10534
[مقالات-روان‌درمانی آنلاین-پادکست-ویدئو] www.dpsychotherapy.com 09224857787 [واتسپ-تلگرام-تماس]
بابک زنجانی یا بابک خرمدین؟
اخیراً ویدئوهای زیادی در فضای مجازی در حال وایرال شدن است که مرتبط با جناب #بابک_زنجانی است: سارقی از سال‌های گذشته که این روزها به قهرمانی در اذهان عمومی تبدیل شده است.
گویی #ایران، تابلوی بی‌قاب یک «تراژدی مدرن» است؛ تراژدی‌ای که قهرمانانش نه از آسمان، که از سیاه‌چال‌ها سر برمی‌آورند. بابک زنجانی — نماد ثروتی افسانه‌ای — ناگهان در عرف عمومی، ردای «خرمدین» بر تن می‌کند. این، فریاد جامعه‌ای «روان‌پاره» است که در تاریکی، حتی به دنبال شعلهٔ کبریتی سوزان می‌دود.
به راستی شرایط مهیاست: ما لشکریان شکست‌خورده، بی‌آب و بی‌برق و بی نام که نه تنها قدرتمان را پیش چشمانمان نابود کردند، بلکه در این مدت بر گور آن قدرت خیالی و توهم‌آمیز نیز رقصیدند. چه روزهای عجیبی بود که تجربه کردیم…!
حالا شرایط مهیاست. آماده‌ایم تا #نجات پیدا کنیم؛ مانند بیماری که پس از سال‌ها #رنج و #تحقیر و #شکست و #روابط ناسالم، ناگهان به خود می‌آید و پول و وقت گران‌بهایش را صرف راهی می‌کند که پایانش نامعلوم است، وارد می‌شود: «سلام دکتر! خسته‌ام. چیزی بگو یا چیزی بده. من خسته‌ام، می‌خواهم خوب شوم..»
ادامهٔ مطلب
رزرو نوبت
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
گاهی بزرگترین هدیه‌ای که می‌دهیم، نه کلام، بلکه سکوتی‌ست که بیمار را وا می‌دارد سخن بگوید.
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
گاهی فقط وقتی می‌توانی خودت باشی، که اجازه دهی درونت غافل‌گیرت کند.
#ماریون_میلنر
@dynamicpsychotherapy
دوستش داشتم. همین، مشکل همین‌جا بود. او خودش را دوست نداشت.
هر وقت چیزی خوب پیش می‌رفت می‌زد زیرش، انگار خوشی، چیزی بود که باید نابودش کرد.
هروقت چیزی نشان می‌داد که می‌شود دوستش داشت، خودش اولین کسی بود که انکارش می‌کرد.
در چهره‌اش چیزی بود که می‌خواست بمانی، اما زبانش بلد بود چطور بگوید: اشتباه گرفتی.
می‌نشست روبرویم و به تک‌تک دلیل‌هایی که برای دوست‌داشتنی بودنش داشتم یک "نه" می‌چسباند. نه‌ای که سال‌ها در خانه و کوچه شنیده بود.
دختری را دید، همه چیز خوب بود اما وقتی دختر یک عصر، کمی ساکت شد، تمام خوبی‌ها دود شد. چون یک نگاه کم‌حوصله بهانه‌ای بود برای خراب کردن تمام پنجره‌ها.
می‌گفت: "شاید از اول همه‌اش فیلم بوده."، شاید من می‌دیدم که چطور فیلم‌ها هم گاهی راست می‌گویند.
بعضی‌ها دوست‌داشتنی‌اند اما مهارتی در خودآزاری دارند که از هر شمشیری بُرنده‌تر است.
در روان آدم، گاهی یک "نه" قدیمی، بُرنده‌تر از تمام "بله"های تازه حرف می‌زند.
سخت نیست که کسی تو را دوست داشته باشد، سخت این است که خودت باور کنی دوست‌داشتنی هستی.
تنظیم وقت روان‌درمانی
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
گاهی #مراقبت، یعنی جرئت نگاه کردن به جایی که هیچ‌کس نخواسته ببیند.
@dynamicpsychotherapy
#شب_روان
رابطه‌ی درمانی، همان جایی‌ست که بیمار می‌آموزد "با دیگری بودن" می‌تواند امن و لذت‌بخش باشد.
@dynamicpsychotherapy
شفای بعضی‌ها #لطف بیشتر است، شفای بعضی‌ها #مسئولیت‌پذیری بیشتر.
شفای برخی در #همدلی بیشتر است و شفای برخی دیگر در #مرز گذاشتن.
