شب ۱۵ ژانویه
جمال قدم می فرمایند:
بار الها کريما رحيما، چه کفران از عباد ظاهر شده که از امواج بحر رحمت محروم مانده‌اند و از اشراقات انوار آفتاب ظهور ممنوع گشته‌اند! الهی اعمال جُهّال را به اسم ستّارت سَتر فرما. تویی کريمی که ذنوب مذنبين بخششت را منع ننمود و باب فيضت را سد نکرد. يک حرف از کتاب جودت علّت وجود شد و يک قطره از دريای رحمتت سرمايه غيب و شهود. با کمال عجز و نادانی و فقر و ناتوانی بدايع فضلت را مي طلبيم. به حبلش متمسکيم و به ذيلش متشبّث. ای خطا پوش، خطاها را بپوش و به طراز عفو اکبر مزين دار. تویی آن توانایي که به يک اراده ناتوانان را مطلع اقتدار و ضعيفان را مصدر اختيار نمایی. لا اله الّا انت العليمُ الخبير و انت العزيز الحکيم...
مائده آسمانی ج٧ ص٢١٩
جهّال: نادانان
مذنبين: گناهکاران
ذیل: دامن
متشبّث: چنگ زننده، متوسّل
شب ١٤ ژانویه
جمال قدم می فرمایند:
آسايش هنگامی دست دهد که هر کس خود را نيک خواه همهء روی زمين نمايد . آنکه او آگاه ، اين گفتار را گواه که اگر همه مردمان زمين به گفته آسمانی پی مي بردند هرگز از دريای بخشش يزدانی بی بهره نمی ماندند . آسمان راستی را روشن تر از اين ستاره ای نبوده و نيست .
دریای دانش ص۵
شب ۱۳ ژانویه
جمال قدم می فرمایند:
"... ارادۀ فرار نموده که از عرصۀ بلا و موقف ابتلا بگریزی، هَیهات هیهات؛ هنوز به سَهم اعدا کما هُوَ المقصود مرزوق نشده‌اید و به شماتت اعدا گرفتار نیامده‌اید. وجود شما از برای ظهور اسم مظلومیت بسیار لازم است. البته خیال فرار را از سر بیرون کنید و از قلب محو نمایید و به کمال قرار بر مکمن رزایا استقرار یابید."
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۳۸ ص۱۰۰
هَیهات: دریغا، افسوس
سَهم: تیر
کما هُوَ المقصود: آنچنان که مورد قصد و توجه است
مکمن: جايگاه
رزایا: بلایای بزرگ و سخت
شب ۱۲ ژانویه
حضرت بهاءالله در لوح "اصلُ کلِّ الْخَیر" می فرمایند:
(اَصلُ الْحبِّ ) هوَ اِقبالُ العبدِ اِلَی الْمحبوبِ و الْاِعراضُ عَمّا سِواهُ وَ لَم يَكُن مُرادُهُ الاّ ما اَرادَهُ مَولاهُ
مضمون بیان مبارک به فارسی: اصل حب، روی آوردن بنده است به محبوب و روی گرداندن از آنچه غیر اوست و اینکه مرادی جز اراده مولایش نداشته باشد.
ادعیه حضرت محبوب ص ۴۱
صبح ۱۱ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند:
ای پسر روح، هر طیری را نظر بر آشیان است و هر بلبلی را مقصود جمال گل مگر طیور افئده عباد که به تراب فانی قانع شده از آشیان باقی دور مانده اند و به گِلهای بعد توجه نموده از گُلهای قرب محروم گشته اند. زهی حیرت و حسرت و افسوس و دریغ که به ابریقی از امواج بحر رفیق اعلی گذشته اند و از افق ابهی دور مانده اند.
کلمات مبارکه مکنونه آیه ۲
صبح ۱۰ ژانویه
حضرت بهاءالله در لوح "اصلُ کلِّ الْخَیر" می فرمایند:
(اَصلُ الْعزّةِ ) هِيَ قَناعَةُ العَبدِ بِما رُزِقَ بِه وَ الِاكتِفاءُ بِما قُدِّرَ لَهُ.
مضمون بیان مبارک به فارسی : اصل عزت ، قناعت بنده است به آنچه بدان روزی داده شده و اکتفا به آن چیزی است که برایش مقدر گردیده .
