26542
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
#Қарғалар_маҳкамаси
160-қисм
“Узр! Мен шунча йил, мени ким олар экан деб яшадим. Эрга тегиб яна ўн йил эримнинг қайтишини кутгандан кўра. Яна шунча эр этмай кутганим маъқул. Келганда, чиқиш эшигини кўргандирсиз?”,-дегандим ғазабланиб, еридан турди.
Синглиси чопиб олдига чиқди. Ака-сингл бирга уйдан чиқишди. Холамнинг қизи эса менга қараб келарди.
“Менга қара! Сени аниқ бир кишинг бор-у? Шундай йигитга йўқ дединг-а? Уйланмаган йигит бўлса, уй- жойи аниқ. Қизлари бизни қўлимизда. Мазза қилиб яшар эдинг?”
“Нималар деганингизни биласизми? Сиз у келинни одам ўрнида кўрмайсизларми? Бу қанақа тушунча? Ундан кейин мен нега ота-онаси учун уйланиб, ташлаб кетадиганга тегишим керак?”
“Ҳой, ақлли қиз! Бизда ҳамма деярли шундай яшайди. Эри четда ишлайди. Хотини ота-онасининг хизматини қилади”,-деганда ўзимни тута олмадим.
“Кейин нима бўлади биласизми? Сабр қилиб яшагани яшайди-да. Шайтон йўлдан ургани нималар қилмайди? Мен бир йилда нечта аёлнинг жиноятига гувоҳ бўламан хабарингиз борми? Баъзи нарсаларни кўз билиб туриб, қулоқ эшитмаслигига йўл қўйиб беряпмиз”,-деб гапирган эдим.
“Сен ўзинг бирортага иккинчи хотин бўлиб яшаб юрмабсанми?”,-деганида кўзларим тўлди.
Бизни бегонлар яраламас эди. Бизни ўзимизникилар юрагимизни оғритарди. Қишлоқа қайтишганида нима гаплар бўлишини тасаввур қиляпман. Бечора онам, опаларим ва акаларимга, бўлмаган гаплар боришининг шамоли бу савол.
“Бу гапни ўйламай...”
Гапимни тугатишга фурсат бўлмади чунки келин қайтиб кирди. Унинг юзига қараганимда, бир ифода ўқиш қийин бўлди.
“Пастда..”,-деб ҳали келин гапини тугатмасдан эшик жиринглади.
Холамнинг қизи, келин иккиси эшик олдида ким келди деб кутарди. Мен эса ҳеч нарсадан бехабар эшикни очдим. Бир аёл турарди қўлида оппоқ дастурхони билан. Мен ҳали аёлни кимлигини сўрашга улгурмай, калтош тоға ҳам кўринди эшикда.
Икки бетим ловуллаганини кўрганингизда эди. Бироз аввалги Журъатбекка кекайиб гапирган қиз кетиб,бир пайтлар қайнонам бўлишини орзу қилганим аёл қаршисида уятчан тортинчоқ Зумрад келганди.
Демак ҳаё ҳам ишқдан бир парча эканда?
Йиллаб ўйладим, онаси мени билганида қабул қилар эдими,деб. Одатда пойтахдаги оилалар вилоятдан қиз олишмасди. Бошим ўз ўзидан эгилди. Кўзларига қарай олмадим. Калтош тоғага ҳали жаҳлим пасаймаган эди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Қор ёғаётган оқшом
шаҳарни кезсанг,
Ўйласанг олисларда қолган
кимнидир...
✍ Хуршид Даврон
🎤 Шоирнинг ўзи ўқиган
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
158-қисм
“Журъатбек”,-дедим.
Ўйин қилма дегандек қаради.
“Рост! Исми Журъатбек!”,-деганимда бу сафар у ўзини кулгидан зўрға тутди.
“Оилам мажбур қиляпти”,-деб қўшиб қўйдим.
Қаттиқ ютинди.
“Қаердан чиқди бу?”,-деб қўлини белига қўйди.
“Made in Korea”
“Ҳазиллашма!”,-деб огоҳлантирди.
“Рост! Кореяда яшаб келган экан”,-дедим очиқлик киритиб.
Қошини чимириб бир муддат ўйланиб қолди.
“Местный ола қарғадан қутилиб, энди корейс ҳаккаси келдими?”,-деганида ола қарғани тушиндим-да, бу ҳаккаси нима эди?
“Нега ҳакка? Балки семурғдир. Ўлдим деганда янгидан тирилган қуш”,-деб ўзимча катта гапирдим.
Ичкарига жўнатганим ким билади нима?
“Корейсларнинг рамзи, яъни қуши- тумшуғи қора ҳакка”,-деганида энди етиб борди.
“Фақат ҳакки шимолий Корея рамзи. Ва у сенга тўғри келмайди”,-деганида мени камситдими ёки ҳаккани била олмадим.
“Нега эмиш?”
“Чунки ҳакка- ўғри қушдир. У бошқа инларга кириб тухум ўғирлайди, итларнинг суягини олиб қочади. Ҳатто товуқларнинг жўжасини ҳам ўғирлайди. Сен эса, ўғриларни тергов қилувчисан. Сенга ҳам ҳайронман, бир қарса қотил қарғадан гул оласан бир қара ўғри ҳаккадан”,-деб кула бошлади.
Бу эса асабимга тегарди. Ундан ўч оламан деб калака бўлдимми?
“Ҳа энди, нима қилай? Одам деб ўйлаганим аввал юрагимни ўғирлаб, кейин орзуларимнинг қотили бўлди-ку? Буларида ҳеч бўлмаса биттадан сифати бор. Қалбимни ўғирласа, орзуларимга индамас. Орзуларимни ўлдирмоқчи бўлгани, юрагимга тегмас”,-деганимда юзи қизариб нигоҳларини мендан олиб қочди.
“Дафтарни бер, уйда меҳмонларим кутяпти”,- дегандим боши билан йўқ деди.
“Сени ҳозир вақтинг йўқ. Кейин орзуларинга бирров тегмаса, ишинга қайта олсанг, бирга қараб чиқамиз”,-деб жавоб берди.
“У нима деганинг?”
“Ҳаккалар ялтироқ нарсага ўч бўлади. Сенинг зийнатингни эса, фақат кўзи ўткир қуш кўра олади”,-деб машинасига ўтирди ва кетди.
