31854
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
240-қисм
Худди йиллар аввал акам ва укамнинг жинояти каби. Аммо ортда қолган, тугаган ҳаётлар бор эди. Низом онасининг ўлимини, жуда оғир қабул қилди. Ойлаб ўзига кела олмади. Аммо қайсидир ўртоғи билан Умарга бориб, ойиси ўрнига умра бадал қилганда, оз бўлса-да ўзига келиб қолди.
Қайнотам эса худди жимлик, қасами ичгандек. Ундан ҳеч ким шубҳаланмаган эди. Чунки у хотини йўқолганда касалхонада бўлган. Шифокор шоҳидлари бор эди. Адолатнинг ўлими, менинг ичимдаги ёнғинни ҳам оз бўлса-да, сўндирди. Исмининг тескарисини яшагани учун балкида, бу қисматга лойиқ бўлди.
Янада исми “бечора Адолат “ дея эсланарди. Унинг сири мен ва қайнотам орасида қолди. Ўғлига, қизига ҳатто ҳеч нима демадик. Чунки Адолат қанчалик ёмон ва ёвуз аёл бўлмасин, у Низомнинг ва опасининг онаси эди.
Оналар ҳаётда хатолар қилиши мумкин, улар ҳамма учун бир гуноҳкор ёки айбдор бўлиши мумкин. Уларнинг юз қизартирадиган сирлари бўлиши мумкин, аммо у айб ва гуноҳларни шунингдек сираларни болалари билиши шарт эмас. Чунки ҳар гуноҳкор, дуога ва афвга мухтож. Ота-онанинг дуогўйи эса, биргина фарзандларидир. Низом ва опаси хотирасида оналари ўз ўрнида, оталари ҳам ўз ўрнида қолиши лозим. Қолганларнинг нима деб ўйлаши эса, унчалик муҳим эмас. Оғир ва тушкунликка бой кунлар унутилиб, ўлим азоблари туғриқ дардларига қоришди. Етти соатлик қийноқдан сўнг, яна бир бор она бўлдим. Сирожимга ука келди. Низом ёлғиз ўғил бўлиб ўсган бўлса-да, Сирожим ёнида ҳамроҳи бўларди. Қиз фарзанд қанчалик истамай, худди шунча қўрқувим бор эди. Қиз туғсам, Низом ойимнинг исмини қўяман деса, унга йўқ дея олмасликдан қўрқдим.
Опасининг ўлими, Низомни ўзгартирган бўлса, онасининг ўлими уни улғайтирди. Дадаси ёлғиз яшай олмайди дея, Ирода ва укасини чет элдан олиб келди. Энг қизиғи Адолатнинг содиқ ўнг қўли, ҳозир Ироданинг хизматида. Меҳри эри билан Россияга кўчиб кетди. Хумора йигитига турмушга чиқди. Лайло бахтини бу ерларда тополмай, қайсидир давлатдаги астрология курсларига қатнашиб, ўша ерда топди.
Ойим эса, биз билан янги уйимизга кўчиб ўтди. Икки болага қараш қийинлик қилди ва албатта ойимни ёлғиз қолдира олмас эдик. Ҳар кимнинг ўз ҳаёт ҳикояси бор.
Т а м о м
Сизнинг Нафисангиз сифатида бир илтимосим бор. Дунёдаги барча ноҳақликлар ва адолатсизликларлар учун дуо қилиб қўйишни унутманг. Бир эркак аёли ва боласига қиймат берганда, ҳамма уларни қадрлар экан. Эркакнинг эгалик қилмаган ерида, ҳамма аёлни айблайди, буни ҳам унутманг. Инсонлар доим ҳам ўзлари истаган ҳаётни яшай олмайдилар. Баъзан акси дунёларнинг одами бўлишга тўғри келар.
Ҳар фикр ва қарашга ҳурмат билдириб, янада ўзи билганидан қолмайдиган, акси аммо ожиза ёзувчингиз Сулҳида Даврон.🖊
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
238-қисм
Асл ўша куни, қайта туғилдим. Хурсандчилигим ичимга сиғмай, кунлаб учиб юрдим. Низом ҳар куни ишга кетар, лекин уйга эрта қайтиб бизни айлантиргани олиб чиқарди. Унга ўтмишни эслатиб, ҳар хил савол ёки онаси келганда нима бўлади деб сўрамадим. Чунки болам ёнимда, у олдимда ҳеч кимга зараримиз тегмай яшаб келардик.
Кичик тортишувлар бўлар эди, албатта. Лекин тезда унутиб, вақтнинг у лаҳзаларнинг қадрига етиш кераклигини ҳам билардик. Сирожни чўмилтириб, чиққанимда Низом телефонда гаплашиб турган экан. Юзида хавотир ифодалари бор эди. Унга имо-ишора билан
“Нима бўлди?”- десам-да, жавоб бермади. Гапидан отаси билан гаплашиб турган экан.
“Дада, сизга келаман деб кетганмиди?”- деб сўради
“Менга ҳеч нарса дегани йўқ. Опамга қўнғироқ қилиб кўрай-чи, сизга хабар бераман. Илтимос ўзингизни асранг, дада “ ,-деб гўшакни қўйди.
“Тинчликми?”
“Ойим...дадамни кеча тоби қочиб вилоят касалхонасига олиб боришган экан. Ойим кечки пайт бир нима олиб келаман деб кетиб, бугун бу соат бўлибди ҳали ҳам келмабди “ ,-дея хавотир билан опасига қўнғироқ қилди.
Опани ҳам хабари йўқлигидан опа-ука келишиб, Низом водийга кетадиган бўлди. Майда ишларини тезда ҳал қилиб, шошиб уйдан чиқиб кетди. Адолат ўзини тарозига уриб яна боласи ва эрини қўлга олиш билан овора бўлмаса, мен ҳеч нарса билмабман.
🌒 🌘
Низом водийга кетганига, бир ҳафта бўлди. Адолатдан ҳали ҳам хат хабар йўқ. Қаерга кетган бўлиши мумкин, дея бошимиз қотди. Низом ҳар куни бир- икки марта бизга қўнғироқ қилиб, ҳол- аҳвол сўраб турди. Ишхонага боришга тўғри келгани учун Сирожни ойимга ташлаб, ўзим Низом айтган ишларни ҳал қилиб келдим.
“Нафиса дадамларникига борсанг Сирожни олиб. Мен келгунча ўша ерда яшаб турсанг. Дадамнинг аҳволи яхши эмас, пойтахт касалхонаси ва шифокорлари бу ердан яхшироқ. Дадам касалхонага ётиши керак. Овқат қилиб жўнатиш керак. Биласан бегона одамнинг қўлидан нарса емайди. “
“Хавотир олма “ ,-дедим ва керакли бир неча кийим олиб отасининг уйига бордим.
Қайнотамни самолётда олиб келишиб касалхонага ётқизишди. Маҳфуза янгамга болани кўп ишонмаганим учун мажбур ойимни чақирдим. Ойим болага қарар экан, мен ишхона ва касалхона орасида бўзчининг мўккисидек қатнаб юрдим. Қайнотам бир ҳафта деганда, тузалиб уйга келди. Хонасидан чиқмасди деярли. Маҳфуза янгам унга кўпроқ қараш билан машғул бўлганди. Мен қолган ишларни қилардим.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
236-қисм
“Келдим, оч эшикни. Ҳаммасини гаплашиб оламиз “
Бола ухлагани учун эшик қўнғироғини босмай, бир -икки уриб қўйди. Эшикка қўлини қўйиб, тепадан менга қаради.
“Менга келма дейсан-у, кутиб оладиган кийимингни қара” у айтгандан кейин эгнимдаги, ёқаси очиқ футболка ва тор лсинамга қарадим. Уни эшик олдида қўйиб, ўзим устимни алиштиргани кетмоқчи бўлганимда мени тўхтатди.
“Низом илтимос, икки хил одам билан юзлашишдан чарчадим. “ Индамай кўзимга қараб турарди.
“Сен менга яқин бўлиб гапирганингда, аҳмоқлардек умид боғлайман. Нотўғри тушунма, ўғлимиз учун бир оила бўлиб, ҳамма нарсани ортда қолдириб яшаб кетамиз деб, хаёллар қиламан. Аммо бошқа юзингни кўрсатсанг, совуқ, беэътибор, уйидан қувадиган ва кўришга кўзи йўқ одамга айланасан. Ойингни деб, балки менга шундай муомала қиларсан. Лекин бўлди қилсак, иккаламиз учун ҳам яхши бўлади. Ота -онаси ажрашган биринчи бола Сирож бўлмайди, охири ҳам эмас. Уни менга бер, унинг ҳаётида доим бўл, аммо меникидан чиқ. Қара, қамоқдан чиқдим, келдим, яшаяпман уйингда. Айтган ҳар шартингга кўниб келяпман. Менинг руҳиятим боламга таъсир қилишини истамайман. Чунки руҳиятимнинг яхши ёки ёмон бўлиши сенга боғлиқ бўлиб қолди. Мен унақа аёл эмасман. Яширинча, фақат ёлғиз бўлганда менга аёлдек қараб, бошқалар олдида душмандек муомала қилма. Кўтара олмайман чунки. Сен болалигингдан кўриб, билиб келган у шартаки, ҳамманинг ҳаққини берадиган Нафиса йўқ энди. У ўлди. Қаршингда бир қош чимиришингдан кўнгли чўкадиган, қаноти зарбалардан яраланган зағизғон бор. Мени бу қафасга тиқма. Қўй, сен бошқа ҳаёт қурмоқчи бўлсанг, кет қур оилангни. Менга фурсат бер, эски Нафиса бўласа олмасман, лекин ҳеч бўлмаса қайта учишни ўрганган зағизғон бўла олай“ ёноғимга оққан кўз ёшларим билан унинг олдида, қанчалик ожиз ва ярадор эканлигимни билдириб турдим.
