20052
Галоўны канал пра Беларусь! Па ўсіх пытаннях: @MKBelbot Не сілай, а розумам!
Салігорскі ўнівермаг. 2025.
На паліцах — цішыня. У продажы — толькі шкарпэткі і настальгія.
Эканоміка «расце», санкцыі «на карысць», а крама выглядае, як музей савецкага дэфіцыту. Толькі замест прадаўца — ахоўнік з камерай, замест тавараў — паветра.
План па імпартзамяшчэнні: ✅
План па пустэчы: ✅
План па вяртанні ў 80-я: выкананы.
Мая Краіна Беларусь
🏚 Не дабудавалі — знеслі: "храм" на лужыне пад Магілёвам не ўратавала нават малітва на Маскву
У вёсцы Бракава зраўнялі з зямлёй самабудаваны "храм", які мясцовыя чыноўнікі ўпарта называлі то "духоўным цэнтрам", то "домам міласэрнасці". Насамрэч — бетонная махіна ў сцюдзёнай вадзе без аніякіх дазволаў.
Яго, як маглі, баранілі прамаскоўскія чорнасоценцы: маліліся, пісалі скаргі, кідаліся фразамі пра "святое месца". Але нават для беларускай улады гэта было ўжо занадта.
📛 Тое, што не вытрымала нарматываў — зносіцца. Цяпер пытанне: а калі ж дабяруцца да іншых бетонных ідалоў, што ўзведзены на галаве народа?
Мая Краіна Беларусь
Вось так выглядае народная бульба за 5 рублёў: з 5 кілаграмаў — тры адразу ў сметнік, дзве — пад нож. Гнілая, як сістэма, што яе вырасціла. Але не хвалюйцеся — усю якасную даўно адправілі ў Расію. Саюз жа. Старэйшаму брату — найлепшае, вам — як заўсёды.
Читать полностью…
У Мастах (Гарадзенская вобласць) — новая падстава для гонару! Там урачыста адкрылі самы доўгі падвесны мост у Беларусі. Неверагодныя краявіды, захапляльная вышыня і ўнікальная архітэктура ўжо чакаюць сваіх першых гасцей.
Читать полностью…
🕯️ 4 траўня — дзень памяці Анатоля Сыса
Анатоль Сыс — паэт, чыі вершы баляць, як адкрытая рана. Ягоная мова — пульс жывой Беларусі, ягоная паэзія — споведзь чалавека, што не змог, не хацеў і не навучыўся хавацца.
Сыс — гэта паэт без кампрамісаў, які жыў на мяжы: паміж воляй і болем, паміж словам і маўчаннем, паміж небам і безданню. У 90-я ён быў сімвалам новай Беларусі — свабоднай, п’янай, змучанай, але жывою.
Яго не стала рана. Але яго радкі жывуць — у тых, хто ўсё яшчэ шукае праўду ў вершах, а не ў загалоўках дзяржаўных газет.
“Я — беларус. І я — ёсць. І я — буду.”
Анатоль Сыс — не мінулае. Ён — нашае сумленне.
Мая Краіна Беларусь
Новая, прывезеная… і нібыта пазалочаная! Бульба па 8,5 рублёў — гэта што, мы ўжо яе за біткойны набываем?
Мая Краіна Беларусь
🎖 “Перамога!” — а камандзір усё яшчэ з пятліцамі
На рэканструкцыі да 9 траўня — партызанскі атрад у лесе даведваецца пра капітуляцыю Германіі. Усе — як у кіно: радасць, слёзы, абдымкі…
Але вось дэталь: у камандзіра на мундзірчыку не пагоны, а пятліцы. Старая форма, яшчэ з даваенных часоў. Як сімвал таго, што гэты атрад — як забыты ў лесе. Вайна скончылася, а ім яшчэ не паведамілі.
Рэканструкцыя ці рэальнасць? Памяць ці спектакль? Пытанне адкрытае. Як і наша гісторыя.
