3216
کانال تخصصی "ناگفته‌های تاریخ معاصر ایران" نام اختصاری: "ناتاما" کانالی کاملا مستند و بدون خط قرمز با ما به پشت پرده های تاریخ معاصر بیایید و پاسخ سوالات و ابهامات خود را بگیرید.
📚کتاب انقلاب سفید
نوشته اعلیحضرت شاهنشاه محمّدرضا پهلوی آریامهر
@na_ta_ma
شاهنشاه آریامهر در کتاب به سوی تمدن بزرگ می‌نویسد:
"تا پیش از تشکیل خانه‌های انصاف و شوراهای داوری، اعمال قدرت قضایی چه در روستاها و چه در شهرها با موانع و محظورات بسیاری روبه‌رو بود. قبل از آغاز عصر پهلوی اصولاً در روستاها عدالت قضایی وجود نداشت و سرنوشت رعایا و روستاییان در اختیار قدرت مطلقه مالکان یا خوانین بود، همان‌طور که سرنوشت شهرنشینان در دست حکام محلی و یا به اصطلاح محاکم شرع بود. در زمان سلطنت رضاشاه کبیر قوه قضاییه بر اساس ضوابط و مقررات مشخصی ایجاد شد و حکام محلی و مراجع شرعی قدرت قضایی خود را قانوناً از دست دادند، ولی در عمل اختلافات سطوح اجتماع و نفوذ خصوصی مالکان و منتقدان و ثروتمندان اعمال واقعی اصول قانون را دشوار می‌کرد. با آغاز انقلاب ایران و دگرگونی‌های اجتماعی که این انقلاب به همراه آورد، اصلاح قوانین حقوقی و جزایی و گسترش سازمان قضایی کشور مورد توجه قرار گرفت و اقدامات در این زمینه انجام شد."
📚کتاب به سوی تمدن بزرگ، صفحه ۱۵۲
@na_ta_ma
نقد سیزدهم بر کتاب «نگاهی به شاه» اثر عباس میلانی: مائوئیست و کمونیست سابق، شورشی سال ۵۷ و مورخ معاصر
در کتاب «نگاهی به شاه»، عباس میلانی به نظرات شاهنشاه آریامهر درباره رضاشاه بزرگ می‌پردازد و برای این منظور به آثار او استناد می‌کند. با این حال، در این مسیر مرتکب اشتباهات، برداشت‌های نادرست و تحلیل‌های غیرموجه می‌شود.
متن را در اینجا بخوانید: /channel/na_ta_ma/10036
نقد را در اینجا بخوانید: /channel/na_ta_ma/10037
نقد سیزدهم بر کتاب «نگاهی به شاه» اثر عباس میلانی: مائوئیست و کمونیست سابق، شورشی سال ۵۷ و مورخ معاصر
در کتاب «نگاهی به شاه»، عباس میلانی به نظرات شاهنشاه آریامهر درباره رضاشاه بزرگ می‌پردازد و برای این منظور به آثار او استناد می‌کند. با این حال، در این مسیر مرتکب اشتباهات، برداشت‌های نادرست و تحلیل‌های غیرموجه می‌شود.
میلانی خاطرنشان می‌کند:
«شاه با شخصیت پدرش و با میراث سیاسی او رابطه‌ای سخت پیچیده داشت. در نخستین کتابش، مأموریت برای وطنم در طول ۳۶۶ صفحه متن انگلیسی کتاب ۷۸۴ بار به رضاشاه اشاره می‌کند، به دیگر سخن هر صفحه حدوداً دو بار. در مقابل در همین کتاب شاه تنها ۱۲ بار از مادرش ذکری برده است....
حیرت آور این که در مقدمه ۱۵ صفحه‌ای شاه بر این کتاب (به سوی تمدن بزرگ)حتی یک بار هم نامی از رضاشاه نمی‌برد. حتی وقتی از سلطنت خود سخن می‌گوید از عنایات خاص و لایزال الهی یاد می‌کند و می‌گوید در نتیجه این عنایت بود که او ناخدای کشتی سرنوشت کشور شد. حتی یک بار هم به مؤسس دودمان پهلوی اشاره نمی‌کند...»
📚کتاب «نگاهی به شاه»، صفحه ۱۳ و ۱۴
در ادامه به نقد و بررسی نوشتار آقای میلانی می‌پردازیم.
@na_ta_ma
●محمّدرضاشاه پهلوی آریامهر: هیچ کس به اندازه رضاشاه عاشق ایران نبود.