ادعیه حضرت محبوب ص ۴۱
صبح ۹ ژانویه
حضرت بهاالله می فرمایند:
بگو قدر ایام را بدانید و مقام خود را بشناسید و در لیالی و ایام به حمد و ثنای مقصود عالمیان مشغول باشید. قسم به آفتاب بیان که از اعلی افق امکان مشرق و لائح آنچه دیده می شود عنقریب به فنا راجع و آنچه باقی و دائم است کلمه ای است که از قلم اعلی جاری و نازل. این است فضل اعظم و غنای ابدی وثروت سرمدی و فضل دائمی. طوبی ازبرای نفسی که مقام این یوم را شناخت و از دونش بپرداخت .
کتاب آیات الهی جلد۲ص ۳۱۸
صبح ۸ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند:
"... جمیع دوستان را به صبر و سکون و وقار وصیّت نمایید و بگویید: یا اَولیاءَالله فِی الأرض، به اسم حق در جمیع عوالم الٓهی معزَّزید ولکن در این دنیای فانیه، که اقرب از آن منتهی می‌شود، به ذلّت مبتلا. در سبیل خداوند یکتا شماتت شنیدید و اذیّت دیدید، به حبس رفتید، جان دادید؛ ولکن به جهت ظلم چند نفس غافل نباید از حدودالله تجاوز نمایید. یعنی نباید به نفسی تعرّض کنید. آنچه بر شما وارد لله بوده. هذا حقٌّ لا رَیبَ فیه. و حال هم جمیع امور را به او راجع نمایید و بر او توکّل کنید و تفویض نمایید. البتّه او هم شما را وا نمی‌گذارد. این هم لا ریبَ فیه. هیچ پدری اولاد را به سبُع نمی‌دهد و هیچ صاحب غنمی اغنام خود را به گرگ نمی‌سپارد. البتّه در حفظش سعی بلیغ مبذول می‌دارد. اگر چند یومی، به مقتضای حکمت بالغه، امور ظاهره بر خلاف مراد جاری شود بأسی نبوده و نیست. مقصود آن که کلّ به افق اعلی ناظر باشند و به آنچه در الواح نازل شده متَمسّک. در اقلیم فساد پا نگذارند و در عرصۀ جدال و نزاع قدم ننهند؛ به جنود صبر و تسلیم و اخلاق و اعمال طیّبه و کلمات بدیعۀ منیعه حق جلّ جلاله را نصرت نمایند..."
"نار و نور"، ص ۹
اقرب از آن: نزدیکتر از یک لحظه
لا رَیبَ فیه: شکی در آن نیست
سَبُع: حیوان درنده
صبح ۷ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند:
ای نبیل ، حلم حق به مقامی است که بعضی از عباد ، خود را عالم و عاقل و حق را غافل شمرده اند ، هذا خسران مبین.
حرکت نمی کند شیء ، مگر به اذن و اراده او و خطور نمی نماید در قلوب امری ، مگر آنکه حق به او محیط و عالم و خبیر است ، بسا از نفوس که ارتکاب نمودند ، آنچه را که منهی بوده و مع علم به آن ، از حق جل فضله ، اظهار عنایت و مکرمت بر حسب ظاهر مشاهده نموده اند و این فقره را حمل بر عدم احاطهء علمیه الهیه کرده اند ، غافل از آنکه اسم ستّارم هتک استار را دوست نداشته و رحمت سابقه ، حجبات خلق را ندریده ، ای علی لعمری اسم غفارم ، سبب تعویق عقاب بوده و اسم وهّابم علت تاخیر عذاب.
اقتدارات ص ۱۳۰ و ۱۳۱
حِلم:صبر
هذا خسرانٌ مبین: این زیانی آشکار است.
مَنهیّ: نهی شده
جلَّ فضله: فضل او بزرگ است
هتک استار: پاره کردن پرده ها
عِقاب: عذاب ، کیفر
صبح ۶ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند:
ای ذبیح ، ضُّرِ این مظلوم از سجن و تاراج و اسیری و شهادت و ذلت ظاهره نبوده و نیست ، بلکه ضُّر اعمالی است که احبای حق به آن عاملند و آن را نسبت به حق می دهند. هذا ضُّری و نفسِه المهیمنة علی العالمین .
