31854
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
Насиб қилмаган буюм
—Чиройли идишлар экан. иккитасини ол, иккаламиз чой ичамиз, фарзандларимиз туғилса, қолганларини ҳам ишлатамиз, -деди куёв бежирим идишларни олмоқчи бўлиб.
— Тегманг, уни онам фалон пулга олганлар, чойни пиёлада ҳам ичаверамиз.
Янги келинчакнинг гапидан кўра оҳанги қаттиқ ботган куёв бошқа бу мавзуга қайтмай қўя қолди...
Тўнғич фарзанди биринчисини синдирганида бир шапалоқ туширди. Идишлар тўплами бузилган эди-да. Кейин яна биттасини чанг артаман деб, ўзи синдириб қўйди, алам билан ахлат идишига улоқтирди. Олис қишлоқдан қайнонаси келганда иккинчи фарзанди жавондаги чиройли финжонда бувисига чой қуйиб бераман деб бир эмас, иккитасини уриштириб четини учириб ўтирипти.
—Нима қилдинг? Ғазаб билан болага яқинлашаётган келинини кўриб қайнонаси ҳай-ҳайлаб кетди:
—Келган бало-қазо шунга урсин. Идиш ўлсин, синса асло ачинманг. Идиш синдирадиган фарзанд берганига шукур қилмайсизми?
Келин бир оз ҳовуридан тушди.
Унда жуда ёш эди. Мана ўзи ҳам ўша пайтдаги қайнонасининг ёшига етиб қолди. Бугун ертўлага тушди-ю кераксиз идишлар қаторида турган икки дона финжонни таниб қолди. Бирор марта ҳам ишлатилмаган буюмларни олмоқчи бўлди, аммо қалтироқ қўллари билан тушириб юборишидан қўрқиб, тегмай қўя қолди...
Салходжаева Феруза
@ibratli_sozlar
Ота-онанинг фарзандида ўн ҳаққи бор:
1. Ота-она оч қолса, тўйдиради.
2. Либосга муҳтож бўлса, кийинтиради.
3. Иш буюрса, бажаради.
4. Чақирса, “лаббай” деб дарҳол ёнларига боради.
5. Бир нарса буюрса, бажаради. Буюрган нарсалари гуноҳ бўлса, юмшоқлик билан тушунтиради ва чиройли тарк этади. Кўнглини олади.
6. Ота-онага юмшоқ гапиради.
7. Исмларини айтиб чақирмайди.
8. Уларнинг ортида юради.
9. Ўзи учун хоҳлаб, раво кўрган нарсасини ота она учун ҳам хоҳлаб раво кўради, ўзи учун истамаган раво кўрмаган нарсани улар учун ҳам раво кўрмайди, истамайди.
10. Ўзи учун дуо қилганда, улар учун ҳам Яратгандан кечирим сўрайди – мағфират тилайди.
Вафотларидан сўнг ота онани рози этмоқ уч нарса билан мумкин бўлур:
1. Фарзанд Яратганнинг буюрганига амал қилиб, қайтарганларидан қайтса – таъқиқларидан тийилса, солиҳ бўлса... (марҳум ота она рози бўлур). Чунки, ота-она фарзандлари солиҳ бўлганидан севинганчалик бошқа нарсадан севинмайди.
2. Уларнинг қариндошларини, дўстларини зиёрат қилиш билан...
3. Ота она учун Яратгандан кечирим – мағфират, авф тилаш билан улар учун (уларнинг номига ёки улар номидан) садақа бермоқ ва яхшилик (эҳсон) қилмоқ билан...
“Ҳикматлар хазинаси” китобидан.
Бир куни шоҳ вазири билан қишлоқни айланиб қолибди. Сайрда икковлон бир кекса чолга рўбарў келдилар. Подшоҳ қария билан салом-аликдан кейин суҳбат бошлади:
— Иккитанинг аҳволи қандай?
— Учта бўлишди.
— Кучлининг аҳволи қандай?
— Заифлашиб қолди.
— Узоқнинг аҳволи қандай?
— Яқин бўлиб қолди.
— Арзонга сотманг.
— Айтиб қўйманг.
Подшоҳ билан қария ўртасида гап шу алфозда давом этар экан, вазир бу гапларнинг бирортасига ҳам тушунмай хайрон бўлиб турарди. Подшоҳ шу ерда суҳбатни тугатиб йўлда давом этди. Подшоҳ шаҳарни айланиб бўлиб қайсрга кириб кетгач, вазир шоша пиша чолни олдига югурди. Подшоҳ билан бўлган гапнинг маъносини билиш учун чолдан бирма бир сўради.
Лекин чол вазирнинг саволига жавоб бериш эвазига пул талаб қилди. Шунда вазир унга минг дирҳам берди. Чол жавоб берди:
"СОЛИҲА АЁЛ..."
БОМДОД намозини ўтказиб юборишга "КЎНИКМАГАН" солиҳа аёл, ўша куни ўзи истамаган холда намозга туролмай, ўтказиб юборди...
Солиҳа шундай қаттиқ ҲАФА бўлибдики, хўнг хўнг йиғлаб, ич ичидан ёнгандек, оғриқ ҳиссини туйди...
Бомдод намози унинг учун БУЮК МАРОСИМдек эди. Ўтказиб юборгани учун ҳасрат ва надоматдан куйиб, ўзини хеч кечиролмай фақат йиғлади... Шундан сўнг ўзини "ЖАЗОЛАМОҚЧИ" бўлиб, куни билан жойнамозидан силжимай узулмасликка қатъий қарор қилди...
Умр йўлдоши аёлини берилиб ҚУНТ билан жойнамози устида ўтирганини кўриб, индамай ишига
кетди...
Ишидан қайтгач не кўз билан кўрсинки аёли ҳали ҳануз ўша ерда ўтирганича, йиғлаб ИБОДАТ
қилаётган экан. Эр индамасдан хонасига кириб ухлади...
Эрта тонг билан уйғониб қараса, аёл ҳамон жойидан силжимай, Роббисига тинмай ИЛТИЖО қилаётган эмиш.. Эр ўша куни шомдан кейин тўғридан тўғри ибодатдан чарчамаган аёлининг олдига бостириб кириб, маҳкам бағрига босиб, бор овози билан:
«Аллоҳга қасамки, УНИНГ ОЛДИГА БОШҚА БОРМАЙМАН»,
«Қасам ичиб айтаман, бормайман бошқа», деб йиғи аралаш бақириб айтди...
Аслида солиҳанинг умр йўлдоши унга БИЛДИРМАЙ бошқа бир аёл билан АХДлашиб қўйган эди... Ўша куни улар эр хотинлик риштасини боғлаш мақсадида, никоҳдан ўтишни мўлжаллаб қўйишган эди...
Аммо аёлининг дили нима сабабдан тилка пора бўлаётганини БИЛМАГАН эр, бошқа аёлга уйланаётганидан аёли хабар топгани учун ғамга ботиб кетди, дили вайрон бўлди, деб ўйлади...
Шундан сўнг қалбини фақат аёлига бағишлаб, ҳеч қачон бошқа аёлга уйланмаслигини айтиб, онт ичди...
Бахт саодат ўзимиз эга бўлмаган нарсаларни қўлга киритиш эмас...
Балки, "ЭГА БЎЛГАН" нарсаларимизнинг қадру қимматини ИДРОК қилиб, англаб етишимиздир!
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
193-қисм
“Ниятим йўқ, лекин шартларим бор” -кулиш навбати менда эди. Йиғласам, кўзимдан қаҳқаҳалар оқарди ҳозир. Безбетларча шартим бор дейди-я?
“Боламни менга берадиган бўлсанг, шартингни эшитаман бўлмаса, гапириб ҳам ўтирма “
“Мен олган уйда яшайсан, ёлғиз! Автосалонга ишга келасан, ҳар куни фақат бугунгига ўхшаб бошликчилик қилиш йўқ. Сирожни ҳафтада уч кун, ўша уйда кўрасан. Қолган кунлари бола менда бўлади”
“Сабаб?Нега сен олган уйда яшар эканман?”
“Бемалол келиб кетишим учун. Онангни уйига, бориш ноқулай “
“Ҳаддингдан ошмаяпсанми? Бемалол келиб кетиш нимага керак. Жонга тегди ўйинларинг, боламни бер кейин ким билан ўйнашсанг ўйнашиб, уй олиб- бериб хушторга ўхшаб келиб -кет тушундингми! ?”