Мен эса қўлимдаги гул, ҳакки ҳақидаки маълумот ва деразадан мени кузатиб турган терговчи шпион қўшни билан қолгандим. Подезд эшига етганимда кутилган савол келди.
“Зумрадхон! Шу меҳмонжонлардан айланай киносини сиздан илҳомланиб олишган-ов. Тинмай уйингизга меҳмон келади. Яна кунлаб ётиб қолишади”,-деди тиржайиб.
“Бизда меҳмон шунчаки вақт ўтказиш учун эмас, ё дардига малҳам топиш учун ёки ташвишингизни енгиллаштириш учун келади, Зебо опа”,-деганимда бети ҳам қизармади.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❄️Болакайнинг қор билан илк танишуви😍
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
Бонус!
156-қисм
Столим устида бир плитка шоколад турарди. Устида “пористый молочный ”деб ёзилган эди. Менинг бунақа шоколад яхши кўришимни фақат бир киши биларди бу бинода ва шоколадни қўлимга олиб атрофга қарадим. У кўринмасди. Ёндаги ҳамкасбимдан Юсуфни кўриб кўрмаганини, сўрадим. Эрталаб келиб кейин адлияга кетгани айтди. Столим устида қолдирган нарсаси эса бу ердагиларга кўргазма деб қабул қилгим келди.
🐦⬛
“Йўл азоби, гўр азоби деб бекорга айтмаганда, жиян”,-деб холамнинг катта қизи ва келини келганди.
Уларни вақтида кутиб олиш учун ишдан эрта чиқиб, уйга келдим. Қишлоғимдан яна бир парчлар келиб мени бу шаҳар машмашасидан ва жиноят оламидан сал бўлсада чалғитган бўлди. Икки меҳмоним бироз дамини олгунича мен ҳам уйдаги бир-икки ишимни ҳал қилиб олдим. Ёш келинчак бошқа вилоятдан келин бўлиб тушган эди. Холамнинг қизи бу келинчакни боласи бўлмаяпти деб шифокорга олиб келган экан.
“Эри нега келмади?Бир ўзи даволанадими?,-деб сўраганимда
“Эри соппа- соғ. Келинда киста бор деди ўзимизникилар шунга, пойтахтда яхшироқ текширади деб келавердик”,-деди холаваччам.
Турмуш қурмай туриб ортиқча гапиришга ҳам тортинар экан киши. Аммо баъзида билиб гапириш кераклигини ҳам унитиб қўйганимни навбатдаги гапидан билдим.
“Зумрад жиян ,бу касаллик баҳона. Биз ўзи, бошқа нарса учун келдик”,-деганида ишқилиб ўйлаган нарсам бўлмасинда деб турдим.
“Келинимизни акаси Корейдан келди. Ҳали уйланмаган”,-деганди мақсадлари равшан бўлган бу икки меҳмонимга қараб
“Бахтини топсин илоҳим. Лекин менга таклиф қилаётган бўлсангиз гапирмай қўяверинг”,-деб гапларини олдини олдим.
“Унақа дема,ўлай сенга. Холамни мазаси йўқ. Бир сен қолдинг. Қўй холам ҳам тинчисин. Доим сени ўйлагани ўйлаган”,-деди ёлғондан кўзи ёшлангандек бўлиб.
Буларнинг ҳаммасини опаларим ташкил қилмаган бўлса менинг исмим Зумрад эмас.
Уларнинг гапига кўп ҳам эътибор қилмай ўзимни бошқа нарсаларга чалғитдим. Бирга овқатландик. Атрофимиздаги биноларнинг остидаги дўконларни айландик. Уйга қайтишда эса, Телефоним жиринглай бошлади. Юсуф бу пайтда нега қўнғироқ қилди экан деб ҳайрон қолдим.
“Алло!”
“Зумрад қаердасан?”,-деган саволни кутмаган эдим.
“Уйдаман тинчликми?”,-деб сўраганимда ёнимдаги икки меҳмон қулоғи тўрт, кўзи саккиз бўлиб мени кузатарди.
“Ҳайдар ака билан гаплашдим ва дафтарини олдим.Ичидаги нарсаларни бир кўрсанг..”,-деб гапи чала қолганди.
Биз уй эшиги олдига етиб келгандик. Ва подезд олдида биров қўлида бир пакет ва гул кўтариб турарди. Ёнимдаги келин олдинга қараб юрганига қараганда, ҳақиқатдан уйимга совчи келганди.
“Мен сенга кейинроқ қўнғироқ қиламан”,-деб гўшакни қўймоқчи бўлдим.
Чунки бу иккала иш битирувчи билан очиқча гаплашадиган гапим бор эди. Фақат Юсуфнинг ”Мен келдим.Туш дафтарни ол!”,-деган гапи билан машинасинг ёнгинамизда тўхташи бир бўлди.
Давоми бор.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Хуршид Карим шеъри
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
154-қисм
“Тегасанми?”,-деб овози паст чиқарди.
“Бўлмасам-чи? Менинг ҳам оила қуришга ҳаққим бор ахир. Фарзандли бўлишга...”,-деб ҳали гапимни якунламаган эдим.
“Тушунарли!”,-деб машинасини қайта ўт олдирди.
Бу ҳаракати менга машинадан туш дегани бўлди. У билан хайрлашиб уйимга кирдим. Мени узун тун ва жуда кўп саволларнинг жавобини топиш кутарди.
🐦⬛️
Эрта тонгдан уйимдаги ишларни ҳал қилиб бироз китоб ўқишга ҳам вақт топган эдим. Бугун ишхонада ярим кун ишлашимни билиб кўп ҳам ўзимни шошилтирмай йўлга тушдим. Орада Людмилага қўнғироқ қилиб у билан аниқ бир учрашув вақти белгиладим.
Катта йўлга чиқиб автобус бекатигача юрдим. Қиладиган ишларимнинг режасини тузиб кетар эканман, ёнимда бир машина тўхтади. Юрагим қўрқувдан тез ура бошлади. Чунки машина Фирдавсники эди.
“Зумрадхон, кафедрагами?”,-деб мулойимлик билан сўради.
Мажбур у томонга қарадим.
“Ишга!”,- деган эдим
“Юринг йўлим усти, ташлаб ўтаман”,-деган таклифни берди.
“Йўқ, рахмат! Ўзим етиб оламан”,-деб юришда давом этдим.