اقتدارات ص ۳۲۶
صبح ۵ ژانویه
جمال مبارک می فرمایند:
اَنْ یا مسافر، به مال فانی قناعت مکن و به جان عاریتی مسرور مباش. جهد کن تا به ملکوت باقی درآیی و به جانان قدس صمدانی فائز گردی.
قسم به خدا که الیوم جز رضایم مردود است و جز لطائف امرم همه محدود و معدوم.
مجموعه آثار قلم اعلی، ج ۳۸، ص ۸۴
صبح4 ژانویه
جمال قدم می فرمایند :
جمیع عالم از برای این یوم مبارک از عدم بوجود آمده اند ولکن غفلت و غرور کل را از اصغاء نداء مکلم طور منع نمود. در تیه نادانی متحیر و مبهوت مشاهده می شوند. جزای اعمال مجسم شده و کل را منع نموده الا من شاء الله و شما فائز شدید به آنچه که شبه و مثل نداشته و ندارد. ان الامر بیده یهدی من یشاء الی صراطه المستقیم.
کتاب آیات الهی جلد۲ ص ۳۱۴
صبح ۳ ژانویه
جمال قدم در لوح اصلُ کل الخَیر می فرمایند:
هوالله العليّ الاعلی
( أصلُ كلِّ الخَيرِ) هو الِاعتمادُ علی اللهِ و الِانقيادُ لأمره و الرّضاءُ لِمَرضاتِه .
مضمون بیان مبارک به فارسی : اوست خداوند بلند مرتبه اعلی. اصل هر خیری اعتماد بر خدا و اطاعت امر او و راضی بودن به رضای اوست.
ادعیه حضرت محبوب ص۴۰
صبح ۲ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند :
قد تضوعت نفحات الایات و ظهرت اعلام البینات ولکن القوم فی وهم عجاب. انشاءالله به قوه ملکوتی نصرت نمایی و احداث آن و ظهور آن از قلوب فارغه صافیه بوده و هست. اوست آیة الله در وجود و امانت او در افئده و قلوب. علما از عرفانش علی ما ینبغی قاصر و حکما عاجز. این آیه عظمی حاکم است در عالم و متصرف است در امم. اسماء طائف حول او و اسباب مطالع ظهور صفات او. توجهش به اسباب بصر، بصیر است و به اسباب سمع، سمیع و به اسباب نطق، ناطق. اگر این قوه را مانعی منع ننماید و حجابی حایل نشود نافذ و قدیر است. اوست آفتابی که از افق سماء عالم ادراک اشراق نموده، اگر حجبات اوهام حجاب نشود عالم را منور نماید. دارای این مقام اعز اعلی را سطوت عالم و جنود امم و شبهات علما و اشارات فقها از مالک اسماء منع ننماید.
آیات الهی ج ۲ ص ۳۱۱
قد تضوعت...: همانا بوی خوش آیات منتشر شد و پرچمهای آشکار ظاهر گشت ولکن قوم در وهم و گمانی عجیب هستند.
صبح۱ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند:
حمد و ثنا و شکرو بها مقصودی را لایق و سزاست که به حرکت اصبع اقتدار سبحات و حجبات عالم را شق نمود و شبهات و اشارات امم را معدوم ساخت. سحاب نیر امرش را منع ننمود و غمام حجاب نگشت. به اسم قیوم امام وجوه قوم قیام فرمود و کل را به افق برهان دعوت نمود. اعراض ملوک و اغماض مملوک او را از اراده اش باز نداشت . به صریر قلم اعلی امرش را نصرت فرمود و خیمه انه لا اله الا هو بر اعلی المقام بر افراشت. طوبی از برای مقبلین که به حبل متینش تمسک جستند و به ذیل منیرش تشبث، قوت امرا ایشان را منع ننمود و ضوضاء علما محروم نساخت. جلت عظمته و جلّت قدرتُه.
-آیات الهی جلد ۲ ص۳۱۰
صبح ۱۵ ژانویه
جمال قدم می فرمایند:
"این عبد متحیّر؛ آیا شعور بالمرّه تمام شده و یا انصاف عنقا گشته. چه شده که سُکر غفلت کلّ را احاطه نموده. آیا ذائقه را چه منع نموده و شامّه را چه حادث شده. نیست اینها مگر از جزای اعمال."
