محققان در طی پژوهش روی نوزادان شش ماهه متوجه شدند که آنها در تمایز بین تصاویر آشنا از نا آشنا خیلی خیلی توانمندند. یعنی به راحتی میتونن چهره غریبهها را تشخیص بدهند.
جالب اینجاست که این توانایی در تمایز چهرههای شبیه به هم در شش ماهگی از بچههای یکساله و حتی از بزرگسالان هم بیشتره!
و جالبتر اینکه بچههای شش ماهه در تشخیص و تمایز بین چهره سایر گونههای حیوانی هم استادانه عمل میکنند. یعنی به راحتی میتوانند بین قیافه شامپانزه های مختلف یا هر حیوان دیگری به سرعت تمایز قائل شوند، توانمندی که ما حتی در بزرگسالی نداریم!
انگار طی میلیونها سال تکامل، این توانمندی در کودکان شش ماهه قرار داده شده تا بتوانند به درستی چهره مادرشان را از افراد غریبه تمایز بدهند و بفهمند باید در آغوش چه کسی آرام بگیرند
حالا نکته مهم اینجاست که کودک انسان به دلیل ناتوانی در مراقبت از خود و توانایی تشخیص دقیق مراقب اصلی اش از دیگران، با جدا شدن از مراقب(مادر) دچار ترس و ناامنی زیادی شده و به او آسیبهای جبران ناپذیری وارد میشود.
@behravaan 💞
#تنبیه در ایجاد تغییر در کودکان موثر نیست!
چرا؟ چون شما با تنبیه، بچه را فقط از انجام یک کار مخرب، منع میکنید ولی بهش یاد نمیدهید کدام کار روا چطور باید انجام بدهد!
اگرچه با تنبیه، میتوانید مانع از بروز یک رفتار مخرب در فرزندتان شوید ولی بعد از چند ساعت یا چند روز، آن رفتار مخرب بر میگردد و شما چارهای ندارید جز اینکه به شدت تنبیهتان اضافه کنید تا این بار بتوانی جلوی بروز آن رفتار را بگیری و این چرخه همینطور ادامه پیدا میکند...
#عادت_به_تنبیه اتفاق شایعی است، یعنی اگر شما با تنبیه تا دو روز بتوانی جلوی رفتاری را بگیری، دفعه بعد، با همان تنبیه، فقط میتوانی تا دو ساعت از بروز آن رفتار جلوگیری کنی. چون همینطور که شدت تنبیه شما بیشتر میشود شدت «مقاومت به تغییر» هم در بچه بیشتر میشود. اینطور نیست هی شما تنبیه کنی و هی اون بچه سر عقل بیاد، نخیر. کار به جایی میکشه که بلافاصله بعد از اینکه شما تنبیه کنی، همان رفتار با شدت بیشتری بروز داده میشود. به همین دلیل گفته میشه تنبیه شاید نتواند رفتار بچه را بهتر کند ولی رفتار والد را قطعا بدتر میکند!
تنبیه آسیب دیگری هم دارد و آن اینکه بچهها استادانه یاد میگیرند که بواسطه تنبیه، توجه والدینشان را جلب کنند.
مثلا این پیام نهفته در تنبیه که “وقتی تو برادرتو میزنی، هر جای خونه که باشم، توجهم به رفتار تو جلب میشه، پس دفعه بعد اگه توجه منو خواستی جلب خودت کنی، تلاش کن تا برادرت رو بزنی. در این صورت من بلافاصله سر و کلهام پیدا میشه و میام سراغت”!
پدر و مادر عزیز، وقتی فرزندت را تنبیه میکنی، در واقع داری به او خشن بودن را در قبال چالشهای زندگی یادش میدهی. شما داری فریاد زدن، نعره کشیدن، کتک زدن و عصبانی بودن را به او یاد میدی، پس اگه فرزندت در مواقع ناکامی، خشونت آمیز واکنش داد، خیلی جا نخور!
