شب ۱ آپریل
حضرت بهاءالله می فرمایند:
ای اهل بها شما در اوطان و اين مظلوم در سجن اعظم در حینی که در دریای احزان منغمس است هر یک از شما را به کلمات و بیاناتی ذکر می نماید که اگر حرفی از آن کلمات بر مرایای وجود ممکنات تجلی نماید ، در کل کلمهء انت المحبوب ظاهر شود ، به شأنی که جمیع بیایند و قرائت نمایند ، این فضل بی منتهی را از دست مدهید و آنچه در سبیل الهی بر این مظلوم و شما وارد شده از آن غافل نشوید قدر خود را بدانید و مقامات خود را به اسم حق حفظ نمایید.
شب ۳۱ مارس
حضرت بهاءالله می فرمایند:
در این مقام کلمه ای از مصدر فضل و مطلع رحمت کبری بر تو القاء می نماییم تا از اعراض و اغماض عباد و مَن فی البلاد و امتحانات قضائیه و افتتانات مُحدَثه از صراط احدیه باز نمانی و بدوام مُلک و ملکوت بر امر و حبّ مالک جبروت ، ثابت و مستقیم مانی و آن کلمه کلمه ای است که لم یزل و لایزال در کتب الهیه ظاهراً و باطناً بوده و آن این است که می فرماید: یفعل الله مایشاء و یحکم مایرید .
اگر نفسی به عرفان حق فائز شد و او را یفعل مایشاء و یحکم مایرید فی الحقیقه دانست ، دیگر از هیچ فتنه ممنوع نشود و از هیچ حادثه ای مضطرب نگردد، اوست شارب کأس اطمینان و اوست فائز به مقام ایقان .
اقتدارات ص ۱۶۰ و ۱۶۱
شب ۳۰ مارس
جمال قدم در مورد کسی که در سِرّ سِرّ به کلمات نالایقه مشغول بوده است چنین می فرمایند:
از مطلع آیات الواح منیعه مخصوص او نازل و ارسال شد و در جمیع احوال تصریحاً و تلویحاً او را به مقام پاک که مقدّس از شائبۀ نفس و هستی است دعوت نمودیم که شاید به مقامات عالیۀ ممتنعه فائز شود. کلّ ذلک مِن فضل ربّک و رحمتِه و عنایته. چه که دوست نداشته و نداریم که نفسی از ما خُلِقَ لَهُ محروم مانَد و از ما قُدِّرَ لَه بی نصیب گردد.
(اقتدارات، ص۱۸۳)
شب ۲۹ مارس
جمال قدم در مثنوی مبارک خود می فرمایند:
صید کردی جان عشاقان به دشت
تا که جانها جمله از هستی گذشت
نیست فرصت تا تو از اسرارگل
پیش بلبل گویی ای سلطان گل
بر پران بازی ز ساعد ای نگار
تا که باز آرد معانی زان دیار
این زمان سیمرغ معنی صید کن
بر گشا گنجی تو از مفتاح کن
آنچه کردی وعده اکنون کن وفا
ای زنورت روشن این ارض وسما
از بهارخود بکن خرم جهان
تا که رضوانت شود رشک جنان
آثار قلم اعلی ج ۳ ص ۱۷۲
شب ۲۸ مارس
حضرت بهاءالله می فرمایند:
هو الشّاهد الخبیر یاعلی، علیک بهائی و عنایتی، آنچه بر تو در فتنۀ ارض طا از احزان وارد شد نزد مظلوم مذکور. انّه کان مَعَک یشهد و یَریٰ و هو السّمیع البصیر. معشر غافلین بر اطفآء نور الٓهی قیام نموده‌اند و شِرذمۀ مغلّین بر اخماد نار محبّت ربّ‌العالمین منتهای جدّ و جهد را مبذول داشته‌اند. آیا فرعون چه ربح برد و از اعمالش چه ثمر دید و از ظلمش چه اثر یافت؟ با تمام همّت بر سفک دماء اطفال قیام نمود؛ عاقبت ید قدرت و تربیت الٓهی کلیم را در بیت او تربیت نمود و ظاهر فرمود. ارادۀ الهی بر کلّ غالب است.
