3216
کانال تخصصی "ناگفته‌های تاریخ معاصر ایران" نام اختصاری: "ناتاما" کانالی کاملا مستند و بدون خط قرمز با ما به پشت پرده های تاریخ معاصر بیایید و پاسخ سوالات و ابهامات خود را بگیرید.
فریاد رضا شاه روحت شاد در حافظیه شیراز، لحظاتی پس از تحویل سال ۱۴۰۴
Читать полностью…
«زنده و جاوید باد سلسله پهلوی»
شعار ایرانیان در آرامگاه فردوسی
♦️ هزاران نفر از مردم ایران روز پنجشنبه و همزمان با لحظه تحویل سال نو در مقبره فردوسی شعار دادند: «این آخرین نبرده پهلوی برمیگرده».
@indypersian
«به امید بازگشت خاندان ایرانساز پهلوی»
Читать полностью…
شماری از ایرانیان در آغاز سال نوی خورشیدی با حضور در آرامگاه فردوسی شعار «جاوید شاه، جاوید شاه» سر دادند.
Читать полностью…
مردم در لحظه تحویل سال نو کنار آرامگاه فردوسی جمع شده و فریاد میزنند: «شاه میاد به خونه، ضحاک سرنگونه».
@na_ta_ma
●سنگ قبر زنده‌یاد میرزا فتحعلی آخوندزاده در باغ گیاه‌شناسی تفلیس
میرزا فتحعلی آخوندزاده، نابغه‌ای بی‌نظیر، بود که برای نخستین بار در تاریخ معاصر ایران، با شجاعت و بی‌پرده به تبیین افکار و دیدگاه‌های خود در حوزه‌های مادی‌گرایی و نقد دینی پرداخت و این نظرات را به شکل چشمگیری گسترش داد.
او در تحلیل‌های خود به نقد بنیادگرایی، استبداد اسلامی و فئودالیسم می‌پردازد؛ پدیده‌هایی که به سرکوب آزاداندیشی و پایمال کردن حقوق مردم می‌انجامند. آخوندزاده همچنین با دقت به بررسی تعارض و ناسازگاری بین دین و علم پرداخته و ناهنجاری‌های اجتماعی و فرهنگی کشورهای شرقی و مردم آسیایی را با مقولات مذهبی و سنت‌های بی‌مورد پیوند می‌زند.
وی می‌نویسد:
«از روزی که دین اسلام ظهور کرد تا قرن حاضر، هیچ‌کس نتوانسته است دلایل رکود علوم در شرق، ظهور استبداد وحشتناک و به‌طور کل بی‌تفاوتی و غفلت مردم آسیا نسبت به مؤلفه‌های فرهنگ و پیشرفت را درک کند. در این زمینه، فردوسی تنها استثناست که با نبوغ خویش به راستی دریافته است که عامل این بدبختی عظیم مردم شرق، اعراب و دین منفور آنان است که با زندگی بشر سازگاری ندارد.»
@na_ta_ma
پاینده باد خاک ایران ما
#چهارشنبه_سوری
#ای_ایران
@OfficialRezaPahlavi
●نقد ششم به کتاب شاه نوشته آقای عباس میلانی
«وقتی شاه در بالکن قصر الجنان کبیر نشسته بود قاعدتاً نه بهشت که دوزخ را در پس ذهنش می‌دید...حال تنها و افسرده زیر چلچراغی عظیم نشسته بود. اندک بادی می‌وزید و شاه سردش بود...او نیز چون اتللو ایران را نه خوب که زیاد دوست می‌داشت.»
📚نگاهی به شاه، نوشته عباس میلانی، صفحه یک
👇🏻👇🏻
آنچه توسط آقای میلانی مطرح می‌شود، بیش از آنکه جنبه مستند و تحقیقی داشته باشد، به یک روایت خیالی است. او بدون ارائه شواهد معتبر، به‌طرز ذهنی به استنتاجاتی می‌پردازد که بیشتر شاعرانه و غیرتحلیلی به نظر می‌رسد.
