#برگه_شوندان
#مواجهه
« مقاومت گاهی برکه آبی است تا شکل ابری سرکش را در خود جا دهد در دل دریاچه ای تشنگیاش از جمعیت نمکهای سردرگم بالا می رود بالاتر و ابر و باد و مه و خورشید را به استمداد میطلبد.
مواجهه ای سهمگین با مرگ...مخالفت با زنجیرهای از نیروهای سلبی در حالی که ریشه استوار می کند برای نخشکیدن برای رام نشدن برای سرکشی از فرو رفتن در پذیرشِ اضمحلال.
مشتاق برای سفره داری فلامینگوها، اردکهای سرسفید، اردکهای سرسبز، آرتمیاها و تمام کیهایی که امروز غیابششان، دل زیست بوم دریاچه ارومیه را می سوزاند... دل پهناوری که در گذشتهای نه چندان دور یکی از ۹ ذخیرهگاه کره زمین در ایران بود و اکنون با لباسی نمکسود مشغول سوگواری با اندک باقیماندههایش است با نمک و لیتیم و جنازه کاکاییها و برکههای پراکنده ای به وسعت بال یک سنجاقک.
امروز ما از انفعال حزنآمیز و از اندوه محض سوژهها گذر کرده ایم ما دریافتهایم تسلیم غمها نشویم و عمل را تسلیم انفعال نکنیم.
ما دریافته ایم زمانی سرشار از قدرت می شویم که آکنده از عواطف مشترکمان بشویم و امروز یکی از عواطف مشترک ما یکی از اضطراب های بالغانه ما عدم بی تفاوتی درباره احتضار دریاچه ارومیه است و بحرانی که اقلیم ما را به لحاظ زیست_محیطی در سراشیبی یک سقوط قرار داده است. »
#سولماز_نصرآبادی
فراخوان #مواجهه برگزیدگان خود را شناخت.
در پی انتشار فراخوان شعر #مواجهه توسط #برگه_شوندان و در مسیر کنشگری و عدم انفعال، تلاش کردیم سهمی ولو اندک در فراهم کردن فضایی غیرسفارشی و رها برای نوشتن با موضوع #دریاچه_ارومیه را به اهالی قلم برای خلق اشعاری تاثیر گذار، پیشنهاد بدهیم.
#مواجهه ضمن قدردانی از تمام شاعران ارجمندی که آثار ارزشمند خود را برای شرکت در فراخوان ارسال کردند برگزیدگان خود را معرفی می نماید؛
برگزیدگان؛
نصرت الله مسعودی
فرخنده بهرامی
آرزو رنجبر
تقی جهانبخشی
هیأت داوران؛
مینو نصرت، جلیل قیصری، سولماز نصرآبادی
دهم آذرماه ۱۴۰۴
/channel/shavandanpage
#آفرینش
@afarineshdastan
@afarineshdastan
سایههای تاریک تفکر: هایدگر، نازیسم و مساله خیانت روشنفکران
با نگاهی به «غائله هایدگر» اثر ریچارد وُلین و «هایدگر و نازیسم» اثر ویکتور فاریاس
آریامن احمدی
نویسنده و روزنامهنگار
غائله هایدگر و میراث او، تلخترین شاهد بر این حقیقت است که خطر تبدیل ایدئولوژیهایِ بهظاهر متعالی به ابزاری برای سلبِ آزادی و توتالیتاریسم، همواره در کمینِ اندیشه بشری است. درسی که از هایدگر و نازیسم آموخته میشود، این است که اخلاق و مسئولیت اجتماعی روشنفکر، حتی برای بزرگترین متفکران، هرگز نباید در قربانگاه جاهطلبیهای فکری و وسوسههای قدرت فاشیستی قربانی شود.
***
در طول تاریخ، روشنفکران، فیلسوفان، نویسندگان و هنرمندان همواره نیروی محرکهای در جهت آزادی و اعتلای بشریت بودهاند. از متفکران روشنگری که بذر دموکراسی را کاشتند، تا نویسندگان و فعالانی که در مبارزات ضداستعماری و جنبشهای حقوق مدنی، در خط مقدم ایستادند، قلم و اندیشه آنها نقش مهمی در آگاهیبخشی و ایستادن در نقطه درست تاریخ داشته است. یکی از شاخصترین نمونهها، نقش امیل زولا در ماجرای دریفوس در فرانسه بود؛ جاییکه او با انتشار یادداشت تاریخی و شجاعانه «من متهم میکنم»، وجدان عمومی را بیدار کرد و با هزینهکردن حیثیت و زندگی شخصی خود، به دفاع از یک افسر یهودی متهم به خیانت پرداخت و پای روشنفکران را به سیاستهای اساسی جامعه باز کرد.
اما تاریخ، روی تاریکتری از این تصویر را نیز نشان میدهد. چهرههای برجستهای در حوزه اندیشه، علیرغم اهمیت آثارشان، در بزنگاههای تاریخی، با ایستادن در نقطه نادرست تاریخ، تصویری هولناک از نقش روشنفکران در خدمت به استبداد و خیانت به آزادی ترسیم کردند. این مسیر از قرن نوزدهم، جاییکه برخی فیلسوفان، فلسفههای ابرانسان و ارادهگرایانه را پایهگذاری کردند (همچون نیچه، که آثارش توسط هیتلر به موسولینی هدیه داده شد)، آغاز شد و در قرن بیستم، به شکل فاجعهبارتری در آلمان به اوج خود رسید و تا امروز نیز بهویژه در کشورهای شرقی ادامه دارد.
در میان تمام این موارد، هیچ سقوطی به اندازه سقوط مارتین هایدگر (۱۸۸۹-۱۹۷۶)، یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم، جنجالی و دردناک نبوده است. هایدگر، نویسنده اثر شگرف «هستی و زمان» (۱۹۲۷)، که پس از انتشار، چهره فلسفهی قارهای را برای همیشه دگرگون ساخت، به دلیل اهمیتش در مباحث اگزیستانسیالیسم، پدیدارشناسی و هرمنوتیک، ستونی در اندیشه مدرن محسوب میشود. اما این فیلسوف بزرگ، در سال ۱۹۳۳، یعنی در اوج قدرتگیری نازیها، نهتنها به حزب نازی پیوست (برخلاف روشنفکران، هنرمندان و نویسندگانی چون مارلن دیتریش، توماس مان، اشتفان تسوایگ و بسیاری دیگر که وطن خود را ترک کردند)، بلکه ریاست دانشگاه فرایبورگ را تحت پرچم سوسیالیسم ملی پذیرفت و از انقلاب محافظهکارانه هیتلر به شدت حمایت کرد...
