288
این کانال به منظور اطلاع‌رسانی و ترویج حوزهٔ میان‌رشته‌ای «زبان‌شناسی زیست‌محیطی» و معرفی منابع مرتبط با آن (کتاب‌ها، مقالات، وب‌سایت، فیلم، ...) راه‌اندازی شده است. امیر قربان‌پور Amir Ghorbanpour @a_ghorbanpour
Episode 34 - Arran Stibbe and ecolinguistics
#podcast
@ecolinguistics
The divergent discourses of activists and politicians in the climate change debate: An ecolinguistic corpus analysis
@ecolinguistics
English pronouns and human exceptionalism: A corpus-based study of singular ‘they’ usage for nonhuman animals
@ecolinguistics
نقد و بررسی کتاب زبان‌شناسی زیست‌محیطی: زبان، محیط زیست، و داستان‌هایی که با آنها زندگی می‌کنیم (ویراست دوم)
@ecolinguistics
ICE-6: The Sixth International Conference on Ecolinguistics
September 21-24, 2022
Graz, Austria
https://ecolinguistics-2022.uni-graz.at/en
#conference
The search for new stories to live by: A summary of ten ecolinguistics lectures delivered by Arran Stibbe
@ecolinguistics
The year’s work in ecolinguistics 2021
@ecolinguistics
از آنجایی که منابع بی‌جان درد و رنج را احساس نمی‌کنند، تقلیل گفتمانی حیوانات به عنوان منابع، به ایدئولوژی‌ای که رنج و عذاب آنها را نادیده می‌گیرد، کمک می‌کند. در مواردی هم که رویدادهایی دربرگیرندۀ رنج و عذاب آنها توصیف شده و در مورد آن صحبت می‌شود، اغلب از فرایند اسم‌سازی استفاده می‌شود تا عاملیت آن پنهان بماند (نگاه کنید به فرکلاف، ۱۹۸۹: ۱۲۴). نمونه‌ای از این مورد در مثال زیر دیده می‌شود:
• خستگی کارکنان، غیبت از کار، و تغییر و گردش کاری، می‌تواند به استخوان‌های شکسته و کبودی‌هایی که بازدهی تولید را کاهش می‌دهند، منجر شود. (مجلۀ طیور، ۱۹۹۷الف)
این جمله حوادثی را توصیف می‌کند که در آن حیوانات زخمی می‌شوند. اما در واقع از خود این حیوانات اصلاً نامی برده نمی‌شود. این فرایند از طریق عبارات اسم‌سازی‌شده «استخوان‌های شکسته» (X استخوان‌های Y را می‌شکند) و «کبودی‌ها» (X؛ Y را کبود می‌کند) صورت می‌گیرد، که به مفعول تأثیرپذیر (Y) اجازۀ حذف از جمله را می‌دهد. عامل X (در این نمونه کارگر مرغداری) نیز خود از جمله حذف می‌شود، و تنها به صورت غیرمستقیم به عنوان یک توصیفگر در گروه اسمی «خستگی کارکنان» ظاهر می‌شود؛ و این «خستگی کارکنان» تنها بخشی از عامل وقوع فعل «منجر شدن» — و نه «شکستن» —، را تشکیل می‌دهد. این موضوع باعث ایجاد فاصله میان عمل عمدی انسان‌ها و جراحات به وجود آمده در حیوانات می‌شود. علاوه بر این، به نتایج این جراحات از بعد درد و رنج وارد آمده بر حیوانات هیچ اشاره‌ای نمی‌شود، بلکه تنها به لحاظ «بازدهی» کار از آنها صحبت می‌شود.