شاهنشاه محمدرضا پهلوی آریامهر در کتاب خود، «ماموریت برای وطنم»، می‌نویسد:
هیچ کس به اندازه پدرم به وطن خود ایمان نداشت و این ایمان به درجه عشق شدید رسیده بود و به همین جهت صمیمانه منتقد بود که تمدن ایران از تمام جهات بر تمدن جهان برتری دارد و گاهی ترقیات کشورهای دیگر را ناچیز می‌شمرد ولی در عین حال از روش جدید تعلیم و تربیت استقبال می‌کرد. هیچکس مثل او برای پیشرفت و پرورش اجتماعی ایران اهتمام نداشت و در عین آنکه گذشته درخشان و پر افتخار وطن خود را به ديده تکریم و اعجاب می‌نگریست و به حفظ آداب و سنن باستانی علاقه شدید داشت، معتقد بود که برای حفظ تمامیت و استقلال و تأمين سعادت ملّت باید کشور ما به سرعت هر چه تمام‌تر مراحل ترقی و پیشرفت را که جهان عرب پیموده است طی کند. به همین جهت با اینکه کمتر به خارج از کشور مسافرت کرده بود پیوسته فکرش متوجه ایجاد کارخانه‌های جدید دستگاه‌های مولد برق، سدها و تأسیسات آبیاری، خطوط آهن و راه‌های شوسه، ساختن شهرها و ایجاد ارتش‌های نیرومند بود.
با آنکه سرچشمه اطلاعات و معلومات پدرم درباره پیشرفت‌های علمی و صنعتی جهان امروزه درست معلوم نبود ولی همیشه از آخرین ترقیات صنعتی و اقتصادی و نظامی جهان آگاهی داشت. باید گفت که این اطلاعات را در نتیجه علاقه شدید به مطالعه و ولعی که در استفسار و پرسش در موضوعات دقیق فنی داشت به دست می‌آورد.
📚«ماموریت برای وطنم»، نوشته شاهنشاه آریامهر، صفحات ۷۴ و ۷۵
@na_ta_ma
●لارنس پل الول ساتن، ایران‌شناس و مستشرق برجسته انگلیسی در خصوص خصائص مهم رضاشاه بزرگ از جمله وقت‌شناسی ایشان می‌نویسد:
روش رضاشاه در اداره امور کشور فقط از آن نظر دموکراسی است که میل دارد آنچه را که به خیر و صلاح ملت خود می‌داند، مجری دارد و حوائج مردمان کشورش را از هر حیث برآوَرَد(تمام زمامداران دموکرات عالم این اصل مسلم را سر لوحه برنامه کار خود قرار داده‌اند و به آن عقیده کامل دارند). و همینکه او تصمیمی گرفت و تشخیص داد که آن تصمیم به نفع ملت و صلاح در انجام آن است با کمال جدیت و بدون درنگ تصمیم خود را عملی میسازد.
وقت‌شناسی، لیاقت و کاردانی او(رضاشاه) ضرب المثل است و موفق گشته است که رعب و هراسی در زیر دستان خود از هر طبقه‌ای که هستند ایجاد کند.
مسافرت‌های به جا و به موقع او برای بازرسی اوضاع و احوال نواحی مختلف کشور باعث ترس و وحشت مامورین سهل‌انگار ایرانی شده است، زیرا هیچ چیزی از پیش چشمان تیز بین رضاشاه پنهان نمی‌ماند.
📚کتاب "رضاشاه کبیر یا ایران نو"، نوشته لارنس پل ساتن، صفحه ۲۰۰ و ۲۰۱، انتشارات شرکت کتاب، پاییز ۱۳۸۸ خورشیدی
@na_ta_ma
●وقت‌شناسی یکی از مهم‌ترین خصائص رضاشاه بزرگ
زنده‌یاد سلیمان بهبودی پیش‌کار مخصوص رضاشاه در جاهای متعدد از خاطرات خویش به وقت‌شناسی و منظم بودن رضاشاه اشاره می‌کند، به عنوان نمونه:
"اعلیحضرت(رضا شاه)علاوه بر آن که وقت شناس و معتقد به نظم در کارها بودند، به سرعت عمل هم مفید بودند. کما این که روزی چند نفر از کارکنان دربار و حسابداری را همراه بوذرجمهری احضار فرمودند و سفارش کردند در کارها تسریع به عمل آورند و مخصوصا فرمودند: من همه وقت آماده کار هستم و هر وقت...".
📚خاطرات سلیمان بهبودی، صفحه ۲۹۷
@na_ta_ma
🌟 به زودی این پست حذف خواهد شد لطفاً
زودتر وارد شوید .💎〰
نقد دوازدهم به کتاب «نگاهی به شاه» اثر عباس میلانی: مائوئیست و کمونیست سابق، شورشی ۵۷
در کتاب «نگاهی به شاه»، میلانی در مورد سال تولد محمّدرضا شاه پهلوی آریامهر با اشتباهات قابل توجهی مواجه است. این اشتباهات در هر دو نسخه، فارسی و انگلیسی کتاب، به وضوح مشاهده می‌شود.
شخصی که خود را استاد ارشد تاریخ قلمداد کرده و نام دانشگاه استنفورد را یدک می‌کشد، ادعا می‌کند که بهترین و اصیل‌ترین کتاب را در مورد شاه نگارش کرده است، اما هنوز نمی‌تواند تاریخ دقیق تولد وی را تعیین کند.