(مائدۀ آسمانی، ج۷، ص۲۱۹)
صبح ۱۴ ژانویه
جمال قدم می فرمایند:
(اَصلُ الذّكْرِ ) هُوَ الْقيامُ عَلَی الْمَذكورِ و النِّسيانُ عَن وَرائِهِ.
مضمون بیان مبارک به فارسی:
ذکر حقیقی، همانا بیان اسم پروردگار و فراموش کردن غیر اوست.
ادعیه حضرت محبوب ص۴۱
صبح۱۳ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند:
روح قلب معرفت الله است و زینت او ، اقرار بِاَنَّهُ یَفعَلُ ما یَشاء و یَحکمُ ما یُرید و ثُوب آن تقوی الله و کمال آن استقامت .
اقتدارات ص ۱۶۳
صبح ۱۲ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند:
در هر حال اولیای الهی باید از حق جل جلاله از برای کل توفیق طلب نمایند، شاید از بحر فیض محروم نگردند و از امطار رحمت کبری در ایام فیاض ممنوع نشوند. حزب الله را به تقدیس و تنزیه و شفقت و عنایت و حکمت امر نمائید. انه یُمِدُّک بِآیاتِه و یَنصُرُکَ بِسلطانِه. اِنّه علی کلِّ شَیءٍ قَدیر.
آیات الهی-جلد ۲ صفحه ۳۲۴
انه یُمِدُّک ... : همانا او تو را با آياتش ياري می رساند و با سلطه اش نصرت مي كند. براستی او بر هر چيز تواناست.
شب ١٠ژانویه
جمال قدم مي فرمايند:
بر آن جناب لازم وواجب است که به همت تمام قیام نمايید، شاید مجدد عبادالله به ظنون و اوهام مبتلا نشوند و به انوار نیر توحید حقیقی فائز گردند. الی حین مقام یوم الله را ادراک ننموده اند و از فضلش محرومند. شکی نبوده و نیست که ایام مظاهر حق جلّ جلالُهُ به حق منسوب و در مقامی به ایام الله مذکور ولکن این یوم غیر ایام است. از ختمیت خاتم مقام این یوم ظاهر و مشهود. نبوت ختم شد، حق با رایة اقتدار از مشرق امر ظاهر و مُشرق. معلوم نیست معرضین بیان از" یوم یقوم الناس لرب العالمین " چه ادراک نموده اند و از کلمه مبارکه" یفعل مایشاء " چه فهمیده اند. لعمری یا ایها الناظر الی وجهی، اگر نفسی از بحر این کلمه بیاشامد و نفحه اش را بیابد، خود را بر عرش استقامت و اطمینان مشاهده نماید. مقبلین را از شبهات معرضین به اسم حق حفظ نما و کل را به اخلاق مرضیه و اعمال طیبه امر نما. بگو یا حزب الله، به این جنود مالک غیب و شهود را نصرت نمايید و به تقوی الله تمسک جوئید. اوست قائد جنود و ناصر امر، هیچ قوتی با قوت او مقابله ننماید. طوبی از برای نفسی که رأسش به اکلیل تقوی مزین است و هیکلش به طراز عدل و انصاف.
آیات الهی ج۲ ص۳۲۰ و ۳۲۱
یوم یقوم... : روزی که مردم برای پروردگار صاحب عالمیان برمی خیزند.
لعمری یا ایها...: قسم به جانم ای ناظر به وجه من
قائد: رهبر، فرمانده لشکر
شب ۹ ژانویه
حضرت بهاءالله در لوح اصلُ کلِّ الخَیر می فرمایند:
(رأسُ الدّينِ ) هُوَ الْاِقرارُ بِما نُزِّلَ مِن عِندِ اللهِ وَ الِاتّباعُ لِما شُرِعَ فی مُحكمِ كِتابِه
مضمون بیان مبارک به فارسی: اصل دین اقرار به آن چیزی است که از جانب خداوند نازل شده و پیروی از آنچه در کتاب محکمش تشریع گردیده.