برگرفته از:
کتاب «حیوانات محو شده: گفتمان، محیط زیست، و پیوند دوباره با جهان طبیعت» (آرن استیبی / ترجمۀ امیر قربان‌پور)
#excerpt
@ecolinguistics
زبان‌شناسی ابزارهایی را فراهم می‌آورد برای تجزیه و تحلیل گفتمان‌هایی که در زندگی روزمره ما را احاطه کرده و نوع جامعه‌ای که به آن تعلق داریم را شکل می‌دهند. این ابزارها می‌توانند به نمایان ساختن داستان‌های پنهانی که در پس این گفتمان‌ها قرار دارند، کمک کنند. این داستان‌ها، هنگامی که آشکار شوند، می‌توانند از یک منظر زیست‌محیطی مورد نقد و بررسی قرار گیرند: آیا آنها مردم را به از بین بردن و یا، از سوی دیگر، حفاظت از اکوسیستم‌هایی که زندگی به آنها وابسته است ترغیب می‌کنند؟ اگر آنها مخرب باشند پس باید در برابر آنها ایستادگی شود، و اگر مفید باشند باید هر چه بیشتر ترویج داده شوند و گسترش یابند.
برگرفته از:
کتاب «زبان‌شناسی زیست‌محیطی: زبان، محیط زیست، و داستان‌هایی که با آنها زندگی می‌کنیم» (آرن استیبی / ترجمۀ فردوس آقاگل‌زاده و همکاران)
#excerpt
@ecolinguistics
واکاوی تعامل انسان و طبیعت در ضرب‌المثل‌های زبان فارسی از منظر زبان‌شناسی بوم‌گرا
@ecolinguistics
Belarusian nationally specific image of the universal concept of water
@ecolinguistics
An ecolinguistic analysis of ecocentrism in Cameroon newspaper discourse
@ecolinguistics
Ecolinguistics: A half-century overview
@ecolinguistics
Ecolinguistics reunited: Rewilding the territory
@ecolinguistics
The Climate Connection - Episode 7: Natural language (transcript)
Читать полностью…
https://player.fm/series/lexis-2786328/episode-34-arran-stibbe-and-ecolinguistics
Lexis
Episode 34 - Arran Stibbe and ecolinguistics
#podcast
http://www.ecoling.net
📖 The divergent discourses of activists and politicians in the climate change debate: An ecolinguistic corpus analysis
✍️ Clare Cunningham; Charlotte Foxcroft; Helen Sauntson
There is currently a scarcity of research comparing the linguistic features of discourses of climate activists and politicians about the climate emergency. Understanding how the discourses of these two groups of public figures either perpetuate or challenge hegemonic views about climate change is vitally important. For this study, two corpora were created, the Activist and the Politician, and the analysis adopted key tenets of corpus-assisted discourse studies (CADS) within a broader ecolinguistic approach. Findings indicate that Activist discourses are anthropocentric and focus predominantly on the negative effects of climate change which are attributed to human actors. The activists’ discourse of climate change is inseparably embedded within discourses of ecological and social justice, and there is a semantic frame of immediacy and realness in relation to climate change which is, by contrast, notably absent in politicians’ corpus. By contrast, the politicians’ talk is characterised by dominant semantic frames of industry, finance, politics and economy. There is very little attribution of climate change to human actors — instead, the language works to devolve responsibility for climate change to non-human actors.
#article
http://www.ecoling.net
📖 English pronouns and human exceptionalism: A corpus-based study of singular ‘they’ usage for nonhuman animals
✍️ Michael H. Brown
Singular ‘they’ has received considerable scholarly attention. It has a long-established history in English and has recently seen its usage extended into novel contexts such as in reference to specific persons. Its use in reference to nonhuman animals has also been attested, but this use has received comparatively little scholarly attention. This article traces the development and expansion of the use of singular ‘they’ in English, reviews the factors involved in pronoun selection for nonhuman animals, reports a study on the use of singular ‘they’ for nonhuman animals in a corpus of articles related to animal-welfare concerns, and discusses such usage within the context of a particular ecosophy, defined in the paper, that opposes human exceptionalism.
