2845
آسمانه: در تاریخ و تئوری معماری و هنر ــــــــــــــــــــــ با این نشانی با ما تماس بگیرید: asmanehchannel@gmail.com ــــــــــــــــــــــ نقل مطالب آسمانه در صورت ذکر نام این کانال و درج پیوند (لینک) آن مجاز است.
🎙 پای درس استاد پیرنیا: حمام
ستاره صابری‌نژاد
حمام‌های سنتی ایران از بناهای مهم تاریخ معماری ایران هستند. این بناها از بخش‌های ورودی، دهلیز، بینه، میان‌در و گرم‌خانه تشکیل شده بودند. درآیگاه یا ورودی حمام‌ها را معمولاً به صورت پیچ‌درپیچ می‌ساختند که هوای آزاد بیرون حمام مستقیم داخل نشود. بعد از ورودی حمام، راهرویی پیچ‌درپیچ به نام دهلیز بود که از یک طرف به بیرون از حمام و از طرف دیگر به بینه یا رختکن راه داشت. همچنین با راه‌پله‌ی کنار دهلیز امکان دسترس به بام وجود داشت. بینه فضایی با گرمایی متوسط بود که در میانش حوض و دورتادور آن سکویی جهت نشستن و پوشیدن یا در آوردن لباس تعبیه شده بود. از دیگر فضاهای حمام‌ها میان‌در بود که بینه را به گرم‌خانه متصل می‌کرد. در واقع میان‌در فضایی میان فضای گرم یعنی گرم‌خانه، و فضای نیمه‌گرم یعنی بینه بود. در دو طرف میان‌در سکویی برای قرار دادن لوازم حمام قرار داشت. میان‌در دارای دو راهرو بود که یکی از آنها پیچ‌درپیچ، و به فضای گرم‌خانه می‌رسید و دیگری به اتاق نظافت منتهی می‌شد. در گرم‌خانه معمولاً سه خزینه بود که خزینه‌ی بزرگ در میان گرم‌خانه و دو تای دیگر با ابعادی کوچک‌تر در طرفین خزینه‌ی بزرگتر قرار داشتند. معمولاً آب یکی از خزینه‌های کوچک‌تر سرد و دیگری گرم بود و از آب این دو خزینه برای تأمین آب خزینه‌ی بزرگ استفاده می‌شد. به خزینه‌های کوچک‌تر گُل یا استخر می‌گفتند. گرم‌خانه نیز مانند بینه و میان‌در، سکویی جهت نشستن و شت‌وشو داشت. برای گرم کردن آب خزینه در زیر آن دیگی از فلز هفت جوش می‌ساختند که مقاوم در برابر رطوبت و حرارت بود و به آن خَم، گُل‌خم یا تُن می‌گفتند. آتش درون این دیگ آب خزینه را گرم می‌کرد. برای گرم کردن کف سایر قسمت‌های حمام نیز گربه‌روهایی در کف حمام می‌ساختند که به خم راه داشت و از طریق این گربه‌روها هوای گرم از گرم‌خانه به سایر قسمت‌های حمام منتقل می‌شد. تعداد گربه‌روها از سمت گرم‌خانه به سمت بینه، جهت کم شدن حرارت بینه، کمتر بود.
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
✏️دربارهی کتاب الموسیقی‌الکبیر [ص ۲ از ۲]
🔺تصحیح و ترجمه‌ی جان پیتر نیکولاس لاند از فصل «در باب سازهای مشهور و نغمه‌هایی که از آنها به گوش می‌رسد» (فن دوم از جزو دوم کتاب موسیقی کبیر) نیز پایه‌ی بسیاری از مطالعات بعدی را دربارهی سیستم مدال اعراب فراهم کرد که بهترین نمونه‌ی این تحقیقات را لیبرتی مانیک انجام داد اما کتاب او هنوز آن‌قدر که شایسته است مورد توجه قرار نگرفته است.
کوشش ارزنده‌ی دیگری که ارزش کار فارابی را به جهان غرب شناساند، توسط بارون د ارلانژه انجام شد که ترجمه‌ی فرانسه کتاب موسیقی کبیر را در آغاز مجلدات موسیقی عرب قرار داد. این ترجمه افق تازه‌ای از روش فارابی و گستره‌ی مباحث او گشود اما اگر ترجمه‌ای وفادارتر و بر پایه‌ی زبان‌شناسی تاریخی انجام شود، دستاوردهای فارابی و جایگاه بلند او، به‌عنوان یکی از بزرگترین دانشوران تاریخ موسیقی، بهتر شناخته خواهد شد.
نخستین تصحیح عربی به سال ۱۹۶۷ در قاهره منتشر شد. گرچه مصححان تلاش فراوانی به عمل آورده‌اند، اما نیاز به یک تحقیق انتقادی هنوز برآورده نشده است.
پی‌نوشت مترجم:
۱. ترجمه‌ی فارسی عنوان کتاب الموسیقی‌الکبیر می‌شود: کتاب بزرگ موسیقی (چنانکه در انگلیسی به The Great book of Music برگردانده‌اند).
تقدم مضاف‌الیه به صفت در زبان عربی سبب شده عنوان مشهور در فارسی (کتاب موسیقی کبیر) چندان رسا نباشد و سوءتفاهم ایجاد کند. در اینجا همان عنوان معمول در فارسی را آوردم؛ هرچند کتاب کبیر موسیقی عنوانی رساتر برای ترجمه‌ی فارسی به‌نظر می‌رسد.
۲. ترجمه‌ی فارسی کتاب الموسیقی‌الکبیر به‌دست آذرتاش آذرنوش (تاریخ انتشار: ۱۳۷۶) و مهدی برکشلی (تاریخ انتشار: ۱۳۹۳) انجام شده است.
#یادداشت #بابک_خضرائی
@asmaaneh
⬛️ به یاد کامران کاتوزیان، نقاش و طراح گرافیک برجسته، که در ۲۵ اسفند ۱۴۰۳ درگذشت.
برای آشنایی بیشتر با ایشان به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://artebox.ir/Artist/Intro/92/%DA%A9%D8%A7%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D9%86
@asmaaneh
📕نشریه‌ی تازه: «ایران‌پژوهی»
Iranian Studies, Volume 57, Number 4, October 2024.