“Сен билан ўйнашаман “,- деди кулиб.
Билиб туриб қиляпти, Нафиса. Камера бор, сени яна бирор нарса отсин, жанжал чиқарсин деб қиляпти. Тинчлан ўзингни қўлга ол. “Шартларингга кўнмасам, нима бўлади?”
“Сирожни унут! Ақлан носоғлом онадан, боламни ҳимоя қилиш мени бурчим бўлиб қолади. Болангни кўрмасдан, яшай олмасанг керак -ҳа?”
Эшитган гапларимдан қаттиқ ютиндим. Мени ожиз ва заиф кўрмасин дея сўнги кучларим билан оёқда тургандим.
“Нега қиляпсан буларни? Бола учун дема, бунга ҳаётда ишонмайман” ,-деб сўраганимда менга қараб яқинлашди қўлларини сочларим орасига ўтказиб, бошимни ўзига қаратиб яқинлаштирди. Ўзи эгилгани боис юзи юзимга тегиб турарди. Кўзларимни юмиб яна менга берадиган навбатдаги зарбасини кутдим.
“Вақти келиб, ҳаммасини биласан. Ҳозир эса тинчлан, тайёр бўлиб тур кечга янги уйингга олиб бораман. Ўғлингни.... ўғлимизни олиб келаман “ ,-деб нафасини чуқур тортиб, худди ҳидимни тўйиб ҳидлагандек бўлди ва мендан узоқлашмасдан аввал янтоғимга яна лабларини бостирди.
Боламни кўраман деган фикр боя оёқда турган кучимни енгиб қўйди. Оғзимдан чиққан бир ҳичқириқ юрагимнинг ноласи бўлди. Орамиздаги масофа узоқлашмай, эшик бир тиқиллаб очилди. Низом эшикка орқаси билан тургани учун келган кишини биринчи мен кўрдим. Асолатхон бизни яқин кўриб худди арвоҳ кўргандек ранги оқарди. Бу қизда бир гап бор.
Ё аввал тахмин қилганимдек Низомнинг ўйинчоғи бўлган, ёки юрагига ўқ еган бир ошиқ қиз.
“Низом ака, ойингиз сизга қўнғироқ қилиб тушолмаган эканлар. Зудлик билан қўнғироқ қилар экансиз” ,-деганида Адолатнинг Низом ҳақида оладиган хабар манбаи эканлигини, ўзи билдириб қўйди.
“Раҳмат, эшикни орқадан ёп “ ,-деганда бечоранинг юзи осилиб айтганни қилди.
“Кечки пайт келаман. Агар бирор ишим чиқиб, кела олмасам дарров жаҳл отига миниб, бу сафар яна мени чақириб олиш учун бир нарсаларни сотувга чиқарма. Ҳали бу Телеграмдан одам топиш масаласини, алоҳида гаплашамиз”
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
191-қисм
“Ҳеч ким танимаса ҳам, сен танир эдинг мени ёшлигингдан. Қачон бир тортишув ёки жанжалга аралашдим айт. Қайси тўполонда мени кўриб катта бўлдинг? Сен қиз бола бошинг билан ўйламай, тўдага қараб чопар эдинг. Мен эса бир нарса бўлиб қолса, доим у ердан қочар эдим. Бу қўрқоқлик эмас. Бу менинг обдон ўйлаб олиш учун ечим услубим. Сен ўйламай бошингни ёрганингда, мен бошимни қандай ҳимоя қилишни ўйлардим доим”
Узоқ муддат бир- биримиздан узоқ юрганимиз сабаби эди, бу юзлашув. Ҳамма этагидаги тошларни ўртага тўкиб, ўзини енгиллаштириб олиш дардида эди.
“Бўлди, мен шунақа бўйловман. Нега ажралиб қутулмадинг? Нега мен туққан бола, сенга керак бўлди? Бер боламни, ажрал қутил. Қоч, кет биратўла”
“Нц, унақа дунё йўқ. Сирож менинг ҳам болам. Уни сендек тентак, онанинг қўлига бериб қўймайман”
“Нима деганнинг- у? Кеча болани истамаган, сал қолса олдир деб ёлворган, бугун бола сеники бўлдими?”
“Ҳа, кимники бўлмаса? Мендан туғмадингми?” -деганида қон миямга сачраб кетди. Хона бурчагида турган ахлат челагини олиб ахлати билан унга отиб юбордим.
“Қайси ҳад билан менга бундай савол берасан, номард. Мен сенманми? Тўғри келганини танасига яқинлаштирадиган. Жасурсан дединг-ку, бироз аввал, ўйлама бошқа бировни қўйнига кирсам, буни яшириб айниқса боламни бировга иладиган эмасман.”
“Тилингни тий Нафиса, оғзингга келганини гап деб гапирма!!! “ “ Нега? Қаттиқ тегдими, сиздек эрка ўзини осмонда кўрган шаҳзоданинг аёли бошқа...” юзимга тушган тарсаки гапимни ярим кесишимга сабаб бўлди.
Кутилмаган зарбадан қўлимни янтоғимга ушлаб, кўз ёшларим сел бўлиб оқа бошлади.
“Агар яна бир марта бошқа бировга ўзингни тенглаштирсанг ўзингдан кўр “,-деди кўзлари оловдек чақнаб.
“Боламни бер! Ва қорангни ўчир ҳаётимдан“ ,-дедим нафратланиб.
“Болани тушингда кўрасан. Кучинг етса кел ол. Болани давлат менга берди. Онаси сифатида ҳафтада икки кун кўришга ҳаққинг бор.” Васийлик унга берилган эди. Лекин энди озодликка чиқдим, болани қайтариб олишга ҳаққим бор эди.
“Бола онага берилади, бу давлатда. Онаси келди, қонун ҳам болани менга беришга мажбур “ ,-дедим ўзимга ишониб.
“Ҳҳ, мажбурмиш, бориб қонунни ўқи. Озодликка чиққан одамнинг руҳий аҳволи жойида ёки жойида эмаслигини билиш учун олти ойлик кузатув муддати бор. Яъни ақлли Нафисахон, Сирожни мендан олиш учун олти ой ўтиб, даъво аризаси топширишингиз мумкин “ ,-деганида бу гапларига ишонгим келмади.
“Бунчалик ноинсоф бўлишинг, мумкин эмас. Боламни ойлаб кўрмадим. У ҳали кичкина, унга она керак.”
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Дунё учун ёнингизда турган дўстлар, дўст эмаслар. (таъсирли воқеа)
🥀
Бир бадавлат отани ноқобил ўғли бўлган экан. Отасининг давлатини соясида ўсиб улғайган йигит иш ёқмас, дангаса бўлибди-ю, бироқ хотамтой йигит экан. Пули кўп, атрофи тўла ошна-оғайнилар. Чойхонада дўстлар даврасида "бойвачча фалончи" келмагунча ошлар сузилмас экан. Давраларни тўрида у бойвачча учун жой тайин. "Бойвачча фалончини" айтгани ҳозиру нозир, дўстлари хам доимо уни қўллаб қувватлаб турар экан. Ҳаётни кўрган ота бойвачча ўғилга қанчалар насиҳат қилмасин, асло қулоғига олмас экан. Ота яхши сўзлар билан ҳам, ёмон мисоллар билан ҳам ҳар қанча ҳаётни тушунтирмасин, бойвачча ўғил яхши томонга ўзгармабди. Қўлидаги отасини бойлигини атрофдаги дўстлари билан хурсандчиликка сарф харажат қилаверибди. Бойвачча ўғил ҳаёлида ўйларкан: Бугун мени қўлимда бойлик бор.Эртага қийин аҳволга авваламбор тушмайман. Агар қийин ахволга тушиб қолсам бугун мени ошимни еб юрган ошналарим мени ташлаб қўймайдилар, албатта менга ёрдам қўлларини узатадилар.