کاملِ یادداشت در ایبنا:
https://www.ibna.ir/news/544309/%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%DA%A9-%D8%AA%D9%81%DA%A9%D8%B1
#ادبیات #فلسفه #آریامن_احمدی #ایبنا
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
🔹 شماره آذر ماه مجله ادبی پیاده رو را بخوانید؛ با آثاری از:
بهزاد خواجات ، بهروز یاسمی ، مجید معارف وند ، بهنود بهادری ، سمیه جلالی ، محمدرضا طباطبایی ، حسین فرخی ، هستی محمودوند ، روح الله آبسالان ، شهاب عموئیان ، فرشته افسر ، ساسان طالع ، حامد اشرف زارعی ، دانیال آزرده ، محمد منصور فلاح ، وحید بنی سعید ، زینب اطهری ، علی بیات ، هیلدا احمدزاده ، نادر چگینی ، هستی قاسمی ، رزاق راشدی (میر) ، سارا کاویانی ، بهزاد باغبانی نیک ، بدری دهنوی ، ابوالفضل پهالی ، بنفشه اله دانه
#سال_هفدهم #شماره_آذر
جُنگ ادبیات ایران
☑️ آدرس سایت : 👇
▶️ https://www.piadero.ir
🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
/channel/+O7eGvAH8YdSS1YkX
🆔 @piaderonews 👈
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
🍀با افتخار صدوهشتادوچهارمین ماهنامهٔ ادبیات داستانی چوک (آذر1404) تقدیم به شما. تلاشی بینظیر و بیرقیب به همت اعضای کانون فرهنگی چوک.
بیستمین سال فعالیت خانهٔ داستان چوک و شانزدهمین سال فعالیت ماهنامه. به دوستان هم هدیه کنید. 🌹🌹
ثبتنام دورههای ادبی خانهٔ داستان چوک www.khanehdastan.ir
جایزۀ ادبی چوک www.khanehdastan.ir/chouk-literary-award
سایت انتشارات چوک www.khanehdastan.ir/chouk-publications سایت کانون فرهنگی چوک www.chouk.ir
کانال خانهٔ داستان چوک t.me/chookasosiation
خانهٔ ویراستاران چوک t.me/virastaranchook
تفاوت بین دروغ و حقیقت در این است که دروغ همیشه شاهد دارد، اما حقیقت هرگز ندارد.
#میخائیل_زادورنوف
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
.
هر دو بر این باورند
که حسی ناگهانی آنها را به هم پیوند داده.
چنین اطمینانی زیباست،
اما تردید زیباتر است!
#ویسلاوا_شیمبورسکا
#آفرینش را به دوستان خود و گروههای ادبی_فرهنگی معرفی کنیم. 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
تا وقتی که تنها زندگی کردن را به رسمیت نشناسیم، هیچوقت ارزش اجتماع را درک نمیکنيم،
یا برای ارتباطاتی که لایقشان هستیم صبر نمیکنیم.
#آلن_دوباتن
#آفرینش را به دوستان خود و گروههای ادبی_فرهنگی معرفی کنیم. 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
هر چه روحم بیشتر زجر میکشد برای تسکینش بیعاطفهتر میشوم.
#بلندی_های_بادگیر
#املی_برونته
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
سی و پنجمین شماره هفته نامه ادبی آوای پراو صفحه شعر کرمانشاه
صفحه شعر کرمانشاه،با اشعاری از:
محمد افندیده/علیرضا پدرام/سودابه زنگنه /سابیر هاکا/ علی رشیدی/ جلیل الیاسی/ نسرین شفیعی/ نعمت مرادی/ میثم زردشتیان/ فریاد شیری / پیمان جسری/ محمد صابر شریفی /رضا نظری ایلخانی
مدیر مسئول #علی_کرمی
سردبیر : #عبدالله_سلیمانی
صفحه شعر کرمانشاه #سودابه_زنگنه
/channel/avaye_parav
#ادبیات #آوای_پراو
#آفرینش
@afarineshdastan
@afarineshdastan
آنها كه دستور جنگ را ميدهند زير باران نيستند ؛
ميان گل و لای نيستند
و با فكر چشمان معشوقه خود نميميرند.
جنگ را شرورترين افراد برمی انگيزانند
و شريف ترين افراد اداره ميكنند.
#آندره_مالرو
#آندرو_مالرو نویسنده، منتقد هنری و سیاستمدار فرانسوی در جنگ اسپانیا و جنگ دوم جهانی و در دورهای در نهضت مقاومت فرانسه مبارزه کرد و خاطره ها از خود به جا گذاشت.
#شارل_دوگل، رئیس جمهور محبوب فرانسه به او علاقهای ویژه داشت و در هر دو دورهی مسئولیتش، مالرو را وزیر کرد. مالرو به کشورهای زیادی از جمله ایران سفر کرد و کشور ما را بسیار ستوده است.
ضد خاطرات، وسوسه غرب، جاده شاهی و روزهای خشم از آثار اوست که غالباً با ترجمه هایی ارزنده به فارسی منتشرشده است.
از مالرو گفتههای نغز بسیار مانده و از جمله گفتههای او که سخت تأمل برانگیز است و راهنمایی است برای درک فروتنی و رهاکردن تعصب و مریدپروری:
در طول زندگي از كساني كه هميشه با من موافق بودند، چيزي نياموختم!
#آندره_مالرو
#زادروز
(زادهی۳ نوامبر ۱۹۰۱
درگذشتهی ۱۹۷۶)
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
برگزیدگان جایزه مهرگان ادب معرفی شدند https://www.sharghdaily.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%87%D9%86%D8%B1-70/1062346-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D8%A7%DB%8C%D8%B2%D9%87-%D9%85%D9%87%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%AF%D8%A8-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%B4%D8%AF%D9%86%D8%AF
گزارش اختتامیه جشنواره " مهرگان را سایت بالا ( روزنامه شرق ) بخوانید.
گروه ادبی #آفرینش برای دوستان برگزیده آرزوی موفقیت و بهروزی دارد.
