Telegram-канал osho1990 - OSHO INTERNATIONAL: Unsorted

OSHO INTERNATIONAL

31 January 2021 19:12

:
اشوی محبوب!
ما چطور می توانیم #پدر و #مادر خوبی باشیم؟
:
به عقیده من این تنها راه حل است:
اینکه سرگذشت خود را با فرزندانتان در میان بگذارید به آنها بگویید که توسط پدر و مادرتان شرطی شده اید در محدوده یی معین و بر طبق آرمان هایی معین زندگی کرده اید و به خاطر همین قید و بندها و آرمان ها کاملا زندگی را از دست داده اید و دلتان نمی خواهد زندگی فرزندانتان راتباه کنید.
دلتان می خواهد که آنها کاملاً آزاد باشند –
آزاد از شما زیرا از دید آنان شما نماینده تمامی گذاشته اید.
پدر و مادر به دل و جرأت و عشق فراوانی احتیاج دارند که به فرزندانشان بگویند: تو احتیاج داری از بند ما آزاد باشی از ما پیروی نکن –
بر هوش خودت تکیه کن
حتی اگر گمراه شوی بهتر از آن است که برده باشی و همیشه درست بمانی.
بهتر است خودت مرتکب اشتباه شوی و از آن اشتباهات درس بگیری تا اینکه پا جای پای دیگری بگذاری و اشتباه نکنی چرا که آن موقع هرگز چیزی جز اطاعت و دنباله روی یاد نمی گیری – و این سم است سم خالص!
اگر عشق بورزی این کار بسیار آسان است.
نپرس چگونه چون چگونه به این معناست که تو به دنبال یک روش یک روش شناسی با یک تکنیک هستی – و عشق فن نیست.
به فرزندانت عشق بورز از آزادی آنها لذت ببر
بگذار مرتکب اشتباه شوند
کمک کن دریابند که کجا مرتکب اشتباه شده اند به آنها بگو مرتکب اشتباه شدن گناه نیست –
تا دلتان می خواهد اشتباه کنید
چون از این راه چیزهای زیادی می آموزید
اما دوباره مرتکب همان اشتباه نشوید
چون این کار از شما یک احمق می سازد.
بنابراین به این پاسخ ساده از طرف من اکتفا نکنید شما باید لحظه به لحظه با فرزندانتان زندگی کنید و برای هر چیز پیش پاافتاده یی تا حد امکان به آن ها آزادی عمل بدهید تا بتوانید به جواب برسید.

اصل باید این باشد:
باید به فرزندان کمک کرد به بدنشان به نیازهایشان گوش بدهند وظیفه اساسی والدین این است که مراقب باشند فرزندانشان توی چاه نیفتند.
عملکرد انضباط و سخت گیری آنها منفی است.
واژه منفی را به خاطر داشته باش:
نه برنامه ریزی مثبت که یک محافظت و حراست منفی - زیرا بچه بچه است و می تواند درگیر کاری شود که برایش مضر و خطرناک است و او را فلج می کند بنابراین به آنها دستور ندهید که نروند بلکه برایشان توضیح دهید.
به آنها اطاعت و فرمانبرداری را القا نکنید.
بگذارید به اختیار خودشان انتخاب کنند.
راه حل این است:
شما به شکلی ساده کل موقعیت را برایشان توضیح می دهید.
بچه ها بسیار حرف شنوی دارند.
اگر با آنها محترمانه برخورد کنید آماده شنیدن حرف های شما هستند.
آماده اند تا شما را درک کنند.
بعد آنها را با درک خودشان تنها بگذارید.
و این مسأله چند سال اول است آنها به زودی عادت می کنند که از هوش خودشان کمک بگیرند. دیگر هیچ احتیاجی به محافظت و مراقبت شما
نیست آنها به زودی می توانند با دست خود گلیمشان را از آب بیرون بکشند.
خوب می دانم پدر و مادر از این واهمه دارند که مبادا فرزندان قدم در راهی بگذارند که آنها نمی پسندند – اما این مشکل شماست.
فرزندان شما برای خوشایند یا ناخوشایند شما به دنیا نیامده اند.
آنها باید زندگی خود را بکنند و شما باید از این که دارند زندگی خود را می کنند – حال هر زندگی یی که هست – خوشحال باشید.
هرگاه استعداد و توانایی خود را دنبال کنید همواره بهترین خواهید بود هرگاه از استعداد و توانایی خودتان منحرف شوید معمولی باقی خواهید ماند.
اجتماع پر از آدم های معمولی و پیش پا افتاده است به این دلیل ساده که هیچکس آن کسی که مقدور بوده نیست – او چیز دیگری است و هر کاری هم بکند نمی تواند بهترین باشد نمی تواند احساس رضایت داشته باشد و بنابراین نمی تواند سعادتمند باشد.

از این رو وظیفه والدین بسیار حساس است و این وظیفه یی گرانبهاست زیرا کل زندگی طفل به آن بستگی دارد هیچ برنامه مثبتی جلوی رویش نگذارید – در هر راهی که خواست قدم بگذارد، دستش را بگیرید و او را کمک کنید.
وظیفه پدر و مادر وظیفه خطیری است، زیرا میهمان تازه یی را به این دنیا میآورند که هیچ چیز نمیداند، اما از استعدادهایی برخوردار است و تا وقتی این استعدادها شکوفا نشده اند، او ناخوشنود و بدبخت باقی میماند.
هیچ پدر و مادری دوست ندارد فکر کند که فرزندانشان نا خشنود و بدبخت میمانند.
پدر و مادر خوشی و سعادت بچه ها را میخواهند. فقط تفکرشان اشتباه است.
فکر میکنند اگر آنها دکتر، پروفسور، مهندس یا
دانشمند شوند، آنگاه سعادتمند خواهند شد.
از کجا میدانند؟!
آنها فقط هنگامی میتوانند سعادتمند باشند
که به مقصودی که برایش به دنیا آمدند، برسند. آنها فقط میتوانند جوانه همان بذری باشند که در درون با خود حمل میکنند.
بنابراین به هر طریق ممکن به آنها آزادی و میدان عمل بدهید. معمولاً اگر بچه ای از مادر تقاضایی داشته باشد، مادر حتی بدون این که به حرف بچه گوش کند و ببیند چه میخواهد، فقط میگوید نه. "نه" واژه ای آمر