ادعیه حضرت محبوب ص ۴۰ و ۴۱
شب ۸ ژانویه
جمال قدم می فرمایند:
حمد مقدّس از ذکر و اصغاء، مالک اسما را لایق و سزاست که از آفتاب آسمان
علم، عالم انسان را منوّر فرمود و سماء دانایی را به انجم بینایی مطرّز نمود. جهان دانش نزد قطره‌ای از دریای دانایی او خود را جاهل و ابکم و الکن مشاهده نماید و عالم بینایی نزد ظهور نقطۀ کتابش خود را اعمی و اصمّ ملاحظه کند. عند ظهور اختیارش یفعل مایشآء متحیّر و مبهوت و عند بروز اقتدارش یحکم مایرید منصعق و مطروح. عرصۀ معانی از حرکت قلم اعلی متزلزل و ملکوت عرفان نزد اشعۀ شمس بیانش خاضع و خاشع. نسیم قمیصش حدائق قلوب عشّاق را تازه و خرّم نموده و عَرف عنایتش ممالک جان را معطّر فرموده. از یک ذکرش آسمان دانش مرتفع گشته و از یک ندایش جهان پژمرده تازه شده. زهی جسارت که خادم فانی در این مقام نطق نماید و زهی خسارت که خود را از اهل حیات شمرده ، مردگانیم در فنای عشق افتاده و مدهوش؛ تا کوثر بیان چه کرم مبذول دارد. هیکل فانی را به عدم راجع کند یا حیات پاینده عطا فرماید. الاَمرُ بِیَدِه یُعطی و یَمنع و هوالآمر الْحاکمُ النّاظرُ الشّاهد الْخبیر...
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۸ ص۵۱۲
•اصغاء: شنیدن
•ابکم: گنگ، لال
•الکَن: دارای لکنت
•اعمی: کور
•اصمّ: ناشنوا
•مطروح : به خاک افتاده
•الأمرُ بِیَدِه ......:
امر به دست اوست. اعطا می کند و منع می نماید و اوست امر کننده ناظر شاهد آگاه.....
شب ۷ ژانویه
جمال قدم می فرمایند :
...مشیّت الهی محیط بر مشیّت‌هاست و ارادۀ او فوق اراده‌هاست. چه که جمیع مَن فِی السّموات و الأرض به نفحه‌ای از نفحات مقدّسش، که به کلمۀ امریّه اطلاق شده، موجود شده‌اند و به حرفی فانی خواهند شد. لم‌یزل و لایزال در مقرّ سلطنت خود بوده و در سموّ رفعت خود خواهد بود. کلّ عاجزند نزد ظهورات قدرت او و کلّ معدومند عندَ بروزات سطوت او.
سفینه عرفان، دفتر سوم، ص ۷
شب ۶ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند:
... دوست نداشته و نداریم که نفسی از ما خلق له محروم ماند و از ما قدر له بی نصیب گردد . مع این عنایات متواتره و الطاف متتابعه ، كَانَّه ، حق را غافل دانسته و سبب این ، ستر حق بوده ، قل روحی و نفسی لک الفداء یا ستار العالمین .
اقتدارات ص ۱۸۳
•ما خُلِق له: آنچه برای او خلق شده
•ما قدر له: آنچه برای او مقدر شده
•كَاَنَّه: مثل اینکه او، گویی او
•سَتر: چشم پوشی
•قل روحی و... : بگو روح و نفس من برای تو فدا باد ای ستّار عالمیان
شب ۵ ژانویه
جمال حضرت عشق می فرمایند:
...و همیشه ایّام چشم دوستان او گریان بود و دشمنان او از غفلت خندان. ولکن آن گریه را صدهزار رحمت از عقب و این خنده را هزاران نقمت از پی؛ و عنقریب ثمر هر دو از شجرۀ قضا می‌روید. زِهی مفاخرت برای چشمی که قابل گریستن شود و زهی توفیق که گردنی قابل کمند دوست گردد.
