربانى، حيوانى را خريد، سپس چنان عيبى در حيوان پيدا شد که قربانى با آن عيب جايز نمى باشد، (چنانکه در بالا گذشت) در اين صورت اين شخص بايد حيوان ديگرى براى قربانى خريدارى نموده قربانى کند.
البته اگر اين شخص فقير بود که قربانى بر او واجب نيست، در اين صورت براى وى صحيح است که همان حيوان را قربانى کند.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۸ -﴾❀◈✵┅
شرکت در حیوان قربانی - ۲ -:
مسئله ١٦: اگر کسى حيوانى را به خاطر قربانى خريد، سپس آن حيوان گم شد و اين شخص يک حيوان ديگر براى قربانى کردن خريدارى نمود و آنگاه حيوان اول نيز پيدا شد، در اين صورت؛ اگر اين واقعه براى شخص پولدارى پيش آمده است، فقط قربانى يک حيوان بر او واجب می باشد. و اگر اين حادثه براى شخصی فقير روى داده است، در اين صورت قربانى هر دو حيوان بر وى واجب مى باشد.
دليل اينکه در صورت بالا قربانى يک حيوان بر شخص پولدار و قربانى هر دو حيوان بر شخص فقير واجب مى باشد اينست که:
قاعده شرعى اينست که اداى يک قربانى بر پولدار واجب است و چون شخص پولدار يک قربانى خود را ادا کرد، واجب از دوش او ساقط مى شود و قربانى حيوان دوم بر او لازم نمى باشد. اما هيچگونه قربانى‌اى در شرع بر شخص فقير واجب نمى باشد، ولى اگر فقير بخواهد قربانى را بر خود واجب بگرداند، در اين صورت قربانى بر او واجب می گردد.
و قاعده اينست که چون فقير حيوانى را به خاطر قربانى کردن ـ يعنى به نيت قربانى کردن ـ خريدارى کند، قربانى همان حيوان واجب مى شود، زيرا شخص فقير به محض خريدارى آن حيوان به نيت قربانى، قربانى آن را به اختيار خود بر خود واجب می سازد، و اگر آن حيوان را به ارادۀ قربانی نمى خريد، هيچ چيزى بر عهدۀ او واجب نمى بود، و چون او حالا هر دو حيوان را به نيت قربانى خريدارى نموده است، بنابرين قربانى هر دوی آنها بر عهدۀ وى لازم مى گردد.
(همچنین براى تفصيل رجوع کنيد به امداد الفتاوى: جلد ٣ صحفه ٥١٥ و ٥٦٦)
مسئله ١٧: اگر هفت نفر در يک گاو شريک شدند، در وقت تقسيم گوشت نبايد گوشت را تخمينى تقسيم کنند بلکه بايد آن را به خوبى و درستى وزن نموده تقسيم نمايند. در غیر آن اگر حصۀ يک نفر زياد و حصۀ نفر ديگر کم شد، اينکار سود و گناه خواهد بود. (و سود دهنده و سود خورنده هر دو گناهگار اند.)
البته اگر کله و پاچه و پوست گاو را به همراه گوشت در يک طرف شامل کردند، در اين صورت اگر گوشت آن طرفى که کله و پاچه و پوست شامل آن است کمتر باشد، درست و صحيح است، خواه به هر اندازه‌اى که کمتر از طرف مقابل باشد.
و اگر کله و پاچه را شامل آن طرفى کردند که گوشت در آن طرف بيشتر بود، در اين صورت اين نیز سود بوده و گناه خواهد بود.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۶ -﴾❀◈✵┅
چه حیواناتی را می توان قربانی کرد:
مسئله ١٢: قربانى کردن فقط چند حيوان جایز است و بس، و آنها اينهاستند:
گوسفند، بز، قوچ، گاو، گاوميش، و شتر. چه اين جانوران نر باشند يا ماده، قربانى همه آنها درست است. قربانى کردن ساير حيوانات جايز نمى باشد.