Қўллари билан кўз ёшларимни артди, бошимни кўксига босди. Бошим устидан ўпди.
“Сени асрайман деб, шунчалар яраладимми? Ўзимча тўғри деб билганимни қилибман, шу пайтгача. Аммо қасам ичиб айтаман сендан ҳеч воз кечмадим. Боламдан ҳам кечмадим. Фақат қўрқдим, режаларим бошқа эди. Бирдан ваҳимага тушдим ва сендан ҳар қочишим, сенга қайтиш учун эди. Мен сени ёнимда олиб қоламан деб, сени ўзимдан узоқлаштирганимни билмай қолдим. Бундан кейин ҳаммаси бошқа бўлади. Дадам билан гаплашдим. Дадам бир қарор беришимни истади мендан. Эркак бўлиб, ё сени танлашимни, ёки одам бўлиб сенга боламизни топшириб, сени бу азобдан қутқаришимни айтди.”
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Акси_дунё
234-қисм
“Қизим, болалар асло унутмайдиган юз кимнинг юзи биласанми? Онасини юзи. Улар она қандай кайфиятда бўлса, шундан таъсирланадилар “
“Она қорнида эмас-ми у?”
“ Ҳеч эътибор бердингми, боланг билмай бир нарсани тўкиб ёки бузиб қўйса, сенга қарайди сен кулсанг, бу унчалик ваҳимали қўрқинчли нарса эмас экан, деб ўйлаб индамай яна ўзи билан овора бўлади. Лекин жаҳл қилсанг, оҳангни бошидан йиғини олади. Тинчлан қизим, нима сени хафа қилган бўлса, боланг олдида унут. Унут-ки, у ҳам сени қийнаган нарсадан ёш ҳоли билан қийналмасин”
Ойимнинг доимий сукунатда юриши, ўзини ҳар ҳолатда қўлга олиб бизларни авайлашини энди тушундим. Менга нима эди, Низом ва унинг ишидан, маккор онасидан. Мен болам деб чиққан йўлимда, нега бошқа нарсаларга ўралашиб қолдим дея, ўзимни койидим.
Ойим кетгач, Сирожни тоза ҳавога айлантиргани олиб чиқдим. Бироз ўйнаб чарчаб ухлаб қолди. Низом кун бўйи смс ёзиб, ўғлининг ҳолидан хабар олиб турди. Менга яхши эр бўлмаса-да, боласига яхши ота бўлишга ҳаракат қилганини кўриб турибман. Болам билан ўтказган ҳар оним, худди тез тугаб қоладигандек.
Ҳар сониясини унга эътибор беришига, у билан болалар ривожланишига ёрдам берадиган ўйин ва машқлар қилдира бошладим. Уч кун сувдек ўтиб кетгач, Низомдан болани олиб кетиши учун вақт айтишини кутдим. Ундан хабар келмагач, мен ҳам индамадим. Жон деб болам билан бир умр яшардим. Фақат соат анча кеч бўлгач, Низом смс ёзди. Отасининг соғлиғи учун онаси билан бирга водий томондаги тоғли ҳудудда жойлашган санаторияга кетишганини, унинг ишлари кўплиги сабаб Сирож мен билан қолсин деб ёзган экан. Майли деб, бир оғиз шу сўзни ёзиб қучоғимда ухлаб қолган боламнинг сочларини силадим.
“Майли, қандай жавоб?” -деб яна смс келди. Ўқиб жавоб бермадим.
Сирожни ўринга ётқизиб, қорнимни бирор нарса билан тўйдириб олай деб ошхонага кирдим. Сирож ҳаракатчан бола бўлгани учун, уни бир дақиқа ҳам ёлғиз қолдириб бошқа иш қила оламас эдим. Аниқроғи ўзимга деб ажратган вақтни ҳам қизғанардим. Уни қамоқда, ундан узоқда ўйлаб кўра олмаган, қуча олмаган ҳар сониямнинг оғриғи бор эди юрагимда. Мен ўз виждоним билан бўғишганда, смс овози келди яна.
Очиб қарасам, Низом ўзининг расмини жўнатибди. Қовоғи уйилган, ўзича жаҳл қилгандек турарди. Бор ёғи сўроқ белгисини ёзиб жўнатдим. Қўнғироқ қилди.
Жавоб бермай десам, бош оғритиши аниқ.
“Алло! Ҳм хоним?
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
🌿 Doktor Muhammad Xoniy aytadi "Kunlarning birida mashinamda o‘tirgandim. O‘n olti yoshli bola kelib, "Old oynani artib tozalab beraymi?" deb so‘radi.
"Xo‘p" dedim.
Ajoyib qilib tozaladi. Unga 20 dollar berdim. Bola hayron bo‘lib, "Amerikadan keldingizmi?" deb so‘radi.
"Ha" dedim.
"Tozalash haqini olmay, o‘shaning evaziga sizdan Amerika universitetlari haqida so‘rasam maylimi?" dedi bola.
U shu darajada odobli ediki, gaplashish uchun yonimga chaqirishga majbur bo‘ldim.
"Yoshing nechchida?" deb so‘rasam, "O‘n oltida" dedi.
"O‘rta maktabning ikkinchi sinfida o‘qiysanmi?" desam, "Yo‘q, e’dodiyaning oltinchi sinfini tamomladim" deb javob berdi bola.
"Qanday qilib?" deb so‘radim.
(Arab mamlakatlarida maktablar o‘quvchilar yoshiga, o‘qitiladigan fanlarning murakkabligiga qarab turlicha bo‘ladi. Mutavassita deb nomlangan o‘rta maktablarda kichik yoshdagi bolalarga yengil fanlar o‘qitilsa, e’dodiya maktabida yoshi kattaroq bolalar o‘qitiladi. Hikoyadagi bola mutavassita maktabida o‘qish yoshida ekan. Ammo e’dodiyada o‘qiyapti)
"Darslarni o‘zlashtirishda boshqa o‘quvchilardan ustunligim va barcha fanlardan baholarim besh bo‘lgani uchun ular meni bir necha yil oldinga o‘tkazishdi" dedi.
"Nega bu yerda ishlayapsan?"
"Otam ikki yoshligimda vafot etganlar. Onam bir uyda pazandalik qiladilar, men va singlim ko‘chada ishlaymiz. Eshitishimcha, Amerika universitetlarida darslarni puxta o‘zlashtirgan, a’lochi talabalarga stipendiya berilar ekan" dedi.
"Bu yerda senga yordam beradigan kishi bormi?" deb so‘radim.
"O‘zimdan boshqa hech kim" dedi.
"Kel, ovqatlangani boramiz" dedim.
"Orqa oynani artib berish sharti bilan" dedi. Rozi bo‘ldim.
Oshxonada taomni o‘zi yemadi, balki onasi va singlisiga olib borish uchun xaltaga solib kelishlarini so‘radi.
Ingliz tilida ravon gaplashishini sezdim. Bola ko‘p ishlarni mahorat bilan bajarardi.
O‘zining hujjatlarini uyidan menga yuborishga, men ularni Amerikaga jo‘natishga urinib ko‘rishga kelishdik. Olti oy o‘tgach, uni o‘qishga qabul qilishlariga erishdik. O‘qishga qabul qilinganidan ikki kun o‘tib menga qo‘ng‘iroq qildi va "Allohga qasamki, biz uyda quvonchdan yig‘layapmiz" dedi.
Ikki yildan so‘ng uning ismi Nyu York tayms gazetasida zamonaviy texnologiyalar sohasidagi eng yosh olim sifatida nashr etildi. Men va oilam bundan xursand bo‘ldik. Ayolim menga bildirmay, bolaning onasi va singlisi uchun viza olibdi.
Bola onasi va singlisini Amerikada ko‘rib, na gapira olardi, na yig‘lay olardi.
Bir kuni uyda men va ayolim o‘tirgandik. Qarasak, u tashqarida mashinamni yuvyapti. Kutilmagan holdan hayratda qolib, uni quchoqlab oldim va "Nima qilyapsan?" dedim. Shunda u "Meni qo‘yib yuboring. O‘zimning oldin qanday ahvolda bo‘lganimni va siz men uchun nimalar qilganingizni unutmaslik uchun" dedi.
Falastinlik bu yigitning ismi Farid Abdul Oliy bo‘lib, bugun u AQSHdagi Garvard universitetining eng afzal va mashhur professor o‘qituvchilaridan biri.