Бадавлат ота боқий хаёт томонга кетар тўшагига ётиб қолибди. Шунда ноқобил ўғлини ёнига чорлаб дебди: "Ўғлим! Мени насиҳатларимни қулоғингга олмадинг. Энди сенга ўлим олдидан сўнгги насиҳатим. Шу аҳволда яшашингда сенга қолдирган бойлигим узоққа етмайди. Бир кун тугайди. Шунда сени кўзингни ёғини еган дўстларинг ўзларини асл юзларини кўрсатадилар. Сен ночор, бир сўмсиз бир аҳвол бўлганингда дўстларинг сени ҳолингга кулишади. Сен одамлардан пул сўрайдиган даражада мухтож бўласан. Одамлардан пул сўраб тиламчилик қилгандан кўра ўзингни осгин. Мен сенга оғилхонага сиртмоқ тайёрлаб қўйдим. Мени насиҳатларимни қилмадинг. Шу сўнггиси, шуни бажаргин"
Бадавлат ота оламдан ўтибди. Дўстлар хаммаси "бойвачча фалончи"ни ёнида бўлишибди. Марҳум отани васиятидагидек йиллар ўтиб, бойвачча ўғилни пули охирлабди. Энди авваллардагидек чойхоналарда ора кунда дўстларга ош бера олмаган бойвачча аста даврани тўрисидан пойгасига тушибди. Энди "бойвачча фалончи" келгунча ош ҳам тугаб қоладиган, бора бора чойхонага ҳам чақирилмайдиган бўлибди. "Ётиб еганга, тоғ ҳам етмайди" деганларидек мерос ниҳоясига етиб, бойлик келувчи манбаъ хам йўқлигидан "бойвачча фалончи" қашшоқ тиланчига айланишга етиб келибди.Кечаги дўстлар, қариндошлар юз ўгирган бойвачча отани сўнгги насиҳатини эслади. "Ҳа кеча ким эдим, бугун ким бўлдим?? Отам хақ эканлар. Афсус вақтида сўзларига қулоқ солмабман. Бу кунимдан ўлганим афзалллигини отам билиб айтиб кетган эканлар" деган ўйда, минг хасрат-надоматлар билан оғилхонани сиртмоғи томон юрибди. Қўзида ёши қалқиган "бойвачча" сиртмоқни тортиб тушириб бўйнига солиб, отасини ёнига равона бўлмоқчи эди хамки,сиртмоқни иккинчи учига боғланган бир қоп нарса билан ерга қулади. Эркак не кўз билан қарасаки, ёнида қопда пул ва устида бир мактуб турарди. Шошилиб мактубни очиб ўқий бошлади: "Ўғлим. Мен шу кунга етиб келишингни сезган эдим. Бу ҳаётингдаги охирги сабоқдир. Энди билгандурсан ҳаётда ким кимлигини?. Ақлингни йиғиб, пулдан унумли фойдаланиб, шу пулни дасмоя қилиб, оёққа туриб ол. Энди асло йиқилма болам!
Азиз диндошим! Бўйинга сиртмоқ солинадиган даражагача ўзингизни жарликка ташламанг. Кўзингизни очинг. Дунё учун ёнингизда турган дўстлар, дўст эмаслар.Ота-онангизни насиҳатига вақтида қулоқ солинг.
Дўстларингизга ҳам улашинг!
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
“Бўпти, гаплашамиз” эмас, “АЛЛОҲГА ОМОНАТСИЗ !”
Яқинларим билан хайрлашаётганда хоҳ мактубда, хоҳ телефонда ва ёки юз кўришиб турган ҳолда бўлсин «Аллоҳга омонатим!» дейишга одатланганман. Болалигимизда онам хайрлашаётганда «Аллоҳга омонат бўлинг!», «Аллоҳнинг паноҳидасиз!» деб видолашишни ўргатганлар. «Аллоҳ омонатга хиёнат қилмайди. Яхши кўрганларинг билан хайрлашаётганда «Аллоҳга омонатсиз!» десанг, кейинги дийдорда уларни соғ-саломат кўрасан», деб уқтиргандилар.
Бола ақлим билан бу ўгит маъносини чуқур тушунмаганим аниқ, лекин ҳар гал қариндошларимиз билан соғ-омон хайрлашганимизда «Аллоҳга омонатсиз» деган иборани яхши кўриб кетардим. Ҳали-ҳануз «Аллоҳга омонатсиз!» деганимда кўнглим хотиржам тортади.
Ибн Можа ривоят қилган ҳадиси шарифда: “Хайрлашаётганингизда, бир-бирингиздан айрилаётганингизда “Сени Аллоҳга омонат топширдим” денг”, дея марҳамат қилинади. Яқинда бу ҳадиснинг ҳикматини янада чуққурроқ англатувчи бир ҳодиса рўй берди.
Ҳар куни эрталаб укам билан гаплашиб бўлиб «Майли, Аллоҳга омонатсан, Ўзи паноҳида асрасин!» дейман. Уч кун олдин атрофни туман қоплаган эди. Автомобилда фалокатга учрабди. Тўғридан ва орқа тарафдан келаётган машиналарга ҳалал бермаслик учун четга ҳаракатланмоқчи бўлганида бошқарувдан чиққан улов ариққа ағдарилиб кетибди. Темир топилади, моддий йўқотишнинг ўрни тўлади. Энг муҳими, пачақланиб, буралиб кетган автомашина ичидан ўша атрофдаги одамлар укамни соғ-саломат тортиб олишибди. Даҳшатли фалокатдан фақат пешонасида кичик ғурра билан соғ-омон чиққан укамни паноҳида асраган Аллоҳга чексиз ҳамду санолар, шукроналар бўлсин! Зеро,“Аллоҳнинг Ўзи энг яхши муҳофазачи ва Унинг Ўзи раҳмлиларнинг энг раҳмлигидир” (“Юсуф” сураси, 64-оят).
Яқинларингиз билан хайрлашаётганингизда қайта дийдорлашишни истасангиз, «Кўришгунча», «Хайр», «Бўпти, гаплашамиз» деб эмас, «Аллоҳга омонатимсиз!», «Аллоҳ ҳифзу ҳимоясида асрасин!» деб хайрлашинг. «Сизни Аллоҳ учун яхши кўраман!» денгки, бу муҳаббат ҳаққи-ҳурмати яқинларингиз Аллоҳдан ўзини ва сизни муҳофаза қилишини сўраб дуолар қилсин. Аллоҳга омонат бўлинг!
Умида Азиз
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
БИТТА ОДАМ ОРТИҚЧА
( ҳажвия)
Эрталаб. Бекат. Автобус тиқилинч. Йўловчилар унинг устига чиққудек бўлиб осилмоқда. Қий-чув, шовқин-сурон...
— Сал сурилинг, ака! Э, яшанг, яна бир сантиметр!..
— Ўв, секинроқ! Кўз қаёқда, оёқни эздинг-ку, номард?!
— Қани, қани, яна жиндек сурилинглар-чи, азаматлар! Битта яхши одам қолиб кетмасин!
— Э, қаёққа чиқаман? Оёқ қўядиган жой йўқ-ку, амаки!
— Шу-у... аптобусни резинкадан ишлаб чиқарилса бўлмасмикан-а! Ҳаммамиз сиғиб кетардик!..
Буларга қўшимча микрофон орқали гапираётган ҳайдовчининг бўғиқ товуши қулоққа чалиниб қоларди:
— Агар эшиклар ёпилмаса, ҳеч қаёққа қимирламайман!..
Боз устига қўлига бир даста пул ушлаб олган бақалоқ чиптачи хотин ҳам ҳали олд, ҳали орқа эшик олдида чирқиллагани-чирқиллаган эди:
— Йўл ҳақи тўлашни унутманглар! Автобусга сиғмай қолганлар хафа бўлишмасин. Орқадан бошқаси келяпти... Ҳо-ой, сизни чиптангиз қани яхши, йигит? Қани, қани, тез-тез қимирлай қолинглар! График бузилмасин. Орқа эшик ёпилмагунча автобус юрмайди. Чиқинглар, чиқа қолинглар!..
— Қаёққа чиқамиз, опа? — дейман бўғилиб. — Томига чиқиб бўлмайди-ку, ахир?
— Буниси менинг ишим эмас, — дейди у. — Чиқинглар! Бўлмаса, ортиқча йўловчилар тушиб қолишсин!
— Тўғри айтасиз, — ҳиринглайди эшикка осилиб турган талаба йигитчалардан бири. — Шу, битта одам ортиқчалик қилиб турибди-да!
— Ким ортиқча? — дўриллаб бўйнини чўзади унинг орқасида осилиб турган барзанги йигит.
— Сизни айтмаяпман-ку, ака, — бўйнини қисади талаба йигитча.
— Қани азаматлар, яна бир уриниб кўрайлик! Қолган-қолди, кетган-кетди! — хитоб қилади бошқа бир йўловчи.
