📍باید صدا به جامعه برگردد📍
فرض بگیریم که دولت دکتر پزشکیان یک‌سال فرصت دارد تا قیمت بنزین را اصلاح کند. شصت درصد جامعه هم اصلاً رأی نداده‌اند. چه باید کرد؟ اول باید فهمید که چرا لشکر بی‌قراران در وضعیت بی‌قراری‌اند. آنها به دو معنی بی‌قرارند. یکی اینکه ناآرام و مضطرب هستند، و دیگر اینکه پیمان و قراردادی را که با آنها داشتیم یک‌طرفه شکسته‌ایم. ما یک قرارداد اجتماعی جدید لازم داریم. باید برگردیم و ببینیم حق کدام قراری را که با مردم داشتیم، ادا نکردیم و آن قرارها را دوباره با مردم برقرار کنیم و حق‌شان را ادا کنیم. اگر تشخیص آقای پزشکیان این است که «جامعه ما را نمی‌خواهد»، ترجمه‌اش به زبان سیاست‌گذاری این است که حکومت قرارداد اجتماعی‌اش را نقض کرده و جامعه بی‌قرار شده است. این آرام و ثبات و قرار از دست رفته باید به هر دو معنا احیا شود. یعنی باید درمورد سیاست‌هایی که زندگی مردم را عمیق و وسیع تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، خود مردم بتوانند تصمیم بگیرند. نمی‌شود همزمان هم رفاه مردم را به خطر بیندازیم و هم در سبک زندگی و شیوه‌ی زیست آنها دخالت و مزاحمت کنیم. نمی‌شود همزمان ادامه‌ی تحصیل و معیشت و اشتغال بخشی از جامعه را به خطر بیندازیم و هم نگذاریم حرف بزنند و اعتراض کنند. شغل داشتن حق قانونی شهروندان است، فارغ از گرایش‌های فکری‌ای که دارند. چرا بخشی از مردم را در موقعیتی قرار داده‌ایم که نتوانند شغل داشته باشند؟ قرارهایی طبق قانون اساسی با مردم گذاشته بودیم و یکی‌یکی نقض‌شان کردیم، حالا باید به این قرارها برگردیم. در قدم بعد، چنان‌که توضیح دادم، تازه سختیِ کار سیاست‌گذار شروع میشود و باید شرایط امکان و حدود تحقق این قول‌وقرارها را بسنجد. هدف و آرمان این است که به برنامه برگردیم، اما چطور؟ اول عدالت منزلتی را به جامعه برگردانیم یا اول صدای بی‌صدایان را برگردانیم؟ شاید اگر اول صدا را به جامعه برگردانید، جامعه با صدای درشت و بلند حرفش را بزند و این ممکن است معنایش تجدید و تشدید بی‌قراری‌ها باشد، در صورتی که اگر عدالت منزلتی را اول به جامعه برگردانید، بعد از آن جامعه خودش بلندی و کوتاهی صدای خود را هم مطابق قرار و مدار جدید تنظیم کند.
📝 از متن گفت‌وگو با محمدمهدی مجاهدی. منتشر شده در اندیشه‌ی پویا ۹۱
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍انقلاب بیماریِ جامعه است📍
اگر قرار باشد واژه‌ی "انقلاب" همان معنایی را بدهد که در آزمون تاریخی به دست آورده است، دیگر چیزی به نام "نظام حکمرانی انقلابی" معنا نخواهد داشت. انقلاب، نابودی اشکال نهادینه‌ی شده‌ی قدرت است: تمامی اشکال جدیدی که به واسطه‌ی این روند فروپاشی شکل گرفته باشند، پایان آن روند به شمار می‌روند، و نه تداوم آن. بنابراین نظمی که انقلاب را به پایان خود می‌رساند بنابه‌ماهیت نمی‌تواند "انقلابی" باشد. تمام نظام‌های قدرتی که از درون تحولات انقلابی سربرمی‌آورند، به معنای دقیق کلمه ضدانقلابند. بنابراین "حکمرانی انقلابی"، خیلی ساده، مساوی حکومت استبدادی پساانقلابی است.
می‌توان از شعر یا هنر "انقلابی" صحبت کرد، به معنای شعر یا هنری که احساسات سازگار با انقلاب را بیدار سازد و به نابودی نهادهای قدرت مستقر کمک کند. با این‌حال وقتی پیشوایان از شعر یا هنر انقلابی سخن می‌گویند، منظور متفاوتی در ذهن دارند. درست برعکس، آنها شعر و هنری را مطالبه می‌کنند که در خدمت تثبیت فرمانروایی‌شان باشد. درنتیجه‌ی این ابهام، صفت "انقلابی" آن‌قدر کلی میشود که می‌توان پشت هر واژه‌ای قرارش داد؛ به عنوان وسیله‌ای برای کنار زدن معمول آن واژه، و درعین‌حال، با این ادعا که معنای واژه حفظ و حتا "عمیق‌تر" شده است.
ایدئولوگ‌های شورش‌های دانشجویی در دهه‌ی شصت از "علم انقلابی" صحبت می‌کردند. و "علم انقلابی"، علمی بود که بتوان در آن هر ادعایی را بی‌نیاز به اثبات مطرح کرد. هرگاه فردی مدعی خلق یک "صندلی انقلابی" شد، می‌توان اطمینان داشت که این صندلی هرچه باشد وسیله‌ای نیست که بتوان روی آن نشست.
انقلاب، یک بیماری جامعه است، فلج شدن سیستم تنظیم‌گری جامعه است. بازیابی یا بازسازی سازوکارهای تنظیم‌گری، نقطه‌ی پایان یک انقلاب است و سازوکارهای جدید تنها به موجب منشأ خود می‌توانند «انقلابی» باشند، نه به موجب عملکردشان، که پوستینی وارونه بر تن این واژه خواهد بود.