Insondagi yuksak xulqlardan biri qilgan yaxshiligini minnat qilmaslik va birovdan ko‘rgan yaxshiligini unutmaslikdir...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Xudo xoxlasa bugun kechga tugatib beraman
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Акси_дунё
231-қисм
Н а ф и с а
Хавотирга тушмоқ, сени эртанги ташвишдан қутқармас, аксинча бугунингни заҳарга айлантирар. Хавф яқинлигини ҳис этишинг сени қўрқувдан тўхтамас экан, баттар боши берк кўчага ҳайдаб иложсизлик ва ожизлик қўлларига топширади. Руҳим ва туйғуларим шунчалик чарчаган ва ҳорғин эди-ки, бу яқин ўртадаги асабийлашишларга ва оқибатларни тахмин қилишга кучим етмаётган эди. Атрофимдаги ҳар зарра, ҳар буюм омонат тургандек.
Биргина кичик бир тўлқин, катта ва фожиали бўронлар ва фалокатларни ўз ортидан олиб келадигандек. Қайнотамга айтиб қўйган гапларимдан сўнг, ичимдаги виждон тинмай ичимни тирналар, тўғри иш тутиб тутмаганимни ўз тарозисида ўлчарди. Чунки бир марта ўз бошимчалик қилиб хато қилиб қўйган эдим. Моҳира опани топган пайтим, ички ишлар ходимлари ёнига олиб боришим, керак бўлса ўша машъум авария ҳужжати қайта кўриб чиқилиши учун ҳаракат қилишим керак эди.
Далиллар йўқ қилинган бўлса-да, бир бахтсиз ҳодисада шубҳа ва гумонлар бўлса, унда жиноят бўлиш мумкин дегани эмас эдими? Жисмоний ва ашёвий даллар йўқолганди, аммо ҳодисада бўйнига олиш ва уни эътироф қилиш ҳолатлари бор эди. Мен улардан фойдаланганимда, ҳеч бўлмаса овозаси Адолатни синдиришга етган бўларди. Аммо мен ўз хирсимга енгилиб, ҳақ бўла туриб ноҳақ ерда ўтириб, яна боламдан ҳам ажралиб турибман. Адолатнинг эрига айтганимда, нимани кутган эдим? Дарров Адолатга чора кўришиними? Умрим бўйи энг яқин қариндошим деган одамлар, бу оилага мени ёмон, гапга кирмас доимий безориликлар қилиб юрган, айтган гапимдан, кийган кийимимгача бошқа қилиб кўрсатишмадими?
Одам бошлиқ бўлиб ишлаган бўлса-да, фитрати жинси эркак. Адолат ўз ҳукмронлигини қош-у, кўзи билан қурмагани аниқ. Ақлини ва макрини доим ишлатиб келган. Ким билади, менинг ҳамламга қарши нималар тайёрлаб қўйган?
Охири тугамайдиган минг хил турдаги саволлар. Низомни хафа қилишга кўнглим бўлмагани учун унинг ҳақиқатни айтишга шошилмай юрган эдим. Аммо хом сут эмган бандаман-да, Адолатга жаҳл қилиб яна ўйламай иш қилиб қўйгандим. Аввал Моҳира опани топиб келиб, бор гапни унинг оғзидан эшитсайди, қайнотам. Балки ҳозир аҳвол бошқа бўлган бўларди.
Низом болани кўтариб ойисига этганда, юрак- бағрим эзилиб боламнинг мендан кетишини кузатдим, холос. Қайнотам чиққанда яна ўзимни порох тўла бочка устида ўтиргандек ҳис қила бошлагандим. Болани чиқиб олмади Адолат. Қайнотам болани менга беришини айтганида, кўзим ёшга тўлди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
229-қисм
Шунинг учун унга уй олдим. Кичик лекин ичи яхши. Уни бир амаллаб у уйда яшашга кўндиришим қолди ва яна ўғлимни ишга солишга мажбур эдим.
У уйдан ойимнинг хабари йўқ. Болани олди- бердисини ўша уйга яқин бир боғда ташкил қилдим. Ишқилиб, Нафисанинг оғзидан уй ҳақида бирор нарса чиқмасин. Нафисанинг алоҳида яшаганини билса, яна мени қийнарди ва виждоним билан ўйнарди. Опамни йўқотганидан бери, устига Нафисага масофали тур деса-да, гапига кирмаганим ва боласи бўлиб қолганидан тортиб, уни ўлдириб қўйиши мумкин бўлган аёлни, юрагим исташини билса., ҳаммамизнинг ҳаётимизни заҳарлаши аниқ гап. Унинг олдида Нафисага бефарқ бўлиб туриш азоб эди. Бечора ҳайратга тушарди ҳар гал, аммо мажбур эдим. Нафиса менга
“Нима бўлса-да, сендан кетмайман “,- дейдиган ҳолатга кетгунича унга ҳақиқатни айта олмасдим. Гарчи ҳар сафар боласи билан келажак режалари тузарди. Соатлаб гаплашсанг-да, у ҳаётга мени қўшмасди.
Менга бефарқ десам, Асолатни кўриб жини қўзғади. Қасдан унинг жаҳлини чиқарадиган ҳаракатлар қилсам-да, янада унинг туйғуларига ишонч йўқ кўринади. Асолатни ойим ишга ол, дея қўймаганди. Мажбур олдим фақат Асолат ойимга ҳар қадамимни етказиб тургани учун яна мажбуран унинг олдида ҳам Нафисага бефарқ, унга эса у истаган эътиборни бергандек бўлдим. Ҳар томоним ўйин, ҳар ишим чалкаш, ҳар туйғум чигал тус ола бошлади.
Сардор яна қаердан топилиб, Нафисани безовта қила бошлаганди. Жаҳлим чиқса-да, Нафисага ишонардим. Боласининг дардига тушиб, кўнгил ишини ҳам бир вақтда юрита олмасди. Чунки унга ҳар яқинлашганимда, унинг кўзларидаги таниш оловни кўрардим. Худди шу оловдан менда ҳам бор эди. Нафисанинг нима қилишини олдиндан тахмин қилиш қийин.
Унинг туйғулари ва ишлари доим энг юқори нотали мусиқага ўхшарди. Ақлимга келмаган ҳаракатларни қилиб юради. Яна ойимнинг босими билан, у уйга келган куни, дадам унга боласини кўришга рухсат берса-да, қаттиқ гапирдим хафа бўлди. Уни хафа қилганим учун ўзим ҳам хафа бўлдим.
Опам тинмай, бир қиз борлигини айтиб бошимни шиширди. Ойим билан дадамга ҳам айтиб, уларнинг босимини баттар кучайтирди. Икки ўт орасида қолишдан чарчаб Нафисага ёмон гапирдим. Бир марта, ўжарлик қилмасдан айтса сенга ишонаман, майли изига тушгунича ҳаммасига чидайман. Сени ташлаб кетмайман деса. Йўқ, хоним биринчи зарбадан қафасдан қуш бўлиб учишлар, сирли гулдасталар, ўзини безатиб расмлар қўйишлар, хуллас, Нафисадан бўйин эгишни кутиш бир хатолик эди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Yana tashlab berimi???
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
226-қисм
“Нафиса, биз яна бирга яшаб бир оила бўлишимиз имконсиз, бунга тўсиқ кўп. Сен менинг онамни пичоқладинг. Мен қанча тиришмай бу ҳар доим орамизда катта тўсиқ бўлади. Мен оиламдан, ота-онамдан воз кечиб алоҳида яшай олмайман“
“Боламни бер бўлмаса. Ҳар ким онаси билан бахтли яшасин “ ,-дедим гапига жавобан.
“Сирожни сенга берсам ....” –деди-да, жим бўлди.
“Нима бўлади, менга берсанг? Истаган вақтинг кўрасан, болани “
“Тушунмайсан Нафиса, мен икки ўт орасида қолдим”
“Тушунтир бўлмаса. Тўсиқ, ойинг тушундим. Лекин бу сени боланга оталик қилишдан, олиб қўймаслиги керак”
“Бошқага уйлансам, чидай оласанми?” кутилмаган саволидан бир он тўхтаб қолдим.
Нима дейишни ёки умуман нима ўйлашни билолмай қолдим.
“Ўғлимни бер, кейин хоҳлаган ишингни қил. Онаси бўла туриб, уни истаб туриб, ўгай онага бера олмайман боламни “ гапларим томоғимда тугун бўлиб тизилди.
Кўзимдан оққан ёш ҳар қанча Сирож учун бўлса-да, алами Низом учун эди. Уйлантирмоқчи Адолат уни, бунинг учун барча ишни қилмоқда.
“Агар Сирожни сенга берсам ва ўзим бошқага уйлансам. Сен мени янада қабул қиласанми?”
Бошқа биров бўлганда балким пайтдан фойдаланиб “ҳа” -деди ва боласини оларди ўзига.
Аммо мен ҳа дея олмадим. Уни бошқа бировга уйланганини билиб, яна қандай уни қабул қилардим.
“Қабул қилолмайман “,-дедим бошимни икки томонга силтаб.
“Шу учун, Сирож менда қолиши керак” ,-деганида қошларим чимирилди.
