366
کانالی برای شناخت فرهنگ پویا و دیرینه ی ایران گرداننده: @E_Vahidfar maghsoudpour
پرواز جانسوز دکتر ابوالفضل خطیبی در میانه ی این همه اندوه و درد و سوگ میهن ، شراره سوزنده دیگری بر جان نشاند ، فرهیخته ای که هماره دلباخته ی فرهنگ سرشار ایران زمین بود و شیدا و دلداده ی حکیم فرزانه ی توس . پژوهشگر ارزنده ای که آزادگی ، راستی ، مردمداری و دانشوری را از میر والای خویش " فردوسی بزرگ " آموخته بود . دکتر خطیبی آمیزه ای بود از مهربانی و افتادگی ، دانش و پژوهش . تا بود عطر ایران میداد و شاهنامه.
در طول ماههای بیماری گاه گاه جویای حالش میشدم دو هفته پیش آخرین باری که احوالش را پرسیدم آه و سوز و دریغی جانسوز بر دل داشت نه از درد و بیماری خویش که تاب و توان و خواب و خوراکش را ربوده بود بلکه از اندوه میهن و درد و رنج و سوگ و سوز ایران ، دو صد دریغ و حسرت
دریغ آن سر و تاج و بالای تو
دریغ آن دل و دانش و رای تو
#دکتر_علیرضا_قیامتی
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
⬛️ دکتر ابوالفضل خطیبی، پژوهشگر شاهنامه در گذشت.
🥀 روانشان شاد و گروثمانی باد
(متولد ۲۵ اردیبهشت ماه ١٣٣٩،درگذشت
٢١ دی ماه ١۴٠١)
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
درس ادیب اگر بود زمزمهٔ محبتی
جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را
#نظیری_نیشابوری
🌷روز معلم را به همه معلمان و استادان گرانمایه همایون باد میگوییم🌷
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
🔲 محمدعلی اسلامی ندوشن درگذشت
محمدعلی اسلامی ندوشن، نویسنده و چهره فرهنگی پیشکسوت در ۹۷ سالگی در کانادا از دنیا رفت.
شیرین بیانی، نویسنده و پژوهشگر و همسر محمدعلی اسلامی ندوشن که پیش‌تر خبر درگذشت او به اشتباه در برخی رسانه‌ها اعلام شده بود با اعلام این خبر به ایسنا گفت: خبر این دفعه صحیح است و ایشان روز گذشته (پنجم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱) جهان فانی را وداع گفتند. در عرض پنج سال ضعف و از پاافتادگی فراوان داشتند و در عرض دو روز کسالت ما را ترک کردند.
بیانی خاطرنشان کرد: محمدعلی عمری را با عزت و خوبی و راحتی طی کرد و با همان آرامش هم دنیا را ترک کرد.
همسر اسلامی ندوشن درباره مراسم تشییع پیکر او و اینکه آیا به ایران منتقل میشود نیز گفت: چون کسالت نداشت در این فکرها نبودیم؛ در همین جا (کانادا) به طریق اسلامی به امانت به خاک سپرده می‌شوند.
محمدعلی اسلامی ندوشن متولد ۱۳۰۴ در ندوشن یزد بود. او دانش‌آموخته حقوق بین‌الملل از فرانسه بود و استاد پیشین دانشگاه تهران، که علاوه بر درس‌های حقوقی، به تدریس نقد ادبی، سخن‌سنجی و ادبیات تطبیقی نیز می‌پرداخت. اسلامی ندوشن سالها زندگی خود را صرف تحقیق در آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرد و آثارش به‌صورت کتاب در بیش از ۵۰ جلد در زمینه‌های گوناگون اعم از ادبی، فرهنگی و اجتماعی به چاپ رسیده است.
برخی از کتاب‌های محمدعلی اسلامی ندوشن عبارت‌اند از: «ماجرای پایان‌ناپذیر حافظ»، «چهار سخنگوی وجدان ایران»، «تأمّل در حافظ»، «زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه»، «داستان داستان‌ها»، «سرو سایه‌فکن»، «ایران و جهان از نگاه شاهنامه»، «نامه نامور»، «ایران را از یاد نبریم»، «به دنبال سایه همای»، «ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم»، «سخن‌ها را بشنویم»، «ایران و تنهائیش»، «ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟»، «مرزهای ناپیدا»، «شور زندگی» (وان گوگ)، «روزها» (سرگذشت - در چهار جلد)، «باغ سبز عشق»، «ابر زمانه و ابر زلف»، «افسانه افسون»، «دیدن دگر آموز»، «شنیدن دگر آموز»، «جام جهان‌بین» و «آواها و ایماها»
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
✨ ابیاتی از
#شاهنامه_حکیم_سترگ_توس
در ستایش #ایران_زمین 🇮🇷
گزینش ابیات :
جناب آقای
#دکتر_علیرضا_قیامتی
( پژوهشگر، مدرس دانشگاه و عضو هیات مدیره مؤسسه خردسرای فردوسی)
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
#هاشم_رضی نویسنده، پژوهشگر و مترجم درگذشت.🥀
از کتاب‌هایی که او در آغاز تألیف کرد، «پنج آیین بزرگ جهان» بود. سپس «وندیداد» را از روی متن اصلی ترجمه کرد و برای آشنایی با لغات اوستایی و سانسکریت، نزد جلالی نائینی به آموختن زبان‌های باستانی پرداخت.
با تنی چند از ایران‌شناسان زمان خود رفت‌وآمد داشت، ازجمله محمدجواد مشکور و رحیم عفیفی و ماهیار نوابی. به توصیه مهرداد بهار کتاب «آیین پررمزوراز میترایی» اثر فرانتس کومن را ترجمه کرد که در دو جلد از سوی انتشارات بهجت منتشر شده است.