شفای بعضی‌ها در #رهاکردن است و شفای بعضی‌ها در چگونگی ورود کردن.
شفای برخی در صحبت کردن است و شفای برخی دیگر #سکوت.
شفای بعضی بازگشت به #گذشته است و شفای بعضی در رها کردن آن.
شفای برخی افراد در یادگیری نحوهٔ دادن است و شفای برخی دیگر #یادگیری نحوهٔ گرفتن است.
و بسیاری از ما بینابین تمامی این‌ها در رقصیم.
تنظیم وقت روان‌درمانی
@dynamicpsychotherapy
تأویل گذشته در حال
فرآیند #تحلیل، یک فرآیند ارتباطی است. بیمار دنیای روانی خود را از طریق #تجربه و باززنده‌سازی آن در انتقال به #تحلیل‌گر منتقل می‌کند. تحلیل‌گر نیز این #رابطه را با هدف ایجاد تغییرات روانی برای بیمار #تأویل می‌کند، به این معنا که رابطه را به او بازمی‌نمایاند.
#انتقال، یک رابطه احساسی بین بیمار و تحلیل‌گر است که در زمان حال تجربه می‌شود، چیزی که به طور کلی به آن «این‌جا و اکنون» در موقعیت تحلیلی گفته می‌شود. این رابطه بازتابی از #گذشته بیمار است که در اشکال متنوع و دگرگون‌شده‌اش بروز می‌کند.
#استراچی (۱۹۳۴) به روشنی توضیح داده که چگونه فرد #نوروتیک تمایل دارد الگوهای قدیمی #ارتباط با دیگران را در هر رابطه جدیدی تکرار کند و چگونه موقعیت تحلیلی، به دلیل رفتار خاص تحلیل‌گر، این تکرار را تسهیل و درک آن را ممکن می‌سازد.
بیمار در تحلیل، عمدتاً روابط خود با موضوع‌های “قدیمی” را وارد می‌کند؛ موضوع‌هایی که به دلایل مختلف در طی زمان رشد نیافته‌اند. این موضوع‌های قدیمی، همان موضوع‌هایی هستند که در #نوزادی و #کودکی، کودک بخش‌های بزرگی از خود را در آن‌ها #فرافکنی کرده و سپس دوباره آن‌ها را #درونی‌سازی کرده است. بنابراین، این موضوع‌های درونی الزاماً با موضوع‌های خارجی اولیه مطابقت ندارند و اغلب به شدت دچار تحریف شده‌اند.
ادامه مطلب
رزرو نوبت
@dynamicpsychotherapy
گاهی از موفق شدن نمی‌ترسی، بلکه از حسادت، تنهایی یا قضاوتی که ممکن است همراهش بیاید می‌ترسی.
بعضی‌ها نمی‌ترسند که شکست بخورند؛ می‌ترسند که اگر موفق شوند دیگران دوست‌شان نداشته باشند.
ترس از کامیابی، گاهی صدای آدمی‌ست که آموخته اگر بدرخشی، تنها می‌مانی.
رزرو نوبت
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
احساس #گناه آزاردهنده است، اما نشانهٔ #رشد هم هست. یعنی به یکپارچگی روانی نزدیک می‌شویم.
رزرو نوبت
@dynamicpsychotherapy
سوم شخص غایب، که گناهکار است.
در خاطره جمعی این مردم تصویری نقش بست از ملتی که #تاریخ را نه فقط به‌مثابه واقعه، بلکه همچون خاطره‌ای زنده، با خود حمل می‌کند. ملتی با حافظه‌ای طلایی از شکوهی دور، از کوروش و فردوسی و خیام… اما زخمی از تکرارِ شکست، اشغال، کودتا، و امیدهای ناامیدشده.
شکاف‌های روان، تنها در فرد پدید نمی‌آیند؛ ملت‌ها نیز، روان دارند. زخم‌هایی، حافظه‌ای و دفاع‌هایی. همان‌گونه که فرد، برای ادامه‌ی زیستن، دیواری از #دفاع می‌سازد، ملت نیز روایت‌هایی می‌سازد برای #تحمل #رنج.
مردمی با حافظه‌ای طلایی، اما اکنون فروافتاده در روزمرگی‌های تلخ، گاه شکست‌های خود را نه از درون، که از بیرون #معنا می‌کنند؛ چونان روانی که هنوز تاب مواجهه با دردِ درونی را ندارد و نگاهش را به بیرون می‌دوزد، به دشمن، به دخالت، به آنچه «دیگری» نامیده می‌شود.
