7610
💜یک واژه هم که به دل نشیند ما را بس!💜 لینک اینستاگرام مون✨😌☘ http://www.instagram.com/anahita_mohallefiii
نوسانات شدید خلقی می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. برخی از این عوامل شامل:
1. اختلالات روانی:
مانند اختلال دوقطبی، افسردگی شدید و اختلالات اضطرابی.
2. عوامل بیوشیمیایی:
تغییرات در سطح هورمون‌ها یا مواد شیمیایی مغز می‌تواند تأثیر زیادی بر خلق و خو داشته باشد.
3. استرس و فشارهای زندگی: مشکلات خانوادگی، مالی یا شغلی می‌تواند باعث تغییرات خلقی شود.
4. عوامل ژنتیکی:
تاریخچه خانوادگی اختلالات خلقی می‌تواند ریسک نوسانات خلقی را افزایش دهد.
5. مصرف مواد:
الکل، مواد مخدر یا حتی برخی داروها می‌توانند بر خلق و خو تأثیر بگذارند.
6. خواب و تغذیه:
کمبود خواب یا تغذیه نامناسب نیز می‌تواند نقش داشته باشد.
اگر نوسانات خلقی به شدت بر زندگی روزمره تأثیر می‌گذارد، مشاوره با یک متخصص روانشناسی یا روانپزشکی توصیه می‌شود.
از اینکه گریه میکنم و هیچی حل نمیشه بدم میاد
از اینکه نمیدونم اصلا باید حل بشه یا نه بدم میاد
تو ذهنم چیزی نیست
به یه حالت خالی بودن رسیده ولی پره
نمیدونم اصلا چجوری بگمش
دلخورم
از چی
نمیدونم
عصبیم
از چی
نمیدونم
معاشرت با یه سری از افراد دیگه برام دلچسب نیست..
Читать полностью…
متوجه شدم که من آدم ها رو زیادی جدی میگیرم
حتی گاهی بیشتر از خودشون
مثلا آدمی از شرایط نابسامان زندگیش به من میگه و من هی غصه اش و میخورم و باخودم میگم کاش کاری از دستم برمی اومد و کلی فکر میکنم
و بعد مثلا میگه آره فلانی آدم متظاهری و کلی پشتش حرف میزنه که من فاصله م و حفظ کردم و این چیزا
ذهن منم جهت میکنه که حواسم و جمع کنم
و در آخر میبینم که زندگی برای اون آدم ها جریان داره
مهمونی میرن
باهم خوب رفتار میکنن
برای هم کامنت های قشنگ میذارن
روابطشون و حفظ میکنن
و من گیج میشم که کدوم و باور کنم؟
گاهی دلم برای این میزان رو زندگی کردنم میگیره..
«يكفيني شخص واحد يندهش بي كُل يوم كما لو أنّي أُعجُوبة يسمع أحادِيثي بكُل شغف، يقرأ أحرُفي كما لو أنها قصِيدة.»
«یک نفر برایم کافی‌ست. تا هر روز شگفت‌زده‌ام کند؛ چنان‌که انگار انسانی بی‌بدیلم. با شور و شوقِ تمام، حرف‌هایم را بشنود، کلماتم را بخواند؛ چنان که انگار شعر هستند.»
🪞🪄
• احمد خالد توفیق / برگردانِ علیرضا حقدادی
درباره این گفتم که دارم میرم ساحل برای مراقبه و مدیتیشن اگر دوست دارین خواسته هاتون و مدنظر بیارید که باهم همراه بشیم💛
Читать полностью…
دیدید مهر چقدر کش اومد؟
حالا یهو پلک می‌زنیم داریم خریدای عید و انجام میدیم😐😐😶
من هیچ وقت تصور نمیکردم بعضی از آدم ها رو فراموش کنم
آدمایی که جزء روزمرگی من بودند
اما یهو به خودم آمدم و مرور کردم که اصلا فلانی رو آخرین بار کی دیدم؟
صفحه ذهنم خالی بود
جوری که انگار هیچ وقت وجود نداشته..
راستی من چرا تا به حال ازتون نپرسیدم که
اگر شاغل هستید،شغل تون چیه؟
برام جذاب شد بدونم😁
خلاصه هرچی که جامعه و فضای مجازی و اطرافیان مون انجام میدن
دلیل بر این نیست که برای ماهم مناسب باشه.
این روند تدریجی عادت کردن هم بدچیزیه واقعا
یادمه قبلا یه مانتو رو می دیدم مثلا ۶۰۰تومن بود میگفتم چه گرونه!
بعد الان یه مانتو رو یه میلیون می بینم برام عجیب به نظر نمیاد
چرا؟
چون در طول سال مدام از طریق صفحه های اینستاگرام و توی بازار قیمت ها تدریجی میرن بالا و چشم و ذهن ما بهشون عادت میکنه
و یه سری هاشون اصلا اندازه قیمتی که روشون گذاشتن کیفیت و ارزش خرید ندارن
اما کسی هم اعتراضی نمیکنه.
چرا؟
چون به نظرش عادی میاد
دست کم این روزا هر چیزی برام نداشت
اینو بهم یادآوری کرد
اونی که تو رو زمین میزنه خودتی
اونی که بلند میشه و ادامه میده هم خودتی..