«حکمت خسروانی»، «اوستا»، «آیین مهر»، «وندیداد»، «گاهشماری جشن‌های ایران باستان»، «آیین زروانی»، «دین و فرهنگ ایرانی در عهد اوستایی»، «ازدواج مقدس»، «تاریخ زرتشتیان»، «جشن‌های آب»، «جشن‌های آتش»، «جشن‌های گاهنبار»، «آیین پررمز و راز میترایی»، «معاد و آخرت‌شناسی در ایران باستان»، «زرتشت پیامبر ایران باستان»، «تاریخ مطالعات دینهای ایرانی» و «آموزش خط میخی» از جمله آثار به‌جامانده از او هستند.
🥀نام و یادشان گرامی
روانشان گروثمانی باد🥀
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
❄️یکم بهمن ماه
زادروز حکیم سترگ توس،همایون و فرخنده باد🌷
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
🗓نهم آذرماه
🔥جشن آذرگان
#آذر #آتش #آتر
"ایزدی است که او را پسر اورمزد به شمار آورده اند و آتش روشن نشانه مرئی حضور اورمزد است.
او در اوستای متاخر در گروه امشاسپندان قرار دارد و تقدس و گرامی بودن آتش ریشه کهن دارد.
قرینه هندی خدای آتش اَگْنی است که در اسطوره های هندی رابط میان خدا و آدمیان است.
برای شخصیت مینوی آتُر یا آتش در اوستا اسطوره هایی نقل شده است.
🔥ستیزی که میان این ایزد با ضحاک یا اَژی دَهاک سه پوزه بد آیین بر سر فره ایزدی در می گیرد یکی از این اسطوره هاست. اژی دهاک ویرانگر برای دستیابی به فره ایزدی می تازد و آتش سعی در نجات آن دارد .اژی دهاک تهدید میکند که هرگز نخواهد گذاشت آتش روی زمین بدرخشد و آتش تهدید میکند که اگر آژی دهاک بر فره ایزدی دست یابد، چنان بر پشت و دهان او آتش خواهد افروخت که تاب راه رفتن نداشته باشد، و اژی دهاک از بیم دست می کشد.
🔥ایزد آذر به دلیل سهل انگاری گرشاسب در نگهداری آتش از او آزرده می شود و مخالف رفتن او به بهشت است که با میانجی گری زرتشت و ایزد گوشورَن آشتی برقرار می گردد.
🔥 در روایت دیگری آتش از اورمزد به دلیل بدرفتاری هایی که مردم نسبت به پدیده زمینی او انجام می‌دهند گله میکند.
🔥 اسطوره دیگری از آتش، با آتش وازیشته، آتشی که در ابرهاست در نبرد با تیشتر با دیو خشکسالی شکل می گیرد.
🔥 آتش بهرام خود شخصیتی اساطیری است که همچون شاهی بر تخت می نشیند و با دیوان مینوی نبرد می کند.
🔥 برای قبولاندن دین زرتشت به گشتاسب ایزد آذر همراه با بهمن امشاسپند و اردیبهشت امشاسپند به دربار او وارد میشود و حقانیت این آیین را بر او روشن می سازند .
🔥در سفر آسمانی ارداویراف آذر یکی از راهنمایان اوست"(۱)
"در ماه آذر ، روز نهم از این ماه جشن ویژه ی ایزد آذر است .
روز نهم از ماه آذر را ایرانیان چون #نوروز و #مهرگان ارج نهاده و مبارک و خجسته می‌شمرند .
در این روز آتشکده ها را آراسته و آذین بندی می‌کردند و در آن جایگاه مقدس مراسم ویژه‌ای برای جشن برگزار می‌کردند .
نظافت و پاکیزگی از جمله؛ ستردن موی و چیدن ناخن در این روز نیک بود و معتقد بودند در این روز مشاوره و رایزنی درباره ی امور و دشواری ها به نتیجه مطلوب می انجامد.
به مناسبت تغییر فصل به نظر می رسد که در آتشکده ها ضمن مراسم نیایش، هدایا و نذوراتی هم پیش کش شده و بر آتش چوب های خشک سوز و خوشبو و عود و صندل می نهادند یا تقدیم آتشکده می کردند : آنگاه به مناسبت آغاز سرما، از آتش فروزان در آتشگاه، هر کس با مراسمی ویژه ،اخگری را به خانه برده و آتش زمستانی را از آن اخگر تقدیس شده می افروخت که تا پایان زمستان و فصل سرد در خانه فروزان بود و نمی گذاشتند خاموش شود و برای این امر شگون و نیکی قایل بودند." (۲)
۱: تاریخ اساطیری ایران، دکتر ژاله آموزگار
۲: گاه شماری و جشن های ایران باستان، هاشم رضی
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
«شارل اوگوستن سنت‌بوو» نویسنده، چامه‌سرا و پرژنگر (منتقد) ادبی سده‌ی نوزدهم ترسایی در فرانسه، درباره‌ی فردوسی نوشته است:
«خواندن شاهنامه دست آویزی میشود که فرانسویان از خودپسندی و بزرگ‌نمایی بیجای خود دست بشویند. چرا که خودپسندی زاییده‌ی نادانی است. نادانی درباره‌ی آنچه دیگران دارند. آدمی آنچه را خود دارد، همواره بزرگ می‌پندارد و از این‌رو بر خویش می‌بالد. من هرگاه از گردش روزگار خسته می‌شوم به خواندن درباره‌ی ایران یا چین می‌پردازم تا از خودپسندی و خودخواهی در زنهار بمانم. به‌ویژه ایرانیان که مَنشی چامه‌سرایانه دارند ستایش مرا بیشتر برمی‌انگیزند. شاهنامه‌ی فردوسی و هانری‌نامه‌ی ولتر (رزم‌نامه‌ای که ولتر در ستایش هانری چهارم سروده) را با هم بخوانیم تا دوگانگی آنها را دریابیم. ناهمسانی چنان است که گویی بخواهیم شکوه و بزرگی رود پرخروش گَنگ را با یکی از تالاب‌های کاخ ورسای همانند کنیم!»