“Зумрадхон! Зумрадхон! Сизни иллоки, таҳдид билан ўтирғизишим керакми машинага?”,-деганида, йўлимда тўхтадим.
“Нима хоҳлайсиз мендан? Ишни тўхтат дедингиз қўлимни ҳам урмаяпман”,-деб дўқ қилдим.
“Сиздек гўзал қизга ярашадими бундай муомала. Ўтиринг шу ёпмоқчи бўлган ишингизни гаплашамиз”,-деди
.
“Ишга кеч қоляпман. Ва сиз менинг вақтимни оляпсиз”,-деб сўнги умид билан гапирдим. Зора имдамай кетса.
“Сизнинг ишингиз, оилангиз жонидан муҳим эмас”,-деганда бақириб юбормаслик учун ўзимни куч билан тохтатдим.
Кечаги Ҳайдар ака ва нечаларини шу зайилда қўрқитиб келдими булар, дея мажбур машинасига миндим.
Кўзидаги маъно ва ҳар ҳаракатимни кузатиши мени ундан баттар жирканишга ундарди. Худди кечаги гаплар мийямда айлангандек бўлди.
“Мана шундай, Зумрадхон!”,-деб машинасини ҳайдашда давом этди.
“Нима истайсиз мендан? Бу қўрқитиб машинангизга миндиришингиз бир...”
“Унақа эмас, гўзалим”,-деб қўлини сочларимга келтирган эди қўлингни торт деб жеркиб бердим.
“Бунақа қўрслигингиз ҳар қандай эркакни баттар ўзига тортади, хабрингиз йўқ”,-деганида юзига қарадим. Сен ҳам эркакмисан демоқчи бўлдим фақат сабр қилиб, бошимга ортиқча ғавғони олмасликни танладим.
“Мақсадингиз нима? Аралашма дедингиз шунга ҳаракат қиляпман”,-дедим қатъий кўринишга ҳаракат қилиб.
“Эҳ, Зумрад! Зумрад! Сиз билан яхши жуфтлик бўлар эдик шу ўйинларингиз бўлмаса”
“Жуфтлик?”
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
ЯНГИ ХИКОЯ КУН ДАВОМИДА
ҚАРГАЛАР МАХКАМАСИ
МУАЛЛИФ - СУЛХИДА ДАВРОН
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Ассалому Алайкум!
Дилга яқин инсонларим❄️
❄️ Якшанба кунингиз хайрли ва файзли бўлсин!!
❄️Умрингизнинг яна бир қайтарилмас тонги муборак ва хайрли булсин!
❄️Аллоҳим Хар бир қилаётган хайрли ишингиздан, босган хар бир қадамингиздан рози бўлсин.
❄️Топганингиз халол бойлик, қилган ибодатларингиз ажру савобларга тўла бўлсин!🤲
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
152-қисм
Жамиятимизда учраб турадиган бундай иллатлар, бундан олдин ҳам жуда қаттиқ қораланиб танқид қилиниб келинган. Ижтимоий тармоқларнинг турфа хили чиқиб, ҳар –ҳар замонда олдимизга тушадиган видеолардан, ёки Россияда қилинган рейдларда олинган видеолар тарқатилганда, аслида бу томон бир қонаган ярамиз эканини билдик. Камайиш ўрнига худди ёмғирдан сўнг чиққан қўзи қоринга ўхшаб турфалари кўпайиб кетяпти. Бу бир мода эмас, бу вабоданда баттар иллат, бир хафли касалликдир.
“Пухта режа тузишимиз керак “,-деб Юсуф орадаги жимликни бузди.
Унга қарадим, у ҳам кўзларимга қарди. Индамай нигоҳларимни олдинга қаратдим.
“Зумрад! Сенга менинг оиламдан хоин чиқмайди дедим”,-деди.
Мен эса тоғасидан ёрдам олганини очиқлашини кутдим.
“Биласанми аслида биз фақат қотилни эмас,хоинни ҳам қидиряпмиз. Иккаласининг ҳам ўхшаш ҳамда фарқли томони бор.Ўхшашлиги иккаласи ҳам ўзини моҳирона яшира олаётгани. Ҳозир бирор кишидан ёрдам сўрашга ҳам қўрқиб қолдим.Чунки сотқин шу эканми деб ўйлаб қоламан”
“У сотқин тоғам эмас!Тоғам сотқин бўлсайди, йиллаб битта лавозимда қолмасди. Худди Ҳайдар ака келтирган мисолдек, оддий ходимликдан юқорига қараб кўтарилиб кетарди. Зумрад тоғам сен ва мендек юзлаб шогирд чиқарди. Қайси биримизга эгри йўл билан иш битиришни ўргатди? Йиллаб ўша кафедрада сочини оқартирди. Гапини эсла”,-деб йиллар аввал доим такрорлаган гапини назарда тутаётган эди.
“Куни келиб ҳамма ерни, пуллик ўқишларни битирганлар эгаллайди. Пул билан ўқиган, ишини ҳам пул билан ҳал қилиш пайида бўлади”,-деганди. Бу гапидан сўнг Фирдавснинг суперконтракт билан ўқигани ёдимга тушди.
“ Пора ва ҳатто пул билан ўқиганларни бир умр қоралаб келди. Яқин атрофимизга ишонмасак, улар билан яшаб ишлай олмаймиз”,-деб гапини давом эттирди Юсуф.
Йиллар давомида у одамнинг махсус хизматда ишлаганини сезмаган, айниқса Юсуфга қариндошлигини яширган одамга қанчалар ишониш мумкин?
“Бу ҳар ким бўлса ҳам ташкилот ичидаги одам”
“Унда биринчи номзодим Нодира!”,-дедим ҳеч иккиланмай.
Менинг гапимга ўзини тута олмай кулди.
“Нодирага бошқа нарса керак”,-деб мийиғида кулишда давом этарди.
“Унга нима кераклигини сен қаердан биласан?”,-деганимда.
“Эркаклар сезади, билади”,-деб гапни қисқа қилди.
Эркаклар сезармиш. Тоже мне?