🔸اطلاعات بیشتر دربارهی نشریه و دسترس به مقالات و مرورها:
https://www.cambridge.org/core/journals/iranian-studies/latest-issue
#نشریه‌ی_تازه
@asmaaneh
🎙پای درس استاد پیرنیا: بازار و میدان
ستاره صابری‌نژاد
میدان (به معنی میان) یکی از اندام‌های مهم بازارهای سنتی ایران است که در برخی دوره‌های تاریخی به عنوان اندام انسجام‌دهنده‌ی عناصر بازار به کار رفته است. مثلاً بازارهایی که در دوره‌ی صفویه ساخته شدند، اغلب در اطراف میدانی بزرگ شکل گرفتند؛ مانند بازار گنجعلی خان کرمان، ارسن ابراهیم خان ظهیرالدوله و مجموعه‌ی نقش جهان. علاوه بر میدان‌های واقع در بازارهای سنتی، در شهرها میدان دیگری نزدیک بازار وجود داشت که با نام میدان لَرد خوانده می‌شد. محصولات مختلفی را از روستاها و شهرهای اطراف به میدان لرد می‌آوردند و از آنجا به سایر نقاط می‌فرستادند. علاوه بر بازارهای گفته‌شده، بازارهای خان یزد، لار و تبریز نیز از بازارهای مهم ایران به شمار می‌روند. بازار لار یکی از بازارهای زیبای ایران است. از چهارسوق میان این بازار، چهار راسته منشعب شده است. تبریز نیز به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش، به عنوان دروازه‌ی تجاری آسیا و اروپا محسوب می‌شد. این شهر دارای بازاری سرپوشیده و زیباست. معمولاً در نواحی سردسیر و گرم‌سیر، به دلیل سرما یا گرمای هوا، بازارها را سرپوشیده می‌ساختند؛ مانند بازار زنجان و تبریز. بازار قدیمی شهر قزوین و بم نیز از دیگر بازارهای زیبای ایران است که خیابان‌کشی‌های دوره‌ی معاصر باعث آسیب‌دیدگی بافت اصلی آنها شده است.
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
📢برگزاری مجدد نشست مجازی آشنایی با طراحی شهری حساس به آب
🔹برگزارکننده: امید شمس @Omidshams15
🔹زمان: جمعه، ۲۴ اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۲۱ تا ۲۲
🔹برای شرکت در نشست به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://meet.google.com/epi-juek-rvo
#خبر
@asmaaneh
📢فراخوان ارسال مقاله برای همایش «حکمرانی خوب و محیط مصنوع شهرها در اواخر قرون میانه، ۱۲۰۰-۱۶۰۰»
🔸زمان برگزاری: ۳-۵ سپتامبر ۲۰۲۵ | ۱۲-۱۴ شهریور ۱۴۰۴
🔸محل برگزاری: دانشگاه کاتولیک لووَن، بلژیک
"Good Governance and the Built Environment of Late Medieval Cities"
The city as a built space thus required constant development, and in this upkeep and expansion, rulers and governors were attributed a specific responsibility. Scholarship has already extensively explored various policies initiated by rulers and governors for the construction and maintenance of the city’s built environment; Previous studies have, for example, drawn attention to the governmental structures set up in late medieval cities or have explored the legal measures implemented to control urban environments. Similarly, scholarly attention has also focused on individual architectural and infrastructural projects initiated by rulers and governors as a means to meet expectations regarding their governmental responsibilities. However, a systematic overview of how these tasks and obligations regarding the built environment of the city were linked to ideals of good governance is missing, as well as the scope to set individual cases within an overarching framework.
This conference seeks to address this lacuna by asking specifically how the built environment of late medieval cities was conceptualised and physically shaped in relation to ideals of good governance. The focus will be on urban centers in diverse geographical regions (from North-Western Europe and the Mediterranean to the Middle East), and this in the period of 1200 to 1600.
We invite contributions coming from a variety of disciplines (architectural history, art history, literary history, political history and so on) to explore how – and to what extent – building was integral to governing a late medieval city.
🔸مهلت ارسال چکیده: ۷ آوریل ۲۰۲۵ | ۱۸ فروردین ۱۴۰۴
🔸چکیده و رزومه‌ی مختصر خود را به نشانی زیر بفرستید:
governingandbuildingthecity@gmail.com
🔸برای کسب اطلاعات بیشتر به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://arthist.net/archive/44095
#خبر
@asmaaneh
📕نشریه‌ی تازه: نشریه‌ی انجمن مورخان معماری
Journal of the Society of Architectural Historians (JSAH)|Volume 84|Issue 1|2025
🔸اطلاعات بیشتر و ملاحظه‌ی چکیده‌ی مقالات:
https://online.ucpress.edu/jsah/issue/84/1
#نشریه‌ی_تازه
@asmaaneh
🎧معرفی پادکست: «The Lonely Palette»
تامار آویشای، در این پادکست، بیشتر بر آثار زنان هنرمند و زنان نویسنده‌ی حوزه‌ی هنر متمرکز است. او تلاش می‌کند تا در پادکستش روایتی جذاب و تازه از تاریخ هنر عرضه کند.
🔹اطلاعات بیشتر و شنیدن قسمت‌های مختلف پادکست:
https://www.thelonelypalette.com/
#خبر #معرفی_پادکست #روز_زن
@asmaaneh
🎤گفتوگوهای آسمانه (۲): گفت‌وگوی صفا محمودیان با آتیلیو پتروچولی
🔸قسمت سوم (پایانی)
🔸این گفت‌وگو به زبان انگلیسی است.
🔸قسمت دوم:
/channel/asmaaneh/6816
#گفتوگوهای_آسمانه #آتیلیو_پتروچولی #صفا_محمودیان
@asmaaneh
🎙 پای درس استاد پیرنیا: بازارهای فصلی، محلی، هفتگی و روزانه
ستاره صابری‌نژاد
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
📢فراخوان ارسال مقاله برای همایش «چه کسی صاحب میراث است؟ جوامع محلی و نبرد برای یادمان‌های تاریخی طی قرون نوزدهم و بیستم میلادی»
🔸برگزارکننده: دانشگاه ماساریک، جمهوری چک
🔸زمان برگزاری: ۶ نوامبر ۲۰۲۵ | ۱۵ آبان ۱۴۰۴
"Who Owns Heritage? Local Communities and the Fight for Historical Monuments in the 19th and 20th Centuries"
What happens when those living alongside historical monuments – churchgoers, farmers, workers, custodians, local officials, non-human entities – see these sites as theirs? Through what sources and scholarly approaches can we recover their voices and their role in the state-led activities of restoration and preservation of architectural monuments?
This conference explores the debates, conflicts and role of local communities in the heritage politics starting from the mid-19th century and focusing especially but not exclusively on Central and Eastern Europe. It also seeks to understand the role of non-human actors, such as plants, animals, natural formations, weather and the different, more-than-human perspectives, they bring to the process of heritage making. The conference is based on the premise that local communities played an unrecognized role in official heritage policies, through resistance, negotiations, adaptations, and the use of traditions and knowledge. Architects and commissions frequently relied on the knowledge and testimonies of these communities, acted in accordance with their desires and employed them on works of restoration or preservation. At the same time there was often a sense of struggle over the heritage. For example, communities opposed the modifications to their monuments while architects and state institutions had to also prevent transformations, replacements or demolition by the locals.