@behravaan 💞
والدین عزیز، وقتی دیدید که فرزندتان خودجوش دارد کاری را انجام میدهد لطفا کاری به کارش نداشته باشید!
اگر خیلی ذوق زده شدید، او را بخاطر تلاشش تحسین کنید نه هوش یا توانایی ویژهاش!
دکتر کارول دیک Carol Dweck استاد دانشگاه استنفورد مطالعه ای را روی ۴۰۰ کودک ۱۰ تا ۱۲ ساله انجام دادند.
پژوهشگران در مرحله اول، به بچهها یکسری سوال دادند و فارغ از اینکه به مسائل جواب درست یا غلط میدادند به یک گروه از آنها گفتند که "چقدر باهوشی" و به گروه دیگر گفتند "چقدر داری خوب تلاش میکنی".
در ادامه، دوباره به بچهها تکالیف جدید دادند ولی این دفعه به همگی آنها الکی گفتند که جوابتون اشتباه بود!
تیم تحقیق دیدند بچه هایی که قبلا بخاطر هوششان تحسین شده بودند، شدیدا احساس ناامیدی نسبت به اشتباهشان داشتند و انگیزه پیشرفتشان به شدت افت کرده بود.
پس لطفا از این بعد به جای اینکه هوش فرزندتان را در فامیل و اطرافیانتون بوق کنید و پزش رو بدید بیشتر به این توجه کنید که بچه تون چقدر اهل تلاش و پشتکاره و بخاطر این تشویقش کنید
@behravaan 💞
نتیجه یک پژوهش:
آقای شارف Scharf و خانم گلدنر Goldner در ژورنال بسیار معتبر Developmental Review گزارشی منتشر کردند که در آن به سه خطای مهلک پدر و مادرها در قبال بچههایشان اشاره کرده.
براساس این تحقیق، به میزانی که بین والدین و بچهها مشابه مکالمات زیر رخ بدهد، به همان اندازه فرزندان در معرض مشکلات جدی روانشناختی خواهند بود. حالا این گفتگوها چه هستند:
1⃣ تزریق ترس، اضطراب و احساس گناه: مثلا اینکه اگه لباسی که میگم رو نپوشی خیلی عصبانی میشم. اگه اسباب بازیت رو به دوستت ندی دیگه دوست ندارم. اگه اتاقت رو همین الان جمع نکنی بابا بیاد بهش میگم!
2⃣ محرومیت از محبت و مراقبت، مثلا اگه بازی کردن رو تموم نکنی امشب خبری از شام نیست.
3⃣ محرومیت از تجربه احساسات: مثلا هر زمان که بچه میخواد عصبانیتش رو تجربه کنه، پدر یا مادر بلافاصله خودشون عصبانی میشوند یا کلا به عصبانیت بچه اهمینی نمیدهند بطوریکه طفل معصوم به کل از خیر بروز و بیان احساساتش میگذرد.
اما از نتایج امیدبخش این تحقیق اینست که تغییر در این رفتار والدین میتواند پیامدهای احتمالی آسیبهای وارده را در آینده کاهش دهد. بنابراین اگه فکر می کنید شما هم در رابطه با فرزندتان با چنین مشکلاتی روبروهستید، از یه روانشناس متخصص کودک کمک بگیرید.
@behravaan 💞
#تجاوز به #حریم_شخصی کودکان، یعنی عدم آموزش «نـه»، گفتن؛
یعنی اگه فردا عمو یا خاله خواست بهت دست درازی کنه، همونطور که من حریمت رو رعایت نمیکنم و به «نـه» گفتن تو اهمیت نمیدم، اونا هم میتونن حریمت رو به اَشکال مختلف بشکنن و «نـه» گفتن و عدم علاقه تو، اصلا برای ما اهمیتی نداره!