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
✅♦️#فرهاد_حیدری_گوران برگزیده جایزه مهرگان ادب شد
مراسم اختتامیه بیستوسومین و بیستوچهارمین دوره جایزه مهرگان ادب با حضور جمعی از نویسندگان برجسته کشور در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
در بخش «مجموعه داستان» پس از قرائت بیانیه توسط قباد آذرآیین و با حضور موسی اکرمی و حافظ موسوی، فرهاد حیدری گوران برای کتاب «ما همه در عصر شکار به سر میبریم» عنوان برگزیده را از آن خود کرد. مجموعه داستانهای «حرف اول اسمش نون بود» از حافظ خیاوی و «املاک رابینسون» نوشته حامد حبیبی تحسین شدند.
@afarineshdastan
@afarineshdastan
✅ نگاهیبهکتاب«نظريهیژانر»
اثر«سيدمهدیزرقانی»و
«محمودرضاقربانصباغ»
آغازگفتوگودربارهیژانر
درفضایدانشگاهیايران
✍ #مراد_قلیپور در شماره ۲۰۰۵ روزنامه #نقدحال
رويکرد تحليليـتاريخي تلاشي نظاممند براي بررسي مفهوم و کارکرد ژانر در مطالعات ادبي فارسي است. مولفان کوشيدهاند با نگاهي تلفيقي ميان تاريخ، فلسفه و نظريه ادبي، تحول مفهوم ژانر را از دوران باستان تا نظريههاي معاصر دنبال کنند. اين کتاب در زمان انتشار خود، يکي از نخستين کوششهاي جامع در زبان فارسي براي ارائه تصويري نظري از ژانر بهشمار ميرفت و از اين حيث، نقش تاسيسي در فضاي نقد ادبي دانشگاهي ايران دارد. در مقدمهي کتاب، نويسندگان هدف خود را روشن بيان ميکنند: بررسي چيستي ژانر، کارکردهاي آن در توليد و دريافت متن و نسبت آن با عوامل درونمتني و برونمتني. از منظر مولفان، ژانر نه صرفا طبقهبندي صوري آثار ادبي، بلکه سازوکاري پويا براي معناسازي در بستر فرهنگي و تاريخي است. همين نگاه پويا سبب شده است تا رويکرد مولف از سطح »تقسيمبندي نوعي« فراتر رفته و به مباحث فلسفي و جامعهشناختي ژانر نزديک شود. کتاب با نگاهي تاريخي، سير انديشهي ژانري را از افلاطون و ارسطو تا ساختارگرايان و نظريهپردازان معاصر دنبال ميکند. در اين مسير، ديدگاههايي از منتقدان برجسته مانند باختين، تودوروف، نورثروپ فراي و دريدا مورد اشاره قرار گرفته است. اين گسترهي تاريخي به خواننده امکان ميدهد تا مسير تحول انديشهي ژانر را در بستر نظريههاي ادبي غربي دنبال کند و درک کند که چرا مفهوم ژانر از »نوع ادبي ثابت« به »فرآيند تاريخي و فرهنگي متغير« تبديل شده است. ترکيب تحليل نظري با مطالعهي تاريخي نقطهي قوت اصلي کتاب است. مولفان کوشيدهاند تا مفاهيم فلسفي ژانر را از دل تاريخ انديشه استخراج کنند. آنها بهجاي تکرار تعاريف ساده، سير تحول مفهومي را نشان ميدهند. بهويژه در فصول مياني، تاکيد بر پيوند ميان نظريهي ژانر و شرايط اجتماعي، فرهنگي و زباني دورانها سبب شده کتاب از حالت صرفا تئوريک خارج شود. هرچند بخش عمدهاي از منابع کتاب به نظريههاي غربي اختصاص دارد، مولفان کوشيدهاند پيوندهايي ميان مفهوم ژانر و سنت ادبي فارسي نيز برقرار کنند. اشاره به گونههاي سنتي چون »حماسه«، »تغزل« و »مثنوي عرفاني« نشانهاي از اين تلاش است. اين کوشش براي پيوند ميان نظريهي مدرن و تجربهي ادبي ايراني، اگرچه هنوز کامل نيست، اما گامي روبه جلو در نقد تطبيقي و بوميسازي مفاهيم نظري محسوب ميشود. کتاب از زباني دانشگاهي، دقيق و نسبتا روان برخوردار است. فصول بهترتيب منطقي تنظيم شدهاند: از مباني مفهومي و تعريف ژانر تا تحولات تاريخي و درنهايت، کارکردهاي آن در نقد ادبي. ساختار کلي کتاب نظم آکادميکي دارد و ميتواند براي دانشجويان نظريه ادبي بهعنوان منبع درسي استفاده شود. نظريهي ژانر مسير تازهاي را براي مطالعات ادبي در ايران گشود. پس از انتشار آن، چندين پاياننامه و مقاله با الهام از ديدگاههاي مولفان نوشته شد که نشان از جايگاه تاثيرگذار کتاب در آکادمي دارد. اين اثر نخستين گام جدي در معرفي نظريهي ژانر به فارسيزبانان است و از اين جهت ارزش ماندگار دارد. کتاب نظريهي ژانر از نظر ساختار و دامنهي تاريخي، يکي از کاملترين منابع فارسي در زمينهي نظريهي انواع ادبي است. نويسندگان توانستهاند مفاهيم کليدي را از تاريخ انديشه تا ساختارگرايي و پساساختارگرايي دنبال کنند. اهميت اين کتاب بيش از هر چيز در »تاسيس« يک حوزهي فکري در مطالعات ادبي ايران است: يعني تبديل »ژانر« از يک مفهوم ادبي فرعي به موضوعي نظري و قابلپژوهش. با اينحال، ارزش علمي آن در ايجاد زمينهاي است که پژوهشگران جوان بتوانند با تکيه بر آن، نظريهي ژانر را در متون فارسي و معاصر بهصورت انتقادي و کاربردي بررسي نمايند. نظريهي ژانر اثري علمي، دقيق و تاثيرگذار در حوزهي نظريه ادبي فارسي است که توانسته است مفهوم ژانر را از حد تقسيمبندي ادبي فراتر ببرد و بهعنوان سازوکاري فرهنگي و تاريخي معرفي کند. اين اثر بهلحاظ جامعيت تاريخي و نظم فکري ممتاز است. ميتوان چنين گفت که اين کتاب نقطهي آغاز گفتوگو در بارهي ژانر در فضاي دانشگاهي ايران است. پژوهشهاي آينده اگر بتوانند بر مبناي اين اثر، نظريههاي نوين و بومي را در کنار هم بنشانند، راه ناتمام مولفان را در جهت نقد فرهنگي و بينژانري آثار فارسي ادامه خواهند داد.
