130464
insta: Instagram.com/_u/Alighazinezam admin: @aghazinezam تبليغات پذيرفته ميشود
«اَمن باشید و قابل اعتماد
که اگر روزی تمامِ جهان برای آدمی سیاه شد
و امیدی اگر نبود،
تنها قسمتِ روشنِ جهانش شما باشید
و روزنه‌ی امیدی شوید،
در بی‌نهایتِ تاریکی...»
@baycot ✅
ادامه بده؛
حتی اگر هیچ‌کس حواسش به زانوهای خسته و ابرهای گرفته‌ی آسمان تو نبود. حتی اگر هیچ‌کس نفهمید که چقدر کم آورده‌ای و داری لابلای لبخندهات، چه اندوه عظیمی را حمل میکنی. حتی اگر خودت را تنها و آسیب‌پذیر حس می‌کردی و دیگران فقط نگاه می‌کردند. ادامه بده، چون این مسیر توست و در انتها؛ این تویی که طعم رضایت و خوشبختی را می‌چشی و دیگران فقط نگاه می‌کنند...
@baycot ✅
بنظرم با ارزش ترین دارایی انسان
داشتن یک آدم امنه که بشه ساعتها
باهاش درد و دل کرد و چایی خورد.
@baycot 💠
این پدر توی ترکیه توییت کرده که :
"پسرم سرطان رو شکست داده و می‌خواد بادکنک هوا کنه. ما دوست و آشنای زیادی نداریم، آیا شماها میایید؟ جلوی شهرداری سانجاک‌تپه، روز یکشنبه ۲۵ می، ساعت ۱۴:۰۰"
و عکس سوم نتیجه‌ی توییتش♥️
@baycot 💠
پنج نشانه از تروما، که ما به اشتباه فکر میکنیم بخشی از کاراکتر و شخصیت ماست:
● یک
وقتی کسی کار خوبی در حق ما میکنه، فکرمون خیلی مشغول میشه و مدام بهش فکر میکنیم. یا برای جبرانش و یا اینکه بفهمیم قصد اش چی بوده یا …..!
این همش به این خاطر هست که عادت نداریم کسی بهمون خوبی کنه.
○ دو
مدام معذرت خواهی میکنیم، حتی برای اشتباهی که نداشتیم تا فقط دعوا نشه، دلخور نشه، ترک ام نکنه!!!
این به این خاطر هست که مدام چه از طرف دیگران و چه درونا خودمون و مقصر دونستیم و سرزنش شدیم!
● سه
فکر‌میکنیم که از اون دسته آدم ها هستیم که خاطرات کودکی و یادشون نمیمونه!
در حالیکه صرفا این یک مکانیسم درونی هست که یا شکل خاطرات و عوض میکنیم و یا دور از دسترس نگه میداریم تا بتونیم به زندگی مون ادامه بدیم.
○ چهار
به محض اینکه کسی از ما تعریف و تمجید کنه، شروع میکنیم به خودتخریبی و رد کردن تعریف و…
نه چون آدم فروتنی هستیم، بلکه چون باور نداریم به اون تعریف ها… اینکه زیباییم، اینکه باهوشیم، اینکه مهربونیم و….!
● پنج
هیچوقت از دیگران کمک نمیگیریم، حتی اگر کار و یا موقعیتی که داریم برامون خیلی سخت باشه!
چون همیشه خودمون کارهامونو کردیم فکر‌میکنیم نباید کمک بگیریم، نمیتونیم به کسی تکیه کنیم!
@baycot 💠
كلمه " Mamihlapinatapai "
در كتاب گينس به عنوان سخت ترين معني ثبت شده
معني اين كلمه يعني نگاهي ك دو نفر به يكديگر ميكنند
هنگامي ك انتظار دارند فرد مقابل حرف دلش را بزند
اما نميزند…
@baycot 💠
مى دانى ؟
هيچ كس، هيچ چيز را واقعا فراموش نمى كند!
فقط آدم ها يك وقت هايى، از به ياد آوردن
خسته مى شوند…
@baycot 💠
+قرار ما این بود تو قول دادی
-قرار چیه وضع عوض شده
+قرار اون چیزیه که اگه وضع هم عوض شد پاش وایسی..
@baycot 💠
📽 کنعان
عاشقی کردن رو
از ابتهاج یاد بگیرید اونجا که می‌گه:
در آن
دوری و بدحالی
نبودم
از رخت خالی
به دل
می‌دیدم
و از جان
سلامت می‌فرستادم.
@baycot 💠
امیدی که من دو دستی و محکم نگهش
می‌داشتم را،
آدم‌ها با یک رفتار اشتباه نابود می‌کردند.
@baycot 💠
آدم گاهی می‌نشیند فکر می‌کند به گذشته‌اش، به اینکه چه روزهایی را از سر گذرانده و بعد خودش هم از دوام آوردنش متعجب می‌شود.
@baycot ✅
تو زیادی حساس نیستی و بیش از حد شلوغش نمی‌کنی. اگه اذیتت میکنه پس اذیتت میکنه.
@baycot ✅
تحمل میکنی
تحمل میکنی
تحمل میکنی
یهو که آستینت به دستگیره در گیر میکنه
می‌زنی زیر گریه
و
آدما
فکر می‌کنن دیوونه ای.
@baycot 💠
من آخرینم برسر راهت
آخرین‌بهار، آخرین برف،
آخرین نبرد برای نمردن..