عدم رعایت حریم شخصی بچهها یعنی:
چون منِ بزرگسال زورم از تو بیشتره و چون من تو رو به دنیا آوردم، پس من مالک تو هستم و این منم که تصمیم میگیرم با جسم و روان تو چیکار کنم!
عدم رعایت حریم شخصی بچهها یعنی:
فردا این بچه در بزرگسالی، خودش انواع دیگهی تجاوز رو (حالا نمیدونیم جنسی، جسمی یا روانی) به کوچکتر از خودش مرتکب میشه چون توجیهش اینه:
چرا فقط من بهم زور گفته بشه؟! زورم به بزرگتر از خودم نمیرسید، کوچیکتر از خودمو که میتونم لِه کنم!
عدم رعایت حریم شخصی کودک یعنی:
غلط میکنی نمیخوای تو کادر دوربین باشی، من بزرگترِ توأم؛ پس من هر جور شده حریمت رو میشکنم و فیلم میگیرم و پخش میکنم و تو هیــچ کاری نمیتونی بکنی چون ابزار مَنی!
و انواع جنایات خاموش و روشن دیگه رو با شکستن حریم شخصی کودکان و رعایت نکردن حقوقشون باعث میشیم که به به همه ی ما کاملا مربوط میشه و چهار روز دیگه که ایام کهنسالی وارد ادارات شدیم و این بچههای حاصل از تربیت غلط، پشت میز نشستن و انواع رفتار ناشایست رو با ما و بچههامون کردن، اون وقت ریشهش رو همین جاها و همین روزا باید جستجو کنیم!
@behravaan 💞
✔طوری با کودک حرف بزنید که دوست دارید با شما حرف بزند. برای مثال غر نزنید و مسخره نکنید، سرزنش نکنید.
✔هر روز زمانی را به کودک اختصاص دهید. زمانهای کوتاه با فواصل کوتاه مناسبتر است.
✔با کودک در مورد احساساتش صحبت کنید و کمکش کنید که احساساتی مثل غم و اضطراب را شناسایی و بیان کند.
✔در برابر رفتار کودک خشمگین نشوید.
✔به او عشق بی قید و شرط بورزید و بگویید که دوستداشتنی است. در عمل نیز عشق خود را نشان دهید.
✔او را تشویق کنید. تشویقها بهتر است توصیفی و غیر مادی باشد. مثلا تلاش او یا نقاشی اش را توصیف کنید.
✔با کودک بازی کنید.
✔مهارتهای جدید را به او آموزش دهید.
شما چگونه با کودکتان ارتباط برقرار میکنید؟ آیا از این ارتباط راضی هستید؟
@behravaan 💞
چند گام موثر برای رفع #بی_حوصلگی کودک:
قبل از هرچیز بپذیرید که اگر فرزندتان دچار بیحوصلگی شده و نمیتوانید او را سرگرم کنید، به هیچ عنوان گناهکار نیستید.
بجای احساسات منفی، به راهکارهای زیر فکر کرده و سطح اثرگذاری آنها را در مورد کودک خود بررسی کنید:
▫️وضعیت خستگی و یا گرسنگی فرزندتان را پایش کنید. درواقع ممکنست علت بی حوصلگی، تنها کاهش سطح انرژی در اثر کم خوابی یا تغذیه نامناسب باشد.
▫️بسیاری از والدین بخاطر مشغله زیاد، نمیتوانند هر روز به نیازهای روانی کودکان توجه کنند، به همین دلیل توصیه میشود برنامه هفتگی تدارک ببینید.
▫️خود توجیه کنید و به خاطر داشته باشید که شما مسئول سرگرم کردن فرزندتان برای رهایی از دام بیحوصلگی نیستید.
▫️به فرزندتان آموزش دهید که دلیلی برای هراس از احساسات منفی معمولی از جمله بیحوصلگی وجود ندارد و بهترین کار روبرو شدن با آن است و گاهی بی حوصله بودن، هیچ اشکالی ندارد.