مسئله ١٣: اگر هفت نفر در يک گاو يا گاوميش يا شتر شريک شوند و آن را از طرف همه شان قربانى کنند، قربانى ايشان درست است.
اما شرط اينست که حصۀ هيچ یک آنها از يک هفتم آن حیوان کمتر نباشد، و همچنين نيت آنها قربانى يا عقيقه باشد، فقط خوردن گوشت نباشد.
اگر حصۀ يکى از آن هفت شريک کمتر از يک هفتم حيوان بود، در اين صورت قربانى هيچ یک آنها درست نمى باشد. نه قربانى آن کسانى که حصۀ ايشان يک هفتم است و نه قربانى آن کس که حصه اش کمتر از يک هفتم است.
مسئله ١٤: اگر در قربانىِ يک گاو يا شتر، کمتر از هفت نفر مثلاً پنج نفر يا شش نفر شريک شدند و حصۀ هيچ کدام از آنها کمتر از يک هفتم نيست، قربانى همه آنها درست مى باشد. و اگر هشت نفر در يک گاو يا يک شتر شريک شدند، قربانى هيچ یک صحيح نمى باشد..
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۴ -﴾❀◈✵┅
قربانی بر چه کس و چه وقت و چه جا واجب است - ۲ -:
مسئله ٦: قربانى کردن فقط تا قبل از غروب آفتاب تاريخ دوازدهم ماه ذى الحجه يعنى تا شام روز سوم عيد قربان درست است و به محض اينکه آفتاب روز دوازدهم ذى الحجه غروب کرد، قربانى کردن جايز نيست.
مسئله ٧: از تاريخ دهم تا تاريخ دوازدهم ماه ذى الحجه یعنی از روز اول عيد قربان تا روز سوم آن، در هر وقتى که شخص بخواهد می تواند قربانى کند، چه در روز و چه در شب. اما قربانى کردن در شب خوب نيست، زيرا احتمال می رود که کدام رگ حيوان بريده نشود و قربانى درست نگردد.
مسئله ٨: اگر کسى در تاريخ دهم، يازدهم و دوازدهم ماه ذى الحجه {يعنى روز اول و دوم و سوم عيد قربان} در سفر بود و قبل از غروب آفتاب در تاريخ دوازدهم {يعنى قبل از شام روز سوم عيد} به خانه رسيد، يا اينکه به نيت پانزده روز یا بیشتر در جائى اقامت کرد، اکنون قربانى کردن بر او واجب می گردد.
به همين گونه اگر کسى آنقدر پول و دارائی نداشت که قربانى بر آن واجب شود و قبل از غروب آفتاب تاريخ دوازدهم ماه ذى الحجه (يعنى قبل از شام در روز سوم عيد) آنقدر پول و دارائی به دستش آمد که قربانى بر آن واجب مى باشد، در اين صورت قربانى کردن بر او اکنون واجب است.
مسئله ٩: ذبح کردن حيوان به دست خود بهتر است. اگر کسى ذبح کردن را ياد ندارد، در اين صورت آن را توسط کس ديگرى ذبح کند. و بهتر اينست که در وقت ذبح کردن حيوان، خودش آنجا حاضر باشد.
و اگر قربانى کننده زن است و آن جایگاه چنان جائیست که زن نمى تواند به خاطر ستر و حجاب آنجا حاضر باشد، در اين صورت حرجى نيست که زن آنجا نیاید.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
┅✵◈❀﴿مسائل قربانی - ۲ -﴾❀◈✵┅
طریقۀ قربانی:
هنگامی که قربانى کننده حيوان قربانى را رو به قبله بخواباند، اول اين دعا را بخواند:
اِنّىْ وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلّذِى فَطَرَ السَّمَوَاتِ وَالْاَرْضَ حَنْيِفاً وَ مَا اَنَا مِنَ الْمُشْـرِکِيْنَ. اِنَّ صَلَاتِىْ وَ نُسُکِىْ وَ مَحْيَاىَ وَ مَمَاتِىْ لِلهِ رَبِّ الْعَالَميِنَ. لَا شَرِيک لَهُ وَ بِذالِک اُمِرْتُ وَ اَنَا مِنَ اْلمُسْلمِيِنَ. اَللّهُمَّ مِنْک وَ لَک.