“Яшасин ҳаёт эканда, сен учун. Болани сен ол, бошқа оилани сен қур. Мен-чи? “
“Бошқа оила қурмаслик учун Сирож мен билан қолиши керак. Уни баҳона қилиб, шу пайтгача қочдим. Лекин сен келганингдан бери босим янада кучайди“
Адолат мени келин сифатида кўрмаганини биламан. Ҳатто қизи билан бирга, ўзига янги келин қидирганини ҳам эшитдим. Низомнинг онаси олдида ўзгариб қолишининг сабаби, бу эканда демак. Ичимдаги шайтон қайнотангга кам гапирдинг, ўзингдан бир- икки гап тўқиб Адолатни тинчини бузишинг керак эди деса, бошқа овоз уйда тинчлик бўлиб турганидан, гапларинг унча таъсир қилмабди, дея қолди.
“Ким? Асолатми?” -деганимда кулди.
“Йўғ-е, у мени ўраш билан овора, лекин мен эмас”
“Шу учун эшигинг ичкаридан қулф эдими?” -деганимда яна кулди.
“Нимаси кулгили? “
“Асолат хаёлпараст қиз. Унинг хаёлида хонамга кириб, ўз қоматни менга яхшироқ кўрсатса, унга ошиқ бўлишимни ўйлайди “
Бу сафар жирканган табассум, менда пайдо бўлди. “Нима қилсанг қил, мени қизиқтирмайди. Лекин шуни бил, 6 ой ўтмай қолмайди. Боламнинг сендан ҳуқуқини албатта оламан. Бу учун бор кучимни сарфлайман “
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
224-қисм
Эшитган гапларим, боламнинг бетоблиги ҳаммаси бир бўлиб, томоғимда тугун пайдо қилди. Ичида турган хонам торайиб, мени бу ердан сиқиб чиқаргандек бўлди. Сирож қилинган укол таъсирида ухлар экан, хона эшиги тақиллаб қайнотам кириб келди.
“Яхшими Сирожбек?” -деди неварасига қараб.
“Иссиғи тушди “,- дедим яна боламнинг пешонасини текшириб кўриб.
“Боланг яхши бўлса. Кел, сен билан шу Адолатни пичоқлаш сабабингни гаплашиб олайлик“ ,-деганида ичимдаги аламзада Нафиса байроқ кўтариб, олдинга чиққан эди.
Сирлар елкадаги юкнинг энг оғири ва ҳатто энг кўп жонингни оғритгани бўлар экан. Айтиб енгиллашган саринг, бошқа бир масъулият ва оқибатларга олиб келишини тахмин қилишингиз лозим. Қайси гапни нимадан ва қаердан бошлашни билмай, ичимдаги туйғу бўрони ва ҳозир оғзимдан чиқадиган ҳар бир гап, куни келиб ўзимга ёмонлик билан қайтмаслигини обдон ўлчаб, кейин оғиз очилишим керак.
Қўрқувим бор эди.
Боламни қайтиб кўрсатишмаса деган хавотирим кучайди. Юзимда бунинг акси кўриниб турибди шекилли, қайнотам менга қараб
“Қўрқма, бу орамизда қолади “ ,-деганда эшитадиган ҳақиқатдан сўнг, орада қоладиган жойи бўладими- йўқми, буни ҳозир олдиндан билиш қийин эди, албатта.
Бир боламга, бир қайнотамга қараб ичимда куч йиғиб, сўз бошладим.
“Бир кун уйга Ирода опа келди, ўғли билан..” деган жумлалар билан гапни бошлаб, ора- орада кўзларим ёшланиб қилган ишимдан пушаймон эмаслигимни ҳам қўшиб кетдим.
Ақлим бўлган иш бўлди. Елкангдаги юкдан кутилдинг деса юрагим, хавотир ва қўрқув ичида энди нима бўлади дерди, ақлим. Қайнотам гапларимни бўлмай барчасини эшитди. Ҳеч қандай фикр билдирмади. Юзида бирор ўзгариш, бор йўқлигига қарадим. Аммо худди бефарқ одамдай турарди. Фақат йиғидан ўзимни тўхтата олмаганимда, яна гапирди.
“Буни кимлар билади?”
“Ҳеч ким” ,-дедим бошимни эгиб.
“Бундан кейин ҳам ҳеч кимга айтма. Ва хавотир олма, мендан ҳам сир чиқмайди “,- деб хонадан чиқиб кетди.
Қайнотамнинг гапларимни сокинлик билан эшитиши ва қабул қилиши, менга ғалати туйилган бўлса-да, ичимдан бир овоз ҳамма сенми, ўйламай иш қиладиган? Одам неча йиллик раҳбар бўлиб ишлаган, деса-да, бошқа овоз эса балки бирорта гапингга ҳам ишонмагандир, деди. Энди тикан устида тургандек бўлдим. Сирожнинг уйқуси очилишини кутиб, унинг олдида чўзилиб ухлаб қолибман.
“Кел, ўғлим, ойи ухласин, чарчагандир “ ,-деган овоз жуда яқинимдан келарди.
Кўзимни ваҳимали аҳволда очиб атрофга қараганимда, Низом қўлида Сирожни ушлаб турган экан. Кўп йиғлаганим учун бошим оғриб, охири ухлаб қолган эканман. Низомнинг юзига қарадим.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Bahor qaytdi...! Olamni yorug'likka, quvonchga, yangi-yangi orzularga to'ldirib qaytdi...! Go'yoki hech qachon qaytmaydigandek tuyilgan edi qishning sovuq kunlarida... Hayotimizda ham shunday... ba'zan shu darajada tushkunlikka tushamizki, go'yoki qalbimiz bahori hech ham qaytmaydigandek noumid bo'lamiz... Lekin qaytadi ☺️ ishoning, qalbingiz bahori ham albat qaytadi, oldingidanda go'zalroq bo'lib qaytadi...! Allohga nisbatan go'zal gumon qiluvchilardan bo'ling...!
Aziz kanalimiz obunchilari, Bahor muborak...! 💐🌹🌷🌺🌸🌼
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
ТИКУВЧИ ЧОЛ✂️👳♂
Кичик бир қишлоқда тикувчи чол яшар экан. Лекин у қимматбаҳо ва чиройли кийимларни тикар ва яхшигина нархга сотар экан.
Кунлардан бир кун шу қишлоқда яшайдиган камбағал кишилардан бири келиб тикувчига дебди: Сиз касбингиз орқали яхшигина даромад топасиз, лекин нима учун бизга ўхшаган фақиру фуқароларга эҳсон қилмайсиз. Ана, қишлоғимиздаги қассобни кўринг, у ҳар ойда камбағаллар учун маълум миқдордаги гўштни текинга тарқатади. Шундан ўрнак олсангиз бўлмайдими?!-дебди. Тикувчи чол унга ........давоми👇👇👇
#ТЕКИН_ТИЛ_КУРСИ
🧕 «Мен ёш эмасман, инглизчани ўрганолмайман» дейяпсизми?
❌ Тилингиз оғирлашган эмас
❌ Сизга илм керак эмас деган ким?
💡 Сизга фақат тушунарли ва оддий ёндашув керак!
👩🏫 "English from 0" каналда:
✅ Аёллар учун махсус содда изоҳлар
✅ Кундалик ҳаётда керак бўладиган иборалар
✅ Ҳар куни 5 дақиқалик мини дарслар
📲 Уйингизда ўтирган ҳолда, болангиз ухлаётганда ёки овқат пишаётган пайтда ўрганинг!
🔗 Каналга қўшилинг👇
/channel/+BYKpc5hPQeI0Y2Ni
239 -қисм
Низомга раҳмим келарди. Неча ҳафтадан бери, онасини қидирарди. Хафа бўлиб бирор ёққа кетиб қолдими, деб барча божхоналар текширилди. Балки бирор касалхонага тушиб қолдими деб, қўшни вилоятлар ва туманлари ҳам қидирилди. Telegram каналларига Адолатнинг расмини бериб, бедарак йўқолган деган эълон ҳам берилди.
Энг сўнги чора морглар текширилганда, у ерда ҳам йўқлигидан, Низом уйга қайтди. Озиб бир аҳволда бўлган Низомни биргина ўғли билан юзи озроқ кулар эди. Ким билади, ичида не жанглар, не тўфонлар яшаса-да, дадаси билан соатлаб гаплашиб баъзан ўша ерда ухлаб қоларди.
Кун яримида, қуёш қиздиришни бошлаганда ҳовлида дорда осилган кийимларни олар эканман, кўча эшиги тақиллаб қолди. Қайнотам ёлғиз қолмасин деб, бу уйга кўчиб ўтган эдик. Низом ишга кетган эди. Қайнотам айвонда Сирож билан ўтирарди. Эшикни очганимда, икки милиция ходимини кўриб юрагим орқага тортиб кетди. Улар ҳали гап бошламасдан, Низомнинг машинаси келиб тўхтади. Келган ходимлар билан уйга кирган Низом, отасига яқин боришганда бола халақит қилмасин дея, Сирожни олдим.