🔸مهلت ارسال چکیده: ۱۱ آوریل ۲۰۲۵ | ۲۲ فروردین ۱۴۰۴
🔸چکیده را به نشانی زیر بفرستید:
cosmin.minea@phil.muni.cz
🔸اطلاعات بیشتر:
https://arthist.net/archive/44066
#خبر
@asmaaneh
📢یک عمارت، هزار روایت
روايت دوم:
بریده‌ی جراید
شهر فرنگ در عمارت مسعودیه
🔸زمان: دوشنبه ۱۳ اسفند ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۲ الی ۱۴
🔸محل برگزاری:
تهران، اوین، میدان شهید شهریاری، دانشگاه شهیدبهشتی(ملی)، درب بهداشت، دانشکده معماری و شهرسازی، سالن شهید دلبری
🔸لینک دسترسی آنلاین:
https://www.skyroom.online/ch/masoudiehevent/masoudiehevent
#خبر
@asmaaneh
📘معرفی کتاب: «متون یهودی دربارهی هنرهای تجسمی»
ویویان بی مان
کمبریج، ۲۰۰۰
معرفی: سمیه جلالیان
ویویان بی مان (۱۹۴۳-۲۰۱۹) از پیشگامان مطالعات هنر و فرهنگ یهود بود و کتب و مقالات متعددی در این زمینه منتشر کرد. کتاب متون یهودی دربارهی هنرهای تجسمی در سال ۲۰۰۰ منتشر شد و محوریت آن فرمان دوم، تصویر و تصویر مجاز، تصویر در اشیاء آیینی یهود و کنیساست. نویسنده به جنبه‌های مختلف هنر یهود توجه کرده است؛ از جمله هنر آیینی و دینی یهود، معماری، تزیینات کنیسا، هنر غیریهود و هنر یهودی مدرن.
مان در این کتاب ترجمه‌ی انگلیسی ۵۰ متن نایاب را از زبان‌های عبری و آرامی ارائه کرده است. این متون تصویر روشنی از هنر یهود، از قرون وسطا تا دوره‌ی مدرن، ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که اختلاف نظرها دربارهی فرمان دوم و حرمت تصویر از مباحث چالش‌برانگیز در میان یهودیان تا دوره‌ی مدرن بوده است. متن کتاب به صورت پرسش و پاسخ از ربی‌ها دربارهی این موضوعات است و خواننده، از این طریق، با فتاوی ربی‌های یهودی دربارهی تصویر آشنا می‌شود. از مباحث جالب کتاب معرفی کتاب ابراهیم بن خییم (نیمه‌ی دوم قرن ۱۳) و آموزش نحوه‌ی ساخت رنگ‌هایی مانند قرمز، آبی، سبز و طلایی و استفاده از آنها برای نسخه‌های خطی است. این امر نشان دهنده‌ی گسترش کتاب‌آرایی در این زمان است. موضوع کلی در مجموعه‌ی این کتاب، مسائل اصلی‌ای است که یهودیان در عرصه‌ی هنر و کار هنری تا دوره‌ی مدرن با آن مواجه بوده‌اند.
کتاب در هفت فصل صورت‌بندی شده که عبارت است از مقدمه، شمایل‌شکنی، هنر دیگران، کنیسه و تزیین آن، هنر آیینی یهود، هنرمندان و کار آنها، جمع‌آوری هنر یهود. نویسنده، در فصل اول یا مقدمه، به مباحث هنری در کتاب مقدس و نوشته‌های خاخامی پرداخته است. به باور نویسنده، فرمان دوم اولین فرمانی بود که برای تولید آثار هنری محدودیت ایجاد کرد؛ با این حال نام هنرمندان متعددی در کتاب مقدس مطرح و از آنها به نیکی یاد شده است.
در فصل دوم، با عنوان آنیکونیزم، نویسنده به فرمان دوم و تفاسیر آن در کتاب مقدس، تلمود و در آراء ابن میمون، یوسف کارو و ربی ابراهام اسحاق کوک پرداخته و نشان داده مسأله‌ی فرمان دوم حتی تا قرن بیستم از مسائل مهم در میان یهودیان بوده است. در این فصل، شاهد متن نامه‌نگاری ربی‌ها دربارهی بحث تصویر هستیم و از این رو این فصل برای کسانی که می‌خواهند این موضوع را در کتب فقهی یهود بررسی کنند بسیار مناسب است. مسئله‌ی جالب دیگر در این قسمت این است که با وجود قوانین بسیار و گاه سخت‌گیرانه دربارهی تصویر، در مقابر یهودی و روی سنگ قبرها تصویر متوفی وجود داشته است؛ برای مثال تصویر ربی اعظم پراگ روی قبر او کشیده شده است. گویی رویکرد ربی‌ها به هنرهای تدفینی متفاوت بوده است.
در فصل سوم، نویسنده به این مسئله پرداخته که آیا می‌توان از آثار هنری ادیان دیگر در کنیسا و برای تزیین کنیسا یا برای عبادت و مراسم آیینی استفاده کرد؟ برای مثال نویسنده به سوالات زیر توجه کرده: آیا می‌شود از سجاده‌ی مسلمانان برای رومیزی تورات استفاده کرد؟ آیا از تصویر صلیب می‌توان برای تزیین استفاده کرد؟ آیا استفاده از لباس کشیشان برای مراسم دینی یهود مجاز است؟ آیا می‌توان ساختمان کلیسا را به کنیسه تبدیل کرد؟ موضوع اصلی فصل چهارم این است که چه تصویری در کنیسا مجاز است. آیا وجود شیشه‌های رنگی، که در آن تصویر شیر و مار وجود دارد، مجاز است؟ در این فصل، نویسنده به اختلاف نظر ربی‌ها در این مورد پرداخته است. فصل پنجم به اشیاء آیینی داخل کنیسا اختصاص دارد و نویسنده سعی دارد به این سوالات پاسخ گوید: چه تزیینی برای وسایل کنیسا مجاز است؟ آیا شال نماز می‌تواند تزیین ابریشم داشته باشد یا نه. آیا می‌توان آیات تورات را با طلا گلدوزی کرد و در سالن نماز قرار داد؟ آیا می‌توان از کتاب‌های دعا با تصویر در کنیسا استفاده کرد؟ کنیسا را با چه تصاویری می‌توان تزیین کرد؟ با چه لامپ‌هایی می‌توان کنیسا را آراست؟
بحث فصل ششم دربارهی نحوه‌ی کار و فعالیت هنرمندان و حامیان هنر است. مسائلی مانند کم‌کاری هنرمند و نارضایتی حامی اثر مطرح شده است. نویسنده، در ادامه‌ی این بحث، هنرمندان یهودی معاصر و صهیونیست مانند مارتین بوبر و مارک شاگال را معرفی و نظرات آنها را بیان کرده است. همچنین، به این پرسش که «آیا چیزی به نام هنر یهودی وجود دارد؟» پرداخته و سخنرانی هارولد روزنبرگ را در این باره ارائه کرده است. در بخش آخر، مان تلاش کرده تحلیلی از هویت هنر یهودی معاصر ارائه دهد. فصل هفتم، به طور خاص، به هنر مدرن یهودی، هنر صهیونیستی و معرفی موزه‌های هنر یهود اختصاص دارد.
