صبح ۳۰ دسامبر
جمال قدم می فرمایند:
سبحان الله جمیع عالم الیوم منتظر مشاهده می شوند، چنانچه هر حزبی از احزاب منتظر موعودی هستند که ذکرش در کتبشان بوده. حال که از فضل حق جل جلاله افق عالم به انوار وجه اسم اعظم منور شد و میقاتهای کتب منتهی گشت و علامات و اشارات بتمامها ظاهر و باهر کل غافل و محجوب و منکر و معرض مشاهده می گردند الا من شاءالله. هر لبی قابل این کوثر نه و هر وجهی لایق توجه نه. چه مقدار از نفوس که در طلب آب زندگانی بودند و جز خضر ایام به آن فائز نشد ولکن اعصار قبل را حکمی دیگر و مقامی دیگر است و این عصر را که به انوار شمس ظهور اعظم منور است مقامی دیگر و شانی دیگر، چه که بحر فضل مواج است و آفتاب کرم مشرق... طوبی از برای نفوسی که در این یوم الهی به عرفانش فائز گشتند و به خدمت امرش موید شدند، هم من خیرةالعباد عندالله مالک الایجاد.
آیات الهی جلد ۲ صفحه ۳۰۸
هُم من خِیَرة... : ایشان از بهترین بندگان نزد خداوند مالک ایجاد هستند.
صبح ۲۹ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
یا علی، اگر به بصر حقیقت مشاهده نمایی حق را مسئول بینی نه فاعل مختار، جمیع مُقِرّ و معترفند به کلمه مبارکه لایُسئَلُ عما یَفعل و همچنین به کلمه محکمه یفعل ما یشاء. مع ذلک اگر بر حسب ظاهر فی الجمله بر غیر اراده عباد امری ظاهر شود محزون مشاهده گردند. انشاءالله کل موید شوند بر تفکر در آنچه از قلم اعلی جاری و نازل شده که شاید مقصود را بیابند و به آن عمل نمایند. باید هر نفسی جهد نماید تا به کوثر رضا فائز شود. بگو ای اهل عالم، این وقت ثمین را از دست مدهید، در تدارک مافات جهد نمائید. اگر به اصغاء فائز شوند جمیع از پرتو انوار شمس حقیقت منور گردند. امروز روزی است بزرگ، طوبی لمن عَرَفَ وویل لمن غَفَلَ.
(کتاب آیات الهی جلد ۲، صفحه ۳۰۷)
لایُسئَل عَما یَفعَل= از آنچه انجام می دهد مورد سوال قرار نمی گیرد .
یَفعلُ ما یَشاء = انجام می دهد هر آنچه را می خواهد.
طوبی لمن عَرَفَ و ویل لمن غَفَلَ=خوشا به حال کسی که شناخت و وای به حال کسی که غافل شد.
صبح ۲۸ دسامبر
حضرت بهاءالله مي فرمايند:
. . . یا عبدالوهاب عَلیک بهائی، اینکه سؤال از بقای روح نمودی این مظلوم شهادت می دهد بر بقای آن و اینکه سؤال از کیفیّت آن نمودی انّه لایوصَفُ و لا یَنبغی اَن یُذکَرَ الاّ عَلی قَدَرٍ مَعلوم . انبیاء و مرسلین محض هدایت خلق به صراط مستقیمِ حق آمده اند و مقصود آنکه عباد تربیت شوند تا در حین صعود با کمال تقدیس و تنزیه و انقطاع قصد رفیق اعلی نمایند لَعَمرُالله اشراقات آن ارواح سبب ترقیات عالم و مقامات امم است. ایشانند مایه وجود و علّت عظمی از برای ظهورات و صنایع عالم. بِهِم تُمطِرُ السّحابُ و تُنبِتُ الارضُ. هیچ شيئی از اشیاء بی سبب و علّت و مبدأ موجود نه و سبب اعظم ارواح مجرّده بوده و خواهد بود و فرق این عالم با آن عالم مثل فرق عالم جنین و این عالم است. باری بعد از صعود بَینَ یَدَیِ الله حاضر می شود به هیکلی که لايق بقا و لايق آن عالم است .