“Буни қандай айтиш тўғри бўлади билмадим-у, кеча водийдаги каналдан бир қопда жасад топилди. Сувда сузиб кетмасин деб, қопга жасад билан бирга тош ҳам қўйилган экан. Афсуски жасадни таниб бўлмас аҳволда топган бўлсак-да, қўлидаги тақинчоқдан сизнинг аёлингиз эканлигини ташхис қилдик “
“Йўўўқ, ойим эмасдир.... адашяпсиз “ ,-деб Низом талвасага тушиб гапира бошлади.
“Аллоҳ сабр берсин. Укам биз билан келишингиз, тиббий экспертиза қилишига ва мурдани танишга ёрдам беришингиз керак” ,-деганда оёқларим бир жойда михланиб қолган эди.
Низом келган ходимлар ёрдамида, эшикдан чиқар экан мен бу хабарни эшитганимдан бери илк бор қайнотамга қарадим. Чўнтагидан тамакисини чиқариб, уни тутар эди. Нигоҳларимиз учрашганда, мен унинг кўзларида ёмон хабардан йиқилган одамни эмас, аксинча интиқомни олган одамнинг қарашларини кўрдим. Унга қараб ютинганимда, у мен билан сўзсиз гаплашди.
Худди бир ой олдин мен унга ҳақиқатни айтганимда, у менга “орамизда сир “ деганида жимлик ҳукм сурганидек, бу сир ҳам бор умр орамизда қолиши керак эди.
Қиёмат одам йиғилиб, жаноза ўқилди. Келган- кетган ваҳимали ва қўрқинчли ўлим ҳақида, кўп оҳ-воҳ қилишди. Ҳатто бу воқеа яна ижтимоий тармоқларда кенг ёритилди. Бир жиноят изидан кўрсатувида ишланиб, бу ҳодиса ҳақида маълумоти борлар ички ишлар ходимларига хабар берилиши сўралди. Жиноятнинг изи, шоҳиди йўқ эди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
237-қисм
Қайнотам мени деб жим қолдими? Боламга қовушиб ўғлининг қарорига қараб бир ҳукм берар эдими? Адолат бошқа хаёлларда.
“Ойинг очиқ -ойдин бошқасига уйланишингни айтди. Бор уйлан фақат, мени бошқа безовта қилма“ ,-дедим ундан бошимни узоқлаштириб.
“Қароримни эшитмадинг ҳали”
“Низом, мен сендан менга келадиган бўлсанг, тоза келишингни истайман. Орқангда бошқа ҳаёт қуриш эҳтимолинг билан эмас.”
“Мендан шунчалар хафасан-ки, сенга айтган гапларимни, танловимни кўрсатиб турганимдан бехабарсан “
“Ёлғончи, қорним оч деб келдинг”,- дедим қорнига бир уриб.
Юрагим мени танлаганини банг урса-да, ақлим хурсанд бўлишга шошилма дер эди.
“Очман тўғри. Сен томондан берадиган меҳрга очман. Севгингга очман. Мен сени ҳар сафар жиғингга текканда, мен таниган Нафисамни кутибман. Эсингдами, сени биров олмайди бу туришинг билан деганимда
“Сен оласан бўлмаса “ дегандинг.
Мен, мени ақлимни олган, менга доим бас келган, айтганимни тескарисини қилган ва мени бошқа бировга бериб қўймаслик учун керак бўлса, бошқаларни шарманда қилган Нафисани қидирдим, кутдим. Худбинлик қилганимни сезмабман. Ҳозир ҳам сенга келдим. Сен билан бирга ҳаётни танладим. Ёлғиз эдим, қийналиб юрган эдим. Дадам далда берди. Унга бугун қароримни айтганимда, мен орқангдаман, ҳеч кимдан ва ҳеч нарсадан тортинма, ўйлама, деди. Буни мен учун қанчалик енгиллик ва нафас олишга ҳаводек бўлганини тасввур қилшинг қийин. Сенга келдим, сени танладим, фақат шуни бил. Бир кун келиб ўғлимизга шартлар қўйиб, уни қийнасанг? Унда мен ҳам дадамдек, ўғлимизнинг орқасида тураман“ ,-деганида аччиқ кулиб қўйдим.
Низомни дадаси гаплашиш учун чақирганда, унга бундай гап гапиришини билмаган эдим. Чунки борган сари менинг хаёлимда, Адолат енгилмас эди. Низом келган куни, биз учун 3 кишилик оиламиз учун янги ҳаёт бошланган эди. Тонгда уйғонганимда, Низом уйда эди. Ҳеч нарса демай кетиб қолмаган эди. Боласини ёнида ота -бола ухлаб ётарди. Мен эса, бу икки эркакка бир нарса пишириш учун секин овоз чиқармай ошхонага чиқдим.
Адолат ва қайнотам санаторияга кетишганига икки ҳафтадан ошди. Адолат бир неча маротаба ўғлига қўнғироқ қилди. Қайнотам олдида ортиқча гапиролмаса-да, овозидан попуги пасайгани билинарди. У билан гаплашган ҳолатимизни айтмаса, қолган барчаси кўнгиллимдагидек. Бир оила бўлиб ўғлимиз билан яшаб келяпмиз. Бир ой бўлди қамоқдан қайтганимга, Сирож бир ой деганда менга “ойи” -деди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
акси_дунё
235-қисм
“Алло! Ҳм хоним?
“Алло!”
“Нима қиляпсизлар?”
“Сирож ухлади, мени қорним очқади бирор нарса емоқчиман “ ,-дедим бемаврид қўнғироқ қилганини билдириш учун.
“Мен ҳам очман. Нима пиширдинг?”
“Ўзимга етадиган бир нималар “ “Келяпман менга ҳам суз пиширганингдан “
“Келма!”
“Нега?”
“Келма, бор уйингда е. Сенга берадиган ҳеч нарсам йўқ”
“У уй ҳам меники, уйимга бораман шундоқ ҳам.”
“Сен уйингни бошқа қилмоқчи эканлигингни айтдинг “
“Ёлғон, мен бошқа уй оламан деганим йўқ”
“Бошқага уйланаман дединг “
“Ҳазиллашдим! Шунча, рост гапирган гапимга ишонма, орада бир ёлғон қўшиб қўйсам, бориб лаққа шунга ишон “
“Ойинг билан опанг гапирганини эшитдим. Сени биров билан учраштирмоқчи бўлишганди. Уйдан ясаниб чиққан кунинг бориб учрашдингми?”
“Нафиса рашк қиляпсанми?”
“Ҳечамда! Унут берган саволимни. Бу ерга ҳам келма, ётиб ухлайман безовта қилма”
“Сен гапни бошқа ёққа бурма, бояги саволинг рашкдан-ми, ёки қизиқишдан ?”
“Йўқ, савол-мавол унут дедим. Мумкин бўлса, мени ҳам унут “
“Сени унутиб бўладими? Ҳар дақиқа ўзингни эслатиб турсанг”
“Низом, асл сен гапни кўпайтирма. Сен мендан сўрадинг бошқасига уйланаман, сен ёнимда қоласанми деб. Мен йўқ дедим. Бошқа бировлар билан оила қуришни режа қилиб, мени захирада тутолмайсан”,- дедим жаҳлим чиқиб.
“Сени қайси захирага қўяман, бошимнинг балоси? Ҳеч ким билан учрашганим йўқ. Иш юзасидан бир танишим билан гаплашиб, уйга қайтдим ўша куни. Сен билан ўғлимни безовта қилмай деб, бошқа хонада ётдим. Эрталаб яна шошиб чиқиб кетдим. Қўнғироқ қилиб, ҳол-аҳвол сўраш ўрнига, койиб беришингни қара”
Мен Низомнинг бу келди-кетди қилиқларига тушунишим қийин. Бир кун бошқа гапиради, эртаси куни бошқа.
“Болани оладиган кунинг айтарсан, иложи бўлса олмасанг ҳам майли”,- деб гўшакни қўйишимни сезиб яна гапирди.
“Келяпман дедим, сенга “
“Келма дедим, мен сенга. Бор ўзингга бошқа ҳаёт қур. Унут мени болани. “
“Болани аралаштирма “
“Мени унут дедим, мени!”
“Унутмайман...Унутолмайман, унутишни ҳам истамайман. Сени унутишим учун ҳаётимдаги ва хотираларимдаги, болалигим ва ёшлигимни унутишим керак” ,-эшитган гапларимдан этим жимирлаб кетди.
“Низом, нега ақлим билан ўйнашни яхши кўрасан. Келсанг-да, яна ҳеч кимга кўринмай, тонг азонда қочиб кетасан. Шунинг учун яхшиси, келма. Сирож учун ота-она бўлиб қолаверайлик. Мен ҳар гал онасидан яшириниб келадиган одамни истамайман. Ёки онаси кетгани учун, ёнимга келмоқчи бўлган одамни ҳам хоҳламайман.”
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Акси_дунё
233-қисм
“Унут уни! Ўзингни кунинг эртага, шунда кетасизлар “
“Ҳамма ишда ҳам шундай ҳаққоний ёндашсанг экан”,- дедим бу гапни кўпроқ ўзимга гапиргандек. У эса жавондан кийими олиб устини алиштирди. Ойна олдидаги атирдан уст- бош сепиб чиқишга қараб юрди.
“Қаерга? “ -деб беихтиёр сўрадим.
“Учрашувим бор” ,-деди орқасини ҳам ўгирмай.