(مجموعه آثار قلم اعلی ش ۲۸ ص۲۳۸)
شرذمه: گروه اندک از مردم
ربح: سود
شب ۲۷ مارس
جمال قدم در لوح طرازات می فرمایند:
طراز دوّم معاشرت با اديان است به روح و ريحان و اظهار ما اتی به مکلّم الطّور و انصاف در امور. اصحاب صفا و وفا بايد با جميع اهل عالم به روح و ريحان معاشرت نمايند چه که معاشرت سبب اتّحاد و اتّفاق بوده و هست و اتّحاد و اتّفاق سبب نظام عالم و حيات امم است طوبی از برای نفوسی که به حبل شفقت و رأفت متمسّکند و از ضغينه و بغضا فارغ و آزاد اين مظلوم اهل عالم را وصيّت می نمايد به بردباری و نيکوکاری اين دو دو سراجند از برای ظلمت عالم و دو معلّمند از برای دانائی امم طوبی لمن فاز و ويل للغافلين .
مجموعه ای از الواح جمال اقدس ابهی بعد از کتاب اقدس ص۱۸
روح و ریحان: شادی و سرور
ما اتی به مکلّم الطّور: آنچه را مکلم طور (مظهر ظهور الهی ، جمال قدم) آورده است.
طوبی لمن فاز و ويل للغافلين :خوشا به حال کسی که فائز شد و وای بر غافلین
شب ۲۶ مارس
حضرت بهاءالله می فرمایند:
این اعمال خالصه ، آثار آن در ارض نافذ و ساری ، همان قسم که اعمال نفوس خبیثه سبب و علّت بلایا و رزایای ارض است ، این اعمال طیبه خالصه هم که لوجه الله ظاهر می شود ، سبب حیات و علّت ظهورات خیریّه بوده و خواهد بود .
آثار قلم اعلی ج ۶ ص ۲۸۶
شب ۲۵ مارچ - ۵ فروردین
جمال مبارک می فرمایند:
مومن در رفرف امتناع قرب و سدرهء ارتفاع قدس حیّ است به حیات ابدیهء باقیه و موت او را اخذ نمی کند. بر امورات خود ناظر است و مطّلع است بر اهل خود ، اگر مشاهده خیر ننماید در منتسَبین به خود ، البته در ملاء أعلی لسان شکایت گشاید و البتّه هم آن شکایت تأثیر نماید و به أهلش راجع شود .
بشاره النور( قطع جیبی) ص ۵۸
شب ۲۴ مارچ
جمالقدم می فرمایند:
سبحان الله چه غفلتی انسان را اخذ نموده ، جمیع ذرّات وجود به تسبیح و تقدیس و تهلیل ملیک معبود مشغول ولکن انسان غافل و محجوب ، الا من شاءالله . چه که به این آیات واضحهء لائحه در آفاق و انفس که هر ذرّه ای از ذرّات به صد هزار کتاب ایشان را به مآب متذکر می نماید ، مع ذلک او غافل و نائم ، بل میّت مشاهده می شود و اقل از آن تفکر نمی نماید که از کجا آمده و به جهت چه آمده و چه رجوع لایق ؟ انا لله و انا الیهِ راجعون . فی الحقیقه در ذکر این مقام قلم و لسان و ذکر و بیان و مشاعر و ادراک کل متحیر و مبهوت ، چه ذکر نماید و چه شرح دهد .
بشاره النور ص ۵۳
شب ۲۳ مارس
حضرت بهاءالله می فرمایند:
ملاحظه در علماء و عرفای قبل نمایید ، معَ آنکه در هوای توحید طائرند و به ذکر مراتب تجرید و تحمید ناطق ، کلمه ای از آن نفوس لدَی الکلمه مقبول نیفتاد و نفسی که از تکلم لفظ کلمهء توحید عاجز بود ، چون به مقر ظهور موقن شد ، اعمال نکرده اش مقبول شد و ثنای نگفته اش محبوب افتاد . فاعتبِرو یا اولِی الاَبصار . قسم به امواج بحر معانی که از ابصار مستور است که احدی قادر بر وصف این ظهور اعظم علی ما هو علیه نبوده و نیست ، لذا باید کل با یکدیگر به رفق و مدارا و محبت سلوک نمایند .
اقتدارات ص ۲۲۱
شب ۶ مارس
حضرت بهاءالله در چهار وادی می فرمایند:
چه لطیف است این ماء عذب از ید ساقی محبور و چه رقیق است این خمر طهور از دست طلعت مخمور وچه نیکوست این طعام سرور از کوءس کافور، هنیئاََ لِمن شَرِب منها و عَرَف لذتَّها و بَلَغ الی مقامِ معرفتِها .