▫️به علائم و نشانه ها توجه کنید. گاهی اوقات کودک تصور میکند بیحوصله است اما واقعیت چیز دیگریست. بچه ها اغلب نمیدانند که باید از کجا شروع کنند و یا فعالیت مورد علاقهشان چیست. در چنین موقعیتهایی حضور والدین میتواند بسیار مفید باشد. به فرزندتان کمک و راهنمایی کنید تا مسیر خود را بیابد.
@behravaan 💞
خوبست به یاد داشته باشیم که مهم نیست فرزندانمان چندساله اند، آنها فقط برای مدت کوتاهی در این سن هستند...
پس این خشم و غضبها میگذرد، خیس کردن رختخواب، پشت سر حرف زدن و سالهای نوجوانی عاشق شدن، همه میگذرند.
سعی کنیم حالا که فرصتش را داریم، از هر مرحلهای لذت ببریم و به جای تمرکز کردن روی بدیهای هر مسئله، به جنبه بامزه آن نگاه کنیم. زمانی که خسته ایم، یک قدم به عقب برگردیم و قبل از حسابرسی به فرزندان، خودمان را آرام کنیم.
هیچ خوب نیست که بیش از حد عصبانی یا ناراحت باشیم زیرا ممکن است کاری انجام دهیم که بعدا از آن پشیمان شویم.
آرام باشیم و لحظهای زمان بگذاریم تا دوباره ارزیابی کنیم.
شاید این یک مسئله دورهای باشد و اوضاع بهتر شود.
@behravaan 💞
❗️چند اشتباه رایج که معمولا والدین هنگام تربیت بچه ها مرتکب می شوند:
🔹️تصمیم گرفتن برای کودک:
فضای تصمیم گیری و انتخاب دادن به کودک در آسایش روان شناختی کودک بسیار اثرگذار است.
🔹️انتقاد و مقایسه:
زیادی انتقادگر بودن می تواند بر عزت نفس فرزندتان تاثیرگذار بوده و به وضعیتی ختم شود که او از دستاوردهایش شادی نکند و حس غریبی بکند.
🔹️ندادن اجازه برای اشتباه کردن:
وقتی سعی می کنیم کودکانمان را از انجام اشتباهات محافظت کنیم،فرصت مواجه شدن با پیامدهای انتخابها و اعمالش را از او میگیریم.
🔹️صحبت کردن،بیشتر از گوش دادن:
گوش دادن یکی از مهمترین مهارتهایی است که والدین باید داشته باشند.
🔹️اجازه دادن برای شانه خالی کردن از مسئولیتها:
بعضی والدین فکر می کنند که بچه ها در بچگی باید فقط خوش بگذرانند و به خاطر همین نمیگذارند در خانه دست به سیاه و سفید بزنند.در واقع، ترغیب و تشویق فرزندتان به انجام کارهای منزلی که مناسب سنش است باعث میشود تا در بزرگسالی فرد مسئولیت پذیرتری بشود.
🔹️نادیده گرفتن مشکلات یادگیری:
مشکل در عملکرد اجرایی و حافظه و بسیاری از جنبه های دیگر جسمانی و روانشناختی میتوانند دلیل مشکل داشتن در یادگیری باشند و از همین رو نباید نادیده گرفته شوند.
🔹️انتظار بی نقصی داشتن:
کودکمان قرار نیست در همه چیز بهترین باشد باید بر دستاوردهایشان تمرکز کرده و کمک کنیم تا مهارت هایشان را بهبود ببخشند.
🔹️جبران والد دیگر:
با انجام این کار باعث میشوید که کودک به جای اینکه در هر شرایطی بتواند روی هردوی شما حساب کند مجبور شود یکی از شما را انتخاب کند.
🔹️انجام کارهایی که کودک خودش می تواند انجام دهد:
اگر بگذارید کودک کارهای خودش را به تنهایی انجام بدهد در بزرگسالی مستقل و مسئولیت پذیر خواهد شد.