📝 از متن مقاله‌ای درباره‌ی «ماهیت انقلاب» به قلم لشک کولاکوفسکی. ترجمه‌ی رضا خجسته رحیمی. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍
همیشه می‌گویم که یک‌بار لامذهب‌ها مرا اخراج کردند و یک‌بار بامذهب‌ها مرا اخراج کردند. آقای خاتمی و دوستانش به روزنامه‌ی کیهان آمدند و اول خرداد ۱۳۶۰ رفتم حقوقم را از بانک بگیرم، که گفتند حساب حقوق شما مسدود شده. رفتم روزنامه، نگهبانی یک نامه‌ی اخراج دستم داد و گفت حق نداری بروی طبقه‌ی بالا. یک‌شبه انگار کودتا شده بود. گفتم راپیدها و وسایلم روی میزم است و باید بروم بالا وسایلم را بردارم. بالاخره قبول کرد، و خودش هم راه افتاد همراهم تا بروم داخل تحریریه و پشت میزم. انگار متهم می‌برد. وارد تحریریه که شدم دیدم شمس‌الواعظین و رضا تهرانی سرشان را انداختند پایین و بقیه هم با ترس‌ولرز به من نگاه می‌کنند. خیلی صحنه‌ی عجیبی بود. صندلی‌ام را چپه و واژگون گذاشته بودند پشت میز. کشوی میزم را باز کردم دیدم یک‌سری فحش ناموس نوشته‌اند و گذاشته‌اند داخل کشو. آنها را نشان دادم به نگهبان و گفتم فقط این‌ها را ببین، و بعد پاره‌شان کردم. وسایلم را جمع کردم و رفتم به طرف شورای سردبیری تا ازشان خداحافظی کنم. خداحافظی کردم و گفتم آقای تهرانی، آقای اسماعیلی، آقای شمس‌الواعظین، این نامه‌ی اخراج، سند افتخار من است و آفتاب پشت ابر نمی‌ماند؛ این‌جا، کار دست عواملِ حزب توده است. گفتم من امروز احساس آزادی و آزادگی می‌کنم و خوشحالم که مزدور شوروی نبودم. از روزنامه زدم بیرون و بعد از چند ماه کودتای حزب توده لو رفت. این را هم بگویم که من را که اخراج کردند، دو هفته بعد همسرم را هم از روزنامه اخراج کردند. آن زمان در سعادت‌آباد به بچه‌های روزنامه‌ی خانه می‌دادند و من و زنم هم ثبت‌نام کرده بودیم. وقتی هر دو اخراج شدیم، نه تنها آن فرصت را از دست دادیم که حتا برای اجاره‌نشینی هم به مشکل برخوردیم. صاحب‌خانه‌ی ما سرماه گفت باید بلند شوید چون شما سیاسی هستید و اخراج شده‌اید و من می‌ترسم...گذشت و من سال ۱۳۷۶ و ۱۳۸۰ هردوبار به آقای خاتمی رأی دادم. کینه‌ای از کسی ندارم. یک‌بار شمس‌الواعظین در فیسبوک درخواست دوستی برایم فرستاد و گفتم باعث افتخار است دوستی با شما و این هم پذیرشِ درخواست دوستی، و به شوخی اضافه کردم که خاطرات گذشته را با همه‌ی خوبی‌ها و بدی‌هایش فراموش نمی‌کنم، فقط برایم سؤال است که زن من چه گناهی کرده بود که اخراجش کردید، چون قبل از من کارمند آن‌جا بود و سیاسی هم نبود.
📝از متن گفت‌وگو با جواد علیزاده طراح و کارتونیست. اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍بیماری زیبای انقلاب
وقتی سازوکارهای دموکراتیک، هرچند ضعیف و بدکارکرد، توسط بیماری انقلابی نابود شوند، نمی‌توان احتمال آن را داد که با سازوکارهای دموکراتیک مؤثرتری جایگزین شوند (مگر اینکه به عنوان «نهادهای دموکراتیک انقلابی» توصیف شوند). در نظام‌های حکومتی استبدادی، نتایج تغییرات انقلابی می‌تواند متفاوت باشد و به شرایط بین‌المللی و قدرت جنبش‌های اجتماعی‌ای بستگی دارد که فقط در آرزوی تصرف قدرت نباشند، بلکه شیفته‌ی ساختنِ نهادهای دموکراتیکِ نمایندگی هم باشند.
پس از هر انقلابی، بلافاصله افرادی ظهور پیدا می‌کنند که ضرورتِ انقلابی دیگر، این بار انقلاب نهایی و فیصله‌بخش، را فریاد می‌زنند. ذات امور جز این نیست. هر انقلابی نیازمند انرژی‌های اجتماعی‌ای است که بسیج‌شان تنها از عهده‌ی انتظارات گزاف و گسترده برمی‌آید، و در هر انقلابی امیدها به‌ضرورت در مقایسه با دستاوردها بسی افزون‌تر است؛ بنابراین هر انقلابی به‌ناگزیر انبوهی از ناکامی‌ها خواهد ساخت. اما طبیعتِ انقلاب‌هایی که ایدئولوژی‌های آخرالزمانی نقش مهمی در آنها ایفا کرده‌اند، انقلاب‌هایی که می‌توان رؤیاهای «روز رستاخیز» نامیدشان، چنان است که به ناکامی‌ها بی‌شمار منتهی می‌شوند: این انقلاب‌ها تا زمانی زنده می‌مانند، که رؤیای موعودگرایانه را کنار نگذارند، و تنها کافی‌ست که واقعیت‌های جاری را متفاوت ارزیابی کرد: این هنوز آن انقلابِ «واقعی» نبوده است؛ انقلابی دیگر باید، که بی‌شک انقلاب موعود خواهد بود. شبیه به فرقه‌های هزاره‌گرا که لحظه‌ی ظهور را در روز مشخصی محاسبه می‌کنند و وقتی که آن روز بی‌وقوعِ هیچ واقعه‌ی شگرفی سر می‌رسد، به این نتیجه‌گیریِ تلخ می‌آویزند که در محاسبات‌شان اشتباه کرده‌اند، اما از اصلی که انتظارِشان استوار بر آن بوده است، دست برنمی‌دارند.