“Шу пайтда? Ким билан?” -деб сўрадим чидай олмай.
“Келажакдаги режаларим билан “ ,-деди ва телефонига келган смс овозидан, уни олиб ўқиди-да.
“Бўпти, кеч қолдим. Ўғлимга яхши қара” ,-деб чиқиб кетди.
Низомнинг сокинлигидан кўнглим сал бўлса-да, тинчиган бўлса. Бошқа бир қурт тушганди юрагимга. Ясан- тусан қилиб қаерга кетди экан бу одам? Савол кўп, жавоблар ундан-да кўп. Менга эса бедор қолиб ,уларни ажратиб олиш қолганди. Тонг отиб болам билан уйқудан уйғониш маросимимиз, ўйинчоқ машиналар билан ўйнашдан бошланганди. Ҳали ҳеч ким уйғонмай туриб, ҳовлига чиқиб Сирожга бирор егулик тайёрлашим керак эди.
Фақат Сирожнинг бир ўзини хонада ташлаб кетгим келмай, уни ҳам кийинтириб ўзим билан бирга олиб чиқдим. Низом уйга келмаганди ёки келган бўлса-да, бизнинг олдимизга кирмаган. Сирож бувиси ва бобосининг хонаси томони кўрсатиб, ўша томонга юра бошлади. Ўзича мендан қочардек бўлиб, ўйин ўйнагани учун тез-тез юриб бориб уларнинг хона эшигини тақиллата бошлади.
Мен ҳали унга етиб бормай, Адолат эшикни очди.
“Вой, болам келибди бизни кўргани додаси “ ,-дея нозланиб гапирганга қараганда, Адолат яна сувдан қуруқ чиққан.
“Сирожга егулик тайёрлагунимча, ўтириб турсин” ,-дедим мажбур болани унинг қўлидан олиб, яна ортиқча машмашадан қочдим.
“Низом йўқми?” -деган овоз келди ичкаридан. Қайнотам мендан ўғлини сўраганда.
“Бу қаердан билсин. Низомнинг иши бор эди, кеча. Агар ҳаммаси яхши бўлса, яқинда янгилигимиз бор “ ,-деди у сўнгги жумлаларини кўзимга қараб айтди.
Ичимдан қичқириқлар эшитилса-да, ташқарига уларни чиқармадим. Бошимни тик, қаддимни тетик тутиб бефарқлик ниқобини тақдим.
“Бугун менинг куним, Сирожни қорнини тўйғазиб уйга кетамиз “ ,-дедим.
Рухсат сўрамадим, шунчаки хабар бердим. Индамади, энсасини қотириб эшигини ёпди.
🌒 🌘
“Асал болам кел, мана буни еб ол!” -деб уйга келганимиздан бери
Сирожга мева едирмоқчи бўлаяпман. Аммо яна қайсарлиги тутиб, мендан қочишга ҳаракат қиларди. Ойим ҳам неварасини соғингани учун бизни кўргани келганди.
“Бу бола нега бундай қиляпти, тушунмадим “
“Сен асабийсан шундан “
“Асабий эмасман “
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
ONG OSTI SIZNI 98% HAYOTINGIZNI BOSHQARADI.
MEN BUNI QÓLAGANIMDAN KEYIN HAYOTIM 100% ÒZGARDI.
🧠 Ongdan tòĝri foydalanish
Boĝlangan bolalik onggi
🌪 Boĝlangan pul yòli
🚀🛸ONG OSTI MÒJIZALARNI QANDAY AMALGA OSHIRADI.
🕒 BUGUN-BEPUL! Bu bilimlar EXSON QILINDI– faqat 🌔 KECHGACHA KIRING kanalga qo‘shiling!
👇 Hoziroq kirish uchun ustiga bosing
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
/channel/+lhE3-6bxb2A5ZjQy
/channel/+lhE3-6bxb2A5ZjQy
/channel/+lhE3-6bxb2A5ZjQy
Акси_дунё
232-қисм
Балки хотинига ҳеч нарса демади ёки гапимга ишонмади, аммо оналигимга ишонганди. Болам билан бироз бўласа-да, кўпроқ вақт ўтказишига имкон ва рухсат берганди. Низом болани менга қараб олиб келар экан, эшитган гапим ичимда қўрқувни орттириб, қайнотамга ҳозир эмас, бугун эмас демоқчи бўлиб бошимни икки ёнга қимирлатдим.
Айтсин эди, фақат ҳозир эмас Низом бошқага уйланаман деганида эмас, болани ўзимга олиб бўлмасимдан эмас. Балким отасига ўхшаб, Низом ҳам менга ишонмайди. Балки мендан баттар нафратланиб қасдига болам билан синарди. Нима бўлганда-да, вақти эмасди.
“Болани ол, ичкарига кир. Мен келаман бироздан кейин “ ,-деди Низом болани менга бериб.
Унинг отасига қараб юриганини кўрдим. Йўл ярмида, худди юраги бир нарсани сезгандек, ортига бизга қаради. Қўрқувдан оёқ қўлим титради. Ҳозир катта жанжал бошланиб, мени қувиб юборишса ва боламни 6 ойгача кўролмасам деб, жуда қўрқдим.
Сирож ҳам бу хавотиримни сезди шекилли, яна инжиқлана бошлади. Уни бир амаллаб тинчитиб, қайта ётқиздим. Кеч тушиб бўлганди. Низом отаси билан узоқ қолиб кетди. Дераза олдига бир неча марта бориб, ҳовлида бирор овоз эшитилдими йўқми шунга қарадим. Аммо ҳамма ёқ жимжит.
Қулоғимга эштилган биргина овоз қорнимни очликдан, ғудурлаган овози. Бу уйга тегишли одам эмас эдим. Боламдан ташқари ўзимга бирор нарса олиб ейишга ҳаддим сиғмасди ёки истамас эдим. Бир амаллаб тонгни орттирсам, эрталаб бола баҳонасида бирор луқма оғзимга ташлаб оларман деб режа қилдим. Хона ичи қоронғи бўлганидан, Низом ичкарига кирганида бизни ухлабди деб, ўйлаб чироқни ёқмади. Хона ичига кириб аввал секин юриб келиб, боласининг пешонасига қўлини тутди. Кейин унга қараб турган кўзларимга эгилиб, диққатлироқ қаради.
“Қон билан кирган жон билан чиқар эканда “ ,-деди киноя билан.
“Нима бўлди? Тинчликми?” ,-деганимда асл отаси билан нимани гаплашганига қизиқиб сўраган эдим.
“Чироқни ёқмай сизларни уйғотиб қўймай десам, ухламаган экансан. Лекин индамай, тунги қароқчиларга ўхшаб кўрпанинг тагидан пойлаб туришингни қара”
“Бола ухлабди, нима қилишим керак? Ҳовлига чиқиб ёки хонада мусиқа қўйиб рақсга тушишим лозимми?”
“Ёмон фикр эмас. Қара, истаган ерингда, маза қилиб ётибсан “
“Сен мени нима исташимни қаердан ҳам билардинг “ ,-дедим боламга қараб.
“Айт нима исташингни, бажо келтирай?” деди мени масхара қилгандек овоз чиқариб.
“Болам билан уйга кетишни истардим. Бу ерда ўзимни ноқулай ҳис қиляпман “ ,-дедим гап тагида пур маъно билан.
Muallif: Sulhida Davron
Muallif ruhsatsız koʻchirib olish va tarqatish taqiqlanadi 🛑
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
230-қисм
Яна иродам етмай, унинг ёнига бордим. Заифлик қилдим, ундан бир қадам кутмай яна ўзим қадам ташладим. Йўқ, демади. Қарши чиқмади, умид уйғонди ичимда. Балки унга режамни айтсам, мен билан бирга ҳаракат қилармиди дея гап очдим, бошқага уйланишдан. Кўзлари ёшга тўлиб йўқ деди.
Мен нима қилар эдим энди? Энг бошидан ўйинлар қурмай, бир томонни танлашим, қанча азоб бўлса-да, сабр қилишим керак эди. Нафисани йўқотишдан қўрққаним, бугун тоғдек муаммоларни олиб келяпти. Ойим тинчисин дея учрашувга кўндим. Нафисага айтмай кетиш ниятим йўқ. Бу ишни тўхтатса, яна у тўхтатарди. Бир оғиз мени ҳеч кимга бермаслигини айтса, менга ёрдам берса, бу балодан қутулишга.
Юрагим сиқилиб, нафасим ичимга сиғмай қолди. Ойимнинг қистови билан ҳозир, уни уйига олиб боришим керак. Болани бериб юборсам, уни йўқотиб қўядигандек ҳис қиляпман. Нима қилсам? Қайси йўлни тутсам? Кўзининг ёшига қарамай, болани олиб ойимга бергани чиқдим. Уни бу ерда, ойим билан бир уйда тутиш хавфли. Ойимнинг оғзидан нималар чиқиши номаълум ва унинг қўлидан нималар келиши мавҳум. Ойимни чақириб болани бермоқчи бўлганимда, дадам чиқди зўрға қадам ташлаб хонасидан.
“Ойим қани, болани олсинлар, мен Нафисани уйига ташлаб келаман “,-дедим бўйнимни чўзиб дадам ортидан хонасига қараб.