ترجمه: رویم را به اخلاص به سوی همان کسی می گردانم که آسمان ها و زمین را خلق کرد و من از مشرکان نیستم. بی شک نماز من و قربانی من و زندگانی من و مرگ من، همه از خداوندگار و پروردگار جهان هاست که شریکی ندارد. و به همین امر شده ام، و من از جملۀ مسلمانان می باشم. خداوندا، این {قربانی؛ عطائی} از سوی توست و برای توست.
سپس بِسْمِ اللهِ اَللهُ اَکْبَرْ گفته آن را ذبح کند و بعد از ذبح اين دعا را بخواند:
اَللّهُمَّ تَقَبَّلْهُ مِنِّىْ(*) کَمَاَ تَقَبَّلْتَ مِنْ حَبِيْبِک مُحَمَّدٍ وَّ خَلِيْلِک اِبْراهِيْمَ عَلَيْهِمَا الصَّلوةُ وَالسَّلَامُ.
ترجمه: يا الهى! اين قربانى را از «طرف من» قبول فرما چنانکه از طرف حبـيـبت محمد ﷺ و خليلت ابراهیم ؛ قبول فرمودى.
(*) اگر شخصی می خواهد از طرف کس ديگرى قربانى کند پس در وقت ذبح‌کردن به جاى لفظ «مِنِّىْ» {از طرف من} بگويد «مِنْ فُلان» {از طرف فلانى} و به جاى فلانى، نام او را بگيرد.
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
•◈❀﴿فضیلت عشرۀ ذو الحجه - ۲ -﴾❀◈•
ثواب روزه در این ده روز:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَا مِنْ أَيَّامٍ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ أَنْ يُتَعَبَّدَ لَهُ فِيهَا مِنْ عَشْرِ ذِي الحِجَّةِ، يَعْدِلُ صِيَامُ كُلِّ يَوْمٍ مِنْهَا بِصِيَامِ سَنَةٍ، وَقِيَامُ كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْهَا بِقِيَامِ لَيْلَةِ القَدْرِ».
ترجمه: حضرت ابوهریره رضی الله عنه روایت می کند که حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: خداوند از روزهای دیگر بسیار بیشتر دوست دارد که بندگانش او را در این ده روز ذی الحجه عبادت کنند. و خداوند روزۀ یک روز این ده روز را برابر با ثواب یکسال روزه قرار داده است و ثواب شب زنده داری یک شب آنها را برابر با ثواب شب زنده داری یکسال گردانیده است.
جامع الترمذی: حدیث ۷۵۷
تکبیر و تهلیل و ذکر الله:
در حدیث شریف است: وعنْ سعيد بن جبيرٍ عن ابن عباس رضي الله عنهما قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: ما من أيَّامٍ أفضل عند الله، ولا العمل فيهنَّ أحبُّ إلى الله عزًّ وجلَّ من هذه الأيام، يعني من العشر، فأكثروا فيهنَّ من التَّهليل والتكبير، وذكر الله، وإن صيام يوم منها يعدل بصيام سنةٍ، والعمل فيهنَّ يضاعف بسبعائة ضعفٍ.