🔸فهرست کتاب:
1. INTRODUCTION
2. ICONOCLASM
3. THE ART OF THE OTHER
4. THE SYNAGOGUE AND ITS DECORATION
5. JEWISH CEREMONIAL ART
6. ARTISTS AND THEIR PRACTICES
7. COLLECTING JEWISH ART
#معرفی_کتاب
@asmaaneh
🎤گفتوگوهای آسمانه(۲): گفت‌وگوی صفا محمودیان با آتیلیو پتروچولی
🔸قسمت اول
🔸این گفت‌وگو به زبان انگلیسی است.
#گفتوگوهای_آسمانه #آتیلیو_پتروچولی #صفا_محمودیان
@asmaaneh
🎙 پای درس استاد پیرنیا: حمام
ستاره صابری‌نژاد
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
✏️دربارهی کتاب الموسیقی‌الکبیر
اکهارد نویبائر
ترجمه‌ی بابک خضرائی
کتاب الموسیقی‌الکبیر از جامع‌ترین و تأثیرگذارترین کتاب‌هایی است که دربارهی موسیقی نظری و عملی به زبان عربی نوشته شده است. این کتاب، احتمالاً در بغداد، به دست فیلسوف و دانشور متبحر، ابونصر محمد بن محمد بن طرخان فارابی (درگذشته ۳۳۹ ق/ ۹۵۰ م)، که در متون قرون وسطا به Avennasar یا Alfarabius مشهور است، تألیف و به سال ۳۲۴ ق به ابوجعفر محمد بن ابوالقاسم کرخی، وزیر خلیفه الراضی بالله (۳۲۲-۳۲۹ ق)، تقدیم شده است.
فارابی کتاب بزرگ خود را بر پایه‌ی منابع یونانی و عربی، نیز بر دانشی عمیق که از موسیقی عملی دوره‌ی خود در شرق جهان اسلام داشت، تألیف کرد. از میان منابع یونانی از نوشته‌های ارسطو و افلاطون و کتاب‌های موسیقی اقلیدس، اریستوکسن، نیکوماخوس، بطلمیوس و آریستدس کنتیلانوس بهره گرفت. منابع عربی فارابی نیز نوشته‌های اسحاق بن ابراهیم موصلی ( د. ۲۳۵ ق./ ۸۵۰ م.) و یعقوب بن اسحاق کندی (درگذشته اندکی بعد از ۲۵۶ ق./۸۷۰ م.) و دیگر نویسندگان نیمه‌ی اول یا میانه‌ی قرن سوم هجری/ نهم میلادی است.
اما احتمالاً منابع اولیه‌ی فارابی قدری جدیدتر از کتاب‌های بالا بوده است. به نظر می‌رسد که او به کتاب الموسیقی‌الکبیر، تألیف شاگرد کندی، احمد بن مروان بن الطیب سرخسی (د. ۲۸۶ ق./۸۸۹ م.)، دسترسی داشته؛ کتابی که به گفته‌ی ابن‌الندیم بزرگترین کتاب در نوع خود بوده است. بسیار محتمل است که فارابی در انتخاب عنوان، نیز تقسیم‌بندی کتاب خود به دو بخش اصلی، از این کتاب تأثیر گرفته باشد.
فارابی در مقدمه‌ی کتاب خود اشاره کرده که کتاب دوم الموسیقی‌الکبیر به بررسی و بازخوانی انتقادی منابع یونانی و عربی، به ترتیب تقدم و تأخر زمانی، اختصاص دارد. این بخش در نسخه‌های خطی موجود یافت نمی‌شود اما می‌توان برداشت روشنی از شرح و قضاوت فارابی دربارهی کارهای پیشینیانش در دیگر تألیف موسیقایی او پیدا کرد و آن بخش پایانی کتاب احصاءالایقاعات است که بعد از کتاب الموسیقی‌الکبیر نوشته شده و فارابی در آن به تحلیل و نقد نظریه‌های اسحاق موصلی، یعقوب کندی و منصور بن طلحه طاهری دربارهی ایقاع پرداخته است.
هرچند اسحاق موصلی به عنوان نظریه‌پرداز چندان اعتباری نزد فارابی نداشته اما فارابی از او به‌عنوان یک موسیقیدان برجسته با احترام یاد کرده و او را از داشتن دانش و منطق ارسطویی معذور داشته است اما در مقابل، دو نفر دیگر (کندی و منصور بن طلحه) را، به‌عنوان غیرحرفه‌ای‌های بی‌مهارت، تخطئه و از جمله کندی را متهم کرده که میان منابع یونانی و عربی تمییز قائل نشده، منابع ناسازگار را در هم آمیخته و همه‌چیز را به اشتباه به یونانیان نسبت داده است.
از نویسندگان پیش از فارابی، که با او فاصله‌ی زمانی کمتری دارد، ثابت بن قره (د. ۲۸۸ ق./۹۰۰ م.) است که احتمالاً از اولین کسانی است که، به عنوان یک ریاضیدان، نظریه‌ی موسیقی را به صورت علمی و عمدتاً بر پایه‌ی منابع یونانی بررسی کرده است. اما اثر مفصل او، کتاب فی علم الموسیقی، که به‌گفته‌ی ابن‌‌القفطی به زبان سریانی نوشته شده، احتمالاً از منابع دست اول فارابی نبوده اما ثابت بن قره، برای تألیف اثر خود، کتاب‌ها و رسالات موسیقی متعدد گردآورده بوده و شاید فارابی به برخی از آنها دسترسی داشته است.
موضوعاتی که در بخش‌های برجای‌مانده از کتاب موسیقی‌کبیر مورد بحث قرار گرفته شامل نغم (نغمه‌ها)، ایقاع، الحان و سازهای مشهور و نحوه‌ی تسویه‌ی ( کوک کردن) آنهاست. توضیحات فارابی دربارهی سازهای موسیقی در میان نوشته‌های موسیقی قدیم منحصر‌به‌فرد است. او اندیشه‌هایی مانند هماهنگی اجرام آسمانی [با الحان موسیقی] را کنار گذاشت و تلاش‌هایش را به یافتن قوانین عمومی پدیده‌های عملی موسیقی معطوف داشت. نیز او را اولین نویسنده‌ای می‌شناسیم که مقدار سوم وسطی (خنثی) را، که عنصر سازنده‌ی نردبان صوتی راست و پایه‌ی موسیقی عرب است، مشخص کرد.
کتاب موسیقی‌کبیر با یک «مدخل» دربارهی چند سرفصل عمومی و مهم موسیقی و ساخت الحان آغاز می‌شود؛ این قسمت که به تواتر و در چندین نسخه به دست ما رسیده و خود، به‌تنهایی، شاهکاری در ادبیات موسیقی به شمار می‌رود.