📝از متن مقاله‌ای درباره‌ی «ماهیت انقلاب» به قلم لشک کولاکوفسکی. ترجمه‌ی رضا خجسته رحیمی. اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍ناصرالدین شاهِ عکاس
پیشینه‌ی عکاسی در ایران به پیش از دوران ناصرالدین شاه و به دوران سلطنت پدرش محمدشاه قاجار بازمی‌گردد که از راه آشنایی با روزنامه‌های اروپایی و گفت‌وگو با کسانی که به اروپا سفر کرده بودند، از اختراع عکاسی در فرانسه آگاه شد. محمدشاه به صدراعظم خود حاجی میرزا آقاسی دستور داد با دولت‌های دو کشور روس و انگلیس تماس بگیرد و از این دولت‌ها درخواست خریداری وسایل عکاسی و به خدمت گرفتن عکاس کند. بنابر پژوهش‌هایی که دکتر شهریار عدل در آرشیوهای روسی انجام داده، پس از درخواست دربار ایران، روس‌ها زودتر از انگلیسی‌ها دست‌به‌کار شدند و تصمیم گرفتند در برآوردن درخواست محمدشاه، اسباب عکاسی را به دربار ایران هدیه بدهند. روس‌ها یک دیپلمات جوان به نام نیکلای پاولوف را که عکاس هم نبود، آموزش عکاسی دادند و با چند ارابه شامل وسایل و لوازم عکاسی راهی تهران کردند. این واقعه (رویداد) در سال ۱۸۴۲ میلادی یعنی شش‌هفت سال پیش از آغاز سلطنت ناصرالدین‌شاه رخ داده است. دیپلمات جوان روس، در کاخ نگارستان به حضور پدر ناصرالدین‌شاه رسید و عکس‌هایی از ساختمان کاخ نگارستان و همچنین از منظره‌هایی در تهران گرفت. اروپایی دیگری که در دوران محمدشاه به ایران آمده و در اوایل دوران ناصرالدین‌شاه نیز در ایران بوده، ژول ریشار فرانسوی‌ست. ریشار بعدها مدعی شد که نخستین عکس‌برداری در ایران به دست او انجام شده که با توجه به اسناد یافته‌شده از سفر پاولوف روسی به ایران، ادعای نادرستی‌ست. او نفر دوم هم نیست زیرا بنابر پژوهش‌های دکتر شهریار عدل، به جز پاولوف روس، شاهزاده‌ی ایرانی و عموی ناصرالدین‌شاه به نام ملک‌قاسم میرزا ساکن شیشوان مراغه نیز در همان زمان با عکاسی آشنا بوده و با مجلات اروپایی در همین خصوص مکاتبه داشته است. ناصرالدین‌شاه هم اوقات زیادی را در کتابخانه‌ی سلطنتی می‌گذراند و اهل نقاشی و طراحی هم بود. اما به باور من، چون مهارت چندانی در طراحی نداشت؛ به سوی عکاسی و به ویژه عکاسی پرتره یا چهره گرایش پیدا کرد. تاجایی که در مذاکرات صلح میان ایران و انگلیس در ماجرای هرات، به فرخ‌خان امین‌الدوله سفیر خود در فرانسه دستور داد که یک عکاس هم همراه خود به ایران بیاورد که همان فرانسیس کارلهیان معروف بود. کسی که به احتمال فراوان معلم عکاسی شاه و معلم نسل نخست عکاسان ایرانی در دارالفنون بوده است.
📝از متن گفت‌وگوی علی ملیحی با محمدرضا طهماسب‌پور درباره‌ی آلبوم‌های لورفته از آرشیو کاخ گلستان. اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📝 گفت‌وگوی صمیمانهی علی بختیاری و محمودرضا بهمن‌پور با فرشید مثقالی و هادی هزاوه‌ای درباره‌ی عباس کیارستمی. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍۶۰ درصدی که باید بیشتر شناخته شوند
محمدرضا محمدی (مدیر مرکز تحقیقات اجتماعی و داده‌کاوی شناخت):
-ما پایان دور اول تیتری که برای انتشار داده‌های‌مان زدیم این بود: «سایه‌ی آرای سرگردان بر سر انتخابات.» فکر می‌کردیم این‌ها هستند که نتیجه را تعیین می‌کنند و و اینکه به کدام سمت بروند، تعیین‌کننده‌ی نتیجه‌ی انتخابات است. ولی فکر نمی‌کردیم آرای سرگردان نیایند و با نیامدن‌شان اثر بگذارند. این اتفاقی بود که در عمل افتاد.
-برخی تحلیلگران علت خطای برآورد مراکز افکارسنجی در نرخ مشارکتِ دور اول را ناشی از در نظر نگرفتن نرخ عدم همکاری دانسته‌اند. ولی چنین نقدی دقیق نیست. چرا که نمی‌شود عدم همکاری در نظرسنجی‌ها را امری مختص ما و جامعه‌ی ایران دانست. مؤسسه‌ی گالوپ چند سال پیش اعلام کرد که نظرسنجی‌های تلفنی امریکا ۲۵ درصد نرخ پاسخ‌گویی دارد. در آن ۲۵ درصد هم نرخ همکاری ۲۵ درصد است. یعنی حدود ۶ درصد از کل جمعیت در نظرسنجی مشارکت کرده‌اند. ولی نمونه‌ای تصادفی از همان بخش از جمعیت پاسخگو با اعمال ضریب‌های لازم قابلیت تعمیم به کل جامعه‌ی امریکا را دارد. علاوه بر این مسئله نرخ عدم همکاری موضوعی نیست که اولین بار اتفاق افتاده باشد. در همه‌ی نظرسنجی‌ها وجود دارد.