بیش از این گفتن مرا در خوی نیست
بحر را گنجایش اندر جوی نیست
آثار قلم اعلی ج ۳ ص ۱۵۳
محبور= شخص مسرور و با نشاط
صبح ۶ مارچ
جمال مبارک می فرمایند:
چنانچه از قبل ، لسان حکمت به این کلمهء علیا نطق نموده ، العلمُ علمانِ علم الابدان و علم الادیان . علم ابدان را در کلمه مبارکه مقدم داشته و فی الحقیقه مقدم است . چه که ظهور حق و احکام الهی جمیع از برای تربیت انسان و ترقی او و حفظ اهل عالم و امثال آن بوده و خواهد بود . لذا آنچه سبب و علت حفظ و صحت و سلامتی وجود انسان است مقدم بوده و خواهد بود و این فقره واضح و مشهود است.
اقتدارات ص۲۸۰
"صبح" ۵ مارچ
حضرت بهاءالله می فرمایند:
در جمیع احیان قلم رحمن من فی الامکان را به بحر اتفاق که سبب حیوة عالم است و همچنین به شجره اتحاد که علت ارتفاع احزاب است امر فرموده. از مشرق قلم سبحانی در سنین معدودات شموس اوامر و احکام در این مقام اشراق و تجلی فرمود ولکن محلی که قابل قبول این تجلی واقع شود کمیاب. امروز باید دوستان حق مابین خلق به مثابه لولو باشند بین حَصاة و در لیالی و ایام در صدد ظهور این مقام امنع اعلی که فی الحقیقه سبب اطمینان و راحت عالم است بر آیند و به کمال سعی و جهد در ما اراده الله قیام نمایند.
آیات الهی ج۲ ص۳۷۴
حَصاة: سنگریزه
·صبح ۴ مارس
دعای حفظ از لغزش (به خطّ جمال مبارک)
هوالبدیع فسبحانک اللّهمَّ باسمک الأعلی فی سرادق الأبهی و بکلمتک العلیا فی جبروت الأسنی بأن تحفظ هذا العبد الّذی استأنس مع نفسک و سَمِعَ نغماتک و عرف برهانَکَ ثمّ ارزُقه خیرَ الدّنیا و الآخرة ثمّ اجعل له قدم صدقٍ عندک لئلّاتزل قدماه عن صراطک العزیز المنیع.
✍ (مضمون: اوست بدبع. مقدّسی تو ای خدای من، به اسم اعلایت در سراپرده‌های ابهی و به کلمۀ علیایت در جبروت بلندمرتبه ات [مسألت دارم که] این بنده را که به تو انس گرفته و نغمات تو را شنیده و برهان تو را شناخته حفظ فرمایی و خیر دنیا و آخرت را روزی او فرمایی؛ پس از برای او قدم صدق نزد خویش به نحوی قرار بده که مبادا اقدام او از صراط تو که عزیز و بلندمرتبه است بلغزد.)