@behravaan 💞
🔻والدینی که هنگام عصبانیت فریاد میزنند به فرزندشان این پیام را میدهند که من ضعیف و شکننده ام و تو کنترل کامل بر من و رفتار من داری!
➖بعلاوه به کودکشان میگویند وقتی اوضاع مطابق میل تو پیش نرفت جیغ بزن، لجبازی کن و زور بگو
➖به همین دلیل والدینی که داد میزنند هر روز مجبورند بیشتر از روز قبل داد بزنند.
➖آنها هر روز ضعیفتر و مغلوبتر میشوند و رفتار اشتباه کودکشان قویتر خواهد شد و در این میان همه بازنده خواهند بود.
@behravaan 💞
#نوازش کودکان #هوش_هیجانی آنها را بالا میبرد.
تحقیقات نشان داده است کسانی که هوش هیجانی بالایی دارند نسبت به کسانی که تنها ضریب هوشی بالایی دارند، موفقیتهای بیشتری را به دست آوردهاند.
فرزندانی که در کودکی از نوازش و بوسه والدین خود محروم نبودهاند در محیطهای کوچکی مانند مدرسه نیز خوش درخشیدهاند.
این دسته از کودکان میتوانند بخوبی به یک راه حل خوب برسند و مدیریت حل مساله در این دسته از کودکان بسیار بیشتر از کودکانیست که از نوازش والدین خود محروم بودهاند.
@behravaan 💞
#نوازش یا به عبارتی دیگر #دیده_شدن ، یکی از عمیقترین نیازهای روانی انسان است که فقدان آن در کودکی یا بزرگسالی اختلالاتی روانی عمیقی مانند اختلال شخصیت خودشیفته؛ اجتنابی و ضداجتماعی را رقم میزند.
اریک_برن میگوید: اگر انسانها نوازش نشوند، مغزشان متلاشی میشود و این کنایهایست از اهمیت نوازش بعنوان غذای روح برای مغز.
نوازشمیتواند مثبت یا منفی باشد. لبخند زدن، جملات مهرآمیز و ... نمونههایی از نوازش مثبت و اخم، مشاجره، انتقاد، نیش و کنایه زدن مواردی از نوازشهای منفی هستند.
این نیاز به اندازهای قویست که بشر همه تلاش خود را بکار میگیرد تا دیگران او را ببینند، تایید کنند، دوست بدارند و تحسین کنند و اگر چنین چیزی اتفاق نیفتد به صورت تعجب آوری برای به دست آوردن #دیده_شدن به نوازشهای منفی پناه میبرد، بعبارتی، ما حاضریم انتقاد شویم، بازخوردهای منفی بگیریم، زیر سوال برویم و... تا به خودمان ثابت کنیم که دیگران ما را میبینند و به همین دلیل مهم هستیم!
یکی از نمودهای این واکنش روانی در کودکانیست که بخاطر دیده شدن از سمت والدین دائما دست به رفتارهای منفی میزنند و متأسفانه والدین به رفتارهای منفی کودک به سرعت پاسخ میدهند و کودک یاد میگیرد که فقط به این روش میتواند توجه والدین را به دست آورده و نیاز به نوازش خود را تأمین کند.
نوازشها میتوانند کلامی و غیرکلامی باشند. کلمات مهرآمیز نمونههایی از نوازشهای کلامی هستند و کلمات طرد کننده و توهینها هم نوعی نوازش منفی کلامی هستند؛ برای مثال دقت کنید به خوشحال شدن یک نوجوان در کلاس درس وقتی معلم به دلیل رفتار منفی؛ به او توهین میکند!!!