... Ҳансираш, чираниш, инқиллаш, оҳ-уҳ бошланди ва ниҳоят эшиклар ғирчиллаб аранг ёпилди. Автобус йўлга тушди. Бир бекат юрди, икки бекат. Негадир бақалоқ чиптачи хотиннинг овози эшитилмай қолди.
— Тўғри, битта одам ортиқча экан! — енгил нафас олди йўловчилар...
Эркин Усмон
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Мактаб ремонтига битта сигарет пули жалка
Танишим телефон қилди. Қариндошининг уч боласи бор экан. Уч боласининг ҳар бири учун 35 минг сўмдан мактаб ремонтига пул сўрашяпти экан. Учови учун 105 минг оғирлик қилибди хуллас.
“Шу қонунийми?” деган саволни кўндаланг қўйяпти. Қонуний эмас албатта. Лекин ҳаётингиздаги ҳар бир ҳаракатни қонуний олиб бораётганмидингизмики энди ўқитувчини қийнасангиз?
“Битта бола учун тўлов битта тушлик ёки битта сигарет пули ҳам эмас экан. Болалар шўх, синфхоналар тез ёмон бўлади. Шу ўзининг боласи таъмирли хонада ўқиса яхшику” деб муросага ундадим.
“Сиз нима деяпсиз, директор шу йиғилган пулнинг ортидан машина олибди”, – деди ҳайратга солиб.
“Ўзингиз ўйлаб кўринг, синфдан 30 бола бўлса, нари борса 1 млн пул йиғилади. Бу пулга уйингизнинг неча квадрат жойини ремонт қила оласиз? Яна бундан ошириб ким ҳам мошина оларди?” – деб тушунтирган бўлдим. Тушунди!
Албатта, боласи тоза-озода синфларда ўқишини ҳамма ҳам хоҳлайди. Шу билан бирга яхши таъмирни сақлаб/янгилаб туриш ҳам ўзига яраша харажат талаб қилишини унутмаслигимиз шарт. Буни ҳам тўлиқ давлатга юклашнинг ёмон томонлари бор: мулкка муносабат кескин ёмонлашади, ажратилган пуллардан ўғрилик кўпаяди, катта эҳтимол билан сифат кўпчиликни қониқтирмайди...
Тўғри, йиғимлар ёмон. Ким учундир оғир ҳам. Лекин битта чойхонада бундан кўп сарфлаётганларни, тўйда жилпанглаган раққосанинг устидан пул сочаётган эркакларни, битта соч турмагига фалон юз минг берадиган аёлларнию туппа-тузук юриб турган машинасига бир неча миллионга қўшимча безаклар ўрнатаётган олифталарни, ана шундан кейин мактабдан арзимас пулларни қизғонаётганларни, ўқитувчилар билан тортишиб, боласини изза қилаётган ота-оналарни тушунмай ўтиб кетаман!
P.S.: Дарров ақлтошни ёқволиб “Мактабда пул йиғиш ноқонуний, таълим бепул...” деб ваъз ўқийдиганлар! Сизга конкрет савол – синфхона таъмири учун қайси манбадан маблағ олиниши лозим ва у механизм ишлайдими? Ишламас экан, аламингизни нега бечора ўқитувчидан оласиз?
Аброр Зоҳидов
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
“Бўпти, гаплашамиз” эмас, “АЛЛОҲГА ОМОНАТСИЗ !”
Яқинларим билан хайрлашаётганда хоҳ мактубда, хоҳ телефонда ва ёки юз кўришиб турган ҳолда бўлсин «Аллоҳга омонатим!» дейишга одатланганман. Болалигимизда онам хайрлашаётганда «Аллоҳга омонат бўлинг!», «Аллоҳнинг паноҳидасиз!» деб видолашишни ўргатганлар. «Аллоҳ омонатга хиёнат қилмайди. Яхши кўрганларинг билан хайрлашаётганда «Аллоҳга омонатсиз!» десанг, кейинги дийдорда уларни соғ-саломат кўрасан», деб уқтиргандилар.
Бола ақлим билан бу ўгит маъносини чуқур тушунмаганим аниқ, лекин ҳар гал қариндошларимиз билан соғ-омон хайрлашганимизда «Аллоҳга омонатсиз» деган иборани яхши кўриб кетардим. Ҳали-ҳануз «Аллоҳга омонатсиз!» деганимда кўнглим хотиржам тортади.
Ибн Можа ривоят қилган ҳадиси шарифда: “Хайрлашаётганингизда, бир-бирингиздан айрилаётганингизда “Сени Аллоҳга омонат топширдим” денг”, дея марҳамат қилинади. Яқинда бу ҳадиснинг ҳикматини янада чуққурроқ англатувчи бир ҳодиса рўй берди.
Ҳар куни эрталаб укам билан гаплашиб бўлиб «Майли, Аллоҳга омонатсан, Ўзи паноҳида асрасин!» дейман. Уч кун олдин атрофни туман қоплаган эди. Автомобилда фалокатга учрабди. Тўғридан ва орқа тарафдан келаётган машиналарга ҳалал бермаслик учун четга ҳаракатланмоқчи бўлганида бошқарувдан чиққан улов ариққа ағдарилиб кетибди. Темир топилади, моддий йўқотишнинг ўрни тўлади. Энг муҳими, пачақланиб, буралиб кетган автомашина ичидан ўша атрофдаги одамлар укамни соғ-саломат тортиб олишибди. Даҳшатли фалокатдан фақат пешонасида кичик ғурра билан соғ-омон чиққан укамни паноҳида асраган Аллоҳга чексиз ҳамду санолар, шукроналар бўлсин! Зеро,“Аллоҳнинг Ўзи энг яхши муҳофазачи ва Унинг Ўзи раҳмлиларнинг энг раҳмлигидир” (“Юсуф” сураси, 64-оят).
Яқинларингиз билан хайрлашаётганингизда қайта дийдорлашишни истасангиз, «Кўришгунча», «Хайр», «Бўпти, гаплашамиз» деб эмас, «Аллоҳга омонатимсиз!», «Аллоҳ ҳифзу ҳимоясида асрасин!» деб хайрлашинг. «Сизни Аллоҳ учун яхши кўраман!» денгки, бу муҳаббат ҳаққи-ҳурмати яқинларингиз Аллоҳдан ўзини ва сизни муҳофаза қилишини сўраб дуолар қилсин. Аллоҳга омонат бўлинг!
Умида Азиз
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
САБРНИ ЭРИМДАН ЎРГАНДИМ..
Олти ака-ука орасида ўсганим учунми, феълим сал қаттиқроқ.
Шу боис умр йўлдошим бир сўзли, бошқалар ундан ҳайиқадиган одам бўлишини истардим. Тақдирни қарангки, эрим жуда ювош чиқди.
Баъзан онамга: “Шунақа ҳам бўшанг бўладими, бақириб-чақирса ҳам, айтганини қилдирса майли эди…” дердим.
Онам эса: “Ўтни ўт ўчирмайди, болам.
Бир яхшилиги бор, Худойим шу тақдирни раво кўрган…” дерди.
Аслида эримнинг рўзғор тебратиши, эҳтиёжларимни таъминлашидан шикоятим йўқ. Фақат унда шиддат, журъат етишмаётгандек туюларди. Асабийлашсам, босиқлик билан: “Арзимас нарса учун бунчалик ғазабланишинг яхшимас”, деб қўярди. Оғир-вазминлигидан баттар аччиғим келарди. Бир қизли бўлдик. Кунларнинг бирида яна йўқ нарсадан жанжал чиқардим ва бу сафар эримнинг жаҳлини чиқаришга эришдим.
Шунда ҳам бақирмади, бир оз овозини кўтариб: “Айтганим-айтган, деганим-деган бўлиши мумкин. Аммо бу ишим билан бировга зулм қилиб қўйишдан қўрқаман”, деди. Кейин менга гапирмай қўйди.
Бир кун ўтди, икки кун… эримдан сас-садо йўқ. Ўзим гапириб кетаверай десам, ғурур йўл қўймасди, бунинг устига ҳайиқиб қолган эдим. Юрагим сиқилди. Таскин ахтариб, эрим ўқиб юрадиган китобларни бир-бир варақлашга тушдим.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва оилалари ҳақидаги ибратли китобни ўқий бошладим. Китобда баён этилган воқеада эр-хотин бир-бирининг феълида заифлик кўрса, қандай йўл тутиши зарурлиги кўрсатилган, кишининг имон-эътиқоди, тақвоси муҳим, баъзи камчиликларига эса Аллоҳ учун сабр қилиниши айтилган эди. Бетдан-бетга ўтарканман, ёмон феълим бор бўйи билан намоён бўларди. Демак, мен энди ўқиётганларни эрим олдиндан билган экан… Мен-чи?.. У менинг хархашаларимга сабр қилиши учун тақво, имон-эътиқодга эгамидим?