و از دل همین حافظه‌ی متناقض، آنچه برآمده، نه صرفاً روایت تاریخی، بلکه دفاع روانی‌ست. مکانیزمی در مقیاس ملّی: “اگر شکست خوردیم، اگر عقب ماندیم، اگر فرصت‌ها سوختند، تقصیر ما نبود؛ دیگری مقصر بود. دشمن بود. بیگانه بود و مداخله کرد”.
ادامه مطلب
تنظیم وقت روان‌درمانی
@dynamicpsychotherapy
صدها نفر مرده‌اند.
فقط یک عدد نیست.
جهان‌هایی خاموش شده است.
برخی #خانه را ترک کردند، برخی خانه را از دست دادند، و بعضی خود خانه بودند و دیگر نیستند.
#سوگ، همیشه فریاد نیست. گاهی خیره شدن به چیزی‌ست که دیگر نیست.
از دست دادن خانه یعنی از دست دادن تکه‌ای از خود، جایی که "من" شکل گرفت حالا ویرانه‌ای است در #حافظه.
وقتی جانِ عزیزی می‌رود، #روان برای مدتی خانه‌ای برای ماندن ندارد. تا زمانی که سوگ، آن خانه درونی را #بازسازی کند.
نباید #رنج را نادیده گرفت، نباید با آمار آرام شد. هر عزیزی که رفت موضوعی #عاشقانه بود در دل آدمی که ماند.
#سوگواری نخستین کاری است که #ذهن می‌کند تا بتواند دوباره معنایی بسازد.
سوگ، راهی‌ست برای نگه داشتن آن‌که رفته؛ نه در #گذشته بلکه در درون.
#ماتم فقط برای از دست رفته‌ها نیست، گاهی برای آن چیزی‌ست که هنوز هست، اما دیگر نمی‌توان مثل قبل دوستش داشت.
بازسازیِ #خیال، تنها زمانی ممکن است که اجازهٔ دهیم آنچه فروریخته دیده شود.
تنظیم وقت روان‌درمانی
@dynamicpsychotherapy
تنها موضوعی که آدمیان می‌توانند در آن #احساس_گناه کنند این است که از خواسته‌های خود دست کشیده باشند. هرچند شب‌ها در تاریکیِ رؤیاهایمان با ناب‌ترین شکل خواسته‌ها مواجه می‌شویم.
#لکان
تنظیم وقت
@dynamicpsychotherapy
آنچه در زندگی ارزش زیستن دارد، نه داشتن چیزها، بلکه اشتیاقی‌ست سر به فلک کشیده، شدید و والا، اشتیاقی که بی‌هیچ علتی حضور می‌یابد، نادر است و به‌سرعت از بین می‌رود.
تنظیم وقت روان‌درمانی
@dynamicpsychotherapy1
مرز گذاشتن با دیگران و روشن حرف زدن وضعیت فعلی را مختل می‌کند. این موضوع باعث می‌شود دیگرانی که به #سکوت و بندگی شما عادت داشتند، یا #مقاومت کنند یا احترام بگذارند.
اغلب عزیزانتان در برابر #تغییر شما مقاومت خواهند کرد، حتی اگر به #آشوب تبدیل شود. چرا که آشوب راحت‌تر بوده، شما اکنون گویی وضعیت را برای آن‌ها مختل کرده‌اید.
نظام #سرکوب، #ترس و #شرم را مختل کنید. اگر چیزی را می‌توان با #مرزگذاری به لرزه انداخت، مرز بگذارید.
شما سزاوار این هستید که آزاد باشید. ممکن است همه این تغییر را دوست نداشته باشند. ممکن است در ابتدا خودتان هم دوست نداشته باشید اما به‌تدریج #آزادی را دوست خواهید داشت.
تنظیم وقت روان‌درمانی
واتسپ و تلگرام: 09224857787
@dynamicpsychotherapy
هر بار که خوشحال می‌شود #مضطرب می‌شود، مثل کسی که با #لذت، #تنبیه را دعوت می‌کند.
حملات #اضطراب، بدون هشدار می‌آید نه به خاطر خطر بیرونی بلکه #قضاوت درونی.
وقتی خودمان را #زندگی می‌کنیم بخشی از ما که همیشه مطابق #میل دیگران بوده می‌ترسد.
هر موفقیتی یادآور نارضایتی کسی است و #شوق را خاموش می‌کند. در بعضی روابط، رشد یک‌طرفه گویی #خیانت به دیگری است. گاهی تنها بودن، دفاعی است علیه #شرم خواسته‌ها و امیالمان.