(برگرفته از: Premiers Lundis)
#شاهنامه #فردوسی
فرتور از درون آرامگاه فردوسی، توس.
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
دردهای من
جامه نیستند
تا ز تن در آورم
چامه و چکامه نیستند
تا به رشته‌ی سخن درآورم
نعره نیستند
تا ز نای جان بر آورم
دردهای من نگفتنی
دردهای من نهفتنی است
دردهای من
گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست
درد مردم زمانه است
مردمی که چین پوستینشان
مردمی که رنگ روی آستینشان
مردمی که نام‌هایشان
جلد کهنه‌ی شناسنامه‌هایشان
درد میکند
من ولی تمام استخوان بودنم
لحظه‌های ساده‌ی سرودنم
درد میکند
انحنای روح من
شانه‌های خسته‌ی غرور من
تکیه‌گاه بی‌پناهی دلم شکسته است
کتف گریه‌های بی‌بهانه‌ام
بازوان حس شاعرانه‌ام
زخم خورده است
دردهای پوستی کجا؟
درد دوستی کجا؟
این سماجت عجیب
پافشاری شگفت دردهاست
دردهای آشنا
دردهای بومی غریب
دردهای خانگی
دردهای کهنه‌ی لجوج
اولین قلم
حرف حرف درد را
در دلم نوشته است
دست سرنوشت
خون درد را
با گلم سرشته است
پس چگونه سرنوشت ناگزیر خویش را رها کنم؟
درد
رنگ و بوی غنچه‌ی دل است
پس چگونه من
رنگ و بوی غنچه را ز برگ‌های تو به توی آن جدا کنم؟
دفتر مرا
دست درد می‌زند ورق
شعر تازه‌ی مرا
درد گفته است
درد هم شنفته است
پس در این میانه من
از چه حرف می‌زنم؟
درد، حرف نیست
درد، نام دیگر من است
من چگونه خویش را صدا کنم؟
#قیصر_امین_پور
۸ #آبان_سالروز آسمانی شدن شاعر معاصر "قیصر امین پور"🥀
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
#بانوی_نور_به_نور_پیوست🥀
#ایران_درودی ، امروز ۷ آبان ماه پس از سه ماه تحمل دوره بیماری درگذشت🥀
کانال ایرانشناسی و شاهنامه با نهایت تاسف درگذشت این هنرمند وارسته و برجسته را به جامعه هنری و فرهنگی ایران و همه دوستداران ایشان تسلیت می گوید🖤
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
متن منشور کوروش بزرگ بند ۲۶:
خستگی‌های مردم بابل را تسکین دادم و از بند رهایشان کردم...
متن یکی از کتیبه‌های آشوربانیپال، پادشاه آشوری:
معابد ایلام را با خاک یکسان کردم... سپاهیان من بیشه‌های مقدس آنان را به آتش کشیدند
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
🗓 ٧ آبان روز تولد #كوروش_بزرگ نيست بلکه روزیست که کوروش بزرگ با شکوه و عظمت وارد بابل شد.
بر اساس كتيبه معروف به رويدادنامه نبونئيد (ستون 3، بند 18 و 19)، روز سوم ماه arahsamna بابلى، كوروش پس از ورود به بابل، با استقبال باشكوه مردم روبرو شد.
اين روز مصادف با ۲۹ اكتبر سال ۵۳۹ ق.م است و ۲۹ اكتبر برابر با ۷ آبان است.
٧ آبان روز بزرگداشت #كوروش_هخامنشى گرامى باد🌷
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
🗓 #در_آستانه_هفتم_آبان
#بزرگداشت_کوروش_بزرگ
هنگامی که اوضاع اندوهبار جهان را در اندک روزگاری پیش از #کوروش به یاد می آوریم، اهمیت بی کران آن شاه شکوهمند و بزرگ بهتر نمایان می شود. او را به حق لقب بزرگ داده اند، زیرا بدان گروه انگشت شماری از مردمان تعلق دارد که انسانیت نمی تواند از دادن لقب بزرگ بدانان دریغ کند.
✍🏻#پروفسور_شاپور_شهبازی
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
🗓 #در_آستانه_هفتم_آبان
#روز_بزرگداشت_کوروش_بزرگ
🌿 #کوروش_بزرگ ، #فرزند_برومند_ایران است🌿
🌿 کورش بزرگ هخامنشی، نماینده ممتاز جامعه‌ای بود که به بلوغ فکری والایی رسیده بود و از فرهنگی غنی برخوردار بود.
به سخن دیگر کورش فرزند برومند جامعه‌ای با توانمندی فرهنگی بالا بود و این محیط مستعد خانوادگی و اجتماعی در رشد و بالندگی استعدادهای کورش نقش به‌سزایی داشت.
از این روی، برای شناخت درست‌تر او باید شرایط فرهنگی و اجتماعی دوران زندگی او و پیش از آن را مورد بررسی قرار داد.
تربیت کورش در دوران کودکی، نوجوانی و جوانی و انجام تمرین‌ها و آموزش‌های دقیق، آگاهانه و برنامه‌ریزی شده او که مورد ستایش دوست و دشمن بوده است از او فرمانده‌ای لایق، پادشاهی دادگستر، پیشوایی آزاد منش و مردم دار و سیاست‌مداری کاردان، مداراگر و پایبند به موازین اخلاقی پدید آورد.
این فرایند نشانگر اهمیت و جایگاه نخبگان در جامعه نخبه‌پرور هخامنشی بوده است. در چنین محیطی کسانی می‌تواند به بالاترین مقام اجرایی کشور دست یابند که روح فرهنگ ایرانی را در آموزش‌های مستمر و مداوم دریافته باشند و در عمل پایبندی خود را به ارزش‌های فرهنگ ملی و مصالح ملت نشان داده باشند.