Мая Краіна Беларусь
💉 250 год першай прышчэпцы ў Беларусі — з Горадні пачыналася медыцына новага часу
3 траўня 1775 года ў Гродне нарадзіўся Аўгуст Бекю — навукоўца, лекар, прафесар Віленскага ўніверсітэта і першы ў Беларусі, хто ўвёў вакцынацыю супраць воспы. У 1803 годзе ён вярнуўся з Шатландыі і пачаў практыкаваць і выкладаць перадавыя метады абароны здароўя, якія на той момант былі сапраўднай рэвалюцыяй.
📘 Бекю стаў адным з заснавальнікаў Медыцынскага таварыства ў Вільні і разам з Ёзэфам Франкам адкрыў інстытут вакцынацыі — падмурак прафесійнай медыцыны ў краі.
⚡️ Паводле легенды, яго смерць была гэтак жа ўражваючай, як і жыццё: забіла шаравая маланка ў яго кватэры.
🪦 Пахаваны на могілках Росы ў Вільні. Памяць пра яго — гэта не толькі старонка гісторыі, але і напамін, што ў Вялікім Княстве Літоўскім (на тэрыторыі сённяўнай Беларусі) былі піянэры навукі, яшчэ калі слова “вакцына” было рэдкасцю ў свеце.
Мая Краіна Беларусь
📜 Калюмны Канстытуцыі — сімвалічныя помнікі, якія нагадваюць пра высокія ідэалы 3 траўня.
3 траўня 1791 года была прынята першая Канстытуцыя ў Еўропе — Канстытуцыя Рэчы Паспалітай, нашай гістарычнай дзяржаўнасці, якая ахоплівала і тэрыторыю сучаснай Беларусі. Яна стала сімвалам імкнення да свабоды, законнасці і грамадзянскай годнасці.
🕯 Гэта была спроба пабудаваць дзяржаву, дзе грамадзяне — крыніца ўлады.
⚖️ Гэта шлях да правоў, роўнасці і моцнай грамадзянскай супольнасці.
📚 Беларусы — частка еўрапейскай гісторыі, і нашы продкі - літвіны, стаялі ля вытокаў канстытуцыяналізму.
Цяпер гэтыя калюмны можна ўбачыць і ў дапоўненай рэальнасці, што дазваляе яшчэ больш глыбока адчуць сувязь з нашай гісторыяй.
Памятаем, шануем, працягваем.
Жыве Беларусь!
Мая Краіна Беларусь
📜 3 траўня 1791 года была прынята Канстытуцыя Рэчы Паспалітай — смелы і гераічны крок годнасці. Гэта спроба вярнуць краіне моц і адрадзіць дзяржаўнасць на аснове закона, а не прывілеяў і інтрыг. Канстытуцыя ставілася да грамадзяніна не як да падданага, а як да ўдзельніка палітычнага жыцця — у поўнай процілегласці да расійскай самадзяржаўнай мадэлі, якая тады імкліва распаўсюджвала сваю ўладу на захад.
Для беларусаў гэта быў гістарычны шанец застацца часткай еўрапейскай цывілізацыі, заснаванай на правах чалавека, законнасці і грамадзянскай супольнасці. Але Імперыя, баючыся страты ўплыву і ўзмацнення вольнага духу на падуладных тэрыторыях, уварвалася пад выглядам "вяртання парадку", спыніўшы рэформы і запусціўшы працэс акупацый і падзелаў. Канстытуцыя 3 мая стала сімвалам страчанай магчымасці — магчымасці мець уласную будучыню, а не жыццё на каленях пад маскоўскім ботам. І сёння гэты дзень — не толькі ўспамін, але і папярэджанне: без нацыянальнай волі і супраціву нішто не будзе захавана.
Мая Краіна Беларусь
🎬 Гомель: на вуліцы — 2025, на экране — 1975
У горадзе зноў паказваюць кіно пад адкрытым небам. І зноў — савецкія кінастужкі. Ні табе сучаснага беларускага кіно, ні еўрапейскага, ні нават проста новага.
🧠 Як уся культура пры Лукашэнку: круцім кола па спіралі, каб людзі паменьш думалі і пабольш настальгіравалі па “вялікай імперыі”.