میلانی در نسخه فارسی ادعا کرده است که شاه در تاریخ ۲۶ اکتبر ۱۹۱۴ به دنیا آمده است. اگر این تاریخ را به تقویم خورشیدی تبدیل کنیم، برابر با روز دوشنبه ۳ آبان ۱۲۹۳ خورشیدی خواهد بود که یعنی ۵ سال پیش از تولد شاه.
علاوه بر این، در نسخه انگلیسی کتاب، سال تولد شاهنشاه را ۲۶ اکتبر ۱۹۱۹ ذکر کرده است که برابر با روز یک‌شنبه سوم آبان ۱۲۹۸ خورشیدی می‌شود. اما هیچ‌یک از این تاریخ‌ها صحیح نیستند. حقیقت این است که اعلیحضرت در روز دوشنبه چهارم آبان ۱۲۹۸ خورشیدی، معادل با ۲۷ اکتبر ۱۹۱۹ میلادی و دوم صفر ۱۳۳۸ هجری قمری، در تهران متولد شدند.
@na_ta_ma
«ایران آماده تغییر رژیم است. من حاضرم جانم را نیز برای آزادی ایران بدهم.»
گفتگوی امروز با روزنامه «ساندی تایمز» لندن
نسخه اصلی:
https://thetimes.com/world/middle-east/article/iran-needs-regime-change-im-willing-to-give-my-life-says-shahs-son-fxz0slgjm
ترجمه فارسی:
https://kayhan.london/?p=374452
@OfficialRezaPahlavi
●سلسله پاسخ های کانال ناگفته های تاریخ معاصر ایران(ناتاما) به دروغ های سید حسین موسویان رهبر گروهک تروریستی جبهه [ضد] ملّی ایران
رسوایی یک: /channel/na_ta_ma/5075
رسوایی دو: /channel/na_ta_ma/5076
رسوایی سه: /channel/na_ta_ma/5092
رسوایی چهار: /channel/na_ta_ma/5096
رسوایی پنج: /channel/na_ta_ma/5101
رسوایی شش: /channel/na_ta_ma/5125
رسوایی هفت: /channel/na_ta_ma/5134
رسوایی هشت: /channel/na_ta_ma/5152
رسوایی نه: /channel/na_ta_ma/5226
● سلسله پاسخ‌های کانال تاریخ معاصر ایران(ناتاما) به دروغ‌ها و افسانه‌سرایی‌های محمّدعلی بهمنی قاجار، نواده دوره‌گرد ورشکسته قجری درباره بحرین
نقد یکم: /channel/na_ta_ma/5529
نقد دوم: /channel/na_ta_ma/5530
نقد سوم: /channel/na_ta_ma/5532
نقد چهارم: /channel/na_ta_ma/5533
نقد پنجم: /channel/na_ta_ma/5534
نقد ششم: /channel/na_ta_ma/5547
نقد هفتم: /channel/na_ta_ma/5550
نقد هشتم: /channel/na_ta_ma/5551
نقد نهم: /channel/na_ta_ma/5556
نقد دهم: /channel/na_ta_ma/5763
نقد یازدهم به کتاب «نگاهی به شاه» نوشته عباس میلانی: مائوئیست و کمونیست سابق، شورشی ۵۷ و مورخ معاصر
در اینجا کامل بخوانید: /channel/na_ta_ma/9988
●محمدرضاشاه پهلوی، پادشاه با شرافتی که در دوران سخت مالی، هرگز به منابع ملی ایران تعرض نکرد.
عباس میلانی، که زمانی مائوئیست و کمونیست بوده و اکنون به عنوان مورخ شناخته می‌شود، در اعترافی می‌نویسد:
«یک نتیجه غیرقابل انکار از این دیدار این بود که شاه در روز ملاقات در مراکش به اطرافیانش اعلام کرد که مدت زمان سفرشان به خارج بیشتر از آنچه پیش‌بینی کرده بودند، طولانی شده و او دیگر از لحاظ مالی قادر به پرداخت حقوق و مزایای آنها نیست. شاه به آنها گفت که هرکسی که در ایران خانواده‌ای دارد یا به هر دلیلی تمایل دارد به ایران بازگردد، آزاد است که تصمیم خود را عملی کند...
پس از پایان ملاقات با اطرافیانش در مراکش، شاه دستور داد تا هر دو هواپیما به ایران بازگردند. یکی از نزدیکان شاه به او پیشنهاد داد که حداقل یکی از این دو هواپیما را در مراکش نگه دارند و پس از مدتی آن را بفروشند، چرا که ارزش آن به حدود بیست میلیون دلار می‌رسید. این مشاور به شاه گفت که با این کار، می‌توانند بخشی از هزینه‌های سفر شاه و خاندان سلطنتی را تأمین کنند. ولی شاه این پیشنهاد را رد کرد.»