-جمعیت ۴۰ یا ۵۰ درصدی که در این انتخابات رأی دادند، حداقل یک کنش سیاسی داشتند و ما بر مبنای آن کنش سطحی از شناخت را نسبت به آنها به دست آوردیم. اما ۶۰ درصدی که رأی نداده‌اند، لازم است خیلی بیشتر شناخته شوند. لازم داریم این ۶۰ درصد شناخته شوند و تصویری از آنها پیش‌روی همه قرار گیرد تا از نگاه‌های صفر و یکی نسبت به این بخش از جامعه رها شویم. به ویژه این تصور غلطی که وجود دارد و برخی گمان می‌کنند با یک کل یکپارچه و منسجمی مواجهیم که در انتخابات شرکت نکرده است.
📝از متن گفت‌وگوی عباس کاظمی با مدیران مراکز افکارسنجی. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📝گفت‌وگوی عباس کاظمی با مدیران مراکز افکارسنجی. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍گفت‌وگوی صمیمانهی محمود رضا بهمن‌پور با هادی هزاوه‌ای و فرشید مثقالی به یاد سال‌های دور و نزدیک دوستی با عباس کیارستمی؛ اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍اندیشه پویا ۹۱ در گرمای مرداد منتشر میشود.
شماره‌ی ۹۱ اندیشه‌پویا بایادداشت‌ها، مقالات و گفت‌وگوهای خواندنی همین روزها منتشر میشود. شما می‌توانید نسخه‌ی خودتان از اندیشه پویا را از همین لحظه و با ارسال پستیِ رایگان پیش‌خرید کنید. برای پیش‌خرید اندیشه پویا کافی است مبلغ ۱۴۰ هزارتومان به شماره کارت بانکی ۵۸۵۹۴۷۱۰۱۰۲۶۹۷۱۴ (بانک خاورمیانه/برات‌اله صمدی‌راد)واریز کنید و تصویر فیش واریزی را برای ما ارسال کنید.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍اندیشه پویا ۹۱ در گرمای مرداد منتشر میشود.
شماره‌ی ۹۱ اندیشه‌پویا بایادداشت‌ها، مقالات و گفت‌وگوهای خواندنی همین روزها منتشر میشود. شما می‌توانید نسخه‌ی خودتان از اندیشه پویا را از همین لحظه و با ارسال پستیِ رایگان پیش‌خرید کنید. برای پیش‌خرید اندیشه پویا کافی است مبلغ ۱۴۰ هزارتومان به شماره کارت بانکی ۵۸۵۹۴۷۱۰۱۰۲۶۹۷۱۴ (بانک خاورمیانه/برات‌اله صمدی‌راد)واریز کنید و تصویر فیش واریزی را برای ما ارسال کنید.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
اندیشه پویا ۹۱ در گرمای مرداد منتشر میشود.
شماره‌ی ۹۱ اندیشه‌پویا بایادداشت‌ها، مقالات و گفت‌وگوهای خواندنی همین روزها منتشر میشود. شما می‌توانید نسخه‌ی خودتان از اندیشه پویا را از همین لحظه و با ارسال پستیِ رایگان پیش‌خرید کنید. برای پیش‌خرید اندیشه پویا کافی است مبلغ ۱۴۰ هزارتومان به شماره کارت بانکی ۵۸۵۹۴۷۱۰۱۰۲۶۹۷۱۴ (بانک خاورمیانه/برات‌اله صمدی‌راد)واریز کنید و تصویر فیش واریزی را برای ما ارسال کنید.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۰، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
«نوش و نوشت» با محمد افشین‌وفایی در اندیشه پویا ۹۰.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۰، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📕گفت‌وگو با احمد عربانی، شاغلام و کاریکاتوریست مجله گل‌آقا. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۰.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۰، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📝 گفت‌وگو با محمدمهدی مجاهدی. منتشر شده در اندیشه‌ی پویا ۹۱
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📝 مقاله‌ای درباره‌ی «ماهیت انقلاب» به قلم لشک کولاکوفسکی. ترجمه‌ی رضا خجسته رحیمی. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📝گفت‌وگو با جواد علیزاده طراح و کارتونیست. اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📝مقاله‌ای درباره‌ی «ماهیت انقلاب» به قلم لشک کولاکوفسکی. ترجمه‌ی رضا خجسته رحیمی. اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📝گفت‌وگوی علی ملیحی با محمدرضا طهماسب‌پور درباره‌ی آلبوم‌های لورفته از آرشیو کاخ گلستان. اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍عباس یک ملک عمومی شده بود
علی بختیاری: نقاشی‌های دوران دانشگاهش چطور بود؟
مثقالی: عباس نقاش خوبی نبود.
بختیاری: پس به نوعی از همان زمان به ادبیات علاقه داشت. به سینما چطور؟
مثقالی: اصلاً. علاقه‌اش به سینما به اندازه‌ی ما بود و خیلی فیلم‌ها را می‌رفتیم و با هم می‌دیدیم. هیچ علاقه‌ی بیش‌تری نداشت. علاقه‌ی عباس به سینما بعدتر حین کار و شغلش در تبلی فیلم شکل گرفت که آن‌جا برای درآمد، سناریوی تبلیغاتی می‌نوشت، و در ادامه فیلم تبلیغاتی هم می‌ساخت. در حین همین کارهای تبلیغاتی بود که عباس این علاقه را در خودش کشف کرد و تبدیل به فیلم‌ساز شد.