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
150-қисм
“Бир пайтлар оддий ходим бўлган киши, бошлиғини сотиб унинг ерини эгаллади. Эшитгандирсизлар Сарвар Худоёров деган бир одам бор эди. Шунинг қўлида ишлаб юрган оддий ходим бўлган. Кўпчилик, Сарвар Худоёровнинг хоин деб эълон қилиниб бадарға бўлинишида ўз қўл остидаги ходимларнинг тўплаб берган ахборот ва далиллар сабаб бўлган дейди. У одам чет элга қочиб исмини алмаштирган. Лекин бу лайча тезликка кўтарилмади. Уни ёллаган ақл ҳам, бир куни Сарвар Худоёровдек қулоқсизлик қилмасилиги ва айтган ҳар ишларини бажартириш учун анча тайёрлаб кейин химоясига олди. Бу воқеалар Чароснинг ўлимидан анча олдин рўй берган.Бу оиланинг кучи қаердан деб сўрадингиз-ку? Бу оила кўринишда шунчаки оддий оиладек кўринади.Аммо ўша тоға орқали катта доирадаги халқалар соясида юради”,-деб ҳам гапириб ҳам ишини давом эттирарди.
“Ҳеч ким курашмадими улар билан?”,-сўради Юсуф.
“Курашганлар ё ўлди, ёки мендек бир эски давлат ишларига, алоқаси бўлмаган лавозимларга сургун қилинди, пуф”,-қўлидаги мосламанинг чангини пуфлади.
“Мен ҳали ҳам ўз қизини ўлдиришга бир сабаб топа олмаяпман. Агар бу кўзга соддадек кўринган оила, аслида бошқа оқимларда сузишни бошлаган бўлса. Балки душманлари келиб оиланинг қизини ўлдирган бўлиши мумкинми?”,-деган саволни ўртага ташлаганимда, Юсуф мени яна нотўғри тушунишини билсамда, мени ўйлантирган ва ҳали ҳам ерига қўя олмаган саволларимни беришда давом этардим.
“Ҳҳ, бир оилада бир ёш қиз ўлдирилган бўлса,бунга сабаб иккита бўлиши мумкин. Ё қиз кўриши керак бўлмаган нарсани кўрган.Ёки билган нарсасини гапиришни бошлаб, шантаж қилган. Бундан ўн йилча аввал, ҳали инсонларнинг хотирасида бу жиноят тоза бўлган пайтлар қирқдан зиёд кишининг гувоҳлик ва ёзма баёнларини олган эдим. Афсус..”
“Маҳаллага борганимизда бир-икки кишидан бошқа бировнинг хабари йўқ”,-деб орага кирдим.
“Кўпчилик, кўчиб кетгандир ёки қаррилари вафот этгандир.Бир жиноятда қотилни топишни истасангиз аввал сабабини топинг. Сабаб сизни натижага олиб боради.
“Жиноят мотиви- аканинг синглисини рашки деб биламиз”,-деб сўз олди Юсуф.
Ҳайдар ака кулди.
“Хунасадан рашк қилинмайди”,-деганда Юсуф иккаламиз бир –биримизга қараб қолдик.
Бу иш борган сари бошқача тус олаётган эди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Телефондаги баҳтни оилангиздан қидирманг...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
148-қисм
Қизиққан ишинг билан шуғуллансанг вақт ўтарди. Аммо ўзингни шуғуллангандек кўрсатсанг унда дақиқа санашга тўғри келади.
“Кетдикми?”,-деб Юсуф қулоғим остида келиб гапирганда чўчиб кетдим.
Компьютерда очилган харитага қараб бир неча манзил орасидаги масофага ҳисоблаб турган эдим. Ва бор диққатим шунда эди.
“Ҳозир, шуни расмга олишим керак деб, телефонимга суратга тушурдим ва барча нарсаларни йиғнаб бинодан Юсуф билан бирга чиқдик. Худди оддий икки инсондек тўғри унинг машинасига миниб иш еридан узоқлашдик.
“Қаерга бораяпмиз ўзи?,-деганимда
“Музейга”,- деб жавоб берди.
“Музейда нима қиламиз?”
“Ҳайдар Очилович ўша ерда ишлайди”,-деди бугун эски терговчи деб гапирган одамнинг исмини айтиб.
Ортиқча савол бермай жим кетдим. Йўлимиз пойтахтнинг бошқа туманларидан бирига уланиб ниҳоят ташқи кўриниши унча кўринимли бўлган эскироқ бир бино олдида тўхтадик.
Юсуфнинг ортидан юриб, унинг аввал бир аёл билан гаплашишини кутиб, кейин иккинчи қаватдаги бир хонанинг эшикигини тиқиллатиб кирдик.
Хона ичи баъзи экспанатлар билан безатилган ёки аслининг нусхаларини шунчаки кўриниш учун қўйилган. Ёши анча катта бўлган сочлари оқарган одам қўлида бир нималарни тузатиб турган эди. Бизни кўриб ишини бажаришда давом этарди.
“Ҳайдар ака! Ассалому алайкум!”,-деб Юсуф гапга кирди.
Ортидан мен ҳам саломлашдим. Аввал Юсуфга қаради кейин менга кўз ости билан қараб қўйди.
“Сени Нўъмон жўнатдими?”,-деб Юсуфдан сўраганда бошимга гурзи билан ургандек бўлди.
Ортига қараб, “Кейин тушунтираман ҳаммасини”,-деб Ҳайдар деган одамга тоғаси номидан келганини тасдиқлади.
Ичимда хавотир билан бу икки одамнинг суҳбатини эшита бошладим.
“Нўъмонга ҳам айтдим. Бу ишга бурин суқишларинг бефойда”,-деб ишини давом эттирарди.
“Ҳайдар ака, сиз ишлаган даврдан кейин анча нарса ўзгарди. Сиз билан бўлган мулоқотимиз орамизда сир қолади”,-деб Юсуф одамни кўндиришга ҳаракат қиларди.
“Ёш экансизлар”,-деб Юсуф ортидан менга қаради.
“Нима қиласизлар ўзларингни ва умрларингни ҳазон қилиб”,-деб бизга ёрдам беришга кўп ҳам кўнгли бор одамга ўхшамас эди.
“Ҳайдар ака, сиз анча- мунча ишлар қилганингиздан хабарим бор.Расмий ҳеч қандай қадам ташлолмай қолдик. Лекин барчасини далиллаштирсак, сиз фош этган ишлар қаторига бу ҳам қўшилар эди. Ахир қанча кишининг устози ҳисобланасиз”,-деб Юсуф ўзича сабаблар санай бошлади.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Аммажонларга юбориб қўйинг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
159-қисм
Худди келган меҳмонларни сенинг уйинга олиб киряпман-да, шикоят қилиб гапирасан, деб ичимда унга жаҳлим ва Юсуфга аламим билан ичкарига кирдим. Кетди-я ноинсоф. Мен ҳозир хўп десам? Кейинчи? Ахмоқ!