#پل_الوار
@baycot 💠🪐
یه روز می‌رسی به جایی که
می‌فهمی خیلی وقت پیش خودتو جا گذاشتی…
تو یه اتاق تاریک،
کنار یه بچه‌ی ساکت که هیچ‌کس حرفاشو نشنید.
همون بچه‌ای که وقتی گریه کرد،
بهش گفتن ساکت شو.
وقتی ترسید،
گفتن چیزی نیست.
وقتی خسته بود،
گفتن باید قوی باشی.
و اونم یاد گرفت خودشو قایم کنه،
بخنده وقتی حالش بده،
محبت کنه حتی وقتی خالیه،
خوب باشه، بی‌هیچ توقعی…
بزرگ شد، ولی خالی.
موفق شد، ولی سرد.
دوست داشت، ولی همیشه با ترسِ از دست دادن.
حقیقت اینه که
اون بچه هنوز هم همون‌جا نشسته…
و هر از گاهی،
باید برگردی،
درِ اون اتاقو باز کنی،
بشینی رو‌به‌روش،
و فقط گوش بدی…
گاهی تنها راهِ ادامه دادن،
اینه که كودك درونت حس کنه
بالاخره یکی شنیدش.
#علي_قاضي_نظام
@baycot 💠
«او امن بود و دنج.
اگر آدم نبود و مکان بود،
احتمالا پناهگاهی می‌شد روی کوه‌ها،
یا گرم‌خانه‌ای برای بی‌خانمان‌ها،
شاید هم کتابخانه‌ای
برای از واقعیت فرار کرده‌ها...»
@baycot 💠🪐
یکی در حد پرستیدن دوستت داره، بعد به خودت میگی:
عه پس من پرستیدنی هستم. برم بنده های بهتری پیدا کنم.
می‌ری و می‌بینی خبری از بنده منده نیست.
تو خدا نبودی، اون عاشقت بود...
@baycot 💠
شماليا یه جمله دارن كه ميگه:
"مِن ته دِله دَردِسته بَميرِم"
معنيش ميشه:
"من واسه دردی كه روی دلت چنگ انداخته بميرم."
خيلی حس خوبيه كه آدم يه نفررو داسته باشه که تو تاریک ترین روزهای عمرش اینطوری کنارش باشه.
واستون از اين قشنگیا آرزو دارم
@baycot 💠
سوگیری شناختی
وقتی فردی باور داره که تنهاست و دوست‌داشتنی نیست، این باور منجر به نوعی «سوگیری شناختی» به نام «سوگیری تأییدی» میشه. در این سوگیری، مغز به‌طور ناخودآگاه به دنبال شواهدی می‌گرده که این باور منفی رو تأیید کنه.
این سوگیری باعث میشه فرد به اطلاعات منفی بیشتر توجه کنه و نشانه‌های طرد یا بی‌توجهی رو به‌عنوان تأییدی بر بی‌ارزشی خودش تفسیر کنه، در حالی که شواهد مثبت، مثل ابراز محبت یا توجه، نادیده گرفته یا کم‌اهمیت تلقی میشه. این توجه انتخابی به اطلاعات منفی باعث تقویت باورهای ناکارآمد میشه و چرخه‌ای از خودتأییدی منفی رو شکل میده.
با تداوم این فرایند، فرد به‌طور فزاینده‌ای در تفسیرهای منفی خودش از محیط پیرامون غرق میشه، که می‌تونه در نهایت منجر به تشدید اضطراب، افسردگی، و احساس انزوای اجتماعی بشه. در واقع، این سوگیری شناختی نه‌تنها باورهای نادرست رو تقویت میکنه، بلکه سلامت روان فرد رو هم به‌طور جدی تحت تأثیر قرار میده. بهتره که ریشه این باور مورد بررسی قرار بگیره تا به مرور منجر به ایجاد این سوگیری و در نهایت منجر به تقویت این باور نشه.
@baycot 💠
"قطع امید کردی؟!
صبح پا شدی نگاه کردی؟
به آسمون نگاه کردی؟
دم صبح طلوع آفتابو نمیخوای ببینی؟
سرخ و زرد آفتاب رو موقع غروب،
دیگه نمیخوای ببینی؟
ماهو دیدی؟
نمیخوای ستاره‌ها رو ببینی؟
شب مهتاب،اون قرص کامل ماه،
دیگه نمیخوای ببینی؟
چشماتو میخوای ببندی؟
از مزه‌ی یه گیلاس،میخوای بگذری؟
نگذر!
من رفیقتم میگم نگذر..."
@baycot 💠
#عباس_کيارستمى
طعم گیلاس
پرسید: «جنگ تموم شد؟»
گفتم: «تموم شد.»
گفت: «تو عقب کشیدی یا جنگ تموم شد؟»
گفتم: «به‌جز من، کسی نمی‌جنگید که!»
من که عقب کشیدم، جنگ هم تموم شد.
@baycot 💠
برات آرزو میکنم
هیچ وقت از غمِ زیاد به خواب نری
آرزو میکنم خدا نذاره حیف بشی تو هیچ جای اشتباهی
آرزو میکنم که قلبی رو برای پناه داشته باشی
آرزو میکنم هم مسیر آدمایی باشی که قضاوتت نکنن
آرزو میکنم صبور باشی
که صبر همه‌ی ماجراست...
@baycot 💠