(رساله نصوص الواح درباره بقای ارواح صفحه ۵ )
انّه لایوصَفُ...: همانا آن وصف نمی شود و شایسته نیست که ذکر شود مگر به قدر معلوم
بِهِم تُمطِرُ ... : به جهت آنان است که ابر می بارد و زمین می روید.
صبح ۲۷ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
هوالله تعالی شأنه التّقدیس
این نامۀ این مسجون است به اسم منیر و قمیص یوسف مصر الهی است به کلمۀ بصیر. قمیص غلام کنعانی بصر ظاهر بخشید و قمیص غلام رحمانی بصر باطن بخشود. فَیا طوبی لَکَ بما جَعَلکَ اللهُ بصرَکَ الیومَ حَدیداً. زفرات قلبت مشهود و حُرقت فؤادت معلوم و إنّک فی کلّ ذلکَ ﭐقتَدَیتَ بنفسی و وَرَدَ علیک فی سبیلی ما وَرَد عَلیٰ جمالی. در سبیل محبوب وقتی نیاسودی و ساعتی نیارمیدی. چه مسافت‌های بعیده که مقابل وجه پیاده طی نمودی و چه بادیه‌های صعبه که با رِجْلِ حُبّیّه دویدی. جمیع در نظر بوده و خواهد بود و حال هم به معاشرت انفُس افسرده و هیاکل پژمرده و عباد محتجبۀ مرده مبتلا شده و از محضر انس و مقرّ قدس دور مانده. ولکن چون مراد ما أرادَالله بوده و مقصود ما قَصَدَ بِهِ الله و مشیت ما شآءَت و قَضی، کلّ مطلوب بوده و محبوب خواهد بود..
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۳۸، صفحه ۹۳
فَیا طوبی لَکَ... : خوشا به حالت به خاطر آنکه خداوند الیوم بصر تیزبین برای تو قرار فرمود.
زَفرات: آه کشیدنها
حُرقت: سوزش
صعبه: سخت
رجل: پا
إنّک فی کلّ ذلکَ... : همانا تو در تمامیِ آن به نفس من اقتدا نمودی و در راه من برتو وارد شد هرآنچه بر جمال من وارد گشت.
ما شآءَت و قَضی: آنچه را که خواست و انجام داد.
صبح ۲۶ دسامبر
اتلوا آیات الله فی کل صباح ...
جمال اقدس ابهی می فرمایند:
محزون مباشید از آنچه بر شما وارد شده چه که بر جمال قدم ، اعظم از آن وارد و حال در سجن اعظم ساکن و به شأنی امر شدید است که باب خروج و دخول را مسدود نموده اند ولکن در کمال روح و ریحان به ذکر رحمن مشغولیم . محزون مباشید از آنچه به تاراج رفت ، زود است که جمیع من علی الارض بذکر شما ذاکر شوند ، اجر هیچ نفسی ضایع نشده و نخواهد شد .
آنچه از زخارف دنیویه در سبیلش از شما اخذ شد ، البته در دنیا عطا خواهد فرمود و در عقبی مقاماتی که اگر یکی از آنها بر اهل ارض ظاهر و هویدا شود انفس خود را در سبیل دوست فدا نمایند ، رجای آنکه به آن مقر اقصی فائز گردند .
بشنوید وصیت جمال قدم را که از شطر سجن اعظم شما را ندا می فرماید ، بغی و طغی را بگذارید و به تقوی متمسک شوید ، نفوس خود را از اعمال شیطانیه مقدس نمایید و به طراز الهیه مزین دارید.
فساد و نزاع شأن اهل حق نبوده و نخواهد بود ، از اعمال شنیعه اجتناب نمایید و در مسالک تقدیس و تسلیم و رضا سالک شوید ، جهد نمایید تا صفات و اخلاق الهیه از شما ظاهر شود و بکمال استغناء و سکون مابین بریه مشیء نمایید و با کمال عدل و انصاف با یکدیگر معامله کنید ، خیانت را به امانت و غیبت را به تزکیه نفس و ظلم را به عدل و غفلت رابه ذکر تبدیل نمایید.