#article
https://criticalstudy.ihcs.ac.ir/article_8062.html
📖 نقد و بررسی کتاب زبان‌شناسی زیست‌محیطی: زبان، محیط زیست، و داستان‌هایی که با آنها زندگی می‌کنیم (ویراست دوم)
✍️ امیر قربان‌پور
کتاب «زبان‌شناسی زیست‌محیطی: زبان، محیط زیست، و داستان‌هایی که با آنها زندگی می‌کنیم»، نوشتۀ آرن استیبی، زبان‌شناس و بوم‌شناس بریتانیایی، ویراست دوم کتابی است که نخستین بار در سال ۲۰۱۵ توسط انتشارات راتلج به چاپ رسید و از برجسته‌ترین آثاری محسوب می‌شد که به طور متمرکز به این حوزۀ میان‌رشته‌ای نسبتاً نوظهور از زبان‌شناسی کاربردی پرداخته بود. ویراست دوم کتاب (استیبی، ۲۰۲۱) در قالب یازده فصل تنظیم شده است که به همراه پیوست منابع داده‌ها و واژه‌نامۀ اصطلاحات تخصصی انتهای کتاب مجموعاً شامل ۲۶۰ صفحه می‌شود. این نوشتار ابتدا مرور کوتاهی خواهد داشت بر پیشینۀ اصطلاح «زبان‌شناسی زیست‌محیطی»، و مسیر شکل‌گیری این شاخۀ میان‌رشته‌ای جدید و گسترۀ مطالعات آن؛ چرا که، همانطور که اغلب در مورد بسیاری از شاخه‌های علمی اتفاق می‌افتد، این اصطلاح پوششی و سایر اصطلاحات مرتبط با آن از آغاز شکل‌گیری این حوزه به معانی مختلفی کاربرد داشته‌اند. سپس در ادامه به بررسی محتوای کتاب در ویراست دوم آن پرداخته خواهد شد.
#مقاله
#article
ICE-6: The Sixth International Conference on Ecolinguistics
Book of Abstracts
@ecolinguistics
https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/jwl-2021-0031
📖 The search for new stories to live by: A summary of ten ecolinguistics lectures delivered by Arran Stibbe
✍️ Chen Ma; Arran Stibbe
This article is a summary of Professor Arran Stibbe’s ten online lectures on ecolinguistics at Beijing Foreign Studies University. The lecture series begins by asking: Why, from an ecolinguistic perspective, do we need new stories to live by? With theoretical insights and practical analyses of a wide range of discourses, it then illustrates how eight types of stories, including ideology, evaluation, erasure, salience, identity, narrative, framing, and metaphor can work cognitively to influence the way people construe reality, in the hope of encouraging people to use language that can inspire them to protect the planet instead of destroying it.
#article
https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/jwl-2022-0009
📖 The year’s work in ecolinguistics 2021
✍️ Ruijie Zhang
The year 2021 saw significant developments in ecolinguistic studies. Valuable theoretical additions to the position, aim, and scope of ecolinguistics have evinced the continuous evolution of the field beyond its provenance in linguistic studies. Publications on extended ecolinguistic methods drawing on various fields of knowledge have signified the field’s ongoing diversification as an increasingly nuanced (sub)discipline. This article reviews the research areas, communities, events, and publications representative of the year 2021 to demonstrate how ecological issues instigate ecolinguistic scholarship and activism and, conversely, how ecolinguistics contributes to understanding ecological issues. By looking back at the state-of-the-art, the review looks into the future and suggests promising trajectories for the unity and diversity of ecolinguistics.