📚کتاب «نگاهی به شاه»، صفحات ۶ و ۷
@na_ta_ma
.
✅ سیاست، عرصه احتمالات است نه قطعیت‌ها. با این گزاره، می‌توان مبنا را بر خردگرایی گذاشت و احتمال خطا را تقلیل داد. گفتمان ملی‌گرایی عُقلایی و ایران‌گرا، تنها گفتمان قابل اتکا و کم‌هزینه برای ایران است. گفتمانی که اولویتش ایران و شهروندان آن از هر قوم و مذهبی است.
♦️برخلاف اسلام‌گرایان که منافع ملی را فدای ایدئولوژی امت‌گرایی می‌کنند و برخلاف چپ‌گرایان سرگردان میان اهداف جهان‌وطنی، آرمان‌گرایی انتزاعی، همراه با وابستگی عاطفی به فلسطین و جنبش‌های فراملی، ایران‌گرایی؛ توسعه ایران و رفاه ایرانیان را بر هر ایده انتزاعی دیگری ارجح می‌داند.
🔴 تجربه تاریخی ایران پس از ۵۷، نشان داد که اعتماد به گفتمان چپ، با شعارهای عدالت‌طلبانه و عوام‌فریب، نتیجه‌ای جز عقب‌ماندگی اقتصادی، فروپاشی زیرساخت‌ها، انزوای بین‌المللی و بحران‌های مزمن اجتماعی و سیاسی که امروز شاهدش هستیم نخواهد بود.
🔰آنچه امروز به نام جمهوری اسلامی می‌شناسیم، در بسیاری از سطوح، تداوم همان رویکردهای چپ‌گرایانه در قامت دینی است؛ رویکردی که عدالت را از دل نفی رفاه و توسعه و دشمنی با نظم جهانی سرمایه‌داری می‌جوید و روابطش با دنیای پیرامون برمبنای غرب‌ستیزی و انزوا قرار دارد.
⭕️ اینجاست که باید هشدار داد: بازتولید گفتمان چپ در قالبی تازه، می‌تواند آنچه از ایرانِ پس از ۵۷ باقی مانده را نیز به شکلی غیرقابل بازگشت، به ورطه‌ی نابودی کامل بکشاند. تجربه دهه‌ها ویرانی کافی نیست؟
به همین دلیل است که اکنون، بیش از هر زمان دیگر، در نقطه‌ای حساس و تاریخی ایستاده‌ایم؛ برهه‌ای که انتخاب عقلانی، نه احساسی، درباره سرنوشت سرزمین‌مان ایران، تعیین‌کننده خواهد بود.
📚 ارنست گلنر در کتاب ملل و ناسیونالیسم، می‌گوید؛ مشروعیت سیاسی زمانی حاصل می‌شود که ساختار قدرت مبتنی بر فرهنگ و هویت ملی مشترک و معطوف به توسعه‌ی همگانی باشد.
🔹تنها گزینه پیش‌روی ایران، عبور از ایدئولوژی‌های فرامرزی و تقویت گفتمانی است مبتنی بر رفاه، عزت و منافع ایرانیان.
✍ مولود حاجی زاده
@NA_TA_MA
📚کتاب مأموریت برای وطنم
نوشته اعلیحضرت شاهنشاه محمّدرضا پهلوی
@na_ta_ma
محمدرضاشاه پهلوی در مقدمه کتاب «به سوی تمدن بزرگ» می‌نویسد:
"شانزده سال پیش نخستین کتاب من به نام ماموریت برای وطنم و یازده سال پیش کتاب دوم من به نام انقلاب سفید انتشار یافت. کتاب اول بیشتر مربوط به گذشته و کتاب دوم مربوط به حال بود. امروز لازم می‌دانم سومین کتاب خود را که بیشتر مربوط به آینده می‌شود در دسترس ملت ایران بگذارم."
📚کتاب «به سوی تمدن بزرگ»، محمّدرضاشاه پهلوی، صفحه ۶
@na_ta_ma
نقد سیزدهم بر کتاب «نگاهی به شاه» اثر عباس میلانی: مائوئیست و کمونیست سابق، شورشی سال ۵۷ و مورخ معاصر
در بخش قبلی، نوشته و نظرات آقای عباس میلانی را آوردیم و در این قسمت به نقد و تحلیل بیشتر آن می‌پردازیم.
آقای میلانی در اشاره به کتاب «ماموریت برای وطنم» از محمّدرضاشاه پهلوی، تأکید می‌کند که این کتاب به طور مکرر به رضاشاه اشاره دارد و با تعجب غیر منطقی مدعی می‌شود که در مقدمه کتاب «به سوی تمدن بزرگ»، شاه هیچ اشاره‌ای به پدرش، رضاشاه، نمی‌کند. این اظهارات نه تنها نادرست است، بلکه نشان می‌دهد که آقای میلانی یا کتاب‌های شاه را به‌طور کامل نخوانده است، یا حداقل به‌طور جامع و با دقت به آنها نپرداخته است.