@naghdehall
@afarineshdastan
@afarineshdastan
🍀با افتخار صدوهشتادوسومین ماهنامهٔ ادبیات داستانی چوک (آبان1404) تقدیم به شما. تلاشی بینظیر و بیرقیب به همت اعضای کانون فرهنگی چوک.
بیستمین سال فعالیت خانهٔ داستان چوک و شانزدهمین سال فعالیت ماهنامه. به دوستان هم هدیه کنید. 🌹🌹
ثبتنام دورههای ادبی خانهٔ داستان چوک www.khanehdastan.ir
جایزۀ ادبی چوک www.khanehdastan.ir/chouk-literary-award
سایت انتشارات چوک www.khanehdastan.ir/chouk-publications سایت کانون فرهنگی چوک www.chouk.ir
کانال خانهٔ داستان چوک t.me/chookasosiation
خانهٔ ویراستاران چوک t.me/virastaranchook
سیامین شمارۀ مجلۀ ادبیهنریاجتماعی مستقل توتم ویژۀ «انسان» به صورت الکترونیکی و تعداد محدودی نسخه کاغذی منتشر شد
در این شماره میخوانید:
سخن سردبیر
(رویا مولاخواه)
بخش فلسفی و اجتماعی
۱. ژانر در ادبیات؛ از طبقهبندی تا بازتاب ایدئولوژیها
(دکتر عباس شکری)
۲. خرد، حقیقت و «معنای گل سرخ»
(بهمن عباسزاده)
۳. اضطراب، انتخاب، رنج
(سونیا عطایی)
۴. انسان، لویاتان، فانوس؛ اوج و حضیض انسان در میانۀ حقیقت و تمدن
(جواد پورمهاجر)
۵. تفاوت دیدگاه اومانیسم کلاسیک با اگزیستانسیالیسم سارتری
(شیما سلطانیزاده)
۶. تأثیر فلسفۀ وجودی و معاصر بر مفهوم «خود» در جهان پسامدرن
(آیدین آریایی)
۷. انسانِ خلاق، روشنگری و کُنِشِ سیاسی
(بهمن عباسزاده)
۸. زیست انسان در سایۀ خلاقیت
(فهیمه مصدرالامور)
بخش خبر
۹. گفتوگوی اختصاصی توتم با نویسندۀ کتاب مسلخ؛ معصومعلی صیدی
پرسشگر: سارا محمدینوترکی
بخش هنر سینما
۱۰. شمایل مرگ راستین
یادداشتی بر نمایشنامۀ «اتاق ورونیکا» اثر آیرا لوین
(امیرحسین تیکنی)
۱۱. ضد انسان مارکس و انسان ماشینی دلوز؛
در جستار فیلم «عشق» اثر مشائیل هانکه
(محمدرضا قائمی)
بخش ادبیات داستانی
۱۲. خوانشی بر مجموعهداستان «مسلخ» از معصومعلی صیدی
(سارا محمدینوترکی)
۱۳. نو شدن امر نو؛
نگاهی به رمان نیمطبقه نوشتۀ نیکُلسن بیکر
(مرداد عباسپور)
۱۳. زن خاموش در غیاب سوبژکتیویته
با نگاهی تطبیقی به زن در روایت هدایت، رحیمیان و پرفورمنس آبرامویچ
(رویا مولاخواه)
۱۴. تحلیل روانکاوی «مرگ ایوان ایلیچ» یا زندگی نزیستۀ ایوان ایلیچ
(حسین سلیمانپناه)
بخش داستان
15. داستانها:
۱. یاغی کوچک من (اصغر شکریزاده)
۲. شهر وهمانی (میثم نکوئی)
۳. بودنفکا (حمید سروامانالهی)
۴. کُرغ (رامین کاوه)
۵. دایرۀ تقدیر (حمید نیسی)
۶. عامل صورتی (مریلا مرادی)
۷. همهچیز از الف شروع شد (سارا محمدینوترکی)
بخش شعر و ادب
۱۶. بنیانگذاری روانشناسی پسازبان؛ از آنتروپی زبان تا فروپاشی ذهن و روان (بخش اول)
(کریم قیطانیفرد)
۱۷. یادداشتی تحلیلی بر شعر «آینه برگرد» نوشتۀ صحرا کلانتری
(رویا مولاخواه)
۱۸. ساحت اجتماعی بحران آزادی در شعر شاملو، فروغ و سیدمهدی موسوی
(محبوبه برزمند)
۱9. نگاهی به کارنامۀ ادبی محمود کیانوش
(دکتر مجتبی تجلی)
بخش شعر
(به کوشش سیمین بابایی)
1. نصرااله نیکفر
۲. ماهی ایمانی
۳. سعید سروشراد
۴. سولماز نصرآبادی
۵. آذر غلامی
۶. محمدرضا لاهیجی
۷ . ویدا فیروززاده
۸. شیما سلطانیزاده
۹. تقی جهانبخشی
۱۰. لیلا عبدی
۱۱. آرزو رنجبر
۱۲. حمید فرحناک
۱۳. ربابه ساداتی
۱۴. مهشید رستمی
۱۵. اکبر رشنو
لینک مطلب در سایت
https://totem-mag.com/dp-34-1921-1
لینک مطلب در کانال تلگرام
/channel/totemmag/13252
سال تأسیس:آذر ماه۱۳۹۹
آدرس سایت:
totem-mag.com
ایمیل دییرخانه:
totemmag2020@gmail.com:
#ادبیات #فرهنگ #توتم #نشریه_توتم
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
سخنرانی کمسابقه برنده نوبل
لاسلو کراسناهورکایی، نویسنده مجارستانی و برنده نوبل ادبیات ۲۰۲۵، در یکی از معدود حضورهای عمومی خود، در استکهلم سخنرانی کرد و از فرشتگان جدید، امید، کرامت انسانی و واقعیتهای تیرهوتار جهان امروز گفت.
لاسلو کراسناهورکایی، نویسنده مجارستانی که برای رمانهای شاعرانهاش با جهانبینی تیره و طنز گزنده برنده جایزه نوبل ادبیات شده است، در یکی از معدود حضورهای عمومی خود، در استکهلم سوئد سخنرانی کرد.
این سخنرانی بخشی از هفته نوبل در استکهلم و اسلو است که طی آن برندگان در نشستهای خبری و مراسم مختلف پیش از مراسم نهایی دریافت جوایز نوبل شرکت میکنند.