اگر نویسنده‌ای با رویکردی رمان‌گونه و انتزاعی مطلبی بنویسد، ایرادی ندارد؛ اما هنگامی که فردی خود را به‌عنوان یک مورخ معرفی کند و به ادعای تاریخ‌نگاری بپردازد، بیان جملاتی از این دست همچون «شاه سردش بود» و «شاه در بالکن بود» فاقد ارزش و اعتبار است.
علی‌رغم ادعاهای آقای میلانی مبنی بر آنکه شاه نگران آینده خود بوده، واقعیت این است که شاه همواره به آینده ایران و نه به آینده شخصی خود اهمیت می‌داد. مسأله‌ای که با نگاهی به آخرین مصاحبه‌اش با دیوید فراست به‌وضوح قابل درک است.
@na_ta_ma
دفتر ارتباطات شاهزاده رضا پهلوی در شبکه اکس تصاویری از برگزاری و به جا آوردن آیین جشن چهارشنبه‌سوری توسط شاهزاده رضا پهلوی به همراه شهبانو فرح پهلوی و بانو یاسمین، همسر شاهزاده رضا پهلوی منتشر کرد.
Читать полностью…
●دوستی با رضاشاه بزرگترین افتخار کل زندگی من است.
زنده‌یاد اردشیر جی؛ دولتمرد، حقوقدان، مورخ، مترجم، استاد علوم سیاسی و روزنامه‌نگار
نماینده انجمن اکابر پارسیان بمبئی و سرپرست زرتشتیان ایران در مورد رضا شاه بزرگ در وصیّت‌نامه خود می‌نویسد:
"طی ۱۶ سال گذشته من شاهد و ناظر مردی بوده‌ام که در سایه نبوغ و اراده آهنین و شخصیت بارز خود مسیر تاریخ کشورش را تغییر داد. از این پس نسل‌های ایرانی که وارث مملکتی مستقل و آزاد و متمایز از یک قطعه خاک جغرافیایی می‌گردند باید خود را مدیون رضاشاه پهلوی بدانند...
در دیده من احمدشاه مترادف بود با بی‌شهامتی و حرص و طمع و ادامه حکومت رژیم قاجار در ایران مترادف با سقوط جبران‌ناپذیر این کشور که با اقدام جسورانه و بموقع رضاخان از خطر تجزیه و هرج و مرج و بالاخره نیستی نجات یافت. در چند سال گذشته که رضاشاه بار سلطنت ایران را بر شانه‌های فراخ خود حمل می‌کند علاقه‌اش به پیشرفت و ترقی این سرزمین صورت تعصب به خود گرفته و کوشش می‌کند نظم نوین سیاسی و اجتماعی برقرار کند...
احیای ایران برای رضاشاه شهوت ارضاناپذیری است و اگر می‌توانست وجب به وجب ایران را با دست خود آباد می‌کرد...
شناسایی و دوستی با رضاشاه بزرگترین افتخار زندگی من است. ایرانیان بدانند که رضاشاه عمر دوباره به ایران داد و فرصتی را در اختیار ایرانیان گذاشت که به خود آیند و به صورت مردمی آزاد با تاریخ و فرهنگ درخشان در عرصه گیتی عرض اندام کنند. این بر ایرانیان است که خود را مستحق فرصتی کنند که رضاشاه به آنها داده است".
@na_ta_ma
●چشم همه از مردم و روشنفکران به رضاشاه بود.
از نظر افکار عمومی کار دیگر تمام و سلطنت رضاخان پهلوی محتوم بود. شاید به همین مناسبت توقع اصلاحات هر روز علنی‌تر می شد. وحدت و امنیت در مملکت برقرار شده بود. کسانی که قاجاریه را سبب همه بدبختی‌های چند دهه اخیر می‌دانستند، تصور می‌کردند که دیگر مانعی در برابر تحقق آرزوهای دور و دراز آنان برای وطن‌شان وجود ندارد. همه در انتظار بودند. نه تنها در انتظار تغییر و تحول در رأس نظام، بلکه در تسریع اقدامات اصلاحی و پاره کردن بندهای استعماری.
درباره نقش روشنفکران این دوره (در آن زمان می‌گفتند منوّرفکر) کمتر گفته و نوشته شده، اجتماعی تشکیل می‌شد. طرح هایی ریخته می شد. مطالبی عنوان می گردید و همه چشم ها به یک نفر دوخته شده بود.