#article
ایدئولوژی‌های تعبیه‌شده و انتشاریافته از طریق گفتمان‌ها بر بازنمایی‌های ذهنی اعضای یک جامعه تأثیر می‌گذارند، و این تأثیر ذهنی نیز به نوبۀ خود اعمال آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بازنمایی‌های ذهنی بخشی از چیزی را تشکیل می‌دهند که ون‌دایک (۱۹۹۷: ۲۷) آن را «شناخت اجتماعی» می‌نامد؛ چرا که آنها در میان اعضای یک جامعه، از طریق مشارکت و قرار گرفتن در معرض گفتمان‌ها، مشترک می‌باشند. در نهایت، همین شناخت اجتماعی است که تعیین می‌کند مردم کدام فراورده‌های حیوانی را خریداری کنند، صنعت تولید گوشت چگونه با حیوانات رفتار کند، و اینکه آیا افراد به طور فعالانه در برابر سرکوب و ظلم و تعدی به حیوانات اقدامی به عمل آورند یا خیر.
برگرفته از:
کتاب «حیوانات محو شده: گفتمان، محیط زیست، و پیوند دوباره با جهان طبیعت» (آرن استیبی / ترجمۀ امیر قربان‌پور)
#excerpt
@ecolinguistics
زبان‌شناسی زیست‌محیطی از علوم میان‌رشته‌ای جدید است که به مطالعۀ رابطۀ میان زبان و محیط زیست می‌پردازد. پیوند میان زبان و محیط زیست بر این اساس است که چگونگی رفتار انسان‌ها با جهان طبیعت تحت تأثیر افکار، مفاهیم، ایدئولوژی‌ها و جهان‌بینی‌ها می‌باشد، و این‌ها همه به وسیلۀ زبان شکل می‌گیرند.
از طریق زبان است که هویت‌های مصرف‌گرا ساخته شده و زندگی‌ها به سمت انباشت رو می‌آورند، و از طریق زبان است که در برابر مصرف‌گرایی ایستادگی شده و افراد به این تشویق می‌شوند که «بیشتر باشند، نه اینکه بیشتر داشته باشند».
از طریق زبان است که به لحاظ ذهنی، جهان طبیعت به اشیاء یا منابعی صرف برای تصرف انسان‌ها تقلیل می‌یابد، و از طریق زبان است که افراد به این ترغیب می‌شوند که به نظام‌های حمایت‌کنندۀ زندگی احترام گذاشته و از آنها مراقبت کنند.
بنابراین، به بیان ساده، زبان‌شناسی زیست‌محیطی عبارت است از نقد اشکالی از زبان که به تخریب محیط زیست دامن می‌زنند، و کمک به جستجوی اشکال جدیدی از زبان که افراد را به حفاظت از جهان طبیعت ترغیب می‌کنند.
برگرفته از:
کتاب «زبان‌شناسی زیست‌محیطی: زبان، محیط زیست، و داستان‌هایی که با آنها زندگی می‌کنیم» (آرن استیبی / ترجمۀ فردوس آقاگل‌زاده و همکاران)
#excerpt
@ecolinguistics
https://jolr.ut.ac.ir/article_78692.html
📖 واکاوی تعامل انسان و طبیعت در ضرب‌المثل‌های زبان فارسی از منظر زبان‌شناسی بوم‌گرا
✍️ طاهره افشار؛ مریم عبدی بلوکانی
بحران زیست‌محیطی، از مهم‌ترین مسائل قرن ۲۱ محسوب می‌شود. زبان‌شناسی بوم‌گرا، عوامل این بحران را، در زبان جستجو می‌کند. این پژوهش، با هدف بررسی عوامل زبانی مؤثر در تشدید بحران، به واکاوی تعامل انسان با طبیعت، در ضرب‌المثل‌های زبان فارسی می‌پردازد که دارای بسامد بالایی، در مکالمات روزمره هستند. پژوهش، به روش تحلیلی، توصیفی و کتابخانه‌ای انجام گرفت. در گام نخست، تعداد ۳۷۳ ضرب‌المثل، به صورت تصادفی و بر مبنای جدول مورگان، به عنوان جامعه آماری مناسب، از جامعه کل ده‌هزار موردی، از کتاب الکترونیکی «ده‌هزار مثل فارسی و بیست و پنج هزار معادل آنها» تألیف «دکتر ابراهیم شکورزاده بلوری» استخراج شد. سپس، دو مفهوم انسان‌محوری و انسان‌انگاری، بر مبنای معیارهای زبان‌شناسی بوم‌گرا، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی‌ها نشان داد که بخش عمده‌ای از ضرب‌المثل‌های مورد