🎞️ Бо калі ты не можаш прапанаваць будучыню — паказвай мінулае. Яно хоць не задае лішніх пытання
Мая Краіна Беларусь
🛑 Ігар Лосік — у сусветным спісе журналістаў, якіх трэба тэрмінова вызваліць
Ігар Лосік, блогер і журналіст Радыё Свабода, ужо пяты год за кратамі. Асуджаны на 15 гадоў — за тэксты, ідэі і любоў да Беларусі.
🎯 Яго трымаюць у адной з самых жорсткіх калоній, без лістоў, без званкоў, пад сталым ціскам. Ды яшчэ і ў спісе “тэрарыстаў” — у стылі класічнага рэжымнага абсурду.
📣 Сёння яго імя — у сусветным спісе журналістаў «One Free Press Coalition», якіх свет патрабуе вызваліць. Гэта сорам для рэжыму.
Мая Краіна Беларусь
🚉 Крыжоўка, 1977 — трагедыя, пра якую маўчалі
2 траўня 1977 года — адна з самых жудасных чыгуначных катастроф у гісторыі Беларусі.
Пад Менскам сутыкнуліся два цягнікі. Загінулі не менш за 19 чалавек, больш за 80 параненыя.
💡 Прычына — няспраўны святлафор, але замоўчванне, безадказнасць і страх перад сістэмай зрабілі гэтую трагедыю яшчэ мацнейшай.
У той час, як дзяржава хавала праўду за жалезнай цэнзурай, людзі гублялі родных і не атрымлівалі ні адказаў, ні спагады.
🎭 З таго часу прайшлі дзесяцігоддзі, але сістэма мала змянілася:
як і тады — ціснуць, замоўчваюць, караюць тых, хто кажа праўду
Мая Краіна Беларусь
🐮Калгас -шоу 2025: танцы з каровамі заместа зарплат
На сцэне — “даяркі”, “камбайнёры”, сцэнічнае малако і макет каровы.
Усё, як любіць ідэалогія: крыху вёскі, крыху крынжу, крыху савецкай тугі.
Але, можа, лепш бы замест гэтых шоў павысілі заробкі тым, хто сапраўды працуе на зямлі?
Бо ў рэальным жыцці сельскі чалавек — не касцюм і не сцэна,
а змаганне за выжыванне з нікчэмнай аплатай і нулявымі перспектывамі.
Мая Краіна Беларусь
⚔️ У 1710 годзе расійскія войскі Пятра I узарвалі Полацкі Сафійскі сабор — не проста архітэктурны помнік, а жывое сэрца духоўнасці і самасвядомасці Беларусі. Гэты сабор, закладзены яшчэ ў XI стагоддзі, быў увасабленнем незалежнасці Полацкай зямлі, яе сувязі з еўрапейскай і візантыйскай хрысціянскай традыцыяй. Разбурэнне святыні было свядомым актам імперскага гвалту, спробай выкараніць уласную гістарычную і духоўную аснову беларускага народа.
Дзеянні Пятра І не былі выпадковасцю — гэта акт быў часткай агульнай палітыкі Расійскай Імперыі па знішчэнні ўсяго, што сведчыла пра самабытнасць і свабоду беларускіх земляў. Пад выглядам «аб’яднання» і «абароны» сюды прыходзілі з агнём і жалезам, каб перапісваць гісторыю і навязваць чужую волю. Узрыў Сафійскага сабора — гэта не проста вайсковы эпізод, гэта сімвал каланіяльнага ўціску, які працягваецца і сёння ў іншых формах. Памяць пра гэта — наш абавязак і наш супраціў.
📆 Сёння — Дзень друку ў Беларусі
📚 Але што святкаваць, калі кнігі — забараняюць? У краіне, дзе літаратуру цэнзуруюць, а бібліятэкі чысцяць ад «няправільных» аўтараў, выходзіць афіцыйны «Спіс кніг, выдадзеных у 2023 годзе».
🔖 Што там? Падручнікі “Мы — грамадзяне сваёй краіны”, пантэоны "9 мая", ды дзіцячыя казкі з імперскім душком. Ідэалагічная макулатура — у топе. А беларускую літаратуру — ці то задушылі, ці то выціснулі за мяжу.
❌ Усё ідзе да таго, што ў Беларусі будуць забараняць нават мастацкія кнігі — калі яны не пра "вечны подзвіг" або "родную вертикаль".