📚کتاب رضاشاه فرزند ایران، نوشته هوشنگ نهاوندی، صفحه ۹۱
این نوشتار دکتر نهاوندی درباره دوران حکومت رضاشاه و تحولات سیاسی و اجتماعی ایران در آن زمان است. در این دوره، افکار عمومی نسبت به پهلوی امیدوار بودند و انتظار داشتند اصلاحات گسترده‌ای انجام شود که منجر به وحدت و امنیت در کشور شود. نویسنده به درستی اشاره می‌کند که بسیاری در آن زمان، دوره قاجاریه را عامل مشکلات گذشته می‌دانستند و امیدوار بودند که اصلاحات مدنظرشان تحت حکومت جدید عملی شود.
همچنین، نقش روشنفکران دوره پهلوی در مسائل اجتماعی و سیاسی کمتر مورد بحث قرار گرفته و نویسنده به تشکیل گردهمایی‌های روشنفکران و طرح ایده‌های مختلف توسط آنها اشاره می‌کند که همه توجهات به یک فرد خاص یعنی رضاشاه معطوف بود.
@na_ta_ma
فاطمه سپهری نه به کارت تلفن سپیده قلیان دسترسی داره که بیانیه بده؛نه گوشی نرگس محمدی دستشه که باآنجلیاجولی صحبت کنه بخاطر پادشاهیخواه بودن توهفت آسمون رسانه یه ستاره داره اونم مامردمیم که بایدصداش باشیم
#فاطمه_سپهری
#KingRezaPahlavi
#جاويدشاه
@C_B_SHAHZADEH
❗خربر فوری، خربر فوری
گلرو و باباش موفق شدند خرس ساواک را بخورند!
T.me/irdamavand
📚کتاب تاریخ پهلوی و زرتشتیان
نویسنده: دکتر جهانگیر آشیدری
@na_ta_ma
«این آخرین نبرده، پهلوی برمیگرده»
شعار ایرانیان در آرامگاه فردوسی
⭕️مردم در آرامگاه فردوسی شعار «رضاشاه روحت شاد» سر دادند
♦️هزاران نفر از شهروندان همزمان با لحظه تحویل سال با حضور در آرامگاه فردوسی در توس شعار «رضاشاه روحت شاد» سر دادند.
@indypersian
«نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران»
شعار ایرانیان در هنگام تحویل سال در آرامگاه فردوسی
گزارشگر منوتو؛ فریاد جاوید شاه در آرامگاه فردوسی
Читать полностью…
شماری از ایرانیان در آغاز سال نوی خورشیدی با حضور در تخت جمشید شعار «رضا رضا پهلوی، اینه شعار ملی» سر دادند.
Читать полностью…
صدای پای گل میاد
وا می شه چشم گلدون
ابر بهاری می خونه
شعر بلند بارون
عید تو، عید من
عید همه مبارک
مهمونی بهاره
بهارتون مبارک
@na_ta_ma
هم‌میهنان عزیزم،
جشن نوروز و آغاز سال نو را به همه شما شادباش می‌گویم. نوروز باستانی، نماد همبستگی ملی، پایداری و ایستادگی فرهنگ ایرانی در برابر اشغالگران است؛ نویدبخش آغازی نوین برای ملت ایران، و دورانی طولانی از آزادی، شکوفایی و پیشرفت پس از جمهوری اسلامی.
امسال که تلاش‌های رژیم اسلامی برای کم‌رنگ کردن نوروز بیشتر شده، برگزاری هرچه باشکوه‌ترِ این جشن ملی، با وجود تمام سختی‌هایی که رژیم بر ملت ایران تحمیل کرده، اهمیتی دوچندان پیدا می‌کند. من در آغاز سال نو، از همه شما هم‌میهنان عزیزم می‌خواهم که نوروز امسال را فرصتی بیابید که با یکدیگر مهربان‌تر، و در برابر دشمن مشترک، یعنی جمهوری اسلامی، همبسته‌تر باشید.