Эрим кўнглимни меҳр-муҳаббат билан юмшатишга ҳаракат қиларди.
Мен эримнинг босиқлигини, ҳалимлигини бўш-баёвликка йўйибман. Кўз ёшларим юзимни ювди. “Аллоҳ қалбингни очсин, кўнглингга солсин…”
Эрим менга кўп бор шундай дерди. Бу дуонинг ҳикматини ўша лаҳзаларда тушундим. Неча кундан бери ичимни кемираётган “Энди кечирмайди”, деган қўрқув тарқади. Чунки бир неча бетнигина ўқиганимда, кўнглимни юмшатган бундай китоблар эримнинг неча йиллик йўлдошларидир…
Ўша кунги иқрорим эримни жуда хурсанд қилди. Шу зайлда у кишидан кенгфеълликни, сабр қилишни ўргандим. Биз учун кимда ёки нимада яхшилик борлигини Аллоҳ таоло билади...
тамом.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Hikoya bir nafasda oʻqishni istaganlar uchun toʻlov 10.000 soʻm!
Kanalda ham har kuni 5 qismdan berib boriladi. Bittada toʻliq mutolaa qilmoqchi bolganlar yashil yozuv ustiga bosib menga murojaat qilinglar @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
189-қисм
“Сирожни нега олиб келмадинг!” -деб қўлимни тортишга уринсам-да, қаттиқроқ ушлаб қадамини тезлаштирди. Хонага кириб эшикни тепиб ёпди.
“Сен жинни бўлдингми, бу нима қилганинг?” -деб менга бақиришда давом этди.
“Жинни бўлдим. Агар ўғлимни келтириб бермасанг, ёқиб кул қиламан “
Столига қараб кетаётган Низом, ортига қайтиб тезлик билан олдимга яқинлашиб лабларим устига ўз босимини ўтказди ва
“Сен мени аллақачон кул қилиб бўлдинг “ -деганида кутилмаган ҳамласидан, ақлим нима бўлганини фаҳмламай қолди.
Об – ҳаво табиатнинг иссиқ- совуғидан хабар олиб турмаса, эҳтиёжга қараб фасллар алмаштириб баъзан қуруқ баъзан намлик бермаса, доимий ўзгармас ҳарорат худди бир фалокатдек одамлар устига ёғиларди.
Доим қуёш бир хил чарақласа, тинмай кеча- кундуз ёмғир ёғса, қаҳратон совуқ ҳеч тугамаса, бор мавжудот йўқ бўлишга маҳкум. Қуёшнинг таратган нурида меъёрий даража, ёққан ҳар ёмғир ва қорда ҳам бир ўлчов бўлиши шарт. Табиатдаги мувозанат бузилиши эса, тамоман об-ҳаво назоратига бўйсунмаслик оқибатидандир.
Худди шу об-ҳаво каби инсон кайфияти, унинг ақл ва мантиқ, туйғу ва ҳисларига худди тўрт фаслдай таъсир ўтказиб, бошқарувни бутунлай қўлга олади. Доимий муҳаббатнинг қайноғи бўлмаганидек, айрилиқнинг совуғи ҳам қақшатиб, сени батамом йўқ қилиши мумкин.
Ичимдаги ҳозирги об-ҳаво, куз ёмғири каби шамоли бор, атрофда тўкилган дарахт барглари, иссиқ кунлардан узоқлашиб қишга ҳали бўйин эгиб бўлмаган у намли булутли ва ер -ер чанг тўзонини ютгандекман. Юрагим чарчаган, ҳисларим, кўнглим мотам тутган, хотираларим эса, чиққан ёнғинга ўтин дея отилгандек. Қай бирининг кўнглини олишга шошиб қолдим.
Қалбимга айтсам, кутилмаган зарбаларга эътибор қилмаса, ҳисларимни қучсам олов ҳароратидан ёниб кул бўлмаса, қишнинг аёзидан музлаб қотиб қолмаса, хотираларимга эса, қўрғошиндан қафас қуриб берсам, ҳар бўронда сочилиб кетмасин, матонатли турса. Ақлим булутларга таслим, шамолнинг елига мафтун, ўлка -диёр кезиш билан овора бўлмаса.
Тўрт унсурдан яралган табиатга монанд, олов-бу ёнган юрагим, ҳаво-эса сочилиб кетган хотираларим, сув-баъзан сокин баъзида тўлқинли ҳисларим, тупроқ-энг пастда оёқ остида юрган ақлимни акси эди. Низомнинг тутуриқсиз қилган ҳар ҳаракати, мени гангитиб қўяр, уни энг қўрқоқ, энг худбин энг масъулиятсиз деб ҳисоблаганимда, бир ҳаракати билан мени остин- устун қилишга ва кайфиятимдаги табиат унсурларининг қай бирига эътибор қаратишга шошиб қолар эдим.
Пешонасини пешонамга ёпиштириб икки қўли билан юзимни тутиб турарди. Нигоҳларим унинг нигоҳларига бош кўтариб қарар экан, оловга яқинлашган ҳисларим юрагимни куйдирар, берган ҳар озори сув тўплаб жонимни оғритар эди.
#акси_дунё
187-қисм
Оёқда зўрға турибман аммо Низом мени келганимни билиб, боламни исташимни билиб, онасининг этагида яшириниб юрибди. Сенларнинг жонинг пул, бойлик бўлса, энди кўрасанлар деб автосалонга келиб олдим.
“Машиналарни ундай усулда сота олмаймиз, бу катта зарар”
“Яхши,айтган кишимни топинг, машинангизни узр машиналаримни бу зарардан қутқарайлик “ ,-дедим киноя билан.
Гапириб -гапириб чиқиб кетди. Компьютерни очиб, ўзимча бир нарсалар қилмоқчи эдим. Фақат коди борлиги учун ҳеч нарса, қила олмадим. Ички телефон орқали секретарь қизни чақириб, қаҳва олиб келишини айтсам, энсасини қотиришни бошлади.
“Керак эмас қаҳва, ишдан бўшатилдингиз “,-дедим юзига қараб.
“Мени сиз ишга олганингиз йўқ. Низом ака олганлар “ ,-деди асабимга ўйнаб.
“Ҳа, Ботирни фамилияси билан чақир. Низом эса аками?”
Столга қўлим билан бир ургандим, учиб тушди.
“Менга қара, сен мени қаердан чиқиб келганимни биласанми?” -дедим важоҳат билан
“Ҳа..сиии”
“Билсанг унутма! Қани сур бўтдан “ ,-дедим ўзини шевасида.
Низомнинг суюқлигидан насиба олган кўринади. Ўзига ишончни қаранг, биров келиб мен бу ерни бошлиғиман деса, ёнидаги ҳали ҳам мени келинойи деса-ю, бу ойимчага осмонлардан ой ваъда қилинган шекилли “духи” баланд .
Биринчи соат ўтди, Низомдан дарак йўқ. Гапим жиддийлигини исботлаш учун бухгалтерия бўлимига бордим. Ботир ёнида бир- икки одам билан нимадир гаплашиб турган экан. Мени кўриб жим бўлди.
“Бир соат бўлди “-дедим соатни кўрсатиб.
“Боғланишга уриниб кўрдим, бўлмаяпти “ ,-деди мени жиддийга олмасдан. Ҳали шунақами, сўзини юз ифодам билан кўрсатиб
“Асолатхонни ишдан бўшатдим. Сизларни ҳам. Ҳазил қилганим йўқ эди. Майли унда ўзим билган йўлимдан кетаман “
Ким очди савдосига хоҳлаган пайтим кира олмаслигимни, улар мендан кўра яхшироқ билишарди. Шу учун менсимай турганини билиш учун мунажжим бўлиш шарт эмас. Низомдан келадиган хабарни кутган сўнги бир соат ичида, Телеграмга кириб қанча машина олиб сотар каналар бўлса, ҳаммасига алоқага чиқдим.