نیاز به نوازش شدن نیازی طبیعی و همگانی است. ارضای این نیاز، احساس خوب و خواستنی بودن و ارزشمند بودن را تقویت میکند و بستر لازم برای بهبود روابط بینفردی و سلامت روان را فراهم میکند، به شرطی که بیاموزیم چگونه نوازشهای مثبت را دریافت کنیم و چگونه دیگران را مورد نوازش مثبت قرار دهیم. به تمام #رفتارهای_مثبت همسر و فرزندتان دقت کنید و آنها را به زبان بیاورید.
@behravaan 💞
نظر یک روانشناس : هر پدر و مادری که بگویند ما زحمت یا دردسر زیادی برای بزرگ کردن بچه هامون کشیدیم نشون میدهند که دانایی یا امکانات یا مهربانی لازم رو نداشتند و اتفاقا به میزانی که زحمت زیادتری کشیدند به بچه هاشون بیشتر آسیب زدند...
بدونید پدر و مادر هیچ حق و انتظار و توقعی از فرزندانشون نمیتونند داشته باشند چون بزرگ کردن کودک انسانی برای پدر و مادر آگاه و مهربان یکی از شیرین ترین و لذت آور ترین و خوشحال کننده ترین و خوشبخت کننده ترین کارهای دنیاست و برای همین هست که فقط پدر و مادر در قبال بچه ها مسوولند و بچه ها هیچ مسوولیتی در قبال پدر و مادر ندارند....
اینکه اگر بچه من به راهی که من دوست دارم بره و مهربان و کمک کننده و یاریگر باشه منو خوشحالم میکنه و اگه نره خیلی خیلی نارحت میشم درسته ولی این تمایل من حقی و یا انتظاری از فرزندم رو برای من ایجاد نمیکنه...من به عنوان پدر یا مادر کارمو میکنم و کوششمو در بزرگ کردن بچه هام میکنم و نتیجه هرچه شد را میپذیرم.
@behravaan 💞
این انیمیشن بسیار گویا و زیبا رو تماشا کنید.
در واقع، این والدین هستند که بدلیل ترسها و شکستهای خود، با حس تملک بر فرزند، امکان استقلال به او نمیدهند.
حاصل این نوع پرورش، کودکیست که تا بزرگسالی، همچنان به حمایت همیشگی والدین نیازمند است و توانایی مدیریت خود را به تنهایی نخواهد داشت.
@behravaan 💞
کشور فنلاند یکی از پیشرفتهترین سیستمهای آموزشی را در مدارسش دارد و تربیت فرزند سالم و نه لزوما درس خوان بودن، جز اولویتهای اصلی سیاست گذاریهای آموزشی محسوب می شود. سال ۲۰۱۸ جمعی از دانشمندان برجسته تربیتی این کشور نتیجه تحقیقشان که ۳۵ سال بطول انجامیده بود را منتشر کردند، موضوع تحقیق این بود که کدام خصیصه در شیوه فرزندپروری والدین باعث میشود که بچه ها وقتی بزرگ میشوند رحم و مروت و مهربانی با دیگران را سرلوحه زندگیشان قرار بدهند؟
نتایج نشان دادن وجود «نظم و ثبات» در قوانین و قواعد خانه و مهدکودک! یعنی وقتی شرایط زندگی بچه، روتین و پیش بینی پذیر باشد، احتمال بیشتری دارد در آینده ادم مهربان و با معرفتی از آب در بیاد! دلیلش هم کاملا مشخصه وقتی به درخواستهای بچه پاسخی مشخص و باثبات داده شود و طرز برخورد اطرافیان با کودک بستگی به خلق و حال و هوای خودشان نداشته باشد، کودکان دنیا را جایی "امن و پیش بینی پذیر" درک میکنند و لزومی نمیبینند در بزرگسالی با بی رحمی هر چه تمامتر دنبال گرفتن حق خودشان از عالم و آدم باشند....