مطالعه، مفهوم انسان‌محوری را، با بار معنایی منفی منتقل می‌کنند. انسان‌انگاری، گاهی راه گریزی از نگاه انسان‌محور به طبیعت شناخته می‌شود، اما، بررسی‌ها نشان داد که در ضرب‌المثل‌های زبان فارسی، انسان در تخصیص ویژگی‌های خود به طبیعت، بخش‌های منفی آن را در گونه‌های غیرانسان، جلوه‌گر می‌سازد. این نوع نگاه به طبیعت، جهان را به دو قطب «ما» و «دیگری» تقسیم می‌کند. نگاه دو‌قطبی به جهان در عصر حاضر، شاید منشأ بسیاری از مسائل مهم جهانی باشد. بخشی از ضرب‌المثل‌ها، بر مفاهیم دیگری بجز دو مفهوم فوق، نظیر گونه‌گرایی، بوم‌محوری و استعاره‌های زیست‌محیطی دلالت می‌کردند، که در بخش‌های آماری، مورد استفاده قرار گرفت. قابلیت به کارگیری ضمایر یکسان برای انسان و غیر انسان، باهم‌آیی افعالی نظیر (دانستن، گمان کردن و ...) با گونه‌های غیرانسان و مفهوم بوم‌محوری با بار معنایی مثبت، در ضرب‌المثل‌های زبان فارسی مشاهده شد. کاربرد ضرب المثل‌هایی از این نوع، می‌تواند در نگرش انسان به طبیعت تأثیر مثبت داشته باشد. با توجه به اینکه، زبان‌شناسی بوم گرا، بر رابطه بین زبان و محیط‌زیست استوار است باید گویشوران، در استفاده از زبان، ابعاد آسیب‌رسان را شناسایی در به کارگیری آن دقت نمایند.
#مقاله
#article
http://ecolinguistics-association.org/journal
http://www.ecoling.net
📖 Belarusian nationally specific image of the universal concept of water
✍️ Anzhalika Litvinovich
This paper seeks to outline and describe the Belarusian national specificity of the universal concept of water. It explores the concept as a multilevel structure of a dynamic character capable of replenishing its content with new features in response to the challenges of contemporary life. The study comprises several types of data: lexicographical, corpus data and publicistic materials (newspaper articles, national reports). The research presents the interaction of ecological and cognitive approaches to language. The linguistic methods and procedures applied in the article are the dictionary definitions analyses, the contextual, semantic, conceptual analyses, the observation, interpretation, classification, systematization, and description. The results of the empirical material analysis show that the nucleus of the concept represented by the lexeme vada ‘water’ gives an idea of a typical member of the category and can be regarded as a universal component of the concept. The peripheral elements reveal a broad semantic cognitive potential of Belarusian water. The concept under study transfers the traditional ecological issues of “people–water” interrelation (the idea of life-giving, purity, honesty, natural beauty, danger and difficulties) as well as the idea of continuous sustainable development of society (life of people after the Chernobyl tragedy, responsible use of water and conservation of water objects). Ecological safety development of the country is a national priority striving to take a more central place in the concept sphere of Belarusian society.