بختیاری: پس ریشه‌ی کاری که کیارستمی با شعر شاعران ایرانی در سال‌های آخر عمر کرد به این تمرین و اشتیاق و وسواسش در همان دوران نوجوانی و جوانی برمی‌گردد.
مثقالی: و البته عباس، حافظه‌ای باور نکردنی داشت. او تمام این کلمات قصار را از حفظ بود. وقتی که کتابی را می‌خواند، آن جملات خاص در حافظه‌اش می‌ماند و بعداً در آن دفتر می‌نوشت.
بختیاری: یعنی این جمله‌ها را در حین خواندن، بیرون نمی‌کشید؟
مثقالی: اصلاً. حافظه‌ی غریبی داشت.
بختیاری: رابطه‌ی دوستی شما هم قبل و بعد از جایزه‌ها تغییر کرد؟
مثقالی: رابطه‌ی ما هم طبیعتاً فرق کرد، چون عباس تبدیل به یک ملک عمومی شد. دیگر عباس نبود، حضرت عباس شد و هر کس، یک تکه‌ی او را می‌خواست. من و عباس، تمام جمعه‌ها با هم به کوه می‌رفتیم. یک دختر بازیگر در گروه ما بود که همه او را می‌شناختند اما هیچ‌کس عباس را نمی‌شناخت. مدتی که گذشت، کم‌کم همه عباس را می‌شناختند. بنابراین، به‌طور طبیعی، تکه‌ای از او را می‌خواستند. برای همین آن تنهایی با او را کم‌تر داشتیم. من آدم کم حرفی هستم و به خانه‌اش که می‌رفتم، ممکن بود در چند ساعت، یک ربع هم حرف نزنم. بیشتر عباس حرف می‌زد و کارهایش را با علاقه نشان می‌داد. آخرین باری هم که او را دیدم در خانه‌ی خودش بود؛ از بیمارستان آمده بود خانه و کنار پنجره، تختی مانند بیمارستان برایش درست کرده بودند. دورش شلوغ بود و داشت کار می‌کرد. گفت می‌خواهم یک فیلمم را نشانت دهم. بامزه بود که همیشه وقتی فیلمش را می‌گذاشت پخش شود، به فیلم نگاه نمی‌کرد؛ فقط من را تماشا می‌کرد تا عکس‌العمل‌هایم را ببیند.
📝 از متن گفت‌وگوی صمیمانهی علی بختیاری و محمودرضا بهمن‌پور با فرشید مثقالی و هادی هزاوه‌ای درباره‌ی عباس کیارستمی. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍چرا نظرسنجی‌ها مهم شدند؟
وحید کشافی‌نیا (معاون مرکز افکارسنجی ملت، مرکز پژوهش های مجلس):
-خیلی‌ها که از انتشار نتایج نظرسنجی‌ها همیشه می‌ترسیدند در این انتخابات دیدند که نتایج منتشر شد و اتفاقی هم نیفتاد، و همه‌چیز سر جایش ماند. من فکر می‌کنم اگر نتایج نظرسنجی‌های مختلف را به همین سیاق در آینده منتشر کنیم و نتایج در دسترس مردم و پژوهشگران قرار بگیرد، کم‌کم به فشار اجتماعی و اصلاحات سیاستی هم تبدیل میشود.
-شبِ پنجشنبه‌ی پیش از انتخابات مرحله‌ی اول صحبت از اجماع بود، و در چنین فضای سیاسی‌ای ما نظرسنجی می‌کنیم درحالی که یک عده قصد رأی دادن دارند و هنوز نمی‌دانند به چه کسی باید رأی بدهند و چه کسی به نفع چه کسی کنار خواهد رفت. بعد از دور اول ما با آن گروهی که نامزدشان را انتخاب نکرده بودند، دوباره تماس گرفتیم و متوجه شدیم بخشی از آنها منتظر اجماع بودند و وقتی اجماع اتفاق نیفتاد، نتیجه‌اش این شد که نرفتند پای صندوق رأی بدهند. برای همین هم دور دوم همه‌ی مؤسسات، آرای مرددین را کنار گذاشتند که نتیجه‌اش باز این شد که مشارکت را پایین‌تر تخمین زدند.
-اتفاقات سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸، در توجه حاکمیت به عدد و رقم و مهم شدن نظرسنجی‌ها بی‌تأثیر نبود. از طرف دیگر نتایج نظرسنجی‌هایی که بیرون از کشور درباره‌ی ایران انجام می‌شد ــ‌مثل مؤسسه‌ی گمان یا استتیس‌ــ و فشار رسانه‌های خارج از ایران هم اهمیت افکار عمومی را برای حاکمیت زیاد کرد. دلیل سومِ توجه به نظرسنجی‌ها هم می‌تواند مربوط به بازی‌های قدرت در داخل کشور باشد. در واقع در این‌جا داده به مثابه ابزار قدرت کارکرد پیدا می‌کند. بنابراین تجربه‌ی شخصی من نشان می‌دهد که در یک دهه‌ی اخیر حداقل در لایه‌ی حاکمیتی عدد نظرسنجی‌ها مهم شده، هرچند شک و تردید به نظرسنجی‌ها هنوز هم وجود دارد. یکی از دلایل تعدد مراکز افکارسنجی هم همین است که به یک مرکز اطمینان ندارند.