@behrabaan 💞
دالی بازی و سخنرانی شگفت انگیز دختر هفت ساله
می دونستید دالی بازی می تونه دنیا رو عوض کنه؟
این سخنرانی شگفت انگیز از دختر هفت ساله ی استرالیایی رو یونیسف در وبسایتش منتشر کرده
این تِدتاک درباره ی مغز و اعصاب نیست، درباره روابط بزرگسالهایی که ماییم با کودکانمونه و احساس امنیتی که بهشون میدیم
و یادمون میندازه توی هجوم اخبار بد، باید سرمون رو از گوشیهامون بیاریم بیرون و با بچههامون بازی کنیم
امیدوارم که استفاده کنید و ممنون میشم که با دوستانتون به اشتراک بذارید
@behravaan 💞
✔محیطی امن و جالب برای کودک فراهم کنید.
✔به او مهارتها را آموزش دهید.
✔قوانینی قاطعانه داشته باشید.
✔انتظاراتتان واقع بینانه و در حد توان کودک باشد.
✔مراقب خودتان هم باشید!
@behravaan 💞
ما در کودکی کاملاً درمانده به دنیا می آییم. ما وابسته به والدین خود هستیم تا در ابتدا در جهان گشت و گذار کنیم. هرچه بزرگتر میشویم، وابستگی ما به آنها کمتر میشود.
بچه دار شدن کار بسیار دشوار و چالش برانگیزیست. بعضی از والدین ممکنست خودشان آسیب روحی دیده باشند و یا مبتلا به اختلالات روانی باشند که همگی این موارد در تربیت کودکان تأثیر گذار است.
بنابراین ، بعنوان یک کودک، موقعیتهایی وجود دارد که میتواند برای کودکان تروما ایجاد کند و این میتواند به دلیل بیماری روانی یا بسیاری از عوامل پیچیده دیگر باشد.
@behravaan 💞
❗️کودکان بیشترین مصرف کنندگان مواد قندی هستند و این یعنی افزایش خطر #اختلال_حافظه در بزرگسالی!
محققان دانشگاه جورجیا و کالیفرنیای جنوبی در ژورنال بسیار معتبر Translational Psychiatry نشان دادند مصرف مواد قندی در کودکی باعث آسیب به مناطقی از مغز میشود که مسئول ثبت حافظه و یادگیری در بزرگسالی به شمار می آیند.
بعد از مصرف مواد قندی، یک باکتری به نام پارآباکتریوئید Parabacteroides در روده تولید میشود و هر چه مقدار این باکتری در بدن بیشتر میشود عملکرد مغز افت میکند و ثبت خاطره و یادگیری مختل میشود!
@behravaan 💞
❗️موضوعاتی که نباید با کودکان در میان بگذاریم، چراکه تاثیر مخربی بر فرزندان در بزرگسالی خواهد داشت:
1⃣ نظرات منفی درباره سایر افراد خانواده یا افرادی که کودک رابطه خوبی با آنها دارد.
2⃣ مشکلات زناشویی، به ویژه آنهایی که هیچ ارتباطی به فرزندانتان و دنیای آنها ندارد.
3⃣ مشکلات مالی، به ویژه هنگامی که فرزندان شما ناتوان هستند و نمیتوانند هیچ کمکی به شما بکنند، یا شما را درک کنند.
4⃣ نگرانیهایتان درباره ی وزن، رژیم غذایی، یا شکایت منفی از ظاهر خود و بدنتان.
@behravaan 💞
نگاه مادرانه:
هر کودکی با نگاه مادرش، هویت میگیرد و نسبت به خود و اطرافیانش شناخت پیدا میکند
نگاه و کلام مادر همچون آینه ای است که کودک خود را در آن میبیند و میشناسد
هنگاهیکه مادر نوزاد خود را در آغوش میگیرد و با او حرف میزند، شاید نوزاد معنی کلمات مادر را نفهمد اما از لحن و تن صدای مادر، حرکات چهره ی او و از تماس پوستش با پوست مادر، مفاهیم بسیاری را درک میکند
نوزاد از نگاه مادر متوجه میشود که آیا دوست داشتنی و خواستنی هست یا نه.