Уйга кирганимда холамнинг қизи мени чеккага тортди.
“Зумрад! У келган ким? Гаплашиб юрганинг бор эдими, жиян? Нега айтмадинг?”,-деб мени саволга тутди.
“Йўқ опа, бошлиғим. Хужжат бергани келибди”,-деганимга қўлимга қаради.
“Қани хужжат?”
Оббо! Тергов қилган, имтиҳонда қийнаган одамларимнинг уволи тутдими? Бу нима сўроқ?
Гулни унинг қўлига тутқазиб, ўзим ичкарига кирдим. Келинимиз акаси билан ўтирар эди. Холамнинг қизи келинини ёрдам баҳонасида чақирди. Журъатбек диваннинг бир учида мен эса бурчакдаги стулга ўтирдим. Икки лакатор қулоқ эса, сал нарироғда бизни кузатарди.
“Кетдими бошлиғингиз?”,-деб овоз оҳанги ўзгариб сўради.
“Кетди!”
“Тўйдан кейин ишлашингизни истамайман. Кейин бу нима кийиниш? Сал аёл кишига ўхшаб кийинсангиз бўлмайдими?”
Бинго!
Омад шоу дастуридан менга чиққан латарейидаги рақамни қаранг. Эҳ, Юсуф-а? Ҳакки қушини қаердан ақлимга қўйиб кетдинг? Мана раунд бир ва илк тақиқ-ишламас эмишман. Икки-аёлга ўхшаб кийинар эмишман. Эгнимда кўк жинси ва енгил қора свиторим бор эди.
“Яна?”,-деб унга аслида энсамни қотирган эдим, атрофга қаради.
“Бу уй кимники? Ўзингизники бўлса, ижарага берамиз чунки сиз воҳада ота-онам билан яшайсиз”,-деганида менинг илҳом париларим кела бошлади, хабари йўқ.
“Мен ота-онангиз билан яшаганда, сиз қаерда яшамоқчисиз?”,-деб ўзига саволни қайтрадим.
“Мен ишлагани кетаманда қайтиб”,-деди дадил
“Кореяга? Қанчада қайтасиз кейин?”,-деб энди шунчаки сўраётган эдим.
“Келиб- кетиш осон эмас. Мана ўн йил деганда қайтдим. Уй-жой қилиш керак. Эртага болаларга ҳам бир нарсалар қилиш керак”,-деганди ўйланиб қолдим.
Ишқимдан ўлиб бу одамга турмушга чиқсам яна умрим кутиш билан ўтар экан-да? Устига ота-онасига қараб , ишимдан воз кечиб шунчаки яшар эканман.
“Мен ишламасам, ўзингиз таъминлаб турасизми?”,-деб сўрадим шунчаки менга жавоби қизиқ эди.
“Ҳар ой рўзғорга пул жўнатаман. Онам ҳамма нарсага етказади. Сиз ҳам нима керак бўлса айтсангиз олиб беради”,-деган гапи сўнги томчи бўлди .
Индмай ўрнимдан турдим. Келтирган гули ва ичида ширинлик деб тахмин қилган пакетини олиб унинг қўлига тутқаздим.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Шундай одамларни ахтарингки, улар билан суҳбат қилмоқ яхши китоб ўқимоққа баробар бўлсин. Шундай китобларни ахтарингки, мутолааси файласуфлар суҳбатига тенг бўлсин.
✍️Френсис Бекон
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Ён қўшни жон қўшни...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
157-қисм
Бир қайтар дунё қонуни айтади-ки, “Яшатганингни яшатмагунигча, бу дунёдан кетмайсан!”
Хўш, азизлар! Қасос еми иссиқ бўлса яхшими, ёки совуқ? Гарчи мендек узоқ йиллар қийналган биров учун алам ўчоғи доим ёниқ ва унда пишадиган таом албатта иссиқ. Фақат рўпарамда турган инсон учун бироз совиган бўлса, унда хотираси унга яхшигина иситиб беради.
Бир ерда ўқиган эдим. Инсон кечирмайдиган инсонидан бир деганда воз кечади. Фақат кечирган одамини қийноқларга солиб, кейин уни ўзига яқинлаштиради. Мен қийноқнинг даражасини ўлчагунимча, келинимизнинг акаси менга қараб келди.
“Салом! Зумрад яхшимисиз?”
“Салом!”,-деб саломига алик олдим.
“Исмим Журъатбек. Келиш сабабимни, синглим айтган бўлса керак. Булар сизга”,-деб гулдастасини менга узатди.
Бунда кейин ким гулдан бошқа нарса олиб келса, шунга турмушга чиқишга онд ичдим.
“Рахмат!”,-деб мажбур гулини олдим.
Чунки ёндан қараб турган одамнинг кўришини истадим.Фақат мендаги омад калда бўлсайди, сочи чиқарди. Юсуф кўрсин деган нарсамни, Зебо опа телевизорда кино кўргандек, бизни томоша қилиб кўраётган эди. Шу аёл ҳам ўйласа керак, бу қиз ундан-бундан гул олиб, ҳеч қайсисига тегиб кетмади деб.
Начора, Зебо опа! Бу фильм бир неча қисмли сизга ёқимли томошлар. менга эса омадлар.
Биздан бир неча қадам олдинда турган холамнинг қизи ва келинга қараб,”Сизлар юқорига чиқаверинглар. Мен бошлиғимдан хужжатларимни олиб, ортингиздан чиқаман”,-дедим.
Холамнинг қизи бир-икки бўйин чўзиб, ким экан деб қарамоқчи бўлди. Унгача эса
“Бошлиқ ишда берса бўлмайдими хужжатини? Ишчисининг уйига келиб нима қилади?”,- деганди Журъатбек дўстимиз.
Ва ўйинда илк ютқизадиган ўзи бўлишини тасдиқлаб қўйди.
“Мен қотилларнинг изини қидираман. Шунда бизнинг ишда, иш -вақти деган нарса йўқ”,-деб жавоб бердим.
Бир нарсалар деб ғўдирданиб қолди. Синглиси ва холамнинг қизи уни етаклаб уйга киришди. Фильмнинг иккинчи қисми бошланганди.Орага рекламасиз фақат бир томошабин билан давом этардик. Юсуф мени кўриб машинасидан тушди.