او در آغاز سخنرانیاش گفت: «وقتی جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۵ را دریافت کردم، در ابتدا میخواستم درباره امید با شما صحبت کنم، اما چون داستانهای امید من قطعاً به پایان رسیدهاند، حالا درباره فرشتگان صحبت خواهم کرد.»
او گفت برخلاف فرشتگان قدیمی، فرشتگان جدید نه بال دارند و نه هیچ پیامی. آنها تنها در میان ما هستند، با لباسهای ساده خیابانی و اگر بخواهند کاملا ناشناساند. آنها فقط میایستند و به ما نگاه میکنند، نگاه ما را جستوجو میکنند و در این جستوجو نوعی خواهش وجود دارد: اینکه در چشمان ما نگاه میکنند تا ما بتوانیم پیامی به آنها منتقل کنیم، اما متأسفانه هیچ پیامی نداریم.»
به گزارش لسانجلس تایمز، کراسناهورکایی در جملههای بلند و پیچیدهای که امضای ادبی اوست و اغلب بدون نقطه به پایان میرسند، گفت که وقتی «داستان هولناک این فرشتگان جدید را درمییابد، شوکه میشود: «داستان اینکه آنها قربانیاند، قربانی نه برای ما، بلکه بهخاطر ما، برای تکتک ما و درحالیکه میدانند جنگ هست، فقط جنگ، جنگ در طبیعت، جنگ در جامعه؛ و این جنگ فقط با سلاح و شکنجه و ویرانی نیست، بلکه از سوی دیگر نیز ادامه دارد، چون حتی یک کلمه بد کافی است.»
وقتی داوران نوبل در اکتبر جایزه را به کراسناهورکایی اعطا کردند، او را «رماننویس بزرگ حماسی» توصیف کردند که آثارش سرشار از ابزوردیسم و افراط گروتسک است. کمیته نوبل اعلام کرد: آثار کراسناهورکایی بخشی از سنت اروپای مرکزی به شمار میآید؛ ویژگیهای مهم آن بدبینی و پایانجهانیبودن است، اما همراه با طنز و غیرقابلپیشبینیبودن.»
از رمانهای مشهور این نویسنده میتوان به «تانگو شیطان»، «مالیخولیای مقاومت»، «جنگ و جنگ»، «بازگشت بارون ونکهایم» و «هرشت ۰۷۷۶۹» اشاره کرد که همگی به انگلیسی منتشر شدهاند.
در سال ۲۰۲۴، هان کانگ نویسنده کرهای برنده نوبل ادبیات شد. پیش از او، در سال ۲۰۲۳، یون فوسه، نویسنده نروژی که یک رمان هفتجلدی متشکل از تنها یک جمله نوشته است، این جایزه را دریافت کرد.
مراسم اعطای جوایز نوبل روز چهارشنبه ۱۰ دسامبر (۱۹ آذر) در سالروز درگذشت آلفرد نوبل در سال ۱۸۹۶ برگزار میشود؛ مراسم صلح در اسلو و سایر جوایز در استکهلم برگزار خواهد شد.
https://cdn.isna.ir/d/2025/12/08/3/63683870.jpg?ts=1765185835698
#ادبیات #نوبل_ادبیات #مد_و_مه #کراسناهورکایی
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
یکی از مزیتهای یک دوست قدیمی این است که میتوانی با خیال راحت کنارش احمق باشی!
#رالف_والدو_امرسون
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
تسلای این جهان این است که رنجِ مدام وجود ندارد.
اندوهی میمیرد و شادیای دوباره زاده میشود.
این دو در تعادلاند و جهان، جهانِ جبرانهاست.
اما قلب حافظهی خودش را دارد و من
هیچچیز را فراموش نکردهام!
#آلبر_کامو
#آفرینش را به دوستان خود معرفی کنیم. 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
⭕️آزمون Duolingo جایگزین تافل و آیلتس
👇👇👇
؛@Duolingo_Englishtest
اگه هر روز فقط ۵ دقیقه وقت بذاری،
میتونی بهترین نسخه خودت بشی
ما این فرصت رو اینجا برات ساختیم:
📘 یادگیری زبان
🧠 شناخت ذهن
✍ ادبیات برای عمق زندگی
📚 اگر به رشد فردی، آگاهی و مهارتهای زندگی اهمیت میدهید،
اینجا جاییست برای آنهایی که میخواهند بیشتر بفهمند، زیباتر بگویند و عمیقتر زندگی کنند.
زبان
روانشناسی
ادبیات
سه دریچه به جهان آگاهی.
اگر آمادهای، این سفر را همین حالا آغاز کن:
این پکیج رایگان برای شماست.
📥 وقتشه سطح خودتو بالا ببری!
👇👇👇👇👇👇👇
[لینک عضویت پکیج] :
/channel/addlist/gtZD8LCdFuo2NzBk
1⃣ سال اول، شمارهی ششم
♍️ آذرماه ۱۴۰۴
◀️ نشانی اینستاگرام:
✳ کانون ادبی تراوش:
https://www.instagram.com/kanoone.adabie.taravosh
◀️ نشانی تلگرام:
✳ کانون ادبی تراوش:
/channel/kanoonetaravosh
✴ کانال کتاب و کتابخوانی:
/channel/ketaberayegann
✅️ کانال ماهنامه در تلگرام:
/channel/TaravoshMagazine
شماره شانزدهم مجله بارثاوا منتشر شد
شماره شانزدهم ویژه پائیز ۱۴۰۴ در ۱۸۰ صفحه با موضوع روایت خواهر و با حضور نویسندگان نامآشنا و نو قلم با قیمت ۱۸۰ هزار تومان منتشر شد.
مجله بارثاوا را میتوانید از کیوسکهای مطبوعاتی و کتابفروشیهای معتبر سراسر کشور تهیه کنید.
اگر تمایل دارید میتوانید جهت سفارش آنلاین مجله و شمارههای قبل به دایرکت همین صفحه پیام بدید.
بارثاوا زیر نظر شورای سردبیری به صورت فصلنامه منتشر میشود و شامل: داستان، روایت، ترجمه و معرفی کتاب است.