این است نصح رحمانی که از فم بیان مشیت ربانی ظاهر شده ، سعی نمایید که بلکه به اعانت الهیه آنچه در ملکوت تقدیر مقدر شده به اعمال شنیعه تغییر نیابد و تبدیل نشود. در کل احیان از مقصود عالمیان آمل و سائل باشید که شما را از فضل و عنایت خود محروم نفرماید و در ظل شجره اثبات وسدرهء اسماء و صفات منزل دهد.
اقتدارات صفحه ۱۸۰ و ۱۸۱
بَغی: سرکشی
طَغی: عصیان، تجاوز از حد
صبح ۲۵ دسامبر
حضرت بهاءالله مي فرمايند :
به نام دوست مهربان
ای مادر، از فراق پسر منال بلکه ببال ، این مقامِ شادی و سرور است نه مقام کدورت و احزان. قسم به آفتاب صبح حقیقت که در مقامی ساکن است که وصف آن به قلم نیاید و ذکر آن به بیان اتمام نپذیرد. مقرّش در افق اعلی و رفیقش و مصاحبش ارواح مقدّسه مجرّده و طعامش نعمت باقیه مکنونه اگر بر جمیع مَن عَلی الارض آن مقام اقدس ابهی به قدرِ سَمّ اِبره تجلـّی نماید کل از فرح و سرور هلاک شود. همچه مدان او فانی شده، در ملکوت باقی به بقاء الله باقی خواهد بود. این جای شکر است نه شکایت اگر فرح از تو مشاهده کند بر سرورش بیفزاید و اگر حزن بیند محزون شود به ذکرالله مشغول باش و به فرح تمام به ثنایش ناطق شو. حقِ مَنیع با تواست. از پدر مهربان‌تر است و از پسر مُشفق‌تر .
رساله نصوص الواح درباره بقای ارواح صفحه ۱۳-۱۴
صبح ۲۴ دسامبر
جمال مبارک می‌فرمایند:
"فارسان مضمار معانی و بیان الیوم باید به خدمت امر محبوب عالمیان مشغول باشند. براستی می‌گویم هر نفسی الیوم سبب اتّحاد و اتّفاق احبّای الهی شود او از ناصرین در کتاب مبین مذکور است. أنِ اجتنبوا عمّا نُهِیتُم عنه ثمّ اعملوا بما اُمِرتُم به فی لوحٍ کریم."
(مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۲۳، صفحه ۱۴۴)
صبح ۲۳ دسامبر
جمال قدم می‌فرمایند:
"قلم اعلی در کلّ حین مشغول است. از حق بخواه تا تشنگان بادیۀ عشق از این فراتِ جاری محروم نمانند و ممنوع نشوند. در اطراف عالم این ذکر منتشر و انوارش ظاهر و لائح. مع‌ذلک اهل ارض محجوب و غافلند. هر طائفه از طوائف امّت عظیمه در مُدُن کبیره به امری از امور تمسّک می‌نمایند و در اعلاء آن جهد بلیغ مبذول می‌دارند به شأنی که از بذل جان و مال دریغ ندارند و اهل ایران از این امر اعظم، که به مثابۀ آفتاب در قطب زوال روشن و منیر است، غافل و محتجبند. ذرهُم فی خوضهم یلعبون. انشاءالله نفوسی که الیوم به حق منسوبند و به اسمش مذکور، مقامات خود را بشناسند و حفظ نمایند. شأن ایشان عندالله عظیم است. از حق بطلبید تا کلّ را مؤیَّد فرماید بر حفظ مقامات خود به شأنی که هیچ امری از امور و هیچ شیئی از اشیاء ایشان را سدّ ننماید و غافل نسازد."
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۲۷، صفحه ۲۹۷
شب ۲۲ دسامبر
جمال قدم می‌فرمایند :
"اَبطالِ عوالم معانی و بیان نفوسی هستند که سطوت اُمَرا و شکّ و ریب علما ایشان را از مالک اسماء منع ننمود و از بحر فیض فیّاض محروم نساخت. الله اکبر، آن نفوس را شبه و مثلی نبوده و نیست. جمیع کتب الٓهی از قبل و بعد بر علوّ و سموّ مقام آن نفوس مطمئنّه شاهد و گواه. طوبی از برای نفسی که به طراز استقامت مزیّن و به رِدآء وفا فائز."