ما در حالی سال نو را آغاز می‌کنیم که جمهوری اسلامی در ضعیف‌ترین و ناکارآمدترین زمان خود قرار دارد: از یک سو نیروهای نیابتی و متحدان خود را یکی پس از دیگری از دست می‌دهد، و از سوی دیگر، از تأمین معیشت، آب و برق و گاز مردم ناتوان است. ثروت ملت را به یغما برده و اقتصاد کشور و پول ملی را به نابودی کشانده است. جمهوری اسلامی در معرض سقوط است و پنجره فرصتی بی‌نظیر برای تغییرات بزرگ و رهایی ایران از استبداد دینی فراهم آمده است. اما باید بدانیم که نه این پنجره فرصت، همیشگی است و نه سقوط رژیم خودبه‌خود رخ خواهد داد. به جای انتظار برای ظهور منجی و یا فروپاشی خودبه‌خود رژیم، می‌بایست خود به حرکت در آییم و سرنوشت‌مان را در دست بگیریم.
من در سالی که گذشت، بنا به خواست شما رهبری انقلاب ملی و دوران گذار را پذیرفتم، و برای رسیدن به پیروزی، برنامه‌ای مدون بر پایه پنج ستون اصلی را ارائه دادم. در این سال، با عملگرایی و کوشش دوچندان، از آنها که بخشی از مشکلند، عبور کردیم. آنهایی که میخواهند بخشی از راه‌حل باشند نیز به هم پیوستند و چارچوبی برای همکاری و همگرایی بنا گذاشتند.
سالِ پیش رو، سالِ سازماندهی برای اقدامِ نهایی است. در جای‌جای ایران، از کرانۀ خلیج فارس تا کنارۀ دریای مازندران، از طاقِ بُستان تا نقشِ جهان، از هفت‌تپه تا توس، از ایذه تا گنبدِکاووس، از هامون تا ارومیه، از کارون تا زاینده‌‌رود، از زَریبار تا دشت لوت، از زاگرس تا البرز، و از سهند و سبلان تا الوند و دماوند، سازمان بیابیم و برای اقدام نهایی آماده شویم.
در این لحظات آغازین سال، به یاد قهرمانان جاویدنام راه میهن و زندانیان سیاسی هستم؛ به یاد خانواده‌هایی که جای عزیزان‌شان در کنار سفره‌های هفت‌سین خالی است. یادشان با ماست و نام‌شان الهام‌بخش ما در مسیر پیروزی.
من باور دارم که با همت، اراده و پشتکار شما ملتِ یکدل و یکپارچه، ایرانِ ما بر اهریمنِ جمهوری اسلامی پیروز می‌شود، و آزاد و آباد، بار دیگر سرزمینِ ثبات و شکوفایی خواهد شد.
هر روزتان نوروز، نوروزتان پیروز!
@OfficialRezaPahlavi
بخشی آخرین مصاحبه اعلیحضرت محمّدرضاشاه پهلوی آریامهر با دیوید فراست در پاناما در سال ۱۳۵۸ خورشیدی:
یک وطن پرست باید به آینده فکر کند، من به سال ۲۰۰۰ (۱۳۷۹ خورشیدی)فکر می‌کنم.
اگر ما، جوانان و مردم‌مان را بیرون از حلقه‌ی تکنولوژی جدید نگه داریم، چطور می‌توانیم در سال ۲۰۰۰ میلادی با بقیه کشورهای جهان رقابت کنیم؟
مگر اینکه حاضر باشیم بپذیریم که به رده‌های کشور های پنجم و ششم سقوط کنیم.
حاکمان جدید می گویند که پسران ۱۵ ساله و دختران ۱۳ ساله می توانند ازدواج کنند.
نرخ جمعیت ما همین حالا هم بالا و برابر ۳.۲ درصد است و به زودی هم به رده ی ۵ تا ۶ درصد می‌رسیم.
چطور میخواهند شکم این جمعیت را سیر کنند؟ به خصوص در روزی که پول نفت که چرخ اقتصاد را می چرخاند، تمام شود.
این کار فقط از طریق پیشرفت تکنولوژی و پیشرفت علمی ممکن است و آینده جهان بر پایه علم و تکنولوژی است و این تکنولوژی را فقط در جهان غرب می‌توان یافت.