🎭 Дзень друку ў краіне, дзе пісьменнікаў садзяць, кнігі паліць, а ідэолагі выдаюць інструкцыі па патрыятызме, — гэта ўжо не свята. Гэта трагедыя друкаванага слова.
Мая Краіна Беларусь
Беларускі Дом у Варшаве пад пагрозай — важны сігнал для супольнасці
Як паведаміў журналіст Ігар Кулей, будынак «Беларускага Дома» ў Варшаве могуць адабраць. Паводле яго слоў, праблема — не толькі ў скарачэнні фінансавання, але і ў тым, што беларуская супольнасць у эміграцыі толькі вучыцца кіраваць агульнымі рэсурсамі і будаваць доўгатэрміновую стратэгію.
Кулей адзначае: «Ці можна было за гэтыя чатыры гады інвеставаць у сваё, падтрымліваць агульныя праекты? Напэўна, так. Але гэта патрабуе адчування сябе супольнасцю і ўмення глядзець далей за гарызонт».
Пытанне будучыні Беларускага Дома — не толькі пра нерухомасць, а пра салідарнасць, узаемадапамогу і здольнасць будаваць супольныя інстытуты на выгнанні.
Мая Краіна Беларусь
🎭 Мітынг у Лесках: чым гучней пафас — тым цішэй праўда
У вёсцы Лескі, Камянецкага раёна, прайшоў чарговы мітынг да 9 траўня. З кветкамі, сцягамі і... вельмі тэатральным дэкламатаваннем верша. Дзяўчына ў поўным трагізме зачытала паэму, якая больш нагадвала школьны конкурс выразнага чытання, чым жывы сум па загінулых.
Але за ўсімі гэтымі сцэнамі забываецца галоўнае: што вайна — гэта не сцэна і не сцэнар. І што сапраўдная памяць — гэта не пафас і пратакольныя мерапрыемствы, а разуменне, дзе сёння ідзе вайна, і хто яе пачаў.
📌 Пакуль дзяцей вучаць рыфмаваць «мір» з «Бессмяротным палком», варта спытаць: а ці ведаюць яны, дзе цяпер гінуць людзі і хто забівае?
Мая Краіна Беларусь
🌌 May the 4th be with you — і так, у "Star Wars" ёсць беларус! ✨
Сёння 4 траўня, дзень, калі свет святкуе Star Wars Day — May the 4th be with you! І вось цікавы факт: у сусвеце “Зорных войнаў” ёсць беларускі след.
У афіцыйным каноне Star Wars існуе персанаж з імем Belаrus — гэта адна з планет у Галактычнай Рэспубліцы. Яна згадваецца ў кнігах Expanded Universe, з'яўляецца часткай гісторый пра стары ордэн джэдаяў і нават мае сваю палітычную гісторыю. Невыпадковае супадзенне ці намёк на ўпарты і змагарны дух беларусаў — няхай кожны вырашае сам. 😉
Так што сёння мы святкуем не толькі galactic saga, але і беларускае гучанне ў касмічным міфе.
Жыве Супраціў. І Беларусь. І Галактыка.
🛸 May the Force be with you — and may Belarus be free
Мая Краіна Беларусь
🪵 Пакістанцы на пілараме: у Беларусь завозяць танную працоўную сілу
У адным з беларускіх рэгіёнаў на пілараме пачалі працаваць рабочыя з Пакістана. Замежнікаў завезлі па гадавых кантрактах, каб закрыць патрэбу ў таннай працоўнай сіле. Паводле мясцовых жыхароў, іх засялілі ў інтэрнат і адразу паставілі да станкоў.
У той час, як многія беларусы з’язджаюць у Польшчу ці Літву ў пошуках лепшых умоваў, улады завозяць іншаземцаў, гатовых працаваць за капейкі і маўчаць. Усё выглядае як чарговая спроба заклеіць дзіркі ў эканоміцы коштам эксплуатацыі.
Ці надоўга хопіць «ціхіх» гастарбайтэраў — пакажа час. Але трэнд зразумелы: кадравы голад у краіне спрабуюць кампенсаваць не паляпшэннем умоваў працы для беларусаў, а імпартам рабочай сілы.