اولین کسی که به اهمیت کتاب موسیقی‌کبیر، به‌عنوان یکی از منابع موسیقی عربی پی برد، یوهان گاتفرید لودویک کوزگارتن بود. او در گردآوری و بررسی نظریه‌های موسیقی در متن‌های عربی و فارسی از این کتاب استفاده و تحقیقات خود را در مقدمه‌ی تصحیح کتاب الاغانی‌الکبیر نوشته‌ی ابوالفرج اصفهانی ( ۳۵۶ ق./ ۹۶۷ م.) درج کرد. اما مطالعات کوزگارتن، که به زبان لاتین بود، تقریباً تحت‌الشعاع کتابی با سطح پایین‌تر، که رافائل جرج کیزوِتر دربارهی موسیقی عرب تألیف کرده بود، قرار گرفت.🔻
#یادداشت #بابک_خضرائی
@asmaaneh
📕نشریه‌ی تازه: «ایران‌پژوهی»
Iranian Studies, Volume 57, Number 4, October 2024.
این شماره شامل پژوهش‌هایی است مرتبط با دوره‌های مختلف تاریخی، از باستان تا معاصر، و حوزه‌های متنوعی از جمله تاریخ، ادبیات، مطالعات فرهنگی، مطالعات شهری و فقه اسلامی. ایران‌پژوهی همچنان که در رشته‌های تثبیت‌شده رشد می‌کند، دامنه‌ی موضوعاتش را به حوزه‌هایی همچون سینما، رسانه و مسائل فرهنگی نیز بسط می‌دهد. علاوه بر مقالات، این شماره شامل دو نقد و شش مرور کتاب و پاسخی به نقد کتابی است که در شماره‌ی قبل منتشر شده بود.
🔸فهرست مطالب این شماره:
▪️Editorial Note
◽️Editor's Note | Nasrin Rahimieh
▪️Articles
◽️Tammarītu, “king of Ḫidalu,” Tammarītu, “king of Elam” | SAEIDEH SHARIFI
◽️“I’d rather be married to someone I can control”: Female Javānmardī in Gulbadan Begum’s Humayunnamah as a Mirror for Princesses | AMANDA CATERINA LEONG
◽️Sites of Disremembering: Narrative Tactics of Remembering the Past in Qasr and Heshmatieh Neighborhoods of Tehran | SHAMIN GOLROKH AND MARYAM SAEDI
◽️Gender and Singing in Pahlavi Soundscape: Modern Feminine Culture and Masculine Politics in the Age of Popular Culture, Vision, and Rumors; A Discussion of Sensory History in Modern Iran | POUYA NEKOUEI
◽️The Decolonial Aesthetics of Failure in Ali Hatami’s Haji Washington (1982) | AMIRHOSSEIN VAFA
◽️Materiality of Traumatic Experience and the Limits of Representation in Hassan Bani Ameri’s Gonjeshkha Behesht ra
Mifahmand (Sparrows Understand Heaven) | MARYAM GHODRATI
◽️Kurdish Bildungsroman and Its Historical and Social Concerns: The Case of Sayyed Qadir Hedayati | ZAKARYA BEZDOODE
◽️“Nowhere but Everywhere”: The Principle of Legality and the Complexities of Judicial Discretion in Iran | BAHMAN KHODADADI
▪️Review Essay
◽️Philip Grobien: Iran at the Paris Peace Conference: International Diplomacy and the Pursuit of Imperial Nationalism | ALISA SHABLOVSKAIA
◽️Remembering Revolution | ARASH DAVARI
▪️Reviews
◽️Sohrab Sepehri, Pouneh Shabani-Jadidi and Prashant Keshavmurthy, The Eight Books: A Complete English Translation | BAHAR DAVARY
◽️Allan Hassaniyan, Kurdish Politics in Iran: Crossborder Interactions and Mobilisation since 1947 | MICHAEL M. GUNTER
◽️Dalia Yasharpour, The Prince and the Sufi: The Judeo-Persian Rendition of the Buddha Biographies | ALI B. LANGROUDI
◽️Beeta Baghoolizadeh, The Color Black: Enslavement and Erasure in Iran | GEORGE MICHAEL LA RUE
◽️Aria Fani, Reading across Borders: Afghans, Iranians, and Literary Nationalism, Connected Histories of the Middle East and the Global South| KAYVAN TAHMASEBIAN
◽️Farshad Sonboldel, The Rebellion of Forms in Modern Persian Poetry: Politics of Poetic Experimentation| LEVI THOMPSON
◽️Rose Wellman, Review Response. Feeding Iran: Shi’i Families and the Making of the Islamic Republic| ROSE WELLMAN
▪️Corrigendum
◽️Pictorial Modernity and the Armenian Women of Iran – CORRIGENDUM
🔸اطلاعات بیشتر دربارهی نشریه و دسترس به مقالات و مرورها:
https://www.cambridge.org/core/journals/iranian-studies/latest-issue
#نشریه‌ی_تازه
@asmaaneh
🔖معمار، نامعمار، و شبه‌معمار
گزیده‌ای از مقاله‌ی «معمار، نامعمار، و شبه‌معمار؛ در جست‌وجوی مکانِ از دست‌رفته»* نوشته‌ی احسان طهماسبی
در سده‌ی اخیر، معماری در ایران وارد حوزه‌ی آکادمیک شد. شماری برای تحصیل در این رشته به خارج از کشور رفتند و برخی با بنیان نهاده شدنِ دانشگاه در ایران وارد این رشته شدند. با افزایش جمعیت و شمار دانشگاه‌ها، کم‌کم به تعدادِ معمارانِ تحصیل‌کرده افزوده شد همچنین مردم نیز به مرور با این رشته بیشتر آشنا شدند، با این‌همه، تا دهه‌ی هفتاد خورشیدی بسیاری افراد رشته‌ی معماری و عمران (راه و ساختمان) را یکی می‌دانستند و بسیاری از نقشه‌های ساختمانی به دست غیر معماران طراحی و ترسیم می‌شد. شمارِ دانش‌آموختگان رشته‌ی معماری تا اواخر دهه‌ی هشتاد با شیب ملایمی افزایش می‌یافت و ورود و فارغ‌التحصیل شدن در این رشته، حتی در دانشگاه آزاد، چندان آسان نبود. در آن برهه آموزش به صورت نظری و عملی، با قوت و ضعف‌هایی، دنبال می‌شد. تمرین‌های عملی عمدتاً با دست انجام می‌گرفت، به همین علت، درک واقعیتِ معماری، نه به قدرت روزگار پیشامدرن، نسبتاً ملموس بود. گرچه در اواخرِ آن، از نرم‌افزارهای رایانه‌ای برای ترسیم و ارائه، و نه اتود زدن، استفاده می‌شد. در پایانِ دوره‌ی تحصیلی، برخی دانش‌آموختگان به حرفه‌ی معماری به صورت موفق یا ناموفق پرداختند، برخی معلم معماری شدند و برخی با سرخوردگی این رشته را ترک کردند. و اما در اواخر دهه‌ی هشتاد و از آغاز دهه‌ی نود درهای دانشگاه‌ها، اعم از دولتی و غیردولتی، گشوده شد، و بر روی این رشته گشوده‌تر! در نتیجه در پایانِ دهه با انبوهی دانش‌آموخته‌ی معماری مواجه شدیم که برخی آموزش خوب دیده بودند و برخی خیر، شماری به معماری پرداختند و بسیاری خیر. تا اینجای بحث تقریباً تکلیفمان با معمار و نامعمار مشخص شد، اما شبه‌معمار کیست؟ آیا شبه‌معمار شدن فقط با نوع آموزش مرتبط است؟