محمدرضاشاه پهلوی در مقدمه کتاب «به سوی تمدن بزرگ» می‌نویسد:
"شانزده سال پیش نخستین کتاب من به نام ماموریت برای وطنم و یازده سال پیش کتاب دوم من به نام انقلاب سفید انتشار یافت. کتاب اول بیشتر مربوط به گذشته و کتاب دوم مربوط به حال بود. امروز لازم می‌دانم سومین کتاب خود را که بیشتر مربوط به آینده می‌شود در دسترس ملت ایران بگذارم."
📚کتاب «به سوی تمدن بزرگ»، محمّدرضاشاه پهلوی، صفحه ۶
اگر آقای میلانی پیش از ایرادگیری به این بخش از سخنان اعلیحضرت دقت می‌کرد، درمی‌یافت که کتاب «ماموریت برای وطنم» به تاریخ ایران مربوط است و بنابراین به مسائل مربوط به رضاشاه بیش از حد پرداخته شده است؛ در حالی که کتاب «به سوی تمدن بزرگ» به آینده ایران اختصاص دارد و از این رو نیازی به تأکید مداوم بر رضاشاه ندارد. به نظر می‌رسد درک این نکته برای آقای میلانی بسیار دشوار بوده است.
علاوه بر این، اگر آقای میلانی به شکل جدی و عمیق کتاب «به سوی تمدن بزرگ» را مطالعه می‌کرد، متوجه می‌شد که بارها به رضاشاه اشاره شده است. به عنوان نمونه، در صفحه ۱۵۲ محمّدرضاشاه پهلوی می‌نویسد:
"تا پیش از تشکیل خانه‌های انصاف و شوراهای داوری، اعمال قدرت قضایی چه در روستاها و چه در شهرها با موانع و محظورات بسیاری روبه‌رو بود. قبل از آغاز عصر پهلوی اصولاً در روستاها عدالت قضایی وجود نداشت و سرنوشت رعایا و روستاییان در اختیار قدرت مطلقه مالکان یا خوانین بود، همان‌طور که سرنوشت شهرنشینان در دست حکام محلی و یا به اصطلاح محاکم شرع بود. در زمان سلطنت رضاشاه کبیر قوه قضاییه بر اساس ضوابط و مقررات مشخصی ایجاد شد و حکام محلی و مراجع شرعی قدرت قضایی خود را قانوناً از دست دادند، ولی در عمل اختلافات سطوح اجتماع و نفوذ خصوصی مالکان و منتقدان و ثروتمندان اعمال واقعی اصول قانون را دشوار می‌کرد. با آغاز انقلاب ایران و دگرگونی‌های اجتماعی که این انقلاب به همراه آورد، اصلاح قوانین حقوقی و جزایی و گسترش سازمان قضایی کشور مورد توجه قرار گرفت و اقدامات در این زمینه انجام شد."
این نکات نشان می‌دهد که آقای میلانی به درستی به زوایای تاریخی و اجتماعی کتاب‌ها توجه نکرده و نتیجه‌گیری‌های او نیز مغرضانه و بی اساس است.
@na_ta_ma
●محمّدرضاشاه پهلوی آریامهر: هیچ کس به اندازه رضاشاه عاشق ایران نبود.
شاهنشاه محمدرضا پهلوی آریامهر در کتاب خود«ماموریت برای وطنم»می‌نویسد:
هیچ کس به اندازه پدرم به وطن خود ایمان نداشت و این ایمان به درجه عشق شدید رسیده بود و به همین جهت صمیمانه منتقد بود که تمدن ایران از تمام جهات بر تمدن جهان برتری دارد و گاهی ترقیات کشورهای دیگر را ناچیز می‌شمرد ولی در عین حال از روش جدید تعلیم و تربیت استقبال می‌کرد. هیچکس مثل او برای پیشرفت و پرورش اجتماعی ایران اهتمام نداشت و در عین آنکه گذشته درخشان و پر افتخار وطن خود را به ديده تکریم و اعجاب می‌نگریست و به حفظ آداب و سنن باستانی علاقه شدید داشت، معتقد بود که برای حفظ تمامیت و استقلال و تأمين سعادت ملّت باید کشور ما به سرعت هر چه تمام‌تر مراحل ترقی و پیشرفت را که جهان عرب پیموده است طی کند. به همین جهت با اینکه کمتر به خارج از کشور مسافرت کرده بود پیوسته فکرش متوجه ایجاد کارخانه‌های جدید دستگاه‌های مولد برق، سدها و تأسیسات آبیاری، خطوط آهن و راه‌های شوسه، ساختن شهرها و ایجاد ارتش‌های نیرومند بود.