Мая Краіна Беларусь
🎭 50 гадоў БДУКіМ: культура пад наглядам
БДУКіМ святкуе сёньня свой юбілей з афіцыйнымі прамовамі, музычнымі нумарамі і ідэалагічным дэкараціямі. Але за ўсім гэтым бліскучым фасадам хаваецца іншая рэальнасць: з 2020 года з універсітэта выганяюць ўсіх, хто выказвае незалежную думку — як студэнтаў, так і выкладчыкаў. Тым, хто застаўся, даводзіцца маўчаць, каб не трапіць у турму ці не быць звольненымі.
Сёння БДУКіМ — гэта прыклад таго, як культура і мастацтва знаходзяцца пад строгім кантролем, дзе свабоднае мысленне ўспрымаецца як пагроза, а мастацтва павінна служыць толькі ўладзе, а не праўдзе.
Мая Краіна Беларусь
💔 У Беларусі ідзе збор для людзей з інваліднасцю, якія сталі ахвярамі рэпрэсій.
Іх не заўважаюць, пра іх маўчаць. Але яны існуюць, і яны маюць патрэбу ў нашай падтрымцы.
Гэта не проста дабрачыннасць — гэта салідарнасць і чалавечнасць.
Кожная падтрымка важная, незалежна ад таго, ці фінансавая яна, ці проста праз распаўсюджванне інфармацыі.
📌 Спасылка на збор: https://bit.ly/3Gw2vs0
Калі зможаце дапамагчы або падзяліцеся — не будзьце абыякавымі. Няхай гэтыя людзі не застануцца ў цені.
Мая Краіна Беларусь
❤️💚 “Я люблю Салігорск” — кожныя 10 метраў
У Салігорску ўлады ўсталявалі адразу некалькі чырвона-зялёных інсталяцый “Я люблю Салігорск” — на адлегласці прыкладна 10 метраў адна ад адной.
Не, гэта не арт-аб’ект і не конкурс па графічным дызайне. Гэта чарговая спроба паказаць “любоў да Радзімы” праз шыльду, а не праз якасць жыцця.
🔻 Людзі з’язджаюць — знакі застаюцца.
🔻 Заробкі не растуць — шыльды памнажаюцца.
🔻 Можна не любіць, галоўнае — каб выглядала, што любіш.
Бо ў сістэме, дзе шчырасць не патрэбная, заўсёды дастаткова пластыкавага сэрца.
🎖️ Гомель рыхтуецца да параду 9 траўня — з удзелам “вайскова-патрыятычных класаў”
У горадзе, дзе школьнікі ўсё яшчэ вучацца выжываць у сістэме з перагружанымі праграмамі і нізкімі заробкамі іх настаўнікаў, улады ўжо рыхтуюць дзяцей да параду.
Не да ведаў, не да будучыні — а да страявой падрыхтоўкі і выканання каманд.
👦👧 Падлеткі ў форме — галоўны дэкарацыйны элемент свята.
🪖 Мірнае жыццё на сцэне — з ваенным антуражам.
🎪 Усё выглядае як патрыятычны цырк, дзе дзеці — галоўныя акцёры, а рэжысёр сядзіць у кабінеце з партрэтам “галоўнакамандуючага”.
Ці ж не лепей было б укласці гэтыя сілы і сродкі ў адукацыю, псіхалогію, бяспечнае дзяцінства?
Мая Краіна Беларусь
🚧 25 гадоў за намер? У Беларусі гэта называецца “суд”
Менскі гарадскі суд прысудзіў Бародзіча да 25 гадоў, Ліхалата — да 20, Пухальскага — да 11. За тое, што яны нібыта хацелі падарваць чыгуначны састаў у Талочыне.
Ніякіх выбухаў не было. Было затрыманне. Быў фільм на дзяржаўным ТБ. Былі збітыя людзі, кайданкі і “пакаяльныя” паказальныя кадры.
🎬 Усё як трэба для рэжымнага сцэнара: “шпіёны”, “тэрарысты”, “злосныя падрыўнікі” — а ў выніку 56 гадоў калоніі на траіх. І суддзя, як звычайна, “непадкупная” — Касцюкевіч.