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۲۷، صفحه ۱۸۱
ابطال:شجاعان
ریب: شک
شب ۲۱ دسامبر
جمال قدم می‌فرمایند:
"تاللّه الحقّ اليوم اگر ذرّه ای از جوهر در صد هزار من سنگ مخلوط باشد و در خلف سبعه ابحُر مستور هرآينه دست قدرت الهی او را ظاهر فرمايد و آن ذرّهء جوهر را از او فصل نمايد."
مائده آسمانی، جلد ۷، صفحه ۱۰۰
خلف سبعه ابحُر : پشت هفت دریا
شب ۲۰ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
فو الذی اَنطقنی بما اراد ، که اسماء شما در ملکوت اعلی مشهورتر است از ذکر شما در نزد شما ، گمان مکنید این سخن وهم است .
اقتدارات صفحه ۲۱۷
مضمون عبارت عربی: قسم به کسی که مرا به آنچه اراده کرد ناطق گرداند.
شب ۱۷ دسامبر
جمال قدم می‌فرمایند:
"دنیا را اعتباری نبوده و نیست و اهل آن را هم وفایی نه؛ چه اولاد و چه غیر او، چنانچه مشاهده شده و می‌شود إلّا مَن شاءَالله. عملی که امروز به اذن حق ظاهر شود و به طراز قبول فائز گردد از صدهزار آثار و اولاد نیکوتر و مقبول‌تر. الأمرُ بِیَدِ الله یفعَلُ و یحکُمُ و هُوَ الآمرُ الحکیم."
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۲۷، ص۳۳۱
إلّا مَن شاءَالله: مگر کسی که خدا بخواهد
الأمرُ بِیَدِ الله... : امر به دست خداست . عمل می کند و حکم می نماید. اوست امرکننده حکیم.
شب۱۶ دسامبر
جمال قدم می‌فرمایند:
"فی‌الحقیقه اگر انسان فی‌الجمله تفکّر نماید در هر کلمه‌ای از کلمات الهی بحر عنایت مشاهده می‌نماید. طبایع محجوبۀ غافلۀ منتنه هدیر عندلیب را ادراک ننمایند و به گلستان معارف الٓهی توجّه نکنند. آن که به نعیق دل داده قدر رحیق نشناسد؛ آن که از برکۀ مِلحیۀ اُجاجیّه آشامیده و به او انس گرفته، به کوثر حَیَوان اقبال ننماید. لم‌یزل و لایزال از او محروم بوده و خواهد بود مگر آن که ید عنایت اخذش نماید و از برکت انفاس نفوس طیّبۀ موقنه به صراط مستقیم الٓهی راه یابد.
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره 27، ص۳۶۸
طبایع: سرشتها ،خُلقها
مُنتِنه: بدبو
هدیر: چهچهه
نعیق: بانگ زاغ، صدای غراب
رحیق: شراب ناب(آیات الهیه)
مِلحیه: شور
اجاجیه: تلخ از شدت شوری
شب ۱۵ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
از جذب بیان مقصود عالمیان، در این لیلۀ مبارکه، جمیع اشیآء مجذوب مشاهده می‌شوند؛ رحیق مختوم اخذشان نموده؛ عالمی غیر این عالم دارند و وجد و سروری که ادراکات موجودۀ در ارض ترابی از ذکر و وصفش عاجز و قاصر. در هر حال به حبل عنایتش متمسّکیم و به ذیل فضلش متشبّث و از او می‌طلبیم عباد غافل را به بحر دانایی راه نماید و کرم فرماید. إنّ ربّنا هو السّامع المجیب و بالاجابة جدیر...
مجموعه آثار قلم اعلی شماره ۲۸ ص ۳۷۴
إنّ ربّنا هو... : همانا پروردگار ما شنونده ی اجابت کننده است و شایسته و قادر بر پذیرفتن خواهشها.