در واقع #افسردگی، #سوگواری برای بخشی از #خود است که نمی‌توان زیستش کرد.
بعضی صداها حتی پس از خاموشی گوینده، تا سال‌ها در ما می‌مانند.
لذت، تنها وقتی آزاد است که به #گذشته متعهد نباشد.
صدای درونی ما وارث حرف‌ها و باورهای #والدین است. #درمان یعنی بازشناسی من از غیر از من.
رزرو نوبت
@dynamicpsychotherapy
بزرگترین ترس ما طرد شدن نیست، نادیده گرفته شدن است.
این‌که بیایی خودت را نشان بدهی و هیچ اتفاقی نیفتد. آدم وقتی خودش را پنهان می‌کند تنها نمی‌شود، گم می‌شود.
برخی از دوست‌داشتنی بودن خسته‌اند، نه به‌خاطرِ #عشق، بلکه بخاطر نقشی که باید بازی کنند تا بمانند.
گاهی فقط باید کسی باشد که بماند وقتی خودت را نشان می‌دهی. همین یعنی #امنیت، نه برای همیشه، برای نفس کشیدن.
برخی از آدم‌ها یاد می‌گیرند حرفی نزنند که قهری پیش نیاید. بودن یعنی #مراقب حال دیگران بودن. و خودشان؟ می‌شوند غایبِ همیشه حاضر.
آدمی که "نه" نمی‌گوید، کم‌کم از خودش هم جوابی نمی‌شنود. #نه_گفتن، تمرینِ بودن است.
#کودک اگر نداند می‌تواند مادرش را برنجاند و هنوز دوست‌داشتنی بماند، بزرگ که شد هر رابطه‌ای می‌شود امتحانِ ماندن یا #طرد شدن.
رابطه‌ای که نتوانی در آن چیزی را خراب کنی و #رابطه بماند، رابطه نیست #اطاعت است. خود واقعی جایی متولد می‌شود که اجازه داری بگویی "نه".
جایی که دیگران از رفتن نمی‌ترسند، تو از بودن نمی‌گریزی.
به خود نزدیک بودن از دل خواستن می‌آید نه از رضایت دادن، و کسی که بماند وقتی خودت را نشان می‌دهی، #عاشق واقعی است.
پایان #درمان، همیشه هم بهبودی نیست. گاهی فقط آغازِ بودن است. نه #ترمیم، بلکه صدایی که دوباره پیدا می‌شود، زخمی ولی زنده.
رزرو نوبت
@dynamicpsychotherapy
#شب_روان
زخم‌هایی هست که هیچ‌گاه #التیام نمی‌یابند؛ ما باید یاد بگیریم با آن‌ها همزیستی کنیم، نه از آن‌ها فرار.
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
گاهی #اضطراب، فقط صدای ذهن نیست؛ یاد تنهایی‌های قدیمی‌ست که هنوز راه برگشت را بلد نیستند.
@dynamicpsychotherapy
جراحی: تماسِ بی‌تماس، مراقبتِ با تیغ
کمتر حرفه‌ای‌ست که هم‌زمان چنین نزدیکی و فاصله‌ای با جان و تن انسان داشته باشد؛ که در دلِ مهارت، #خشونتِ مهار‌شده‌ای را حمل کند؛ که دست در کالبد فرو کند، بی‌آن‌که لزوماً تماسی روانی برقرار کرده باشد.
#جراحی، در چشم‌انداز #روان‌کاوی، نه صرفاً یک کار فنی، بلکه صحنه‌ای‌ست که در آن، روان انسان با موضوعات درونی‌اش درگیر می‌شود؛ صحنه‌ای که در آن، #رابطه با موضوعِ خوب و بد، میل به ویرانگری، #سوگواری، #مراقبت، و بازی با مرزهای من و دیگری، نمایشی بی‌کلام می‌آراید.
برای بیماری که بر تخت اتاق عمل دراز کشیده، جراح همان‌قدر واقعی‌ست که خیالی. همچون کودکِ خُردسالی که پتوی محبوبش را هم بیرونی می‌بیند و هم بخشی از خویشتن، بیمار نیز جراح را نه فقط انسانی دیگر، بلکه موضوعی بینابینی تجربه می‌کند: نه خود، نه کاملاً دیگری.
این همان چیزی‌ست که #وینیکات در بحث موضوعات انتقالی شرح می‌دهد؛ میانجی‌هایی میان من و جهان، که #کودک یا بیمار، از خلال آن‌ها، #درد را تاب می‌آورد.