“Ҳазиллашдинг деб ўйлаган эдим”,-деди.
Юзидаги ифодани кўрганимда оҳ, ичим баттар бўл дерди.
“Ҳаётим масаласида ҳазиллашмайман”,-деб гулга қараб табассум қилдим.
“Ким экан бу кишим? Журъат қилиб сендек қизга совчи жўнатадиган?”
Унинг гапларидан кулиб юбормаслик учун ўзимни тийиб юзимда жиддий ифода билан жавоб бердим.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Баъзи бир шундай инсонлар борки кимлардандир чўчиб яшашади...
Худдики уларнинг олдида айби бордек...
УНУТМА!
Одамларнинг гапидан қўрқиб яшасанг ҳаётдаги мақсадингни йўқотиб қўясан. Мақсадинг бўлмаса сен деярли мавжуд эмассан. Одамларга гап учун арзимаган сабаб керак. Ким нима деса десин. Сен эса мақсадларинг сари дадил қадам ташла!
Ҳаёт ўзингники!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
155-қисм
Кўнглим айнишни бошлаган эди.
“Ҳа, Жуфтлик. Менимча хотин қўйиб юборган у ***дан кўра менинг олдимга кўпроқ ярашар эдингиз?”,-деб мени баттар ўзидан жиркантирди.
Унинг қарашлари ва ҳатти- ҳаракатларига қараб бир неча сонияда бошқа нарса келди ақлимга.Бу бир синов! Зумрад ақлингни йиғ. Бу бир психологик тест деб тушун. У суперконтрактда ўқиган бўлсада, ҳозир сенга терговчиларнинг усулида руҳий босим ўтказиб у ҳақида қанча нарса билиб, билмаганимни текшириб кўрмоқчи.
Шунинг учун ўзини шунақа тутаётган бўлиши мумкин.
“Афсус юрак қулоқсиз бўларкан. Бир марта бошқасини деб урдими, қайтиб ўлсада ўзганинг илтифотини, гапини эшитмайди экан”,-деб аслида унга Юсуфга бир имкон берганимни билдирмоқчи бўлдим.
Чунки ичкаридаги сотқин Юсуф билан яқинлигим ҳақида хабар берган бўлиши керак. Ҳамма шундай билсин деб қўлидан келганини қилаётганди Юсуф. Бу шунчаки мени текшириш учун келди.
Гапларимдан кинояли кулди.
“Сиз ҳали ҳаётингизда ҳақиқий эркакни учратмаганингиз учун юрагингизни карлар қаторига қўшиб қўяпсиз. Агар бир эркак бир аёлни истаса, унинг гапирмаган қалбини ҳам, қулоқсиз юрагини ҳам ўзига қарата олади”,-деб қўлини яна сочларимга қаратган эди, ўзимни олиб қочдим.
Бу одамнинг қайта-қайта эркак сўзига урғу беришида бир маъно бўлиши керак. Ё бу бир ўйин, ёки-да биз аллақачон бир ўйин ичида юрибмиз.
Махсус хизмат эшиги олдида тўхтаганида,ўзимни худди игна устида ўтиргандек ҳис эта бошлагандим. Бу очиқча бизнинг ишимиз устидан кулиш эди. Бу одам ўзини махсус хизмат текширганини билиб туриб, эшиги олдигача яна бир ходимини олиб келяётган эди.
Атрофга қарадим биров йўқми, дея. Бўлмаса, нима фойда? Ҳамма ерда кузатув камералари бор эди. Ташқаридан қараганда оддий бир адвокат ва бир ходимдек кўринсакда, аслини бу бинодагилар ва ёнимда ўтирган киши жуда яхши биларди. Машинадан тушаман деганимда қўлимдан қаттиқ ушлаб олди.
“У киберчиларинга айт.Телеграм каналимга спам ташлаб хейклашни бас қилсин”,-оғриган қўлимни тортганимда эса,
“Эҳтиёт бўл, гўзалим”,-деб менга бир кўзини қисиб қўйди.
Машинасидан тез тушиб, бино ичкарисига юра бошладим. Аксига олганидек ташқарига бошлиқнинг югурдаги хужжат кўтариб чиқиб қолди. Ҳатто эшикни менга ушлаб турди, мен ичкарига кирдим. Эрталабдан кайфиятим бузилиб бўлганди. Махсус турникетдан ўтиб ишлайдиган қаватга чиқдим.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
153-қисм
“Сотқин ҳақида бошқа тахминим бор. Мен бироз суриштиришим керак”,-деди.
“Ким?”
“Аввал ўзим амин бўлай кейин айтаман сенга”,-деб яна йўлида давом этарди.
Мени йўлда ташлаб кет десам-да, кўнмай уйгача олиб келганди.
“Ҳайдар ака билан яна гаплашамиз ҳали. У кўп нарса билади. Бизни биринчи марта кўриб тургани учун усти ёпиқ гапиргандек туюлди менга. Бугун тоғам билан гаплашиб уни кўндириб беришини сўрайман”,-деди ўйланиб.
“Қирқдан зиёд гувоҳ бор деди. Уларнинг рўйхати бўлганида эди.Балким бирма-бир гаплашиб кўрар эдик”
“Ҳайдар акага ўхшаган эски терговчилар, бизга ўхшаган компьютерда хужжат ёзиб сақламайди. Айниқса ўша пайтлар рапорт учун кундалик бир дафтари бўлган. Расмий хужжат эса ё котиби ёзаган ёки ўзи устида ўтириб бировга ёздирган. Нафақага чиққан қариндошларимдан биламан. Ҳеч бири ўзининг қоралама дафтарини ташлаб юбормаган”,-деб ўзига ишонч билан гапирди.
“Агар сен айтгандек қоралама дафтари бўлса, ва бизга берса унда ишимиз анча енгиллашарди. Ўн уч йил оғизга осон. Лекин у йиллар ичида нималар унитилади. Ҳислар қоламайди. Инсонлар бошида Чаросга ачиниб гувоҳлик берган бўлса, кейинчалик бечора қизни унутган бўлиши ҳам мумкин”,-деб ўзимча тушкунликка тушдим.
“Ўн уч йил эмас ўн уч аср ўтсада унутилмайдиган ҳислар бор”,-деганида унинг гапни бошқа ёққа бурганини сезиб қовоғимни уйгандим.