Тезкор иш қиладиган чаққонлар кўп эмас экан. Лекин Умид деган бир машина-фуруш ҳозир келиб машинани кўра олишини айтгач, индамай вақтимни кутиб турдим.
Қирқ дақиқалардан сўнг, телефонимга Умид деган одам келдим, деб хабар жўнатди. Безбетликда биттаман десам, Асолатхон мендан ҳам ошиб тушиб, қувган бўлсам-да, ҳали ҳам ишини давом эттиради. Ичимда сенга ҳали навбат келади, шошмай тур деб кириш эшигига қараб юрдим.
Умид деганлари ўрта ёшли, бўйи пастроқ тўлачадан келган одам, бошини эгиб машиналарни томоша қиларди.
🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️ 🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️
🤩🤩🤩🤩🤩🤩 🤩🤩
🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩
𝕐𝕆ℤℕ𝕀ℕ𝔾 𝕀𝕊𝕊𝕀ℚ 𝕂𝕌ℕ𝕃𝔸ℝ𝕀𝔻𝔸 𝔹𝕆ℤ𝕆ℝ𝕄𝔸-𝔹𝕆ℤ𝕆ℝ 𝕐𝕌ℝ𝕀𝕊ℍ𝕀ℕ𝔾𝕀ℤ 𝕊ℍ𝔸ℝ𝕋 𝔼𝕄𝔸𝕊🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸🌸 ᴀᴋsɪʏᴀᴅᴀɴ ᴍᴀʜsᴜʟᴏᴛ xᴀʀɪᴅ ǫɪʟsᴀɴɢɪᴢ ᴛᴇᴢᴋᴏʀ ᴅᴀsᴛᴀᴠᴋᴀ xɪᴢᴍᴀᴛɪᴍɪᴢ ʙɪʟᴀɴ sɪᴢɴɪ ʟᴏʟ ǫᴏʟᴅɪʀᴀᴍɪᴢ🔘🔘🔘🔘
𝕊𝕀ℕ𝔸𝕃𝔾𝔸ℕ
12ᴍɪɴɢᴅᴀɴ ᴏʀᴛɪǫ 𝕆𝔹𝕌ℕ𝔸ℂℍ𝕀𝕃𝔸ℝ 𝕀𝕊ℍ𝕆ℕℂℍ𝕀ℕ𝕀 ℚ𝕆ℤ𝕆ℕ𝔾𝔸ℕ 𝕂𝔸ℕ𝔸𝕃
Ота мана шундай бўлади!
Устоз Раҳимберди домла👇
ㅤㅤㅤㅤ
Ибрат...
1. Отанг сенга танбеҳ берганида у сени ёмон кўрмайди.
2. Отанг сенга босим қилганида у сени ўсишингни истайди.
3. Отангни жим турганини кўрганингда у сени келажагинг ҳақида бош қотираётган бўлади.
4. Отанг иқтисод қилган пайтда билиб қўй, у ўз нафсини бутунлай маҳрум қилган бўлади.
5. Отанг ҳансираб қолганини кўрсанг билиб қўй, у сен сабабли шундай бўлган.
6. Отанг кулган пайтида билиб қўй, бунинг ҳам сабабчиси сенсан.
7. Отанг қаттиққўл бўлиб қолса билиб қўй, сен унинг кўрсатмаларига юрмаган бўласан.
8. Отанг эшик хонасини қулфлаб олган пайтида билиб қўй, у йиғлаётган бўлади.
9. Отангга нисбатан овозингни баландлатсанг уни тириклайин гўрга тиққанингни билиб қўй.
10. Сен ўзингни дарбадар ва саргардон ҳолда кўрсанг билиб қўй, отанг сендан ғазабланган бўлади.
11. Отанг тўшакка чўзилиб олиб, гапирмаётганини кўрсанг билиб қўй, сен улкан суячиқ тоғни йўқотиб, бўшлиққа юз тутган бўласан. У бўшлиқни ҳеч қандай хотира ҳам тўлдира олмайди.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#акси_дунё
192-қисм
“Ақли жойида, она керак. Жаҳли дарров чиқиб, одамларни пичоқлайдиган ёки қўлига тўғри келган нарса билан отиладиган она эмас.”
“Сен нимани кўрсатишга, уринмоқчисан? Мени ақлим носоғлом ва руҳиятим бузуқ демоқчимисан?”
“Сенга ўхшаб жиноятчилар орасида узоқ муддат ўтирган ва доим бировга зарар беришга мойил бўлган бировга, боламни беролмайман демоқчиман” ,-деганида чидай олмадим ва унга қараб отилганимда, қўли билан хонанинг чап юқори бурчагини кўрсатиб, мендан қўрқиб қочаётгандек тутди ўзини.
У кўрсатган томонга қараганимда хонада камера борлигини энди кўрдим. Юзимга қараб кулиб
“Болани бутун умрга васийлигини олишимга, кўмаклашяпсан. Сенга ўхшаган ақлий носоғлом онага, ҳеч қайси қонун болани бермайди” ,-деганида устимдан муздек сув тўкилди.
Эшикдан кирганимизда билиб туриб мени ўпди. Менга яқин турди. Унга қарши юмшоқ ҳаракатлар қилмаслигимни биларди. Менга шунча гапдан кейин яқинлашса, унга қаршилик кўрсатишимни аниқ эди. Атайлаб менга тузоқ қурди. Адолатнинг ўғли эканлигини яна бир бор исботлади. Ўзимни қўлга олиб, унинг гапларидан қўрқмаганимни билдириш учун кўзларига қараб гапирдим.
“Болани менга бермайсан демак. Бу гапимни онангга етказ бўлмаса, эртагаёқ ажрашишга ариза бераман ва бир тийин ололмайсизлар мендан, тушундингми? Жонга жон. Сирож менинг жоним ҳамма нарсам бўлса, пул бойлик сенларнинг жону-дилинг “ ,-деганимда баланд овозда кула бошлади.
“Мени чиндан танимабсан Нафиса, қайси пулларни айтяпсан. Бошқарувини менга ишончнома билан топширганларингними?” “Нималар деб валдираяпсан? Мен ҳеч қандай ишончнома берганим йўқ” ,-дедим кўзларим хонасидан чиқиб.
Столнинг ички томонида турган бўлмачадан, бир қоғоз чиқарди. Қоғозда менинг имзом билан барча мол-мулкимнинг идорасини исмини танимаганим бир шахс номига ўтказиб бериш учун Низомга ишончнома берганим ёзилганди.
Имзом олдидаги санага қараганимда, адвокат амнистия учун ариза олгани келган кунги сана ёзилган эди. Унинг кўзларига қараганимда, ғалаба қозонган кишидек қараб турарди.
“Бу пасткашликни ҳам қилдим дема? Яна қанча номард бўлиш мумкин эканлигингни, менга кўрсатма. Мен бугун банкка бордим. Пуллар турган эди.”
“Сен кўрган пуллар автосалонники, улар асли бўлган миқдор олдида зарра. Ажрашмоқчи бўлсанг, марҳамат турмуш қурганимиздан кейин очилган автосалон фойдаси тенг бўлинади. Менимча бу сенга етади”
Тарсаки тушириш навбати менга келганда билагимдан қаттиқ ушлаб олди.
“Сендан яна қанча нафратланишим мумкин “ ,-дедим жирканиб.
“Нафрат билан севги орасида ҳеч қанча масофа йўқ”
“Сени севганча кўчадаги...”
“Шшт, гапларингни ўйлаб гапир.”
“Нима истайсан? Бунча ўйин, бунча қитмирликни шунчаки истамаган болангни мендан олиш учун қилмагандирсан? Ниятинг нима?”
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
🥰🅣︎🅔︎🅢︎🅣︎🥰
Õz kasbingizni tõgri tanlaganmisz ?