کورش پیش از آن که امور کشور را در دست گیرد، در بسیاری از عرصه‌های اجتماعی و نظامی توانمندی‌ها و شایستگی‌های خود را نشان داده بود و پس از به قدرت رسیدن نیز بدون هر گونه تعصب دینی، قومی و زبانی جز سربلندی ملت ایران و همه سرزمین‌های ایرانی، اندیشه‌ای نداشت.
الگویی که شیوه کشورداری کورش بزرگ پیش روی ما قرار میدهد، به ما می‌آموزد که برای دستیابی به توسعه همه جانبه و پایدار کشور باید محیط رشد و توسعه فکری و فرهنگی یکایک مردم فراهم باشد و از میان فرزندان برومند و فرهیخته ملت آنانی زمام امور را در دست گیرند که روح فرهنگ و هویت ملی ایران را به درستی دریافته باشند و نسبت به این کشور و مردم آن بی‌مهر نباشند؛ تنها در چنین صورتی است که مصالح ملی پایمال منافع شخصی، جناحی، عقیدتی، حزبی و سلیقه‌ای نخواهد شد.
کورش بزرگ فرزند برومند و فرهیخته فرهنگ ملی ایران بود و ظهور او نقطه عطفی در تاریخ ایران است.
اگر چه او توانسته بود شیوه حکومتی یگانه و شایسته‌ای را در پیش گیرد و با نگرش فرهنگی، اجتماعی، سیاسی ، نظامی و اقتصادی در زمان خود تحولات شگرفی را در این عرصه‌ها ایجاد کند اما خود میراث‌دار فرهنگ درخشان و پربار نیکان خود بود .
✍🏻 #شاهین_سپنتا
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
خاموشی دوست
ابوالفضل خطیبی پس از چند سال کشیدن رنج بیماری درگذشت. از روز اول که مرا دید لطف او نمودار بود و پس از آن نیز هیچ گاه از تحسین و تشویق و نواخت من بازنایستاد و تعریفها کرد که همه از بخشش او بود، نه سزاواری من. این لطف را نسبت به بسیار کسان داشت. نسبت به پذیرفتن نقدها و سخنان مخالف دیگران گشوده بود. در پذیرفتن سهوها و اشتباهات خود، که برخاسته از طبیعت آدمی است، ندیدم که لجاجی بورزد، مگر آنکه دلایل را کافی نمی‌یافت. اگر دلایل را کافی می‌یافت، سپاسگزار ناقد و گوینده می‌شد. آراء خود را پیش از چاپ با بعضی دوستانش، از جمله گاهی من، در میان می‌گذاشت. در آرائش پست و بلند البته بود، و این نیز برخاسته از طبیعت آدمی بود، ولی در طی این سالها به حل مسائلی از مسائل شاهنامه توفیق یافت که فضیلت بزرگی برای او به شمار است. بعضی ترجمه‌ها نیز از تتبعات غربیان کرد که مهمترینشان اثر استاد سوئدی رینگرن دربارهٔ بخت و تقدیر در شاهنامه بود. سالها برای دانشنامه‌ها مقاله نوشت و کارهای بسیار دیگر کرد، ولی بزرگترین کارش تصحیح دفتری از دفترهای شاهنامه بود. این را باید به عنوان ارجمندترین میراث او قدر شناخت و بر او درود فرستاد.
جز مشورتها و همفکری و همکاری در کار تألیف فرهنگ، دو مقاله نیز با من نوشت که اگر از آنها تعریف و تمجید کنم، سخنم به شائبهٔ خودپسندی خواهد آمیخت. مقالهٔ دوم را چند صفحه نوشته بود که به من سپرد که تکمیل کنم. من به سبب مشغله قدری کندی و درنگ کردم. دو سه بار گفت که اگر کاملش نکنی، همین را می‌دهم به اسم هر دو چاپ کنند. با خنده و شوخی تهدید می‌کرد. بار آخر زنگ زد گفت قائم، من دارم می‌میرم، این را تمام کن. آغاز شدت گرفتن بیماریش بود. و امروز مرد و من یار و همراه و مشوق و حامیی را از دست دادم و تحقیقات شاهنامه محققی خستگی‌ناپذیر را.
دو هفته پیش آخرین بار بود که تلفنی با او صحبت کردم. امیدوار بود که مقدمات پیوند کبد آماده شود، ولی در سخنش ناامیدی بیش از گذشته بود. از رنج بیماری شبها خواب نداشت و می‌گفت شبها که بیدارم به حال جوانانی که از کف می‌روند زار زار گریه می‌کنم و گریه بند نمی‌آید. خاک بر او خوش باد که ایران‌دوست و میهن‌پرست بود، و خداش بیامرزاد و به خاندان و نزدیکان و خویشان و دوستان او شکیبایی ارزانی کناد.
#به_مناسبت_روز_معلم
۵۹ سال پیش، یعنی سال ۱۳۳۹، زمانی که #استاد_شجریان در روستای #رادکان #معلم بود بر دیوار مدرسه روستا طرح نقشه ایران را کشید، طرحی که در تمام این سالها بر روی دیوار این مدرسه باقی ماند.
#استاد_شجریان تا سال ۱۳۴۷ در استخدام آموزش و پرورش بود و پس از مدت زمانی تدریس و مدیریت مدارس، به وزارت منابع طبیعی انتقال یافت. وی در مدت خدمت در آموزش و پرورش در رادکان از توابع چناران به تدریس پرداخت و مدتی در این شهر سکونت داشت.