بارثاوا فصلنامه فرهنگ و ادبیات
@barsavakhorasan
🔸مصاحبهای با هیام المفلح، روزنامهنگار و نویسندهٔ داستان کوتاهِ کوتاه
اصطلاح «کوتاهِ کوتاه» برای شما چه معنایی دارد؟
اصطلاح «کوتاهِ کوتاه» بیانگر زیباییهای یک سبک روایی منحصربهفرد، یعنی «داستان کوتاهِ کوتاه» است که در مقایسه با سایر گونههای ادبی مانند رمان، داستان بلند و داستان کوتاه جایگاه ویژهای دارد.
در این تقسیمبندی، داستان کوتاهِ کوتاه از نظر تعداد واژهها در مرتبهٔ چهارم قرار میگیرد و کمحجمترین نوع در میان گونههای روایی به شمار میآید. این نوع روایت، علاوه بر خودِ داستان، میتواند زندگینامهٔ شخصی، حکایت و نمایشنامه را نیز در بر گیرد.
با توجه به تعریف یادشده، باید زیباییهای خاص این نوع روایت را در نظر گرفت؛ برجستهترینِ آنها عبارتاند از:
🔺فشردگی زبانی و ایجاز مفهومی: گاه یک داستان کوتاهِ کوتاه ممکن است حتی به صد کلمه هم نرسد، اما معنا و تأثیر ژرفی برجای گذارد.
🔺شاعرانگی زبان و ریتم روایی: این نوع روایت با ریتم تند و موسیقی بیرونی و درونی خود، حال و هوایی شاعرانه میآفریند.
🔺رهایی از سنتگرایی عناصر داستانی: نویسنده میتواند با خیالی آسوده از چارچوبهای سنتی زمان و مکان، حوادث، شخصیتپردازی و زبان معمول فاصله بگیرد.
🔺امکان تجربهگرایی در چارچوب مدرنیتهٔ ادبی: داستان کوتاهِ کوتاه فضایی برای آزمودن، نوآوری و عبور از مرزهای آشنای روایت فراهم میآورد.
🔺دستیابی به مرزهای جناس و همپوشانی ژانرها: این نوع داستان، متکی بر درآمیختن گونههای ادبی و غیرادبی است و به نویسنده اجازه میدهد مفهوم «متن باز» را در اثر خود پدید آورد.
بدینترتیب، میتوان گفت زیباییهای داستان کوتاهِ کوتاه جداییناپذیر از تعریف آن است. اصطلاح «کوتاهِ کوتاه» نهتنها حامل زیباییهای عمومی روایت است، بلکه زیباشناسی ویژه و منحصربهفردی را نیز در خود جای داده است.
مترجم: محمدعلی کاظمی نصرآبادی
#ادبیات #داستان #داستان_کوتاه #داستان_کوتاه_کوتاه
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
سی و یکمین شماره مجله ادبی سیاه مشق منتشر شد
سی و یکمین شماره مجله ادبی سیاه مشق با نگاهی به پرونده حافظ موسوی منتشر شد.
در این شماره که در ۲۴۴ صفحه منتشر شده داستان هایی از عباس پرورش، مرتضی شمالی، ساحل سهرابی، فاطمه علیزاده، عباس بابا علی، معصومه عسکری، آمده است.
بخش ادبیات جهان شامل ترجمه هایی است تحت عنوان بهای زندگی (برنارد مالامود) برگردان عباس پوراحمدی، گنجشک سفید (ملانی چنگ) با ترجمه فرزانه قیاسی نوعی، وانکا (آنتوان چخوف) از آریانا برمکی، شیده صبری، فاطیما فرخ نژاد که بطور مشترک به فارسی برگردانده شده است.
"اینجا خاورمیانه است" عنوان پرونده ادبی این شماره است که به بررسی زندگی و آثار حافظ موسوی، شاعر و منتقد ادبی معاصر می پردازد که به کوشش حسین آتش پرور و همراهی جمعی از نویسندگان، تهیه و تدوین است.
(همانندى هاى عجيب ماونيجريه)
نگاهى به رمان هر روز به كام دزد است از حميد نامجو، خوانشی از (خرده روايتهاى پسامدرن ياصداى اقتدار نويسنده) بررسى فرم رمان من منچستر يونايتد را دوست دارم از مهدى يزدانى خرم نوشته ی زاهده تركاشوند، (واكاوى داستان دسته گلى ازكنار رودخانه تمبى) از سريا داودى حموله، رمان آزمايشگاه روايت نقدى درباره دگرگونى ميشل دوبوار از وحيد بنى سعيد، حيوانات در شبح اپراتور: زبانِ خاموشِ تاريخ از تبسم غبيشى و سفر قهرمان جوزف کمپبل در ساحتِ ايلياى جوان (نقدى بر رمان دختر قانا نوشته سيروس ممبينى) از شراره يقينى در بخش نقد و مقالات این شماره آمده است.
در بخش برداشت آزاد یادداشت هایی از دکتر محمود دهقانی تحت عنوان (از کوچه به خاطرات)، و علی امیدیان با عنوان (بچه ی تنها) آمده است.
سی و یکمین شماره مجله ادبی سیاه مشق در ۲۴۴ صفحه و با قیمت ۴۰۰ هزار تومان روانه بازار نشر شده است.
این مجله را از کتابفروشی های نشر چشمه در سراسر کشور و همچنین مکاتبه مستقیم با دفتر مجله می توانید تهیه نمایید.
#مجله_ادبی_سیاه_مشق
@siahmashgh95
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
✅ «نيچهوشوپنهاور»سرودرنجواراده
نويسنده«ويکتورياساس»
✍ ترجمه #عباس_شكری در شماره ۲۰۱۳ روزنامه #نقدحال
آيا رنج باري است که ما را زمينگير ميکند يا آتشي که درون ما را شعلهور ميسازد؟ شوپنهاور در پي راه گريز بود؛ نيچه اما رنج را ميدان پرورش ميديد، جاييکه انسان با گامهاي خويش قويتر ميشود.
زندگي چيست؟ وزنهاي بر شانههاي خسته يا سفري که تنها با آغوش گشوده ميتوان پيمود؟ اين دو فيلسوف، در ژرفاي معناي هستي و حقيقت رنج، به دوراهي رسيدند. شوپنهاور، پيامآور بدبيني، جهان را صحنه اجتنابناپذير درد ميدانست و رهايي را در بريدن از اين بازي ميجست. نيچه با شور تاييدگري، رنج را نه دشمن که آموزگار انسان ميدانست: »آنچه مرا نکشد، نيرومندترم ميسازد.« شوپنهاور: »زندگي بهمثابه زخمي که هرگز نميبندد«
هستي را چون چرخي بيانتها از اميال تصور کن: هنوز به خواستهاي نرسيدهاي که تمنايي تازه از راه ميرسد. در نگاه شوپنهاور، در ژرفترين لايههاي واقعيت، »اراده« كور و بيقرار فرمان ميراند؛ نيرويي که هرگز سير نميشود و ما را تا ابد در پي چيزي تازه ميدواند.