KELING BUNI TEST ORQALI SINAB,BILIB OLAMIZ IMKONINGIZNI SINAB KURING AXIR BIZ SIZGA ENG YAXSHILARINI ILINAMIZ😊
❤️ 𝐓𝐮𝐫𝐤𝐢𝐲𝐚𝐝𝐚𝐧 𝐠𝐨'𝐳𝐚𝐥 𝐯𝐚 𝐥𝐚𝐭𝐨𝐟𝐚𝐭𝐥𝐢 𝐚𝐲𝐨𝐥, 𝐪𝐢𝐳𝐥𝐚𝐫𝐢𝐦𝐢𝐳 𝐮𝐜𝐡𝐮𝐧 :
💎 𝐞𝐧𝐠 𝐳𝐚𝐦𝐨𝐧𝐚𝐯𝐢𝐲 𝐭𝐮𝐟𝐥𝐢𝐥𝐚𝐫👠,
💎 𝐨𝐟𝐢𝐬𝐧𝐨𝐲 𝐝𝐯𝐨𝐲𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫, 👩💻
💎 𝐭𝐨'𝐲 𝐯𝐚 𝐬𝐚𝐫𝐩𝐨𝐛𝐨𝐛 𝐥𝐢𝐛𝐨𝐬𝐥𝐚𝐫, 👰♀
💎𝐛𝐚𝐬𝐚𝐧𝐨𝐬𝐡𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫, 𝐭𝐚𝐩𝐨𝐜𝐡𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫👡,
💎 𝐨'𝐪𝐢𝐭𝐮𝐯𝐜𝐡𝐢𝐥𝐚𝐫 𝐮𝐜𝐡𝐮𝐧 𝐟𝐨𝐫𝐦𝐚𝐥𝐚𝐫, 👩💼
💎 𝐭𝐫𝐨𝐲𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫, 💁♀
💎 𝐤𝐚𝐬𝐭𝐲𝐮𝐦𝐥𝐚, 𝐩𝐥𝐚𝐬𝐡𝐥𝐚𝐫, 🧥
👛 𝐬𝐮𝐦𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫👜
𝐧𝐚𝐥𝐢𝐜𝐡𝐢 𝐯𝐚 𝐙𝐚𝐤𝐚𝐳𝐠𝐚 🥰🥰
𝐁𝐢𝐭𝐭𝐚 𝐤𝐢𝐫𝐢𝐛 𝐤𝐨𝐫𝐢𝐥𝐚𝐫
𝐂𝐡𝐢𝐪𝐨𝐦𝐢 𝐪𝐨𝐥𝐚𝐬𝐢𝐳𝐥𝐚 𝐪𝐢𝐳𝐥𝐚𝐫 😇😇😇😇😇
𝐁𝐮𝐧𝐚𝐪𝐚𝐬𝐢 𝐡𝐚𝐥𝐢 𝐛𝐨'𝐥𝐦𝐚𝐠𝐚𝐧 𝐒𝐡𝐨𝐬𝐡𝐢𝐥𝐢𝐥𝐚𝐫 👇👇
/channel/+8IOew-8BRsdmYzgy
🦄Bitta kapalakni tanlang!🦄
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🦋 4⃣🦋
2⃣ 🦋 5⃣🦋
3⃣ 🦋 6⃣🦋
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
Бўлган воқеа: Қайноғасини севиб яшаган келин
Ўттиз беш йил олдин сочлари жамалак қиз эдим. Ўшанда ўнинчи синфни энди тугатган, ўн еттига тўлиб-тўлмагандим. Туман марказида яшардик, ўқишга имконим бор эди. Бироқ отам мени ўқитишни истамади. Оилада олти қиз эдик. Мен энг каттаси эдим. Улар мени узатишдан ўзгасини ўйламасди. Шундай бўлди ҳам. Совчилар келиши тўхтаб қоладигандай шошишарди. Бир куни онам келган совчиларни қайтарди. Улар қайта-қайта келаверишди, келаверишди. Ахийри ўғли билан учрашишга онамни кўндиришди. Учрашувга чиқдим. У пайтлар тўйдан олдинги учрашувлар урф эмасди. Кўпчилик қизлар номус қилиб бўлажак турмуш ўртоғини кўрмай розилик берар, суратини бир кўриб ё кўрмай тегиб кетаверарди. Шу боисми, кўришишимиз узоғи билан беш дақиқага чўзилди. Суҳбатлашиш, яхшироқ танишишга вақт, имкон қайда дейсиз. Бир-биримизни кўришга зўрға улгурдик. Етиб боргунгача оёқларим қалтирай бошлаганди, қаттиқ ҳаяжонланардим. Айтилган жойда бўйлари баланд, келишган бир йигит кутиб турарди. У ўзини Асқар деб таништирди. Қайтиб қарашга юрагим бетламади. Титроғимни сездириб қўймай дедим. Тезда хайрлашдик. Юришга мажолим йўқ — бахтиёр эдим. Уйга келиб онамга розиман дедим. Қароримдан ҳамма ҳайрон эди...
Давоми Бор😰😨
#дуел Озода ва Юлдуз
Озода Нурсаидова: Агар халқ артисти Юлдуз Усмонова мен билан жонли ижро қилиш бўйича беллашганида бу овоз билан халқ артисти бўлиб юрганига уялиб қоларди
Юлдуз Усмонова: "Мен билан жонли ижрода беллашиш сенга ҳеч қачон насиб қилмайди, сабаби сен..😨👇
#ФОТОТЕСТ
Қандай дугона эканлигингизни аниқловчи фототест. Бу тестни нафақат ўзингизда синаб кўришингиз, балки дугонангизга юбориб кўришингиз хам мумкин.
🙊БИР КЕЧАЛИК КЕЛИН 😰
(Ҳаётий воқеа)
Онамга тавсия қилинган қизга уйландим. Тўйдан аввалги текширувлар жуда чуқурлашмади, таниш деб ахамият бермадим. Бу қизга яхши кўриб уйландим.
Тўй жуда чиройли ўтди. Таомлар кўплигидан стол оёқлари синай дерди. Мусиқачию хонандалар алмашавериб тўйхонани қиздирдиларки! Пуллар сочилди. Ҳамма самимийлик билан бахт тилади. Ҳамманинг оғзида тўйнинг ҳашаматли бўлгани муҳокамаси Тўй чиройлик ўтди. Туй кечаси Киёв келини ёнинга кирди,чимилдиқа киришанда, келин қиз бола чиқмади буни айбини яшириш учун қулини кесиб қони чиқарди, ва янгаларига кўрсатди, кегин Киёв келини.....
ДАВОМИНИ ЎҚИНГ... 👇👇+/channel/Taqdirlar_Qismatlar_Hikoyalar/100831
#акси_дунё
190-қисм
“Соғинмадингми мени?” -деганида ақлим тупроқ кўчгандек ёпирилиб келиб, худбин ва ўзини ўйлаган бу шахсиятни ўзимдан куч билан итариб юборишга жасорат берди.
Бир -икки қадам ортга отилган гавдаси, асаб бузар даражада юзидаги табассумми, жаҳл тўфонимни қўзғаб бўлган эди.
“Қайси юз билан ?” -деган жумлаларим кўз ёшларим ортида ёрдамга муҳтож бўлиб чиқди оғзимдан. Тиржайиб турган юзи, бирдан шакл алмаштириб кўзларимни нишонга олган нигоҳлари жиддийлашди.
“Анчадан бери эркаланишлардан маҳрум қолган эдинг, сенга яхшилик қилмоқчи бўлдим. Лекин ҳар доимгидек ҳамма ишни бузишга бўлган мойиллигинг, икки дақиқалик романтика онларимизни қатлаб бир жойларга тиқиб қўйди” -асабдан кула бошладим.
“Бир пайтлар воз кечиб, кейин қўлимдан тортиб олган боламни менга бермай, олиб қочган одамми айтяпти бу гапларни? Сен эмасми энг чиройли туйғуларимни қотили, ноинсоф. Сени деб ҳомиладор бўлганимга севинолмадим. Қочдинг кетдинг қўрқоқлардек, лекин ҳамма нарсани бузган яна менми, айбдор?”
“Вақт керак эди, қабулланишимга бердингми? Озроқ узоқлашиб, ўз ичимда болани қабулланиб тузган режа ва ишларимни жойига қўяман деганимча, нималар қилиб қўйдинг!!! Ортимга ўгирилишга юрак йўқ, бир ишни қўзғаб турасан. Қўрқоқ эмишман. Сен жуда жасоратлисан-ку, эрим деган одамни онасини пичоқлайдиган даражада. Ҳаммасини расво қилиб, мени ўзингни ва қорнингдаги болани ўйламай, ҳаётларимизни худди мувозанатсиз чархпалакдек айлантириб, ҳар томонга сочиб юбординг“ ,-деб бақира бошлади.
“Сабабини сўрадингми?” -деб мен ҳам овозимни кўтариб бақира бошладим. Кўз ёшларим тўхтовсиз оқиб ожизлигимни кўрсатиб турарди.