📚«ماموریت برای وطنم»، نوشته شاهنشاه آریامهر، صفحات ۷۴ و ۷۵
@na_ta_ma
●قاجاریه برای از بین بردن رضاشاه بزرگ، حاضر بود ایران را به ورطه نابودی بکشاند.
رضاشاه بزرگ در مقدمه سفرنامه مازندران می‌نویسد:
دربار سابق، محض آن که زحمات و خدمات مرا در راه استقلال مملکت و صیانت ایران از بین ببرد، حاضر شده بود که در ضمن تو سلالت خارجی، اساساً به محو و اضمحلال ایران تن در داده، بدواً سند تابعیت ایران را امضاء نماید، و در ضمن از اضمحلال و محور من نیز کسب مسرّت و خرّمی کرده باشد.
به همین مناسبت در آخرین نقشه جغرافیایی که در یکی از ممالک اروپا به طبع رسید، رنگی که آن وقت برای ایران مخصوص بود، و علامت استقلال مملکت شمرده می‌شد، به رنگی تبدیل یافت که از استعمار ایران حکایت می‌کرد.
📚مقدمه سفرنامه مازندران، رضاشاه، به کوشش دکتر هارون وهومن، انتشارات کمال اندیشه، تهران، زمستان ۱۳۸۷ خورشیدی
@na_ta_ma
شاهنشاه آریامهر نیز در کتاب خود در خصوص وقت‌شناسی رضاشاه بزرگ می‌نویسد:
"یکی دیگر از خصائص شگفت انگیز پدرم، وقت‌شناسی او در امور سیاسی بود و مانند سیاست‌مداران بزرگ می‌دانست چه وقت کاری را آغاز و در چه هنگام از اقدامی اجتناب کند و می‌توانست در ظرف یک‌دقیقه تصمیم مهمی اتخاذ نماید و یا در صورت اقتضا ده‌سال برای اجرای تصمیمی صبر و حوصله داشته باشد. غالبا افکار و نظریات خود را به‌خوبی در ذهن خویش مورد بررسی قرار می‌داد و اطراف و جوانب آن را می‌سنجید، و آنگاه آنرا به موقع اجرا می‌گذاشت و شگفت‌آن‌که همیشه وقت مناسب را برای اجرای نظریات خود تشخیص می‌داد"....
📚کتاب "ماموریت برای وطنم"، نوشته محمدرضا پهلوی، صفحه ۷۵
@na_ta_ma
●اعتراف "سیدمحمد خاتمی" به نجات ایران توسط رضاشاه بزرگ
سیدمحمد خاتمی رئیس جمهور هشت ساله دولت تروریستی اصلاحات در کتاب خود اعتراف می‌کند که پهلوی‌ها ایران را نجات دادند و آنان رویکرد خرافه‌ستیزی، ستیز با آخوندها و ستیز با اسلام‌گرایی داشتند، او می‌نویسد:
«بعد از مشروطیت و نزاع سنت و تجدّد و آشفتی فکری و اجتماعی و دخالت پیدا و ناپیدای بیگانه، زمینه برای روی کار آمدن پهلوی به عنوان نجات دهنده ایران از آشفتگی با رویکرد دین‌ستیزی و غرب‌زدگی به لحاظ زندگی اجتماعی و استبداد به لحاظ سیاسی فراهم شد و فریاد بزرگانی چون [آخوند]مدرس اصلاح‌طلب به خاموشی گرایید».
نامه‌ای برای فردا، نوشته سیدمحمد خاتمی، صفحه ۱۷، انتشارات خانه فرهنگ خاتمی، چاپ ششم، ۱۳۸۳ خورشیدی
@na_ta_ma
🔮🔮🔮
🟡 با انتخاب کلید موردنظر، به جامعه دوستداران دانش، هنر و فلسفه بپیوندید.
این پست تبلیغاتی نیست، برای پیشرفت و رشد شماست، مجموعه ای از بهترین ها.
🔺درخواست عضویت در تبادلات
🆔 @tabadolat_derakhshan
نقد دوازدهم به کتاب «نگاهی به شاه» اثر عباس میلانی: مائوئیست و کمونیست سابق، شورشی ۵۷ و مورخ معاصر
در کتاب «نگاهی به شاه»، عباس میلانی در مورد سال تولد شاهنشاه محمّدرضا پهلوی آریامهر با اشتباهات قابل توجهی مواجه است. این اشتباهات در هر دو نسخه، فارسی و انگلیسی کتاب، به وضوح مشاهده می‌شود.
شخصی که خود را استاد ارشد تاریخ قلمداد کرده و نام دانشگاه استنفورد را یدک می‌کشد، ادعا می‌کند که بهترین و اصیل‌ترین کتاب را در مورد شاهنشاه آریامهر نگارش کرده است، اما هنوز نمی‌تواند تاریخ دقیق تولد وی را تعیین کند.