شب ۱۴ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند :
به نام مبیّن دانا
انشاءالله از بادۀ ارادۀ الهیّه بنوشید به شأنی که جمیع اراده‌های عالم را در ظلّ ارادۀ حق فانی و معدوم مشاهده نمایید. بسیار محبوب است نیستی محض عند هستی مطلق. تفکّر نمایید که چه مقدار از بلایا و رزایا که متتابعاً و مترادفاً به حقّ و احبّای او در این ظهور اعظم وارد شده و از حمل این مشقّات مقصود ارتفاع امر الهی و ارتقاء ظهور ارادۀ سبحانی بوده.
حال، باید دوستانی که از کوثر محبّةالله نوشیده‌اند به کمال جدّ و جهد در اثبات ما حَکَمَ بِهِ المقصود قیام نمایند و ناس را از ظنون و اوهام قبلیّه به کوثر ذکر الهیّه مطهّر نمایند تا کلّ بما أرادَالله فائز شوند.
مشاهده در قلّت ادراک ناس نمایید. بعضی، از الواح الهیّه جز کاغذ و مداد مشاهده نمی‌نمایند. نعم ما قال "که از خورشید جز گرمی نبیند چشم نابینا." لَعمرُالله اگر نفسی در یک لوح از الواح به دیدۀ بصیرت ملاحظه کند مشاهده می‌نماید که بحور حَیَوان از او جاری و ساری است و هر قطرۀ از آن مُحیی اشیاء. إنَّ ربَّکَ لهُوَ العالم المبیّن العلیم الخبیر.
باید به کمال توکّل و انقطاع ناس را از ظلمات وهم و اختلاف نجات داد تا به مشرق امر الهی توجّه نمایند. طوبی للعاملین. قل انّ الحمدَ للهِ ربِّ العالمین.
(اخبار امری، تیرماه ۱۳۴۴)
عند: نزد
متتابعاً و مترادفاً : پی در پی و پشت سر هم
ما حَکَمَ...: آنچه خداوند مقصود به آن حکم کرده
بحور حیَوان: دریاهای زندگانی
شب ۲۹ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
... تا آفتاب جهانتاب نتابد مشرق از مغرب ممتاز نگردد و گلشن از گلخن معلوم نیاید. آخر نغمۀ الهی از نَقرۀ ترابی معلوم است و نالۀ زاغ از بلبل باغ بغایت واضح و مبرهن است. زیرا که آن از یَمَن جانان حکایت کند و بر جان بیفزاید و این از شهر کوران دلالت نماید و ایمان را بکاهد. باید قدمی برداشت و همّتی برافراخت.
(مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۳۶، صفحه۴۵۱ و۴۵۲)
نَقره: دف یا ضرب یا نقّاره زدن
شب ۲۸ دسامبر
جمال مبارک در لوحی راجع به حقوق الله می فرمایند:
"این حقوق که ذکر شده و از افق سماء لوح الهی حکم آن اشراق نمود نفع آن به خود عباد راجع است لَعمرُالله اگر مطلع شوند بر آنچه مستور است و آگاه گردند از بحر فضل که در این حکم مکنون است ، جمیع ناس آنچه را مالکند در سبیل ذکرش انفاق نمایند ،طوبی لمن فاز بما اُمِرَ به من لدی اللهِ العلیم الحکیم".
گنجینه حدود و احکام الهی صفحه ۱۰۸۹
شب ۲۷ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
انشآءالله در کلّ ایّام أنام را به ذکر رَبّهِمُ العلّام متذکّر دارید. اگرچه کوثر حَیَوان قسمت معشر حیوان نه و تسنیم رضوان رحمن نصیب اهل ضلال و خسران نخواهد شد. و المخلصون یشرَبون عن خمرِ الّتی کانَت مِن أنامِلِ القدس معصوراً. ولکن چون اریاح رحمتیّۀ الهیّه در هبوب است و نفحات قدسیّۀ فضلیّه در مرور، شاید جمعی به سلسبیل عرفان از کدورات اکوان طاهر شده به مقر امنع ارفع ایقان در آیند و به لقآء جمال رحمن فائز شوند؛ و این ایّام باید به کمال خضوع و خشوع و عبودیتِ صِرفه مابین عباد مشی نمائید؛ چه که ظهور امر و استقرار انفس ضعیفه منوط به این امور است و این است نصر حقیقی. چه که اعدا به مکری ظاهر شده‌اند که ابلیس متحیّر شده. فَسوفَ تعرفُ و تکونُ مِنَ المطّلعین. و اگر سیر بلاد را مصلحت دانید مُجراست. ولکن به کمال حفظ؛ چه که حفظ آن جناب اهمّ امور بوده.