ایده‌ی تفاوت معمار و شبه‌معمار را از تمایز علم و شبه‌علم وام گرفته‌ام. در آن حوزه نیز دانشمندان و فیلسوفان علم می‌کوشند برای مثال تمایز علمی مانند ستاره‌شناسی را از شبه‌علمی چون اختربینی و فال‌گیری مشخص کنند. در بحث معماری می‌توانیم شبه‌معماران را به دو دسته‌ی درجه یک و درجه دو تقسیم کنیم. نخست به توصیف شبه‌معماران درجه دو می‌پردازیم. این دسته از به‌اصطلاح معماران معمولاً یا آموزش مناسبی ندیده‌اند یا استعداد کافی در این زمینه نداشته‌اند، اما اعتماد به نفس خوبی دارند و می‌توانند به طرق مختلف مخاطب را تحت تأثیر قرار دهند. جدا از موضوع ارتباطات برای جذب مشتری، بسیاری از آنان توانایی تولید گرافیک چشم‌گیر برای ارائه‌ی کار را دارند و تصاویری سه‌بعدی با نور و رنگ اغراق‌آمیز تولید می‌کنند، اما ممکن است از ترسیم فنیِ صحیحِ یک پلکانِ چند بازو، در پلان و به‌ویژه برش، عاجز باشند. به سخن دیگر، قابلیت‌های نرم‌افزاری جدید را جایگزین توانایی طراحی و تفکر در وجوه مختلف معماری کرده‌اند. این تفوّق امکانات نرم‌افزاری بر تفکر طراحی سبب شده است که این نگرانی به وجود آید که در آینده هوش مصنوعی بتواند جایگزین معماران شود. در بازار کار نیز این معماران حتی اگر موفق نشوند که پروانه‌ی اشتغال به کار از سازمان نظام مهندسی ساختمان دریافت کنند، می‌توانند با مهر و امضای دیگران به فعالیت بپردازند، دیگرانی که برخی‌شان به علت وجود همین شبه‌معماران به‌خوبی دیده نمی‌شوند. ممکن است تصور شود که کم‌کم بازار کار آنها را پس بزند، اما چندان درست نیست، زیرا به مرور سلیقه‌ی کارفرمایان را تحت تأثیر قرار می‌دهند و تشخیص کار خوب از بد را دشوار می‌کنند. از سوی دیگر، برخی فقط طبق خواسته‌ی مشتری کار می‌کنند و از خود ایده‌ای ندارند. ماجرای متداول شدنِ نمای کلاسیک یا رومی به نوعی حاصل تعامل کارفرمایان و شبه‌معماران است که اکنون در ذهن بسیاری از مردم تبدیل به کالایی مجلل شده.[...]
*مشخصات مقاله:
طهماسبی، احسان. «معمار، نامعمار، و شبه‌معمار؛ در جست‌وجوی مکانِ از دست‌رفته»، در کوچه، ش۲۴ (دی ۱۴۰۳)، ص۲۵-۲۶.
#گزیده #احسان_طهماسبی
@asmaaneh
🎙پای درس استاد پیرنیا: بازار و میدان
ستاره صابری‌نژاد
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
📢جلسه‌ی دفاع از پایان‌نامه‌ی کارشناسی‌ارشد مطالعات معماری ایران:
🔹بازخوانی دگرگونی‌های کالبدی حرم حضرت معصومه سلام الله علیها در دوران معاصر براساس مفهوم اصالت و یکپارچگی
🔹دانشجو:
بهار بشوتن مقدم
🔹استادان راهنما:
دکتر پیروز حناچی
دکتر محمد حسن طالبیان
🔹داوران:
دکتر محمد حسن خادم‌زاده
دکتر علی عمرانی‌پور
🔸زمان: سه‌شنبه، ۲۱ اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۳۰
🔸مکان: دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا، ساختمان تحصیلات تکمیلی معماری
#خبر
@asmaaneh
📕نشریه‌ی تازه: نشریه‌ی انجمن مورخان معماری
Journal of the Society of Architectural Historians (JSAH)|Volume 84|Issue 1|2025
نشریه‌ی انجمن مورخان معماری نشریه‌ای انگلیسی زبان دربارهی تاریخ محیط مصنوع است. در هر شماره چهار یا پنج مقاله، که ممکن است به هر دوره‌ی زمانی و هر پاره‌ای از جهان مرتبط باشد، مرور کتاب‌های تازه منتشر شده، نمایشگاه‌ها، فیلم‌ها، دیگر رسانه‌ها و همچنین سرمقاله‌ها و جستار‌هایی که برای قرار دادن رشته‌ی تاریخ معماری در زمینه‌ی بزرگتر فکری تهیه شده است عرضه می‌شود.
فهرست مطالب این شماره:
▪️Articles
▫️Palladio and the "Secrets" of Architectural Proportion|David Hemsoll
▫️The Beaux-Arts System and the Construction of Iranian Architectural Modernism in the Twentieth Century| Peyman Akhgar, Antony Moulis
▫️The Cunnung of Misrecognition: Indigenous Politics and the Five Tribes' Capitols| Ginger Nolan
▫️The Debates on Earthquake-Resistant Construction in Spain After the 1884 Earthquake in Andalusia| Federica Scibilia, Vincenzina La Spina
▫️A World of Ideas: Selected Encounters in Architectural History and Philosophical Aesthetics, 1940-80| Reinhold Martin
▪️Books
▫️Bastions of the Cross: Medieval Rock-Cut Cruciform Churches of Tigray, Ethiopoa| REVIEWED BY Marie-Laure Derat
▫️Architecture and Material Politics in the Fifteenth-Century Ottoman Empire|REVIEWED BY Zeynep Oğuz Kursar
▫️All the King's Horses: Vitruvius in an Age of Princes|REVIEWED BY David Karmon
▫️Francesco Ignazio Lazzari’s Discrizione della villa pliniana: Visions of Antiquity in the Landscape of Umbria| REVIEWED BY Mirka Benes
▫️William Burges’s Great Bookcase and the Victorian Colour Revolution| REVIEWED BY Richard W. Hayes
▫️The Persian Revival: The Imperialism of the Copy in Iranian and Parsi Architecture|REVIEWED BY Nader Sayadi
▫️Building Antebellum New Orleans: Free People of Color and Their Influence|REVIEWED BY Kathryn E. Holliday
▫️Against the Commons: A Radical History of Urban Planning and The Shape of Utopia: The Architecture of Radical Reform in Nineteenth-Century America |REVIEWED BY Marianna Charitonidou
▫️Untimely Moderns: How Twentieth-Century Architecture Reimagined the Past| REVIEWED BY Elizabeth Blasius
▫️Mies van der Rohe: An Architect in His Time | REVIEWED BY Andrew Gleeson
▫️H Blocks: An Architecture of the Conflict in and about Northern Ireland|REVIEWED BY Gary A.Boyd
▫️The Architecture of Confinement: Incarceration Camps of the Pacific War| REVIEWED BY Heather Fryer
▫️Routledge Handbook of Chinese Architecture: Social Production of Buildings and Spaces in History| REVIEWED BY Shuishan Yu
▪️Exhibitions
▫️The Gift: Stories of Generosity and Violence in Architecture | Helena Huber-Doudová
▪️Multimedia
▫️Visibility and Distance: Digital Encounters in the (Re-)Construction of Xinjiang’s Carceral Landscape | Stephen H. Whiteman
🔸اطلاعات بیشتر و ملاحظه‌ی چکیده‌ی مقالات:
https://online.ucpress.edu/jsah/issue/84/1
#نشریه‌ی_تازه
@asmaaneh
🎧معرفی پادکست: «The Lonely Palette»
تامار آویشای، در این پادکست، بیشتر بر آثار زنان هنرمند و زنان نویسنده‌ی حوزه‌ی هنر متمرکز است. او تلاش می‌کند تا در پادکستش روایتی جذاب و تازه از تاریخ هنر عرضه کند.