میلانی در این خصوص می‌نویسد:
«و در یک کلام، تهران محصور در کوه‌ها و چاه‌های اساطیری و واقعی بوده و پیوسته در قید و بند نیروهایی برخاسته از تاریخ و طبیعتش مانده است. در ۲۶ اکتبر ۱۹۱۴ (چهارم آبان ۱۲۹۸) در خانه کوچک و به نسبت محقری در این شهر، در یکی از قدیمی‌ترین محلات آن، پسری به دنیا آمد که محمدرضا نامش نهادند.»
📚کتاب «نگاهی به شاه»، صفحه ۱۲
همچنین در نسخه انگلیسی کتاب، اشاره می‌کند:
«Caught between the mythic mountain and the magic well, constrained by the inexorable force of its geography and history, sits the city of Tehran, where on October 26, 1919, in "a small and modest house" in one of the city's "older residential districts," a boy was born. They called him.»
📚The Shah, by Abbas Milani, page 26
آقای میلانی در نسخه فارسی ادعا کرده است که شاه در تاریخ ۲۶ اکتبر ۱۹۱۴ به دنیا آمده است. اگر این تاریخ را به تقویم خورشیدی تبدیل کنیم، برابر با روز دوشنبه ۳ آبان ۱۲۹۳ خورشیدی خواهد بود که یعنی ۵ سال پیش از تولد شاهنشاه آریامهر.
علاوه بر این، در نسخه انگلیسی کتاب، سال تولد شاهنشاه را ۲۶ اکتبر ۱۹۱۹ ذکر کرده است که برابر با روز یک‌شنبه سوم آبان ۱۲۹۸ خورشیدی می‌شود. اما هیچ‌یک از این تاریخ‌ها صحیح نیستند. حقیقت این است که اعلیحضرت در روز دوشنبه چهارم آبان ۱۲۹۸ خورشیدی، معادل با ۲۷ اکتبر ۱۹۱۹ میلادی و دوم صفر ۱۳۳۸ هجری قمری، در تهران متولد شدند.
@na_ta_ma
●کانال تخصصی تاریخ معاصر ایران تقدیم می‌کند.
نقد مستندِ کتاب رضاشاه و قشون متحد الشکل نوشته دکتر باقر عاقلی
پاسخی جامع و مستند به باقر عاقلی و اشتباهات فاحش و دروغ‌های ایشان در گزارش تاریخ
نقد یکم: /channel/na_ta_ma/4819?single
نقد دوم: /channel/na_ta_ma/4830?single
نقد سوم: /channel/na_ta_ma/4835
نقد چهارم: /channel/na_ta_ma/4837
نقد پنجم: /channel/na_ta_ma/4838
نقد ششم: /channel/na_ta_ma/4839
نقد هفتم: /channel/na_ta_ma/4840
نقد هشتم: /channel/na_ta_ma/4861
نقد نهم: /channel/na_ta_ma/4870
نقد دهم: /channel/na_ta_ma/4881
نقد یازدهم: /channel/na_ta_ma/4886
نقد دوازدهم: /channel/na_ta_ma/4896
نقد سیزدهم: /channel/na_ta_ma/4920
نقد چهاردهم: /channel/na_ta_ma/4956?single
نقد پانزدهم: /channel/na_ta_ma/4976
---------------------------------------------
اعتراف شماره یک: /channel/na_ta_ma/4903
اعتراف شماره دو: /channel/na_ta_ma/4914?single
اعتراف شماره سه: /channel/na_ta_ma/4924
●سلسله پاسخ‌های کانال تاریخ معاصر ایران(ناتاما)به دروغ‌ها و گاف‌های بهرام مشیری خانزادهِ مصدّق‌الهی و برنامه‌ساز رسانه‌های لس‌آنجلسی
قسمت اول: /channel/na_ta_ma/1904
قسمت دوم: /channel/na_ta_ma/1907
قسمت سوم: /channel/na_ta_ma/1910
قسمت چهارم: /channel/na_ta_ma/1917
قسمت پنجم: /channel/na_ta_ma/1936
قسمت ششم: /channel/na_ta_ma/1940
قسمت هفتم: /channel/na_ta_ma/1945
قسمت هشتم: /channel/na_ta_ma/1950
قسمت نهم: /channel/na_ta_ma/1985
قسمت دهم: /channel/na_ta_ma/5255
قسمت یازدهم: /channel/na_ta_ma/5288
قسمت دوازدهم: /channel/na_ta_ma/5262
●شهامت ستودنی زنده یاد سپهبد مهدی رحیمی، فرمانده ارشد نیروی زمینی ارتش شاهنشاهی و آخرین رئیس شهربانی در دوران آریامهر در دفاع از پادشاه ایران در مقابل حرامزادگان پنجاه و هفتی
وفاداری سپهبد رحیمی ستودنی‌ست. ایران بزرگ نیازمند وفاداران از خودگذشته است، سپهبد رحیمی معیار و الگوی این از خودگذشتگی و وفاداریست.