ترجمه: حضرت عبد الله بن عباس رضی الله عنهما روایت می کند که حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: هیچ روزی نزد خدا از این ده روز ذی الحجه بهتر نیست و هیچ عملی نزد الله از اعمال این روزها محبوب تر نیست، پس در این روزها به کثرت لا اله الا الله بگوئید و به کثرت الله اکبر بگوئید و به کثرت الله را ذکر کنید، و بدانید که ثواب روزۀ یک روز آن برابر با ثواب روزۀ یک سال می باشد، و هر عمل نیک در این روزها هفت صد برابر ثواب خواهد داشت.
الترغیب والترهیب للمنذری: ۲۰۰/۲
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
در واتس اپ: ۰۰۴۴۷۷۷۶۰۰۳۱۳۷
(۴) - و در صحیح البخاری شریف وارد است:
عَنِ الأَسْوَدِ، عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا قَالَتْ: «كُنْتُ أَفْتِلُ قَلاَئِدَ الغَنَمِ لِلنَّبِيِّ ﷺ فَيَبْعَثُ بِهَا، ثُمَّ يَمْكُثُ حَلاَلًا».
ترجمه: حضرت عائشه رضی الله عنها روایت می کند که من قلاده های قربانی های حضرت رسول الله ﷺ را درست می کردم. آنحضرت آنها را می فرستادند در حالی که خود ایشان در حالت «حلال» می بودند (یعنی هیچ چیزی را که یک شخص عادی می کند را رها نمی کردند).
صحیح البخاری: حدیث ۱۷۰۳
(۵) - و در صحیح مسلم وارد است:
عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: «كُنَّا نُقَلِّدُ الشَّاءَ، فَنُرْسِلُ بِهَا وَرَسُولُ اللهِ ﷺَ حَلَالٌ، لَمْ يَحْرُمْ عَلَيْهِ مِنْهُ شَيْءٌ».
ترجمه: حضرت عائشه رضی الله عنها می گوید: ما در گردن قربانی ها قلاده می انداختیم و سپس آنها را می فرستادیم و حضرت رسول الله ﷺ در میان ما می بودند و هیچ چیزی (مانند ناخن یا مو نگرفتن) بر ایشان حرام نمی شد.
صحیح مسلم: حدیث ۳۶۸ - (۱۳۲۱)
بنابرین مذهب امام اعظم رحمه الله ابوحنیفه رحمه الله و مذهب امام مالک و امام شافعی رحمهما الله اینست که ناخن نگرفتن و مو نزدن در عَشَرَۀ اول ذی الحجه مستحب می باشد. اگر کسی خواست کند خوب است و اگر کسی نکرد عیبی ندارد، ولی هرگز واجب نمی باشد.
مرقاة المفاتیح شرح مشکاة المصابیح: كِتَابُ الصَّلَاةِ؛ بَابٌ فِي الْأُضْحِيَّةِ، تحت حدیث ۱۴۵۹
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
💎🎉🌸💞🌺💞🌸🎉💎
•••﴿ طریقه زندگی با همسر ﴾•••
💎🎉🌸💞🌺💞🌸🎉💎
شوهران از طرف اسلام حکم یافته اند که با زنان خود بطور کامل محبت بورزند و موافق حیثیت و استطاعت خود، خوراک و پوشاک درست برایشان فراهم آورند و در دلداری آنها کوتاهی نکنند.
قرآن مجید می فرماید:
وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ. (سورۀ نساء آیۀ 1)9
با زنان به نیکی رفتار کنید.
حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم مطابق این تعلیم قرآنی، شوهران مسلمان را سخت تاکید می فرمودند که با زنان خویش حُسن سلوک و رفتار نیک داشته باشند و آنها را راضی و خوش نگاهدارند.