خاطرات مالمیری، ص116 / تاریخ امری یزد، تالیف جناب مالمیری، ص98 / وقایع مهمه قرن اوّل بدیع تألیف جناب اشراق خاوری، ص261 / مجموعه مناجات ج2، ص115
صبح ۳ مارچ
مثنوی مبارک منزَله از لسان اطهر جمال قدم جلّ اسمه الاعظم:
اى نگار از روى تو آمد بهار
زين بهار آمد حقايق بيشمار
هرگل از وى دفترى از حسن دوست
هر دل از وى کوثرى از فضل هوست
اين‌بهاران را‌خزان نايد ز پى
جمله گلها طائف اندر حول وى
اين بهارى نه که جان درکش کند
اين بهارى که روانها را کَند
آن بهاران شوق خوبان آورد
و اين بهاران عشق يزدان آورد
آن بهاران را فنا باشد عقب
و اين بهاران را بقا باشد لقب
آن بهار از فصل خيزد در‌جهان
و اين بهار از نور روى دلستان
آن بهاران لاله ها آرد برون
و اين بهاران ناله ها دارد کنون
اين بهار سرمدى از نور شاه
بر زده خرگاه تا عرش اله
جمله در‌خرگاه او داخل شدند
گر تو چشمت هست بنگرهوشمند
شاه ما چون پرده از رخ بفکند
اين بهاران خيمه بر گردون زند
يار ما چون بفکند از رخ نقاب
اين بهاران بر فروزد بى حجاب
ما برويش در بهاران اندريم
ما ز‌‌رويش در گلستان ننگريم
ما به ذکرش فارغيم از ذکرِ کان
ما ز شمسش بازغيم اندر جهان
گر نسيمى بر‌وَزد زين‌خوش بهار
يوسفان بينى که آيند در نظار
گر نسيمى بر وزد زين بوستان
يوسفان روح بينى در جهان
جسمها بينى که گردد همچو روح
روح را هر دم رسد صد گون فتوح
اين ربيع قدس جانان هر‌دمى
صد بيان دارد ولی کو مَحرمى
اين بيان باشد مقدّس از لسان
کِى به معنيش رسند اين ناکسان
اين بيان از گفت و لفظ و‌صوت نيست اين‌بيان‌جان است و‌او را موت نيست
آثار قلم اعلی ج۳ ص۱۶۴
متن و صدا صبح ۱ آپریل
مثنوی مبارک منزله از لسان اطهر جمال قدم جل اسمه الاعظم
شرح اسرار لَدنّى باز ماند
ذکر طىّ الارض معنى باز ماند
پس تو اى مخمور از جام غرور
نار نفست را بدل می کن به نور
تا‌کنى طى جهان در يک نفس
تا رها گردى ز حبس اين قفس
پيش از آن که اندر آیى ظل دوست
نى خبر از مغز دارى نى ز پوست
پاى معنيّت به گل باشد فرو
بى خبر ز انوار آن روى نکو
چون‌به ظلّ شاه جان مسکن‌کنى
آن زمان دل از جهانى بر کنى
اول ساعت بدى اندر تراب
آخر ساعت گذشتى ز آفتاب
پس به آنى طى عالم‌هاى جان
بى قدم کردى تو‌اى سالک بدان
آثار قلم اعلی ج۳ ص۱۷۳
صبح ۳۱ مارس
حضرت بهاءالله در مثنوی مبارک می فرمایند:
از بهار خود بکن خرّم جهان
تا که رضوانت شود رشک جِنان
از حقائق بس شقائق بردمان
در فضای این بهارستان جان
پس ز هر گل رمز بلبل کن عیان
شرح مل در دل بگو با خسروان
زانکه اینجا این زمان نا محرم است
محرم و نا محرم اینجا چون هم است
ای صبای صبح از زلفین یار
نافه های مشک روحانی بیار
ای سحاب فضل روحانی ببار
تا صدف لوءلوء همی آرد ببار
آثار قلم اعلی ج ۳ ص ۱۷۲
صبح ۳۰ مارس
حضرت بهاءالله می فرمایند:
بشارت پنجم: اين حزب در مملکت هر دولتی ساکن شوند بايد به امانت و صدق و صفا با آن دولت رفتار نمايند هذا ما نزّل من لدن آمرِِ قديم بر اهل عالم طرّاً واجب و لازم است اعانت اين امر اعظم که از سمآء اراده مالک قدم نازل گشته شايد نار بغضاء که در صدور بعضی از احزاب مشتعل است به آب حکمت الهی و نصائح و مواعظ ربّانی ساکن شود و نور اتّحاد و اتّفاق آفاق را روشن و منوّر نمايد اميد آنکه از توجّهات مظاهر قدرت حق جلّ جلاله سِلاح عالم به اصلاح تبديل شود و فساد و جدال از ما بين عباد مرتفع گردد .
مجموعه ای از الواح جمال اقدس ابهی بعد از کتاب اقدس ص11
هذا ما نزّل ... : این است آنچه از جانب خداوند امر کننده قدیم نازل شده
طرّاً :کلّاً
صبح۲۹ مارس
حضرت بهاءالله می فرمایند:
بشارت چهارم : هر يک از حضرات ملوک وَفَّقَهُمُ الله بر حفظ اين حزب مظلوم قيام فرمايد و اعانت نمايد بايد کلّ در محبّت و خدمت به او از يکديگر سبقت گيرند اين فقره فرض است بر کلّ طوبی للعاملين .