📝از متن گفت‌وگوی عباس کاظمی با مدیران مراکز افکارسنجی. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍نظرسنجی و سرمایه اجتماعی
ابراهیم شیرعلی (رئیس مرکز افکارسنجی ایسپا):
-قالیباف و جلیلی تا یک‌جایی خیلی به هم نزدیک بودند، اما از یک زمان به بعد قالیباف کلاً از رتبه‌ی اول و دوم نظرسنجی‌ها بیرون رفت. آقای قالیباف معمولاً در ابتدای رقابت‌های انتخاباتی آرای خوبی دارند اما زمانی که فضای انتخاباتی و تبلیغات جدی‌تر میشود، از آرای ایشان کاسته و به سبد کاندیدایی که بیشتر در دو سر طیف قرار دارند (اصولگرا و اصلاح‌طلب) اضافه میشود.
-در انتخابات چهاردهم علیه نظرسنجی‌ها انتقادهای تندی مطرح شد و حتا برخی صحبت از پایان مراکز افکارسنجی یا پایان نظرسنجی کردند و گفتند این نتایج نشان داد که نمی‌شود به نتایج مراکز افکار سنجی امید بست. اما من اعتقاد دارم که افت‌و‌خیز رفتار انتخاباتی مردم ایران بی‌ربط با فضای سیاسی و اجتماعی حاکم بر این جامعه نیست. جامعه‌ی ایران اگر پیچیده‌تر است، مراکز افکارسنجی باید روش‌ها را به‌روز و تدقیق و تعدیل کنند کمااین‌که معتقدم اعداد و ارقامِ آن‌چه در میدان نظرسنجی اتفاق افتاد همگی درست بود.
-سیالیت و پیچیدگی موجب التهاب فضا یا میدان انتخابات شد و باعث شد فضای تردید در این انتخابات رشد کند و الگوی متفاوتی شکل بگیرد. در آخرین نظرسنجیِ ما در مرحله‌ی اول همچنان ۱۷/۵ درصد می‌گفتند هنوز نامزد مورد نظرمان را انتخاب نکرده‌ایم. یکی از پیش‌فرض‌های‌ما این است که بخش عمده‌ی افرادی که مردد بودند و تردید داشتند، نیامدند و شرکت نکردند. یکی از دلایل خطای تخمینِ مشارکت در دور اول شاید همین باشد.
-اوایل دهه‌ی نود در نظرسنجی‌های حضوری نرخ پاسخ‌گویی بالای ۶۰ درصد بود و تا انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۶ هم این نرخ یا نسبت همکاری مناسب بود. نرخ پاسخ‌گویی رابطه‌ی مستقیمی با وضعیت رضایت از کشور و سرمایه‌ی اجتماعی دارد. بعد از سال ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ که اتفاقاتی را پشت سر گذاشتیم، کم‌کم نرخ پاسخ‌گویی کاهش پیدا کرد. بحران‌های مالی و کاهش ارزش پول ملی و افزایش تورم از سال ۱۳۹۶، شروع اعتراضات در دی‌ماه ۱۳۹۶، اعتراضات مردمی به بهانه‌ی افزایش قیمت بنزین در آبان ۱۳۹۸ و اتفاقات و اعتراضات پس از واقعه‌ی مهسا امینی و... همه در این نسبت همکاری مؤثر هستند. مثلاً سال ۱۴۰۰ در سیزدهمین دوره‌ی انتخابات ریاست‌جمهوری، نرخ همکاری در نظرسنجی‌های حضوری به ۵۰ تا ۵۵ درصد و در انتخابات مجلس اسفند ۱۴۰۲ این درصد به زیر ۵۰ رسید. پاییز و زمستان ۱۴۰۱ ما تقریباً کار را متوقف کردیم و اجرای نظرسنجی‌ها به حداقل رسید.
📝از متن گفت‌وگوی عباس کاظمی با مدیران مراکز افکارسنجی. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍یک رفاقت ناب
هادی هزاوه‌ای: از همان جوانی دفتری داشت که مخصوص کلمات قصار بود. یک‌بار این دفتر را از او امانت گرفتم تا بخوانم. دفتر را خیلی تمیز با عناوین مختلف دسته‌بندی کرده بود. مثلا یک بخش درباره‌ی تنهایی بود و هر جمله‌ی جالبی درباره‌ی تنهایی می‌خواند، آن‌جا می‌نوشت. و همین‌طور یک بخش درباره‌ی مسافرت، یک بخش درباره‌ی زن. جالب بود که زیر بعضی جملات قصار که اسم منبع را می‌نوشت، یک عبارت خیلی کوچک و ریز نوشته بود. دقت که کردم، دیدم نوشته: کیارستمی. مثلا یکی از آن جملات قصار این بود: «افرادی که برای خیس نشدن از باران از گوشه‌ی دیوارها می‌گذرند، گرفتار آب ناودان‌ها می‌شوند؛ کیارستمی.»
فرشید مثقالی: ما این‌همه سال با عباس دوست بودیم و چیز عجیب این بود که به ندرت حتا یک کلمه از خانواده‌اش حرفی می‌زد. من هیچ‌وقت نفهمیدم که عباس چند خواهر و برادر دارد. عباس وقتی یک ماجرا را دو بار تعریف می‌کرد، شبیه هم نبود. یعنی مقداری از قصه را در لحظه می‌ساخت. منظورم این است که او خاطره نمی‌گفت، بلکه قصه می‌گفت و سناریو می‌شاخت. برای همین ما هیچ‌وقت نمی‌توانیم به گفته‌های او درباره‌ی خانواده و مادرش هم استناد کنیم.
📝گفت‌وگوی صمیمانهی محمود رضا بهمن‌پور با هادی هزاوه‌ای و فرشید مثقالی به یاد سال‌های دور و نزدیک دوستی با عباس کیارستمی؛ اندیشه پویا ۹۱.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍اندیشه پویا ۹۱ در گرمای مرداد منتشر میشود.