در این سلسله چند احادیث شریف درج ذیل اند. باری آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«کامل ایمان ترین مسلمان آنکس است که اخلاقش بهتر باشد و با زنان خود، پُر لطف و محبت رفتار نماید». (مشکات)
و در حدیثی دیگر آنحضرت صلی الله علیه وسلم ارشاد فرمودند: «بهترین شما کسانی اند که با زنان خویش نیک اند». (مشکات)
و در روایتی دیگر وارد است که رسول الله صلی الله علیه وسلم در اجتماع بزرگی خصوصاً مردان را مخاطب ساخته فرمودند:
«شما را بطور خاص وصیت می کنم که با زنان خود رفتار نیک کنید و این وصیت مرا به یاد بسپارید و آنگاه بنگرید که آنها چگونه به فرمان شما خواهند بود و در دست شما». (مشکات)
محمد ابراهیم تیموری
۷ رجب ۱۴۳۹ قمری
💎🎉🌸💞🌺💞🌸🎉💎
┈•••❈﴿ راه فلاح ﴾❈•••┈
نشر تعالیم اسلام مطابق مذهب اهل سنت و جماعت بر مبنای فقه شریف حنفی
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐احکام و آداب معاشرت و حقوق اجتماعی - 13- 💐🌸
💐💐حقوق مسلمان بر مسلمان دیگر - 1 - 💐💐
علاوه بر حق خویشاوندی و همسایگی و انسانی، هر مسلمان چند حقوق اسلامی بر مسلمان دیگر دارد. چند احادیث رسول الله صلی الله علیه وسلم در این باره حسب ذیل است.
💐آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«هر مسلمان برادر مسلمان دیگر است و بر وی لازم است که خود بر او ظلم و ستم نکند (و اگر دیگری بر او ظلم نماید پس) او را تنها رها نکند (بلکه اگر ممکن است او را کمک کند و مدد نماید.) و هر کسی از شما که در رفع حاجت برادر خود کوشان باشد، الله جل جلاله در رفع حاجت او کوشان می باشد. و هر مسلمانی که تکلیف مسلمان دیگری را دور بسازد، الله تبارک و تعالی در روز قیامت وی را از تکلیف نجات خواهد داد. و هر مسلمانی که عیوب مسلمان دیگر را بپوشاند، خداوند در روز قیامت عیوب او را خواهد پوشانید». (مشکات)
💐در حدیثی دیگر وارد است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«با همدیگر بغض و عداوت ننمائید، حسد نورزید، غیبت نکنید. و چون بندگان یک خدا و مانند برادر زندگی کنید. و برای هیچ مسلمانی حلال نیست که بیشتر از سه روز با برادر مسلمان خود ترک سلام و کلام کند». (مشکات)
💐در حدیثی دیگر وارد است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«مال مسلمان و جان او و آبروی او بر سایر مسلمانان حرام است». (مشکات)
💐محمد ابراهیم تیموری
شماره واتس اپ و تلگرام:
+447776003137
لینک عضویت تلگرام:
/channel/RaaheFalaah
فیسبوک:
https://goo.gl/mSKBc2
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
27 عقرب 1394
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐احکام و آداب معاشرت و حقوق اجتماعی -11- 💐🌸
💐💐حقوق ناتوان و حاجتمندان - 1-💐💐
تا اینجا حقوق آن کسانی ذکر شد که رابطه و پیوندی خاص با یک فرد دارند خواه خویشاوند او باشند یا همسایه و یا همکار وی. لیکن اسلام علاوۀ اینها حقوق هر فرد ناتوان و هر شخص حاجتمند را نیز مقرر نموده است و بر کسانی که توانائی و استطاعت دارند لازم ساخته است تا به آنان کمک و خدمت کنند، و در ده ها جا تاکید و هدایت فرموده است که یتیمان و مسکینان و مفلسان و مسافران و سایر حاجتمندان را باید خدمت و امداد کرد، گرسنگان را طعام داد و برهنگان را لباس و ...
رسول الله صلی الله علیه وسلم نیز بر اینکار تاکید و ترغیـبی فراوان نموده و فضایل بسیار برایش بیان فرموده است. چند احادیث شریف این سلسله درج ذیل اند.