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
◾️ با دریغ دکتر #محمدعلی_اسلامی‌ندوشن (۳ شهریور ۱۳۰۳ – ۶ اردیبهشت ۱۴۰۱) چشم از جهان فروبست.◾️
گزیده‌ای از سخنان #سایه در مورد ایشان:
[عظیمی]: استاد! استاد اسلامی ندوشن هم جزو حلقۀ دوستان شما بود؟
[سایه]: بله، بله. مدتی اومد تو جمع ما... با کیوان هم دوستی قدیمی داشت. می‌دونین دیگه کتاب «نگاه» اسلامی ندوشن رو مرتضی کیوان چاپ کرد و برد داد به اسلامی و گفت: این کتاب شما!
[عظیمی]: «نگاه» چقدر تأثیر داشت در جریان شعر نو؟
[سایه]: بی‌شک تأثیر داشت؛ اما من نمی‌دونم چقدر تأثیر داشت...
[عظیمی]: نظرتون دربارۀ شعر ایشون چیه؟ قبول دارید؟
[سایه]: (به نشانۀ نفی سرش را تکان میدهد) حتماً شعر«تَر» نبود... شعر حساب‌شده ولی خشک بود. به همین دلیل خود اسلامی شاعری رو ادامه نداد. با توجه به روحیه‌ای که داشت و توقعی که از خودش داشت شعر برای اسلامی کم بود.
[عظیمی]: دوستی‌تون با ایشون ادامه پیدا کرد؟
[سایه]: بعد از اینکه رفت به خارج دیگه کمتر همدیگه رو می‌دیدیم... اسلامی آدم خیلی خوب و خوش‌قلبیه ولی یه مقدار خشکی داشت و به همین دلیل نتونستیم به هم نزدیک بشیم.
پیر پرنیان‌اندیش (ص ۳۷۶-۳۷۷)
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
#کیومرث نخستین شهریارِ آریایی‌ها و ایران‌ویج از سلسله‌ی پیشدادی، در متونِ اساطیرِ ایرانی، اوستا و پهلوی است.
کیومرث سردودمانِ پیشدادیان(مقدم‌ها)که برای نخستین بار تن‌پوشی از پوست داشت. ساختنِ زیرجامه و زیرانداز از پشم و موی از اوست . برای نخستین بار سنگ از فلاخن انداخت. در روایت‌هایی از قدیم تا امروز هست که بنای شهرِ استخر و دماوند بدست او دانسته‌اند.
از متونِ مختلف(متونِ پهلوی، اوستا و شاهنامه) این سخن را از او دانسته‌اند :
《شادی بسیار سرشت را خود پسند کند.
اندوه یک گونه بیماری است که از کاهشِ گرمیِ سرشت پدید آید.
دهش شاخی است که از پاسداری، تازه و برومند شود.
آنچه بر داد و دهش افزایند بر پیروزی‌شان افزوده گردد.
در راهِ راستی و درستی، هرچه پای فراتر نهند، بهتر پیش روند و آرمانِ خود دریابند》.
📚بن‌مایه: شاه سخن‌ها ، سخنان شهریاران ایران، علی اکبر مشیر سلیمی، ۱۳۴۸ ، رویه‌ی ۵۱
#شاهنامه
#ایران_شناسی
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
#نمایش_فردوسی
با اجرای هنرمندان #تاجیکستان
مشهد، بوستان ملت، سالن تئاتر شهر
#زمان:
#چهارشنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۰
سیانس اول ساعت ۱۸، سیانس دوم ساعت ۲۰
هماهنگی و رزرو صندلی:
09151242345
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
" خــدایــگــان فــارسـی "
به نام خداوند شعر و شعور
خداوند پاکی و ژرفای فروغ
به نام تو ای مرد شور آفرین
گزین گشته ی بهترین سرزمین
توای شاعر پاک نیکو سرشت
گشاده به رویم سرای بهشت
ندارم دل و جرات اشکبوس
که آرم سخن لایق مرد توس
فقط گویمت مرد نور آفرین
گزین کرده ی حرف و آئین و دین
همه ملک ایران سرای تو است
بهشت سفیران سزای تو است
" تقدیم به روان پاک #حکیم_فردوسی_سترگ "
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
۱ و ۳ بهمن، روایت‌های متفاوت درباره‌ی زادروز #فردوسی؛
کدام درست است؟
در شاهنامه، بیت‌هایی وجود دارد که در آنها فردوسی به ثبت سن خود پرداخته است. اما در هیچکدام از آن بیت‌ها به صراحت به روز زایش خود اشاره نکرده است و نیز به جز در یک نمونه، در هیچکدامِ دیگر بیت‌ها، از تاریخ یا «ماه‌روز» خاصی نام نبرده است.
فردوسی تنها در یک جا و بطور همزمان، هم به تاریخ و هم به سن خود اشاره و از آن یاد کرده است. آنگاه که در پایان پادشاهی شاپور ذوالاکـتاف و پس از به پایان بردن داسـتان او، در سـه بیـت چنین می‌آورد:
چو آدینه هُـرمَـزدِ بـهمـن بُوَد
بر این کاخِ فرّخ نِشیمن بُوَد
مـی لعـل پیش آور ای هـاشمی
ز خُمّی که هرگز نگیرد کمی
چو شست‌وسه سالم شد و گوش کـر
ز گیتـی چـرا جـویـم آییـن و فَر؟
در اینجا فردوسی به صراحت هم به شصت و سه سالگی خود اشاره میکند، هم به تاریخ آن یعنی آدینه هرمزد بهمن (یکم بهمن‌ماه) و هم به مراسم آن یعنی نشیمنی همراه با مـی.
این روایت بلافاصله خواننده را به یاد مراسم جشن تولدی می‌اندازد که همچنان با نام «پیغمبر آشی» در سرزمین‌های شمال شرقی ایران رواج دارد... دور نیست که این گزارش در واقع اشاره به جشن زادروز شصت و سه سالگی او بوده باشد که خانواده و نزدیکانش در بزرگداشت او فراهم ساخته بوده‌اند. می‌دانیم که روز یکم بهمن‌ماه در گاهشماری‌های ایرانی برابر با هیچ جشن و مناسبت دیگری نیست.