🔸قسمت اول: «مصاحبه با لوسی لیپارد، نویسنده‌ی هنر»
- من شدیداً از واژه‌ی "منتقد" بیزارم؛ چون شما را در مقابل هنرمندان قرار می‌دهد. من هر آنچه دربارهی هنر می‌دانم را از هنرمندان آموخته‌ام.
از زمانی که لوسی لیپارد در دهه‌ی ۱۹۶۰م وارد صحنه‌ی هنر شد، آثار او، آثاری رمان‌گونه، دقیق و سرشار از کنجکاوی بی‌پایان، همراه با بینش عمیق او، کنشگری، حضور عمیقش در دنیای هنر و دوستی‌هایش، او را در جایگاه یکی از مهم‌ترین چهره‌های نقد هنری در نسل خود نشانده است.
کتاب جدیدش، چیزها (به‌جای زندگی‌نامه) کتاب خاطرات اوست که در ۸۶ سالگی او منتشر شده و مجموعه‌ای از موضوعات زندگی‌اش را، عکس‌ها، طراحی‌ها، روابط، نوه‌ها، گرد آورده است. او در این قسمت دربارهی این کتاب و همچنین دربارهی شصت سال نوشتن از هنر گفت‌وگو کرده است. او معتقد است: «هنر چیزی است که زندگی را جالب‌تر از خود هنر می‌کند.» هنر یعنی هنرمندان، جهانی که در آن زندگی می‌کنند، مراجع فرهنگی مشترکشان، فهم مشترکشان از دنیای هنر و تاریخ هنر؛ تجربه‌های انسانی‌شان که با رنگ‌ها نقش می‌بندد و چیزهایی که از خود به جا می‌گذارند.
🔹شنیدن این قسمت:
https://www.thelonelypalette.com/interview/2023/12/20/lucy-lippard-art-writer
🔸قسمت دوم: «بی‌عنوان از باربارا کروگر؛ بدن تو میدان مبارزه است (۱۹۸۹)»
- من فکر می‌کنم که مهارت‌های گفتاری را در مقابله با نوعی تهدید در خود پروراندم. این کاری است زنانه؛ به‌جای کشیدن اسلحه.
در بهار ۱۹۸۹، باربارا کروگر، هنرمند، فعال و ویراستار پیشین صفحه‌آرایی مجلات، برای راهپیمایی زنان حامی حق انتخاب در واشنگتن، اعلامیه‌ای طراحی کرد. با اینکه قرار نبود اعلامیه پلاکاردی اعتراضی باشد، اما تبدیل شد به اثر هنری جاودانه‌ای که هر بیننده‌ای را از هر دوره‌ای خطاب قرار می‌دهد و او را وامی‌دارد تا با سیاست‌های زمانه‌ی خود روبه‌رو شود. او مرزهای نبرد را از انحصار چارچوب بحث‌هایی دربارهی سقط جنین خارج می‌کند و به تنش‌های بیرونی و درونی میان زنان می‌برد.
🔹شنیدن این قسمت:
https://www.thelonelypalette.com/episodes/2023/5/1/episode-64-barbara-krugers-your-body-is-a-battleground-1989
🔸قسمت سوم: «لحاف‌های مصور هریت پاورز (۱۸۹۵-۱۸۹۸)»
- با اینکه [هنر لحاف‌دوزی] از هیچ الگوی معروفی پیروی نمی‌کند و از تکه‌های بی‌ارزش پارچه‌های کهنه درست می‌شود، آشکارا سرشار است از تخیلی قدرتمند و احساسات معنوی عمیق.
لحاف‌ها و به طور کلی منسوجات به شکل عجیبی در دنیای هنرهای زیبا نادیده گرفته شده‌اند. آنها به جای صنایع دستی، آثار حاشیه‌ای، «کار زنانه» در نمایشگاه‌هایی نه‌چندان‌جذاب در حاشیه‌ی موزه‌ها قرار می‌گیرند. با این حال، این آثار و هنرمندانشان همچنان داستان‌های خود را روایت می‌کنند، تاریخ ما را شرح می‌دهند و به‌سادگی تن به نادیده‌گرفته‌شدن نمی‌دهند.
🔹شنیدن این قسمت:
https://www.thelonelypalette.com/episodes/2021/10/23/episode-55-harriet-powers-pictorial-quilt-1895-98
#خبر #معرفی_پادکست #روز_زن
@asmaaneh
📝واژه‌ی هفته: orchard
🔸برگرفته از مصوبات کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان
▪️orchard 1
▫️ باغ میوه
ـ تعریف: باغی که آن را به قصد تولید میوه می‌سازند و همه یا بیشتر درختان آن درخت میوه است
ـ مثال کاربرد واژه در جمله: در مطالعه‌ی تاریخ باغ در ایران، معمولاً باغ‌های میوه‌ی عادی یا غیرشاهانه را نادیده گرفته‌اند.
▪️orchard 2
▫️درخت میوه
- تعریف: درخت مُثمر یا میوه‌ده
- مثال کاربرد واژه در جمله: بیشتر درختان باغ میوه درخت میوه است.