رنج، جوهر اين زندگي است. شادي تنها استراحتگاهي زودگذر است؛ فاصلهاي ميان دو موج درد. گرسنگيات فرو مينشيند، اما باز برميگردد. عشق، کاميابي، امنيت؛ همه درنهايت به ناکامي ميانجامند. رهايي در چشم شوپنهاور، تنها در سه راه است:
زهد، ترک خواستهها؛ هنر، غرقشدن در زيبايي و فراموشي خويشتن؛ و شفقت که در آن رنج مشترک را بر خودخواهي ترجيح ميدهيم.
براي او، همانند نيرواناي بودايي، رستگاري در خاموشي ميل است؛ اما در کلامش نويد آرامش نيست، تنها شناخت صريح رنج، بيهيچ پردهپوشي.
نيچه: »رنج بهعنوان اراده معطوف به قدرت«
شوپنهاور ميگفت از رنج بايد گريخت، چون ما را به بند ميکشد. نيچه ميگفت: »نه، رنج همزاد ماست.« ورزشکاري که با درد ميدود تا به پيروزي برسد، هنرمندي که اندوه را بدل به زيبايي ميکند، هر دو از رنج پلهاي ميسازند براي صعود.
نيچه نه زهد را ميستود و نه خودفريبي را. هنر والا در چشم او، نه پناهگاه، که آيينهاي است براي ديدن هراسناکترين حقيقتها، و با اينهمه، زندگي را شايسته زيستن مينماياند. او زندگي را عرصه مشارکت و مبارزه ميدانست؛ جاييکه انسان بايد با آغوشي گشاده به استقبال خطر برود.
نيچه ميپرسيد: »آيا ميخواهي از رنج بگريزي يا هنر رنجبردن را بياموزي؟« و پاسخ او روشن بود: »تنها آنان که چالش را ميپذيرند، طعم زندگي را ميچشند«.
اخلاق و مساله شفقت
شوپنهاور فضيلت را در »همدردي« ميجست: »رهايي از زندان خودخواهي و مهرباني با دردمندان. اگر هرکس تنها به خويش بينديشد، همه فروتر ميافتند. همدردي، زنجيرهاي رنج را سبکتر ميکند و ما را به هم پيوند ميدهد«. نيچه اما اين شفقت را همان »اخلاق بردگان« ميديد: اخلاقي که ضعف را ميستايد و انسان را به تسليم فراميخواند. او ميخواست انسانها نه از سر ترحم، که از سر شکوه بيافرينند؛ هرکس »آنچه هست« بشود و ديگران را نيز به آفرينش فراخواند.
هنر: پناهگاه يا ميدان نبرد؟
براي شوپنهاور، هنر گريزگاهي است از غوغاي اراده؛ موسيقي بتهوون انسان را براي دمي از چرخه بيپايان ميل رها ميکند. اما نيچه هنر را ميدان مبارزه ميدانست: جاييکه رنج، چهره واقعي زندگي، به آفرينشي رفيع بدل ميشود. تراژدي يوناني با تمام خون و اندوهش، انسان را به شجاعت ميآموزد؛ نه راه گريزي نشان ميدهد، نه وعده آرامشي ميدهد. براي نيچه، موسيقي واگنر تجسم خالص »اراده معطوف به قدرت« بود: جشن زندگي، با همه کشمکشهايش.
پرسش ابدي: گريز يا آغوش؟
هسته اختلاف اين است: شوپنهاور ميگفت بايد از خواستن و رقابت دل بريد؛ نيچه پاسخ داد: بايد به ميدان آمد، نبرد را پذيرفت، و از زخمها نيرو گرفت. نيچه »بازگشت جاويدان« را طرح کرد: اگر محکوم بودي تمام زندگيات را، بيهيچ تغييري، تا ابد تکرار کني، آيا به آن رضايت ميدادي؟ اگر نه، بايد زندگيات را چنان بسازي که بارها و بارها خواستار تکرارش باشي.
ميراث اين دو صدا
شوپنهاور بر فرويد، بوديسم و هنر مينيماليستي اثر گذاشت؛ پژواک بدبيني او امروز در مراقبه، گريزش از مصرفگرايي و جستوجوي تنهايي شنيده ميشود. نيچه اما به اگزيستانسياليسم، پستمدرنيسم و انديشه فرديت، روحي تازه دميد؛ حتي کتابهاي خودياري و مربيان رهبري نيز مديون اويند. امروز، ما نيز ميان اين دو دعوت سرگردانيم: آرامش در بريدن از جهان يا آفرينش معنا در دل آشوب؟ رنج، دشمن ماست يا آموزگار ما؟ پاسخ، همان پاسخي است که هريک از ما بايد در دل خويش بيابد.
@naghdehall
#ادبیات #فلسفه #نقد_حال
#آفرینش
@afarineshdastan
@afarineshdastan
«میگویند نژادی از اسبِ نجیب هست که اگر به ستوهاش آوردی،
از سرِ غریزه یک رگِ خود را به دندان پاره میکند،
که تنفّس را بر خود آسانتر کرده باشد.
من اغلب چنین حالی دارم.»
از کتاب #رنجهای_ورتر_جوان
چهرهی محوریِ تاریخِ باستان
«شاهِ جهان»: بازخوانیِ میراثِ کورشِ بزرگ در هفتم آبان
آریامن احمدی
نویسنده و روزنامهنگار
در یکی از کتیبههای باستانی، لحظهای از سرنوشتسازترین رخدادهای تاریخ جهان چنین ثبت شده است: «در ماه اَرَخسمنو، روز سوم، کورش به بابِل اندر آمد. شاخههای سبز در برابر گسترده شد.» این جملات کوتاه اما پرمعنا از رویدادنامه نبونید، روایتگر ورود باشکوه کورش بزرگ به شهر بابل در سال ۵۳۹ پیش از میلاد است. مورخان روز سوم ارخسمنو را برابر با هفتم آبان دانستهاند؛ روزی که نهتنها در ایران، بلکه در گوشهوکنار جهان بهعنوان روز بزرگداشت کورش شناخته میشود. اهمیت این پادشاه هخامنشی چنان ژرف و جهانشمول است که قرنها پیش، هرودوت، پدر تاریخ، نوشت: «در میان پارسیان، هرگز کسی نخواهد توانست خود را با کورش بسنجد.» و حقیقت آن است که پس از گذشت بیش از دوهزار و پانصد سال، هنوز هیچ فردی در تاریخ ایران نتوانسته با عظمت، جایگاه و مقبولیت جهانی کورش بزرگ برابری کند. این میراث بیبدیل، ریشه در خرد ناب، تدبیر، فتوحات خیرهکننده و بهویژه ایدئولوژی یگانه او در بنیادگذاری و اداره نخستین ابرقدرت تاریخ جهان دارد؛ امپراتوریای که نه بر پایه زور و ستم، بلکه بر ستونهای رواداری مذهبی، آزادی باورها و احترام به حقوق ملتها استوار بود.