این مرد(خمینی) به کشور و آینده کشور اهمیتی نمی.دهد. او فقط به نفرت خودش علیه من اهمیت می‌دهد.
من به کشور، به مردم و آینده آن می‌اندیشم و او فقط میخواهد من را نابود کند.
@na_ta_ma
●نقد ششم به کتاب شاه نوشته آقای عباس میلانی، مائوئیست و کمونیست سابق، شورشی ۵۷ و مورخ امروزی
آقای عباس میلانی در سال ۲۰۱۳ کتابی را در خصوص محمّدرضاشاه پهلوی آریامهر نوشت که نسخه انگلیسی را تحت عنوان The Shah و کتاب فارسی را تحت عنوان نگاهی به شاه چاپ کرد.
آقای میلانی در کتاب خود می‌نویسد:
«وقتی شاه در بالکن قصر الجنان کبیر نشسته بود قاعدتاً نه بهشت که دوزخ را در پس ذهنش می‌دید. اعلیحضرت محمدرضاشاه، معروف به شاهنشاه آریامهر که زمانی نه چندان دور قدر قدرت می‌نمود حال تنها و افسرده زیر چلچراغی عظیم نشسته بود. اندک بادی می‌وزید و شاه سردش بود. آفتاب زیبایی که در دوردست رخ نموده بود چندان مورد توجه شاه نبود. انگار بیشتر نگران فردای خود بود. شاید دیگر می‌دانست که او نیز چون اتللو ایران را نه خوب که زیاد دوست می‌داشت.»
📚نگاهی به شاه، نوشته عباس میلانی، بخش یک صفحه یک
👇🏻👇🏻
آنچه در این توصیف توسط آقای میلانی مطرح می‌شود، بیش از آنکه جنبه مستند و تحقیقی داشته باشد، به یک روایت خیالی است. آقای میلانی بدون ارائه شواهد معتبر، به‌طرز ذهنی به استنتاجاتی می‌پردازد که بیشتر شاعرانه و غیرتحلیلی به نظر می‌رسد.
جملاتی نظیر:
⦁ «شاه در بالکن نشسته بود.»
⦁ «شاه زیر چلچراغ نشسته بود.»
⦁ «شاه نگران آینده‌اش بود.»
⦁ «شاه احساس سرما می‌کرد.»
این نوع بیان چه ارزشی دارد؟ آیا این نوع سیاه‌نویسی به عنوان یک روایتی تاریخی قابل قبول است؟
اگر نویسنده‌ای با رویکردی رمان‌گونه و انتزاعی مطلبی بنویسد، ایرادی ندارد؛ اما هنگامی که فردی خود را به‌عنوان یک مورخ معرفی کند و به ادعای تاریخ‌نگاری بپردازد، بیان جملاتی از این دست همچون «شاه سردش بود» و «شاه در بالکن بود» فاقد ارزش و اعتبار است.
علی‌رغم ادعاهای آقای میلانی مبنی بر آنکه شاه نگران آینده خود بوده، واقعیت این است که شاه همواره به آینده ایران و نه به آینده شخصی خود اهمیت می‌داد. مسأله‌ای که با نگاهی به آخرین مصاحبه‌اش با دیوید فراست به‌وضوح قابل درک است.
@na_ta_ma
جشن‌های ملی و باستانی، برای هزاران سال از نمادهای هویت و یگانگی ملی ما ایرانیان و از ابزارهای ایستادگی ملت ما در برابر اشغالگران ایران بوده است.
امسال، پرشورتر از هر سال، در شب چهارشنبه‌سوری با پاسداشت فرهنگ نیاکان‌مان، گرد هم می‌آییم و آتش همبستگی ملی را به نشانه پایان زمستان و پیروزی نور بر تاریکی روشن می‌سازیم. نیکوست همراه با جشن و آوازخوانی، نام ایران و نوای دلنشین «ای ایران ای مرز پرگهر» در جای جای میهن عزیزمان طنین‌انداز شود.
پاینده ایران
@OfficialRezaPahlavi
●چشم همه از مردم و روشنفکران به رضاشاه بود.