با توجه به نکات بالا، می‌توان احتمال زیادی داد که روز «هرمزد بهمن» زادروز فردوسی بوده است. اما چنانچه بخواهیم این فرضیه را به اثبات برسانیم، می‌بایست نکته‌های دیگری را نیز در نظر گرفته و برای پرسش‌هایی دیگر، پاسخی یافت. پرسش‌هایی که هنوز نمی‌توان به برخی از آنها پاسخ داد.
یکی از آن پرسش‌ها این است که بیت‌های بالا در نسخه‌های دیگر شاهنامه، با چه تغییراتی ثبت شده‌اند. برخی از این تفاوت‌ها در این نتیجه‌گیری اهمیتی ندارند. برای نمونه، آوردن «آذینه» به جای «آدینه» و «پیش آر» به جای «پیش آور». اما یکی از تفاوت‌ها می‌تواند اهمیت بیشتری داشته باشد و آن اینکه در بعضی نسخ (همانند نسخه موزه بریتانیا) به جای «کاخ فرخ»، «کار فرخ» آمده است...
و پرسش دیگر اینکه، برای تطبیق و تثبیت روز تولد فردوسی در نظام اعتدالی گاهشماری ایرانی می‌باید چگونه عمل کرد؟ برای اینکار دو راه در پیش است. یا اینکه، تاریخ «هرمزد بهمن/ اول بهمن» در گاهشماری مفروض فردوسی را با گاهشماری اعتدالی در همان زمان تطبیق دهیم (یعنی در سال زایش فردوسی، این روز با چه روزی در گاهشماری اعتدالی برابر بوده است)؛ و یا اینکه عیناً آن تاریخ را با حفظ شماره روز و ماه به تقویم اعتدالی انتقال دهیم.
در حالت نخست، ابتدا می‌باید دانست که منظور فردوسی از «هرمزد بهمن» بر مبنای کدام نظام گاهشماری بوده است. می‌دانیم که فردوسی در شاهنامه (مانند دیگر مورخان معاصر خود همچو مؤلف «تاریخ قم»)، روزها و ماه‌ها را بر مبنای گاهشماری خورشیدی و شماره سالها را بر مبنای گاهشماری هجری قمری ثبت کرده است...
... اما در حالت دوم، برای تطبیق و تثبیت زادروز فردوسی در نظام تقویم اعتدالی، می‌توان عیناً آن تاریخ را با حفظ شماره روز و ماه به گاهشماری ایران (هجری شمسی فعلی) و نیز برابر میلادی آن انتقال داد و این شیوه همانگونه که در ادامه شرح داده میشود، در ایران ناشناخته نبوده است.
می‌دانیم که همواره جشن‌ها و مناسبت‌های ایرانی در روز و ماهِ خاص و تثبیت شده خود برگزار می‌شده و تغییرات تقویم‌ها، شماره روز و ماه را جابجا نمی‌کرده است. بطور مثال جشن نوروز در نخستین روز فروردین (هرمزد فروردین) قرار داشته و چنانچه در برخی تقویم‌ها، روز یکم فروردین به دلیل نبودِ کبیسه یا نبود دقتِ کافی در کبیسه‌گیری، از محل حقیقی و طبیعی خود جابجا می‌شده است؛ برای تطبیق نوروز با نقطه اعتدال بهاری، تغییری در شماره روز و ماه آن نمی‌داده‌اند.
امروزه نیز همچنان نوروز‌های گوناگونی در تقویم‌های محلی ایران رواج دارد که در سرتاسر سال حقیقی و اعتدالی پراکنده هستند، اما در همه آنها نوروز برابر با یکم فروردین است، با آنکه در نقطه اعتدال بهاری نیستند.
به این ترتیب و در حالیکه با منابع فعلی امکان تطبیق زادروز فردوسی با گاهشماری اعتدالی در همان زمانِ زایش، وجود ندارد؛ می‌توان به شیوه‌ای که در بالا گفته آمد و همواره در ایران روایی داشته است، از روز «یکم بهمن ماه» به عنوان #زادروز_فردوسی نام ببریم.
✍🏻 #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
لهجه‌ام دُرِّ دری اما زبانم پارسی‌ست
روح من شهنامه است و جسم و جانم پارسی‌ست
از تبار رستم و از زادگاهِ آرش‌ام
تیرهایم واژگان است و کمانم پارسی‌ست
این زبان واحد، این پهنای فرهنگ سترگ
این جنون عشق در خون رگانم، پارسی‌ست
این زبان رودکی و مولوی و حافظ است
گنگ اگر من خواب دیدم، ترجمانم پارسی‌ست
دوست دارم مولوی‌وار این زبان شمس را
این زبان شعر و منطق در دهانم پارسی‌ست
هر کجا در من نهال دوستی بنشانده‌اند
باغ صلح و آشتی‌ام، باغبانم پارسی‌ست
می‌روم از فرش تا عرش خدا بی‌واسطه
راه‌پیمای سلوکم، نردبانم پارسی‌ست
از اهورا مانده این آواز در گوش زمان:
من خدای مهرم و پیغمبرانم پارسی‌ست
شوق پرواز است در من بی‌کران در بی‌کران
کفتر آزادگی‌ام، آسمانم پارسی‌ست
#نجیب_بارور
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
#فردوسی‌خوانی
«اگر برایتان سوال بوده که چرا در #شاهنامه به کُشتی میگوید کُسْتی (kosti) دلیلش ارجاع به همین کمربند #زرتشتی است که در ویدئو بافتن آن را می‌بیند. در #پهلوی به آن #کوستیگ می‌گفتند که بعد شده کستی و بعد هم کشتی.
دو پهلوان کمربند هم را می‌گرفتند و گلاویز می‌شدند. به همین خاطر می گویند کستی گرفتن.»