“Яхши бўлиб қолдими, Сирожбек?”
“Ҳозир иситмаси йўқ. Тунда яна кўтармаса, бўлгани “ ,-дедим ҳали ҳам ойимнинг чиқишини кутиб.
“Бола тўлиқ тузалгани йўқ. Болани ё онасига бер ёки онаси шу ерда қолиб қарасин” ,-деганда дадамдан бундай гап кутмаган эдим.
Хаёлимда, дадам нима деса-да, барибир ойиминг гапини қиладигандек туюларди доим.
“Дада, ойим?” -дедим янада сўраб.
“Ойинг ҳам қариди, чарчайди ўғлим. Онаси келди, тайёр боласига қарамоқчи қўй, қарасин. Ёки бирга қўшиб жўнат”
Ич- ичимдан хурсандчилигим, ичимга сиғмай кетди. Фақат Нафисага болани берсам, бояги уйланиш ҳақидаги гапимдан кейин мени кўришга кўзи, отишга ўқи қолмай қолиши аниқ. Яхшиси шу ерда қолсин. Она -бола кўзим олдида бўлади. Балки тунда боланинг иситмаси яна кўтарилса, уни олиб касалхонага боришга тўғри келар. Сирожни олиб Нафиса томонга қараб юришни бошлаганимда, дадам ортимдан гапириб қолди.
“Болани онасига бер-да, кейин менинг олдимга кел, сен билан муҳим бир масалани гаплашиб олишимиз керак”,-деганида, Нафиса рўпарамда туриб, боши билан негадир “йўқ “дегандек ҳаракатлар қиларди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
228-қисм
Узоқ вақтдан сўнг, эски Низом бўлиб ҳеч нарсани ўйламай, ўтказдим ўша тунни. Ичкаридан зўрға хабар беришди, аҳволи яхши экан она- болани. Нафиса болага Сирож деб исм қўйибди. Ойим эшитиб ёқтирмади. Лекин менга маъқул келди. Кам ишлатиладиган исмлардан бирини интернетга кириб маъносига қарадим, ёқди. Она-бола ичкарида экан, мен очиқда рўй бераётган муаммолар билан банд эдим. Амнистияга тушиши учун пора сўрашди, уни бердим. Ундан болани олиш ниятим йўқ эди, фақат адвокат бола маълум ҳолатларда она билан қолишига рухсат йўқлигини айтганда, ўғлимни олиш учун ишлов бошлатдим. Нафиса чиққач, менга болани ҳаётда кўрсатмаслигини яхши билардим. У билан қайтиб яшаб кетишим ҳам имконсиз, аммо мен бир йўл тутдим. Боламни ўзимда тутсам, Нафиса мендан кетмасди.
Мен унга боролмас эдим балким, аммо у мендан кетмасди.
Бошқа бир чора топилгунча, бу шундай давом этарди. Уйда бола йиғиси, унинг ташвиши иссиқ-совуғи, дея- дея ойлар ўтди. Ойим тинмай, болага она керак, уйлан деса ўғлимни ўгай она билан қолишини истамайман, онаси келса боласини бериб, уйлансам кейин уйланаман деб кутилдим.
Фақат ойим, бу гапимдан бошқа иш чиқарди. Нафисага боласини беришдан аввал бор будимизни ол, кейин болани бер, деди. Яна орада қолган эдим. Нафиса чиқишини эшитган кунимиз, ойим тоққа дам олиб келишни, бола билан чарчаб қолганини айтиб қўймай вилоятга кетдик. Унинг дарди Нафисага азоб бериш эканлигини билиб турган эдим. Янада ҳеч нарса қила олмадим.
Адвокат билан келишиб болани яна 6 ой васийлигини ўзимда тутиб туришимни гаплашиб олдик. Унгача бу чигал вазиятдан чиқиш йўлни топган бўлар эдим. Телефонимга келган тинимсиз қўнғироқлардан безиб, овозини ўчириб қўйдим. Ва кутилган Нафиса, боласи учун ҳаракатни бошлаб юборган хабарини олдим. Жинни хотин машинасотарни қаердан топдинг?
Қўрққаним шу эди. Нафиса истаса, ҳар йўлни қилиб болани юзини менга кўрсатмас ва ҳатто бир умрга мендан воз кечиб ўзига янги ҳаёт қура оларди. Уни мендан ажратолмайдиган биргина йўли, болани менда қолиши. Олти ойда унинг кўнглини унга сездирмай қайта олардим.
Режам шу эди. Ойим учун бошқасига уйланишга мажбур бўлсам-да, Нафиса ҳаётимда бўлиши керак. Уни йўқота олмасдим. Иродаси заиф одам эдим шунчалик. Ипи тортилган граната каби хафли бўлса-да, ундан воз кечиш ниятим йўқ эди. Ойим билан бир уйда яшай олмас эдик.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
227-қисм
Н и з о м д а н
Эркак киши учун онаси ва хотини орасида қолишдан барбод бир иш йўқ чамамда. Мен ҳаёт сафосида яшаб, истак ва орзуларим ушалиши учун ҳеч қандай тўсиқ бўлмаслигини билиб ўсган эдим. Мен учун имконсиз, деган нарса йўқ эди. Истаган кийимимни истаган техникамни, истаган қизимни ўзимники қила олдим, шу пайтгача.
Фақат тақдир мени бошқа муаммолар гирдобига итар экан, истакларим энг сўнгги ўринга тушишини, бир пайтлардаги “яхши” ҳаёт бадалини, энди мисқоллаб тўлатишимни билмаган эдим. Ойим, пичоқлангач ва менга Нафисани кўришга бормаслигим эвазига, унга қарши ариза ёзмаслигини қабул қилганда, ҳаётимдаги энг оғир синов бошланган эди.
Қамоқхона ва маҳбуслик иккимиз учун бир вақтда бошланди. Нафиса ёпиқ жойда қамалиб қолган бўлса, мен ташқарида озод бўла туриб чекловлар ва қарорлар қамоғида эдим. Ойимнинг феъл- атворини билганимдан ва Нафисани ҳам яхши таниганимдан, охири бундан-да ёмон бўлиши мумкин бўлган ҳолатдан, янада енгил кутилдим деб ўйлайман.
Нафиса ҳомиладор, қорнида менинг боламни ташиётганди. Истакларим дедим-ку, вақтида ота бўлишни ҳеч хаёл ҳам қилмаган эканман. Шунинг учун бошида бироз саросимага тушдим. Чунки бола барча режаларимни ўзгартириб юборди. Ойим тузалиб ўзига келгач, менга босим ўтказишни бошлади. Нафисадан ажралиб, пулларни бошқа бировга ўтказишимни айтиб, ҳар куни минглаб йўл ва чора топишимни истарди. Икки ўт орасида қолишим, шундан бошланди. Кўп йўл қидирдим, ўхшамади.
Охири таниш бир одам орқали, Нафисанинг номидаги барча пулларни бошқа бировга ўтказдим. Фақат бунинг ҳаммасини ойимга айтмадим. Шунчаки бир-икки мулкни ўзимга ўтказа олдим, дедим холос. Чунки тинмасдан ажраш деганда, доим пулларни баҳона қилиб, мавзуни ёпишга ҳаракат қилдим. Нафиса туққанини эшитганимда, дунём ўзгарди.
Дадам уйга қайтди. Ишлар кўпайиб, бор юк менинг бўйнимга юкланди. Неча марта бордим уни кўришга, фақат эшик олдидан қайтдим. Нафисага ишончим қолмаганди. Ҳаётимиз учун бир ўйин бошлатган эдим. Бир нималарга эришиб ярмига келганда, буза олмас эдим. Балки жасоратим жасоратим етмади. Нафиса у ерда, у аҳволда экан, унга келажагимиз ҳақида гапира олмасдим. У чиққунича баъзи нарсаларни ўз ўрнига қўйиб, уни кўндира олишим лозим эди.
Қўрқдим...
Бир кун чиқиб ойимга айтишидан, шунча режа бузилиб баттар чигаллашидан қўрқдим. Ўғил туққанини эшитиб, ўша куни ўртоқларимга маишат уюштириб бердим. Ароқ баҳонасида маст бўлиб, соатлаб йиғладим. Уйга кетмадим, қаерда ким билан тонг оттирганимни ҳам аниқ эслай олмайман ҳозир.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
225-қисм
Даҳшатли сценарийлар ёза бошладим. Отаси билан гаплашган бўлса-чи, дея. Аммо Низом ҳар доимгидек эди, назаримда.
“Йиғладингми, нега кўзларинг шишган?”- деди у ҳам мендаги ифодаларни таҳлил қилар экан.
“Ҳа, озроқ “ ,-дедим орқасидан бошқа гап сўрамасин деб ўрнимдан туриб Сирож ва Низомнинг олдига яқинлашдим ва боламнинг иссиғига қарадим.
Тушган эди. Тишлари чиқаётганига, иссиғи чиққандир деган эди ойим. Низомнинг кўзига қарай олмасдим, худди нотўғри иш қилиб қўйгандек ўзимни олиб қочишга уриндим. Аслида бу ҳолатим ҳар дақиқа энди нима бўлар экан деган хавотирдан эди. Боланинг очлигини баҳона қилиб, ота -болани хонада қолдирдим ва ҳовлига чиқдим.