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۳۸، صفحه ۹۴
کوثر حَیَوان: چشمه زندگانی
معشر: گروه
المخلصون... : مخلصین از شرابی می نوشند که از سرانگشتان قدس چکیده
شب ۲۶ دسامبر
حضرت بهاالله می فرمایند:
اگر از منزل پرسی سجن و اگر از غذا پرسی بلایا و محن و اگر از جسد پرسی در ضعف و اگر از روح پرسی در سرور و فرحی که مقابله نمی نماید به آن سرور من علی الارض. حبس را قبول فرمودیم تا گردنهای عباد از سلاسل نفس و هوی فارغ شود و ذلت اختیار نمودیم تا عزت احباء از مشرق اراده اشراق نماید. همچه مدان که حق عاجز است. قسم به اسم اعظم که اگر اراده فرماید ارواح جمیع امم را به کلمه ای اخذ نماید. مع ذلک از ظلم ظالمین چشم پوشیده و حمل بلایای لاتحصی فرموده تا کل را به مدینه باقیه ابدیه کشاند.
آیات الهی جلد ۱صفحه ۲۸۹
شب ۲۵ دسامبر
جمال قدم می‌فرمایند :
لاَ تَجْزَعُوا فِي الْمَصَائِبِ وَلا تَفْرَحُوا. ابْتَغُوا أَمراً بَيْنَ الأَمْرَينِ هُوَ التَّذَكُّرُ فِي تِلْكَ الحَالَةِ وَالتَّنَبُّهُ عَلى مَا يَرِدُ عَليَكُمْ فِي العاقِبَةِ كذلِكَ يُنَبِّئُكُمُ الْعَليمُ الْخَبيرُ.
[مضمون بيان مبارك به فارسي:
در مصيبتها نه گريه و زاري كنيد و نه شاد باشيد. امري بين اين دو برگزينيد كه آن تذكر در آن حالت است و تنبّه بر آن چيزي كه در عاقبت بر شما وارد مي شود. اينچنين خداوند دانا و آگاه شما را خبر مي دهد.]
( کتاب مستطاب اقدس آیه ۴۴)
شب ۲۴ دسامبر
جمال قدم می فرمایند:
آیا در ارض طالب صادقی مشاهده شد که از فیض فیاض محروم شود یا قاصدی دیده شد که به صدق تمام ، مقصد اقصی را اراده نماید و از او ممنوع گردد ؟ لا ونفسه الحق و اگر بعضی از موحدین و مقربین و مخلصین بر حسب ظاهر امری را طلب نمودند و به آن فائز نشدند این نظر به حکمتهای بالغه الهی بوده باید محزون نباشند ، چه که از برای هر امری میقاتی مقرّر و مقدّر است .
(اقتدارات صفحه ۲۷۷)
شب۲۳دسامبر
جمال مبارک می‌فرمایند:
"در سحرگاهان هزایز نسایم عنایت رحمن بر کلّ مرور می‌نماید و اسرار وصل و لقا بر هر شیئی القا می‌فرماید. برخی به اصغا فائز و بعضی محروم. کُلٌّ یعمَلُ علیٰ شاکلته. قسم به آفتاب بیان که هر نفسی از عظمت این یوم آگاه شود، عالم عالم زخارف و عالم عالم اشیا و عالم عالم کتب او را منع ننماید و محروم نسازد."
(مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۲۷، ص۲۹۶)
[هزایز = جمع هزیز، صدای وزش باد یا رعد / کلّ یعمل علی شاکلته = قرآن کریم، سورۀ اسراء، آیۀ 84 = هر کسی فراخور خویش عمل می‌کند]
شب ۲۲ دسامبر
جمال قدم می‌فرمایند :
"اَبطالِ عوالم معانی و بیان نفوسی هستند که سطوت اُمَرا و شکّ و ریب علما ایشان را از مالک اسماء منع ننمود و از بحر فیض فیّاض محروم نساخت. الله اکبر، آن نفوس را شبه و مثلی نبوده و نیست. جمیع کتب الٓهی از قبل و بعد بر علوّ و سموّ مقام آن نفوس مطمئنّه شاهد و گواه. طوبی از برای نفسی که به طراز استقامت مزیّن و به رِدآء وفا فائز."
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره ۲۷، صفحه ۱۸۱
ابطال:شجاعان
ریب: شک
صبح ۲۲ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
در بلايای وارده بر نفس حقّ و همچنين آنچه بر انبياء وارد شد تفکّر نما . جذب محبّت الهی چنان اخذشان نمود که بلايا و رزايای عالم نزدشان مائده فرح و سرور محسوب . اعراض عالم و انکار امم ايشان را از اقبال منع ننمود و از فرح اکبر بازنداشت. از حلاوت بيان رحمن و ما قُدّر لهم عالَم را معدوم و مفقود مشاهده می‌نمودند... و اگر عوالم و شئوناتش منحصر به اين عالم بود هرگز خود را بين ايادی اعدا تسليم نمی‌نمودند . قسم به آفتاب
حقيقت که از افق سماء سجن مشرق و لائح است، لازال آن جواهر وجود در مقام تسليم و رضا واقف و قائم بودند به شأنی که ظلم و تعدّی اهل عالم ايشان را از استقامت بر امر باز نداشت . چون قلب به بحر اعظم متّصل شد ، عالم و ما عند النّاس را بمثابه ظلّ مشاهده نمايد که عنقريب فانی شود و زوال پذيرد .
آیات الهی ج۱ ص۲۷۵
صبح ۲۱ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
يا حبيب فؤادی ، آيات عالم را احاطه نموده به شأنی که احدی قادر بر جمع و
احصای آن نه . مع ذلک معرضين بيان گفته‌اند آنچه را که هيچ ظالمی نگفته. معادل کتب قبل و بعد حال موجود . آيات منزَله بديعه و بيّنات ظاهره در اين ظهور اعظم و نبأ عظيم از جميع جهات ممتاز و فرق از دونش به مثابه آفتاب واضح و هويدا .
طوبی از برای نفسی که به عدل و انصاف توجّه نمايد و به مشاهده و اصغاء حقيقی فائز گردد .
آیات الهی ج۲ ص۲۹۸
احصاء: شمارش
اصغاء: شنیدن
صبح ۲۰ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
انقطاع بنفسه موثر وجاذب است. در اکثری از الواح ذکر این مقام از قلم اعلی جاری و نازل، اوست طراز اول از برای توجه و اقبال خلق و عمل اول از برای بُرء انسان از امراض و علل. طوبی لعبدِِ تمسَّک به انه من الناصرینَ فی کتابِ اللهِ ربِّ العالمین. امروز تقوی الله به مثابه سراج است و اوست اول نوری که از افق سماء انقطاع اشراق نموده و اوست رِداء اعظمِ اَلطف از برای هیاکل عباد. طوبی لِراسِِ تزین به و لِهَیکلِِ فاز به. یا علی، لَعمرُالله یک قلب اگر مقدس شود و از شئونات دنیا فارغ، قلوب را به قوت روحانیه تقلیب نماید و به قلب وجود راه نماید.
کتاب آیات الهی جلد ۲ صفحه ۲۹۷
طراز: زینت
بُرء: پاکی
رِداء: بالاپوش
طوبی لِراسِِ...: خوشا به حال سَری که به آن(تقوی) زینت یافت و خوشا به حال هیکلی که به آن فائز شد
صبح ۱۷ دسامبر
جمال قدم می فرمایند:
...تبديل قوّهٴ ناسوتی به قوّهٴ ملكوتی ممكن، نزد اين مظلوم آنچه اين قوّه را تبديل نمايد اعظم از اكسير است، اين مقام و اين قدرت مخصوص است به كلمة الله، اوست جوهري كه خوف را به اطمينان و ضعف را به قوّت و ذلّت را به عزّت تبديل فرمايد، يك قطره از بحر حكمت الهی بر بديع زد بمثابهٴ كرهٴ نار قصد فدا نمود رطوباتش به حرارت و ضعفش به اقتدار و بُطْئش به سرعت تبديل شد.