توضیح ویدیو: دلبر (اولین نفر سمت چپ) و دو دوستش در حال بافت کُشتی (بند لباس زرتشتی) هستند. هر سه زرتشتی و ساکن روستای تفت‌ند. اینجا حیاط اقامتگاه بوم‌گردی نار‌تی‌تی است . دلبر حالا خودش جزو جاذبه‌های تفت محسوب میشود. یک بسته جذاب از همه میراث یک منطقه.»
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
حرف‌های ما هنوز ناتمام...
تا نگاه می‌کنی وقت رفتن است!
باز هم همان حکایت همیشگی،
پیش از آنکه با خبر شوی
لحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر میشود!
آی...
ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان چقدر زود دیر میشود!
#قیصر_امین_پور
۸ آبان سالمرگ نویسنده، مدرس دانشگاه و شاعر معاصر ایرانی "قیصر امین‌پور"
روانش شاد🥀
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
سه پایه استوار فرهنگ و ملیت ایرانی بی گمان #زرتشت، #کوروش و #فردوسی هستند.
✨ زرتشت اندیشه ایرانگرایی را بنیان نهاد
✨کوروش آن را به کردار تبدیل کرد
✨ فردوسی آن را به گفتار بیان کرد.
🌿🌎گفتار نیک، پندار نیک، کردار نیک🌿🌎
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
✅ مستندات علمی-گاهشماری برای روز کورش بزرگ
✨در نوشته بازمانده از بابل که به «گاه‌نگار نبو-نائید» معروف است، با گوشه‌هایی از به قدرت‌رسیدن کورش‌بزرگ و پیروزی سریع وی بر بابل، زمان آن، زمان ورود کورش به بابل و رویدادهای چند ماه از سالِ به تخت نشستن وی در بابل آگاه می‌شویم.
✨ به گواهی کتیبه تاریخی «گاه‌نگار نبو-نائید » بازمانده از 2500 سال پیش، در روز سوم از ماه اَرخسمنو (طبق سالنمامه بابلی برابر با ۲۹ اکتبر /هفتم آبان) سال ۵۳۹ پیش از میلاد، کوروش پس از آزادسازی بابل به آن شهر رفت و مردمان با آغوش باز او را پذیرفتند.
✨ در «گاه‌نگار بابلی نبو-نائید» برگردان دکتر عبدالمجید ارفعی، پژوهشگر، متخصص و مترجم زبان‌های باستانی اکدی و ایلامی، درباره این رویداد تاریخی چنین نوشته‌شده است:
«در ماه اَرَخسمنو (Arahsamnu = ماه هشتم)، روز سوم (=هفتم آبان‌ماه) کوروش به بابل اندر آمد. شاخه‌های سبز در برابر او (=زیر پای او) گسترده شد. حالت "آشتی" در شهر برقرارشد. کورش شادباش‌ها به همه شهرها در (سرزمین) بابل فرستاد...»
دکتر احمد بیرشک، در کتاب «گاهشماری ایرانی»، درباره تطبیق ماههای گاهشماری بابلی با هخامنشی، به انطباق «آرخاسمنو/araxsamna» هشتمین‌ماه از گاهشماری بابلی با Markašanaš) / وَرکَزَنَه) هشتمین‌ماه از گاهشماری هخامنشی تاکید میکند.
✨ برای محاسبه زمان دقیق تطبیق روز سوم از ماه اَرَخسمنو (Arahsamnu = ماه هشتم) از گاهشماری بابلی با روز 29 اکتبر سال 539 پیش از میلاد در گاهشماری میلادی و هفتم آبان‌ماه از گاهشماری خورشیدی، دکتر ریچارد آنتونی پارکر باستان‌شناس، در کتاب «گاه‌نگاری بابلی» جدول تطبیقی رویدادهای گاه‌نگاری بابلی با گاهشماری میلادی را ارائه نمود. نسخه ویراسته و دقیق‌تر جداول تطبیقی پارکر که در سال 1971 میلادی منتشر شد، اساس کار پایگاه اینترنتی مبدل گاهشماری بابلی به میلادی در نشانی زیر است که برای همگان قابل دسترس است: yon.ir/Iaj3X
✨ بر پایه آنچه که به آن استناد شد، زمان دقیق روز صدور منشور کورش بزرگ، روز سوم از ماه اَرخسمنو (طبق سال‌نامه بابلی) برابر با ۲۹ اکتبر /هفتم آبان‌ماه از سال ۵۳۹ پیش از میلاد است و این روز مستندترین و دقیق‌ترین مناسبت تاریخی برای نامگذاری به عنوان «روز کورش بزرگ» است.
☀️ متن کامل این نوشتار را در تارنگار ایران‌نامه به نشانی زیر بخوانید:
http://www.drshahinsepanta.blogsky.com/1396/08/22/post-1110/%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D8%AA-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DA%A9%D9%88%D8%B1%D8%B4
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
🎤 سخنرانی جناب #دکتر_علیرضا_قیامتی
درباره تخت جمشید
در انجمن فرهنگی_ ادبی سیاوش مشهد
آدرس تلگرام :
🆔/channel/siyavashferdosi
آدرس اینستاگرام:
🆔https://www.instagram.com/invites/contact/?i=euqkbxdgi91m&utm_content=lszco4q
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
#کوروش ستیزان این مطلب را نخوانند!
در کتاب مقدس یهودیان، عهد عتیق، کتاب #اشعیا نبی، "یهوه" خدای بزرگ یهودیان مژده آمدن کوروش را به بنی اسرائیل میدهد. کوروش بعنوان عقاب شرق و نجات دهنده یهود از بابل معرفی میشود. یهوه میگوید: کوروش رهبری است که من برگزیده ام، او خواست مرا انجام خواهد داد. اورشلیم را بازسازی خواهد کرد و خانه مرا دوباره بنیاد خواهد نمود.