مجموعه ای از الواح جمال اقدس ابهی بعد از کتاب اقدس ص۱۱
صبح ۲۸ مارس
حضرت بهاءالله می فرمایند:
بشارت سوّم تعليم السن مختلفه است از قبل از قلم اعلی اين حکم جاری حضرات ملوک اَيَّدَهُمُ الله و يا وزرای ارض مشورت نمايند و يک لسان از السن موجوده و يا لسان جديدی مقرّر دارند و در مدارس عالم اطفال را به آن تعليم دهند و همچنين خط در اين صورت ارض قطعه واحده مشاهده شود طوبی لمن سمِع النّداءَ و عَمِل بما اُمِرَ به من لدی الله ربِّ العرش العظيم .
مجموعه ای از الواح جمال اقدس ابهی بعد از کتاب اقدس ص11
صبح ۲۷مارس
حضرت بهاءالله می فرمایند:
طوبی از برای نفوسی که از هبوب اریاح افتتان از حبّ غلام رحمن ممنوع نگشتند و از حبل عنایتش دست تمسّک باز نداشتند در هبوب اریاح فتنه ، مظاهر احدیه از مطالع شرکیه ممتاز شوند .
دعوی به قول ، تمام نشود بلکه به فعل منوط و مشروط . والله جان اگر در سبیل محبوب نثار شود ، اسم جان بر او صادق و الّا خسران بوده و خواهد بود. اگر عباد به جناحین انقطاع به سماء الهی طیران نمایند و به آنچه مستور است مطّلع شوند ، کل به مَقرِّ قربان ، رایگان شتابند ولکن نظر به حکمت بالغه و ابقای نفوس در عالم این رتبه مستور مانده و در کنائز عصمت مخزون .
بشاره النّور ص ۵۸
--
صبح ۲۶ مارس
حضرت بهاءالله می فرمایند:
هوالله تعالی شأنه العظمه والاقتدار
حمد ساحت امنع اقدس حضرت مقصودی را لایق و سزاست که عوالم لایتناهی خلق فرموده و جمیع آن ، نظر به مقتضیات حکمت بالغه ظاهر گشته و از برای هر یک آثاری و ظهوراتی و آیاتی و احکامی مقدّر ، مثلاً عالَمِ هَمّ قرار فرموده و همچنین عالمِ فرح و عالم عشق و اشتیاق و وله و انجذاب ظاهر نمود و عالم فراقش که فی الحقیقه ناری است سوزنده از برای عشّاق و عالم وصال و لقا که روح بخش هیاکل عباد است .
بشاره النّور ص ۶۰
هّمّ : غم
صبح۲۵ مارس
جمال مبارک می فرمایند:
امری که بر جمیع اشیاء مقدّم و سببی که فوق کلّ اسباب در کتاب از قلمِ وهّاب مذکور و مسطور مقام لقا بوده ، جمیع مقرّبین و مخلصین و اصفیا و اولیا به امید این مقام اقدس امنع اعلی بوده اند ولکن حق جلّ جلاله به مقتضای حکمت بالغه از برای بعضی باب وصال را به اسم فضّال و مفتاح اسم فیّاضش گشود ، طوبی للفائزین و از جمله موت و انتقال از این عالم را بابی از ابواب لقا مقرّر فرمود ، قسم به آفتاب حقیقت که از افق سجن طالع ، ذکر این مقام اعلی و رتبه علیا خارج است از اقلام عالم و ألسن امم ، انه مکنون فی علمِه و مخزون فی کنز عصمتِه .
بشاره النّور ( قطع کوچک) ص ۵۷
صبح ۲۴مارس
حضرت بهاءالله می فرمایند:
لسان کل اشیاء در ظاهر و باطن به ذکر و ثنای خالق یکتا ناطق، آذان واعیه طیّبه طاهره ندای اشیاء را در هر حین اصغا می نماید. کتابِ نفسِ خود را به انسان می نماید و بر او می خواند و به او القا می کند. می گوید :ای پسر انسان ، من و جمیع من فی الوجود را از برای تو خلق نمود و تو را از برای خود اختیار فرمود .