💐در حدیثی وارد است که رسول الله صلی الله علیه وسلم دو انگشت مبارک خود را بهم چسپانیده فرمودند:
«هر کسی یتیمی را کفالت کند در بهشت آنقدر به من نزدیک خواهد بود چنانکه این دو انگشت بهم». (مشکات)
💐محمد ابراهیم تیموری
شماره واتس اپ و تلگرام:
+447776003137
لینک عضویت تلگرام:
/channel/RaaheFalaah
فیسبوک:
https://goo.gl/mSKBc2
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
25 عقرب 1394
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐احکام و آداب معاشرت و حقوق اجتماعی - 9 - 💐🌸
💐💐حقوق همسایگان💐💐
انسان علاوه بر خویشان خود، پیوند و رابطۀ جداگانه با همسایه های خود نیز دارد. اسلام این پیوند و رابطه را اهمیت بسیار داده و برای آن هدایاتی مفصل بیان نموده است. قرآن مجید در جائی که به حُسن سلوک و رفتار نیک با پدر و مادر و زن و شوهر و سایر خویشان حکم داده، همانجا دربارۀ همسایه ها نیز تاکید و راهنمایی فرموده است.
💐وَالْجَارِ ذِی الْقُرْبٰی وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ. سورۀ نساء آیۀ 36
در این آیت شریفه سه نوع همسایه ذکر رفته است و بر حُسن سلوک و خوش رفتاری با هر سۀ آنها امر شده است.
مراد از «وَ الْجَارِ ذِی الْقُرْبٰى» همسایه هائی اند که برعلاوۀ همسایگی با ما پیوند خویشاوندی نیز داشته باشند. و مراد از «وَ الْجَارِ الْجُنُبِ» همسایه های اند که هیچ خویشاوندی با آنها در میان نیست و فقط رابطۀ همسایگی با ایشان داریم و بس. همسایه های غیر مسلمان نیز در این نوع شامل اند. و مراد از «وَ الصَّاحِبِ بِالجَنْبِ» کسانی اند که اتفاقاً در جائی و مقامی بهم برخورده اند، مانند همسفر و همکار و همصنف. در این نوع نیز تخصیصی بین مسلمانان و غیر مسلمانان نیست و اسلام ما را بر حُسن سلوک و رفتار نیک با هر سه نوع این همسایه ها و آشناها حکم داده است.
💐محمد ابراهیم تیموری
شماره واتس اپ و تلگرام:
+447776003137
لینک عضویت تلگرام:
/channel/RaaheFalaah
فیسبوک:
https://goo.gl/mSKBc2
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
شنبه: 23 عقرب 1394
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
🌸💐احکام و آداب معاشرت و حقوق اجتماعی - 8 - 💐🌸
💐💐حقوق بزرگان بر خردان و حقوق خردان بر بزرگان💐💐
یکی از تعالیم عمومی و اصولی اسلام در سلسلۀ معاشرت اینست که هر خُردی، کلان سالان را تعظیم و تکریم کند و در مقابل ایشان ادب و احترام را رعایت نماید. و هر بزرگسال باید بر خُردان شفقت و محبت نماید. ( اگرچه بین آنها خویشی هم نباشد.) این امر آنقدر در اسلام مهم است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم در حدیثی اعلان فرموده اند:
💐«هر بزرگسالی که بر خُردان شفقت نکند و هر خردی که بزرگسالان را ادب و احترام ننماید، از ما نیست». (مشکات)
💐و در حدیثی دیگر وارد است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«هر جوانی که پیری را به سبب پیری اش ادب و احترام کند، الله جل جلاله برای وی کسانی را مقرر خواهد ساخت تا در پیری اش او را ادب و احترام کنند». (مشکات)
💐محمد ابراهیم تیموری
شماره واتس اپ و تلگرام:
+447776003137
لینک عضویت تلگرام:
/channel/RaaheFalaah
فیسبوک:
https://goo.gl/mSKBc2
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸
جمعه: 22 عقرب 1394
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