“Сабабини сўрадингми? Жонингни нима бунча оғритди-да, ўйламай иш қилдинг дедингми? Йўқ, чунки сен ҳар доимгидек биринчи ўзингни, ўз ички дунёнгни ўйлаб мени ёлғиз қолдириб қочдинг”
“Мени айблама! Сенга келишувимиз чинга айланган куни айтдим. Нима дардинг, муаммонг бўлса тўғри менга кел. Менга айт ўзим ҳал қиламан дедим. Аммо йўқ, сен ҳар доимгидек айтгани айтган. Низом ким бўлибди, эр ким бўлибди? Отингни олиб чопдинг, олдинга қараб”
“Йўқ эдинг атрофимда, йўўўўўўқ!!!! Ҳолимдан хабар олмас эдинг. Қайси эрга суянади аёл биласанми? Унга эътибор берган, хотини аҳволи билан қизиққан эрга суянади аёл. Лекин бизнинг шаҳзода доим ўз “мени” устун бўлгани учун, хотин фақат ётоқда....”
“Ўчир у овозингни қаттиқ хафа қиламан!!!” -деди бармоғини кўрсатиб огоҳлантирди.
“Ҳеч ким танимаса ҳам, сен танир эдинг мени ёшлигингдан. Қачон бир тортишув ёки жанжалга аралашдим айт. Қайси тўполонда мени кўриб катта бўлдинг?
#акси_дунё
188-қисм “Буни кузови ўзникими? Бир айби борми, нега шошилинч сотяпсиз? Ҳазиллашиб чақирмадингизми ўзи? Вақтим йўқ мени” ,-деди менга қараб.
Гапидан Умид ака ҳам мени бошлиқлигимга ишонмади. Мен у билан машиналар атрофида айланиб нарх гаплашар эканман, Ботир ёнимга яқинлашиб телефонини берди. Қулоғимга тутганимда
“Сен тентакмисан! Жинни -пинни бўлиб қолдингми? Машинафурушга салондаги машиналарни сотиш нимаси?”
“Келмаган ҳар соатингга битта машина” ,-дедим жиддийлигимни кўрсатиб.
“Келяпман, йўлдаман икки соатда бўламан, аҳмоқлик қилма. Йўқот, у одамни у ердан”
“Бақирма менга! Боламни олиб кел. Уни менга олиб келмасанг, келишувимизни унут “ ,-дедим аслида ҳали ҳам бор буди менда эканлигини эслатиб.
Телефонни Ботирга қайтардим. Ботир қулоғига тутиб бир нарсалар деди. Умид деган одам бизга қараб, нима бўлаётганини англаб етолмай турганди.
“Бировга пранк қиляпсизларми?” -деди кулиб.
У Ботир билан гаплашар экан. Мен ўзимча Низом билан узоқ муддат сўнгра, юзма -юз бўлишни энг асосийси болагинамни бағримга босишини ўйладим.
Ҳар қанча Умид деган одамни Ботир кетказишга уринса-да, рухсат бермадим. Унга ҳам нималар бўлаётгани қизиқ шекилли, иши кўп бўлса-да, кетмай ким келар экан, бу иш нима билан тугар экан деб кутарди. Икки соат деганига қараганда, кўп узоқда эмас яқин масофадаги вилоятларда яшириниб юрган демак.
Машина келиб тўхтаган овози, баланд эшитилди. Низомни икки йил деганда энди кўрдим. Устида оддий содда кийим, сочлари ҳар доимгидан сал кўпроқ пасайган. Орқасидан Адолатни ҳам кутган эдим, болани қўлида у ушлаб келяптими деб, лекин Низом ёлғиз эди.
“Сирожим қани?”-дедим кўзларига қараб.
“Сенга кўрсатаман ҳозир, Сирожни” ,-деди менга қараб жаҳл билан юриб келар экан.
“Ботир бўлди, кузатиб қўй акани ҳеч нима сотилмайди”
“Сотилади!”- дедим бақириб Ҳамма бизни кузатиб турарди.
Асолатхон ҳам хонасидан югуриб чиққан, ичкарида қанча ходим бўлса, ҳамма томошадан қуруқ қолмаслик учун атрофимизда.
“Бўлди қил! Сотилмайди ака, буларни ҳаммасининг эгаси менман сотилмайди десам, сотилмайди “ ,-деди Умидга қараб.
“Буларни ҳаммаси меники унутдингми?” -деб бақирганимда
“Бу ерда сеники бўлган фақат мен, бошқа ҳеч нарса эмас” деб жавоб берди. Бошим айланди, томоғим қуриганини ютинолмай қийналганимда сездим. Ҳамма жим, бизни кузатиб турарди.
“Сен кел, мен билан “,-деб қўлимдан судраб бошлиқ хонасига қараб юрди.
Асолатхон ортимиздан юриб келарди. Унга қайрилиб қараганимни кўрган Низом
“Иш вақти тугади, ҳаммага жавоб “ ,-деб балан овозда гапирди.
#акси_дунё
186-қисм
Мен гапларимни тугатмай, болам у ваҳший қўлида қимирлай бошлади. Адолат эса камерага қараб боламни ўпиб, уни тинчлантира бошлади.
“Жим ўғлим, жим! Ҳозир, ўзимни болам, сени ҳеч ким мендан ололмайди, тинчлан болам” ,-дея кўзимга қараб гапирарди. Мен унга яна жавоб қайтаришга шайланганимда, гўшакни қўйди. Бор гавдам билан икки букилдим.
Исқирт аёл, қасддан боламни соғинганимни билиб, менга қараб уни ўпиб эркалади. Билиб туриб олиб кетди, қаерга бўлмасин. Кучим қолмади. Бошқа бу аёлнинг адолатсизлигига, сабрим қолмади. Эй, худойим ўзинг йўл кўрсат, ўзинг куч бер.
🌘 🌘
“Бунга ҳаққингиз йўқ! Тез чиқинг бу ердан!”
“Бу ерни раҳбари ким?”
“Раҳбари таътилда, қанақа гапга қулоқ солмайдиган аёл экансиз? Чиқинг бўлмаса, милиция чақираман “
“Чақир!” -дедим теридан қопланган айланма креслога ўтириб.
Мени келганимдан бери, ҳайдашга уринаётган секретарь қизга қарадим.
“Нима бўлаяпти тинчликми?” -дея бошқа бир одам кириб келди хонага.
Менга кўзи тушиб, қошлари чимирилди лекин таниди.
“Мана бу аёл, бошлиқ йўқ десам ҳам, хонасига бездек кириб олди Ботир Раҳимович “
“Бу ерни бошлиғи ким?” -деб саволимни қайтардим яна.
“Низом..”
“Сиз! Узр келинойи, Асолатхон сизни танимабди “
Келганимдан бери менга ола қараш қилган секретарь қиз, ким эканлигимни эшитиб аввал оғзи очилди, кейин “шуми?”дегандек ҳисобчи Ботирга қаради.
“Сиз ўрингизга қайтинг, Асолатхон “ деб Адолат йўғ-е, Асолатхонни хонадан чиқарди.
“Келинойи, сизни келишингизни билмаган эдик. Низом ака дам олишда эди”
“Чақиринг келсин, етади дам олгани”
“Мен қандай қилиб...”
“Келмаса, ҳар ўтган соат боши машиналарни ким очди савдосига чиқариб, энг арзон нархда сотаман “ ,-дедим қатъийлик билан.
Қамалмасдан аввал автосалонга келиб -кетиб баъзи ишларни ва тартибдан хабарим бор эди. Ҳали ҳам, бу ер менинг номимда экан. Уч кундан бери телефонни кўтармаган ва онасининг пинжига боламни олиб, тиқилиб олган қўрқоқни инидан чиқаришнинг бошқа йўлини топа олмадим.
Аслида пулим йўқлиги учун ҳисобимни текшириб кўриш учун банкка борган эдим. Буларни бир сўм у ҳаром пулига тегмайман деб ўзимга сўз бергандим. Аммо Адолат мени мажбур қилди. У боламни олиб қочмаса, мен билан мушук- сичқон ўйнамаса, тупурган эдим ҳаммасига.
Лекин энди ўйиннинг ғолиби мен бўламан. Боламни қидирмаган ерим қолмади. Дадамнинг қабрига бориб дуо фотиҳа ўқиб келдим. Вилоятдаги уйга бориб, ўша куни қайтдим. Неча кундан бери кўзимда уйқу йўқ.