وقتی کودک کمی بزرگ میشود و میتواند بعضی از کارها را انجام دهد بعد از انجام هر کاری برمیگردد و مادرش را نگاه میکند تا ببیند که نگاه مادر تأیید کننده است یا خیر. اگردر نگاه و رفتار مادر نشانه ای از رضایت ببیند میفهمد که کارش درست بود و به آن ادامه میدهد و در غیراینصورت از آن دوری میکند و به این ترتیب راه زندگی را می آموزد
اینگونه است که ( نگاه مادرانه) به کودک هویت میدهد و باعث میشود عزت نفس(احساس ارزشمند بودن) در کودک شکل بگیرد.
@behravaan 💞
در فرزندپروری تمام آسیبهای گذشته زندگی ما فعال میشود؛
ما تمام سختیها و آسیبهای گذشته با والدینمان را در فرزندپروری دخیل میکنیم (روابط و مشکلات والدین با والدینشان نقش انکارناپذیری در فرزندپروری دارد)
#ستیر میگوید هیچ چیز مثل فرزندپروری، بی کفایتی ما را برملا نمیکند.
@behravaan 💞
❄آنچه که فرزند پسر از مادر میخواهد.
✔️رفتار اجبار گونه و قهری مادر در کودکی فرزند پسر باعث ایجاد انواع بدرفتاریهای اجتماعی در فرزند پسر در سالهای بعد میشود .
هر چه رفتار خشنتر میشود فرزند پسر بیشتر مخالفت میکند تا جاییکه والد عقب نشینی میکند یا او را رها میکند، و این سیکل باعث ایجاد بدرفتاری در آینده کودک میشود.
پسرهاییکه با مادرانی بزرگ شدند که رفتار اجبار گونه داشتند مشکلات اجتماعی بیشتری در سالهای بعد در رابطه با همسن و سالان داشتند.
✔️ مادرانی که کمتر دعوا میکنند و گرمتر رفتار میکنند باعث میشوند فرزندشان حس بهتری به خودش داشته باشد و مهارتهای #اجتماعی تکامل یافته تری پیدا میکنند.
رفتار گرم به معنای آسان گیر بودن و رها کردن نیست. مادر گرم یعنی مادر #بامحبت و #قاطع و #مهربان.
مادری که سعی میکند کمتر دعوا کند و گرمتر برخورد کند در واقع به کودک کمک میکند تا دوست پیدا کردن و رعایت اخلاق و کم کردن رفتارهای ضد اجتماعی مثل آسیب به دیگران و دروغ گفتن و ناسزاگویی را یادبگیرد.
✔️ کودک با #الگوبرداری از والد یادمیگیرد و مادر موظف است مهارت کنترل هیجانات منفی و دوری از خصومت و عصبانیت خودش را داشته باشد تا کودک یادبگیرد .
اگر مادر بتواند اضطرابش را کنترل کند فرزند پسرش هم با الگوبرداری یاد میگیرد. رابطه خوب مادر و پسر باعث تثبیت #دلبستگی محکم و امن میشود.
✔️انتقادهای سخت و هیجانات زیاد منفی مادران باعث مشکلات رفتاری پسران میشود. رفتارهای مراقبت کننده زیاد از حد مادران و نگرانی زیاد آنها در مورد فرزندشان و رفتارهایی که به نظر فداکارانه میاد ولی بیش از حد است شامل رفتارهای هیجانی منفی میشود و آسیب زا است.انتقاد زیاد و مراقبت زیاد باعث از بین رفتن #خودانگیختگی و #استقلال فرزند میشود
@behravaan 💞
والدین برای آموزش جنسی و جلوگیری از آزار جنسی کودکشان چه کاری می توانند انجام دهند ؟
@behravaan 💞