در آستانه این مناسبت تاریخی، نشر نو کتاب «شاه جهان: زندگانی کورش کبیر» اثر مت واترز، استاد تاریخ باستان در دانشگاه ویسکانسین را با ترجمه محمدرضا جعفری و ناهید اسلامی منتشر کرده است. این کتاب که در ژوئن ۲۰۲۲ در سطح جهانی منتشر شد، یکی از جامعترین، معتبرترین، تازهترین و مستندترین روایتها از زندگی، دستاوردها و میراث کورش بزرگ را ارائه میدهد. کورش، فرمانروایی که با تسخیر امپراتوری ماد، پادشاهی لیدیه و امپراتوری بابل، بنیادگذار قلمرویی شد که از آسیای میانه تا شمال شرق آفریقا و از مدیترانه تا دره سند گسترش یافت و نیروی غالب ژئوپلیتیک جهان بود. این امپراتوری نیروی غالب از اواخر قرن ششم تا زمان فتح آن توسط اسکندر در دهه ۳۳۰ قبل از میلاد بود. بخش اعظم قلمرو آن توسط کورش بزرگ (حکمرانی از ۵۵۹ تا ۵۳۰ پیش از میلاد) فتح شد. زمانی که کورش در سال ۵۳۹ ق.م. عنوان سلطنتی «شاه جهان» را برگزید، این لقب نسبت به هر فرمانروای دیگری در تاریخ، به واقعیت نزدیک بود. کورش در دوران حیات خود به اسطوره تبدیل شد و کارنامه او توجه شدید همسایگان غربی، یعنی یونانیان باستان، را برانگیخت؛ بهطوریکه پرتره آرمانی او توسط گزنفون، تأثیری شگرف بر بحثهای حوزهی کشورداری و رهبری در طول دوران باستان، قرون وسطی و مدرن گذاشت...
کاملِ یادداشت در ایبنا:
https://www.ibna.ir/news/542325/%DA%86%D9%87%D8%B1%D9%87-%D9%85%D8%AD%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86
#آفرینش
@afarineshdastan
@afarineshdastan
گاهی لازم است تنها بمانی تا دوباره صدای خودت را بشنوی. در شلوغیِ جهان، آدمها صدای دلشان را با صدای دیگران اشتباه میگیرند. تنهایی اگر درست زیسته شود، شفاست نه رنج.
#ویرجینیا_وولف
اتاقی از آن خود
#آفرینش را به دوستان خود و گروههای ادبی_فرهنگی معرفی کنیم. 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
در این زندگی ما همگی تنها درجستجوی یک چیز هستیم، سرشار شدن و پر شدن از زندگی، دریافتن بوسه ی نوری بر قلب خاکستری مان، شناختن لطافت عشقی بی زوال.
زنده بودن...
یعنی دیده شدن،
ورود به انوار نگاهی پر مهر.
هیچ کس از این قانون نمی گریزد...
جشنی_بر_بلندیها
#کریستین_بوبن
#آفرینش را به دوستان خود و گروههای ادبی_فرهنگی معرفی کنیم. 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
ماهنامه تراوش شماره چهارم.pdf
5️⃣ سال اول، شمارهی پنجم
♍️ آبانماه ۱۴۰۴
◀️ نشانی اینستاگرام:
✳ کانون ادبی تراوش:
https://www.instagram.com/kanoone.adabie.taravosh
◀️ نشانی تلگرام:
✳ کانون ادبی تراوش:
/channel/kanoonetaravosh
✴ کانال کتاب و کتابخوانی:
/channel/ketaberayegann
✅️ کانال ماهنامه در تلگرام:
/channel/TaravoshMagazine
از سوی نشر افکار منتشر شد؛
۲۰ داستان از نویسندگان کارگاه داستان شهریار مندنیپور در یک کتاب
کتاب «ما راویان» شامل ۲۰ داستان کوتاه از نویسندگان کارگاه داستاننویسی شهریار مندنیپور از سوی نشر افکار جدید منتشر شده است.
این نویسندگان با ذهن و نگاه نو و پرسشگر خود، روح زمانه خود را بازتاب دادهاند، به گونهای که میتوان گفت هر داستان روایاتِ روزگار مردمانی در سرزمینی به بزرگی ایران است، همینطور تصوری از انسان معاصر در جهانی که دردها و دغدغههای آن مشترک است.
در «ما راویان» «یک روز آرام» از سهیلا اژدهاکشپور، «پناهگاه آخر» از مهدی احمدی، «فواید گوشت بوقلمون» از روجا اسدی، «فراق» از مریم پژمان، «شوخی» از لیلا تقوی، «ترک تابعیت» از حمید حسینی، «مکتب تورین» از اسماعیل سالاری، «تاجماه» از مریم شراوند، «معجزه در استرینگتاون» از امید صیادی، «آب تشنه» از معصوم غریب، «یکی دو نم» از فرخ تقدسی، «بید مجنون مجنون» از سولماز کاکایی، «دریچه» از محمدعلی کاوهمقدم، «خساک» از نرگس کرمی، «سرسوئه» از مریم گودرزوند، «زردآلو که نیست شکرپاره» از مولود مدنی، «چند پله پایینتر» از مهدی میلادی، «صورت سنگی» از شیوا نصرتی، «قابها» از تارا نوری، و «پری درخت گز» از نسترن هاشمی را میخوانید.
کتاب «ما راویان» در ۱۷۰ صفحه و با قیمت ۲۶۰ هزار تومان از سوی نشر افکار جدید منتشر شده است.
#ادبیات #کتاب #نشر_افراز #ما_راویان
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
