27645
به کانال خاکستر هنر خوش اومدید . . . هنر داریم تا حقیقت ما را نابود نکند ف.ن
«من احمقانه آفریده شده‌ام: هیچ‌چیز را فراموش نمی‌کنم، هیچ‌چیز!»
قهرمان عصر ما/ لرمانتف
@grayart
چند هفته ای هست که ما این پست رو فرستادیم و دوستان زیادی استقبال کردن بنابراین برای عزیزانی که هنوز عضو نشدند قرار دادیم 🙏🙏
با انتخاب کلید موردنظر، به جامعه دوستداران دانش، هنر و فلسفه بپیوندید.
این پست تبلیغاتی نیست، برای پیشرفت و رشد شماست، مجموعه ای از بهترین ها.
[سویدریگایلف]: من که علاقه به دانستن نظر کسی ندارم و به همین جهت فکر می‌کنم چرا انسان گاهی هم پست نشود؟
به‌خصوص که این لباس در آب‌و‌هوای ما بسیار راحت و برازنده است. و در حالی‌که مجدداً می‌خندید اضافه کرد: به‌خصوص اگر انسان طبیعتاً هم بدان تمایل داشته باشد.
جنایت و مکافات/ فیودور داستایفسکی
@grayart
دیگران را نیز محکوم خواهند کرد. او را نیز روزی محکوم خواهند کرد. چه اهمیتی داشت اگر او را بخاطر اینکه در مراسم تدفین مادرش گریه نکرده است اعدام کنند؟
بیگانه/ آلبر کامو
@grayart
_مگر چه عیبی دارد؟ ضررش چیست؟
_ضررش این‌ست که ممکن است سرما بخورید و بمیرید!
_عجب؟ راست می‌گویید؟ اطمینان دارید که می‌میرم؟ خوب، چه بهتر! ما همه مردنی هستیم.
پزشک با لحن قرقر گفت:
_آه! پس اینطور!
پرنسس ما را گذاشت و رفت. زینائیدا تکرار کرد:
_بله، همین‌طور! شما خیال می‌کنید این‌جور زندگی خیلی لذت دارد؟ دور و بر خودتان را نگاه کنید... خیلی قشنگ است؟ جداً خیال می‌کنید من این را نمی‌فهمم؟ احساس نمی‌کنم؟ آبِ یخ جگرم را جلا می‌دهد. شما واقعاً خیال می‌کنید می‌توانید به من بقبولانید که این‌جور زندگی ارزش آن را دارد که آدم، نمی‌گویم برای سعادت، بلکه برای یک لحظه لذت، آن را به خطر نیندازد؟
تورگنیف
@grayart
من اینجا ایستاده‌ام، نفس می‌کشم، زنده‌ام. و برای اولین بار، فکر می‌کنم که شاید زندگی واقعاً ارزش زندگی کردن را داشته باشد،چراغ‌های شهر در دوردست می‌درخشند. موسیقی در گوشم پخش می‌شود. باد از لابه‌لای انگشتانم عبور میکند.
و در آن لحظه، قسم می‌خورم که ما بی‌نهایت بودیم.
مزایای منزوی بودن/ استیون شباسکی
@grayart
مرگ! این کلمه یعنی چه. ببین! ما وقتی که از مرگ حرف می زنیم، خواب می بینیم. من مرگِ برخی کسان را دیده ام. ولی انسان چنان دست و پا بسته است که در قبال آغاز و پایان زندگی خود درکی ندارد.
رنج‌های ورتر جوان/ یوهان ولفگانگ گوته
@grayart
✨️✨️تبادلِ فرهنگ و هنر
آنکه با هیولاها دست و پنجه نرم میکند باید بِپاید که خود درین میانه هیولا نشود. اگر دیری در مغاکی چشم بدوزی، آن مغاک نیز در تو چشم میدوزد.
📔فراسوی نیک و بد | فردریش نیچه ، ص۱۲۵
•••••☆☆•••••
⭕️مجموعه ای از بهترین گروه ها و کانال های تلگرام(هنر/فلسفه/ساینس)
💎 t.me/addlist/UlTeoN2tAqE2M2Rk
👨🦱 آیدیِ هماهنگی:
@hume1711
به جهنم معتقدم، چون در آن زندگی می‌کنم.
سیلویا پلات
@grayart
«احساس پشیمانی کردم: خیلی آسان خودم را از ماجرای اندوهبار مادرم به‌در برده بودم. هیچ نشانی، هیچ جراحتی از آن نگه نداشته بودم... آن‌وقت بهتر از هر زمان دریافتم که جراحت روح به‌دشواری تسکین می‌یابد، و گذر زمان همیشه این جراحت‌ها را درمان نمی‌کند، و به همین جهت هیچ‌کس حق ندارد جراحت‌های قلب آدم‌های نزدیکش را از یاد ببرد.»
پیوتر بِدنارسکی
@grayart
من میان غریبگان، در جایی که دلخواهم نیست
نه‌چندان زیسته‌ام و نه چندان لذتی برده‌ام
و آغاز اندوهبار روزهایم
مدت‌هاست مرا به مرز کسالت کشانده‌است
چه سود از زیستن، من برای شادمانی زاده نشده‌ام
من برای دوستی و لذت زاده نشده‌ام
فقط جرعه‌ای سرد از جام هوس نوشیده‌ام.