Атрофга қарадим, ҳамма ер жимжит. Балки қайнотам менинг гапимни жиддийга олмагандир? Бўлмаса, эркак киши аёли ҳақида бу гапни эшитиб, сокин тура олармиди? Яна минг хил ўй- хаёллар билан ошхонада, боламга сутли бўтқа тайёрлаб ҳовлига чиққанимда, Адолатнинг овози эшитиларди хонасидан. Ким биландир телефонда гаплашиб турган эди, шекилли. Чунки жанжал ёки бошқа овоз эмас, шунчаки суҳбатдек туюлди менга. Хонага кирганимда, Низом ўғли билан ўйнаб турган экан.
“Боланинг қорнини тўйғаз, кейин сени олиб бориб қўяман “,-деди.
Боланинг соғлиғи, қайнотам деб бошқа бир масала ёдимдан чиқай дебди. Мен кечаги тунни унутган эдим. Низом мен уйғонганда уйда йўқлиги учун у билан гаплаша олмаган эдик. Ҳозир эса, мени уйга жўнатишни айтяпти. Нигоҳи ва овози онасининг олдидагидек совуқ бўлмаса-да, янада масофали эди.
“Сирожни ҳам олиб кетайлик, уйда қарайман ўзим “
“Ойим қарайди, Сирожга. Сени бу ерга хоҳлаганингда келишинг тўғри эмас”,-деди бошини эгиб боласига қарагандек бўлиб.
“Сен ёки бошқаси учун келмадим, болам учун келдим.”
“Нафиса, бошлама яна илтимос. Сирож яхши, мана кўрдинг “
“Низом нимадан қўрқасан? Кеча тунги одам қани? Нега менга ўзимни фойдаланиб улоқтирилган матодек ҳис эттиряпсан?”
“Унақа эмас” ,-деди овозини пасайтириб.
“Айни шунақа. Нега келдинг бўлмаса, ёнимга? Мен сен учун кимман?”
“Ўғлимни онасисан”
“Бўлдими?”
“Нимани эшитишни истайсан, Нафиса? Кеча ёки неча кундан бери сени, жинни бўлиб қизғанганимни, ўзимни назорат қилолмай бориб сен билан бирга бўлганимни эшитгинг келадими?” -деди бу сафар овози сал баландроқ чиқиб.
“Ойингнинг гаплари тўғри бўлмасам?“ -дедим бугун Адолат эрига асл Низом мени истамаганини, бўлмаса бир оила бўлиб яшашимиз мумкинлигини айтганди.
“Нафиса, биз яна бирга яшаб бир оила бўлишимиз имконсиз, бунга тўсиқ кўп.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
223-қисм Беш ойлигидан бери неча марта касал бўлди, хабаринг борми? Ҳар сафар биз қарадик. Адолат янгам, туни билан ухламай чиқди. Низомга кеча қўнғироқ қилиб туша олмади? Ким билади , қаерда ким билан эди”
Эшитган гапларимдан юзим қизарса-да эшитмаганга олдим. Балки мен билан эканлигини билишимас, янгам ўзича менга алам қилсин деб бу гапларни айтаётгандир. 37,2 эди иссиғи, тез ёрдам чақиришгани ва болага укол қилдиришганди.
Янада иситмаси тушишини кутдим. Янгамни мажбур бола олдида қолдириб, ўзим болага иссиқ сув олгани чиқдим. Фақат боланинг сув идиши Адолатнинг хонасида қолганидан, биринчи у ерга бордим. Эшик ярим очиқ, эр- хотин гаплашиб турган экан. Мени кўриб Адолат гапида тўхтамай давом этди.
“Мен неча марта айтдим Низомга, хотининг билан яшамоқчи бўлсанг, бизни ўйлама, боланг учун яша дедим. Фақат ҳар сафар йўқ деди. Низомнинг кўнгли йўқ дадаси, мен нима қила оламан “ гаплари юрагимни тешиб ўтса-да, бунинг бир шоу эканлигини қайнотам ҳойнаҳой билди. Боланинг бетоблигидан фойдаланиб, ундан сўраган ёрдамимни бермоқчидир? Фақат Адолат яна ўз “ҳақиқатини “ исботлаш билан овора.
Кўнгли йўқ эмиш. Сен ўғлинг кеча кимнинг қўйнида нималар ваъда берганидан хабаринг борми, демоқчи бўлдим, яна индамай қўйдим. Ҳозир болам муҳим, Адолат билан гап талашиб уни ҳаммага ҳақли эканлигини ва асли доимий муаммо чиқарган киши мен эканлигимни кўрсатиш мавриди эмас.
Низомга кеча берган саволларимдан бири, нега олдимга келгани эди. У эса, унинг ёни менинг ёним эканлигини фақат ҳозирча баъзи тўсиқлар борлиги ва у тўсиқларни енга олса, ҳаммаси изига тушишини айтганди. Ёки иши битганча, ҳар эркакнинг қуруқ гапи эди. Чунки онаси олдида яна бепарво ўзгарувчан бўлса, ўзимни шунчаки фойдаланилган ҳис этишим аниқ.
Ва бу, унинг мен билан ўтказган сўнгги туни бўлар эди. Мен ошхонада эканман, ҳовлидан қизининг овози келди. Онасидан отасини сўради. Фақат Адолат менинг эшитишимни билиб туриб, атайлаб гапирди.
“Отанг яхши, невараси касал бўлганинга Низомга хотин керак, болага она керак деб турибди. Мен ҳам шуни сенга айтмоқчи эдим. Ўтканда айтган қизинг билан бир учрашиб кўр. Болани айт, кўнса Низом билан учраштирайлик. Эркакка йўлдош керак“ эшитган ҳар гапимдан нафасим қисилди.
Булар Низомга қиз топиши бир томон, боламни худди бир умр буларда қолишидек ўзини тутиши бошқа томон эди. Она -қиз дарвозадан чиққанини эшитиб, мен ҳам болам олдига бордим. Янгам Адолатнинг кетганидан фойдаланиб, уйига бориб келишини айтди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
🌿 Mehr...
U ovqat suzayotganida qattiq charchaganini his qildi. «Qornim ochdi, shekilli»,-deb o‘yladi.
Taomni suzib keldi. Qaynotasi «Tuzi past bo‘libdi», desa, qaynonasi «Yaxshi qaynamabdi», -dedi. Dili og‘ridi. Bir ko‘ngli «Dasturxonga qo‘yilgan ovqatni maqtab yeyish sunnat», deb aytay dedi-yu, tiliga chiqarmadi
-Uzr, oyijon, uzr adajon,-dedi.
Indamay, bolalarini ovqatlantirdi. Idish-tovoqlarni yuvdi. O‘g‘illari yoyib tashlagan o‘yinchoqlarini yig‘ishtirdi. Qoni kamayganmi, holsizlandi. Ertaga 6 soat darsi bor. Bir talay daftar tekshirishi kerak hali. Bolalarini ertak aytib uxlatdi.
Daftarlarni tekshirayotib, ko‘zi yumilib-yumilib keta boshladi...
Kimdir yelkasiga yengil ko‘rpa tashlaganini his qildi. Ko‘zini ochdi. Eri kelibdi.
-Assalomu alaykum, qachon keldingiz? Ovqat tayyorlaymi- so‘radi u
-Charchabsan-a? O‘zim suzib yeyman. Sen biroz dam ol.
-Yo‘g‘-ye, o‘zim, - oshxonaga yurdi u.
-Qo‘ling shirin, ovaqtlaring biram mazaliki. Hech qaysi restoranda bu mazani topolmayman.
Ayolning ko‘ngli yorishdi. Ishtaha bilan ovqatlanayotgan turmush o‘rtog‘iga tikilib, charchoqlari ham tarqab ketganini his qildi.
Kun bo‘yi tinmagan, horigan vujudiga bir chimdim mehr orqali bir dunyo quvvat kirib kelgandi...
Feruza Salxodjayeva.
✨ Reaksiyalaringizni kutaman qadrligim ))
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
🌿 Farosat...
- Islom tarbiyasiga ko‘ra, ko‘chadan ayol-qizlar o‘tib qolsa, erkaklar ularga teskari o‘girilishi va o‘zaro biroz baland ovozda gapirishlari lozim.
- Baland ovoz nima uchun?
- Yigit-erkaklar ayol haqida emas, boshqa mavzuda gaplashayotganlarini ma’lum qilgan holda, ayol-qizlarni xotirjam va qo‘rquvsiz o‘tib ketishlarini ta’minlash uchun...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Siz ayolga shoyi ko'ylak olib bermang,
Gulimsan - deng!
Afsonaviy qasr qurmang,
Dilimsan - deng!
Sensiz havosi yo'q bo'shliqman deng!
Shu so'zlarni chin ko'ngildan ayta olgan kun,
Mo'jizaga aylanadi ayol Siz uchun..!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Тириклигида 2 та хотин олган, ўлганида майити икки хотини ўртасида хор бўлган эркак ҳақида
Ибрат учун яқинларга тарқатинг👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