“Қўрқув каби”,-деб жумласини тузатди.
Индамадим.
“Зумрад мен...”
“Ишдан бошқа мавзуларга кирмаймиз деб сўз берган эдик”,-деб гапини бўлдим.
Бошини эгди майли дегандек қимирлатиб индамай йўлини якунлади.
“Эртага ишдан кейин бирор ерда ўтириб ишласак яхши бўлади”,-деди машинасини ўчириб.
Уйим олдига етиб келган эдик. Қоронғу тушганди. Ташқарида унча киши йўқ эди. Зебо опанинг ойнасига қарадим.Чироғи ёниқ.
“Эртага бўлмаса керак, чунки қишлоқдан меҳмонларим тушлик пайти келишади. Бир-икки кун улар билан овора бўламан”,-деб ростини айтдим.
Бугун опам қўнғироқ қилиб холамнинг қизи ва келини пойтахтга бораётганини ва уйимнинг манзилини олишганини айтди.
“Меҳмон ким?”,-деб қизиқиб сўради.
“Совчилар”,-дедим нима жин уриб.
Ҳазиллашгим келганди. Юзининг ранги ўзгарди. Ўзимни кулишдан зўрға тийиб турдим. Зебо опанинг айтганидек қари қиз бўлсамда, худди Юсуфдан бошқа вариант йўқдек ҳис этгим келмади.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
🎊РАЖАБ ОЙИ МУБОРАК БЎЛСИН!🎊
🌸❄️ РАЖАБ ойида Аллоҳ дуоларимизни ижобат, фарзандларимизга салоҳият, ибодатларимизга гўзаллик, ризқимизга барака берсин!
🤲 «Аллоҳим! Ражаб ва шаъбон ойларида бизга барака бергин ва Рамазон ойига етказгин». 🤲
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
⭐️Хайрли тун, қадрдонларим!🌟
Ниятим холисдир соғ бўлинг доим,
Истаган бахтларга етинг илохим.
Бу дунёда қоқилманг, ғам чекманг асло,
Сизга панох бўлсин ёлғиз Аллохим.
✨🌺✨Барчамизни Аллоҳим доимо Ўз паноҳида асрасин!
✨🌺✨Ширин тушлар ҳамрохингиз бўлсин!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
Бонус!
151-қисм
“Маслаҳатим 2014 сентябрь ойларида ижтимоий тармоқларда тарқалган бир видеодан бошланг “Элшооод” деган видео чиққанди. Унда Аёл кишининг кийимини кийган Элшод деган боланинг дўппосланиши тасвирланган. Ўша иш қўлимга тушганида, бизни Хуршид деган йигитга олиб чиққан. Унгача на оиланинг оғзидан ва на бошқа кишининг оғзидан у бола ҳақида бир оғиз гап бўлмаган”
Ҳайдар ака бу гапни айтганида, бироз аввал сабаб деб айтган нарсаси ёдимга тушди. Қиз кўриши керак бўлмаган ишни кўрди ёки билган нарсасини гапира бошлади.
Юсуф билан бинодан чиқар эканмиз.Иккимиз ҳам жим эдик. Мен ўз дунёйимда ўлчашга ҳаракат қилар эдим. У эса ўз хаёлида баъзи нарсаларни ер –ерига қўйишга уринарди. Машинага чиқдик.
“Сенингча бир оила яъни имкони бор оила ўз ўғлини нега республиканинг энг чеккасига ўқишга жўнатсин? Холаси декан, деган сабаб кўрсатма. Оиланинг кучи ҳамма ерда ўқитишга етадиган бўлган”,-деб мендан сўради.
“Боласини бирор ёмон одат ёки ўралашиб қолган теварак атрофдан узоқ тутиш учун”,-деганимда боши билан тасдиқлади.
“Шу пастдаги қўшнинг ифодаси ёдингдами?Чароснинг келганини кўрганди ҳатто зинадан оёқ товушларини ҳам эшитдим деган. Оёқ товушини эшитган киши наҳотки бир юқори қаватдаги ҳаракат ёки жанжални сезмади?”
“У ифодасида, Чароснинг уйига калитни очиб киргани ва ҳайралангандек товуш чиқарганини ҳам айтиб кетган. Албатта бу ифодага ҳеч ким эътибор бермаган”,-деб Юсуфнинг тахминларини давом этдим.
“Чароснинг синфдошларини топиб билишимиз керак. У қиз, у куни уйга у вақтда келмаслиги керак бўлган. Бундан исмим Юсуф қадар аминман. Нимадир бўлиб Чарос эрта вақтда уйга келиб қолган ва кўрмаслиги керак бўлган нарсани кўрган. Биз Хуршидни Чарос учун келди деб ўйлаган эдик. Бугунги гаплардан сўнг бунинг ундай эмаслиги аён бўлди менимча. Вой, ифлослар!”,-деб машина рулига бир урди.
“Мантиқсиз нарсалар ерини топиб тургандек”,-деб ўз ичимда ўйларимга бўғилдим.
Фирдавснинг шу пайтгача уйланмагани. Синглиснинг дўсти билан муносабатини хоҳламаган биров нега ҳали ҳам у билан алоқани давом этсин? Ёки ўзи синглисига бирор зарар бермаган бўлса, нега шу дўстидан шубҳа қилиб бирор ерда уни жиноятда айбламасин?
Давоми бор.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
𝐇𝐚𝐲𝐫𝐥𝐢 𝐤𝐞𝐜𝐡.........😁🤦🏻♀️❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
ЧИН ДУСТЛАР КЎПАЙСИН
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
149-қисм
Хона ичидаги нарсаларга қараганимда, кўпроқ расмлар ва ҳайкаллар, ғамгин аёллар тасвирлари эди. Бир одам ўзини нега бахтсиз аёл ёки қизлар акс эттирган экспанатлар орасига қамасин.
“Мен у жиноий иш хужжатларини олганимда, воқеага энди уч йил бўлганди. Деярли ҳамма нарсани жой- жойига қўйган эдим. Фақат бир қўл, тўплаган барча даилларимни йўқ қилди. Ўзим эса кулгили сабаб билан вазифамдан четлаштирилдим”,-деб гапира бошлади Ҳайдар ака.