#article
http://ecolinguistics-association.org/journal
http://www.ecoling.net
📖 An ecolinguistic analysis of ecocentrism in Cameroon newspaper discourse
✍️ Valentine Njende Ubanako; Walter Abo Acha
Environmental communication, also dubbed “green discourse”, actively [re]produces and reinforces ideologies and efforts driven to valorise, protect and conserve nature. At issue is the investigation of deictic (pragma-linguistic) categories that rekindle consciousness about respect for the rights, protection and conservation of nature, thus ecocentrism, in the Cameroon newspaper. The data for this study comprised forty newspaper articles selected from ten newspaper publishers in Cameroon. The theoretical framework adopted was the ecolinguistic framework. The results showed that in ecocentric discourses, journalists strategically used language categories depicting conservation ideologies and concrete actions geared at idealising Cameroon’s ecosystems. The ecologically venerating and conservation markers found included pronouns predominantly loaded with collective effort to protect nature; verbs marked with valorising and conserving actions; and imperative sentences compelling the audience towards nature protective actions, and so, criminalising nature-degrading activities. Additionally, personification was used to venerate nature with divine and/or human virtues, and finally, illocutionary speech acts framed concrete reasons and legal actions that justify and strengthen conservation. In essence, it was revealed that eco-conscious journalists in the Cameroon press used language strategically to conscientise the public about the need to valorise and protect existing flora, fauna, reptiles and fish, and biosphere (water bodies, land and the atmosphere). Conscious that earthly life is sustained by nature, it is necessary for the media to cover environmental subjects more regularly, and in language patterns that espouse and concretise concerted efforts to valorise and conserve the ecosystem, and eventually, stabilise the current ecological crisis.
#article
https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/jwl-2021-0022/html
📖 Ecolinguistics: A half-century overview
✍️ Wenjuan Zhou
The last 50 years have witnessed ecolinguistics come into bloom as a mature domain. This paper aims to examine the half-century development of ecolinguistics by reviewing its backgrounds, definitions, strands, and approaches, and also briefly previewing its future horizons. The birth of ecolinguistics can be attributed to such ecological necessities as the ecological crisis as an essential root, and an ecological perspective for linguistics as a linguistic necessity, together with six ecolinguistic turns in this domain (Section 2). Since the emergence of ecolinguistics in the 1970s, various definitions for ecolinguistics as an evolving concept have come into being, involving the geographical, conceptual, disciplinary, methodological, and practical sides (Section 3). Figures who have contributed to the development of this domain can be divided into old strands like Haugenian and Hallidayan ecolinguistics, as well as new strands such as strong ecolinguistics and the latest radical embodied ecolinguistics (Section 4). Given the diverse definitions and strands, a set of approaches have taken shape, ranging from the Haugenian approach to ecological discourse analysis (Section 5). Due to major problems found in reviewing four parts of ecolinguistics, it is high time three shifts in perspective be put into effect in ecolinguistics that can promise its future horizons.
#article
https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/jwl-2021-0025/html
📖 Ecolinguistics reunited: Rewilding the territory
✍️ Stephen J. Cowley
Ways of meaning link ecosystemic destruction with social and linguistic interdependencies. By freeing the entangled roots of these phenomena, we can find a way to rewilding ecolinguistic territory. Turning from focus on analysis of languages, texts, or practices, one unleashes the epistemic power of languaging. As we come to know and understand, languaging permeates perception and action. The perspective solves what I call “Haugen’s problem”, or how languages can interact with environments. Playing down the mind, semogenesis uses practices to graft the cultural on to the biotic. Saying things, like all natural innovation, connects history with cascading situated contingencies. With culture, artifacts, and voices, practical action enables discovery of techniques. These use natural evoneering as personal know-how draws on an evolving social semiotic (or cultural second order). Meanings link emplacement to practices that serve people who engage in organized action. The results shape realities which, along with languages, transform the bioecologies that make up the changing ecosphere. Pursuing the epistemic power of languaging brings new awareness that can ground practical theories. Once we focus on consequences of languaging and languages, ecolinguistics gains maturity. To become a discipline, however, theorists need to use historically effective work to build a clear vision of how, as ecolinguists, we can contribute to the future of evolution.
#article
The Climate Connection - Episode 7: Natural language
#podcast