امروزه هر یک از ایرانیان وطن‌پرست که دغدغه آینده وطن و آینده فرزندان خود را دارند می‌بایست همچو سپهبد رحیمی به خودشان، به ایران و به شاهزاده رضا پهلوی وفادار باشند. شاهزاده رضا پهلوی آخرین برگ وطن‌پرستان است.
و در آخر، به یاد زنده یاد سپهبد رحیمی و جان باختش به دستِ حرامیانِ ایران‌ستیزِ انقلابیِ جمهوری‌خواهِ پنجاه و هفتی
جاوید شاه، جاوید شاهان پهلوی
@na_ta_ma
نقد یازدهم به کتاب «نگاهی به شاه» نوشته عباس میلانی: مائوئیست و کمونیست سابق، شورشی ۵۷ و مورخ معاصر
در کتاب «نگاهی به شاه»، عباس میلانی به تحلیل این موضوع می‌پردازد که شاه و حامیان او معتقد بودند که آمریکا برای دوران پس از حکومت شاه برنامه‌هایی دارد و اجازه نخواهد داد که حکومت به دست انقلاب سال ۵۷ بیفتد. او مدعی است که به همین دلیل، بسیاری از مقامات و رجال رژیم شاه در ایران ماندند و از ترک کشور خودداری کردند.
در این راستا، میلانی می‌نویسد:
«در مهاجرت، شاه برای مدتی اتفاقات ایران را با دقت کامل دنبال می‌کرد. به گفته خودش، حتی در چند ماه اوّل مهاجرت گمان داشتم که کشورهای غربی برنامه‌ای دارند؛ طرحی وسیع در نظر دارند که به مدد آن جلو کمونیسم را خواهند گرفت و بساط خارجی ستیزی ای را که در ایران به قدرت رسیده بود برخواهند انداخت. بسیاری از دوستان و حامیان شاه نیز به همین توهّم دچار بودند. آنها به خود اطمینان میدادند که آمریکا حتما برنامه ای دارد. ممکن نیست بگذارند کشوری مثل ایران به دست نیروهایی نااهل بیفتد. در واقع به سبب همین فرض بود که بسیاری از امرای ارتش و وزرای دوران شاه در ایران ماندند و در برابر موج فزاینده انقلاب فرار را بر قرار ترجیح ندادند.»
📚کتاب «نگاهی به شاه»، صفحه ۷
هرچند ما به سخنان ابتدایی آقای میلانی خرده نمی‌گیریم، اما اظهارنظری که به ادعای او مبنی بر اینکه رجال پهلوی به امید مداخله آمریکا در ایران ماندند، بی‌اساس و نادرست است.
نخست آنکه، رجالی از پهلوی که به خارج از کشور رفتند، هیچ‌کدام به رغم تصور نادرست آقای میلانی، ترسو نبودند. آنها کشور را ترک کردند نه برای فرار، بلکه برای بهره‌برداری از ظرفیت‌های بین‌المللی در مبارزه با تروریست‌های شورشی ۵۷، مانند ارتشبد غلامعلی اویسی و دریادار شهریار شفیق.
دوم آنکه، مقاماتی که بعد از انقلاب ۵۷ در ایران ماندند، هیچ‌گونه امید به ماندن در قدرت به واسطه حمایت آمریکا نداشتند، نظیر سپهبد نادر جهانبانی و امیرعباس هویدا. جالب اینکه خود آقای میلانی در کتاب دیگری از خود به نام «معمای هویدا» این ادعای خود را نقض می‌کند و تصریح می‌نماید که هویدا از کشور فرار نکرد و هیچ ترسی نداشت و به خوبی آگاه بود که شورشیان ۵۷ پیروز شده‌اند و تصمیمش بر تسلیم به آنها بوده است.
📚کتاب «معمای هویدا»، نوشته عباس میلانی، فصل قربانی، به ویژه صفحات ۴۱۰ و ۴۱۱، چاپ تهران، انتشارات اختران
سوم آنکه اگر امرای ارتش پهلوی واقعاً ترسو یا قدرت‌طلب بودند، می‌بایست همانند حسین فردوست به خیانت پرداخته و با شورشیان همدست می‌شدند. اما چنین امری محقق نشد. به‌عنوان مثال، در دادگاه محاکمه ارتشبد نصیری و سپهبد رحیمی، هیچ‌یک از آنها حاضر به برائت از شاه نشدند و هیچ‌گونه همکاری با خمینی و یارانش نکردند.
@na_ta_ma
/channel/na_ta_ma/5782
The Shah Of Iran And His Family In Exile In Morocco. Marrakech, January 27, 1979: The Shah of Iran
تصویری از اعلیحضرت شاهنشاه محمّدرضا پهلوی آریامهر همراه با رضاشاه دوم در مراکش در بهمن ننگین ۵۷
@na_ta_ma
.
📌باز تولید ایده ارتجاعیِ چپ در
قالبی تازه !!👆👆👇👇
@NA_TA_MA