آلکساندر پوشکین
@grayart
به انسان بودنم افتخار نمی‌کنم، چراکه بیش از آنچه باید به معنای آن آگاهم. فقط کسانی که این حال را عمیقاً تجربه نکرده‌اند به آن افتخار می‌کنند. هر روز بیش از پیش متقاعد می‌شوم که انسان، حیوانی اندوهگین است، رهاشده و محکوم به یافتن راه خود در زندگی. دانستن طاعون زندگی است و آگاهی زخم بازی است بر قلب آن. غم انگیز نیست انسان بودن؟ حیوانِ پیوسته ناراضیِ معلق میان مرگ و زندگی.
اگر خدایم می‌کردند در جا استعفا می‌کردم و اگر جهان فقط من بودم، خودم را پاره پاره می‌کردم. تکه تکه می‌شدم و ناپدید. از آن جایی که نه در وجود و نه در عدم رستگاری نیست، بگذار جهان با قوانین لایزالش تکه تکه شود. بخندید یا بگریید، از سر ناامیدی یا شعف فریاد بکشید، نغمه مرگ یا عشق سر دهید. چرا که هیچ چیز پایدار نخواهد بود.
امیل سیوران
@grayart
«در این بدبختی بزرگ، در میان این اقیانوس درد و رنج شن‌هایی یافته بودم که می‌توانستم پاهایم را روی آن بگذارم و در آنجا به‌طيب‌خاطر می‌توانستم رنج بکشم، ولی تندبادی همۀ آن را با خود برد. اکنون یکه و تنها و بی‌پشت‌وپناه مانده‌ام و در مقابل طوفان‌های حوادث بسیار ناتوان.»
اونوره دو بالزاک
@grayart
🌟 به زودی این پست حذف خواهد شد لطفاً
زودتر وارد شوید🔂
از فرصت پیش آمده استفاده کنید...✨️🎵
Monica Vitti et Alain Delon, L’Eclisse, Michelangelo Antonioni, 1962
@grayart
دختری که پدرش مانع شده بود با عشق دل‌خسته و خوش‌سیمایش عروسی کند به او گفت «تقاصش را پس می‌دهی!» و خودش را کُشت. اما پدرش ابدا تقاص پس نداد. شیفته‌ی ماهی‌گیری با قلاب بود. یکشنبه‌ی سه هفته‌ی بعد، به رودخانه برگشت تا، به قول خودش، غصه‌اش را به فراموشی بسپارد. حسابش درست بود، اندوه از یادش رفت.
سقوط/ آلبر کامو
@grayart
یک گیگ کتاب منتخب تاریخی،فلسفی،ادبی از بهترین کتاب های جهان pdf رو گذاشتم لینک زیر به زودی پاک میشه👁️📚:
دریافت کتاب ها از ربات
نه. جایی نیست که جای خالی‌ام احساس شود. مترو پُر از مردم است، رستوران پُر از مردم است، سرها پُر از مشغله‌های کوچک است.
از دنیا بیرون لغزیدم و از دنیاچیزی کم نشد.
باید باور کرد که ضروری نبودم.
دوست داشتم ضروری باشم. دلم می‌خواست برای چیزی یا کسی ضروری باشم. نبودم.
ژان پل سارتر
@grayart
تنها دو حسی که می‌شناخت اندکی افسردگی، پیش از شروع سردردهای شدیدش و اندکی سرخوشی در پایان آنها بود. در غیر این‌صورت، این زنِ عاطفه‌مرده چیزی حس نمی‌کرد.
سوزکیند
@grayart
«یقین دارم، نمی‌توانم این‌همه رنج را تحمل کنم و خواهم مُرد. اما چه بهتر. من به پرتگاه بی‌انتهایی رسیده‌ام و باید بیفتم.»
تورگنیف
@grayart
قبلاً گفتم که تصمیم گرفته‌ام تن به این رذالت بدهم؛ اما اگر جزئیات نقشه‌ی شما بیش از حد نفرت‌انگیز و کثیف باشد، از همین حالا می‌گویم که تاب نمی‌آورم و همه‌چیز را رها می‌کنم. می‌دانم که این کار هم رذالت است، اینکه تصمیم بگیری تن به رذالت بدهی، و از کثافتی که عمل رذیلانه در آن غوطه‌ور است بترسی، اما چه می‌شود کرد؟ به‌طور حتم همین‌طور خواهد شد!
فئودور داستایفسکی
@grayart
«أحمل جراحات كل المعارك التي تجنّبتُها»
من زخم تمام نبردهایی را بر تن دارم
که از آنها اجتناب کرده‌ام…
🌱 جراحاتی را که شعر به قلبتان میزند دنبال کنید .
/channel/onjerahat
خبر فرهنگی
کتاب مرد کُمُدی پس از سالها ممانعت چاپ بالاخره در دولت جدید اجازه چاپ یافت و همکنون در کتابفروشی ها و وب‌سایت های معتبر قابل دسترسی است.
این کتاب که به کوشش نشر آمه و نویسندگی مهدی آزاد منتشر شده مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که به کنکاش در زوایای تاریک انزوا، تنهایی، جستجو هویت و امید از دست رفته فرد می‌پردازد.
این کتاب تصویری است که شاید ترجیح می‌دادیم نبینیم، اما نمی‌توان از آن چشم برداریم.