شماره‌ی ۹۱ اندیشه‌پویا بایادداشت‌ها، مقالات و گفت‌وگوهای خواندنی همین روزها منتشر میشود. شما می‌توانید نسخه‌ی خودتان از اندیشه پویا را از همین لحظه و با ارسال پستیِ رایگان پیش‌خرید کنید. برای پیش‌خرید اندیشه پویا کافی است مبلغ ۱۴۰ هزارتومان به شماره کارت بانکی ۵۸۵۹۴۷۱۰۱۰۲۶۹۷۱۴ (بانک خاورمیانه/برات‌اله صمدی‌راد)واریز کنید و تصویر فیش واریزی را برای ما ارسال کنید.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍اندیشه پویا ۹۱ در گرمای مرداد منتشر میشود.
شماره‌ی ۹۱ اندیشه‌پویا بایادداشت‌ها، مقالات و گفت‌وگوهای خواندنی همین روزها منتشر میشود. شما می‌توانید نسخه‌ی خودتان از اندیشه پویا را از همین لحظه و با ارسال پستیِ رایگان پیش‌خرید کنید. برای پیش‌خرید اندیشه پویا کافی است مبلغ ۱۴۰ هزارتومان به شماره کارت بانکی ۵۸۵۹۴۷۱۰۱۰۲۶۹۷۱۴ (بانک خاورمیانه/برات‌اله صمدی‌راد)واریز کنید و تصویر فیش واریزی را برای ما ارسال کنید.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍اندیشه پویا ۹۱ در گرمای مرداد منتشر میشود.
شماره‌ی ۹۱ اندیشه‌پویا بایادداشت‌ها، مقالات و گفت‌وگوهای خواندنی همین روزها منتشر میشود. شما می‌توانید نسخه‌ی خودتان از اندیشه پویا را از همین لحظه و با ارسال پستیِ رایگان پیش‌خرید کنید. برای پیش‌خرید اندیشه پویا کافی است مبلغ ۱۴۰ هزارتومان به شماره کارت بانکی ۵۸۵۹۴۷۱۰۱۰۲۶۹۷۱۴ (بانک خاورمیانه/برات‌اله صمدی‌راد)واریز کنید و تصویر فیش واریزی را برای ما ارسال کنید.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۱، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍در محضر شفیعی کدکنی و ایراج افشار
در میان شخصیت‌های برجسته‌ی علمی و فرهنگی اولین کسی که ارتباط نزدیکی با او پیدا کردم دکتر شفیعی کدکنی بود. قبل از نزدیک شدن با دکتر شفیعی و شاگردی ایشان، پشت ویترین کتابفروشی خوارزمی با ایشان آشنا شدم. خوارزمی ویترینی داشت که کتاب‌های تازه‌ی چاپ را اول آن‌جا می‌گذاشت و گاهی در جلو آن با دوستان مواجه می‌شدیم. یک بار دیدم دکتر شفیعی ایستاده و دارد کتاب‌ها را نگاه می‌کند. سلام کردم و دکتر شفیعی پرسید تو کی هستی؟ خودم را معرفی کردم که یکباره گفتند اسمت را اول فلان کتاب دیده‌ام که از تو تشکر کرده بودند. تعجب کردم که چطور یک اسم در مقدمه‌ی یک کتاب یادشان مانده. آن زمان داشتم قدیمی‌ترین کتاب در احوال مولانا را تصحیح می‌کردم که اتفاقاً اوراقش همراهم بود. به دکتر شفیعی گفتم دارم فلان کار را می‌کنم و چند سؤال هم دارم. مواردی است که برایم حل نشده. نشستیم گوشه‌ی خیابان و همان‌جا سؤال‌هایم را پرسیدم و جواب گرفتم. همان روز و در همان اولین دیدار حس کردم لطف و محبتی نسبت به من پیدا کردند. تا بعد از ظهر با هم بودیم. آدرس منزل‌شان را به من دادند و رابطه‌ی ما از همان دیدار در خیابان شکل گرفت. بعد از آن هر روز یا یک روز در میان می‌رفتم منزل دکتر شفیعی. خیلی هم خانه‌ی پررفت‌وآمدی بود و با آدم‌های زیادی آن‌جا آشنا شدم. دکتر شفیعی با کتاب زندگی می‌کرد و می‌کند و به قول خودش خانه‌اش انبار کتاب است و من از او خیلی چیزها یاد گرفتم. به ایرج افشار از طریق دکتر شفیعی معرفی شدم. افشار هم بعد از همان دیدار روز اول به من گفت فردا هم بیا. آقای افشار در ظاهر خیلی خشک و به تعبیر بعضی دوستانْ بداخلاق بود، اما افشاری که من دیدم وقتی با کسی انس می‌گرفت پرده‌ها تا حدّ زیادی برداشته می‌شد. روش او چنان بود که اگر به او تلفن می‌کردی، حال‌واحوالپرسی برایش معنی نداشت. حرفت را که می‌شنید و جوابت را که می‌داد، یکباره گوشی را قطع می‌کرد. وقت برای او بی‌اندازه مهم بود. اجازه نمی‌داد کسی وقتش را هدر دهد. از طرفی من ندیدم که افشار حتا یک بار نه من و نه کسی دیگر را نصیحت کند، ولی من و دوستانم همیشه از رفتارش یاد می‌گرفتیم.