از نظر افکار عمومی کار دیگر تمام و سلطنت رضاخان پهلوی محتوم بود. شاید به همین مناسبت توقع اصلاحات هر روز علنی‌تر می شد. وحدت و امنیت در مملکت برقرار شده بود. کسانی که قاجاریه را سبب همه بدبختی‌های چند دهه اخیر می‌دانستند، تصور می‌کردند که دیگر مانعی در برابر تحقق آرزوهای دور و دراز آنان برای وطن‌شان وجود ندارد. همه در انتظار بودند. نه تنها در انتظار تغییر و تحول در رأس نظام، بلکه در تسریع اقدامات اصلاحی و پاره کردن بندهای استعماری.
درباره نقش روشنفکران این دوره (در آن زمان می‌گفتند منوّرفکر) کمتر گفته و نوشته شده، اجتماعی تشکیل می‌شد. طرح هایی ریخته می شد. مطالبی عنوان می گردید و همه چشم ها به یک نفر دوخته شده بود.
📚کتاب رضاشاه فرزند ایران، نوشته هوشنگ نهاوندی، صفحه ۹۱
@na_ta_ma
سپهبد خلبان نادر جهانبانی نمونه‌ای از نظامیان میهن‌دوست و توانایی بود که در دورانی طلایی، ارتش ایران را به یکی از قدرتمندترین ارتش‌های جهان بدل کردند. او شرافتمندانه زیست و شریرانه به دست جمهوری اسلامی به قتل رسید.
@OfficialRezaPahlavi
مهدیه گلرو توله آخوند صادراتی خواست به خیال خودش به رضا شاه دوم متلک بگوید که با تودهنی جانانه یک هم‌میهن از درون ایران مواجه شد.
T.me/irdamavand
●سروده‌ی زرتشتیان در آرزوی بهروزی برای خاندان ایرانساز پهلوی
شها فرهی خسروانی ترا
نکونامی جاودانی ترا
بُوَد شاه‌بانویت از غم به‌دور
ورا زندگی غرق نور و سُرور
همه دودمانت به فرخندگی
نمایند با فرهی زندگی
خداوند بخشنده‌ی مهربان
رضای عزیز ترا پشتبان
دگر پور و دختت شها شادمان
به دلخواهشان گردش آسمان
همه مُلک جم از تو آباد باد
تنت تندرست و دلت شاد باد
بُوَد تا سپهر و زمین و زمان
شهنشاهی پهلوی جاودان
📚تاریخ پهلوی و زرتشتیان، موبد سرتیپ جهانگیر اشیدری، سروده‌ی توران شهریاری (بهرامی)، صفحات ۴۷۵ و ۴۷۶
@na_ta_ma
●افسانه نقش ژنرال آیرن‌ساید در کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ و به قدرت رسیدن رضاشاه
۱. معتبرترین مدارکی که چگونگی روابط رضاخان را با مقامات انگلیسی به وضوح نشان می‌دهد، دو نامه از سرپرسی لورن، وزیر مختار وقت بریتانیا در تهران است.
۲. در مورد محتویات این دو نامه باید گفت که سرپرسی لورن لازم می‌دیده نظر خود را در مورد سردار سپه، و نیز موضعش در قبال او را به طور مداوم برای سایر مقامات انگلیسی(که نسبت به رضاخان نظر خوشی نداشته‌اند)، توجیه کند.
۳. وزیر مختار بریتانیا همه جا رضاخان را فردی وطن پرست، کارآمد و شایسته می‌داند و طرح های او برای برقراری امنیت و گسترش و تنفیذ قدرت حکومت مرکزی متهورانه و دلیرانه و شخصیت او را نافذ و قدرتمند می‌نامد.
۴. محتوای این نامه‌ها نشان می دهد که برخلاف تصور عده‌ای، رضاشاه "دست نشانده" انگلیسی‌ها نبوده است.
۵. ترجمه نامه ها در خرداد ماه ۱۳۲۵ مجله کاوه به چاپ رسیده است. اصل این مدارک را می‌توان در مجموعه اسناد راکد بریتانیا مربوط به سال ۱۹۳۲ یافت.
📚مشاهدات و خاطرات میرزا جوادخان عامری(معین الممالک)، دکتر هوشنگ عامری، صفحه ۱۳۰ و ۱۳۱ انتشارات پارسه
@na_ta_ma