🔸برای اطلاعات بیشتر و مشاهده‌ی روابط زبانی این واژه به پیوند زیر در واژگار مراجعه کنید:
https://vazhgar.com/lexicon/word/13096
#واژه_هفته #واژگار #نوروزگان
@asmaaneh
🎙 پای درس استاد پیرنیا: بازارهای فصلی، محلی، هفتگی و روزانه
ستاره صابری‌نژاد
بازارهای اصلی شهرها در سراسر سال برپا بودند و همیشه خریدوفروش و تجارت در آنها برقرار بود. اما نوع دیگری از بازارها وجود داشت که دائمی نبود و معمولاً به‌صورت هفتگی، روزانه و فصلی در مناطق مختلف از جمله روستاها و آبادی‌های اطراف شهرها برپا می‌شد و مایحتاج اصلی مردم از نقاط مختلف به آنجا آورده و به مردم عرضه می‌شد. این بازارهای موقتی معمولاً در کنار جاده‌ی اصلی نزدیک روستا و آبادی در روز یا هفته‌ای مشخص در ماه برپا می‌شد. حتی در برخی جاها نام آبادی و شهر را با توجه به روز برگزاری بازار روزانه انتخاب کرده بودند؛ مانند شهر دوشنبه در تاجیکستان. البته در برخی از روستاها با توجه به شغل اصلی روستاییان، بازارهایی به‌صورت دائمی برپا بود. مثلاً اگر شغل اصلی مردم روستا قالی‌بافی بود، در کنار کارگاه‌های قالی‌بافی، بازاری برای عرضه‌ی این محصولات نیز وجود داشت. در این بازارها علاوه بر دکان‌های عرضه‌ی محصولات اصلی روستا، دکان‌های دیگری مانند دکان عطاری و بنکداری نیز برپا بود. در روستاها به دلیل این که بیشتر روستايیان دامدار بودند و نان را در خانه می‌پختند، نانوایی و قصابی وجود نداشت. در محلات شهرها نیز دکان‌هایی مانند عطاری، نانوایی، بقالی و یک یا دو کارگاه که مرتبط با شغل اصلی اهالی محله مانند شیرینی‌پزی و رنگ‌رزی بود، در مرکز محله وجود داشت که بازارچه‌ی محلی را تشکیل می‌دادند. بازارها در گذشته علاوه بر اینکه مکانی برای خریدوفروش و تعامل مردم با یکدیگر بودند، نقش مهمی در ایجاد امنیت در شهر و روستا و محلات داشتند؛ به‌طوری که کاسبان بازارها رفت‌وآمد افراد را کنترل و از بروز تخلفات جلوگیری می‌کردند.
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
🎤گفتوگوهای آسمانه (۲): گفت‌وگوی صفا محمودیان با آتیلیو پتروچولی
🔸قسمت دوم
🔸این گفت‌وگو به زبان انگلیسی است.
🔸قسمت اول:
/channel/asmaaneh/6807
#گفتوگوهای_آسمانه #آتیلیو_پتروچولی #صفا_محمودیان
@asmaaneh
📝واژه‌ی هفته: den
🔸برگرفته از مصوبات کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان
▪️den
▫️ دنجا
ـ تعریف: (دنج+جا) اتاقی کوچک و دنج و غیررسمی در خانه‌ها یا پارمان‌ها برای کار، مطالعه، یا آسودن
ـ مثال کاربرد واژه در جمله: در کنار کتابخانه‌ی خصوصی‌اش دنجایی زیبا ساخته بود که می‌شد ساعت‌ها در آنجا مطالعه کرد و عزلت گرفت.
🔸برای اطلاعات بیشتر و مشاهده‌ی روابط زبانی این واژه به پیوند زیر در واژگار مراجعه کنید:
https://vazhgar.com/lexicon/word/13424
#واژه_هفته #واژگار #نوروزگان
@asmaaneh
📢فراخوان ارسال مقاله برای همایش بین‌المللی «فعال‌سازی مجدد آرشیوها در هنر معاصر»
🔸برگزارکننده: دانشگاه نووای لیسبون
🔸زمان برگزاری همایش: ۲-۳ اکتبر ۲۰۲۵ | ۱۰- ۱۱ مهر ۱۴۰۴
"Reactivating Archives in Contemporary Art"
Since the late 1990s, the archive has paradoxically become both a buzzword and an integral part of the vocabularies of academia and contemporary art (Callahan, 2022). Scholars, art critics, artists and museums have increasingly addressed the production, articulation, curation and destruction of archival material to discuss matters of presence and visibility, which can also be situated in a wider problematization of the relationship between art and documentation (Groys, 2008). Debates on the archive as a structure, a technology and an institution have also taken centre stage: through its processes of montage, deconstruction and reassemblage, archival-based art has challenged “official” histories and exposed the power relations that permeate our visual repertoires.
The archive has therefore always been a space of dispute and has played a key role in memory activism struggles. Archival documentation can be seen as a symptom of the contemporary obsession with memory, and archival-based art holds a multifaceted relationship to notions of evidence, referencing and (re)appropriation. This is because, on the one hand, the archive can facilitate the exploration of past practices and affective knowledge, opening up new paths for collaborative work and shared lexicons. On the other, the archive is also a site for the fetishization of past experiences, the imposition of meaning, and processes of censorship or self- censorship. In this sense, archive-based contemporary art has often negotiated between the poetic and the political, offering opportunities for constant (un)learning, reconstruction and reinterpretation.
For this conference, our focus is two-fold: on the images, objects, themes and narratives we (do not) see or “find” in archives, and on the ways in which peoples, histories and knowledges are connected and disconnected through archival structures and apparatuses. We invite contributing scholars to reflect on how contemporary artists have been mobilising archival materials and frameworks in their practices to facilitate and amplify processes of transmission, re- organisation and interrogation.
🔹مهلت ارسال چکیده: ۳۱ مارس ۲۰۲۵ | ۱۱ فروردین ۱۴۰۴
🔹چکیده و مشخصات خود را (بنا بر شیوه‌نامه‌ی همایش) به نشانی زیر بفرستید:
reactivatingarchives@gmail.com
🔹برای کسب اطلاعات بیشتر دربارهی همایش و آشنایی با شیوه‌نامه‌ی ارسال به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://arthist.net/archive/44069
#خبر
@asmaaneh
📘معرفی کتاب: «متون یهودی دربارهی هنرهای تجسمی»
ویویان بی مان
کمبریج، ۲۰۰۰
معرفی: سمیه جلالیان
🔸فهرست کتاب:
1. INTRODUCTION
2. ICONOCLASM
3. THE ART OF THE OTHER
4. THE SYNAGOGUE AND ITS DECORATION
5. JEWISH CEREMONIAL ART
6. ARTISTS AND THEIR PRACTICES
7. COLLECTING JEWISH ART
#معرفی_کتاب #سمیه_جلالیان
@asmaaneh
📢نشست مجازی آبانگاه دربارهی چیستی «طراحی شهری حساس به آب»؛
معماری | معماری منظر | طراحی شهری | برنامه‌ریزی شهری
🔹برگزارکننده: امید شمس (@Omidshams15)
🔸زمان: پنجشنبه، ۹ اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۲۱
🔸شرکت در نشست آزاد و رایگان است. برای حضور در نشست به پیوند زیر مراجعه کنید:
https://meet.google.com/qyy-mydp-zcy
🔹پرسش‌هایتان را با آبانگاه در میان بگذارید.
/channel/abangahstudio/278
#خبر
@asmaaneh