📕از متن «نوش‌ونوشت» با محمد افشین‌وفایی. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۰.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۰، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍کاریکاتوردوستیِ حسن حبیبی، کاریکاتورگریزیِ حسین کمالی📍
-کاریکاتورهای شما در گل‌آقا وجهی سیاسی و اجتماعی و انتقادی داشت. مشکلی پیش نمی‌آمد؟
+آقای صابری چند باری که مشکل پیش آمد، خودش با روابطی که داشت حل می‌کرد. مثلاً یک بار یک سوژه پشت جلد کشیدم، درباره‌ی پاترول‌هایی که در خیابان به حجاب و همه‌چیز گیر می‌دادند. تلفنی با آقای صابری صحبت کردند اما با من مستقیم برخورد نکردند. از این شدیدتر کاریکاتور سعدی روی جلد مجله بود، که حوزه اعتراض کرد. آقای صابری به تناوب پیش رهبری می‌رفت. ایشان اشاره کرده بود که به من نامه دادند و این‌طور گفتند و من هم جواب دادم که مگر سعدی کت و شلوار می‌پوشیده و کراوات می‌زده؟ به این صورت بود که آن ماجرا هم ختم‌به‌خیر شد.
-در کتاب اشاره‌ای کرده‌اید که حسین کمالی، وزیر کار آقای هاشمی، خیلی دوست نداشت کاریکاتورش کار شود.
+بله، گفته بود صورت من را بکشند حرام شرعی است و عقوبتش را خودشان می‌دانند. ما چه کار کردیم؟ او را کشیدیم ولی به صورت خوابیده روی دستانش، که صورتش دیده نشود، یا ته یک صف که فقط پیشانی‌اش پیدا بود. اما شنیده بودیم روزهایی که جلسه‌ی هیئت دولت بود و مجله درمی‌آمد وزرا مجله را به هم پاس می‌دادند و می‌خندیدند که اکبر تو هستی، یا حسن تو هستی، و کیف می‌کردند. کسانی که باسوادتر بودند جنبه‌ی بالاتری داشتند و می‌پذیرفتند و از همه آقاتر آقای حسن حبیبی بود که حتا به مجله مطلب و شعر هم می‌داد.
-کاریکاتورهایی که از آقای حبیبی می‌کشیدید، خیلی هم انتقادی بود. حسابی ایشان را دست می‌انداختید.
+واقعیتش این است که منظور ما رئیس‌جمهور بود اما چون آقای هاشمی معمم بود، طفلکی حبیبی را می‌کشیدیم. این را هم بگویم که اگر دقت کنید می‌بینید همه‌ی حبیبی‌ها با هم فرق دارند. من هربار عکس‌ها را روی میز می‌چیدم تا چهره‌ی جدیدتری در بیاورم. کار خودم را کپی نمی‌کردم.
📕از متن گفت‌وگو با احمد عربانی، شاغلام و کاریکاتوریست مجله گل‌آقا. منتشر شده در اندیشه پویا ۹۰.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۰، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍غائله‌ی هایدگر، غائله‌ی داوری
چرا رضا داوری اردکانی بخشی از اتوبیوگرافی خود را به دفاع از هایدگر اختصاص داده است؟ به این پرسش بازخواهیم گشت اما آیا چنان‌که داوری می‌گوید: هایدگر فقط یک اشتباه کرد و آن قبول ریاست دانشگاه فرایبورگ بود؟ با مرور مواضع هایدگر از روی کار آمدن هیتلر تا سقوط نازیسم و سپس مرگ فیلسوف، این ادعا که قبول ریاست دانشگاه فرایبورگ تنها نقطه‌ی سیاه در کارنامه‌ی عملی هایدگر است، مدعایی صرفا در خدمت دستکاری و تحریف آگاهانه‌ی واقعیت است. انگار که داوری می‌خواهد چیزهایی را پنهان کند تا به قول معروف، کار را دربیاورد.
داوری می‌گوید: فلسفه‌ی هایدگر ربطی به اشتباه و خطای او در زندگی خصوصی و اجتماعی و سیاسی نداشت.
او با تردستی و با شعبده‌ی "و"، عمل اجتماعی را در ردیف زندگی خصوصی هایدگر قرار می‌دهد تا هشدار دهد که مبادا وارد زندگی خصوصی افراد شویم.
قبول ریاست دانشگاه فرایبورگ در دوره‌ی نازیسم و نامه‌نگاری علیه همکار دانشگاهی با هدف اخراج، و آن سخنرانی‌های کوبنده که با هایل‌هیتلر پایان می‌یافت و آن علامت صلیب شکسته روی یقه‌ی کت، و آن سکوتِ تا پایان عمر درباره‌ی جنایت‌های نازیسم و دست آخر، مقایسه‌یک جنایت‌های اتاق‌های گاز با کشاورزی صنعتی، را نمی‌توان در شمار زندگی خصوصی فیلسوف قرار داد.
هایدگر در پایان یکی از درس‌گفتارهایش در سال ۱۹۴۵، یعنی زمانی که حتا نازیسم سقوط کرده بود گفت: کشاورزی امروز یک صنعت غذایی مکانیزه است که در ذات فرقی با تولید جسد در اتاق‌های گاز و اردوگاه‌های کار اجباری ندارد.
یعنی اگر کوره‌های آدم‌سوزی در نظرگاه منتقدان هیتلر شر به نظر می‌رسد، چه‌باک که کشاورزی صنعتی نیز از نظرگاه ما خالی از شرور و آفات نیست. توجیهی سست و سبک که فیلسوف با آن می‌خواست بر سکوت خود در برابر اتاق‌های گاز و فجایع نازیسم سرپوشی بگذارد.
داوری با پیوند زدن داستان زندگی خود به روایتی تحریف‌شده از زندگی هایدگر، و از مسیر تخطئه‌ی منتقدان هایدگر و بی‌اعتبار خواندن نقدهای آنان، می‌خواهد تصویر مشابهی از منتقدانش در سال‌های گذشته به‌دست دهد و بگوید که او هم اگر مورد هجمه قرار گرفته نه به خاطر مواضع سیاسی‌اش که به خاطر نقد فلسفی‌اش بر نظام تکنیکی بوده است.
📕به قلم رضا خجسته‌رحیمی، منتشر شده در شماره ۹۰.
✨برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۹۰، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