سفینه عرفان، دفتر سوم، ص۷
زِهی: احسنت، خوشا
شب ٤ ژانویه
جمال قدم می فرمایند:
(أصلُ الحكمةِ ) هيَ الْخَشْيَةُ عنِ اللهِ عَزَّ ذِكرُهُ وَ المَخافَةُ مِن سَطوتِهِ وَ سياطِه و الوَجَلُ مِن مَظاهرِ عَدلِه و قَضائِه
مضمون بيان مبارك:
اصل حکمت ترس از خداوندی است که یادش عزیز است و خوف از ابهت و تازیانه های او و بیم از مظاهر عدل و قضای او
ادعیه حضرت محبوب ص۴۰
شب ۳ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند:
قسم به جمال حق که هر حرفی از این آیات مُنزَله و کلمات مقدّسه منبع مشک رحمانی و خزینۀ عنبر قدس سلطان صمدانی است و به قسمی نفحات او منتشر و متضوّع است که اگر حرفی از آن از مشرق لامکان بی‌حجاب ظاهر شود، اهل امکان و اکوان از این رایحۀ خوش روحانی سرمست شده به مواقع قدس الست بشتابند مگر آن که جمیع را زکام غِلّ و سدّ بغضاء منع نماید و محروم سازد. کذلک أحاطَ فضلُ ربِّکَ کُلَّ شَیءٍ إن أنتَ مِنَ العارفین و الحمدُ لله ربِّ العالمین.
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۳۸ ص۸۷
متضوع: پراکنده
غِلّ: کینه و دشمنی
کذلک أحاطَ...: اینچنین فضل پروردگارت هر چیزی را احاطه کرده اگر تو از عارفان باشی و سپاس برای خداوند پروردگار عالمیان
شب ۲ ژانویه
جمال قدم می فرمایند :
وای وای ای عاشقان هوای نفسانی از معشوق روحانی چون برق گذشته اید و به خیال شیطانی دل محکم بسته اید. ساجد خیالید و اسم آن را حق گذاشته اید و ناظر خارید و نام آن را گل گذارده اید. نه نفس فارغی از شما بر آمد و نه نسیم انقطاعی از ریاض قلوبتان وزید. نصایح مشفقانه محبوب را به باد داده اید و از صفحه دل محو نموده اید و چون بهائم در سبزه زارشهوت و امل تعیش می نمائید.
کلمات مبارکه مکنونه آیه۴۴
شب ۱ ژانویه
حضرت بهاءالله می فرمایند:
جمیع عالم از برای عرفان این یوم مبارک خلق شده اند و از عدم به وجود آمده. این است آن یومی که معادله ننماید به آنی از آن اعصار و قرون، نیکوست حال نفسی که به عرفانش فائز شد و از انوارش منور گشت. امروز روز خدمت و نصرت است و نصرت، تبلیغ امراو بوده و خواهد بود... اگر به این مقام اعلی فائز شوی به کل خیر فائزی. جهد نما که شاید از عرف بیان ، گمگشته ای را به افق رحمن هدایت نمایی . این است از اعظم اعمال نزد غنی متعال جمیع امور در قبضه اقتدار حق بوده و هست. به یک کلمه بُعد را به قرب تبدیل فرماید و فراق را به وصال و سم هجران را به شهد لقا. اوست مهیمن و اوست مقتدر.
آیات الهی ج ۱ ص ۲۹۵
شب ۳۱ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
هوالله تعالی شأنُهُ الکبریا
... این که مشاهده می‌نمایی که بعضی از ناس به عزّت دنیا مسرورند و به علوّ آن مغرور، این از غفلتِ آن نفوس است و هر ذی‌بصر و ذی‌نظری شهادت می‌دهد که این قول حق است و این بیان از مَشرق تبیان اشراق نموده. چه که کلّ عالِمند به این که جمیع این امورات غیر معتبر و غیر ثابت است و چون رسول موت وارد شود، جمیع متغیّر؛ لذا، معلوم و محقّق است نفوسی که به این امور دل بسته‌اند، غافلند و از غفلت است که به این اسباب ظاهره مشغول شده‌اند ... ای سلمان دنیا در مرور است و عنقریب کلّ مَن عَلَی الأرض از آنچه مشاهده می‌نمایی به تراب راجع خواهند شد. از خدا می‌طلبیم که جمیع احبّای خود را مؤیّد فرماید که استنشاق طیب گلزار معنوی نمایند و هر نف‍ْسی به آن فائز شد، ابداً بغیرالله ناظر نبوده و نخواهد بود و به قضایای او راضی و صابر و شاکر خواهد شد...
(مجموعه الواح مبارکه چاپ مصر، صفحه ۱۲۵)