ادامه مطلب
تنظیم وقت روان‌درمانی
@dynamicpsychotherapy
گاهی آن‌قدر خوب از خودمان #محافظت می‌کنیم که دیگر هیچ چیز را حس نمی‌کنیم.
خود را نجات دادیم اما به بهای از دست دادن #احساس.
گاهی دیوارهایی می‌سازیم که #درد را بیرون نگه دارند و #زندگی را هم.
درمانگران مجموعه
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
فقط در تنهایی‌ست؛ یعنی در حضور خاموش دیگری، که نوزاد می‌تواند زندگیِ شخصیِ خود را کشف کند.
#وینیکات
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
این یک فاجعه است اگر #کودک، خیلی زود بداند که باید به جای بودن، عمل کند.
#وینیکات
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
گاه، آنچه بیمار نیاز دارد، نه پاسخ، که فضایی‌ست که پرسشش بتواند در آن نفس بکشد.
#میلنر
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
امید در درمان، خوش‌بینی نیست؛ شجاعت غافل‌گیر شدن از سویِ روان خود است.
#کریستوفر_بولاس
تنظیم وقت
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
زیبایی، گاهی چیزی‌ست که روان از ویرانی می‌سازد تا زنده بماند.
تنظیم وقت
@dynamicpsychotherapy
عکاسی: قاب‌های نادیده‌ی روان
"#عکاسی نه ثبت واقعیت، که فاش‌کننده‌ی نادیده‌هاست"
لحظه‌ای را تصور کنید که شاتر دوربین فشرده می‌شود. چیزی ثبت شده، اما آیا همان چیزی است که دیده‌ایم؟ عکاسی را اغلب هنری برای مشاهده‌ی جهان می‌دانند، اما آیا این تنها یک قاب‌بندی بیرونی است، یا بازتابی از ناهشیار ما؟
#فروید، وقتی از”نایافتنی بودن“ خاطرات سخن می‌گفت، شاید پیش‌بینی نمی‌کرد که روزی تکنیکی به نام عکاسی، با فریز کردن لحظه‌ها راهی برای مواجهه با امر نایافتنی شود.
دونالد #وینیکات #روان‌کاو، از ”بودن در نگاه دیگری“ می‌گفت. اما عکاس کجای این نگاه قرار دارد؟ آیا او صرفاً ناظری بی‌طرف است، یا در قاب‌هایش پنهان شده؟
مارک جرالد، که هم روان‌کاو و هم #عکاس است، می‌نویسد:”هر عکس، ناگفته‌های عکاس را بازتاب می‌دهد حتی اگر او پشت دوربین پنهان شده باشد“.
بسیاری از عکاسان حرفه‌ای گزارش داده‌اند که هنگام کار، نوعی احساس جدایی از واقعیت دارند. این همان ”حالت سوم“ است که #بیون به آن اشاره می‌کند، جایی میان #حضور و #غیاب، میان ثبت و #فراموشی.
ادامه مطلب
تنظیم وقت روان‌درمانی
@dynamicpsychotherapy
#عشق بی‌قید و شرط است، اما #رابطه بی‌قید و شرط نیست!
رزرو نوبت
@dynamicpsychotherapy
ظرفیتِ در لحظه بودن در کتاب نیست.
ظرفیتِ در لحظه بودن یک #فکر نیست.
ظرفیتِ در لحظه بودن تنها یک #شعر نیست.
ظرفیتِ در لحظه بودن یک #توصیه نیست.
ظرفیتِ در لحظه بودن حواس جمعی نیست.
ظرفیتِ در لحظه بودن، یک آن نیست.
ظرفیتِ در لحظه بودن، دسترسی به #احساسات و افکار #ناهشیار است.
اگر #غم داریم، اگر #عشق داریم، اگر #خشم داریم، اگر احساس #شرم داریم، اگر احساس #گناه و #عذاب‌وجدان داریم، اگر در دوره‌ای احساس #ناتوانی داریم، توانایی #تحمل احساسات‌مان و ماندن با آن‌ها را داریم.
بسیاری از ما ناتوان از تجربهٔ این احساسات به #کار، کتاب، روابط معیوب و دیگر اعمال #اعتیاد داریم.
تنظیم وقت روان‌درمانی
واتسپ و تلگرام: 09224857787
@dynamicpsychotherapy
#تفکر_روز
آنچه #ناتمام می‌ماند، #کار، #رابطه یا #تصمیم؛ اغلب یادگار چیزی‌ست که در روان، هنوز مجال #درک و #التیام نیافته است.
تنظیم وقت روان‌درمانی
واتسپ و تلگرام: 09224857787
@dynamicpsychotherapy