Беларуская рэальнасць: гучныя прысуды — замест доказаў.
Мая Краіна Беларусь
🎶 Украінскія музыкі з гурта «Тінь Сонця» выканалі спецыяльна для ваяроў Палка Каліноўскага твор беларускага фолк-гурта «Стары Ольса» — «Песня аб князі Вітаўце».
Яднаемся праз музыку і супольную барацьбу за волю. ✊
✨ Генпракуратура рапартуе: яшчэ адна "перамога" над Telegram-каналам
Пакуль краіна развальваецца — эканоміка лыпае, людзі з'язджаюць, а банкі глядзяць на даляр як на багну — у Генпракуратуры сапраўднае свята: вынесены прыгавор адміну нашага Telegram-канала «МАЯ КРАІНА БЕЛАРУСЬ»!
🎉 Ура, небяспека мінула!
А што з карупцыяй? З катаваннямі? З выбарамі? З правасуддзем?
😏 Відавочна, галоўны крымінал у Беларусі — гэта публікацыя сумленных навінаў, мемаў і слова "воля".
🔍 Лукашэнкаў рэжым зноў атрымаў адмову ад Google: не хавайце праўду, хлопцы!
2024-ы. Беларускія ўлады прасілі Google выдаліць 56 відэа з YouTube, бо, відаць, праўда рэжа вочы.
У адным запыце яны нават хацелі вычысціць 51 ролік адным махам — каб, напэўна, інтэрнэт стаў, як БТ: ніводнай думкі, акрамя правільнай.
Але Google сказаў “не”. Як і ўсе мінулыя гады.
Ніводны запыт ад рэжыму з 2020 года не задаволены. Бо на Захадзе цэнзура — гэта дрэнна, а не “нацыянальная бяспека”.
Улады зноў сутыкнуліся з дзіўнай рэччу:
у свеце яшчэ засталася свабода слова. І няма куды паслаць АМАП з дубінкамі.
🎬 Вывад просты: замест таго, каб цягнуць рукі да YouTube, лепш бы яны цягнуліся да праўды.
Але там, відаць, ідэалагічны інтэрнэт з іншай планеты.
Мая Краіна Беларусь
🌿 1 траўня 1585 года нарадзілася святая княгіня Сафія Слуцкая — асоба, што стала сімвалам духоўнай вернасці, сілы і любові да свайго народа. Хоць па паходжанні і выхаванні яна была каталічкай, сваё жыццё княгіня звязала з абаронай праваслаўя на беларускіх землях у складаную эпоху канфесійных супрацьстаянняў. Яе шлюб з князем Янушам Радзівілам не перашкодзіў ёй заставацца паслядоўнай абаронцай праваслаўных храмаў, манастыроў і вернікаў, асабліва на Случчыне.
Святая Соф’я Слуцкая стала ўлюбёнай постаццю народнай памяці: яе называлі "апякункай праваслаўя", а горад Слуцк — "праваслаўнай крэпасцю" дзякуючы яе намаганням. Цудоўны прыклад таго, як асабістая вера, годнасць і служэнне грамадству могуць пераадольваць рэлігійныя межы і ствараць падмурак нацыянальнага адзінства. Кананізацыя Соф’і праваслаўнай царквой — гэта прызнанне яе ролі не толькі як святой, але і як духоўнай мацеры беларускай зямлі.
Мая Краіна Беларусь
🪖 Дзеці ў шыхце, ідэолагі ў экстазе, будучыня — пад марш ваеннага аркестра
У Чэрвені ідзе ўжо другі дзень «патрыятычнага фестывалю» - ідыёты ідыёлагі, падпалкоўнікі і дзеці пад лёзунгам “Мы — грамадзяне сваёй краіны!”.
Замест адукацыі — парады, замест крытычнага мыслення — шыхт,
заместа надзеі — дрэсіроўка пад гукі труб.
Краіна, дзе ўсё менш грамадзян і ўсё больш падначаленых. Бо ім патрэбныя не людзі — ім патрэбныя паслухмяныя салдаты з дзяцінства.
Мая Краіна Беларусь