لئالی حکمت ج۳ ص۳۸۶
بُطء: کندی، آهستگی
صبح۱۶ دسامبر
حضرت بهاالله می فرمایند :
از حقّ جلّ جلالُه و عمّ نَوالُه ... سائل و آمل است که حجبات اوهام و ظنونِ عبادِ غافل را به حرارت آفتاب یقین بسوزاند و معدوم نماید تا کلّ به بحر توحید فائز شوند و در ظلّ کلمۀ جامعه جمع گردند. صد هزار افسوس، صد هزار افسوس، که این ایّام در مرور است و احدی قدر و مقام آن را ادراک ننموده الّا مَن شاءاللهُ المُحصِی العلیم. انشاءالله از همّت آن جناب و نفوس کامله امید هست که غافلین از بحر آگاهی بیاشامند و مُعرضین از انوار آفتاب اقبال روشن و منیر شوند. هر امر صعبی که نزد عباد بسیار مشکل است نزد او سهل و آسان بوده و خواهد بود."
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره 27، ص369
جلَّ جلالُهُ...: بزرگواری او عظیم و عطا و بخشش او فراگیر است
صبح ۱۵ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
حمد حضرت امجد ارفع اعظم اقدس قیومی را لایق و سزاست که به یک کلمه مبارکه که از سماء اراده اشراق نمود عالم بیان را منور نمود و به لئالی عرفان زینت داد، جلَّ جلالُهُ و عَمّ نوالُهُ و لا اله غیرُهُ. اوست مقتدری که از یک حرف حروفات مختلفه را ظاهر فرمود و از آن عوالم کلمات را موجود نمود و لئالی مکنونه در اصداف عمان قدرتش را ظاهر و هویدا ساخت . در این بیان بحور علم و حکمت مکنون و مستور. لایَقدرُ احد اَن یُظهِرَها الا بحَوله و قوته و عظَمتِه و اقتداره.
(آیات الهی جلد ۲ صفحه ۲۹۲)
جلَّ جلالُهُ...: بزرگواری او عظیم و عطا و بخشش او فراگیر است و خدایی جز او نیست.
لایَقدرُ احد ... : احدی قادر نیست آن را اظهار کند مگر به نیرو و قوت و اقتدار و عظمت حق
صبح ۱۴ دسامبر
حضرت بهاءالله می فرمایند:
به نام یکتا خداوند مهربان
کتابت لدی الوجه حاضر و به لحاظ عنایات مالک اسما مشرّف...کلمه ای در کتابت مشاهده شد که فی الحقیقه کلمه تامه بوده و هست. اگر نفسی موفق بر عمل به او شود ، کل خیر را ادراک نماید و آن این است ، یا مولای یا مقتدای مقاصدی رضاک .
از خدا بخواه بر این کلمه ثابت باشی ، طوبی لمَن شَرِبَ من هذهِ الکاسِ و کانَ من العارفین ، کرم حق ، لایحصی و فضلش بی منتهی ، ابدا تعطیل در فیض فیاض نبوده و نیست . حوائج کل را اجابت فرموده و خواهد فرمود . اینکه در بعضی احیان تاخیر شده ، لاجل مصلحت آن نفس بوده ، البته به احسن از آنچه خواسته فائز شود ولکن از برای نفوسی که فی الحقیقه به رضایش متمسکند مقامی دیگر مقدر است. طوبی لَهم ثم طوبی لهم.
(اقتدارات صفحه ۲۲۳ )
یا مولای یا... : ای مولای من، ای مقتدای من، مقاصد من رضای تو است
طوبی لمَن شَرِبَ ... : خوشا به حال کسی که از این جام بنوشد و از عارفین باشد
حوائج: نیازها، احتیاجات