بشاره النور ص ۵۲
صبح ۲۳ مارس
حضرت بهاءالله در مثنوی مبارک خود می فرمایند:
زین بهار قدس روح آید برون
و زهوایش نور نوح آید برون
بر نشاند اهل کشتی را بفُلک
پس ببخشد هر که را سد گونه مُلک
ای جمال الله برون آ ، از نقاب
تا برون آید ز مغرب آفتاب
نافهء علم لدنی برگشا
مخزن اسرار غیبی برگشا
تا ز مشکت بو برند این مردگان
تا ز خمرت خوش شوند این بیهشان
این ذلیل ارض وحدت را ، ز جود
خلعت عزّت بپوشان ای ودود
آثار قلم اعلی ج ۳ ، ص ۱۶۸
شب ۶ مارس
حضرت بهاءالله در چهار وادی می فرمایند:
چه لطیف است این ماء عذب از ید ساقی محبور و چه رقیق است این خمر طهور از دست طلعت مخمور وچه نیکوست این طعام سرور از کوءس کافور، هنیئاََ لِمن شَرِب منها و عَرَف لذتَّها و بَلَغ الی مقامِ معرفتِها .
بیش از این گفتن مرا در خوی نیست
بحر را گنجایش اندر جوی نیست
آثار قلم اعلی ج ۳ ص ۱۵۳
محبور= شخص مسرور و با نشاط
شب ۵ مارس
جمال قدم می فرمایند:
این فضل را غنیمت شمار ، چه که به او معادله نمی کند آنچه در آسمان و زمین خلق شده . به حول و قوهء رحمانی و اذن و اجازه الهی به وطن راجع شو و به ذکر دوست ذاکر باش . باید به شأنی رفتار نمایی که رائحه قمیص مختار را جمیع اهل دیار از تو بیابند.
نسبت خود را حفظ کن و در وعاءِ توکل و انقطاع و صدق و صفا محفوظ دار .
به سجایای الهیه مابین بریه ظاهر شو تا جمیع ناس از تو مشاهده نمایند آنچه را که لدی الحق محبوب است . از دنیا و امورات مُحدَثه در آن محزون مباش چه که باقی نبوده و نخواهد بود.
اقتدارات ص ۱۷۴ - ۱۷۵
وُِعاء = ظرف
مُحدَثه: ایجاد شده
شب ۴ مارچ
حضرت بهاءالله در لوح اصل کل الخیر می فرمایند:
(رَأسُ كُلِّما أذكَرناهُ لَكَ ) هُوَ الاِنصافُ وَ هُوَ خُروجُ العَبدِ عَنِ الوَهمِ وَ التَّقليدِ وَ التَّفَرُّسُ فی مَظاهِرِ الصُّنعِ بِنَظَرِ التَّوحيدِ وَ المُشاهَدَةُ فی كُلِّ الاُمورِ بِبَصَرِ الحَديدِ. كَذلِكَ عَلَّمناكَ وَ صَرَّفنا لَكَ كَلِماتِ الحِكمَةِ لِتَشكُرَ اللّهَ رَبَّكَ فی نَفسِكَ وَ تَفتَخِرَ بِها بَينَ العالَمينَ.
مضمون بیان مبارک به فارسی : راس کل آنچه برای تو ذکر کردیم انصاف است و آن خروج عبد است از وَهم و تقلید؛ و جستجو در مظاهر آفرینش خداوند به چشم یگانگی، و مشاهده در همه امور به دیده تیزبین. اینچنین ما تو را آگاه کردیم و کلمات حکمت را برای تو آشکار نمودیم برای آنکه شُکر کنی خداوند پروردگارت را در نَفست و به آن در بین عالمیان افتخار کنی.
ادعیه حضرت محبوب ص۴۴
شب ۳مارچ
حضرت بهاءالله در لوح "اصلُ کل الخیر" می فرمایند:
(أصلُ الخُسرانِ ) لِمَن مَضَت أيّامُهُ وَ ما عَرَفَ نَفسَهُ.
مضمون بیان مبارک به فارسی : اصل خسران و زیان برای کسی است که روزهایش را سپری کرده و نفسش را نشناخته است.
ادعیه حضرت محبوب ص۴۴
شب ۲ مارچ
جمال قدم در لوح اصل کل الخیر می فرمایند:
(رَأسُ الكُفرِ ) هُوَ الشِّركُ بِاللّهِ وَ الاِعتِمادُ عَلی سِواهُ وَ الفِرارُ عَن قَضاياهُ.
مضمون بیان مبارک به فارسی : بالاترین حدّ کفر شریک گرفتن برای خدا و اعتماد به غیر او و فرار کردن از قضایای او است.
ادعیه حضرت محبوب ص۴۴