به معنای واقعی دلم میخواد جسمم و بذارم برم
نه اینکه دلم بخواد بمیرم
ولی چند روزی مسئولیتش گردنم نباشه
.
.
چمیدونم.
ولی از اول تا الان و نگاه میکنم
من هیچ وقت خودم و اینجوری تصور نکرده بودم
هیچ وقت
احساس میکنم روحم آزرده ست
یا حداقل چند روزی که درد داره
چی شده؟ نمیدونم
از یه چیزی پرُم که نمیدونم چیه
بین اینکه دست از سر خودم بردارم و اینقدر به خودم گیر بدم که شاید بفهمم چمه گیر کردم
میگن نوع قرارگیری چندتا سیاره و اینا باعث میشه این روزا همش ادم احساس سردرگمی کنه یا براش همه چی سنگین باشه و هی دلش بخواد گریه کنه
آخه این آدمیزاد چرا همه چی روش اثر میگذاره؟
یه آهنگ عربی شنیدم
همزمان هم دلم خواست کلاس رقص برم
هم یه سفر عربی برم
هم عربی یاد بگیرم
😶🤣
من هیچ وقت از روی سیاست وارد جمعی نشدم
کلاسی و ثبت نام نکردم که به استاد یا جمعی نزدیک شم
با آدمی رفت و آمد نکردم که برام موقعیت و مسیر باز کنه
برای کسی هدیه نبردم و توی فضای مجازی قربونش نرفتم که قدمی برام برداره
حتی از دوستی ها و روابطم برای جوش دادن معامله و کاری استفاده نکردم
اگر از آدمی خوشم بیاد واقعا خوشم اومده
رفتارم و باهاش باتوجه به شرایط سرد و گرم نمیکنم
واگر آدمی زخمی بهم بزنه نمیتونم بی پروا بهش نزدیک بشم و فاصله م و تا همیشه حفظ میکنم
من جزء دسته ای نبودم و نیستم
کسی هم توی تیمم نیست.
آدم ها خیلی پیچیده ان و من ساده تر و نابلدتر از اونیم که بخوام متوجه شون بشم.
#آناهیتا_محلفی
نامه ای برای تو:
نازنینم مدتی ست تورا ندیدم
و از احوالت بی خبرم
اما همچنان دوستت دارم
و برایم اهمیت داری
در اولین فرصت با من حرف بزن💛
برایم بگو چه چیزی تو را آزرده و چه چیزی تو را بال بخشیده و پرواز را بوسیده ای.
برایم بگو،گفتن من و تو را زنده نگه می دارد🌱✨
#آناهیتا_محلفی
یه وقتایی به این فکر کن که اگر خودتو اینقدر عریض و طویل نبینی
خیلی از مسائل اصلا برات مهم نیست
گاهی باخودمون میگیم
میدونه من کیه م؟
خودت میدونی کی هستی؟اگه میدونی چه خوب:)
اگه هم نمیدونی هی خودت و دستت نگیر با غرور و منم منم لحظه هات و حیف کنی
اگه شغلت و ازت بگیرن هویتی داری؟
اگه ثروتت و بگیرن چی؟
اگه روابطتت و بگیرن چی؟
سلاااام از اول آبان ماه 😍🌀💙
ماه جدید مبارک قشنگای من
خیلی برام پیش اومده که موقعیت یا آدمی منو رنجونده
اما بعد از مدتی تقریباً طولانی
انگار بخش های سخت و دردآورش برام سانسور میشه
و یه خاطره محو بی آزار باقی می مونه
جایی خودم که یکی از حالت های دفاعی مغز برای دور نگه داشتن آدم ها از تنش و اضطرابه
هرچی که هست
برام عجیبه
چطور چیزی که یقه ات و یه روزی می چسبه جوری ازت کنده میشه که انگار تا به حال نبوده؟
انجام دادما
تازه یه کتاب صوتی هم همزمان تا فصل هشت شنیدم
و خیلی حس خوبی دارم
حالا تصور کن یه سری از ناملایمات و رفتارهای ناخوشایند خودمون و اطرافیان مون برام عادی میشه به تدریج
و جیک مون در نمیاد
چرا؟
چون به همه چیز همزمان عادت کردیم
برای همین مثلا وقتی با یه غریبه ملاقات می کنیم یا به شهر و کشور جدیدی سفر میکنیم
بیشتر متوجه میشیم که چه رفتار و عادت های خوشایند و ناخوشایندی داریم..
زنگ بزن به آدم ها
به دیدارشون برو
ما که نمیدونیم بار آخر کیه...
یه سری از آدم ها انگار با آغوش باز بدنیا اومدن
قبل از آشفتگی آغوش شون بازِ برات که بگن برو جلو این بغل برای توء
وسط ماجرا آغوش شون بازِ برات که بگن
ببین هرچی که بشه من هستم
آخر حادثه چه پیروز باشی و چه زخمی
آغوش شون بازِ برات که بگن
همه چی تموم شد؟
من هنوزم هستم
هنوزم دوستت دارم
هنوزم برام قشنگی
یه سری از آدم ها انگار با آغوش باز بدنیا اومدن :)🩵💧
#آناهیتا_محلفی