Мен атрофга аланглаб қолганимда Юсуф унга нима деди эшитимай қолган эдим. Аммо бу одам ҳеч бўлмаса бизга билганларини айтса ҳам катта гап эди.
“Сиз ҳам оиладан шубҳаландингизми?”,-деб беихтиёр савол бердим.
“Мен қотилни ҳеч четдан қидирмадим.Ҳатто қизнинг онаси, фол очдирдим қизимни уч бегона киши келиб ўлдириб кетган экан, деганида ҳам бу гап тагида бир маъно қидирдим. Тўғри, Чаросни уч киши йўқ қилди. Пичоқни бир киши тортган бўлиши мумкин лекин жиноят изини уч киши йўқ қилди”,-деди.
“Сабаб нима деб ўйлайсиз? Бир оила нега ўз қизини йўқ қилсин”,-деб Юсуф орага кирди.
“Ўша пайтда жуда кўпчиликнинг гувоҳлик ифодаларини олган эдим. У маҳалладагилар, бечора қизнинг дугоналари.Ҳатто ота -онасининг яқин танишлари ҳаммаси гапирган эди. Фақат у ёзувли баёнларнинг ҳаммаси кетди. Кейин одамларни қўрқитишди шекилли, ҳамманинг овози бирдан ўчди”
“Биз акани қотил деб ҳисоблаймиз”,-деб Юсуф яна гапирди.
“Акаси ёш бўлган.Ўша пайтда сизнинг йўлингизга тош қўядиган даражада қўли узун оилами булар?”,-деб мени қизиқтирган бошқа нарсани сўрадим.
Бечора одам ўзини худди сўроқ хонасида ҳис этган бўлса ажаб эмас. Чунки бир Юсуф, бир мендан берилган саволларга кўп ҳам ҳайрихоҳ эмас эди.
“У оиланинг ҳамтовоқлари, органдаги чуриган, ўз ўрони икки сўм пулга сотган одамлар”
“Ўлдирилган қизнинг тоғасини танир эдингизми?”,-деб Юсуф сўради.
Чунки жиноий далилларнинг керакли ерларга етиб бормаганлигида шу одамнинг қўли борлигига ҳаммамиз амин бўлган эдик.
“Бир пайтлар оддий ходим бўлган киши, бошлиғини сотиб унинг ерини эгаллади. Эшитгандирсизлар Сарвар Худоёров деган бир одам бор эди. Шунинг қўлида ишлаб юрган оддий ходим бўлган.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Эрим мен билан кам суҳбатлашади, Эътиборсиз, мехр кўрсатмайди.😔
Ўзидан билиб пул бермайди.Совғалар қилиб, айлантирмайди.
Дугонамни эса уйида ўтириб ҳам чиройли ҳам аёллик энергияси юқори юришини сабабини топдим!
Телеграмдаги каналига аъзо бўлган экан...👇
💕 Ушбу каналда биз каби аёл ва қизлар учун бепул тавсиялар, севимли аёл бўлиш сирлари бериб борилар экан!
👠Факат хозир кушилиш имкониятиз бор👇👇
/channel/+qYxQL3VH4T04Nzky
#Қарғалар_маҳкамаси
147-қисм
“Салом! Эски йигитинг билан бир жойда ишлаб, уни ичини қиздиришни зўр усули экан. Бирдан соатлаб йўқолиб қолиш-а?”,-деб Нодира келди олдимга.
“Ҳам салом бериб, ҳам иғвони қандай тарқатиши мумкин экан киши ҳайратдаман тўғриси?”,-деганимда энсасини қотирди.
“Салом! Зумрад. Яхши бўлиб қолдингизми?”,-деб бошқа ҳамкасблар ҳам бир –бир келиб сўрашиб кетди.
Энди буларнинг қайси бири сотқин экан бош қотир Зумрад дердим ўзимга. Ишни нимадан бошлашни билмай, йиғлиб қолган хужжатларимни тартибга келтира бошладим. Столим устига бир дона атир гул ва бир қаҳва қўйди бир қўл. Гул ва қаҳвага қараб ким эканини тахмин қилсамда, бошимни у томонга бурмадим.
“Ишдан кейин бир кишинг олдига борамиз”,-деганида мажбур юзига қарадим, чунки жуда паст гапирар эди.
“Ким?”,-деб қизиқиб сўрадим.
“Эски терговчи. Чарос Турғунованинг ишини юритишни бошлаганида, бир ахлоқий масала юзасидан ишдан четлаштирилган одам”,-деди яна паст овозда. Фақат бу сафар бироз эгилиб гапирди.
“Уни қаердан топдинг?”,-деб ажабланиб сўрадим.
“Чароснинг ишига ким астойидил киришса, ё ишдан ҳайдалган ё ўзи бўшаб кетган ва изини йўқотган”,-деб тиржайиб гапиради.
“Бу гапни, сен нега пишган каллага ўхшаб гапиряпсан?”,-дегнимда баттар тиржайди.
“Ҳамма сен билан бир ерга айлангани кетди деб ўйласин. Ҳатто сен ҳам бироз шу қошларингни оч “,-деб менга танбеҳ берганди.
“Агар гапинг ёлғон бўлса ўзингдан кўр”,-деб жилмайгандек бўлиб лекин аслида уни огоҳлантирдим.
“Бўлди жазом нима бўлса розиман”,-деб кўзларимга эмас юзимнинг сал пастроғига қарар эди.
Нодира йўталиб бизга яқинлашди.
Бировлар олдида йўқ нарсанинг ролини ўйнаш, худди ясама киприк қўйиб ҳаммани ўзингни гўзал кўринишга эга эканинга ишонтирмоқчи бўлишдек гап эди. Иш давомида бошлиқ мен билан Юсуфни чақириб ишимиз қандай кетаётганини сўради. Тилимиз айланиб -айланмай бир нарсалар деб гапни ҳали ҳеч нарса йўқлигига олиб бордик.У йиғилишда яна эшитганим, Фирдавснинг молиявий аҳволини назоратда ушлангани ва шубҳали пулларнинг канали топилганини ўргандим.
Биз ишлайдиган бўлимга ким кириб- чиқса, ҳар бирига диққат билан қарардим. Одамнинг оласи ичида дерди онам. Афсус сени кўрганда юзидаги ифодадан оласи кўринмасди. Нодира бир баҳоналар билан Юсуфнинг атрофида айланишда давов этишини кўрсам-да, эътибор бермасликка ҳаракат қилдим.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