خداوند کوروش را برگزیده و به او توانایی بخشیده تا پادشاه شود و سرزمین ها را فتح کند و پادشاهان مقتدر را شکست دهد. خداوند دروازه های #بابل را برای او باز میکند؛ دیگر آن ها به روی کوروش بسته نخواهند ماند. خداوند میفرماید: ای کوروش من پیشاپیش تو حرکت می کنم، کوه ها را صاف می کنم و پشت بندهای آهنی را می شکنم.
📚بن مایه : کتاب اشعیا،باب۴۴، ۴۵ و ۴۶
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg
📜 بخشی از مقاله‌ی منتشر شده در نشریه‌ی #روناک نوشته‌ی #ملیکا_افتخاریان
عضو #کمپین_مبارزه_با_نشر_جعلیات و مسئول صفحات رسمی #فریدون_مشیری در فضای مجازی
🌿 رسمی جدید به نام #عقد_آریایی! 🌿
حدود پنج سال است که در کنار آداب و رسوم سنتی عقد و ازدواج، عبارت «#عقد_آریایی» به گوش می‌رسد و در میان جوانان رایج شده است. عده‌ای معتقدند این نوع عقد در زمان ایران باستان مرسوم بوده و عده‌ای نیز آن را جعلی دانسته‌اند؛ با این حال چند سالی است که با مراجعه به دفاتر ازدواج با عبارت «عقد آریایی» روبه‌رو می‌شویم. اگرچه این عقد وجهه‌ی شرعی و قانونی ندارد اما جنبه‌ی تشریفاتی خاصی پیدا کرده است و عموماً دفاتر ازدواج در مقابل دریافت وجه، شرایط برگزاری این نوع عقد را نیز برای زوج‌های جوان فراهم می‌کنند. نحوه‌ی اجرای این تشریفات بدین گونه است که پس از انجام عقد شرعی و ثبت ازدواج، عاقد جملاتی را خوانده و به ترتیب؛ داماد، عروس و حاضران مراسم بخش‌های مربوط به خود را تکرار می‌کنند. به نظر می‌رسد دلیل تمایل عده‌ای از مردم به برگزاری این نوع مراسم، متوجه نشدن کلمات عربی و گرایش به مدرنیته است. مطابق آمار غیر رسمی، در حال حاضر این نوع عقد در مراسم بسیاری از زوج‌ها اجرا میشود. مدتی قبل نیز در سریال «8 و نیم دقیقه» که از سریال‌های پرمخاطب صدا و سیما بود شاهد اجرای آن بودیم!
به راستی ماجرای عقد آریایی چیست؟
این نوع عقد بارها توسط جامعه‌شناسان و منتقدان اجتماعی مورد بحث و هجمه قرار گرفته و آنها معتقدند متن شعرگونه‌ای که ریشه‌ی تاریخی ندارد، به زودی فراموش شده و از تب و تاب خواهد افتاد؛ ولی به واقعیت و اصل موضوع نپرداخته‌اند.
در حقیقت متنی که به نام عقد آریایی بر سر زبان‌ها افتاده، یکی از اشعار زنده‌یاد «فریدون مشیری» است که براساس گفته‌های خانم بهار مشیری (فرزند زنده‌یاد فریدون مشیری) در سال 1374 به درخواست دوستی مقیم خارج از ایران سروده شده بود و سالها بعد در سال 1384 (و پس از درگذشت شاعر) برای اولین‌بار، با نام «پیمان زندگی» در کتاب «نوائی هم‌آهنگ باران»، توسط نشر چشمه به چاپ رسید. اما این شعر نیمایی که با مضمون لطیف پیوند زناشویی، همدلی، وفاداری و صداقت سروده شده و زبانی امروزی و جدید دارد؛ به نام عقد آریایی و به عنوان یک سنت کهن در میان مردم شایع شده است و نمونه‌ای از بی‌خبری فرهنگی و جعل آثار بزرگان است. جای بسی تأسف است که جامعه‌شناسان، تحلیل‌گران و اساتیدی که به این مبحث پرداخته‌اند از اصل مسئله و جان حقیقت دور مانده‌اند. آنچه توجه جمعی را می‌طلبد رعایت اصل امانت‌داری در متون ادبی و مقابله‌ی جدی با جهل و جعل فرهنگی است.
در ادامه شعر زنده‌یاد #فریدون_مشیری را که در قالب متن عقد آریایی رواج پیدا کرده است، خواهیم خواند:
🌿 « #پیمان_زندگی »
مرد: به نام نامی یزدان
تو را من برگزیدم از میان این همه خوبان
میان این گواهان بر لب آرم این سخن با تو
برای زیستن با تو
وفادار تو خواهم بود در هر لحظه در هر جا
پذیرا می‌شوی آیا؟
تو با من این‌چنین هستی که من با تو؟
زن: به نام نامی یزدان
پذیرا می‌شوم مهر تو را از جان
هم اکنون باز می‌گویم میان انجمن با تو
وفادار تو خواهم بود، در هر لحظه، در هر جا، برای زیستن با تو
تو هم با من چنان با مهر پیمان کن که من با تو!
مرد و زن با هم: تو چون هم آشیان خواهی شدن با من
تمام عمر خواهم بود یک جان در دو تن با تو
بهشت عشق سازم خانه را
سرشار از لبخند و مهر و نور و عطر و یاسمن با تو
گواهان همه با هم: همایون باد این پیمان
همایون باد این پیوند
همایون باد این پیوند ورجاوند
گرامی باد این سوگند
شکوفا باد بر لب‌های تان همواره این لبخند
همایون باد!
«فریدون مشیری»
نویسنده: #ملیکا_افتخاریان
*دوماهنامه‌ی ادبی، فرهنگی و هنری #روناک (شماره ششم)
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
#ڪـانال_ایـران_شناسے_و_شاهنامہ
telegram.me/joinchat/A3OCoj83CatM-3oMw3dsdg